Αριθμός 184/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Παρασκευή Μπερσή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Γ.Λ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Aπό τις υπ΄αριθ. ……… εκθέσεις επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας Αθηνών ……., προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της από 6.12.2017, (αριθ. κατάθ. ……), αίτησης – κλήσης του εφεσιβλήτου προς τους καθ΄ων αυτή, αντίστοιχα, ως εξ αδιαθέτου κληρονόμους και αποδεχθέντες την κληρονομία του αρχικώς εκκαλούντος ………., με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, συγκοινοποιουμένης της εκκαλουμένης και της κρινόμενης έφεσης, επιδόθηκε νομότυπα, παραδεκτά και εμπρόθεσμα στους καθ΄ων. Οι τελευταίοι όμως δεν παρουσιάστηκαν κατά τη σημερινή δικάσιμο, κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και δεν εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο. Πρέπει συνεπώς να δικαστούν ερήμην και η συζήτηση να προχωρήσει σαν να ήταν όλοι οι διάδικοι παρόντες, (764 παρ. 2 ΚΠολΔ). Νόμιμα, με την ανωτέρω αίτηση – κλήση του εφεσιβλήτου ……., επισπεύδεται η συζήτηση της από 7.9.2012, (αριθ. κατάθ. ……….) έφεσης του εκκαλούντος ………., η οποία ασκήθηκε εμπρόθεσμα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 518 παρ. 1, 144 παρ. 1 και 147 παρ. 2 ΚΠολΔ, ήτοι, χωρίς να υπολογίζεται το διάστημα από 1 – 31 Αυγούστου και με λήξη της προθεσμίας προς άσκηση έφεσης την πρώτη εργάσιμη μετά τις ημέρες του Σαββάτου και της Κυριακής, (βλ. υπ΄αριθ. ……. έκθεση επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας Αθηνών ……., σε συνδυασμό με την από 10.9.2012 έκθεση κατάθεσης έφεσης του Γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιά), με ταυτόχρονη γνωστοποίηση βίαιης διακοπής της δίκης και αναγκαστικής επανάληψης της δίκης επί της ως άνω έφεσης, η οποία διακόπηκε λόγω του, επισυμβάντος στις 25.3.2013, θανάτου του ως άνω εκκαλούντος, (βλ. ληξιαρχική πράξη θανάτου του ληξιάρχου Κερατσινίου – Δραπετσώνας, υπ΄αριθ. …….). Όπως δε προκύπτει από τα υπ΄αριθ. ……… πιστοποιητικά του Ειρηνοδικείου Πειραιά, οι καθ΄ων η κλήση, …….τέκνα του αποβιώσαντος αρχικώς εκκαλούντος ……. και μοναδικοί εξ αδιαθέτου συγγενείς του, καθώς η σύζυγος αυτού και μητέρα των ανωτέρω είχε προαποβιώσει στις 28.10.1998, (βλ. υπ΄αριθ. πρωτ. ……. πιστοποιητικό πλησιεστέρων συγγενών του ίδιου Δήμου και υπ΄αριθ. ……. πιστοποιητικό μη δημοσίευσης διαθήκης του Ειρηνοδικείου Πειραιά), δεν αποποιήθηκαν την κληρονομία του αρχικώς εκκαλούντος ………., παρήλθε δε ήδη η προθεσμία αποποίησης. Συνεπώς, τόσο η συζήτηση της κρινόμενης έφεσης, όσο και η γνωστοποίηση βίαιης διακοπής της δίκης και δήλωση αναγκαστικής επανάληψης της διακοπείσας δίκης, (286 α, 291 και 292 ΚΠολΔ), οι οποίες κοινοποιήθηκαν νόμιμα και στο ελληνικό δημόσιο, (βλ. υπ΄αριθ. ………. έκθεση επίδοσης της ίδιας ως άνω Δικαστικής Επιμελήτριας), χωρούν παραδεκτά και η έφεση πρέπει να ερευνηθεί ως προς το ουσιαστικά βάσιμο των λόγων της, δεδομένου ότι καταβλήθηκε και το προσήκον παράβολο έφεσης (βλ. ……… παράβολα), σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 ΚΠολΔ.
