Aριθμός 87/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ελένη Τοπούζη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου του άρθρου 937 παρ.1β, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 8 παρ.2 του άρθρου 1 Ν.4335/2015 σε περίπτωση εκτέλεσης, που στηρίζεται σε δικαστική απόφαση ή διαταγή πληρωμής, κατά της απόφασης που εκδίδεται επί της ανακοπής επιτρέπεται η άσκηση έφεσης. Στις λοιπές περιπτώσεις εκτελεστών τίτλων του άρθρου 904 παρ.2, κατά της απόφασης που εκδίδεται επί της ανακοπής επιτρέπεται η άσκηση όλων των ένδικων μέσων. Στις περιπτώσεις των προηγουμένων εδαφίων, η άσκηση ένδικου μέσου δεν αναστέλλει την πρόοδο της εκτέλεσης, εκτός αν το δικαστήριο του ένδικου μέσου, μετά από αίτηση του ασκούντος αυτό, που υποβάλλεται και αυτοτελώς, δικάζοντας με τη διαδικασία των άρθρων 686 επ, διατάξει την αναστολή, με την παροχή ή και χωρίς παροχή εγγύησης, εφόσον κρίνει ότι, η ενέργεια της αναγκαστικής εκτέλεσης θα προξενήσει ανεπανόρθωτη βλάβη στον αιτούντα και πιθανολογεί την ευδοκίμηση του ένδικου μέσου. Επίσης μπορεί να διαταχθεί να προχωρήσει η αναγκαστική εκτέλεση, αφού δοθεί εγγύηση. Ειδικά, όταν ζητείται η αναστολή πλειστηριασμού αυτή είναι απαράδεκτη, αν δεν κατατεθεί το αργότερο πέντε (5) εργάσιμες ημέρες πριν από την ημέρα του πλειστηριασμού.
Στην προκειμένη περίπτωση ο αιτών με την κρινόμενη αίτησή του, κατ ορθή εκτίμηση του δικογράφου, ζητεί να ανασταλεί η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης που επισπεύδεται σε βάρος του δυνάμει της με αριθμό …….. έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών, ………, του με αριθμό …… αποσπάσματος κατασχετήριας έκθεσης ακινήτου του ίδιου ως άνω δικαστικού επιμελητή, και της από 22.5.2018 επιταγής, τεθείσας κάτω από αντίγραφο από το πρώτο εκτελεστό απόγραφο της με αριθμό …….. διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία είχε εκδοθεί μετά από αίτηση της καθ η η αίτηση, προς ικανοποίηση απαίτησής της, ποσού 33.934,7 ευρώ, πλέον τόκων και εξόδων, που απέρρεε από την με αριθμό 6449/2011 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, καταστάσας τελεσίδικη, μετά την έκδοση της με αριθμό 732/2014 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση στην υπ` αριθμ. κατάθεσης ……… έφεση, που νομότυπα και εμπρόθεσμα άσκησε κατά της υπ`αρ. 84/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, δυνάμει της οποίας απορρίφθηκε η από 18.7.2018 (…………) ανακοπή του, που μεταξύ άλλων, άσκησε κατά της εκδοθείσας από την καθ ης, μεταξύ άλλων υπόχρεων, και σε βάρος του ………..διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και τη με βάσει αυτής (διαταγής πληρωμής) επισπευδόμενης σε βάρος του αναγκαστικής εκτέλεσης. Η αίτηση, με την οποία ζητείται η αναστολή του πλειστηριασμού, που ορίσθηκε για τις 13.2.2019, αρμόδια εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. του Κ.Πολ.Δ), σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν στη προηγηθείσα μείζονα σκέψη. Ασκήθηκε παραδεκτά, καθόσον κατατέθηκε στις 5.2.2019, δηλαδή πέντε (5) εργάσιμες ημέρες πριν από την ως άνω καθορισθείσα ημέρα του πλειστηριασμού και είναι νόμιμη (άρθρο 937 Κ.Πολ.Δ). Πρέπει συνεπώς να ερευνηθεί η ουσιαστική της βασιμότητα.
