Αριθμός 285/2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(Τμήμα Ναυτικών Διαφορών)
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Αντώνιο Αλαπάντα, Εφέτη, τον οποίον όρισε ο Πρόεδρος Εφετών και από τη Γραμματέα Κ.Σ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στις …………………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του εκκαλούντος – καλούντος: ………………, που παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου του Νικολάου Γερασίμου, με δήλωση κατ΄ άρθρο 242§2 ΚΠολΔ , ο οποίος προκατέθεσε προτάσεις.
Της εφεσίβλητης –καθ΄ης η κλήση: εταιρείας με έδρα στη ……………. Αττικής και την επωνυμία «……………..», ως οιονεί καθολικής διαδόχου με απορρόφηση της εταιρείας με την επωνυμία «……………», νομίμως εκπροσωπουμένης, που παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου της Χρήστου Πλέγκα, με δήλωση κατ΄ άρθρο 242§2 ΚΠολΔ , ο οποίος προκατέθεσε προτάσεις.
Ο ενάγων άσκησε την από 3.2.2014 με αρ. εκθ. καταθ. …../2014 αγωγή στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς και ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σε αυτήν. Το Δικαστήριο αυτό εξέδωσε την υπ’ αρ. 2366/2015 οριστική απόφασή του, με την οποία απέρριψε την αγωγή αυτή. Την απόφαση αυτή προσέβαλε ο ενάγων αρχικά με την από 10.8.2015 (αρ.καταθ. …../2015) έφεσή του που απορρίφθηκε με την υπ΄ αρ. 463/2017 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, ως απαράδεκτη (λόγω μη καταβολής του παραβόλου εκ του άρθρου 495 ΚΠολΔ). Κατόπιν, ο ενάγων- εκκαλών άσκησε την από 19.9.2017 έφεσή του (αρ. καταθ. …………./2017) που προσδιορίστηκε με την υπ’ αρ. καταθ. ………./2017 πράξη του Δικαστηρίου τούτου για τη δικάσιμο της 7.12.2017 και εκδόθηκε η με αρ. 246/2018 απόφαση που απέρριψε ομοίως ως απαράδεκτη την έφεση αυτή (ως δεύτερη έφεση και ως εκπρόθεσμη). Μετά ταύτα, ο ενάγων – εκκαλών άσκησε την από 27.9.2018 και με αρ. καταθ. …………../2018 αίτηση αναίρεσης κατά της απόφασης αυτής που έγινε δεκτή με την υπ΄ αρ. 254/2022 απόφαση του Αρείου Πάγου και αναιρέθηκε η ως άνω απόφαση (246/2018) του Δικαστηρίου τούτου. Ο ενάγων- εκκαλών επανέφερε προς συζήτηση την ως άνω από 19.9.2017 έφεση του με την από 11.5.2022 κλήση (με αρ. εκθ. καταθ. …………./2022) για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, με αύξοντα αρ. πινακίου ……, ζητώντας να γίνει δεκτή για τους λόγους που αναφέρονται σε αυτήν. Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων παραστάθηκαν κατά τα προαναφερόμενα.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Επειδή, κατά το άρθρο 579 § 1 ΚΠολΔ, αν αναιρεθεί η απόφαση, οι διάδικοι επανέρχονται στην κατάσταση που υπήρχε πριν από την απόφαση που αναιρέθηκε και η διαδικασία πριν από την απόφαση αυτή ακυρώνεται, μόνον εφόσον στηρίζεται στην παράβαση για την οποία έγινε δεκτή η αναίρεση, κατά δε το άρθρο 581 §§ 1 και 2 ΚΠολΔ, στο δικαστήριο της παραπομπής η υπόθεση εισάγεται και συζητείται