Αριθμός 364/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 3o
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Γεωργία Λάμπρου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του δικηγόρο Νικόλαο Κριθαρά (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) ……….. 2) ……….. και 3) ……….., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσιά τους δικηγόρο Αναστασία Στάικου.
Ο εκκαλών άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 16.1.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2018) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 4689/2018 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που απέρριψε την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο ενάγων και ήδη εκκαλών με την από 18.12.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2018) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς ………/2020) αρχικά η 20η.5.2021 και, μετά από αναβολή, αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος, ο οποίος παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις του με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε και η πληρεξούσια δικηγόρος των εφεσιβλήτων, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη από 18-12-2018 (γεν.αριθμ.καταθ…./2018) έφεση του ηττηθέντος ενάγοντος κατά της υπ΄αριθμ. 4689/2018 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, έχει ασκηθεί νομότυπα με την κατάθεση δικογράφου στην γραμματεία του δικαστηρίου, που εξέδωσε την προσβαλλομένη απόφαση (αρ. 495§1 ,511 επ. Κ.Πολ.Δ.) και εμπρόθεσμα, καθόσον από τα στοιχεία της δικογραφίας, δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης, ενώ εξάλλου δεν παρήλθε γι’ αυτό η καταχρηστική προθεσμία των δύο (2) ετών από τη δημοσίευση της προσβαλλομένης απόφασης (22-10-2018) σύμφωνα με το άρθρο 518 § 2 ΚΠολΔ, ως ισχύει μετά την αντικατάσταση της ανωτέρω παραγράφου από το άρθρο 1 άρθρο τρίτο του ν. 4335/2015, που εφαρμόζεται για τα κατατεθειμένα από την 1.1.2016 ένδικα μέσα, όπως στην προκειμένη περίπτωση (άρθρα 495 παρ. 1 , 2 , 498 , 511 , 513 παρ. 1β , 516 παρ. 1 , 517 και 518 παρ. 1 και 147 παρ. 2 του ΚΠολΔ).
Επομένως, η έφεση νόμιμα φερομένη στο Δικαστήριο αυτό ,που είναι αρμόδιο για την εκδίκασή της (αρ. 19 Κ.Πολ.Δ.), πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί στην συνέχεια κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση (άρθρα 532 και 533 παρ.1 ΚΠολΔ) το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, δοθέντος ότι για το παραδεκτό της συζήτησής της έχει κατατεθεί από τον εκκαλούντα το σχετικό παράβολο κατ΄άρθρο 495 παρ.3 ΚΠολΔ ως ισχύει κατά το χρόνο άσκησης της ένδικης έφεσης.
Στην προκειμένη περίπτωση, ο ενάγων και ήδη εκκαλών με την από 16-01-2018 (γεν.αριθμ.καταθ…./2018) αγωγή του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά εξέθεσε τα ακόλουθα: Ότι οι εναγόμενοι και ήδη εφεσίβλητοι κατά τη συζήτηση της από 30-07-2017 (αριθμ.καταθ…./2017) αγωγής τους ενώπιον του Ειρηνοδικείου Καλαυρίας (Πόρου) κατά της ……….., με αντικείμενο την αποζημίωσή τους από την τελευταία για πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στην περιοχή «….» του Δήμου Πόρου τον Αύγουστο του έτους 2012, και δη με τις από 14-12-2017 προτάσεις τους, επικαλέσθηκαν και προσκόμισαν αντίγραφο της υπ΄αριθμ.28303/ 2015 απόφασης του Γ΄Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με την οποία ο ενάγων, υπο την ιδιότητά του ως Διευθυντή της ….. είχε κριθεί σε πρώτο βαθμό ένοχος για εμπρησμό δάσους από αμέλεια, στην περιοχή Καπανδριτίου – Βαρνάβα το μήνα Ιούλιο του 2010, χωρις τη συγκατάθεσή του (του ενάγοντος) και χωρις την άδεια της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, ήτοι κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων του νόμου περι προστασίας του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, κατά τα ειδικότερα εκτειθέμενα σ΄αυτήν (αγωγή), με αποτέλεσμα, δεδομένου ότι ο ενάγων δεν ήταν διάδικος στη συγκεκριμένη δίκη, στην οποία έτυχαν επεξεργασίας τα ευαίσθητα αυτά δεδομένα του προσωπικού χαρακτήρα του (ενάγοντος), ενώ ο ίδιος (ενάγων) τελικά κηρύχθηκε αθώος της αποδιδόμενης σ΄αυτόν ως ανω πράξης δυνάμει της υπ΄αριθμ.4479/ 2017 απόφασης του Γ΄Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Αθηνών, την προσβολή της προσωπικότητάς του (ενάγοντος) και την πρόκληση της ηθικής του βλάβης.
