ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 367/2020
ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Σπυριδούλα Μακρή, Πρόεδρο Εφετών, Χρυσούλα Πλατιά Εφέτη, Ηλία Σταυρόπουλο Εφέτη – Εισηγητή και τη Γραμματέα Ε.Τ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση έφεση κατά της υπ’ αρ. 3611/2018 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ασκήθηκε νομοτύπως, εμπροθέσμως (ΚΠολΔ 518 παρ. 1) και έχει κατατεθεί το σχετικό παράβολο (Ηλεκτρ. Παράβολο …………./2018). Είναι συνεπώς τυπικά δεκτή και πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν. Με την έφεση πρέπει να συνεκδικαστεί, λόγω της πρόδηλης συνάφειάς της και η με αρ. κατ. ……/2019 αντέφεση, που άσκησε η εφεσίβλητη μετά την παρέλευση της προθεσμίας της έφεσης, όπως συνομολογεί η ίδια, η οποία κοινοποιήθηκε στις εκκαλούσες νομίμως και εμπροθέσμως (ΚΠολΔ 523 παρ. 2).
Με την πρωτοδίκως κριθείσα αγωγή της η ενάγουσα, εργολάβος, ήδη εφεσίβλητη – αντεκκαλούσα ζήτησε, κατόπιν παραδεκτού περιορισμού του αιτήματος της αγωγής, να αναγνωριστεί ότι οι εναγόμενοι, ………… και …….., εργοδότες, υποχρεούνταν να της καταβάλουν, νομιμοτόκως, έκαστος εις ολόκληρο, τα ακόλουθα χρηματικά ποσά : α) 8.200 ευρώ, ως υπόλοιπο αμοιβή της, ως πολιτικού μηχανικού, για την επίβλεψη οικοδομής τους, β) 11.547,37 ευρώ για ασφαλιστικές εισφορές στο ΙΚΑ, που αφορούσαν την ως άνω οικοδομή τους, που κατέβαλε η ίδια, χωρίς εντολή, για λογαριασμό τους, κατά τις διατάξεις περί διοίκησης αλλοτρίων, γ) 84.706,09 ευρώ, ως υπόλοιπο εξόδων από την εκτέλεση τμήματος σύμβασης έργου, ήτοι της ανέγερσης τριώροφης οικοδομής και διαχείρισης αυτής, που ολοκλήρωσε και παρέδωσε στους εναγόμενους, δ) 90.379 ευρώ ως εκχωρηθείσες στην ίδια απαιτήσεις από αμοιβές και έξοδα του έργου από τους αναφερομένους στην αγωγή εργολάβους για επιμέρους οικοδομικές εργασίες, που αυτοί ολοκλήρωσαν και παρέδωσαν στους εναγόμενους και ε) 50.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, που υπέστη η ενάγουσα από την υπαίτια, παράνομη και προσβλητική για την προσωπικότητά της συμπεριφορά των εναγομένων, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην αγωγή. Διαρκούσης της δίκης στον πρώτο βαθμό, ο ως άνω εναγόμενος απεβίωσε και στη δικονομική του θέση υπεισήλθαν οι εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του, τα ανήλικα τέκνα του, ………… και η ήδη ενήλικη ………, οι οποίοι συνέχισαν τη δίκη. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλουμένη απέρριψε την αγωγή, ως μη νόμιμη για το υπό στ. α’ κονδύλιο, λόγω μη κοινοποίησης στο Τ.Ε.Ε. (άρ. 2 παρ. 5 του βδ 30/31.5.1956, όπως αντικ. με το άρ. μόνο του π.