Μενού Κλείσιμο

ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΚΔΟΣΗΣ 2,3/2023


Συμβούλιο Εφετών Πειραιά
Έκδοση Τούρκου Υπηκόου. Εφαρμογή της από 13/12/1957 Ευρωπαϊκής Σύµβασης Εκδόσεως, που υπογράφηκε στο Παρίσι και κυρώθηκε από την Ελλάδα την 6/5/1961 µε το ν. 4165/1961, στην οποία έχει προσχωρήσει και η Τουρκία. Από τις διατάξεις της άνω σύμβασης δεν γίνεται διαχωρισμός ως προς τις προϋποθέσεις έκδοσης σε αδικήματα για τα οποία απαιτείται και σε αδικήματα για τα οποία δεν απαιτείται έγκληση και η Ελλάδα δεν έχει διατυπώσει επιφύλαξη ως προς το θέμα αυτό. Επιπλέον, οι διατάξεις του ΚΠΔ, οι οποίες προβλέπουν απαγόρευση εκδόσεως αν ο εκζητούμενος καταδικάστηκε ερήμην χωρίς να κλητευθεί (άρθρο 438 περ. η`) υποχωρούν έναντι της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Εκδόσεως, η οποία εφαρμόζεται στην προκείμενη περίπτωση και δεν θέτει τέτοια απαγορευτική προϋπόθεση για την έκδοση. Περαιτέρω,από τις διατάξεις των άρθρου 10 της Ε.Σ.Ε και 438 περ. δ του ΚΠΔ (που αναφέρεται ρητά στο διάστημα πριν την έκδοση απόφασης) προκύπτει ότι όταν η έκδοση ζητείται για την έκτιση ποινής που επιβλήθηκε στον εκζητούμενο, δεν δύναται να ερευνηθεί η τυχόν παραγραφή του αξιοποίνου του αδικήματος, για το οποίο αυτός καταδικάστηκε, όπως θα συνέβαινε αν ζητείτο η έκδοση του για την άσκηση ποινικής διώξεως για την πράξη αυτή (βλ. ΑΠ 1568/2019, ΑΠ 638/2017, ΑΠ 1173/2009 δημ. νόμος). Ακόμη, η απλή επίκληση κινδύνου διώξεων δεν αποκλείει την έκδοση εκζητούμενου προσώπου στην Τουρκία, προς το σκοπό έκτισης ποινής για αδικήματα παραβίασης της ποινικής νομοθεσίας (ΑΠ 480/2020 δημ.ΝΟΜΟΣ). Σημειώνεται, ότι η υποβολή αίτησης χορήγησης ασύλου δεν ασκεί έννομη επιρροή στην προκειμένη δίκη, καθόσον η σχετική διάταξη του άρθρου 5 παρ. 2 του π.δ. 114/2010, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 35 παρ. 4 του π.δ. 113/2013, κατά την οποία “…κανένας δεν εκδίδεται πριν εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση επί της αίτησής του (για διεθνή προστασία ή άσυλο), εφόσον επικαλείται φόβο δίωξης στο εκζητούν κράτους”, αναφέρεται στη μη έκδοση του εκζητουμένου από τον αρμόδιο γι` αυτό, κατά το όρθρο 452 παρ. 1 Κ.Π.Δ., Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εφόσον προηγήθηκε αμετάκλητη γνωμοδότηση υπέρ της έκδοσης από το Συμβούλιο Εφετών ή του Αρείου Πάγου και δεν τάσσεται ως στοιχείο που εμποδίζει (μέχρι την τελεσίδικη παραδοχή ή απόρριψη της αίτησης για διεθνή προστασία ή άσυλο) τη συζήτηση ή τη λήψη σχετικής απόφασης για την έκδοση ή μη του εκζητουμένου από το αρμόδιο δικαιοδοτικό όργανο, το οποίο για τη διαμόρφωση της γνωμοδοτικής κρίσης του, εξετάζει και συναξιολογεί (με τα λοιπά στοιχεία) και τη βασιμότητα του επικαλουμένου φόβου δίωξης ως ενδεχομένου νόμιμου λόγου, που εμποδίζει την έκδοση (ΑΠ 1358/2019, ΑΠ 920/2016 δημ. νόμος).
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός 2, 3/2023

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΦΕΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συνεδρίαση της 31ης Ιανουαρίου 2023
(σε συνέχεια της διακοπείσας συνεδριάσεως της 19ης Ιανουαρίου 2023)

Σύνθεση Συμβουλίου Αντικείμενο

Φεβρωνία Τσερκέζογλου,
Πρόεδρος Εφετών,
Μαρία Παπαδογρηγοράκου,
Δημήτριος Καβαλλάρης,
Εφέτες,
Αρετή Σκαφίδα,
Αντεισαγγελέας Εφετών,
Καλλιόπη Δερμάτη,
Γραμματέας

Αίτηση των Τουρκικών Αρχών για την έκδοση του Τούρκου υπηκόου ………….., ήδη κρατούμενου στο Κατάστημα Κράτησης Κορυδαλλού Ι (για άλλη αιτία).
Παρών

ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ
Το ως άνω Συμβούλιο συνεδρίασε δημόσια, στο ακροατήριό του, σήμερα, την 19η Ιανουαρίου 2023, ημέρα Πέμπτη και ώρα 12.00΄, με την παρουσία της Αντεισαγγελέως Εφετών Πειραιώς, Αρετής Σκαφίδα και της Γραμματέως, Καλλιόπης Δερμάτη, προκειμένου να γνωμοδοτήσει επί της αίτησης των Τουρκικών Αρχών για την έκδοση του Τούρκου υπηκόου, ……………………, ήδη προσωρινά κρατούμενου (για άλλη αιτία) στο Κατάστημα Κράτησης Κορυδαλλού Ι, στις αρχές της Τουρκίας, ο οποίος διώκεται με το από 2.4.2021 Ένταλμα Σύλληψης της Γενικής Εισαγγελίας της Izmir Τουρκίας, προκειμένου να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής που του επιβλήθηκε με την υπ΄ αριθμ. 2017/658 από 31.5.2017 απόφαση συνάθροισης του 9ου Κακουργιοδικείου της Izmir Τουρκίας, για τα εγκλήματα 1) της «αρπαγής με όπλο», 2) της «πρόκλησης ζημιάς σε περιουσία», 3) «της πρόκλησης ζημιάς σε δημόσια περιουσία», 4) της «απειλής με περισσότερα από ένα άτομα», 5)«της κλοπής αντικειμένων που είναι περιφρουρούμενα με κλειδί», 6) «της πρόκλησης ζημίας σε περιουσία», 7) «της παραβίασης του ασύλου κατοικίας» 8) «της κλοπής», 9) «του τραυματισμού με δόλο», 10) «της κλοπής» και 11)«της πρόκλησης ζημίας σε περιουσία», που είναι αξιόποινες σύμφωνα με τα άρθρα 149 παρ. 1-α, γ, 53, 142 παρ. 1-β, 1, 152 παρ. 1-α, 106 παρ. 2-γ, 151 παρ. 1, 116 παρ. 1, 142 παρ. 2-δ, 1 και 86 παρ. 2 του Τουρκικού Ποινικού Κώδικα, πράξεις επίσης αξιόποινες και κατά την ελληνική ποινική νομοθεσία, κατόπιν της με αριθμό 4,5/2022 απόφασης του παρόντος Συμβουλίου.
Η Εισαγγελέας, αφού έλαβε τον λόγο από την Πρόεδρο, είπε ότι νομίμως εισάγεται η υπόθεση ενώπιον του Συμβουλίου τούτου, μετά την τήρηση της κατά νόμο προδικασίας.
Σημειώνεται ότι η παρούσα συνεδρίαση της προκείμενης υπόθεσης έλαβε χώρα μετ΄ αναβολή της αρχικής συνεδρίασης της 3ης Μαΐου 2022, κατά την οποία εκδόθηκε η με αριθμό 4,5/2022 απόφαση του ίδιου Συμβουλίου, δυνάμει της οποίας αναβλήθηκε η συζήτηση της αίτησης έκδοσης, προκειμένου να προσκομισθούν τα αναφερόμενα στο διατακτικό της απόφασης αυτής, έγγραφα οπότε και αναβλήθηκε εκ νέου με την υπ΄αριθ. 11/2022 απόφαση του ίδιου Συμβουλίου προκειμένου να προσκομισθούν τα έγγραφα, που ζητήθηκαν με την αρχική απόφασή του και συγκεκριμένα το με αριθμό 1 αναφερόμενο σε αυτή έγγραφο, ήτοι αν έχει υποβληθεί ΕΓΚΛΗΣΗ (και όχι έφεση, όπως εκ παραδρομής έχει μεταφραστεί). Τέλος με την υπ΄αριθ. 13/2022 απόφαση του ίδιου Συμβουλίου αναβλήθηκε προκειμένου να κληθεί ο εκζητούμενος και να μεταχθεί με λήψη ειδικών μέτρων φρούρησης και ασφαλείας.
Ο εκζητούμενος εμφανίσθηκε στο ακροατήριο, φυλασσόμενος απλώς από τα Όργανα της Τάξης.
Η Πρόεδρος όταν αντιλήφθηκε ότι ο εκζητούμενος δεν μιλάει την Ελληνική, αλλά την Τουρκική γλώσσα, διόρισε διερμηνέα την ……………η οποία ήταν παρούσα.
Στη συνέχεια, προσήλθε η ανωτέρω διερμηνέας, η οποία, αφού αποδέχθηκε την εντολή που του ανατέθηκε, ρωτήθηκε από την Πρόεδρο για τα στοιχεία της ταυτότητάς της και εκείνη απάντησε ότι ονομάζεται, ……………Δεν γνωρίζει τον εκζητούμενο και δεν συγγενεύει μαζί του. Συγχρόνως, δήλωσε ότι δεν υπάγεται σε κάποια από τις περιπτώσεις του άρθρου 234 ΚΠΔ και ότι γνωρίζει την Τουρκική γλώσσα. Ανακοίνωσε, επίσης, στο Δικαστήριο ότι ο εκζητούμενος ομιλεί την Τουρκική γλώσσα και ορκίσθηκε, σύμφωνα με τα άρθρα 236 και 219 του ισχύοντος ΚΠΔ (που κυρώθηκε με τον Ν. 4620/2019), δηλώνοντας, επικαλούμενος την τιμή και τη συνείδησή του, ότι θα μεταφράσει με ακρίβεια και πιστότητα όλα όσα θα ειπωθούν κατά τη συζήτηση, καθώς και τα έγγραφα που θα αναγνωσθούν από την Ελληνική στην Τουρκική γλώσσα και αντιθέτως.
Η Πρόεδρος ακολούθως, ρώτησε εκ νέου τον εκζητούμενο για τα στοιχεία της ταυτότητάς του, καθώς και εάν έχει συνήγορο. Εκείνος απάντησε ότι ονομάζεται …………………. στην Τουρκία και έχει διορίσει συνήγορό του, για να τον υπερασπισθεί, τον δικηγόρο Ροδόπης Emin Kadir (με Α.Μ. Δ.Σ. Κομοτηνής 000550.
Στο σημείο αυτό μετά από πρόταση της Εισαγγελέως αναγνώσθηκε το υπ΄αριθ. πρωτ. 14/5.1.2023 και από 3.1.2023 αίτημα του εκζητουμένου προς την Εισαγγελία Εφετών Πειραιώς, το οποίο έχει ως ακολούθως:

ΠΡΟΣ
K. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΕΦΕΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΑΙΤΗΜΑ ΛΗΨΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΕΓΓΡΑΦΟΥ
Του …………………, προσωρινά κρατούμενος στις Δ.Φ.Κορυδαλλού

Θέμα : Αίτημα λήψης από την χώρα καταγωγής μου Δημοσίου Εγγράφου λόγω αδυναμίας λήψεως εκ μέρους μου.
Παρακαλώ όπως αιτηθεί η Εισαγγελία Εφετών Πειραιά την λήψη Δημοσίου Εγγράφου από την χώρα Καταγωγής μου την Τουρκία και δη του έγγραφου – πιστοποιητικό εκπληρωθείσας στρατιωτικής θητείας με αναφορά
1) Σε συγκεκριμένες ημερομηνίες ( με αναφορά σε ημέρα, μήνα και έτος)
2) Σε τόπους ( ενν. πόλεις) που υπηρέτησα Ως Στρατεύσιμος την θητεία μου.
Το ανωτέρω έγγραφο εγώ ο ίδιος έχοντας προσπαθήσει να το παραλάβω αδυνατώ καθώς εκκρεμεί εις βάρος μου διεθνές ένταλμα και αδυνατώ να το παραλάβω.
Η σκοπιμότητα του ανωτέρω εγγράφου αποσκοπεί στο να αποδείξει ότι σε συγκεκριμένες ημερομηνίες και τόπος όπου εκτελούσα την στρατιωτική μου θητεία , ουδέποτε κλητεύθηκα και ουδέποτε εμφανίστηκα σε δικαστήρια καθώς λόγω ανωτέρας βίας ( μη κλήτευση, μη γνώση) δεν εμφανίστηκα μήτε και εκπροσωπήθηκα από δικηγόρο.
Παρακαλώ όπως γίνει δεκτό το ανωτέρω αίτημα μου,
Σε περίπτωση που αποσταλεί το ανωτέρω έγγραφο δεσμεύομαι μόνον επί αυτού του εγγράφου εγώ ο ίδιος να καλύψω τα έξοδα μεταφράσεως του καθώς αποτελεί σημαντικότατα έγγραφο για την υπεράσπιση μου.
Κορυδαλλός 03/01/2023
Ο Αιτών
…………….

