Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 222/2019

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙKΑΣΙΑ

Αριθμός Απόφασης:   222/2019

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Αικατερίνη Νομικού, Πρόεδρο Εφετών, Χρυσούλα Πλατιά, Εφέτη, Ιωάννη Γερωνυμάκη, Εφέτη – Εισηγητή και τη Γραμματέα Δ.Π

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ακριβές αντίγραφο της έφεσης με την πράξη κατάθεσης και ορισμού δικασίμου και με κλήση για συζήτηση για τη σημερινή δικάσιμο έχει επιδοθεί νόμιμα και εμπρόθεσμα στον εφεσίβλητo κατά τα άρθρα 110 παρ. 2, 122, 123, 124, 126 παρ. 1 εδ. α΄, 129 παρ. 1, 498 παρ. 2 του ΚΠολΔ (υπ’ αριθμ. ……. έκθεση επίδοσης του αρμόδιου δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών …….). Επομένως αυτός που δεν παραστάθηκε κατά την εκφώνηση της υπόθεσης κατά τη σειρά που ήταν γραμμένη στο πινάκιο της οριζόμενης δικασίμου και δεν πήρε μέρος στη συζήτηση πρέπει να δικαστεί ερήμην. Το Δικαστήριο ωστόσο πρέπει να προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης σαν να ήταν όλοι οι διάδικοι παρόντες (άρθρο 524 παρ. 4 εδ. α΄ του ΚΠολΔ).

Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ’ αριθμ. 1869/2017 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα εντός της διετίας από την δημοσίευση της (άρθρα 495 επ., 511, 513 παρ. 1β, 518 παρ. 2, 520 του ΚΠολΔ), δοθέντος ότι δεν αποδεικνύεται ότι έχει γίνει επίδοση της προσβαλλόμενης απόφασης στους εκκαλούντες και αρμοδίως φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 19 του ΚΠολΔ) ενώ καταβλήθηκε και το νόμιμο παράβολο (e-Παράβολο) με κωδικό …. . συνολικού ποσού 150 ευρώ, το οποίο καταβλήθηκε στην τράπεζα EUROBANK (αριθμός συναλλαγής …) το οποίο επισυνάπτεται στην από 6/9/2017) και επισυνάπτεται στην έκθεση που συνέταξε η Γραμματέας του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατ’ άρθρο 495 παρ. 2 του ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, η έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία (άρθρα 533 παρ. 1 του ΚΠολΔ).

Κατά το άρθρο 16 παρ. 1 του ΚΠολΔ, όπως ίσχυε κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής (4/7/2011): «Στην αρμοδιότητα των μονομελών πρωτοδικείων υπάγονται ακόμη και αν η αξία του αντικειμένου της διαφοράς υπερβαίνει τα ογδόντα χιλιάδες (80.000) ευρώ οι διαφορές από μίσθωση πράγματος ή άλλου προσοδοφόρου αντικειμένου ή από επίμορτη αγροληψία που δεν υπάγονται στην αρμοδιότητα των Ειρηνοδικείων…», ενώ κατ’ άρθρο 647 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα, όπως ίσχυε κατά τον ανωτέρω χρόνο: «1. Κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 648 έως 661 δικάζονται όλες οι κύριες ή παρεπόμενες διαφορές από μίσθωση κάθε είδους πράγματος ή άλλου προσοδοφόρου αντικειμένου ή από επίμορτη αγροληψία…». Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών προκύπτει ότι κατά τη μισθωτική διαδικασία δικάζονται οι διαφορές για την παράδοση του μισθίου ή την απόδοσή του λόγω καθυστέρησης του μισθώματος από δυστροπία ή επειδή έληξε με οποιοδήποτε τρόπο η διάρκεια της μίσθωσης, καθώς και όλες οι διαφορές από μισθώσεις του π.δ. 34/1995. Ως μισθωτική διαφορά νοείται κάθε διαφορά που ως αναγκαία ιστορική αιτία έχει τη σύμβαση μίσθωσης, με την έννοια αυτή μισθωτικές διαφορές είναι και οι διαφορές οι οποίες αναφέρονται στην αποζημίωση του μισθωτή για οποιαδήποτε νόμιμη αιτία και ιδίως λόγω μη εκτέλεσης της σύμβασης, στην περίπτωση που παρεμποδίστηκε και αφαιρέθηκε η χρήση του μισθίου, καθώς και οι διαφορές που προέρχονται από αδικοπραξία, η οποία έχει σχέση με τη λειτουργία της μισθωτικής σχέσης (ΕφΠειρ 75/2017 ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 678/2015 ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 735/2014 ΝΟΜΟΣ), ενώ στις δίκες που δημιουργούνται από τη μίσθωση διάδικοι είναι ο εκμισθωτής και ο μισθωτής (ΕφΠειρ 755/2012 ΕΔΙΚΠΟΛ 2012, 334, ΕφΑθ 38/1993 ΕλΔνη 34, 1153).

