ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 142/2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από τον δικαστή, Ηλία Σταυρόπουλο, Εφέτη, τον οποίο όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Εφετείου Πειραιά και τη γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις ……… για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:
Του εκκαλούντος : …………. ως μοναδικού εξ αδιαθέτου κληρονόμου του αποβιώσαντος …………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο, Φραγκίσκα – Μαρία Σάλτα.
Της εφεσίβλητης : ……………, η οποία εκπροσωπήθηκε με δήλωση (ΚΠολΔ 242 παρ. 2) από την πληρεξούσια δικηγόρο, Κλεοπάτρα Μαδημένου.
Η εφεσίβλητη άσκησε την με αρ. κατ. …………./2019 αγωγή προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, το οποίο με την με αρ. 2779/2022 απόφασή του την έκανε δεκτή κατ’ ουσία.
Την οριστική αυτή απόφαση προσέβαλε ο εκκαλών με την με αρ. κατ. ………/2022 έφεσή του, η οποία ορίστηκε (………../2022 εκθ. προσδιορ.) να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή.
Οι πληρεξούσιες δικηγόροι των διαδίκων αναφέρθηκαν στις προτάσεις που κατέθεσαν και ζήτησαν να γίνουν δεκτές.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη έφεση κατά της 2779/2022 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που έκρινε, κατά τη διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, τον γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, αγωγή αναγνώρισης πατρότητας (ΚΠολΔ 592 παρ. 2), ασκήθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα (ΚΠολΔ 518 παρ. 1) και κατατέθηκε και το σχετικό παράβολο έφεσης (βλ το με αρ. …………../2022 ηλεκτρ. παράβολο). Πρέπει επομένως να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν.
Με την πρωτοδίκως κριθείσα αγωγή της η ενάγουσα, ήδη εφεσίβλητη, γεννηθείσα την 20.12.1992, κατά τη διάρκεια του γάμου της μητέρας της, ……, με τον ………, ζήτησε, υπό την δικονομική αίρεση (ΚΠολΔ 69 παρ. 1 δ) του αμετακλήτου της απόφασης που δέχεται την προσβολή της τεκμαιρόμενης πατρότητας του συζύγου της μητέρας της, για την οποία έχει ήδη ασκήσει άλλη σχετική αγωγή, να αναγνωρισθεί ότι είναι γνήσιο τέκνο τού πριν την άσκηση της αγωγής αποβιώσαντος ……., πατέρα του εκκαλούντος, που είναι και μοναδικός εξ αδιαθέτου κληρονόμος του, με τον οποίο η μητέρα της ενάγουσας, είχε καθ’ όλο το χρονικό διάστημα από το έτος 1991 έως τη γέννησή της, σαρκική συνάφεια. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφασή του έκανε δεκτή την αγωγή και αναγνώρισε την ενάγουσα γνήσιο τέκνο του …………. Την απόφαση αυτή προσβάλλει ο εκκαλών για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου, πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ότι άνευ σχετικού αιτήματος τον καταδίκασε και στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων και ζητεί αυτή να εξαφανιστεί και στη συνέχεια να απορριφθεί η αγωγή.
