Αριθμός 605/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ευαγγελία Πανταζή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Γ. Λ.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα επαναφέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, μετ’ αναβολήν από την δικάσιμο της 26-5-2016, η οποία είχε ορισθεί ως αρχική δικάσιμος, επιμελεία του εφεσιβλήτου, με την από 3-10-2015 κλήση του, με …… και αριθμό κατάθεσης ……., η οποία επιδόθηκε νόμιμα στον εκκαλούντα, όπως προκύπτει από την νόμιμα προσκομιζόμενη και επικαλούμενη με αριθμό ……… Έκθεση Επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών, …….., η από 2-10-2014, με ……. καί αριθμ. κατ. ……, έφεση του ηττηθέντος εναγομένου κατά της υπ΄ αριθμ. 1500/2014 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των άρθρ. 647 επ. ΚΠολΔ (Μισθωτικών διαφορών], (άρθρα 495 επ. και 652 παρ.1 ΚΠολΔ), αρχική δικάσιμος προς συζήτηση της οποίας είχε ορισθεί η 17-9-2015, οπότε ματαιώθηκε λόγω της διενεργείας των βουλευτικών εκλογών της 20-9-2015.
Η ως άνω έφεση έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, διότι όπως προκύπτει το δικόγραφό της κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου την 6-10-2014, δηλαδή εντός της επιτασσόμενης από το άρθρο 518 παρ.1εδ.α΄και γ΄ ΚΠολΔ τριακονθήμερης προθεσμίας από την, με επιμέλεια του εφεσίβλητου-ενάγοντος, επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης, επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης στον εκκαλούντα-εναγόμενο, την 11-9-2014 (βλ. τα προσκομιζόμενα νομίμως από τον εφεσίβλητο-ενάγοντα α] αποδεικτικό επίδοσης του δικαστικού επιμελητή ……… με αριθμό έκθεσης ……. προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιά καί β) την με αριθμό πρωτοκόλλου της υπηρεσίας διαβίβασης ……. «Βεβαίωση επίδοσης ή κοινοποίησης ή μη επίδοσης ή κοινοποίησης των πράξεων», η οποία συνοδεύεται από το με ημερομηνία 19.09.2014 Πιστοποιητικό Επίδοσης Δικογράφων Εξωτερικού και από την με ημερομηνία 11.09.2014 Ένορκη Δήλωση Επίδοσης του Δικαστικού Επιδότη στο Επαρχιακό Δικαστήριο ……….. Πρέπει, επομένως, εφόσον για το παραδεκτό αυτής καταβλήθηκε το παράβολο που προβλέπεται από τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 4 ΚΠολΔ, όπως αυτή προστέθηκε με το άρθρο 12 παρ. 2 του Ν. 4055/2012, το δε εδαφ. β` αυτής προστέθηκε με το άρθρο 93 παρ 1 του ν. 4139/2013, διά των υπ’ αρ. ΣΕΙΡΑ Α’ ……….. παραβόλων Δημοσίου ταμείου και ΤΑΧΔΙΚ, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρα 518 παρ. 2, 533 παρ. 1 του ΚΠολΔ).
