ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 369/2021
TO ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τους Δικαστές, Ιωάννη Αποστολόπουλο Προεδρεύοντα Εφέτη, (κωλυομένων των υπηρετούντων Προέδρων Εφετών και των αρχαιότερων Εφετών) Αικατερίνη Κοκκόλη Εφέτη και Κωνσταντίνα Παπαντωνίου Εφέτη-Εισηγήτρια και τη Γραμματέα Ε.Τ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: ……………, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ανάργυρο Δήμιζα, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ και
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Ομόρρυθμης εταιρείας ………….., η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ευστάθιο Κωνσταντόπουλο, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ.
Η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα, άσκησε κατά της εναγομένης και ήδη εφεσίβλητης την από 14.12.2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2018 αγωγή ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία συζητήθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία και επ’ αυτής εκδόθηκε η με αριθμό 2967/2019 οριστική απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, με την οποία το Δικαστήριο κηρύχθηκε καθ’ύλη αναρμόδιο προς εκδίκαση της αγωγής και την παρέπεμψε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, προκειμένου να την εκδικάσει κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών. Κατά της πρωτόδικης οριστικής απόφασης, η ενάγουσα άσκησε την από 9.10.2019 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ΓΑΚ/ ΕΑΚ/ ………/ 14.10.2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου ΓΑΚ/ ΕΑΚ/ ……………/17.10.2019 έφεση. Η συζήτηση της έφεσης προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 2.4.2020 οπότε και ματαιώθηκε λόγω της αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων. Ήδη δε, η υπόθεση επαναφέρεται αυτεπαγγέλτως προς συζήτηση, κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, κατ’ άρθρο 74 § 2 του ν. 4690/2020 (περί κυρώσεως : α) της από 13.4.2020 Π.Ν.Π. «Μέτρα για την αντιμετώπιση των συνεχιζόμενων συνεπειών της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19 και άλλες κατεπείγουσες διατάξεις» (A’ 84) και β) της από 1.5.2020 Π.Ν.Π. «Περαιτέρω μέτρα για την αντιμετώπιση των συνεχιζόμενων συνεπειών της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19 και την επάνοδο στην κοινωνική και οικονομική κανονικότητα» (Α’ 90) και άλλες διατάξεις), με την υπ’ αριθμ. 55/2020 Πράξη της Προέδρου Εφετών Σπυριδούλας Μακρή, που ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Δικαστηρίου τούτου. Κατά τη δικάσιμο αυτή η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά του οικείου πινακίου υπό α.α. 36 και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους με τις προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη έφεση της ενάγουσας κατά της με αριθμό 2967/2019 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, με την τακτική διαδικασία, επί της με ημερομηνία 14.12.2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………./2018 αγωγής, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, (άρθρα 499, 511, 513 § 1β, 516, 517, 518 παρ.2 και 144 παρ.1 και 3 του Κπολ.Δ), καθώς οι διάδικοι δεν επικαλούνται την επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης ούτε από τα έγγραφα της δικογραφίας προέκυψε αυτή. Κατά την άσκηση της έφεσης η εκκαλούσα κατέθεσε το προβλεπόμενο από τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 εδ. Α στ. γ του ΚΠολΔ παράβολο Δημοσίου, και δη το με κωδικό ……………. ηλεκτρονικό παράβολο, σε συνδυασμό με την από 4.11.2018 απόδειξη πληρωμής της AlphaWeb. Πρέπει, επομένως, η έφεση εισαγόμενη ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου που είναι αρμόδιο για την εκδίκασή της (άρθρο 19 ΚΠολΔ) να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της.
