Αριθμός Απόφασης 387/2020 - ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Περίληψη

Συνεκδίκαση αντίθετων αιτήσεων για οριστικό προσδιορισμό αποζημίωσης (μετατροπή εισφοράς σε γη σε χρηματική εισφορά) και ανακοίνωσης δίκης. Η εισφορά σε χρήμα, που συνεισφέρει ο ιδιοκτήτης ακινήτου εντασσόμενου στο σχέδιο πόλεως σε εκτέλεση πράξης εφαρμογής, προσδιορίζεται από το δικαστήριο κατά τη διαδικασία που ορίζεται από το Ν. 2882/2001 και υπολογίζεται με βάση την αξία που είχε κάθε ιδιοκτησία κατά τους χρόνους που ορίζονται στο άρθρο 13 του ως άνω νόμου και όχι από τον χρόνο κύρωσης της συγκεκριμένης πράξης εφαρμογής. Όταν με την αίτηση ζητείται μόνο ο καθορισμός της οριστικής τιμής μονάδας αποζημίωσης του απαλλοτριωμένου ακινήτου, μπορεί εκείνος κατά του οποίου απευθύνεται η αίτηση, με αντίθετη αίτηση, που κατατίθεται με τις προτάσεις, μέσα στην ανωτέρω προθεσμία των 5 ημερών πριν από τη συζήτηση, να ζητήσει τον καθορισμό αποζημίωσης για τα επικείμενα του απαλλοτριωμένου ακινήτου ή τον προσδιορισμό της αποζημίωσης για το τμήμα που απέμεινε μετά την απαλλοτρίωση ή την άρση του τεκμηρίου της ωφέλειας. Απορρίπτει την ασκηθείσα με τις προτάσεις αντίθετη αίτηση περί άρσης του τεκμηρίου ωφέλειας. Καθορίζει την οριστική τιμή μονάδας αποζημίωσης για την μετατροπή εισφοράς γης σε χρηματική εισφορά. Καθορισμός δικαστικών εξόδων σε δίκη απαλλοτρίωσης.

Αριθμός 387/2020

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αποτελούμενο από τους Δικαστές Σπυριδούλα Μακρή, Πρόεδρο Εφετών, Χρυσούλα Πλατιά, Εφέτη-Εισηγήτρια και Γεωργία Λάμπρου, Εφέτη και από τη Γραμματέα Ε.Τ..

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ι. Εισάγονται προς συζήτηση: Α) η από 7.12.2011 (με αριθ. έκθ. κατάθ. …../9.12.2011) αίτηση του Δήμου ………… περί καθορισμού οριστικής τιμής μονάδας αποζημίωσης (για την μετατροπή σε χρήμα εισφοράς σε γη), Β) η από 18.1.2012 (με αριθ. έκθ. κατάθ. ……../20.1.2012) αίτηση της εταιρίας «……………» περί καθορισμού οριστικής τιμής μονάδας αποζημίωσης (για την μετατροπή σε χρήμα εισφοράς σε γη) και Γ) η (ασκηθείσα με δικόγραφο) από 14.12.2018 (με αριθ. έκθ. κατάθ. ………../19.12.2018) ανακοίνωση δίκης της εταιρίας «…………» προς την τραπεζική εταιρία «……………», οι οποίες πρέπει να συνεκδικασθούν λόγω της μεταξύ τους συνάφειας και προς διευκόλυνση και επιτάχυνση της διεξαγωγής της δίκης (άρθρα 31 και 246 ΚΠολΔ, που έχουν εφαρμογή και στην προκείμενη ειδική διαδικασία των άρθρων 18-20 του Ν. 2882/2001, κατ` άρθρο 18 παρ. 1 εδ. β΄ του ιδίου νόμου).

ΙΙ. Από τα άρθρα 8 και 12 του Ν. 1337/1983 «Περί επέκτασης των Πολεοδομικών σχεδίων κλπ», που ακολούθησε το Ν. 947/1979 και εκδόθηκε σε εκτέλεση και εφαρμογή της συνταγματικής διάταξης του άρθρου 24 παρ. 2-5 για τη χωροταξική αναδιάρθρωση της χώρας, προκύπτει ότι θεσμοθετήθηκε νέα διαδικασία για τις πολεοδομικές απαλλοτριώσεις (διαφέρουσα από τη ρυμοτομία των ν.δ. 17.7.1923 και 797/1971) συνολικής διαχείρισης των ακινήτων της οικιστικής περιοχής, με την υποχρέωση των ιδιοκτητών να διαθέσουν χωρίς αποζημίωση μέρος του ακινήτου τους ή με υποχρεωτική συμμετοχή αυτών με ολόκληρο το ακίνητό τους έναντι αντιπαροχής άλλου ακινήτου (ή διαιρεμένης ιδιοκτησίας) ίσης αξίας και εισάγεται νέα διαδικασία απόκτησης κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων, η οποία εφαρμόζεται στις περιοχές ένταξης ή επέκτασης του σχεδίου και προβλέπεται ο τρόπος υλοποίησης της διαχείρισης με την έκδοση της Πράξης Εφαρμογής, με την οποία καθορίζονται τα τμήματα των ακινήτων που αφαιρούνται χωρίς αποζημίωση για εισφορές σε γη (με ποσοστό ανάλογο με την εδαφική έκταση της ιδιοκτησίας) για τη δημιουργία κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων (ΟλΑΠ 19/2002, ΑΠ 563/2006). Ειδικότερα, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 8 §§ 1, 6 και 7 του ως άνω Ν. 1337/1983, «1. Οι ιδιοκτησίες α) που εντάσσονται στο πολεοδομικό σχέδιο για πρώτη φορά ή β) στις οποίες επεκτείνεται το πολεοδομικό σχέδιο ή… υποχρεούνται να συμμετάσχουν με εισφορά γης στη δημιουργία των απαραίτητων κοινόχρηστων χώρων και γενικά στην ικανοποίηση κοινωφελών χρήσεων και σκοπών κατά τις επόμενες διατάξεις… 6. Η εισφορά γης πραγματοποιείται με την πράξη εφαρμογής του άρθρου 12 του νόμου αυτού… 7. Σε περίπτωση που η συμμετοχή σε γη πρέπει να ληφθεί από μη ρυμοτομούμενο τμήμα ιδιοκτησίας, πλην όμως κατά την κρίση της αρχής το τμήμα γης που πρόκειται να αποτελέσει αντικείμενο εισφοράς δεν είναι αξιοποιήσιμο πολεοδομικά ή η αφαίρεσή του είναι φανερά επιζήμια για την ιδιοκτησία, μπορεί να μετατρέπεται σε ισάξια χρηματική συμμετοχή που διατίθεται αποκλειστικά για τη δημιουργία κοινόχρηστων και κοινωφελών χρήσεων και σκοπών. Για την πραγματοποίηση της μετατροπής εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις του άρθρου 9 για την εισφορά σε χρήμα….». Επίσης, κατά το άρθρο 9 παρ. 3 του ιδίου νόμου (όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 11 παρ. 2 Ν. 3212/2003), στην περίπτωση πράξης εφαρμογής πολεοδομικού σχεδίου, η εισφορά σε χρήμα, την οποία πρέπει να συνεισφέρει ο ιδιοκτήτης ακινήτου, που εντάσσεται στο σχέδιο, «υπολογίζεται με βάση το εμβαδόν της ιδιοκτησίας, όπως αυτή διαμορφώνεται με την πράξη εφαρμογής, και την τιμή ζώνης του οικοπέδου κατά το χρόνο κύρωσης της πράξης εφαρμογής». Τέλος, κατά το άρθρο 12 παρ. 13 του Ν. 1337/1983 (που προστέθηκε με την παρ. 3 του άρθρου 11 του Ν. 3212/2003 και αντικαταστάθηκε με την παρ. 5 του άρθρου 42 του Ν. 4030/2011), «Ο προσδιορισμός της αξίας των τμημάτων που μετατρέπονται σε χρηματική εισφορά, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 7 του άρθρου 8, γίνεται με ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων του κεφαλαίου Δ΄ (περί διαδικασίας προσδιορισμού αποζημίωσης) του Ν. 2882/2001», μεταξύ των οποίων είναι και εκείνη του άρθρου 13 παρ. 1, που ορίζει και τον χρόνο προσδιορισμού της αξίας του απαλλοτριωμένου ακινήτου, κατά τη ρύθμιση που εισάγεται με τις διατάξεις του άρθρου 17 παρ. 1 και 2 του ισχύοντος Συντάγματος, που είναι ο χρόνος της συζήτησης ενώπιον του δικαστηρίου που γίνεται η δίκη, για τον προσωρινό προσδιορισμό, ενώ στην περίπτωση, που η συζήτηση για τον οριστικό προσδιορισμό της αποζημίωσης διεξαχθεί μετά την παρέλευση έτους από τη συζήτηση για τον προσωρινό προσδιορισμό, τότε, για τον προσδιορισμό της αποζημίωσης, λαμβάνεται υπόψη η αξία κατά το χρόνο συζήτησης για τον οριστικό προσδιορισμό. Εξάλλου, κατά τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 29 του Ν. 2882/2001 «Απαλλοτριώσεις που κηρύχθηκαν από 1ης Φεβρουαρίου 1971 και εφεξής διέπονται από τις διατάξεις του παρόντος από το σημείο στο οποίο βρίσκονται κατά την έναρξη της ισχύος αυτού…», ενώ κατά την παρ. 5 του ιδίου άρθρου «Απαλλοτριώσεις προς εφαρμογή σχεδίων πόλεων και ανάπτυξη οικιστικών περιοχών που κηρύχθηκαν οποτεδήποτε μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος Κώδικα διέπονται, κατά την έκταση που ορίζεται από την παράγραφο 2, από τις διατάξεις του Κώδικα τούτου…». Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι η εισφορά σε χρήμα, που συνεισφέρει ο ιδιοκτήτης ακινήτου εντασσόμενου στο σχέδιο πόλεως σε εκτέλεση πράξης εφαρμογής, προσδιορίζεται από το δικαστήριο κατά τη διαδικασία που ορίζεται από το Ν. 2882/2001 (Κώδικα Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων Ακινήτων-ΚΑΑΑ) και υπολογίζεται με βάση την αξία που είχε κάθε ιδιοκτησία κατά τους χρόνους που ορίζονται στο άρθρο 13 του ως άνω νόμου (ΚΑΑΑ) και όχι από τον χρόνο κύρωσης της συγκεκριμένης πράξης εφαρμογής (ΑΠ 588/2010 δημ. στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1469/2009 ΕλλΔνη 2010.42, πρβλ. ΕφΠειρ 410/2015, 625/2015 και 764/2014 όλες δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τέλος, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 12 Ν. 1337/1983, η εφαρμογή της πολεοδομικής μελέτης πραγματοποιείται με τη σύνταξη Πράξης Εφαρμογής συνοδευόμενης από κτηματολογικό διάγραμμα εφαρμογής και πίνακα εφαρμογής, η οποία κυρώνεται με απόφαση του νομάρχη και μεταγράφεται στο οικείο υποθηκοφυλακείο. Η σύνταξη της πράξης αυτής χωρεί κατά την προβλεπόμενη στις παραγράφους 5 και 6 του άνω άρθρου ειδική διαδικασία, που περιλαμβάνει και στάδιο πρόσκλησης και ενστάσεων των ενδιαφερόμενων ιδιοκτητών. Μετά δε την μεταγραφή της απόφασης του νομάρχη, που κυρώνει την πράξη εφαρμογής, αυτή γίνεται οριστική και αμετάκλητη και αποτελεί ταυτόχρονα πράξη βεβαίωσης για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων σε εισφορά σε γη (ΑΠ 2155/2013 δημ. στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