με κλήση μέσα στα όρια που διαγράφονται με την αναιρετική απόφαση και αφού κατατεθούν προτάσεις. Από τις διατάξεις αυτές συνάγεται ότι, η αναίρεση της απόφασης και επομένως και η εξαφάνιση της μπορεί να είναι ολική ή μερική. Τούτο θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο έχουν προσβληθεί όλα ή κάποιο από τα περισσότερα κεφάλαια της (ΑΠ 1150/2017, ΑΠ 336/2013, ΝΟΜΟΣ). Η έκταση της αναιρέσεως προκύπτει από το συγκεκριμένο περιεχόμενο της αναιρετικής αποφάσεως και κατισχύει κάθε αντίθετης γενικής διατυπώσεως αυτής (ΑΠ 336/2013, ο.π). Θεωρείται ότι αναιρείται στο σύνολό της, όταν η αναιρετική απόφαση, κατά το διατακτικό της, δεν περιορίζει με σχετική διάταξη του την αναίρεση σε ορισμένο ή ορισμένα κεφάλαια της όλης δίκης ή ως προς μερικούς μόνον από τους διαδίκους (Ολ.ΑΠ 27/2007, ΝοΒ 2007, 1830). Αν αναιρεθεί η απόφαση στο σύνολό της, αποβάλλει την ισχύ της και οι διάδικοι επανέρχονται στην πριν από αυτήν κατάσταση (ΑΠ 1123/2017, ΝΟΜΟΣ) και αναβιώνει η αίτηση παροχής έννομης προστασίας (έφεση, αγωγή, ΑΠ 1150/2017, ΑΠ 336/2013, ο.π). Στην προκείμενη περίπτωση, για την υπό κρίση υπόθεση (η πορεία της οποίας αναλύεται ανωτέρω), η εκδοθείσα απόφαση του Δικαστηρίου τούτου με αρ. 246/2018, με την οποία απορρίφθηκε ως απαράδεκτη η υπό κρίση έφεση (ως δεύτερη έφεση και ως εκπρόθεσμη), αναιρέθηκε στο σύνολό της με την υπ΄ αρ. 254/2022 απόφαση του Αρείου Πάγου, όπως σαφώς προκύπτει από το κείμενο της και συνεπώς απέβαλε αυτή την ισχύ της, οι διάδικοι επανήλθαν στην πριν από αυτήν κατάσταση και αναβιώνει η αίτηση παροχής έννομης προστασίας με την ως άνω από 19.9.2017 έφεση.
Επειδή η υπό κρίση από 19.9.2017 έφεση του ηττηθέντος πρωτοδίκως ενάγοντος κατά της υπ’ αρ. 2366/10.6.2015 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τμήμα ναυτικών διαφορών) που εκδόθηκε κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία (προ του ν. 4335/2015), αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, κατ’ άρθρο 19 περ. α` ΚΠολΔ (και 51§6 ν. 2172/1993), αφού αυτή κατατέθηκε από τον εκκαλούντα στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς στις 19.9.2017, όπως προκύπτει από την παρά πόδας του δικογράφου έφεσης υπ’ αρ. …………../2017 έκθεση κατάθεσης της Γραμματέως του Δικαστηρίου αυτού και έχει ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως (εντός τριετίας από τη δημοσίευση της εκκαλουμένης), σύμφωνα με τα άρθρα 511, 513 § 1 στοιχ. β`, 516 § 1, 517 εδ. α`, 518 § 2 και 520 § 1 ΚΠολΔ και συνεπώς, παραδεκτώς, κατ’ άρθρο 532 ΚΠολΔ, δεδομένου ότι: α) κατατέθηκε το προβλεπόμενο στο άρθρο 495 ΚΠολΔ παράβολο για την άσκηση έφεσης με αρ. ……………….., ποσού 100 € και β) δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης. Επομένως, πρέπει η έφεση αυτή να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρα 522, 533 § 1 ΚΠολΔ), κατά την ίδια με την πρωτοβάθμια τακτική διαδικασία.