Εν προκειμένω οι ενάγοντες, ήδη εκκαλούντες, στην από 7/6/2011 αγωγή τους ισχυρίστηκαν ότι εκείνοι και ο αδελφός τους …….. είναι συγκύριοι κατά ποσοστό 1/4 εξ αδιαιρέτου ο κάθε ένας του περιγραφόμενου στην αγωγή ακινήτου, ευρισκόμενου στη νήσο Αίγινα, στην παραλιακή οδό Αίγινας – Πέρδικας και στην ειδικότερη θέση «…», ότι στο ακίνητο αυτό έχει ανεγερθεί και λειτουργεί από τριακονταετίας ξενοδοχείο που φέρει το διακριτικό τίτλο «…», αποτελούμενο από ισόγειο, πρώτο, δεύτερο όροφο και δώμα, ότι αρχικά με το από 1/9/1998 και στη συνέχεια με τα από 19/8/2001, 24/8/2001 και 1/5/2006 ιδιωτικά συμφωνητικά εκμίσθωσαν το συνολικό ποσοστό τους 3/4 εξ αδιαιρέτου επί του ξενοδοχείου αυτού στον αδελφό τους …….., με τη συμφωνία ο τελευταίος να μην υπεκμισθώσει ούτε να παραχωρήσει τη χρήση του μισθίου σε τρίτο, ότι τον Οκτώβριο του έτους 2008 πληροφορήθηκαν ότι ο αδελφός τους ………….είχε πωλήσει και μεταβιβάσει το ποσοστό συγκυριότητάς του 1/4 εξ αδιαιρέτου επί του ακινήτου στον εναγόμενο, ήδη εφεσίβλητο, δυνάμει του υπ’ αριθμ. …….. συμβολαίου της συμβολαιογράφου Αίγινας …….., ότι αν και ο ………….εξακολουθούσε να είναι ο μισθωτής κατά το ποσοστό τους επί του ξενοδοχείου, μετά την ως άνω πώληση ο εναγόμενος εμφανιζόταν σε τρίτους ότι λειτουργούσε εκείνος το ξενοδοχείο ως διευθυντής του, συναλλασσόμενος ο ίδιος με πελάτες και προμηθευτές του, χωρίς όμως να έχει οποιαδήποτε σχέση με τη μεταξύ των αδελφών ….. σύμβαση μίσθωσης, ότι επειδή ο ………….δεν τους κατέβαλε τα μισθώματα των μηνών από τον Οκτώβριο 2009 έως και το Σεπτέμβριο 2010 άσκησαν σε βάρος του την από 14/9/2020 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……… αγωγή απόδοσης της χρήσης του μισθίου, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 1797/2011 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, το οποίο δέχθηκε την αγωγή και διέταξε την απόδοση της χρήσης του μισθίου και των αναφερόμενων σε αυτή κινητών πραγμάτων, ότι μετά την άσκηση της αγωγής και έως την έκδοση της απόφασης ο εναγόμενος επανειλημμένα απειλούσε τους ενάγοντες να μην εκτελέσουν την απόφαση που θα εκδοθεί διαφορετικά θα προκαλέσει εκτεταμένες ζημίες στο ακίνητο και ότι όταν ο δικαστικός επιμελητής την 8/4/2011 μετέβη στο ξενοδοχείο για να εκτελέσει, κατόπιν εντολής τους, την πιο πάνω απόφαση, διαπίστωσε ότι ο εναγόμενος, έχοντας πραγματοποιήσει τις απειλές του, είχε προξενήσει με πρόθεση τις απαριθμούμενες στην αγωγή υλικές φθορές σε ολόκληρο το ξενοδοχείο, τέτοιας έκτασης και σοβαρότητας που το έχουν καταστήσει άχρηστο ως τέτοιο. Ζητούσαν να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να τους καταβάλει το συνολικό ποσό των 863.949 ευρώ (287.983 ευρώ στον κάθε ένα), άλλως το ποσό των 683.709 ευρώ (227.903 ευρώ στον κάθε ένα) ως αποζημίωση εξαιτίας της θετικής και αποθετικής ζημίας τους και ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστησαν από την παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του εναγόμενου με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση και να καταδικαστεί στην εν γένει δικαστική τους δαπάνη. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αφού με την υπ’ αριθμ. 4447/2013 μη οριστική απόφασή του διέταξε την επανάληψη της συζήτησης, κατ’ άρθρο 254 παρ. 1 του ΚΠολΔ, προκειμένου να διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη, στην κατ’ επανάληψη συζήτηση με την προσβαλλόμενη απόφασή του έκρινε εαυτό καθ’ ύλη αναρμόδιο, με το αιτιολογικό ότι η ένδικη διαφορά είναι μισθωτική, διότι ως αναγκαία ιστορική αιτία έχει τη σύμβαση μίσθωσης και ο εναγόμενος λειτουργούσε για λογαριασμό του μισθωτή και την παρέπεμψε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς για να δικαστεί κατά την ειδική διαδικασία των μισθωτικών διαφορών των άρθρων 647 επ. του ΚΠολΔ, όπως το άρθρο αυτό τότε ίσχυε. Έτσι που έκρινε όμως και όχι ότι η αγωγή των εναγόντων εδράζεται στις διατάξεις της αδικοπραξίας, εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο, διότι κατά τα ιστορούμενα στην αγωγή ο εναγόμενος δεν είναι μισθωτής, αλλά τρίτος ως προς σύμβαση μίσθωσης, η οποία εξακολουθεί να υφίσταται μεταξύ των εναγόντων, ως εκμισθωτών και του αδελφού τους ….., ως μισθωτή, η δε επικαλούμενη αδικοπραξία του εναγόμενου δεν έγινε στα πλαίσια της σύμβασης αυτής και κατά τη λειτουργία της, με την οποία αυτός δεν έχει ουδεμία σχέση. Πρέπει επομένως ο μοναδικός λόγος της έφεσης, με τον οποίο οι εκκαλούντες παραπονούνται ότι εσφαλμένα το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι πρόκειται για μισθωτική διαφορά, να γίνει δεκτός και ως ουσιαστικά βάσιμος, όπως και η έφεση στο σύνολο της, να εξαφανιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση, να κρατηθεί δε η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο (535 παρ. 1 του ΚΠολΔ) και να ερευνηθεί η αγωγή, η οποία είναι πλήρως ορισμένη, διότι οι ενάγοντες επικαλούνται την άδικη πράξη, την υπαιτιότητα του εναγόμενου, τη ζημία τους και την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της πράξης του εναγόμενου και της ζημίας τους, απορριπτομένης της σχετικής ένστασης που ο εναγόμενος προέβαλε με τις πρωτόδικες προτάσεις του, τις οποίες οι ενάγοντες προσκομίζουν και επικαλούνται ενώπιον του Εφετείου αυτού και η οποία κρίνεται αυτεπαγγέλτως μετά την εξαφάνιση της προσβαλλόμενης απόφασης και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 297, 298, 299, 346, 914, 932 του ΑΚ,176 του ΚΠολΔ και ως προς  την ουσιαστική της βασιμότητα.

Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιέχονται στα υπ’ αριθμ. 447/2013 και στα ταυτάριθμα με την προσβαλλόμενη απόφαση πρακτικά, της με χρονολογία Νοέμβριο 2013 έκθεσης πραγματογνωμοσύνης του πραγματογνώμονα ………, τη διενέργεια της οποίας διέταξε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την υπ’ αριθμ. 4447/2013 μη οριστική απόφασή του, των υπ’ αριθμ. ……. ενόρκων βεβαιώσεων των ………, που κατέθεσαν με επιμέλεια των εναγόντων ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αθηνών ……………., για τις οποίες ο εναγόμενος κλήθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα δυο τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες πριν από αυτές κατά τη διάταξη του άρθρου 270 παρ. 2 εδ. γ΄ του ΚΠολΔ (υπ’ αριθμ. …… έκθεση επίδοσης του αρμόδιου δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά ……..), τις οποίες οι ενάγοντες προσκόμισαν ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου με την από 23/1/2013 προσθήκη τους μετά την προθεσμία του άρθρου 237 παρ. 3 του ΚΠολΔ όπως ίσχυε, προς αντίκρουση ισάριθμων ενόρκων βεβαιώσεων που ο εναγόμενος προσκόμισε με τις προτάσεις του και όλων των εγγράφων που οι εκκαλούντες – ενάγοντες προσκομίζουν και επικαλούνται είτε ως άμεσα αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, συμπεριλαμβανομένων των φωτογραφιών που οι εκκαλούντες – εναγοντες προσκομίζουν και επικαλούνται, όχι όμως και της υπ’ αριθμ. …… ένορκης βεβαίωσης του …….., ο οποίος κατέθεσε με επιμέλεια των εναγόντων ενώπιον της ίδιας συμβολαιογράφου, που οι ενάγοντες επίσης προσκόμισαν και επικαλέστηκαν με την προσθήκη τους, ως υπεράριθμη, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (ΑΠ 1456/2013 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1461/2013 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 638/2012 ΝΟΜΟΣ) αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του υπ’ αριθμ. …… συμβολαίου της συμβολαιογράφου Πειραιά …….., που έχει νόμιμα μεταγραφεί στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Αιγινητών οι δύο πρώτοι των εναγόντων και δυνάμει του υπ’ αριθμ. ……. συμβολαίου του συμβολαιογράφου Πειραιώς ……., που έχει νόμιμα μεταγραφεί στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Αιγινιτών ο τρίτος των εναγόντων, που είναι αδέλφια, απέκτησαν τη συγκυριότητα, κατά ποσοστό 1/4 εξ αδιαιρέτου ο κάθε ένας, ενός ακινήτου, εμβαδού 882 τ.μ., ευρισκόμενου στην Αίγινα, στην παραλιακή οδό Αίγινας – Πέρδικας και στην ειδικότερη θέση «…», στο οποίο έχει ανεγερθεί και λειτουργεί από τριακονταετίας ξενοδοχείο με το διακριτικό τίτλο «….». Το ξενοδοχείο αυτό αποτελείται από ισόγειο, πρώτο, δεύτερο όροφο και δώμα. Το ισόγειό του έχει επιφάνεια 187,41 τ.μ. και 130 τ.μ. αντίστοιχα και περιλαμβάνει αίθουσα υποδοχής, τρία (3) δωμάτια, διάδρομο, τρία (3) αποχωρητήρια και μία αίθουσα μπαρ, εξοπλισμένη με κλιματισμό και εξαερισμό, ο πρώτος όροφός του έχει επιφάνεια 437,84 τ.μ. και περιλαμβάνει είκοσι ένα (21) κύρια δωμάτια, ο δεύτερος όροφός του έχει επιφάνεια 437,84 τ.μ. και περιλαμβάνει είκοσι ένα (21) κύρια δωμάτια και το δώμα περιλαμβάνει δύο (2) δωμάτια, τα οποία δεν χρησιμοποιούνται για παραμονή πελατών. Το υπόλοιπο ποσοστό συγκυριότητας 1/4 εξ αδιαιρέτου επί του ακινήτου και του ξενοδοχείου ανήκε έως τον Οκτώβριο του έτους 2008 στον έτερο αδελφό των εναγόντων, …………., στον οποίο οι ενάγοντες εκμίσθωσαν την επιχείρηση του ξενοδοχείου κατά το ποσοστό τους 3/4 εξ αδιαιρέτου, αρχικά δυνάμει του υπ’ αριθμ. ……… ιδιωτικού συμφωνητικού μίσθωσης ξενοδοχείου έως την 1/9/1999 και ακολούθως με τα υπ’ αριθμ. …….. αντίστοιχα ιδιωτικά συμφωνητικά έως την 30/9/2011 έναντι του συμφωνηθέντος σε αυτά ετήσιου μισθώματος. Από το χρόνο μίσθωσης ο ………….ήταν ο μοναδικός από τα αδέλφια που λειτουργούσε και διαχειριζόταν το ξενοδοχείο, έχοντας αναλάβει την υποχρέωση, σύμφωνα με τα ιδιωτικά συμφωνητικά, να προβεί με προσωπικές του δαπάνες και έξοδα στις απαραίτητες επισκευές και προσθήκες που απαιτούντο για την λειτουργικότητα και προς όφελος του μισθίου, που ορίζονταν στα συμφωνητικά και σε καμιά περίπτωση δεν θα συμψηφίζονταν με μισθώματα, ο εκ των εκμισθωτών …… (πρώτος των εναγόντων), να συνέχιζε να διέμενε κατά την περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών του στο δωμάτιο του ξενοδοχείου που θα διέμενε χωρίς την καταβολή οιουδήποτε ποσού, ενώ ο …….. (τρίτος των εναγόντων), να παρέμενε στη χρήση του δωματίου με αριθ. 72 του δώματος, ενώ ρητά απαγορεύτηκε η οποιαδήποτε (μερική ή ολική) υπομίσθωση ή οποιαδήποτε παραχώρηση της χρήσης του μισθίου σε οποιονδήποτε τρίτο και για οποιοδήποτε λόγο, η πρόσληψη συνεταίρου, η σύσταση εταιρείας, γενικά οποιαδήποτε πράξη διάθεσης της χρήσης του μισθίου χωρίς την έγγραφη συναίνεση των εκμισθωτών. Το έτος 2008 και ενώ ήδη είχε εγκατασταθεί μόνιμα στις ΗΠΑ, ο ………….πώλησε και μεταβίβασε στον εναγόμενο το ποσοστό του συγκυριότητας 1/4 εξ αδιαιρέτου επί του ξενοδοχείου, δυνάμει του υπ’ αριθμ. ….. αγοραπωλητηρίου συμβολαίου της συμβολαιογράφου Αίγινας ………. που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Αίγινας, στον τόμο …… με αύξοντα αριθμό μεταγραφής ….. Σημειωτέον ότι ο ………….είχε ήδη καταστήσει τον εναγόμενο πληρεξούσιό του, παρέχοντάς του με το υπ’ αριθμ. ……. πληρεξούσιο του Γενικού Προξένου της Ελλάδας στη Βοστώνη, διάρκειας έως την 31/12/2011, την εξουσιοδότηση να εμφανίζεται και να ενεργεί στο όνομά του αντί αυτού ενώπιον των διαφόρων Υπηρεσιών (ΔΕΗ, ΙΚΑ, ΟΤΕ, ΕΟΤ, ΤΑΞΥ) για τις ανάγκες λειτουργίας του ξενοδοχείου. Με την ως άνω σύμβαση πώλησης όμως δεν μεταβιβάστηκε ταυτόχρονα και το ποσοστό του …………. επί της επιχείρησης του ξενοδοχείου, ούτε ο εναγόμενος υπεισήλθε στη μισθωτική σχέση των αδελφών ….., διότι ρητά στο ως άνω συμβόλαιο ο εναγόμενος δήλωσε ότι τελεί σε πλήρη γνώση των συμβάσεων μισθώσεων και των ως άνω ιδιωτικών συμφωνητικών και συνεπώς και του όρου ότι απαγορεύεται η μεταβίβαση της χρήσης του μισθίου σε τρίτο, τις οποίες αναγνώρισε ως ισχυρές και έγκυρες, παραιτούμενος από οποιαδήποτε ενέργεια δικαστικής ή εξώδικης προσβολής ή διάρρηξης των μισθώσεων. Παρά ταύτα ο εναγόμενος, αν και αρχικά ενεργούσε ως πληρεξούσιος του …………. και μάλιστα με την ιδιότητα αυτή κατέβαλε στους ενάγοντες, για λογαριασμό του μισθωτή, τα ετήσια μισθώματα των μισθωτικών ετών 2008 και 2009, σταδιακά άρχισε να συμπεριφέρεται ως μοναδικός διαχειριστής του ξενοδοχείου, εκφράζοντας μάλιστα προς τους ενάγοντες την επιθυμία του να αναλάβει πλήρως την εκμετάλλευσή του, είτε μισθώνοντάς το εξ ολοκλήρου, είτε αγοράζοντας τα μερίδια των εναγόντων, όπως τούτο αποδεικνύεται από την κατάθεση του μάρτυρα απόδειξης ………, που εξετάστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, πρόθεση που και ο εναγόμενος επιβεβαίωσε με τις πρωτόδικες προτάσεις του. Αποδεικνύεται περαιτέρω ότι κατόπιν ελέγχου που αρμόδιοι υπάλληλοι του ΕΟΤ πραγματοποίησαν την 28/7/2009 στο ανωτέρω ξενοδοχείο και συνέταξαν την υπ’ αριθμ. …….. έκθεση αυτοψίας ελέγχου του φακέλου της επιχείρησης, διαπιστώθηκαν πολεοδομικές παραβάσεις, που αφορούσαν υπερβάσεις της υπ’ αριθμ. ……. οικοδομικής άδειας του ξενοδοχείου. Λόγω των παραβάσεων αυτών εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. πρωτ. …../10.3.2010 απόφαση του Διευθυντή της Διεύθυνσης Αττικής της Περιφερειακής Υπηρεσίας Τουρισμού του Ε.Ο.Τ., με την οποία αποφασίστηκε η ανάκληση του υπ’ αριθμ. …….. ειδικού σήματος λειτουργίας του ανωτέρω ξενοδοχείου, φερόμενης, κατά την απόφαση, εκμετάλλευσης, του …………., για τους αναφερόμενους λόγους στο υπ’ αριθμ. ….. έγγραφο, με το οποίο καλείτο ο ανωτέρω σε απολογία ως προς τα διαπιστωθέντα από τους ανωτέρω ελέγχους. Η απόφαση αυτή δεν έχει την έννοια ότι το ξενοδοχείο υποβιβάστηκε ως προς την κατηγορία των αστέρων στην οποία έως τότε υπαγόταν, όπως εσφαλμένα ισχυρίζονται οι ενάγοντες, αλλά ότι πλέον δεν μπορούσε να λειτουργήσει νομίμως ως ξενοδοχείο, διότι η λειτουργία του χωρίς να διαθέτει το ειδικό σήμα θα επέφερε πρόστιμο, ακόμα και τη σφράγιση του (άρθρα 2, 3, 4 του ν. 2168/1993 όπως το χρόνο εκείνο ίσχυε, ΣτΕ 2606/2016 ΝΟΜΟΣ, ΣτΕ 2185/2016 ΝΟΜΟΣ). Η διακοπή της λειτουργίας του ξενοδοχείου κατά τη λήξη της τουριστικής περιόδου του έτους 2009 είχε ως συνέπεια ο ……… να μην καταβάλει το οφειλόμενο στους ενάγοντες μίσθωμα του μισθωτικού έτους από την 1/10/2009 έως την 30/9/2010, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να ασκήσουν σε βάρος του την από 14/9/2010 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……. αγωγή τους ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία ζητούσαν να υποχρεωθεί ο ………….να τους αποδώσει τη χρήση του ποσοστού 3/4 εξ αδιαιρέτου επί του ανωτέρω μισθίου ξενοδοχείου και τη χρήση κατά το ίδιο ποσοστό των απαριθμούμενων στην αγωγή κινητών πραγμάτων, που συνιστούν τον εν γένει εξοπλισμό και ιματισμό του ξενοδοχείου και να τους καταβάλει το οφειλόμενο μίσθωμα. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 1797/2011 οριστική απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου η οποία δέχθηκε την αγωγή. Από το χρόνο που η αγωγή ασκήθηκε έως το χρόνο έκδοσης της ανωτέρω απόφασης ο εναγόμενος κατ’ επανάληψη, είτε μέσω τρίτων είτε σε κατ’ ιδίαν επαφές τους, απειλούσε τους ενάγοντες να μην εκτελέσουν την απόφαση που θα διέταζε την απόδοση της χρήσης του μισθίου, διότι θα προκαλούσε εκτεταμένες ζημίες σε αυτό, τέτοιου μεγέθους που δεν θα μπορούσαν να το εκμεταλλευτούν πλέον ως ξενοδοχείο. Παρά ταύτα οι ενάγοντες, δια του πληρεξουσίου δικηγόρου τους, έδωσαν εντολή στο δικαστικό επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιά …… να επιδώσει στο …………. επικυρωμένο ακριβές αντίγραφο εξ απογράφου πρώτου εκτελεστού της απόφασης με την παρά πόδα αυτής με ημερομηνία 31/3/2011 επιταγή προς πληρωμή. Ο δικαστικός επιμελητής την 4/4/2011 μετέβη στο ξενοδοχείο «….», όπου δεν βρήκε το …………. ούτε οποιονδήποτε άλλο και την πόρτα του ξενοδοχείου κλειστή και θυροκόλλησε την απόφαση, συνταχθείσας της υπ’ αριθμ. ….. έκθεσης επίδοσης. Ακολούθως ο ίδιος δικαστικός επιμελητής, κατόπιν νέας εντολής του πληρεξούσιου δικηγόρου των εναγόντων, μετέβη εκ νέου στο ξενοδοχείο, από το οποίο απέβαλε το …………., κατά το ποσοστό των 3/4 εξ αδιαιρέτου, συνταχθείσας της υπ’ αριθμ. …… έκθεσης αποβολής και εγκατάστασης. Στην έκθεση αυτή ο δικαστικός επιμελητής σημειώνει ότι: «Γίνεται μνεία ότι σε όλα τα δωμάτια του ξενοδοχείου βρέθηκαν να έχουν αφαιρεθεί όλα τα είδη υγιεινής (λεκάνες – νιπτήρες, μπαταρίες νερού (βρύσες), ηλεκτρολογικοί διακόπτες καθώς και η ψευδοροφή στο χώρο υποδοχής (reception)». Την επόμενη ημέρα (9/4/2011) κατόπιν εντολής των εναγόντων επισκέφθηκε το ξενοδοχείο ο πολιτικός μηχανικός . …, ο οποίος πράγματι διαπίστωσε και κατέγραψε εκτεταμένες φθορές στο ξενοδοχείο. Συγκεκριμένα διαπίστωσε ότι στο ισόγειο του ξενοδοχείου είχε αφαιρεθεί (αποξηλωθεί) η ψευδοροφή στο χώρο της υποδοχής και του σαλονιού, είχαν αφαιρεθεί όλα τα φωτιστικά, τα κλιματιστικά, οι πρίζες και οι διακόπτες ηλεκτρικού ρεύματος, από κάθε δωμάτιο είχαν αφαιρεθεί ο πίνακας ηλεκτρικών ασφαλειών, οι πρίζες και οι διακόπτες, τα φωτιστικά οροφής, τοίχου, κρεβατιού, λουτρού, ασφαλείας, η συσκευή ενδοεπικοινωνίας/ τηλέφωνο, το κλιματιστικό, το έπιπλο τουαλέτας, η τηλεόραση, από τα μπάνια τα υδραυλικά εξαρτήματα, η λεκάνη, το καζανάκι, ο νιπτήρας, το ντουλάπι, ο καθρέφτης, η μπαταρία, ο νιπτήρας, η ντουζιέρα, ότι εξαιτίας της αφαίρεσης αυτών είχαν προκληθεί εκτεταμένες φθορές στα επιχρίσματα των οροφών και των τοίχων τόσο του ισογείου όσο και των δωματίων, όπως και ότι υπήρχαν επιπλέον επί μέρους φθορές και σε διάφορα δωμάτια. Τις φθορές αυτές προξένησε με πρόθεση ο εναγόμενος, όπως είχε ήδη προαναγγείλει, αντιδρώντας στην άσκηση της αγωγής απόδοσης της χρήσης του μισθίου αλλά και στις αρνήσεις των εναγόντων να του εκμισθώσουν το ξενοδοχείο ή ακόμα και να του πωλήσουν το ποσοστό συγκυριότητά τους επί του ξενοδοχείου, με προφανή σκοπό να εμποδίσει τους ενάγοντες από τη εκμετάλλευσή του ως ξενοδοχείου και να τους επιφέρει ζημία. Για τις φθορές αυτές κατάθεσαν τόσο ο μάρτυρας ……., ο οποίος ρητά κατέθεσε ότι ο εναγόμενος τον παρότρυνε να του μεταφέρει την πρόταση του να του το εκμισθώσουν διαφορετικά θα καταστρέψει το ξενοδοχείο, όσο και οι …….. και ……… στις πιο πάνω ένορκες βεβαιώσεις τους.