ΙΙΙ. Ο αιτών Δήμος, με την ως άνω υπό στοιχ. Α΄ (από 7.12.2011) αίτησή του, την οποία εισάγει προς συζήτηση με την από 21.6.2017 (με αριθ. έκθ. κατάθ. ………../2017) κλήση του, εκθέτει ότι με το από 11.2.1991 Προεδρικό Διάταγμα (Π.Δ), που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 74Δ/1991, όπως αναθεωρήθηκε με τα αναφερόμενα μεταγενέστερα Π.Δ, εγκρίθηκε η πολεοδομική μελέτη της πολεοδομικής ενότητας «………..» των Δήμων ………., προς εφαρμογή της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό Μ19/2006 πράξη εφαρμογής της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Νομαρχίας Πειραιά, η οποία κυρώθηκε με την υπ’ αριθ. Π8899/Β1207/10.6.2008 απόφαση του Νομάρχη Πειραιά, που καταχωρήθηκε νομίμως στο Κτηματολογικό Γραφείο Νίκαιας. Ότι, με βάση την άνω πράξη εφαρμογής, η με αριθμό κτηματογράφησης …… ιδιοκτησία, αρχικού εμβαδού 10.230,76 τμ, που φέρεται να ανήκει στην καθ’ ης η αίτηση εταιρία «……………..», βαρύνεται με θεωρητική εισφορά σε γη, ανερχόμενη σε επιφάνεια 3.592,30 τμ, από την οποία επιφάνεια 2.292,37 τμ μετατράπηκε σε χρηματική εισφορά που η καθ’ ης οφείλει να καταβάλει σ’ αυτόν (αιτούντα). Ότι με το από 20.9.1995 Π.Δ. καθορίσθηκαν, όπως αναφέρονται στην αίτηση, οι όροι δόμησης στην περιοχή που βρίσκεται το ακίνητο αυτό. Ότι, κατόπιν σχετικής αίτησής του, για την μετατροπή της ως άνω εισφοράς γης σε χρηματική, με την υπ’ αριθ. 5390/2011 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, καθορίστηκε προσωρινή τιμή μονάδας αποζημίωσης το ποσό των 520 ευρώ ανά τμ. Με βάση το ιστορικό αυτό, ο αιτών Δήμος ζητεί να καθοριστεί η οριστική τιμή μονάδας αποζημίωσης για τη μετατραπείσα σε χρήμα εισφορά γης από το αναφερόμενο στην αίτηση ακίνητο, στο ποσό των 700 ευρώ ανά τμ. Εξάλλου, η εταιρία με την επωνυμία «……………..» και το διακριτικό τίτλο «……………», με την ως άνω υπό στοιχ. Β΄ (από 18.1.2012) αίτησή της, που εισάγεται προς συζήτηση με την από 21.6.2017 (με αριθ. έκθ. κατάθ. ………./2017) κλήση του αντιδίκου της, αφού εκθέτει τα ίδια με την ως άνω υπό στοιχ. Α΄ αίτηση περιστατικά, ζητεί να καθορισθεί η οριστική τιμή μονάδας αποζημίωσης για τη μετατραπείσα σε χρήμα εισφορά γης από το αναφερόμενο στην αίτηση ακίνητο, ιδιοκτησίας της, στο ποσό των 300 ευρώ ανά τμ.