δ.48/1994), ως ουσιαστικά αβάσιμη, ελλείψει ενεργητικής νομιμοποίησης, για το υπό στ. γ’ κονδύλιο, ενώ έκανε εν μέρει δεκτή αυτήν ως βάσιμη κατ’ ουσίαν για τα υπό στ. β’ και δ’ κονδύλια και για το ποσό των 3.000 ευρώ για το υπό στ. ε’ κονδύλιο, αναγνωρίζοντας ως υπόχρεους στην καταβολή τους τούς εναγόμενους, την πρώτη εναγόμενη και τους μετά το θάνατο του δεύτερου εξ αδιαθέτου κληρονόμους του, τέκνα του, συνεχιστές της δίκης, υπεισελθόντες στη δικονομική του θέση, διαιρετώς κατά τα στην εκκαλουμένη αναφερόμενα διαιρετά ποσοστά και ήδη εκκαλούσες αντεφεσίβλητοι. Εναντίον αυτής απόφασης παραπονούνται οι τελευταίοι με την υπό κρίση έφεση για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ειδικότερα α) επειδή, κατ’ εσφαλμένη εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 393 και 394 ΚΠολΔ το πρωτοβάθμιο δικαστήριο επέτρεψε τη διεξαγωγή μαρτυρικών αποδείξεων, τις οποίες και έλαβε υπόψη του και δέχθηκε εν μέρει την αγωγή, παρά το ότι το αντικείμενο αυτής (εργολαβική αμοιβή από σύμβαση έργου) υπερέβαινε το εκ του νόμου οριζόμενο για το επιτρεπτό της μαρτυρικής απόδειξης όριο των 20.000 ευρώ, β) γιατί απαράδεκτα ελήφθη υπόψη η κατάθεση του μάρτυρα αποδείξεως ……….., ο οποίος, σύμφωνα με τις παραδοχές της εκκαλουμένης ήταν και ο πραγματικός εργολάβος του επίδικου έργου, ο οποίος και δικαιούταν να απαιτήσει την καταβολή αμοιβής και εξόδων για την ανέγερση της επίδικης οικοδομής, γι’ αυτό το λόγο και απορρίφθηκε η αγωγή ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν, ελλείψει ενεργητικής νομιμοποίησης της ενάγουσας, ως προς τα κονδύλιο αυτά, γ) γιατί η εκκαλουμένη εσφαλμένα εκτίμησε ως ορισμένη και παραδεκτή την αγωγή, ως προς το κεφάλαιο με το οποίο η ενάγουσα ζητούσε ως εκδοχέας των απαιτήσεων των κατ’ αποκοπή συμφωνημένων εργολαβικών αμοιβών και εξόδων των εργολάβων των επιμέρους εργασιών, τοποθέτησης αλουμινίων, υδραυλικής, αποχετευτικής εγκατάστασης, θέρμανσης και ηλεκτρολογικών εργασιών, ενώ θα ‘πρεπε να την απορρίψει ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας αυτής, επειδή δεν αναφερόταν καθόλου, σε τι ακριβώς συνίσταται η τοποθέτηση αλουμινίων (είδος και αριθμό κουφωμάτων, κόστος εργατικών υλικών), ειδικά η υδραυλική αποχετευτική εγκατάσταση και θέρμανση (είδος σωληνώσεων, μέτρα αυτών κόστος, εργατικά, αριθμός θερμαντικών σωμάτων), καθώς και η ηλεκτρολογική εγκατάσταση (κόστος αγοράς και είδος υλικών, εργατικά), δ) τέλος γιατί με εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων η εκκαλουμένη δέχθηκε εν μέρει κατά τα λοιπά την αγωγή, ενώ έπρεπε να την απορρίψει εν όλω κατ’ ουσίαν, κάνοντας δεκτή και την πρωτοδίκως παραδεκτώς προβληθείσα ένσταση εξόφλησης.