Στη συνέχεια, ο συνήγορος του εκζητούμενου, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, υπέβαλε αίτημα αναβολής το οποίο προσκόμισε εγγράφως καθώς και ισχυρισμούς, τους οποίους ανέπτυξε και προφρορικά και έχουν ως εξής:

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΦΕΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
Υπερασπιστικοί Ισχυρισμοί – …………..
Δικάσιμος 19 Ιανουάριου 2023

Θέμα: Αίτημα Αναβολής κατ’ άρθ. 444 και και 445 παρ 3 ΚΠΔ
Συγκεκριμένα αιτούμαι την αναβολή της εκδικάσεως διότι
Α) Σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 4, 5 /2022 αποφάσεως του Συμβουλίου Εφετών Πειραιά στα αιτήματα που υποβλήθηκαν προς το κράτος προς έκδοση, ειδικά στην σελίδα στον υπ’αριθμ. 4 αίτημα ζητήθηκε η πληροφορία – προσδιορισμού επακριβώς του υπολοίπου της ποινής, κατόπιν αφαιρέσεως χρόνου προφυλάκισης , χρόνος ποινής που εξέτισα.
Ωστόσο σύμφωνα με το έγγραφο του Γρ. Προϊσταμένου Σμύρνης της Εισαγγελίας με ημερομηνία 18/07/2022 στην σελίδα 4 αναφέρεται μόνον το υπόλοιπο της ποινής από την συνάθροιση, δηλαδή το χρονικό διάστημα των 4 ετών ,2 μηνών και 21 ημερών ώστε να απολυθώ υπό όρους. Το οποίο σηιιαίνει ότι δεν αναφέρεται επακριβώς το χρονικό διάστημα της υπόλοιπης ποινής μου, ώστε να υπολογιστεί και η πιθανότητα ολοσχερής απότισης .
Β) Στην υπ άριθμ. 658/2017 Συναθροιστική απόφαση του 9ου Κακουργειοδικείου Ιζμηρ στην περίπτωση 9 των εγκλημάτων αναφέρεται ως τίτλος – Τραυματισμός με δόλο, ενώ στην απάντηση στο αίτημα αν υπεβλήθη έγκληση εκ μέρους του παθόντος αιτιολογείται πως δεν απαιτείται έγκληση λόγω χρήσης όπλου, ωστόσο σύμφωνα με το έγγραφο 2008/1-2374 Περί Εφαρμοσθέντων άρθρων στην περίπτωση 9 γίνεται εφαρμογή της παραγράφου 2 για ελαφρύ τραυματισμό και όχι της παραγράφου 4 για όπλο, στην οποία παράγραφο δεν αναφέρεται ότι το έγκλημα γίνεται από κατ έγκληση – αυτεπαγγέλτος διωκόμενα, παρά μόνον ότι η ποινή επαυξάνεται κατά το ήμισυ ( κάτι το οποίο δεν έγινε και λόγω της ποινής που επιβλήθηκε το μικρότερο σχεδόν δυνατό ).
Γ) Σε όλες τις ερήμην καταδίκες ( εκτός 2 α, β ,γ που δεν αναφέρεται κάποιο δικαίωμα ενδίκου μέσου) μου αναφέρεται πως «εξηγήθηκε πως δίνεται να αναιρέση την απόφαση εντός 7 ημερών », όντας ερήμην , όπως και απαγγέλθηκε, σε ποιόν και με ποιον τρόπο έλαβε χώρα η ενημέρωση για την δυνατότητα ασκήσεως ενδίκου μέσου.
Δ) Σύμφωνα με το αρθ. 443 παρί εδ γ ‘ που απαιτεί την συνοπτική περιγραφή της πράξεως – στην περίπτωση 3 της συναθροιστικής αποφάσεως του 2017, στην οποία δεν αναφέρεται ο επακριβής χρόνος τελέσεως της πράξεως για την οποία πιθανολογώ εξ όσων ενθυμούμαι πως ήμουν ανήλικος κατά τον χρόνο τελέσεως. Ομοίως εκλείπει ο προσδιορισμός του χρόνου τελέσεως της πράξεως των 6-7 (ίδιας πράξεως με δυο ποινές)
Ε) Σύμφωνα με το έγγραφο του Γρ. Προϊσταμένου Σμύρνης της Εισαγγελίας με ημερομηνία 18/07/2022 δίδεται απάντηση εκ παραδρομής λάθος κατά την μετάφραση ( αντί της εγκλήσεως – απαντάται αν ασκήθηκε έφεση) ωστόσο προκύπτει από την απάντηση μια προβληματική. Συγκριμένα στο 1 α αναφέρεται πως ασκήθηκε έφεση και έγινε δεκτή, δικάστηκε στις 05-02-2010 ( όσο ήμουν έγκλειστος) και βγήκε νέα απόφαση ( τελεσίδικη ήκαι αμετάκλητη), αλλά στην συναθροιστική απόφαση εντάσσεται η πρωτόδικη και όχι η κατόπιν ασκήσεως έφεση. Ομοίως στο 2β ασκήθηκε έφεση, έγινε δεκτή, δικάστηκε στις 05- 12-2017 και βγήκε η απόφαση 2017/517 (εκδόθηκε την περίοδο του εγκλεισμού μου), σε προγενέστερο χρόνο είχε εκδοθεί η υπ’αριθμ. 658/2017 ( 31-05-2017) συναθροιστική απόφαση της εκδόσεως και αναφέρεται στην σελ. 5 και το νούμερο 7 που αφορά την συγκεκριμένη απόφαση ότι οριστικοποιήθηκε στις 10/02/2014 ενώ δεν είχε οριστικοποιηθεί μέχρι το 2017, όπως φαίνεται.
Στ) Σύμφωνα με το έγγραφο του Γρ. Προϊσταμένου Σμύρνης της Εισαγγελίας με ημερομηνία 18/07/2022 υφίσταται αναφορά στην σελίδα 2 και 3 στις απαντήσεις του Δεύτερου αιτήματος για την κλήτευση . Ειδικότερα στο 2α αναφέρεται ότι στο δικαστήριο με ημερομηνία 22/08/2008 έγινε η κλήτευση μου με παροχή οδηγιών καθώς ήμουν στο στρατό στις 23.10.2007, ομοίως στο 2β με ημερομηνία δικαστηρίου 22/05/2008, ομοίως 2γ, 2δ και 2ε. Ωστόσο δεν διευκρινίζεται πότε , πως και σε ποιον έγινε και τι ακριβώς σημαίνει η παροχή οδηγιών. Επιπλέον στις περιπτώσεις 2 α και 2 δ και 2 ε στις ημερομηνίες 22/08/2008, 05/10/2009 και 03/03/2011 αντίστοιχα αναφέρεται όπως ότι ήμουν στον στρατό για την διαδικασία της κλητεύσεως μου, ωστόσο όπως φαίνεται από το ίδιο έγγραφο στην τελευταία σελίδα ( στις ημέρες εγκλεισμού μου) φαίνεται ότι από 21 /08/2008 έως και 11/12/2018 ήμουν εντός φυλακής και όχι στον στρατό, καθιστώντας αμφίβολη την σχετική επίδοση και σε κάθε περίπτωση άκυρες.
ΑΙ ) Στην υπ άριθμ. 658/2017 Συναθροιστική απόφαση του 9ου Κακουργειοδικείου Ιζμηρ στην περίπτωση 6 και 7, έχοντας ως δεδομένο τα ίδια πραγματικά περιστατικά γίνεται υπαγωγή σε δυο διαφορετικές νομικές διατάξεις και εκδίδεται με μία απόφαση – δυο ποινές, δηλαδή με αυτήν την απόφαση ( ερήμην ), παραβιάζεται και η βασικότερη νομική αρχή ne bis in idem, που ορίζει ότι ουδείς μπορεί να διωχθεί ή να καταδικασθεί δυο φορές για την ίδια παράβαση.
All) Η παραγραφή στον Τουρκικό Ποινικό Νόμο και συγκεκριμένα την διάταξη 68 παρ 1 περίπτωση Ε αναφέρεται ότι η παραγραφή της ποινής είναι στα 10 έτη. Δεν διευκρινίζεται από ποίο ακριβώς χρονικό σημείο άρχεται η παραγραφή, παρά μόνον αναγράφεται ότι θα διαρκέσει 10 έτη από την δραπέτευση, αν δεν εμφιλοχωρούσε αυτή η πράξη, δεν θα υπήρχε η δυνατότητα παραγραφής.
Σύμφωνα με την αρχή του διττού αξιοποίνου πρέπει να ελεγχθεί και η πιθανότητα παραγραφής βάσει και του ελληνικού ποινικού δικαίου, ως θεσμός δημοσίας τάξεως και ως υποχρεωτικός λόγος μη εκδόσεως. Λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές διατάξεις του Ελληνικού ΠΚ και ιδίως 111,112, 118, 119 και 120 Ελληνικού ΠΚ, στην δική μου περίπτωση όλες οι ποινές εξ αρχής ήταν εκτελεστές και δεν υφίστατο καμία αναστολή.
Σε καμία περίπτωση δεν αναγράφεται ο χρόνος τελέσεως μιας πράξεως ώστε να ελεγχθεί η σχετική παραγραφή της πράξεως. Λαμβάνοντας υπόψη μόνον την ημερομηνία που αναγράφεται ως ημερομηνία κατηγορητηρίου, στις εξής περιπτώσεις ( με σειρά των εγκλημάτων σύμφωνα με την συναθροιστική απόφαση του 2017)
• Υπ αριθμόν 2 – ημερομηνία κατηγορητηρίου 27-11-2006, εντάχθηκε στην συναθροιστική το 2017 και σήμερα έχουμε 2023 σε κάθε περίπτωση έχει παραγραφεί με ή χωρίς αναστολή παραγραφής σύμφωνα με τον Ελληνικό Δίκαιο
• Υπ αριθμόν 3 – ημερομηνία κατηγορητηρίου 27/02/2006, εντάχθηκε στην συναθροιστική το 2017 και σήμερα έχουμε 2023 σε κάθε περίπτωση έχει παραγραφεί με ή χωρίς αναστολή παραγραφής σύμφωνα με τον Ελληνικό Δίκαιο
• Υπ αριθμόν 4 – ημερομηνία κατηγορητηρίου 03/04/2006, εντάχθηκε στην
συναθροιστική το 2017 και σήμερα έχουμε 2023 σε κάθε περίπτωση έχει παραγραφεί με ή χωρίς αναστολή παραγραφής σύμφωνα με τον Ελληνικό Δίκαιο
• Υπ αριθμόν 5 – ημερομηνία κατηγορητηρίου 19/10/2006, εντάχθηκε στην
συναθροιστική το 2017 και σήμερα έχουμε 2023 σε κάθε περίπτωση έχει παραγραφεί με ή χωρίς αναστολή παραγραφής σύμφωνα με τον Ελληνικό Δίκαιο
• Υπ αριθμόν 6 και 7 – ημερομηνία κατηγορητηρίου 19/10/2006, εντάχθηκε στην συναθροιστική το 2017 και σήμερα έχουμε 2023 σε κάθε περίπτωση έχει παραγραφεί με ή χωρίς αναστολή παραγραφής σύμφωνα με τον Ελληνικό Δίκαιο
• Υπ αριθμόν 8 – ημερομηνία κατηγορητηρίου 24/08/2003, εντάχθηκε στην
συναθροιστική το 2017 και σήμερα έχουμε 2023 σε κάθε περίπτωση έχει παραγραφεί με ή χωρίς αναστολή παραγραφής σύμφωνα με τον Ελληνικό Δίκαιο
• Υπ αριθμόν 9 – ημερομηνία κατηγορητηρίου 29/11/2007, εντάχθηκε στην
συναθροιστική το 2017 και σήμερα έχουμε 2023 σε κάθε περίπτωση έχει παραγραφεί με ή χωρίς αναστολή παραγραφής σύμφωνα με τον Ελληνικό Δίκαιο
• Υπ αριθμόν 10 – ημερομηνία κατηγορητηρίου 21/07/2007, εντάχθηκε στην συναθροιστική το 2017 και σήμερα έχουμε 2023 σε κάθε περίπτωση έχει παραγραφεί με ή χωρίς αναστολή παραγραφής σύμφωνα με τον Ελληνικό Δίκαιο
• Υπ αριθμόν 11 – ημερομηνία κατηγορητηρίου 27/11/2006, εντάχθηκε στην συναθροιστική το 2017 και σήμερα έχουμε 2023 σε κάθε περίπτωση έχει παραγραφεί με ή χωρίς αναστολή παραγραφής σύμφωνα με τον Ελληνικό Δίκαιο.
Πέραν του Ελληνικού Ποινικού δικαίου και ως προς το Τουρκικό Ποινικό δίκαιο σύμφωνα με την πρόβλεψη της 1 Οετίας, υπάρχουν πράξεις που έχουν ξεπεράσει την 20 ετία.
ΑΙΙΙ) Δεν διευκρινίζεται αν υφίσταται δικαίωμα ακροάσεως κατά την εκδίκαση της συναθροίσεως και αν υφίσταται κλήτευση ( όντας έγκλειστος και εκτίωντας ποινή, δεν κλητεύθηκα).
Αθήνα, 19-1-23
Ο Αιτών
Κατόπιν, ο συνήγορος του εκζητουμένου, είπε τα εξής: « Η υπ΄αριθ. 1 απόφαση είναι η υπόθεση που ήταν σε έκτιση ποινής, βγήκε με υφ΄ όρον απόλυση και μετά δραπέτευσε, εξέτισε 10 χρόνια και κάτι. Από την πρώτη στιγμή που ήρθε στην Ελλάδα υπέβαλε αίτημα ασύλου για θρησκευτικούς λόγους. Ήταν ιερέας αλεβίτης. Μόλις βγήκε με όρους αποφάσισε να δραπετεύσει. Κινδυνεύει η ζωή του λόγω θρησκευτικής πεποίθησης. Όταν ήταν στη φυλακή δεν έγινε συνάθροιση της ποινής».
Ακολούθως, μετά από πρόταση της Εισαγγελέως αναγνώσθηκαν τα κάτωθι έγγραφα:
1. Το με αριθμό πρωτ. 552/924 ΦΕ 7/4.4.2022 έγγραφο της Εισαγγελίας Εφετών Πειραιώς προς την Πρόεδρο του Συμβουλίου Εφετών Πειραιώς.
2. Η από 29.3.2022 έκθεση προσαγωγής και βεβαιώσεως ταυτότητας της Εισαγγελίας Εφετών Πειραιώς.
3. Το υπ΄ αριθ. 11238/4.3.2022 πιστοποιητικό κράτησης του Καταστήματος Κράτησης Κορυδαλλού Ι.
4. Το υπ΄ αριθ. 16494/5.4.2022 πιστοποιητικό κράτησης του Καταστήματος Κράτησης Κορυδαλλού Ι.
5. Το υπ΄ αριθ. πρωτ. 13112 οικ. ΦΕΑ/2109/18.3.2022 έγγραφο του Υπουργείου Δικαιοσύνης προς τον Εισαγγελέα Εφετών Πειραιώς.
6. Η υπ΄ αριθ. πρωτ. 374/924 ΦΕ 7/29.3.2022 εντολή προσωρινής σύλληψης και κράτησης της Εισαγγελέως Εφετών Πειραιώς προς το Κατάστημα Κράτησης Κορυδαλλού.
7. Το υπ΄ αριθ. πρωτ. 374/924 ΦΕ 7/2022 έγγραφο της Εισαγγελίας Εφετών Πειραιώς προς την Διευθύντρια του Καταστήματος Κράτησης Κορυδαλλού.
8. Το υπ΄ αριθ. 2/4.4.2022 Ένταλμα Σύλληψης της Προέδρου Εφετών Πειραιώς.
9. Το υπ΄ αριθ. πρωτ. 924/ΦΕ 7/28.3.2022 έγγραφο της Εισαγγελίας Εφετών Πειραιώς προς τον Διευθυντή Διεύθυνσης Μεταγωγών Αττικής.
10. Το υπ΄ αριθ. πρωτ. 535/924 ΦΕ 7/29.3.2022 έγγραφο της Εισαγγελίας Εφετών Πειραιώς προς την ΔΔΑΣ/ΤΔΣ/ΙΝΤΕΡΠΟΛ.
11. Το με αρ. πρωτ. 2008/1-2374/6.5.2021 αίτημα έκδοσης από την Ελλάδα στην Τουρκία της Γενικής Εισαγγελίας της Izmir Τουρκίας (μεταφρασμένη στην ελληνική γλώσσα και σε πρωτότυπο στην τουρκική γλώσσα), με τα συνημμένα σ΄ αυτό έγγραφα).
12. Το από 2.4.2021 Ένταλμα Σύλληψης της Γενικής Εισαγγελίας της Izmir Τουρκίας.
13. Το Διατακτικό της υπ΄ αριθ. 2007/189Κ Απόφασης του 9ου Κακουργιοδικείου της Izmir Τουρκίας,
14. Το Διατακτικό της υπ΄ αριθ. 2008/603Κ Απόφασης του 1ου Πλημμελειοδικείου της Izmir Τουρκίας.
15. Το Διατακτικό της υπ΄ αριθ. 2008/568Κ Απόφασης του 8ου Πλημμελειοδικείου της Izmir Τουρκίας.
16. Το Διατακτικό της υπ΄ αριθ. 2008/701 Απόφασης του 16ου Πλημμελειοδικείου της Izmir Τουρκίας.
17. Το Διατακτικό της υπ΄ αριθ. 2008/327 Απόφασης του 28ου Πλημμελειοδικείου της Izmir Τουρκίας.
18. Το Διατακτικό της υπ΄ αριθ. 2007/456 Απόφασης του 3ου Δικαστηρίου Ανηλίκων της Izmir Τουρκίας.
19. Το Διατακτικό της υπ΄ αριθ. 2009/1785 Απόφασης του 7ου Πταισματοδικείου της Izmir Τουρκίας.
20. Το Διατακτικό του υπ΄ αριθ. 2011/124Κ Απόφασης του 1ου Πλημμελειοδικείου της Τουργούτλου Τουρκίας.
21. Το από 18.6.2021 πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης, μέσω διαδικτυακής πύλης.
22. H υπ΄ αριθ. 2017/658 D.Is απόφαση συνάθροισης του 9ου Κακουργιοδικείου της Ιζμήρ Τουρκίας, με τις συνημμένες επεξηγήσεις οριστικοποίησης των εξής επί μέρους αποφάσεων: 1] από 20.11.2008 της υπ΄ αριθ. 2007/189Κ απόφασης του 9ου Κακουργιοδικείου της Ιζμήρ Τουρκίας, 2] από 6.5.2013 της υπ΄ αριθ. 2008/603Κ απόφασης του 11ου Πλημμελειοδικείου της Ιζμήρ Τουρκίας, 3] από 27.2.2012 της υπ΄ αριθ. 2008/568Κ απόφασης του 8ου Κακουργιοδικείου της Ιζμήρ Τουρκίας, 4] από 30.5.2011 της υπ΄ αριθ. 2008/701Κ απόφασης του 16ου Πλημμελειοδικείου της Ιζμήρ Τουρκίας, 5] από 10.2.2014 της υπ΄ αριθ. 2008/327Κ απόφασης του 28ου Πλημμελειοδικείου της Ιζμήρ Τουρκίας, 6] από 9.6.2009 της υπ΄ αριθ. 2007/456Κ απόφασης του 3ου Δικαστηρίου Ανηλίκων της Ιζμήρ Τουρκίας, 7] από 10.2.2014 της υπ΄ αριθ. 2008/327Κ απόφασης του 28ου Πλημμελειοδικείου της Ιζμήρ Τουρκίας, 8] από 30.5.2013 της υπ΄ αριθ. 2009/1785Κ απόφασης του 28ου Πλημμελειοδικείου της Ιζμήρ Τουρκίας, 9] από 12.5.2016 υπ΄ αριθ. 2011/124Κ απόφασης του 1ου Πλημμελειοδικείου της Ιζμήρ Τουρκίας και 10] από 26.4.2017 της υπ΄αριθ. 2008/603Κ πρόσθετης απόφασης του 11ου Πλημμελειοδικείου της Ιζμήρ Τουρκίας,
23. Το υπ’ αριθ. 2008/1-2374 από 11.2.2021 έγγραφο της Γενικής Εισαγγελίας της Izmir Τουρκίας (Γραφείο Εκδόσεων) με την παράθεση των «εφαρμοσθέντων άρθρων νόμων κατά του κατάδικου ΜΕΧΜΕΤ ΣΑΤΣΟΥ» και
24. Το υπ’ αριθ. πρωτ. 1533/22/469100 από 3.3.2022 έγγραφο του Τμήματος Interpol της Ελληνικής Αστυνομίας.
25. Το υπ’αρ.2008/1-2374 CPPO/18.7.2022 έγγραφο του Γραφείου Προϊσταμένου της Εισαγγελίας Σμύρνης, Γραφείο Κοινοποίησης Σοβαρών Ποινικών Αδικημάτων σε επίσημη μετάφραση.
26. Το με αρ.πρωτ. 1378/924/ΦΕ7/2022 έγγραφο του Εισαγγελέα Εφετών Πειραιώς.
27. Το με αρ.πρωτ.1533/22/1611568/2.8.2022 έγγραφο τoυ Τμήματος INTERPOL του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.
28. Το με αρ.πρωτ.1468/15-9-2022 αίτημα λήψεως αντιγράφων-συμπληρωματικών της δικογραφίας του συνηγόρου του εκζητούμενου Εμίν Καδήρ.
29. Το με αρ.πρωτ.1467/15-9-2022 αίτημα αναβολής ή διακοπής του ίδιου ως άνω συνηγόρου.
30. Το με αρ.πρωτ.1469/15-9-2022 πιστοποιητικό κράτησης του Καταστήματος Κράτησης Κορυδαλλού Ι.
31. Το από 13.12.2022 και με αριθ. πρωτ. 2003/ΦΕ 7/2022 έγγραφο της Εισαγγελίας Εφετών Πειραιώς.
32. Το από 2.12.2022 και με αρ. 128756 έγγραφο της Ιnterpol Αγκυρας.
33. Το από 10/11/2022 έγγραφο της Εισαγγελίας της Τουρκικής Δημοκρατίας Σμύρνης Γραφείου Ποινικών Βουλευμάτων.
34. Το από 5.12.2022 και με αριθ. πρωτ. 1533/22/2530696 έγγραφο του Αρχηγείου Ελληνικής Αστυνομίας-Διεύθυνσης Διεθνούς Αστυνομικής Συνεργασίας – Τμήμα Interpol.
Επίσης αναγνώσθηκαν, χωρίς να υπάρξει αντίρρηση και τα έγγραφα τα οποία προσκομίστηκαν στο Συμβούλιο από τον συνήγορο του εκζητουμένου κατά τη συνεδρίαση της 21ης Απριλίου 2022, και συγκεκριμένα:
1. Το από 4.9.2019 Πιστοποιητικό Υγείας
2. Το με αριθμό έκθεσης 32130 και με ημερομηνία χορήγησης 4.7.2014 Γενικό ΄Εντυπο Δικαστικής Εξέτασης του Κρατικού Νοσοκομείου ΤΕΚΙΡ ΔΑΓ.
3. Το από 28.7.2014 πιστοποιητικό θανάτου της πόλης Ισταμπούλ Επαρχία Καχίτχανε.
4. Υπεύθυνη Δήλωση του ιδιοκτήτη του εστιατορίου «Ανατολού» εκτυπωμένη από το gov.gr.
5. Το από 4.9.2019 πιστοποιητικό υγείας.
6. Την υπ΄ αριθ. 1568/2019 απόφαση του Αρείου Πάγου.
7. Δημοσιεύματα από Διεθνείς και Ελληνικές ειδήσεις για βασανιστήρια σε φυλακές R και Τ.

