Αριθμός 331/2022
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 2ο
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Ισιδώρα Πόγκα, Πρόεδρο Εφετών, Σταυρούλα Λιακέα, Εφέτη και Χρυσή Φυντριλάκη, Εφέτη-Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:
ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: ………., ατομικά και για λογαριασμό της ανήλικης θυγατέρας της ……….., η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο Ευαγγελία Ιωαννίδη.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: …………, ο οποίος δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Ο αρχικός ενάγων και ήδη αποβιώσας (την 11η.3.2018) ………, κάτοικος εν ζωή Νίκαιας Αττικής, άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 30.3.2017 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2017) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 832/2018 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που θεώρησε ότι η αγωγή δεν ασκήθηκε ως προς τους τέταρτο (……….) και πέμπτη (………..) των εναγομένων, παράπεμψε την αγωγή ως προς τον πρώτο εναγόμενο (……….) στο αρμόδιο καθ΄ ύλη και κατά τόπο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς και ανέβαλλε την έκδοση οριστικής απόφασής του ως προς τον δεύτερο (………..) και τρίτη (……….) των εναγομένων για τους λόγους που σε αυτήν αναφέρονται.
Με την κατατεθείσα ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς από 18.7.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……/2018) κλήση της ήδη εκκαλούσας με την οποία δήλωσε τον θάνατο του αρχικού ενάγοντος, συζύγου αυτής, (………….) και επανέφερε προς συζήτηση την προαναφερόμενη αγωγή, συνεχίζοντας την βιαίως διακοπείσα –λόγω θανάτου του αρχικού ενάγοντος- δίκη, με την ιδιότητά τους [της ίδιας και της ανήλικης θυγατέρας της, της οποίας τη γονική μέριμνα ασκεί αποκλειστικά η ίδια (εκκαλούσα)] ως μοναδικών εξ αδιαθέτου κληρονόμων του αποβιώσαντος συζύγου και πατρός αυτών. Συζητήσεως γενομένης εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 139/2020 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που απέρριψε την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η ήδη εκκαλούσα με την από 7.9.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2020) έφεσή της, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου ……../2020) η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Η πληρεξούσια δικηγόρος της εκκαλούσας, αφού έλαβε τον λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη με ειδικό αριθμό καταθ. στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά ………./2020 έφεση κατά της υπ΄αριθμόν 139/2020 οριστκής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδικάστηκε κατά την νέα τακτική διαδικασία, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα καθώς η εκκαλουμένη απόφαση δημοσιεύτηκε στις 1-3-2018 και η έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά στις 30-9-2020 δίχως να προηγηθεί επίδοση της εκκαλουμένης (άρθρα 495,511,513,516 παρ 1, 517 εδαφ α, 518 παρ 1 και 147 ΚΠολΔ). Συνεπώς, πρέπει να γινει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων αυτής κατά την αυτή διαδικασία δοθέντος ότι έχει καταβληθεί και το προβλεπόμενο από την διάταξη του άρθρου 495 παρ 3 ΚΠολΔ παράβολο άσκησης έφεσης (βλ. ………../2020 παράβολο).
Από την υπ΄αριθμόν …/5-1-2021 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών, ……….. που προσκομίζουν και επικαλούνται οι εκκαλούντες προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της κρινόμενης εφέσεως με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στον εφεσίβλητο, ο οποίος ούτε -εμφανίστηκε, ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του πινακίου. Επομένως, πρέπει να δικαστεί ερήμην. Το Δικαστήριο, ωστόσο, θα προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης σαν να ήταν όλοι οι διάδικοι παρόντες (αρθρο 524 παρ 4 ΚπολΔ).
