ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
2ο ΤΜΗΜΑ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός Απόφασης 552/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από το Δικαστή Ελευθέριο Γεωργίλη, Εφέτη, ο οποίος ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και τη Γραμματέα Τ.Λ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …….. ……., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:
Εκκαλούντος: …………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Μιχαήλ Κορακή, με δήλωση. Και
Εφεσίβλητου: …………. ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Παύλο Σαράκη, με δήλωση.
Ο ενάγων ζήτησε να γίνει δεκτή η από 24.7.2017 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2017 αγωγή, την οποία άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, αφού με την απόφασή του 3671/2018 διέταξε την επανάληψη της συζήτησης, με την απόφαση 319/2019 δέχθηκε εν μέρει την αγωγή. Κατά της τελευταίας απόφασης ο εναγόμενος άσκησε την από 12.3.2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2019 έφεση, η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε για τις 7.5.2020, αλλά δεν διεξήχθη, λόγω προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων. Ήδη, με την πράξη 78/2020 του Δικαστή που ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, η οποία έλαβε τον ίδιο αριθμό έκθεσης κατάθεσης με αυτόν της κατάθεσής της ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου για τον προσδιορισμό δικασίμου (287/ 194/2019), προσδιορίστηκε η συζήτησή της αυτεπάγγελτα, κατ’ άρθρο 74 §2 του ν. 4690/2020, για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο. Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το πινάκιο και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των δια-δίκων, ύστερα από δήλωσή τους, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ., δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, αλλά προκατέθεσαν προτάσεις.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
I.Με την υπό κρίση έφεση προσβάλλεται η απόφαση 319/2019 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία. Το τελευταίο δικαστήριο, έκρινε ως νόμιμη (άρθρα 297, 298, 299, 330, 914, 932 Α.Κ., 308 και 309 Π.Κ.) και δέχθηκε εν μέρει κατ’ ουσίαν την από 24.7.2017 αγωγή του …………., με την οποία, επικαλούμενος αδικοπρακτική συμπεριφορά εναντίον του και την πρόκληση σωματικών βλαβών από τον εναγόμενο ………., ζήτησε να υποχρεωθεί ο τελευταίος να του καταβάλει, ως αποζημίωση το ποσό των 2.557,92 ευρώ και ως χρηματική ικανοποίηση αυτό των 40.000 ευρώ. Η από 12.3.2019 έφεση του εναγομένου έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 παρ. 1, 511, 513 παρ. 1 περ. β, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.) και αρμοδίως φέρεται για συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του Κ.Πολ.Δ.). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή (άρθρο 532 του Κ.Πολ.Δ.) και να ερευνηθεί περαιτέρω, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.), κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, εφόσον έχει κατατεθεί το σχετικό παράβολο, κατ’ άρθρο 495 παρ. 3Α. περ. γ´ του ίδιου Κώδικα.
