Αριθμός απόφασης 146/2023

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός       146/2023

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Ναυτικό Τμήμα

Αποτελούμενο από τον Δικαστή Αναστάσιο Αναστασίου, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Κ.Σ

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: ναυτικής εταιρίας …………, την οποία στο ακροατήριο εκπροσώπησε η πληρεξούσια δικηγόρος της Μαρία Δαμίγου και

ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: …………, την οποία στο ακροατήριο εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος της Μιχαήλ Νταλάκος.

Η εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 1ης.7.2019 (αριθμός εκθέσεως καταθέσεως ……../1.7.2019) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό 2651/2020 οριστική απόφαση του Τμήματος Ναυτικών Διαφορών του παραπάνω Δικαστηρίου, που τη δέχθηκε κατά ένα μέρος.

Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η εναγόμενη και ήδη εκκαλούσα με την από 25.9.2020 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………/29.9.2020 έφεσή της, δικάσιμος για την εκδίκαση της οποίας ορίστηκε αρχικώς η 18η.2.2021 και εν συνεχεία, κατόπιν νόμιμου αυτεπάγγελτου επαναπροσδιορισμού και αναβολής της συζητήσεώς της, αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.

Κατά την δικάσιμο αυτή η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε. Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων έλαβαν διαδοχικά το λόγο και αναφέρθηκαν στις προτάσεις που κατέθεσαν.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ι. Η ένδικη από 25.9.2020 έφεση (αριθμός εκθέσεως καταθέσεως ενδίκου μέσου του Πρωτοδικείου Πειραιώς …../29.9.2020 και αριθμός εκθέσεως προσδιορισμού δικογράφου του Εφετείου Πειραιώς ……./2.10.2020), με την οποία πλήττεται η με αριθμό 2651/29.7.2020 οριστική απόφαση του Τμήματος Ναυτικών Διαφορών του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατ’ αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία και δέχθηκε εν μέρει την από 1.7.2019 (αριθμός εκθέσεως καταθέσεως ……../1.7.2019) αγωγή της ήδη εφεσίβλητης περί καταβολής υπολοίπου εργολαβικής αμοιβής και τιμήματος πωλήσεων υλικών, έχει ασκηθεί νομότυπα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 495 §§ 1, 2, 511, 513 § 1 στοιχ. β, 516 § 1 και 517 ΚΠολΔ και είναι εμπρόθεσμη, δεδομένου ότι το δικόγραφό της κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 29.9.2020, εντός δηλαδή των νομίμων χρονικών ορίων από την επίδοση της εκκαλουμένης στην εκκαλούσα, που πραγματοποιήθηκε στις 6.8.2020, όπως προκύπτει από την υπ’ αριθμ. ……../2020 επιδοτήρια έκθεση της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών ………….. (άρθρα 147 § 2 και 518 § 1 ΚΠολΔ). Επομένως, εφόσον αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 4 § 2 του Ν. 3994/2011) και κατατέθηκε το προβλεπόμενο από το άρθρο 495 ΚΠολΔ παράβολο (βλ. το με αριθμό……………. ηλεκτρονικό παράβολο της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων του Υπουργείου Οικονομικών και την από 29.9.2020 έγγραφη εξοφλητική απόδειξη της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ»), πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω (άρθρο 533 § 1 ΚΠολΔ), κατά την ίδια όπως και πρωτοδίκως διαδικασία.

ΙΙ. Κατά το άρθρο 681 ΑΚ με τη σύμβαση έργου ο εργολάβος έχει υποχρέωση να εκτελέσει το έργο και ο εργοδότης να καταβάλει τη συμφωνημένη αμοιβή, ενώ κατά το άρθρο 694 § 1 του ιδίου Κώδικα η αμοιβή του εργολάβου καταβάλλεται κατά την παράδοση του έργου και αν συνίσταται σε χρήματα και δεν πιστώθηκε είναι τοκοφόρα από την παράδοση του έργου. Περαιτέρω, κατά την έννοια του άρθρου 683 ΑΚ, που ορίζει ότι αν την ύλη που απαιτείται για την κατασκευή έργου, δηλαδή όχι μόνον για τη δημιουργία πράγματος που δεν υπάρχει κατά την κατάρτιση της σχετικής συμβάσεως αλλά και για κάθε άλλη συνθετική προσπάθεια που επιχειρείται σε ήδη υπάρχον πράγμα, τη  χορηγεί ο εργολάβος, σε περίπτωση αμφιβολίας, εφαρμόζονται οι διατάξεις για την πώληση και αν την χορηγεί ο εργοδότης οι διατάξεις για τη σύμβαση έργου, η ιδιωτική βούληση δύναται να καταστήσει εφαρμοστέες τις περί πωλήσεως διατάξεις ακόμα και αν ο εργολάβος χορηγεί υλικά είτε ασήμαντης αξίας σε σχέση προς την εργασία του είτε χαρακτηριζόμενα ως δευτερεύοντα ή παρεπόμενα του πράγματος στο οποίο συνενώνονται (ΑΠ 464/2022, πρώτη δημοσίευση σε Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών [ΤΝΠ] ΝΟΜΟΣ, Απ. Γεωργιάδης, Ενοχικό Δίκαιο, Ειδικό Μέρος, τόμος ΙΙ, 2007, § 10, αρ. 36, σελ. 259). Εξάλλου, η αμοιβή του εργολάβου μπορεί να ορίζεται κατά την κατάρτιση της σύμβασης κατ’ αποκοπή, κατά μονάδα, επί τη βάσει προϋπολογισμού, απολογιστικώς, χρονικώς, με ποσοστά ή και να καταλείπεται ακαθόριστη ως προς το ποσό και τον τρόπο υπολογισμού της (ΤριμΕφΠειρ. 457/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ειδικότερα, στην εργολαβία με κατ’ αποκοπή καθοριζόμενη αμοιβή το εργολαβικό αντάλλαγμα καθορίζεται εκ των προτέρων σε ένα πάγιο ποσό, το οποίο αντιστοιχεί στο σύνολο του έργου και συναρτάται με την ολοκλήρωσή του. Έτσι, ενδεχόμενες  αποκλίσεις μεταξύ του προϋπολογισθέντος και του πραγματικού κόστους των εργασιών δεν επιδρούν καταρχήν στο ύψος του εργολαβικού ανταλλάγματος. Τούτο σημαίνει ότι, υπό την επιφύλαξη της περί απρόβλεπτης μεταβολής των συνθηκών διατάξεως του άρθρου 388 ΑΚ, η κατ’ αποκοπή καθορισθείσα αμοιβή είναι σταθερή και παραμένει αμετάβλητη, μη δυνάμενη να αυξομειωθεί, ανεξαρτήτως αν, κατά τη διάρκεια της εκτελέσεως του έργου, οι τιμές των αναγκαίων υλικών ή τα ημερομίσθια του εργατοτεχνικού προσωπικού του εργολάβου μεταβλήθηκαν ή αν απαιτήθηκε εργασία περισσότερη ή πιο επίπονη ή ακόμα και αν εκτελέστηκαν τελικά και πρόσθετες εργασίες, πέρα από εκείνες που είχαν προβλεφθεί αρχικά. Υπό την έννοια αυτή τον κίνδυνο (του ορθού καθορισμού της αμοιβής) του έργου αναλαμβάνει ο εργολάβος, ο οποίος δεν δικαιούται να ζητήσει αύξηση της αμοιβής του ακόμα και αν αυξηθεί το κόστος της εκτελέσεως του έργου μετά τη συνομολόγηση της σύμβασης (ΤριμΕφΠειρ. 5/2012, ΠειρΝ 2012/168 = ΕΝαυτΔ 2013/12 = Αρμ. 2013/1053, Σ. Σταμόπουλος, Νέες εργασίες και απρόβλεπτες συνθήκες στις εργολαβικές συμβάσεις με κατ’ αποκοπή τίμημα, σε ΔΕΕ 2003/1318 επομ.). Για το λόγο αυτό μετά την αποπεράτωση του έργου δεν ενδιαφέρει ο απολογισμός των εργασιών (Αν. Βαλτούδης, Η σύμβαση έργου κατά τον ΑΚ, 2010, § 2, αρ. 12, σελ. 9). Αυτή η μέθοδος καθορισμού της εργολαβικής αμοιβής προϋποθέτει ειδική και κατά κανόνα ρητή συμφωνία, επιλέγεται δε όταν είναι ήδη κατά το χρόνο σύναψης της εργολαβικής σύμβασης δυνατή η ακριβής εκτίμηση των εργασιών που θα απαιτηθούν, όπως και η συναφής δαπάνη. Από την πλευρά του εργολάβου η συνομολόγηση κατ’ αποκοπή ανταλλάγματος προϋποθέτει ότι το αντικείμενο της παροχής του, δηλαδή το εκτελεστέο έργο, έχει από πριν μελετηθεί και επακριβώς προσδιοριστεί (Κλ. Ρούσσος, Εισαγωγή στο δίκαιο της σύμβασης κατασκευής, σε ΕφΑΔ 2008/873 επομ. [875]), ώστε να είναι σε θέση να υπολογίσει το κόστος της κατασκευής και το περιθώριο του κέρδους του και, στη συνέχεια, πριν την κατάρτιση της συμβάσεως, να προτείνει στον εργοδότη ένα συγκεκριμένο ποσό ως αμοιβή του, το οποίο προδήλως αποτελεί το άθροισμα της οικονομικής αποτιμήσεως όλων των ανωτέρω συντελεστών (εργασία, υλικά, γενικές δαπάνες), επί καθενός των οποίων, όμως, δεν θα απαιτηθεί ξεχωριστή συμφωνία για τη σύναψη της εργολαβικής συμβάσεως, αφού ο εργοδότης ενδιαφέρεται μόνο για το συνολικό ύψος της παροχής του (αμοιβής) που θα συμφωνηθεί και δεν το συναρτά με τους παράγοντες που θα λάβει υπόψη του ο εργολάβος για τη διαμόρφωση της οικονομικής προσφοράς του, επί της οποίας θα επέλθει ακολούθως η συμφωνία, αφού, όπως προαναφέρθηκε, το σχετικό κίνδυνο φέρει ο εργολάβος. Επομένως, με δεδομένο ότι η διαμόρφωση οικονομικής προσφοράς εκ μέρους του τελευταίου, στην οποία προσδιορίζεται συγκεκριμένα το ποσό της προτεινόμενης αμοιβής του, προϋποθέτει τη δυνατότητά του να προβλέψει το τελικό κόστος εκτέλεσης του έργου, η υποβολή της σε συνδυασμό με τη συμφωνία του εργοδότη επί του συγκεκριμένου αυτού ποσού της εργολαβικής αμοιβής αποτελεί ακαταμάχητη ένδειξη περί συμβατικής επιλογής της αποκοπής ως μεθόδου καθορισμού της εργολαβικής αμοιβής. Περαιτέρω, από την έννοια της κατ’ αποκοπή αμοιβής προκύπτει ότι το εργολαβικό αντάλλαγμα αντιστοιχεί στις συμφωνημένες εργασίες και ως τέτοιες νοούνται οι απολύτως αναγκαίες για την άρτια εκτέλεση του συμφωνημένου έργου ή εκείνες στις οποίες απέβλεψαν τα μέρη κατά τις διαπραγματεύσεις, έστω και αν δεν τις κατονόμασαν ρητώς. Όλες αυτές οι εργασίες θεωρούνται συμβατικές, καλυπτόμενες από την υποβληθείσα οικονομική προσφορά και ο εργολάβος δεν δικαιούται πρόσθετης αμοιβής για την εκτέλεσή τους. Αντιθέτως, αν ζητηθούν από τον εργοδότη, σε χρόνο μεταγενέστερο της καταρτίσεως της συμβάσεως και συμφωνηθεί να εκτελεστούν πρόσθετες εργασίες, πέραν εκείνων που αρχικώς συμφωνήθηκαν, ο εργολάβος δικαιούται πρόσθετης αμοιβής, αφού αυτές, ως μη συμπεριλαμβανόμενες στην κατ’ αποκοπή συμφωνία, θα αποτιμηθούν και θα αμειφθούν ξεχωριστά (ΤριμΕφΘεσ. 246/2013, Δνη 2014/144, 196), ακόμα και με άλλο τρόπο υπολογισμού του εργολαβικού ανταλλάγματος, αφού οι τρόποι αυτοί μπορούν να συνδυαστούν (Α. Βαλτούδης, ο.π., αρ. 25, σελ. 14). Το ίδιο θα ισχύσει και στην περίπτωση που συμφωνηθεί τροποποίηση των συμβατικών εργασιών, εφόσον αυτές συνεπάγονται αυξημένο κόστος για τον εργολάβο, αφού εκφεύγουν των ορίων της αρχικώς αναληφθείσας από αυτόν συμβατικής υποχρεώσεως (Π. Κορνηλάκης, Ειδικό Ενοχικό Δίκαιο, ΙΙ, 2013, § 154, αρ. 22, σελ. 325). Στις περιπτώσεις αυτές θα καταβληθεί η συμφωνημένη για τις πρόσθετες εργασίες αμοιβή ή, αν τέτοια συμφωνία δεν προηγήθηκε, θα οφείλεται το ποσό που θα προσδιοριστεί κατά τα κατωτέρω περί αόριστης αμοιβής αναφερόμενα (Α. Καρδαράς, σε Γεωργιάδη – Σταθόπουλου ΑΚ, τόμος ΙΙΙ, 1997, άρθρο 681, αρ. 10, σελ. 597). Στον αντίποδα της κατ’ αποκοπή συμφωνούμενης αμοιβής βρίσκεται η μέθοδος του απολογιστικού υπολογισμού του εργολαβικού ανταλλάγματος, η οποία ακολουθείται συνήθως όταν δεν είναι δυνατός ή ευχερής ο εκ των προτέρων ακριβής ποσοτικός προσδιορισμός των επιμέρους εργασιών που θα απαιτηθούν για την εκτέλεση του έργου, της ποσότητας και της αξίας των αναγκαίων υλικών, καθώς και του κόστους της αντίστοιχης εργασίας. Η αμοιβή βάσει απολογισμού υπολογίζεται με βάση το πραγματικό κόστος του εργολάβου για την εκτέλεση του έργου (έξοδα προμήθειας υλικών, αξία αμοιβών εργατοτεχνικού προσωπικού, γενικές δαπάνες της εργολαβίας), επί του οποίου προστίθεται το συμφωνημένο καθαρό εργολαβικό κέρδος (cost plus fee), το οποίο συνήθως συνίσταται σε ποσοστό επί του αθροίσματος των πραγματικών δαπανών (ΑΠ 786/2019, ΑΠ 682/2010, ΑΠ 346/2010, ΑΠ 257/2009, ΤριμΕφΠειρ. 372/2014, ΤριμΕφΛαμ. 155/2012, όλες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τα έξοδα εκτέλεσης του έργου καταβάλει ο εργοδότης είτε εκ των προτέρων είτε τμηματικά με την πρόοδο των εργασιών και οι σχετικές συμβάσεις (αγοράς υλικών, εργασίας προσωπικού) συνάπτονται από τον εργολάβο στο όνομα και για λογαριασμό του εργοδότη. Ο εργολάβος περιορίζεται στο συντονισμό και στη διεύθυνση των εργασιών αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα και την ευθύνη για το τελικό αποτέλεσμα (Ι. Δεληγιάννης, σε Ι. Δεληγιάννη/Π. Κορνηλάκη, Ειδικό Ενοχικό Δίκαιο, ΙΙ, 1992, σελ. 37 επομ., Απ. Γεωργιάδης, ο.π., αρ. 16, σελ. 253, Α. Καρδαράς, ο.π., αρ. 12, Β. Τσούμας, Η εργολαβική σύμβαση, 2010, σελ. 32). Ουσιαστικά πρόκειται για εκτέλεση του έργου με χρήματα του εργοδότη (Κ. Καυκάς, Ενοχικόν Δίκαιον [ερμηνεία κατ’ άρθρον], 1955, άρθρο 682, σελ. 591), ο οποίος για το λόγο αυτό φέρει τον οικονομικό κίνδυνο, αφού το συνολικό κόστος του έργου θα εξαρτηθεί από τις δαπάνες που θα του παρουσιάσει τελικά ο συγκεκριμένος εργολήπτης. Πράγματι, κατ’ αντίθεση προς το σύστημα του κατ’ αποκοπή καθορισμού της εργολαβικής αμοιβής, εδώ γνωστό εκ των προτέρων, και συμφωνημένο, είναι καταρχήν μόνον το ποσοστό του καθαρού κέρδους του εργολάβου, ενώ ο τελικός καθορισμός του ύψους του συνολικού εργολαβικού ανταλλάγματος θα γίνει μετά την αποπεράτωση του έργου επί τη βάσει λεπτομερούς απολογισμού των εργασιών και των δαπανών που έγιναν για την εκτέλεσή του. Αν πάλι με την εργολαβική σύμβαση δεν προσδιορίστηκε το ποσό της αμοιβής ούτε η μέθοδος του υπολογισμού του, η παράλειψη αυτή δεν επιδρά στο κύρος της και ο καθορισμός του εργολαβικού ανταλλάγματος θα γίνει με βάση, κατά σειρά, είτε την τυχόν ισχύουσα νόμιμη αμοιβή, αυτή δηλαδή που καθορίζεται ως προς τα ανώτατα ή κατώτατα όριά της με πολιτειακή πράξη (διατίμηση), είτε την ειθισμένη για παρόμοια έργα αμοιβή, αυτήν δηλαδή που συνηθίζεται να καταβάλλεται από άλλους εργοδότες για όμοιες εργασίες σε εργολάβους της αυτής κατηγορίας στις ίδιες τοπικές και χρονικές συνθήκες είτε, κατ’ εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 379 ΑΚ από τον εργολάβο με δίκαιη κρίση και εν τέλει από το δικαστήριο κατ’ άρθρο 371 ΑΚ (ΑΠ 1383/2010, ΧρΙΔ 2011/421 = Δνη 2011/1060, ΑΠ 2004/2007, ΧρΙΔ 2008/730 = Δ 2008/785, ΤριμΕφΠειρ. 548/2015, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Πάντως, στην επιδίκαση της ειθισμένης αμοιβής θα προσφύγει το δικαστήριο μόνον αν δεν έχει καθοριστεί το ύψος της συμβατικά (ΑΠ 941/2002, Δνη 2003/1361, ΤριμΕφΠειρ. 485/2020, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

