Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 89/2019

Αριθμός    89 /2019

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αποτελούμενο από τη Δικαστή  Ευαγγελία Πανταζή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα  Δ.Π.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η υπό κρίση από 17-2-2017 (αριθ. κατ. ΓΑΚ ……. και ΕΑΚ ……..) έφεση του εν μέρει ηττηθέντος εναγόμενου κατά της υπ΄ αριθμ. 3016/2016 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών που αφορούν διατροφή και επιμέλεια τέκνων (άρθρ. 681Β΄ΚΠολΔ) ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα, εντός της, από το άρθρο 518 παρ.1εδ.α΄και γ΄ ΚΠολΔ, τασσόμενης τριακονθήμερης προθεσμίας, αφού η εκκαλούμενη απόφαση επιδόθηκε με επιμέλεια της ενάγουσας στον εναγόμενο, την 23-1-2017 (βλ.με αριθμ. …. έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών, ………), ενώ το εφετήριο κατατέθηκε στις 17-2-2017 (άρθρ.495 παρ.1, 511, 513, 516, 517, 518 παρ.1 α’ και γ΄ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (αρθρ. 532 παρ.1 και 533 παρ.1 ΚΠολΔ) με την ίδια διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση.

Με την από 10-5-2015 (με Γ.Α.Κ. ……. και αριθ. καταθ. …….) αγωγή της, η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη εξέθετε ότι η έγγαμη συμβίωση με τον εναγόμενο και ήδη εκκαλούντα έχει διακοπεί από 1-2-2015.΄Ότι κατά τη διάρκεια του γάμου τους, στις 2-2-2011, γεννήθηκε μία θυγατέρα, ηλικίας κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής, 4 ετών. ΄Ότι το ως άνω τέκνο τους, του οποίου την επιμέλεια η ίδια, αποκλειστικά, προσωρινά ασκεί, δυνάμει της υπ’αριθμ. 657/2015 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (διαδ. ασφαλιστικών μέτρων) αδυνατεί να αυτοδιατραφεί, ενώ οι ανάγκες διατροφής του εν λόγω τέκνου τους, κατ’εκτίμηση του δικογράφου της αγωγής, ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 810 ευρώ και οι οικονομικές δυνάμεις του εναγόμενου ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 760 ευρώ, ζητούσε, δε, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της προκαταβάλει ως τακτική σε χρήμα διατροφή του ως άνω τέκνου τους, το συνολικό ποσόν των 410 ευρώ μηνιαίως, εντός των πρώτων πέντε ημερών εκάστου ημερολογιακού μήνα, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίως δόσης και μέχρι την εξόφληση. Επίσης ζητούσε να της ανατεθεί οριστικά η επιμέλεια του ως άνω τέκνου της. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, η οποία, αφού έκρινε αυτήν ορισμένη και νόμιμη, την δέχθηκε ακολούθως κατά ένα μέρος και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, ανέθεσε την οριστική επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου των δύο συζύγων στη μητέρα του και του επιδίκασε διατροφή συνολικού ποσού 350 ευρώ, νομιμοτόκως από της καθυστέρησης καταβολής κάθε μηνιαίας δόσης και μέχρι την εξόφληση.Κατά της απόφασης αυτής και ειδικότερα, κατά το σκέλος αυτής που αφορά το ποσόν της επιδικασθείσας διατροφής, ήδη, παραπονείται ο εναγόμενος για κακή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, καθώς και για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνισή της, άλλως τη μεταρρύθμισή της, ούτως ώστε να γίνει εν μέρει δεκτή η ένδικη αγωγή και να επιδικαστεί για τη διατροφή της ανήλικης θυγατέρας τους, το ποσό των 200 ευρώ.