Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 680/2022

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ (Τμήμα 3ο)

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ (εργατικών) ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Αριθμός απόφασης 680/2022

ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αποτελούμενο από τους Δικαστές, Αναστάσιο Αναστασίου, Προεδρεύοντα Εφέτη, ως αρχαιότερο του 3ου Τμήματος και κωλυομένης της Προέδρου Εφετών του 4ου Τμήματος, Εφέτη, Εμμανουηλία-Αλεξάνδρα Κεχαγιά, Εφέτη- Εισηγήτρια, Ελένη Σκριβάνου, Εφέτη, και από τη Γραμματέα, Τ.Λ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις …………. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Της εκκαλούσας-εφεσίβλητης-καλούσας, ανώνυμης εταιρείας …………., η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου της, Ελένης Ζησοπούλου, με δήλωση κατ’άρθρο 242 § 2 του ΚΠολΔ.

Των εφεσιβλήτων-εκκαλούντων-καθ’ών η κλήση : 1) ……… 2) ………….. οι οποίοι δεν εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο.

Οι ενάγοντες ζήτησαν να γίνει δεκτή η από 9-8-2007 (υπ’αριθμ. εκθ. καταθ. ……/10-8-2007) αγωγή τους, την οποία άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.

Επί της αγωγής εκδόθηκε η υπ’αριθμ. 5968/2007 οριστική απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου, με την οποία έγινε αυτή εν μέρει δεκτή.

Οι ενάγοντες με την από 5-3-2008 και η εναγομένη, με την από 5-3-2008 (με αύξ. αριθμ. εκθ. καταθ…./2008 και ……/2008 αντίστοιχα) εφέσεις τους που απηύθυναν στο παρόν Δικαστήριο, προσέβαλαν την πρωτόδικη απόφαση.

Επ’αυτών εκδόθηκαν διαδοχικά οι υπ’αριθμ. 56/2009 και 391/2010 μη οριστικές αποφάσεις του παρόντος Δικαστηρίου, που ανέβαλαν την έκδοση οριστικής απόφασης.

Ήδη, με την από 22-3-2022 (με αύξ. αριθμ. εκθ. καταθ. ………./30-3-2022) κλήση της εναγομένης, που γράφτηκε στο πινάκιο, επαναφέρθηκε η υπόθεση  προς συζήτηση κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο.