ΙΙΙ. Με την αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλουμένη, η ενάγουσα, η οποία διατηρεί ατομική επιχείρηση με το διακριτικό τίτλο «……………» και αντικείμενο την εγκατάσταση σε πλοία και την επισκευή ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συστημάτων και συστημάτων αυτοματισμού, αξίωσε την καταβολή του συνολικού χρηματικού ποσού των εκατόν πενήντα δύο χιλιάδων διακοσίων εβδομήντα τριών ευρώ (152.273 €), προερχομένου τόσον από την εκτέλεση, κατά το χρονικό διάστημα από το μήνα Νοέμβριο του έτους 2015 μέχρι τις 11.8.2017, τέτοιων εργασιών στο υπό ελληνική σημαία επιβατηγό – οχηματαγωγό (Ε/Γ – Ο/Γ) πλοίο AJ, όσον και από την προμήθεια συναφών υλικών στην εναγόμενη ναυτική εταιρία, πλοιοκτήτριά του κατά το κρίσιμο διάστημα. Για τις (ηλεκτρολογικές και ηλεκτρονικές) εργασίες που εκτέλεσε, η ενάγουσα υποστήριξε, όπως το Δικαστήριο εκτιμά το περιεχόμενο των ισχυρισμών της, πρώτον, ότι διακρίνονται σε αρχικές, που της ανατέθηκαν το μήνα Οκτώβριο του έτους 2015, όταν η εναγόμενη αποδέχθηκε έγγραφη προκαταρκτική προσφορά της για τη διενέργεια επιθεωρήσεως και ελέγχου συγκεκριμένων μηχανημάτων, εξαρτημάτων και εγκαταστάσεων του πλοίου της, προκειμένου να διαπιστωθεί η ύπαρξη ζημιών και σε πρόσθετες, που της ανατέθηκαν εκ των υστέρων, επειδή είτε αφορούσαν στην αποκατάσταση των βλαβών που διαπιστώθηκαν κατά τον έλεγχο είτε υπεδείχθησαν κατά την πρόοδο των αρχικών εργασιών από το νηογνώμονα που επέβλεπε το πλοίο και από την αρμόδια, επιθεωρήτρια των εμπορικών πλοίων, κρατική αρχή, δεύτερον, ότι οι αρχικές εργασίες κοστολογήθηκαν από την ίδια σε συγκεκριμένο κατ’ αποκοπή χρηματικό ποσόν, στο οποίο δεν συμπεριλαμβανόταν η αξία των εργασιών αποκατάστασης των βλαβών που θα αποκάλυπτε ο έλεγχος και των ανταλλακτικών που θα απαιτούνταν για την επισκευή τους και, τρίτον, ότι για καθεμία από τις πρόσθετες εργασίες, που της ανατέθηκαν εκ των υστέρων χωρίς να περιλαμβάνονται στην αρχική προσφορά της, συμφωνήθηκε πρόσθετη αμοιβή της και πάλι με το σύστημα της αποκοπής, ενώ για την αξία των υλικών που χρησιμοποίησε η ενάγουσα ισχυρίστηκε ότι αρχικώς δεν περιλαμβανόταν στο εργολαβικό αντάλλαγμα, καθώς με αυτά την προμήθευε για ένα διάστημα η εναγόμενη και ότι από κάποιο (αδιευκρίνιστο) χρονικό σημείο και μετά τα προμήθευε η ίδια η εργολάβος και, αν μεν τα διέθετε από το δικό της απόθεμα, συμπεριελάμβανε την αξία τους στην κατ’ αποκοπή αμοιβή της για την αποκατάσταση κάθε βλάβης, ενώ αν, κατ’ εντολή της αντιδίκου της, τα αγόραζε από την ελεύθερη αγορά, τιμολογούσε την αξία τους χωριστά, δηλαδή ανεξάρτητα από την κατ’ αποκοπή αμοιβή της. Προς εξειδίκευση των αξιώσεών της η ενάγουσα επισύναψε στο δικόγραφο της αγωγής της αντίγραφα α] της αρχικής προσφοράς της, την οποία επαναπέστειλε στην αντίδικό της στις 25.7.2016, στο οποίο εμφαίνεται ότι από τις αρχικές δεκαεπτά [17] συνολικά εργασίες οι δεκατέσσερις [14] κοστολογήθηκαν από την ίδια στο συνολικό κατ’ αποκοπή χρηματικό ποσόν των δεκαοκτώ χιλιάδων πεντακοσίων τριάντα ευρώ (18.530 €), ενώ για τις υπόλοιπες τρεις [3] η αμοιβή της θα προσδιοριζόταν μετά την επιθεώρηση των μηχανημάτων και συστημάτων του πλοίου, β] πέντε [5] τιμολογίων, που η ίδια εξέδωσε στις 12.12.2007 για την προμήθεια ανταλλακτικών και αναλώσιμων συνολικής αξίας δεκαοκτώ χιλιάδων εκατόν σαράντα τεσσάρων ευρώ και ενενήντα λεπτών (18.144,90 €), συμπεριλαμβανομένου του φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) σε ποσοστό 24% της τιμής εκάστου και γ] ενός [1] πίνακα («κοστολόγιο εργασιών»), που καταρτίστηκε στις 2.2.2017 και απεστάλη στην εναγόμενη το μήνα Σεπτέμβριο του ιδίου εκείνου έτους, μετά δηλαδή την παράδοση του συνόλου του έργου, στον οποίο απεικονίζει σε στήλες, αφενός, όλες τις εργασίες (εξήντα [60] τον αριθμό) που εκτέλεσε μέχρι τις 11.8.2017 και, συγκεκριμένα, τόσο τις αρχικές όσο και τις πρόσθετες και την αντίστοιχη για καθεμία από αυτές κατ’ αποκοπή αμοιβή της, «η οποία άλλως και όλως επικουρικώς ήταν και η συνήθης στον τόπο και κατά το χρόνο εκτέλεσης του έργου» και, αφετέρου, τα υλικά με τα οποία εφοδίασε το πλοίο κατά τη διάρκεια των εργασιών, κατά την οποία, η ενάγουσα ισχυρίζεται επιπλέον ότι απέστελλε στην αντίδικό της τακτικά «αναφορές προκειμένου να είναι ενήμερη ως προς το είδος, την έκταση, το κόστος και την πορεία των εργασιών». Με βάση τα περιστατικά αυτά και επικαλούμενη περαιτέρω ότι το μεν εργολαβικό της αντάλλαγμα ανήλθε σε εκατόν εξήντα πέντε χιλιάδες τριακόσια ένα ευρώ και ογδόντα λεπτά (165.301,80 €), το δε αντάλλαγμα για την προμήθεια ανταλλακτικών και αναλώσιμων ειδών σε τριάντα τρεις χιλιάδες τετρακόσια εβδομήντα ένα ευρώ και είκοσι λεπτά (33.471,20 €) και η συνολική απαίτησή της σε εκατόν ενενήντα οκτώ χιλιάδες επτακόσια εβδομήντα τρία ευρώ (198.773 €), έναντι των οποίων η εναγομένη της έχει ήδη καταβάλει πενήντα επτά χιλιάδες πεντακόσια ευρώ (57.500 €), ζήτησε να της επιδικαστεί καταψηφιστικώς το ως άνω χρηματικό ποσό (των 152.273 €), που συνιστά το κατά τους ισχυρισμούς της προκύψαν υπόλοιπο, με το νόμιμο τόκο από την παράδοση του έργου στις 11.8.2017 άλλως από την παρέλευση τριάντα [30] ημερών από τότε άλλως από την επίδοση της αγωγής της. Με τις από 18.12.2018 προτάσεις της στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο η ενάγουσα ενέμεινε στον ισχυρισμό της ότι για όλες τις εργασίες που της ανατέθηκαν και εκτέλεσε, αρχικές και πρόσθετες, η αμοιβή της συμφωνήθηκε με το σύστημα της αποκοπής, αναφέρθηκε στα όσα υποστήριξε η αντίδικός της σε προηγηθείσα δίκη ασφαλιστικών μέτρων, ότι δηλαδή η αμοιβή της για την εκτέλεση των επισκευαστικών εργασιών του ηλεκτρολογικού εξοπλισμού του Ε/Γ – Ο/Γ πλοίου AJ συμφωνήθηκε (σε συνάντηση των υπευθύνων των αντιδίκων ήδη πριν την έναρξή τους) «στο ποσό των 100.000 Ευρώ περίπου, που ενδεχομένως να έφτανε τις 10.000 – 15.000 παραπάνω που είναι μιας εύλογης τάξης μεγέθους απόκλιση», για να αρνηθεί καθ’ υποφοράν ότι οποτεδήποτε τέθηκε ζήτημα απολογιστικού υπολογισμού της αμοιβής της ή προσδιορισμού της «βάσει δεσμευτικού προϋπολογισμού» και συμπληρώνοντας παραδεκτώς κατ’ άρθρο 224 εδαφ. β΄ ΚΠολΔ τους αγωγικούς ισχυρισμούς της μνημόνευσε «ενδεικτικά» τρεις [3] πρόσθετες αναθέσεις εργασιών κατ’ αποδοχή ισάριθμων προσφορών της έναντι κατ’ αποκοπή ανταλλάγματος για καθεμία και, συγκεκριμένα, των εργασιών επισκευής α] της γεννήτριας εκτάκτου ανάγκης του πλοίου αντί αμοιβής τριών χιλιάδων εννιακοσίων ογδόντα ευρώ (3.980 €), βάσει της από 31.8.2016 προσφοράς της, β] οκτώ [8] υδατοστεγών θυρών του πλοίου (water tight doors) αντί αμοιβής χιλίων εκατό ευρώ (1.100 €) ανά θύρα, πλέον τετρακοσίων εξήντα ενός ευρώ (461 €), που αντιστοιχούσαν στην αξία των αναγκαίων υλικών, βάσει της από 1.2.2017 προσφοράς της, συνολικού ύψους εννέα χιλιάδων διακοσίων εξήντα ενός ευρώ (9.261 €) και γ] δύο [2] θυρών του garage του πλοίου αντί αμοιβής έξι χιλιάδων διακοσίων ευρώ (6.200 €) ανά θύρα βάσει της από 9.3.2017 προσφοράς της συνολικού ύψους δώδεκα χιλιάδων τετρακοσίων ευρώ (12.400 €), ενώ παράλληλα διευκρίνισε, πρώτον, ότι όλα τα αναλώσιμα και ανταλλακτικά που δεν περιλαμβάνονται στα ενσωματωμένα στην αγωγή τιμολόγια προήλθαν από τα δικά της αποθέματα και η αξία τους συμπεριελήφθη στις κατ’ αποκοπή προσφορές της (σελ. 8 των από 18.12.2018 προτάσεων) και, δεύτερον, ότι από τις αναφερόμενες στο από 2.2.2017 κοστολόγιο εργασιών οι περιγραφόμενες υπό τους αύξοντες αριθμούς 6Α, 6Δ, 7Α, 8, 13Γ, 18, 19Α, 19Β, 21, 26 και 29 περιλαμβάνονται στην αρχική προσφορά της και έχουν συνολική αξία ίση προς εξήντα τέσσερις χιλιάδες εκατόν ενενήντα ευρώ (64.190 €), ενώ όλες οι υπόλοιπες «αποτελούν πρόσθετο έργο που [της] ανέθεσε η εναγόμενη κατά την πρόοδο των εργασιών με διαδοχικές επιμέρους αναθέσεις» (σελ. 9 και 10 των ως άνω προτάσεων).

