Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 288/2021

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Αριθμός απόφασης  288/2021

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αποτελούμενο από τους Δικαστές Σπυριδούλα Μακρή, Πρόεδρο Εφετών, Χαρίκλεια Σαραμαντή, Εφέτη, Μαρία Δανιήλ, Εφέτη – Εισηγήτρια, και από τη Γραμματέα Ε.Τ..

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις 21.10.2020 για να δικάσει τις από 29.9.2020 Πράξεις της Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς Αγγελικής Κόφα, Προέδρου Εφετών, με αντικείμενο την αυτεπάγγελτη διόρθωση της υπ’αριθμ.485/2020 απόφασης του Τμήματος Ναυτικών Διαφορών του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία, επί α) της από 10.7.2014 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ……./11.7.2014 και …./…./14.7.2014) έφεσης της εδρεύουσας στον …. και νόμιμα εκπροσωπουμένης εταιρείας με την επωνυμία «………..» κατά της εδρεύουσας στο ….. Αττικής (οδός ……..) και νόμιμα εκπροσωπουμένης ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «…………» και β) της από 11.7.2014 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ…../11.7.2914 και ……./……./ 14.7.2014) έφεσης του …….., κατοίκου …., άλλως … Αττικής, κατά της αυτής ως άνω ομόρρυθμης εταιρείας, αμφοτέρων αυτών στρεφομένων κατά της υπ’αριθμ.1743/2014 οριστικής απόφασης του Τμήματος Ναυτικών Διαφορών του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε επί της από 12.7.2011 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ……../13.7.2011) αγωγής της εφεσίβλητης ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «………….» κατά των εκκαλούντων 1) εταιρείας με την επωνυμία «………..», 2) …………., καθώς και κατά του μη διαδίκου στην έκκλητη δίκη …………, απάντων των διαδίκων στις ανωτέρω εφέσεις, επί των οποίων εκδόθηκε η προς διόρθωση απόφαση,  μη εμφανισθέντων με, ούτε εκπροσωπηθέντων από πληρεξούσιο δικηγόρο στη δίκη που ανοίχθηκε με τις υπό κρίση Πράξεις.

Οι ως άνω Πράξεις κατατέθηκαν στη γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου στις 29.9.2020 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ. ……./29.9.2020 και ………../29.9.2020), προσδιορίστηκαν προς εκδίκαση για τη δικάσιμο, που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας απόφασης, εγγράφηκαν στο πινάκιο, και συζητήθηκαν.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ι. Το άρθρο 315 του ΚΠολΔ ορίζει ότι, αν από παραδρομή, κατά τη σύνταξη της απόφασης περιέχονται λάθη γραφικά ή λογιστικά ή το διατακτικό της διατυπώθηκε κατά τρόπο ελλιπή ή ανακριβώς, το δικαστήριο, που την έχει εκδώσει, μπορεί, αν το ζητήσει κάποιος διάδικος ή και αυτεπαγγέλτως να τη διορθώσει με νέα απόφασή του. Από τη διάταξη αυτή, η οποία, ως εξαιρετική, υπηρετεί, στα πλαίσια της επιταγής για ασφάλεια δικαίου, τον κύριο