ΙΙ. Από την εκτίμηση των ενόρκων βεβαιώσεων .., … και ../ 30.11.2017, 381 και …./18.12.2017 των μαρτύρων που εξετάστηκαν ενώ-πιον της Ειρηνοδίκη Νίκαιας, τις οποίες προσκομίζει ο εκκαλών, ύστερα από νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση του εφεσίβλητου, όπως προκύπτει από τις εκθέσεις επίδοσης ….´/27.11.2017 της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Δυτικής Στερεάς Ελλάδας …….. (ως προς τις τρεις πρώτες βεβαιώσεις) και …….´/13.12.2017 της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Δυτικής Στερεάς Ελλάδας ………. (ως προς τις δύο τελευταίες), τις ένορκες βεβαιώσεις …/4.12.2017 και …./16.9.2021 των μαρτύρων, που εξετάστηκαν ενώπιον του Συμβολαιογράφου Αγρινίου ………, τις οποίες προσκομίζει ο εφεσίβλητος, ύστερα από νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση του εκκαλούντος, όπως προκύπτει από τις εκθέσεις επίδοσης …./29.11.2017 και …/13.9.2021 αντίστοιχα του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών ………., καθώς και από όλα τα έγγραφα, που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νόμιμα, τα οποία λαμβάνονται υπόψη, είτε προς άμεση απόδειξη, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων – η τυχόν αναφορά κατωτέρω ορισμένων από τα ανωτέρω έγγραφα είναι ενδεικτική, αφού δεν παραλήφθηκε κάποιο για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς (Α.Π. 1045/2017 και Α.Π. 386/2015 στην Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”) – αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο εφεσίβλητος, ο οποίος είχε αποφοιτήσει από το Τμήμα …….. του Τ.Ε.Ι. Αθηνών, κατατάχθηκε στις 12.11.2012, στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων, στο ……… Αττικής, με σωματική ικανότητα Ι1, προκειμένου να εκτίσει την στρατιωτική του θητεία και στις 7.12.2012 έλαβε την ειδικότητα του …………, λόγω του ως άνω πτυχίου, που κατείχε. Στις 24.2.2013 μετατέθηκε στο … Τάγμα Πεζοναυτών, στον …. Αττικής, όπου και συνέχισε την έκτιση της θητείας του. Στο ίδιο Τάγμα (…….) υπηρετούσε και ο εκκαλών, με την ειδικότητα του ………….. Κατά τις μεσημβρινές ώρες της 25.5.2013, ημέρα Σάββατο, ο εφεσίβλητος εκτελούσε ανατεθείσα υπηρεσία στο …….. της Μονάδας του, μαζί με άλλους δύο πεζοναύτες, τον ……….. και τον ……….., ενώ ο εκκαλών εκτελούσε χρέη θαλαμοφύλακα του φυλακίου. Ανάμεσα στον εφεσίβλητο και τους άλλους δύο συναδέλφους του, οι οποίοι ήταν στρατεύσιμοι παλαιότερης ΕΣΣΟ, παρουσία του εκκαλούντος, έγινε συζήτηση αναφορικά με τη διεξαχθείσα Τακτική Άσκηση Μετά Στρατευμάτων, που είχε ολοκληρωθεί λίγες ημέρες πριν στο όρος Πάρνηθα. Εξαιτίας του γεγονότος ότι ο τελευταίος δεν είχε καταφέρει να ανταπεξέλθει με επιτυχία στην άσκηση, αποχωρώντας από