Με βάση το σύνολο των ισχυρισμών της το Δικαστήριο τούτο κατανοεί ότι η ενάγουσα αναφέρεται, αφενός, στην εκτέλεση ενός ενιαίου μεν έργου (του ελέγχου της κατάστασης και της αποκατάστασης των βλαβών του ηλεκτρολογικού εξοπλισμού και των ηλεκτρονικών συστημάτων του πλοίου της εναγομένης), που, όμως, της ανατέθηκε τμηματικά με βάση διαδοχικές προσφορές της, που αφορούσαν ειδικότερες εργασίες, αντί ξεχωριστής για καθεμία εργολαβικής αμοιβής, που συμπεριελάμβανε και την αξία όσων υλικών (εξαρτημάτων, ανταλλακτικών και αναλωσίμων) η ενάγουσα διέθετε στις αποθήκες της ως απόθεμα και τα χρησιμοποίησε για τις επισκευές των επιμέρους αυτοματοποιημένων συστημάτων του πλοίου και, αφετέρου, σε συμβάσεις μεταπωλήσεως προς την εναγομένη υλικών που η ενάγουσα προμηθευόταν από το ελεύθερο εμπόριο κατ’ εντολή της εργοδότριας για να τα εγκαταστήσει στο πλοίο. Μολονότι τα υλικά αυτά έχουν σαφώς το χαρακτήρα δευτερεύουσας ύλης κατά την έννοια του άρθρου 683 ΑΚ, αφού προορίζονταν να συναρμολογηθούν στο πλοίο της εναγομένης, ο ερμηνευτικός κανόνας, κατά τον οποίο την προμήθειά τους θα ρύθμιζαν οι διατάξεις της σύμβασης έργου, δεν έχει εδώ εφαρμογή, επειδή, υπό τα εκτιθέμενα, οι διάδικοι θέλησαν η μεταβίβασή τους να αποτελεί αντικείμενο συμβάσεων πωλήσεως. Όμως, ενώ η ενάγουσα ως τίμημα ρητά αξιώνει μόνον την αξία των υλικών που προμηθεύτηκε από τρίτους και περιγράφονται κατ’ είδος, ποσότητα και τιμή μονάδας στα τιμολόγια που ενσωματώνει στην αγωγή και τα οποία αθροίζουν μόλις δεκατέσσερις χιλιάδες εξακόσια τριάντα τρία ευρώ (14.633 €) πλέον ΦΠΑ τριών χιλιάδων πεντακοσίων ένδεκα ευρώ και ενενήντα λεπτών (3.511,90 €), δηλαδή συνολικά (δεκαοκτώ χιλιάδες εκατόν σαράντα τέσσερα ευρώ και ενενήντα λεπτά (18.144,90 €), ενώ την αξία των λοιπών υλικών που εγκατέστησε στο πλοίο συμπεριλαμβάνει στην εργολαβική αμοιβή της, που υποστηρίζει ότι συμφωνήθηκε με το σύστημα της αποκοπής, εντούτοις επιδιώκει την πληρωμή τριάντα τριών χιλιάδων τετρακοσίων εβδομήντα ενός ευρώ και είκοσι λεπτών (33.471,20 €) «για προμήθειες υλικών», αντιδιαστέλλοντας το ποσό αυτό από το εργολαβικό της αντάλλαγμα. Με τον τρόπο αυτό επιδιώκει μη νομίμως την είσπραξη της διαφοράς των δεκαπέντε χιλιάδων τριακοσίων είκοσι έξι ευρώ και τριάντα λεπτών (33.471,20 € – 18.144,90 € = 15.326,30 €) δύο φορές, δηλαδή και ως τίμημα πωλήσεων και ως εργολαβική αμοιβή, συμπεριλαμβανόμενη στο συνολικό εργολαβικό της αντάλλαγμα των εκατόν εξήντα πέντε χιλιάδων τριακοσίων ενός ευρώ και ογδόντα λεπτών (165.301,80 €). Και τούτο ανεξαρτήτως του ότι ακόμα και το συνολικό οφειλόμενο υπόλοιπο η ενάγουσα προσδιόρισε εσφαλμένα, αφού ο ορθός αριθμητικός υπολογισμός της διαφοράς των κατά την παραδοχή της καταβληθέντων (57.500 €) από την επικαλούμενη συνολική απαίτησή της (198.773 €) δεν αποδίδει το αιτούμενο (152.273 €) αλλά πραγματικό υπόλοιπο ύψους εκατόν σαράντα μιας χιλιάδων διακοσίων εβδομήντα τριών ευρώ (141.273 €). Περαιτέρω, επιχειρώντας με τις πρωτόδικες προτάσεις της να διευκρινίσει η ενάγουσα κατ’ είδος και αξία τις εργασίες που ανέλαβε να εκτελέσει και να διαχωρίσει τις αρχικές από τις πρόσθετες, που της ανατέθηκαν κατά την πρόοδο του έργου, υποστήριξε ότι αρχικές ήσαν οι αναγραφόμενες υπό τους αύξοντες αριθμούς 6Α, 6Δ, 7Α, 8, 13Γ, 18, 19Α, 19Β, 21, 26 και 29 στο ενσωματωμένο στην αγωγή της «κοστολόγιο εργασιών», δηλαδή η επιθεώρηση όλου του συστήματος της μεγαφωνικής εγκατάστασης του πλοίου, η εκτέλεση μετρήσεων προς ανεύρεση βλαβών (αρ. 6Α), αξίας εννιακοσίων τριάντα ευρώ (930 €), η οποία αναγράφεται στην επισυναπτόμενη στην αγωγή αρχική προκαταρκτική προσφορά, η επισκευή στο συνεργείο της ενάγουσας τεσσάρων [4] καμένων ενισχυτών του συστήματος αυτού (αρ. 6Δ), αξίας εξακοσίων ευρώ (600 €), που δεν περιλαμβάνεται στην αρχική αλλά στην επαναποσταλείσα στις 25.7.2016 προσφορά, η επιθεώρηση όλου του δικτύου πυρανίχνευσης (fire alarm: αρ. 7Α), αξίας τεσσάρων χιλιάδων εξακοσίων ευρώ (4.600 €) συνολικά, μέρος της οποίας, ύψους εννιακοσίων ευρώ (900 €) περιλαμβάνεται στην αρχική προσφορά και το υπόλοιπο (3.700 €) στην επαναποσταλείσα, η επιθεώρηση των θυρών πυρασφάλειας (fire doors: α. 8), αξίας κατά την αρχική προσφορά οκτακοσίων πενήντα ευρώ (850 €) και κατά το κοστολόγιο εργασιών χιλίων πεντακοσίων εβδομήντα ευρώ (1.570 €), το οποίο κατά τον ίδιο πίνακα αναλύεται σε εξακόσια ευρώ (600 €) και εννιακόσια πενήντα ευρώ (950 €), η γενική επισκευή του κεντρικού πίνακα επιστομίων (ballast/fuel valve), η αλλαγή ενδεικτικών και διακοπτών με υλικά που προμήθευσε η εναγόμενη (αρ. 13Γ), αξίας δύο χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ (2.500 €), η επισκευή δύο [2] θυρών του garage του πλοίου (αρ. 18), αξίας δώδεκα χιλιάδων τετρακοσίων ευρώ (12.400 €) συνολικά, για την οποία στις προτάσεις της η ενάγουσα υποστήριξε ότι συμφωνήθηκε όχι με την αρχική αλλά με τη μεταγενέστερη από 9.3.2017 προσφορά της, όπως άλλωστε αναγράφεται και στο ενσωματωμένο στην αγωγή της «κοστολόγιο εργασιών», η επισκευή οκτώ [8] υδατοστεγών θυρών του πλοίου (water tight doors: αρ. 19Α), συνολικής αξίας εννέα χιλιάδων διακοσίων εξήντα ενός ευρώ (9.261 €), στην οποία συμπεριελήφθη και η αξία των αναγκαίων υλικών (αρ. 19Β), για την οποία στις προτάσεις της η ενάγουσα υποστήριξε ότι συμφωνήθηκε όχι με την αρχική αλλά με τη μεταγενέστερη από 1.2.2017 προσφορά της, όπως άλλωστε αναγράφεται και στο ενσωματωμένο στην αγωγή της «κοστολόγιο εργασιών», η γενική επισκευή της γεννήτριας εκτάκτου ανάγκης του πλοίου (αρ. 21), αξίας τριών χιλιάδων εννιακοσίων ογδόντα ευρώ (3.980 €), για την οποία στις προτάσεις της η ενάγουσα υποστήριξε ότι συμφωνήθηκε όχι με την αρχική αλλά με τη μεταγενέστερη από 9.9.2016 προσφορά της, η επισκευή του κυκλώματος συσσωρευτών (μπαταριών: αρ. 26), αξίας τριακοσίων ευρώ (300 €), η οποία αναγράφεται στην επισυναπτόμενη στην αγωγή αρχική προκαταρκτική προσφορά και η επισκευή και η ρύθμιση των χειριστηρίων των μηχανών από τη γέφυρα του πλοίου (αρ. 29), αξίας κατά την προκαταρκτική προσφορά χιλίων επτακοσίων ευρώ (1.700 €) και κατά το «κοστολόγιο εργασιών» χιλίων οκτακοσίων ογδόντα ευρώ (1.880 €), την αξία των οποίων όλων προσδιορίζει στο χρηματικό ποσόν των εξήντα τεσσάρων χιλιάδων εκατόν ενενήντα ευρώ (64.190 €). Οι συγκεκριμένοι υπολογισμοί της είναι και αυτοί εσφαλμένοι, καθώς οι αξίες που αναγράφονται παραπλεύρως εκάστης από τις ως άνω εργασίες αθροίζουν μόλις τριάντα οκτώ χιλιάδες είκοσι ένα ευρώ (930 € + 600 € + 4.600 € + 1.570 € + 2.500 € + 12.400 € + 8.800 € + 461 € + 3.980 € + 300 € + 1.880 € = 38.021 €), ποσό που υπολείπεται του ως άνω κατά είκοσι έξι χιλιάδες εκατόν εξήντα εννέα ευρώ (64.190 € – 38.021 € = 26.169 €). Η εναγόμενη δεν εντόπισε τους ως άνω εσφαλμένους αριθμητικούς υπολογισμούς στο σύνολό τους και αμυνόμενη πρωτοδίκως αρνήθηκε αιτιολογημένα την αγωγή, υποστηρίζοντας ότι η συμφωνία της με την ενάγουσα προέβλεπε, πρώτον, υπολογισμό της αμοιβής της με βάση τα ημερομίσθια των τεχνιτών, τα οποία καθορίστηκαν στο ποσό των εκατόν ενενήντα ευρώ (190 €) ημερησίως για επτάωρη εργασία, δηλαδή σε είκοσι επτά ευρώ και δεκαπέντε λεπτά (27,15 €) ανά ώρα, πλέον των υπερωριών, που θα υπολογίζονταν προς είκοσι ευρώ (20 €) ανά ώρα εργασίας, δεύτερον, ως ανώτατο όριο του εργολαβικού ανταλλάγματος το ποσόν των εκατό χιλιάδων ευρώ (100.000 €), το οποίο προσδιόρισε ο ……….., πατέρας της ενάγουσας και ουσιαστικά υπεύθυνος της επιχείρησής της σε συζητήσεις που έλαβαν χώρα πριν την ανάθεση του έργου και, τρίτον, την τήρηση ημερολογίου για την καταγραφή των ωρών εργασίας του προσωπικού της εργολάβου, προς αποφυγή αμφισβητήσεων. Επικαλούμενη δε περαιτέρω, τέταρτον, ότι η ενάγουσα έχει συνομολογήσει εξωδίκως τον συμφωνημένο τρόπο αμοιβής της σε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email), που της απέστειλε στις 3.4.2017, στο οποίο υπολογίζει τα μέχρι τότε έξοδά της βάσει των ημερομισθίων του προσωπικού της, διαχωρίζοντας αυτά από την αξία των υλικών που χρησιμοποίησε, πέμπτον, ότι οι συνολικές ώρες απασχόλησης των τεχνιτών της ενάγουσας και των βοηθών τους ανήλθαν, βάσει του ημερολογίου του πλοίου, ανήλθαν σε τρεις χιλιάδες τετρακόσιες δώδεκα (3.412), για τις οποίες οφείλεται αμοιβή ύψους ενενήντα δύο χιλιάδων εξακοσίων τριάντα πέντε ευρώ και ογδόντα λεπτών (27,15 € Χ 3.412 ώρες = 92.635,80 €) και, έκτον, ότι στο ποσό αυτό πρέπει να προστεθεί η καθαρή (απαλλαγμένη από ΦΠΑ) αξία των τιμολογίων που επισυνάπτονται στην αγωγή (την οποία προσδιορίζει σε 14.623 € αντί του ορθού 14.633 €), προέβαλε ένσταση εξοφλήσεως ισχυριζόμενη ότι έναντι της συνολικής οφειλής της, ύψους εκατόν επτά χιλιάδων διακοσίων πενήντα οκτώ ευρώ και ογδόντα λεπτών (92.635,80 + 14.623 €] = 107.258,80 €) έχει ήδη καταβάλει στην αντίδικό της εκατόν δεκαοκτώ χιλιάδες διακόσια εξήντα ευρώ (118.260 €) με τμηματικές καταβολές για τον προσδιορισμό εκάστης των οποίων παρέπεμψε στα αποδεικτικά έγγραφα που επικαλέστηκε πρωτοδίκως, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και τέσσερις [4] επιταγές συνολικής αξίας σαράντα έξι χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ (46.500 €), οι οποίες δεν εμφανίστηκαν στην πληρώτρια τράπεζα ούτε από την ενάγουσα ούτε από τα τρίτα πρόσωπα, στα οποία εκείνη υποστήριξε πριν την έναρξη της αντιδικίας ότι είχε παραδώσει τα σώματά τους, ενώ για τη διαφορά των ένδεκα χιλιάδων ενός ευρώ και είκοσι λεπτών (118.260 € – 107.254,80 € = 11.001,20 €) υποστήριξε ότι καταβλήθηκε αχρεωστήτως για αξία υλικών την οποία κατέβαλε στην ενάγουσα για την προμήθειά τους, χωρίς όμως εκείνη να της παραδώσει αντίστοιχα τιμολόγια.

Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εκτίμησε ότι με την αγωγή ζητήθηκε υπόλοιπο εργολαβικού ανταλλάγματος και τιμήματος πωλήσεων και, αφού προσδιόρισε κατ’ ορθό αριθμητικό υπολογισμό του το χρηματικό αντικείμενό της στο αληθώς διεκδικούμενο ποσό των εκατόν σαράντα μιας χιλιάδων διακοσίων εβδομήντα τριών ευρώ (141.273 €), έναντι του εσφαλμένα αιτηθέντος των εκατόν πενήντα δύο χιλιάδων διακοσίων εβδομήντα τριών ευρώ (152.273 €), θεώρησε την αγωγή ορισμένη, με την εξαίρεση ενός [1] κονδυλίου, ύψους τριών χιλιάδων διακοσίων ευρώ (3.200 €), που αφορούσε σε αμοιβή της ενάγουσας για «διάφορες επιθεωρήσεις και δοκιμαστικά ταξίδια» και απορρίφθηκε ως αόριστο και την έκρινε νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 513, 681, 682 εδαφ. α΄ και 694 ΑΚ. Ακολούθως, απέρριψε λόγω απαραδέκτου τόσον την ένσταση εξοφλήσεως της εναγομένης, επειδή δεν αναφέρθηκαν ούτε οι επιμέρους καταβολές που απάρτιζαν το συνολικό ποσό των εκατόν δεκαοκτώ χιλιάδων διακοσίων εξήντα ευρώ (118.260 €) ούτε και ο χρόνος εκάστης, όσον και τον ισχυρισμό της ότι σ’ αυτές περιλαμβάνονταν η αξία των τεσσάρων [4] επιταγών που παρέδωσε στην ενάγουσα, επειδή δεν εκτέθηκε ότι αυτές παραδόθηκαν αντί καταβολής και με σκοπό αποσβέσεως της αρχικής ενοχής. Στη συνέχεια, αξιολόγησε τα αποδεικτικά μέσα και διαπίστωσε ότι η αμοιβή της ενάγουσας για τις εργασίες που περιλαμβάνονταν στην προκαταρκτική και για όσες της ανατέθηκαν βάσει των από 31.8.2016, 1.2.2017 και 9.3.2017 μεταγενέστερων προσφορών της είχε συμφωνηθεί εκ των προτέρων σε πάγια επιμέρους χρηματικά ποσά, που άθροιζαν τριάντα οκτώ χιλιάδες είκοσι ένα ευρώ (38.021 €), ενώ για τις λοιπές πρόσθετες εργασίες, που περιλαμβάνονταν στο «κοστολόγιο εργασιών» και των οποίων η αξία ανήλθε σε εκατόν τριάντα οκτώ χιλιάδες επτακόσια εξήντα δύο ευρώ και εβδομήντα λεπτά (138.762,70 €), η αμοιβή της είχε μεν αφεθεί ακαθόριστη, αποτελούσε όμως, όπως άλλωστε δεν είχε αμφισβητηθεί, το σύνηθες αντάλλαγμα για εργασίες του ιδίου είδους εκτελεσθείσες στον ίδιο τόπο και χρόνο με τις επίδικες, κατά την επικουρική βάση της αγωγής της. Με βάση τις διαπιστώσεις αυτές η εκκαλουμένη προσδιόρισε, αφενός, ως οφειλόμενο τίμημα πωλήσεων το καθαρό ποσό των ως άνω πέντε [5] τιμολογίων (14.633 €), αφαιρουμένου του ΦΠΑ, για την αξία του οποίου δέχθηκε ότι είχε εκδοθεί από την ενάγουσα ισόποσο (ύψους τριών χιλιάδων πεντακοσίων ένδεκα ευρώ και ενενήντα λεπτών [3.511,90 €]) πιστωτικό τιμολόγιο και, αφετέρου, ως υπόλοιπο εργολαβικού ανταλλάγματος το συνολικό ποσόν των εκατόν εβδομήντα έξι χιλιάδων επτακοσίων ογδόντα τριών ευρώ και εβδομήντα λεπτών (38.021 € + 138.762,70 = 176.783,70 €) και στη συνέχεια, μετ’ αφαίρεση από το σύνολο των εκατόν ενενήντα μιας χιλιάδων τετρακοσίων δεκαέξι ευρώ και εβδομήντα λεπτών (14.633 € + 176.783,70 € = 191.416,70 €) των κατά παραδοχή της ενάγουσας ήδη καταβληθέντων πενήντα επτά χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ (57.500 €), επιδίκασε σ’ αυτήν εκατόν τριάντα τρεις χιλιάδες εννιακόσια δεκαέξι ευρώ και εβδομήντα λεπτά (191.416,70 – 57.500 € = 133.916,70 €), με το νόμιμο τόκο από την παράδοση του έργου (11.8.2017). Πράττοντας έτσι υπερέβη καταφανώς το συναφές με το υπόλοιπο του εργολαβικού ανταλλάγματος αίτημα της αγωγής, αφού έναντι του αιτηθέντος ποσού των εκατόν εξήντα πέντε χιλιάδων τριακοσίων ενός ευρώ και ογδόντα λεπτών (165.301,80 €), επιδικάστηκαν επιπλέον ένδεκα χιλιάδες τετρακόσια ογδόντα ένα ευρώ και ενενήντα λεπτά (176.783,70 € – 165.301,80 € = 11.481,90 €).

Πάντως, η εναγόμενη δεν πλήττει την εκκαλουμένη ως προς το σημείο αυτό αλλά με την ένδικη έφεση της επικαλείται πλημμελή εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού και διατυπώνει αίτημα εξαφανίσεώς της, προκειμένου να απορριφθεί η αγωγή, επαναφέροντας παράλληλα κατά τρόπο ορισμένο τους λόγω αοριστίας απορριφθέντες πρωτοδίκως ισχυρισμούς της, καθώς στο εφετήριο, αφενός, προσδιορίζει τα επιμέρους ποσά των καταβολών της και το χρόνο εκάστης καταβολής και, αφετέρου, επικαλείται πλέον ρητά ότι οι προαναφερθείσες επιταγές δόθηκαν στην ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη αντί καταβολής μέρους της οφειλής της εκκαλούσας. Από τους ισχυρισμούς αυτούς, που επαναφέρονται απαλλαγμένοι από το ελάττωμα που οδήγησε [ορθώς] στην απόρριψή τους και θεωρούνται πλέον νέοι (ΑΠ  1712/1991, Δνη 1992/1607), ο πρώτος παραδεκτώς κατ’ άρθρο 527 ΚΠολΔ προβάλλεται, αφού αποδεικνύεται εγγράφως και δεν αμφισβητείται από την εφεσίβλητη, ενώ ο δεύτερος για τον οποίο δεν γίνεται επίκληση της συνδρομής παρόμοιου λόγου υπαγωγής του στις εξαιρέσεις της νόμιμης απαγορεύσεως προβολής νέων ισχυρισμών στη δευτεροβάθμια δίκη πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτος (ΑΠ 1431/2022, ΑΠ 1215/2021, ΑΠ 1193/2018, ΑΠ 728/2016, όλες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Δ. Μπαμπινιώτης, Μεταβιβαστικό Αποτέλεσμα της Έφεσης και Αντικείμενο της Έκκλητης Δίκης, 2016, σελ. 213 – 217, Α. Διακονής, σε Κ. Οικονόμου [επιμ.] Η Έφεση – Συστηματική κατ’ άρθρο ερμηνεία του ΚΠολΔ, 2017, άρθρο 527, αρ. 12, σελ. 261, Ν. Νίκας, Εγχειρίδιο Πολιτικής Δικονομίας, 2018, § 114, αρ. 65, σελ. 725, Κ. Κεραμέα/Δ. Κονδύλη/Ν. Νίκα (-Μ. Μαργαρίτης), Ερμηνεία Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, τόμος Ι, 2000, άρθρο 527, αρ. 4, σελ. 948). Σημειώνεται ότι ο δευτεροβάθμιος έλεγχος δεν θα επεκταθεί στο ζήτημα της επιδίκασης του τιμήματος των πωλήσεων των υλικών επισκευής του ενδίκου πλοίου, επειδή αυτή δεν πλήττεται με λόγο έφεσης ούτε από την εκκαλούσα, η οποία άλλωστε έχει συνομολογήσει τη σχετική οφειλή της ούτε από την εφεσίβλητη, της οποίας το αντίστοιχο αγωγικό αίτημα απορρίφθηκε κατά το υπερβάλλον το επιδικασθέν κονδύλιο, με αποτέλεσμα κατά το κεφάλαιό της αυτό η εκκαλουμένη να έχει ήδη τελεσιδικήσει (ΑΠ 1543/2012, ΑΠ 1489/2008, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 802/2005, Δνη 2005/1695 = ΕΕΔ 2006/349, ΑΠ 481/1993, Δνη 1994/1562, Δ. Μπαμπινιώτης, ο.π., σελ. 397).

