Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 301/2021

Αριθμός  301/2021

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

(Τμήμα 2ο )

Αποτελούμενο από τους Δικαστές Ισιδώρα Πόγκα, Πρόεδρο Εφετών,  Μαρία Ανδρεοπούλου, Εφέτη και Γεωργία Λάμπρου, Εφέτη-Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Τ.Λ..

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την …………….,  για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:

ΚΑΛΟΥΣΑΣ-ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: …………….., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της δικηγόρο Θωμά Σταμόπουλο (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).

ΚΑΘ΄ ΩΝ Η ΚΛΗΣΗ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) ……………… ο  οποίος δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, 2) …………… και 3) ………………….., με την ιδιότητά τους ως  συνασκούντων τη γονική μέριμνα του ανήλικου τέκνου τους ……….., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιό τους δικηγόρο Παντελεήμονα Καμά.

Η καλούσα-εκκαλούσα άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 8.6.2010 (αριθμ. εκθ. καταθ.  ……/2010) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκαν η υπ΄ αριθμ.  6274/2013 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που κήρυξε απαράδεκτη τη συζήτηση αυτής και η υπ΄ αριθμ. 1686/2016 απόφαση αυτού, που  απέρριψε την αγωγή.

Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η ενάγουσα και ήδη καλούσα-εκκαλούσα με την από  2.5.2017 (ΓΑΚ/ΕΑΚ  …………/2018) έφεσή της, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε αρχικά (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς …………../2018) η 6η.12.2018, οπότε ματαιώθηκε η συζήτηση αυτής.

Ήδη, με την κατατεθείσα ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, από  20.5.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2020) κλήση της καλούσας-εκκαλούσας, η προκειμένη υπόθεση επανεισάγεται προς συζήτηση ενώπιόν του στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.

Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.

Ο πληρεξούσιος δικηγόρος της καλούσας-εκκαλούσας, ο οποίος παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε και ο πληρεξούσιος δικηγόρος των  δεύτερης και τρίτου εκ των καθ΄ ων η κλήση-εφεσιβλήτων, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Νόμιμα φέρεται προς συζήτηση με την από 20-05-2020 (γεν.αριθμ.καταθ. ……/2020) κλήση της εκκαλούσας- ενάγουσας, η από 02-05-2017 (γεν.αριθμ.καταθ……./2018) έφεσή της κατά της υπ΄αριθμ. 1686/2016  απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που δίκασε κατά την τακτική διαδικασία ερήμην του πρώτου των εναγομένων ήδη πρώτου εφεσίβλητου, μετά τη ματαίωση της συζήτησής της κατά την αρχικώς ορισθείσα δικάσιμο της 06-12-2018,οπότε ορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.

Σύμφωνα με το άρθρο 517 ΚΠολΔ, η έφεση απευθύνεται κατά εκείνων που ήταν διάδικοι στην πρωτόδικη δίκη ή των καθολικών διαδόχων ή των κληροδόχων τους. Αν υπάρχει αναγκαστική ομοδικία, η έφεση πρέπει να απευθύνεται κατά όλων των ομοδίκων, αλλιώς απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Εξάλλου, με την παρ. 1 του άρθρου 76 ΚΠολΔ ορίζεται, εκτός των άλλων, ότι, όταν, εξαιτίας των περιστάσεων που συνοδεύουν την υπόθεση, δεν μπορούν να υπάρχουν αντίθετες αποφάσεις απέναντι στους ομοδίκους, οι πράξεις του καθενός ωφελούν και βλάπτουν τους άλλους, οι δε ομόδικοι, που μετέχουν νόμιμα στη δίκη ή έχουν προσεπικληθεί, αν δεν παραστούν, θεωρούνται ότι αντιπροσωπεύονται από εκείνους που παρίστανται. Αναγκαστική ομοδικία, σύμφωνα με την τελευταία διάταξη, υπάρχει και στην περίπτωση, κατά την οποία ο δανειστής, ασκώντας την αγωγή του άρθρου 939 του Α.Κ. για διάρρηξη  της απαλλοτρίωσης, που έγινε προς βλάβη του από τον οφειλέτη του, ενάγει τον τελευταίο και τον τρίτο, στο οποίο διατέθηκε το περιουσιακό του στοιχείο, διότι στην περίπτωση αυτή, δεν είναι νοητή η έκδοση αντίθετων αποφάσεων απέναντι στους ομόδικους αυτούς (ΑΠ 1332/2011 ΑΠ 552/2011, ΑΠ 1230/2008, ΑΠ 1145/2007, ΑΠ 554/2005, ΕφΠατρ 701/ 2004 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, στην παρ. 3 του ίδιου παραπάνω άρθρου 76 ΚΠολΔ ορίζεται ότι οι απόντες ομόδικοι  καλούνται σε κάθε μεταγενέστερη δικαστική πράξη, ενώ στην παρ. 4 ορίζεται ότι η άσκηση των ένδικων μέσων από κάποιον από τους ομοδίκους της παραγράφου 1 έχει αποτέλεσμα και για τους άλλους. Η τελευταία αυτή ρύθμιση έχει την έννοια ότι, αν ένας αναγκαίος ομόδικος ασκήσει ένδικο μέσο, θεωρείται από το νόμο ότι το άσκησαν και οι ομόδικοι αυτού, παρόλο ότι αυτοί αδράνησαν. Κατά συνέπεια, δεν απαιτείται από το νόμο να απευθύνεται η έφεση, που άσκησε αναγκαίος ομόδικος, με ποινή το απαράδεκτο, και κατά την ομοδίκων του, αφού, στην αντίθετη περίπτωση, ο  αναγκαστικός ομόδικος του εκκαλούντος θα εμφανίζεται να έχει ταυτόχρονα την ιδιότητα του εφεσιβλήτου και του εκκαλούντος, πράγμα που είναι λογικά και νομικά απαράδεκτο (Ολ Α.Π. 321/1983 Νοβ 1983,1575, ΑΠ 1599/2008, Α.Π. 284/2008, Α.Π. 1309/1988 Νοβ 1989, 434). Απαιτείται, όμως οι αναγκαίοι ομόδικοι του εκκαλούντος να καλούνται, σύμφωνα με τα άρθρα 76 παρ. 3 και 110 παρ. 2 ΚΠολΔ, στη συζήτηση της έφεσης, αλλιώς, σε περίπτωση μη εμφάνισης αυτών, κηρύσσεται απαράδεκτη η συζήτηση ως προς όλους τους διαδίκους σύμφωνα με τα άρθρα 524 παρ. 3 εδ. α΄ και 272 παρ. 2 σε συνδυασμό με 271 παρ. 1 και 2 ΚΠολΔ (ΑΠ.1433/2012, ΑΠ 192/2012 ,ΑΠ 1332/2011 ΑΠ 1103/2010, ΕφΠειρ.705/ 2018, ΕφΠειρ.326/ 2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