Επειδή με την από 3.2.2014 αγωγή (με αρ. εκθ. καταθ. ……………/2014) ο ενάγων ιστορούσε ότι ασφάλισε στην εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία, σύμφωνα με το ασφαλιστήριο συμβόλαιο και τους όρους του Ινστιτούτου Ασφαλιστών Λονδίνου από 1.11.1985, το μηχανοκίνητο σκάφος αναψυχής του «Γ» («U»), με αρ. Νηολογίου Πειραιώς …….. , έναντι των ρητώς αναφερομένων στην ως άνω σύμβαση θαλασσίων κινδύνων, μεταξύ των οποίων και οι κίνδυνοι κλοπής και πυρκαγιάς. Ότι η συμφωνηθείσα ασφαλιζόμενη αξία του σκάφους προσδιορίστηκε στο ποσό των 190.000 €, με βάση την από 29.5.2012 έκθεση εκτιμητών – πραγματογνωμόνων που υπέδειξε στον ενάγοντα η εναγομένη. Ότι στις 10.4.2013 το σκάφος αυτό κλάπηκε στη Μαρίνα Αλίμου, γεγονός που κατήγγειλε ο ενάγων την 13.4.2013 στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιώς, την 15.4.2013 ανήγγειλε εγγράφως στην εναγομένη και λίγες ημέρες μετά, το σκάφος αυτό βρέθηκε σε βραχώδη ακτή, στο νοτιοδυτικό άκρο της νήσου «Πάτροκλος», στον Σαρωνικό κόλπο, πλην όμως είχε καθολικά καταστραφεί, λόγω πυρκαγιάς. Με βάση αυτό το ιστορικό ζητούσε, με απόφαση προσωρινά εκτελεστή, να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει το ποσό των 190.000 €, νομιμοτόκως από 15.4.2013, άλλως από 28.11.2013, ημέρα επίδοσης σχετικής εξώδικης δήλωσης του προς την εναγομένη, άλλως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής αυτής μέχρι την εξόφληση και να καταδικαστεί αυτή στην καταβολή της δικαστικής του δαπάνης. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την ως άνω εκκαλούμενη απόφαση του (2366/2015), απέρριψε την αγωγή αυτή ως ουσία αβάσιμη και συμψήφισε τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων , κατ΄ άρθρο 179 ΚΠολΔ.
Επειδή με την ως άνω από 19.9.2017 έφεσή του, παραπονείται ο εκκαλών ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την ως άνω εκκαλούμενη απόφαση του, εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις (και με αντιφατική αιτιολογία) και απέρριψε την ως άνω αγωγή του, ενώ θα έπρεπε να την κάνει δεκτή στο σύνολό της.
Επειδή, κατά το άρθρο 27§1 του αγγλικού Μarine Insurance Act (M.I.A) 1906 (που ισχύει για τις ασφαλιστικές περιπτώσεις που επήλθαν έως 1.8.2016, οπότε –εφεξής- ισχύει ο νέος Μ.Ι.Α 2015) το θαλάσσιο ασφαλιστήριο διακρίνεται σε αποτιμημένο και μη αποτιμημένο. Αποτιμημένο ή προσδιορισμένης αξίας (valued policy) είναι το ασφαλιστήριο, το οποίο προσδιορίζει τη συμφωνημένη αξία του ασφαλισμένου πράγματος (άρθρο 27§2 Μ.Ι.Α 1906), η οποία αποτελεί πλήρη και αδιαμφισβήτητη (conclusive) απόδειξη μεταξύ του ασφαλιστή και του ασφαλισμένου της ασφαλιστέας αξίας του πράγματος, ανεξαρτήτως εάν πρόκειται περί ολικής ή μερικής απώλειας (άρθρο 27§3 Μ.Ι.Α 1906) και αποτελεί το ποσό που τελικά θα λάβει ο ασφαλισμένος σε περίπτωση ολικής απώλειας, ακόμα και εάν είναι μεγαλύτερο από την πραγματική αξία του πράγματος, εκτός εάν συντρέχει απάτη του ασφαλισμένου (fraud –δεν αρκεί δηλαδή η απλή πλάνη του ασφαλιστή, ουσιώδης ή επουσιώδης) ή παράβαση από αυτόν της αρχής της υπέρτατης καλής πίστης (utmost good faith) κατά τα άρθρα 17- 20 Μ.