Αριθμός Απόφασης 236/2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Β΄ ΤΜΗΜΑ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ιωάννα Ξυλιά, Εφέτη και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΚΑΛΟΥΣΑΣ – ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: …….., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ξενοφώντα Αθανασιάδη (ΑΜ: …… ΔΣΠειρ) και κατέθεσε προτάσεις.
ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΚΛΗΣΗ – ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: …….., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Γεώργιο Σμυρναίο (ΑΜ: ……. ΔΣΘ) και κατέθεσε προτάσεις.
Η εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 03-04-2017 υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ…../ΕΑΚ……../2017 αγωγή της κατά της εκκαλούσας, με την οποία ζητούσε όσα αναφέρονται σ’ αυτήν. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 1802/2019 οριστική απόφαση του Δικαστηρίου εκείνου, ερήμην της εκκαλούσας, με την οποία έγινε δεκτή η αγωγή. Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού η εναγομένη και ήδη εκκαλούσα, με την από 20-06-2019 έφεσή της, το πρωτότυπο της οποίας κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου στις 21-06-2019 με ΓΑΚ …. και ΕΑΚ…./2019, αντίγραφο δε αυτής κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, στις 27-06-2019, με ΓΑΚ …. και ΕΑΚ…../2019 και συζητήθηκε, εκδοθείσας της υπ’ αριθ. 518/25-10-2021 απόφασης του Δικαστηρίυ αυτού, με την οποία κηρύχθηκε ματαιωθείσα η συζήτηση της έφεσης. Ήδη με την από 11-01-2022 υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ…./ΕΑΚ…/12-01-2022 κλήση της εφεσίβλητης προσδιορίστηκε εκ νέου προς συζήτηση η έφεση, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης αυτής, και γράφηκε στο οικείο πινάκιο.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο στην αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και συζητήθηκε. Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις που κατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση με την από 11-01-2022 υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ…./ΕΑΚ…/12-01-2022 κλήση της εφεσίβλητης, που προσδιορίστηκε για να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης αυτής, η από 20-06-2019 έφεση της εναγομένης και ήδη εκκαλούσας, το πρωτότυπο της οποίας κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου στις 21-06-2019 με ΓΑΚ …. και ΕΑΚ…/2019, αντίγραφο δε αυτής κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, στις 27-06-2019, με ΓΑΚ …. και ΕΑΚ……/2019, εκδοθείσας της υπ’ αριθ. 518/25-10-2021 απόφασης του Δικαστηρίου αυτού, με την οποία κηρύχθηκε ματαιωθείσα η συζήτηση της έφεσης. Η έφεση αυτή, στρεφόμενη κατά της υπ’ αριθ. 1802/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, το οποίο δικάζοντας κατά την τακτική διαδικασία, ερήμην της εναγομένης, δέχθηκε την υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ…… / ΕΑΚ……….. / 11-04-2017 αγωγή και υποχρέωσε την τελευταία να καταβάλει στην ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη το ποσό των 30.016 ευρώ νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 19 ΚΠολΔ). Έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 495§§1 και 2, 511, 513§1 εδ. β, 516§1, 517, 518§1 και 520§1 ΚΠολΔ, αφού από την προσκομιζόμενη από την εφεσίβλητη υπ’ αριθ. …../24-05-2019 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιά με έδρα τον Πειραιά ……… αποδεικνύεται ότι εκριβές αντίγραφο αυτής επιδόθηκε στην εκκαλούσα την 24-05-2019, το δε πρωτότυπο της κρινόμενης έφεσης κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου την 21-06-2019, ήτοι εντός της προθεσμίας των 30 ημερών από την επίδοσή της. Εξάλλου έχει κατατεθεί για το παραδεκτό της στο δημόσιο ταμείο το με κωδικό …………… e-παράβολο ποσού εκατό (100) ευρώ κατ’ άρθρο 495§3 Α περ. β΄ ΚΠολΔ. Πρέπει επομένως η έφεση να γίνει τυπικά δεκτή, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση και το παρόν Δικαστήριο να κρατήσει την υπόθεση και να ερευνήσει την αγωγή κατά την ίδια ως πρωτοδίκως τακτική διαδικασία.
