Αριθμός 105 /2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή, Ελένη Τοπούζη, Εφέτη, που ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και από την Γραμματέα, Γ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 270, 524 παρ. 1 και 2 και 528 ΚΠολΔ, όπως αυτά ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους με τα άρθρα 28, 44 παρ. 1 και 44 παρ. 2, αντιστοίχως, του Ν. 3994/2011, προκύπτει ότι είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση ενώπιον όλων των πρωτοβάθμιων δικαστηρίων, ενώ ενώπιον των δευτεροβάθμιων δικαστηρίων η προφορική συζήτηση είναι υποχρεωτική μόνο στην περίπτωση κατά την οποία η έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης ασκήθηκε από τον διάδικο που δικάστηκε στον πρώτο βαθμό σαν να ήταν παρών, οπότε, με την τυπική παραδοχή της έφεσης, η οποία λειτουργεί ως υποκατάστατο της καταργηθείσας αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας, εξαφανίζεται η πρωτόδικη απόφαση, μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους προσθέτους λόγους, χωρίς να απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος της έφεσης και ξαναδικάζεται η υπόθεση από το Εφετείo, η συζήτηση ενώπιον του οποίου γίνεται πλέον προφορικώς. Στην περίπτωση αυτή, που είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση ενώπιον του Εφετείου, δεν έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ και δεν είναι επιτρεπτή η παράσταση κατά τη συζήτηση με κοινή δήλωση των διαδίκων, που υπογράφεται από τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους ή με δήλωση του ενός ή ορισμένων μόνον πληρεξουσίων ότι δεν θα παραστούν κατά την εκφώνηση. Η ως άνω απαγόρευση της παράστασης με δήλωση πληρεξούσιου δικηγόρου ισχύει όχι μόνο για το διάδικο, ο οποίος δικάστηκε στον πρώτο βαθμό σαν να ήταν παρών, αλλά και για τον αντίδικό του, ο οποίος είχε παραστεί κανονικά, γιατί διαφορετικά προφορική συζήτηση δε νοείται, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα εκατέρωθεν ακροάσεως και κατ` αντιδικίαν συζητήσεως της υποθέσεως, για να εξασφαλίζεται η αρχή της δίκαιης δίκης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ (Α.Π. 251/2009, 866/2008). Εάν ο μη προσηκόντως παριστάμενος και γι` αυτό ερήμην δικαζόμενος διάδικος είναι ο εκκαλών, τότε η έφεσή του απορρίπτεται σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 524 παρ.3 ΚΠολΔ και η απόρριψη συντελείται κατ` ουσίαν, ανεξάρτητα από την υποβολή ή μη σχετικού αιτήματος του εφεσιβλήτου, διότι ο εκκαλών με την απουσία του ή τη μη προσήκουσα παράστασή του θεωρείται ότι παραιτείται από την έφεση και αποδέχεται την πρωτόδικη απόφαση (ΑΠ 1040/2013, ΑΠ 280/2012, ΑΠ 625/2000, δημοσιευμένες στη Νόμος). Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 524 παρ. 3 εδ. α΄ ΚΠολΔ σε περίπτωση ερημοδικίας του εκκαλούντος εφαρμόζονται ως προς την έφεση οι διατάξεις για την ερημοδικία του ενάγοντος. Ο εκκαλών ερημοδικεί, όπως προκύπτει από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 272, 524 παρ.1, 498 ΚΠολΔ, εάν δεν εμφανιστεί κατά τη συζήτηση της εφέσεως ή εμφανιστεί, αλλά δεν λάβει μέρος σε αυτήν κανονικά, εφόσον αυτή επισπεύδεται από τον ίδιο ή έχει κλητευθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα σε αυτή από τον εφεσίβλητο. Όταν την επίσπευση την κάνει ο εφεσίβλητος και ο εκκαλών σύμφωνα με τα προεκτεθέντα έχει κλητευθεί νόμιμα και εμπρόθεσμα, το Δικαστήριο απορρίπτει την έφεση. Όπως δε προκύπτει από τη διάταξη αυτή (άρθρο 524 παρ. 3 ΚΠολΔ) η απόρριψη της έφεσης λόγω ερημοδικίας του εκκαλούντος γίνεται κατ’ ουσίαν και όχι τύποις, γιατί παρότι στην πραγματικότητα οι λόγοι της έφεσης δεν εξετάζονται ως προς το παραδεκτό και τη βασιμότητά τους, θεωρείται κατά πλάσμα του νόμου ότι είναι αβάσιμοι και για την αιτία αυτή πάντοτε απορριπτέοι, αφού δεν δίδεται στο δικαστήριο η δυνατότητα εκδόσεως αντίθετης απόφασης περί αποδοχής τους (ΑΠ 11/2016, ΑΠ 806/2012, ΑΠ 361/2011, AΠ 1439/2008, ΕφΠειρ 210/2016, ΕφΠειρ 123/2016 και ΕφΠειρ 325/2015, δημοσιευμένες στη Νόμος).