την πρώτη ημέρα, επειδή είχε ζαλιστεί, ο εφεσίβλητος άρχισε να τον ειρωνεύεται και να τον προσβάλλει, αποκαλώντας τον “γιωτά”, δηλαδή άτομο μειωμένης σωματικής ικανότητας και “αδερφή”, ταυτόχρονα, δε, χρησιμοποιώντας ένα πλαστικό μπουκάλι δίκην ανδρικού γεννητικού οργάνου, τον ακούμπησε με αυτό στην πλάτη. Ο εκκαλών του είπε να σταματήσει και βγήκε στον προαύλιο χώρο του φυλακίου. Μετά από ομιλία 15 λεπτών στο τηλέφωνο μπήκε ξανά μέσα στο φυλάκιο και το έδωσε στον εφεσίβλητο για να μιλήσει με τον συνομιλητή του, ο οποίος τον απείλησε (εκκαλούντα), λόγω της κατά τα ανωτέρω συμπεριφοράς του. Ο εφεσίβλητος απευθύνθηκε στον εκκαλούντα, λέγοντάς του “τι είναι αυτά; βάζεις άτομα να μας απειλήσουν;”. Στη συνέχεια, ο τελευταίος άρχισε να κάνει βόλτες μέσα στο φυλάκιο και ξαφνικά, κρατώντας στο δεξί του χέρι, τα κλειδιά από τις κλειδαριές των οπλοβαστών, ερχόμενος από πίσω και αφού έπιασε τον εφεσίβλητο με το αριστερό χέρι από το σβέρκο, του γύρισε το κεφάλι και με το δεξί του χέρι άρχισε να τον χτυπάει στο πρόσωπο κυρίως στη δεξιά πλευρά. Αφού πρόλαβε και χτύπησε τον εφεσίβλητο έξι φορές, με τέτοια δύναμη και μανία, ώστε το μεγαλύτερο από τα κλειδιά λύγισε, οι άλλοι δύο πεζοναύτες κατάφεραν να τον απομακρύνουν. Αμέσως ειδοποιήθηκε ο Δόκιμος Έφεδρος Αξιωματικός, που ήταν υπεύθυνος του φυλακίου και ο εφεσίβλητος διακομίστηκε στο ιατρείο του Κέντρου Εκπαίδευσης Τεθωρακισμένων, προκειμένου να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες, αποφασίσθηκε δε, αυθημερόν η διακομιδή του στο 401 ΓΣΝΑ. Κατά την οφθαλμολογική εκτίμηση, διαγνώστηκε «απόπτωση επιθηλίου ΔΟ και ήπια φλεγμονή προσθίου θαλάμου μετά από πλήξη ΔΟ», καθώς και “ήπια φλεγμονή πρόσθιου θαλάμου μετά από πλήξη, εκδορές τριχωτού κεφαλής, δεξιάς παρειάς και αριστερού άνω βλεφάρου”. Εξάλλου, τέθηκε ελεύθερος υπηρεσίας επί τετραημέρου και έγινε σύσταση για την αποφυγή άρσης βάρους και έντονης σωματικής δραστηριότητας. Στις 28.5.2013, ο εφεσίβλητος μετέβη εκ νέου στην Οφθαλμολογική Κλινική του άνω 401 ΓΣΝΑ, όπου διεγνώσθησαν «πετεχειώδεις επί αμφιβληστροειδικές αιμορραγίες στην 8η– 9η ώρα (άκρα περιφέρεια) με συνοδό ήπιο οίδημα αμφιβληστροειδούς» και έμεινε εκ νέου ελεύθερος υπηρεσίας επί 7ημέρου και ελεύθερος ασκήσεων επί 15νθημέρου. Ακολούθως, την ίδια ως άνω ημερομηνία, στη Χειρουργική Κλινική του ιδίου Νοσοκομείου, ο ενάγων διεγνώσθη με “κάκωση μαλακών μορίων βρεγματικής χώρας ΔΕ και ΔΕ ινιακής χώρας, καθώς και περιοφθαλμικές εκχυμώσεις”, έγινε δε, σύσταση για νευρολογική εκτίμηση. Κατά την επανεξέτασή του, στις 4.6.2013 στα Εξωτερικά Ιατρεία της Οφθαλμολογικής Κλινικής του 401 ΓΣΝΑ διαπιστώθηκαν «πετεχειώδεις αιμορραγίες αμφιβληστροειδούς ΔΟ στην 9η ώρα και αποφασίστηκε η εισαγωγή του στην Οφθαλμολογική κλινική του ίδιου Νοσοκομείου. Κατά τη διάρκεια της Νοσηλείας του, στις 5.6.2013, και υπό καθημερινή παρακολούθηση, παρουσίασε «γιγαντιαία ρωγμή αμφιβληστροειδούς ΔΟ στην