Οι κρινόμενες αιτήσεις παραδεκτώς εισάγονται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος αρμόδιου Δικαστηρίου, στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται το απαλλοτριούμενο ακίνητο (άρθρα 19 παρ. 1 και 20 παρ. 1 του Ν. 2882/2001), κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών περί αναγκαστικών απαλλοτριώσεων (άρθρα 18-20 Ν. 2882/2001). Επίσης, η αιτήσεις αυτές ασκήθηκαν εμπροθέσμως κατ` άρθρο 20 παρ. 2 Ν. 2882/2001, αφού κατατέθηκαν στην Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου στις 9.12.2011 και 18.1.2012 αντιστοίχως, δηλαδή η πρώτη πριν από την έναρξη και η δεύτερη εντός της προθεσμίας των τριάντα ημερών από την επίδοση της απόφασης περί καθορισμού προσωρινής τιμής μονάδος αποζημίωσης προς την ως άνω αιτούσα εταιρία, η οποία έλαβε χώρα στις 4.1.2012 (βλ. την υπ’ αριθ. …….΄/4.1.2012 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείου Πειραιώς, ………) και επιδόθηκαν σε εκείνους κατά των οποίων απευθύνονται δεκαπέντε τουλάχιστον ημέρες πριν από την αναφερόμενη στην αρχή της απόφαση δικάσιμο της 21.11.2019 (βλ. την υπ’ αριθ. ………..΄/4.1.2012 έκθεση επίδοσης του ιδίου ως άνω δικαστικού επιμελητή που αφορά την υπό στοιχ. Α΄ αίτηση σε συνδυασμό με την υπ’ αριθ. ……΄/27.6.2018 έκθεση επίδοσης του ιδίου ως άνω δικαστικού επιμελητή που αφορά την κλήση προς συζήτηση αυτής και την υπ’ αριθ. …….΄/27.9.2017 έκθεση επίδοσης του ιδίου ως άνω δικαστικού επιμελητή που αφορά την κλήση προς συζήτηση της υπό στοιχ. Β΄ αίτησης). Επίσης, για το παραδεκτό της συζήτησης αυτών, έχει τηρηθεί η εκ των άρθρων 15 §§ 3-4 και 17 §§ 1-4 του Ν. 2882/2001 προβλεπόμενη διαδικασία, αφού προσκομίζονται: α) το υπ’ αριθ. ……/12.3.2010 πιστοποιητικό του Κτηματολογικού Γραφείου Νικαίας του Ο.Κ.Χ.Ε. περί καταχώρησης της υπ’ αριθ. Π8899/Β1207/10.6.2008 απόφασης του Νομάρχη Πειραιώς, με την οποία κυρώθηκε η με αριθ. ……/2006 Μεμονωμένη Πράξη Εφαρμογής, στα οικεία κτηματολογικά φύλλα του ως άνω Κτηματολογικού Γραφείου, β) η υπ’ αριθ. Π8899/Β1207/10.6.2008 απόφαση του Νομάρχη Πειραιώς, με την οποία κυρώθηκε η με αριθ. …../2006 Μεμονωμένη Πράξη Εφαρμογής, γ) το από 11.2.1991 (ΦΕΚ Δ΄/1991) Προεδρικό Διάταγμα, με το οποίο εγκρίθηκε η πολεοδομική μελέτη των Δήμων ………… (περιοχή …..), όπως η πολεοδομική αυτή μελέτη αναθεωρήθηκε με τα μεταγενέστερα Π.Δ. που δημοσιεύθηκαν στο ΦΕΚ, τ. Δ΄, με αριθμούς 1049/30.11.1995, 742/11.7.1996, 208/7.4.2000, 363/8.5.2002, 249/18.6.2007 και 389/11.12.2012 με τα συνοδεύοντα αυτά διαγράμματα, δ) ο κτηματολογικός πίνακας και το από Μαΐου 2008 με αριθ. σχεδίου 5 αντίστοιχο διάγραμμα της πράξης εφαρμογής, που συντάχθηκαν από τον ……………, τοπογράφο-μηχανικό, Προϊστάμενο του Τμήματος Πολεοδομικών Εφαρμογών, Τοπογραφήσεων και Κτηματολογίου της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου Αγ. Ιωάννη Ρέντη, ελέγχθηκαν από την επιβλέπουσα αρχιτέκτονα και τοπογράφο μηχανικό, …………, θεωρήθηκαν από την τοπογράφο μηχανικό …………. και εγκρίθηκαν από την Διευθύντρια της ως άνω υπηρεσίας ……………., ε) τα υπ’ αριθ. …………../15.1.2019 αποσπάσματα κτηματολογικών φύλλων του Κτηματολογικού Γραφείου Νίκαιας και στ) η υπ’ αριθ. πρωτ. 688/15.1.2019 βεβαίωση της Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά-Νήσων και Δυτικής Αττικής του Υπουργείου Οικονομικών περί μη συγκρότησης της Εκτιμητικής Επιτροπής του άρθρου 15 του Ν. 2882/2001. Ακόμη, για το παραδεκτό αυτής προσκομίζεται η υπ’ αριθ. 240/2019 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής του αιτούντος-καθ’ ου Δήμου για την πρόσληψη του Δικηγόρου Αθηνών, …………., ως πληρεξουσίου δικηγόρου του ως άνω Δήμου για τη διεξαγωγή της δίκης, όπως προβλέπεται από τη διάταξη του άρθρου 72 παρ. 1 στοιχ. ιθ΄ του Ν. 3852/2010. Είναι δε οι αιτήσεις αυτές ορισμένες και νόμιμες, στηριζόμενες στις διατάξεις των άρθρων 17 του Συντάγματος, 13, 14, 15, 16, 17, 18 και 20 του Ν. 2882/2001, σε συνδυασμό με τις αναφερόμενες στην αμέσως προηγούμενη νομική σκέψη, διατάξεις των άρθρων 8 §§ 1, 6, 7, 9 § 3 (όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 11§ 2 Ν. 3212/2003) και 12 § 13 Ν. 1337/1983 (που προστέθηκε με την παρ. 3 του άρθρου 11 του Ν. 3212/2003 και αντικαταστάθηκε με την παρ. 5 του άρθρου 42 του Ν. 4030/2011) και, συνεπώς, πρέπει να εξετασθούν περαιτέρω κατ’ ουσίαν, συνεκδικαζόμενες κατά τα αναφερόμενα στην αρχή της παρούσας. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι ο ισχυρισμός της καθ’ ης εταιρίας «……………» περί απαραδέκτου της συζήτησης της υπό στοιχ. Α΄ αίτησης του αντιδίκου της, Δήμου, αφού δεν προσκομίζεται η προβλεπόμενη από το άρθρο 15 του Ν. 2882/2001 έκθεση της αρμόδιας Εκτιμητικής Επιτροπής, είναι αβάσιμος. Και τούτο γιατί, όπως προαναφέρθηκε, προσκομίσθηκε από τον αιτούντα Δήμο η απαιτούμενη, κατ’ άρθρο 17 παρ. 3 περ. β΄ του Ν. 2882/2001, για την τήρηση της προδικασίας βεβαίωση της Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά, που ορίζεται από την παρ. 4 του άρθρου 15 του ως άνω νόμου, περί μη σύνταξης της εν λόγω έκθεσης λόγω μη σύγκλησης της Επιτροπής για τον αναφερόμενο στη βεβαίωση αυτή λόγο. Εξάλλου, σε κάθε περίπτωση, ο ισχυρισμός αυτός είναι απορριπτέος, δεδομένου ότι η υπόψη περιοχή υπάγεται στο αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων, οπότε παρέλκει η προσκομιδή της έκθεσης προεκτίμησης της αξίας του ιδίου ακινήτου από την οικεία Επιτροπή του άρθρου 15 παρ. 3 του Ν. 2882/2001 (ΑΠ 877/2007 δημ. στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ομοίως, είναι αβάσιμος και ο δεύτερος ισχυρισμός της ίδιας ως άνω εταιρίας περί αοριστίας της υπό στοιχ. Α΄ αίτησης του αντιδίκου της, Δήμου, γιατί δεν συγκεκριμενοποιείται και δεν προσδιορίζεται, κατά θέση και όρια, το τμήμα της ιδιοκτησίας της, το οποίο συνιστά την εισφορά σε γη που μετατράπηκε σε χρηματική, με απεικόνιση αυτού κατά θέση επί του κτηματολογικού διαγράμματος που συνοδεύει την πράξη εφαρμογής. Όμως, γίνεται δεκτό ότι η οφειλόμενη εισφορά σε γη, που μετατρέπεται σε χρηματική, είναι θεωρητικό μέγεθος και δεν προσδιορίζεται σε συγκεκριμένο τμήμα του ακινήτου, ούτε μπορεί να απεικονιστεί στο διάγραμμα της πράξης εφαρμογή, αφού δεν αντιστοιχεί σε συγκεκριμένο τμήμα ιδιοκτησίας (ΕφΠειρ 371/2018 αδημ.).

IV. Κατά το άρθρο 20 παρ. 5 του N. 2882/2001 (ΚΑΑΑ), «Εάν ασκηθεί παραδεκτώς αίτηση, εκείνος κατά του οποίου απευθύνεται δύναται να ασκήσει με τις προτάσεις, που κατατίθενται, με την ποινή απαραδέκτου, πέντε τουλάχιστον ημέρες πριν από τη συζήτηση, αντίθετη αίτηση για τα ίδια ακίνητα για τα οποία ζητείται με την αίτηση ο οριστικός προσδιορισμός της αποζημίωσης». Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι, για να είναι παραδεκτή η αντίθετη αίτηση, πρέπει να αναφέρεται στα ίδια ακίνητα που αναφέρεται και η αίτηση προσδιορισμού της οριστικής τιμής μονάδας αποζημίωσης και όχι απαραίτητα στα ίδια κεφάλαια της εν λόγω αίτησης. Έτσι, όταν με την αίτηση ζητείται μόνο ο καθορισμός της οριστικής τιμής μονάδας αποζημίωσης του απαλλοτριωμένου ακινήτου, μπορεί εκείνος κατά του οποίου απευθύνεται η αίτηση, με αντίθετη αίτηση, που κατατίθεται με τις προτάσεις, μέσα στην ανωτέρω προθεσμία των πέντε ημερών πριν από τη συζήτηση, να ζητήσει τον καθορισμό αποζημίωσης για τα επικείμενα του απαλλοτριωμένου ακινήτου ή τον προσδιορισμό της αποζημίωσης για το τμήμα που απέμεινε μετά την απαλλοτρίωση ή την άρση του τεκμηρίου της ωφέλειας. Και τούτο, γιατί, στην περίπτωση αυτή, οι αντίθετες αιτήσεις αφορούν το ίδιο ακίνητο που αναφέρεται στην κύρια αίτηση. Αντίθετη ερμηνεία της διάταξης, που επιβάλλει στον καθ’ ου η απαλλοτρίωση την υποχρέωση να υποβάλει αυτοτελή αίτηση για ένα κεφάλαιο (όπως ιδιαίτερη αποζημίωση, επικείμενα, άρση τεκμηρίου ωφέλειας κ.λπ.), παραβιάζει το άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, γιατί εμποδίζει το δικαίωμα ελεύθερης πρόσβασης στο δικαστήριο (βλ. απόφαση ΕΔΔΑ της 6.12.2011, υπόθεση …… κατά Ελλάδας ΝοΒ 2012.441, ΑΠ 1993/2017, ΑΠ 1665/2017 και ΑΠ 877/2015 δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1993/2017 δημ. στην ιστοσελίδα του Αρείου Πάγου, βλ. Α. Κανδαράκης, Θέματα απαλλοτρίωσης ιδιαίτερης σπουδαιότητας, ΕλλΔνη 2016, σελ. 1779 επ. και ιδίως 1781-1782).