Ο εναγόμενος με τις πρωτόδικες προτάσεις του, χωρίς να αρνείται τις φθορές και την έκτασή τους ισχυρίζεται ότι αυτές προήλθαν από εργασίες ανακαίνισης και αποκατάστασης των πολεοδομικών παραβάσεων και ότι ο ………….αρχές Φεβρουαρίου 2011 έδωσε εντολή στον εργολάβο . …. για την εκτέλεση τους, όλα δε τα αφαιρεθέντα αντικείμενα και κυρίως τα είδη υγιεινής έχουν μεταφερθεί και αποθηκευτεί σε χώρο ιδιοκτησίας της συζύγου του ………….. Ο ισχυρισμός αυτός, ο οποίος συνιστά άρνηση της αγωγής, δεν αποδείχθηκε από οποιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο. Εκτός τούτου ο ισχυρισμός αυτός δεν συνάδει με τους κανόνες της κοινής των ανθρώπων πείρας, διότι δεν είναι δυνατόν ο ………….να έδωσε εντολή σε εργολάβο να προβεί σε εκτεταμένες οικοδομικές εργασίες, χωρίς να έχει λάβει την προηγούμενη σύμφωνη γνώμη τουλάχιστον των εναγόντων (ως συγκυρίων του ποσοστού 3/4 εξ αδιαιρέτου), προκειμένου να συμμετάσχουν στις αναγκαίες δαπάνες και χωρίς να γνώριζε αν θα εξακολουθούσε να εκμεταλλεύεται το ξενοδοχείο ως μισθωτής, καθώς ήδη τότε του είχε επιδοθεί η πιο πάνω αγωγή απόδοσης της χρήσης του και ενδεχομένως είχε ήδη συζητηθεί.