Με την προαναφερθείσα αγωγή της, η ενάγουσα ισχυρίστηκε ότι δυνάμει του από 1.9.1992 ιδιωτικού συμφωνητικού μίσθωσης, οι γονείς της ….. και ……………, έναντι μηνιαίου μισθώματος ανερχόμενου στο ποσό των 75.000 δραχμών (220 ευρώ), εκμίσθωσαν κατά ποσοστό 2/3 εξ αδιαιρέτου και 1/3 εξ αδιαιρέτου αντίστοιχα στην εναγομένη ομόρρυθμη εταιρεία για χρονικό διάστημα 6 ετών, ήτοι από 1.9.1992 έως και 31.8.1998 δύο αυτοτελείς και ανεξάρτητες οριζόντιες ιδιοκτησίες πολυόροφης οικιοδομής ανεγερθείσες επί οικοπέδου κείμενου στο Κερατσίνι, στη συμβολή των οδών ……. και ………… και συγκεκριμένα την υπό στοιχεία Απ1 αποθήκη του υπογείου ορόφου εμβαδού 279,13 τ.μ., με πρόσοψη επί της οδού ………. και το υπό στοιχεία Κ3 κατάστημα του ισογείου ορόφου εμβαδού 225,60 τ.μ., με πρόσοψη επί της οδού ……… προκειμένου τα εν λόγω ακίνητα ενοποιούμενα σε ένα ενιαίο κατάστημα να χρησιμοποιηθούν για την πώληση αλουμινίων, σιδηρικών και συναφών ειδών. Ότι, δυνάμει του με αριθμό ……/2.10.2006 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Πειραιώς …………, νομίμως μεταγεγραμμένου, ο εκ των συνεκμισθωτών ………….. μεταβίβασε στην ενάγουσα λόγω γονικής παροχής τα 2/3 εξ αδιαιρέτου του δικαιώματος ψιλής κυριότητας επί των ανωτέρω οριζοντίων ιδιοκτησιών.Μετά δε τον θάνατο αυτού που επισυνέβη στις 3.12.2006, η ενάγουσα κατέστη κυρία των εν λόγω ακινήτων σε ποσοστό 2/3 εξ αδιαιρέτου. Οτι με την από 24.7.2007 εξώδικη δήλωσή της που επιδόθηκε στην εναγομένη και στους εταίρους αυτής, στις 26.7.2007, η ενάγουσα τους γνωστοποίησε ότι κατέστη συγκυρία των ανωτέρω οριζόντιων ιδιοκτησιών σε ποσοστό 2/3 εξ αδιαιρέτου συγκοινοποιώντας τους το ως άνω με αριθμό ………../2.10.2008 συμβόλαιο. Επίσης, τους δήλωσε ότι ενόψει των ιδιοτήτων του ανωτέρω μισθίου, το μηνιαίο μίσθωμα θα πρέπει να ανέρχεται στο ποσό των 5.047,30 ευρώ και όχλησε την εναγομένη να της καταβάλει για το χρονικό διάστημα από 1.1.2007 έως και 25.7.2007 το συνολικό ποσό των 23.554,30 ευρώ. (5.047,30 ευρώ Χ2/3= 3.364,88 ευρώ) και μηνιαίως από 1.8.2007 και εντεύθεν το ποσό των 3.364,86 ευρώ, πλην όμως η τελευταία αρνήθηκε να συμμορφωθεί καταβάλλοντάς της έκτοτε με κατάθεση στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων αυθαιρέτως ως μίσθωμα για το εν λόγω μίσθιο το ποσό των 412 ευρώ μηνιαίως, το οποίο μίσθωμα εισέπραττε η ενάγουσα με τη μνεία οτι επρόκειτο για αποζημίωσης χρήσης λόγω λήξεως της μίσθωσης. Οτι μετά την τελεσίδικη απόρριψη της αγωγής των ……. και …………., με την οποία αυτοί ζητούσαν την ακύρωση της ως άνω δικαιοπραξίας γονικής παροχής, η οποία αφορά στο ανωτέρω υπ’ αριθμ. ………/2006 συμβόλαιο, εκδόθηκε επί της από 28.7.2010 αγωγής της, η με αριθμό 885/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία διετάχθη η εναγομένη να της αποδώσει τη χρήση του ανωτέρω μισθίου λόγω λήξεως της μίσθωσης. Οτι σε εκτέλεση της προαναφερθείσας απόφασης στις 2.3.2018 απεβλήθη η εναγομένη από το μίσθιο συνταχθείσας της με αριθμό ………./2.3.2018 έκθεσης βίαιας αποβολής και