Σε σχέση με τον υπό στ. α’ λόγο έφεσης αυτός είναι αβάσιμος, γιατί η ένδικη αγωγή, κατά το μέρος που έγινε δεκτή κατ’ ουσίαν, αφορά την καταβολή εργολαβικής αμοιβής και τιμήματος υλικών από την εκτέλεση σύμβασης έργου (οικοδομικές εργασίες), που εκτέλεσαν τεχνίτες επαγγελματίες εργολάβοι (επιχείρηση χειροτεχνίας, αρθρ. 2 του β.δ. της 2/14.5.1835 «περί της αρμοδιότητας των εμποροδικείων), τις απαιτήσεις των οποίων ανέλαβε η ενάγουσα απ’ αυτούς με καταρτισθείσες μεταξύ τους έγγραφες συμβάσεις εκχώρησης απαιτήσεων, που ανήγγειλε κατά τα αναφερόμενα στην αγωγή νόμιμα στους εναγόμενους και, συνεπώς, το αντικείμενο της δίκης αφορά εμπορική συναλλαγή, για την οποία επιτρέπεται σε κάθε περίπτωση η απόδειξη με μάρτυρες (ΚΠολΔ 394 παρ. 1 δ). Σε σχέση με τον υπό στ. β’ λόγο έφεσης αυτός είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί, γιατί ο ως άνω εξετασθείς μάρτυρας ήταν τρίτος σε σχέση με αυτή την δίκη, αφού δεν είχε τη θέση διαδίκου. Το γεγονός ότι, σύμφωνα με τα όσα διέλαβε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο ως ορθά και βάσιμα, αυτός νομιμοποιούταν ενεργητικά στην άσκηση σχετικής αγωγής για την άσκηση της αξίωσης καταβολής αμοιβής και εξόδων, δεν τον καθιστά διάδικο (ενάγοντα) στη σχετική δίκη που ανοίχθηκε με την ένδικη αγωγή που άσκησε η ενάγουσα και επομένως, καλώς εξετάστηκε ως μάρτυρας και ελήφθη υπόψη η μαρτυρική του κατάθεση. Σε σχέση με τον υπό στ. γ’ λόγο έφεσης, αυτός πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος γιατί, στην περίπτωση της κατ’ αποκοπή συμφωνηθείσας αμοιβής και εξόδων (κόστους υλικών) για την εκτέλεση του έργου, δεν είναι απαραίτητο να εξειδικεύονται τα επιμέρους στοιχεία του έργου, ήτοι είδος και ποσότητα υλικών, τιμή μονάδος, ώρες εργασίας και ημερομίσθια (εργατικά), που απαιτήθηκαν (ΑΠ 329/2007 δημ ΝΟΜΟΣ). Σε σχέση με το δ’ λόγο έφεσης, αυτός πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν.
Εναντίον της ως άνω εκκαλουμένης απόφασης η εφεσίβλητη ενάγουσα, μετά την παρέλευση της προθεσμίας άσκησης έφεσης, άσκησε την υπό κρίση αντέφεση με την οποία ισχυρίστηκε ότι με πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων η εκκαλουμένη δέχθηκε ότι η ίδια η ενάγουσα δεν είχε αναλάβει το επίδικο έργο της ανέγερσης της οικοδομής των εναγομένων αλλά αυτό το είχε αναλάβει αποκλειστικά ο εξετασθείς πρωτοδίκως μάρτυρας απόδειξης, σύζυγός της, …………. και, ως εκ τούτου, η ίδια δεν νομιμοποιούταν ενεργητικά στην άσκηση της αγωγής για το ως άνω υπό στοιχ. γ’ κονδύλιο της αγωγής, γι’ αυτό και απέρριψε την αγωγή κατά το κεφάλαιο αυτό. Ζήτησε δε να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη και να γίνει δεκτή η αγωγή της και κατά πιο πάνω κεφάλαιο. Με την αντέφεση αυτή, όμως, δεν προσβάλλεται κεφάλαιο που προσβάλλεται με την έφεση, ούτε κεφάλαιο που αναγκαστικά συνέχεται με αυτά που προσβάλλονται με την έφεση. Και τούτο γιατί με την τελευταία προσβάλλεται μόνο το κεφάλαιο που έγινε δεκτή η αγωγή ως προς τις καταβληθείσες, χωρίς εντολή, κατά τις διατάξεις περί διοίκησης αλλοτρίων ασφαλιστικές εισφορές που αφορούσαν το έργο, το βάσιμο των εκχωρηθεισών απαιτήσεων των εργολάβων προς την ενάγουσα και της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης από την προσβολή της προσωπικότητάς της, ενώ με την αντέφεση προσβάλλεται το κεφάλαιο της απόρριψης της αγωγής περί των εξόδων που έκανε η ενάγουσα κατόπιν εντολής των εναγομένων για την εκτέλεση του επίδικου έργου, ως ενεργητικά ανομιμοποίητης, που δεν έχει καμία σχέση με αυτά που προσβλήθηκαν με την έφεση ούτε και συνέχεται αναγκαστικά με αυτά. Επομένως η αντέφεση, η οποία αφού ασκήθηκε μετά την παρέλευση της προθεσμίας της έφεσης, όπως συνομολογεί η αντεκκαλούσα στο δικόγραφο της αντέφεσής της, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως έφεση και πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη.