Ι.Α 1906, οπότε ο ασφαλιστής μπορεί να αποστεί της συμβάσεως αυτής (to avoid the contract). Σκοπός των συχνών στην πράξη ασφαλιστηρίων αυτών είναι η ασφάλεια των συναλλαγών, η γρήγορη εκκαθάριση της αποζημίωσης και η αποφυγή των διενέξεων ως προς την αξία του πράγματος που ασφαλίστηκε. Αντίθετα, το μη αποτιμημένο ασφαλιστήριο ή μη προσδιορισμένης αξίας (unvalued policy, άρθρο 28 Μ.Ι.Α 1906) είναι αυτό που δεν ορίζει την αξία του αντικειμένου της ασφάλισης και αυτή καθορίζεται μεταγενέστερα με τον τρόπο που αναφέρει ο νόμος αυτός (Howard Bennett, The Law of Marine Insurance, 1996, Oxford University Press, κεφ. 18.1 και 18.4, σελ. 344-346 και 360-362, αντίστοιχα. Invesiones Manria S.A v. Drake Insurance co –The Dora- 1989, 1 Lloyd’s Rep. 69, 92. ΑΠ 1784/2006, ΝΟΜΟΣ. Βλ. και Αχ. Μπεχλιβανίδη, Η υπερασφάλιση στη θαλάσσια ασφάλιση, εις Ε.Ν.Δ 2006, 81 επ, με μνεία κυρίως στην παρεμφερή διάταξη του άρθρου 268 ΚΙΝΔ και επ’ αυτής την Ολ.ΑΠ 9/1990, ΕΝΔ 1991, 1). Εξ, άλλου, όταν το ασφαλισμένο πράγμα καταστρέφεται ή βλάπτεται κατά τρόπο που παύει να αποτελεί πράγμα του είδους που ασφαλίστηκε ή εάν ο ασφαλισμένος στερείται ανεπανόρθωτα το πράγμα, υφίσταται πραγματική ολική απώλεια (actual total loss). Στην περίπτωση αυτή δεν απαιτείται δήλωση εγκατάλειψης, κατ΄ άρθρο 57§§1, 2 Μ.Ι.Α 1906 (Howard Βennett, ο.π, κεφ. 18.5, σελ. 362 επ.).
Επειδή από την επανεκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων αποδείξεως και ανταποδείξεως που δόθηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και περιλαμβάνονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημοσίας συνεδρίασης και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα (μεταξύ των οποίων και οι καταθέσεις των μαρτύρων και τα λοιπά έγγραφα της σχετικής δικογραφίας που σχηματίστηκε από το Κ.Λ.Π/Διοίκηση Ασφαλείας, καθώς και οι γνωμοδοτήσεις- μελέτες νομομαθών) που προσκομίζουν με επίκληση οι διάδικοι στο Δικαστήριο τούτο (και τα έγγραφα που προσκομίστηκαν παραδεκτώς για πρώτη φορά, κατ΄ άρθρο 529§1 ΚΠολΔ, δηλαδή δεν υπάρχει βαριά αμέλεια ούτε πρόθεση στρεψοδικίας), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: δυνάμει του με αριθμό ………………… από 11.12.2012 ασφαλιστηρίου συμβολαίου, το οποίο σύναψε ο ενάγων με την εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία «………………..» (οιονεί καθολική διάδοχος με απορρόφηση της οποίας είναι η εφεσίβλητη εταιρεία με την επωνυμία «……………………», κατά τα άρθρα 68- 77α ν. 2190/1920 και 54 ν. 4172/2013, αρ. καταχωρ. Γ.Ε.ΜΗ ………./2.1.2018 της σχετικής με αρ. 252/2.1.2018 απόφασης του Τμήματος Χρηματοπιστωτικών Ιδρυμάτων της Δ/νσης Εταιρειών & Γ.Ε.ΜΗ του Υπουργείου Οικονομίας & Ανάπτυξης), αυτή ασφάλισε το μηχανοκίνητο πλαστικό σκάφος (αναψυχής) του με το όνομα «Γ» («U»), έτους ναυπήγησης 1990, αρ. Νηολογίου Πειραιώς …., κ.ο.χ 44,95, κ.κ.χ 35,45, συνολικού μήκους 15,63 μέτρων, πλάτους 4,52 μέτρων, το οποίο φέρει δύο εξωλέμβιες μηχανές πετρελαίου τύπου DETROIT 6V92TA, ιπποδύναμης (2Χ435=) 870 HP. Ειδικότερα, συμφωνήθηκε νόμιμα (κατ’ άρθρο 3§1 του Κανονισμού Ε.