Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 428/2021

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΕΙΔΙΚΗ  ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

 Περίληψη

Απεύθυνση έφεσης κατά προσωρινού -οριστικού  δικαστικού συμπαραστάτη, ενηλικιωθέντος ανηλίκου, τελούντος υπό επικουρική δικαστική συμπαράσταση, ενώ νομιμοποιείται ως διάδικος  ο ίδιος ατομικά στις οικογενειακές διαφορές. Απορρίπτει έφεση ως απαράδεκτη.

Αριθμός  απόφασης :   428/ 2021

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Δημήτριο Καβαλλάρη, Εφέτη, που ορίστηκε από ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, και τη Γραμματέα Τ.Λ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …………………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ : ………………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του, Νικόλαο Χαραλαμπίδη, όπως γίνεται αναφορά στα πρακτικά.

ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ : ……………., υπό την ιδιότητα της ως δικαστικής συμπαραστάτριας  και ασκούσας την επιμέλεια του ήδη ενήλικου τέκνου των διαδίκων ………………  , η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια Δικηγόρο της Ιωάννα Δούκα, με δήλωση του άρθρου 242 § 2 ΚΠολΔ.

Η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη άσκησε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς την από τις 7-11-2016 και με αρ. καταθ. ………./2016  αγωγή της  επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό 3273/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Κατά της απόφασης αυτής ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών άσκησε την από 11-9-2019 έφεση του και με αρ…../……/2019 έφεσή του,  η συζήτηση της οποίας ορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρθηκε στην αρχή της παρούσας.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, αφού αυτή εκφωνήθηκε από πινάκιο, οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων, παραστάθηκαν με δηλώσεις του άρθρου 242 ΚΠολΔ και αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που είχαν προκαταθέσει.

AΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Κατά τη διάταξη του άρθρου 517 του ΚΠολΔ,   η έφεση ασκείται  κατά εκείνων που ήταν διάδικοι στην πρωτόδικη δίκη ή των καθολικών διαδόχων ή των κληροδόχων τους. Στοιχεία του δικογράφου της εφέσεως είναι κατά το άρθρο 118, το όνομα, το επώνυμο και το πατρώνυμο του εφεσιβλήτου, καθώς και το είδος και αντικείμενο του δικογράφου. Ο εκκαλών, άρα υποχρεούται να προσδιορίζει και την ιδιότητα με την οποία δικάζεται ο αναφερόμενος ως εφεσίβλητος, ατομικώς ή για λογαριασμό και ως αντιπρόσωπος άλλου, στοιχεία που ανάγονται στο ορισμένο και παραδεκτό του δικογράφου (ΚΠολΔ 532).  Με βάση την ίδια διάταξη διάδικοι είναι εκείνοι οι οποίοι από την προσβαλλόμενη απόφαση προκύπτει ότι δικάσθηκαν με αυτήν, ενώ σε περίπτωση που η έφεση ασκείται κατά μη διαδίκου απορρίπτεται ως απαράδεκτη (ΟλΑΠ 11/1992, ΑΠ 1426/2013, ΕφΠειρ 413/2005, Σ. Σαμουήλ: Η έφεση, εκ. 2003, αριθ. 336. ΕφΔωδ 273/2005).  Εξάλλου κατά το άρθρο 127 Α.Κ. όποιος έχει συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του (ενήλικος) είναι ικανός για κάθε δικαιοπραξία, κατά δε το άρθρο 63 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ. όποιος είναι ικανός για οποιαδήποτε δικαιοπραξία μπορεί να παρίσταται στο δικαστήριο με το δικό του όνομα. 2. Κατά την διάταξη του άρθρου 63 του ΚΠολΔ, όποιος είναι ικανός για οποιαδήποτε δικαιοπραξία, μπορεί να παρίσταται στο δικαστήριο με το δικό του όνομα, ενώ κατά την διάταξη του άρθρου 64 § 1 του ιδίου Κώδικα, όσοι είναι ανίκανοι να παρίστανται στο δικαστήριο με το δικό τους όνομα, εκπροσωπούνται από τους νομίμους αντιπροσώπους τους. Από τις διατάξεις αυτές σε συνδυασμό και με εκείνη του άρθρου 286 Κ.Πολ.Δ. κατά την οποία η διακοπή της δίκης, συνεπεία μεταβολής στο πρόσωπο του διαδίκου επέρχεται μόνο αν η μεταβολή αυτή συμβεί έως ότου τελειώσει η προφορική συζήτηση, μετά την οποία εκδίδεται η οριστική απόφαση, συνάγεται ότι στην περίπτωση κατά την οποία διάδικοι στην πρωτόδικη δίκη ήταν οι ασκούντες τη γονική μέριμνα ανηλίκου,  που όμως ενηλικιώθηκε μετά την έκδοση της οριστικής απόφασης, η έφεση κατά της τελευταίας πρέπει ν` απευθύνεται κατά του διαδίκου που έχει ενηλικιωθεί, με  την προϋπόθεση ότι ο εκκαλών μέχρι την άσκηση της έφεσης έλαβε γνώση της ενηλικίωσης αυτού και όχι κατά των νομίμων αντιπροσώπων του οι οποίοι δεν νομιμοποιούνται  πλέον παθητικά, αλλιώς αυτή είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη κατ` άρθρο 532 Κ.Πολ.Δ.  (ΑΠ 1288/2012, ΑΠ 181/2011, ΑΠ 180/2011, ΑΠ 1439/2010, ΕφΛαρ 262/2013, ΕφΠειρ 84/2019 http://www.efeteio-peir.gr/wordpress/?p=1073). Περαιτέρω κατά τη  διάταξη του άρθρου 1676 του ΑΚ  το δικαστήριο που υποβάλλει ένα πρόσωπο σε δικαστική συμπαράσταση, είτε: 1. τον κηρύσσει ανίκανο για όλες ή για ορισμένες δικαιοπραξίες, γιατί κρίνει ότι αδυνατεί να ενεργεί γι`αυτές αυτοπροσώπως (στερητική δικαστική συμπαράσταση, πλήρης ή μερική) είτε 2. ορίζει ότι για την ισχύ όλων ή ορισμένων  δικαιοπραξιών του απαιτείται η συναίνεση του δικαστικού συμπαράσταση (επικουρική δικαστική συμπαράσταση, πλήρης ή μερική) είτε 3. αποφασίζει συνδυασμό των δύο προηγούμενων ρυθμίσεων. Αυτός που τίθεται σε επικουρική δικαστική συμπαράσταση όπως αναφέρεται στη διάταξη του άρθρου 594 ΚΠολΔ (όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του από το ν.4335/2015, βλ. και την αντίστοιχη διάταξη του άρθρου 598 ΚΠολΔ, όπως ίσχυε, με πιό στενό όμως πεδίο εφαρμογής)  έχει ικανότητα δικαστικής παράστασης (ατομικά) στις δίκες που αφορούν τις διαφορές από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση (άρθρο 592 ΚΠολΔ μετά την τροποποίηση από το ν.4335/2015) έχοντας τη δυνατότητα  να ασκεί μόνος του τις σχετικές αγωγές και να εμφανίζεται στο Δικαστήριο,  χωρίς τη συγκατάθεση οποιουδήποτε άλλου προσώπου και παρά την εναντίωση του δικαστικού συμπαραστάτη, η οποία δεν ασκεί επιρροή.  Η ίδια ρύθμιση ισχύει και για την άσκηση και συζήτηση ενδίκων μέσων (βλ. Απαλαγάκη ΕρμΚΠολΔ 2019 άρθρο 64 αρ. 6, Βαθρακοκοίλης ΚΠολΔ, συμπληρωμ. τόμος άρθρο 598).

Στην προκείμενη περίπτωση, φέρεται στο Δικαστήριο αυτό η  από 11-9-2019 και με αρ…………./2019 έφεσή του εναγόμενου και ήδη εκκαλούντος  κατά της με αρ. 3273/2018 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε με την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, επί της από 7-11-2016 και με αρ. καταθ. ……./2016  αγωγή της ενάγουσας ……………. ως ασκούσας την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων ……………., με αντικείμενο τη διατροφή αυτού.  Η έφεση απευθύνεται κατά της ………….., με την ιδιότητά της ως δικαστικής συμπαραστάτριας  και ασκούσας την επιμέλεια του ήδη ενήλικου τέκνου των διαδίκων …………….., γεννηθέντος την 15-11-1998, ήτοι  σήμερα 21 ετών.  ΄Οπως σε άλλο σημείο του δικογράφου αναφέρεται,  ο ήδη ενήλικος ……………….  με την υπ΄ αρ. 3256/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (εκουσίας δικαιοδοσίας), έχει τεθεί  σε πλήρη επικουρική δικαστική συμπαράσταση και διορίστηκε προσωρινή επικουρική δικαστική συμπαραστάτρια αυτού η μητέρα αυτού  για το χρονικό διάστημα από τη δημοσίευση μέχρι την τελεσιδικία της απόφασης αυτής (3256/2017) και οριστική δικαστική συμπαραστάτρια αυτού για το χρόνο μετά την τελεσιδικία αυτής. Όμως ο  ήδη ενήλικος υιός των διαδίκων (όπως ήταν γνωστό στον εκκαλούντα),  δεν είχε τεθεί σε πλήρη στερητική  δικαστική συμπαράσταση, ώστε να απαιτείται να απευθυνθεί η έφεση και να εκπροσωπηθεί στη δίκη από την αρχική ενάγουσα ως δικαστική συμπαραστάτρια και νόμιμη αντιπρόσωπο αυτού, αλλά είχε τεθεί σε επικουρική δικαστική συμπαράσταση κι εφόσον  επρόκειτο για διαφορά  από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση είχε τη δυνατότητα, ενόψει των όσων εκτέθηκαν,  να παραστεί στο Δικαστήριο στο  όνομά του, χωρίς μάλιστα να απαιτείται η συναίνεση της δικαστικής συμπαραστάτριας (αρχικά προσωρινής και κατόπιν οριστικής). Σημειώνεται ότι και  κατά τη συζήτηση της αγωγής στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που είχε ασκήσει η μητέρα του ως ασκούσα την επιμέλεια αυτού,  είχε παραστεί ο ίδιος με την έγγραφη συναίνεση της δικαστικής συμπαραστάτριας (βλ.  2η σελίδα της εκκαλούμενης απόφασης),  ώστε (ανεξαρτήτως της συναίνεσης) αυτός ήταν πλέον ο διάδικος,  όπως καταγράφηκε και στο διατακτικό της απόφασης (Υποχρεώνει τον εναγόμενο να προκαταβάλει μηνιαίως στον ενάγοντα …………….)   Επομένως  η επίδικη έφεση έπρεπε ως δικόγραφο να  απευθυνθεί εναντίον του και όχι κατά της δικαστικής συμπαραστάτριας αυτού  μητέρας αυτού. Συνακόλουθα, αφού  η έφεση δεν απευθύνθηκε στον oρθό διάδικο πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη. Σε βάρος του εκκαλούντος λόγω της ήττας του, πρέπει να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα  εφεσίβλητης, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή του οικείου αιτήματος της τελευταίας (άρθρα 106, 176, 183 και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ  αντιμωλία των διαδίκων.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 11-9-2019 έφεση του και με αρ…………./2019 έφεση κατά της με αρ. 3273/2018 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε με την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα  της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των 400 ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς να παρίστανται  οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 31.8.2021.

 Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                      Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