Mε την από 8.9.2008 αίτηση, ο ……….., ισχυριζόταν ότι απέκτησε με πρωτότυπο τρόπο το δικαίωμα κυριότητας επί του επιδίκου ακινήτου που περιγράφεται σ΄αυτήν αναλυτικά κατά θέση, έκταση και όρια με ΚΑΕΚ ……., πλην όμως, στα βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Πειραιά, καταχωρήθηκε σχετικά ανακριβής εγγραφή, ήτοι το επίδικο αναγράφεται ως αγνώστου ιδιοκτήτη. Ζητούσε δε να διαταχθεί η διόρθωση της ανωτέρω εγγραφής, ώστε να αναγραφεί ορθώς αυτός ως κύριος του επιδίκου. Επίσης, με την από 21.6.2010 κύρια παρέμβαση, ο …….., ισχυριζόταν ότι απέκτησε με πρωτότυπο τρόπο την κυριότητα επί του προαναφερθέντος επιδίκου ακινήτου πλην όμως, στα βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Πειραιά, καταχωρήθηκε σχετικά ανακριβής εγγραφή, ήτοι το επίδικο αναγράφεται ως αγνώστου ιδιοκτήτη. Ζητούσε δε να διαταχθεί η διόρθωση της ανωτέρω εγγραφής, ώστε να αναγραφεί ορθώς αυτός ως κύριος του επιδίκου. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο συνεκδίκασε τις ανωτέρω, αίτηση και κύρια παρέμβαση και αφού απέρριψε την αίτηση, έκανε εν μέρει δεκτή την κύρια παρέμβαση και διέταξε τη διόρθωση της ανακριβούς πρώτης εγγραφής στα βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Πειραιά, ώστε στον ΚΑΕΚ …….., που αφορά ακίνητο έκτασης 174 τμ κατά το κτηματολόγιο, εντός της κτηματικής περιφέρειας του Δήμου Δραπετσώνας, όπως περιγράφεται ειδικότερα στο σκεπτικό της εκκαλουμένης, να αναγραφεί ως ιδιοκτήτης ο κυρίως παρεμβαίνων. Κατά της απόφασης αυτής, ο αιτών – καθ΄ου η κύρια παρέμβαση, άσκησε την κρινόμενη έφεση, παραπονούμενος για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητώντας δε να εξαφανιστεί, άλλως μεταρρυθμιστεί η εκκαλουμένη, με σκοπό να γίνει δεκτή στο σύνολό της η αίτησή του και ν΄απορριφθεί η κύρια παρέμβαση.
Από την εκτίμηση των καταθέσεων του μάρτυρα απόδειξης και της ανωμοτί εξέτασης του κυρίως παρεμβαίνοντος που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, σε συνδυασμό με τα έγγραφα που οι διάδικοι νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται και τα οποία χρησιμοποιούνται είτε για άμεση απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Δυνάμει του υπ΄ αριθ. ….. παραχωρητηρίου του Υπουργείου Υγείας και Αντιλήψεως, που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιώς, στον τόμο .. με αριθμό ., ο …… απέκτησε κατά κυριότητα το επίδικο γεωτεμάχιο, με ΚΑΕΚ ………, εκτάσεως 174 τ.μ. κατά το κτηματολόγιο, που βρίσκεται εντός της κτηματικής περιφέρειας του δήμου Δραπετσώνας και επί της οδού …….., εμφαίνεται αναλυτικά στο από 27.7.1931 τοπογραφικό διάγραμμα του μηχανικού …. και συνορεύει κατ΄ αυτό, βόρεια με τα υπ΄αριθ. 1 και 2 οικόπεδα ιδιοκτησίας ……. σε πλευρά μήκους 9,6 μ., νότια με την οδό Καζαντζάκη σε πλευρά μήκους 9,6 μ., ανατολικά με το υπ΄αριθ 3 οικόπεδο ιδιοκτησίας κληρονόμων ………. σε πλευρά μήκους 16 μέτρων και δυτικά με το υπ΄αριθ. 5 οικόπεδο ιδιοκτησίας αδελφών ……. σε πλευρά μήκους 16 μέτρων. Εντός του οικοπέδου υφίσταται παλαιά, ισόγεια οικία, εμβαδού περίπου 90 τ.