Σε σχέση με τον προβαλλόμενο με τις προτάσεις του εκκαλούντος ισχυρισμό περί απαραδέκτου της αγωγής λόγω αοριστίας, επειδή δεν αναφέρεται σ’ αυτήν η ακριβής ημερομηνία ενηλικίωσης της ενάγουσας εφεσίβλητης, καθώς και τα περιστατικά ανώτερης βίας, τα οποία εμπόδισαν την ενάγουσα στην εντός της ετήσιας από της ενηλικίωσής της προθεσμίας άσκηση της αγωγής (ΑΚ 1843), αυτός πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Και τούτο γιατί, ως προς το πρώτο σκέλος του, αναφέρεται η ημερομηνία γέννησης της ενάγουσας και, επομένως, η ημερομηνία ενηλικίωσής της προκύπτει με απλό μαθηματικό υπολογισμό, ενώ, ως προς το δεύτερο σκέλος του, βασίζεται σε εσφαλμένη προϋπόθεση, γιατί δεν ασκήθηκε η αγωγή εκτός της ως άνω νόμιμης προθεσμίας του άρθρου 1843 ΑΚ, όπως εσφαλμένως θεωρεί ο εκκαλών εναγόμενος, ώστε να υποχρεούται να εκθέτει περιστατικά ανώτερης βίας ανασταλτικά της προθεσμίας (ΑΚ 279, 255), ενόψει του ότι η μητέρα, κατά το κρίσιμο διάστημα της σύλληψης και της γέννησης της ενάγουσας, ήταν έγγαμη και η προθεσμία άσκησης της ένδικης αγωγής δεν αρχίζει πριν την αμετάκλητη απόφαση που δέχεται την προσβολή της τεκμαιρόμενης εκ του γάμου πατρότητας, την οποία σχετική αγωγή άσκησε η ενάγουσα ταυτόχρονα με την ένδικη, όπως αναφέρει στο δικόγραφο και, επομένως, δεν είχε αρχίσει ακόμη η προθεσμία του άρθρου 1843 ΑΚ. Για τον ίδιο λόγο πρέπει να απορριφθεί και ο σχετικός με τις προτάσεις προβληθείς ισχυρισμός του εκκαλούντος περί απαραδέκτου της αγωγής, επειδή αυτή ασκήθηκε μετά την παρέλευση έτους από την ενηλικίωση της ενάγουσας. Αν πάλι ήθελε υποτεθεί ότι ο εκκαλών αναφέρεται στην άλλη αγωγή της ενάγουσας, τη σχετική με την προσβολή της τεκμαιρόμενης εκ του γάμου της μητέρας της πατρότητας, σχετικά με την ανυπαρξία περιστατικών ανώτερης βίας που εμπόδισαν την ενάγουσα να ασκήσει εκείνη την αγωγή περί προσβολής, αυτός ο ισχυρισμός αφορά εκείνη τη δίκη, η οποία, όπως θα αναφερθεί κατωτέρω, έχει περατωθεί αμετάκλητα, και δεν ασκεί επιρροή στην ένδικη υπόθεση.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου και περιέχονται στα από 14.2.2020 και 3.9.2021 πρακτικά του και από όλα τα έγγραφα που παραδεκτά και νόμιμα προσκόμισαν μετ’ επικλήσεως οι διάδικοι, προέκυψαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Με την με αρ. 3771/9.12.2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που έκρινε επί της με αρ. κατ. …/2019 αγωγής προσβολής πατρότητας της ενάγουσας εναντίον του …….. και της ………, πρώην συζύγου . ……….., η οποία κατέστη αμετάκλητη στις 14.1.2021 μετά από παραίτηση όλων των διαδίκων εκείνης της δίκης από τα τακτικά και τα έκτακτα ένδικα μέσα (αρ. ………./14.1.2021 έκθεση κατάθεσης παραίτησης ενώπιον του γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιά), η ενάγουσα κηρύχθηκε μη γνήσιο τέκνο του ……….., συζύγου της μητέρας της, ………., κατά το χρόνο της γέννησής του (20.12.1992) αναδρομικά από τη γέννησή του (ΑΚ 1472). Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι καθ’ όλη τη διάρκεια των ετών 1991 και 1992, στη Ζάκυνθο, η μητέρα της εφεσίβλητης, ……., ανέπτυξε σχέση με σαρκική συνάφεια με τον ……….. Από τη σχέση αυτή γεννήθηκε στις 20.12.1992 η εφεσίβλητη. Το ανωτέρω, ότι δηλαδή η τελευταία είναι βιολογικό τέκνο του ……………., λόγω της σαρκικής συνάφειας που διατηρούσε με τη μητέρα της, προκύπτει και από την από 27.12.2011 ιδιωτική έκθεση πραγματογνωμοσύνης – ανάλυσης DNA του γενετιστή Δρ. ………., η οποία συντάχθηκε μετά τη διενέργεια στις 27.12.2011 εξέτασης DNA (Τεστ Πατρότητας) στα εργαστήρια γενετικής της εταιρείας με την επωνυμία «……….» με διακριτικό σήμα «………..», στη ……… Αττικής, στην οποία υποβλήθηκαν πριν το θάνατό του (ο οποίος έλαβε χώρα την 3.9.2019) ο …………… και η εφεσίβλητη προκειμένου να διαπιστωθεί η πατρότητα. Οι αμφιβολίες του εκκαλούντος εναγομένου, μοναδικού εξ αδιαθέτου κληρονόμου του ………., περί της αξιοπιστίας της εν λόγω εξέτασης είναι αβάσιμες και δεν ενισχύονται από κανένα αποδεικτικό στοιχείο. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι ο ………….. . γνώριζε ότι η ενάγουσα ήταν βιολογικό του παιδί, γι’ αυτό και δέχθηκε οικειοθελώς να προβεί σε εξετάσεις DNA για τη διαπίστωση της πατρότητάς του. Για τον ίδιο λόγο και από τη γέννησή της επεδίωκε την επαφή μαζί της. Της συμπεριφερόταν ως τέκνο του, την αγαπούσε, την περιέβαλλε διαρκώς με στοργή και προσπαθούσε να έχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επικοινωνία μαζί της. Μάλιστα στις 16.10.2006, όταν μετά από καταγγελία της μητέρας της ενάγουσας προς την Αστυνομική Αρχή της Ζακύνθου συνελήφθη για αρπαγή της ανήλικης, εκείνος ισχυρίστηκε ενώπιον των ανακριτικών αρχών ότι είναι βιολογικό του παιδί. Ζήτησε δε τότε να διενεργηθεί εξέταση DNA για να διαπιστωθεί η πατρότητά του (βλ. την από 15.2.2007 αίτηση προς την Ανακρίτρια Ζακύνθου), πλην όμως δεν διατάχθηκε κατά την ανακριτική διαδικασία, ενώ με το 37/2007 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ζακύνθου παραπέμφθηκε να δικαστεί για αυτοδικία. Έφθασε μάλιστα ο ίδιος να θέσει αυτήν συνδικαιούχο σε δύο τραπεζικούς του λογαριασμούς (……. της ΕΤΕ και …….. Τράπεζα Πειραιώς). Μετά ταύτα η υπό κρίση αγωγή έπρεπε να γίνει δεκτή και να αναγνωρισθεί ότι η ενάγουσα είναι γνήσιο εξ αίματος τέκνο του αποβιώσαντος στις 3.9.2019 ……………….. Σχετικά με το αίτημα του εκκαλούντος για διενέργεια πραγματογνωμοσύνης – ανάλυσης DNA μεταξύ του ίδιου και της ενάγουσας, αυτό πρέπει να απορριφθεί, γιατί έχει ήδη διενεργηθεί σχετική ιδιωτική μεταξύ της ενάγουσας και του ίδιου του ………….. προ του θανάτου του, για την αξιοπιστία της διαδικασίας και των πορισμάτων αυτής δεν έχει λόγο να αμφιβάλλει το Δικαστήριο. Τα ίδια που δέχθηκε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ορθά το νόμο εφάρμοσε και εκτίμησε τις αποδείξεις, ενώ ορθά, μετά από σχετικό αίτημα της ενάγουσας (βλ. τις από 3.9.2021 προτάσεις της ενάγουσας ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου), τον καταδίκασε στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων. Τα αντίθετα υποστηριζόμενα από τον εκκαλούντα με την υπό κρίση έφεσή του τυγχάνουν αβάσιμα και απορριπτέα, όπως και η κρινόμενη έφεση, καταδικαζομένου τούτου στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης αυτού του βαθμού δικαιοδοσίας (ΚΠολΔ 183, 176). Τέλος πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου της έφεσης στο δημόσιο ταμείο.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει την έφεση.
Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου της έφεσης στο δημόσιο ταμείο.
Καταδικάζει τον εκκαλούντα στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης της εφεσίβλητης που καθορίζει σε 500 ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους, στον Πειραιά στις 9.3.2023.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