Με την υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ… / ΕΑΚ….. / 11-04-2017 αγωγή της η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη ισχυρίστηκε ότι είναι φοιτήτρια και κατοικούσε από το 2010 με την οικογένειά της σε διαμέρισμα β΄ ορόφου που βρίσκεται στην πολυκατοικία που είναι χτισμένη επί της οδού …………… στο Κερατσίνι, στον 3ο όροφο της οποίας διαμένει η εναγομένη και ήδη εκκαλούσα με τον σύζυγό της. Ότι οι σχέσεις μεταξύ των δύο οικογενειών είναι τεταμένες και όταν την 10-05-2011 είχε εισέλθει στο ασανσέρ, αντιμετώπισε την εναγομένη η οποία εξεδήλωσε σε βάρος της την περιγραφόμενη στην αγωγή της εξυβριστική, απειλητική και βίαιη συμπεριφορά, που είχε ως αποτέλεσμα να της δημιουργήσει φόβο και ανησυχία, καθώς και ψυχοσωματικές διαταραχές, για την αντιμετώπιση των οποίων αναγκάστηκε να λάβει φαρμακευτική αγωγή. Ζήτησε δε να γίνει δεκτή η αγωγή της και να υποχρεωθεί η εναγομένη να της καταβάλει ως αποζημίωση για ιατρικές δαπάνες το ποσό των 60 ευρώ και ως χρηματική ικανοποίηση, λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από την αδικοπρακτική συμπεριφορά της, το ποσό των 29.956 ευρώ, επιφυλλασσόμενη να ζητήσει το επιπλέον ποσό των 44 ευρώ, κατά την παράστασή της ως πολιτικώς ενάγουσα από τα αρμόδια ποινικά δικαστήρια, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής. Με το παραπάνω περιεχόμενο και αίτημα, η αγωγή ασκήθηκε αρμοδίως ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (άρθρα 7, 9, 14§2 και 22 ΚΠολΔ), για να δικαστεί κατά την τακτική διαδικασία και είναι ορισμένη και νόμιμη, ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 297, 299, 914, 932, 340, 345, 346 ΑΚ, 330, 333, 361 ΠΚ, 176 επ. ΚΠολΔ. Πρέπει επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν, δεδομένου ότι για το καταψηφιστικό αίτημα αυτής καταβλήθηκε το προσήκον τέλος δικαστικού ενσήμου, με τις ανάλογες υπέρ τρίτων επιβαρύνσεις (βλ. το υπ. αρ. ………. e – παράβολο).
Με το δικόγραφο της έφεσής της η εναγομένη – εκκαλούσα προέβαλε ένσταση παραγραφής της ένδικης αξίωσης και ζήτησε την απόρριψη της αγωγής, διότι από τον χρόνο που η ενάγουσα – εφεσίβλητη έλαβε γνώση της άδικης σε βάρος της πράξης και του υπαιτίου, την 10η Μαΐου 2011, ως τον χρόνο άσκησης της ένδικης αγωγής (11-04-2017) παρήλθε χρονικό διάστημα μεγαλύτερο της πενταετίας. Η ένσταση αυτή παραδεκτά προτείνεται και είναι νόμιμη (άρθρα 247, 251, 937 ΑΚ). Περαιτέρω η ενάγουσα – εφεσίβλητη προέβαλε με τις προτάσεις της αντέσταση διακοπής αυτής, διότι είχε καταθέσει για την άσκηση της ένδικης αξίωσης την υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. ………./2014 αγωγή της, από την οποία παραιτήθηκε με την άσκηση της κρινόμενης, έχει επέλθει επομένως διακοπή της παραγραφής με την άσκηση της προηγούμενης, από την οποία παραιτήθηκε, αφού άσκησε εμπρόθεσμα την κρινόμενη αγωγή. Η αντένσταση αυτή της εφεσίβλητης – εναγομένης είναι ορισμένη και νόμιμη, ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 261, 263 ΑΚ. Περαιτέρω πρέπει να γίνει δεκτή ως και κατ’ ουσίαν βάσιμη και να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη η ένσταση παραγραφής που προέβαλε η εναγομένη, ως προς το αιτούμενο ποσό των 29.956 ευρώ, για χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη η ενάγουσα από την εκτιθέμενη στην αγωγή αδικοπρακτική συμπεριφορά της εναγομένης, αφού για τα ίδια ως άνω πραγματικά περιστατικά, που φέρονται ότι τελέστηκαν στις 10-05-2011 η ενάγουσα άσκησε την υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ…./ΕΑΚ……/06-11-2014 αγωγή της ενώπιον του ίδιου Δικαστηρίου, που επέδωσε στην εναγομένη την 18-11-2014 (βλ. προσκομιζόμενη υπ’ αριθ. ……./18-11-2014 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Πρωτοδικείου Αθηνών ……….), ζητώντας να της επιδικαστεί για την ίδια αιτία το ποσό των 30.000 ευρώ. Περαιτέρω με την κρινόμενη υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ……/ΕΑΚ………/11-04-2017 αγωγή της, που επιδόθηκε στην εναγομένη την 12-04-2017 (βλ. προσκομιζόμενη υπ’ αριθ. ……/12-04-2017 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Πειραιά …….) η ενάγουσα παραιτήθηκε του αρχικού ως άνω δικογράφου της, αφετέρου ζήτησε να της επιδικαστεί το ανωτέρω ποσό ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, με αποτέλεσμα να επέλθει διακοπή της παραγραφής της αξίωσής της ως προς αυτό. Αντίθετα, η αξίωσή της αποζημίωσης, ύψους 60 ευρώ για νοσήλια, που το πρώτον ζητεί να της επιδικαστεί με την κρινόμενη αγωγή της και κατά τα εκτίθέμενα σ’ αυτήν δαπάνησε το αργότερο ως το τέλος Ιουνίου του έτους 2011, έχει υποκύψει στην πενταετή παραγραφή, διότι η ενάγουσα δεν την περιέλαβε στην ασκηθείσα από 18-11-2014 αγωγή της, αλλά τον πρώτον την διεκδίκησε με την κρινόμενη, που επιδόθηκε στην εναγομένη την 11-04-2017, με αποτέλεσμα, από τότε που έλαβε γνώση της ζημίας και του υποχρέου (τέλος Ιουνίου 2011) ως τον χρόνο άσκησης της αγωγής, να έχει παρέλθει χρονικό διάστημα μεγαλύτερο της πενταετίας, απορριπτομένης στο σημείο αυτό της αντένστασης διακοπής της παραγραφής της ενάγουσας και δεκτής γενομένης εν μέρει ως και κατ’ ουσίαν βάσιμης της ένστασης παραγραφής που προέβαλε η εναγομένη.
Από τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν με επίκληση, συμπεριλαμβανομένης σ’ αυτά της υπ’ αριθ. ………/19-01-2012 ένορκης βεβαίωσης του ……. ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιά ………, που προσκομίζει με επίκληση η εφεσίβλητη, η οποία παρότι δεν ελήφθη κατόπιν νομότυπης και εμπροθεσμης κλήτευσης της αντιδίκου της, ως εκ του χρόνου σύνταξής της δεν ελήφθη προκειμένου να χρησιμοποιηθεί στην παρούσα δίκη και λαμβάνεται υπόψη προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, κατ’ άρθρο 336 ΚΠολΔ, μη λαμβανομένης υπόψη υπ’ αριθ. …../03-08-2017 ένορκης βεβαίωσης των ……. και ….. . ενώπιον της Ειρηνοδίκη Νίκαιας, που προσκομίζει με επίκληση η εναγομένη, η οποία ελήφθη μετά από κλήτευση της ενάγουσας ως αγνώστου διαμονής, με την αιτιολογία ότι στο δικόγραφο της αγωγής της δήλωσε διεύθυνση κατοικίας από την οποία κατά τα εκτιθέμενα σ’ αυτό είχε αποχωρήσει, αφού αφενός δεν αρκούν τα περιστατικά αυτά για να θεωρηθεί κάποιος διάδικος ως αγνώστου διαμονής, αφού θα πρέπει αφενός να μην είναι κοινώς γνωστή η διαμονή, αφετέρου να καταβλήθηκε κάθε δυνατή προσπάθεια ανεύρεσής της, με τα συνήθη μέσα επιμέλειας, που υπαγορεύεται από τις αρχές της καλής πίστης που οφείλουν να τηρούν οι διάδικοι, στην προκειμένη δε περίπτωση, που είχε ήδη κατατεθεί και επιδοθεί στην εναγομένη το δικόγραφο της αγωγής, γνώριζε τον πληρεξούσιο δικηγόρο και διορισθέντα ταυτόχρονα με τον τρόπο αυτό ως αντίκλητο της ενάγουσας (96 § 1 και 143 §§ 1,4 ΚΠολΔ), είχε επομένως την υποχρέωση να γνωστοποιήσει την εξέταση μαρτύρων σ’ αυτόν, υποχρεωτικά, στην περίπτωση που η εναγομένη είναι άγνωστης διαμονής (βλ. και ΑΠ 1054/2004 ΕλλΔικ 2007.169, Ν. Κλαμαρής/Σ. Κουσούλης/Σ. Πανταζόπουλος, Πολιτική Δικονομία, 3η έκδ., 2016, § 26, σ. 472, Μ. Μαργαρίτη, ΚΠολΔ, έκδ. 2012, τόμος Ι, άρθρο 135, σελ. 267, αρ. 7 και τις εκεί παραπομπές σε Νομολογία), καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας και τους κανόνες της λογικής, που λαμβάνει υπόψη αυτεπαγγέλτως το Δικαστήριο και χωρίς να διατάξει ιδιαίτερες αποδείξεις, κατ’ άρθρο 336 ΚΠολΔ, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η εναγομένη είναι υπάλληλος της Δνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Π. Ε. Πειραιά Π.