Επειδή κατά το άρθ. 216 § 1 ΚΠολΔ, το δικόγραφο της αγωγής πρέπει, εκτός άλλων, να περιέχει α) σαφή έκθεση των γεγονότων, που θεμελιώνουν σύμφωνα με το νόμο την αγωγή και δικαιολογούν την άσκησή της από τον ενάγοντα κατά του εναγόμενου και β) ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς, εάν δε τα θεμελιούντα αυτήν γεγονότα εκθέτονται αόριστα και κατά τρόπο ανεπίδεκτο δικαστικής εκτιμήσεως, τότε επέρχεται ακυρότητα του δικογράφου της λόγω αοριστίας, η οποία δεν μπορεί παραδεκτώς να συμπληρωθεί με τις προτάσεις ή με παραπομπή σε άλλα έγγραφα της δίκης. Ειδικότερα, για να είναι ορισμένη, κατ` άρθ. 216 ΚΠολΔ, η αγωγή του διαχειριστή πολυκατοικίας, υπαγόμενης στο καθεστώς του ν. 3741/1929, κατά συνιδιοκτήτη αυτής, προς καταβολή των κοινών δαπανών, που βαρύνουν τη χωριστή ιδιοκτησία του, πρέπει να μνημονεύονται σε αυτή: 1) η πράξη σύστασης της οριζόντιας ιδιοκτησίας, ο κανονισμός των σχέσεων μεταξύ των συνιδιοκτητών της οικοδομής, οι τυχόν γενόμενες τροποποιήσεις αυτών και η μεταγραφή όλων των αναφερόμενων πράξεων, 2) ότι ο ενάγων είναι διαχειριστής της οικοδομής κατόπιν νόμιμης εκλογής ή διορισμού του κατά τις οικείες διατάξεις του κανονισμού (βλ. ΑΠ 989/2002 ΕλΔ 44.1347, ΑΠ 853/2001 ΕλΔ 43.759, ΑΠ 693/2001 ΕλΔ 43.759, ΑΠ 1.489/1999 ΕλΔ 41.127, ΑΠ 668/1999 ΕλΔ 41.123, ΕΑ 1304/2002 ΕΔΠολ 2002.323), 3) ο τίτλος κτήσης της κυριότητας του εναγομένου επί της χωριστής ιδιοκτησίας του στην οικοδομή (βλ. ΑΠ 1489/1999 ό.π., ΑΠ 406/1996 ΕλΔ 38.52, ΑΠ 924/1992 ΕλΔ 35.1349, ΕΑ 3171/1998 ΕλΔ 39.1395, ΕΑ 1713/1996 ΕΔΠολ 1997.225), 4) οι γενόμενες κοινές δαπάνες κατ`είδος και ποσό, μηνιαίως, κατά κατηγορίες και 5) το ποσοστό συμμετοχής της ιδιοκτησίας του εναγομένου σε κάθε κατηγορία των δαπανών αυτών και τα ποσά, που αναλογούν κατά μήνα από τις δαπάνες αυτές στην ιδιοκτησία του, έτσι ώστε να προκύπτει το συνολικό ποσό του αιτήματος, χωρίς ανάγκη περαιτέρω εξειδικεύσεως των εν λόγω δαπανών (βλ. ΑΠ 1489/1999 ο.π., ΑΠ 646/1980 ΕΔΠολ 1981.1091, ΕΑ 2667/1997 ΕΔΠολ 1998.137, ΕφΠειρ 406/1997 ΕΔΠολ 1997.218, ΕΑ 7218/1996 ΕΔΠολ 1999.14, ΕΑ 17/1995 ΕλΔνη 37.432), ενώ η αναφορά και αναλυτική αναγραφή των αποδεικτικών εγγράφων (αποδείξεων παροχής υπηρεσιών, τιμολογίων κλπ.) για τις επιμέρους δαπάνες, ουδόλως είναι απαραίτητη για το ορισμένο της αγωγής.
