Αριθμός 654/2022
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 2ο
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Ισιδώρα Πόγκα, Πρόεδρο Εφετών, Σταυρούλα Λιακέα, Εφέτη και Χρυσή Φυντριλάκη, Εφέτη-Εισηγήτρια και και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την …………….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:
ΚΑΛΟΥΝΤΩΝ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) ……….., 2) ………., 3) ……….. και 4) …………., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιό τους δικηγόρο Γεώργιο Πέπονα (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΚΑΘ΄ ΩΝ Η ΚΛΗΣΗ-ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) …………. και 2) ………….. αφενός μεν ως αρχικού διαδίκου, αφετέρου δε ως κληρονόμου του εκλιπόντος ………., κατοίκου εν ζωή ……….., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιό τους δικηγόρο Σωτήριο Αθανασάκο (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΚΑΘ΄ ΟΥ Η ΚΛΗΣΗ: ………… ως κληρονόμου του εκλιπόντος ………, κατοίκου εν ζωή …………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του δικηγόρο Σωτήριο Αθανασάκο (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Οι καλούντες-εφεσίβλητοι άσκησαν ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 20.9.2016 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2016) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 4888/2017 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου οι εναγόμενοι (η …….., ο ……….-ήδη καθ΄ων η κλήση-εκκαλούντες, καθώς και ο ………….- ήδη αποβιώσας, κληρονομηθείς από τον 2ο εκ των εναγομένων ………..) με την από 12.1.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ κατάθεσης στο Πρωτοδικείο ………../2018, ΓΑΚ/ΕΑΚ προσδιορισμού στο Εφετείο ………../2018) έφεσή τους, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε αρχικά η 6η.12.2018, μετά δε από αναβολή, η 10η.10.2019, κατά την οποία ο πληρεξούσιος δικηγόρος των εναγομένων-εκκαλούντων δήλωσε ότι ο τρίτος εναγόμενος-εκκαλών, ……………, απεβίωσε στις 26.7.2019, ήτοι σε χρόνο μεταγενέστερο της άσκησης της έφεσης, οπότε το Δικαστήριο κήρυξε τη δίκη ως βιαίως διακοπείσα.
Με την, κατατεθείσα ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, από 21.7.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2020) κλήση-αναγκαστική επανάληψη δίκης κατ΄ άρθρο 291 ΚΠολΔ, των καλούντων-εφεσιβλήτων, η προκειμένη υπόθεση επανεισάγεται προς εκδίκαση ενώπιόν του στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα επαναφέρεται προς συζήτηση με την υπ΄αριθμόν καταθ. ………/2020 κλήση των εφεσιβλήτων – εναγόντων η με αριθμό κατάθεσης στην γραμματεία του Εφετείου Πειραιώς …………./2018 έφεση μετά την βίαιη διακοπή της δίκης λόγω του θανάτου του τρίτου των εκκαλούντων – τρίτου των εναγομένων (……), τον οποίο κληρονόμησαν ο δεύτερος των εναγομένων – υιός του (…….. ) και ο τρίτος των καθ΄ων η κληση – υιός του (…….), όπως προκύπτει από τις υπ΄αριθμούς …./2019 και …./2019 δηλώσεις αποδοχής επ΄ωφελεία απογραφής στο Ειρηνοδικείο Νίκαιας), καθώς η σύζυγός του – πρώτη των εναγομένων αποποιήθηκε την επαχθείσα σ΄αυτήν κληρονομία με την υπ΄αριθμον ……./2019 δήλωση αποποίησης κληρονομίας στο Ειρηνοδικείου Νίκαιας. (βλ υπ΄αριθμόν …./2019 ληξιαρχική πράξη θανάτου του Ληξιαρχείου Πάρου και υπ΄αριθμόν …../2-8-2019 πιστοποιητικό εγγυτέρων συγγενών του Δήμου Νίκαιας – Αγίου Ρέντη, υπ΄αριθμόν …./2022 πιστοποιητικό του Γραμματέα του Ειρηνοδικείου Νίκαιας περί μη δημοσίευσης διαθήκης και υπ΄αριθμόν …../2022 πιστοποιητικό του Πρωτοδικείου Πειραιά περί μη αμφισβήτησης του κληρονομικού δικαιώματος των κληρονόμων του ……………. (τρίτου εναγόμενου)
Η με αριθμό κατάθεσης στην γραμματεία του Εφετείου Πειραιώς ………/2018 έφεση κατά της υπ΄αριθμόν 4888 /2017 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία αντιμωλία των διαδίκων έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα καθώς η εκκαλουμένη απόφαση δημοσιεύτηκε στις 8-11-2017, επιδόθηκε στις 13-12-2017 (όπως συνομολογείται από τους εφεσίβλητους) και η έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά στις 12-1-2018 (άρθρα 495, 511, 513, 516 παρ 1, 517 εδαφ α, 518 παρ 1 και 147 ΚΠολΔ). Συνεπώς, πρέπει να γινει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων αυτής κατά την αυτή διαδικασία δοθέντος ότι έχει καταβληθεί και το προβλεπόμενο από την διάταξη του άρθρου 495 παρ 3 ΚΠολΔ παράβολο άσκησης έφεσης (βλ. με κωδικό ……………/2018 παράβολο).