IV. Από την επανεκτίμηση των υπ’ αριθμ. ……../8.11.2019, ………../8.11.2019 και ………/8.11.2019 τριών [3] ενόρκων ενώπιον του Συμβολαιογράφου Πειραιώς ……….. βεβαιώσεων των, αντιστοίχως, ………….., ηλεκτροτεχνιτών, απασχολούμενων στην επιχείρηση της ενάγουσας, της οποίας ο τρίτος είναι πατέρας, που ελήφθησαν με την επιμέλεια της τελευταίας κατόπιν νόμιμης κλήτευσης της αντιδίκου της (βλ. την με αριθμό …………΄/5.11.2019 έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Πειραιώς ………, με τη συνημμένη σ’ αυτήν από 4.11.2019 κλήση της επισπεύδουσας) και των υπ’ αριθμ. ………./8.11.2019 και …………./11.11.2019 δύο [2] ενόρκων ενώπιον του Συμβολαιογράφου Πειραιώς ……….. βεβαιώσεων των, αντιστοίχως, ……………., συνταξιούχων του Εμπορικού Ναυτικού, με την ειδικότητα του μηχανικού ο πρώτος και του πλοιάρχου ο δεύτερος, αμφοτέρων δε μη εκτελεστικών μελών του διοικητικού συμβουλίου της εναγομένης, οι οποίες ελήφθησαν με την επιμέλειά της κατόπιν νόμιμης κλήτευσης της ενάγουσας (βλ. τη με αριθμό ……………΄/5.11.2019 επιδοτήρια έκθεση του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιώς …………, με τη συνημμένη σ’ αυτήν από 5.11.2019 κλήση της επισπεύδουσας) και οι οποίες βεβαιώσεις εκτιμώνται άπασες κατά το μέτρο της γνώσεως και το βαθμό της αξιοπιστίας εκάστου μάρτυρα, καθώς και του συνόλου των εγγράφων, τα οποία οι διάδικοι επικαλούνται και νομότυπα προσκομίζουν για να ληφθούν υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς να παραλείπεται κάποιο από αυτά για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, έστω και αν για ορισμένα θα γίνει ειδική αναφορά πιο κάτω, σε συνδυασμό προς τις μερικές μόνον παραδοχές και ομολογίες των διαδίκων, που συνάγονται από τα δικόγραφά τους, αναφέρονται στα πιο κάτω ειδικώς μνημονευόμενα θέματα αποδείξεως και εκτιμώνται κατ’ άρθρα 261 εδαφ. β΄ και 352 § 1 ΚΠολΔ αλλά και προς τα διδάγματα της κοινής πείρας και της λογικής, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως (άρθρο 336 § 4 ΚΠολΔ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά: Κατά τα έτη 2015–2017 η εναγόμενη ναυτική εταιρία ήταν πλοιοκτήτρια του υπό ελληνική σημαία επιβατηγού – οχηματαγωγού (Ε/Γ – Ο/Γ) πλοίου AJ, χωρητικότητας ολικής μεν τριών χιλιάδων εννιακοσίων τριάντα τεσσάρων (3.934) και καθαρής δύο χιλιάδων είκοσι δύο (2.022) κόρων, που είχε νηολογηθεί στον Πειραιά με αύξοντα αριθμό εγγραφής 11.045. Τον Ιούνιο του έτους 2015 έπαυσε ο εφοπλισμός του πλοίου αυτού προς την ανώνυμη ναυτιλιακή εταιρία με την επωνυμία «…………….» και το διακριτικό τίτλο «…..», που τον διατηρούσε μέχρι τότε και η εναγόμενη ανέλαβε την εκμετάλλευσή του, προκειμένου να το δρομολογήσει στη γραμμή Βόλου – Βόρειων Σποράδων. Η επαναλειτουργία του πλοίου προϋπέθετε εκτεταμένες επισκευές του και για το λόγο αυτό ο νόμιμος εκπρόσωπος της πλοιοκτήτριας ………………. αναζήτησε αντίστοιχες προσφορές. Για την επισκευή των ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων και των ηλεκτρονικών συστημάτων του πλοίου ήλθε σε επαφή με τον ……………….. ……………….., ο οποίος είχε στο παρελθόν, κατά τη ναυπήγηση του πλοίου, εκτελέσει τις ηλεκτρολογικές εργασίες σ’ αυτό και ο οποίος ενεργούσε στο όνομα και για λογαριασμό της ενάγουσας, θυγατέρας του, η οποία διατηρεί ατομική επιχείρηση με το διακριτικό τίτλο «………………» και αντικείμενο την προμήθεια υλικών σε πλοία, την εκτέλεση επ’ αυτών ηλεκτρολογικών και ηλεκτρονικών εργασιών, καθώς και την εγκατάσταση ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συστημάτων και συστημάτων αυτοματισμού. Κατόπιν διαπραγματεύσεων, στις οποίες θα γίνει αναφορά πιο κάτω, στις αρχές του μηνός Οκτωβρίου του έτους 2015 η εφεσίβλητη υπέβαλε στην εκκαλούσα έγγραφη προκαταρκτική προσφορά σχετικά με την επιθεώρηση των βλαβών του ενδίκου πλοίου και την εκτέλεση συγκεκριμένων ηλεκτρολογικών και ηλεκτρονικών εργασιών έναντι συγκεκριμένης αμοιβής για καθεμία από αυτές. Οι εργασίες ελέγχου ξεκίνησαν στις 7.10.2015 αλλά τον επόμενο μήνα διεκόπησαν για λόγους που αφορούσαν την εργοδότρια, για να επανεκκινήσουν μετά από δέκα [10] μήνες, το Σεπτέμβριο του επομένου έτους (2016). Στο μεσοδιάστημα, συγκεκριμένα δε στις 25.7.2016, η εφεσίβλητη επανυπέβαλε, κατ’ αίτηση της αντιδίκου της, την αρχική (προκαταρκτική) προσφορά της, συμπληρωμένη με την αξία όσων εργασιών είχε ήδη, μετά το διενεργηθέντα έλεγχο, εκτιμηθεί το κόστος. Συγκεκριμένα, με την προκαταρκτική προσφορά της, όπως αυτή βελτιώθηκε στις 25.7.2016, η εργολήπτρια προσφέρθηκε να εκτελέσει τις ακόλουθες εργασίες στο πλοίο της εκκαλούσας, αντί της αντίστοιχης αμοιβής για κάθε επιμέρους εργασία: 1) επιθεώρηση της μεγαφωνικής εγκατάστασης με μετρήσεις ώστε να διαπιστωθούν ενδεχόμενες βλάβες (έλεγχος στα μεγάφωνα, τις κόρνες, στα συστήματα αυτόματης εναλλαγής ενισχυτών και παροχών, έλεγχος στους ενισχυτές κάθε ζώνης εκτέλεση μετρήσεων), αντί αμοιβής ύψους εννιακοσίων τριάντα ευρώ (930 €), στην οποία στις 25.7.2016 προστέθηκε και κόστος, αφενός, εξακοσίων ευρώ (600 €) για την επισκευή στις εγκαταστάσεις της επιχείρησης της ενάγουσας (και όχι επί του πλοίου) τεσσάρων [4] ενισχυτών που βρέθηκαν καμένοι και, αφετέρου, χιλίων τετρακοσίων ογδόντα ευρώ (1.480 €), για την επισκευή όσων εξωτερικών ηχείων βρέθηκαν καταστραμμένα, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται η αξία των ανταλλακτικών τους, 2) έλεγχο του fire alarm, δηλαδή του συστήματος πυρανίχνευσης (κεφαλών, μπουτόν αναγγελίας, 2 minutes alarm, μπαταριών, εναλλαγής παροχών και faulse alarm), καθώς και επισκευή του δικτύου πυρανίχνευσης από βραχυκυκλώματα και απώλειες, αντικατάσταση μπαταριών, κεφαλών και βάσεων, αντί αμοιβής εννιακοσίων ευρώ (900 €) αρχικώς, πλέον τριών χιλιάδων επτακοσίων ευρώ (3.700 €), που προτάθηκαν στις 25.7.2016 και συνολικώς τεσσάρων χιλιάδων εξακοσίων ευρώ (4.600 €), χωρίς στην τιμή αυτή να συμπεριλαμβάνεται το κόστος των ανταλλακτικών, 3) επιθεώρηση στις θύρες πυρασφάλειας (έλεγχος επιτόπου χειρισμού, των ενδείξεων, των limit switch και των αυτόματων εναλλαγών των παροχών), έναντι αμοιβής ύψους οκτακοσίων πενήντα ευρώ (850 €), όπως προτάθηκε αρχικά και εξακοσίων ευρώ (600 €) βάσει της επανυποβληθείσας στις 25.7.2016 προσφοράς και αποκατάσταση βλάβης στις θύρες αυτές (σε τρεις [3] μαγνήτες, [4] τέσσερα κάτοπτρα μαγνητών και σε καλώδια δύο [2] θυρών που απεμπλέχθησαν), αντί αμοιβής εννιακοσίων εβδομήντα ευρώ (970 €), σύμφωνα με την προσφορά της 25ης.7.2016 και συνολικώς αντί αμοιβής χιλίων πεντακοσίων εβδομήντα ευρώ (600 € + 970 € = 1.570 €), συμπεριλαμβανομένων των υλικών, 4) έλεγχο του πίνακα επιστομίων ballast/σεντινών πετρελαίου, αντί αμοιβής δύο χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ (2.500 €), που δεν περιελάμβανε κόστος ανταλλακτικών, σύμφωνα με την αρχική προσφορά, που δεν τροποποιήθηκε στις 25.7.2016, 5) επιθεώρηση των συσσωρευτών (μπαταριών), συντήρηση και σύσφιξή τους, έλεγχο φωτιστικού ασφαλείας 24V και μέτρηση του χρόνου λειτουργίας του, αντί αμοιβής τριακοσίων ευρώ (300 €) κατά την αρχική προσφορά που δεν περιελάμβανε το κόστος της αντικαταστάσεώς τους, η οποία αναβιβάστηκε σε τετρακόσια πενήντα ευρώ (450 €) με την προσφορά της 25.7.2016 επειδή συμπεριελήφθη αμοιβή εκατόν πενήντα ευρώ (150 €) για εργασίες αντικατάστασης δώδεκα [12] συσσωρευτών, το κόστος προμήθειας των οποίων θα βάρυνε την εργοδότιδα, 6) έλεγχο και ρύθμιση των χειριστηρίων της γέφυρας, της βαριόλας, του μηχανοστασίου, της μηχανής έκτακτης ανάγκης και των locals, αντί αμοιβής χιλίων επτακοσίων ευρώ (1.700 €), σύμφωνα με την αρχική προσφορά, που δεν τροποποιήθηκε στις 25.7.2016, 7) έλεγχο του συστήματος damage control (όλων των limit switches, linguage alarm, ρουμπί, CCTV, ασφαλειών καταπέλτη) και ρύθμιση όλων των στοιχείων του, αντί αμοιβής εννιακοσίων ευρώ (900 €), η οποία στις 25.7.2016 μειώθηκε σε οκτακόσια εβδομήντα ευρώ (870 €), συμπεριλαμβανομένης και της αξίας έξι [6] limit switches που βρέθηκαν εκτός λειτουργίας, 8) έλεγχο του συστήματος WTD (χρόνου ανοίγματος – κλεισίματος από τη γέφυρα και τοπικά, των φανών alarm μέσα – έξω, των fault alarm και έλεγχος 3 steps), αντί αμοιβής εξακοσίων πενήντα ευρώ (650 €), σύμφωνα με την αρχική προσφορά, που δεν τροποποιήθηκε στις 25.7.2016, 9) έλεγχο του emergency stop από τη γέφυρα και τη μηχανή, του emergency stop του πετρελαίου από τη μηχανή και των αυτόκλειστων επιστομίων, αντί αμοιβής πεντακοσίων ευρώ (500 €), σύμφωνα με την αρχική προσφορά, που δεν τροποποιήθηκε στις 25.7.2016, 10) έλεγχο στις στάθμες (κάθε δεξαμενής χωριστά, καλιμπράρισμα με stimulator και απόφραξη των ενδεχομένως φραγμένων σωληνώσεων), αντί αμοιβής δύο χιλιάδων τετρακοσίων ευρώ (2.400 €), σύμφωνα με την αρχική προσφορά, που δεν τροποποιήθηκε στις 25.7.2016, 11) γενική επιθεώρηση όλων των alarms με stimulator και εντοπισμό των κατεστραμμένων plc και αισθητήρων, αντί αμοιβής τεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ (4.500 €), σύμφωνα με την αρχική προσφορά, που δεν τροποποιήθηκε στις 25.7.2016, 12) επιθεώρηση του κύριου πίνακα (λύσιμο, στέγνωμα, σύσφιξη καλωδιώσεων και δοκιμή όλων των ασφαλιστικών διατάξεων, των preferential trips και του αυτόματου παραλληλισμού, αντί αμοιβής χιλίων πεντακοσίων ευρώ (1.500 €), σύμφωνα με την αρχική προσφορά, που δεν τροποποιήθηκε στις 25.7.2016, 13] επιθεώρηση του emergency πίνακα, της κονσόλας της μηχανής και της γέφυρας και παρόμοιες με τις αμέσως ανωτέρω εργασίες, αντί αμοιβής οκτακοσίων ευρώ (800 €), σύμφωνα με την αρχική προσφορά, που δεν τροποποιήθηκε στις 25.7.2016 και 14] γενική επιθεώρηση του συστήματος dead man alarm (έλεγχος όλων των buttons και των γενικών διακοπτών, ως και του χρόνου ενεργοποίησης), αντί αμοιβής εκατό ευρώ (100 €), σύμφωνα με την αρχική προσφορά, που δεν τροποποιήθηκε στις 25.7.2016. Στην ίδια (προκαταρκτική) προσφορά περιελήφθη και περιγραφή άλλων εργασιών (τριών [3] ακόμα: έλεγχος των bow thrusters, των fire pump από τη γέφυρα και των ενδείξεων πίεσης στη γέφυρα, ως και του συστήματος αυτόματου παραλληλισμού των γεννητριών), για τις οποίες δεν προτάθηκε αμοιβή, καθώς αυτή συναρτήθηκε προς τα αποτελέσματα του ελέγχου. Επομένως, το σύνολο της αξίας των εργασιών που περιλαμβάνονται στην ως άνω προκαταρκτική προσφορά, όπως αυτή βελτιώθηκε, ανέρχεται σε είκοσι πέντε χιλιάδες εκατόν πενήντα ευρώ (25.150 €). Εξάλλου, με ξεχωριστές προσφορές της η ενάγουσα ζήτησε 1] στις 9.3.2017 αμοιβή ύψους δώδεκα χιλιάδων τετρακοσίων ευρώ (12.400 €) συνολικά για την επισκευή δύο [2] θυρών του garage του πλοίου, 2] την 1η.2.2017 αμοιβή ύψους εννέα χιλιάδων διακοσίων εξήντα ενός ευρώ (9.261 €) συνολικά για την επισκευή οκτώ [8] υδατοστεγών θυρών του πλοίου (water tight doors), στην οποία συμπεριελήφθη και η αξία των αναγκαίων υλικών (461 €) και 3] στις 31.8.2016 αμοιβή ύψους τριών χιλιάδων εννιακοσίων ογδόντα ευρώ (3.980 €) για τη γενική επισκευή της γεννήτριας εκτάκτου ανάγκης του πλοίου. Η συνολική αμοιβή της σύμφωνα με τις προσφορές αυτές ανέρχεται σε είκοσι πέντε χιλιάδες εξακόσια σαράντα ένα ευρώ (25.641 €). Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι, εκτός από τις προαναφερόμενες, η ενάγουσα εκτέλεσε στο πλοίο της εναγομένης και τις ακόλουθες πρόσθετες εργασίες, που συμφωνήθηκαν μετά την υποβολή της αρχικής προσφοράς της και περιγράφονται στο από 2.2.2017 «κοστολόγιο εργασιών»: 1)αποξήλωση των αυτοματισμών του κύριου πίνακα, προκειμένου αυτός να λειτουργεί μέσω της γεννήτριας έκτακτης ανάγκης και αντίστροφα κατά το διάστημα των επισκευών, 2) αποκατάσταση βλάβης της γεννήτριας έκτακτης ανάγκης, 3) εξάρμωση του φορτιστή της γεννήτριας έκτακτης ανάγκης, μεταφορά στο συνεργείο της, προμήθεια και αντικατάσταση δύο [2] ανορθωτών, επαναφορά και επανατοποθέτηση στο πλοίο, 4) αποξήλωση καλωδιώσεων, φωτιστικών, εξοπλισμού και πινάκων μπροστά από και κατά μήκος της αριστερής κύριας μηχανής, προκειμένου να κοπεί η λαμαρίνα στο συγκεκριμένο σημείο και επανάρμωση μετά το πέρας των εργασιών, 5) αποκατάσταση βλάβης στο δίκτυο παροχής των κρίκων των κύριων μηχανών, 6) προμήθεια και τοποθέτηση νέων χειριστηρίων, 7) αποξήλωση καλωδιώσεων μεγαφωνικής που είχαν τοποθετηθεί για να γεφυρώνουν τις ζώνες σε διάφορα σημεία, ανεύρεση όλων των ζωνών και αποκατάσταση βραχυκυκλωμάτων, ανεύρεση των μεγαφώνων και αποκατάσταση ανωμαλιών – βραχυκυκλωμάτων, δοκιμή των αυτοματισμών (7 + 1 priority γέφυρας 2 min alarm σε πλήρωμα εκτός λειτουργίας), 8) αποξήλωση της κονσόλας του χώρου υποδοχής (reception), μεταφορά στο συνεργείο, αλλαγή δύο [2] τρανζίστορ που είχαν καεί και επαναπρογραμματισμός της κονσόλας, 9) προμήθεια και αλλαγή οκτώ [8] εξωτερικών κορνών και τεσσάρων εσωτερικών μεγαφώνων και αποκατάσταση βραχυκυκλωμάτων στα εξωτερικά κουτιά διακλάδωσης, 10) εξάρμωση του κεντρικού πίνακα πυρανίχνευσης, μεταφορά στο συνεργείο και αποκατάσταση βλάβης στον επεξεργαστή (LOOP 19), 11) μέτρηση και ανεύρεση όλων των καλωδιώσεων στο σύστημα CCTV, επανασύνδεση αυτών, επανασύνδεση ενός [1] κατανεμητή, που βρέθηκε αποξηλωμένος, αντικατάσταση καμερών και βυσμάτων, αποκατάσταση διαρροών και βραχυκυκλωμάτων στα switchers, 12) εξάρμωση, πλύση και αλλαγή ρουλεμάν κινητήρων, αποκατάσταση μόνωσης, επανάρμωση και δοκιμή των κινητήρων: Air Condition No 1, Air Condition No 2, Air Condition No 3, Vacuum No 1, και Vacuum No 2, των διαχωριστών πετρελαίου Νο 1, Νο 2 και Νο 3, των κομπρεσέρ αέρος Νο 1 και Νο 2 και των εργατών πρύμνης Νο 1 και Νο 2, 13) αντικατάσταση των limit switches στις βάρκες, λύσιμο, καθαρισμός και ρύθμιση των δύο [2] limit των φρένων, συγκόλληση βάσεων και στήριξη των καλωδίων, εξάρμωση των κινητήρων στις βάρκες, επιθεώρηση, καθαρισμός, ρύθμιση των φρένων και αλλαγή ρουλεμάν, 14) εξάρμωση των over speed δεξιάς κύριας μηχανής, αλλαγή τριών [3] ελατηρίων στα αντίβαρα και καθαρισμός τους, αποκόλληση των κινητών μερών, 15) εξάρμωση και μεταφορά στο συνεργείο 36 solenoid valves, πλύση, αποκόλληση, λείανση, επανάρμωση και επανατοποθέτησή τους, προμήθεια και αλλαγή των O rings, αποκόλληση και δοκιμή των actuators, ρύθμιση των limit switches και των manual χειριστηρίων, μεταφορά τεσσάρων [4] σπασμένων actuators στο συνεργείο, προμήθεια υλικών και επισκευή τους, επαναφορά και επανατοποθέτηση αυτών, 16) δοκιμή των emergency stop των ανεμιστήρων και των εξαεριστήρων – πετρελαίων, 17) αντικατάσταση των οργάνων θερμοκρασίας πετρελαίου, δοκιμή με simulator για καλιμπράρισμα, 18) εξάρμωση και μεταφορά στο συνεργείο των δύο [2] βαλβίδων προκινήσεως των κύριων μηχανών, εξάρμωσή τους, αλλαγή των O rings, καθαρισμός των χιτωνίων και επανάρμωση αυτών, 19) αποκόλληση, κόψιμο και εξάρμωση των φωτιστικών του μηχανοστασίου και του ξενοδοχειακού τμήματος του πλοίου, κατασκευή λαμών στήριξης και συγκόλλησή τους, τοποθέτηση νέου φωτιστικού και σύνδεση των καλωδιώσεων, αλλαγή εκατόν δέκα [110] εσωτερικών κυκλωμάτων για την υποδοχή λαμπτήρων Led, 20) εξάρμωση τεσσάρων [4] PPU του κύριου πίνακα (αυτόματος παραλληλισμός γεννητριών), μεταφορά στο συνεργείο, έλεγχος, δοκιμή και ρύθμιση των τριών [3], αποκατάσταση βραχυκυκλώματος στο κύκλωμα τροφοδοσίας σε μία [1] από τις τέσσερις [4] PPV, αποκατάσταση βλάβης στην πλακέτα της Νο1 για το governor, αποστολή της Νο 4 στην DEIF προς επισκευή, 21) αποκατάσταση βλάβης στους αυτοματισμούς της ψυκτικής τροφίμων, 22) αποκατάσταση βλάβης στα heaters των γεννητριών, 23) αποκατάσταση βλάβης στους εκκινητές ανεμιστήρων μηχανοστασίου, 24) γενική επιθεώρηση και αποκατάσταση βλάβης στον πίνακα του damage control, προμήθεια και αλλαγή έξι [6] θραυσμένων limit switches, 25) αποκατάσταση βλάβης στο bow thruster, μέτρηση των αντιστάσεων των ταχυτήτων και μεγκομέτρηση αυτών, 26) αποκατάσταση βλάβης του διακόπτη παροχής 1– 2 στα φώτα