Με την από 8-8-2013 αγωγή του, με αρ. κατ. …………., επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, ο ενάγων ιστορούσε ότι είναι διαχειριστής του ευρισκομένου επί της οδού ….. αρ …… στον Πειραιά μεγάρου (αποτελούμενου από δύο κτίρια, την πολυκατοικία Α και την πολυκατοικία Β), που διέπεται από το νόμιμα μεταγεγραμμένο, με αριθμ. ………… συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Πειραιά, Βασιλικής συζύγου Αλεξάνδρου Ανδρουλάκη, περί σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας και κανονισμού πολυκατοικίας. Ότι διορίστηκε διαχειριστής, σύμφωνα με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των ιδιοκτητών των διαμερισμάτων του Μεγάρου, η οποία ελήφθη σύμφωνα με τους όρους και τις διατυπώσεις, που προβλέπονται στον ισχύοντα κανονισμό της πολυκατοικίας. Ότι ο εναγόμενος, ο οποίος είναι κύριος, νομέας και κάτοχος δύο αυτοτελών και διηρημένων διαμερισμάτων του Β΄ορόφου της Α΄ Πολυκατοικίας του Μεγάρου αυτού, με αριθμ. εσωτερικής αρίθμησης …….. και ………., αντίστοιχα, εμβαδού 122,24τ.μ. και 98,48τ.μ., αντίστοιχα, με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο και τα λοιπά κοινόκτητα και κοινόχρηστα μέρη της οικοδομής 32,01/000 και 20/000 εξ αδιαιρέτου, αντίστοιχα, δεν έχει καταβάλει α) την αναλογία του στις δαπάνες των κοινοχρήστων, που βαρύνουν τις ως άνω διηρημένες ιδιοκτησίες του, για το χρονικό διάστημα Ιουλίου 2008 έως και Αυγούστου 2013, συνολικού ποσού 15.583,30 ευρώ, κατά τα λεπτομερώς αναφερόμενα στην αγωγή, κατά μήνα, ποσά και είδη δαπανών, που περιλαμβάνονται στα ομοίως αναφερόμενα και περιλαμβανόμενα στην αγωγή παραστατικά της εταιρείας διαχείρισης κτιρίων «…………», μετά την καταβολή ποσών, ύψους ευρώ 325 και 307, που καταβλήθηκαν απ’αυτόν και β) το ποσό των 5.217,19 ευρώ, που αφορά «δαπάνες ιδιοκτήτη», των μηνών Σεπτεμβρίου 2005, Μαρτίου 2006, Νοεμβρίου 2009 και Νοεμβρίου 2011, συνολικού ποσού 11.717,19 ευρώ, μετά την εκ μέρους του καταβολή ποσού, συνολικού ύψους 6.500 ευρώ, όπως οι σχετικές δαπάνες κατ’είδος, χιλιοστά και αναλογία διαμερισμάτων, περιγράφονται στα περιλαμβανόμενα στην αγωγή παραστατικά των αναφερόμενων εταιρειών διαχείρισης κτιρίων. Με βάση το ιστορικό αυτό, ο ενάγων ζητούσε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να του καταβάλει, για τις πιο πάνω αιτίες, το συνολικό ποσό των 20.800,49 ευρώ, νομιμοτόκως από τότε, που κάθε μερικότερο κονδύλι κατέστη απαιτητό, αλλιώς από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση.
Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, δικάζοντας με παρόντες τους διαδίκους, κατά την ως άνω ειδική διαδικασία, εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 1500/2014 οριστική του απόφαση, με την οποία έκανε δεκτή την αγωγή, ως ορισμένη, όπως και είναι, καθώς περιλαμβάνει όλα τα κατά νόμον απαιτούμενα στοιχεία, όπως εκτίθενται στην ως άνω νομική σκέψη, απορριπτομένου του περί αοριστίας της αγωγής, πρώτου λόγου της έφεσης, περαιτέρω, δε, έκανε δεκτή την αγωγή, ως και νόμω και ουσία βάσιμη και υποχρέωση τον εναγόμενο να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 20.800,49 ευρώ, νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής μέχρι την εξόφληση.
Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ο εναγόμενος και ήδη, εκκαλών, με την υπό κρίση έφεσή του, επικαλούμενος πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και κακή εφαρμογή του νόμου και ζητεί να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη, ώστε να απορριφθεί στο σύνολό της, η αγωγή.
Από την επανεκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων, που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι νόμιμα επαναπροσκομίζουν είτε προς άμεση απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρα 339 σε συνδ. με 395 ΚΠολΔ), καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο και χωρίς απόδειξη (άρθρ.336 περ.δ΄ ΚΠολΔ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:
Ο εκκαλών-εναγόμενος τυγχάνει ιδιοκτήτης των υπό στοιχεία ….. και ………. οριζοντίων ιδιοκτησιών (γραφείων) της πολυκατοικίας Α του ευρισκομένου επί της οδού …….. αρ …….. στον Πειραιά μεγάρου, επιφανείας 122,24 και 98,48 τμ και με ποσοστό συνιδιοκτησίας τους στο οικόπεδο 32,01/000 και 20/000 εξ αδιαιρέτου, αντίστοιχα – που έχει υπαχθεί στο καθεστώς της οροφοκτησίας του Ν.3741/1929, δυνάμει της υπ’ αριθμ. …….. πράξης σύστασης οριζοντίων ιδιοκτησιών και κανονισμού πολυκατοικίας της συμβολαιογράφου Πειραιά, …….., νομίμως μεταγραφείσας, τις οποίες απέκτησε δυνάμει του νομίμως μεταγραφέντος, υπ’ αριθμ. …….. αγοραπωλητηρίου συμβολαίου της συμβολαιογράφου Αθηνών Ουρανίας Κωνσταντινοπούλου. Μολονότι όμως οι ανωτέρω οριζόντιες ιδιοκτησίες επιβαρύνονται με την από τον ανωτέρω κανονισμό, προβλεπόμενη, ως οφειλόμενη συμμετοχή στις κοινόχρηστες δαπάνες, εντούτοις ο εκκαλών-εναγόμενος, ιδιοκτήτης αυτών, μέχρι το χρόνο άσκησης της αγωγής οφείλει προς τον εφεσίβλητο-ενάγοντα τη συμμετοχή των οριζόντιων ιδιοκτησιών ιδιοκτησίας του, στις κοινόχρηστες δαπάνες (λειτουργίας, συντήρησης και επισκευής) της πολυκατοικίας, οι οποίες αφορούν στα χρονικά διαστήματα Σεπτεμβρίου 2005, Μαρτίου 2006 και Ιουλίου 2008 έως και Ιουλίου 2013, το δε, ποσό της οφειλής του ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 20.800,49 ευρώ.
Επειδή η πρόσκληση ή όχι των συνιδιοκτητών μιάς πολυκατοικίας στις γενικές τακτικές η έκτακτες συνελεύσεις, που λαμβάνουν χώρα σε αυτή ουδεμία νομική επιρροή ασκεί στην ύπαρξή ή όχι της οφειλής των κοινοχρήστων και στην διερεύνηση, έτσι, της ουσίας της παρούσας υπόθεσης, μη δυναμένου να προβληθεί ως λόγος άρνησης καταβολής των κοινοχρήστων δαπανών. Ούτω ο σχετικός δεύτερος λόγος της κρινόμενης έφεσης αλυσιτελώς προβάλλεται και πρέπει να απορριφθεί. ΄Οπως και παραπάνω εκτίθεται η πρόσκληση ή όχι των συνιδιοκτητών μιάς πολυκατοικίας στις γενικές τακτικές η έκτακτες συνελεύσεις, που λαμβάνουν χώρα σε αυτή, καθώς και η επίτευξη ή όχι της από τον κανονισμό προβλεπόμενης απαρτίας σε αυτές, ουδεμία νομική επιρροή ασκεί στην ύπαρξή ή όχι της οφειλής των κοινοχρήστων και στην διερεύνηση της ουσίας της παρούσας υπόθεσης. Εκτός αυτού ο εκκαλών ουδέποτε στο παρελθόν διαμαρτυρήθηκε κατά τρόπο βέβαιο και επίσημο για το παράπονο που, το πρώτον, τώρα εκφράζει, δηλαδή, με την αποστολή ενός εξωδίκου ή ακόμη και με την κατάθεση αγωγής ακύρωσης των αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης, παρά αορίστως προσάγει και επικαλείται τρία ανεπίσημα κείμενα εξωδίκων προσκλήσεων, που απέστειλαν έτεροι συνιδιοκτήτες προς τον διαχειριστή της πολυκατοικίας-χωρίς να προσάγεται και η νομότυπα συνταγμένη έκθεση επίδοσης αυτών-, που όχι μόνον αφορούν άλλα θέματα της πολυκατοικίας, αλλά από το κείμενο τους προκύπτει ότι εγένοντο νομότυπα οι προσκλήσεις για τις Γενικές Συνελεύσεις και κάθε φορά εξεταζόταν η νόμιμη απαρτία. Η πράξη, με την οποία υπήχθη στο καθεστώς της οροφοκτησίας, το μέγαρο που ευρίσκεται στον Πειραιά, επί της οδού ……. αριθμ………… και αποτελείται από δύο πολυκατοικίες την Α και Β και στοά, στο οποίο ευρίσκονται τα δύο διαμερίσματα, ιδιοκτησίας του εκκαλούντος στην πολυκατοικία Α, είναι μία, η υπ’αριθμ. ………. σύστασις οροφοκτησιών και κανονισμός σχέσεων συνιδιοκτητών πολυκατοικίας της Συμβολαιογράφου Πειραιώς Βασιλικής Δεσποτόπουλου-Ανδρουλάκη, η οποία έχει μεταγραφεί νόμιμα. Βάσει της ως άνω συμβολαιογραφικής πράξης και του από Ιουλίου 1979 πίνακα κατανομής κοινοχρήστων δαπανών υπολογίζονται τα αναλογούντα κοινόχρηστα βάρη και δαπάνες, σε κάθε ανεξάρτητη οριζόντια ιδιοκτησία του μεγάρου. Την ως άνω συμβολαιογραφική πράξη έλαβε υπ’ όψη της, κατά ρητή αναφορά σε αυτή η εκκαλουμένη. Ο εκκαλών στον τρίτο λόγο της κρινόμενης έφεσης, αορίστως αναφέρεται σε αποδεικτικά έγγραφα που προσκομίζει και επικαλείται, χωρίς να τα κατονομάζει, από τα οποία φαίνεται ότι το μέγαρο έχει δύο διαφορετικούς κανονισμούς σχέσεων συνιδιοκτητών. Στην παραπάνω συμβολαιογραφική πράξη κάτω από την περιγραφή των οριζοντίων ιδιοκτησιών υπάρχουν γεγραμμένοι, προφανώς για την πληρότητα του λόγου, δύο κανονισμοί πανομοιότυποι, οι οποίοι αναφέρονται στις δύο πολυκατοικίες του μεγάρου έκαστος, χωρίς να αποτελούν δύο διαφορετικές συμβολαιογραφικές πράξεις, αλλά ενιαίο σύνολο, όπως τέτοιο αποτελεί και το συγκεκριμένο μέγαρο, που αποτελείται από δύο πολυκατοικίες και στοά. Περαιτέρω, από τα προσκομιζόμενα νομίμως δύο πρακτικά συνελεύσεων για την νομιμοποίηση του εφεσιβλήτου ως διαχειριστού, προκύπτει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι γενικές συνελεύσεις που διεξάγονται είναι κοινές για όλους τους συνιδιοκτήτες των επιμέρους πολυκατοικιών του μεγάρου και σ’ αυτές κοινώς αντιμετωπίζονται τα ανακύπτοντα προβλήματα και ένας διαχειριστής εκλέγεται. Βάσει των ανωτέρω πρέπει να απορριφθεί και ο αλυσιτελώς προβαλλόμενος τρίτος λόγος της κρινόμενης έφεσης.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 520 παρ. 1 ΚΠολΔ, το έγγραφο της έφεσης πρέπει να περιέχει, εκτός των απαιτουμένων κατά τα άρθρα 119 έως 120 ιδίου Κώδικα στοιχείων και τους λόγους έφεσης. Ως λόγοι έφεσης νοούνται οι αποδιδόμενες στην εκκαλουμένη απόφαση πλημμέλειες και ελλείψεις, που συνίστανται ως επί το πλείστον σε παραδρομές του πρωτοδίκως δικάσαντος δικαστηρίου, οι οποίες είναι δυνατόν να ανάγονται είτε στην εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του ουσιαστικού ή δικονομικού δικαίου είτε στην εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων (βλ. ΑΠ 1962/2006 ΕλΔ 50,742). Ο λόγος της έφεσης πρέπει να διατυπώνεται με σαφήνεια και να είναι ορισμένος, ώστε να διαγράφονται επακριβώς τα σφάλματα που αποδίδονται στην εκκαλουμένη και δικαιολογούν κατά το αίτημα της έφεσης την εξαφάνιση ή μεταρρύθμισή της. Οι αόριστοι λόγοι έφεσης εξομοιώνονται με ανύπαρκτους και απορρίπτονται ως απαράδεκτοι και με αυτεπάγγελτη έρευνα (βλ. ΑΠ 647/2007, ΕλΔ 44, 475, ΑΠ 1129/1995 ΕλΔ 38, 591, ΑΠ 1009/1988 ΕλΔ 30, 1348, Σαμουήλ ό.π. παρ. 541 σελ. 169).
Με τον τέταρτο λόγο της κρινόμενης έφεσης ο εκκαλών εκθέτει επί λέξει “..Δεν έλαβε υπ’ όψη το γεγονός ότι άλλες οι επισκευές στην Β πολυκατοικία δεν αφορούν τα κοινόχρηστα της Α, όπως και το αντίθετο…”, χωρίς να εξειδικεύει ποιές είναι οι επισκευές και ποιά είναι συγκεκριμένα τα κοινόχρηστα στα οποία αναφέρεται. Με βάση τα παραπάνω ο τέταρτος λόγος της κρινόμενης έφεσης παρίσταται ως αόριστος και ανεπίδεκτος δικαστικής εκτίμησης και, ως τέτοιος πρέπει να απορριφθεί .
Η εκκαλουμένη απόφαση, τέλος, όχι μόνο έλαβε υπ’ όψη την ένορκη κατάθεση της επ’ ακροατηρίου εξετασθείσας μάρτυρος του εναγόμενου και ήδη, εκκαλούμενου, …………., που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, αλλά έκανε και ειδική αναφορά σε αυτή, επισημαίνοντας ότι η ως άνω μάρτυρας κανένα συγκεκριμένο στοιχείο δεν εισέφερε στην παρούσα δίκη, αρκέστηκε, δε, απλώς να προβεί κατ’ ουσίαν σε μία γενική και αόριστη αμφισβήτηση του ύψους της οφειλής του εναγόμενου με τη φράση «είναι πολλά τα έξοδα για ένα κλειστό διαμέρισμα”. Επομένως με βάση τα ανωτέρω η εκκαλουμένη ούτε προς αυτό το σημείο των παραδοχών της έσφαλε και πρέπει και ο περί του αντιθέτου πέμπτος λόγος της κρινόμενης έφεσης ως αβάσιμος να απορριφθεί. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που με επαρκή και εμπεριστατωμένη αιτιολογία δέχθηκε τα ίδια και υποχρέωσε τον εναγόμενο να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 20.800,49 ευρώ, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και εφάρμοσε τον νόμο και τα περί του αντιθέτου υποστηριζόμενα από τον εκκαλούντα με τους λόγους της έφεσης, πρέπει ως αβάσιμα να απορριφθούν, όπως και η έφεση στο σύνολό της. Πρέπει, επίσης, λόγω της απόρριψης της έφεσης, να διαταχθεί η εισαγωγή του κατατεθέντος με την άσκησή της παραβόλου στο δημόσιο ταμείο( άρθρ.495 παρ.3 εδ.ε΄ ΚΠολΔ), Πρέπει, τέλος, λόγω της ήττας του να καταδικαστεί ο εκκαλών στα δικαστικά έξοδα του εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας(άρθρ.176 και 183 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ με παρόντες τους διαδίκους.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά την από 2-10-2014 (…………..) έφεση κατά της υπ’αριθμ. 1500/2014 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτήν κατ’ουσίαν.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στον εκκαλούντα τα δικαστικά έξοδα του εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε πεντακόσια ευρώ (500€).
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο Δημόσιο ταμείο των εις την αρχήν του σκεπτικού της παρούσης αναφερομένων παραβόλων εφέσεως, ποσού διακοσίων ευρώ(200€).
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 26-9-2018, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