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 626 παρ.1 ΚΠολΔ η διαταγή πληρωμής εκδίδεται ύστερα από αίτηση του δικαιούχου της απαίτησης. Ενεργητικά δηλαδή νομιμοποιείται για την υποβολή της αιτήσεως ο ισχυριζόμενος ότι είναι δικαιούχος της απαιτήσεως αν δε ο τελευταίος έγινε δικαιούχος δυνάμει καθολικής διαδοχής τούτο πρέπει να αναφέρεται στην αίτηση αλλά και να αποδεικνύεται εγγράφως. Διαταγή, δε πληρωμής, μπορεί να εκδοθεί για χρηματική απαίτηση και βάσει τελεσίδικης δικαστικής απόφασης. Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 321, 322, 324, 331 και 332 ΚΠολΔ συνάγεται ότι οι τελεσίδικες αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων αποτελούν δεδικασμένο, το οποίο εφ` όσον πρόκειται για δικαίωμα που έχει ήδη κριθεί μεταξύ των ίδιων προσώπων για το ίδιο αντικείμενο της βασιζόμενης στην ίδια νομική και ιστορική αιτία διαφοράς, δεσμεύει τόσο τους διαδίκους και τα αναφερόμενα στα άρθρα 325-329 του αυτού κώδικα άλλα πρόσωπα όσο και τα πολιτικά δικαστήρια, τα οποία δεν μπορούν να επανακρίνουν εκείνο που έχει ήδη κριθεί. Το δεδικασμένο εκτείνεται και επί του κριθέντος οριστικώς δικονομικού ζητήματος. Ως τέτοιο, κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 322 παρ ιβ ΚΠολΔ νοείται κυρίως η απόρριψη της αγωγής ως απαράδεκτης, λόγω ελλείψεως μιας ή περισσοτέρων διαδικαστικών προϋποθέσεων που αναφέρονται είτε στους διαδίκους (ικανότητα να είναι διάδικος ή να παρίσταται στο δικαστήριο), είτε στο δικαστήριο (αρμοδιότητα), είτε στο αντικείμενο της δίκης (εκκρεμοδικία, δεδικασμένο), είτε στο εισαγωγικό έγγραφο της δίκης (ορισμένο της αγωγής). Εξ άλλου, όπως προκύπτει από τη διάταξη του άρθρου 322 παρ 1 εδ. β του ίδιου κώδικα, η ενεργητική και η παθητική νομιμοποίηση του διαδίκου ως διαδικαστική προϋπόθεση της διεξαγωγής της δίκης, μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο δεδικασμένου εφ` όσον στη νέα μεταξύ των ίδιων διαδίκων δίκη, πρόκειται για την αυτή έννομη σχέση (ΑΠ 847/2014, ΑΠ 920/2013, δημοσιευμένες στη Νόμος).
Στην προκειμένη περίπτωση, από όλα τα έγγραφα που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι καθώς και την με αριθμό ………. ένορκη βεβαίωση της …….., ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών, ……., που προσκομίζει και επικαλείται ο αιτών, που νομίμως λαμβάνεται υπόψη από το Δικαστήριο, έστω και αν λήφθηκε χωρίς την κλήτευση της καθ ης να παραστεί σ αυτή, καθώς στην διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, ως η προκείμενη, είναι επιτρεπτή η λήψη ενόρκων βεβαιώσεων, έστω και χωρίς την κλήτευση του καθ ου, εκτιμώμενες ως δικαστικά τεκμήρια (Ι.Χαμηλοθώρη, Ασφ.