Κ 593/2008) ότι η σύμβαση ασφάλισης αυτή διέπεται από το αγγλικό δίκαιο και τους (γνωστούς στην πρακτική) γενικούς όρους ευθύνης σκαφών αναψυχής του Ινστιτούτου Ασφαλιστών Λονδίνου (Institute Yacht Clauses) της 1.11.1985, οι οποίοι ενσωματώθηκαν στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο, ότι το χρονικό διάστημα ασφάλισης ήταν από 12.12.2012 έως 12.6.2013, ότι η ασφαλιζόμενη αξία ανερχόταν συνολικά στο ποσό των 190.000 € (που αναλύεται σε αξία σκάφους και εξαρτημάτων 65.000 €, αξία μηχανής 60.000 € και αξία ειδικού εξοπλισμού 65.000 €) και ότι το ασφάλιστρο υπολογίστηκε στο ποσό των 1.094 €. Πριν από την κατάρτιση της επίδικης σύμβασης θαλάσσιας ασφάλισης, ο ενάγων πρότεινε ως ασφαλιζόμενο ποσό, με βάση την αξία του σκάφους του, αυτό των 230.000 € και η εναγομένη του αντιπρότεινε πέντε γραφεία πραγματογνωμόνων, από τα οποία ο ενάγων επέλεξε το γραφείο με την επωνυμία «……………….», για να διενεργηθεί ο προασφαλιστικός έλεγχος του σκάφους, με τον προσδιορισμό της αξίας του και τη σύνταξη σχετικής έκθεσης. Ούτως, συντάχθηκε η από 29.5.2012 (με αρ. 2693) αναλυτική έκθεση εκτίμησης της κατάστασης του σκάφους (condition survey report) από τους εξειδικευμένους (στον κλάδο αυτόν) πραγματογνώμονες ………….. και ……………. Η έκθεση αυτή συντάχθηκε κατόπιν επιθεώρησης του σκάφους που έγινε στις 10.5.2012, παρουσία του ενάγοντος, στο ναυπηγείο «…….» στη Γλυφάδα Αττικής, διαλαμβάνει γενική περιγραφή του σκάφους (general description), περιγραφή του κέλυφους (hull), των καταστρωμάτων (decks, fly bridge deck, main deck, navigation bridge, galley, main lounge, cabin/lower deck), των εγκαταστάσεων καταστρώματος, του εξοπλισμού πρόσδεσης (deck fittings and mooring equipment) και του εξοπλισμού διάσωσης και πυρόσβεσης (life saving and fire fighting equipment), είναι αναλυτική και εμπεριστατωμένη, με πλούσιο ενσωματωμένο φωτογραφικό υλικό και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το σκάφος αυτό ήταν σε ικανοποιητική κατάσταση (satisfactory condition, ήτοι στη 2η στη σειρά από τις 5 συνολικά της σχετικής κλίμακας αξιολόγησης) και η γενικά εκτιμώμενη αξία αυτού κατά το χρόνο της έρευνας ανερχόταν στο ποσό των 190.000 €. Κατόπιν, η έκθεση αυτή τέθηκε υπόψη της εναγομένης που δεν εξέφρασε αντίρρηση κατά αυτής και δη ως προς την αξία του ως άνω σκάφους και ακολούθως καταρτίστηκε η επίδικη σύμβαση ασφάλισης, στην οποία αναφέρεται ως δηλωθείσα αξία και ασφαλιζόμενο ποσό το ανωτέρω των 190.000 €, ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι το σκάφος αυτό ήταν αξιόπλοο (είχε επιθεωρηθεί στις 3 και 7/5/2012 και είχε εκδοθεί το με αρ. ….. από 8/5/2012 πρωτόκολλο επιθεώρησης, με ισχύ έως 2/5/2016) και είχε υποστεί προσφάτως εκτεταμένη ανακαίνιση, με δαπάνες ύψους 60.000 € περίπου χωρίς Φ.Π.