Η προβλεπομένη από το άρθρο 73 παρ. 4 ΕισΝ. Κ.Πολ.Δ. αγωγή κακοδικίας κατά δικηγόρων επιτρέπεται, μόνο αν στηρίζεται σε δόλο ή βαρεία αμέλεια αυτών. Στις παραγράφους 1, 2, 3 και 5 της ιδίας διατάξεως, όπως η πρώτη από αυτές τροποποιήθηκε με το άρθρο 22 παρ. 2 του ν. 693/1977 “περί εκδικάσεως αγωγών κακοδικίας”, ορίζεται ακόμη ότι Α) η αγωγή που συντάσσεται σύμφωνα με τα άρθρα 118 και 216 εδ.1 του Κ.Πολ.Δ., πρέπει α) να περιέχει όλους τους λόγους στους οποίους ο ενάγων στηρίζει την αγωγή κακοδικίας και β) να αναγράφει με ακρίβεια όλα τα αποδεικτικά μέσα, που ο ενάγων επικαλείται για να αποδείξει τους λόγους, διαφορετικά επέρχεται ακυρότητα Β) στην αγωγή επισυνάπτονται α) τα αποδεικτικά μέσα που ο ενάγων επικαλείται για να υποστηρίξει τους λόγους της αγωγής, σε πρωτότυπα ή επικυρωμένα αντίγραφα και β) ειδικό πληρεξούσιο στο δικηγόρο που υπογράφει την αγωγή, αλλιώς είναι απαράδεκτη. Και Γ) Δεν επιτρέπεται αγωγή κακοδικίας όταν περάσουν έξι μήνες από την πράξη ή παράλειψη που επικαλείται ο ενάγων (όπως η διάταξη αυτή ίσχυε κατά τον κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο). Με τις ανωτέρω διατάξεις θεσπίζονται προϋποθέσεις που διαφοροποιούν την άσκηση αγωγής κακοδικίας κατά δικηγόρου από την αντίστοιχη αγωγή αποζημιώσεως από ενδοσυμβατική ή εξωσυμβατική ευθύνη. Η διαφοροποίηση δε αυτή, δικαιολογείται από λόγους κοινωνικού και δημοσίου συμφέροντος, που υπαγορεύονται από την ανάγκη όπως οι δικηγόροι , ως άμισθοι δημόσιοι λειτουργοί (άρθρα 1 και 38 του ν.δ. 3026/54) ενεργούν ανεπηρέαστοι και απερίσπαστοι κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, πράγμα που θα ήταν ανέφικτο αν η δικαστική τους καταδίωξη δεν περιοριζόταν στα αναγκαία πλαίσια, τόσο από απόψεως βαθμού υπαιτιότητας, όσο και από απόψεως χρόνου και δικονομικών προϋποθέσεων ασκήσεως της σχετικής αγωγής. Ο περιορισμός όμως που τίθεται με την προδιαληφθείσα διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 73 ως προς τον χρόνο ενάρξεως της θεσπιζόμενης εξάμηνης αποκλειστικής προθεσμίας, για την άσκηση της αγωγής κακοδικίας, ο οποίος ταυτίζεται προς τον χρόνο εκδηλώσεως της ζημιογόνου συμπεριφοράς του δικηγόρου, είναι υπερβολικός και δεν συνάδει προς την διάταξη του άρθρου 20 παρ. 1 του Συντάγματος, διότι μπορεί να επιφέρει απόσβεση του δικαιώματος του εντολέως πριν αυτός λάβει γνώση της συμπεριφοράς του δικηγόρου του. Συνεπώς, αφετηρία για την έναρξη της εν λόγω αποκλειστικής προθεσμίας αποτελεί ο χρόνος κατά τον οποίον ο εντολέας έλαβε γνώση της παράνομης πράξης ή παράλειψης του εντολέως του. (ΟλΑΠ 18/1999, ΟλΑΠ20/2000, ΑΠ.1892/2014, 1057/2009). Με το νέο κώδικα των δικηγόρων ( άρθρα 160 και 161 του ν 4194/2013) οι αξιώσεις από τις ενέργειες ή παραλείψεις του δικηγόρου που προκάλεσαν από δόλο ή βαριά αμέλεια ζημία στον εντολέα του παράνομα, παραγράφονται μετά τρια (3) έτη από την πράξη.