Έπειτα, ο Πρόεδρος κάλεσε τον εκζητούμενο για να εκθέσει τις απόψεις του επί της προκείμενης υπόθεσης, και εκείνος, μέσω της διερμηνέως, ανέφερε τα εξής: « Δεν θέλω να εκδοθώ στην Τουρκία. Με βασάνισαν επειδή είμαι αλεβίτης. Γνωρίζω τη διαδικασία ότι δεν θα με εκδόσετε, για αυτό ζήτησα άσυλο εδώ. Στην Ελλάδα δεν έκανα τίποτε. Στην Τουρκία αποκεφάλισαν φίλο μου. Κατηγορούμαι στην Ελλάδα για διακίνηση ναρκωτικών. Σε λάθος χρόνο ήμουν σε λάθος τόπο. Εργάζομαι νόμιμα. Αν με εκδόσετε στην Τουρκία θα με σκοτώσουν».
Στη συνέχεια έδειξε τις χαρακιές στο σώμα του.
Η Πρόεδρος, μετά την εξέταση του εκζητουμένου, έδωσε το λόγο στην Εισαγγελέα και στους συνέδρους Εφέτες και τον συνήγορο υπεράσπισης να απευθύνουν ερωτήσεις προς τον εκζητούμενο και ο τελευταίος απάντησε, όπως αναφέρεται στην εξέτασή του.
Στη συνέχεια, η Πρόεδρος ρώτησε την Εισαγγελέα αν έχει ανάγκη από κάποια συμπληρωματική διασάφηση και εκείνη απάντησε αρνητικά.
Κατόπιν, η Πρόεδρος κήρυξε τη λήξη της αποδεικτικής διαδικασίας και έδωσε το λόγο στην Εισαγγελέα, η οποία πρότεινε να γίνει δεκτό το αίτημα της αναβολής, διότι πρέπει να διευκρινιστεί ποιο μέρος της ποινής της αρπαγής έχει εκτιθεί και ποιο έχει απομείνει και μετά το Συμβούλιο θα πρέπει να αποφασίσει για την έκδοση του εκζητούμενου.
Ο συνήγορος του εκζητουμένου, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, είπε: «Είναι υποχρεωτικοί οι νομικοί λόγοι απαγόρευσης εκδόσεώς του. Ζητάμε να καθοριστεί και το υπόλοιπο της ποινής και για την βαρύτερη πράξη, μήπως έχει αποτίσει την ποινή τους. Από τις 20 Φεβρουαρίου 2022 κρατείται ποινικά ως υποδικος για ναρκωτικά και από τον Απρίλιο του 2022, νομίζω, για το ένταλμα».
Ο εκζητούμενος, όταν του δόθηκε ο λόγος από την Πρόεδρο, μέσω της διερμηνέως, ζήτησε ό,τι και ο συνήγορός του και επανέλαβε ότι δεν επιθυμεί να εκδοθεί στην Τουρκία.
Στη συνέχεια, η Πρόεδρος κήρυξε περατωμένη τη συζήτηση.
Κατόπιν τούτων, το Συμβούλιο απήγγειλε δημόσια την με την υπ΄ αριθ. 2/2023 απόφασή του, η οποία είναι η εξής:
Το Συμβούλιο, προκειμένου να διασκεφθεί, αποφασίζει ομόφωνα τη διακοπή της εκδίκασης της αίτησης έκδοσης για τη συνεδρίαση της 31ης Ιανουαρίου ημέρα Τρίτη και ώρα 11.00΄ (στην αίθουσα 215), κατά την οποία η Πρόεδρος ζήτησε να είναι παρόντες όλοι οι παράγοντες της δίκης.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΑΚΟΠΤΕΙ τη συζήτηση επί της αίτησης έκδοσης, για τη συνεδρίαση της της 31ης Ιανουαρίου ημέρα Τρίτη και ώρα 11.00΄ στην αίθουσα 215 του Δικαστικού Μεγάρου Πειραιώς.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη διατήρηση της κράτησης του ως άνω εκζητούμενου, στην οποία τελεί με το με αριθμό 2/2022 Ένταλμα Σύλληψης της Προέδρου του Συμβουλίου Εφετών Πειραιώς, έως την έκδοση απόφασης του Συμβουλίου αυτού επί της αίτησης έκδοσης.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη μεταγωγή, με λήψη ειδικών μέτρων ασφαλείας και φρούρησης, του ως άνω εκζητούμενου κατά την ως άνω αναφερόμενη συνεδρίαση.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε, αμέσως στο ακροατήριό του, σε δημόσια συνεδρίαση, στον Πειραιά, την 19 Ιανουαρίου 2023.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Συνεδρίαση της 31ης Ιανουαρίου 2023
Αφού παρήλθε ο χρόνος, που είχε οριστεί από το Συμβούλιο, επαναλήφθηκε η διακοπείσα συνεδρίαση κατά την ορισμένη ημέρα και ώρα από το Συμβούλιο, με παρόντες όλους τους παράγοντες όπως και προηγουμένως και με την παρουσία της Αντεισαγγελέως Εφετών Αρετής Σκαφίδα.
Στο σημείο αυτό ο συνήγορος του εκζητουμένου, αφού ζήτησε και έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, προσκόμισε εγγράφως ισχυρισμούς, τους οποίους ανέπτυξε και προφοριικά, εμμένοντας στο αίτημά του για αναβολή, και έχουν ως εξής:
ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΦΕΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
Υπερασπιστικοί Ισχυρισμοί – …………..
Δικάσιμος 31η Ιανουαρίου 2023
Θέμα: Αίτημα Αναβολής κατ’ άρθ. 444 και και 445 παρ 3 ΚΠΔ
Με ρητή επίκληση και στο έγγραφο που κατατέθηκε στις 19-1-23
Επικαλούμαι ως κύριους και επιπρόσθετους τους εξής λόγους:
Α)
1) Αναφέρεται ο όρος «δραπέτευση» αλλά δεν διευκρινίζεται επακριβώς τι έχει γίνει πραγματικά και διακόπηκε η έκτιση των ποινών μου όπως απολύθηκα με υφ όρον απόλυση ή αν μου χορηγήθηκε τακτική άδεια ή αν ισχύει ο ανωτέρω όρος αν δραπέτευσα από την φυλακή, στην τελευταία περίπτωση θα έπρεπε να κινηθεί και ποινική δίωξη για την «απόδραση» αν υπονοείται το συγκεκριμένο αδίκημα.
Β)
1) Στην 1 απόφαση ( σύμφωνα με την αρίθμηση της υπ’ αριθμ. 2017/657 Συναθροιστικής Αποφάσεως) αναφέρεται το αδίκημα ως « αρπαγή με όπλο ». Παράλληλα όμως στο έγγραφο της Συναθροιστικής αποφάσεως σελ 2 αναφέρεται ότι έγινε κατηγορία για « κλοπή με όπλο » και επιπλέον στο έγγραφο της Εισαγγελία Σμύρνης με ημερομ. 10-11-22 αναφέρεται ότι η καταγγελία έγινε για το αδίκημα της ένοπλης ληστείας, τελικώς για ποίο αδίκημα πραγματοποιήθηκε μήνυση, για ποίο ασκήθηκε δίωξη και για ποίο καταδικάστηκα, δεν αποτυπώνεται με σαφήνεια.
Επιπλέον στο έγγραφο της Γενικής Εισαγγελίας τΔ της ΙΖΜΗΡ με ημερ. 11-02-21 σελ 1 δεν υφίσταται η νομική διάταξη σε πλήρη μορφή του αδικήματος της αρπαγής( Αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση).
2) Στην 2 απόφαση ( σύμφωνα με την αρίθμηση της υπ’ αριθμ. 2017/657 Συναθροιστικής Αποφάσεως) αναφέρεται το αδίκημα ως «πρόκληση ζημίας σε περιουσία » , ωστόσο στο έγγραφο της Εισαγγελία Σμύρνης με ημερομ. 10-11-22 αναφέρεται ότι η καταγγελία έγινε για το αδίκημα της «ληστεία πολύτιμων αντικειμένων»
Επιπλέον στο έγγραφο της Γενικής Εισαγγελίας τΔ της ΙΖΜΗΡ με ημερ. 11-02-21 σελ 2 δεν υφίσταται η νομική διάταξη σε πλήρη μορφή του αδικήματος της κλοπής ( Αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση), παράλληλα η καταδικαστική αναφέρεται στο αδίκημα της πρόκλησης ζημίας σε περιουσία.
3) Στην 4 απόφαση ( σύμφωνα με την αρίθμηση της υπ’ αριθμ. 2017/657 Συναθροιστικής Αποφάσεως) αναφέρεται το αδίκημα ως « Απειλή με περισσότερα από ένα άτομα ». Στην συναθροιστική απόφαση στο κομμάτι των επεξηγήσεων αναφέρεται ότι αποκρυσταλλώθηκε η κατηγορία για το αδίκημα « κλοπής » ωστόσο στο έγγραφο της Εισαγγελία Σμύρνης με ημερομ. 10-11-22 αναφέρεται ότι η καταγγελία έγινε για το αδίκημα της απειλής.
4) Στην 5 απόφαση ( σύμφωνα με την αρίθμηση της υπ’ αριθμ. 2017/657 Συναθροιστικής Αποφάσεως) αναφέρεται το αδίκημα ως « κλοπή αντικειμένων που είναι περιφρουρημένα με κλειδί». Στην συναθροιστική απόφαση στο κομμάτι των επεξηγήσεων αναφέρεται ότι αποκρυσταλλώθηκε η κατηγορία για το αδίκημα « κλοπής », ωστόσο στο έγγραφο της Εισαγγελία Σμύρνης με ημερομ. 10-11-22 αναφέρεται ότι η καταγγελία έγινε για το αδίκημα της ληστείας πολύτιμων αντικειμένων.
5) Στην 6 απόφαση ( σύμφωνα με την αρίθμηση της υπ’ αριθμ. 2017/657 Συναθροιστικής Αποφάσεως) αναφέρεται το αδίκημα ως « πρόκληση ζημίας σε περιουσία». Στην συναθροιστική απόφαση στο κομμάτι των επεξηγήσεων αναφέρεται ότι αποκρυσταλλώθηκε η κατηγορία για το αδίκημα « κλοπής », ωστόσο στο έγγραφο της Εισαγγελία Σμύρνης με ημερομ. 10-11-22 αναφέρεται ότι η καταγγελία έγινε για το αδίκημα της υλικής ζημίας.