Για την αποκατάσταση των ζημιών αυτών και την επαναφορά του ξενοδοχείου στην εικόνα που παρουσίαζε πριν την πρόκληση αυτών και όχι για την αύξηση της περιουσίας των εναγόντων, απαιτούνται κατά την κρίση του Δικαστηρίου να δαπανηθούν τα ακόλουθα ποσά:

Α) Στο Ισόγειο: 1) Στο σαλόνι και στο χώρο της υποδοχής: Για την αντικατάσταση φθαρμένων πλακών ψευδοροφής απαιτείται δαπάνη 200 ευρώ, έχουν αφαιρεθεί οκτώ (8) φωτιστικά τοίχου αξίας 320 ευρώ (8 Χ 40 ευρώ), 20 πριζοδιακόπτες αξίας, 100 ευρώ (20 Χ 5 ευρώ), ο ηλεκτρικός πίνακας αξίας 60 ευρώ, 5 διθέσιοι καναπέδες αξίας 1.000 ευρώ (200 ευρώ Χ 5), 6 τραπέζια σαλονιού, αξίας 480 ευρώ (6 Χ 80 ευρώ), 12 πολυθρόνες αξίας 720 ευρώ (12 Χ 60 ευρώ), ένα κλιματιστικό μάρκας MITSUBISHI 24.000 ΒΤU αξίας 550 ευρώ, μία τηλεόραση σαλονιού μάρκας PHILIPS, αξίας 300 ευρώ, 40 μέτρα κουρτίνα σαλονιού οργάντζα και κουρτινόξυλα μήκους 20μ., αξίας 400 ευρώ και 200 ευρώ αντιστοιχα και ένα τραπέζι τηλεόρασης, αξίας 50 ευρώ. Αποδεικνύεται όμως ότι η ψευδοροφή, η οποία πράγματι είχε αφαιρεθεί, έχει σήμερα αποκατασταθεί, όπως αποδεικνύεται από τις φωτογραφίες που περιλαμβάνονται όχι μόνο στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης αλλά και στην από 23/11/2013 έκθεση αυτοψίας του πολιτικού μηχανικού ……., την οποία πραγματοποίησε κατ’ εντολή των εναγόντων, στις οποίες μάλιστα εμφανώς εμφανίζονται να είναι τοποθετημένα και τα φωτιστικά (σποτ) οροφής. Επίσης στις ίδιες φωτογραφίες παρουσιάζεται να έχει τοποθετηθεί ένα έπιπλο στην υποδοχή (Reception) και ηλεκτρική εγκατάσταση, η λειτουργικότητα της οποίας όμως δεν διαπιστώθηκε κατά το χρόνο της πραγματογνωμοσύνης, διότι το ξενοδοχείο δεν ήταν ηλεκτροδοτημένο. Επομένως τα σχετικά αγωγικά κονδύλια πρέπει να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμα. Τέλος τα αγωγικά αιτήματα για την επιδίκαση ποσού 2.000 ευρώ λόγω της αφαίρεσης διακοσμητικών αντικειμένων, πινάκων ζωγραφικής, χαλκογραφιών κ.λ.π., του ποσού των 1.200 ευρώ λόγω της αφαίρεσης του εξοπλισμού της RECEPTION (κλειδοθήκες, τηλεφωνικές συσκευές, επιτραπέζιο φωτιστικό κ.λ.π.), βοηθητικά αντικείμενα, γραφική ύλη κ.λ.π.), του ποσού των 600 ευρώ λόγω της αφαίρεσης διαφόρων μικροεπίπλων, του ποσού των 200 ευρώ λόγω της αφαίρεσης ενός ρολογιού τιμόνι και του ποσού των 400 ευρώ λόγω της αφαίρεσης μικρών ηλεκτρονικών συσκευών, πρέπει να απορριφθούν ως απαράδεκτα λόγω αοριστίας, διότι δεν εξειδικεύεται επαρκώς και με πληρότητα ο ακριβής αριθμός των αφαιρεθέντων αντικειμένων, το είδος τους, το μέγεθός τους και το υλικό κατασκευής τους, ώστε να είναι δυνατή η εκτίμηση της επελθούσας ζημίας των εναγόντων. Ομοίως ως αόριστα πρέπει να απορριφθούν και τα κονδύλια για τη συσκευή τηλεόρασης SANYO και το FAX PANASONIC, καθώς δεν αναφέρεται το μέγεθος της τηλεόρασης, το μοντέλο και το έτος κατασκευής τους και ως ουσιαστικά αβάσιμο για το τηλεφωνικό κέντρο SIEMENS διότι από κανένα απολύτως αποδεικτικό στοιχείο αποδείχθηκε το μοντέλο του (ότι δηλ. είναι τύπου Hi Path 3550 ή 3500 Rack Mounted με γραμμές που μπορούν να φτάσουν τις 72, όπως οι ενάγοντες ισχυρίζονται) και το έτος κατασκευής του. 2) Στο λογιστήριο: α) ολική αφαίρεση όλων των επίπλων (ένα γραφείο, μία πολυθρόνα και δυο καρέκλες επισκεπτών), αξίας 200 ευρώ, β) αφαίρεση κλιματιστικού μάρκας ΤΟΥΟΤΟΜΙ 9.000 BTU αξίας 300 ευρώ, γ) αφαίρεση 10 πριζοδιακοπτών, αξίας 50 ευρώ, απορριπτομένου του αιτήματος για την επιδίκαση του ποσού των 120 ευρώ για την αφαίρεση κουρτινών και κουρτινόξυλων, διότι δεν εξειδικεύονται με πληρότητα το υλικό κατασκευής και οι διαστάσεις των κουρτινών και του κουρτινόξυλου. 3) Στο υπ’ αριθμ. 11 δωμάτιο αφαιρέθηκαν 2 στρώματα κλινών αξίας 200 ευρώ, ένα έπιπλο τουαλέτας δωματίου με καθρέπτη, αξίας 100 ευρώ, ένα κλιματιστικό μάρκας Panasonic 9.000 BTU, αξίας 380 ευρώ, μια τηλεόραση μάρκας THOMSON 14 ιντσών με βάση τοίχου, αξίας 70 ευρώ, ένας ηλεκτρικός πίνακας αξίας 8 ευρώ και 8 πριζοδιακόπτες, αξίας 40 ευρώ, 5 φωτιστικά δωματίου (οροφής, τοίχων, κλινών) αξίας 60 ευρώ. Πρέπει να απορριφθούν ως απαράδεκτα λόγω αοριστίας τα αγωγικά αιτήματα για την επιδίκαση του ποσού των 160 ευρώ λόγω της αφαίρεσης κουρτινών και κουρτινόξυλων, διότι δεν εξειδικεύονται με πληρότητα το υλικό κατασκευής και οι διαστάσεις των κουρτινών και του κουρτινόξυλου και του ποσού των 100 ευρώ λόγω της αφαίρεσης διάφορων διακοσμητικών, καθόσον δεν συγκεκριμενοποιείται ο αριθμός, το είδος και τα υλικά κατασκευής τους. 4) Στην αίθουσα πρωινού – BAR αφαιρέθηκαν 14 σκαμπώ μπάρας αξίας 280 ευρώ, 5 τραπέζια αξίας 450 ευρώ, 12 καρέκλες αξίας 240 ευρώ, 13 σκαμπώ τραπεζιού αξίας 195 ευρώ, δύο μηχανές καφέ αξίας 400 ευρώ, 200 ποτήρια διαφόρων τύπων αξίας 200 ευρώ, 70 φλυτζάνια καφέ αξίας 91 ευρώ, 70 πιατάκια καφέ αξίας 91 ευρώ, 30 φλυτζάνια ελληνικού καφέ αξίας 30 ευρώ, ένα μπλέντερ αξίας 100 ευρώ, 13 σταχτοδοχεία αξίας 26 ευρώ, 25 τσαγιέρες αξίας 50 ευρώ, μαχαιροπίρουνα, κουταλάκια και δίσκοι σερβιρίσματος συνολικής αξίας 380 ευρώ, 15 κανάτες αξίας 30 ευρώ και μία ξύλινη θήκη κάβας αξίας 100 ευρώ. Τα ανωτέρω κινητά πράγματα που αποτελούν τον εξοπλισμό του BAR εκμισθώθηκαν από τους εναγόντες κατά το ποσοστό των 3/4 εξ αδιαιρέτου στον εναγόμενο, όπως αποδεικνύεται από το περιεχόμενο της από 14/9/2010 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 9143/2010 αγωγής αποβολής από το μίσθιο ξενοδοχείο που άσκησαν κατά του τελευταίου και δεν βρέθηκαν από το δικαστικό επιμελητή ……. κατά το χρόνο που μετέβη στο ξενοδοχείο των διαδίκων προκειμένου να εκτελέσει την υπ’ αριθμ. 1797/2011 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, όπως ο ίδιος το βεβαιώνει στην υπ’ αριθμ. …….. έκθεση αποβολής και εγκατάστασης.  Πέραν αυτών από κανένα αποδεικτικό στοιχείο αποδείχθηκε ο αγωγικός ισχυρισμός ότι στην αίθουσα του πρωινού και του BAR υπήρχαν και αφαιρέθηκαν διάφορα ηλεκτρικά είδη (κουζίνα, φούρνος, πλυντήριο πιάτων, φούρνος μικροκυμάτων, τοστιέρες) συνολικής αξίας 5.000 ευρώ και ηλεκτρονικός εξοπλισμός (CD, PICKUP, ΤV κ.