Μέτρα, 2η έκδοση, σελ.54, Χ. Απαλαγάκη, ΚΠολΔ, 4η έκδοση, Άρθρο 687, σελ.1869), πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Επί της από 22.11.2010 και με αριθμό καταθέσεως ……… αγωγής εργατικής διαφοράς που άσκησε μεταξύ άλλων εναγομένων και σε βάρος του νυν αιτούντος, ………., ο ήδη αποβιώσας, ……, σύζυγος της καθ ης η αίτηση και μοναδικής κληρονόμου αυτού, κατά τα παρακάτω αναφερόμενα, εκδόθηκε η με αριθμό 6449/2011 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η ως άνω αγωγή και αναγνωρίσθηκε, μεταξύ άλλων, και η υποχρέωση του αιτούντος να καταβάλει στον προαναφερόμενο ενάγοντα το ποσό των 33.934,7 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής, κατά τα αναφερόμενα ειδικότερα στην ως άνω απόφαση. Κατά της τελευταίας (πρωτοβάθμιας απόφασης), μεταξύ άλλων και ο αιτών άσκησε την από 28.1.2012 και με αριθμό καταθέσεως …….. έφεση. Κατά τη διάρκεια της εκκρεμοδικίας και δη στις 7.3.2013 απεβίωσε ο ως άνω ενάγων-εφεσίβλητος, ………… και στη θέση του υπεισήλθε ως καθολική διάδοχός του η σύζυγός του και μοναδική κληρονόμος του- καθ ης η αίτηση, η οποία με την από 28.2.2013 και με αριθμό καταθέσεως κλήση της επανέφερε προς συζήτηση την ως άνω έφεση (η συζήτηση της οποίας ματαιώθηκε με την με αριθμό 9/2014 απόφαση αυτού του Δικαστηρίου, για τους αναφερόμενους σ αυτή λόγους) προς έκδοση οριστικής απόφασης, εκδοθείσας, κατόπιν τούτου, της με αριθμό 732/2014 απόφασης αυτού του Δικαστηρίου, το οποίο δικάσαν, ερήμην, μεταξύ άλλων, και του καθ ου η κλήση-εκκαλούντος-νυν αιτούντος, απέρριψε την ως άνω έφεση. Σημειωτέον ότι η απόρριψη της εν λόγω έφεσης, λόγω της ερημοδικίας του εκκαλούντος-νυν αιτούντος, έγινε κατ` ουσίαν και όχι για τυπικό λόγο, διότι, παρότι στην πραγματικότητα οι λόγοι της έφεσης δεν εξετάσθηκαν ως προς το παραδεκτό και τη βασιμότητά τους, θεωρείται κατά πλάσμα νόμου ότι είναι αβάσιμοι και για το λόγο αυτό είναι πάντοτε απορριπτέοι, αφού δεν δίνεται στο Δικαστήριο η δυνατότητα έκδοσης αντίθετης απόφασης περί παραδοχής τους (βλ. ΟλΑΠ 16/1990 ΕλλΔνη 41.804, ΑΠ 268/2016, ΑΠ 355/2016, ΑΠ 467/2016, Νόμος, ΤριμΕφΠατρ 62/2017, Νόμος, ΤριμΕφΛαρ 11/2016, ΤριμΕφΛαρ 27/2016 ΤΝΠ ΔΣΑ). Κατά συνέπεια, ενόψει των προαναφερόμενων και με βάση την προηγηθείσα νομική σκέψη, κρίθηκε με δύναμη δεδικασμένου η ενεργητική νομιμοποίηση της καθ ης η αίτηση, ως διαδικαστική προϋπόθεση της διεξαγωγής της δίκης, ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, που εξέδωσε την προαναφερόμενη με αριθμό 732/2014 τελεσίδικη απόφασή του και εξέτασε το ζήτημα αυτό (βλ.1η και 2η σελίδα της ως άνω απόφασης) ήτοι ότι δικαιούχος της προαναφερόμενης απαίτησης του αρχικώς ενάγοντος, ……, ως καθολική διάδοχος αυτού-μοναδική κληρονόμος του, είναι η καθ ης η αίτηση-σύζυγός του. Η τελευταία, μετά την έκδοση της ως άνω απόφασης, επικαλούμενη αυτή και την ως άνω με αριθμό 6449/2011 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία, τελεσίδικα πλέον, αναγνωρίστηκε η υποχρέωση, μεταξύ άλλων, και του αιτούντος να καταβάλει στον αρχικώς ενάγοντα, ως άνω σύζυγό της, το προαναφερόμενο ποσό των 33.934,7 ευρώ, νομιμοτόκως από την επομένη επίδοσης της ως άνω αγωγής, ζήτησε, υπό την ως άνω ιδιότητά της, ως καθολικής διαδόχου, του άνω δικαιούχου της απαίτησης και πέτυχε την έκδοση της με αριθμό ……. διαταγής πληρωμής, με την οποία υποχρεώθηκε, μεταξύ άλλων, και ο αιτών να της καταβάλει το ως άνω ποσό. Με βάση δε το ακριβές