Κατά τη δικάσιμο αυτή η υπόθεση εκφωνήθηκε με  τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε. Κατά τη συζήτησή της, η πληρεξουσία δικηγόρος της εκκαλούσας-εφεσίβλητης δεν εμφανίσθηκε, αλλά παραστάθηκε με δήλωση, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 § 2 του ΚΠολΔ, και προκατέθεσε τις προτάσεις της, ενώ οι εκκαλούντες-εφεσίβλητοι δεν παραστάθηκαν.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 142 παρ. 1 και 4 και 143 παρ. 1 του ΚΠολΔ, προκύπτει ότι αντίκλητος, το πρόσωπο, δηλαδή, που ορίζει ο διάδικος για την παραλαβή αντί αυτού δικαστικών ή εξωδίκων εγγράφων, που του απευθύνονται και αφορούν μια ή περισσότερες ή όλες τις υποθέσεις του, μπορεί να διορισθεί : α) είτε με δήλωση ενώπιον της γραμματείας του πρωτοδικείου της κατοικίας του δηλούντος, β) είτε με ρήτρα σε σύμβαση, που καλύπτει την επίδοση όλων των διαδικαστικών πράξεων, που έχουν σχέση με τη σύμβαση και γ) με το διορισμό πληρεξουσίου δικηγόρου, κατ` άρθρο 96 του ΚΠολΔ, οπότε είναι αυτοδικαίως και αντίκλητος για όλες τις επιδόσεις, που αναφέρονται στη δίκη, στην οποία είναι πληρεξούσιος, έως την έκδοση αμετάκλητης απόφασης (ΑΠ 1305/2020, ΑΠ 685/2020, ΑΠ 395/2019 δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ») και κατά την προαναφερθείσα  διάταξη του άρθρου 143 παρ. 1 υπό την αρχική της διατύπωση, πριν δηλαδή την αντικατάστασή της με το άρθρο πρώτο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Α΄87/23-7-2015, με έναρξη ισχύος από 1-1-2016, σύμφωνα με το άρθρο ένατο παρ. 4 του άρθρου 1), έως την έκδοση οριστικής απόφασης. Περαιτέρω, από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 440, 438 και 104 του ΚΠολΔ, προκύπτει, ότι από τη μνεία που γίνεται στο προεισαγωγικό τμήμα της δικαστικής απόφασης, ότι για κάποιον από τους διαδίκους παρέστη ο αναφερόμενος σ` αυτή πληρεξούσιος δικηγόρος και τη βεβαίωση στο κύριο σώμα της απόφασης ότι το δικαστήριο δίκασε κατ` αντιμωλία των διαδίκων, υπάρχει πλήρης απόδειξη για τον διορισμό αυτού (του παραστάντος δικηγόρου), κατά το άρθρο 96 του ΚΠολΔ, ως δικαστικού πληρεξουσίου του διαδίκου αυτού, δεδομένου ότι η συνδρομή του στοιχείου της δικαστικής πληρεξουσιότητας είναι γεγονός, την αλήθεια του οποίου όφειλε να εξετάσει αυτεπαγγέλτως το δικαστήριο, σύμφωνα με τη διάταξη του ανωτέρω άρθρου 104 του ΚΠολΔ (ΑΠ 1170/2021 δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 1305/2020, ό.