λπ.) αξίας 1.000 ευρώ, απορριπτομένων των σχετικών κονδυλίων ως ουσιαστικά αβάσιμων. Επίσης αφαιρέθηκε κλιματιστικό μάρκας MITSUBISHI 18.000 BTU, αξίας 1.000 ευρώ, ένα φωτιστικό οροφής αξίας 40 ευρώ και στην κλίμακα ορόφου ένας πριζοδιακόπτης και ένα φωτιστικό οροφής, συνολικής αξίας 20 ευρώ. Πρέπει ν’ απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμα τα αγωγικά αιτήματα για την επιδίκαση του ποσού των 300 ευρώ για την γενική καθαριότητα του λεβητοστασίου λόγω της άθλιας κατάστασης του, διότι δεν αποδείχθηκε ότι η κακή του κατάσταση προήλθε από ενέργεια του εναγόμενου και του ποσού των 6.600 ευρώ για την επισκευή της μονάδας βιολογικού καθαρισμού, διότι αυτή δεν λειτουργούσε ήδη από την εποχή της μίσθωσης του ξενοδοχείου στο …………., ο οποίος σύμφωνα με τα ιδιωτικά συμφωνητικά είχε αναλάβει την υποχρέωση επισκευής της, όπως αποδεικνύεται από την από 17/9/2008 εξώδικη διαμαρτυρία των εναγόντων προς αυτόν, τη σύζυγό του και τον εναγόμενο και ως απαράδεκτο λόγω αοριστίας το αίτημα για την επιδίκαση του ποσού των 500 ευρώ για την αποθήκη ισογείου και το WC, το οποίο πρέπει να απορριφθεί ως αόριστο, διότι δεν αναφέρεται καν σε τι συνίσταται η κακή τους κατάσταση. Συνολικά για την αποκατάσταση των ζημιών στο ισόγειο απαιτείται η δαπάνη ποσού 9.511 ευρώ. Β) Στον 1ο όροφο: Σε όλα τα δωμάτια: Αφαιρέθηκαν τα στρώματα όλων των κλινών (2 στρώματα ανά δωμάτιο) αξίας 200 ευρώ, το έπιπλο τουαλέτας, αξίας 60 ευρώ, ο καθρέπτης αξίας 30 ευρώ, τo κλιματιστικό μάρκας Panasonic 9.000 BTU, αξίας 380 ευρώ, η τηλεόραση μάρκας THOMSON 14 ιντσών με τη βάση τοίχου, αξίας 70 ευρώ, ο πίνακας ηλεκτρικών ασφαλειών και 8 πριζοδιακόπτες, αξίας 48 ευρώ, τα 6 φωτιστικά δωματίου (οροφής, τοίχων, κλινών) συνολικής αξίας 72 ευρώ, το τηλέφωνο αξίας 14 ευρώ, τα υδραυλικά εξαρτήματα – διακόπτες, σπιράλ κ.λ.π. αξίας 70 ευρώ, οι λεκάνες/καζανάκια μπάνιου αξίας 100 ευρώ, ο νιπτήρας, το ντουλάπι μπάνιου και ο καθρέπτης μπάνιου, συνολικής αξίας 180 ευρώ, οι μπαταρίες νιπτήρα και ντουζ αξίας 100 ευρώ, το φωτιστικό λουτρού, αξίας 25 ευρώ, οι κουρτίνες και το κουρτινόξυλο του λουτρού, αξίας 30 ευρώ, απορριπτομένων των αγωγικών αιτημάτων ως απαράδεκτων λόγω αοριστίας για την επιδίκαση του ποσού των 130 ευρώ για τις κουρτίνες και κουρτινόξυλα, διότι δεν προσδιορίζεται το υλικό κατασκευής και οι διαστάσεις τους, του ποσού των 120 ευρώ για τα διακοσμητικά, πίνακες, χαλκογραφίες και του ποσού των 150 ευρώ για τα σταθερά και κινητά εξαρτήματα του λουτρού ως αόριστα, διότι δεν αναφέρονται οι αριθμός τους, το είδος τους και το υλικό κατασκευής τους. Συνολικά για την αποκατάσταση των ζημιών στα δωμάτια απαιτείται το ποσό των 28.959 ευρώ (21 δωμάτια Χ 1.379 ευρώ). Επίσης προκλήθηκαν φθορές στο μεταλλικό μέρος του παράθυρου του μπάνιου του με αριθμό 129 δωματίου, με κόστος αποκατάστασης 20 ευρώ, στο αλουμίνιο της μπαλκονόπορτας του με αριθμό 124 δωματίου με κόστος αποκατάστασης 30 ευρώ, ήταν σπασμένα τα τζάμια της ντουζιέρας και της μπαλκονόπορτας του με αριθμό 141 δωματίου με κόστος αντικατάστασης τους 30 ευρώ και 20 ευρώ αντίστοιχα, έλλειπε η πόρτα της ντουζιέρας στο με αριθμό 134 δωμάτιο, με κόστος αντικατάστασης 120 ευρώ, ήταν σπασμένο το τζάμι της μπαλκονόπορτας στην ιματιοθήκη με κόστος αντικατάστασης 20 ευρώ, έλλειπε η πόρτα της ντουζιέρας του με αριθμό 135 δωματίου με κόστος αντικατάστασης 120 ευρώ. Τέλος αφαιρέθηκαν από το διάδρομο του ορόφου 4 πριζοδιακόπτες και 11 φωτιστικά συνολικής αξίας 174 ευρώ. Συνολικά για την αποκατάσταση των ζημιών στον 1ο όροφο απαιτείται δαπάνη ποσού 29.493 ευρώ. Γ) Σε κάθε ένα από τα δωμάτια του 2ου ορόφου προκλήθηκαν οι ζημίες που πιο πάνω εκτέθηκαν για τα δωμάτια του 1ου ορόφου και επομένως για την αποκατάσταση τους απαιτείται η δαπάνη του ποσού των 28.959 ευρώ. Επίσης στον ίδιο όροφο στην κλίμακα από τον 1ο  στο 2° όροφο αφαιρέθηκαν ένας πριζοδιακόπτης και ένα φωτιστικό, συνολικής αξίας 20 ευρώ, στο παράθυρο του διαδρόμου του ορόφου προξενήθηκαν εκτεταμένες φθορές με κόστος αποκατάστασης 20 ευρώ, από το διάδρομο του ορόφου αφαιρέθηκαν 4 πριζοδιακόπτες και 11 φωτιστικά, αξίας 174 ευρώ. Συνολικά για την αποκατάσταση των ζημιών στον 1ο όροφο απαιτείται δαπάνη ποσού 29.173 ευρώ. Δ) Στον 3ο όροφο – δώμα στην κλίμακα από τον 2ο στον 3ο όροφο, αφαιρέθηκαν ένας πριζοδιακόπτης και ένα φωτιστικό, συνολικής αξίας 20 ευρώ, στην πόρτα εξόδου προς το δώμα προκλήθηκαν εκτεταμένες φθορές και δεν λειτουργεί, όπως επίσης έχουν θραυθεί οι υαλοπίνακες και είναι κομματιασμένοι και απαιτείται δαπάνη για την αντικατάστασή της ποσού 150 ευρώ, απορριπτομένων των αγωγικών αιτημάτων για την επιδίκαση ποσού 1.500 ευρώ για την αποκατάσταση των ζημιών στην οροφή του δώματος και του ποσού των 1.500 ευρώ για την αποξήλωση και καταστροφή της επένδυσης των εσωτερικών τοίχων, διότι δεν αποδείχθηκε ούτε η έκταση των ζημιών αυτών ούτε ότι προξενήθηκαν από το εναγόμενο. Συνολικά για την αποκατάσταση των ζημιών στον 3ο όροφο απαιτείται δαπάνη ποσού 170 ευρώ. Σύμφωνα με την πιο πάνω αγωγής αποβολής οι ενάγοντες είχαν εκμισθώσει κατά τα 3/4 στον αδελφό τους …………. και τον κατωτέρω ιματισμό του ξενοδοχείου, ο οποίος όπως βεβαίωσε ο ανωτέρω δικαστικός επιμελητής στην έκθεση αποβολής και εγκατάστασης δεν βρέθηκε: 367 σεντόνια συνολικής αξίας 2.936 ευρώ, 50 πετσέτες λουτρού, συνολικής αξίας 350 ευρώ, 153 πετσέτες χεριών/προσώπου, συνολικής αξίας 765 ευρώ και 200 μαξιλαροθήκες, συνολικής αξίας 500 ευρώ και συνολικής αξίας του ιματισμού 4.551 ευρώ. Δεν αποδείχθηκε από κάποιο αποδεικτικό στοιχείο ότι στο ξενοδοχείο υπήρχε και αφαιρέθηκε από τον εναγόμενο περαιτέρω ιματισμός, απορριπτομένου του σχετικού κονδυλίου για το επιπλέον αιτούμενο ποσό ως ουσιαστικά αβάσιμου. Τέλος για τις κάθε είδους εργασίες αποκατάστασης των φθορών στους κοινόχρηστους χώρους και στα δωμάτια του ξενοδοχείου και ειδικά των προκληθεισών από την αφαίρεση των κλιματιστικών μονάδων και των ειδών υγιεινής, αντικατάστασης των φθαρμένων πραγμάτων και των υδραυλικών και ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων και τοποθέτησης νέων, απαιτείται να δαπανηθεί, για την αμοιβή των εργαζομένων στις εργασίες αυτές, το συνολικό ποσό των 7.300 ευρώ. Δεν αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος προέβη και στην πρόκληση φθορών στα χρώματα της εξωτερικής όψης ώστε να απαιτείται ο ελαιοχρωματισμός ολόκληρου του κτηρίου, απορριπτομένου του σχετικού κονδυλίου ποσού 27.800 ευρώ. Επίσης δεν αποδείχθηκε ότι τα έπιπλα που ο δικαστικός επιμελητής απαριθμεί στην έκθεση αποβολής και εγκατάστασης και δηλώνει ότι δεν βρέθηκαν στο μίσθιο ξενοδοχείο, την αξία των οποίων οι ενάγοντες ζητούν στην σελ. 28 της υπό κρίση αγωγής τους, είναι διαφορετικά από αυτά που εκθέτουν στη σελ. 17 της αγωγής τους και η αξία των οποίων τους έχει ήδη επιδικαστεί.