αντίγραφο εξ απογράφου της ως άνω διαταγής πληρωμής με την από 22.5.2018 επιταγή προς εκτέλεση επέσπευσε σε βάρος του αιτούντος αναγκαστική εκτέλεση, με την με αριθμό δε ……. έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης του δικαστικού επιμελητή Αθηνών, ……. και το με αριθμό …… απόσπασμα αυτής του ίδιου ως άνω δικαστικού επιμελητή εκτίθεται σε πλειστηριασμό στις 13.2.2019 η περιγραφόμενη στις ως άνω πράξεις εκτέλεσης ακίνητη περιουσία του αιτούντος. Κατά της ως άνω διαταγής πληρωμής και της επισπευδόμενης σε βάρος του ως άνω εκτέλεσης ο αιτών άσκησε την από 18.7.2018 (……..) ανακοπή του. Με τον υπό στοιχ. Αα λόγο αυτής, κατ ορθή εκτίμησή του ο ανακόπτων ισχυρίζεται ότι η ένδικη διαταγή πληρωμής και ως εκ τούτου οι επισπευδόμενες σε βάρος αυτού ως άνω πράξεις εκτέλεσης είναι άκυρες, διότι στον ως άνω εκτελεστό τίτλο βάσει του οποίου επιχειρείται σε βάρος του αναγκαστική εκτέλεση, δεν αναφέρονται, ως έπρεπε, τα νομιμοποιητικά έγγραφα κατά το κρίσιμο χρόνο εκδόσεώς της και δη ως προς το ζήτημα της ενεργητικής νομιμοποίησης της αιτούσας προς έκδοση της διαταγής πληρωμής-καθ ης η ανακοπή, ως μοναδικής κληρονόμου του συζύγου της (αρχικού ενάγοντος) στην δίκη επί της οποίας εκδόθηκε η σχετική απόφαση με την οποία αναγνωρίστηκε η υποχρέωσή του να του καταβάλει το αναφερόμενο σ αυτή ποσό και δη πιστοποιητικό πλησιεστέρων συγγενών, πιστοποιητικό δημοσιεύσεως ή μη διαθήκης, πιστοποιητικό αποποιήσεως ή μη κληρονομικού δικαιώματος, πιστοποιητικό προσβολής ή μη κληρονομικού δικαιώματος ή κληρονομητηρίου από το αρμόδιο Ειρηνοδικείο. Ότι εξάλλου ουδόλως αποδείχθηκε η ως άνω ιδιότητά της ως μοναδικής κληρονόμου του αποβιώσαντος και ως εκ τούτου δικαιούχου της απαίτησής του, αφού στα πλαίσια των διεξαχθεισών μεταξύ τους δικών, κατά τη διαδικασία των εργατικών διαφορών, πληροφορήθηκαν την ύπαρξη και άλλων κληρονόμων του αποθανόντος (αρχικού ενάγοντος), πέραν της καθ ης η ανακοπή και δη δύο θηλέων και άρρενος, τέκνα του. Ο ως άνω λόγος της ανακοπής, ενόψει όλων των ως άνω πιθανολογηθέντων, σε συνδυασμό με τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας (υπό στοιχ.ΙΙ), τυγχάνει απορριπτέος, ως αβάσιμος, διότι, ως προαναφέρθηκε, στην προσβαλλόμενη με αριθμό ………. διαταγή πληρωμής, ως προκύπτει από την επισκόπηση της τελευταίας, αναφέρεται ρητά, και μάλιστα με αναλυτικό τρόπο, ότι η εκεί αιτούσα-νυν καθ ης η ανακοπή-καθ ης η αίτηση ζητεί την έκδοση αυτής, ενεργητικά νομιμοποιούμενη ως καθολική διάδοχος-μοναδική κληρονόμος του αρχικού δικαιούχου συζύγου της, ……, υπέρ του οποίου εκδόθηκε η με αριθμό 6449/2011 ως άνω απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία αναγνωρίσθηκε η υποχρέωση, μεταξύ άλλων, και του ανακόπτοντος-αιτούντος να καταβάλει στον ως άνω ενάγοντα-αποβιώσαντα σύζυγό της νομιμοτόκως το συνολικό ποσό των 33.943,7 ευρώ, καταστάσας (της ως άνω απόφασης) τελεσίδικης μετά την έκδοση της μνημονευόμενης, ομοίως, στην ως άνω διαταγή πληρωμής 732/2014 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου με την