Με την αγωγή επί της οποίας εξεδόθη η εκκαλουμένη απόφαση οι ενάγοντες ιστορούσαν ότι οι εναγόμενοι με τους οποίους βρίσκονται σε αντιδικία περιέλαβαν σε δικόγραφο προτάσεων που κατέθεσαν προς απόκρουση αγωγής τους τα αναφερόμενα σ΄αυτήν (αγωγή) ψευδή γεγονότα εν γνώσει της αναληθείας αυτών, ενώ προέβησαν και σε ληψη φωτογραφιών του ιδιωτικού βίου αυτών τελώντας τα αδικήματα της συκοφαντικής δυσφήμησης και της έργω εξύβρισης και ως εκ τούτου προσέβαλαν την προσωπικότητα αυτών. Για την αποκατάσταση δε, της ηθικής βλάβης που υπέστησαν ζήτησαν να υποχρεωθεί καθένας των εναγομένων να καταβάλει σε καθένα εξ αυτών το ποσό των 19.956 ευρώ (αφαιρουμένου του ποσού των 44 ευρώ ως προς το οποίο επιφυλάχθηκαν ν΄ασκήσουν το δικαίωμά τους ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου) με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως καθώς επίσης και να απαγορευθεί σ΄αυτούς η επανάληψη της προσβολής της προσωπικότητας τους με την χρήση τέτοιων φράσεων με απειλή επιβολής χρηματικής ποινής και απαγγελίας προσωπικής κράτησης. Επί της νομίμου αυτής αγωγής (άρθρα 57,59, 914,932,299, 345,346 ΑΚ 361 και 363 ΠΚ, 947, 176, 191 παρ 2 ΚΠολΔ), εξεδόθη η εκκαλουμένη με την οποία έγινε μερικά δεκτή η αγωγή και απαγορεύτηκε στους εναγόμενους να προσβάλουν την προσωπικότητα των εναγόντων με ισχυρισμούς όμοιου ή ανάλογου περιεχομένου με απειλή απαγγελίας προσωπικής κράτησης διάρκειας ενός (1) μηνός σε βάρος του δεύτερου εναγόμενου και επιβολή χρηματικής ποινής 200 ευρώ σε βάρος απάντων των εναγομένων για κάθε παράβαση της απόφασης. Περαιτέρω δε, υποχρεώθηκε καθένας των εναγομένων να καταβάλει σε καθένα των εναγόντων προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης αυτού το ποσό των 2000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως. Ήδη, κατά της απόφασης αυτής βάλλουν οι εναγόμενοι παραπονούμενοι για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν την εξαφάνιση της εκκαλουμένης και την εν όλω απόρριψη της αγωγής των αντιδίκων τους.
Με τον πρώτο λόγο έφεσης οι εκκαλούντες ισχυρίζονται ότι κατ΄εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα τους περί αναβολής της συζητήσεως της υπόθεσης κατ΄αρθρο 250 ΚΠολΔ εωσότου περατωθεί αμετάκλητα η ποινική διαδικασία που άρχισε με την υποβολή της με ΑΒΜ ………/2015 έγκλησή των εναγόντων για τα αναφερόμενα στην αγωγή αδικήματα προκειμένου να εξαλειφθεί ο κίνδυνος έκδοσης αντιφατικών αποφάσεων. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως νόμω αβάσιμος καθόσον η αναβολή της υπόθεσης μέχρις αμετακλήτου περατώσεως της ποινικής διαδικασίας κατ΄άρθρο 250 ΚΠολΔ δεν είναι υποχρεωτική, αλλά εναπόκειται στην διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου. Εξάλλου, και επί αθωωτικής (ποινικής) αποφάσεως, το τεκμήριο αθωότητας δεν συνεπάγεται αποδεικτική δέσμευση του πολιτικού δικαστηρίου που οδηγεί υποχρεωτικά σε αποδεικτικό πόρισμα σύμφωνο με την αθωωτική ποινική απόφαση και κατ` ανάγκη σε αποκλεισμό της αστικής αδικοπρακτικής ευθύνης του αθωωθέντος και, συνακόλουθα, σε ουσιαστική απόρριψη της αποζημιωτικής αγωγής, με την αιτιολογία ότι διαφορετικά δημιουργούνται αμφιβολίες για την αθώωση και παραβιάζεται η αρχή του άρθρου 6 παρ. 2 ΕΣΔΑ και 14 παρ. 3 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα. (ΟλΑΠ 4/2020).
Κατά τη διάταξη του άρθρου 57 ΑΚ, όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον, ενώ αξίωση αποζημίωσης, σύμφωνα με τις διατάξεις για τις αδικοπραξίες, δεν αποκλείεται, κατά δε το άρθρο 59 ΑΚ και στην περίπτωση του άρθρου 57 ΑΚ, το δικαστήριο με την απόφασή του, ύστερα από αίτηση αυτού που έχει προσβληθεί και αφού λάβει υπόψη το είδος της προσβολής, μπορεί επιπλέον να καταδικάσει τον υπαίτιο να ικανοποιήσει την ηθική βλάβη αυτού, που έχει προσβληθεί. Η ικανοποίηση συνίσταται σε πληρωμή χρηματικού ποσού, σε δημοσίευμα, ή σε οτιδήποτε επιβάλλεται από τις περιστάσεις. Τέτοιο προστατευόμενο έννομο αγαθό είναι και η τιμή και η υπόληψη κάθε ανθρώπου.