6) Στην 7 απόφαση ( σύμφωνα με την αρίθμηση της υπ’ αριθμ. 2017/657 Συναθροιστικής Αποφάσεως) αναφέρεται το αδίκημα ως « παραβίαση ασύλου κατοικίας». Στην συναθροιστική απόφαση στο κομμάτι των επεξηγήσεων αναφέρεται ότι αποκρυσταλλώθηκε η κατηγορία για το αδίκημα « κλοπής », ωστόσο στο έγγραφο της Εισαγγελία Σμύρνης με ημερομ. 10-11-22 αναφέρεται ότι η καταγγελία έγινε για το αδίκημα της παραβίαση ασυλίας διαμονής.
7) Στην 9 απόφαση ( σύμφωνα με την αρίθμηση της υπ’ αριθμ. 2017/657 Συναθροιστικής Αποφάσεως) αναφέρεται το αδίκημα ως « Τραυματισμός με δόλο». Στην συναθροιστική απόφαση στο κομμάτι των επεξηγήσεων αναφέρεται ότι αποκρυσταλλώθηκε η κατηγορία για το αδίκημα « τραυματισμός εκ προθέσεως », ωστόσο στο έγγραφο της Εισαγγελία Σμύρνης με ημερομ. 10-11-22 αναφέρεται ότι δεν έγινε καταγγελία και για την τεκμηρίωση της εγκλήσεως αναφέρει διαφορετική διάταξη που κινείται με αυτεπάγγελτη δίωξη έναντι της πραγματικής διώξεως, δίχως να υφίσταται εντός της δικογραφίας η σχετική νομική διάταξη για τον τραυματισμό με όπλο, μήτε στην συναθροιστική απόφαση.
Επιπλέον στο έγγραφο της Γενικής Εισαγγελίας τΔ της ΙΖΜΗΡ με ημερ. 11-02-21 σελ 17 αναφέρεται αφενός η διάταξη για την ελαφρύ τραυματισμό, δίχως καμία αναφορά στην περίπτωση που καθίσταται το κατ’ έγκληση διωκόμενο αδίκημα αυτεπαγγέλτως διωκόμενο σε περίπτωση χρήσης όπλου ( με μοναδική αναφορά ότι η ποινή επαυξάνεται κατά το ήμισυ- κάτι το οποίο δεν έχει γίνει στην παρούσα καταδίκη καθώς το πλαίσιο της απειλούμενης ποινής για το ελαφρύ τραυματισμό είναι από 4 μήνες έως 1 έτος, μου επιβλήθηκε σύμφωνα με την καταδικαστική ποινή 4 μηνών και 15 ημερών- δηλαδή σχεδόν το κατώτατο όριο, το οποίο τουλάχιστον θα έπρεπε να αυξηθεί κατά το ήμισυ σύμφωνα με την αναφερόμενη διάταξη περί όπλου. Συνοπτικά γίνεται αναφορά στο δικονομικό κομμάτι της εγκλήσεως ότι κινήθηκε η δίωξη βάσει αυτεπαγγέλτως διωκόμενο αδίκημα ( τραυματισμός με όπλο) δίχως να υφίσταται η σχετική νομική διάταξη που να το τεκμηριώνει, ώστε να καλυφθεί το δικονομικό κένο της ελλείψεως έγκλησης, αλλά όπως παρατηρείται στην ποινή επιβλήθηκε η σχεδόν κατώτατη ποινή , ενώ αν είχε πράγματι ασκηθεί δίωξη για το αναφερόμενο αυτεπαγγέλτως διωκόμενο αδίκημα θα έπρεπε να επιβληθεί τουλάχιστον επαυξημένη κατά το ήμισυ ποινή
8) Στην 10 απόφαση ( σύμφωνα με την αρίθμηση της υπ’ αριθμ. 2017/657 Συναθροιστικής Αποφάσεως) αναφέρεται το αδίκημα ως « κλοπή ». Στην συναθροιστική απόφαση στο κομμάτι των επεξηγήσεων αναφέρεται η κατηγορία ως « κλοπή »ωστόσο στο έγγραφο της Εισαγγελία Σμύρνης με ημερομ. 10-11-22 αναφέρεται ότι η καταγγελία έγινε για το αδίκημα της ληστείας αντικειμένων σε κτίριο.
Επιπλέον στο έγγραφο της Γενικής Εισαγγελίας τΔ της ΙΖΜΗΡ με ημερ. 11-02-21 σε 17-18 δεν υφίσταται η νομική διάταξη της κλοπής αλλά του τραυματισμού εκ προθέσεως.