Ε. / Γεωπόνων. Ανταποκρίνεται επάξια στα καθήκοντά της με την ειδικότητα αυτή, είναι σύζυγος του ………… και κατοικεί με αυτόν και τα ανήλικα (το έτος 2010) τέκνα τους σε διαμέρισμα του 3ου ορόφου μιας πολυκατοικίας που βρίσκεται στην οδό ……….. στο Κερατσίνι. Στην ίδια πολυκατοικία, σε ιδιόκτητο διαμέρισμα του 2ου ορόφου αυτής, εγκαταστάθηκε από τον Ιούλιο 2010 με την οικογένειά του και ο πατέρας της ενάγουσας, ……… Ωστόσο, μεταξύ των ανωτέρω, αλλά και ευρύτερου αριθμού συνοίκων της ίδιας οικοδομής, εμφανίστηκαν από την αρχή προβλήματα, που αφορούσαν σε αυθαίρετες κατασκευές του 4ου ορόφου, επί του οποίου ο …………. είχε διηρημένη ιδιοκτησία, αλλά και αποκλειστική χρήση του υπόλοιπου στεγασμένου χώρου αυτού, τη συμμετοχή του στις κοινόχρηστες δαπάνες, τη διαχείριση των κοινοχρήστων της πολυκατοικίας και τη χρήση του ανελκυστήρα. Στα πλαίσια των ήδη τεταμένων σχέσεων, το πρωί της 10ης Μαΐου 2011, η ενάγουσα χρησιμοποίησε τον ανελκυστήρα, προκειμένου να κατέβει στο ισόγειο για να μεταβεί στη σχολή της, καθώς ήταν τότε φοιτήτρια του τμήματος τοπογράφων – μηχανικών του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Την ίδια στιγμή ωστόσο κάλεσε τον ανελκυστήρα και η εναγομένη, για να συνοδεύσει τον ανήλικο γιο της σε δραστηριότητά του, με αποτέλεσμα αυτός να ακινητοποιηθεί αρχικά στον 3ο όροφο. Όταν άνοιξε η πόρτα, στη θέα της ενάγουσας, η εναγομένη, η οποία αρνείτο τη χρήση του ανελκυστήρα στην οικογένεια ………., με επιθετικό ύφος απηύθυνε στην ενάγουσα τις φράσεις «κάνε μου τη χάρη παλιομαλακισμένο και βγες τώρα από το ασανσέρ», στη δε άρνηση της τελευταίας, άρχισε να την τραβάει για να την βγάλει από αυτό, παρά τη θέλησή της και χωρίς να έχει η ενάγουσα τέτοια υποχρέωση. Στις εκκλήσεις του ανηλίκου γιου της να σταματήσει, απάντησε «δεν θα πάει πουθενά το μαλακισμένο» και συνέχισε να εμποδίζει την κάθοδο της ενάγουσας, η οποία κατάφερε τελικά να κλείσει τόσο τις εσωτερικές όσο και την εξωτερική πόρτα του ανελκυστήρα και να κατέβει στο ισόγειο. Εκεί την ανέμενε και πάλι η εναγομένη, η οποία είχε κατέβει από τις σκάλες και τής απηύθυνε τις φράσεις «δεν τελειώσαμε εδώ παλιομαλακισμένο, θα το φας το κεφάλι σου», δημιουργώντας σ’ αυτήν τρόμο και ανησυχία, καθώς και αίσθημα ανασφάλειας για το επόμενο χρονικό διάστημα. Ωστόσο δεν αποδείχθηκε ότι και τα συμπτώματα δυσχέρειας στην αναπνοή, που εμφάνισε η ενάγουσα την 22-05-2011, επιγαστραλγίας και οπισθοστερνικού βάρους, λόγω διαπιστωθείσας γαστρίτιδας, καθώς και βρογχικού άσθματος, που εμφάνισε η ενάγουσα την 31-05-2011, για τα οποία της χορηγήθηκε το σκεύασμα LAPRAZOL, συνδέονται αιτιωδώς με το ανωτέρω περιστατικό, ούτε ότι οι «ψυχοπιεστικοί παράγοντες του περιβάλλοντός της», που γνωματεύει στην από 10-06-2011 γνωμάτευσή της η Ψυχίατρος ………… οφείλονται στην ανωτέρω συμπεριφορά της εναγομένης. Η ως άνω παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά της εναγομένης, η οποία προσέβαλε την τιμή και την υπόληψη της ενάγουσας, της προκάλεσε φόβο και ταραχή και προσπάθησε με τη βία να την