άκρα περιφέρεια (6η – 9η ώρα) με συνοδές αιμορραγίες». Την επόμενη ημέρα (6.6.2013) διακομίσθηκε στο τμήμα Υαλοειδούς – Αμφιβληστροειδούς του ΓΝΑ “Κοργιαλένειο – Μπενάκιο ΕΕΣ”, όπου υποβλήθηκε σε περιχαράκωση της ρωγμής με διπλό στοίχο laser». Επίσης, του συνεστήθη αποφυγή άρσης βαρών και έντονης σωματικής δραστηριότητας, καθώς και επανεξέταση από το ως άνω τμήμα σε δύο εβδομάδες, εξήλθε δε, από το 401 ΓΣΝΑ με διάγνωση «περιχαρακωθείσα ρωγμή ΔΟ με laser φωτοπηξία» και του χορηγήθηκε τριακονθήμερη αναρρωτική άδεια, με σχετική απόφαση της ΕΑΑ 401 ΓΣΝΑ, καθώς και οδηγίες για τακτική επανεξέταση στις 18/6, 25/6, 2/7 και 9/7/2013 στα εξωτερικά ιατρεία της Οφθαλμολογικής Κλινικής του 401 ΓΣΝΑ. Εξάλλου, στις 4.7.2013 ο εφεσίβλητος υποβλήθηκε σε περιχαράκωση πεταλοειδούς ρωγμής στην 12η ώρα από τους ιατρούς της Οφθαλμολογικής κλινικής του Νοσοκομείου Κοργιαλένειο Μπενάκειο Ε.Ε.Σ. Ακολούθως, στις 10.7.2013 εισήχθη στην Οφθαλμολογική Κλινική του 401 ΓΣΝΑ για παρακολούθηση και στις 11.7.2013 επανεξετάστηκε από τους θεράποντες ιατρούς του Κοργιαλένειου Μπενάκειου Νοσοκομείου, στο ενημερωτικό σημείωμα του οποίου αναφέρεται ότι βρέθηκε ύποπτη περιοχή στην 11η – 1η ώρα και χρήζει περιχαράκωσης με laser. Στις 12.7.2013 ο εφεσίβλητος παρουσίασε βλεφαρίτιδα και τέθηκε υπό φαρμακευτική αγωγή. Στις 18.7.2013 πραγματοποιήθηκε νέα εξέταση του ασθενούς στο Νοσοκομείο Κοργιαλένειο Μπενάκειο Ε.Ε.Σ. από την Διευθύντρια του Οφθαλμολογικού Τμήματος, στο σχετικό δε, ενημερωτικό σημείωμα αναφέρεται η ύπαρξη γιγαντιαίας ρωγμής ΔΟ υπό παρακολούθηση μετά περιχαράκωσή της με laser και συνεστήθη επανεκτίμηση. Στις 24.7.2013, ο εφεσίβλητος έλαβε εξιτήριο από το 401 Γ.Σ.Ν.Α., με διάγνωση «περιχαρακωθείσες ρωγμές αμφιβληστροειδούς ΔΟ με laser φωτοπηξία» και του χορηγήθηκε εκ νέου εικοσαήμερη αναρρωτική άδεια. Επιπλέον, του έγιναν συστάσεις για παρακολούθηση της κατάστασής του στην Οφθαλμολογική Κλινική του Νοσοκομείου «Κοργιαλένειο – Μπενάκειο», καθώς και για αποφυγή άρσης βάρους, αθλοπαιδιών και έντονης σωματικής δραστηριότητας. Παράλληλα, παραπέμφθηκε στην αρμόδια Επιτροπή Απαλλαγών, για αλλαγή της σωματικής ικανότητάς του, σε Ι4. Πράγματι, με τη Γνωμάτευση ……./ 24.7.2013 της Επιτροπής Απαλλαγών Αθηνών, κρίθηκε αυτός ομόφωνα ως ικανός τέταρτης κατηγορίας – Ι4. Κατά τον επανέλεγχο που έγινε στον εφεσίβλητο, κατά τη νέα εισαγωγή του, στις 14.8.2013, στην Οφθαλμολογική Κλινική του 401 Γ.Σ.Ν.Α., διαγνώστηκε εκ νέου με «περιχαρακωθείσες ρωγμές αμφιβληστροειδούς ΔΟ με laser φωτοπηξία με υψηλό κίνδυνο αποκόλλησης», του έγιναν συστάσεις για αποφυγή άρσης αθλοπαιδιών, έντονης σωματικής δραστηριότητας και για παρακολούθηση στην οφθαλμολογική κλινική του Νοσοκομείου Κοργιαλένειο – Μπενάκειο Ε.Ε.