εγκατάστασης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών … …… Οτι κατά το χρονικό διάστημα από 1.9.2008 έως και 2.3.2018 η εναγομένη παρακρατούσε και εποιείτο χρήση παρανόμως του ανωτέρω μισθίου κατά το εξ αδιαιρέτου ποσοστό της με αποτέλεσμα να στερείται η ενάγουσα αδικαιολόγητα τη χρήση και τα ωφελήματα των ανωτέρω ακινήτων, καθότι αν τα εκμίσθωνε εκ του συνολικού εμβαδού τους, της άριστης κατάστασής τους και της κεντρικής εμπορικής τους θέσης, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στο αγωγικό δικόγραφο κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων θα απεκόμιζε μηνιαίως το ποσό των 3.364,86 ευρώ και συνολικά το ποσό των 336.626,04 ευρώ (3.364,86-412 ευρώ Χ 114 μήνες) το οποίο ανταποκρίνεται στις μισθωτικές αξίες της περιοχής. Ότι, επικουρικά, η εναγομένη κατέστη πλουσιότερη σε βάρος της περιουσίας της κατά το ποσό των 336.626,04 ευρώ, αφού απέφυγε να καταβάλει σε άλλον εκμισθωτή το ποσό των 2.952,86 ευρώ μηνιαίως για χρονικό διάστημα 114 μηνών, η δε ωφέλειά της αυτή σώζεται μέχρι σήμερα. Μετά από τον παραδεκτό με εν μέρει περιορισμό του αιτήματος της αγωγής από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, η ενάγουσα ζήτησε να αναγνωριστεί ότι η εναγομένη οφείλει να της καταβάλει για τη χρήση του ένδικου μισθίου, για το χρονικό διάστημα από 1.9.2008 έως 2.3.2018, ήτοι μετά τη λήξη της από 1.9.1992 σύμβασης μίσθωσης, το ποσό των 2.952,86 ευρώ μηνιαίως (3.364,86-412 ευρώ ) και συνολικά το ποσό των 336.626,04 ευρώ (2.952,86 Χ 114 μήνες), νομιμοτόκως από την 5η ημέρα εκάστου μηνός, άλλως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, Επίσης, ζήτησε να καταδικαστεί η εναγομένη στην καταβολή της δικαστικής της δαπάνης. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο αφού δίκασε την υπόθεση κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, εξέδωσε την εκκαλουμένη απόφαση, με την οποία έκρινε εαυτό αναρμόδιο καθ’ ύλη για την εκδίκαση της αγωγής και καθώς το μηνιαίο μίσθωμα κατά τον χρόνο λήξης της επίδικης σύμβασης μίσθωσης ανερχόταν στο ποσό των 617 ευρώ, την παρέπεμψε προς εκδίκαση κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Τέλος, επέβαλε στην ενάγουσα τη δικαστική δαπάνη της εναγομένης την οποία όρισε στο ποσό των 5.100 ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα, με την υπό κρίση έφεσή της για τους διαλαμβανόμενους σ’ αυτήν λόγους, που ανάγονται στην εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου, ζητώντας να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη και να γίνει δεκτή η αγωγή της,