σκοπό της δίκης, ο οποίος είναι η δικαιοσύνη, συνάγεται ότι είναι δυνατόν να γίνει διόρθωση των σφαλμάτων της απόφασης, που οφείλονται σε ασυμφωνία αυτών που ήθελε το δικαστήριο, και εκείνων που έχουν διατυπωθεί στην απόφαση, έστω και αν, από τη διόρθωση της ανακρίβειας της διατύπωσης επέρχεται μεταβολή στο διατακτικό, αφού η μεταβολή αυτή, η οποία, επιτρεπόμενη από το νόμο, δεν ανατρέπει, αλλά ορθώς διατυπώνει την αληθινή δικαιοδοτική βούληση δεν αποτελεί παραβίαση του δεδικασμένου (ΟλΑΠ 29/2004, ΟλΑΠ 30/2004, ΑΠ 1305/2007, δημοσίευση ΤΝΠ Νόμος). Η ανακριβής ή ελλιπής, εξάλλου διατύπωση, η οφειλόμενη σε παραδρομή και ευρισκόμενη σε αναντιστοιχία προς εκείνα που θέλησε το δικαστήριο, πρέπει να προκύπτει, είτε από την ίδια την απόφαση, είτε από το συνδυασμό αυτής προς τα πρακτικά του δικαστηρίου και τα διαδικαστικά έγγραφα και, ιδίως προς εκείνα, με τα οποία ζητήθηκε η συγκεκριμένη έννομη προστασία (ΑΠ 1305/2007, ΑΠ 1703/2006, δημοσίευση ΤΝΠ Νόμος). Αντικείμενο της διαδικασίας διόρθωσης μπορεί να αποτελέσουν μόνο ακούσιες πλημμέλειες που παρεισέφρησαν κατά τη σύνταξη ή καθαρογραφή της απόφασης και όχι διαγνωστικά σφάλματα του δικαστηρίου, ως προς την ερμηνεία και την εφαρμογή ουσιαστικής διάταξης και την εκτίμηση των αποδείξεων, τα οποία, εφόσον, αποδειχθούν, διορθώνονται μόνο με προσβολή της απόφασης με ένδικα μέσα (ΑΠ 266/2019, ΑΠ 701/2018, ΑΠ 1765/2013, άπασες δημοσιευμένες σε ΤΝΠ Νόμος). Επομένως, τα σφάλματα πρέπει να μην είναι ηθελημένα, αλλά να αφορούν γραφικό ή λογιστικό λάθος και να οφείλονται σε ασυμφωνία μεταξύ του ηθελημένου και του διατυπουμένου στην απόφαση (Ράμμος, Εγχειρίδιο Αστ.Δικον. Δικ., ΑΠ 1400/1980 ΝοΒ 29.691, 1213/1980 ΝοΒ 29.548). Τα σφάλματα αυτά, που μπορούν να διορθωθούν, πρέπει να είναι πρόδηλα (ΕφΠειρ 602/1997 Ελλνη 40.363, ΕφΑθ 10592/1996 Αρμ.1998.1383, ΕφΠειρ485/2009 αδημ.) και δεν πρέπει να αναφέρονται σε ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής διάταξης νόμου (Σινανιώτης Ερμ.ΚΠολΔ, στο άρθρο 315, σελ. 83, ΑΠ 684/1978 ΝοΒ 27.527, ΕφΑθ 10592/1996 ό.π.), ούτε να μεταβάλουν ηθελημένα το περιεχόμενο της απόφασης ή να ανακαλούν αυτό (ΑΠ 1213/1980 ΝοΒ 29.548). Δεν πρέπει, επίσης, με τις διατυπώσεις διόρθωσης της απόφασης το δικαστήριο να εξετάζει αιτήματα, που υποβλήθηκαν μεν σ’ αυτό, αλλά δεν εξετάστηκαν ή που τώρα για πρώτη φορά υποβάλλονται με την αίτηση διόρθωσης (Μπέης ΠολΔ στο άρθρο 315, ΕφΑθ 6975/1981 ΝοΒ 29.1569). Όπως ειπώθηκε τα σφάλματα που μπορούν να διορθωθούν πρέπει να είναι πρόδηλα, δηλαδή να προκύπτουν από την ίδια την απόφαση, όπως συμβαίνει σε περίπτωση διάστασης μεταξύ σκεπτικού και διατακτικού (ΕφΠειρ 279/1997 ΕλλΔνη 40.363) είτε από τα πρακτικά, τις προτάσεις και γενικά από τα διαδικαστικά της δικογραφίας έγγραφα (ΑΠ 1856/1999 ΕλλΔνη 41.1308, ΕφΑθ 6304/1982 ΕλλΔνη 24.57, ΕφΑθ 5296/1982 Δ 13.712). Επομένως η διόρθωση της αποφάσεως θα γίνει με βάση αυτό τούτο το κείμενό της, τα πρακτικά της συζήτησης, τις προτάσεις των διαδίκων και γενικά τα στοιχεία της δίκης, αποκλειόμενης της διόρθωσης με την επίκληση και προσκομιδή νέων στοιχείων (ΑΠ 1400/1980, 1007/1977, ΕφΑθ 6304/1982, ΕφΑθ 1508/1981 ΝοΒ 29.691, ΝοΒ 26.909, ΕλλΔνη 24.57 και ΝοΒ 29.1111, αντίστοιχα). Η συζήτηση για τη διόρθωση της απόφασης γίνεται με την ίδια διαδικασία που εκδόθηκε η απόφαση που διορθώνεται, με κλήση όλων των διαδίκων που αναφέρονται στην απόφαση, τουλάχιστον οκτώ (8) ημέρες πριν από τη συζήτηση (318 παρ.1 του ΚΠολΔ), ανεξαρτήτως της διαδικασίας με την οποία εκδόθηκε η απόφαση που διορθώνεται.  Η διόρθωση της απόφασης έχει αναδρομική δύναμη που ανατρέχει στον χρόνο δημοσίευσης της διορθουμένης απόφασης (ΑΠ 1151/1956 ΝοΒ 25.698, ΕφΠειρ 602/1997 ΕλλΔνη 40.364). Τέλος, αν κατά τη συζήτηση δεν εμφανίζεται κάποιος διάδικος, που κλητεύθηκε νόμιμα, η διαδικασία προχωρεί σαν να ήταν παρόντες όλοι οι διάδικοι, χωρίς να ορίζεται παράβολο ερημοδικίας (άρθρο 319 του ΚΠολΔ, ΕφΠειρ 206/2014 Α΄δημοσίευση ΤΝΠ Νόμος).

ΙΙ. Στην προκειμένη περίπτωση με τις από 29.9.2020 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ. ……../29.9.2020 και ……./29.9.2020) Πράξεις της Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς Αγγελικής Κόφα, Προέδρου Εφετών, που ταυτίζονται απόλυτα κατά περιεχόμενο, διώκεται η αυτεπάγγελτη διόρθωση της υπ’αριθμ.485/2020 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, με την οποία συνεκδικάσθηκαν, κατά  την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, α) η από 10.7.2014 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ…./11.7.2014 και …./14.7.2014) έφεση, και β) η από 11.7.2014 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ……/11.7.2914 και ………/ 14.7.2014) έφεση κατά της υπ’αριθμ.1743/2014 οριστικής απόφασης του Τμήματος Ναυτικών Διαφορών του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Δικαιολογητικό λόγο της αιτουμένης οίκοθεν διόρθωσης αποτελεί το διαπιστωθέν γεγονός ότι, από αθέλητη και πρόδηλη παραδρομή, τμήμα του διατακτικού της διατυπώθηκε ανακριβώς και εσφαλμένως. Συγκεκριμένα, παρά το ότι στο σκεπτικό της ανωτέρω απόφασης αναφέρεται ότι, κατόπιν της απόρριψης της εκ των συνεκδικασθεισών εφέσεων από 11.7.2014 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ. ………/11.7.2914 και ……./14.7.2014) έφεσης ως κατ’ουσίαν αβάσιμης, τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης της έφεσης αυτής του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, κατόπιν αιτήματός της, θα πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος της ιδίας έφεσης, λόγω της ήττας του, κατ’εφαρμογήν των διατάξεων των άρθρων 179 και 183 του ΚΠολΔ, σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της, εντούτοις, από προφανή και πρόδηλη παραδρομή, στο διατακτικό της εν λόγω απόφασης, και δη στο υπό στοιχείο Β΄τμήμα αυτού, που αφορά στην ως άνω έφεση, περιλήφθηκε διάταξη, και δη η τελευταία του διατακτικού, περί της δικαστικής δαπάνης του κριθέντος ένδικου μέσου, στην οποία εσφαλμένα διαλαμβάνεται ότι επιβάλλονται στον ηττηθέντα εκκαλούντα αυτής τα δικαστικά έξοδα της «εκκαλούσας» του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, το ύψος των οποίων καθορίσθηκε στο ποσό των 14.000 ευρώ, αντί του ορθού «της εφεσίβλητης», ως της νικήσασας στη δίκη επί της ανωτέρω έφεσης διαδίκου. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα οι ένδικες Πράξεις παραδεκτώς εισάγονται για να συζητηθούν ενώπιον του παρόντος καθ’ύλην και κατά τόπον αρμοδίου Δικαστηρίου, το οποίο εξέδωσε την προαναφερθείσα προς διόρθωση απόφαση (άρθρα 317 παρ.2 και 3 του ΚΠολΔ), και είναι νόμιμες, στηριζόμενες στις διατάξεις των άρθρων 315 επ. του ιδίου Κώδικα. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθούν περαιτέρω στην ουσία τους, κατά την τακτική διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκε η προς διόρθωση απόφαση (άρθρα 318 παρ.1 εδαφ.α΄ του ΚΠολΔ), συνεκδικαζόμενες, ερήμην απάντων των διαδίκων, που αναφέρονται στην ανωτέρω απόφαση, ήτοι της εκκαλούσας της από 10.7.2014 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ……../11.7.2014 και ……../ 14.7.2014) έφεσης εδρεύουσας στον ……. και νόμιμα εκπροσωπουμένης εταιρείας με την επωνυμία «………….», του εκκαλούντος της από 11.7.2014 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ……./11.7.2914 και ……./14.7.2014) έφεσης …….., κατοίκου ……., άλλως ……. Αττικής, και της εφεσίβλητης αμφοτέρων των ως άνω εφέσεων ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «…………..», οι οποίοι πρέπει να δικασθούν ερήμην, αλλά η διαδικασία να προχωρήσει σαν να ήταν άπαντες παρόντες, αφού, παρά το ότι αυτοί κλητεύθηκαν νόμιμα και εμπρόθεσμα, με την επιμέλεια της γραμματείας του παρόντος Δικαστηρίου, να εμφανισθούν στην αναγραφόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης δικάσιμο (άρθρο 318 παρ.1 του ΚΠολΔ), όπως προκύπτει από την από 8.10.2020 έκθεση επίδοσης του Επιμελητή του Εφετείου Πειραιώς ……… (όσον αφορά την εταιρεία με την επωνυμία «………..»), την από 8.10.2020 έκθεση επίδοσης του Αστυφύλακα του Α.Τ. ………. (όσον αφορά τον ………..) και την από 9.10.2020 έκθεση επίδοσης του Επιμελητή του ως αυτού ως άνω Δικαστηρίου ………. (όσον αφορά την ομόρρυθμη εταιρεία με την επωνυμία «………….»), εντούτοις κατά την ανωτέρω δικάσιμο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε με τον προσήκοντα τρόπο από τη σειρά του οικείου πινακίου, δεν εμφανίσθηκαν με, ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο (άρθρο 318 παρ.2 του ΚΠολΔ).

ΙΙΙ. Από το σύνολο των εγγράφων, που τέθηκαν υπόψη του παρόντος Δικαστηρίου, στα οποία περιλαμβάνεται η προς διόρθωση απόφαση, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Επί των α) από 10.7.2014 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ……../11.7.2014 και ………./14.7.2014) έφεσης της εδρεύουσας στον …… και νόμιμα εκπροσωπουμένης εταιρείας με την επωνυμία «………» κατά της εδρεύουσας στο ……. Αττικής (οδός ……..) και νόμιμα εκπροσωπουμένης ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «……….», και β) από 11.7.2014 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ……./11.7.2914 και ………/ 14.7.2014) έφεσης του ………., κατοίκου ……., άλλως ……. Αττικής, κατά της αυτής ως άνω ομόρρυθμης εταιρείας, αμφοτέρων των ως άνω ενδίκων μέσων ασκηθέντων ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου και στρεφομένων κατά της υπ’αριθμ. 1743/2014 οριστικής απόφασης του Τμήματος Ναυτικών Διαφορών του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε επί της από 12.7.2011 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ……../13.7.2011) αγωγής της εφεσίβλητης ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «………..» κατά των ανωτέρω εκκαλούντων 1) εταιρείας με την επωνυμία «………..», και 2) ………., καθώς και κατά του μη διαδίκου στην έκκλητη δίκη ……….., εκδόθηκε, κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, η υπ’αριθμ.485/2020 οριστική απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου, με την οποία, αφού συνεκδικάσθηκαν οι ανωτέρω εφέσεις, κατά το ενδιαφέρον εν προκειμένω σημείο απορρίφθηκε η εξ αυτών από 11.7.2014 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ. ……/11.7.2914 και ……./ 14.7.2014) έφεση ως κατ’ουσίαν αβάσιμη και, κατόπιν τούτου, όπως ρητά αναφέρεται στο σκεπτικό της, έγινε δεκτό από το δικάσαν Δικαστήριο ότι η δικαστική δαπάνη του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας της εφεσίβλητης της έφεσης αυτής ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «……..», ως νικήσασας διαδίκου, θα πρέπει να επιβληθεί σε βάρος του εκκαλούντος της ίδιας έφεσης …………., λόγω της ήττας του, κατ’εφαρμογήν των επίσης αναφερομένων στο σκεπτικό διατάξεων των άρθρων 179 και 183 του ΚΠολΔ, με περαιτέρω παραπομπή για τον ειδικότερο καθορισμό του ποσού των εξόδων στην αντίστοιχη περί της δικαστικής δαπάνης του απορριφθέντος ένδικου μέσου διάταξη του διατακτικού της ίδιας απόφασης. Εντούτοις στο διατακτικό της ανωτέρω απόφασης, και συγκεκριμένα στο υπό στοιχείο Β΄ αυτού, που αφορά στην ανωτέρω από 11.7.2014 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ. ……./11.7.2914 και ……../ 14.7.2014) έφεση, που με την ίδια απόφαση απορρίφθηκε ως κατ’ουσίαν αβάσιμη, κατά τα προεκτεθέντα, περιλήφθηκε διάταξη (η τελευταία του διατακτικού της), σύμφωνα με την οποία επιβλήθηκαν σε βάρος του εκκαλούντος της έφεσης αυτής, ως ηττηθέντος διαδίκου, η δικαστική δαπάνη της “εκκαλούσας” του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, το ύψος της οποίας καθορίσθηκε στο ποσό των 14.000 ευρώ, αντί της πράγματι αντιδίκου του εφεσίβλητης ως άνω ομόρρυθμης εταιρείας, που νίκησε στην υπόθεση. Τούτο οφείλεται σε προφανή παραδρομή του παρόντος Δικαστηρίου και ασυμφωνία μεταξύ του ηθελημένου και του διατυπουμένου στη ρηθείσα απόφασή του, αναφορικά με την διάταξή της περί δικαστικών εξόδων, λόγω της απόρριψης της προαναφερθείσας έφεσης, αφού στο σκεπτικό της αναφέρεται με σαφήνεια, ότι τα δικαστικά έξοδα του νικήσαντος διαδίκου, και δη της εφεσίβλητης, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας έπρεπε να επιβληθούν σε βάρος του ηττηθέντος διαδίκου/εκκαλούντος, με αναφορά και των προαναφερθεισών δικονομικών διατάξεων, που ορίζουν την επιβολή των δικαστικών εξόδων του νικήσαντος διαδίκου εις βάρος του ηττηθέντος. Ηττηθείς, διάδικος, στην προκειμένη περίπτωση ήταν ο εκκαλών και νικήσασα η εφεσίβλητη αφού απορρίφθηκε η ασκηθείσα σε βάρος της δεύτερης έφεση του πρώτου. Επομένως, διαπιστώνεται, εν προκειμένω, ασυμφωνία μεταξύ της αληθούς δικαιοδοτικής βούλησης του Δικαστηρίου τούτου, η οποία, σαφώς, ήταν να επιβληθούν σε βάρος του ηττηθέντος διαδίκου (εκκαλούντος) τα δικαστικά έξοδα της, ενδιαφέρουσας εν προκειμένω, δίκης της νικήσασας διαδίκου εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, και του, εκ προφανούς παραδρομής, διατυπωθέντος διατακτικού της προς διόρθωση απόφασης να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα της εκκαλούσας. Από τα περιστατικά, λοιπόν, που προεκτέθηκαν, με σαφήνεια, προκύπτει ότι συντρέχει νόμιμη περίπτωση διόρθωσης του διατακτικού της ως άνω προς διόρθωση αποφάσεως προκειμένου να απαλειφθεί η εσφαλμένη διάταξη αυτής: «Επιβάλλει στον εκκαλούντα της από 11.7.2014 με Γεν.Αριθμ.Καταθ……../2014 και Ειδ.Αριθμ.Καταθ……../2014 έφεσης τα δικαστικά έξοδα της εκκαλούσας του παρόντος βαθμού Δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των δέκα τεσσάρων χιλιάδων (14.000) ευρώ.», και να τεθεί στη θέση της η εξής διάταξη: «Επιβάλλει στον εκκαλούντα της από 11.7.2014 με Γεν. Αριθμ. Καταθ. ……/2014 και Ειδ. Αριθμ. Καταθ. ……../2014 έφεσης τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού Δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των δέκα τεσσάρων χιλιάδων (14.000) ευρώ.» Σημειωτέον ότι, η διόρθωση αυτή δεν αναφέρεται σε ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής διάταξης νόμου, δεν μεταβάλλει ηθελημένο περιεχόμενο της επίμαχης απόφασης, ούτε ανακαλεί αυτό (περιπτώσεις που απαγορεύουν τη διόρθωση), προκύπτει δε από το ίδιο το σκεπτικό – αιτιολογικό της διορθουμένης απόφασης.

Επομένως, πρέπει, να διορθωθεί η παραπάνω απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας απόφασης και να διαταχθεί η σημείωσή της στο πρωτότυπο της διορθουμένης απόφασης.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ τις από 29.9.2020 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ. ………/29.9.2020 και ……../29.9.2020) Πράξεις της Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς ………., Προέδρου Εφετών, για την αυτεπάγγελτη διόρθωση της υπ’αριθμ.485/2020 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, ερήμην των διαδίκων της δίκης, επί της οποίας εκδόθηκε η ανωτέρω απόφαση.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη διόρθωση της υπ’αριθμ.485/2020 απόφασης του Δικαστηρίου τούτου, που εκδόθηκε με την τακτική διαδικασία, ώστε στο τέλος της πρώτης σελίδας του εικοστού δεύτερου (22ου) φύλλου αυτής να απαλειφθεί η τελευταία διάταξή της, που ορίζει ότι: «Επιβάλλει στον εκκαλούντα της από 11.7.2014 με Γεν.Αριθμ.Καταθ……./2014 και Ειδ.Αριθμ.Καταθ……../2014 έφεσης τα δικαστικά έξοδα της εκκαλούσας του παρόντος βαθμού Δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των δέκα τεσσάρων χιλιάδων (14.000) ευρώ.», και να τεθεί στην θέση της η εξής διάταξη:«Επιβάλλει στον εκκαλούντα της από 11.7.2014 με Γεν.Αριθμ.Καταθ……./2014 και Ειδ.Αριθμ.Καταθ………/2014 έφεσης τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού Δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των δέκα τεσσάρων χιλιάδων (14.000) ευρώ.»

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη σημείωση της παρούσας απόφασης στο πρωτότυπο της υπ’ αριθμ.485/2020 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις 20 Μαΐου 2021.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                            Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στις 28 Μαΐου 2021.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                            Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