πορείας, προμήθεια και αντικατάσταση δύο φαναριέρων (κόκκινο – άσπρο), 27) αποκατάσταση βλάβης σε indicator pitch της δεξιάς κύριας μηχανής, 28) γενικός καθαρισμός της κονσόλας μηχανοστασίου, σύσφιξη των καλωδιώσεων, επανατοποθέτηση των καλωδίων που ήταν εκτός κλεμών, προμήθεια και τοποθέτηση λεντοταινίας στην πρόσοψη του ταμπλό, αλλαγή των ενδεικτικών των οργάνων, αποκατάσταση βλάβης του monitor, επανεγκατάσταση του προγράμματος και των παραμέτρων του, 29) προμήθεια υλικών, κατασκευή πίνακα εκκινητή για τον εργάτη της άγκυρας, 30) εξάρμωση όλων των τρίωρων φωτιστικών, παράδοσή τους προς επισκευή και επανατοποθέτησή τους, 31) αντικατάσταση τεσσάρων [4] κύριων διακοπτών στην κουζίνα, έλεγχος και μέτρηση των αντιστάσεων των φούρνων και των ματιών, 32) εξάρμωση των προφυλακτήρων των τεσσάρων [4] γεννητριών, πλύση τους, ανέβασμα μονώσεων, στέγνωση, επανάγνωση και δοκιμή τους, 33) αποκατάσταση βλάβης του start – stop των κύριων μηχανών στο control room, 34) ανεύρεση και επανατοποθέτηση όλων των καλωδιώσεων της αριστερής κύριας μηχανής σύμφωνα με τα κατασκευαστικά τους σχέδια [manuals], 35) αποκατάσταση βλάβης του remote control (start – stop) των ηλεκτρομηχανών από το engine control room, προμήθεια και αλλαγή του PLC, 36) γενική επιθεώρηση όλων των τηλεφώνων, δοκιμή όλων των γραμμών, αντικατάσταση δύο [2] πριζών και μίας [1] συσκευής στο ξενοδοχειακό τμήμα, αποκατάσταση βλάβης στο τηλέφωνο του ανελκυστήρα, 37) εξάρμωση και αντικατάσταση δύο [2] αντιστάσεων στο heater ζεστού νερού και επανάρμωσή του, 38) αποκατάσταση βλάβης σε πίνακα remote start – stop των ανεμιστήρων στην κονσόλα γέφυρας, προμήθεια και αντικατάσταση δύο [2] διακοπτών με επαναφορά, 39) επιθεώρηση και αντικατάσταση εξαρτημάτων σε όλους τους εκκινητές του μηχανοστασίου, προμήθεια πέντε [5] button με λυχνία, τεσσάρων [4] button με επαφή, τριών [3] περιστροφικών διακοπτών ισχύος και ισάριθμων [3] μπλοκ βοηθητικών επαφών, 40) αντικατάσταση είκοσι έξι [26] προβολέων καταστρώματος με τα στηρίγματά τους, αντικατάσταση δώδεκα [12] ορειχάλκινων διακοπτών, προμήθεια και αντικατάσταση επτά [7] ορειχάλκινων κουτιών διακλάδωσης, 41) ρύθμιση των πρεσοστατών lube oil No 1, No 2, stand by – start, 42) έλεγχος του κυκλώματος call engineer, cabin alarms engineer, stand by alarm engineer και αποκατάσταση ανωμαλιών, 43) γενική επιθεώρηση στις ράμπες του γκαράζ, προμήθεια και αντικατάσταση οκτώ [8] limit switches, δύο [2] κορνών και ενός [1] flash alarm, πλύσιμο και ρύθμιση των υπόλοιπων limit switches σε όλες τις ράμπες, 44) προμήθεια και αντικατάσταση ενός [1] ρελέ 60 KW, καθώς και ενός [1] θερμικού στον πίνακα του A/C, 45) αντικατάσταση εννέα [9] πλωτήρων των bilge alarm στα μηχανοστάσια, 46) γενικό megger test όλου του πλοίου, 47) εγκατάσταση νέων καρτών plc, ανεύρεση και μέτρηση όλων των καλωδιώσεων, καλιμπράρισμα των αισθητήρων καυσαερίων, δοκιμή όλων των alarms και αποκατάσταση των ανωμαλιών, αντικατάσταση άλλων οκτώ [8] καρτών plc, προμήθεια και τοποθέτηση καλωδιώσεων 24 Χ 1 για τα ποδάρια της αριστερής κύριας μηχανής, ανεύρεση των καλωδιώσεων στα κουτιά διακλάδωσης και επανασύνδεσή τους, 48) ένωση alarm fault σε λέβητα, 49) επισκευή του ενισχυτή, ανεύρεση και επανασύνδεση των καλωδιώσεων στην κονσόλα της γέφυρας, αποκατάσταση βλάβης σε ηχείο τιμονάκι, προμήθεια και τοποθέτηση μικροφώνου και προενισχυτή σε πλώρη και πρύμνη, 50) γενική επιθεώρηση και καλιμπράρισμα στις στάθμες δεξαμενών, δοκιμή μία προς μία, απόφραξη σωληνώσεων αέρος, αποκατάσταση μικροανωμαλιών, 51) γενική δοκιμή όλων των τηλεφώνων του πλοίου, αποκατάσταση βλαβών σε διάφορα σημεία, επαναλειτουργία του τηλεφώνου του ανελκυστήρα, 52) αποκατάσταση βλάβης στο group stand by start pumps, αποκατάσταση βλάβης σε RPG (Reverse Power Generator No 4), 53) ταξινόμηση όλων των στοιχείων των generator PMS panels, αναβάθμιση του λογισμικού και επανατοποθέτηση των στοιχείων και 54) εξάρμωση του δεξιού computer του bow, μεταφορά στο συνεργείο και αντικατάσταση ηλεκτρονικών εξαρτημάτων, επαναφορά και επανατοποθέτησή του στο πλοίο. Για τις πρόσθετες αυτές εργασίες, οι οποίες στο από 2.2.2017 «κοστολόγιο εργασιών» αποτιμώνται, αντιστοίχως, σε εξακόσια εβδομήντα ευρώ (670 €), πεντακόσια ενενήντα ευρώ (590 €), τριακόσια ογδόντα ευρώ (380 €), δύο χιλιάδες εκατό ευρώ (2.100 €), τριακόσια ογδόντα ευρώ (380 €), επτακόσια εξήντα ευρώ (760 €), τέσσερις χιλιάδες εννιακόσια πενήντα ευρώ (4.950 €), διακόσια σαράντα ευρώ (240 €), χίλια οκτακόσια πενήντα ευρώ (1.850 €), τετρακόσια ενενήντα ευρώ (490 €), δύο χιλιάδες επτακόσια εξήντα ευρώ (2.760 €), τρεις χιλιάδες εκατό ευρώ (3.100 €), επτακόσια είκοσι έξι ευρώ (726 €), επτακόσια είκοσι έξι ευρώ (726 €), επτακόσια είκοσι έξι ευρώ (726 €), τριακόσια εξήντα τρία ευρώ (363 €), τριακόσια εξήντα τρία ευρώ (363 €), τριακόσια δύο ευρώ και πενήντα λεπτά (302,50 €), τριακόσια δύο ευρώ και πενήντα λεπτά (302,50 €), τριακόσια δύο ευρώ και πενήντα λεπτά (302,50 €), τετρακόσια ογδόντα τέσσερα ευρώ (484 €), τετρακόσια ογδόντα τέσσερα ευρώ (484 €), εξακόσια πέντε ευρώ (605 €), εξακόσια πέντε ευρώ (605 €), οκτακόσια τριάντα ευρώ (830 €), διακόσια ευρώ (200 €), χίλια ογδόντα ευρώ (1.080 €), εξακόσια δέκα ευρώ (610 €), δύο χιλιάδες επτακόσια είκοσι ευρώ (2.720 €), ενενήντα επτά ευρώ και είκοσι λεπτά (97,20 €), δύο χιλιάδες οκτακόσια ευρώ (2.800 €), εννιακόσια εξήντα ευρώ (960 €), πεντακόσια ευρώ (500 €), εννιακόσια δέκα ευρώ (910 €), επτακόσια ευρώ (700 €), είκοσι επτά χιλιάδες τετρακόσια πενήντα ευρώ (27.450 €), τρεις χιλιάδες οκτακόσια πενήντα ευρώ (3.850 €), επτακόσια πενήντα ευρώ (750 €), εννιακόσια δέκα ευρώ (910 €), επτακόσια ογδόντα ευρώ (780 €), πεντακόσια σαράντα ευρώ (540 €), χίλια ευρώ (1.000 €), επτακόσια ευρώ (700 €), χίλια πενήντα ευρώ (1.050 €), επτακόσια ενενήντα ευρώ (790 €), χίλια εννιακόσια εβδομήντα ευρώ (1.970 €), τριακόσια ογδόντα ευρώ (380 €), επτακόσια τριάντα ευρώ (730 €), διακόσια ευρώ (200 €), τρεις χιλιάδες διακόσια (3.200 €), εννιακόσια τριάντα ευρώ (930 €), εννιακόσια ευρώ (900 €), τετρακόσια πενήντα ευρώ (450 €), τρεις χιλιάδες οκτακόσια ογδόντα ευρώ (3.880 €), χίλια εκατόν πενήντα ευρώ (1.150 €), χίλια οκτακόσια δέκα ευρώ (1.810 €), δύο χιλιάδες επτακόσια τριάντα ευρώ (2.730 €), εννιακόσια ενενήντα ευρώ (990 €), τριακόσια πενήντα ευρώ (350 €), εξακόσια δέκα ευρώ (610 €), επτακόσια είκοσι ευρώ (720 €), εκατόν ογδόντα εννέα ευρώ (189 €), τέσσερις χιλιάδες εξακόσια ογδόντα ευρώ (4.680 €), χίλια εξακόσια είκοσι ευρώ (1.620 €), χίλια τριακόσια τριάντα ευρώ (1.330 €), εκατό ευρώ (100 €), επτακόσια πενήντα ευρώ (750 €), δύο χιλιάδες τριακόσια πενήντα ευρώ (2.350 €), εξακόσια ενενήντα ευρώ (690 €), χίλια εξακόσια ογδόντα ευρώ (1.680 €), τριακόσια πενήντα ευρώ (350 €), οκτώ χιλιάδες εκατό ευρώ (8.100 €), επτά χιλιάδες εννιακόσια ογδόντα ευρώ (7.980 €), τρεις χιλιάδες εννιακόσια ευρώ (3.900 €), εκατόν πενήντα ευρώ (150 €), δύο χιλιάδες τετρακόσια ευρώ (2.400 €), τρεις χιλιάδες επτακόσια ογδόντα ευρώ (3.780 €), χίλια διακόσια ευρώ (1.200 €), εξακόσια εβδομήντα ευρώ (670 €), τριακόσια ογδόντα ευρώ (380 €), χίλια τριακόσια εξήντα επτά ευρώ (1.367 €) και εξακόσια δέκα ευρώ (610 €) και συνολικώς σε εκατόν τριάντα οκτώ χιλιάδες επτακόσια εξήντα δύο ευρώ και εβδομήντα λεπτά (138.762,70 €), η ενάγουσα υποστηρίζει ότι εκτελέστηκαν κατόπιν ξεχωριστής για καθεμία τους συμφωνίας της με την εναγομένη, αντί της αντίστοιχης κατ’ αποκοπή συνομολογημένης τιμής, ενώ η αντίδικός της ισχυρίζεται ότι, όπως και οι αρχικές, έτσι και αυτές συμφωνήθηκε να αμειφθούν με βάση τον αριθμό των ημερομισθίων των τεχνιτών που θα τις εκτελούσαν, που θα λάμβαναν εκατόν ενενήντα ευρώ (190 €) για κάθε ημέρα (επτάωρης διάρκειας) εργασίας, δηλαδή είκοσι επτά ευρώ και δεκαπέντε λεπτά (27,15 €) ανά ώρα εργασίας, ποσό στο οποίο συμπεριλαμβανόταν και το εργολαβικό κέρδος της επιχείρησης της ενάγουσας. Δεν αμφισβητεί πάντως η εναγόμενη ότι όλες οι παραπάνω εργασίες, αρχικές και πρόσθετες, ανατέθηκαν στην ενάγουσα και εκτελέστηκαν πράγματι από αυτήν, όπως και ότι το συνολικό έργο παραδόθηκε προσηκόντως στις 11.8.2017 και παραλήφθηκε από την ίδια. Επιπλέον, η εναγόμενη αποδεικνύει ότι κατά τη διάρκεια των εργασιών κατέβαλε τμηματικά στην εργολάβο το συνολικό χρηματικό ποσόν των εβδομήντα μιας χιλιάδων επτακοσίων εξήντα ευρώ (71.760 €), το οποίο υπερβαίνει εκείνο που η αντίδικός της συνομολογεί ότι έλαβε (57.500 €) κατά δεκατέσσερις χιλιάδες διακόσια εξήντα ευρώ (14.260 €). Ειδικότερα, η εναγόμενη κατέβαλε: 1] στις 17.9.2015 πεντακόσια ευρώ (500 €) σε μετρητά στον πατέρα της ενάγουσας ……………….. ……………….., που δεν αμφισβητείται ότι εισέπραξε για λογαριασμό της, 2] στις 10.8.2016 χίλια οκτακόσια ευρώ (1.800 €) σε μετρητά στον ίδιο, που δεν αμφισβητείται ότι εισέπραξε για λογαριασμό της, 3] στις 17.8.2016 τετρακόσια εξήντα ευρώ (460 €) σε μετρητά στην ενάγουσα, 4] την 1η.9.2016 χίλια ευρώ (1.000 €) σε μετρητά στον ……………….. ……………….., που δεν αμφισβητείται ότι εισέπραξε για λογαριασμό της κόρης του, 5] στις 3.10.2016 πεντακόσια ευρώ (500 €) σε μετρητά στον ίδιο, που δεν αμφισβητείται ότι εισέπραξε για λογαριασμό της ενάγουσας, 6] στις 20.1.2017 χίλια ευρώ (1.000 €) σε μετρητά στην τελευταία, 7] στις 14.7.2017 πεντακόσια ευρώ (500 €) σε μετρητά στην ίδια (βλ. το υπ’ αριθμ. …../14.7.2017 ένταλμα πληρωμής της εναγόμενης) και 8] στις 9.6.2017 πέντε χιλιάδες ευρώ (5.000 €) με έμβασμά της στον υπ’ αριθμ. ………… τραπεζικό λογαριασμό της ……………….., που της υποδείχθηκε από την ενάγουσα (βλ. το υπ’ αριθμ. …………../9.6.2017 ένταλμα πληρωμής της εναγομένης, την εντολή πιστώσεως του εν λόγω λογαριασμού που υπογράφει ο νόμιμος εκπρόσωπός της και το από 9.6.2017 email της ενάγουσας), ενώ, επιπλέον, εξέδωσε 9] στις 3.3.2016 την υπ’ αριθμ. …………….. μεταχρονολογημένη επιταγή, για ποσό πέντε χιλιάδων ευρώ (5.000 €), πληρωτέα από τον υπ’ αριθμ. ……….. τηρούμενο στο ……. της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία ALPHA BANK AE λογαριασμό της εναγόμενης, σε διαταγή του ……………….. ……………….., με ημεροχρονολογία φερομένης εκδόσεώς της την 10η.5.2016, η οποία δεν αμφισβητείται ότι εξοφλήθηκε από την πληρώτρια (βλ. σχετ. το υπ’ αριθμ. ……../3.3.2016 ένταλμα πληρωμής της εναγόμενης, τη με αριθμ. ………………../4.3.2016 απόδειξη είσπραξης του ……………….. ……………….. και το σώμα της ως άνω επιταγής, που προσκομίζεται σε αντίγραφο), 10] στις 7.10.2016 την υπ’ αριθμ. ……………………….. μεταχρονολογημένη επιταγή, για ποσό πέντε χιλιάδων ευρώ (5.000 €), συρόμενη από τον ως άνω λογαριασμό της εναγόμενης, σε διαταγή της ενάγουσας, με ημεροχρονολογία φερομένης εκδόσεώς της την 8η.2.2017, η οποία δεν αμφισβητείται ότι εξοφλήθηκε από την πληρώτρια ALPHA BANK (βλ. σχετ. το υπ’ αριθμ. …………./7.10.2016 ένταλμα πληρωμής της εναγόμενης και το σώμα της ως άνω επιταγής, που προσκομίζεται σε αντίγραφο), 11] στις 7.11.2016 την υπ’ αριθμ. ………….. μεταχρονολογημένη επιταγή, για ποσό πέντε χιλιάδων ευρώ (5.000 €), συρόμενη από τον ως άνω λογαριασμό της εναγόμενης, σε διαταγή της ενάγουσας, με ημεροχρονολογία φερομένης εκδόσεώς της την 15η.3.2017, η οποία δεν αμφισβητείται ότι εξοφλήθηκε από την πληρώτρια ALPHA BANK (βλ. σχετ. το υπ’ αριθμ. ……………../7.11.2016 ένταλμα πληρωμής της εναγόμενης και το σώμα της ως άνω επιταγής, που προσκομίζεται σε αντίγραφο), 12] στις 12.12.2016 τις υπ’ αριθμ. ……………….. και …………………… δύο [2] μεταχρονολογημένες επιταγές, για ποσό δώδεκα χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ (12.500 €) η καθεμία, συρόμενες από τον ως άνω λογαριασμό της εναγόμενης, σε διαταγή της ενάγουσας, με ημεροχρονολογία φερομένης εκδόσεως της πρώτης την 30η.4.2017 και της δεύτερης την 30η.5.2017, οι οποίες δεν αμφισβητείται ότι εξοφλήθηκαν από την πληρώτρια ALPHA BANK (βλ. σχετ. το υπ’ αριθμ. ……/7.10.2016 ένταλμα πληρωμής της εναγόμενης και τα σώματα των ως άνω επιταγών, που προσκομίζονται σε αντίγραφο), 13] στις 7.2017 την υπ’ αριθμ. …….. επιταγή, για ποσό δύο χιλιάδων ευρώ (2.000 €), συρόμενη από τον ως άνω λογαριασμό της εναγόμενης, σε διαταγή της ενάγουσας, η οποία δεν αμφισβητείται ότι εξοφλήθηκε από την πληρώτρια ALPHA BANK (βλ. σχετ. το υπ’ αριθμ. ………./14.7.2017 ένταλμα πληρωμής της εναγόμενης και το σώμα της ως άνω επιταγής, που προσκομίζεται σε αντίγραφο), 14] στις 7.8.2017 την υπ’ αριθμ. …….. επιταγή, για ποσό δεκαπέντε χιλιάδων ευρώ (15.000 €), συρόμενη από τον ως άνω λογαριασμό της εναγόμενης, σε διαταγή της ενάγουσας, η οποία δεν αμφισβητείται ότι εξοφλήθηκε από την πληρώτρια ALPHA BANK (βλ. σχετ. το υπ’ αριθμ. ……/7.8.2017 ένταλμα πληρωμής της εναγόμενης και το σώμα της ως άνω επιταγής, που προσκομίζεται σε αντίγραφο) και 15] στις 18.8.2017 την υπ’ αριθμ. …….. επιταγή, για ποσό τεσσάρων χιλιάδων ευρώ (4.000 €), συρόμενη από τον ως άνω λογαριασμό της εναγόμενης, σε διαταγή της ενάγουσας, η οποία δεν αμφισβητείται ότι εξοφλήθηκε από την πληρώτρια ALPHA BANK (βλ. σχετ. το υπ’ αριθμ. ………./18.8.2017 ένταλμα πληρωμής της εναγόμενης και το σώμα της ως άνω επιταγής, που προσκομίζεται σε αντίγραφο). Από τις καταβολές αυτές συνάγεται, πρώτον, ότι η εναρκτήρια πραγματοποιήθηκε πριν την υποβολή της προκαταρκτικής προσφοράς της ενάγουσας, γεγονός που σημαίνει ότι το έργο της είχε ανατεθεί πριν εξειδικευθούν οι όρων της εργολαβικής σύμβασης, πριν δηλαδή καθοριστούν οι ειδικότερες εργασίες που θα έπρεπε να εκτελεστούν και ο τρόπος υπολογισμού της αμοιβής της, δεύτερον, ότι οι μη αμφισβητούμενες καταβολές μετρητών στον …………………….. υποδηλώνουν ότι εκείνος εκπροσωπούσε άμεσα την ενάγουσα θυγατέρα του σε όλες τις συναλλαγές της με την εναγόμενη, γεγονός που επιβεβαιώνεται από το ότι όλα τα emails της τελευταίας  απευθύνονταν σ’ αυτόν προσωπικά και, τρίτον, ότι οι επιταγές που εξέδωσε η εργοδότρια είχαν αρχικώς τετράμηνη (ή πεντάμηνη σε μία [1] περίπτωση) μεταχρονολόγηση, πρακτική που εξακολούθησε μεν μέχρι τις 12.12.2016, οπότε εκδόθηκαν οι ως άνω υπ’ αριθμ. 12 δύο [2] μεταχρονολογημένες επιταγές αλλά είχε παύσει ήδη να τηρείται στις 14.7.2017, οπότε εκδόθηκε χωρίς μεταχρονολόγηση η ως άνω υπ’ αριθμ. 13 επιταγή, όπως και όλες οι μεταγενέστερες αυτής. Είχε, όπως συνομολογείται, μεσολαβήσει η έκδοση εκ μέρους της εναγομένης στις 24.1.2017, 2.3.2017, 17.3.2017 και 4.5.2017 σε διαταγή της ενάγουσας των με αριθμούς ………… τεσσάρων [4] μεταχρονολογημένων επιταγών, για ποσά δώδεκα χιλιάδων ευρώ  (12.000 €), δώδεκα χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ (12.500 €), δώδεκα χιλιάδων ευρώ (12.000 €) και δέκα χιλιάδων ευρώ (10.000 €), αντιστοίχως και συνολικώς για σαράντα έξι χιλιάδες πεντακόσια ευρώ (46.500 €), που σύρονταν από τον ως άνω λογαριασμό της εναγόμενης, με ημεροχρονολογία φερομένης εκδόσεως της πρώτης την 2α.7.2017, της δεύτερης την 3η.8.2017, της τρίτης την 20η.7.2017 και της τέταρτης την 10η.9.2017. Στα σχετικά εντάλματα πληρωμής που εξέδωσε η εναγόμενη (με αριθμούς ……../24.1.2017, ………/2.3.2017, ……./17.3.2017 και …………../4.5.2017) υπογράφουν ως δικαιούχοι των εντελλόμενων προς πληρωμή ποσών, ισοϋψών προς τις αξίες για τις οποίες εκδόθηκαν οι ως άνω επιταγές, τρίτα πρόσωπα και, συγκεκριμένα, το πρώτο ο .