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα απόδειξης που εξετάστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά συνεδρίασης, από τις υπ’ αρ. ………../2017 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της συμβ/φου Πειραιά, ……….., που ελήφθησαν κατόπιν νομίμου και εμπροθέσμου κλήτευσης της αντίδικης πλευράς (βλ. την …./5.10.2017 έκθ. επιδ. του δικ. επιμ. ……….), τις οποίες νομίμως προσκομίζουν και επικαλούνται οι εκκαλούσες, από όλα τα έγγραφα που παραδεκτά και νόμιμα προσκομίζουν με επίκληση οι διάδικοι, είτε για άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, από την επισκόπηση των μη αμφισβητούμενης γνησιότητας φωτογραφιών, που επίσης προσκομίζουν με επίκληση οι διάδικοι, προέκυψαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Κατόπιν της από 21.5.2007 έγγραφης δήλωσης, επέχουσας θέσης σύμβασης, η ……. και ο ……….. ανέθεσαν στην ενάγουσα, πολιτικό μηχανικό, την έκδοση οικοδομικής άδειας για την ανέγερση νέας τριώροφης οικοδομής, καθώς και την επίβλεψη αυτής, έναντι αμοιβής 8.092 ευρώ, την οποία εξόφλησαν (βλ. την …../22.10.2008 απόδειξη παροχής υπηρεσιών της ενάγουσας), επί ενός οικοπέδου, κυριότητας της πρώτης εναγόμενης, κειμένου στη Νίκαια Αττικής επί της οδού ……… Μετά την έκδοση της άδειας (Φεβρουάριο 2008), οι εναγόμενοι ζήτησαν από το σύζυγό της ενάγουσας, ……….., επίσης μηχανικό, που διατηρούσε τεχνικό γραφείο, προσφορά, προκειμένου να αναλάβει αυτός εξ ολοκλήρου, με δικά του συνεργεία και την ανέγερση, ολοκλήρωση και παράδοση της οικοδομής, δεδομένου ότι εκείνοι ήταν άπειροι στο αντικείμενο αυτό. Στις 15.10.2009, ο ως άνω μηχανικός συνέταξε προϋπολογισμό δαπανών εργασιών της οικοδομής και με βάση αυτόν οι δαπάνες ανέρχονταν στο συνολικό ποσό των 312.000 ευρώ και η αμοιβή του για την εκτέλεση του έργου στο ποσό των 78.000 ευρώ, ήτοι σε ποσοστό 25% επί των εξόδων. Μετά απ’ αυτό οι εναγόμενοι ανέθεσαν στον ως άνω μηχανικό την εκτέλεση του έργου μόνο ως προς τα επιμέρους τμήματα της εκσκαφής, κατασκευής οπλισμένου σκελετού, τοιχοποιίας, επιχρισμάτων (σοβάδων) και χρωματισμών, με το ίδιο ποσοστό αμοιβής (25%) επί των δαπανών – εξόδων, που θα διενεργούνταν. Συμφωνήθηκε δε η καταβολή των εξόδων και της αμοιβής θα γινόταν είτε στον ίδιο τον ως άνω μηχανικό είτε στη ενάγουσα σύζυγό του. Η ανάληψη του εν λόγω έργου έγινε ατύπως, χωρίς δηλαδή να καταρτιστεί έγγραφη σύμβαση εργολαβίας, δεδομένου ότι ο ως άνω μηχανικός διατηρούσε τεχνικό και όχι εργοληπτικό γραφείο (ανέγερσης οικοδομών), ενώ ημερομηνία παράδοσης του έργου δεν ορίστηκε. Παράλληλα, οι εναγόμενοι, με την ενάγουσα αυτή τη φορά, συμφώνησαν ότι, στα πλαίσια της επίβλεψης απ’ αυτήν των εργασιών της οικοδομής, αυτή θα φρόντιζε για την υποβολή των Αναλυτικών Περιοδικών Δηλώσεων (ΑΠΔ) στο ΙΚΑ για τους απασχολούμενους εργάτες και τεχνίτες και την πληρωμή, με χρήματα των εναγομένων, των καταβλητέων ασφαλιστικών εισφορών. Το έργο ξεκίνησε στις 21.9.2009, με τις εργασίες εκσκαφής και συνεχίστηκε με την