Περαιτέρω, κατά το άρθρο 914 ΑΚ, όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει, κατά δε το άρθρο 932 ΑΚ σε περίπτωση αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Αυτό ισχύει ιδίως για εκείνον που έπαθε προσβολή της τιμής και της υπόληψης αυτού. Για να γεννηθεί αξίωση προστασίας από προσβολή της προσωπικότητας κατά τις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 914 και 932 ΑΚ θα πρέπει η προσβολή να είναι παράνομη, να αντίκειται δηλαδή σε διάταξη που απαγόρευε συγκεκριμένη πράξη, με την οποία προσβάλλεται έκφανση αυτής, είναι δε αδιάφορο σε ποιο τμήμα δικαίου βρίσκεται η διάταξη που απαγορεύει την προσβολή. Έτσι, η προσβολή μπορεί να προέλθει και από ποινικά κολάσιμη πράξη, όπως εξύβριση και δυσφήμηση (συκοφαντική ή απλή) που προβλέπονται και τιμωρούνται από τις διατάξεις των άρθρων 361,362 και 363 ΠΚ Από την υπ΄αριθμόν …./22-12-2016 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών, ………… και την υπ΄αριθμόν …../28-12-2016 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της συμβολαιογράφου Νίκαιας …………..που προσκομίζουν και επικαλούνται οι ενάγοντες και δόθηκαν επιμελεία τους κατόπιν νομότυπης κλητευσης των αντιδίκων τους (βλ υπ΄αριθμούς …………/19-12-2016 και …….. /21-12-2016 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή …………), οι οποίες εκτιμώνται κατά το μέτρο αξιοπιστίας εκάστου των μαρτύρων και όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι διαμένουν σε ιδιόκτητες πολυκατοικίες οι οποίες έχουν ανεγερθεί σε όμορα οικοπεδα και είναι συγγενείς μεταξύ τους. Συγκεκριμένα η πρώτη εναγόμενη είναι αδελφή του θανόντος πατέρα των δύο πρώτων των εναγόντων, συζύγου της τρίτης ενάγουσας και πεθερού της τέταρτης ενάγουσας, ………… και ο τρίτος εναγόμενος είναι σύζυγος της πρώτης εναγόμενης ενώ ο δεύτερος εναγόμενος, υιός της πρώτης και τρίτου των εναγομένων, είναι εξάδερφος των δυο πρώτων των εναγόντων, ανηψιός της τρίτης ενάγουσας και συγγενής εξ αγχιστείας της τέταρτης ενάγουσας. Για πολλά χρόνια οι σχέσεις των δύο οικογενειών ήταν αρμονικές. Μετά τον θάνατο, όμως, της …………., θείας του πρώτου και δεύτερης των εναγόντων και εξαδέρφης της πρώτης εναγομένης, διαταράχθηκαν οι σχέσεις τους σε τέτοιο βαθμό ώστε να καθίσταται αδύνατη πλέον η συνεννόηση μεταξύ τους. Ενόψει της εξελιξης αυτής οι δύο πρώτοι των εναγόντων αφού απέστειλαν εξώδικη διαμαρτυρία στους ήδη εναγόμενους άσκησαν σε βάρος τους την με αριθμό καταθ. …../2014 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων με την οποία ζήτησαν μεταξύ άλλων να υποχρεωθεί η πρώτη εναγομένη να συμπράξει στην κοπή υψίκορμου δένδρου λόγω επικείμενου κινδύνου, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να τους επιτρέπουν την πρόσβαση στην κοινόχρηστη και κοινόκτητη πρασιά του οικοπέδου και να υποχρεωθουν οι εναγόμενοι να ανέχονται το κλάδεμα των φυτών στην πρασιά της οικοδομής. Οι εναγόμενοι άσκησαν την με αριθμό καταθεσης ……/2014 αντίθετη αίτηση ασφαλιστικών μέτρων με την οποία ζήτησαν, μεταξύ άλλων, την παράλειψη από μέρους των αντιδίκων τους παράνομων πράξεων και απειλών, την παράδοση άλλως επίδειξη σ΄αυτούς μελέτης στατικότητας του κτιρίου και την καταδίκη του πρώτου των αντιδίκων τους σε καθαρισμό της υπογειας κατοικίας. Επί των αιτήσεων αυτών οι οποίες συνεδικάσθηκαν εξεδόθη η υπ΄αριθμόν 897/2014 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά με την οποία έγιναν εν μέρει δεκτές αμφότερες οι αιτήσεις. Στη συνέχεια, οι δύο πρώτοι των εναγόντων άσκησαν ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά κατά των ήδη εναγομένων την από 27-5-2014 και με αριθμό καταθ. ………../2015 αγωγή τους με την οποία ζήτησαν ν΄αναγνωριστεί το δικαίωμα της συγκυριότητας του πρώτου εξ αυτών επί της κοινόχρηστης πρασιάς και να παύσει η διατάραξη της συγκυριότητάς του σ΄αυτήν και να κανονισθεί από το δικαστήριο ο προσφορότερος τρόπος διοίκησης των κοινόχρηστων μερών και εγκαταστάσεων της οικοδομής και ειδικότερα 1) να κοπεί άμεσα το γηραιό πεύκο που βρίσκεται στον ακάλυπτο χώρο της οικοδομής, 2) να παραμένουν οι κοινόχρηστοι χώροι της οικοδομής στη χρήση όλων των συνιδιοκτητών και ν΄απαγορευθεί η τοποθέτηση κινητών πραγμάτων επ΄αυτών, 3)να καθαρίζονται συστηματικά οι κοινόχρηστοι χώροι 4) να γίνεται περιοδικό κλάδεμα και καλλωπισμός των φυτών και δένδρων, 5) να απαγορευθεί η εναπόθεση γατοτροφών και συναφών σκευασμάτων τα οποία προσελκύουν έντομα, γάτες και άλλα ζώα, 6) να υποχρεωθεί η πρώτη εναγόμενη ν΄απομακρύνει τους δύο σκύλους με τα σπιτάκια τους από την κοινόχρηστη ταράτσα καθώς, επίσης και τα κινητά πράγματα που έχει τοποθετήσει στο κεντρικό κλιμακοστάσιο 7) ν΄απαγορευθεί η χρήση της ετοιμόρροπης εξωτερικής μεταλλικής σκάλας και να διορισθεί διαχειριστής των κοινοχρηστων και κοινοκτητων μερών των όμορων ιδιοκτησιών ο πρώτος εξ αυτών και τέλος να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να παύσουν την προσβολή της