Α (εργασίες συντήρησης, τοποθέτηση υδραυλικής σκάλας, κατασκευή πλατφόρμας, τοποθέτηση εντοιχισμένης γερμανικής κουζίνας, καινούργιες ηλεκτρικές συσκευές, νεροχύτες, μπαταρίες σε W.C και κουζίνα, μοκέτες, στόρια, βινύλια, αντικατάσταση Deck με ΤΕΑΚ στο ½ του σκάφους). Το συμβόλαιο αυτό είναι αποτιμημένο ή προσδιορισμένης αξίας (valued policy) και όχι μη αποτιμημένο (όπως εσφαλμένα έκρινε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο), κατά τα αναφερόμενα στη μείζονα πρόταση, διότι σαφώς σε αυτό προσδιορίζεται η συμφωνημένη αξία του ασφαλισμένου ένδικου σκάφους, η οποία προέκυψε μετά από προσυμβατικό έλεγχο που διενεργήθηκε με πρωτοβουλία της εναγόμενης ασφαλίστριας εταιρείας και αποτελεί τη βάση της ένδικης ασφαλιστικής αποζημίωσης. Περαιτέρω, στις 13.4.2013, ο ενάγων δήλωσε στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιώς (Κ.Λ.Π) και κατέθεσε ενόρκως για την κλοπή του ως άνω σκάφους του από το χώρο ελλιμενισμού του, στην προβλήτα της αναγνωρισμένης και δημοφιλούς Μαρίνας Αλίμου (με 1.100 περίπου θέσεις που αποτελεί ασφαλή και φυλασσόμενο χώρο ελλιμενισμού σκαφών με την ύπαρξη του αναγκαίου φωτισμού, ηλεκτρονικού συστήματος ελέγχου πρόσβασης στις αποβάθρες και κλειστού κυκλώματος καμερών ασφαλείας), που συνέβη την 10.4.2013 και περί ώρα 11.00 (προφανώς χωρίς άδεια απόπλου) και υπέβαλε έγκληση κατά αγνώστων. Ακολούθως, την 15.4.2013, ο ενάγων προέβη σε έγγραφη δήλωση (αναγγελία) ζημίας προς την εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία, μέσω του ασφαλιστικού του συμβούλου, ………………. και αργότερα, το σκάφος βρέθηκε σε βραχώδη ακτή πλησίον αβαθών στη νοτιοδυτική ακτή της νήσου Πάτροκλος, στον Σαρωνικό κόλπο, κατεστραμμένο ολοσχερώς λόγω πυρκαγιάς που έλαβε χώρα την 10.4.2013, γεγονός που γνωστοποιήθηκε εγγράφως στον ενάγοντα την 24.4.2013 από το Σταθμάρχη Λιμένος του Λ/Σ Παλαιάς Φώκαιας, …………… Η πυρκαγιά αυτή οφείλεται σε εκ προθέσεως εμπρησμό από άγνωστο άτομο, με τη χρήση πιθανότατα γυμνής φλόγας ύστερα από περιέλουση του εσωτερικού και εξωτερικού χώρου του σκάφους με εύφλεκτο υγρό. Εξ άλλου, για τη διερεύνηση των αιτιών επέλευσης του επίδικου συμβάντος και των δραστών των σχετικών αξιοποίνων πράξεων διενεργήθηκε προανάκριση και συντάχθηκε η με αρ. ……../2013 έκθεση του Ανακριτικού Συμβούλιου Ναυτικών Ατυχημάτων (Α.Σ.Ν.Α), που αποφάνθηκε ότι η ημιβύθιση του ως άνω σκάφους που εντοπίστηκε σε βραχώδη ακτή πλησίον αβαθών στη νότιο-νοτιοδυτική ακτή της νήσου Πάτροκλος, έχοντας καταστραφεί από πυρκαγιά την 10.4.2013, αποτελεί ναυτικό ατύχημα κατά την έννοια του άρθρου 1 του ν.δ 712/1970 «Περί Διοικητικού Ελέγχου Ναυτικού Ατυχήματος» και οφείλεται σε εμπρησμό από πρόθεση από αγνώστους και συνέστησε τη διεξαγωγή περαιτέρω αστυνομικής έρευνας για τυχόν εντοπισμό αξιοποίνων πράξεων, να διερευνηθεί η ύπαρξη τυχόν ευθυνών από πιθανές παραλείψεις σχετικές με τη φύλαξη εκ μέρους των υπευθύνων της Μαρίνας Αλίμου και λάβει χώρα περαιτέρω διερεύνηση της νομοθεσίας για την ασφαλιστική κάλυψη του και συγκεκριμένα εάν υφίστανται διαφορές στις διαδικασίες και στο απαιτούμενο χρονικό διάστημα για τη διεκδίκηση και την καταβολή στο δικαιούχο του ασφαλίσματος στην περίπτωση που το σκάφος δεν ανευρεθεί και στην περίπτωση που αυτό βρεθεί, πλην όμως ολοσχερώς κατεστραμμένο. Μέχρι σήμερα δεν έχουν βρεθεί οι άγνωστοι δράστες της κλοπής και της ολικής καταστροφής του ένδικου σκάφους από πυρκαγιά (η σχετική ποινική δικογραφία τέθηκε στο αρχείο) που αποτελεί πραγματική ολική απώλεια κατά τα προαναφερόμενα (αφού παύει να αποτελεί αυτό πράγμα του είδους που ασφαλίστηκε), δεν απαιτείται δήλωση εγκατάλειψης, τα ένδικα συμβάντα (κλοπή και επιγενόμενη ολική καταστροφή από πυρκαγιά του σκάφους αυτού που αποτελούν και την εγγύτερη αιτία -causa proxima- στην ολική απώλεια του, κατά το άρθρο 55§1 Μ.