ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Αριθμός 313/2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Νικόλαο Κουτρούμπα, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ………… ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του, Ιωάννη Τριανταφύλλου,
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ……….., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της, Αντώνιο Σοφιανό, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ.
Ο νυν εκκαλών άσκησε κατά της νυν εφεσίβλητης ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 14.1.2020 (με Γ.Α.Κ. …./2020 και Ε.Α.Κ. …/2020) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, η 1958/2021 οριστική απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου (νέα τακτική διαδικασία), που απέρριψε την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ο ενάγων και ήδη εκκαλών με την από 14.1.2022 έφεση που κατέθεσε στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …/2022 και Ε.Α.Κ. …/2022. Επικυρωμένο αντίγραφο της εφέσεως κατατέθηκε στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2022 και Ε.Α.Κ. …./2022, οπότε δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
Η έφεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ο μεν πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος, αφού έλαβε τον λόγο από τον Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε, ο δε πληρεξούσιος δικηγόρος της εφεσίβλητης ανέπτυξε τους ισχυρισμούς της, με τις προτάσεις που προκατέθεσε.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η από 14.1.2022 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. ../2022 και Ε.Α.Κ. …/2022 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …/2022 και Ε.Α.Κ. …/2022) έφεση του ……… κατά της …….. προς εξαφάνιση της 1958/2021 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (τακτική διαδικασία), το οποίο δικάζοντας την από 14.1.2020 (με Γ.Α.Κ. …./2020 και Ε.Α.Κ. …../2020) αγωγή του πρώτου κατά της δεύτερης αντιμωλία των διαδίκων, απέρριψε αυτή, έχει ασκηθεί νομότυπα με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατ’ άρθρο 495 παρ.1 ΚΠολΔ κι εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 518 παρ.1 του ίδιου Κώδικα, καθώς η προσβαλλόμενη απόφαση επιδόθηκε στον ενάγοντα στις 24.12.2021 (βλ. την υπ’ αριθ. ……../24.12.2021 έκθεση επίδοσης της δικ. επιμελήτριας στο Εφετείο Πειραιά, …….., εταίρο της αστικής εταιρείας δικ. επιμελητών «………..», με έδρα την Αθήνα με θυροκόλληση κατ’ άρθρο 128 παρ.1 με την τήρηση της διαδικασίας της παρ.4 του ίδιου άρθρου) και η έφεσή του ασκήθηκε στις 18.1.2022. Επομένως αυτή (η έφεση), η οποία αρμοδίως εισάγεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατ’ άρθρο 19 ΚΠολΔ για να δικαστεί με την τακτική διαδικασία, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της κατ’ άρθρο 533 παρ.1 του ίδιου Κώδικα. Για το παραδεκτό της εφέσεως έχει κατατεθεί από τον εκκαλούντα κατ’ άρθρο 495 παρ.3 Α στοιχ.β’ του ΚΠολΔ το με κωδικό ………. e- Παράβολο ποσού 100 ευρώ, εξοφλημένο (βλ. συνημμένα στο εφετήριο αντίγραφο του παραπάνω e-παράβολου και την από 14.1.2022 απόδειξη εξόφλησης e-παραβόλου της Τράπεζας Πειραιώς).