εκτέλεση όλων των συμφωνημένων εργασιών από πλευράς του εργολάβου …………. Στις 14.3.2011 και επειδή οι σχέσεις των εναγομένων εργοδοτών με τον ως άνω εργολάβο και τη σύζυγό του ενάγουσα διαταράχθηκαν, οι πρώτοι κλείδωσαν την οικοδομή και απαγόρευσαν την είσοδο σ’ αυτήν της ενάγουσας και του συζύγου της, αποκλείοντας αυτούς από το έργο εντελώς. Κατόπιν αυτού του γεγονότος στις 15.3.2011 η ενάγουσα παραιτήθηκε με έγγραφό της προς την αρμόδια Πολεοδομία Νίκαιας από την επίβλεψη της οικοδομής και έκτοτε τόσο αυτή όσο και ο σύζυγός της δεν ασχολήθηκαν ξανά με το επίδικο έργο. Μέχρι τη χρονική εκείνη στιγμή οι δαπάνες για το έως τότε εκτελεσθέν έργο είχαν ανέρθει στα ακόλουθα ποσά : 1.428 ευρώ για εκσκαφή (…../4.11.2009 τιμολόγιο ……….), 21.803,45 ευρώ για οικοδομικά υλικά ………../26.7.2010 τιμολόγια της ………..), 11.995,20 ευρώ για οικοδομικά υλικά (…/15.12.2009, …../28.12.2009, και δυο ακόμη τιμολόγια μη εμφανούς ημερομηνίας της ………), 956,48 ευρώ για μονωτικά υλικά (…/6.7.2010, …./20.1.2010 τιμολόγια της ……….), 113,05 ευρώ για δοκιμές σκυροδέματος (…./22.1.2010 τιμολόγιο της …….), 381,30 ευρώ στην ………. (…../26.7.2010 τιμολόγιο), 5.000 ευρώ στον εργολάβο ………. για παροχή υπηρεσιών «μπετά χωρίς υλικά» (……/20.12.2009 απόδειξη), 1789,5 ευρώ για αγορά τούβλων (βλ. τα ……/3.3.2010, 34380/11.3.2010, ……/16.3.2010 τιμολόγια της ………….), 721,53 ευρώ για μονωτικά υλικά (……/4.3.2010, …../10.3.2010 τιμολόγια της ………….), 2.443,05 ευρώ για οικοδομικά υλικά (…./13.3.2010, …../31.3.2010, 3249/14.5.2010 τιμολόγια του …………), 847 ευρώ για εργασίες χτισίματος (…./14.4.2010 απόδειξη παροχής υπηρεσιών του Ι………..), 889,62 ευρώ για μονωτικά υλικά (…../3.5.2010, …../4.5.2010, …../7.5.2010, …../12.5.2010 τιμολόγια της …………..), 968 ευρώ για εργασίες επιχρισμάτων άνευ υλικών στον ……….. (…./15.9.2010 απόδειξη παροχής υπηρεσιών), 2.126,63 ευρώ για αγορά χρωμάτων (αποδείξεις που προσκομίζει η ενάγουσα και η ίδια συνομολογεί το ύψος αυτών), 199,65 ευρώ για αγορά μαρμάρων (…./13.10.2010 τιμολόγιο του ……….), 580,80 ευρώ για αγορά θυρών ανελκυστήρα (…/30.3.2010 τιμολόγιο της ……….. ……..), 70,42 ευρώ για αγορά ψευτόκασας (…../28.4.2010 τιμολόγιο της …………..), 149,27 ευρώ για αγορά καναλιών και σχάρας (…./25.6.2010 τιμολόγιο της ………..) 1.000 ευρώ για αγορά υλικών κατασκευής τζακιού (…../30.7.2010 απόδειξη της ………..). Συνολικά δε οι δαπάνες ανήλθαν στο χρηματικό ποσό των 53.462,95 ευρώ, το οποίο όφειλαν οι εναγόμενοι να καταβάλουν στον σύζυγο της ενάγουσας, εργολάβο, ………… Το υπ’ αρ. …./27.4.2011 τιμολόγιο του ………., ποσού 18.696 ευρώ, για χωματουργικές εργασίες, εκβραχισμό, απομάκρυνση μπαζών, το υπ’ αρ. …./6.6.2011 τιμολόγιο, ποσού 9.594 ευρώ, για χρωματισμούς του …….., τα υπ’ αρ. …/21.6.2011, …../29.6.2011 τιμολόγια, ποσών 2,717,81 ευρώ και 2.255,21 ευρώ, αντίστοιχα, του …….., για αγορά χρωμάτων, οι υπ’ αρ. ………/5.4.2011 αποδείξεις παροχής υπηρεσιών του … …, 14.514 ευρώ, 9.040 ευρώ, 11.193 ευρώ, αντίστοιχα, για οικοδομικές εργασίες – επιχρίσματα και το υπ’ αρ. ……/5.4.2011 τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών, ποσού 6.765 ευρώ, για κατασκευή και τοποθέτηση σιδηρού οπλισμού του ……………., όλα επ’ ονόματι της πρώτης εναγομένης, εκδόθηκαν μετά τις 15.3.2011, που η ενάγουσα και ο σύζυγός της παραιτήθηκαν από την επίβλεψη και εκτέλεση του έργου της επίδικης οικοδομής και δεν είχαν καμία πλέον ανάμειξη με αυτήν, ήτοι με τις εργασίες που γίνονταν και με τους εργάτες που εργάζονταν σ’ αυτήν, δεν εξοφλήθηκαν από αυτούς (ενάγουσα και σύζυγό της) και έτσι δεν δικαιούνται να ζητούν να τους αποδοθεί η αξία τους. Το αντίθετο περί της καταβολής τους από την ενάγουσα δεν προέκυψε από τα ως άνω αποδεικτικά μέσα, ούτε και ο εξετασθείς στο ακροατήριο μάρτυρας απόδειξης (. …….) αναφέρει σχετικά με την εξόφληση αυτών ειδικά των αποδείξεων, που εκδόθηκαν για εργασίες που έγιναν μετά τον αποκλεισμό τους από το έργο. Η αναλογούσα συμφωνημένη εργολαβική αμοιβή (25%) για τις πιο πάνω διενεργηθείσες (μέχρι τις 15.3.2011) εργασίες, συνολικού ποσού 53.462,95 ευρώ, ανέρχεται στο ποσό των (53.462,95 Χ 25%) 13.365,74 ευρώ. Επιπλέον η ενάγουσα, που είχε εξουσιοδοτηθεί για την υποβολή των ΑΠΔ στο ΙΚΑ και την πληρωμή των καταβλητέων ασφαλιστικών εισφορών κατέβαλε για λογαριασμό της πρώτης εναγόμενης το ποσό των 11.547,37 ευρώ για οφειλόμενες ασφαλιστικές εισφορές στο ΙΚΑ. Συνολικά λοιπόν οι εναγόμενοι όφειλαν για δαπάνες του έργου, αμοιβή και ασφαλιστικές εισφορές (53.462,95 + 13.365,74 + 11.547,37) 78.376,06 ευρώ. Περαιτέρω, προέκυψε ότι για εργασίες τοποθέτησης κουφωμάτων αλουμινίου μετά της αγοράς των υλικών οι εναγόμενοι όφειλαν στον ……….., στον οποίον είχαν αναθέσει το έργο, χωρίς τη διαμεσολάβηση της ενάγουσας, το συνολικό ποσό των 24.969 ευρώ (βλ. τα …………./23.3.2011 τιμολόγια του), έναντι του οποίου είχαν προκαταβάλει σ’ αυτόν το ποσό των 4.700 ευρώ, όπως συνομολογεί η ενάγουσα. Το υπόλοιπο της απαίτησής του αυτής, ποσό 20.269 ευρώ, ο ……… εκχώρησε στην ενάγουσα με το από 24.10.2011 ιδιωτικό συμφωνητικό εκχώρησης απαίτησης, που επιδόθηκε νομίμως στους εναγόμενους, όπως συνομολογείται απ’ αυτούς (βλ. και τις ………./19.12.2011 εκθ. επιδ. του δικ. επιμ. ……….). Για δε τις απαιτήσεις, αφενός του ………, στον οποίο οι εναγόμενοι ανέθεσαν το έργο της υδραυλικής εγκατάστασης, αποχέτευσης, κεντρικής θέρμανσης και σωληνώσεων αερίου, χωρίς τη διαμεσολάβηση της ενάγουσας, που εκτέλεσε, έναντι αμοιβής και κόστους υλικών 47.970 ευρώ, αφετέρου του ….. ., στον οποίο οι εναγόμενοι ανέθεσαν τις εργασίες ηλεκτρικής εγκατάστασης, του συναγερμού και του κλιματισμού, επίσης χωρίς τη διαμεσολάβηση της ενάγουσας, που εκτέλεσε, έναντι αμοιβής και κόστους υλικών 18.450 ευρώ, αυτές όλες έχουν εξοφληθεί από τους εναγόμενους, όπως προκύπτει ευχερώς από τις υπ’ αρ. …./31.12.2010, …./16.2.2011 αποδείξεις παροχής υπηρεσιών του ………. επ’ ονόματι της πρώτης εναγόμενης, με την ένδειξη εξοφλήθησαν και τα υπ’ αρ. …./15.2.2011 και …../1.4.2011 τιμολόγια παροχής υπηρεσιών του ………, επ’ ονόματι της πρώτης εναγόμενης, με την ένδειξη εξοφλήθησαν. Ειδικά για την απαίτηση του ……….., αυτή δεν ανήρχετο σε 22.140 ευρώ, όπως αναφέρει στην αγωγή της η ενάγουσα, αλλά στο ως άνω ποσό 18.450 ευρώ, που εξοφλήθηκε, αφού τα μόνα τιμολόγια που επικαλείται προς απόδειξη του ύψους της απαίτησης είναι τα ως άνω (…../15.2.2011 και …../1.4.2011), από τα οποία το αθροιζόμενο ποσό ανέρχεται σε 18.450 ευρώ. Επομένως οι ως άνω απαιτήσεις των …. και …. είχαν ήδη εξοφληθεί από την εναγόμενη ………, όπως συνάγεται από τις ως άνω αποδείξεις και τα τιμολόγια των ίδιων. Έτσι, ακύρως και χωρίς έννομο αποτέλεσμα, στις 24.10.2011, με τα με ίδια ημεροχρονολογία δύο ιδιωτικά συμφωνητικά εκχώρησης απαιτήσεων οι ως άνω (….. και …..) εκχώρησαν τις ως άνω ήδη προγενεστέρως εξοφλημένες απαιτήσεις τους στην ενάγουσα και επομένως, η τελευταία δεν κατέστη δικαιούχος εκδοχέας αυτών και δεν δικαιούται να ζητεί την καταβολή τούτων των ήδη εξοφλημένων. Μετά ταύτα, οι εναγόμενοι όφειλαν το ποσό των 78.376,06 ευρώ ως αμοιβή και έξοδα για το τμήμα του έργου που εκτελέστηκε από το σύζυγο της ενάγουσας και των εισφορών που καταβλήθηκαν από την τελευταία, καθώς και το ποσό τω 20.269 ευρώ από την εκχωρηθείσα στην ενάγουσα απαίτηση του ….. και συνολικά όφειλαν το ποσό των 98.645,06 ευρώ. Οι εναγόμενοι, όμως, προκατέβαλαν στην ενάγουσα, όπως η ίδια συνομολογώντας ανέφερε στην αγωγή και συμπλήρωσε με τις προτάσεις της ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, τα ακόλουθα χρηματικά ποσά : στις 22.10.2009 ποσό 36.800 ευρώ, την 1.2.2010 ποσό 25.000 ευρώ, στις 21.7.2010 ποσό 30.000 ευρώ, στις 30.11.2010 ποσό 20.000 ευρώ, στις 15.2.2011 ποσό 13.000 ευρώ και συνολικά το χρηματικό ποσό των 124.800 ευρώ, δηλαδή πολύ περισσότερο από το συνολικά οφειλόμενο ποσό για την ανέγερση της οικοδομής. Επομένως η ένδικη απαίτηση της ενάγουσας για την εκχωρηθείσα απαίτηση του ……… και τις καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές (αλλά και της μη ένδικης απαίτησης του συζύγου της για αμοιβή και έξοδα για το εκτελεσθέν από μέρους του έργο) έχει ολοσχερώς εξοφληθεί, δεκτής γενομένης της ένστασης εξόφλησης που πρότειναν οι εναγόμενοι με τις πρωτόδικες προτάσεις τους και επανέλαβαν με την έφεσή τους. Περαιτέρω, δεν προέκυψε από τα ως άνω αποδεικτικά μέσα ότι οι εναγόμενοι διέδωσαν στην περιοχή που ζουν και διαμένουν και δραστηριοποιείται η ενάγουσα, ενώπιον του κοινωνικού τους περίγυρου γεγονότα δυσφημιστικά για την ενάγουσα, όπως ότι το μονωτικό υλικό που χρησιμοποιήθηκε ήταν καρκινογόνο και ότι τους χρέωνε με εργασίες αντιστήριξης στον ακάλυπτο χώρο προκειμένου να τους επιβαρύνει οικονομικά προς όφελός της. Ούτε ο μάρτυρα απόδειξης που εξετάστηκε στο ακροατήριο ανέφερε πότε και ενώπιον ποιων συγκεκριμένων προσώπων τα ανωτέρω γεγονότα διαδόθηκαν και περιήλθαν σε γνώση τους. Εξάλλου, όπως αποδείχθηκε, οι εναγόμενοι συνεργάζονταν στον κατασκευαστικό τομέα του έργου αποκλειστικά με τον σύζυγο της ενάγουσας …….., ο