Όπως ανωτέρω εκτέθηκε με την υπ’ αριθμ.  πρωτ. …./10.3.2010 απόφαση του Διευθυντή της Διεύθυνσης Αττικής της Περιφερειακής Υπηρεσίας Τουρισμού του Ε.Ο.Τ. αφαιρέθηκε το ειδικό σήμα λειτουργίας του ξενοδοχείου, χωρίς το οποίο δεν μπορούσε να λειτουργήσει νόμιμα ως τέτοιο, διαφορετικά θα του επιβαλλόταν πρόστιμο ή οριστικό σφράγισμα. Επειδή δεν αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος ή ο ………….αποκατάστησαν τις ελλείψεις και τις πολεοδομικές παραβάσεις εξαιτίας των οποίων επιβλήθηκε το ως άνω διοικητικό μέτρο, συνάγεται ότι το ξενοδοχείο δεν λειτούργησε το Πάσχα και το Καλοκαίρι του έτους 2011, αλλά ούτε και ότι θα μπορούσε να εκμισθωθεί ως ξενοδοχείο. Το γεγονός ότι το ανωτέρω χρονικό διάστημα το ξενοδοχείο ήταν κλειστό αποδεικνύεται από τις πιο πάνω υπ’ αριθμ. …….. εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή ……., ο οποίος βεβαιώνει ότι τις ανωτέρω ημέρες το ξενοδοχείο ήταν κλειστό και δεν υπήρχε σε αυτό κανείς για να επιδοθούν τα προς επίδοση έγγραφα, με συνέπεια θυροκόλλησε αυτά, από τις οποίες πλήρως αποδεικνύεται ότι και το ενδιάμεσο χρονικό διάστημα το ξενοδοχείο δεν λειτουργούσε. Μόνη η εκ μέρους των εναγόντων προσκόμιση και επίκληση, ως απόδειξη λειτουργίας του ξενοδοχείου, εκτύπωσης, με ημερομηνία 14/2/2011, από την ιστοσελίδα του ξενοδοχείου, δεν αποτελεί αποδεικτό στοιχείο ότι το ξενοδοχείο συνέχισε να λειτουργεί, διότι η αναγραφόμενη ημερομηνία είναι η ημερομηνία εκτύπωσης, χωρίς σε κάθε περίπτωση να αποδεικνύεται ότι την ημερομηνία αυτή το ξενοδοχείο πράγματι λειτουργούσε. Επομένως το αίτημα των εναγόντων ότι πρέπει να τους επιδικαστεί, ως διαφυγόντα κέρδη, το ποσό το οποίο με βεβαιότητα και κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων θα αποκόμιζαν από τη λειτουργία του ξενοδοχείου το Πάσχα και το καλοκαίρι του έτους 2011, αν δεν συνέβαιναν οι φθορές που του προξένησε ο εναγόμενος, πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμο. Συνεπώς η συνολική δαπάνη που απαιτείται για την αποκατάσταση των φθορών και ελλείψεων του ξενοδοχείου ανέρχεται στο ποσό των 80.198 ευρώ (72.898 ευρώ + 7.300 ευρώ). Δοθέντος ότι οι ενάγοντες είναι συγκύριοι του ξενοδοχείου κατά ποσοστό 3/4 εξ αδιαιρέτου, κάθε ένας αυτών ζημιώθηκε, από τις παράνομες ενέργειες του εναγόμενου, κατά το ποσό που αντιστοιχεί στο ποσοστό αυτό, ανερχόμενο στο ποσό των 20.049,50 ευρώ (80.198 ευρώ Χ 1/4).