Ο ενάγων άσκησε την ως άνω από 14.1.2020 αγωγή του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία υποστήριζε ότι είναι αποκλειστικός και πλήρης κύριος του περιγραφόμενου στην αγωγή ακινήτου (οικόπεδο με δύο ανεξάρτητα κτίρια Α και Β), το οποίο βρίσκεται εντός του εγκεκριμένου σχεδίου της πόλεως των Σπετσών, στην ενορία της …… Ότι ο ίδιος τέλεσε νόμιμο γάμο με την εναγόμενη, από τον οποίο απέκτησαν τρία τέκνα και ότι το κτίριο Α του επίδικου ακινήτου αποτελούσε την οικογενειακή στέγη, από την οποία ο ενάγων αποχώρησε τον Δεκέμβριο του 2015, λόγω διάσπασης της έγγαμης συμβίωσης και όπως ο γάμος τους έχει πλέον λυθεί αμετακλήτως. Ότι ο ενάγων, κατά την αποχώρησή του από την οικογενειακή στέγη, παραχώρησε τη χρήση αυτής (κτίριο Α) στην εναγόμενη και τα τέκνα τους προκειμένου να διαμένουν εκεί, ενώ διατήρησε τη νομή και κατοχή του έτερου κτιρίου Β, το οποίο ήταν κενό και χωρίς ρεύμα, παίρνοντας μαζί του τα μοναδικά κλειδιά αυτού. Ότι η εναγόμενη απέβαλε τον ενάγοντα, παράνομα και χωρίς τη θέλησή του, από την κυριότητα, νομή και κατοχή του ως άνω κτιρίου Β, αξίας 133.571,03 ευρώ, καθόσον από τις αρχές του Ιουνίου 2018, εκείνη κάνει χρήση αυτού, έχοντας προβεί σε αλλαγή της κλειδαριάς και σε παράνομη σύνδεσή του με την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος του κτιρίου Α, και έχοντας προβεί σε εκμίσθωση του χώρου σε τρίτους. Ότι ο ενάγων τον Ιούνιο του 2018 συμφώνησε προφορικά με τον ……….. να του εκμισθώσει το κτίριο Β κατά τους θερινούς μήνες (Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο) για τα έτη 2018, 2019 και 2020 έναντι μισθώματος 7.000 ευρώ ανά έτος, σύμβαση, η οποία ματαιώθηκε λόγω της προπεριγραφόμενης παράνομης προσβολής της νομής εκ μέρους της εναγόμενης επί του επιδίκου, η οποία εξακολουθούσε μέχρι το χρόνο άσκησης της αγωγής. Ότι εξ αυτού του λόγου, ο ενάγων απώλεσε εισόδημα ποσού 21.000 ευρώ, το οποίο και πρέπει να του καταβάλει η εναγόμενη. Ενόψει των ανωτέρω, ο ενάγων ζητούσε να αναγνωρισθεί κύριος, νομέας και κάτοχος του κτιρίου Β, να υποχρεωθεί η εναγόμενη και όποιος έλκει από αυτήν τα δικαιώματά του, να του το αποδώσουν και με βίαιη αποβολή τους, να υποχρεωθεί η εναγόμενη να του καταβάλει το ποσό των 21.000 ευρώ, νομιμότοκα από τότε που κάθε επιμέρους κονδύλι θα ήταν ληξιπρόθεσμο εάν καταρτιζόταν η μίσθωση, άλλως από την επίδοση της αγωγής με απόφαση προσωρινά εκτελεστή. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εξέδωσε την νυν εκκαλούμενη απόφαση με την οποία απέρριψε την αγωγή, καθώς δέχθηκε ως ουσία βάσιμη την ένσταση της εναγόμενης ότι το κτίριο Β αποτελούσε μέρος της οικογενειακής στέγης που μετά τη διάσταση των συζύγων παραχώρησε ο ενάγων άνευ ανταλλάγματος με προφορική συμφωνία στην ίδια και στα τέκνα τους για να κάνουν χρήση μέχρι την ενηλικίωση και του τρίτου τέκνου των διαδίκων, …….., τον Νοέμβριο του 2022. Με όλους τους λόγους της έφεσής του ο εκκαλών παραπονείται για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων εκ μέρους του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλούμενης απόφασης, προκειμένου να γίνει στο σύνολό της δεκτή η από 14.1.2020 αγωγή του και να καταδικαστεί η εφεσίβλητη στη δικαστική του δαπάνη και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.