Με βάση το ιστορικό αυτό και μετα από τον παραδεκτό εν μέρει περιορισμό του αγωγικού αιτήματος, από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό (αρθρ.223,295,297 ΚΠολΔ), ο ενάγων ζήτησε : α) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι ευθυνόμενοι εις ολόκληρον έκαστος, να του καταβάλουν το ποσό των 5.000,00 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη από την περιγραφόμενη στην αγωγή, υπαίτια και παράνομη συμπεριφορά τους, β) να αναγνωρισθεί ότι οι εναγόμενοι, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον, οφείλουν να του καταβάλουν το ποσό των 35.000,00 ευρώ για την ίδια ως ανω αιτία, όλα δε τα ανωτέρω ποσά νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, γ) να απαγγελθεί σε βάρος των εναγομένων προσωπική κράτηση διάρκειας δώδεκα (12) μηνών λόγω της αδικοπραξίας, δ) να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και τέλος να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στην εν γένει δικαστική του δαπάνη.
Επι της αγωγής αυτής εκδόθηκε από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο η εκκαλούμενη υπ.΄αριθμ.4689/2018 απόφαση, η οποία αφου έκρινε την αγωγή ορισμένη και νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 57,59,299,346,914 και 932 του ΑΚ, 1,2,3,4,5,6,7 και 23 παρ.1 και 2 του Ν.2472/1997 «προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα» ,70,176,907,908 και 1047 παρ.1 του ΚΠολΔ, πλην των παρεπόμενων αγωγικών αιτημάτων περι απαγγελίας προσωπικής κράτησης και περι κήρυξης της εκδοθησομένης απόφασης προσωρινά εκτελεστής τα οποία έκρινε ότι είναι νόμιμα μόνον καθόσον αφορούν στο υπο στοιχ.α΄ αίτημα ,ενώ απορριπτέα ως μη νόμιμα καθόσον αφορούν στο αίτημα υπο στοιχ.β΄, κατόπιν απέρριψε την αγωγή ως ουσιαστικά αβάσιμη και καταδίκασε τον ενάγοντα στην καταβολή των δικαστικών εξόδων των εναγομένων, τα οποία όρισε στο ποσό των οκτακοσίων (800,00) ευρώ.
Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ήδη ο εκκαλών –ενάγων, με την κρινόμενη έφεσή του για τους λόγους που αναφέρονται σ΄αυτήν, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση, ώστε στη συνέχεια να γίνει δεκτή η αγωγή του στο σύνολό της.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, οι οποίες (καταθέσεις) περιλαμβάνονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του ανω δικαστηρίου, από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που οι διάδικοι επικαλούνται και νόμιμα προσκομίζουν, τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, ακόμη και αν δεν πληρούν τους όρους του νόμου, ορισμένα εκ των οποίων αναφέρονται ειδικότερα κατωτέρω, χωρίς όμως να παραλείπεται κανένα για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, από τις ομολογίες των διαδίκων, που συνάγονται από τα δικόγραφά τους (άρθρα 261, 352 του ΚΠολΔ), καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρ.336 παρ.4 ΚΠολΔ βλ. ΑΠ 48/2009 ΤΝΠ Νόμος), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά: Μετά από εκδήλωση πυρκαγιάς στη θέση «……» στην περιοχή ……. στα όρια των Κοινοτήτων Καπανδριτίου – Βαρνάβα στις 17- 7-2010 και της διενεργηθείσας προανάκρισης, ο ενάγων και ήδη εκκαλών, υπο την ιδιότητά του ως Διευθυντής της ….. – περιοχής .. …, παραπέμφθηκε στο Γ΄Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών προκειμένου να δικασθεί ως υπαίτιος τέλεσης κατά συναυτουργία του αδικήματος του εμπρησμού σε δάσος από αμέλεια σε ιδιαίτερη έκταση (άρθρα 265 παρ.2-1 εδ.