Αριθμός 613 /2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Γεωργία Λάμπρου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Γ.Λ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση από 24-1-2017 (γεν. αριθμ.καταθ………..) έφεση των ηττηθέντων εναγομένων κατά της υπ΄ αριθμ. 1856/2016 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία εκδόθηκε κατ΄αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα εντός τριάντα (30) ημερών από την επίδοση αντιγράφου της εκκαλούμενης απόφασης που έλαβε χώρα στις 12-1-2017 όπως προκύπτει από την υπ΄αριθμ. ……… έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Αθηνών, ………. και η έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 3-2-2017 (άρθρα 495 παρ.1και 2 , 500,511,513 παρ.1 περ.β΄εδ.α΄, 516 παρ.1,517εδ.α, 518 παρ.1 και 520 παρ.1 του ΚΠολΔ).Επομένως, η έφεση πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή (άρθρο 532 του ΚΠολΔ) και να εξετασθεί περαιτέρω το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της κατά την ίδια ως άνω τακτική διαδικασία (533 παρ.1 ΚΠολΔ).Κατά τις διατάξεις των άρθρων 1192 και 1198 ΑΚ κάθε εν ζωή δικαιοπραξία με την οποία επέρχεται μεταβίβαση της κυριότητας επί ακινήτου υποβάλλεται σε μεταγραφή, χωρίς την οποία δεν συντελείται η μεταβίβαση της κυριότητας αυτού. Εφόσον όμως δεν τάσσεται στο νόμο προθεσμία εντός της οποίας πρέπει να γίνει η μεταγραφή του οικείου συμβολαίου, αυτή μπορεί να γίνει οποτεδήποτε και παράγει έκτοτε πλήρη τα αποτελέσματα της, αρκεί μόνον να μην προηγηθεί αυτής για το ίδιο ακίνητο άλλη μεταγραφή τίτλου μεταβιβαστικού της κυριότητας υπέρ τρίτου προσώπου. Επομένως αυτή μπορεί να γίνει και μετά το θάνατο εκείνου που μεταβίβασε την κυριότητα και μάλιστα τόσον πριν από την αποδοχή της κληρονομιάς αυτού από τον κληρονόμο του, όσον και μετά την αποδοχή αυτή, ακόμα και μετά τη μεταγραφή κατά το άρθρο 1193 ΑΚ, της δηλώσεως του κληρονόμου για αποδοχή της κληρονομιάς, γιατί ο κληρονόμος αυτός δεν αποκτά έναντι εκείνου προς τον οποίο έγινε η μεταβίβαση μεγαλύτερα δικαιώματα από εκείνα που είχε εκείνος που κληρονομήθηκε, βαρυνόμενος ως καθολικός διάδοχος του να εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις τις οποίες, ο κληρονομηθείς είχε εγκύρως αναλάβει εν ζωή. Προς την εκδοχή δε αυτή δεν αντίκειται ούτε η διάταξη του άρθρου 1033 ΑΚ, με την οποία ορίζεται ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η κτήση ακινήτου με σύμβαση, αλλά ούτε και η διάταξη του άρθρου 1199 ΑΚ, κατά την οποία με τη μεταγραφή κατά το άρθρο 1193 ΑΚ η κυριότητα ή άλλο εμπράγματο δικαίωμα σε ακίνητο θεωρούνται ότι περιήλθαν στον κληρονόμο ή στον κληροδόχο από το θάνατο του κληρονομουμένου, με την επιφύλαξη των διατάξεων για την αναβλητική αίρεση ή προθεσμία. Και αυτό γιατί με την τελευταία διάταξη του άρθρου 1199 ΑΚ που συνάδει προς την καθιερούμενη με το άρθρο 1846 ΑΚ αυτοδίκαιη κτήση της κληρονομιάς από τον κληρονόμο μόλις γίνει η επαγωγή, με την επιφύλαξη της διάταξης του άρθρου 1198 ΑΚ σκοπήθηκε από το νομοθέτη να παρασχεθεί προστασία στον κληρονόμο και στον κληροδόχο έναντι τρίτων προσώπων και όχι η κτήση από αυτούς με τη διαδοχή δικαιωμάτων περισσοτέρων από εκείνα που είχε ο ίδιος ο κληρονομούμενος.