Με την αγωγή επί της οποίας εξεδόθη η εκκαλουμένη απόφαση, η οποία αρχικά είχε απευθυνθεί στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά, ο ενάγων ιστορούσε ότι ο πρώτος εναγόμενος ο οποίος είναι δικηγόρος είχε αναλάβει τις αναφερόμενες σ΄ αυτήν υποθέσεις του για τις οποίες κατέβαλε στον ίδιο ως αμοιβή το ποσό των 21.220 ευρώ και καθ΄υπόδειξή του στον πατέρα του – δεύτερο εναγόμενο ο οποίος διατηρούσε κοινό λογαριασμό με την τρίτη εναγόμενη το ποσό των 3.090 ευρώ αλλά και στον δικαστικό επιμελητή που δήθεν προέβαινε σε επιδόσεις δικογράφων, τέταρτο εναγόμενο, ο οποίος διατηρούσε κοινό λογαριασμό με την πέμπτη εναγόμενη το ποσό των 600 ευρώ. Ωστόσο, σε ουδεμία ενέργεια για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ενάγοντος προέβη ο πρώτος εναγόμενος και για το λόγο αυτό ο ενάγων απέστειλε σ΄αυτόν την από 20-9-2016 εξώδικη δήλωσή του ζητώντας την απόδοση των ανωτέρω ποσών. Ο πρώτος εναγόμενος αρνήθηκε την επιστροφή των καταβληθέντων ποσών, απείλησε και εξύβρισε τον ενάγοντα. Ζήτησε δε, να υποχρεωθεί ο πρώτος των εναγομένων να καταβάλει σ΄αυτόν το ποσό των 21.220 ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως, οι δεύτερος και τρίτος το ποσό των 3.090 ευρώ εις ολόκληρον ο καθένας με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως και οι τέταρτος και πέμπτος των εναγομένων το ποσό των 600 ευρώ εις ολόκληρον ο καθένας με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως. Ζήτησε, επίσης, να υποχρεωθούν άπαντες οι εναγόμενοι, οι οποίοι ενήργησαν ως εγκληματική ομάδα, να καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας σ΄αυτόν προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη από την ζημιογόνο συμπεριφορά τους το ποσό των 49.780 ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως. Πρό της συζητήσεως της υπόθεσης ο ενάγων παραιτήθηκε με το με αριθμό κατάθεσης στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά ………../2017 δικόγραφο από το δικαίωμα της αγωγής ως προς τον τέταρτο και πέμπτο των εναγομένων, οι οποίοι αποδέχτηκαν την παραίτηση αυτή. Επί της ανωτέρω αγωγής αυτής, εκδόθηκε ερήμην του εναγόμενου, η υπ΄αριθμόν 832/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά με την οποία θεωρήθηκε ότι η αγωγή δεν ασκήθηκε ως προς τον τέταρτο και πέμπτη των εναγομένων, κηρύχθηκε καθ΄ ύλην αναρμόδιο ως προς τον πρώτο εναγόμενο και παραπέμφθηκε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά ενώ αναβλήθηκε η έκδοση οριστικής απόφασης ως προς τον δεύτερο και τρίτο των εναγομένων μέχρις εκδόσεως τελεσίδικης απόφασης ως προς τον πρώτο εναγόμενο. Εν τω μεταξύ απεβίωσε ο ενάγων και συνέχισαν την δίκη οι κληρονόμοι αυτού, ………… (σύζυγος) και ……… (θυγατέρα). Ακολούθως, το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά εξέδωσε την υπ΄αριθμόν 139/2010 απόφασή του με την οποία απέρριψε την αγωγή ως προς τον πρώτο εναγόμενο με την αιτιολογία ότι η αγωγή ασκήθηκε μετά την παρέλευση της εξάμηνης προθεσμίας από τη γνώση εκ μέρους του ενάγοντος της ζημιογόνου συμπεριφοράς του πρώτου εναγόμενου.