α΄, 266 παρ.2 ΠΚ), όπως η πράξη αυτή εξειδικεύεται στο επικαλούμενο και προσκομιζόμενο από τον ενάγοντα κλητήριο θέσπισμα, μετά δε την εκδίκαση της ως ανω υπόθεσης στις 17-6-2015, εκδόθηκε η υπ΄αριθμ.28303/ 2015 απόφαση του ανωτέρω ποινικού δικαστηρίου με την οποία ο ενάγων κηρύχθηκε ένοχος για το ως ανω αδίκημα με αποτέλεσμα να καταδικασθεί σε ποινή φυλάκισης 4 ετών και σε χρηματική ποινή 25.000 ευρώ. Τα στοιχεία δε που περιέχονται στην εν λόγω απόφαση αποτελούν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα διότι αφορούν ποινική δίωξη και καταδίκη του ενάγοντος, ο οποίος αποτελεί έτσι υποκείμενο των δεδομένων που περιλαμβάνονται στην εν λόγω απόφαση. Επίσης, τα ως ανω ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του ενάγοντος που περιέχονται στην ανωτέρω απόφαση εντάσσονται – περιλαμβάνονται σε αρχείο προσωπικών δεδομένων, σύμφωνα με την έννοια των διατάξεων των άρθρων 2 στοιχ.ε΄ και 3 παρ.1 του Ν.2472/ 1997,με αποτέλεσμα να στοιχειοθετείται στην προκειμένη περίπτωση η έννοια του αρχείου, που λειτουργεί ως «πύλη» εισόδου στο ρυθμιστικό πεδίο του παραπάνω νόμου, αφου τα αρχεία ποινικών αποφάσεων των ποινικών δικαστηρίων αποτελούν διαρθρωμένα σύνολα ευαίσθητων δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, προσιτά με γνώμονα συγκεκριμένα κριτήρια, εφόσον τηρούνται και είναι προσβάσιμα με συγκεκριμένα κριτήρια ταξινόμησης, βάσει του αύξοντος αριθμού του βιβλίου μηνύσεων, των αποφάσεων και των δικογραφιών και του έτους έκδοσης των αποφάσεων, αλλά και βάσει αλφαβητικού ευρετηρίου των εγκαλουμένων και μηνυομένων και περιέχουν πληροφορίες σχετικά με ποινικές διώξεις και καταδίκες των φυσικών προσώπων που αφορούν, ητοι πρόκειται για τμήματα – υποσύνολα ενός συνολικού αρχείου ποινικών αποφάσεων της ελληνικής επικράτειας, που τηρείται στα επιμέρους ποινικά δικαστήρια σε όλη την επικράτεια, με κριτήριο την έδρα του δικαστηρίου που εξέδωσε την απόφαση.
Περαιτέρω, αποδείχθηκε, ότι κατά της ανωτέρω ποινικής απόφασης, ο ενάγων άσκησε έφεση ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Αθηνών επι της οποίας εκδόθηκε η υπ΄αριθμ.4479/ 2017 απόφαση του ως ανω δικαστηρίου δυνάμει της οποίας ο ενάγων κηρύχθηκε αθώος της αποδιδόμενης σ΄αυτόν ως ανωτέρω αξιόποινης πράξης. Οι εναγόμενοι δε, ως συγκύριοι, συννομείς και συγκάτοχοι ενός ακινήτου που επλήγη από την εκδήλωση πυρκαγιάς σε αγροτική έκταση στην περιοχή « …» του Δήμου Τροιζηνίας στις 20-08-2012, άσκησαν ενώπιον του Ειρηνοδικείου Καλαυρίας την από 30-07-2017 (αριθμ.καταθ…../ 10-08-2017) αγωγή κατά της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «……….» και το διακριτικό τίτλο «………», ως καθολικής διαδόχου της ………., αιτούμενοι αποζημίωση λόγω του ως ανω περιστατικού. Ενόψει δε της συζήτησης της εν λόγω αγωγής, με τις από 14-12-2017 προτάσεις τους, επικαλέσθηκαν ως σχετικό έγγραφο, αντίγραφο της ανωτέρω υπ΄αριθμ.28303/ 2015 απόφασης του Γ΄Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών και δη στο σχετικό τμήμα των προτάσεών τους αναφέρουν : « Β. Επι της υπαιτιότητας του δικτύου της .. για την πυρκαγιά της 20-8-2012 …… προσάγουμε…. 