Ι.Α 1906) εμπίπτουν στους ως άνω όρους ευθύνης (και στους ασφαλιζόμενους κινδύνους) Institute Yacht Clauses της 1.11.1985 με στοιχεία 9.1.2, 9.2.1.3 και 9.2.1.4 περ. α (κλοπή ολόκληρου του σκάφους, χωρίς να προϋποθέτει την άσκηση βίας) και η ασφαλιστική αποζημίωση πρέπει να καθοριστεί στο ως άνω αποτιμημένο ποσό των 190.000 €. Περαιτέρω, δεν αποδείχθηκε εξαπάτηση (fraud) της εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρείας από τον ενάγοντα ασφαλιζόμενο, ούτε παραβίαση από αυτόν της αρχής της υπέρτατης καλής πίστης (όπως εσφαλμένα έκρινε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο), που αποτελούν εξαιρετικούς λόγους για τη μη καταβολή της αποζημίωσης αυτής, κατά τα ανωτέρω. Αντίθετα, αυτός συνεργάστηκε μαζί της και με το ως άνω γραφείο πραγματογνωμόνων «…………..» (ένα από τα πέντε γραφεία που αυτή του υπέδειξε), για να διενεργηθεί ο προασφαλιστικός έλεγχος του ένδικου σκάφους, παρέχοντας κάθε διευκόλυνση στην επιθεώρηση του και όλα τα αναγκαία στοιχεία, ενώ και μετά την επέλευση του ασφαλιστικού κινδύνου συνεργάστηκε με την εναγόμενη και την ορισμένη από αυτή εταιρεία πραγματογνωμόνων «…………», παρέχοντας κάθε πληροφορία και στοιχείο που του ζητήθηκε, ακόμα και προσωπικές του σημειώσεις. Σημειώνεται ότι η ως άνω από 29.5.2012 έκθεση της «…………» του ένδικου σκάφους αξιολογήθηκε και χαρακτηρίστηκε ως πλήρης, εμπεριστατωμένη και αξιόπιστη από τον αναγνωρισμένο οργανισμό επιθεώρησης «………..» (με την από 19.10.2016 έκθεση του που προσήγαγε παραδεκτά, κατά τα ανωτέρω, με επίκληση ο ενάγων), ενώ η με αρ. ………/ 20.6.2014 έκθεση της εταιρείας πραγματογνωμόνων «…………….» (εμπειρογνώμονες πυρός- μεταφορών- αστικής ευθύνης- τεχνικών κινδύνων), που αναφέρει την αξία του σκάφους αυτού στο ποσό των 90.000 €, συντάχθηκε αργότερα, χωρίς να γίνει επιθεώρηση στο σκάφος αυτό (που είχε βυθιστεί νωρίτερα). Εξ άλλου, ο ενάγων δεν υποχρεούταν να ενημερώσει την εναγόμενη ασφαλίστρια σχετικά με το περιεχόμενο των προγενέστερων ασφαλιστικών συμβάσεων του σκάφους αυτού (σημειωτέον ότι κάποια από τα εν λόγω συμβόλαια αφορούσαν την ίδια την εναγόμενη «………….» ως αντισυμβαλλόμενη- ασφαλίστρια και τα είχε στο αρχείο της και ειδικότερα αυτά από 11.1.2008, 11.1.2009 και 11.1.2010, με ασφαλιζόμενη αξία και ασφαλιζόμενο ποσό 120.000 €, ενώ αυτό ασφαλίστηκε κατόπιν, την 1.4.2010, στην εταιρεία «……………..» για ποσό 250.000 €, ήτοι κοντά στο ποσό των 230.000 € της αρχικής πρότασης του ενάγοντος στην εναγόμενη, κατά τα ανωτέρω), ενώ αυτή, ως έμπειρη ασφαλίστρια, μπορούσε να προβάλλει αντιρρήσεις στην ως άνω προσδιορισθείσα αξία (190.000 €), να απευθύνει ερωτήσεις, να ζητήσει τυχόν συμπληρωματικά στοιχεία ή διευκρινίσεις