προσωπικότητας των εναγόντων. Ακολούθως, η πρώτη εναγόμενη άσκησε ενώπιον του αυτού Δικαστηρίου κατά των δύο πρώτων των εναγόντων την από 22-1-2015 και με αριθμό καταθ. …./2015 αντίθετη αγωγη της με την οποία ζήτησε μεταξύ άλλων 1)ν΄αναγνωριστεί το δικαίωμα της συγκυριότητας της στο δώμα και να υποχρεωθεί ο πρώτος εναγόμενος να αποδώσει σ΄αυτήν την συννομή και σύγχρηση της ταράτσας και του δώματος, 2)να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να τηρήσουν την προηγηθείσα συμφωνία αυτών για κατασκευή σιδερένιου πλατύσκαλου το οποίο θα ενώνει την σιδερένια σκάλα με έτερη οικία ώστε να διευκολύνεται η ιδια (ενάγουσα), 3)ν΄αναγνωριστεί το δικαίωμα της ενάγουσας για αποκλειστική χρήση συγκεκριμένης πρασιάς, 4)ν΄αναγνωριστεί ότι ο πρώτος εναγόμενος δεν έχει δικαίωμα αποκλειστικής κυριότητας, νομής και κατοχής στο δώμα και στην μεταλλική σκάλα και να υποχρεωθεί να παραδώσει το κλειδί του κοινόχρηστου δώματος στην ενάγουσα, 5)να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι ν΄απέχουν από κάθε πράξη η οποία προσβάλλει ή διαταράσσει την συγκυριότητα, συννομή και σύγχρηση της ενάγουσας επί των κοινοχρήστων και κοινοκτήτων χώρων της οικοδομής, 6)να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι ν΄απέχουν από κάθε προσβολή της τιμής και της υπόληψης αυτής και 7)να υποχρεωθεί ο πρώτος εναγόμενος να προβεί σε καθαρισμό συγκεκριμένης υπόγεια κατοικίας. Επί των αγωγών αυτών οι οποίες συνεκδικάσθηκαν εξεδόθη η υπ΄αριθμόν 3875/2015 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά με την οποία ορισμένα αιτήματα αμφοτέρων των αγωγών παραπέμφθηκαν προς εκδίκαση ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 648 έως 657 ΚΠολΔ, ενώ κατα τα λοιπά απορρίφθηκε η με αριθμό καταθ. ……/2015 αγωγή και έγινε εν μέρει δεκτή η με αριθμό καταθ. ……/2015 αγωγή. Ειδικότερα, απαγορεύτηκε στους εναγόμενους να προσβάλουν τους ενάγοντες απευθύνοντας σ΄αυτούς εξυβριστικές ή απειλητικές εκφράσεις, ενώ υποχρεώθηκαν οι εναγόμενοι σε καταβολή χρηματικής ικανοποιήσεως προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστησαν οι ενάγοντες από την αδικοπρακτική συμπεριφορά αυτών. Προς απόκρουση της ανωτέρω με αριθμό ……./2014 αγωγής οι ήδη εναγόμενοι κατέθεσαν τις από 22-5-2015 Προτάσεις αυτών στις οποίες, μεταξύ άλλων, περιέλαβαν και τα παρακάτω: 1) στην σελίδα 7:1) « ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΔΥΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ. Οι σχέσεις μας, με τους αντιδίκους, ήταν πάντοτε παρά πολύ καλές, έως άριστες. Ήταν τα ανίψια μας, τα οποία μεγαλώσαμε και αγαπούσαμε όπως τα παιδιά μας. Γι΄αυτά ήμασταν οι θείοι τους, τους οποίους αγαπούσαν, σεβόντουσαν και τους μιλούσαν πάντα, με φανερή αγάπη και σεβασμό. Το ίδιο και με τον πατέρα τους (αδελφό της α΄από εμάς) και τη μητέρα τους, με τους οποίους μεγαλώσαμε μαζί και ζούσαμε αρμονικά 40 και πλέον χρόνια. Φαινόταν ότι τίποτε δεν θα μπορούσε να διαρρήξει αυτές τις σχέσεις με δεδομένο ότι και οποιαδήποτε οικογενειακή διαφορά, πάσης φύσεως , δεν θα ήταν ικανή γι΄αυτό. Αλλωστε, 40 χρόνια έτσι πορευτήκαμε, με κατανόηση ο ένας για τον άλλο, με αμοιβαίες υποχωρήσεις και ανοχές. ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΑΜΕ ότι ήταν τα πράγματα. Νομίζαμε, ότι, όπως αισθανόμαστε εμείς έτσι αισθάνονται κι εκείνοι. Δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε σωστά, τις ενδείξεις που μας είχαν δώσει στο παρελθόν, απλόχερα, για τα πραγματικά αισθήματά τους. Δεν καταλάβαμε τι υπέβοσκε τόσα χρόνια και τι επεδίωκαν μεθοδικά. Δεν το καταλάβαμε γιατί εμείς ποτέ δεν ζητήσαμε, ούτε θέλαμε τίποτε από αυτού , τους οποίους ευεργετήσαμε, πολλές φορές, παρά μόνο αρμονικές και ειρηνικές σχέσεις. Τελικά, το καταλάβαμε με τον πιο βίαιο τρόπο εις βάρος μας. .Δυστυχώς, για μας το όνειρο κράτησε μέχρι να τους δοθεί η αφορμή, για να εκδηλωθούν φανερά. Δηλαδή μέχρι 13 Δεκεμβρίου του 2011 (σχετ. 12). Τότε πέθανε η πρώτη εξαδέλφη της (α) από εμας, ……………, την οποία φροντίζαμε επί ένα χρόνο , εγώ και ο σύζυγός μου. ΟΙ αντίδικοι, οι οποίοι περίμεναν οικονομικό όφελος από το θάνατό της, απογοητεύτηκαν και θύμωσαν, τόσο πολύ, επειδή η θανούσα δεν άφησε τίποτε σε κανέναν, ούτε σε μας, ώστε μας κατηγόρησαν, ότι τους «φάγαμε» την ανύπαρκτη κληρονομιά. Από την ημερομηνία αυτή, 13-12-2011 , ξεκίνησε ο «Γολγοθάς» μας . Γιατί την ημέρα της κηδείας, έμαθαν ότι δεν υπήρχε διαθήκη ή χρήματα που να άφησε ως κληρονομία. Εδώ και 3,5 χρόνια έχει γίνει η ζωή μας κόλαση, εμου και της οικογενείας μου ……) Εκ του ανωτέρω κειμένου η φράση «οι αντίδικοι οι οποίοι περίμεναν οικονομικό όφελος από το θάνατο της» είναι εξυβριστική καθώς βλάπτει την τιμή και την υπόληψη των δύο πρώτων των εναγόντων αφού τους εμφανίζει ως ανθρώπους χωρίς αισθήματα που ακόμη και τον θάνατο συγγενικού τους προσώπου καλοδέχονται προκειμένου να ωφεληθούν οικονομικά από την κληρονομιαία περιουσία αυτού. Η διατύπωση δε αυτή δεν ήταν αναγκαία για ν΄αποδοθεί το νόημα ότι οι σχέσεις των δύο οικογενειών διαταράχθηκαν (κατά τους ισχυρισμούς των εναγομένων) για το λόγο η αποβιώσασα συγγενής τους δεν άφησε κληρονομιαία περιουσία. 2) Στη σελιδα 16 των αυτών Προτάσεων οι εναγόμενοι αναγράφουν « … ΄Όταν εσείς , ο Πατέρας σου και η Μητέρα σου, πήρατε το σπίτι της Θείας μου της …., στο …., «φτιάχνοντας» τη Διαθήκη της (είχε εγκεφαλικό). 15-11-1982 έγινε η διαθήκη και στις 11-12-1982 πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία) εις βάρος μου, εγώ δεν μίλησα, ούτε ζήτησα μερίδιο ». Οι φράσεις αυτές εμφανίζουν τον θανόντα πατέρα των δύο πρώτων των εναγόντων, ……….. και την μητέρα αυτών (τρίτη ενάγουσα) ως ανέντιμους συγγενείς, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την βαριά ασθένεια συγγενικού τους προσώπου πέτυχαν την από μέρους του τελευταίου κατάρτιση διαθήκης με την οποια κληρονόμησαν την οικία αυτού προς βλάβην της πρώτης εναγομένης (. …………………). Ωστόσο, δεν αποδείχθηκε ότι οι ανωτέρω επηρέασαν την διαθέτιδα ως προς την απόφασή της για το πρόσωπο του συγγενούς της στο οποίο θα κατέλειπε μετά τον θάνατο της την οικία της και ως εκ τούτου το γεγονός αυτό είναι ψευδές Οι εναγόμενοι, όμως, πίστευαν ότι είναι αληθές βάσει των κανόνων της λογικής ενόψει του χρόνου κατάρτισης της διαθήκης (15-11-1982) και του χρόνου θανάτου της διαθέτιδος (11-12-1982) σε συνδυασμό με την σοβαρή ασθένεια αυτής. Προκαλεί δε τρώση της τιμής και της υπόληψης της τρίτης ενάγουσας, και της μνήμης του θανόντος πατέρα τους ενώ δεν ήταν αναγκαία η περικοπή αυτή για την απόκρουση της αγωγής των αντιδίκων της. 3) Στις σελίδες 27-28 των αυτών Προτάσεων οι εναγόμενοι ανέγραψαν : « Ο άλλος ήταν ο παλιατζής, πρώην νοικάρης του ……, πατέρα του ……., διανοητικώς ανάπηρος και (εκβιαζόμενος) ψευδομάρτυς του σε υποθέσεις κατασχέσεων. Φαίνεται ότι μαζί με τα σπίτια, ο ……… κληρονόμησε κι΄αυτόν για να του κάνει θελήματα πασης «φύσεως». Με την περικοπή αυτή προκαλείται τρώση της τιμής και της υπόληψης του πρώτου ενάγοντος καθώς εμφανίζεται ο πρώτος ενάγων ως ανέντιμος διάδικος που χρησιμοποιεί μειωμένης νοημοσύνης πρόσωπα ως μάρτυρες τα οποία τον υπακούουν τυφλά προκειμένου να κερδίσει ανέντιμα τους δικαστικούς αγώνες του. Κρίνεται δε ως ψευδές το γεγονός αυτό, το οποίο επικαλέστηκαν οι εναγόμενοι εν γνώσει τους ότι είναι ψευδές προκειμένου να βλάψουν την τιμή και την υπόληψη του πρώτου ενάγοντος. 4) Στη σελίδα 91 των αυτών Προτάσεων οι εναγόμενοι αναγράφουν : «… Τα συμβόλαια συνέταξε ο συμβολαιογράφος Πειραιώς ………., σε συνεννόηση, όχι με τους γονείς της συζύγου μου, αλλα με τον αδελφό της , ………, δικαστικό επιμελητή, ο οποίος ήταν και στενός “συνεργάτης” του …». Με την περικοπή αυτή εμφανίζεται ότι ο θανών πατέρας των δύο πρώτων των εναγόντων, ……… επηρέασε τον συμβολαιογράφο που συνέταξε τα συμβόλαια με τα οποία διανεμήθηκαν τα ακίνητα μεταξύ των δύο οικογενειών κατά τρόπο ώστε να ωφεληθεί η οικογένειά του προς βλάβην της οικογενείας των εναγομένων. Τα ανωτέρω, τα οποία δεν ήταν αναγκαία για την απόκρουση της αγωγής των αντιδίκων τους, τα επικαλέστηκαν οι εναγόμενοι προκειμένου να εμφανίσουν ότι εξ αρχής η οικογένεια των εναγόντων συμπεριφέρονταν με δολιότητα έναντι αυτών ώστε ν΄ αποδυναμωθεί η βασιμότητα της αγωγής των αντιδίκων τους. 5) Στη σελίδα 7 των αυτών Προτάσεων οι εναγόμενοι αναγράφουν: « … ούτε θέλαμε τίποτε από αυτούς, τους οποίους ευεργετήσαμε, πολλές φορές ….» και στη σελίδα 23 αναγράφουν « … ο ……….. , όπως , έγινε και στην επιθεση του, της 21-09-2012, μόλις, ο . …………………., του υπενθύμισε την αχαριστία του, αναφέροντας τις 200.000 δραχμές που του είχε δώσει (χρήματα της υποτροφίας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών) για να συνεχίσει τις σπουδές του, άλλως έπρεπε να τις σταματήσει, έγινε «πύρ και μανία» και του επετέθη …..». Με την περικοπή αυτή ισχυρίζονται οι ενάγοντες ότι εμφανίζεται ο πρώτος ενάγων ως αχάριστος απέναντι στην οικογένεια