Από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1489 και 1493 του ΑΚ προκύπτει ότι οι γονείς, είτε υπάρχει μεταξύ τους γάμος και συμβιώνουν είτε έχει διακοπεί η συμβίωσή τους είτε έχει εκδοθεί διαζύγιο, έχουν κοινή υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους, ακόμα και αν τούτο έχει περιουσία, εφόσον όμως τα εισοδήματα απ’ αυτήν ή το προϊόν της εργασίας του ή άλλα τυχόν εισοδήματά του δεν αρκούν για τη διατροφή του. Το μέτρο της διατροφής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του τέκνου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του και περιλαμβάνει όλα τα έξοδα, που είναι αναγκαία για τη συντήρησή του και επιπλέον τα έξοδα για την ανατροφή καθώς και την επαγγελματική και την εν γένει εκπαίδευσή του (ΑΠ 416/2007- 823/2003 δημ στη ΝΟΜΟΣ), προκαταβάλλεται δε σε χρήμα κάθε μήνα, εκτός αν συντρέχουν ιδιαίτεροι λόγοι να καταβληθεί με άλλον τρόπο. Ως συνθήκες ζωής νοούνται οι συγκεκριμένοι όροι διαβίωσης, που ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία, τον τόπο κατοικίας, την ανάγκη εκπαίδευσης και την κατάσταση της υγείας του δικαιούχου, σε συνδυασμό με την περιουσιακή κατάσταση του υποχρέου. Εξάλλου, η κατά τα ως άνω υποχρέωση των γονέων προς διατροφή του τέκνου τους, βαρύνει αυτούς, κατά το άρθρο 1489 εδ. 2 ΑΚ, ανάλογα με τις δυνάμεις τους.  Η αναγωγή της υποχρέωσης συνεισφοράς στις δυνάμεις των γονέων και τις συνθήκες της οικογενειακής τους ζωής, σημαίνει θέσπιση υποχρέωσης αυτών για εργασία, στο μέτρο της ατομικής και οικογενειακής δυνατότητας τους. Ειδικότερα η κατά το άρθρο 288 του ΑΚ καλή πίστη διέπει όχι μόνο τις ενοχές υπό ευρεία έννοια, αλλά και κάθε έννομη σχέση μεταξύ δύο προσώπων που πηγάζει από τα νόμο, ήτοι από μη ενοχικά δικαιώματα, όπως και τα οικογενειακά. Προδήλως, λοιπόν, διέπει και την από το νόμο (άρθρα 1485, 1489 παρ. 2 ΑΚ.) υποχρέωση διατροφής μεταξύ ανιόντων και κατιόντων, τα προσδιοριστικά στοιχεία της οποίας επηρεάζονται τόσο από την προσωπική -επαγγελματική εργασία του υπόχρεου, όσο και από την κατά τους νόμους της αγοράς εκμετάλλευση της περιουσίας του. Περαιτέρω, εναντίον της καλής πίστεως, υπό την ανωτέρω διατυπωθείσα έννοια αυτής, ενεργεί και ο πατέρας, όταν με το σκοπό ματαίωσης, ολικά ή μερικά, της υποχρέωσής του για την καταβολή διατροφής στο τέκνο του, αποφεύγει να εργασθεί εντελώς ή να συμπληρώσει το εισόδημα του με πρόσθετη εργασία πρόσφορη για την ηλικία του, την κατάσταση της υγείας του και τις λοιπές βιοτικές συνθήκες, καθώς και όταν καίτοι δεν διαθέτει περιουσία,  αποφεύγει να εργασθεί εντελώς από προσωπικές εκτιμήσεις που ενέχουν και αδιαφορία για την υποχρέωση διατροφής του τέκνου του. Στις περιπτώσεις αυτές το εισόδημα που εναντίον της καλής πίστης απέφυγε να αποκτήσει ο πατέρας συνυπολογίζεται για τον προσδιορισμό του ποσού της διατροφής του ανήλικου τέκνου του, διότι, κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 1489 παρ. 2 Α.