μ. Ο ανωτέρω με το υπ΄αριθ. ….. συμβόλαιο αγοραπωλησίας του συμβολαιογράφου Πειραιώς ……. που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία του υποθηκοφυλακείου Πειραιώς, στον τόμο …. και με αριθμό ….., πώλησε και μεταβίβασε την εξ ενός δωματίου αποτελούμενη οικία, προς τη σύζυγό του ……… Η τελευταία, με το υπ΄αριθ. ……. συμβόλαιο αγοραπωλησίας του συμβολαιογράφου Αθηνών …….., που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιά, στον τόμο …. και με αύξοντα αριθμό …., μεταβίβασε, αιτία πωλήσεως, την επίδικη ηλικία στο σύζυγό της ………. Ο τελευταίος απεβίωσε το έτος 1942, (και όχι κατά το έτος 1950, όπως εκ παραδρομής αναφέρεται στην εκκαλουμένη, η οποία παραδεκτά διορθώνεται στο σημείο αυτό, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 534 ΚΠολΔ), χωρίς να αφήσει διαθήκη και κληρονομήθηκε κατά τους κανόνες της εξ αδιαθέτου διαδοχής από τη σύζυγό του ………., η οποία συνέχισε μέχρι το θάνατό της στις 30.4.1956 να νέμεται το επίδικο. Μάλιστα παραχώρησε αυτό στην οικογένεια της ανεψιάς της, μητέρας του κυρίως παρεμβαίνοντος, που ήταν τότε 14 ετών για να διαμένει με το σύζυγό της – αιτούντα και τα τέσσερα τέκνα τους, δηλαδή τον κυρίως παρεμβαίνοντα και τους υπεισελθόντες στη θέση του αρχικού αιτούντα – εκκαλούντα, αδελφούς του συνεχίζοντας να διαμένει και η ίδια στο επίδικο και να νέμεται αυτό. Η τελευταία, με την υπ΄ αριθ. ……. δημόσια διαθήκη της, του συμβολαιογράφου Πειραιώς ………, όρισε τα εξής : « Εγκαθιστώ και ονομάζω γενικόν και ειδικόν κληρονόμον μου τον ……, υιόν της …., της ανεψιάς μου, ήτις είναι κόρη της αδελφής μου …., εις ον θέλω να περιέλθει άπασα η κινητή και ακίνητος περιουσία μου. Εάν όμως τυχόν εις το μέλλον, ο, κατά το έτος 1943 εξαφανισθείς υιός μου, …., ήθελεν ευρεθεί, τότε θέλω να λάβει ούτος το ήμισυ (1/2) εξ αδιαιρέτου εφ΄απάσης, της περιουσίας μου, το δε υπόλοιπον ήμισυ (1/2) εξ αδιαιρέτου να το λάβει ο ως άνω, ……..». Η εν λόγω Διαθήκη δημοσιεύτηκε με το υπ΄άριθ. …….. πρακτικό του Πρωτοδικείου Πειραιώς κατόπιν ενεργειών του αιτούντος, ο οποίος μετά την ενηλικίωσή του κυρίως παρεμβαίνοντος το έτος 1973 του παρέδωσε τη νομή του επιδίκου, δηλώνοντάς του πως το ακίνητο αυτό ανήκει σε αυτόν κατά κυριότητα. Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι στην πραγματικότητα ο αιτών δεν απέκτησε ποτέ τη νομή, αφού αυτή δεν παραδόθηκε σ΄αυτόν από την ……., αλλά η επιθυμία της ήταν να αποκτήσει το επίδικο, ο ανήλικος τότε (4 ετών) κυρίως παρεμβαίνων, που κατοικούσε σ΄αυτό με τη λοιπή, ως άνω, οικογένειά του. Ειδικά ο αιτών, γνώριζε τ΄ανωτέρω, αφού ο ίδιος δημοσίευσε την ανωτέρω διαθήκη, ενώ από κανένα στοιχείο δεν αποδείχτηκε ότι γνωστοποίησε στον κυρίως παρεμβάίνοντα ότι ασκεί τη νομή για τον εαυτό του. Έκτοτε, ο κυρίως παρεμβαίνων, κατά το διάστημα της ανηλικότητας του οποίου, αναστέλλεται κατά νόμο η παραγραφή του δικαιώματος κυριότητάς του επί του επίδικου, (256 αρ. 2, 1047 ΑΚ), ασκεί ακωλύτως και συνεχώς τις προσιδιάζουσες στη φύση και τον προορισμό του επίδικου ακινήτου πράξεις νομής και ειδικότερα το επιβλέπει, το επισκευάζει, το επισκέπτεται