Έναντι όμως των ειδικών διαδόχων του κληρονόμου, όχι δε και των κληρονόμων του, που προηγήθηκαν στη μεταγραφή, ο ειδικός διάδοχος από την εν ζωή δικαιοπραξία του κληρονομουμένου δε θα προτιμηθεί, αφού οι ειδικοί διάδοχοι του κληρονόμου δεν κληρονομούν τις δεσμεύσεις του κληρονομουμένου και γι` αυτό προηγούνται έναντι του αποκτήσαντος από την εν ζωή δικαιοπραξία του κληρονομουμένου όταν αυτός έπεται στη μεταγραφή (ΑΠ 167/ 2014, ΑΠ 306/2012, ΕφΑθ 4808/1996 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).Περαιτέρω κατά το άρθρο 974 του ΑΚ, όποιος απέκτησε τη φυσική εξουσία πάνω στο πράγμα (κατοχή) είναι νομέας του, αν ασκεί την εξουσία αυτή με διάνοια κυρίου. Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει ότι προς κτήση κυριότητας επί ακινήτου με έκτακτη χρησικτησία απαιτείται κατοχή τούτου με διάνοια κυρίου επί εικοσαετία, η διάνοια δε κυρίου δηλαδή το πνευματικό στοιχείο της νομής, υποδηλώνεται ρητώς είτε σιωπηρώς με πράξεις τις οποίες επιχειρεί συνήθως ο ιδιοκτήτης του πράγματος ή ο αντιπρόσωπός του. Ειδικότερα, άσκηση νομής επί ακινήτου που οδηγεί στην κτήση της κυριότητας αυτού με έκτακτη χρησικτησία, αποτελούν όλες οι εμφανείς υλικές πράξεις πάνω σ΄αυτό, οι οποίες προσιδιάζουν στη φύση και τον προορισμό του, με τις οποίες φανερώνεται η βούληση του νομέα να έχει το πράγμα για δικό του (ΑΠ 1152/1999 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Εξάλλου, η από τις διατάξεις των άρθρων 787, 980, 981, 982 και 994 ΑΚ συναγόμενη αρχή ότι ο συγκοινωνός λογίζεται νεμόμενος το κοινό πράγμα στο όνομα και των λοιπών κοινωνών και επομένως δεν μπορεί να αντιτάξει κατ΄αυτών κτητική ή αποσβεστική λ. πριν καταστήσει σ΄αυτούς γνωστή την απόφασή του να νέμεται ποσοστό μεγαλύτερο από τη μερίδα του ή ολόκληρο το κοινό αποκλειστικά για δικό του λογαριασμό, προϋποθέτει την ύπαρξη κοινωνίας στο χρόνο που άρχισε να νέμεται αποκλειστικά στο όνομά του ως κύριος το επίδικο ο συγκοινωνός που προβάλλει την κτητική ή αποσβεστική παραγραφή.
Ως εκ τούτου η αρχή αυτή δεν έχει εφαρμογή στην περίπτωση που ο κληρονομούμενος πριν από το θάνατό του μεταβίβασε το επίδικο με άτυπη σύμβαση σε εκείνον που το νέμεται έκτοτε για δικό του λογαριασμό, δηλαδή σε χρόνο που δεν υπήρχε ακόμη κοινωνία των κληρονόμων αυτού επι των κληρονομιαίων αντικειμένων, η οποία λαμβάνει ύπαρξη από το θάνατο του κληρονομουμένου (για τα ανωτέρω βλ. ΑΠ 1400/ 2003, ΑΠ 1077/1999, ΑΠ 1229/ 1997 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Κ. Παπαδόπουλου : Αγωγές Εμπραγμάτου Δικαίου, 1989, & 18 αριθμ.2 δ΄, σελ.84-85 και εκεί παραπομπές στη νομολογία).