………………, το δεύτερο αδιευκρίνιστος υπογραφέας και τα λοιπά κάποιος “…………”, προς τους οποίους κατά λογική αναγκαιότητα η ενάγουσα οπισθογράφησε τους τίτλους χωρίς να διευκρινίζεται αν οι λήπτες τους είχαν σχέση με την εκτέλεση του αναληφθέντος από αυτήν έργου. Δεν αμφισβητείται πάντως ότι οι επιταγές αυτές δεν εμφανίστηκαν προς πληρωμή στην πληρώτρια ALPHA BANK. Έκτοτε, όμως, δηλαδή από την παρέλευση της οκταήμερης προθεσμίας εμφανίσεως της πρώτης, που φερόταν εκδοθείσα στις 2.7.2017, η εναγόμενη έπαυσε να εκδίδει μεταχρονολογημένες επιταγές σε διαταγή της ενάγουσας. Εν τω μεταξύ, στις 2.2.2017 η τελευταία κατάρτισε πίνακα, τον οποίο τιτλοφορεί «κοστολόγιο εργασιών» και στον οποίο κατέγραψε όλες τις εργασίες στις οποίες προέβη μέχρι την αποπεράτωση και την παράδοση του έργου που ανέλαβε, μαζί με τις αντίστοιχες αμοιβές των εργασιών αυτών, το ανεξόφλητο υπόλοιπο των οποίων ήδη αξιώνει από την εναγόμενη. Το έγγραφο αυτό απέστειλε στην αντίδικό της το μήνα Σεπτέμβριο του έτους 2017, μετά δηλαδή την παράδοση του έργου, έχοντας συμπεριλάβει και τις μεταγενέστερες της καταρτίσεώς του εργασίες, όπως λ.χ. την εκεί με αριθμό 23 αναφερόμενη «αποκατάσταση βλάβης στους αυτοματισμούς της ψυκτικής τροφίμων», που εκτελέστηκε, όπως στο ίδιο σημείο μνημονεύεται, στις 10.4.2017. Εξάλλου, για αδιευκρίνιστη αιτία, στις 3.4.2017 ο ………., ενεργών για λογαριασμό της ενάγουσας, απέστειλε email στην εναγόμενη με θέμα «ανάλυση λογαριασμών», στο οποίο διέλαβε επί λέξει τα ακόλουθα: «Μιας και φθάσαμε στη διασταύρωση των λογαριασμών, σημειώστε μια πρόχειρη ανάλυση με τα έξοδα που έχουν δημιουργηθεί μέχρι σήμερα: Α] ημερομίσθια σε πλοίο: 173 Β] ημερομίσθια στο εργαστήριό μας: 74 Σύνολο ημερομισθίων: 247 Χ 190 € (αντί για 220 €) = 46.930 € Γ] Υπερωρίες στο πλοίο: 204 Δ] Υπερωρίες στο εργαστήριό μας: 49 Σύνολο υπερωριών: 253 Χ 20 € (μέσο όρο) = 5.060 € Ε] Έξοδα επιταγών: 13.400 € Σύνολο Εργατικών και Επιταγών: 65.390 € Στ] Υλικά εγκεκριμένα: λίστες από 14.12.2016/21.3.2017 = 14.064 € + 3.371 € (ΦΠΑ) = 17.417 € Γενικό Σύνολο: 82.807 €. Εξ αυτών έχουμε λάβει σε επιταγές (όπως και εσείς αναφέρετε) 67.000 € + 5.500 € για Joval = 72.500 €. Τέλος, σημειώστε ότι με ένα πρόχειρο υπολογισμό μέχρι σήμερα, έχουμε φτάσει περίπου τις 110.000 € και υπολογίζουμε ότι θα κλείσει μεταξύ 150.000 € – 170.000 € περίπου. Με εκτίμηση ……………………». Με βάση όλα όσα προαναφέρθηκαν, ως προς το ζήτημα του τρόπου υπολογισμού της εργολαβικής αμοιβής, για το οποίο ερίζουν οι διάδικες, υποστηρίζοντας η μεν ενάγουσα ότι συμφωνήθηκε να αμείβεται κατ’ αποκοπή για κάθε συγκεκριμένη εργασία που εκτελούσε, η δε εναγόμενη ότι, αντιθέτως, η αμοιβή της αντιδίκου της θα υπολογιζόταν απολογιστικά με βάση τα ημερομίσθια των τεχνιτών της, στο συνομολογημένο ύψος των οποίων είχε συνυπολογιστεί το εργολαβικό κέρδος, πρέπει να σημειωθούν τα ακόλουθα: Ο ισχυρισμός της ενάγουσας φαίνεται καταρχάς να επιβεβαιώνεται, τουλάχιστον εν μέρει, ενόψει του ότι, αν υποτεθεί αληθές ότι το εργολαβικό αντάλλαγμα συμφωνήθηκε να προσδιοριστεί με βάση τα ημερομίσθια του προσωπικού που απασχόλησε η εργολάβος, δεν δικαιολογείται η υποβολή συγκεκριμένης τιμής για κάθε εργασία χωρίς αναφορά στα αντίστοιχα ημερομίσθια ή στον αριθμό των απαραίτητων εργατοτεχνιτών και των ημερών που θα χρειάζονταν για την αποπεράτωσή της, όπως έγινε με την προκαταρκτική και την επανυποβληθείσα στις 25.7.2016 προσφορές της ενάγουσας. Άλλωστε, αν ήθελε γίνει δεκτό ότι η εργοδότρια είχε ήδη εξαρχής συμφωνήσει απολογιστικό σύστημα υπολογισμού της εργολαβικής αμοιβής, δεν εξηγείται ο λόγος για τον οποίον αποδέχθηκε, χωρίς να αντιλέξει ως προς την προτεινόμενη κατ’ αποκοπή αμοιβή της εργολάβου, πέραν της αρχικής (προκαταρκτικής) προσφοράς της, [και] τις μεταγενέστερες (της 31ης.8.2016, της 1ης.2.2017 και της 9ης.3.2017), που αφορούσαν πρόσθετες εργασίες. Ο ίδιος ισχυρισμός υποσκάπτεται, όμως, ήδη εξαρχής με την επίκληση της ενάγουσας, αφενός, ότι έλαβε μέρος της αμοιβής της τμηματικά πριν την ολοκλήρωση του έργου και, αφετέρου, ότι απέστελλε στην αντίδικό της τακτικά προς ενημέρωσή της αναφορές για το κόστος των εργασιών, που δεν συνάδουν με συμφωνία κατ’ αποκοπή εργολαβικής αμοιβής, επειδή σε τέτοια περίπτωση ο εργολάβος το μεν δικαιούται την αμοιβή του μόνο μετά την εκπλήρωση της παροχής του, δηλαδή μετά την παράδοση του έργου ή του μέρους του στο οποίο αντιστοιχούν οι εργασίες των οποίων η αμοιβή συμφωνήθηκε κατ’ αποκοπή, όπως δεν εκθέτει εδώ ούτε αποδεικνύει η ενάγουσα ότι συνέβη, το δε δεν υποχρεούται σε ενημέρωση του εργοδότη για το κόστος των εργασιών κατά την πρόοδό τους, επειδή η ενοχή του τελευταίου είναι εκ των προτέρων καθορισμένη σε συγκεκριμένο χρηματικό ποσό, που δεν μπορεί να κυμανθεί ανάλογα με την εξέλιξη των εργασιών ούτε να παραλλάξει οποτεδήποτε μέχρι την αποπεράτωση του έργου, ενώ, εν συνεχεία, (ο ίδιος ισχυρισμός) αποδυναμώνεται από το γεγονός ότι η ενάγουσα δεν αποδεικνύει καμία άλλη ειδικότερη επιμέρους συμφωνία περί εκτελέσεως περαιτέρω (πρόσθετων) εργασιών έναντι αμοιβής υπολογιζόμενης με το σύστημα της αποκοπής, δηλαδή με εκ των προτέρων, δηλαδή πριν από την εκτέλεσή τους, ειδικά και ρητά συμφωνηθέν αντάλλαγμα. Εν τέλει ο αυτός ισχυρισμός της ενάγουσας αναιρείται πλήρως, δηλαδή ακόμα και ως προς τις εργασίες που της ανατέθηκαν κατόπιν της αρχικής και των από 25.7.2016, 31.8.2016, 1.2.2017 και 3.9.2017 μεταγενέστερων προσφορών της, από το περιεχόμενο της προαναφερθείσας ηλεκτρονικής επιστολής του …………….. Πράγματι, η επιστολή αυτή δεν θα είχε λόγο ύπαρξης αν ήταν αληθές ότι η εργολαβική αμοιβή συμφωνήθηκε απαρχής με το σύστημα της αποκοπής. Καταρχάς επειδή δεν θα μπορούσε να γίνει λόγος για «διασταύρωση των λογαριασμών», αφού όταν η αμοιβή του εργολάβου προσδιορίζεται εκ των προτέρων σε συγκεκριμένο ποσόν κανείς από τους συμβαλλόμενους δεν χρειάζεται να τηρεί «λογαριασμό», επειδή ο μεν εργολάβος γνωρίζει τι θα εισπράξει και φέρει τον κίνδυνο της ανατίμησης των υλικών ή του εργατικού κόστους, ο δε εργοδότης ότι θα καταβάλει το ποσόν που συμφώνησε. Δεύτερον, επειδή η αναφορά στα ημερομίσθια του προσωπικού του εργολάβου και ο υπολογισμός των εξόδων του με βάση αυτά αποκτά νόημα μόνον αν η εργολαβική αμοιβή έχει συμφωνηθεί να υπολογίζεται απολογιστικά. Και, τρίτον, επειδή ο ………… στις 3.4.2017 ταυτίζει την αμοιβή των ημερομισθίων και των υπερωριών του προσωπικού της ενάγουσας (190 € και 20 € αντίστοιχα) με τα αντίστοιχα ποσά επί των οποίων η εργοδότρια υποστήριξε στην μεταγενέστερη αγωγή της ότι επήλθε συμφωνία για τον καθορισμό της εργολαβικής αμοιβής, αν και η ενάγουσα υποστηρίζει ότι ουδέποτε πριν την έναρξη της αντιδικίας τέθηκε ζήτημα απολογιστικού υπολογισμού της αμοιβής της. Επιπλέον, στην ως άνω επιστολή δεν γίνεται αναφορά στην προκαταρκτική προσφορά της ενάγουσας ούτε στις από 25.7.2016, 31.8.2016, 1.2.2017 και 9.3.2017 μεταγενέστερες ούτε ο συντάκτης της επισημαίνει ότι τουλάχιστον ως προς αυτές συμφωνήθηκαν συγκεκριμένα ποσά, μη συναρτώμενα προς τα ημερομίσθια των βοηθών εκπληρώσεως της εργολάβου, όπως θα έπρεπε να συμβαίνει αν είχε προηγηθεί συμφωνία κατ’ αποκοπή αμοιβής. Προσθέτως, προσδιορίζονται τα «έξοδα» της ενάγουσας με αναφορά μόνον στο κόστος προμήθειας των υλικών από το ελεύθερο εμπόριο, το οποίο, όμως, κατά την αγωγή και όπως έχει ήδη κριθεί τελεσιδίκως, μετακυλίστηκε συμβατικά στην εναγόμενη και χωρίς μνεία της αξίας των υλικών που η ενάγουσα διέθεσε από το απόθεμά της, που φέρεται με την αγωγή της ότι βάρυναν την εναγόμενη, με αποτέλεσμα η διατύπωση της εν λόγω επιστολής να επιτρέπει το συμπέρασμα ότι το κόστος αυτό είχε συνυπολογιστεί στο ύψος των ημερομισθίων. Ίσως εκ περισσού, επισημαίνεται, όμως, εδώ και ότι στο ίδιο email γίνεται λόγος για «έξοδα επιταγών», ύψους δεκατριών χιλιάδων τετρακοσίων ευρώ (14.300 €), των οποίων δεν διευκρινίζεται η έννοια, προστίθενται πάντως στο συνολικό ποσό που φέρεται να βαρύνει την εργοδότρια. Η επισήμανση γίνεται, αφενός, επειδή στο ίδιο κείμενο ο ……………….. μνημονεύει ότι μέχρι τη σύνταξή του (3.4.2017) η ενάγουσα είχε λάβει εξήντα επτά χιλιάδες ευρώ (67.000 €) από την είσπραξη επιταγών, μολονότι μέχρι τότε είχε παρέλθει η προθεσμία εμφανίσεως μόνον των τριών [3] πρώτων από τις προαναφερθείσες επιταγές, συνολικής αξίας δεκαπέντε χιλιάδων ευρώ (15.000 €), οι οποίες και δεν αμφισβητείται ότι εξοφλήθηκαν, ενώ δεν είχε μέχρι τότε (3.4.2017) παρέλθει η ημερομηνία φερομένης εκδόσεως των (κατά τη χρονολογική σειρά της εκδόσεώς τους) πέντε [5] επόμενων, από τις οποίες οι τρεις [3] είχαν, όπως προκύπτει, οπισθογραφηθεί σε τρίτους και, αφετέρου, επειδή η χρέωση στον εκδότη τους των «εξόδων» εκάστης επιταγής δεν μπορεί να έχει άλλη έννοια από την παραδοχή του δανειστή ότι οι επιταγές περιήλθαν κατ’ αξία στην περιουσία του, η οποία επιβαρύνθηκε με έξοδα (επειδή λ.χ. προεξόφλησε τους μεταχρονολογημένους τίτλους εκτός του τραπεζικού συστήματος), των οποίων το ποσό επιρρίπτεται στον εκδότη, που αποδέχθηκε την προεξόφληση αυτή, αφού ανέχθηκε υπογραφή τρίτου στο ένταλμα πληρωμής που εξέδωσε προς την αντισυμβαλλόμενη του και για τη δική της πληρωμή. Η κρίση του Δικαστηρίου ότι ο περί καθορισμού της εργολαβικής αμοιβής με το σύστημα της αποκοπής ισχυρισμός της ενάγουσας είναι αβάσιμος όσον αφορά το σύνολο των εργασιών που της ανατέθηκαν επιβεβαιώνεται, τέλος, από την αναφορά στο ως άνω email τόσον του ποσού των μέχρι τότε εξόδων της εργολάβου όσον και του ποσού στο οποίο είχε μέχρι το ίδιο χρονικό σημείο ανέλθει η οφειλή της εργοδότριας. Πράγματι, από την αντιδιαστολή των «εξόδων», που προσδιορίστηκαν σε ογδόντα δύο χιλιάδες οκτακόσια επτά ευρώ (82.807 €) προς τη συνολική οφειλή, που προσδιορίστηκε ως έγγιστα σε εκατόν ένδεκα χιλιάδες ευρώ (110.000 €), συνάγεται ότι η προκύπτουσα διαφορά (των περίπου 27.000 €) δεν μπορεί να αντιστοιχεί παρά μόνον στο εργολαβικό κέρδος, το οποίο με τον τρόπο αυτό εκτιμάται ότι ανερχόταν σε ποσοστό 25% περίπου, υπολογιζόμενο επί του εργολαβικού κόστους. Όλα τα ανωτέρω ο ………….. δεν θα είχε λόγο να αναφέρει παρά μόνον αν ως βάση του καθορισμού της αμοιβής της ενάγουσας είχε ήδη συμφωνηθεί από την έναρξη της επιχειρηματικής συνεργασίας των διαδίκων ο υπολογισμός με βάση το πραγματικό κόστος του εργολάβου για την εκτέλεση του έργου, επί του οποίου θα προστίθετο το καθαρό εργολαβικό κέρδος, εκφραζόμενο σε ποσοστό επί του αθροίσματος των πραγματικών δαπανών. Όμως, ο τρόπος αυτός καθορισμού της εργολαβικής αμοιβής (cost plus fee), που αντιστοιχεί κατά το νόμο στη μέθοδο του απολογιστικού προσδιορισμού της, όπως ακριβώς και η εναγόμενη υποστηρίζει, αναιρεί την κύρια βάση της ένδικης αγωγής και, ταυτόχρονα, και την επικουρική της, κατά την οποία η επίμαχη εργολαβική αμοιβή πρέπει να υπολογιστεί με βάση το σύνηθες αντάλλαγμα για εργασίες του ιδίου είδους εκτελεσθείσες στον ίδιο τόπο και χρόνο με τις επίδικες, αφού η ειθισμένη αμοιβή οφείλεται μόνον αν δεν υπάρχει άλλη συμφωνία περί αυτής, προϋπόθεση που δεν συντρέχει εν προκειμένω. Από το «κοστολόγιο εργασιών» της ενάγουσας δεν μπορεί να συναχθεί αντίθετο συμπέρασμα, αφού η εναγόμενη το αμφισβήτησε αμέσως μετά την αποστολή του, δεδομένου ότι με την από 18.10.2017 επιστολή της προς την ενάγουσα αποτίμησε την οφειλόμενη αμοιβή της με βάση τις ώρες της εργασίας του προσωπικού της και την παρέπεμψε είτε στη διαιτησία του Τεχνικού Επιμελητηρίου είτε στην δικαστική επίλυση της διαφοράς τους. Τα ανωτέρω δεν αναιρούνται ούτε από τα εμμάρτυρα αποδεικτικά μέσα ούτε από τις συζητήσεις που προηγήθηκαν της αναθέσεως του ενδίκου έργου στην ενάγουσα, καθώς ως προς αυτές ο ενόρκως υπέρ της εναγόμενης βεβαιών ……… αναφέρει ότι ο ……………… επισκέφθηκε το πλοίο με το συνεργείο του το μήνα Σεπτέμβριο του έτους 2015 και ότι σε μεταγενέστερη συνάντησή του με τον ………….., που  πραγματοποιήθηκε στην οικία του μάρτυρα, που θα αναλάμβανε, όπως πράγματι συνέβη, την επίβλεψη των εργασιών για λογαριασμό της πλοιοκτήτριας, συμφωνήθηκε η ανάληψη από τον πρώτο, δια της επιχείρησης της θυγατέρας του, όλων των εργασιών επισκευής των ηλεκτρολογικών και ηλεκτρονικών συστημάτων του πλοίου, αντί ανταλλάγματος που θα καθοριζόταν με βάση το σύνολο των ωρών απασχόλησης του προσωπικού που η εργολάβος θα διέθετε και θα ανερχόταν σε εκατόν ενενήντα ευρώ (190 €) ανά ημέρα επτάωρης απασχόλησης για κάθε τεχνίτη, ενώ κάθε ώρα υπερωριακής εργασίας θα αμειβόταν προς είκοσι ευρώ (20 €), καθώς και ότι ο ……., σε απάντηση σχετικής ερώτησης του νομίμου εκπροσώπου της εργοδότριας, που επιθυμούσε να προϋπολογίσει τη δαπάνη τους, παρείχε τη διαβεβαίωση ότι το συνολικό κόστος, συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων ανταλλακτικών, δεν θα υπερέβαινε τις εκατό χιλιάδες ευρώ (100.000 €). Τα ίδια βεβαιώνει και ο έτερος μάρτυρας της εναγόμενης ………….., του οποίου όμως η γνώση των γεγονότων προέρχεται, όπως ο ίδιος παραδέχεται, από αναφορές των ….. και ………. Από την άλλη, οι ενόρκως υπέρ της ενάγουσας βεβαιούντες ……… και ………………….., που δεν θα μπορούσαν να γνωρίζουν το περιεχόμενο της αρχικής συμφωνίας, παρά μόνον από διηγήσεις του ………………, επιβεβαιώνουν ότι το κόστος των επισκευαστικών εργασιών είχε εκτιμηθεί εξαρχής και ότι ανερχόταν σε εκατόν είκοσι χιλιάδες ευρώ (120.000 €) περίπου, χωρίς την αξία των υλικών που θα τα προμήθευε ο πλοιοκτήτης, διευκρινίζουν, όμως, ότι η εκτίμηση αυτή αναφερόταν στις αρχικές εργασίες και δεν συμπεριελάμβανε τις πρόσθετες, που ανατέθηκαν στην ενάγουσα κατά την πρόοδο του έργου. Ο δε …………. στη δική του ένορκη βεβαίωση δεν επιβεβαιώνει τη συνάντησή του με τον ………….., την οποία, πάντως, η εφεσίβλητη δεν αρνείται ρητά αλλά υποστηρίζει ότι όλες οι εργασίες, αρχικές και πρόσθετες, κοστολογήθηκαν κατ’ αποκοπή και η αμοιβή τους συμφωνήθηκε μετά την υποβολή ξεχωριστής για καθεμία προσφοράς της ενάγουσας, την οποία ζητούσε πριν την ανάθεσή τους η εναγόμενη – εργοδότρια, χωρίς, όμως, να διευκρινίζει ούτε αυτός ούτε η ενάγουσα ούτε με ποιο φυσικό πρόσωπο συνήφθησαν στο όνομα για λογαριασμό της εναγόμενης οι αντίστοιχες συμβάσεις ούτε αν οι αποδεικνυόμενες τμηματικές καταβολές εξοφλούσαν κάθε ξεχωριστή εργασία μετά το πέρας της ή αν πραγματοποιούνταν ενδιαμέσως ούτε, βέβαια, ποιο ήταν το νόημα της από 3.4.2017 ηλεκτρονικής επιστολής του και γιατί εκεί δεν επανέλαβε όσα βεβαιώνει ενόρκως. Με βάση όλα όσα προαναφέρθηκαν κρίνεται ότι η ενάγουσα δεν ανταποκρίθηκε στο δικονομικό της βάρος να αποδείξει ότι η αμοιβή της συμφωνήθηκε να καθοριστεί κατ’ αποκοπή για κάθε επιμέρους εργασία την εκτέλεση της οποίας ανέλαβε και όχι απολογιστικώς, όπως η εναγόμενη ανταπέδειξε, με αποτέλεσμα να αποβαίνει απορριπτέος και ο επικουρικός ισχυρισμός της περί ειθισμένης αμοιβής. Σημειώνεται εδώ ότι, ακόμα και αν υποτεθεί ότι η ενάγουσα συμφώνησε να λάβει ως κατ’ αποκοπή αμοιβή της για την εκτέλεση των αρχικών εργασιών, που της ανατέθηκαν κατόπιν της προκαταρκτικής προσφοράς της, όπως αυτή βελτιώθηκε στις 25.7.2016 και των πρόσθετων, που ανέλαβε μετά την αποδοχή των από 31.8.2016, 1.2.2017 και 9.3.2017 μεταγενέστερων προσφορών της εκ μέρους της εναγομένης, το χρηματικό ποσόν των πενήντα χιλιάδων επτακοσίων ενενήντα ενός ευρώ (25.150 € + 25.641 € = 50.791 €) συνολικά, έχει ήδη ως προς αυτό εξοφληθεί μετά τις ως άνω τμηματικές καταβολές της αντιδίκου της (ύψους 71.760 €), που υπερκαλύπτουν όχι μόνον τις αμοιβές της αυτές αλλά και το τίμημα των υλικών που μεταπώλησε στην αντίδικό της (ύψους 14.633 €) και κρίθηκε ήδη τελεσιδίκως ότι της οφείλεται. Για την πληρότητα της αιτιολογίας της παρούσας θα σημειωθεί και ότι το παρόν Δικαστήριο δεν μπορεί να επιδικάσει στην ενάγουσα όσα η εναγόμενη προκύπτει ότι εξακολουθεί να της οφείλει (δεδομένου ότι η παράδοση των επιταγών της, που δεν εμφανίστηκαν προς πληρωμή, δεν μπορεί να ερευνηθεί αν απέσβεσαν ισόποσα το χρέος της λόγω του απαραδέκτου της επαναφοράς του αντίστοιχου ισχυρισμού), αθροίζοντας προς τούτο στο σύνολο των ωρών απασχόλησης των τεχνιτών της ενάγουσας που συνομολογεί η εναγόμενη, το ως άνω εκτιμώμενο ποσοστό εργολαβικού κέρδους, επειδή, σε τέτοια περίπτωση, το διατακτικό της (καταψηφιστικής) αποφάσεώς του θα στηριζόταν σε αγωγική βάση που ουδέποτε προβλήθηκε και θα υπερέβαινε έτσι το δικονομικό αντικείμενο της δίκης.