Κ., στις δυνάμεις (οικονομικές) του γονέα, κατ” αναλογία των οποίων αυτός υποχρεούται σε διατροφή του τέκνου του, περιλαμβάνονται και τα εισοδήματα που απέφυγε να αποκτήσει για τους προαναφερόμενους λόγους (ΑΠ 1507/2001 ΕλλΔικ 44.1592, ΝοΒ 50 σελ. 1618 επ., ΕφΠειρ.432/2016 δημ. ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 909/2005, Εφ.Πειρ. 951/2004 Ελ.Δ/νη 46.202, ΕφΠειρ 155/2004 ΕλλΔικ  2005.1518,1519, ΕφΛαρ 473/2003 Δημ. ΝΟΜΟΣ).Περαιτέρω, ο εναγόμενος γονέας προς καταβολή ολόκληρου του ποσού της διατροφής, μπορεί να επικαλεστεί κατ’ ένσταση, κατ’ άρθρο 262 ΚΠολΔ, ότι και ο άλλος γονέας έχει την οικονομική δυνατότητα, σε σχέση με τη δική του και σε συνδυασμό με τις λοιπές υποχρεώσεις του, να καλύψει μέρος της ανάλογης διατροφής του ανηλίκου, οπότε, με την απόδειξη της ένστασης αυτής, περιορίζεται η υποχρέωση του εναγόμενου γονέα κατά το ποσόν που αντιστοιχεί στην οικονομική δυνατότητα και στη βάση αυτής υποχρέωση συνεισφοράς του άλλου γονέα (ΑΠ 416/2007 δημ στη ΝΟΜΟΣ- ΑΠ 1681/2005 ΕλΔ 2006. 461-ΑΠ 884/2003- ΑΠ 396/2001 δημ στη ΝΟΜΟΣ ΑΠ 804/1994 ΕλλΔ 37.98 – Εφ Πατρ. 822/2008 – Εφ Πειρ. 370/2002 δημ στη ΝΟΜΟΣ). Σε περίπτωση μη υποβολής της σχετικής ένστασης, δεν δύναται το δικαστήριο να ερευνήσει αυτεπαγγέλτως την οικονομική δυνατότητα του άλλου γονέα και να κανονίσει, ανάλογα με τις δυνάμεις του κάθε γονέα, το επιδικαστέο σε βάρος του εναγομένου ποσό της διατροφής (ΑΠ 416/2007 ο.π.). Όταν, όμως, με την αγωγή δεν ζητείται το σύνολο του ποσού, στο οποίο αποτιμώνται οι διατροφικές ανάγκες του δικαιούχου, αλλά μόνον το μέρος, το οποίο κατά την άποψη του ενάγοντος πρέπει να βαρύνει τον εναγόμενο γονέα, σε αναλογία προς τις οικονομικές δυνάμεις αυτού και του άλλου γονέως (του εναγομένου), ο αμυντικός ισχυρισμός ότι η αναλογία αυτή είναι διαφορετική από εκείνη που αναφέρεται στην αγωγή, λειτουργεί ως άρνηση. Τότε, ο συσχετισμός των οικονομικών δυνάμεων των δύο γονέων πρέπει να γίνει από το Δικαστήριο αυτεπαγγέλτως, σύμφωνα προς τα εκατέρωθεν αποδεικνυόμενα πραγματικά περιστατικά και δη ανεξάρτητα από την πληρότητα της σχετικής καταχώρησης του ισχυρισμού στα πρακτικά ή τις προτάσεις του εναγομένου (Εφ. Θεσ 1101/2002 Αρμ 2003. 38). Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 216 ΚΠολΔ, για το ορισμένο της αγωγής διατροφής σε χρήμα ανηλίκου τέκνου, λόγω διάστασης ή λύσης του γάμου των γονέων του, αρκεί να εκτίθεται στο δικόγραφο της αγωγής η συγγενική σχέση ενάγοντος- εναγομένου, η έλλειψη εισοδημάτων του ανηλίκου και η αδυναμία του να εργασθεί, τα περιουσιακά στοιχεία του εναγομένου γονέα, οι ανάγκες που είναι προσδιοριστικές του ύψους της διατροφής, η οποία πρέπει να του καταβληθεί και το αιτούμενο, για όλες τις ανάγκες του, συνολικό ύψος της δαπάνης, που αποτελεί την ανάλογη διατροφή του, χωρίς να απαιτείται ο προσδιορισμός στο δικόγραφο της αγωγής με ακρίβεια και του απαραίτητου, για την κάλυψη κάθε επιμέρους ανάγκης του, χρηματικού ποσού, που προκύπτει από τις συνθήκες της ζωής του, καθώς και των εισοδημάτων και της οικονομικής δυνατότητας και του άλλου γονέα και των συγκεκριμένων δαπανών που βαρύνουν καθένα από τους γονείς (Εφ Αθ 854/2010 ΕφΑΔ 2011.531).Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων, που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού, καθώς και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που προσκομίζουν μετ’ επικλήσεως οι διάδικοι, για να χρησιμεύσουν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, τα οποία λαμβάνονται υπόψη, έστω και αν δεν πληρούν τους όρους του νόμου (ΑΠ 416/1999- ΑΠ 1225/2002 δημ. στη ΝΟΜΟΣ) αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα τέλεσε νόμιμο πολιτικό γάμο με τον εναγόμενο, στη Νίκαια Αττικής, στις 26-9-2009 και κατά τη διάρκεια του γάμου τους αυτού, στις 2-2-2011, απέκτησαν ένα ανήλικο θήλυ τέκνο, την ….., ηλικίας, κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής,  4 ετών. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων δεν ήταν αρμονική και, από την 1-2-2015, οπότε ο εναγόμενος αποχώρησε από τη συζυγική οικία, διακόπηκε οριστικά και, έκτοτε, βρίσκονται σε διάσταση. Δυνάμει της υπ’ αριθμ. 657/2015 απόφασης του  Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (Διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), ανατέθηκε αποκλειστικά στην ενάγουσα, προσωρινά, η επιμέλεια της ως άνω ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων συζύγων, υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να της καταβάλει για λογαριασμό της ανήλικης, ως προσωρινή μηνιαία διατροφή αυτής, το ποσό των 250 ευρώ και ρυθμίσθηκε το δικαίωμα επικοινωνίας του εναγόμενου με αυτήν.Ο εναγόμενος, ηλικίας 33 ετών, έως το Φεβρουάριο 2016 εργαζόταν ως εργατοτεχνίτης με μειωμένο ωράριο (10.00 – 14.00) στην εταιρεία με την επωνυμία «…..», με καθαρές μηνιαίες αποδοχές ποσού 300 ευρώ και ήδη από τον ίδιο ως άνω μήνα εργάζεται ως τεχνικός ηλεκτρονικών υπολογιστών στην εταιρεία με την επωνυμία «….», με καθαρές μηνιαίες αποδοχές ποσού 900 ευρώ. Όμως και κατά το χρονικό διάστημα έως και το Φεβρουάριο 2016, που εργαζόταν με μειωμένο ωράριο, εφόσον αποδεικνύεται ότι ο εναγόμενος ήταν υγιής, κρίνεται ότι θα μπορούσε να εξεύρει και δεύτερη εργασία κατά τις απογευματινές ώρες με μειωμένο ωράριο ή έστω περιστασιακή εργασία, κατάλληλη για την ηλικία του, την κατάσταση της υγείας του και τις λοιπές βιοτικές του συνθήκες, ώστε να αποκτήσει επιπλέον εισόδημα, πράγμα που δεν έπραξε, επιδεικνύοντας αδιαφορία για την υποχρέωση διατροφής του ανηλίκου τέκνου του και, ενεργώντας έτσι κατά τρόπο αντίθετο προς την καλή πίστη. Ως εκ τούτου, κρίνεται ότι ο εναγόμενος και κατά το εν λόγω χρονικό διάστημα είχε τη δυνατότητα να εργασθεί ως τεχνίτης για επιπλέον ώρες, αποκομίζοντας μηνιαίο εισόδημα ποσού 300,00 €, ποσό το οποίο συνυπολογίζεται, κατά τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας, για τον προσδιορισμό του ποσού της διατροφής του ανηλίκου τέκνου του, κατά την έννοια του άρθρου 1489§2 ΑΚ, στις οικονομικές δυνάμεις αυτού (βλ. προηγηθείσα μείζονα σκέψη). Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος μέχρι τον Μάιο του 2017 διέμενε μαζί με τη μητέρα και την αδελφή του σε οικία (ισόγειο με δώμα) έτους κατασκευής 1956, που βρίσκεται επί της οδού .. αριθ. .. στον Πειραιά, της οποίας τυγχάνει συγκύριος κατά ποσοστό 25% εξ αδιαιρέτου και, μέχρι τότε δεν επιβαρυνόταν με δαπάνη μισθωμάτων, παρά με τα αντιστοιχούντα στον ίδιο έξοδα λειτουργίας και συντήρησης της οικίας αυτής, ωστόσο, από 1-5-2017, ο εναγόμενος διαμένει μόνος του σε μισθωμένη οικία, επί της οδού … αριθμός …, καταβάλλοντας μηνιαίο μίσθωμα, ύψους 200 ευρώ, επιβαρυνόμενος με τα έξοδα λειτουργίας και συντήρησης της οικίας αυτής (βλ. προσκομιζόμενο από 4-5-2017 αντίγραφο υποβληθείσας δήλωσης πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης ακίνητης περιουσίας της ΑΑΔΕ). Περαιτέρω, ο εναγόμενος επιβαρύνεται με τα έξοδα διατροφής, ενδύσεως, ψυχαγωγίας του, κλπ., τα οποία είναι τα συνήθη ατόμου της ηλικίας του, ενώ δεν αποδείχθηκε ότι διαθέτει άλλα εισοδήματα ή περιουσιακά στοιχεία, ούτε ότι επιβαρύνεται εκ του νόμου με υποχρέωση διατροφής άλλων προσώπων, εκτός από το ως άνω ανήλικο τέκνο του.Η ενάγουσα στο παρελθόν εργαζόταν ως σερβιτόρα σε μεζεδοπωλείο στο Κερατσίνι Αττικής και από το Μάρτιο του 2015 είναι άνεργη, διαμένει, δε, με την ως άνω ανήλικη θυγατέρα της, …, με το σύντροφό της, …… και το έτερο ανήλικο θήλυ τέκνο, που έχει αποκτήσει από την εκτός γάμου σχέση της με τον τελευταίο, ηλικίας σήμερα 9 μηνών, σε ακίνητο ιδιοκτησίας της μητέρας του εν λόγω συντρόφου της, επί της οδού …. αριθμ. …, στη Νίκαια Αττικής. Αδυνατεί να εργασθεί, λόγω του ότι είναι επιφορτισμένη με τη συνεχή φροντίδα και περιποίηση της μικρότερης θυγατέρας της, η οποία γεννήθηκε στις 5-1-2016, είναι ακόμη σε βρεφική ηλικία 9 μηνών, αλλά και της πρωτότοκης θυγατέρας της, …., η οποία χρειάζεται τη συνεχή ενασχόληση της μητέρας της με αυτή, λόγω της μικρής της ηλικίας και των προβλημάτων υγείας, που αντιμετωπίζει και συγκεκριμένα, της διάχυτης αναπτυξιακής διαταραχής (αυτισμό), από την οποία πάσχει. Περαιτέρω, όπως ήδη προεκτέθηκε, η ενάγουσα δεν επιβαρύνεται με δαπάνες στέγασης, πλην όμως επιβαρύνεται με τις δαπάνες συντήρησης και λειτουργίας της οικίας, όπου διαμένει και που αναλογούν σ’ αυτήν και στην ανήλικη θυγατέρα της, ….. Τέλος, δεν αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα έχει περιουσιακά στοιχεία ή εισοδήματα-από οποιαδήποτε πηγή, ούτε ότι επιβαρύνεται εκ του νόμου με υποχρέωση διατροφής άλλων προσώπων, εκτός από τα δύο ως άνω ανήλικα τέκνα της. Η ανήλικη θυγατέρα των διαδίκων, .. . ., η οποία κατά το τρέχον κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγής, σχολικό έτος φοιτά σε δημόσιο Νηπιαγωγείο, λόγω της κατάστασης της υγείας της λαμβάνει προνοιακό επίδομα από τον Ο.Γ.Α. ποσού 40,00 € μηνιαίως, ενώ κατά τα λοιπά στερείται παντελώς εισοδημάτων και περιουσίας και δεν έχει, λόγω της ηλικίας της, τη δυνατότητα να αυτοδιατραφεί, ούτε να εργασθεί για να αποκομίσει τα αναγκαία χρήματα για τη συντήρηση της. Επομένως, δικαιούται διατροφής έναντι των γονέων της, οι οποίοι ενέχονται ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Για τη βελτίωση της κατάστασης της υγείας της παρακολουθεί μηνιαίως κατά μέσο όρο 15 συνεδρίες λογοθεραπείας, εργοθεραπείας, ειδικής διαπαιδαγώγησης, θεραπείας συμπεριφοράς και ατομικής ψυχοθεραπείας, οι δαπάνες για τις οποίες καλύπτονται πλήρως από τον ασφαλιστικό της φορέα (Ι.