των εναγομένων. Ωστόσο, κρίνεται ως αληθές το γεγονός ότι ο δεύτερος εναγόμενος είχε παραδώσει σ΄αυτόν χρήματα της υποτροφίας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, η δε επικληση αυτού ήταν αναγκαία για την απόκρουση της αγωγής των αντιδίκων του καθόσον έγινε προς διάψευση συγκεκριμένου περιστατικού που επικαλέστηκαν οι αντίδικοι του και συγκεκριμένα προκειμένου να αποδείξει ότι δεν επιτέθηκε για να γρονθοκοπήσει τον πρώτο ενάγοντα αλλα του ανέφερε σ΄αυτόν όσα περιλαμβάνονται στην περικοπή αυτή. 6) Στη σελίδα 12 των αυτών Προτάσεων οι εναγόμενοι αναγράφουν « …. β) Κάθε φορά που ο . ……………….. έβγαινε από την πισω πόρτα του, στον ακάλυπτο , μολις πλησίαζε τη σκάλα, η …….., η …….. και η ………….. του έριχναν νερά, προφασιζόμενες ότι τα νερά προορίζονταν για να απωθήσουν τις γάτες . γ) Τις είχαμε συλλάβει, επ΄αυτοφώρω, τουλάχιστον 6 φορές να κλέβουν τα πατάκια της εξώπορτας, κουβάδες σφουγγαρίσματος , απορρυπαντικό, χλωρίνες και γλάστρες , από την μπροστινή βεράντα. ε) Η ……. και η …….. πέταγαν στην πόρτα του β΄από εμάς …… …………………, ακαθαρσίες από τις γάτες , σκύλους, ξερά φύλλα από τις γλάστρες που βρίσκονται στον ακάλυπτο και άλλες βρωμιές στ) Ακούσαμε, την ……….. ν΄αποκαλεί τον ……… «μαλάκα» φωνάζοντας στον …….. ………. και γελώντας : Ανεβαίνει τη σκάλα ο μαλάκας….». Με την περικοπή αυτή εμφανίζονται οι τρείς τελευταίες ενάγουσες ως ανέντιμες, μικροπρεπείς και μειωμένης ηθικής πρόσωπα που καταφεύγουν σε αδιάκριτες παρακολουθήσεις, κλοπές και εξυβρίσεις για να βλάψουν και μειώσουν τους αντιδίκους τους. Κρίνεται δε, ως αληθές το γεγονός ότι οι ανωτέρω πετούσαν νερά όταν ο . ………………… εξερχόταν της οικίας του από την πίσω πόρτα καθώς και ως προς το ότι αναφερόμενη στον ………., η ………. φώναξε «ανεβαίνει τη σκάλα ο μαλάκας». Τα λοιπά γεγονοτα κρίνονται ψευδή καθόσον δεν απεδείχθη ούτε ότι παρακολουθούσαν τον . …………………, ούτε ότι έκλεβαν πατάκια της εξώπορτας, κουβάδες σφουγγαρίσματος, απορρυπαντικά, χλωρίνες και γλάστρες από την βεράντα των εναγομένων ούτε ότι πετούσαν ακαθαρσίες ζώων στην πόρτα του . …………………. Οι εναγόμενοι δε, επικαλέστηκαν τα γεγονότα αυτά εν γνώσει της αναληθείας αυτών με σκοπό να βλάψουν την τιμή και την υπόληψη της δεύτερης, τρίτης και τέταρτης των εναγόντων. 7)Στη σελίδα 45 των αυτών Προτάσεων οι εναγόμενοι αναγραφουν : «Το θέμα, όμως, είναι: Πως χάλασαν τα επτά (7) από τα δέκα (10) φυτά; 20 ημέρες αφούτου τα φυτέψαμε; Πως χάλασαν τα εξ (6) από τα ένδεκα (11) δενδρύλια ένα μήνα αφούτου τα φυτέψαμε ; που ήδη έχουμε αντικαταστασει. Περίεργη συμπτωση. Εμείς μόνο υποψιαζόμαστε …. ». Με τη περικοπή αυτή πλήττεται η τιμή και η υπόληψη των εναγόντων καθώς εμφανίζονται ως ικανοί να καταστρέφουν από εκδίκηση ξένη περιουσία. Ωστόσο, δεν αποτελεί γεγονός το οποίο ελέγχεται ως αληθές ή ψευδές αλλά κρίση η οποία δικαιολογείται ενόψει των συνεχών προστριβών και διενέξεων μεταξύ τους και σχετίζεται με την αγωγή προς απόκρουση της οποίας εισφέρθηκε, καθώς μεταξύ αλλων αιτημάτων της αγωγής, όπως προαναφέρθηκε περιλαμβάνονται:α) το αίτημα να παραμένουν οι κοινόχρηστοι χώροι της οικοδομής στη χρήση όλων των συνιδιοκτητών β)το αίτημα να καθαρίζονται συστηματικά οι κοινόχρηστοι χώροι και γ) το αίτημα να γίνεται περιοδικό κλάδεμα και καλλωπισμός των φυτών και δένδρων, όπως προαναφέρθηκε. 8)Στη σελίδα 52 των αυτών Προτάσεων οι εναγόμενοι αναφέρουν : «…. Η ……., μητέρα του, ………, σχεδόν καθημερινά ερχόταν στο σπιτι μας και παραπονιόταν ότι ο γυιός της, δεν την ακούει, ότι χρεώθηκε στην Τράπεζα 50.000.000 δραχμές (150.000 ευρώ), για να κάνει, τόσο μεγάλες αλλαγές οτι δεν την υπολογίζουν και άλλα πολλά παράπονα. Η . …………………, της έλεγε να μη του φωνάζει (τους είχε ακούσει να μαλώνουν) και να τον αφησει να κάνει , ό, τι θέλει ….». Με την περικοπή αυτή πλήττεται η τιμή και η υπόληψη του πρώτου ενάγοντος καθώς εμφανίζεται να μην υπολογίζει την μητέρα του και να προκαλεί προβλήματα σ΄αυτήν. Κρίνεται δε, ως αληθές το γεγονός που αναφέρεται σ΄αυτή, ωστόσο δεν ήταν αναγκαίο για την απόκρουση της αγωγής των αντιδίκων τους και περιελήφθη στο δικόγραφο των Προτάσεων με σκοπό την τρώση της τιμής και της υπόληψης του αυτού. 