εξαναγκάσει να προβεί σε πράξη για την οποία δεν είχε υποχρέωση, προσέβαλε την προσωπικότητα της ενάγουσας, ηλικίας τότε 20 ετών και προξένησε σ’ αυτήν ηθική βλάβη, για τη χρηματική ικανοποίηση της οποίας πρέπει να της καταβάλει το ποσό των 2.000 ευρώ, που κρίνεται από το Δικαστήριο εύλογο και δίκαιο, λαμβανομένης υπόψη της παράνομης πράξης και του βαθμού του πταίσματος της εναγομένης, των συνθηκών υπό τις οποίες έλαβε χώρα η ένδικη πράξη, της έκτασης της προσβολής της παθούσας, αλλά και της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των μερών, εκ των οποίων η ενάγουσα ήταν κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής διδακτορική φοιτήτρια, απόφοιτη του Μετσόβιου Πολυτεχνείου του Τμήματος Τοπογράφων Πολιτικών Μηχανικών, αριστούχος, ήδη 26 ετών, η δε εναγομένη ως προαναφέρθηκε δημόσια υπάλληλος, σύζυγος και μητέρα δύο αγοριών ηλικίας σήμερα 18 και 14 ετών, η οποία είναι επιφορτισμένη με τα έξοδα διατροφής της οικογένειάς της και τις δαπάνες εκπαίδευσης των τέκνων τους, αφού ο σύζυγός της είναι άνεργος, τηρουμένης της αρχής της αναλογικότητας. Με την έφεσή της η εναγομένη ζήτησε την απόρριψη της αγωγής ως ουσιαστικά αβάσιμης, επειδή η ενάγουσα άσκησε αυτήν κατά παράβαση της διάταξης του άρθρου 281 ΑΚ, επειδή αφενός άσκησε αυτήν μετά από χρονικό διάστημα 6 ετών, αφετέρου προκαλεί με την άσκησή της δυσβάστακτες γι’ αυτήν οικονομικές συνέπειες, αφού είναι δημόσια υπάλληλος, αμοιβόμενη με μικρό μηνιαίο μισθό, η δε συνεχής προσφυγή της οικογένειας της ενάγουσας στη Δικαιοσύνη σε βάρος της με αγωγές και μηνύσεις έχει εξαντλήσει οικονομικά την ίδια και την οικογένειά της. Ο ισχυρισμός αυτός ωστόσο είναι απορριπτέος ως νομικά αβάσιμος, διότι και αληθή υποτιθέμενα τα πραγματικά περιστατικά που τον στηρίζουν, δεν επαρκούν για την αποδυνάμωση του δικαιώματος της ενάγουσας, η οποία δεν δημιούργησε με τη συμπεριφορά της στην ενάγουσα την πεποίθηση ότι δεν θα ασκήσει το δικαίωμά της. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η υπό κρίση αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσία βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, λόγω της προπεριγραφόμενης αδικοπρακτικής συμπεριφοράς της, το ποσό των 2.000 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, απορριπτομένου κατά τα λοιπά του υπόλοιπου αιτούμενου ποσού ως ουσιαστικά αβάσιμου. Τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της εναγομένης, κατά το μέρος της ήττας της (άρθρα 178, 183, 191§2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό, να διαταχθεί δε η επιστροφή του πραβόλου στην εκκαλούσα, επειδή η έφεσή της έγινε δεκτή (άρθρο 495§3 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσίαν την έφεση.
Εξαφανίζει την υπ’ αριθ. 1802/2019 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτική διαδικασία).
Διακρατεί και δικάζει κατ’ ουσίαν την υπόθεση.Δέχεται εν μέρει την υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου ΓΑΚ……/ΕΑΚ………/11-04-2017 αγωγή.
Υποχρεώνει την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής.
Επιβάλλει σε βάρος της εκκαλούσας – εναγομένης μέρος της δικαστικής δαπάνης της εφεσίβλητης – ενάγουσας και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, την οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.Διατάσσει την επιστροφή στην εκκαλούσα του κατατεθέντος με κωδικό …………… e- παραβόλου.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις 3 Μαΐου 2023, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