Κ.Α.). Δεν επιβαρύνεται με δαπάνες στέγασής της, διότι, όπως προαναφέρθηκε, διαμένει μαζί με τη μητέρα της σε ιδιόκτητη οικία της μητέρας του συντρόφου της τελευταίας, επιβαρύνεται, όμως, με τις αναλογούσες στην ίδια δαπάνες λειτουργίας της ως άνω οικίας, ήτοι, δαπάνες ηλεκτροφωτισμού, ύδρευσης, θέρμανσης, τηλεφώνου, κ.λπ. Οι λοιπές δαπάνες συντήρησής της, ήτοι τροφής, ένδυσης, ψυχαγωγίας, εκπαίδευσης κλπ. είναι οι συνήθεις δαπάνες παιδιών της αντίστοιχης ηλικίας. Με βάση τα παραπάνω, το Δικαστήριο κρίνει ότι για την ανάλογη με τις ανάγκες του ανηλίκου διατροφή, όπως αυτές προκύπτουν από τις σημερινές συνθήκες της ζωής του και συγκεκριμένα τις ανάγκες του για ένδυση, διατροφή, ψυχαγωγία και εν γένει συντήρηση του, απαιτείται, ενόψει και της οικονομικής και προσωπικής κατάστασης των γονέων του, το ποσό των 400,00 € μηνιαίως. Στο ποσόν αυτό συμπεριλαμβάνεται και η, ως εκ της εκεί διαβιώσεώς του, προκύπτουσα επιβάρυνση των λειτουργικών εξόδων της κατοικίας, όπου διαμένει, ενώ συνυπολογίζονται και οι αποτιμώμενες σε χρήμα, συναφείς με την περιποίηση και φροντίδα του προσώπου του, υπηρεσίες, των οποίων έχει ανάγκη για την ανατροφή του και του προσφέρονται από την ενάγουσα μητέρα του. Το ολικό αυτό, αναγκαίο για τη διατροφή του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, ποσό, ενόψει της αδυναμίας αυτοδιατροφής του, υποχρεούνται κατά νόμο να καλύπτουν οι γονείς του, κατά το λόγο των οικονομικών και εν γένει δυνατοτήτων του καθενός εξ αυτών. Ειδικότερα, ο εναγόμενος πατέρας του είναι σε θέση, με βάση την προαναφερθείσα οικονομική του δυνατότητα και την προσωπική του κατάσταση, συσχετιζομένη με την αντίστοιχη οικονομική δυνατότητα και την προσωπική κατάσταση της μητέρας του, να καλύπτει το μερικότερο κονδύλιο των 300,00 ευρώ. Το δε υπόλοιπο αναγκαίο για τη διατροφή του ποσό βαρύνει τη μητέρα του, η οποία έχουσα, κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα, συντρέχουσα και ανάλογη των οικονομικών και εν γένει δυνατοτήτων της υποχρέωση διατροφής του, μπορεί να το καλύπτει με την προσφορά των προσωπικών της υπηρεσιών στην ανατροφή του και των λοιπών συνδεομένων με τη συνοίκηση του παροχών. Στο σημείο δε αυτό, θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο ως άνω συσχετισμός των οικονομικών δυνάμεων των δύο γονέων, σύμφωνα με τα αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά, γίνεται αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο, χωρίς να απαιτείται η υποβολή από τον εναγόμενο ένστασης συνεισφοράς της ενάγουσας – μητέρας του ανηλίκου στη διατροφή του, καθόσον με την αγωγή, όπως ήδη εκτέθηκε ανωτέρω, δεν ζητείται το σύνολο του ποσού στο οποίο αποτιμώνται οι διατροφικές ανάγκες του δικαιούχου τέκνου, αλλά μόνο το μέρος, το οποίο κατά την άποψη της ενάγουσας πρέπει να βαρύνει τον εναγόμενο – πατέρα, σε αναλογία προς τις οικονομικές δυνάμεις αυτού (εναγομένου) και της δικές της (βλ. σχετ. ΑΠ 1307/1999 ΕλλΔνη 44.728, ΕφΛαρ 68/2005 Αρμ 2006.1074, ΕφΘεσ 1102/2002 Αρμ 2003.38). Το ως άνω ποσό ο εναγόμενος οφείλει να το προκαταβάλλει εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός, αρχής γενομένης από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και δη νομιμότοκα από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσης και έως την εξόφληση. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που δέχθηκε ως κατ’ουσίαν βάσιμη την αγωγή και επιδίκασε ως τακτική μηνιαία διατροφή του προαναφερόμενου ανήλικου τέκνου των διαδίκων το ποσό των 350 ευρώ, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις και επομένως, κατά παραδοχή, ως κατ’ουσίαν βάσιμου του σχετικού λόγου της έφεσης να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη, κατά το μέρος που επιδίκασε υπέρ της ανήλικης το ως άνω ποσό και αφού κρατηθεί η υπόθεση από το δικαστήριο αυτό, σύμφωνα με το άρθρο 535 παρ. 1 ΚΠολΔ, να δικαστεί η υπόθεση και να γίνει εν μέρει δεκτή, ως κατ’ουσίαν βάσιμη η αγωγή και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλλει στην ενάγουσα, ως ασκούσα την επιμέλεια του ως άνω ανηλίκου τέκνου τους και για λογαριασμό του τελευταίου, εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός, τακτική σε χρήμα διατροφή, ποσού τριακοσίων ευρώ (300,00 €), από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και εφεξής και με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσης και έως την εξόφληση. Τα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εναγόμενου και ήδη, εκκαλούντος, θα επιβληθούν, όμως, μειωμένα, λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας των διαδίκων, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό (άρθρα 183 και 178 παρ.1 ΚΠολΔ). Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του κατατεθέντος με την άσκηση της έφεσης παραβόλου στον καταθέσαντα αυτό, εκκαλούντα, κατ’ άρθρο 495 παρ. 4 ΚΠολΔ.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ  τυπικά και εν μέρει κατ’ουσίαν την από 17-2-2017 (αριθ. κατ. ΓΑΚ …….. και ΕΑΚ ……….) έφεση κατά της υπ’αριθμ. 3016/2016 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.

ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ εν μέρει την εκκαλουμένη.

ΚΡΑΤΕΙ και δικάζει την από 10−5−2015 αγωγή.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει αυτήν.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλλει  στην ενάγουσα, ως ασκούσα την επιμέλεια του ως άνω ανηλίκου τέκνου τους και για λογαριασμό του τελευταίου, εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός, τακτική σε χρήμα διατροφή, ποσού τριακοσίων ευρώ (300,00 €), από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και εφεξής και με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσης και έως την εξόφληση.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας σε βάρος του εναγόμενου και ήδη, εκκαλούντος και τα προσδιορίζει μειωμένα, στο ποσό των οκτακοσίων ευρώ (800€).

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του κατατεθέντος με την άσκηση της έφεσης παραβόλου στον καταθέσαντα αυτό, εκκαλούντα.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 12 Φεβρουαρίου 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Η   ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                   Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