21. Αντίγραφο της υπ΄αριθμ.28303/ 2015 αποφάσεως του Γ΄Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με την οποία καταδικάστηκαν οι διευθυντές της …. (μεταξύ των οποίων και ο ενάγων) σε φυλάκιση τεσσάρων (4) ετών έκαστος και χρηματική ποινή 25.000 έκαστος ,για την πυρκαγιά που έλαβε χώρα στην περιοχή Καπανδριτίου – Βαρνάβα στις 17-7-2010». Όπως όμως προκύπτει από την επικαλούμενη και προσκομιζόμενη από την εναγομένη, από 07/02/ 2018 και με αριθμ.πρωτ. …/ 2018 βεβαίωση της Γραμματέα του Ειρηνοδικείου …….. (η οποία μέχρι σήμερα δεν έχει προσβληθεί ως προς τη γνησιότητά της), το με αριθμό 21 ως ανω σχετικό ήτοι το αντίγραφο της υπ΄αριθμ.28303/ 2015 απόφασης του Γ΄Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, που κατατέθηκε στο Ειρηνοδικείο Καλαυρίας επι της ως ανω τακτικής αγωγής των εναγομένων κατά της Δ.Ε.Δ.Δ.Ε., με αριθμό κατάθεσης …/ 10-8-2017, δεν υπάρχει στο φάκελο των εναγομένων και δεν έχει προσκομισθεί μέχρι την ημερομηνία της βεβαιώσεως, ενώ δεν έχει επίσης κατατεθεί η προσθήκη – αντίκρουση επι των προτάσεών τους.
Ως εκ των ανωτέρω δε βεβαιωθέντων σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στο προαναφερόμενο τμήμα των προτάσεων των εναγομένων δεν γίνεται ονομαστική αναφορά στον ενάγοντα ως τον καταδικασθέντα δυνάμει της παραπάνω απόφασης, δεν αποδείχθηκε ότι οι εναγόμενοι προέβησαν σε ανεπίτρεπτη επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα του ενάγοντος με τη μορφή της διαβίβασης και κοινοποίησης της εν λόγω απόφασης σε τρίτα πρόσωπα και δη στο Δικαστή του Ειρηνοδικείου Καλαυρίας και στον γραμματέα της έδρας, όπως αβασίμως ισχυρίζεται ο ενάγων, και κατ΄ακολουθίαν τούτων, η κρινόμενη αγωγη πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη.
Κατά συνέπεια, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που δέχθηκε τα ίδια, δεν έσφαλε ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και την εκτίμηση των αποδείξεων και ως εκ τούτου οι αντίθετοι περι των ανωτέρω ισχυρισμοί του ενάγοντος ,που αποτελούν λόγους της ένδικη έφεσής του, πρέπει ν΄απορριφθούν ως αβάσιμοι όπως και η υπο κρίση έφεσή του.
Κατόπιν των ανωτέρω πρέπει ν΄απορριφθεί η κρινόμενη έφεση ως ουσιαστικά αβάσιμη και να επιβληθούν στον εκκαλούντα λόγω της ήττας του, τα δικαστικά έξοδα των εφεσιβλήτων, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, κατόπιν σχετικού αιτήματος των τελευταίων (άρθρα 106, 176, 183, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), σύμφωνα με τα οριζόμενα στο διατακτικό.
Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του παραβόλου άσκησης έφεσης, που ο εκκαλών κατέθεσε, κατ` άρθρο 495 παρ. 4 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ΄αντιμωλίαν των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ΄ουσίαν την από 18-12- 2018 (γεν.αριθμ.καταθ. …./218) έφεση κατά της υπ΄αριθμ.4689/2018 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (διαδικασία περιουσιακών διαφορών)
Επιβάλλει σε βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα των εφεσιβλήτων, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των επτακοσίων (700,00) ευρώ. ΚΑΙ
Διατάσσει την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του e-παραβόλου με κωδικό …………./2018 άσκησης έφεσης που κατέθεσε ο εκκαλών, ποσού εκατό (100,00) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 20 Ιουνίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