Σύμφωνα δε με το άρθρο 976 εδ.1 του ΑΚ, σε πράγμα που βρίσκεται στη νομή άλλου, η νομή αποκτάται με παράδοση που γίνεται με τη βούληση του νομέα. Η παράδοση αυτή αρχίζει αφότου εκείνος που παραδίδει αποξενωθεί από την κατοχή του πράγματος και τελειώνει μόλις εκείνος που αποκτά καταλάβει τη φυσική εξουσία του πράγματος. Η υλική παράδοση είναι σύμβαση άτυπη και αφηρημένη ακόμη και αν πρόκειται για τη νομή ακινήτου (ΟλΑΠ 1594/ 1979, ΑΠ 1307/1982 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Κ.Παπαδόπουλου ό.π & 3 αριθμ.1, σελ. 39-41 και εκεί παραπομπές στη νομολογία), το δε μεταβιβαστικό αποτέλεσμα της νομής επέρχεται ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή όχι της υποκείμενης αιτίας (υποσχετικής συμβάσεως) ή την εγκυρότητά της (ΑΠ 1673/1984 ΕλΔνη 26.206, ΕφΑθ 573/2002 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Κ.Παπαδόπουλου ό.π.).
Με την από 21-3-2013 (αριθμ.καταθ. …….) αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά η ενάγουσα ήδη εφεσίβλητη εξέθετε τα ακόλουθα: Ότι είναι αποκλειστική κυρία και νομέας του αναλυτικώς περιγραφομένου σ΄αυτήν (αγωγή) οικοπέδου μετά της επ΄αυτού διώροφης οικοδομής που βρίσκεται εντός των ορίων του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου …………, της Δημοτικής Ενότητας Κυθήρων του Δήμου Κυθήρων, της Περιφερειακής Ενότητας Νήσων, της Περιφέρειας Αττικής. Ότι την κυριότητα του ως ανω ακινήτου απέκτησε με παράγωγο τρόπο ήτοι εκ διαθήκης κληρονομικής διαδοχής της αποβιώσασας στις 11-2-2012 μητέρας της …………, την κληρονομία της οποίας αποδέχθηκε με την υπ΄αριθμ. ………. πράξη αποδοχής κληρονομίας της Συμβ/φου Κορίνθου Μαρίας Α.Μαυραγάνη, που έχει νόμιμα μεταγραφεί. Ότι η ανωτέρω κληρονομούμενη είχε καταστεί κυρία του ως άνω ακινήτου με παράγωγο τρόπο, αιτία πώλησης δυνάμει του υπ΄αριθμ. …….. αγοραπωλητηρίου συμβολαίου του Συμβ/φου Πειραιά Κων/νου Στυλ. Καλουδά, που μεταγράφηκε στις 23-5-2011, άλλως με πρωτότυπο τρόπο, ήτοι με τα προσόντα της τακτικής και της έκτακτης χρησικτησίας, καθόσον από το χρόνο κατάρτισης του ως άνω αγοραπωλητηρίου συμβολαίου μέχρι το χρόνο θανάτου της νεμόταν το επίδικο ακίνητο με νόμιμο τίτλο και καλή πίστη συνεχώς και αδιαλείπτως, ασκώντας διανοία κυρίου τις ειδικοτέρα αναφερόμενες σ΄αυτήν (αγωγή) πράξεις εξουσίασης αυτού. Ότι από το θάνατο της μητέρας της συνέχισε να νέμεται με τον ίδιο τρόπο το επίδικο ακίνητο, έχοντας καταστεί επίσης – συνυπολογιζόμενου του χρόνου όμοιας νομής χρησικτησίας της μητέρας της – κυρία αυτού και με πρωτότυπο τρόπο, ήτοι με τακτική καθώς και με έκτακτη χρησικτησία και ότι η αξία του επίδικου ακινήτου ανέρχεται στο ποσό των 30.487,55 ευρώ.
Με βάση το ιστορικό αυτό η ενάγουσα, επικαλούμενη έννομο συμφέρον λόγω της αμφισβήτησης του δικαιώματος κυριότητας της δικαιοπαρόχου της και της ιδίας επί του επίδικου ακινήτου εκ μέρους των εναγομένων ήδη εκκαλούντων οι οποίοι προβάλλουν ανύπαρκτο δικαίωμα κυριότητάς τους επ΄αυτού, ζήτησε να αναγνωρισθεί κυρία, νομέας και κάτοχος του εν λόγω ακινήτου, να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στην εν γένει δικαστική της δαπάνη.
Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο η εκκαλουμένη απόφαση με την οποία, αφού απορρίφθηκαν α) ως μη νόμιμη η βάση της αγωγής με την οποία επιχειρείται θεμελίωση του δικαιώματος κυριότητας της ενάγουσας στην τακτική χρησικτησία (καθόσον δεν χωρεί συνυπολογισμός της νομής της κληρονομούμενης μητέρας της για το χρονικό διάστημα πριν την 23-5-2011- ημερομηνία μεταγραφής του αγοραπωλητηρίου συμβολαίου-, αφού απαιτείται μεταγραφή του νόμιμου τίτλου και β) το παρεπόμενο αγωγικό αίτημα περι προσωρινής εκτελεστότητας, λόγω της φύσεως της αγωγής ως αναγνωριστικής και συνεπώς μη δεκτικής αναγκαστικής εκτέλεσης, κατά τα λοιπά έγινε δεκτή η αγωγή ως νόμιμη και κατ΄ουσίαν βάσιμη και αναγνωρίστηκε η ενάγουσα κυρία και νομέας του επιδίκου ως ανω ακινήτου και τέλος καταδικάστηκαν οι εναγόμενοι στη δικαστική δαπάνη της ενάγουσας, που ορίστηκε στο ποσό των χιλίων διακοσίων (1.200) ευρώ.
Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται ήδη οι εναγόμενοι – εκκαλούντες με την υπό κρίση έφεσή τους για τους λόγους που αναφέρονται σ` αυτήν, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση, ώστε στη συνέχεια να απορριφθεί η αγωγή στο σύνολό της.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων που εξετάστηκαν ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης εκείνου του Δικαστηρίου, από τις υπ΄αριθμ. ……… και ………. ένορκες βεβαιώσεις μαρτύρων της ενάγουσας ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά ληφθείσες νομοτύπως κατόπιν εμπρόθεσμης κλήτευσης των αντιδίκων της – εναγομένων (βλ. σχετ. υπ΄αριθμ. ………. εκθέσεις επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών …….), από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που οι διάδικοι επικαλούνται και νόμιμα προσκομίζουν, τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, ορισμένα εκ των οποίων αναφέρονται ειδικότερα κατωτέρω, χωρίς όμως να παραλείπεται κανένα για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, από τις τυχον ομολογίες των διαδίκων που συνάγονται από τα δικόγραφά τους (άρθρα 261, 352 του ΚΠολΔ), καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρ.336 παρ.4 ΚΠολΔ βλ. ΑΠ 48/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα : Με την υπ΄αριθμ. …….. πράξη αποδοχής κληρονομίας της Συμβ/φου Κορίνθου Μαρίας Α. Μαυραγάνη που έχει νόμιμα μεταγραφεί στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Κυθήρων, η ενάγουσα αποδέχθηκε την εκ διαθήκης κληρονομία της μητέρας της ………… που απεβίωσε στις 11-2-2012, η οποία με την από 25-8-2010 ιδιόγραφη διαθήκη της που δημοσιεύθηκε νόμιμα με το υπ΄αριθμ. 134/ 21-3-2012 πρακτικό του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κορίνθου, κατέλιπε σ΄αυτήν (ενάγουσα) μεταξύ άλλων, και το επίδικο κληρονομιαίο ακίνητο, ήτοι ένα οικόπεδο εκτάσεως 38,65 τ.