Στην προκείμενη περίπτωση, η καθ’ ης (στην υπό στοιχ. Α΄ αίτηση) εταιρία «………….» άσκησε παραδεκτώς αντίθετη αίτηση (σε σχέση με την ως άνω υπό στοιχ. Α΄ αίτηση), με τις προτάσεις της που κατατέθηκαν την 11.1.2019, δηλαδή σε χρόνο άνω των πέντε ημερών πριν από την συζήτηση της υπόθεσης (άρθρο 20 παρ. 5 Ν. 2882/2001), με την οποία, επικαλούμενη ότι το ένδικο ακίνητό της ουδόλως ωφελήθηκε από την ένταξη της περιοχής στο πολεοδομικό σχέδιο, αφού το ακίνητο αυτό ήταν ήδη άρτιο και οικοδομήσιμο, ως εκτός σχεδίου και εντός ζώνης, με συνολική δυνατότητα δόμησης 6.764,65 τμ (εκ των οποίων 4.457 τμ έχουν ήδη κατασκευαστεί), η οποία, μετά την ένταξη της περιοχής στο πολεοδομικό σχέδιο, μειώθηκε σε 5.310,76 τμ, ζητεί να αναγνωριστεί η άρση, κατά ποσοστό 100% άλλως κατά ποσοστό 95%, του τεκμηρίου της ωφέλειας του ακινήτου της από την κατά τα ανωτέρω ένταξή του στο πολεοδομικό σχέδιο. Η αντίθετη αυτή αίτηση παραδεκτώς ασκείται με τις προτάσεις, κατ’ άρθρο 20 παρ. 5 Ν. 2882/2001, ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, δεδομένου ότι αφορά το ίδιο ακίνητο που αναφέρεται στην κύρια αίτηση κατά τα εκτιθέμενα στην αμέσως προηγούμενη νομική σκέψη. Είναι δε νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 1-3, 3 παρ. 3 και 4 του Ν. 653/1977, όπως συμπληρώθηκε με το άρθρο 62 παρ. παρ. 9 και 10 του Ν. 947/1979, σε συνδυασμό με άρθρο 14 παρ. 1 του Ν. 1349/83 και με άρθρο 6 παρ. 14 του Ν. 2052/92 και 33 παρ. 1-7 και 37 περ. α΄ του Ν. 2971/2001. Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθούν ότι: α) το τεκμήριο ωφέλειας των παρόδιων ιδιοκτητών θεωρείται πλέον μαχητό και για την άρση του υπάρχει αποκλειστική αρμοδιότητα του εφετείου, όταν εισάγεται από κοινού με αίτηση καθορισμού οριστικής τιμής μονάδος αποζημίωσης του ιδίου ακινήτου (ΟλΑΠ 10/2004 ΕλλΔνη 2004.712, ΟλΑΠ 11/2011 ΕλλΔνη 2011.1316, ΑΠ 167/2012 Αρμ. 2012.1189 και σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΝΟΜΟΣ) και β) όταν το αίτημα για την άρση του τεκμηρίου ωφελείας εισάγεται σωρευτικά με αίτημα καθορισμού οριστικής τιμής μονάδος αποζημίωσης για το ίδιο ακίνητο, δεν είναι αναγκαίο να έχει τηρηθεί η προδικασία του άρθρου 33 του Ν. 2971/2001, ούτε και οι αναφερόμενες στην ίδια διάταξη προθεσμίες (ΑΠ 1258/2015, ΑΠ 34/2015, ΑΠ 1091/2011 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1747/2011 δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Πρέπει, επομένως, αυτή (αντίθετη αίτηση) να εξεταστεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν, συνεκδικαζόμενη με τις ένδικες αιτήσεις λόγω συνάφειας.

Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 91 παρ. 1 και 92 ΚΠολΔ προκύπτει ότι όποιος από τους κυρίους διαδίκους έχει έννομο συμφέρον δικαιούται να ανακοινώσει τη δίκη σε τρίτους μέχρι να εκδοθεί από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο οριστική απόφαση επί της ουσίας της υπόθεσης. Η ανακοίνωση δίκης αποτελεί δικαίωμα του διαδίκου και αποβλέπει, συνήθως στην παρότρυνση του τρίτου να ασκήσει πρόσθετη (σπανίως κύρια) παρέμβαση. Σε αντίθεση προς την προσεπίκληση, η ανακοίνωση δεν συνιστά μορφή αίτησης παροχής έννομης προστασίας, δεν διατυπώνει αίτημα κατά του τρίτου, δεν ανοίγει νέα διαδικασία, ούτε διευρύνει τα υποκειμενικά όρια της εκκρεμούς δίκης και δεν δημιουργεί υποχρέωση του δικαστηρίου να αποφανθεί επ’ αυτής, ούτε υποχρέωση του λήπτη της ανακοίνωσης να απαντήσει στην ιστορική της βάση (ΑΠ 1012/1991 ΕλλΔνη 1993.571, ΕφΠατρ 842/2007 δημ. στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 80 του ΚΠολΔ, «αν σε δίκη που εκκρεμεί μεταξύ άλλων, τρίτος έχει έννομο συμφέρον να νικήσει κάποιος διάδικος, έχει δικαίωμα, ως την έκδοση αμετάκλητης απόφασης, να ασκήσει πρόσθετη παρέμβαση για να υποστηρίξει το διάδικο αυτόν».

Στην προκείμενη περίπτωση, η αιτούσα-καθ’ ης-ανταιτούσα εταιρία «…………….», με την (ασκηθείσα με αυτοτελές δικόγραφο) από 14.12.2018 (με αριθ. έκθ. κατάθ. …………../2018) ανακοίνωση δίκης, επικαλούμενη έννομο συμφέρον και συγκεκριμένα επικαλούμενη ότι με το ……./27.2.2018 συμβόλαιο αγοραπωλησίας οικοπέδου μετά των επ’ αυτού κτισμάτων, του συμβολαιογράφου Πειραιώς, …………, που καταχωρήθηκε νομίμως στο Κτηματολογικό Γραφείο Νίκαιας, μεταβίβασε λόγω πώλησης προς την τραπεζική εταιρία «………….», το κείμενο στην περιοχή «Ελαιώνας» ακίνητο, που εντάχθηκε στο εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο βάσει των διατάξεων του Ν. 1337/1983 και το οποίο αφορούν οι ένδικες αιτήσεις περί καθορισμού οριστικής τιμής μονάδας αποζημίωσης για την μετατροπή σε χρήμα εισφοράς σε γη. Η τελευταία ως άνω εταιρία (……………..), μετά από την ανωτέρω προς αυτήν ανακοίνωση δίκης, η οποία, κατά τα αναφερόμενα στην αμέσως προηγούμενη νομική σκέψη, δεν δημιουργεί υποχρέωση του Δικαστηρίου να αποφανθεί επ’ αυτής, άσκησε παραδεκτώς στην προκείμενη διαδικασία (άρθρα 20 παρ. 6 και 19 παρ. 5 Ν. 2882/2001), με δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου της, καταχωρηθείσα στα πρακτικά συνεδρίασης του Δικαστηρίου (αλλά και με τις κατατεθείσες επί της έδρας προτάσεις της), πρόσθετη παρέμβαση υπέρ της εταιρίας «………….» και κατά του Δήμου …………., με την οποία, επικαλούμενη έννομο συμφέρον, αφού, όπως ισχυρίζεται, μετά την επέλευση της εκκρεμοδικίας με την άσκηση των υπό κρίση αιτήσεων, απέκτησε, λόγω πώλησης, την κυριότητα του ανωτέρω ακινήτου, ζητεί α) να απορριφθεί η υπό στοιχ. Α΄ αίτηση του Δήμου ………….. και β) να γίνουν δεκτές, ως προς όλα τα αιτήματά τους, τόσο η υπό στοιχ. Β΄ αίτηση της εταιρίας «………..», όσο και η ασκηθείσα με τις προτάσεις, αντίθετη αίτηση της τελευταίας. Η πρόσθετη αυτή παρέμβαση είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 68 και 80 του ΚΠολΔ, και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω, συνεκδικαζόμενη με τις ένδικες αιτήσεις και αντίθετη αίτηση λόγω της παρεπόμενης σχέσης της παρέμβασης με τις αιτήσεις αυτές (άρθρο 31 ΚΠολΔ).