V. Κατ’ ακολουθίαν όλων των προαναφερθέντων πρέπει να γίνει δεκτή η ένδικη έφεση και να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη κατά το προσβληθέν και ανατραπέν κεφάλαιό της, με το οποίο κρίθηκε ότι η ενάγουσα δικαιούται εργολαβικού ανταλλάγματος προσδιοριζόμενου κατά ένα μέρος του κατ’ αποκοπή και κατά τα λοιπά με βάση την συνηθισμένη για τις ανάλογες εργασίες αμοιβή. Στη συνέχεια, αφού κρατηθεί η υπόθεση προς κατ’ ουσίαν εκδίκαση από το παρόν Δικαστήριο κατά το μέρος της αυτό, πρέπει να απορριφθεί η αγωγή κατά το αντίστοιχο κεφάλαιό της ως ουσιαστικά αβάσιμη. Επιπλέον, πρέπει να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα της εκκαλούσας, κατά το σχετικό αίτημά της, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, σε βάρος της εφεσίβλητης λόγω της ήττας της (άρθρα 176 και 183 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό και, τέλος, να αποδοθεί στην εκκαλούσα το κατατεθέν παράβολο.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζοντας κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσία την έφεση.

Διατάσσει την απόδοση στην εκκαλούσα του κατατεθέντος παραβόλου.

Εξαφανίζει την υπ’ αριθμ. 2651/2020 οριστική απόφαση του Ναυτικού Τμήματος του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ως προς το αναφερόμενο στο σκεπτικό κεφάλαιό της.

Κρατεί και δικάζει την υπόθεση.

Απορρίπτει κατά το διακρατηθέν κεφάλαιο την από 1ης.7.2019 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………………/1.7.2019 αγωγή ως ουσιαστικά αβάσιμη.

Επιβάλλει σε βάρος της ενάγουσας τα δικαστικά έξοδα της εναγομένης για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε δέκα χιλιάδες ευρώ (10.000 €).

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 10 Μαρτίου 2023, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                            Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