Σ., παραπέμφθηκε δε ξανά στην Επιτροπή Απαλλαγών, η οποία, δυνάμει της Γνωμάτευσης …../16.8.2013, χορήγησε στον ενάγοντα διετή αναβολή. Στις 10.3.2014 ο εφεσίβλητος εξετάστηκε από τον διευθυντή της οφθαλμολογικής κλινικής του 401 ΓΣΝΑ, ο οποίος διαπίστωσε ότι η γιγαντιαία ρωγμή στον δεξιό οφθαλμό του πρώτου συνεχίζει να είναι επιτυχώς περιχαρακωμένη, χωρίς στοιχεία αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς, ωστόσο, επειδή παραμένει υψηλός κίνδυνος αποκόλλησης αυτού, του έγινε σύσταση για αποφυγή έντονης σωματικής κόπωσης, άρσης βαρών και συμμετοχής σε αθλοπαιδιές, καθώς και παρακολούθησης κάθε 1 – 2 μήνες. Εξάλλου, τη μη υποβολή σε κοπιώδεις εργασίες, που εμπλέκουν άρση βαρών, σύστησε στον εφεσίβλητο και ο Χειρούργος Οφθαλμίατρος, …………., ο οποίος τον εξέτασε στις 2.6.2015. Επίσης, στις 8.9.2015, κατά την εξέτασή του στο 401 Γ.Σ.Ν.Α. και ενώ, από τις 16.8.2015 συνέχιζε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις μετά τη λήξη της διετούς αναβολής του, διαπιστώθηκε ότι ο κίνδυνος αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς παραμένει σχετικά υψηλός και έγινε σύσταση ώστε για το υπόλοιπο της θητείας του να αποφεύγει την άρση βαρών, τη σωματική κόπωση και την επίπονη εργασία και ότι, λόγω της επαγγελματικής του κατάρτισης (νοσηλευτής) δύναται να βοηθά στο ιατρείο της μονάδας του. Τελικά ο εφεσίβλητος απολύθηκε από τον Ελληνικό Στρατό, στις 2.10.2015. Μετά την τελευταία ως άνω ιατρική γνωμάτευση από το 401 Γ.Σ.Ν.Α., δεν προσκομίζεται κάποια άλλη, ως προς την κατάσταση της υγείας του οφθαλμού του (εφεσίβλητου), για το μετά τη λήξη της στρατιωτικής του θητείας χρονικό διάστημα. Σημειωτέον ότι, αποτέλεσμα του ως άνω τραυματισμού του εφεσίβλητου ήταν, σύμφωνα με την από 18.5.2017 γνωμάτευση του ψυχίατρου …………, να του έχει δημιουργηθεί διαταραχή μετατραυματικού στρες. Εξάλλου, τα τεθέντα ερωτήματα από τις ιατρικές παρατηρήσεις των χειρουργών οφθαλμιάτρων ………. και ……….. ότι πρέπει να ερευνηθεί εάν το μάτι του εφεσίβλητου, που επλήγη ήταν βυθοσκοπικά υγιές και προ της πλήξεώς του ή έπασχε από κάποια περιφερειακή εκφυλιστική νόσο, όπως και αν είχε μυωπία, η ύπαρξη της οποίας είναι επιβαρυντικός παράγων για την εκδήλωση ρωγμών, είναι τελείως γενικά και υποθετικά, ενώ δεν επιρρωννύονται από το αποδεικτικό υλικό. Άλλωστε, η συμπεριφορά του εκκαλούντος να πλήξει τον εφεσίβλητο στο μάτι ήταν εξ αντικειμένου ικανή, λόγω και της βαρύτητας του χτυπήματος και του μέσου με το οποίο έλαβε χώρα (γροθιές σε συνδυασμό με τα κλειδιά που κρατούσε ο τελευταίος) και απολύτως πρόσφορη να επιφέρει την προκληθείσα ζημία στον εφεσίβλητο, που λόγω της άμεσης αντιμετώπισης αυτού, δεν επηρεάστηκε η όρασή του, σύμφωνα και με την κατάθεση του Διευθυντή της Οφθαλμολογικής Κλινικής του 401 ΓΣΝΑ, ενώπιον του Τριμελούς Αναθεωρητικού Δικαστηρίου. Περαιτέρω, από τα προσκομιζόμενα αποδεικτικά μέσα το Δικαστήριο δύναται να σχηματίσει πλήρη δικανική πεποίθηση σχετικά με τη φύση και τη βαρύτητα του τραυματισμού του εφεσίβλητου και δεν απαιτείται η διενέργεια πραγματογνωμοσύνης, όπως επιζητεί με πρώτο λόγο της έφεσης του ο εκκαλών, ούτε και απαιτούνται προς τούτο ειδικές γνώσεις επιστήμης ή τέχνης (βλ. Α.