μ. που βρίσκεται εντός των ορίων του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου ……. της Τοπικής Κοινότητας …….. της Δημοτικής Ενότητας Κυθήρων, του Δήμου Κυθήρων, της Περιφερειακής Ενότητας Νήσων, της Περιφέρειας Αττικής, μετά της επ΄αυτού διώροφης οικοδομής, αποτελούμενης από ισόγειο κατάστημα επιφάνειας 38,65 τ.μ. και πρώτο πάνω από το ισόγειο όροφο , επιφάνειας 26,99 τ.μ., οι οποίοι (όροφοι) βρίσκονται σε λειτουργική ενότητα και επικοινωνούν μεταξύ τους με εσωτερική κλίμακα. Το οικόπεδο αυτό εμφαίνεται περιμετρικά με τα κεφαλαία αλφαβητικά γράμματα Α-Β-Γ-Δ-Ε-Α στο από Μαΐου 2011 προσκομιζόμενο τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ………. και σύμφωνα μ΄αυτό συνορεύει ως εξής: Βορειοανατολικά επί προσώπου Β-Γ μήκους 3,89 μέτρων με δημοτική παραλιακή οδό, βορειοδυτικά επί πλευράς Α-Β μήκους 9,77 μέτρων με ιδιοκτησία ………, νοτιοανατολικά επι πλευράς Γ-Δ μήκους μέτρων 9,67 με ιδιοκτησία ……… και επί πλευράς Δ-Ε μήκους ο,41 μέτρων με ιδιοκτησία αγνώστου και νοτιοδυτικά επι πλευράς Ε-Α μήκους μέτρων 3,94 με δίοδο η οποία οδηγεί προς δημοτική οδό και πέραν αυτής με ιδιοκτησία αγνώστου. Δυνάμει δε του υπ΄αριθμ. ……… αγοραπωλητηρίου συμβολαίου του Συμβ/φου Πειραιά Κων/νου Στυλ.Καλουδά, ο ………… (παππούς εκ μητρικής γραμμής της ενάγουσας), μεταβίβασε κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή λόγω πώλησης, στη θυγατέρα του ……….. (ως άνω κληρονομούμενη μητέρα της ενάγουσας), το ανωτέρω οικόπεδο, εκτάσεως σύμφωνα με τον ως ανω τίτλο κτήσεως 40,74 τ.μ. ή «όσης επί τόπου εκτάσεως είναι». ΄Εκτοτε η τελευταία εγκαταστάθηκε στη νομή του ως άνω ακινήτου, ενέμετο δε αυτό συνεχώς και αδιαλείπτως μέχρι το χρόνο θανάτου της στις 11-2-2012.
Συγκεκριμένα, αμέσως μετά την αγορά του ανωτέρω ακινήτου με δικές της δαπάνες ανακατασκεύασε το ισόγειο πεπαλαιωμένο επ΄αυτού κτίσμα και ανήγειρε τον πρώτο υπέρ αυτού όροφο, χρησιμοποιώντας αυτό ως εξοχική κατοικία της ίδιας και της οικογένειάς της μέχρι το έτος 1970. Έκτοτε δε εκμίσθωνε αυτό ως παραθεριστική κατοικία και μεταγενέστερα ως κατάστημα εστίασης και εισπράττοντας αντίστοιχα για λογαριασμό της τα μισθώματά του, καθόλο δε το ως άνω χρονικό διάστημα δήλωνε το εν λόγω ακίνητο στην εφορία, κατέβαλε παντός είδους φόρους και τέλη γι΄αυτό, προέβαινε στη συντήρησή του και γενικώς ασκούσε διανοία κυρίου όλες τις προσιδιάζουσες στον προορισμό του πράξεις φυσικής εξουσίασης, χωρίς όμως να έχει προβεί εκ παραδρομής μέχρι και τις 23-5-2011 στη μεταγραφή του ως άνω αγοραπωλητηρίου συμβολαίου, στην οποία και προέβη κατά την ως άνω ημεροχρονολογία όταν πληροφορήθηκε το γεγονός αυτό της μη μεταγραφής του ως άνω συμβολαίου.