9) Στη σελίδα 82 των αυτών Προτάσεων οι εναγόμενοι αναφέρουν : «… Που είδε το . ………………… ή τη ….. …………………, να κάνουν αυτά για τα οποία μας κατηγορεί; Στη ……… Νίκαια που είναι το σπίτι της ή στο σπίτι της μητέρας της , δεν ξέρουμε που, που έχει μετακομίσει με το παιδί της; Η ……….., μετά το Καλοκαίρι δεν γύρισε σπίτι της. Ακούσαμε διάφορες εκδοχες του γιατι. Δε μας ενδιαφέρει ούτε μας αφορά. Το γεγονός είναι ότι μέχρι της 13-12-2014 δεν κατοικούσε σπίτι της, δίπλα στο δικό μας , αλλά στο σπίτι της μητέρας της μαζί με το παιδί της. Στις 13-12-2014 ήταν η πρώτη φορά που ήρθε το Σαββατοκύριακο μαζί με το παιδί της προκειμένου, υποθέτουμε, να δει ο πατέρας το παιδί του και να του πλύνει ρούχα. Έκτοτε, μέχρι σήμερα, έρχεται μόνο τα Σαββατοκύριακα, όπως αποδεικνύεται και από τις συνημμένες φωτογραφίες πλυμένων ρούχων, που τραβούσαμε, ανελλιπώς, για άλλο΄όμως λόγο (για να στηρίξουμε αγωγή ασφαλιστικών μέτρων). Αρα όλα όσα ισχυρίζεται ότι συμβαίνουν εκεί , είναι αναληθή, γιατί δεν βρίσκεται εκεί για να έχει ιδία αντίληψη …». Με την περικοπή αυτή εμφανίζεται η τέταρτη ενάγουσα να βρίσκεται σε διάσταση με τον πρώτο ενάγοντα σύζυγό της, γεγονός που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ωστόσο, δεν αποδείχθηκε ότι εναγόμενοι ήταν εν γνώσει της αναλήθειας αυτού. Κρίνεται δε, ότι σχετίζεται με την αγωγή των αντιδίκων τους καθώς αφορά στην αξιοπιστία της τέταρτης ενάγουσας η οποία είχε καταθέσει ως μάρτυρας στη δίκη εκείνη δοθέντος ότι σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 407 ΚΠολΔ ερευνάται κάθε περιστατικό που μπορεί να διαφωτίσει ως προς την αξιοπιστία του μάρτυρα που εξετάζεται, αφού αν πράγματι διέμενε στην οικία της μητέρας της δεν θα μπορούσε να γνωρίζει έχοντας ιδίαν αντίληψη όσα ανέφερε στην κατάθεση που χρησιμοποιήθηκε στη δίκη εκείνη. 10) Στη σελίδα 30 της από 27-5-2015 Προσθήκης Αντίκρουσης που κατατέθηκε στις προαναφερόμενες Προτάσεις οι εναγόμενοι αναγράφουν : « …. Αυτό είναι πρακτική των αντιδίκων, οι οποίοι, άλλωστε, δε διστάζουν να χρησιμοποιούν το νεογέννητο παιδάκι τους για να δώσουν έμφαση στους έωλους ισχυρισμούς τους και να πετύχουν τους άνομους σκοπούς τους …». Με την περικοπή αυτή πλήττεται η τιμή του πρώτου και τέταρτης των εναγόντων καθώς εμφανίζονται ως ασύνετοι γονείς που χρησιμοποιούν ακόμη και το νεογέννητο παιδί τους προκειμένου να πετύχουν την έκβαση ενός δικαστικού αγώνα υπέρ τους. Κρίνεται δε, ότι δεν ήταν αναγκαίος ο σχολιασμός αυτός για την απόκρουση της αγωγής των αντιδίκων τους. 11) Στη σελιδα 82 των ανωτέρω Προτάσεών τους αναγράφουν: « … Έκτοτε, μέχρι σήμερα, έρχεται μόνο τα Σαββατοκύριακα, όπως αποδεικνύεται και από τις συνημμένες φωτογραφίες πλυμένων ρούχων που τραβούσαμε, ανελλιπώς …». Εκ της περικοπής αυτής προκύπτει ότι οι εναγόμενοι προέβαιναν σε συνεχή λήψη φωτογραφιών στην ιδιοκτησία των δυο πρώτων των εναγόντων οι οποίες απεικόνιζαν ιδιωτικό βίο αυτών και συγκεκριμένα πλυμένα ρούχα και εσώρουχα αυτών, χωρίς τη συναίνεσή τους, τις οποίες και προσκόμισαν κατά την συζήτηση της υπόθεσης, πράξη η οποία συνιστά έργω εξύβριση σε βάρος τους. Λόγω της προβολής των ανωτέρω ψευδών γεγονότων, των δυσφημιστικών γεγονότων και των εξυβριστικών κρίσεων προσεβλήθη η προσωπικότητα των εναγόντων καθώς έλαβαν γνώση αυτών οι Δικαστές που δίκασαν την υπόθεση, ο γραμματέας του Δικαστηρίου και ο πληρεξούσιος δικηγόρος των αντιδίκων τους, ο οποίος ανέγνωσε τις Προτάσεις τους προκειμένου να τις αντικρούσει. Κρίνεται δε, απορριπτέα η ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος που προέβαλαν οι εναγόμενοι ισχυριζόμενοι αφενός μεν ότι η άσκηση της αγωγής κατατείνει στον εκφοβισμό αυτών ώστε στα επόμενα δικαστήρια να μην επαναφέρουν τους ισχυρισμούς αυτούς αφετέρου δε, ότι κατ΄ επανάληψη έχουν προβάλλει τους ισχυρισμούς αυτούς δίχως ποτέ ν΄ αντιδράσουν οι ενάγοντες. Ειδικότερα, ως προς το πρώτο σκέλος η ένσταση είναι απορριπτέα ως αβάσιμη κατ΄ουσίαν καθόσον οι ισχυρισμοί που κρίθηκαν προσβλητικοί της προσωπικότητας των αντιδίκων τους δεν ήταν αναγκαίοι για την απόκρουση της αγωγής αυτών αλλά κατέτειναν στην τρώση της τιμής και της υπόληψης αυτών, ενώ ως προς το δεύτερο σκέλος η ένσταση είναι απορριπτέα ως μη νόμιμη καθόσον και αληθή υποτιθέμενα τα περιστατικά αυτά δεν στοιχειοθετούν κατάχρηση δικαιώματος αφού δεν νοείται δικαίωμα σε εξύβριση, δυσφήμηση ή συκοφαντική δυσφήμηση. Ως εκ τούτου οι ενάγοντες υπέστησαν ηθική βλάβη για την αποκατάσταση της οποίας πρέπει να επιδικαστεί σ΄αυτούς χρηματική ικανοποίηση η οποία λαμβανομένων υπόψη α) του είδους και του πλήθους των προσβολών που δέχτηκε καθένας εξ αυτών, β) της έκτασης και των συνεπειών της προσβολων αυτών γ) του περιορισμένου αριθμού των προσώπων που έλαβαν