VΙ. Η αιτούσα-καθ’ ης εταιρία «………….» με τις από 11.1.2019 προτάσεις της, που κατέθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου αυθημερόν (11.1.2019), καθώς και με τις από 28.11.2019 συμπληρωματικές προτάσεις της, προ παντός άλλου ισχυρισμού, αρνούμενη τη νομιμότητα της με αριθ. Μ19/2006 μεμονωμένης πράξης εφαρμογής, επικαλείται ότι με την από 21.3.2017 και αρ. πρωτ. ……./23.3.2017 αίτησή της προς τον καθ’ ου Δήμο ζήτησε να ανακληθεί η πράξη αυτή για λόγους νομιμότητας, πλην όμως ο Δήμος απέρριψε το αίτημά της με την υπ’ αριθ. πρωτ. Φ641/338/13.4.2017 απόφασή του, την οποία η ίδια προσέβαλε ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς με την από 9.6.2017 (με αρ. καταχ. ΑΚ 267/2017) αίτηση ακύρωσης, η συζήτηση της οποίας έχει ορισθεί (κατόπιν αναβολής) για τη δικάσιμο της 31.3.2020. Ζητεί δε, για το λόγο αυτό, να ανασταλεί, κατ’ άρθρο 249 ΚΠολΔ, η συζήτηση των ένδικων αιτήσεων, μέχρις ότου εκδοθεί απόφαση από το προαναφερόμενο διοικητικό δικαστήριο το ζήτημα της νομιμότητας της πράξης εφαρμογής και της επιβολής εισφοράς σε γη σε βάρος της ιδιοκτησίας της. Το αίτημα, όμως, αυτό πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο, καθόσον η κυρωτική απόφαση του Νομάρχη, κατά τα εκτιθέμενα στην αίτηση, έχει καταστεί αμετάκλητη, με συνέπεια, ως διοικητική πράξη, να φέρει το τεκμήριο της νομιμότητας, εφόσον δεν έχει μέχρι σήμερα ακυρωθεί ή ανακληθεί. Επιπρόσθετα, η εφαρμογή του άρθρου 249 ΚΠολΔ, ναι μεν δεν απαγορεύεται από τις διατάξεις του Ν. 2882/2001, πλην όμως δεν συνάδει με την ταχύτητα που χαρακτηρίζει την προκείμενη διαδικασία, όπως τούτο διαφαίνεται από πλήθος διατάξεων του άνω νόμου (πχ άρθρο 18 § 5, 19 §§ 6-7, 20 § 6 Ν. 2882/2001), με συνέπεια να μην κρίνεται η αιτούμενη αναστολή.

VΙΙ. Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρος της αιτούσας-καθ’ ης εταιρίας, ………….., αρχιτέκτονος μηχανικού, που ελήφθη στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης (σημειώνεται ότι ο αιτών-καθ’ ου Δήμος δεν πρότεινε μάρτυρα προς εξέταση), από όλα τα έγγραφα, που προσκομίζουν νομίμως με επίκληση οι διάδικοι (σημειώνεται ότι η τυχόν αναφορά κατωτέρω ορισμένων από τα έγγραφα αυτά είναι απλώς ενδεικτική), μεταξύ των οποίων (εγγράφων) περιλαμβάνονται η υπ’ αριθ. 5390/2011 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία προσδιορίστηκε η προσωρινή τιμή αποζημίωσης για τη μετατροπή εισφοράς γης σε χρήμα, επί της αναφερόμενης ιδιοκτησίας, η προσκομιζόμενη από τον αιτούντα-καθ’ ου Δήμο, από 24.5.2017 «τεχνική έκθεση εκτίμησης αξίας οικοπέδου ακινήτου» της ………………., αρχιτέκτονος μηχανικού, Διευθύντριας της Υπηρεσίας Δόμησης του ως άνω Δήμου και η προσκομιζόμενη από την αιτούσα-καθ’ ης εταιρία, από 1.6.2011 «τεχνική έκθεση εκτίμησης αξίας ακινήτου» του ………….., πολιτικού-μηχανικού, καθώς και από την επισκόπηση των φωτογραφικών απεικονίσεων-χαρτών του ρυμοτομούμενου ακινήτου και της ευρύτερης περιοχής, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 παρ. 1 περ. γ΄, 448 παρ. 2 και 457 παρ. 4 του ΚΠολΔ), σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με το από 11.2.1991 Προεδρικό Διάταγμα (ΦΕΚ 74Δ΄/1991) εγκρίθηκε η πολεοδομική μελέτη τμημάτων της πολεοδομικής ενότητας «….» Αττικής, τα οποία εμπίπτουν στους Δήμους ……………Αττικής, ενώ, στη συνέχεια, το εγκεκριμένο αυτό πολεοδομικό σχέδιο αναθεωρήθηκε με το από 20.9.1995 Π.Δ (ΦΕΚ 1049Δ΄/1995) και τροποποιήθηκε μεταγενέστερα με τα ΠΔ 21.6.1996 (ΦΕΚ 742Δ΄/1996), Π.Δ. 5.4.2000 (ΦΕΚ 208Δ΄/2000) και Π.Δ. 11.4.2002 (ΦΕΚ 363Δ΄/2002). Σε εκτέλεση των ως άνω Προεδρικών Διαταγμάτων, σύμφωνα µε το άρθρο 12 του Ν. 1337/1983, εκδόθηκε, μεταξύ άλλων, η με αριθ. ……/2006 Μεμονωμένη Πράξη Εφαρμογής της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Πολεοδομίας της Νομαρχίας Πειραιώς, η οποία αφορά τμήμα της άνω πολεοδομικής ενότητας «…..», που εμπίπτει στον αιτούντα-καθ’ ου Δήμο …………. Η πράξη αυτή κυρώθηκε με την υπ’ αριθ. πρωτ. οικ. Π8899/Β1207/10.6.2008 απόφαση του Νομάρχη Πειραιώς και καταχωρήθηκε νόμιμα στο κτηματολογικό γραφείο της Νίκαιας Αττικής με αριθμό ……./12.3.2010. Με το από 20.9.1995 Π.Δ. καθορίστηκε ως επιτρεπόμενη χρήση των ακινήτων της ευρύτερης περιοχής της άνω πολεοδομικής ενότητας η χρήση Β (άρθρο 3 παρ. 3 του ως άνω Π.Δ.), δηλαδή εγκαταστάσεις χονδρεμπορίου, κτίρια αποθήκευσης, εγκαταστάσεις εμπορικών εκθέσεων, πρατήρια βενζίνης και υγραερίου, κτίρια στάθμευσης, βιομηχανικές-βιοτεχνικές μονάδες χαμηλής και μέσης όχλησης, συνεργεία αυτοκινήτων, βαφεία, φανοποιεία και κατ’ εξαίρεση εμπορικά καταστήματα, γραφεία, τράπεζες, ασφάλειες, κοινωφελείς οργανισμοί, διοίκηση, εστιατόρια, αναψυκτήρια, χώροι συνάθροισης κοινού, κέντρα διασκέδασης κλπ, και καθορίστηκαν οι εξής όροι δόμησης: κατά κανόνα αρτιότητα προσώπου 25 μ. για οικόπεδα εμβαδού 2.000 τμ., κατά παρέκκλιση αρτιότητα προσώπου 15 μ. για οικόπεδα εμβαδού 400 τμ., συντελεστής δόμησης 0,80 για οικόπεδα εμβαδού άνω των 2.000 τμ και 0,60 για οικόπεδα μικρότερα των 2.000 τμ και, τέλος, συντελεστής κάλυψης 40%-50% ανάλογα με την χρήση. Στον κτηματολογικό πίνακα, που συνοδεύει την εν λόγω Πράξη Εφαρμογής, περιλαμβάνεται και η με αριθμό κτηματογράφησης ….. ιδιοκτησία, η οποία βρίσκεται στο ΟΤ …. και ανήκει στην καθ’ ης εταιρία «…………….». Το ακίνητο αυτό απεικονίζεται με τα αριθμητικά στοιχεία 16-17-18-19-20-21-22 στο με αριθμό 5 από Μαΐου 2008 διάγραμμα της Τεχνικής Υπηρεσίας του αιτούντος Δήμου, που συνοδεύει την Πράξη Εφαρμογής, έχει δε συνολική επιφάνεια 10.230,76 τμ. Από την ιδιοκτησία αυτή, μετά την υλοποίηση της ως άνω Πράξης Εφαρμογής, η συνολική θεωρητική εισφορά σε γη ανέρχεται σε 3.592,30 τμ. και η συνολική ρυμοτόμηση για κοινόχρηστους χώρους ανέρχεται σε 1.299,93 τμ. Η υποχρέωση, ωστόσο, της αιτούσας για εισφορά σε γη μετατράπηκε σε χρηματική εισφορά για επιφάνεια 2.292,37 τμ κατ’ άρθρο 8 παρ. 7 του Ν. 1337/1983. Έτσι, η τελική ιδιοκτησία της αιτούσας ανέρχεται σε επιφάνεια 8.930,83 τμ. Επίσης, με την ανωτέρω Πράξη Εφαρμογής ορίστηκε, ότι η καθ’ ης εταιρία, ως ιδιοκτήτρια του εν λόγω ακινήτου, οφείλει και εισφορά σε χρήμα για επιφάνεια 1.904,71 τμ., με ορισθείσα αξία γης το ποσό των 363,80 ευρώ ανά τμ. (βλ. την συνταχθείσα την 7.9.2009 πράξη επιβολής εισφοράς σε χρήμα). Το ακίνητο αυτό βρίσκεται εντός του προαναφερόμενου ΟΤ ……, που περικλείεται από την …………., στη Δημοτική Ενότητα ……….. του Δήμου …………, ενώ έχει πρόσοψη επί πλευράς 58,46 μ. επί της οδού … στον αριθμό …. και πρόσοψη επί πλευράς 153,38 μ. επί της οδού ………… Επ’ αυτού υπάρχουν τέσσερις αποθήκες, από τις οποίες οι δύο είναι κενές και οι δύο χρησιμοποιούνται ως ΚΤΕΟ. Στην εγγύτερη περιοχή βρίσκονται ακίνητα με βιομηχανικό-βιοτεχνικό προορισμό, αποθήκες, χρωματοπωλεία και συνεργεία αυτοκινήτων. Στην συμβολή των οδών 28^ης Οκτωβρίου και Πίνδου (δηλαδή απέναντι και διαγώνια από το εν λόγω ακίνητο) βρίσκεται το αμαξοστάσιο της ΕΘΕΛ, απ’ όπου ξεκινά και καταλήγει μεγάλος αριθμός λεωφορείων με αποτέλεσμα να καθίστανται δυσμενέστερες οι συνθήκες κυκλοφορίας και να επιβαρύνεται με ρύπους η περιοχή. Η ευρύτερη, πάντως, περιοχή είναι ενταγμένη στο πολεοδομικό σχέδιο του Δήμου ………, στη θέση ……., είναι εμπορικά αναπτυσσόμενη και εξυπηρετείται από όλα τα δίκτυα κοινής ωφέλειας και αστικές συγκοινωνίες. Ήδη στην ευρύτερη περιοχή λειτουργούν βιομηχανικές και βιοτεχνικές μονάδες, αρκετά καταστήματα, αντιπροσωπείες και συνεργεία αυτοκινήτων, γραφεία κλπ, ενώ σε απόσταση περί τα 700 μ. βρίσκονται το κέντρο κινηματογράφου …….., το ψυχαγωγικό κέντρο ……… και το συγκρότημα της αλυσίδας SUPER MARKET «…….», ενώ σε κοντινή απόσταση (περίπου ενός χιλιομέτρου) βρίσκονται πολυκαταστήματα ηλεκτρικών και οικιακών ειδών (ήτοι …………. και ……). Η εμπορική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής ευνοείται ιδιαίτερα από το γεγονός ότι διασχίζεται από τους βασικούς οδικούς άξονες της ……… και της οδού ….. ….. Σύμφωνα µε την υπ’ αρ. πρωτ. ……./24.5.2017 τεχνική έκθεση εκτίμησης αξίας οικοπέδου ακινήτου της Διεύθυνσης Υπηρεσίας Δόμησης του αιτούντος-καθ’ ου Δήμου, η αντικειμενική αξία του εν λόγω οικοπέδου, εμβαδού μεγαλύτερου των 2.000 τμ., είναι, κατά τον ως άνω χρόνο (24.5.2017), 260,53 ευρώ ανά τμ. με βάση τους πίνακες αντικειμενικών αξιών του Υπουργείου Οικονομικών. Η ως άνω Υπηρεσία, αφού χρησιμοποίησε ως συγκριτικά στοιχεία: α) την υπ’ αριθ. 833/2009 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, η οποία για το γειτονικό ακίνητο, ιδιοκτησίας …………….., με πρόσωπο επί της ………, που βρίσκεται στην ίδια γραμμική ζώνη Α΄ που πίνακα αντικειμενικών αξιών του Υπουργείου Οικονομικών, καθόρισε την οριστική τιμή των 600 ευρώ/τ.μ. για την μετατροπή εισφοράς γης σε χρήμα οικοπέδου και β) την υπ’ αριθ. 637/2014 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, η οποία για το γειτονικό ακίνητο επί της οδού …………., που αφορά αποζημίωση λόγω ρυμοτομίας, καθόρισε την οριστική τιμή των 800 ευρώ/τ.μ., προτείνει, λαμβάνοντας υπόψη και τον χρόνο που θα έχει παρέλθει μέχρι την συζήτηση της υπόθεσης στο δικαστήριο, ως τιμή μονάδας για την μετατροπή εισφοράς γης σε χρήμα το ποσό των 650-700 ευρώ/τ.μ. Ο αιτών Δήμος υποστηρίζει ότι η αγοραία αξία του εν λόγω ακινήτου, κατά τον χρόνο συζήτησης της υπό κρίση αίτησής του, ανέρχεται σε 700 ευρώ ανά τμ., ενώ αντίθετα η καθ’ ης-αιτούσα εταιρία, η οποία είναι υπόχρεη προς καταβολή της αποζημίωσης, ισχυρίζεται, με τις προτάσεις της, ότι η εμπορική αξία του, λόγω της επικαλούμενης από αυτήν μείωσής της εκ της παρόδου επτά ετών από την κατάθεσή της αίτησής της, δεν υπερβαίνει τα 200 ευρώ ανά τμ, ενώ προσκομίζει με επίκληση την από 1.6.2011 «τεχνική έκθεση εκτίμησης αξίας ακινήτου» του ……………., πολιτικού-μηχανικού, με την οποία αυτός, αφού αναφέρει ότι, κατά τον ως άνω χρόνο, α) η αντικειμενική αξία ενός οικοπέδου, μεγαλύτερου των 2.000 τ.μ. επί της γραμμικής ζώνης της οδού Θηβών είναι 363,80 ευρώ ανά τμ και β) η εμπορική αξία των ακινήτων της περιοχής ανερχόταν, πριν την έναρξη της οικονομικής κρίσης, στο ποσό των 450-480 ευρώ ανά τμ, καταλήγει στην εκτίμηση ότι η εμπορική αξία του ανωτέρω ακινήτου δεν υπερβαίνει το ποσό των 360-380 ευρώ ανά τμ, λόγω της επελθούσας πτώσης της εμπορικής αξίας ιδίως των εμπορικών ακινήτων κατά ποσοστό 20%-25%. Ακόμη, η μάρτυρας της καθ’ ης-αιτούσας εταιρίας, …………, αρχιτέκτων μηχανικός, κατέθεσε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, ότι η εμπορική αξία του ακινήτου, κατά τον χρόνο συνεδρίασης (21.11.2019) ανέρχεται σε 200 έως 250 ευρώ ανά τμ., υποστηρίζοντας ότι η αντικειμενική και η εμπορική αξία του ακινήτου ταυτίζονται και ανέρχονται στο ποσό των 230 ευρώ ανά τμ. Εξάλλου, το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς με την υπ’ αριθ. 5390/2011 απόφασή του, με βάση την πραγματική αξία του ακινήτου αυτού κατά τον χρόνο της ενώπιον του συζήτησης (6.6.2011), όρισε την προσωρινή τιμή μονάδας αποζημίωσης σε 520 ευρώ ανά τμ. Ως συγκριτικά στοιχεία για την αξία του επιδίκου προσκομίζονται από τους διαδίκους, μεταξύ άλλων, τα εξής: Α) Από τον αιτούντα-καθ’ ου Δήμο, 1) Η υπ’ αριθ. 764/2014 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς, με την οποία η πραγματική αξία ενός ακινήτου, που βρίσκεται στην ίδια περιοχή (Ελαιώνας Ρέντη), ορίστηκε σε 600 ευρώ ανά τμ. με κρίσιμο χρόνο την 21.11.2013 (χρόνος συζήτησης αίτησης οριστικού προσδιορισμού) και 2) Η υπ’ αριθ. 637/2014 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς, με την οποία η πραγματική αξία ενός ακινήτου, που βρίσκεται στην ίδια περιοχή (Ελαιώνας Ρέντη) στο Ο.Τ. ….., ορίστηκε σε 800 ευρώ ανά τμ. με κρίσιμο χρόνο την 20.5.2013 (χρόνος συζήτησης αίτησης προσωρινού προσδιορισμού) και Β) Από την αιτούσα-καθ’ ης εταιρία, 1) Η υπ’ αριθ. 381/2016 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς, με την οποία η οριστική τιμή μονάδας αποζημίωσης (λόγω προσκύρωσης) ενός ακινήτου, που βρίσκεται στην ίδια περιοχή (Ελαιώνας Ρέντη) στο ΟΤ ….. (που περικλείεται από τις οδούς …………..), ορίστηκε σε 200 ευρώ ανά τμ. με κρίσιμο χρόνο την 5.11.2015 (χρόνος συζήτησης αίτησης οριστικού προσδιορισμού). Σημειώνεται, πάντως, ότι με την απόφαση αυτή κρίθηκε ότι δεν μπορούσε να καθορισθεί η πραγματική αξία του προσκυρούμενου τμήματος σε ποσό μεγαλύτερο αυτού, που προσδιορίσθηκε από τον αιτούντα-υπόχρεο σε αποζημίωση, με το δικόγραφο της αίτησής του, δηλαδή 200 ευρώ, γιατί θα επιδικαζόταν ανεπίτρεπτα ποσό μεγαλύτερο απ’ αυτό που ζητήθηκε, ενόψει του ότι η ασκηθείσα με τις προτάσεις του καθ’ ου Δήμου ………-δικαιούχου της αποζημίωσης, απορρίφθηκε ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης άσκησής της. 2) Η υπ’ αριθ. 371/2018 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς, με την οποία η οριστική τιμή μονάδας αποζημίωσης (λόγω μετατροπής σε χρήμα εισφοράς σε γη) ενός ακινήτου, που βρίσκεται στην ίδια περιοχή (Ελαιώνας Ρέντη) στο ΟΤ …. (που περικλείεται από τις οδούς ……………..), ορίστηκε σε 395 ευρώ ανά τμ. με κρίσιμο χρόνο την 7.4.2005. Σημειώνεται, πάντως, ότι στον ανωτέρω καθορισμό λήφθηκε υπόψη και ο υφιστάμενος μειωτικός συντελεστής (λόγω της μικρής πρόσοψης του ακινήτου σε σχέση με το βάθος του) εκ ποσοστού 21%. Με βάση τα ανωτέρω περιστατικά, που αποδείχθηκαν, το παρόν Δικαστήριο, σταθμίζοντας όλα τα προαναφερόμενα αποδεικτικά μέσα και λαμβάνοντας, επίσης, υπόψη τη θέση, την έκταση του επίδικου ακινήτου και γενικά τον οικονομικό προορισμό τους καθώς και τις οικονομικές και νομισματικές συνθήκες, κρίνει ότι η πραγματική αξία αυτού και η οφειλόμενη, συνεπώς, πλήρης, κατά το άρθρο 17 παρ. 2 του Συντάγματος, αποζημίωση ανέρχεται για το εδαφικό τμήμα, επιφανείας 2.292,37 τμ., που αποτελεί εισφορά σε γη και μετατρέπεται σε χρηματική εισφορά, σε 450 ευρώ ανά τμ. κατά τον κρίσιμο χρόνο της ενώπιον του συζήτησης της υπόθεσης (21.11.2019), αφού μέχρι αυτήν παρήλθε χρονικό διάστημα μεγαλύτερο του έτους από την συζήτηση της αίτησης για τον προσωρινό προσδιορισμό της αποζημίωσης, η οποία (συζήτηση) έλαβε χώρα την 6.6.2011 ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι το επίδικο ακίνητο, πριν την ένταξή του στο σχέδιο πόλης, είχε αρχικό εμβαδόν 10.230,76 τμ., ήταν οικοδομήσιμο (ως εκτός σχεδίου και εντός ζώνης) και είχε δυνατότητα συνολικής ανοικοδόμησης 6.764,65 τμ, συμπεριλαμβανομένων των ήδη ανεγερθέντων 4.457 τμ. (βλ. την σχετική βεβαίωση του ……….., τοπογράφου μηχανικού, επί του προσκομιζόμενου από την καθ’ ης εταιρία από Ιανουαρίου 1990 τοπογραφικού διαγράμματος αυτού, που έχει επισυναφθεί στο προσκομιζόμενο από την ίδια ……./1990 συμβόλαιο αγοραπωλησίας). Μετά την ένταξη του εν λόγω ακινήτου στο σχέδιο πόλης, το τελικό εμβαδό αυτού ανέρχεται σε 8.930,83 τμ και ο συντελεστής αξιοποίησής του ή συντελεστής δόμησης (Σ.Α.Ο. ή Σ.Δ.) είναι 0,8 (αφού είναι οικόπεδο άνω των 2.000 τμ), με αποτέλεσμα η επιτρεπόμενη δόμηση του συγκεκριμένου ακινήτου να ανέρχεται σε 7.144,664 τμ. (ήτοι το εμβαδό του τελικού οικοπέδου μετά την εφαρμογή, που είναι 8.930,83 τμ Χ 0,8), δηλαδή να υπερβαίνει την πριν την ένταξη στο σχέδιο πόλης, επιτρεπόμενη δόμηση (των 6.764,65 τμ). Συνεπώς, το ανωτέρω ακίνητο ωφελήθηκε από την ένταξη στο σχέδιο πόλης, αφού αυξήθηκαν τα οικοδομήσιμα τμ., ενώ, επίσης, αυτό, μετά την απαλλοτρίωση, αποκτά πρόσωπο σε αρκετά διαπλατυσμένη οδό σε σχέση με πριν, αφού επήλθε σημαντική διαπλάτυνση της οδού ……………. Τέλος, ο ισχυρισμός της καθ’ ης εταιρίας «………….» περί έλλειψης παθητικής νομιμοποίησής της λόγω της, κατά το έτος 2018, μεταβίβασης του ανωτέρω ακινήτου από αυτήν στην καθ’ ης η ανακοίνωση-προσθέτως παρεμβαίνουσα εταιρία «…………..», είναι απορριπτέος ως μη νόμιμος. Και τούτο γιατί, κατά τη διάταξη του άρθρου 225 παρ. 2 ΚΠολΔ, η μεταβίβαση του επίδικου πράγματος, που έγινε μετά την έναρξη της εκκρεμοδικίας, δεν επιφέρει καμία μεταβολή στη δίκη, η οποία συνεχίζεται μεταξύ των ίδιων διαδίκων μέχρι να περατωθεί νομίμως και μέχρι τότε μόνος νομιμοποιούμενος να διεξάγει τη δίκη είναι ο διάδικος που μεταβίβασε το επίδικο πράγμα, ενώ ο ειδικός διάδοχος έχει δικαίωμα να ασκήσει πρόσθετη παρέμβαση στη δίκη (ΑΠ 1345/2009 ΝοΒ 2010.164, ΑΠ 870/2006 ΧρΙΔ 2006.718), όπως συνέβη στην προκείμενη περίπτωση. Κατόπιν αυτών, πρέπει να γίνουν εν μέρει δεκτές οι κρινόμενες αιτήσεις, ως βάσιμες και κατ’ ουσίαν, όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό, ενώ πρέπει, συνακόλουθα, να γίνει εν μέρει δεκτή και η πρόσθετη παρέμβαση της τραπεζικής εταιρίας «………….» υπέρ της αιτούσας-καθ’ ης εταιρίας «………….». Επίσης, πρέπει να απορριφθεί, ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη, η ασκηθείσα με τις προτάσεις αντίθετη αίτηση της εταιρίας «…………..» περί άρσης του τεκμηρίου ωφέλειας της ιδιοκτησίας της, καθώς και η υπέρ αυτής πρόσθετη παρέμβαση της εταιρίας «………….».