Π. 827/2020 και Α.Π. 1081/2019 Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”). Σημειωτέον ότι με τις προτάσεις του ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου ο εκκαλών δεν υπέβαλε ευθέως αίτημα περί διεξαγωγής ιατρικής πραγματογνωμοσύνης, παρά μόνο για την περίπτωση που το τελευταίο δεν μπορέσει να συνάγει ασφαλές συμπέρασμα από τα προσκομιζόμενα έγγραφα. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που κρίνοντας όμοια, απέρριψε το επικουρικό αίτημα του εκκαλούντος περί διεξαγωγής ιατρικής πραγματογνωμοσύνης ορθά έκρινε τις αποδείξεις και εφάρμοσε το νόμο και πρέπει να απορριφθεί ο περί του αντιθέτου πρώτος λόγος της έφεσης. Περαιτέρω, δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός του εκκαλούντος ότι ο εφεσίβλητος ήταν αποκλειστικά υπαίτιος του τραυματισμού του, επειδή με το να τον αποκαλέσει “γιωτά” και “αδερφή” τον οδήγησε να βγει εκτός ορίων και να τον κτυπήσει. Άλλωστε, ο εκκαλών χτύπησε τον εφεσίβλητο αφού είχαν περάσει είκοσι λεπτά της ώρας από τους ανωτέρω προσβλητικούς χαρακτηρισμούς του, είχε επανέλθει στο θάλαμο, προέβη δε, εντελώς ξαφνικά στην πράξη του αυτή για να αιφνιδιάσει τον τελευταίο. Εξάλλου, οι προσβλητικοί αυτοί ισχυρισμοί έλαβαν χώρα άπαξ και δεν δικαιολογούσαν την σφοδρή και βίαιη αυτή αντίδραση του εκκαλούντος (πολλαπλά χτυπήματα με γροθιές στο πρόσωπο, έχοντας ανάμεσα στα δάχτυλά του κλειδιά, που από τη σφοδρότητά τους λύγισε το ένα κλειδί που κρατούσε στο χέρι του), η οποία συνιστά και το αδίκημα της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, αφού ο τραυματισμός του ήταν ικανός να του στερήσει μόνιμα την όραση από τον δεξιό του οφθαλμό. Άλλωστε και το Τριμελές Αναθεωρητικό Δικαστήριο έκρινε τον εκκαλούντα ένοχο της πράξης της επικίνδυνης σωματικής βλάβης. Σημειωτέον ότι ο ισχυρισμός του εκκαλούντος, πως ο εφεσίβλητος τυγχάνει αποκλειστικός υπαίτιος της ζημίας του, συνιστά άρνηση της βάσης της αγωγής, στον οποίο δεν μπορεί να θεωρηθεί, ότι περιέχεται και ισχυρισμός ότι στην πρόκληση του ατυχήματος συνετέλεσε και ίδιο πταίσμα του τελευταίου, ο οποίος συνιστά αυτοτελή πραγματικό ισχυρισμό και θεμελιώνει ένσταση, που θα έπρεπε να προτείνεται από τον εκκαλούντα στον πρώτο βαθμό με τις προτάσεις του, κάτι το οποίο δεν έκανε (ο εκκαλών) και το δικαστήριο δεν μπορεί να τον λάβει υπόψη του αυτεπαγγέλτως (Ολ.Α.Π. 1115/1986 Νο.Β. 1987, σελ. 769, Ολ.Α.Π. 423/1985 Νο.Β. 1985, σελ. 1188, Α.Π. 961/2020, Α.Π. 1145/2018, Α.Π. 758/2018, Α.Π. 1177/2018, Α.Π. 846/2017, Α.Π. 442/2014, Α.Π. 1052/2012 όλες στην Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ” και Α.Π. 446/2012 Νο.Β. 2012, σελ. 1959). Εξάλλου και εάν ακόμη προβαλλόταν ορισμένα, το πρώτον ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, θα ήταν απαράδεκτος, αφού δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 527 του Κ.Πολ.Δ. Επομένως, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος ο δεύτερος λόγος της έφεσης, κατά το πρώτο σκέλος του, με τον οποίο ο εκκαλών ισχυρίζεται ότι η εκκαλούμενη απόφαση επιδίκασε στον εφεσίβλητο ηθική βλάβη για τον τραυματισμό του αυτό, ο οποίος, υπό διαφορετικό νομικό χαρακτηρισμό, δεν θα δικαιούνταν τέτοια, αφού ο ίδιος συνετέλεσε σ’ αυτόν από δικό του πταίσμα, λόγω των προκλητικών χαρακτηρισμών του προς αυτόν. Εξάλλου, από την ως άνω παράνομη και υπαίτια πράξη του εκκαλούντος, ο εφεσίβλητος υπέστη σημαντική ηθική βλάβη και δικαιούται χρηματική ικανοποίηση προς αποκατάστασή της. Λαμβανομένων δε υπόψη των εν γένει συνθηκών τέλεσης της πράξης του εκκαλούντος, του είδους και της βαρύτητας αυτής, της βλάβης του παθόντος και της διάρκειάς της (ο κίνδυνος αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς του δεξιού οφθαλμού του παρέμενε σχετικά υψηλός έως και το τέλος της στρατιωτικής του θητείας, τον Οκτώβριο του 2015, σύμφωνα με την από 8.9.2015 τελευταία προσκομιζόμενη εξέτασή του και έπρεπε να αποφεύγει την άρση βαρών, τη σωματική κόπωση και την επίπονη εργασία, ενώ για το μετέπειτα χρονικό διάστημα, μέχρι και την άσκηση της αγωγής δεν προσκομίστηκε κάποια ιατρική βεβαίωση), του έντονου ψυχικού άλγους που του προκλήθηκε εξαιτίας της προσβολής, του βαθμού του πταίσματος του εκκαλούντος (τυχόν συντρέχον πταίσμα του παθόντος με βάση το οποίο θα μπορούσε το Δικαστήριο να μειώσει το ποσό αυτής, δεν θα εξεταστεί, αφού δεν υποβλήθηκε σχετική ένσταση του εκκαλούντος (Α.Π. 182/2015, Α.Π. 2140/2014, Α.Π. 442/2014 και Α.Π. 975/2014 όλες στην Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ”, Α.Π. 395/2007 στην ιστοσελίδα www.areiospagos.gr, Α.Π. 1527/2001 Χρ.Ι.Δ. 2002, σελ. 30, Α.Π. 350/1999 Ελλ.Δ/νη 1999, σελ. 1515, Εφ.Δωδ. 232/2020, Εφ.Πειρ. 459/2014, Εφ.Πειρ. 89/2004 όλες στην Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ” και Αθ. Κρητικός Αποζημίωση από Τροχαία Αυτοκινητικά Ατυχήματα, Συμπλήρωμα στην 3η έκδοση αρ. 146α, σελ. 21), της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των διαδίκων, όπως τα στοιχεία αυτά προαναφέρθηκαν και εκτιμώνται βάσει των κανόνων της κοινής πείρας και λογικής, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο πρώτος ενάγων δικαιούται ως χρηματική ικανοποίηση, το ποσό των δεκαεφτά χιλιάδων (17.000) ευρώ, ποσό που κρίνεται εύλογο μετά τη στάθμιση των κατά νόμο στοιχείων (άρθρο 932 του Α.Κ.), σύμφωνα και με την αρχή της αναλογικότητας (Ολ.Α.Π. 9/2015 στην ιστοσελίδα www.areiospagos.gr). Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλούμενη απόφαση, επιδίκασε στον εφεσίβλητο ως χρηματική ικανοποίηση το ποσό των 25.000 ευρώ, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει να γίνει δεκτός ως ουσιαστικά βάσιμος ο δεύτερος λόγος της έφεσης του εκκαλούντος, κατά το δεύτερο σκέλος του, με τον οποίο ζητείται η επιδίκαση μικρότερου ποσού χρηματικής ικανοποίησης.
ΙΙΙ. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η έφεση και ως ουσιαστικά βάσιμη, να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη 319/2019 οριστική από-φαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, όχι μόνο ως προς το κεφάλαιο της χρηματικής ικανοποίησης, ως προς το οποίο έγινε δεκτή η έφεση, αλλά στο σύνολό της, για το ενιαίο της εκτέλεσης του τίτλου (Α.Π. 700/2019 Τ.Ν.Π. “ΝΟΜΟΣ” και Α.Π. 1279/2004 Ελλ.Δ/νη 2005, σελ. 141) και ως προς το μη εκκληθέν ποσό των 1.581 ευρώ, που επιδικάστηκε στον ενάγοντα – εφεσίβλητο ως αποζημίωση (θετική ζημία). Σημειωτέον ότι παρέλκει η εξέταση του τρίτου λόγου της έφεσης, με τον οποίο πλήττεται η εκκαλουμένη για την επιβολή υπερβολικής δικαστικής δαπάνης, διότι μετά την εξαφάνιση στο σύνολό της και ως προς το κεφάλαιο αυτό, θα υπολογιστούν τα δικαστικά έξοδα από το Δικαστήριο τούτο και για τον πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας. Ακολούθως, πρέπει, αφού κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.), να ερευνηθεί η από 24.7.2017 αγωγή, να γίνει αυτή εν μέρει δεκτή ως και κατ’ ουσία βάσιμη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 18.581 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής. Επομένως, εφόσον έγινε δεκτή η έφεση και εξαφανίστηκε, η εκκαλούμενη απόφαση, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στον εκκαλούντα του παραβόλου των εκατό (100) ευρώ, που κατέθεσε με το ηλεκτρονικό παράβολο …………., διότι, αφού το ένδικο μέσο έγινε δεκτό και εξαφανίστηκε η εκκαλούμενη απόφαση, ο διάδικος που το άσκησε θεωρείται, για την τύχη του κατατεθέντος παραβόλου, νικήσας, κατ’ άρθρο 495 του Κ.Πολ.Δ. (εφόσον η νίκη του καταθέσαντος το παράβολο πρέπει να κρίνεται σε σχέση με το διατακτικό της απόφασης που εκδίδεται επί του ενδίκου μέσου) και δικαιούται να του επιστραφεί, ανεξαρτήτως αν η τελική κρίση του δικαστηρίου επί της ουσίας της υπόθεσης είναι ή όχι ευνοϊκή γι’ αυτόν (Α.Π. 532/2016 Τ.Ν.Π. «ΝΟΜΟΣ»). Τέλος, πρέπει να καταδικαστεί ο εναγόμενος στην πληρωμή μέρους της δικαστικής δαπάνης του ενάγοντος, ανά-λογα με την έκταση της νίκης του τελευταίου και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, σύμφωνα με το σχετικό αίτημά του (άρθρα 178 παρ. 1, 183, 191 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ., 58 παρ. 3, 69 παρ. 1, 68 παρ. 1 και 63 παρ. 1 περ. i. α του ν. 4194/2013), στην οποία πρέπει να περιληφθεί και το καταβληθέν δικαστικό ένσημο, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσία την από 12.3.2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2019 έφεση του …………
Εξαφανίζει την εκκαλούμενη οριστική απόφαση 319/2019 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία.
Κρατεί την υπόθεση και δικάζει την από 24.7.2017 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………../2017 αγωγή.
Δέχεται εν μέρει αυτήν.
Υποχρεώνει τον εναγόμενο ………. να καταβάλει στον ενάγοντα …….. το ποσό των δεκαοκτώ χιλιάδων πεντακοσίων ογδόντα ενός (18.581) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής.
Διατάσσει την επιστροφή στον εκκαλούντα του κατατεθέντος από αυτόν παραβόλου των εκατό (100) ευρώ, που αναφέρεται στο σκεπτικό.
Καταδικάζει τον εναγόμενο στην πληρωμή μέρους της δικαστικής δαπάνης του ενάγοντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, την οποία καθορίζει στο ποσό των χιλίων διακοσίων (1.200) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στις 16 Νοεμβρίου 2021, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