γνώση των επίδικων περικοπών, δ) των ειδικών περιστάσεων (σε δικόγραφο προτάσεων προς απόκρουση αγωγής), ε) του βαθμού υπαιτιότητας των εναγομένων (εν γνώσει της αναλήθειας και εν αγνοία της αναλήθειας) και ε) της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των μερών, πρέπει να οριστεί βάσει της αρχής της αναλογικότητας, η οποία, επιβάλλεται να τηρείται κατά τον καθορισμό του επιδικαζόμενου ποσού ως γενική νομική αρχή και δη αυξημένης τυπικής ισχύος (ΟλΑπ 9/2015) ως εξής: καθένας των εναγομένων υποχρεούται να καταβάλει στον πρώτο ενάγοντα στο ποσό των χιλίων (1000) ευρώ, στην δεύτερη ενάγουσα το ποσό των οκτακοσίων (800) ευρώ, στην τριτη ενάγουσα το ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ, στην τέταρτη ενάγουσα το ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ, άπαντα τα ποσά αυτά με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που δέχθηκε με την εκκαλουμένη ότι όλοι οι επίδικοι ισχυρισμοί ήταν συκοφαντικοί και υποχρέωσε καθένα των εναγομένων να καταβάλουν σε καθένα των εναγόντων το ποσό των 2000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής υπέπεσε σε σφάλμα κατά τους βάσιμους περί αυτού λόγους της εφέσεως, η οποία, κατ΄ακολουθίαν πρέπει να γινει δεκτή ως βάσιμη και κατ΄ουσίαν. Περαιτέρω, πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, να κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο και να γίνει εν μέρει δεκτή η αγωγή. Ακολούθως, πρέπει να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν σε καθένα των εναγόντων τα ανωτέρω ποσά με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως. Πρέπει, επίσης, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να μην προσβάλλουν εφεξής την προσωπικότητα των εναγόντων με ισχυρισμούς όμοιου ή ανάλογου περιεχομένου με κείνους που κρίθηκαν με την απόφαση αυτή ως προσβλητικοί της προσωπικότητας τους και ν΄απειληθεί σε βάρος κάθε εναγομένου χρηματική ποινή διακοσίων (200) ευρώ υπέρ κάθε ενάγοντος για κάθε παράβαση της απόφασης αυτής. Μέρος των δικαστικών εξόδων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει επιβληθεί σε βάρος των εναγομένων λόγω της μερικής ήττας αυτών (άρθρο 183, 178 ΚΠολΔ). Τέλος, πρέπει, ενόψει της παραδοχής της εφέσης, να επιστραφεί στους εκκαλούντες και το κατατεθέν παράβολο άσκησης εφεσης (αρθρο 495 παρ 3 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων
ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ΄αριθμόν 4888/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς
ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ την με αριθμό καταθ. ………./2016 αγωγή που απευθύνεται στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ στους εναγόμενους να προσβάλουν την προσωπικότητα των εναγόντων με ισχυρισμούς όμοιου ή αναλόγου περιεχομένου με κείνους που κρίθηκαν με την απόφαση αυτή ως προσβλητικοί της προσωπικότητας αυτών
ΑΠΕΙΛΕΙ σε βάρος κάθε εναγομένου χρηματική ποινή διακοσίων (200) ευρώ υπέρ κάθε ενάγοντος για κάθε παράβαση της απόφασης αυτής. ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ καθένα των εναγομένων να καταβάλει στον πρώτο ενάγοντα στο ποσό των χιλίων (1000) ευρώ, στην δεύτερη ενάγουσα το ποσό των οκτακοσίων (800) ευρώ, στην τριτη ενάγουσα το ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ, στην τέταρτη ενάγουσα το ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ, άπαντα τα ποσά αυτά με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους εναγομένους σε μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγόντων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας λόγω της μερικής ήττας αυτών το οποίο ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου άσκησης έφεσης στον εκκαλούντα
Κρίθηκε, αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 16 Ιουνίου 2022.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Και αντ΄ αυτής,
λόγω συνταξιοδοτήσεως
και αποχωρήσεώς της, η
αρχαιότερη της σύνθεσης
Εφέτης, Σταυρούλα Λιακέα.
Δημοσιεύθηκε δε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση αυτού, την 8η Νοεμβρίου 2022, με άλλη σύνθεση, λόγω της αποχώρησης από την υπηρεσία λόγω συμπλήρωσης του ορίου ηλικίας της Προέδρου Εφετών Ισιδώρας Πόγκα, αποτελούμενη από τους Δικαστές, Σταυρούλα Λιακέα, Προεδρεύουσα Εφέτη, Ιωάννα Μάμαλη και Χρυσή Φυντριλάκη, Εφέτες και με Γραμματέα την Τ.Λ., χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ΕΦΕΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