οποία, κατά τα προαναφερόμενα, απορρίφθηκε κατ ουσίαν η ασκηθείσα, μεταξύ άλλων, και του αιτούντος-ανακόπτοντος έφεση και κρίθηκε με δύναμη δεδικασμένου η ενεργητική νομιμοποίηση της καθ ης η αίτηση, ως διαδικαστική προϋπόθεση της διεξαγωγής της δίκης, ενώπιον του ως άνω Δικαστηρίου, ήτοι ότι η καθ ης η αίτηση-καθ ης η ανακοπή-αιτούσα την έκδοση της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής είναι δικαιούχος της επίδικης ως άνω απαίτησης, συνολικού ποσού 33.934,7 ευρώ, ως καθολική διάδοχος-μοναδική κληρονόμος του αρχικώς ενάγοντος-δικαιούχου αυτής αποβιώσαντος ως άνω συζύγου της-στη θέση του οποίου, υπό την ως άνω ιδιότητά της, αυτή υπεισήλθε. Αρκούσε, επομένως, για την ενεργητική νομιμοποίηση της καθ ης η αίτηση προς υποβολή της αιτήσεως για έκδοση της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής η αναφορά και προσκομιδή της ως απόφασης (732/2014), χωρίς να απαιτείται κάτι περισσότερο και δη η αναφορά και προσκομιδή των επικαλούμενων από τον αιτούντα εγγράφων προς απόδειξη της κληρονομικής ιδιότητας της ανωτέρω, καθώς το εν λόγω ζήτημα, ήτοι ποιος είναι κληρονόμος του αρχικού ενάγοντος-εφεσιβλήτου-δικαιούχου της απαίτησης, στη θέση του οποίου υπεισήλθε η καθ ης η αίτηση κρίθηκε με δύναμη δεδικασμένου, ως δικονομικό ζήτημα, από την προηγηθείσα ως άνω απόφαση αυτού του Δικαστηρίου, στην οποία, πιθανολογείται ότι η καθ ης η αίτηση-τότε καλούσα, προς απόδειξη της ενεργητικής της νομιμοποίησης, προσκόμισε την με αριθμό 93/2013 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πειραιά με την οποία δημοσιεύθηκε η από 15.1.2011 ιδιόγραφη διαθήκη του αποβιώσαντος, ……, με την οποία αυτός κατέστησε την καθ ης η αίτηση μοναδική κληρονόμο του σ όλη την ακίνητη και κινητή του περιουσία και κηρύχτηκε κυρία η εν λόγω διαθήκη. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την με αριθμό 84/2019 ως άνω απόφασή του, απέρριψε τον ως άνω λόγο ανακοπής, δεν έσφαλε, τα δε περί του αντιθέτου υποστηριζόμενα από τον αιτούντα με την κρινόμενη αίτηση και την επισυναπτόμενη σ αυτή έφεσή του, με την οποία σημειωτέον, παραπονείται για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο μόνον όσον αφορά την απόρριψη του ως άνω λόγου, τυγχάνουν απορριπτέα ως αβάσιμα.
Με βάση τις παραδοχές αυτές, εφόσον δεν πιθανολογείται η ευδοκίμηση της έφεσης που ασκήθηκε κατά της εκκαλούμενης ως άνω με αριθμό 84/2019 πρωτοβάθμιας απόφασης, πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη η κρινόμενη αίτηση αναστολής. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της καθ ης η αίτηση πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του αιτούντος, κατ άρθρο 84 παρ.2 του Ν.4194/2013 (Κώδικας περί Δικηγόρων), κατά τα διαλαμβανόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τα δικαστικά έξοδα της καθ ης η αίτηση σε βάρος του αιτούντος, τα οποία ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 11 Φεβρουαρίου 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων Δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