π). Έτσι, ο δικηγόρος που παραστάθηκε ως πληρεξούσιος του διαδίκου στην πρωτοβάθμια (και) στη δευτεροβάθμια δίκη θεωρείται κατά νόμο αντίκλητος για τις αναγόμενες στη δίκη αυτή επιδόσεις εγγράφων, μέχρι την έκδοση -οριστικής ή πλέον- αμετάκλητης απόφασης, εκτός εάν, όπως η ίδια η διάταξη ήδη ορίζει, γνωστοποιηθεί με δικόγραφο στους λοιπούς διαδίκους η αντικατάστασή του (ΑΠ 1276/2021, ΑΠ 667/2020, ΑΠ 1034/2019 δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). Εξάλλου, η ιδιότητα του λήπτη της επίδοσης ως αντικλήτου, που σύμφωνα με τον ερμηνευτικό κανόνα του άρθρου 212 του ΑΚ δεν τεκμαίρεται, εξετάζεται από το δικαστήριο και αυτεπαγγέλτως. Επομένως, ο επικαλούμενος επίδοση σε αντίκλητο του διαδίκου, φέρει το βάρος επικλήσεως και αποδείξεως της ιδιότητάς του με έναν από τους καθοριζόμενους νόμιμους τρόπους διορισμού του και συνεπώς οποιοσδήποτε άλλος τρόπος δεν είναι έγκυρος, ενώ η επίδοση σε πρόσωπο που δεν έχει την ιδιότητα του αντικλήτου είναι ανυπόστατη (ΑΠ 1305/2020, ΑΠ 685/2020, ΑΠ 395/2019 ό.π).

Επιπλέον, στη διάταξη του άρθρου 254 παρ. 1 του  ΚΠολΔ, όπως έχει αντικατασταθεί με το άρθρο 9 του ν.2915/2001, συμπληρωθεί με το άρθρο 25 του ν.3994/2011, αντικατασταθεί με το άρθρο δεύτερο του άρθρου πρώτου του ν.4335/2015, και ήδη, με το άρθρο 15 του ν.4821/2022 (ΦΕΚ 190/13-10-2021), εφαρμοζόμενου του τελευταίου και στις εκκρεμείς κατά τη δημοσίευσή του υποθέσεις (άρθρο 116 παρ.2 σε συνδυασμό με 20 παρ. 1 αυτού) ορίζεται ότι «το δικαστήριο μπορεί να διατάξει την επανάληψη της συζήτησης, η οποία έχει κηρυχθεί περαιωμένη, όταν κατά τη μελέτη της υπόθεσης ή τη διάσκεψη παρουσιάζονται κενά ή αμφίβολα σημεία που χρειάζονται συμπλήρωση ή επεξήγηση. Η απόφαση μνημονεύει απαραιτήτως τα ειδικά θέματα που αποτελούν αντικείμενο της επαναλαμβανόμενης συζήτησης. Η συζήτηση αυτή θεωρείται συνέχεια της προηγουμένης», συνάγεται ότι η επανάληψη της συζητήσεως διατάσσεται, μεταξύ άλλων, και όταν δεν έχουν προσκομισθεί από τους διαδίκους κρίσιμα διαδικαστικά και αποδεικτικά έγγραφα της δίκης, των οποίων γίνεται επίκληση, χωρίς τα οποία είναι ανέφικτη η έκδοση της αποφάσεως (ΑΠ 336/2013, ΕφΠειρ 355/2021 δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). Εξάλλου, στην περίπτωση που η συζήτηση της υπόθεσης αναβάλλεται, κατ’άρθρο 249 του ΚΠολΔ, η συζήτηση που επαναλαμβάνεται μετά την αναστολή θεωρείται συνέχεια της προηγουμένης (Κεραμέας/Κονδύλης/Νίκας, «Ερμηνεία του ΚΠολΔ», έκδ. 2000, τόμος Ι, σχόλια Μακρίδου υπ’άρθρο 249, σελ. 525, αρ.13), όπως δηλαδή συμβαίνει και επί επανάληψης της συζήτησης, κατ’άρθρο 254 του ΚΠολΔ, όπου τούτο διατυπώνεται ρητώς. Έτσι, και σε αυτή την περίπτωση, στη νέα συζήτηση ο απολειπόμενος διάδικος θεωρείται ως κατ` αντιμωλίαν ή ερήμην δικαζόμενος, αναλόγως με το αν είχε παραστεί ή δεν είχε παραστεί, αντίστοιχα, προσηκόντως στην προηγούμενη συζήτηση και αν ο διάδικος που δεν παρίσταται στην επαναλαμβανόμενη συζήτηση, είχε παρασταθεί στην αρχική, δικάζεται αντιμωλία, χωρίς να χρειάζεται και κατάθεση νέων προτάσεων (ΑΠ 936/2018, ΕφΑθ 450/2022, ΕφΠειρΜον 328/2021 δημ.ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»).