Ειδικότερα, τον Απρίλιο του έτους 2011 πληροφορήθηκε από τον μισθωτή του ως άνω ακινήτου ότι οι εναγόμενοι του κοινοποίησαν στις 24-3-2011 την από 16-3-2011 εξώδικη δήλωση- διαμαρτυρία τους, με την οποία, επικαλούμενοι δικαίωμα συγκυριότητάς τους επί του ανωτέρω ακινήτου κατά ποσοστό 60/ 78 εξ αδιαιρέτου λόγω κληρονομικού δικαιώματος, τον καλούσαν να τους γνωστοποιήσει βάσει ποιάς έννομης σχέσης βρίσκεται στην κατοχή του επίδικου ακινήτου και του ζητούσαν να το εκκενώσει. Μετά από αυτό και κατόπιν σχετικής έρευνας που διενήργησε στο Υποθηκοφυλακείο Κυθήρων διαπίστωσε ότι ο ανωτέρω τίτλος δεν είχε εκ παραδρομής μεταγραφεί (οπότε και προέβη στη μεταγραφή αυτού) καθώς επίσης και ότι οι εναγόμενοι είχαν προβεί στις 15-10-2010 στη μεταγραφή της υπ΄αριθμ. …….. δήλωσης αποδοχής κληρονομιαίων ενώπιον της Συμβ/φου Αθηνών Αικατερίνης Ζαχαρία- Μπασούκου, με την οποία αποδέχθηκαν: α) για λογαριασμό του αποβιώσαντος στις 22-3-1991 ……. (αδελφού της και συζύγου της πρώτης- πατέρα της δεύτερης και της τρίτης των εναγομένων) την επαχθείσα σ΄αυτόν εκ διαθήκης καθώς και εξ αδιαθέτου κληρονομία του αποβιώσαντος την 1-5-1965 πατρός του ………. του . και της ., αποτελούμενη αυτή (η εξ αδιαθέτου κληρονομία) από το ως άνω 60/ 78 ποσοστό εξ αδιαιρέτου του επίδικου ακινήτου και β) για λογαριασμό των ιδίων την επαχθείσα σ΄αυτούς εξ αδιαθέτου κληρονομία του ……….
Οι εναγόμενοι ισχυρίζονται ότι είναι κύριοι του επίδικου ακινήτου κατά το ως ανω ποσοστό λόγω της προαναφερόμενης κληρονομικής διαδοχής και ότι η ενάγουσα δεν κατέστη ποτέ κυρία αυτού αφού η κληρονομούμενη μητέρα της δεν είχε αποκτήσει την κυριότητα του επίδικου ακινήτου ούτε με παράγωγο τρόπο, δεδομένου ότι η για λογαριασμό του προαποβιώσαντος αυτής πατρός τους αποδοχή της κληρονομίας του ως άνω δικαιοπαρόχου της – πωλητή καθώς και η για λογαριασμό τους αποδοχή κληρονομίας του πατρός τους- κληρονόμου του ως άνω δικαιοπαρόχου της προηγήθηκαν της μεταγραφής του ανωτέρω αγοραπωλητηρίου συμβολαίου, αλλά ούτε και με πρωτότυπο τρόπο (έκτακτη χρησικτησία), καθόσον από το χρόνο θανάτου του δικαιοπαρόχου της …….., η νομή του επίδικου ακινήτου περιήλθε στους εξ αδιαθέτου κληρονόμους αυτού, ήτοι στη σύζυγό του ….. και στα τέκνα τους ……. (πατέρα των εναγομένων), ……. και ………. (μητέρα της ενάγουσας), η τελευταία δε, ουδέποτε γνωστοποίησε στους λοιπούς συγκληρονόμους την απόφασή της να νέμεται το ανωτέρω ακίνητο αποκλειστικά για τον εαυτό της.
Οι ισχυρισμοί αυτοί των εναγομένων που επαναφέρουν με σχετικούς λόγους έφεσης απορριπτέοι τυγχάνουν ως αβάσιμοι και τούτο διότι κατά τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας η γενόμενη στις 23-5-2011 μεταγραφή του ως άνω αγοραπωλητηρίου συμβολαίου επέφερε πλήρη τα αποτελέσματά της, ήτοι τη μεταβίβαση της κυριότητας του επίδικου ακινήτου στην ως άνω κληρονομούμενη – μητέρα της ενάγουσας, έστω και αν αυτή έλαβε χώρα μετά την αποδοχή της κληρονομίας του μεταβιβάσαντος σ΄αυτήν την κυριότητα του ανωτέρω ακινήτου καθώς και του καθολικού διαδόχου αυτού- κληρονομούμενου πατέρα των εναγομένων καθόσον η εν λόγω αποδοχή κληρονομίας ουδέν δικαίωμα προσπόρισε στους εναγόμενους αφού ο κληρονόμος δεν αποκτά έναντι εκείνου προς τον οποίο έγινε η μεταβίβαση μεγαλύτερα δικαιώματα από εκείνα που είχε εκείνος που κληρονομήθηκε και επίσης η κληρονομούμενη μητέρα της ενάγουσας δεν είχε υποχρέωση γνωστοποίησης στους λοιπούς κληρονόμους του ………… ότι νέμεται και κατέχει το επίδικο ακίνητο αποκλειστικά για τον εαυτό της με διάνοια κυρίου, δεδομένου ότι σύμφωνα και με τα αναφερόμενα στην αρχική νομική σκέψη της παρούσας, η υποχρέωση γνωστοποίησης έχει προϋπόθεση την ύπαρξη κοινωνίας κατά το χρόνο έναρξης της αποκλειστικής νομής εκ μέρους της (δηλ. το έτος 1958), η οποία όμως κοινωνία τότε δεν υπήρχε, ενώ ήδη είχε αρχίσει και εξακολουθούσε υφιστάμενη η νομή χρησικτησίας της ιδίας κατά το χρόνο θανάτου του ως άνω αρχικού νομέα, ο οποίος όμως είχε ήδη απωλέσει με τη θέλησή του τη νομή του επίδικου ακινήτου με την παράδοση αυτής στην τελευταία όταν έγινε η παραπάνω αγοραπωλησία.