9) Στην 11 απόφαση ( σύμφωνα με την αρίθμηση της υπ’ αριθμ. 2017/657 Συναθροιστικής Αποφάσεως) αναφέρεται το αδίκημα ως «πρόκληση ζημίας σε περιουσία », στο κομμάτι των επεξηγήσεων αναφέρεται η κατηγορία ως πρόκληση ζημίας σε περιουσία και κλοπή , ωστόσο στο έγγραφο της Εισαγγελία Σμύρνης με ημερομ. 10-11-22 αναφέρεται ότι η καταγγελία έγινε για το αδίκημα της «υλική ζημία»
Γ)
Στην υπ άριθμ. 658/2017 Συναθροιστική απόφαση του 9ου Κακουργειοδικείου Ιζμηρ στην περίπτωση 2 και 11, έχοντας ως δεδομένο τα ίδια πραγματικά περιστατικά γίνεται υπαγωγή στις ίδιες νομικές διατάξεις και εκδίδονται δυο ( 2) αποφάσεις και δυο ποινές,, παραβιάζεται και η βασικότερη νομική αρχή ne bis in idem, που ορίζει ότι ουδείς μπορεί να διωχθεί ή να καταδικασθεί δυο φορές για την ίδια παράβαση. Στο έγγραφο της εισαγγελίας Σμύρνης με ημερ. 10-11-22 αναφέρεται στην περίπτωση 2 ως ληστεία πολύτιμων αντικειμένων και 11 ως καταγγελία για υλική ζημία.
Δ) Η συνολική ποινή σύμφωνα με την άθροιση ανέρχεται σε 28 έτη, 10 μήνες και 15 ημέρες και όχι στην αναγραφόμενη 28 έτη, 30 μήνες και 15 ημέρες. Ο υπολογισμένος χρόνος εναπομείναντος ποινής προς απόλυση υφ όρον έχει πραγματοποιηθεί με βάση τον σωστό υπολογισμό ή τον λανθάνοντα. Ουδεμία αναφορά υφίσταται για το πραγματικό υπόλοιπο της ποινής είτε της συναθροιστικής είτε καθεμίας ξεχωριστά αποφάσεως λόγω αυτοτέλειας τους.
Ε) Στο έγγραφο επεξηγήσεων για την υπ’ αριθμ 1 απόφαση της συναθροιστικής αναφέρεται ως Διάρκεια ποινής 2 ετών Φυλάκιση ( ως κύρωση Αν. Δικαστ) , έναντι 12 ετών φυλάκισης της πρωτόδικης.
Στ) Με ρητή επιφύλαξη προφορικής αναφοράς και ανάπτυξης και προβολής υπερασπιστικών εγγράφων σύμφωνα με την υπ’ αριθμ 438 ΚΠΔ και δη περιπτώσεων γ, δ, ε , στ και η.
Με ρητή επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματος μου.
Πειραιάς 31-1-23 Ο Αιτών