οποίος και είχε αναλάβει να εκτελέσει τις ως άνω επιμέρους εργασίες του έργου, και όχι με την ίδια την ενάγουσα, η οποία απλώς είχε αναλάβει την έκδοση της οικοδομικής άδειας, είχε την επίβλεψη του έργου και την υποβολή ΑΠΔ στο ΙΚΑ και την καταβολή των βαρυνουσών ασφαλιστικών εισφορών, εωσότου που παραιτήθηκε, γι’ αυτό και δεν είχαν λόγο να καταφερθούν ποτέ εναντίον της ενάγουσας με διαδόσεις προσβλητικές για την τιμή και την υπόληψή της αλλά και για τη φήμη της ως επαγγελματία πολιτικού μηχανικού. Μετά ταύτα η υπό κρίση αγωγή έπρεπε να απορριφθεί και ως προς το κεφάλαιο που αφορούσε τις εκχωρηθείσες στην ενάγουσα απαιτήσεις από την εκτέλεση του έργου, τις καταβληθείσες εκ μέρους της ασφαλιστικές εισφορές, αλλά και ως προς το αίτημα για επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης εκ της προσβολής της προσωπικότητάς της. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που αναγνώρισε ότι οι εναγόμενοι οφείλουν να καταβάλουν στην ενάγουσα, έκαστος διαιρετά κατά τα αναφερόμενα στην εκκαλουμένη ποσοστά, το συνολικό χρηματικό ποσό των 80.539 ευρώ, ως εκδοχέα των ως άνω απαιτήσεων, το ποσό των 11.547,37 ευρώ για καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές και έκαστος εις ολόκληρο το χρηματικό ποσό των 3.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης από την προσβολή της προσωπικότητάς της από τη διάδοση ψευδών γεγονότων για το πρόσωπό της, έσφαλε στην εκτίμηση των αποδείξεων και στην εφαρμογή του νόμου, γι’ αυτό και πρέπει, δεκτής γενομένης της έφεσης, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη κατά το μέρος που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή και κατά τη διάταξη περί δικαστικής δαπάνης, να δικαστεί η υπόθεση και να απορριφθεί η αγωγή. Τέλος πρέπει να επιστραφεί το παράβολο της έφεση στην καταθέσασα και να καταδικαστεί η εφεσίβλητη ενάγουσα στη δικαστική δαπάνη των εκκαλουσών εναγομένων και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό (ΚΠολΔ 176, 183).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων την έφεση και την αντέφεση.
Απορρίπτει ως απαράδεκτη την αντέφεση.
Δέχεται την έφεση τυπικά και κατ΄ ουσίαν.
Εξαφανίζει την υπ’ αρ. 3611/2018 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, κατά το μέρος που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Διακρατεί την υπόθεση και δικάζει επί της αγωγής.
Απορρίπτει αυτήν.
Καταδικάζει την εφεσίβλητη ενάγουσα στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης αμφοτέρων των βαθμών των εκκαλουσών εναγομένων, που καθορίζει σε τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ.
Διατάσσει την επιστροφή του παραβόλου της έφεσης στην καταθέσασα πρώτη εκκαλούσα.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 30 Απριλίου 2020 και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του, σε έκτακτη συνεδρίαση, στις 15 Μαΐου 2020 με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους τους.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