Αριθμός 299/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(Τμήμα 3ο )
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Παπαδογρηγοράκου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) Ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας …………. 2) ……….. και 3) Ανώνυμης εταιρείας …………οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσιά τους δικηγόρο Ευφημία Τσιλικιώτη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) …………., 2) …………., 3) ………. 4) α) ………. και β) ………. ως ασκούντων τη γονική μέριμνα και επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου τους, …………, 5) ………. 6) ………. και 7) ………… οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιό τους δικηγόρο Γεώργιο Κωνσταντόπουλο (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Οι εφεσίβλητοι άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 15.7.2015 (ΓΑΚ/ΕΑΚ …………./2015) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 4376/2018 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου οι εναγόμενοι και ήδη εκκαλούντες με την από 20.11.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2018) έφεσή τους, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς ………../2018) αρχικά η 7η.11.2019, μετά δε από διαδοχικές αναβολές η 4η.2.2021 και η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση από 20.11.2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …………/2018 έφεση κατά της οριστικής με αριθμό 4376/2018 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδόθηκε με τη δικονομική παρουσία των διαδίκων και τη διαδικασία περί περιουσιακών διαφορών επί της με αριθμό ……../2017 κλήσης προς συζήτηση της με αριθμό ………/2015 αγωγής έχει ασκηθεί νοµότυπα και εµπρόθεσµα, εντός της μη γνήσιας διετούς προθεσμίας από την έκδοση της εκκαλουμένης απόφασης, καθόσον δεν προκύπτει επίδοση αυτής, ούτε τα διάδικα μέρη επικαλούνται τέτοια, δεδομένου ότι το πρωτότυπο του δικογράφου της έφεσης κατατέθηκε στη γραµµατεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 20.11.2018, και η εκκαλουμένη απόφαση εξεδόθη στις 21.9.2018 (άρθρα 495, 496, 498, 511, 513, 516 § 1, 518 § 2 και 520 § 1 ΚΠολΔ), αρµοδίως δε φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 4 § 2 του Ν. 3994/2011) μόνο όμως ως προς τον πρώτο εφεσίβλητο ………..σύζυγο της θανούσας, διότι τα τέκνα, εγγόνια, νύφη και γαμβρός αυτής δεν ήσαν διάδικοι κατά την εκδίκαση της υπόθεσης επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση (άρθρο 517 του ΚΠολΔ). Επομένως ως προς τους δεύτερο, τρίτη, τέταρτο, πέμπτο, έκτο και εβδόμο των εφεσιβλήτων πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη αυτεπαγγέλτως (άρθρο 532 του ΚΠολΔ) και να επιβληθούν τα δικαστικά τους έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας σε βάρος των εκκαλούντων λόγω της ήττας τους (άρθρα 176, 183 και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ). Κατά τα λοιπά αυτή μόνο ως προς τον πρώτο εφεσίβλητο πρέπει να γίνει δεκτή κατά το τυπικό της μέρος και να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν κατά την ίδια παραπάνω ειδική διαδικασία (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ) ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, με δεδομένο ότι για το παραδεκτό της συζήτησης αυτής έχει κατατεθεί το ηλεκτρονικό παράβολα εφέσεως με αριθμό …………./2018 παράβολο εφέσεως ύψους 100 ευρώ σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά τα άρθρα 35 παρ. 2 και 45 του ν. 4446/2016.