Ήδη κατά της απόφασης αυτής βάλλουν οι εκκαλούντες παραπονούμενοι για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν την εξαφάνιση της εκκαλουμένης και την εν όλω παραδοχή της αγωγής του.
Εκ των εκτεθέντων στην αγωγή προκύπτει ότι ο ενάγων έλαβε γνώση της ζημιογόνου συμπεριφοράς του πρώτου εναγόμενου στις 20-9-2016 που συντάχθηκε η εξώδικη δήλωση που απέστειλε σ΄αυτόν αναζητώντας τα καταβληθέντα ποσά, ενώ η αγωγή κατατέθηκε στη γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά στις 3-4-2017 και επιδόθηκε στον πρώτο εναγόμενο στις 5-4-2017 (βλ. υπ΄αριθμόν …../5-4-2017 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή ………..). Ως εκ τούτου από της γνώσεως της ζημιογόνου συμπεριφοράς του πρώτου εναγόμενου μέχρις ασκήσεως της αγωγής δεν συμπληρώθηκε τριετία μετά την πάροδο της οποίας δεν επιτρέπεται πλέον, σύμφωνα με το νέον κώδικα δικηγόρων, αγωγή κακοδικίας κατά δικηγόρου. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλουμένη δέχτηκε ότι μετά πάροδο εξαμήνου από της γνώσεως της ζημιογόνου συμπεριφοράς δεν επιτρέπεται αγωγή κακοδικίας κατά δικηγόρου, υπέπεσε σε σφάλμα κατά τον βάσιμο περί αυτού λόγο της εφέσεως. Ωστόσο, η αγωγή πρέπει ν΄απορριφθεί ως απαράδεκτη για το λόγο ότι δεν έχουν επισυναφθεί σ΄αυτην τα αποδεικτικά έγγραφα που ο ενάγων επικαλείται για την υποστήριξη της, ούτε το ειδικό πληρεξούσιο στον δικηγόρο που την υπογράφει, ……….., προϋποθέσεις χωρίς την συνδρομή των οποίων καθίσταται η αγωγή απαράδεκτη, όπως ρητά αναφέρεται στο νόμο (άρθρο 73 παρ 3 περ α και β του πδ 503/1985) σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη. Κατόπιν αυτών πρέπει να αντικατασταθούν οι αιτιολογίες της εκκαλουμένης με τις αιτιολογίες της απόφασης αυτής και ν΄απορριφθεί η έφεση ως αβάσιμη κατ΄ουσίαν. Διάταξη περί δικαστικών εξόδων του εφεσιβλητου δεν πρέπει να περιληφθεί στην απόφαση καθόσον ο εφεσίβλητος δεν παραστάθηκε και ως εκ τούτου δεν υπεβλήθη σε έξοδα. Τέλος, για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας από τον εφεσίβλητο πρέπει να ορισθεί νόμιμο παράβολο ερημοδικίας (άρθρα 501, 502 παρ. 1 και 505 παρ. 2 ΚΠολΔ) κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας. Πρέπει, επίσης να διαταχθεί και η εισαγωγή του κατατεθέντος παραβόλου άσκησης έφεσης στο Δημόσιο Ταμείο λόγω της απόρριψης της έφεσης (άρθρο 495 ΚΠολΔ)
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην του εφεσίβλητου
Ορίζει το παράβολο ερημοδικίας στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ουσία την έφεση.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή του κατατεθέντος παραβόλου άσκησης έφεσης στο Δημόσιο Ταμείο.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά την 2α Ιουνίου 2022 και δημοσιεύθηκε στις 9 Ιουνίου 2022 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντες τους διαδίκους και την πληρεξούσια δικηγόρο της εκκαλούσας.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