Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 550/2022

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΝΑΥΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Αριθμός Απόφασης 550/2022

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Συγκροτήθηκε από την Δικαστή Ελένη Νικολακοπούλου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Τ.Λ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις ………… για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: ναυτικής εταιρείας ……………,  που εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο Ασημίνα Αγγελοπούλου.

ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: της μονοπρόσωπης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης ……………, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Μιχάλη Καβάση με δήλωση, κατ’ άρθρο 242 § 2 ΚΠολΔ.

Η εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 21.5.2015 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………../2015 αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’αριθμ.1322/2019 απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου, που την έκανε εν μέρει δεκτή, όπως διορθώθηκε με την υπ’αριθμ.2618/2019 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου.

Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η εναγομένη και ήδη εκκαλούσα, με την από 22.4.2019 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως στην γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ………/25.4.2019 και προσδιορισμού στην γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου ………../22.1.2021 έφεση, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.

Κατά τη δικάσιμο αυτή η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε. Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν και προκατέθεσαν αντίστοιχα.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

I. Η κρινόμενη από 22.4.2019 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως στην γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ………./25.4.2019 και προσδιορισμού στην γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου ………/22.1.2021 έφεση της εκκαλούσας-εναγομένης ναυτικής εταιρείας, που στρέφεται κατά της υπ’αριθμ.1322/2019 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, όπως διορθώθηκε με την υπ’αριθμ. 2618/2019 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου, που εκδόθηκε κατ’ αντιμωλία των διαδίκων και κατά την τακτική διαδικασία και δέχθηκε εν μέρει, ως ουσιαστικά βάσιμη, την από 21.5.2015 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………../2015 σε βάρος της αγωγή της ενάγουσας μονοπρόσωπης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης, ήδη εφεσίβλητης, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, κατ’ άρθρα 495, 496, 498, 499, 511, 513, 516 § 1, 517 εδαφ.α, 518 § 2 (όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 του ν.4335/2015, που εφαρμόζεται στην προκείμενη περίπτωση, κατ’ άρθρον ένατο παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4335/2015) και 520 § 1 ΚΠολΔ,   δεδομένου ότι από τα έγγραφα της δικογραφίας δεν προκύπτει, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται, επίδοση της εκκαλουμένης αποφάσεως, ούτε παρήλθε διετία από την δημοσίευση της, αρμοδίως δε φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 4 § 2 του Ν. 3994/2011) και για το παραδεκτό της έχει κατατεθεί το αναλογούν παράβολο υπέρ του Δημοσίου και ΤΑΧΔΙΚ (άρθρο 495 παρ. 1 και 3 ΚΠολΔ, όπως η παρ.4 προστέθηκε με το άρθρο 12 του Ν.4055/2012 και αντικαταστάθηκε εκ νέου το άρθρο από το άρθρο 1 άρθρο τρίτο του Ν.4335/2015, ΦΕΚ Α΄ 87/23.7.2015). Πρέπει, επομένως, η ένδικη έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί περαιτέρω κατά την αυτή ως άνω διαδικασία, για να ελεγχθεί το παραδεκτό και η βασιμότητα των λόγων της, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 532, 533 § 1 και 591 § 1 ΚΠολΔ.

II. Η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη εταιρεία με την προαναφερθείσα αγωγή της εξέθεσε ότι, δυνάμει της από 3.10.2014 συμβάσεως, που καταρτίστηκε μεταξύ αυτής και της εναγομένης ναυτιλιακής εταιρίας, πλοιοκτήτριας του υπό ελληνική σημαία Ε/Γ – Ο/Γ πλοίου «FL», ανέλαβε την εκτέλεση των συμφωνηθεισών επισκευαστικών εργασιών μονώσεων και πλαστικοποιήσεων των καταστρωμάτων του ανωτέρω πλοίου, αντί αμοιβής προσδιοριζομένης, βάσει της αρχικής και συμπληρωματικής προσφοράς της και των επιμετρήσεων, που έλαβαν χώρα παρουσία προστηθέντων της εναγομένης και ότι εκτέλεσε, κατά τα συμφωνηθέντα, τις περιγραφόμενες, κατ’είδος, ποσότητα και τιμή, αρχικές και συμπληρωματικές εργασίες, που προέκυψαν, κατά την επιθεώρηση, λόγω διαφοράς του πάχους της πλαστικοποίησης, μετά των χρησιμοποιηθέντων υλικών, συνολικού κόστους 87.446,50 ευρώ, πλέον ΦΠΑ 23%, ήτοι 20.112,70 ευρώ και παρέδωσε το έργο στις 25.11.2014 αποστέλλοντας στην εναγομένη τον σχετικό λογαριασμό, πλην όμως αυτή, αν και παρέλαβε το έργο ανεπιφύλακτα, αρνείται να της καταβάλει την ανωτέρω αμοιβή της, επιπλέον δε της οφείλει από άλλες εργασίες, που είχε εκτελέσει επί του πλοίου της στην Κίνα, το υπόλοιπο ποσό των 10.000 ευρώ, το οποίο έχει αναγνωρίσει. Ακολούθως, ζήτησε να υποχρεωθεί η εναγομένη να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 559,20 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την παράδοση του έργου, άλλως από την επίδοση της αγωγής.

III. Επί της ως άνω αγωγής εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, όπως διορθώθηκε με την υπ’αριθμ.2618/2019 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου, με την οποία, αφού κρίθηκε νόμιμη η αγωγή, παρεκτός του κονδυλίου των 10.000 ευρώ αναφορικά με εργασίες στην Κίνα, που απορρίφθηκε ένεκα αοριστίας, ακολούθως έγινε μερικά δεκτή κατ’ουσίαν και υποχρέωσε την εναγομένη, ήδη εκκαλούσα, να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 86.054,50 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την επομένη παράδοσης του έργου, πλέον του αναλογούντος ΦΠΑ κατά τον χρόνο της εξόφλησης.

Κατά της ως άνω οριστικής αποφάσεως του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου παραπονείται η εκκαλούσα-εναγομένη με την κρινόμενη έφεση της για τους αναφερόμενους λόγους, που στο σύνολο τους ανάγονται σε μη ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, καθώς και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, όπως ειδικότερα εκτίθεται σ’ αυτήν και ζητεί να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση, κατά τα προσβαλλόμενα κεφάλαια, ώστε η ως άνω αγωγή να απορριφθεί καθ’ολοκληρίαν.

IV. Κατά την έννοια του άρθρου 681 του ΑΚ, ως έργο του οποίου την εκτέλεση ανέλαβε με αμοιβή ο εργολάβος νοείται κάθε τελικό αποτέλεσμα της εργασίας και δραστηριότητας αυτού, στην εκτέλεση του οποίου απέβλεψαν τα μέρη. Η αμοιβή του εργολάβου μπορεί να ορίζεται κατά την κατάρτιση της συμβάσεως κατ’ αποκοπή, κατά μονάδα, επί τη βάσει προϋπολογισμού, απολογιστικώς, χρονικώς, με ποσοστά ή και να καταλείπεται ακαθόριστη ως προς το ποσό και τον τρόπο υπολογισμού. Κατά το σύστημα καθορισμού της αμοιβής απολογιστικώς η αμοιβή του εργολάβου υπολογίζεται επί του αθροίσματος των πραγματικών εξόδων του έργου. Επίσης, η ως άνω αμοιβή καταβάλλεται, σύμφωνα με το άρθρο 694 του ίδιου κώδικα, κατά την παράδοση του έργου, εκτός αν η παράδοση τούτου συμφωνήθηκε κατά τμήματα, οπότε καταβάλλεται με την παράδοση κάθε τμήματος. Ως παράδοση νοείται η πλήρης εκπλήρωση της κύριας υποχρέωσης του εργολάβου με την προσπόριση του έργου στον εργοδότη, δηλαδή η περιέλευση του έργου στη σφαίρα εξουσιάσεως του τελευταίου, το οποίο πρέπει να είναι το προσήκον (ΑΠ 682/2010, ΑΠ 346/2010, ΑΠ 1336/2008 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 543/2007 ΝοΒ 2007 2065).

V. Από την επανεκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων αποδείξεως και ανταποδείξεως, που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά συνεδριάσεως του, την υπ’αριθμ……/18.10.2021 ένορκη βεβαίωση του ……….., που συντάχθηκε ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιά, ………, με την επιμέλεια της εκκαλούσας (527 και 529 παρ.1 ΚπολΔ), κατόπιν νομότυπης κλήτευσης της εφεσιβλήτου-ενάγουσας, κατ’άρθρο 422παρ.1 ΚΠολΔ, όπως προστέθηκε με το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 3 του Ν.4335/2015  (υπ’αριθμ ……../13.10.2021 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Πειραιά, ………..) και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που οι διάδικοι νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν είτε για να ληφθούν υπόψη ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε ως δικαστικά τεκμήρια, μεταξύ των οποίων οι ένορκες βεβαιώσεις που λήφθηκαν στα πλαίσια της δίκης των ασφαλιστικών, ανεξάρτητα αν αυτά (έγγραφα) πληρούν τους όρους του νόμου (άρθρο 340 παρ.1 ΚΠολΔ), για μερικά από τα οποία γίνεται ειδική αναφορά κατωτέρω, χωρίς όμως να έχει παραλειφθεί κάποιο για την ουσιαστική διάγνωση της ένδικης διαφοράς (ΑΠ 1628/2003 ΕλλΔνη 2004,723), σε συνδυασμό με τις μερικές μόνον παραδοχές και ομολογίες των διαδίκων, που συνάγονται από τα δικόγραφα τους και εκτιμώνται, κατ’ άρθρα 264 εδαφ. β, 352 § 1 και 591 § 1 ΚΠολΔ, αλλά και τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει της από 20.10.2014 συμβάσεως, που καταρτίστηκε μεταξύ της εδρεύουσας στον Πειραιά ενάγουσας μονοπρόσωπης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «…………..», με αντικείμενο επισκευαστικές εργασίες και ανάληψη τεχνικών έργων (μονωτικές εργασίες, επιστρώσεις δαπέδων, εμπορία μονωτικών και βιομηχανικών υλικών) σε εμπορικά πλοία και της εναγομένης ναυτικής εταιρίας με την επωνυμία «……….», που εδρεύει στην Καλλιθέα, πλοιοκτήτριας του υπό ελληνική σημαία Ε/Γ – Ο/Γ πλοίου «FL», νηολογίου Πειραιά με αριθμό ……, που εκτελεί ακτοπλοϊκά δρομολόγια, η πρώτη ανέλαβε την εκτέλεση των συμφωνηθεισών επισκευαστικών εργασιών πλαστικοποιήσεων των εποξειδικών δαπέδων των εξωτερικών καταστρωμάτων του ανωτέρω πλοίου, κατόπιν της από 3.10.2014 αποσταλείσας οικονομικής προσφοράς της, που έγινε αποδεκτή από την εναγομένη με αποστολή της από 20.10.2014 ηλεκτρονικής επιστολής και αφορούσε καλό καθαρισμό και υπόστρωμα από εποξειδικό υλικό δύο συστατικών Primer Maripox 2510 και τελική βαφή με το νέο υλικό σε συνδυασμό με άκαυστο λεπτόκοκκο εποξειδικό χρώμα Maripox 2600 και επίστρωση με αντιολισθητική ακρυλική βαφή Maripur 7200, αντί συνολικού κόστους 125 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο για πάχος 10-11mm με την ρητή σημείωση ότι ο προσδιορισμός του τελικού πάχους της πλαστικοποίησης του καταστρώματος θα γινόταν με επιθεώρηση στο πλοίο, καθόσον η προσφορά βασίστηκε σε σχέδιο του καταστρώματος αποχαιρετισμού και πληροφορίες, που της είχαν αποσταλεί από την εναγομένη, χωρίς να λάβει χώρα από την εργολάβο επιτόπια θεώρηση διακρίβωσης της έκτασης και της κατάστασης των καταστρωμάτων. Μάλιστα για την επιλογή των χρωμάτων και το εμβαδόν, που επρόκειτο να εφαρμοστούν, η ενάγουσα ενημερώθηκε με τις από 20.10.2014 σχετικές ηλεκτρονικές επιστολές του αρχιτεκτονικού γραφείου  «………» (…………), που είχε αναλάβει για λογαριασμό της εναγομένης πλοιοκτήτριας την αρχιτεκτονική σχεδίαση και την επίβλεψη των σχετικών εργασιών ανασκευής του επίδικου πλοίου και συγκεκριμένα προσδιορίστηκε για το κατάστρωμα 6, σε 142 τ.μ. αναφορικά με τον κωδικό χρώματος RAL 1019 και σε 58 τ.μ. για τον κωδικό RAL 7006, για δε το κατάστρωμα 7, σε 53 τ.μ. για το κωδικό RAL 7006, ενώ σε ακόλουθο email της ίδιας μέρας ζητήθηκε η κάλυψη επιπλέον 10 τ.μ. στο κατάστρωμα 7.

Σε εκτέλεση της ως άνω σύμβασης έργου και κατά τα ειδικότερα συμφωνηθέντα μεταξύ των διαδίκων, οι απαιτούμενες εργασίες ξεκίνησαν στις 21.10.2014 με την έκδοση της νόμιμης άδειας εκτέλεσης μονωτικών εργασιών (υπ’ αριθ. πρωτ. ………../397/21.10.2014 άδεια της αρμόδιας Λιμενικής Αρχής) στο Νέο Μώλο Δραπετσώνας, όπου είχε καταπλεύσει το πλοίο της εναγομένης και εκτελέστηκαν προσηκόντως υπό την επίβλεψη και τις υποδείξεις του αρχιτέκτονα μηχανικού, …………, προστηθέντος του ανωτέρω αρχιτεκτονικού γραφείου, που ενεργούσε κατ’εντολή και για λογαριασμό της εναγομένης πλοιοκτήτριας εταιρείας. Ειδικότερα, κατά τη διάρκεια εκτέλεσης των επίδικων εργασιών, η ενάγουσα με την από 24.10.2014 ηλεκτρονική επιστολή, που απέστειλε στην εναγομένη και το αρχιτεκτονικό γραφείο «…………..», ενημέρωσε για την αναγκαία αύξηση του πάχους της πλαστικοποίησης σε ορισμένες περιοχές αναφέροντας ότι «μετά την ευθυγράμμιση για την επιπεδοποίηση των διαδρόμων της γέφυρας αριστερά και δεξιά στο κατάστρωμα 7, διαπιστώθηκε ότι το υλικό το οποίο έπρεπε να τοποθετηθεί στα καταστρώματα είναι της τάξεως των 25-30mm», επισημαίνοντας ότι η ανωτέρω διαφορά διαπιστώθηκε και από τον επιβλέποντα αρχιτέκτονα, ……….,  καθιστώντας συνάμα σε γνώση της εναγομένης ότι το κόστος των υλικών και εργασιών για την ευθυγράμμιση των καταστρωμάτων θα αυξηθεί αναλογικά σύμφωνα με την υποβληθείσα οικονομική της προσφορά. Το ίδιο συνέβη μετέπειτα και σε άλλες περιοχές των καταστρωμάτων. Η εναγομένη δεν προέβαλε ουδεμία αντίρρηση, μήτε εναντιώθηκε στην εκτέλεση των αναγκαίων εργασιών υπό το πρίσμα των νέων δεδομένων, που δεν είχαν τεθεί υπόψη της εργολάβου, όταν ζητήθηκε η υποβολή της προσφοράς της, ούτως ώστε το πάχος της πλαστικοποίησης, που λήφθηκε τότε, ως βάση υπολογισμού της τιμής μονάδος, να μην καλύπτει πλήρως την ευθυγράμμιση των καταστρωμάτων, κατά τρόπο που να εξασφαλίζει την καλή λειτουργία τους και την άρτια εμφάνιση τους. Επίσης, στις 29.10.2014 η ενάγουσα απέστειλε στην εναγομένη συμπληρωματική οικονομική προσφορά αναφορικά με τις πρόσθετες εργασίες, που απαιτήθηκαν στην γωνία του μπαρ με τον εξωτερικό κοινόχρηστο χώρο του καταστρώματος, δηλαδή στοκάρισμα με εποξειδικό στόκο δύο συστατικών, συνολικού μήκους 48 μ., πάχους 15-25 χιλιοστών, έναντι αμοιβής ύψους 2.180 ευρώ. Επιπλέον, ζητήθηκε, κατόπιν υποδείξεως του επιβλέποντος αρχιτέκτονα-μηχανικού, η κάλυψη ενός κενού διαστάσεων 50 mm ύψος και 25mm πλάτος περιμετρικά της αίθριας κατασκευής «underwind” ανάμεσα του πλαισίου στήριξης και υδρορροής, με αποτέλεσμα να υποβληθεί εκ μέρους της ενάγουσας για την πρόσθετη αυτή εργασία, η από 3.11.2014 συμπληρωματική προσφορά τιμής 67 ευρώ, χωρίς ΦΠΑ, ανά τρέχον μέτρο, συμπεριλαμβανομένων των υλικών, που έγινε ομοίως αποδεκτή από την εναγομένη.  Αφότου εκτελέστηκαν όλες οι αναγκαίες εργασίες πλαστικοποίησης των καταστρωμάτων με την συναίνεση και έγκριση της εναγομένης δια των προστηθέντων της και εκκρεμούσε ο τελικός χρωματισμός, η εναγομένη για πρώτη φορά με την από 6.11.2014 ηλεκτρονική επιστολή, που απέστειλε στην ενάγουσα, αμφισβήτησε τις παραπάνω εργασίες, που εκτελέστηκαν και τα επιπλέον υλικά, που απαιτήθηκαν, για την ομαλοποίηση του επιπέδου των καταστρωμάτων, καθώς επίσης το κόστος αυτών, εμμένοντας στην αρχική τιμή προσφοράς των 125 ευρώ ανά τ.μ. συλλήβδην για όλο το έργο, ανεξαρτήτως πάχους της πλαστικοποίησης, κατά περιοχές, σε αντίθεση με τα συμφωνηθέντα, γεγονός που προξένησε την άμεση αντίδραση της ενάγουσας, που εξέφρασε την δυσαρέσκεια της για την άρνηση της πραγματικότητας εκ μέρους της εναγομένης, με τις από 7.11.2014 και 21.11.2014 ηλεκτρονικές επιστολές, ζητώντας μετά την ολοκλήρωση και της βαφής των καταστρωμάτων και την παράδοση του έργου, που έλαβε χώρα κατά την δεύτερη ημερομηνία και έγινε ανεπιφύλακτα δεκτό από την εναγομένη, να γίνει δειγματοληπτικός έλεγχος των υψομετρικών διαφορών των πλαστικοποιήσεων των καταστρωμάτων του πλοίου και επιμετρήσεις όλων των επιφανειών παρουσία των εκπροσώπων και προστηθέντων της εναγομένης. Πράγματι, η ενάγουσα, στις 25.11.2014 πραγματοποίησε, με την παρουσία του πλοίαρχου του πλοίου και του αρχιτέκτονα ………….., δειγματοληπτικούς ελέγχους των υψομετρικών διαφορών της πλαστικοποίησης των καταστρωμάτων, προβαίνοντας μάλιστα μετά από δύο ημέρες στην επισκευή των οπών για τις μετρήσεις. Σύμφωνα, με τις επιμετρήσεις, που έλαβαν χώρα, χωρίς να διατυπωθεί βασίμως ουδεμία αντίρρηση, εναντίωση και επιφύλαξη εκ μέρους της εναγομένης, μήτε ενώπιον του πρωτοβάθμιου, όσο και του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου, αυτές αμφισβητούνται ειδικά, η αμοιβή της ενάγουσας ανέρχεται σε: Α) 58.125 ευρώ για τις εργασίες, που πραγματοποιήθηκαν στο κατάστρωμα 6, συνολικής επιφάνειας 205 τ.μ., όπου η επίστρωση καταμετρήθηκε, βάσει δειγματοληπτικού ελέγχου, ότι είχε πάχος 10 χιλιοστών σε εμβαδό 25 τ.μ., 20 χιλιοστών σε εμβαδό 55 τ.μ., 25 χιλιοστών σε εμβαδό 90 τ.μ. και 30 χιλιοστών σε εμβαδό 35 τ.μ., για τα δε σοβατεπί η εργασία αξιολογήθηκε στο ποσό των 18 ευρώ ανά τ.μ. και για 80τ.μ. συνολικά στο ποσό των 1.440 ευρώ, ενώ για τις συμπληρωματικές εργασίες, που εκτελέσθηκαν με βάση την από 29.10.2014 προσφορά, η αμοιβή της ανήλθε στο συμφωνηθέν ποσό των 2.180 ευρώ και το συνολικό κόστος για το κατάστρωμα 6 σε 61.745 ευρώ και β) στο συνολικό ποσό των 24.309,50 ευρώ, για τις εργασίες στο κατάστρωμα 7, σε συνολική επιφάνεια 72 τ.μ., ανάλογα με το πάχος της πλαστικοποίησης και συγκεκριμένα με πάχος 10 χιλιοστών σε εμβαδό 12 τ.μ., 25 χιλιοστών σε εμβαδό 25 τ.μ. και 30 χιλιοστών σε εμβαδό 35 τ.μ., συνολικής αξίας 22.437,50 ευρώ, ενώ για τα σοβατεπί εμβαδού 104τ.μ., οι εργασίες ανήλθαν σε 1.872 ευρώ αντί 18 ευρώ και εν συνόλω η εργολαβική αμοιβή στο ποσό των 86.054,50 ευρώ, σύμφωνα με τις παραδοχές της εκκαλουμένης, που δεν προσβάλλονται με λόγο έφεσης, ως προς τους επιμέρους υπολογισμούς. Τα ανωτέρω δεν αναιρούνται από την κατάθεση του μάρτυρος της εναγομένης, ………., ναυπηγού-μηχανολόγου-μηχανικού, ενώπιον του πρωτοβάθμιου ακροατηρίου, που συνέταξε και την από 29.1.2015 προσκομιζόμενη τεχνική έκθεση, ενεργώντας κατ’εντολή και για λογαριασμό της εναγομένης, καθόσον παραδέχεται εξεταζόμενος ενόρκως ότι υφίστατο υπέρβαση σε ορισμένες περιοχές, ως προς το πάχος που απαιτούνταν για την πλαστικοποίηση και ομαλοποίηση των καταστρωμάτων, το οποίο αναγορεύει κατά μέσο όρο στα 16 χιλιοστά, αλλά με την έκθεση του κρίνει τις αξιώσεις της ενάγουσας υπερβολικές υπολογίζοντας αυτές στο ποσό των 40.712,5 ευρώ, λαμβάνοντας όμως υπόψη μικρότερη σε έκταση καλυπτόμενη επιφάνεια, μικρότερο βάθος κάλυψης στις αντίστοιχες περιοχές και διαφορετική τιμή μονάδος, εκείνης που τιμολόγησε τις υπηρεσίες της η ενάγουσα, ανάλογα με το εκάστοτε πάχος της πλαστικοποίησης, η οποία όμως δεν αφίσταται της εύλογης και συνήθους αμοιβής σε τέτοιες περιπτώσεις και βρίσκεται σε συνάρτηση με την ορισμένη τιμή μονάδος για πάχος 10-11mm, ώστε αν και δεν είχε συμφωνηθεί συγκεκριμένη τιμή για το υπερβάλλον πάχος, μπορούσε αυτή να προσδιοριστεί με αναλογική αύξηση της τιμής προσφοράς, όπως και προσδιορίστηκε κατά την επιμέτρηση από την ενάγουσα, άλλωστε η εναγομένη δεν αντέκρουσε, ως υπερβολική, την αντίστοιχη του υπερβαίνοντος τα 11 χιλιοστά πάχους τιμή μονάδος, όταν της απέστειλε η ενάγουσα το από 7.11.2014 κοστολόγιο, παρά μόνο υποστήριξε ότι είχε συμφωνηθεί, ως τιμή μονάδος, το ποσό των 125 ευρώ ανά τ.μ. για οποιοδήποτε πάχος πλαστικοποίησης προκύψει, ήτοι και άνω των 11 χιλιοστών, γεγονός που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, ούτε στην λογική και την συναλλακτική πρακτική, καθιστώντας άνευ αντικειμένου την συμβατική πρόβλεψη περί επιθεώρησης προς ανεύρεση του τελικού πάχους του καταστρώματος, απορριπτομένων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών της εναγομένης, που προβλήθηκαν πρωτοδίκως και επαναφέρονται με την έφεση της, ως ουσιαστικά αβασίμων. Εξάλλου, απαραδέκτως προβάλλει για πρώτη φορά με τις προτάσεις της ενώπιον του Εφετείου τους ισχυρισμούς περί υπέρβασης του προϋπολογισμού και υπαίτιας καθυστέρησης ενημέρωσης της από την εργολάβο για την υπέρβαση του.

Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που έκρινε ομοίως με εν μέρει διαφορετική αιτιολογία, που συμπληρώνεται και αντικαθίσταται με την παρούσα (534ΚΠολΔ), ορθά εκτίμησε τον νόμο και τις αποδείξεις, απορριπτομένου του πρώτου και δεύτερου λόγου της έφεσης περί παράβασης του νόμου και κακής εκτίμησης των αποδείξεων, λόγω μη λήψης υπόψη της κατάθεσης του μάρτυρα ανταπόδειξης …… . και της τεχνικής έκθεσης που συνέταξε, ως ουσιαστικά αβασίμων, ερειδομένων επί της εσφαλμένης προϋπόθεσης της μη λήψης υπόψη των αποδεικτικών αυτών μέσων, ενώ το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αφού τα έλαβε υπόψη, τα εκτίμησε ελεύθερα με τα λοιπά αποδεικτικά μέσα και δεν τα έκρινε πειστικά και αξιόπιστα, τούτο όμως δεν σημαίνει ότι δεν λήφθηκαν υπόψη, μήτε ότι έχουν δεσμευτική αποδεικτική δύναμη και έδει να κριθούν πιστευτά και να εκδοθεί απόφαση σύμφωνη μ’αυτά, ως αβασίμως υπολαμβάνει η εναγομένη με τους κρινόμενους λόγους. Περαιτέρω, δεν έσφαλε η εκκαλουμένη, που δεν έκανε δεκτό το αίτημα της εναγομένης περί διενέργειας πραγματογνωμοσύνης, το οποίο επαναφέρει ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, καθόσον το Δικαστήριο σχημάτισε πλήρη δικανική πεποίθηση από τα υπάρχοντα αποδεικτικά μέσα και δεν απαιτούνται ιδιάζουσες γνώσεις επιστήμης και τέχνης για το κρίσιμο ζήτημα της επιμέτρησης των εργασιών, που εκτελέστηκαν και των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν και, ως εκ τούτων, το σχετικό αίτημα κρίνεται απορριπτέο, ως ουσιαστικά αβάσιμο.