VΙΙΙ. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 18 παρ. 4 του Ν 2882/2001 (ΚΑΑΑ) α) η δικαστική δαπάνη βαρύνει τον υπόχρεο προς αποζημίωση και επιδικάζεται από το Δικαστήριο με την ίδια απόφαση, β) η εκκαθάριση της δικαστικής δαπάνης γίνεται σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, γ) η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου, με την οποία καθορίζεται η προσωρινή τιμή μονάδας, αποτελεί ως προς τη δικαστική δαπάνη τίτλο εκτελεστό σε βάρος του υπόχρεου σε αποζημίωση, αν και οι δύο διάδικοι την αποδέχθηκαν ή παρήλθε άπρακτη η προθεσμία άσκησης αίτησης οριστικού προσδιορισμού της αποζημίωσης και δ) σε περίπτωση άσκησης αίτησης, το εφετείο αποφαίνεται ενιαίως, τόσο για την δικαστική δαπάνη της ενώπιον του διαδικασίας, όσο και για την δικαστική δαπάνη του προσωρινού προσδιορισμού της αποζημίωσης. Από την ανωτέρω διάταξη συνάγεται ότι είναι ένα το αντικείμενο της δίκης, ήτοι ο προσδιορισμός της αποζημίωσης (προσωρινός ή οριστικός) και, συνεπώς, μία και η αμοιβή του δικηγόρου σε ποσοστό επί της αξίας του αντικειμένου της δίκης (ΑΠ 1913/2005 ΕλλΔνη 2006.449, ΑΠ 1593/2003 ΕλλΔνη 2004.721, ΑΠ 164/2005 ΕλλΔνη 2005.751). Έτσι, μετά τον προσωρινό προσδιορισμό της αποζημίωσης, σε περίπτωση εμπρόθεσμης αίτησης για τον οριστικό προσδιορισμό αυτής, η δικαστική δαπάνη περιλαμβάνει: α) τα γενόμενα για την διεξαγωγή και υπεράσπιση της δίκης έξοδα που ήταν απαραίτητα (άρθρο 189 παρ. 1 ΚΠολΔ), β) την αμοιβή του δικηγόρου του δικαιούχου για την παράστασή του ενώπιον του μονομελούς πρωτοδικείου και του εφετείου και γ) την αμοιβή του δικηγόρου του δικαιούχου σε ποσοστό επί της καθοριζόμενης οριστικής αποζημίωσης, ήτοι 2% για τη σύνταξη της αίτησης και 1% για τη σύνταξη προτάσεων (άρθρα άρθρα 63, 68, 69 παρ. 3 και 84 παρ. 1 του Ν. 4194/2013-Κώδικα Δικηγόρων και 189 παρ. 1 ΚΠολΔ). Από τα έξοδα αυτά, οι υπό στοιχεία β΄ και γ΄ αμοιβές πρέπει να προσδιορισθούν και επιδικασθούν πλήρεις, αφού δεν επιτρέπεται, στην προκείμενη δίκη, ο συμψηφισμός του άρθρου 22 παρ. 1 του Ν. 3693/1957 (ΑΠ 393/2019, ΑΠ 212/2017, ΑΠ 4065/2015 δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), αποτελούν δε παρακολούθημα της αποζημίωσης, την οποία προσαυξάνουν και βαρύνουν τον υπόχρεο αυτής. Τα έξοδα αυτά, επιδικαζόμενα σε βάρος του υπόχρεου σε αποζημίωση, πρέπει να περιέρχονται στον δικαιούχο, ώστε να μην επέρχεται φαλκίδευση της πλήρους αποζημίωσης (ΟλΑΠ 17/2000 ΕλλΔνη 2000.958). Με βάση τα ανωτέρω πρέπει να καταδικασθεί η υπόχρεη αιτούσα-καθ’ ης εταιρία στα εν γένει δικαστικά έξοδα του δικαιούχου της αποζημίωσης αιτούντος-καθ’ ου η αίτηση Δήμου και ειδικότερα: α) στα έξοδα των πληρεξούσιων δικηγόρων του για τις δύο παραστάσεις τους στο Μονομελές Πρωτοδικείο και στο παρόν Δικαστήριο (σημειώνεται ότι ο δικαιούχος της αποζημίωσης Δήμος έχει τις ατέλειες και τα προνόμια του Δημοσίου-άρθρο 276 του Ν. 3463/2006) και β) στην αμοιβή του πληρεξουσίου δικηγόρου του, ………….., σε ποσοστό 3% επί του ποσού της οριστικής αποζημίωσης για τη σύνταξη της αίτησης και των προτάσεων μόνο ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό. Σημειώνεται, ότι όσον αφορά την αμοιβή του δικηγόρου, που εκπροσώπησε τον Δήμο στη δίκη προσωρινού προσδιορισμού, ήτοι του δικηγόρου ……………, για τη σύνταξη της αίτησης και για τη σύνταξη των προτάσεων, ο οποίος τον εκπροσώπησε και στο ακροατήριο, επειδή αυτός παρείχε στον ως άνω Δήμο τις υπηρεσίες του κατά κύρια τουλάχιστον απασχόληση αμειβόμενος με πάγια περιοδική αντιμισθία, η υπόθεση δε αυτή εμπίπτει στα καθήκοντα της θέσης του και, πάντως, αφορά την κατά το σύνηθες παροχή νομικών από αυτόν υπηρεσιών στην έδρα του δικαστηρίου τούτου για την οποία καταβάλλεται σε αυτόν η πάγια αμοιβή, δεν θα οριστεί αμοιβή (βλ. περί τούτου και την υπ’ αριθ. 5390/2011 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς περί προσωρινού προσδιορισμού). Τέλος, σημειώνεται ότι δεν τίθεται διάταξη για επιβολή δικαστικών εξόδων σε βάρος της προσθέτως παρεμβαίνουσας εταιρίας ««…………….» κατά το μέρος που ηττήθηκε, λόγω έλλειψης σχετικού αιτήματος του ως άνω Δήμου, πέραν του ότι ο τελευταίος δεν υπεβλήθη σε ιδιαίτερα έξοδα λόγω της παρέμβασης αυτής.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Συνεκδικάζει, κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων, α) την από 7.12.2011 (με αριθ. έκθ. κατάθ. …./2011) αίτηση του Δήμου . ., β) την από 18.1.2012 (με αριθ. έκθ. κατάθ. …../2012) αίτηση της εταιρίας «…………..», γ) την ασκηθείσα με τις προτάσεις, αντίθετη αίτηση της εταιρίας «…………..» και δ) την από 14.12.2018 (με αριθ. έκθ. κατάθ. ………/2018) ανακοίνωση δίκης της εταιρίας «…………..» και ε) την πρόσθετη παρέμβαση της «………….».