Στη διάταξη του άρθρου 601 του ΑΚ ορίζεται: “Ο μισθωτής, για όσο χρόνο παρακρατεί το μίσθιο μετά τη λήξη της μίσθωσης, οφείλει ως αποζημίωση το συμφωνημένο μίσθωμα, χωρίς αυτό να αποκλείει δικαίωμα του εκμισθωτή να απαιτήσει και άλλη περαιτέρω ζημία”. Κατά τη διάταξη αυτή προϋποθέσεις για απαίτηση του συμφωνημένου μισθώματος, ως αποζημιώσεως χρήσεως, είναι η λήξη της μίσθωσης και η μετά ταύτα παράνομη παρακράτηση του μισθίου από τον μισθωτή, χωρίς να ερευνάται αν ο εκμισθωτής υπέστη ζημία από την καθυστέρηση της απόδοσης. Εκτός όμως, από την πιο πάνω αποζημίωση χρήσεως ο εκμισθωτής δικαιούται να απαιτήσει για την παρακράτηση του μισθίου και την αποκατάσταση κάθε άλλης περαιτέρω ζημίας κατά τις γενικές διατάξεις περί υπερημερίας του οφειλέτη (άρθρο 343 επ. ΑΚ), η οποία έχει ως προϋπόθεση το πταίσμα του οφειλέτη, το οποίο τεκμαίρεται και την ανυπαρξία αυτού οφείλει να επικαλεσθεί, κατ` ένσταση και αποδείξει ο οφειλέτης (άρθρα 336, 342ΑΚ) για να απαλλαγεί. Τέτοια ζημία είναι συνήθως το μίσθωμα, το οποίο θα λάμβανε ο εκμισθωτής από άλλο μισθωτή, εάν του παραδιδόταν το μίσθιο κατά τη λήξη της μίσθωσης. Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 48 του ΠΔ 34/1995(άρθρο 25 ν.813/1978) “Κωδικοποίηση διατάξεων νόμων περί εμπορικών μισθώσεων” κάθε διαφορά από τη μίσθωση που ρυθμίζεται από το παρόν διάταγμα υπάγεται στην αρμοδιότητα του Μονομελούς Πρωτοδικείου ή του Ειρηνοδικείου, ανάλογα με το ποσό του καταβαλλόμενου μισθώματος, κατά τις διακρίσεις των άρθρων 14 παρ. 1 εδ β και 16 αρ. 1 του KΠολΔ. Στην αρμοδιότητα των ως άνω δικαστηρίων υπάγονται και οι διαφορές από παρεπόμενες συμβάσεις της μίσθωσης, καθώς και εκείνες από το άρθρο 601του ΑΚ και 23 του Ν. 813/1978. Οι διαφορές από τα προηγούμενα εδάφια εκδικάζονται κατά τη διαδικασία των άρθρων 647 έως 662του KΠολΔ. Κατά την σαφή έννοια της διάταξης αυτής ο νομοθέτης θέλησε να υπαγάγει στην ταχεία και ολιγοδάπανη διαδικασία των διαφορών περί παραδόσεων ή αποδόσεως μισθίου όλες τις διαφορές που πηγάζουν από τις εμπορικές μισθώσεις και τις συναφείς με αυτές συμβάσεις, μεταξύ των οποίων και οι αξιώσεις του κυρίου του ακινήτου, από την παρακράτησή του από το μισθωτή μετά τη λήξη της μίσθωσης (βλ. ΑΠ1294/2011 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 332/2014, ΕφΑΘ 1505/2010 τράπεζα νομικών πληροφοριών “ΝΟΜΟΣ”, ΕφΑΘ 1139/2000 ΕλλΔνη 2002.189, ΕφΑΘ 4141/1993 τράπεζα νομικών πληροφοριών “ΝΟΜΟΣ”). Κατά το άρθρο 16 περιπτ. 1 τουKΠολΔ στην αρμοδιότητα του Μονομελούς Πρωτοδικείου υπάγονται, ακόμη και αν η αξία του αντικειμένου της διαφοράς υπερβαίνει τις 250.000 ευρώ, εκτός των άλλων περιπτώσεων, οι διαφορές από μίσθωση πράγματος που δεν υπάγονται στην αρμοδιότητα των Ειρηνοδικείων. Από τη διάταξη αυτή σαφώς συνάγεται ότι στην εξαιρετική αρμοδιότητα του Μονομελούς Πρωτοδικείου υπάγεται κάθε διαφορά, η οποία ως αναγκαία ιστορική αιτία έχει τη σύμβαση μισθώσεως, ασχέτως ομαλής ή ανώμαλης εξέλιξης της (Ράμμος, Εγχειρίδιο Αστικού Δικονομικού Δικαίου τόμ. Α` (1978) παρ. 75. ε` σελ. 168, Χ. Παπαδάκη, Αγωγές Αποδόσεως Μισθίου εκδ. 1990 σελ. 486 αριθμ. 1445, ΕΑ 12554/1988 ΑρχΝ 40 σελ. 267, ΕΑ 7783/1983 ΕλλΔνη 25.361), εφόσον το μηνιαίο μίσθωμα υπερβαίνει το ποσό των 600 ευρώ, ανεξάρτητα από τον αριθμό των εκμισθωτών που δικαιούνται να το λάβουν ή των μισθωτών που υποχρεούνται να το καταβάλουν (βλ. ΕφΑθ2570/2010 Τραπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ).
Στην προκειμένη περίπτωση, με τον πρώτο λόγο της έφεσής της η εκκαλούσα ισχυρίζεται ότι εσφαλμένα η εκκαλουμένη απόφαση εκτίμησε ότι για το χρονικό διάστημα από 1.9.2008 έως 2.3.2018 οφείλονται μισθώματα ή επιμέρους μισθώματα-επιμέρους αποζημίωση χρήσης και επομένως πρόκειται περί μισθωτικής διαφοράς, ενώ τα αγωγικά αιτήματα αφορούσαν αποζημίωση χρήσης και μόνον και επομένως, κατά τους ισχυρισμούς της, αρμόδιο προς εκδίκαση της αγωγής ήταν το επιληφθέν Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς. Ο ως άνω λόγος έφεσης, τυγχάνει απορριπτέος ως αβάσιμος, καθώς ανεξαρτήτως του αν τα αιτούμενα από την ενάγουσα ποσά αφορούν μισθώματα ή αποζημίωση χρήσης, αρμόδιο προς εκδίκαση της ένδικης αγωγής, η οποία αφορά σε διαφορά που απορρέει από την ως άνω αναφερόμενη στην αγωγή σύμβαση εμπορικής μίσθωσης, είναι το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς (εφόσον το μηνιαίο μίσθωμα κατά το χρόνο λύσης της σύμβασης μίσθωσης υπερέβαινε το ποσό των 600 ευρώ, όπως δέχθηκε η εκκαλουμένη χωρίς να βάλλεται με λόγο έφεσης ως προς το κεφάλαιο της αυτό), στο οποίο θα πρέπει να εκδικαστεί κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (άρθρο 614 παρ.1α ΚΠολΔ), σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στην ανωτέρω μείζονα σκέψη της παρούσας απόφασης.
Περαιτέρω, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, η ερμηνεία του κανόνα δικαίου που εφαρμόστηκε από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ήταν ιδιαίτερα δυσχερής, λόγω της πρόβλεψης εκδίκασης αξιώσεων που απορρέουν από τη διάταξη του άρθρου 601 του ΑΚ, με πλείονες διαδικασίες, που ορίζονται κατά περίπτωση με ειδικούς νόμους. Συνεπώς κατά παραδοχή του δεύτερου λόγου της έφεσης, που κατατείνει στην απαλλαγή της εκκαλούσας από την καταβολή της σχετικής δικαστικής δαπάνης, πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση, αποκλειστικώς ως προς το μέρος της που αφορά στη δικαστική δαπάνη, αφού δε η εν λόγω υπόθεση κρατηθεί προς εκδίκαση στο Δικαστήριο αυτό, κατά το ως άνω μέρος της (άρθρο 535 παρ 1 ΚΠολΔ), πρέπει να συμψηφισθεί η δικαστική δαπάνη (όσον αφορά την πρωτόδικη δίκη) μεταξύ των διαδίκων. Επίσης, για τους ίδιους ως άνω λόγους, πρέπει να συμψηφισθεί μεταξύ των διαδίκων και η δικαστική δαπάνη για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας (άρθρο 179 του ΚΠολΔ). Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου που κατατέθηκε για την άσκηση της εφέσεως στην εκκαλούσα, ενόψει της μερικής νίκης της τελευταίας στην παρούσα (δευτεροβάθμια) δίκη, την οποία αυτό αφορά (άρθρο 495 παρ. 4 του ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα εκτίθεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την έφεση αντιμωλία των διαδίκων
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ όσα στο σκεπτικό κρίθηκαν ως απορριπτέα.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και, ως ακολούθως, κατ’ ουσίαν την έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ τη με αριθμό 2967/2019 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτική διαδικασία) αποκλειστικώς ως προς το μέρος της που αφορά στη δικαστική δαπάνη.
ΚΡΑΤΕΙ και δικάζει την από 14.12.2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………/2018 αγωγή,αποκλειστικώς όσον αφορά στο ως άνω μέρος της, κατά το οποίο εξαφανίσθηκε η εκκαλούμενη απόφαση.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τη δικαστική δαπάνη των διαδίκων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του με κωδικό ………… ηλεκτρονικού παραβόλου, στην εκκαλούσα.
ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις 11 Μαΐου 2021 και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, με άλλη σύνθεση, λόγω μεταθέσεως και αναχωρήσεως της Εφέτη, Κωνσταντίνας Παπαντωνίου, αποτελούμενη από τους Δικαστές, Ιωάννη Αποστολόπουλο, Πρόεδρο Εφετών, Αικατερίνη Κοκκόλη και Εμμανουηλία –Αλεξάνδρα Κεχαγιά Εφέτες και με την Γραμματέα, Τ.Λ., λόγω αποσπάσεως και αναχωρήσεως της Γραμματέως Ε.Τ, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων στις 22 Ιουλίου 2021.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