Η Εισαγγελέας, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, πρότεινε να εκδοθεί ο εκζητούμενος στις Αρχές της Τουρκίας.
Ο συνήγορος του εκζητουμένου αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο είπε ότι εμμένει στην μη έκδοση του εκζητουμένου στην Τουρκία, διότι δεν έχει απαντηθεί το υπόλοιπο της ποινής όπως ζήτησε το Δικαστήριο. Πρέπει να υπάρξουν αμφιβολίες για να μην εκδοθεί. Εκκρεμεί το αίτημα ασύλου από το 2019, είναι πλέον κατάδικος, όχι υπόδικος. Θα λαβει το άσυλο λόγω απαγχονισμού του συγκατηγορουμένου του.
Ο εκζητούμενος, όταν του δόθηκε ο λόγος από την Πρόεδρο, ζήτησε ότι και ο συνήγορός του.
Κατόπιν τούτων, το Συμβούλιο απήγγειλε δημόσια την υπ΄αριθμό 3/2023 απόφασή του, η οποία είναι η εξής:
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 436 του ΚΠΔ, όπως διορθώθηκε με το ΦΕΚ Α’ 122/16.07.2019 “1. Αν δεν υπάρχει σύμβαση, οι όροι και η διαδικασία της έκδοσης αλλοδαπών, ρυθμίζονται, υπό τον όρο της αμοιβαιότητας, από τις διατάξεις των επόμενων άρθρων. 2. Οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται, ακόμη και αν υπάρχει σύμβαση, εφόσον δεν έρχονται σε αντίθεση με αυτή καθώς και στα σημεία που δεν ρυθμίζονται με την σύμβαση.” Τέτοια σύμβαση είναι η από 13/12/1957 Ευρωπαϊκή Σύµβαση Εκδόσεως, που υπογράφηκε στο Παρίσι και κυρώθηκε από την Ελλάδα την 6/5/1961 µε το ν. 4165/1961, στην οποία έχει προσχωρήσει και η Τουρκία (βλ. Μουζάκη σε Μαργαρίτη ερμηνεία κώδικος ποινικής δικονομίας άρθρο 436, σελ. 1873), και η οποία από την κύρωσή της διέπει πλέον το δίκαιο της εκδόσεως µεταξύ των πιο πάνω Κρατών, εφαρµόζονται όµως και οι ανωτέρω διατάξεις του ΚΠΔ, εφόσον δεν αντίκεινται σ’ αυτην, διότι σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος η προαναφερόμενη Σύμβαση υπερισχύει του κώδικα ποινικής δικονομίας. Κατά τα άρθρα 2 παρ. 1 και 12 της Σύμβασης αυτής η έκδοση ενεργείται για πράξεις που τιμωρούνται από τους νόμους τόσο του κράτους που ζητεί την έκδοση, όσο και του κράτους από το οποίο ζητείται αυτή με ποινή στερητική της ελευθερίας ή με μέτρο ασφαλείας ανώτατου ορίου ενός τουλάχιστον έτους ή με αυστηρότερη ποινή, ενώ στην περίπτωση που έλαβε χώρα καταδίκη σε ποινή ή έχει επιβληθεί μέτρο ασφαλείας στο έδαφος του αιτούντος κράτους, η απαγγελθείσα κύρωση πρέπει να είναι διάρκειας τεσσάρων μηνών κατ` ελάχιστο όριο (άρθρο 2 παρ. 1). Η αίτηση με την οποία ζητείται η έκδοση πρέπει, αν δεν έχει συμφωνηθεί με απευθείας συνεννόηση μεταξύ των μερών άλλο μέσο, να διατυπωθεί εγγράφως και να υποβληθεί δια της διπλωματικής οδού και προς υποστήριξή της να προσαχθούν: α) το πρωτότυπο ή επίσημο αντίγραφο είτε εκτελεστής καταδικαστικής απόφασης είτε εντάλματος σύλληψης ή άλλης πράξης, που έχει την ίδια ισχύ και που έχει εκδοθεί κατά τους τύπους που καθορίζονται από τη νομοθεσία του αιτούντος κράτους, β) έκθεση των αξιοποίνων πράξεων για τις οποίες ζητείται η έκδοση, του τόπου και χρόνου διάπραξής τους, του κατά νόμο χαρακτηρισμού τους και της παραπομπής στις νομοθετικές διατάξεις που έχουν εφαρμογή, οι οποίες πρέπει να εμφανίζονται κατά το δυνατόν ακριβέστερα και γ) αντίγραφο των διατάξεων που προβλέπουν την πράξη ή εφόσον τούτο δεν καθίσταται εφικτό δήλωση περί του εφαρμοστέου δικαίου καθώς και ο κατά το δυνατόν ακριβέστερος καθορισμός του προσώπου που καταζητείται και κάθε άλλη πληροφορία που μπορεί να καθορίσει την ταυτότητα και την εθνικότητά του (άρθρο 12). Από τις διατάξεις αυτές σε συνδυασμό και προς το άρθρο 2 του κυρώσαντος την ανωτέρω από 13-12-1957 Ευρωπαϊκή Σύμβαση Εκδόσεως Ν. 4165/1961, δια του οποίου διατυπώνονται ρητά επιφυλάξεις εφαρμογής ορισμένων διατάξεων του ημεδαπού Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και προς τις λοιπές εν γένει διατάξεις της από 13-12-1957 Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Εκδόσεως και προς τις διατάξεις των άρθρων 436-456 ΚΠΔ που προβλέπουν την έκδοση, σαφώς συνάγονται τα εξής: όταν η έκδοση ζητείται προκειμένου να εκτίσει ο εκζητούμενος εν όλω ή εν μέρει ποινή επιβληθείσα με καταδικαστική απόφαση του εκζητούντος Κράτους α) αρκεί η απόφαση, αυτή να είναι εκτελεστή χωρίς να απαιτείται να είναι και αμετάκλητη, όπως ορίζει το άρθρο 443 παρ. 1 του ΚΠΔ, διότι δια του άρθρου 2 του Ν. 4165/1961 δεν διατυπώθηκε επιφύλαξη εφαρμογής και της διάταξης αυτής του άρθρου 443 παρ. 1 του ΚΠΔ, όπως διατυπώθηκε για άλλες διατάξεις, αλλά και διότι κατά το άρθρο 436 παρ. 1 οι διατάξεις του ΚΠΔ ρυθμίζουν τα ζητήματα της έκδοσης όταν ελλείπει σύμβαση β) δεν ερευνάται η βασιμότητα της καταδίκης, διότι μεταξύ των συνοδευόντων την αίτηση εγγράφων δεν απαιτείται κατά την άνω διάταξη του άρθρου 12 παρ. 2 της από 13-12-1957 Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Εκδόσεως ή κατ` άλλη διάταξη αυτής η επισύναψη και εγγράφων, από τα οποία μπορεί ύστερα από έλεγχο να προκύψει η βασιμότητα της καταδίκης του εκζητουμένου ή η ύπαρξη ενδείξεων για την αποδιδόμενη σ` αυτόν κατηγορία, αλλά και διότι κατά το άρθρο 443 παρ. 1 του ως άνω κώδικα, η βεβαίωση για τη ύπαρξη ενδείξεων ενοχής απαιτείται μόνο στην έκδοση προς παραπομπή σε δίκη και όχι στην έκδοση προς εκτέλεση απόφασης. Αυτό προκύπτει από το άρθρο 8 της ανωτέρω συµβάσεως, σύμφωνα με το οποίο το συµβαλλόµενο µέρος από το οποίο ζητείται η έκδοση καταζητουµένου ατόµου, δύναται να αρνηθεί αυτήν εάν το εν λόγω άτοµο διώκεται από το µέρος αυτό, για την πράξη ή τις πράξεις για τις οποίες ζητείται η έκδοση, ενώ τέλος κατά δε το άρθρο 9 αυτής, δεν παρέχεται έκδοση οσάκις το καταζητούµενο άτοµο δικάσθηκε ήδη οριστικώς, από τις αρµόδιες αρχές του µέρους από το οποίο ζητείται η έκδοση αυτή (ου δις δικάζειν). γ) δεν ερευνάται το μέγεθος του υπολοίπου της προς έκτιση ποινής. Τέτοια έρευνα ούτε από την από 13-12-1957 Ευρωπαϊκή Σύμβαση Εκδόσεως ούτε από τον ΚΠΔ προβλέπεται και μόνον εάν τίθεται θέμα ολοσχερούς απότισης πρέπει να ερευνηθεί αν πράγματι υφίσταται προς έκτιση υπόλοιπο ποινής, διότι σε αντίθετη περίπτωση, ήτοι αν η ποινή αποτίθηκε ολοσχερώς, η απόφαση δεν είναι πλέον εκτελεστή (ΑΠ 90/2021, ΑΠ 334/2021 δημ. νόμος). Ακόμη, κατά τις διατάξεις των άρθρων 3, 4, 5, 9 και 10 της άνω Συμβάσεως, η έκδοση είναι ανεπίτρεπτη, αν πρόκειται για πολιτικές πράξεις και συναφείς με τέτοιες πράξεις παραβάσεις, αν η σχετική αίτηση για την έκδοση αποβλέπει στη δίωξη του εκζητούμενου για πολιτικά, φυλετικά ή θρησκευτικά του φρονήματα, αν η θέση του ατόμου διατρέχει κίνδυνο να επιδεινωθεί εξαιτίας κάποιου από τους παραπάνω λόγους, αν αφορά στρατιωτικές και φορολογικές παραβάσεις, αν αφορά άτομο, που δικάστηκε ήδη οριστικά από τις αρμόδιες αρχές κράτους παρά του οποίου ζητείται η έκδοση για την πράξη ή τις πράξεις, για τις οποίες ζητείται αυτή και, αν κατά τη νομοθεσία της αιτούσας χώρας ή εκείνης, προς την οποία υποβάλλεται η αίτηση, έλαβε χώρα παραγραφή της πράξεως (ΑΠ 480/2020 δημ. νόμος). Περαιτέρω, κατά τα οριζόµενα στο άρθρο 441 ΚΠΔ, υπέρ της ισχύος του οποίου διετυπώθη ρητή επιφύλαξη µε το άρθρο 2 παρ. 6 του ν. 4165/1961 µε τον οποίο κυρώθηκε από την Ελλάδα η ως άνω Ευρωπαϊκή Σύµβαση Εκδόσεως και ακολούθως ορίστηκε ότι αυτό δε θίγεται από το άρθρο 19 της συμβάσεως, αν ο εκζητούµενος καταδιώκεται ή έχει καταδικασθεί στην Ελλάδα για άλλη πράξη, η έκδοσή του αναβάλλεται ως την περάτωση της ποινικής δίκης και σε περίπτωση καταδίκης ωσότου εκτιθεί η ποινή ή απολυθεί από τις φυλακές. Κατά το επόµενο άρθρο 442 ΚΠΔ, µπορεί να επιτραπεί και στην περίπτωση που η αναβολή της εκδόσεως έχει ως αποτέλεσµα σύµφωνα µε τους νόµους του κράτους που ζητεί την έκδοση, την παραγραφή ή άλλα σοβαρά εµπόδια στη δίωξη, η έκδοση προσωρινώς µε τις οριζόµενες προϋποθέσεις του εκζητουµένου. Η αναβολή της εκδόσεως σύµφωνα µε τις παραπάνω διατάξεις στην περίπτωση διώξεως ή καταδίκης του εκζητουµένου για άλλη πράξη στην Ελλάδα, δεν έχει την έννοια ότι αναβάλλεται η διαδικασία ενώπιον του Συµβουλίου Εφετών και του Αρείου Πάγου κατά τα άρθρα 450 επ. ΚΠοινΔ για να αποφανθούν για την έκδοση σε πρώτο και δεύτερο βαθµό, δηλαδή η πρώτη φάση της διαδικασίας έκδοσης, αλλά ότι αναβάλλεται µόνον η δεύτερη διοικητική – πολιτική φάση, δηλαδή η απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωµάτων ο οποίος είναι κατά το άρθρο 452 ΚΠοινΔ µόνος αρµόδιος να διατάξει την έκδοση, δηλαδή την παράδοση του εκζητουµένου προσώπου ή να την επιτρέψει υπό όρους αφού φυσικά έχει προηγηθεί αµετάκλητη γνωµοδότηση των ως άνω δικαστικών συµβουλίων που επιτρέπει την έκδοση (ΑΠ. 1311/2011 δημ. “Νόµος”) .
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, µε την υπό κρίση με αριθμό 2008/1-2374 από 6.5.2021 αίτηση της Γενικής Εισαγγελίας της Izmir Τουρκίας, που διαβιβάστηκε στο Υπουργείο Δικαιοσύνης της Ελλάδας και από το τελευταίο διαβιβάσθηκε, µε το με αριθμό πρωτοκόλλου 13112 οικ. ΦΕΑ 2109 από 18.3.2022 έγγραφό του, στην Εισαγγελία Εφετών Πειραιώς, ζητείται η έκδοση στην Τουρκία του Τούρκου υπηκόου ……………, ο οποίος διώκεται µε το από 2.4.2021 Ένταλµα Σύλληψης του Εισαγγελέα της Γενικής Εισαγγελίας της Izmir Τουρκίας, προκειµένου να εκτίσει το υπόλοιπο ποινής από την επιβληθείσα σ’ αυτόν συνολική ποινή φυλάκισης των είκοσι οκτώ (28) ετών και τριάντα (30) µηνών και δεκαπέντε (15) ηµερών δυνάµει της με αριθμό 2017/658 από 31.5.2017 απόφασης συνάθροισης του 9ου Κακουργιοδικείου της Izmir Τουρκίας, µε την οποία συναθροίστηκαν οι κατωτέρω επί µέρους ποινές φυλάκισης που επιβλήθηκαν σε βάρος του και συγκεκριµένα συναθροίστηκαν: 1) η ποινή φυλάκισης των 12 ετών, που του επιβλήθηκε µε τη με αριθμό 2007/189Κ από 4.4.2007 απόφαση του 9ου Κακουργιοδικείου της Izmir Τουρκίας για την πράξη της «αρπαγής µε όπλο» 2) η ποινή φυλάκισης των 4 µηνών, που του επιβλήθηκε µε τη με αριθμό 2008/603Κ από 27.10.2008 απόφαση του 11ου Πληµµελειοδικείου της Izmir Τουρκίας για την πράξη της «πρόκλησης ζηµιάς σε περιουσία», 3) η ποινή φυλάκισης των 10 µηνών, που του επιβλήθηκε µε τη με αριθμό 2008/568Κ από 25.9.2008 απόφαση του 8ου Πληµµελειοδικείου της Izmir Τουρκίας για την πράξη της «πρόκλησης ζηµιάς σε δηµόσια περιουσία», 4) η ποινή φυλάκισης των 2 ετών, που του επιβλήθηκε µε τη με αριθμό. 