Στην προκειμένη περίπτωση, με την από 22-3-2022 (με αύξ. αριθμ. εκθ. καταθ. ………./30-3-2022) κλήση της εναγομένης-κατ’εκτίμηση του περιεχομένου της-και, επομένως, με επιμέλειά της, νομίμως επαναφέρθηκαν προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, οι από 5-3-2008 (με αύξ. αριθμ. εκθ. καταθ…../2008 και ……/2008 αντίστοιχα) εφέσεις των εναγόντων και ήδη εφεσιβλήτων-εκκαλούντων, και της εναγομένης και ήδη εκκαλούσας-εφεσίβλητης, αντίστοιχα, κατά της υπ’αριθμ. 5968/2007 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε επί της από 9-8-2007 (υπ’αριθμ. εκθ. καταθ. ……/10-8-2007) αγωγής των πρώτων, ως λιμενεργατών, κατ’αυτής, ως εργοδότριάς τους, περί καταβολής διαφοράς αποδοχών αδείας και επιδόματος αδείας, και δέχθηκε αυτήν ως εν μέρει βάσιμη και κατ’ουσίαν, μετά την έκδοση διαδοχικά των υπ’αριθμ. 56/2009 και 391/2010 μη οριστικών αποφάσεων του παρόντος Δικαστηρίου, που ανέστειλαν τη συζήτησή τους, κατ’άρθρο 249 του ΚΠολΔ, και την έκδοση της υπ’αριθμ. 5/2011 απόφασης της Ολομελείας του Αρείου Πάγου. Ειδικότερα, με την υπ’αριθμ. 56/2009 απόφαση, διατάχθηκε η συνεκδίκαση αυτών-και, επομένως η τυχόν μη επαναφορά προς συζήτηση αμφοτέρων θα επέφερε το απαράδεκτο της κλήσεως, αφού οι διάδικοι δεν έχουν την εξουσία να επισπεύσουν τη συζήτηση ή την αποδεικτική διαδικασία ως προς μία ή ορισμένες από τις συνεκδικαζόμενες δίκες (ΕφΠειρ 664/2011, δημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», Κεραμέας/Κονδύλης/Νίκας, ό.π, σχόλια Μακρίδου υπ’άρθρο 230, σελ. 504, αρ.2)- έγιναν αυτές τυπικά δεκτές και διατάχθηκε η αναβολή της συζήτησής τους, μέχρις ότου περατωθεί αμετάκλητα η ειδικότερα μνημονευόμενη δίκη, που αφορούσε αντίστοιχες αξιώσεις άλλων εργαζομένων λιμενεργατών της εναγομένης, όπως οι ενάγοντες, προκειμένου να επιλυθούν τα εκκρεμή ζητήματα με ομοιόμορφο τρόπο, και συγκεκριμένα ο τρόπος υπολογισμού των αποδοχών των ημερών αδείας και του επιδόματος αδείας αυτών, εκδοθείσας συναφώς της υπ’αριθμ. 567/2009 απόφασης του Αρείου Πάγου, και με τη δεύτερη, αναβλήθηκε εκ νέου η συζήτησή τους μέχρις ότου εκδοθεί απόφαση της Ολομελείας του, επί των ίδιων νομικών ζητημάτων ως γενικότερου ενδιαφέροντος, μετά την με αριθμ έκθ.καταθ. …../10-12-2009 αίτησης αναιρέσεως κατά της υπ’αριθμ. 622/2009 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, που παραπέμφθηκε προς εκδίκαση στην πλήρη Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, με την υπ’αριθμ. 26/16-2-2010 Πράξη του Προέδρου και του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ως αφορώσα ζητήματα γενικότερου ενδιαφέροντος. Κατά τη δικάσιμο αυτή, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου, οι εφεσίβλητοι-εκκαλούντες δεν εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο, ούτε κατέθεσαν έγγραφη δήλωση, κατ’άρθρο 242 § 2 του ΚΠολΔ. Όπως δε προκύπτει από τις υπ’αριθμ. …../Δ/14-7-2022 και …../Δ/20-7-2022 εκθέσεις επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή της περιφερείας του Εφετείου Πειραιώς, με έδρα το Πρωτοδικείο Πειραιώς, …………, αντίγραφο της κλήσης, με πράξη καταθέσεως και ορισμού δικασίμου, την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας, και με κλήση για να παρασταθούν οι εκκαλούντες-εφεσίβλητοι κατά τη συζήτηση των εφέσεων, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα μόνον στον πρώτο από αυτούς, ………., ενώ όσον αφορά τον δεύτερο, ……….., η επίδοση έγινε προς τον δικηγόρο ……….., ως πληρεξούσιο δικηγόρο και αντίκλητό του. Ειδικότερα, όπως σαφώς βεβαιώνει ο επιδόσας δικαστικός επιμελητής στο κείμενο της υπ’αριθμ. ……../Δ/20-7-2022 έκθεσης επιδόσεως που έχει συντάξει, ο ίδιος μετέβη μεν στη διεύθυνση κατοικίας του ……., επί της οδού ………. στα Πατήσια, αλλά τελικώς και χωρίς να βεβαιώνει τον λόγο που η επίδοση δεν ολοκληρώθηκε στην ανωτέρω διεύθυνση, προέβη σε επίδοσή του προς τη συνεργάτιδα του …………,  ……………….., η οποία έχει θέσει την υπογραφή και τη σφραγίδα της, στο γραφείο του επί της οδού …………. στον Πειραιά. Αυτός, έχοντας υπογράψει το δικόγραφο της αγωγής και έχοντας παρασταθεί ως πληρεξούσιος δικηγόρος του ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, θεωρείτο κατ’αρχήν κατά νόμον αντίκλητός του για τις αναγόμενες στη δίκη αυτή επιδόσεις μέχρι την έκδοση της οριστικής απόφασης, με βάση τη διάταξη του άρθρου 143 παρ.1 του ΚΠολΔ, όπως ίσχυε τότε, κατά τα προεκτεθέντα. Την ιδιότητα αυτή ενδεχομένως επανέκτησε δια της υπογραφής και καταθέσεως του-μη προσκομιζόμενου- δικογράφου της έφεσης αμφοτέρων των εκκαλούντων. Επιπλέον, από τα ταυτάριθμα με τις υπ’αριθμ. 