Περαιτέρω, επί της οφειλόμενης, ως άνω, εργολαβικής αμοιβής για την παροχή των επίδικων υπηρεσιών συντήρησης και επισκευής, που διενεργήθηκαν επί του εν λόγω πλοίου, οφείλεται ο αναλογούν Φ.Π.Α, όπως θα ισχύει κατά τον χρόνο της εξόφλησης, υπό την προϋπόθεση έκδοσης του σχετικού φορολογικού στοιχείου, καθόσον δεν συντρέχουν εν προκειμένω οι απαιτούμενες για την απαλλαγή από τον Φ.Π.Α της παροχής τέτοιων υπηρεσιών προϋποθέσεις, που προβλέπονται στο άρθρο 31 της ΥΑ 8271/4879/ΠΟΛ 366/18.12.1987 (ΦΕΚ Β΄3/8-1-1988), όπως αυτό αντικαταστάθηκε από το άρθρο 5 παρ. 2 της ΥΑ 1808/748/1988 (ΦΕΚ Β΄144/1988), ήτοι: α) βεβαίωση του πλοιάρχου ή του κυβερνήτη του σκάφους ή της πλοιοκτήτριας ή διαχειρίστριας εταιρείας ή του νομίμου εκπροσώπου ή του ναυτικού πράκτορα, από την οποία να προκύπτουν το είδος, το όνομα, η εθνικότητα του πλοίου, το είδος των υπηρεσιών που παρασχέθηκαν καθώς και το είδος και η ποσότητα των μικροανταλλακτικών και εξαρτημάτων που διέθεσε η επιχείρηση που ενήργησε τις παραπάνω εργασίες κατά την εκτέλεση τους και β) κυρωμένο αντίγραφο ναυτιλιακού εγγράφου  (έγγραφο  εθνικότητας, πιστοποιητικό  νηολόγησης  κλπ.)  ή  αντίγραφο  σχετικής βεβαίωσης της αρμόδιας  Λιμενικής  Αρχής,  από  το  οποίο  να   προκύπτει   ότι το συγκεκριμένο σκάφος είναι επαγγελματικό, στοιχεία που δεν παρέδωσε η εναγομένη πλοιοκτήτρια εταιρεία προς την πάροχο των υπηρεσιών ενάγουσα εταιρεία, προκειμένου να τα επισυνάψει στο σχετικό τιμολόγιο, ούτως ώστε να τύχει της προβλεπόμενης απαλλαγής και συνεπώς, ο ισχυρισμός της εναγομένης περί μη επιβάρυνσης της παροχής των επίδικων υπηρεσιών με Φ.Π.Α. αλυσιτελώς προβάλλεται και το σχετικό αγωγικό αίτημα παρίσταται νόμιμο, κατ’εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων σε συνδυασμό με εκείνη του άρθρου 69παρ.1 περ.ε ΚΠολΔ και βάσιμο κατ’ουσίαν. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που επιδίκασε τον αναλογούντα Φ.Π.Α. επί της ανωτέρω εργολαβικής αμοιβής κατά τον χρόνο είσπραξης της και έκδοσης από την εργολάβο ενάγουσα του οικείου τιμολογίου, δεν υπερέβη την δικαιοδοσία του και προέβη σε ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και σωστή εκτίμηση των αποδείξεων, απορριπτομένων των αντίθετων ισχυρισμών, που διαλαμβάνονται στον τρίτο λόγο της έφεσης, ως ουσιαστικά αβασίμων.

VI. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω και δεδομένου ότι δεν υπάρχει άλλος λόγος έφεσης προς έρευνα, πρέπει η ένδικη έφεση να απορριφθεί στο σύνολο της, ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν, να διαταχθεί η εισαγωγή του κατατεθέντος από την εκκαλούσα για την άσκηση της παραβόλου στο δημόσιο ταμείο (άρθρο 495 παρ.3 εδαφ.ε΄ ΚΠολΔ) και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα της εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας στην εκκαλούσα, κατόπιν σχετικού αιτήματος της, λόγω της ήττας της (άρθρα 176, 183 και 191 παρ.2 ΚΠολΔ), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων την ένδικη έφεση.

Δέχεται την έφεση τυπικά.

Απορρίπτει αυτήν κατ’ ουσίαν.

Διατάσσει την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του κατατεθέντος από την εκκαλούσα παραβόλου, κατά την άσκηση της.

Επιβάλλει στην εκκαλούσα τα δικαστικά έξοδα της εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των εννιακοσίων (900) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους, στις 13 Σεπτεμβρίου 2022.

             Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                           Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