Απορρίπτει την ασκηθείσα με τις προτάσεις, αντίθετη αίτηση της εταιρίας «…………» και την υπέρ αυτής πρόσθετη παρέμβαση της «…………..».

Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε απορριπτέο κατά το σκεπτικό.

Δέχεται εν μέρει α) την από 7.12.2011 αίτηση του Δήμου ………… και β) την από 18.1.2012 αίτηση της εταιρίας «…………..» καθώς και την υπέρ της τελευταίας πρόσθετη παρέμβαση της «…………».

Καθορίζει την οριστική τιμή μονάδας αποζημίωσης για την εδαφική έκταση, επιφάνειας 2.292,37 τμ, της αναφερόμενης στο σκεπτικό της παρούσας απόφασης ιδιοκτησίας της αιτούσας-καθ’ ης, εταιρίας «……………..» (με κτηματολογικό αριθμό …., η οποία βρίσκεται στο Ο.Τ. …. του Δήμου Νίκαιας-Αγ. Ιωάννη Ρέντη, στην περιοχή «…..»), που αποτελεί την μετατραπείσα σε χρήμα εισφορά σε γη, σε τετρακόσια πενήντα (450) ευρώ ανά τμ.

Καταδικάζει την αιτούσα καθ’ ης, εταιρία «………….» στα εν γένει δικαστικά έξοδα του αιτούντος-καθ’ ου Δήμου ………….. και συγκεκριμένα: α) στα έξοδα παράστασης των πληρεξουσίων δικηγόρων του, τα οποία ορίζει σε τετρακόσια (400) ευρώ και β) στην αμοιβή του αναφερόμενου στο σκεπτικό πληρεξουσίου δικηγόρου του για τη σύνταξη της αίτησης και των προτάσεων ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, την οποία ορίζει σε ποσοστό 3% επί της οριστικής αποζημίωσης.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά την 30^η Απριλίου 2020 και δημοσιεύθηκε στις 21 Μαΐου 2020 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους αυτών δικηγόρους.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