56/2009 και 391/2010 αποφάσεις πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του παρόντος Δικαστηρίου, προκύπτει ότι κατά τη συζήτηση αμφοτέρων των εφέσεων, στις 11-12-2008 και στη συνέχεια στις 18-2-2010, αντίστοιχα, τον άνω εκκαλούντα εκπροσώπησε, στη μεν πρώτη ο ίδιος πληρεξούσιος δικηγόρος, ενώ στη δεύτερη η πληρεξουσία δικηγόρος  ……….., όπως μνημονεύεται και στο προεισαγωγικό τμήμα των αποφάσεων αυτών, όπου βεβαιώνεται η παράσταση αμφοτέρων των διαδίκων πλευρών. Επομένως, ως προς τον διορισμό της υπάρχει, σύμφωνα με τη σχετική σκέψη που προεκτέθηκε, πλήρης απόδειξη και, έτσι αυτή απέκτησε και είχε έκτοτε  την ιδιότητα της αντικλήτου του, αντικαθιστώντας τον …………. Συνεπώς, σύμφωνα με την ίδια σκέψη, η επίδοση της κλήσης προς τον τελευταίο είναι ανυπόστατη, εφόσον έγινε σε πρόσωπο που δεν έχει την ιδιότητα του αντικλήτου και πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση αμφοτέρων των εφέσεων, ως προς τον άνω διάδικο. Επιπροσθέτως, με δεδομένο ότι, παρά την απουσία του πρώτου εκκαλούντος, αυτός δεν θεωρείται δικονομικά απών, ως προς την από 5-3-2008 (με αύξ.αριθμ. εκθ. καταθ. ………/2008) έφεση που άσκησε από κοινού με τον δεύτερο εκκαλούντα, αφού η παρούσα, μετά από αναστολή, κατ’άρθρο 249 του ΚΠολΔ, συζήτηση θεωρείται συνέχεια των προηγουμένων, κατά τις οποίες είχε εκπροσωπηθεί από πληρεξούσιους δικηγόρους, σύμφωνα με τη σχετική σκέψη που προεκτέθηκε, δεν συντρέχει λόγος απορρίψεώς της, κατ’άρθρο 524 παρ.3 του ΚΠολΔ, αλλά θα πρέπει αυτή να ερευνηθεί και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα. Η εκκαλούσα-εφεσίβλητη-καλούσα, όμως, παρέλειψε να προσκομίσει το δικόγραφο της άνω εφέσεως, χωρίς μάλιστα να επικαλείται ειδικώς αδυναμία προσκομίσεως και αυτής, λόγω πολτοποίησης των σχετικών-προτάσεων των δικογραφιών των ετών 2010-2012, και, επομένως και της υπό κρίση υπόθεσης, με το από 15-3-2018 πρακτικό της Επιτροπής του άρθρου 1 του βδ/τος 120 της 28-1-1996 «περί τρόπου καταστροφής άχρηστων αρχείων Δικαστικών Υπηρεσιών», σύμφωνα  με την από 31-10-2022 βεβαίωση της γραμματέως του Εφετείου Πειραιώς, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτη η έκδοση απόφασης επ’αυτής, ως προς τον άνω εκκαλούντα, μη δυνάμενης της παράλειψης αυτής να θεωρηθεί ως τυπική και να επιχειρηθεί η συμπλήρωσή της κατ’άρθρο 227 του ΚΠολΔ, εφόσον δεν περιλαμβάνεται στις περιπτώσεις που αυτή προβλέπει (πχ. μη υπογραφή προτάσεων, μη προσκόμιση πιστοποιητικού εγγραφής, κατ’άρθρο 220 του ΚΠολΔ κλπ., Βαθρακοκοίλης «ΚΠολΔ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ-ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ», τόμος ΙΙ, σελ. 97, αρ.3)Κατ’ακολουθία των ανωτέρω πρέπει : 1) Να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση των υπό κρίση εφέσεων ως προς τον δεύτερο εκκαλούντα-εφεσίβλητο, …………., 2/ Να διαταχθεί η επανάληψη της συζήτησής τους στο ακροατήριο, ως προς τον πρώτο εκκαλούντα-εφεσίβλητο, Ευάγγελο Παπαδόπουλο, προκειμένου η εκκαλούσα-εφεσίβλητη να προσκομίσει αντίγραφο της από 5-3-2008 (με αύξ.αριθμ. εκθ. καταθ. ……./2008) έφεσης. Ζήτημα επιβολής δικαστικών εξόδων δεν τίθεται, προεχόντως λόγω του μη οριστικού χαρακτήρα της παρούσας.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΚΗΡΥΣΣΕΙ απαράδεκτη τη συζήτηση των από 5-3-2008 (με αύξ. αριθμ. εκθ. καταθ……/2008 και …../2008) εφέσεων ως προς τον δεύτερο εφεσίβλητο-εκκαλούντα, ……………….

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο ως προς τον πρώτο εφεσίβλητο-εκκαλούντα, ………………, προκειμένου η εκκαλούσα-εφεσίβλητη να προσκομίσει αντίγραφο της  από 5-3-2008 (με αύξ. αριθμ. εκθ. καταθ……/2008) εφέσεως.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις 22 Νοεμβρίου 2022  και δημοσιεύθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2022 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντες τους διαδίκους και την πληρεξουσία δικηγόρο της καλούσας-εκκαλούσας-εφεσίβλητης.

O   ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ΕΦΕΤΗΣ                                    Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