Ο εδώ πρώτος εφεσίβλητος ενάγων και οι λοιποί εφεσίβλητοι ως προς τους οποίους ήδη απορρίφθηκε ως απαράδεκτη η κρινόμενη έφεση, άσκησαν κατά των εναγοµένων εκκαλούντων ενώπιον του Μονοµελούς Πρωτοδικείου Πειραιά τη με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ……../2015 αγωγή τους. Με αυτή εξέθεταν ότι στον τόπο, χρόνο και υπό τις συνθήκες που ανέφεραν ειδικότερα στην αγωγή τους συνέβη τροχαίο αυτοκινητικό ατύχηµα από αποκλειστική υπαιτιότητα του πρώτου των εναγοµένων, εδώ δεύτερου εκκαλούντος οδηγού του με αριθμό κυκλοφορίας 6081 ηλεκτροκίνητου οχήµατος (τρόλεϊ), κυριότητας της δεύτερης των εναγοµένων (ήδη τρίτη εκκαλούσα), που ήταν ασφαλισµένο για την αστική κάλυψη των έναντι τρίτων ζηµιών στην τρίτη των εναγοµένων ασφαλιστική εταιρεία (πρώτη εκκαλούσα), συνεπεία του οποίου (ατυχήµατος) επήλθε τελικά ο θάνατος της ………., συζύγου του πρώτου εξ αυτών, (µητέρας του δευτέρου και της τρίτης εξ αυτών, γιαγιάς του τετάρτου και του πέµπτου εξ αυτών, πεθεράς της έκτης και του έβδοµου εξ αυτών ως προς τους οποίους ήδη απορρίφθηκε ως απαράδεκτη η κρινόμενη έφεση), η οποία επέβαινε στο ανωτέρω όχηµα. Με βάση το ιστορικό αυτό και αφού μετέτρεψαν σε αναγνωριστική την αγωγή τους, αιτήθηκαν να αναγνωριστεί ότι υποχρεούνται οι εκκαλούντες, υπό τις προαναφερόµενες ιδιότητές τους, να καταβάλουν εις ολόκληρον στον πρώτο εφεσίβλητο ενάγοντα 1) το ποσό των εκατόν είκοσι (120) ευρω για αγορά ειδικού στρώµατος, 2) το συνολικό ποσό των επτά χιλιάδων εξακοσίων ογδόντα (7.680) ευρώ που κατέβαλε σε κέντρο αποθεραπείας για τη νοσηλεία της συζύγου του, 3) το ποσό των σαράντα πέντε (45) ευρώ το οποίο κατέβαλε για τη μεταφορά της συζύγου του από το ανωτέρω κέντρο στην κλινική µε την επωνυµία «……….», 4) το ποσό των εννιακοσίων πενήντα (950) ευρώ που κατέβαλε στην παραπάνω κλινική για τη νοσηλεία της συζύγου του, 5) το ποσό των τριάντα (30) ευρώ που κατέβαλε στη ………, που διατηρεί φαρµακείο, 6) το ποσό των χιλίων τετρακοσίων πενήντα επτά (1.457) ευρώ για έξοδα κηδείας της συζύγου του, 7) το ποσό των δεκαοκτώ χιλιάδων (18.000) ευρώ, γιατί θα στερηθεί για πέντε (5) έτη τις προσωπικές υπηρεσίες της συζύγου του, της οποίας η συνεισφορά αποτιµάται σε δέκα ευρώ ηµερησίως, και 8) το ποσό των εκατόν χιλιάδων (100.000) ευρώ ως χρηµατική ικανοποίηση για την ψυχική οδύνη που υπέστη, καθώς και στους λοιπούς ενάγοντες τα ακόλουθα ποσά : το ποσό των εκατόν χιλιάδων (100.000) ευρώ στον δεύτερο εξ αυτών, το ποσό των εκατόν χιλιάδων (100.000) ευρώ στην τρίτη εξ αυτών, το ποσό των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ στον τέταρτο εξ αυτών, το ποσό των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ στον πέμπτο εξ αυτών, το ποσό των είκοσι πέντε χιλιάδων (25.000) ευρώ στην έκτη εξ αυτών και το ποσό των είκοσι πέντε χιλιάδων (25.000) ευρώ στον έβδομο εξ αυτών ως χρηματική ικανοποίηση για την ψυχική οδύνη που υπέστησαν, όλα τα ανωτέρω ποσά με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την πλήρη εξόφληση. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την με αριθμό 1386/2017 απόφαση του έκρινε ότι είναι το καθ’υλην και κατά τόπον αρμόδιο προς εκδίκαση της υπόθεσης, η οποία έκρινε ότι έχει έρεισμα στο νόμο. Στη συνέχεια δε χώρισε την υπόθεση μόνο ως προς τα έξοδα νοσηλείας και κηδείας που αφορούσαν τον πρώτο ενάγοντα και εδώ πρώτο εφεσίβλητο σύζυγο της θανούσας ………. και διέταξε την επανάληψη της συζήτησης προκειµένου να προσκοµιστεί µε επιµέλεια του ιδίου βεβαίωση της αρµόδιας υπηρεσίας του ασφαλιστικού φορέα της θανούσας ……….., περί του αν αυτή ή ο πρώτος ενάγων έλαβε, ή αν ο πρώτος ενάγων δικαιούται να απαιτήσει, λόγω του ενδίκου ατυχήµατος από τον ασφαλιστικό φορέα, στον οποίο η ανωτέρω υπαγόταν χρηµατικά ποσά για αγορά ειδικού στρώµατος, νοσηλεία σε κέντρο αποκατάστασης, µεταφορά από το κέντρο αποκατάστασης σε µονάδα φροντίδας ηλικιωµένων, δαπάνη για παραµονή σε µονάδα φροντίδας ηλικιωµένων, αγορά φαρµάκων και έξοδα κηδείας. Ως προς τα αγωγικά αιτήματα περί χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης και αποζημιωσης λόγω στέρησης διατροφής το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά εξέδωσε την οριστική με αριθμό 1386/2017 απόφαση του, µε την οποία δέχθηκε κατά ένα μέρος την αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη αναγνωρίζοντας ότι οι εναγόμενοι όφειλαν να καταβάλουν στον πρώτο ενάγοντα αποζημίωση λόγω στέρησης διατροφής και χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης και στους λοιπούς ενάγοντες χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης. Αμφότερα τα διάδικα μέρη άσκησαν τις με αριθμούς ……/2017 και ………./2017 εφέσεις παραπονούμενα για τις οριστικές διατάξεις της προαναφερόμενης απόφασης. Επί αυτών εξεδόθη η με αριθμό 518/2018 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου. Με αυτή κρίθηκε ότι ως προς τον πρώτο ενάγοντα εδώ πρώτο εφεσίβλητο και εκεί πρώτο εκκαλούντα και πρώτο εφεσίβλητο η προαναφερόμενη εκκαλουμένη απόφαση, ως εν μέρει, οριστική, δεν υπόκειτο σε έφεση, ούτε κατά τις ανωτέρω οριστικές διατάξεις της σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 513 αρ. 2 εδ. τελ. του ΚΠολΔ και ότι η ως άνω έφεση, κατά το μέρος που ασκήθηκε από αυτόν και αφορούσε το παραπάνω αγωγικό αίτημα έπρεπε να απορριφθεί ως απαράδεκτη και αυτεπαγγέλτως (άρθρο 532 ΚΠολΔ) και να του επιβληθούν τα έξοδα των εφεσίβλητων. Για το λόγο αυτό το προαναφερόμενο Δικαστήριο δεν αποφάνθηκε για τα αγωγικά αιτήματα του πρώτου ενάγοντος, εκκαλούντος εφεσίβλητου συζύγου της θανούσας περί αποζημίωσης λόγω αποστέρησης διατροφής και χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης για το οποίο η εξαφανισθείσα με αριθμό 1386/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά είχε οριστικές διατάξεις, αφού είχε δεχτεί κατά ένα μέρος την αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη. Έτσι με την προαναφερόμενη απόφαση δεν εξαφανίστηκε για τον πρώτο εκκαλούντα η με αριθμό 1386/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά με δεδομένο ότι τόσο στο σκεπτικό όσο και στο διατακτικό της απόφασης αυτής δεν έγινε αναφορά στο παραδεκτό της με αριθμό ………./2017 (………./2017) εφέσεως αναφορικά με τον πρώτο εφεσίβλητο αυτής δηλαδή τον προαναφερόμενο σύζυγο της θανούσας. Η προαναφερόμενη απόφαση στη συνέχεια έκρινε ότι η με αριθμό ……../2017 (………/2017) έφεση ήταν τύποις και ουσία βάσιμη ως προς τους υπόλοιπους εφεσίβλητους, διέταξε την επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου, και εξαφάνισε τη με αριθμό 1386/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά αφού έκρινε ότι ο οδηγός του λεωφορείου πρώτος εναγόμενος – εφεσίβλητος – δεύτερος εκκαλών ουδεμία ευθύνη έφερε για τον τραυματισμό και μετέπειτα θάνατο της μητέρας, γιαγιά και πεθεράς των ενάγοντων εκκαλούντων εφεσιβλήτων και στη συνέχεια απέρριψε ως ουσιαστικά αβάσιμη τη με αριθμό ……/2015 αγωγή. Στη συνέχεια ο πρώτος ενάγων σύζυγος της θανούσας με την από 24-7-2017 (αριθμ. καταθ. δικογρ. ………./2017) κλήση του επανέφερε προς συζήτηση την άνω αγωγή ως προς τα ανωτέρω αγωγικά κονδύλια, για τα οποία είχε αναβληθεί η έκδοση οριστικής απόφασης, κατά τα αναλυτικώς εκτιθέμενα ανωτέρω. Με την εδώ εκκαλουμένη με αριθμό 4376/2018 απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου αφού έγινε αναφορά στις κατ’ουσίαν παραδοχές (περί υπαιτιότητας του οδηγού) της μετέπειτα εξαφανισθείσας με αριθμό 1386/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά κρίθηκε ότι η αγωγή έπρεπε να γίνει εν μέρει δεκτή ως προς τα κονδύλια που αφορούν σε έξοδα νοσηλείας, δαπάνες αγοράς ορθοπαιδικών ειδών και φαρμάκων καθώς και έξοδα κηδείας, ως ουσιαστικά βάσιμη και να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων να καταβάλουν – εις ολόκληρον έκαστος – στον πρώτο ενάγοντα το συνολικό ποσό των 10.082 ευρώ με τον νόμιμο τόκο επιδικίας από την επίδοση της αγωγής και όχι με το νόμιμο τόκο υπερημερίας και να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στη δικαστική δαπάνη του πρώτου εναγομένου συζύγου της θανούσας. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται ήδη οι εναγόμενοι και εδώ εκκαλούντες με την κρινόμενη με αριθμό ………../20.11.2018 εφέσεως τους επικαλούμενοι με το μοναδικό λόγο εφέσεως τους, το δεδικασμένο εκ της προαναφερόμενης με αριθμό 518/2018 τελεσίδικης απόφασης του Δικαστηρίου τούτου που έκρινε περί ελλείψεως υπαιτιότητας και συνακόλουθα περί ανυπαρξίας αξίωσης αποζημιώσεως και χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης. Ακολούθως ζητούν να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση και να απορριφθεί η αγωγή ως προς τα κονδύλια που αφορούν σε έξοδα νοσηλείας, δαπάνες αγοράς ορθοπαιδικών ειδών και φαρμάκων καθώς και έξοδα κηδείας. Ο εφεσίβλητος σύζυγος της θανούσας επικαλείται ότι κατά της με αριθμό 518/2018 τελεσίδικης απόφασης του Δικαστηρίου τούτου έχει ασκηθεί το έκτακτο ένδικο μέσο της αναιρέσεως (με αριθμό …………/2018) την οποία και προσκομίζει και μάλιστα με τον πέμπτο λόγο σε αυτή διατυπώνει το παράπονο ότι η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση δεν αποφάνθηκε επί της αντίθετης εφέσεως επί της οποίας ήταν πρώτος εφεσίβλητος (ουσιαστικά ως προς τα αγωγικά αιτήματα του περί στερήσεως διατροφής και περί ψυχικής οδύνης). Με τις προτάσεις του δε αναφέρει ότι η αναίρεση εκδικάστηκε στις 6.11.2020 από το δ’ πολιτικό τμήμα του Αρείου Πάγου και ζητεί να αναβληθεί η εκδίκαση της εδώ εφέσεως μέχρι την έκδοση της αποφάσεως του Αρείου Πάγου.