2008/701 Κ από 16.10.2008 απόφαση του 16ου Πληµµελειοδικείου της Izmir Τουρκίας για την πράξη της «απειλής µε περισσότερα από ένα άτοµα», 5) η ποινή φυλάκισης των 4 ετών, που του επιβλήθηκε µε τη με αριθμό 2008/327Κ από 22.5.2008 απόφαση του 28ου Πληµµελειοδικείου της Ιzmir Τουρκίας για την πράξη της «κλοπής αντικειµένων που είναι περιφρουρούµενα µε κλειδί», 6) η ποινή φυλάκισης των 2 ετών και 6 µηνών, που του επιβλήθηκε µε τη με αριθμό 2008/327Κ από 22.5.2008 απόφαση του 280υ Πληµµελειοδικείου της Izmir Τουρκίας για την πράξη της «της πρόκλησης ζηµίας σε περιουσία», 7) η ποινή φυλάκισης του 1 έτους και 6 µηνών, που του επιβλήθηκε µε τη με αριθμό 2008/327Κ από 22.5.2008 απόφαση του 28ου Πληµµελειοδικείου της Izmir Τουρκίας για την πράξη της «παραβίασης του ασύλου κατοικίας», 8) η ποινή φυλάκισης των 3 ετών, που του επιβλήθηκε µε τη με αριθμό 2007/456Κ από 24.9.2007 απόφαση του 3ου Δικαστηρίου Ανηλίκων της Izmir Τουρκίας για την πράξη της «κλοπής», 9) η ποινή φυλάκισης των 4 µηνών και 15 ηµερών, που του επιβλήθηκε µε τη με αριθμό 2009/1785Κ από 5.10.2009 απόφαση του 7ου πταισματοδικείου της Izmir Τουρκίας για την πράξη του «τραυµατισµού µε δόλο», 10) η ποινή φυλάκισης των 2 ετών, που του επιβλήθηκε µε τη με αριθμό 2011/124Κ από 3.3.2011 απόφαση του 1ου πλημμελειοδικείου της Τουργκούτλου Τουρκίας για την πράξη του «κλοπής» και 11) η ποινή φυλάκισης των 2 ετών, που του επιβλήθηκε µε τη με αριθμό 2008/603Κ από 27.10.2008 απόφαση του 11ου πλημμελειοδικείου της Izmir Τουρκίας για την πράξη του «πρόκλησης ζηµίας σε περιουσία». Αρχικά το παρόν Συμβούλιο στις 11.4.2022 ανέβαλε την εκδίκαση της υπόθεσης προκειμένου να λάβει γνώση της δικογραφίας ο συνήγορος υπεράσπισης. Στη συνέχεια στις 22.4.2022 το ίδιο Συμβούλιο έκρινε ότι η αίτηση υποβλήθηκε νοµοτύπως µέσω της διπλωµατικής οδού, και παραδεκτά δηλαδή συνοδευόµενη από τα έγγραφα που την στήριζαν, σε επίσηµα αντίγραφα από τα πρωτότυπα, µεταφρασµένα στην Ελληνική γλώσσα και στην περιφέρεια του οποίου είναι κρατούµενος ο εκζητούµενος για άλλη αιτία σύμφωνα με το με αριθμό πρωτ. 16494/5.4.2022 πιστοποιητικό κράτησης του Καταστήµατος Κράτησης Κορυδαλλού. Να σημειωθεί ότι ενόψει της ως άνω αίτησης έκδοσης, είχε διαταχθεί η σύλληψη και κράτηση αυτού µε βάση το υπ’ αριθ. 2/4.4.2022 Ένταλμα Σύλληψης της Προέδρου Εφετών Πειραιώς. Επιπλέον έκρινε ότι η αίτηση έχει νομικό έρεισμα στις διατάξεις των άρθρων 1-6, 10, 12, 14, 16, 22 και 23 της ως άνω Ευρωπαϊκής Σύµβασης Εκδόσεως και συμπληρωματικά σε εκείνες των άρθρων 436-456 του ισχύοντος ΚΠοινΔ. Στη συνέχεια διαπίστωσε τα εξής: α) ότι στην αίτηση έκδοσης δεν προσδιοριζόταν ακριβώς το ύψος του υπολοίπου της ποινής του εκζητούµενου, για την έκτιση του οποίου αυτός εκζητείται, αλλά αναφερόταν ότι αυτός α) έχει συνολικό χρόνο προφυλάκισης 154 ηµερών για όλες τις ανωτέρω αποφάσεις και ότι β) έχει εκτίσει µέχρι την ηµεροµηνία δραπέτευσής του (την 11.12.2018), συνολικά 3.764 ηµέρες, ενώ, επίσης, αναφερόταν ότι αυτός «µετά την µείωση των ηµερών προφυλάκισης και κράτησης, λαµβάνοντας και τις διατάξεις έκτισης των ποινών, µετά την έκτιση της ποινής φυλακίσεως των 4 ετών, 2 µηνών και 21 ηµερών, θα αποκτήσει το “δικαίωµα αποφυλάκισης υφ’ όρον». Β) Ότι από το κείµενο του διατακτικού των ανωτέρω αναφερόµενων με αριθμό 4, 7 και 9 αποφάσεων, που περιλαµβάνονταν στην απόφαση συνάθροισης, για την οποία εκζητείτο ο εκζητούµενος, προέκυπτε ότι αυτός καταδικάσθηκε: α) σε ποινή φυλάκισης 2 ετών µε τη με αριθμό 2008Π01Κ από 16.10.2008 απόφαση του 16ου Πληµµελειοδικείου της Izmir Τουρκίας για την πράξη της «απειλής µε περισσότερα από ένα άτοµα», β) σε ποινή φυλάκισης 1 έτους και 6 µηνών µε τη με αριθμό 2008/327Κ από 22.5.2008 απόφαση Πληµµελειοδικείου της Izmir Τουρκίας για την πράξη της «παραβiάσης τoυ ασύλου κατοικίας» και γ) σε ποινή φυλάκισης 4 µηνών και 15 ηµερών µε την με αριθμό 2009/1785Κ από 5.10.2009 απόφαση του 7ου Πταισµατοδικείου της Izmir Τουρκίας για την πράξη της απόπειρας «τραυµατισµού µε δόλο». Ότι οι ανωτέρω πράξεις κατά τον ελληνικό Ποινικό Κώδικα είναι πληµµελήµατα που δεν συνιστούν, κατά τον Ελληνικό ΠΚ, εγκλήµατα κατά της ιδιοκτησίας και της περιουσίας (άρθρα 333 παρ. 1, 334 και 308 παρ. 1) που τιµωρούνται κατ’ έγκληση (άρθρα 333 παρ. 3, 334 παρ. 3 και 308 παρ. 2 ΠΚ), και ότι από τα έγγραφα δεν προέκυπτε εάν, είχε υποβληθεί εγκληση από τον εκάστοτε παθόντα για τις πράξεις αυτές, για τις οποίες ο εκζητούµενος καταδικάσθηκε. Το Συμβούλιο δηλαδή έκρινε ότι µε το άρθρο 438 στοιχ. δ’ ΚΠΔ, που εφαρµόζεται συµπληρωµατικά επί της ΕΣΕ, δεν επιτρέπεται έκδοση για εγκλήµατα που, κατά το ελληνικό δίκαιο διώκονται κατ’ έγκληση (εξαιρουµένων των προβλεπόµενων στον ΠΚ εγκληµάτων κατά της ιδιοκτησίας και της περιουσίας), όταν δεν έχει υποβληθεί έγκληση του παθόντος. Γ) Επίσης επειδή διαπιστώθηκε ότι η ως άνω με αριθμό 5 απόφαση απαγγέλθηκε ερήµην του εκζητούµενου και οριστικοποιήθηκε την 10.2.2014, ότι η ως άνω με αριθμό 6 απόφαση απαγγέλθηκε ερήµην του εκζητούµενου και οριστικοποιήθηκε την 10.2.2014, ότι η ως άνω με αριθμό 7 απόφαση απαγγέλθηκε ερήµην του εκζητούµενου και οριστικοποιήθηκε την 10.2.2014, ότι η ως άνω με αριθμό 9 απόφαση απαγγέλθηκε ερήµην του εκζητούµενου και οριστικοποιήθηκε την 12.11.2009, και τέλος ότι η ως άνω με αριθμό 10 απόφαση απαγγέλθηκε ερήµην του εκζητούµενου και οριστικοποιήθηκε την 26.2.2016 και ότι δεν προέκυπτε στις ανωτέρω περιπτώσεις, εάν ο ήδη εκζητούµενος (τότε κατηγορούµενος) κλήθηκε από τις τουρκικές δικαστικές αρχές ο ίδιος ή ο συνήγορός του να παραστούν στη σε βάρος του ποινική δίκη και στην απαγγελία της απόφασης για εκάστη από τις ανωτέρω δικαστικές αποφάσεις, διότι το Συμβούλιο εκρινε ότι με βάση το άρθρο 438 στοιχ. Η ΚΠΔ δεν επιτρέπεται η έκδοση εάν ο εκζητούµενος καταδικάσθηκε στο εκζητούν κράτος ερήµην χωρί να κλητευθεί ο ίδιος ή, όταν τούτο επιτρέπεται, ο δικηγόρος του. Ακολούθως το Συμβούλιο με τις με αριθμό 4 και 5 αποφάσεις του ανέβαλε να αποφασίσει οριστικώς και ζήτησε συμπληρωματικές πληροφορίες σε επίσημη μετάφραση στην ελληνική γλώσσα περί του αν έχει υποβληθεί έγκληση από τους παθόντες για την πράξη της απειλής με περισσότερα από ένα άτομα, για την πράξη της παραβίασης του ασύλου κατοικίας, και για την πράξη της απόπειρας τραυματισμού με δόλο, για το αν κλητεύθηκε ο εκζητούμενος ή κατά περίπτωση ο συνήγορος του για να παρασταθούν στις προαναφερόμενες πέντε αποφάσεις οι οποίες εξεδόθησαν ερήμην του και εν τέλει για τον προσδιορισμό του χρόνου που έχει προφυλακιστεί για κάθε μία από τις έντεκα πράξεις για τις οποίες εκζητείται και για να προσδιοριστεί επακριβώς το υπόλοιπο της ποινής για το οποίο αυτός εκζητείται. Το ίδιο Συμβούλιο με τη με αριθμό 11/2012 απόφαση του ανέβαλε εκ νέου την έκδοση της οριστικής του απόφασης διότι διαπιστώθηκαν λάθη στη μετάφραση των εγγράφων που ζητήθηκαν. Τέλος ανέβαλε και πάλι στις 20.12.2022 για τις 19.1.2023 διότι διαπίστωσε ότι δεν είχε κληθεί ο εκζητούμενος. Κατά τη δικάσιμο της 19.1.2023 ο εκζητούμενος εμφανίστηκε με το συνήγορο του και με την παρουσία διερμηνέα ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του που συνίστανται στη μη συναίνεση του στην έκδοση του. Να σημειωθεί ότι τα έγγραφα που ζητήθηκαν προσκομίζονται με το με αριθμό 2003/ΦΕ 7/2022/13.12.2022 έγγραφο της Εισαγγελίας Εφετών Πειραιώς, ενώ αναφορικά με τα προηγούμενα αιτήματα του Συμβουλίου έχει αποσταλεί το από 2.8.2022 έγγραφο της διεύθυνσης διεθνούς αστυνομικής συνεργασίας του αρχηγείου της ελληνικής αστυνομίας.
Από όλα τα έγγραφα της δικογραφίας σε συνδυασµό µε όσα εξέθεσαν προφορικώς ενώπιον του Συµβουλίου τούτου, τόσο ο εκζητούµενος, µέσω του νοµίµως διορισθέντος διερµηνέως, όσο και ο συνήγορός του, καθώς και από τα έγγραφα, που έχουν προσκομιστεί προέκυψαν τα ακόλουθα: Ο Τούρκος υπήκοος ……………. Σύμφωνα με το αρχικό αίτημα αυτός διώκετο από τις Τουρκικές Δικαστικές Αρχές, προκειµένου να εκτίσει το υπόλοιπο ποινής από την επιβληθείσα σ’ αυτόν συνολική ποινή φυλάκισης των είκοσι οκτώ (28) ετών και τριάντα (30) µηνών και δεκαπέντε (15) ηµερών δυνάµει της με αριθμό 2017/658 από 31.5.2017 απόφασης συνάθροισης του 9ου Κακουργιοδικείου της Izmir Τουρκίας, µε την οποία συναθροίστηκαν οι ανωτέρω αναφερόµενες με αριθμούς 1 ως και 11 επί µέρους ποινές φυλάκισης που επιβλήθηκαν σε βάρος του µε τις ανωτέρω καταδικαστικές αποφάσεις για τις πράξεις 1) της «αρπαγής µε όπλο» 2) της «πρόκλησης ζηµιάς σε περιουσία», 3) της «πρόκλησης ζηµιάς σε δηµόσια περιουσία», 4) της «απειλής µε περισσότερα από ένα άτοµα», 5) της «κλοπής αντικειµένων που είναι περιφρουρούµενα µε κλειδί», 6) της «πρόκλησης ζηµίας σε περιουσία», 7) της «παραβίασης του ασύλου κατοικίας», 8) της «κλοπής», 9) της «απόπειρας τραυµατισµού µε δόλο», 10) της «κλοπής αντικειµένων που είναι περιφρουρούµενα µε κλειδί» και 11) της «κλοπής αντικειµένων που είναι περιφρουρούµενα µε κλειδί». Οι πράξεις αυτές προβλέπονται και τιµωρούνται από τις διατάξεις των άρθρων 149 παρ. 1-α, γ, 53, 142 παρ. 1-α και παρ. 1-β, 1, 152 παρ. 1-α, 106 παρ. 2- γ, 151 παρ. 1, 116 παρ. 1, 142 παρ. 2-δ, 1 και 86 παρ. 2 του Τουρκικού Ποινικού Κώδικα, ενώ οι πράξεις αυτές είναι, επίσης, αξιόποινες και κατά την ελληνική ποινική νοµοθεσία (άρθρα 308 παρ. 1, 322 παρ. 1, 333 παρ. 1°, 334 παρ. 1, 372 παρ. 1 και 378 του ΠΚ της Ελλάδας). Επίσης, από τα προαναφερόµενα έγγραφα, καθώς και από την εξέταση του εκζητούµενου, κατά τη δηµόσια συνεδρίαση του παρόντος Συµβουλίου στο ακροατήριο, προκύπτει ότι ο άνω συλληφθείς και εµφανισθείς ενώπιον του Συµβουλίου τούτου είναι το ίδιο πρόσωπο µε εκείνο που ζητείται η έκδοση, γεγονός που και ο ίδιος επιβεβαίωσε κατά την προσαγωγή του ενώπιον της Εισαγγελέως Εφετών Πειραιώς την 29.3.2022, όταν και δήλωσε ότι δεν επιθυµεί να εκδοθεί στις αρχές της Τουρκίας, όπως προκύπτει από την µε την ίδια ηµεροµηνία (29.3.2022) «Έκθεση προσαγωγής και βεβαιώσεως ταυτότητας (άρθρο 446 Κ.Π.Δ.)”, ενώ τη δήλωσή του αυτή επανέλαβε και ενώπιον του παρόντος Συµβουλίου στις 19.1.2023.
Ήδη μετά τις διευκρινίσεις που ζητήθηκαν προκύπτει ότι όσον αφορά τις με αριθμό με αριθμό 4, 7 και 9 αποφάσεις, που περιλαµβάνονται στην απόφαση συνάθροισης, για την οποία εκζητείται ο εκζητούµενος, δυνάμει των οποίων αυτός καταδικάσθηκε: α) σε ποινή φυλάκισης 2 ετών µε τη με αριθμό 2008Π01Κ από 16.10.2008 απόφαση του 16ου Πληµµελειοδικείου της Izmir Τουρκίας για την πράξη της «απειλής µε περισσότερα από ένα άτοµα», β) σε ποινή φυλάκισης 1 έτους και 6 µηνών µε τη με αριθμό 2008/327Κ από 22.5.2008 απόφαση Πληµµελειοδικείου της Izmir Τουρκίας για την πράξη της «παραβίασης τoυ ασύλου κατοικίας» και γ) σε ποινή φυλάκισης 4 µηνών και 15 ηµερών µε την με αριθμό 2009/1785Κ από 5.10.2009 απόφαση του 7ου Πταισµατοδικείου της Izmir Τουρκίας για την πράξη της απόπειρας «τραυµατισµού µε δόλο», ότι οι ανωτέρω πράξεις κατά τον ελληνικό Ποινικό Κώδικα είναι πληµµελήµατα που δεν συνιστούν, κατά τον Ελληνικό ΠΚ, εγκλήµατα κατά της ιδιοκτησίας και της περιουσίας (άρθρα 333 παρ. 1, 334 και 308 παρ. 1) και τιµωρούνται κατ’ έγκληση (άρθρα 333 παρ. 3, 334 παρ. 3 και 308 παρ. 2 ΠΚ). Να σημειωεί ότι με βάση το απαντητικό με αριθμό 128756 έγγραφο από την Ιντερπολ Άγκυρας στην Τουρκία δεν προβλέπεται έγκληση για τις πράξεις αυτές και η δίωξη διενεργείται αυτεπάγγελτα. Όμως από τις διατάξεις της από 13/12/1957 Ευρωπαϊκή Σύµβαση Εκδόσεως δεν γίνεται διαχωρισμός ως προς τις προϋποθέσεις έκδοσης σε αδικήματα για τα οποία απαιτείται και σε αδικήματα για τα οποία δεν απαιτείται έγκληση και η Ελλάδα δεν έχει διατυπώσει επιφύλαξη ως προς το θέμα αυτό. Επομένως επειδή το άρθρο 438 στοιχ. δ’ ΚΠΔ, που εφαρµόζεται συµπληρωµατικά μόνο όταν δεν έρχεται σε αντίθεση με την Σύμβαση μη νομίμως ο εκζητούμενος ισχυρίζεται ότι δεν είναι δυνατή η έκδοση για την έκτιση του υπολοίπου των ποινών που του έχουν επιβληθεί για τα αδικήματα αυτά, και ακολούθως ο ισχυρισμός του αυτός κρίνεται απορριπτέος.