από τον ενάγοντα ή τους ως άνω πραγματογνώμονες, ή ακόμα και να προτείνει τη διενέργεια νέας τεχνικής έκθεσης, πράγμα που δεν έκανε. Επομένως, κατά τα προαναφερόμενα, έσφαλε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλούμενη απόφαση του απέρριψε την ένδικη αγωγή, εσφαλμένα εφαρμόζοντας το νόμο και εκτιμώντας τις αποδείξεις και πρέπει η υπό κρίση έφεση να γίνει δεκτή ως κατ’ ουσίαν βάσιμη, να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση και, αφού κρατηθεί από το Δικαστήριο αυτό η ως άνω ένδικη από 3.2.2014 αγωγή (με αρ. εκθ. καταθ. ……./2014), κατ΄ άρθρο 535§1 ΚΠολΔ (η οποία είναι νόμιμη κατά τις προαναφερόμενες διατάξεις, αυτή του άρθρου 35 Α του αγγλικού νόμου «Supreme Court Αct» του έτους 1981 -που πλέον ονομάζεται Senior Courts Act- ως προς την τοκοδοσία, με κρίσιμο χρόνο αυτόν που έπρεπε να καταβληθεί η ένδικη αποζημίωση και με επιτόκιο το δικαιοπρακτικό, ήτοι αυτό που θα κατέβαλε ο ενάγων για να δανειστεί χρήματα και άρθρο 346 ΑΚ για τους τόκους επιδικίας, ως lex fori), να γίνει δεκτή αυτή, να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 190.000 € νομιμοτόκως από 15.4.2013 (που αναγγέλθηκε η ένδικη ζημία από τον ενάγοντα και έπρεπε η εναγόμενη να του καταβάλει την ως άνω ασφαλιστική αποζημίωση) και με επιτόκιο (με βάση το σχετικό πίνακα της Τράπεζας της Ελλάδος) 6,50% έως 7.5.2013, 6% από 8.5.2013 έως 12.11.2013 και 5,75 % από 13.11.2013 έως 10.2.2014 (επίδοση της ένδικης αγωγής) και κατόπιν από την επίδοση της ένδικης αγωγής με το νόμιμο τόκο επιδικίας και μέχρι την εξόφληση, να διαταχθεί η επιστροφή του ως άνω παραβόλου ποσού 100 € για την άσκηση της ένδικης έφεσης στον εκκαλούντα (άρθρο 495§3 ΚΠολΔ) και να συμψηφιστεί η δικαστική δαπάνη των διαδίκων και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, λόγω της ιδιαίτερης δυσχέρειας στην ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν (άρθρο 179 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων.-
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσίαν την έφεση.-
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη υπ’ αρ. 2366/2015 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτική διαδικασία).-
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει την από 3.2.2014 με αρ. έκθεσης κατάθεσης ………/2014 αγωγή.-
ΔΕΧΕΤΑΙ αυτή .-
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των εκατόν ενενήντα χιλιάδων (190.000) ευρώ, εντόκως από 15.4.2013, με επιτόκιο 6,50 % από 15.4.2013 έως 7.5.2013, 6% από 8.5.2013 έως 12.11.2013 και 5,75 % από 13.11.2013 έως την επίδοση της ένδικης αγωγής (10.2.2014) και κατόπιν από την επίδοση της ένδικης αγωγής με το νόμιμο τόκο επιδικίας μέχρι την εξόφληση.-
ΔΙΑΤΑΖΕΙ την επιστροφή στον εκκαλούντα του ως άνω παράβολου για την άσκηση της ένδικης έφεσης (ποσού 100 ευρώ).-
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ καθ΄ ολοκληρίαν τη δικαστική δαπάνη των διαδίκων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.-
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, στις 25 Μαΐου 2023, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