τακτικά και μάλιστα έχει ανεγείρει νέα κτίσματα με δικές του δαπάνες. Συγκεκριμένα από το έτος 1975 έχει κτίσει ένα υπνοδωμάτιο, μία κουζίνα, ένα λουτρό και μία αποθήκη. Ο μάρτυρας του αιτούντος (βλ. πρακτικά εκκαλουμένης), αναφέρει αόριστα «στο σπίτι έγιναν προεκτάσεις και διορθώσεις κατά περιόδους», παραλείποντας ν΄αναφέρει πότε και ποιος ήταν αυτός που προέβη στα έργα αυτά και ειδικότερα ότι τα έργα αυτά ολοκλήρωσε ο αιτών – πατέρας του, με αντίστοιχες πράξεις νομής, ή άλλος, δεδομένου ότι ταυτόχρονα καταθέτει ότι «όλοι κατοικούσαμε εκεί ώσπου παντρευτήκαμε». Ο δε κυρίως παρεμβαίνων, καταβάλλει ανελλιπώς προς το Δημόσιο και τις δημόσιες επιχειρήσεις, κάθε φόρο, τέλος, ή δικαίωμα, που βαρύνει το επίδικο, ενώ το δηλώνει κατά την ετήσια υποβολή της δήλωσης φόρου εισοδήματος, (βλ. από 11.2.2010 απάντηση του ΟΤΕ προς τον κυρίως παρεμβαίνοντα ότι από το έτος 1985 λειτουργούν τηλεφωνικές συνδέσεις επ΄ όνοματί του στο επίδικο, λογαριασμό ΔΕΗ 2000 στο όνομά του, από 12.2.2010 απάντηση της ΕΥΔΑΠ ότι από το έτος 1984 ο λογαριασμός ΕΥΔΑΠ εκδίδεται στο όνομά του, 26.7.2002 επιστολή της ΕΤΕ στη διεύθυνση του επιδίκου, στο όνομά του, έντυπα Ε2 1997 – 2010 όπου το επίδικο δηλώνεται από τον κυρίως παρεμβαίνοντα λόγω δωρεάν παραχώρησης στον αιτούντα, έντυπο Ε9 όπου το επίδικο δηλώνεται ως κληρονομιαίο από 1.7.1983 βεβαίωση περί επίδοσης δήλωσης έναρξης επαγγέλματος της Ε’ Εφορίας Πειραιώς). Τέλος, από το έτος 1983 και εφεξής, ο κυρίως παρεμβαίνων χρησιμοποιεί την αποθήκη του επιδίκου για την εξυπηρέτηση των αναγκών της επιχείρησής του και αποθηκεύει εκεί μεγάλες ποσότητες ποτών και αναψυκτικών, ενώ έχει διαμορφώσει εντός της επίδικης οικίας και ειδικό χώρο – γραφείο, για την ενασχόλησή του με τη γραφική εργασία που σχετίζεται με την εμπορική του δραστηριότητα. Το γεγονός δε, ότι μετά τον Οκτώβριο του έτους 1988 οπότε απεβίωσε η μητέρα του κυρίως παρεμβαίνοντος, …….., ο τελευταίος παραχώρησε άνευ ανταλλάγματος στον αιτούντα και πατέρα του τη χρήση τμήματος του επίδικου, δεν συνηγορεί στην εκ μέρους του παρεμβαίνοντος παραίτηση από το δικαίωμα της κυριότητας επί του ως άνω ακινήτου. Και ναι μεν ο αιτών ισχυρίζεται στην αίτησή του ότι από το έτος 1952 κατοικεί σε αυτό μαζί με την οικογένειά του, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι του παραχωρήθηκε η νομή, την οποία ασκούσε η …….. μέχρι το θάνατό της το 1956, αλλά διέμενε κατά παραχώρηση της τελευταίας, αρχικά ως σύζυγος της ………. και στη συνέχεια ασκώντας τη νομή για λογαριασμό του κυρίως παρεμβαίνοντος – γιού του, που ήταν ανήλικος. Άλλωστε, ο αιτών ποτέ δεν γνωστοποίησε στον κυρίως παρεμβαίνοντα ότι αντιποιείται το δικαίωμά του και πως νέμεται το επίδικο αποκλειστικά για δικό του λογαριασμό. Περί αυτών κατέθεσε μετά λόγου γνώσεως ο ίδιος ο κυρίως παρεμβαίνων κατά την ανωμοτί εξέτασή του ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι εάν ο αιτών νεμόταν το επίδικο για τον εαυτό του δεν θα επέτρεπε την καταχώρηση των εγγραφών των λειτουργικών παροχών του επιδίκου στο όνομα του κυρίως παρεμβαίνοντος από το 1984, ως άνω. Επομένως ο κύριος παρεμβαίνων έχει αποκτήσει την κυριότητα του επίδικου με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας έχοντας αυτό στην κατοχή του για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο της εικοσαετίας, συνυπολογίζοντας το δικό του χρόνο χρησικτησίας στο χρόνο χρησικτησίας της δικαιοπαρόχου του ……… (πρωτότυπος τρόπος κτήσης κυριότητας). Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η Κτηματική περιοχή στην οποία βρίσκεται το επίδικο ακίνητο κηρύχτηκε υπό κτηματογράφηση στα πλαίσια των εργασιών για τη δημιουργία του Εθνικού Κτηματολογίου, (ν. 2308/1995). Επειδή ο κυρίως παρεμβαίνων παρέλειψε εκ παραδρομής να υποβάλει δήλωση ιδιοκτησίας κατά τη διαδικασία κτηματογράφησης της περιοχής του δήμου Δραπετσώνας κατά τις γενόμενες εγγραφές στα βιβλία του κτηματολογικού γραφείου Πειραιά, το επίδικο ακίνητο έλαβε μεν ΚΑΕΚ …….., φέρεται όμως, ως αγνώστου ιδιοκτήτη και όχι του κυρίως παρεμβαίνοντος, (βλ. το από 11.6.2012 αντίγραφο του κτηματολογικού φύλλου του ακινήτου με τις αρχικές εγγραφές). Η ανωτέρω αρχική εγγραφή είναι ανακριβής και προσβάλλει το δικαίωμα κυριότητος του κυρίως παρεμβαίνοντος επί του επίδικου ακινήτου, διότι τούτο εμφανίζεται στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Πειραιά, ως αγνώστου ιδιοκτήτη, με υπό αίρεση δικαιούχο το ελληνικό δημόσιο. Εν όψει των ανωτέρω, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ότι πρέπει ν΄απορριφθεί η αίτηση του ……… και να γίνει δεκτή η συνεκδικασθείσα κύρια παρέμβαση του ……….., κρίνοντας ότι αυτός κατέστη κύριος του επιδίκου με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας, δεν έσφαλε και ορθώς το νόμο εφήρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε και η κρινόμενη έφεση με την οποία ο εκκαλών παραπονείται ότι αυτός είναι κύριος του επιδίκου με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας και η ανακριβής εγγραφή πρέπει να διορθωθεί ώστε στον ανωτέρω ΚΑΕΚ του επιδίκου να αναφέρεται αυτός ως ιδιοκτήτης του, πρέπει ν΄απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη. Επίσης, πρέπει να οριστεί το παράβολο για την άσκηση ανακοπής ερημοδικίας εκ μέρους των ερημοδικασθέντων καθ΄ων η κλήση διαδίκων που υπεισήλθαν στη θέση του αρχικού εκκαλούντος και να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου έφεσης στο Δημόσιο Ταμείο. Τέλος, η δικαστική δαπάνη πρέπει να συμψηφισθεί μεταξύ των διαδίκων λόγω της συγγενικής τους σχέσης, (179, 741 ΚΠολΔ), κατά το διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην των καθ΄ων η κλήση.
Ορίζει το παράβολο για την άσκηση ανακοπής ερημοδικίας εκ μέρους τους στο ποσό των διακοσίων ενενήντα ευρώ (290 €).
Δέχεται τυπικά την από 7.9.2012, (υπ΄αριθ. κατάθ. …..) έφεση.
Απορρίπτει αυτήν κατ΄ουσίαν.
Συμψηφίζει μεταξύ των διαδίκων τη δικαστική δαπάνη.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 28 Μαρτίου 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και του πληρεξουσίου δικηγόρου του καλούντος-εφεσιβλήτου.
H ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