Από όλα δε τα αποδεικτικά ως άνω μέσα αποδείχθηκε ότι όλοι οι κληρονόμοι του …………., όπως και οι εναγόμενοι, γνώριζαν ότι η κληρονομούμενη μητέρα της ενάγουσας νεμόταν το επίδικο ακίνητο καθ΄όλο το παραπάνω χρονικό διάστημα δηλαδή από το χρόνο σύνταξης του ως άνω αγοραπωλητηρίου συμβολαίου μέχρι το χρόνο θανάτου της, αποκλειστικά για λογαριασμό της χωρίς ποτέ να προβάλλουν αντιρρήσεις γι΄αυτό, ενώ τις ίδιες ως άνω πράξεις νομής (εκμίσθωση, συντήρηση, δήλωση του επίδικου ακινήτου στην εφορία) συνέχισε μετά το θάνατό της και η ενάγουσα.
Επομένως όπως αποδείχθηκε, η ενάγουσα η οποία απέκτησε το επίδικο ακίνητο λόγω κληρονομικής διαδοχής της μητέρας της – κυρίας αυτού, αιτία πωλήσεως, άλλως με έκτακτη χρησικτησία, κατέστη επίσης αυτή (ενάγουσα) κυρία με παράγωγο τρόπο, άλλως και με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας, κατόπιν συνυπολογισμού του χρόνου όμοιας νομής χρησικτησίας της κληρονομούμενης μητέρας της, του επιδίκου ακινήτου στο οποίο οι εναγόμενοι δεν απέκτησαν ποτέ οποιοδήποτε δικαίωμα.
Κατόπιν των ανωτέρω η ένδικη αγωγή καθό μέρος κρίθηκε νόμιμη πρέπει να γίνει δεκτή ως και κατ΄ουσίαν βάσιμη και να αναγνωρισθεί η ενάγουσα αποκλειστική κυρία και νομέας του προπεριγραφόμενου ως άνω ακινήτου
Κατά συνέπεια, η εκκαλουμένη, η οποία ως προς την αγωγή δέχθηκε τα ίδια ως ανωτέρω, δεν έσφαλε ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και την εκτίμηση των αποδείξεων και οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί των εναγομένων που αποτελούν σχετικούς λόγους έφεσης πρέπει ν΄απορριφθούν ως αβάσιμοι. Κατ΄ακολουθίαν των ανωτέρω η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη κατ΄ουσίαν και να επιβληθούν σε βάρος των εκκαλούντων τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας (άρθρα 176, 183 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του παραβόλου άσκησης έφεσης, που οι εκκαλούντες κατέθεσαν κατ΄άρθρο 495 παρ.3 του ΚΠολΔ όπως ισχύει.ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣΔικάζει κατ΄αντιμωλίαν των διαδίκων.Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ΄ουσίαν την έφεση κατά της υπ αριθμ. 1856/2016 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (τακτική διαδικασία).Επιβάλλει σε βάρος των εκκαλούντων τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ. ΚΑΙ Διατάσσει την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του e – παραβόλου με κωδικό ……………, άσκησης έφεσης που κατέθεσαν οι εκκαλούντες, ποσού εκατό (100) ευρώ.Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 9 Οκτωβρίου 2018, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