Από τον συνδυασμό της διάταξης αυτής με τις διατάξεις των άρθρων 556§2, 570§§1 και 2, 577, 579 και 581 Κ.Πολ.Δ., προκύπτει ότι με την άσκηση της αίτησης αναίρεσης καθώς και με την επ` αυτής δίκη δεν αναβιώνει η εκκρεμοδικία, αφού με το έκτακτο αυτό ένδικο μέσο δεν ανοίγεται νέος βαθμός δικαιοδοσίας ούτε κρίνεται η ουσία της διαφοράς, αλλά ερευνάται το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων αναίρεσης (ΑΠ 621/2009 δημ. νόμος). Επομένως στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν τίθεται θέμα εκκρεμοδικίας, αλλά μόνο δεδικασμένου καθώς από πρακτικής πλευράς το δεδικασμένο μιας εσφαλμένης απόφασης δεν διαφέρει από το δεδικασμένο μιας ορθής (Κονδύλη το Δεδικασμένο κατά τον ΚΠολΔ 1983, 220). Επιπλέον επειδή το ένδικο μέσο που ασκήθηκε από τον πρώτο ενάγοντα απορρίφθηκε ως απαράδεκτο, περατώθηκε μεν η εκκρεμοδικία που είχε αναβιώσει με την άσκηση του ένδικου μέσου, αλλά επιτρέπεται η εκ νέου άσκηση του διότι το δικαστήριο εμποδίστηκε από δικονομικό λόγο να εξετάσει τη βασιμότητα του αιτήματος περί εξαφάνισης της πρωτοδίκου απόφασης (Κονδύλη ο.π. 109), η οποία εξακολουθεί ως προς τον πρώτο ενάγοντα και τους αντιδίκους του να υφίσταται και συνεπώς ως προς αυτούς δεν υφίσταται το δεδικασμένο το οποίο επικαλούνται οι εκκαλούντες της κρινόμενης με αριθμό …………/2018 εφέσεως. Τέλος σε κάθε περίπτωση και ως προς τους απλούς ομοδίκους του πρώτου ενάγοντος ως προς τους οποίους υφίσταται το επικαλούμενο δεδικασμένο λόγω της εξαφάνισης της πρωτόδικης απόφασης δυνάμει της αναιρεσιβαλλομένης, η διασφάλιση της υποστάσεως της τελευταίας με την τελεσιδικία δεν είναι πλήρης, αλλά η υπόσταση της τελεί υπό την καταχρηστική διαλυτική αίρεση ότι δεν θα ευδοκιμήσει η εδώ εκκρεμής αίτηση αναιρέσεως, καθώς η ευδοκίμηση του προαναφερόμενου εκκρεμούς εκτάκτου ενδίκου μέσου θα επιφέρει την εξαφάνιση της (άρθρο 579 παρ. 1 του ΚΠολΔ) και ακολούθως την έκλειψη του δεδικασμένου (Κονδύλη ο.π. 147επ.), του οποίου επίκληση γίνεται με την κρινόμενη έφεση και ως προς τους απλούς ομοδίκους. Κατόπιν όλων των ανωτέρω, λόγω της προαναφερόμενης εκκρεμούς αιτήσεως αναιρέσεως, το παρόν δικαστήριο θα αναβάλει, κατ’αναλογική εφαρμογή του άρθρου 249 του ΚΠολΔ, να αποφασίσει οριστικά επί της ουσιαστικής βασιμότητας της κρινόμενης με αριθμό ………./2018 εφέσεως μέχρι την έκδοση της αποφάσεως του δ’ τμήματος του Αρείου Πάγου επί της με αριθμό ……../2018 αιτήσεως αναιρέσεως, προκειμένου να διασφαλιστεί το πραγματικό της αναιρεσιβαλλομένης με αριθμό 518/2018 αποφασεως του Δικαστηρίου τούτου, εκ της οποίας πηγάζει ως έννομη συνέπεια το δεδικασμένο του οποίου γίνεται επίκληση στο μοναδικό λόγο της κρινόμενης με αριθμό ………./2018 εφέσεως, και το οποίο είναι υπό καταχρηστική διαλυτική αίρεση μετά την άσκηση της προαναφερόμενης με αριθμό ………../2018 αιτήσεως αναιρέσεως.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει με τη δικονομική παρουσία των διαδίκων μερών την από 20.11.2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./2018 έφεση κατά της οριστικής με αριθμό 4376/2018 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδόθηκε με τη δικονομική παρουσία των διαδίκων και τη διαδικασία περί περιουσιακών διαφορών επί της με αριθμό ………/2017 κλήσης προς συζήτηση της με αριθμό ……./2015 αγωγής
Απορρίπτει την έφεση ως προς τους δεύτερο, τρίτη, τέταρτο, πέμπτο, έκτο και έβδομο των εφεσιβλήτων
Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα των δευτέρου, τρίτης, τετάρτου, πέμπτου, έκτου και εβδόμου των εφεσιβλήτων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας σε βάρος των εκκαλούντων τα οποία προσδιορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ
Δέχεται τυπικά την έφεση ως προς τον πρώτο εφεσίβλητο
Αναβάλλει την έρευνα της ουσιαστικής βασιμότητας της από 20.11.2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2018 εφέσεως, μέχρι την έκδοση της αποφάσεως του δ’ τμήματος του Αρείου Πάγου επί της με αριθμό ………./2018 αιτήσεως αναιρέσεως.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 2 Ιουνίου 2021, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