Περαιτέρω και αναφορικά στις με αριθμούς 5, 6, 7 και 10 αποφάσεις που εξεδόθησαν ερήμην του εκζητουμένου προκύπτει ότι το διάστημα εκδίκασης των υποθέσεων αυτός υπηρετούσε στο στρατό, πλην όμως κλήθηκε με παροχή οδηγιών όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο από 18.7.2022 έγγραφο του γραφείο προϊσταμένου της Εισαγγελίας Σμύρνης. Ο εκζητούμενος επανήλθε με νέο αίτημα του ενώπιον αυτού του Συμβουλίου και ζήτησε να αναβληθεί η υπόθεση προκειμένου να προσκομιστεί από τις αρχές του Κράτους που αιτείται την έκδοση του πιστοποιητικό στο οποίο να αναφέρεται το διάστημα που αυτός υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία, ισχυριζόμενος ότι εμφανίστηκε στο στρατό για μία νόμο ημέρα και ότι στη συνέχεια φυλακίστηκε και ότι επομένως δεν κλήθηκε να παραστεί στις συνεδριάσεις των Δικαστηρίων που εξέδωσαν τις προαναφερόμενες αποφάσεις. Επιπλέον ισχυρίζεται ότι πλην της πρώτης από τις αναφερόμενες υποθέσεις όλες είναι ήδη παραγεγραμμένες. Τα παραπάνω αιτήματα του κρίνονται απορριπτέα από το παρόν Συμβούλιο διότι: α) αφενός οι διατάξεις του ΚΠΔ, οι οποίες προβλέπουν απαγόρευση εκδόσεως αν ο εκζητούμενος καταδικάστηκε ερήμην χωρίς να κλητευθεί (άρθρο 438 περ. η`) υποχωρούν έναντι της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Εκδόσεως, η οποία εφαρμόζεται στην προκείμενη περίπτωση και δεν θέτει τέτοια απαγορευτική προϋπόθεση για την έκδοση και β) αφετέρου από τις διατάξεις των άρθρου 10 της Ε.Σ.Ε και 438 περ. δ του ΚΠΔ (που αναφέρεται ρητά στο διάστημα πριν την έκδοση απόφασης) προκύπτει ότι όταν η έκδοση ζητείται για την έκτιση ποινής που επιβλήθηκε στον εκζητούμενο, δεν δύναται να ερευνηθεί η τυχόν παραγραφή του αξιοποίνου του αδικήματος, για το οποίο αυτός καταδικάστηκε, όπως θα συνέβαινε αν ζητείτο η έκδοση του για την άσκηση ποινικής διώξεως για την πράξη αυτή (βλ. ΑΠ 1568/2019, ΑΠ 638/2017, ΑΠ 1173/2009 δημ. νόμος).
Από τα έγγραφα της δικογραφίας προκύπτει ότι προσδιορίζεται πλέον ότι συνολικά για τις έντεκα (11) πράξεις για τις οποίες ζητείται η έκδοσή, μετά την αφαίρεση και του χρόνου που ο εκζητούμενος εξέτισε στη φυλακή ως µέρος της ποινής που του επιβλήθηκε, πριν από την απόδρασή του, δηλαδή μετά την αφαίρεση 30 ηµερών κράτησης µεταξύ των ηµεροµηνιών 12/08/2003-11/09/2003, την αφαίρεση 39 ηµερών µεταξύ των ηµεροµηνιών 10103/2005-18/04/2005, την αφαίρεση μιας ημέρας κράτησης µεταξύ των ηµεροµηνιών 15/07/2005/- 16/07/2005, την αφαίρεση 40 ηµερών µεταξύ των ηµεροµηνιών 13/04/2006-23/05/2006, την αφαίρεση μιας ημέρας κράτησης µεταξύ των ηµεροµηνιών 28/09/2006/-29/09/2006, την αφαίρεση 43 ηµερών κράτησης µεταξύ των ηµεροµηνιών 12/10/2006-24/11/2006, και τέλος την αφαίρεση 3764 ηµέρες φυλάκισης µεταξύ των ηµεροµηνιών 21/08/2008- 11/12/2018 µέχρι την απόδρασή του, ότι ο χρόνος κράτησης και προφυλάκισης του καταδίκου για τις αποφάσεις που περιλαµβάνονται στην απόφαση ενοποίησης είναι συνολικά 154 ηµέρες. Ότι συνεπώς αυτός έχει εκτελέσει 3764 ηµέρες της ποινής του µέχρι την ηµεροµηνία απόδρασης. Ότι ακολούθως μετά την αφαίρεση ο καταδικασθείς έχει να εκτίσει χρονικό διάστηµα 4 ετών, 2 µηνών και 21 ημερών, το οποίο αποτελεί βάση για απόλυση υπό όρους λαµβάνοντας υπόψη τα καθεστώτα εκτέλεσης των αποφάσεων. Να σημειωθεί ότι όλες με όλες τις παραπάνω αποφάσεις των οποίων ζητείται η έκδοση για την έκτιση του συγχωνευτικού υπολοίπου έχει επιβληθεί φυλάκιση τουλάχιστον 4 μηνών όπως απαιτεί η Συνθήκη. Επίσης δεν πιθανολογείται ότι ο εκζητούμενος θα διωχθεί για πράξη διαφορετική από αυτή για την οποία ζητείται η έκδοση και αντίθετα με όσα αυτός ισχυρίζεται δεν πιθανολογείται ότι θα υποβληθεί σε διακρίνουσα μεταχείριση για θρησκευτικούς λόγους διότι το έγκλημα για το οποίο καταδικάστηκε δεν είναι πολιτικού ή στρατιωτικού χαρακτήρα και αντίθετα με όσα αυτός ισχυρίζεται δεν πιθανολογείται ότι θα υποβληθεί σε διακρίνουσα μεταχείριση για θρησκευτικούς λόγους λόγω του ότι ανήκει στην πολυπληθή στην Τουρκία θρησκευτική κοινότητα των Αλεβιτών. Άλλωστε, η απλή επίκληση κινδύνου διώξεων δεν αποκλείει την έκδοση εκζητούμενου προσώπου στην Τουρκία, προς το σκοπό έκτισης ποινής για αδικήματα παραβίασης της ποινικής νομοθεσίας (ΑΠ 480/2020 δημ. ΝΟΜΟΣ). Επιπλέον να σημειωθεί ότι η υποβολή αίτησης χορήγησης ασύλου δεν ασκεί έννομη επιρροή στην προκειμένη δίκη, καθόσον η σχετική διάταξη του άρθρου 5 παρ. 2 του π.δ. 114/2010, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 35 παρ. 4 του π.δ. 113/2013, κατά την οποία “…κανένας δεν εκδίδεται πριν εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση επί της αίτησής του (για διεθνή προστασία ή άσυλο), εφόσον επικαλείται φόβο δίωξης στο εκζητούν κράτους”, αναφέρεται στη μη έκδοση του εκζητουμένου από τον αρμόδιο γι` αυτό, κατά το όρθρο 452 παρ. 1 Κ.Π.Δ., Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εφόσον προηγήθηκε αμετάκλητη γνωμοδότηση υπέρ της έκδοσης από το Συμβούλιο Εφετών ή του Αρείου Πάγου και δεν τάσσεται ως στοιχείο που εμποδίζει (μέχρι την τελεσίδικη παραδοχή ή απόρριψη της αίτησης για διεθνή προστασία ή άσυλο) τη συζήτηση ή τη λήψη σχετικής απόφασης για την έκδοση ή μη του εκζητουμένου από το αρμόδιο δικαιοδοτικό όργανο, το οποίο για τη διαμόρφωση της γνωμοδοτικής κρίσης του, εξετάζει και συναξιολογεί (με τα λοιπά στοιχεία) και τη βασιμότητα του επικαλουμένου φόβου δίωξης ως ενδεχομένου νόμιμου λόγου, που εμποδίζει την έκδοση (ΑΠ 1358/2019, ΑΠ 920/2016 δημ. νόμος). Τέλος να τονιστεί ότι η πρώτη φάση της διαδικασίας έκδοσης ενώπιον αυτού του Συμβουλίου δεν αναβάλλεται λόγω της εμπλοκής του εκζητούμενου με την ελληνική δικαιοσύνη σε βάρος του έχει ήδη ασκηθεί στην Ελλάδα από τις Ελληνικές Δικαστικές Αρχές, ποινική δίωξη για άλλη αξιόποινη πράξη (διαφορετική από εκείνη για την οποία εκζητείται) και συγκεκριµένα έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για ιδιαίτερα διακεκριµένη παράνοµη διακίνηση ναρκωτικών ουσιών (µεταφορά, κατοχή) από κοινού από δράστες που διακινούν ναρκωτικές ουσίες κατ’ επάγγελµα και το προσδοκώµενο όφελος υπερβαίνει το ποσό των 75.000 ευρώ, για την οποία (πράξη) κρατείται προσωρινά, από 20.2.2022, µε το υπ’ αριθ. ΑΝΓ/ΕΠΚΙ6/24.2.2022 Ένταλµα Προσωρινής Κράτησης της Γ Ανακρίτριας του Πρωτοδικείου Πειραιώς σύμφωνα με πιστοποιητικό κράτησης του Καταστήµατος Κράτησης Κορυδαλλού. Να σημειωθεί η εκδίκαση της υπόθεσης σε πρώτο βαθμό έλαβε χώρα στις 19.1.2023 και ο εκζητούμενος κηρύχθηκε ένοχος και του επιβλήθηκε χωρίς να του αναγνωριστούν ελαφρυντικά ποινή πρόσκαιρης καθείρξεως 14 ετών και χρηματική ποινή. Επίσης, αυτός έχει καταδικασθεί (σε πρώτο βαθµό) µε τη με αριθμό 343/7.9.2021 απόφαση του Μονοµελούς Εφετείου Κακουργηµάτων Θράκης σε ποινή φυλάκισης τριών (3) ετών και ενός (1) µηνός για παράνοµη διακίνηση ναρκωτικών και έχει ασκήσει έφεση κατά της απόφασης αυτής, η οποία δεν έχει ακόµη εκδικασθεί. Για την τελευταία αυτή πράξη φυλακίσθηκε δυνάµει του με αριθμό 57/2.9.2020 Εντάλµατος Προσωρινής Κράτησης του Ανακριτή Αλεξανδρούπολης, αλλά αποφυλακίσθηκε την 8.9.2021, αφού η έφεσή του είχε αναστέλλουσα δύναµη σύμφωνα με το με αριθμό πρωτ. 1533/22/469100 από 3.3.2022 έγγραφο του Τµήµατος Interpol της Ελληνικής Αστυνοµίας.
Υπό τα ανωτέρω δεδομένα, συντρέχουν όλες οι απαιτούμενες για την αιτουμένη έκδοση θετικές, κατά την προαναφερόμενη Σύμβαση και τον συμπληρωματικά εφαρμοζόμενο ΚΠοινΔ, προϋποθέσεις και ελλείπουν τα κωλύματα προς έκδοσή του, κατά τη Σύμβαση αυτή και το άρθρο 438 ΚΠοινΔ. Συνακόλουθα τούτων, το Συμβούλιο κρίνει, ότι πρέπει να γνωμοδοτήσει υπέρ της έκδοσης του ενώπιόν του εμφανισθέντος εκζητούμενου και να αποφανθεί για όσα ορίζονται στο άρθρο 450 παρ. 1 ΚΠοινΔ, όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό, αφού απορριφθεί το αίτημα του εκζητούμενου περί αναβολής, προκειμένου να προσδιοριστεί το υπόλοιπο ποινής του, και προσκομιστεί έγγραφο από το οποίο να προκύπτει το χρονικό διάστημα που αυτός υπηρέτησε στο στρατό για τους λόγους που προαναφέρθηκαν. Τέλος, πρέπει να διατηρηθεί η κράτηση του εκζητούμενου μέχρι να εκτελεσθεί η παρούσα απόφαση να παραγγελθεί η διαβίβαση της παρούσας απόφασης και της δικογραφίας στον αρμόδιο Εισαγγελέα Εφετών Πειραιώς για τις περαιτέρω νόμιμες ενέργειες.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ Α ΥΤΟΥΣ
Δικάζει με παρόντα τον εκζητούμενο, Τούρκο υπήκοο, …………., ήδη κρατούμενου στο Κατάστημα Κράτησης Κορυδαλλού Ι (για άλλη αιτία).
Απορρίπτει το αίτημα του εκζητούμενου περί αναβολής.
Γνωµοδοτεί υπέρ της έκδοσης στο κράτος της Τουρκίας του Τούρκου υπηκόου ……………….., ήδη κρατούµενου στο Κατάστηµα Κράτησης Κορυδαλλού για άλλη αιτία και, ο οποίος διώκεται µε το από 2.4.2021 Ένταλµα Σύλληψης του Εισαγγελέα της Γενικής Εισαγγελίας της Izmir Τουρκίας, προκειμένου να εκτίσει ποινή φυλάκισης 4 ετών, 2 µηνών και 21 ημερών ως υπόλοιπο που του επιβλήθηκε με τις αναφερόμενες στο σκεπτικό έντεκα (11) αποφάσεις για τα αδικήματα 1) της «αρπαγής µε όπλο» 2) της «πρόκλησης ζηµιάς σε περιουσία», 3) της «πρόκλησης ζηµιάς σε δηµόσια περιουσία», 4) της «απειλής µε περισσότερα από ένα άτοµα», 5) της «κλοπής αντικειµένων που είναι περιφρουρούµενα µε κλειδί», 6) της «πρόκλησης ζηµίας σε περιουσία», 7) της «παραβίασης του ασύλου κατοικίας», 8) της «κλοπής», 9) της «απόπειρας τραυµατισµού µε δόλο», 10) της «κλοπής αντικειµένων που είναι περιφρουρούµενα µε κλειδί» και 11) της «κλοπής αντικειµένων που είναι περιφρουρούµενα µε κλειδί», που συνιστούν αξιόποινες πράξεις κατά την Ελληνική και Τούρκικη νομοθεσία και για τις οποίες του επιβλήθηκε ποινή τουλάχιστον τεσσάρων (4) μηνών
Αποφαίνεται ότι: α) αυτός που συνελήφθη και εμφανίστηκε στο Συμβούλιο τούτο είναι το ίδιο πρόσωπο με εκείνο, για το οποίο ζητείται η έκδοση, β) υπάρχουν όλα τα δικαιολογητικά έγγραφα που απαιτούνται από την από 13.12.1957 Ευρωπαϊκή Σύμβαση Εκδόσεως, που έχει νόμιμα κυρωθεί από την Ελλάδα και την Τουρκία, καθώς και από την συμπληρωματικά εφαρμοζόμενη διάταξη του άρθρου 443 ΚΠοινΔ, γ) τα αδικήματα και οι ποινές για τις οποίες καταδικάστηκε ο εκζητούμενος είναι από εκείνα, για τα οποία επιτρέπεται η έκδοση και δ) δεν έχει προκύψει νόμιμος λόγος, κατά τους νόμους του Ελληνικού κράτους και του κράτους της Τουρκίας, που εμποδίζει την εκτέλεση της ποινής ή αποκλείει ή εξαλείφει το αξιόποινο.
Διατηρεί την κράτηση του εκζητούμενου μέχρι να εκτελεσθεί η παρούσα απόφαση.
Παραγγέλλει τη διαβίβαση της παρούσας απόφασης και της δικογραφίας στον Εισαγγελέα Εφετών Πειραιώς για τις περαιτέρω νόμιμες ενέργειες.
Η Πρόεδρος του Συμβουλίου ανακοίνωσε, μέσω της διερμηνέως, στον εκζητούμενο ότι έχει δικαίωμα να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης αυτής εντός πέντε (5) ημερών από την δημοσίευσή της και, στη συνέχεια, έλυσε τη συνεδρίαση.
Σημειώνεται ότι όλα τα ανωτέρω διερμηνεύτηκαν πιστά από το διερμηνέα στον εκζητούμενο.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε, αμέσως στο ακροατήριό του, σε δημόσια συνεδρίαση, στον Πειραιά, την 31η Ιανουαρίου 2023.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΦΕΒΡΩΝΙΑ ΤΣΕΡΚΕΖΟΓΛΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΔΕΡΜΑΤΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΦΕΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Α΄ΔΕ