Στην προκείμενη περίπτωση, η ενάγουσα ήδη εκκαλούσα με την από 08-06-2010 (αριθμ.καταθ……./2010) αγωγή της ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (που με την από 21-01-2014 και με αριθμό κατάθεσης ……./2014 κλήση της επανέλαβε αναγκαστικώς κατ΄άρθρο 291 ΚΠολΔ τη δίκη μετά από την επελθούσα βίαιη διακοπή αυτής που συνέβη με το θάνατο της αρχικώς β΄ των εναγομένων ……………..), εξέθετε ότι σε βάρος του πρώτου και της ήδη θανούσας και αρχικώς β΄ των εναγομένων μητέρας του, ………….., έχει απαίτηση από το από 15-11-2008 ιδιωτικό συμφωνητικό, δυνάμει του οποίου ο μεν πρώτος εναγόμενος αναγνώρισε ότι της οφείλει το εξοφλητέο έως την 30-05-2009 ποσό των 105.000,00 ευρώ, η δε δεύτερη εξ αυτών εγγυήθηκε εγγράφως υπέρ του ως άνω πρωτοφειλέτη. Ότι οι πρώτος και δεύτερη εναγόμενοι την εξαπάτησαν πείθοντάς την να εγγράψει, δυνάμει της υπ αριθμ. 2512/2009 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), συναινετική προσημείωση υποθήκης για το ανωτέρω ποσό, προς διασφάλιση της απαιτήσεώς της, σε ακίνητο (οριζόντια ιδιοκτησία) του πρώτου υπέρ το ισόγειο ορόφου οικοδομής ευρισκόμενης στο Κερατσίνι Αττικής και επι της οδού ………., παριστώντας της ψευδώς ότι αυτό ανήκει κατά κυριότητα στη δεύτερη εναγομένη και αποκρύπτοντάς της ότι είχε σε προγενέστερο χρόνο μεταβιβασθεί κατά ψιλή κυριότητα αιτία γονικής παροχής από τη δεύτερη προς την τρίτη των εναγομένων θυγατέρα της (και αδελφή του πρώτου εναγομένου), με παρακράτηση της ισόβιας επικαρπίας υπέρ της δεύτερης, δυνάμει του υπ΄αριθμ……/1999 συμβολαίου γονικής παροχής της συμβολαιογράφου Αχαρνών ……….., που είχε νομίμως μεταγραφεί στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιά, πλην όμως δεν είχε καταχωρηθεί στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Κερατσινίου. Ότι οι πρώτος και δεύτερη εναγόμενοι δεν εκπλήρωσαν την απορρέουσα από το προαναφερόμενο ιδιωτικό συμφωνητικό υποχρέωσή τους, ενώ δυνάμει του νομίμως καταχωρηθέντος στο Κτηματολογικό Γραφείο Κερατσινίου υπ΄αριθμ…………/9-4-2010 συμβολαίου δωρεάς εν ζωή της συμβολαιογράφου Πειραιά …………, η δεύτερη εναγομένη μεταβίβασε στον ανήλικο υιό των τρίτης και τέταρτου εναγομένων ………… κατά πλήρη κυριότητα, παρακρατώντας εφ΄όρου ζωής το δικαίωμα οίκησης, τα περιγραφόμενα ακίνητα (οριζόντιες ιδιοκτησίες) του υπογείου και ισογείου ορόφου της προπεριγραφόμενης πολυώροφης οικοδομής, που αποτελούσαν τη μοναδική εμφανή περιουσία της. Ότι οι εναγόμενοι γνώριζαν κατά το χρόνο της απαλλοτρίωσης, την απαίτησή της και η δεύτερη εξ αυτών προέβη στην απαλλοτρίωση των ανωτέρω μοναδικών περιουσιακών της στοιχείων, τελούσα σε συνεργασία και εν γνώσει των λοιπών εναγομένων, ενεργώντας δολίως με σκοπό να ματαιώσει την ικανοποίηση της ως άνω απαιτήσεώς της.