Σύμφωνα με το άρθρο 932 του ΑΚ «Σε περίπτωση αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη, κατά την κρίση του, χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Αυτό ισχύει ιδίως για εκείνον που έπαθε προσβολή της υγείας, της τιμής ή της αγνείας του ή στερήθηκε την ελευθερία του. Σε περίπτωση θανάτωσης προσώπου η χρηματική ικανοποίηση μπορεί να επιδικαστεί στην οικογένεια του θύματος λόγω ψυχικής οδύνης». Κατά την έννοια του άρθρου αυτού, το δικαστήριο της ουσίας, αφού δεχθεί ότι συνεπεία αδικοπραξίας προκλήθηκε σε κάποιο πρόσωπο ηθική βλάβη ή ψυχική οδύνη, καθορίζει στη συνέχεια το ύψος της οφειλόμενης γι’ αυτήν χρηματικής ικανοποίησης, με βάση τους κανόνες της κοινής πείρας και της λογικής, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη, ως κριτήρια, το είδος της προσβολής, την έκταση της βλάβης, τις συνθήκες τέλεσης της αδικοπραξίας, τη βαρύτητα του πταίσματος του υπόχρεου, το τυχόν συντρέχον πταίσμα του δικαιούχου και την οικονομική και κοινωνική κατάσταση των διαδίκων μερών. Ο προσδιορισμός του ποσού της εύλογης χρηματικής ικανοποίησης αφέθηκε στην ελεύθερη εκτίμηση του δικαστηρίου, η σχετική κρίση του οποίου δεν υπόκειται, κατ’ αρχήν, σε αναιρετικό έλεγχο, αφού σχηματίζεται από την εκτίμηση των πραγματικών γεγονότων (άρθρο 561 παρ. 1 ΚΠολΔ), χωρίς υπαγωγή του πορίσματος σε νομική έννοια, ώστε να μπορεί να κριθεί εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου, είτε ευθέως, είτε εκ πλαγίου, για έλλειψη νόμιμης βάσης. Επιβάλλεται, όμως, σε κάθε περίπτωση, να τηρείται, κατά τον καθορισμό του ποσού που επιδικάζεται, η αρχή της αναλογικότητας, ως γενική νομική αρχή και μάλιστα αυξημένης τυπικής ισχύος, υπό την έννοια ότι η σχετική κρίση του δικαστηρίου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα ακραία όρια της διακριτικής του ευχέρειας, πράγμα που, αν συμβαίνει, ελέγχεται ως παραβίαση της πιο πάνω γενικής νομικής αρχής, ήτοι ως πλημμέλειες του άρθρου 559 αριθμ. 1 και 19 ΚΠολΔ (ΟλΑΠ 10/2017, 9/2015 ΝΟΜΟΣ). Και τούτο, διότι μία απόφαση, με την οποία επιδικάζεται ένα ευτελές ή υπέρμετρα μεγάλο ποσό, ως δήθεν εύλογο, κατά την ελεύθερη κρίση του δικαστηρίου, προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης ή της ψυχικής οδύνης, ευτελίζει, στην πρώτη περίπτωση (όσον αφορά τον δικαιούχο – παθόντα), το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου και στη δεύτερη (όσον αφορά τον υπόχρεο), το δικαίωμα της περιουσίας του, αφού το δικαστήριο, επεμβαίνοντας στη διαφορά μεταξύ ιδιωτών, πρέπει να τηρεί μια δίκαιη ισορροπία ανάμεσα στα αντιτιθέμενα συμφέροντα, με παράλληλη προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων (ΑΠ 845/2018 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 747/2017 ΝΟΜΟΣ). Εν προκειμένω εξαιτίας της πιο πάνω αδικοπραξίας οι ενάγοντες υπέστησαν ηθική βλάβη, για την οποία λαμβάνοντας υπόψη το βαθμό του πταίσματος του αδικοπραγήσαντος εναγόμενου (αποκλειστική υπαιτιότητα), την έκταση των ζημιών, τις συνθήκες πρόκλησης της ζημίας τους, το ψυχικό άλγος που υπέστησαν, καθώς και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση των μερών, πρέπει να τους επιδικαστεί το ποσό των 5.000 ευρώ στον κάθε ένα, το οποίο είναι δίκαιο και εύλογο σύμφωνα και με όσα στη  μείζονα σκέψη εκτέθηκαν.

Πρέπει επομένως η αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει σε κάθε ένα των εναγόντων το ποσό των είκοσι πέντε χιλιάδων σαράντα εννέα ευρώ και πενήντα λεπτών (25.049,50) με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση. Ένα μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγόντων και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθεί σε βάρος του εναγόμενου λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας των διαδίκων (άρθρα 178 παρ. 1, 183 του ΚΠολΔ) και να διαταχθεί η επιστροφή στους εκκαλούντες – ενάγοντες λόγω της εν μέρει νίκης τους, του παράβολου άσκησης έφεσης, ποσού 200 ευρώ. Για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας από τον ερήμην δικασθέντα εφεσίβλητο, πρέπει να οριστεί το νόμιμο παράβολο (άρθρο 501, 502 παρ. 1 και 505 παρ. 2 του ΚΠολΔ), κατά τα επίσης οριζόμενα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ την έφεση ερήμην του εφεσίβλητου.

ΟΡΙΖΕΙ το παράβολο, για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας στο ποσό των διακοσίων ενενήντα (290) ευρώ.

ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση τυπικά και κατ’ ουσία.

ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη υπ’ αριθμ. 1869/2017 οριστική απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία.

ΚΡΑΤΕΙ και δικάζει την υπόθεση επί της από 7/6/2011 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……… αγωγής.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλει σε κάθε ένα των εναγόντων το ποσό των είκοσι πέντε χιλιάδων σαράντα εννέα ευρώ και πενήντα λεπτών (25.049,50) με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εναγόμενου ένα μέρος της δικαστικής δαπάνης των εναγόντων και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας τα οποία ορίζει στο ποσό των τεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων είκοσι (4.520) ευρώ .

ΔΙΑΤΑΖΕΙ την επιστροφή στους εκκαλούντες του παραβόλου που κατέθεσαν για την άσκηση της έφεσης.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε στον Πειραιά στις   22 Μαρτίου 2019

 

    Η  ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                       Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Και αντ΄ αυτής,

επειδή βρίσκεται

σε αναρρωτική άδεια,

η αρχαιότερη της

συνθέσεως Εφέτης,

Χρυσούλα Πλατιά.

 

 

 

 

Δημοσιεύθηκε δε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση αυτού, στις 15 Απριλίου 2019, με άλλη σύνθεση,  κωλυομένης της Προέδρου Εφετών, Αικατερίνης Νομικού, η οποία ευρίσκεται σε αναρρωτική άδεια, αποτελουμένη από τους Δικαστές, Χρυσούλα Πλατιά, Προεδρεύουσα Εφέτη, Παρασκευή Μπερσή και Ιωάννη Γερνυμάκη,  Εφέτες, και με Γραμματέα τη Γεωργία Λογοθέτη, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και  του πληρεξουσίου δικηγόρου των εκκαλούντων.

Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ                            Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΕΦΕΤΗΣ