Αριθμός 611/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σοφία Καλούδη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Γ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Η υπό κρίση έφεση κατά της με αριθμό 2748/2017 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 681Β, 666 παρ.1, 667, 670, 671 παρ.1-3, 672-676 ΚΠολΔ, παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ) και έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, με την κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 20-9-2017, δηλαδή εντός της από το άρθρο 518 παρ.1 του ΚΠολΔ οριζόμενης προθεσμίας από την επίδοση αντιγράφου της εκκαλουμένης απόφασης στις 21-7-2017 (βλ. την με αριθμό ………… έκθεση επίδοσης του δικ.επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιώς ………. (άρθρα 495 παρ.1 και 2, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1 ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).
ΙΙ. Με την από 7-4-2015 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………….. αγωγή της η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα, στρεφόμενη κατά του πρώην συζύγου της και πατέρα του ανήλικου θήλεος τέκνου της, ζητούσε, καθ’ό μέρος η υπόθεση μεταβιβάζεται με την έφεση στο Δικαστήριο τούτο, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου τους, του οποίου αυτή έχει την επιμέλεια, το ποσό των 1500 ευρώ ως τακτική μηναία διατροφή του, νομιμότοκα, για χρονικό διάστημα τριών ετών από την επίδοση της αγωγής. Επ’ αυτής εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, με την οποία υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να καταβάλει στην ενάγουσα για την ανωτέρω αιτία το ποσό των 400 ευρώ το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα για χρονικό διάστημα τριών ετών από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης και έως την εξόφληση. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η ενάγουσα με την ένδικη έφεση της, επικαλούμενη εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητεί να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη, με σκοπό να γίνει εξ ολοκλήρου δεκτή η αγωγή.
ΙΙΙ. Από την εκτίμηση των καταθέσεων των μαρτύρων, που εξετάστηκαν ενόρκως με επιμέλεια των διαδίκων, και των ανωμοτί καταθέσεων των τελευταίων ,οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά συνεδριάσεως του Πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, και όλα τα με επίκληση προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα, μεταξύ των οποίων και οι φωτογραφίες, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται, λαμβανομένων υπόψη αυτεπαγγέλτως και των διδαγμάτων της κοινής πείρας (336 αρ. 4 ΚΠολΔ) αποδείχτηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο γάμο στο Ελληνικό Αττικής στις 31-8-2008. Η συμβίωση τους δεν υπήρξε αρμονική και η ήδη ο γάμος τους έχει λυθεί με την με αριθμό 2690/2014 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία, όμως, δεν προέκυψε ότι έχει καταστεί αμετάκλητη. Από τον γάμο τους απέκτησαν ένα θήλυ τέκνο, τη ……., που γεννήθηκε στις 21-8-2010 την επιμέλεια του προσώπου της οποίας ασκεί αποκλειστικά η ενάγουσα, μητέρα της, δυνάμει της με αριθμό 6314/2011 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία αυτή διαμένει. Το ανήλικο τέκνο δεν διαθέτει εισοδήματα ή περιουσία, ήδη δε για προγενέστερο χρονικό διάστημα ο ενάγων υποχρεώθηκε με την με αριθμό 538/2015 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου να προκαταβάλει στην ενάγουσα για μηνιαία διατροφή του το ποσό των 400 ευρώ. Αναφορικά με το επίδικο χρονικό διάστημα, δηλαδή από την επομένη της επίδοσης της αγωγής στις 9-4-2015 και για τρία έτη, εξακολουθούν να συντρέχουν οι αυτοί λόγοι στο πρόσωπο του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, και συνεπώς αυτό συνεχίζει να έχει αξίωση διατροφής έναντι των γονέων του. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος είναι πτυχιούχος της Ανωτάτης Γεωπονικής Σχολής, προς βιοπορισμό του, όμως, ασχολείται και με άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Συγκεκριμένα, αυτός διατηρεί επιχείρηση ενοικιαζόμενων δωματίων στη τοποθεσία ……….., με την επωνυμία «………», αποτελούμενη από 12 πλήρως εξοπλισμένα δωμάτια, πολυτελούς κατασκευής σε απόσταση 20 μέτρων από την παραλία, τα οποία διατίθενται σε τουρίστες κατά την περίοδο Απριλίου- Οκτωβρίου. Λαμβανομένων υπόψιν της τοποθεσίας που βρίσκονται, της πολυτελούς κατασκευής τους, της λειτουργίας του ξενοδοχείου κατά την τουριστική περίοδο Απριλίου-Σεπτεμβρίου, της πλήρους κάλυψης τους μόνον κατά τον μήνα Αύγουστο, των εξόδων λειτουργίας της επιχείρησης, της τιμής ενοικίασης των δωματίων κατά μέσο όρο 70 ευρώ ημερησίως κατά τους μήνες Απρίλιο-Ιούλιο και Σεπτέμβριο και 180 ευρώ κατά το μήνα Αύγουστο (βλ. σχετικές καταχωρήσεις της επιχείρησης του στο IΝTERNET), ο εναγόμενος αποκομίζει καθαρό ετήσιο εισόδημα 70.000 ευρώ και μηνιαίως 5830 ευρώ. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ότι αυτός αποκερδαίνει εισόδημα εκ του λόγου αυτού , ποσού 4160 ευρώ μηνιαίως, έσφαλε κατά την εκτίμηση των αποδείξεων και ο σχετικός δεύτερος λόγος της έφεσης πρέπει να γίνει δεκτός ως ουσιαστικά βάσιμος. Ακόμη αποδείχθηκε, ότι ο εναγόμενος το έτος 2006 αγόρασε με τον ……….. από την εταιρία «…………..», κατά ποσοστό 50% έκαστος, ένα νεότευκτο ιστιοφόρο πλοίο τύπου JEANNEU 45 SUN ODYSSEY, μήκους 13,72 μ., το οποίο νηολογήθηκε στο λιμάνι του Πειραιά με το όνομα «Γ.» και με αριθμό νηολογίου ………., εμπορικής αξίας κατά το χρόνο της αγοράς του 224.000 ευρώ. Προς αποπληρωμή του τιμήματος της αγοράς οι αγοραστές έλαβαν δάνειο από τη Τράπεζα «……..», ποσού 135.000 ευρώ με εγγυήτρια την πωλήτρια εταιρία. Για την εξόφληση του δανείου αυτού η εκμετάλλευση του σκάφους παραχωρήθηκε αρχικά στην ως άνω εγγυήτρια, που ανέλαβε την υποχρέωση να εξοφλήσει τις υπολειπόμενες δόσεις του δανείου από τα έσοδα από τις ναυλώσεις του σκάφους σε τρίτους. Ήδη δε με το από 19-12-2014 ιδιωτικό συμφωνητικό ο εναγόμενος συμφώνησε να αγοράσει το μερίδιο του έτερου συγκυρίου έναντι τιμήματος 50.000 ευρώ, καταβλητέο σε δύο ισόποσες δόσεις στις 30-11-2015 και 30-11-2016, της οριστικής μεταβίβασης οριζόμενης να λάβει χώρα μετά την εξόφληση του τιμήματος στις 30-11-2016, ενώ μέχρι τότε συμφωνήθηκε ο εναγόμενος να έχει την αποκλειστική εκμετάλλευση του σκάφους, συναινούσης σε τούτο και της πωλήτριας εταιρίας, αναλαμβάνοντας ωστόσο προσωπικά την εξόφλησή του συνόλου της οφειλής προς την τελευταία, ποσού 40.000 ευρώ σε οκτώ δόσεις στο τέλος των μηνών Ιουνίου-Οκτωβρίου των ετών 2015 και 2016. Το ως άνω σκάφος ο εναγόμενος ναυλώνει για ημερήσιες κρουαζιέρες σε τρίτους, αντί 100 δολαρίων το άτομο, αποκομίζοντας καθαρά κέρδη 12.000 ευρώ ετησίως και 1000 ευρώ μηνιαίως. Επομένως, και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που έκρινε ομοίως, έστω και με εν μέρει διάφορη αιτιολογία, που αντικαθίσταται αντιστοίχως με την παρούσα, δεν έσφαλε κατά την εκτίμηση των αποδείξεων και ο σχετικός πρώτος λόγος της έφεσης ,με τον οποίο υποστηρίζονται τα αντίθετα πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Επιπλέον αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος έχει άδεια για απολυμάνσεις και απεντομώσεις και για το λόγο αυτό το έτος 2015 αποκόμισε πρόσθετο εισόδημα, ποσού 2500 ευρώ και το έτος 2016 1736 ευρώ και 1140,80 ευρώ (βλ. ΧΕΠ με αριθμούς …………), ενώ για τις λοιπές επικαλούμενες από την ενάγουσα συμβάσεις απολύμανσης του εναγόμενου με το Δήμο ……., δεν προσκομίζονται αντίστοιχα χρηματικά εντάλματα πληρωμής ούτε η τελευταία αιτείται την επίδειξη αυτών (ΧΕΠ), μόνη δε η σύναψη τους δεν συνεπάγεται και είσπραξη των αντίστοιχων χρηματικών ποσών εντός του ένδικου χρονικού διαστήματος. Η ως άνω κρίση του Δικαστηρίου για τα εισοδήματα του εναγόμενου δεν αναιρείται από τις προσκομιζόμενες φορολογικές δηλώσεις του και τα αντίστοιχα εκκαθαριστικά σημειώματα των οικονομικών ετών 2015-2016, διότι αυτά αναφέρονται σε ανέλεγκτη από την αρμόδια ΔΟΥ χρήση, με συνέπεια να μην δεσμεύουν το Δικαστήριο, εφόσον δεν έχει ελεγχθεί η ειλικρίνεια τους. Ακόμη, όπως αποδείχθηκε, ο τελευταίος έχει την ψιλή κυριότητα του συγκροτήματος ενοικιαζόμενων δωματίων στη …….., καθώς και ενός διαμερίσματος στην Αθήνα, εμβαδού 19,36 τμ, όπου διαμένει με την επικαρπώτρια μητέρα του, και την πλήρη κυριότητα του με αριθμό κυκλοφορίας ……… ΙΧ αυτοκινήτου ………… 2429 κυβικών, έτους κυκλοφορίας 2003. Τέλος, ο εναγόμενος είχε στην κυριότητα του εξ ημισείας με την αδερφή του ένα οικόπεδο με διόροφη κατοικία στη θέση ………. Αττικής το οποίο πωλήθηκε με το υπ’αρίθμ . …….. συμβόλαιο της συμβ/φου Αθηνών, Μαρίας Δανιά Σινάνη, αντί τιμήματος 260.000 ευρώ, το δε μερίδιο αυτού, ποσού 130.000 ευρώ, δεν αποδείχθηκε ότι έχει αναλωθεί μέχρι σήμερα. Άλλα περιουσιακά στοιχεία και δη ακίνητη περιουσία και επιβατικά αυτοκίνητα δεν αποδείχθηκε ότι διαθέτει, ούτε εισοδήματα από άλλη πηγή, και συγκεκριμένα την επικαλούμενη με την αγωγή επιχείρηση φροντιστηρίου και εκμίσθωσης θέσεων στάθμευσης (parking), όπως εξάλλου δέχθηκε και η εκκαλουμένη απόφαση, η οποία δεν προσβάλλεται κατά το μέρος αυτό με λόγους της ένδικης έφεσης. Περαιτέρω, όπως προεκτέθηκε, ο εναγόμενος διαμένει με τη μητέρα του, μη βαρυνόμενος με έξοδα στέγασης, ενώ δεν αποδείχθηκε ότι κατά τους θερινούς μήνες μισθώνει οικία στη ……, καθόσον το από 8-3-2013 ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης, που αυτός προσκομίζει σχετικά, αφορά μόνον στο χρονικό διάστημα από 8-3-2013 έως 8-3-2014, ο ίδιος δε δηλώνει στην Εφορία φιλοξενούμενος καθ’όλα τα έτη 2015 και 2016 από τη μητέρα του. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ότι αυτός βαρύνεται με δαπάνες ενοικίου, 180 ευρώ μηνιαίως κατά τους θερινούς μήνες έσφαλε κατά την εκτίμηση των αποδείξεων και ο σχετικός τρίτος λόγος της έφεσης πρέπει να γίνει δεκτός ως ουσιαστικά βάσιμος. Περαιτέρω, όπως αποδείχθηκε, ο εναγόμενος δεν βαρύνεται με διατροφή της ενάγουσας, όπως εσφαλμένα δέχθηκε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, κατά ουσιαστική παραδοχή του σχετικού τέταρτου λόγου της έφεσης, δεδομένου ότι η σχετική υποχρέωση του, που επιδικάστηκε τελεσίδικα με την με αριθμό 3272/2014 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, έληξε στις 6-3-2015, δηλαδή μετά την πάροδο του χρονικού διαστήματος των δύο ετών από την επίδοση της σχετικής αγωγής στις 6-3-2013, κατά τα οριζόμενα στην εν λόγω απόφαση. Αντιθέτως, αυτός βαρύνεται με την αποπληρωμή δανείων στην Τράπεζα …….. ,ποσού 10.353,17 ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας, για το οποίο αυτή αναγγέλθηκε στον πλειστηριασμό του σκάφους του στις 5-10-2016 με επισπεύδουσα την ενάγουσα για απαιτήσεις της από διατροφή της ιδίας και του τέκνου τους, ο οποίος εν τέλει ματαιώθηκε επειδή ο εναγόμενος εξόφλησε αυτές. Επιπλέον, σύμφωνα με την από 10-11-2014 κατάσταση οφειλών της Τράπεζας ….. κατά την συγκεκριμένη ημεροχρονολογία είχε οφειλές, ποσού 680.000 ευρώ, οι οποίες δεν προέκυψε αν συνεχίζουν να οφείλονται στο σύνολο τους, ενώ δεν αποδείχθηκε ότι η εν λόγω τράπεζα προέβη σε κάποια ενέργεια αναγκαστικής είσπραξης τους (δεν αναγγέλθηκε στον ως άνω πλειστηριασμό) εξ ού συνάγεται ότι ο εναγόμενος προέβη σε σχετική ρύθμιση αποπληρωμής και οι οφειλές εξοφλούνται σταδιακά. Ομοίως, αυτός οφείλει στον ασφαλιστικό οργανισμό ΟΑΕΕ ποσό 28.930 ευρώ (μέχρι 19-12-2016), στο ΙΚΑ ποσό 9.078 ευρώ (στις 30-11-2016) και στο Ελληνικό Δημόσιο ποσό 125.807,34 ευρώ. Τα ποσά αυτά δεν προαφαιρούνται από το εισόδημα του αλλά λαμβάνονται υπόψιν ως επιπλέον βιοτικές του ανάγκες και ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών της διαβίωσης του. Τέλος, αυτός σύμφωνα με τη δήλωση της περιουσιακής του κατάστασης έχει τραπεζικές καταθέσεις, ποσού 3000 ευρώ, ενώ κατά χειμερινούς μήνες Ιανουάριο-Μάρτιο 2015 εργάστηκε στο αναψυκτήριο της ………, με μηνιαίες αποδοχές 816 ευρώ. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα, που γεννήθηκε το έτος 1976 και είναι απόφοιτος λυκείου δεν εργάζεται. Ωστόσο, κατά το παρελθόν είχε ασχοληθεί με διάφορες επαγγελματικές δραστηριότητες. Συγκεκριμένα, κατά τα έτη 1994-1997 διατηρούσε επιχείρηση πώλησης ειδών δώρου σε ιδιόκτητο κατάστημα της και κατά τα έτη 2007-2011 απασχολήθηκε ως ελεύθερη επαγγελματίας με την έρευνα θεμάτων προστασίας περιβάλλοντος (βλ. 1487705/2004 έγγραφο ΟΑΕΕ), και στη συνέχεια ως ιδιαιτέρα του αντιδημάρχου Περάματος. Αυτή είναι αρτιμελής και υγιής και η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανήλικου τέκνου της δεν την εμποδίζει να εργάζεται, δοθέντος ότι, όπως προαναφέρθηκε η ίδια εργάστηκε και στο παρελθόν, όταν αυτό ήταν μικρότερης ηλικίας. Επομένως, η ενάγουσα έχει την υποχρέωση να αναζητήσει μια εργασία ανάλογη της εμπειρίας και των δυνάμεων της, που να της αποφέρει εισόδημα τουλάχιστον 450 ευρώ μηνιαίως, πράγμα που δεν αποδείχθηκε ότι έπραξε επιμελώς, καθόσον η προσπάθεια αυτής για εξεύρεση εργασίας φέρεται να περιορίστηκε μόνον στην αποστολή βιογραφικών στην επιχείρηση ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ και το ίδρυμα ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ και στον ιερέα του Ι.Ν Αγ. Αικατερίνης Πειραιώς. Συνεπώς, το εν λόγω εισόδημα των 450 ευρώ θα ληφθεί υπόψιν στον υπολογισμό των οικονομικών δυνατοτήτων της, όπως ορθά έκρινε και η εκκαλουμένη, του σχετικού έβδομου λόγου της έφεσης, με τον οποίο η εκκαλούσα υποστηρίζει τα αντίθετα, απορριπτομένου ως αβάσιμου. Ακόμη, αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα διαμένει με το ανήλικο τέκνο της σε ιδιόκτητο διαμέρισμα στο Πέραμα Αττικής επί της οδού ……… και στον πρώτο όροφο της ιδιοκτήτης τριώροφης οικοδομής της, και συνεπώς δεν βαρύνεται με έξοδα στέγασης, πάρα μόνον με τις δαπάνες συντήρησης και λειτουργίας της οικίας της. Ο ισόγειος όροφος δεν κατοικείται, αλλά χρησιμοποιείται από την ίδια και τους διαμένοντες στο δεύτερο όροφο της οικοδομής γονείς της ως αποθηκευτικός χώρος, ο οποίος συχνά κατά τους χειμερινούς μήνες πλημμυρίζει λόγω των βροχών. Ως εκ τούτου αυτός δεν κρίνεται κατάλληλος χώρος για εκμίσθωση. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εσφαλμένα έκρινε ότι η ενάγουσα κατοικεί στον δεύτερο όροφο με τους γονείς της και παραλείπει υπαιτίως να εκμισθώσει τον πρώτο όροφο και το ισόγειο και να εισπράττει μηνιαία μισθώματα συνολικού ποσού 400 ευρώ (100 ευρώ για τον ισόγειο όροφο και 300 ευρώ για τον πρώτο όροφο), άλλως ότι εκμισθώνει αυτούς αποκρύβοντας τα σχετικά έσοδα της, τα οποία ακολούθως συνυπολόγισε στις οικονομικές της δυνάμεις, και ο σχετικός όγδοος και ένατος λόγος της έφεσης πρέπει να γίνει δεκτός ως βάσιμος. Οι ως άνω οριζόντιες ιδιοκτησίες της ενάγουσας είναι βεβαρυμένες με προσημείωση υποθήκης δυνάμει της με αριθμό 4405/2002 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς για δάνειο που είχε λάβει ο πατέρας της για τις ανάγκες της επιχείρησης του, το οποίο όμως, δεν προέκυψε ότι συνεχίζει να οφείλεται (βλ. σχετικά και την με αριθμό 538/2015 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου). Επιπλέον, στην ενάγουσα ανήκει κατά συγκυριότητα 1/3 εξ αδιαιρέτου ένα αγροτεμάχιο επιφάνειας 225 τμ στην ……. μη άρτιο και μη οικοδομήσιμο, αντικειμενικής αξίας 7224 ευρώ, ενώ έχει και την κυριότητα σε ένα ΙΧ αυτοκίνητο με αριθμό, κυκλοφορίας …… μάρκας …… τύπου …….. 1300 κε, έτους πρώτης κυκλοφορίας 2004, και αξίας 1000 ευρώ. Άλλη περιουσία και εισοδήματα δεν αποδείχθηκε ότι διαθέτει, ενώ έχει να αντιμετωπίσει τις δαπάνες της δικής της διατροφής, ένδυσης και ψυχαγωγίας. Επιπλέον, αυτή καλύπτει και τις συναφείς με τη στέγαση δαπάνες του ανήλικου (θέρμανσης, ηλεκτροφωτισμού, ύδρευσης) και παρέχει σε αυτό τις προσωπικές της υπηρεσίες για την περιποίηση και φροντίδα του, που αποτιμώνται σε 300 ευρώ μηνιαίως. Από τα προεκτεθέντα προέκυψε ότι κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, με βάση τις ανάγκες του τέκνου, όπως αυτές καθορίζονται από τις συνθήκες ζωής του, το σύνολο της ανάλογης με αυτές διατροφής του ανερχόταν στο ποσό των 700 ευρώ, αποτελούμενο από τα έξοδα διατροφής, ένδυσης, υπόδησης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ψυχαγωγίας και εκπαίδευσης (ενώ για τις εξωσχολικές δραστηριότητες του τέκνου -χορός, αγγλικά και αθλητισμός- δεν προσκομίζονται σχετικές αποδείξεις). Στο ποσό αυτό συνυπολογίζονται και οι αποτιμώμενες σε χρήμα συναφείς με την περιποίηση και φροντίδα του προσώπου του υπηρεσίες, των οποίων έχει ανάγκη για την ανατροφή του και του προσφέρονται από την ενάγουσα. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που δέχθηκε ότι η ανάλογη διατροφή του ανηλίκου τέκνου ανέρχεται στο ποσό των 600 ευρώ έσφαλε και ο σχετικός δέκατος λόγος της έφεσης πρέπει να γίνει αντιστοίχως δεκτός ως ουσιαστικά βάσιμος. Ενόψει αυτών, οι διάδικοι πρέπει να επιβαρυνθούν με την παραπάνω αξίωση διατροφής του ανηλίκου κατά το λόγο των δυνάμεών τους. Έτσι, ο εναγόμενος πρέπει να συμμετάσχει στην αξίωση αυτή κατά το ποσό των 500 ευρώ μηνιαίως, το οποίο ενόψει των οικονομικών δυνατοτήτων του μπορεί να καταβάλει, ενώ κατά το υπόλοιπο απαιτούμενο για τη διατροφή του ποσό συμμετέχει η ενάγουσα κατά την αναλογία του εισοδήματός που δύναται να αποκομίσει κατά τα ανωτέρω, συνυπολογιζομένων και των προσφερόμενων και σε χρήμα αποτιμητών προσωπικών φροντίδων της, για την επίβλεψη και την ανατροφή του. κατά ουσιαστική παραδοχή της ένστασης συνεισφοράς της (άρθρο 1489 παρ.2 ΑΚ), που προέβαλε νομότυπα πρωτοδίκως ο εναγόμενος και επαναφέρει παραδεκτά με τις προτάσεις του, κατ’εκτίμηση αυτών, ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που με την εκκαλουμένη απόφασή του υποχρέωσε τον εφεσίβλητο-εναγόμενο να καταβάλει ως συμμετοχή του στη διατροφή του ανηλίκου, το ποσό των 400 ευρώ μηνιαίως, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα τριών ετών από την επομένη της επίδοσης της αγωγής δεν εφάρμοσε ορθά τις διατάξεις που προαναφέρθηκαν και εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις, και γι΄αυτό, γενομένων δεκτών των σχετικών λόγων της έφεσης της ενάγουσας, ως κατ΄ουσίαν βάσιμων, πρέπει να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση και αφού κρατηθεί η υπόθεση και εκδικαστεί η αγωγή, να γίνει αυτή εν μέρει δεκτή κατ΄ουσίαν και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος και ήδη εφεσίβλητος να καταβάλει, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα τριών ετών από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, ως διατροφή σε χρήμα του ανηλίκου τέκνου του, το ποσό των 500 ευρώ μηνιαίως, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας δόσεως μέχρι την εξόφλησή της. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν μερικώς σε βάρος του εναγόμενου κατά τον λόγο της ήττας του (άρθρα 178 παρ.1, 183, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την έφεση με παρόντες τους διαδίκους.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ουσιαστικά την έφεση κατά της με αριθμό 2748/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ’ αριθμ. 2748/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει την αγωγή.
ΔΕΧΕΤΑΙ μερικώς την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα κατά το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα, ως μηνιαία διατροφή, για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου τους, ………, το ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ, προκαταβολικά και για διάστημα τριών ετών από την επομένη της επίδοσης της αγωγής με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης και έως την εξόφληση. ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ μερικώς τα δικαστικά έξοδα της εκκαλούσας και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας σε βάρος του εφεσιβλήτου, και τα ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 4 Οκτωβρίου 2018, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