Με βάση το ιστορικό αυτό η ενάγουσα επικαλούμενη έννομο συμφέρον, ζήτησε : α) να διαρρηχθεί η ανωτέρω σύμβαση δωρεάς ως καταδολιευτική, β) να υποχρεωθούν οι τρίτη και τέταρτος των εναγομένων να αναμεταβιβάσουν την κυριότητα των ανωτέρω ακινήτων προς τη δεύτερη των εναγομένων, άλλως να θεωρηθεί ότι η προς αναμεταβίβαση δήλωση βούλησης γίνεται αυτοδικαίως με την τελεσιδικία της εκδοθησομένης απόφασης και γ) να αναγνωρισθεί ότι οι εναγόμενοι οφείλουν να καταβάλουν σ΄αυτήν, έκαστος τούτων ατομικώς και επιπλέον οι τρίτη και τέταρτος από αυτούς ως συνασκούντες τη γονική μέριμνα του ανήλικου υιού τους ………, το ποσό των 200.000,00 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική της βλάβη εξαιτίας της αδικοπραξίας τους, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής μέχρι την πλήρη εξόφληση και τέλος να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στην εν γένει δικαστική της δαπάνη.

Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο η εκκαλουμένη απόφαση με την οποία απορρίφθηκε η αγωγή στο σύνολό της ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας.

Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ήδη η εκκαλούσα- ενάγουσα με την υπό κρίση έφεσή της για τους λόγους που αναφέρονται σ` αυτήν, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και ζητεί να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση, ώστε στη συνέχεια να γίνει δεκτή η αγωγή της στο σύνολό της. Η εκκαλούσα- ενάγουσα που άσκησε την κρινόμενη έφεση, συνδέεται με τους λοιπούς ομοδίκους της (εναγόμενους), όπως προεκτέθηκε, με το δεσμό της αναγκαστικής ομοδικίας. Όπως προκύπτει από τα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του παρόντος Δικαστηρίου, ο πρώτος των εναγομένων ………… δεν εμφανίσθηκε στο Δικαστήριο, ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, κατά την αναφερομένη στην αρχή της παρούσας συνεδρίαση (19-11-2020), όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου, αν και έπρεπε αυτός να είχε κληθεί στην παρούσα συζήτηση, γεγονός που δεν προκύπτει από τα έγγραφα που υπάρχουν στη δικογραφία ούτε και η εκκαλούσα που επέσπευσε τη συζήτηση, επικαλείται ότι τον έχει κλητεύσει.

Ως εκ τούτου, η συζήτηση της έφεσης πρέπει να κηρυχθεί  απαράδεκτη ως προς όλους τους διαδίκους, προς αποφυγή έκδοσης αντίθετων αποφάσεων κατά τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας. Τέλος πρέπει να σημειωθεί ότι παράβολο ερημοδικίας δεν θα ορισθεί για τον απολιπόμενο διάδικο, διότι η απόφαση που κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της υπόθεσης έχει μη οριστικό χαρακτήρα και δεν υπόκειται σε ανακοπή ερημοδικίας (ΕφΘεσ 718/ 2010, ΕφΘεσ 237/ 2010, ΕφΑθ 6264/ 2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), ενώ δεν θα περιληφθεί στην παρούσα ούτε διάταξη περί δικαστικών εξόδων, καθόσον η επιδίκαση αυτών επίσης προϋποθέτει οριστική απόφαση, δηλαδή απόφαση με την οποία επιλύεται η διαφορά στην ουσία της (0λομ. ΑΠ 230/1983 ΝοΒ 31.156, ΑΠ 809/1988 Δνη 30.1168, ΑΠ 464/1985 ΝοΒ 33. 411,ΕφΑθ 3181/2000 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της από 02-05-2017 (γεν.αριθμ.καταθ. ………/2018) έφεσης.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά την 2α Ιουνίου 2021 και δημοσιεύθηκε στις 4 Ιουνίου 2021 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους αυτών δικηγόρους.

    Η   ΠΡΟΕΔΡΟΣ                         Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