Στην προκειμένη περίπτωση, από την παραδεκτή επισκόπηση των διαδικαστικών εγγράφων και της εκκαλούμενης απόφασης, προκύπτουν τα ακόλουθα: Με την υπ` αριθμό 2320/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρα 663 επ. ΚΠολΔ και ήδη 614 παρ.3 ΚΠολΔ), ερήμην του εναγόμενου και ήδη εκκαλούντος, που δικάσθηκε σαν να ήταν παρών, έγινε εν μέρει δεκτή η από 17.1.2014 και με αύξοντα αριθμό καταθέσεως ………. αγωγή του ενάγοντος και ήδη εφεσιβλήτου. Κατά της ως άνω πρωτόδικης απόφασης ο εκκαλών Δήμος άσκησε την από 13.6.2016 και με αριθμό καταθέσεως ……… έφεση, η συζήτηση της οποίας ορίστηκε, με επιμέλεια του εφεσιβλήτου (βλ. την προσκομιζόμενη και επικαλούμενη απ αυτόν με αριθμό …… έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά, ……), για τη δικάσιμο της 2.11.2017, που ορίστηκε αρχικά για τη συζήτηση της υπόθεσης, οπότε και αναβλήθηκε από το πινάκιο για αυτή (δικάσιμο) που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, Κατά την ως άνω τελευταία δικάσιμο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε νομίμως από τη σειρά του οικείου πινακίου, ο εκκαλών παραστάθηκε με δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου του, κατά το άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ, ενώ ο εφεσίβλητος μετά του πληρεξουσίου του δικηγόρου. Σύμφωνα, όμως, με τα εκτιθέμενα στην ως άνω νομική σκέψη, στην περίπτωση κατά την οποία η έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης ασκήθηκε από το διάδικο, που δικάστηκε στον πρώτο βαθμό ερήμην, όπως συμβαίνει στην προκείμενη περίπτωση, είναι υποχρεωτική ενώπιον του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου η προφορική συζήτηση της υπόθεσης και δεν έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ. Επομένως, εφόσον ο εκκαλών δεν μετέχει κανονικά στη συζήτηση της έφεσης, πρέπει να δικασθεί ερήμην και να απορριφθεί κατ` ουσίαν η έφεσή του. Περίπτωση ορισμού παραβόλου ερημοδικίας για τον ερημοδικασθέντα εκκαλούντα Δήμο δεν τίθεται διότι αυτός δεν υποχρεούται στην καταβολή του (ΕΑ 15779/1988, δημοσιευμένη στη Νόμος, Χ.Απαλαγάκη, Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, Ερμηνεία Κατ άρθρο, 4η έκδοση, Αρθρο 505, σελ.1265). Τέλος, πρέπει να καταδικαστεί ο εκκαλών, λόγω της ήττας του, στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του εφεσιβλήτου, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή σχετικού νόμιμου αιτήματος του τελευταίου (άρθρα 176, 183, 189 § 1, 191 § 2 ΚΠολΔ), μειωμένα όμως, κατ` εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 281 παρ. 2 ν. 3463/2006 (βλ.ΑΠ 1679/2011, ΕΑ 5290/2015, ΕφΠειρ 714/2014, δημοσιευμένες στη Νόμος), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
– Δικάζει ερήμην του εκκαλούντος.
-Ορίζει το παράβολο ερημοδικίας για τον εκκαλούντα στο ποσό των διακοσίων ενενήντα (290,00) ευρώ.
-Απορρίπτει την έφεση.
-Επιβάλλει σε βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300,00) ευρώ.
– Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου σε έκτακτη δημόσια συνεδρίασή του, στον Πειραιά, στις 19-2- 2019, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