Περαιτέρω, από την υπ’ αριθ. ……./23.1.2020 ένορκη εξέταση του μάρτυρα του ενάγοντος ………. ενώπιον της Ειρηνοδίκη Κρωπίας, η οποία ελήφθη μετά από νόμιμη κι εμπρόθεσμη κλήτευση της εναγόμενης (βλ. την υπ’ αριθ. ……/20-1-2020 έκθεση επίδοσης της δικ. επιμελήτριας στο Εφετείο Αθηνών …….), από τις υπ’ αριθ. … και …./11.9.2020 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων της εναγόμενης, …….και ………. ενώπιον του συμβολαιογράφου Σπετσών ……., οι οποίες ελήφθησαν κατόπιν νόμιμης κι εμπρόθεσμης κλήτευσης του ενάγοντος (βλ. την υπ’ αριθ. ……../8-9-2020 έκθεση επίδοσης της δικ. επιμελήτριας στο Εφετείο Πειραιά ……) και απ’ όλα τα έγγραφα που νόμιμα μετ’ επικλήσεως προσκομίζουν οι διάδικοι, συμπεριλαμβανομένων των φωτογραφιών, οι απεικονίσεις των οποίων δεν αμφισβητήθηκαν (άρθρο 444 αρ.3 ΚΠολΔ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του υπ’ αριθ. ……../14-11-2003 πωλητηρίου συμβολαίου αστικού ακινήτου- οικοπέδου μετά των επ’ αυτού οικοδομών της συμβολαιογράφου Αθηνών …….., νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σπετσών στον τόμο … με αριθμό …., ο ενάγων και ο πατέρας του, ……… απέκτησαν λόγω πώλησης, ο πρώτος κατά ψιλή κυριότητα και ο δεύτερος κατ’ επικαρπία από τις …….. ………….. ως πωλήτριες, δύο ανεξάρτητες οικοδομές, εκ των οποίων η πρώτη αποτελείται από υπόγειο και ισόγειο όροφο και η δεύτερη από ισόγειο και πρώτο υπέρ το ισόγειο όροφο, οι οποίες είναι κτισμένες επί οικοπέδου άρτιου και οικοδομήσιμου που βρίσκεται εντός του εγκεκριμένου σχεδίου της πόλης των Σπετσών, στην κτηματική περιφέρεια του Δήμου Σπετσών, στο υπ’ αριθ. ….. Ο.Τ. Το εν λόγω οικόπεδο φαίνεται περιμετρικά με τα κεφαλαία γράμματα ΑΒΓΔΕΖΗΘΙΚΑ στο από Οκτωβρίου 2000 τοπογραφικό διάγραμμα του αρχιτέκτονα μηχανικού …….., που προσαρτάται στο υπ’ αριθ. …/27.9.2002 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Αθηνών . … … και στο ως άνω υπ’ αριθ. ………../14-11-2003 συμβόλαιο, έχει δε κατ’ αυτό έκταση 505,76 τ.μ. και συνορεύει Βορειοδυτικά σε πλευρά- πρόσοψη ΑΒ μέτρων 16,35 εν μέρει με ιδιοκτησία ….. και εν μέρει με κοινόχρηστο χώρο (πλατεία), Βορειοανατολικά σε πλευρά ΒΓ μέτρων 5,56 εν μέρει με κοινόχρηστο χώρο (πλατεία) και εν μέρει με ιδιοκτησία …., σε πλευρά ΔΕ μέτρων 5,10 συν πλευρά ΕΖ εξήντα εκατοστών (0,60) του μέτρου συν ΖΗ μέτρων 4 με ιδιοκτησία …., συν πλευρά ΗΘ μέτρων 15,95 εν μέρει με ιδιοκτησία ….. και εν μέρει με ιδιοκτησία ………., Νοτιοανατολικά σε πλευρά ΓΔ μέτρων 2,50 με ιδιοκτησία …. και σε πλευρά- πρόσοψη ΘΙ μέτρων 18,75 με κοινόχρηστο χώρο και πέραν αυτού με εγκεκριμένη τσιμεντοστρωμένη οδό πλάτους 3 μέτρων και Νοτιοδυτικά σε πλευρά ΙΚ μέτρων 22,75 συν πλευρά ΚΑ μέτρων 8,75 με ιδιοκτησία …… Οι επί του ανωτέρω οικοπέδου υπάρχουσες οικοδομές κτίστηκαν με την υπ’ αριθ. ……/9.10.1987 άδεια οικοδομής της Δ/νσης Πολεοδομίας Πειραιά και όπως η άδεια αυτή αναθεωρήθηκε με την υπ’ αριθ. ……/21-12-1992 πράξη του ίδιου πολεοδομικού γραφείου για τη νομιμοποίηση ορισμένων αυθαίρετων κατασκευών που έγιναν κατά την ανέγερση, η δε περιγραφή τους, σύμφωνα με τα από Νοεμβρίου 1992 σχεδιαγράμματα κάτοψης του υπογείου, του ισογείου και του πρώτου ορόφου του πολιτικού μηχανικού ………., έχει ως εξής: Α) Η ΠΡΩΤΗ ΟΙΚΟΔΟΜΗ (ΚΤΙΡΙΟ Α) αποτελεί μία ενιαία κατοικία, βρίσκεται στο βορειοδυτικό και βορειοανατολικό όριο του άνω οικοπέδου, έχει πρόσοψη προς τον κοινόχρηστο χώρο (πλατεία), έχει είσοδο στο βορειοδυτικό όριο του οικοπέδου, αποτελείται από ισόγειο όροφο σε δύο επίπεδα και από υπόγειο, ήτοι: α) Ο ΙΣΟΓΕΙΟΣ όροφος αποτελείται από καθιστικό με συνεχόμενη κουζίνα, WC ξένων σε χαμηλότερο επίπεδο, δύο κοιτώνες, διάδρομο και λουτρό σε υψηλότερο επίπεδο που εξυπηρετείται με εσωτερική σκάλα και έχει επίσης εσωτερική σκάλα που οδηγεί στο υπόγειο και έχει εμβαδό 99 τετρ. μέτρων και β) Ο ΥΠΟΓΕΙΟΣ όροφος αποτελείται από έναν ενιαίο χώρο- αποθήκη, επικοινωνεί με το ισόγειο με εσωτερική σκάλα και έχει εμβαδό 40 τετρ. μέτρων. (Β) Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΟΙΚΟΔΟΜΗ (ΚΤΙΡΙΟ Β) βρίσκεται στο βορειοανατολικό και νοτιοανατολικό όριο του άνω οικοπέδου, έχει πρόσοψη προς την εγκεκριμένη τσιμεντοστρωμένη οδό και αποτελείται από ισόγειο όροφο και πρώτο υπέρ το ισόγειο όροφο, ήτοι: α) Ο ΙΣΟΓΕΙΟΣ όροφος αποτελείται από τρεις ανεξάρτητους χώρους, εκ των οποίων το «Δωμάτιο 1» αποτελείται από ένα δωμάτιο με λουτρό και μαγειρείο, το «Δωμάτιο 2» από ένα δωμάτιο με λουτρό και το «Δωμάτιο 3» από ένα δωμάτιο με λουτρό και έχουν συνολικό εμβαδό 76,05 τετρ. μέτρων, ενώ ύστερα από δήλωση τακτοποίησης αυθαιρέτων χώρων, που έχει γίνει βάσει των ν. 4014/2011 και 4178/2013 έχουν συνολικό εμβαδό 90 τετρ. μέτρων. β) Ο ΠΡΩΤΟΣ υπέρ το ισόγειο όροφος αποτελείται από τρεις ανεξάρτητους χώρους, εκ των οποίων το «Δωμάτιο 1» αποτελείται από ένα δωμάτιο με λουτρό και μαγειρείο, το «Δωμάτιο 2» από ένα δωμάτιο με λουτρό και το «Δωμάτιο 3» από ένα δωμάτιο με λουτρό και έχουν συνολικό εμβαδό 76,05 τετρ. μέτρων, ενώ ύστερα από δήλωση τακτοποίησης αυθαιρέτων χώρων, που έχει γίνει βάσει του ν. 4014/2011 και 4178/2013 έχουν συνολικό εμβαδό 76 τετρ. μέτρων. Ήδη μετά τον θάνατο του ως άνω επικαρπωτή ……….. στις 30.6.2011, ο ενάγων κατέστη πλήρης και αποκλειστικός κύριος, νομέας και κάτοχος του ως άνω ακινήτου, συνιστάμενου σε οικόπεδο εντός του οποίου βρίσκονται δύο οικοδομές, για τις οποίες δεν προκύπτει σύσταση κάθετων ιδιοκτησιών. Η εναγόμενη συνομολογεί την κυριότητα του ενάγοντος και των δικαιοπαρόχων του. Επίσης αποδείχθηκε ότι οι διάδικοι το έτος 2000 τέλεσαν γάμο, από τον οποίο απέκτησαν τρία τέκνα, την ………, γεννηθείσα στις 12.6.2001, την …….., γεννηθείσα στις 30.3.2003 και τον ………, γεννηθέντα στις 4.11.2004, ενώ η έγγαμη συμβίωσή τους διακόπηκε οριστικά τον Δεκέμβριο του 2015 με την αποχώρηση του ενάγοντος από την οικογενειακή στέγη, ακολούθως δε ο γάμος τους λύθηκε με την καταστάσα ήδη αμετάκλητη 1567/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά. Από το έτος 2006, η οικογένεια των διαδίκων είχε εγκατασταθεί μόνιμα στις Σπέτσες και συγκεκριμένα στο ως άνω ακίνητο, ενώ μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης, ο ενάγων παραχώρησε προφορικά τη χρήση αυτού άνευ ανταλλάγματος στην εναγόμενη και τα τέκνα τους, έως την ενηλικίωση του μικρότερου υιού τους ……. τον Νοέμβριο του 2022, όπως βάσιμα υποστηρίζει η εναγόμενη. Οι διάδικοι συνομολογούν την παραχώρηση της οικογενειακής στέγης στην εναγόμενη, πλην όμως διαφωνούν ως προς το ποια είναι αυτή η οικογενειακή στέγη και συγκεκριμένα εάν περιλαμβάνει και το κτίριο Β, καθώς η εναγόμενη κάνει χρήση όλου του ακινήτου, ήτοι του οικοπέδου και αμφότερων των ευρισκόμενων σε αυτό οικοδομών (κτίρια Α και Β). Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχθηκε ότι στο κτίριο Α βρίσκονταν το καθιστικό, η κουζίνα και οι κοιτώνες της οικογένειας, ενώ στο κτίριο Β φιλοξενούνταν στο ισόγειο ο πατέρας του ενάγοντος έως τον θάνατό του τον Ιούνιο του 2011, ενώ όλος ο πρώτος όροφος είχε διαμορφωθεί ως ένας ενιαίος χώρος και είχε εξοπλιστεί πλήρως ως γυμναστήριο για τις ανάγκες όλης της οικογένειας. Ότι το κτίριο Β ανήκε στην καθημερινότητα της οικογένειας των διαδίκων από την αρχή και έως τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης και ότι η παραχώρηση της οικογενειακής στέγης μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων δεν μπορεί παρά να αφορούσε και στο κτίριο αυτό, κάτι για το οποίο κατέθεσε με την προαναφερόμενη ένορκη βεβαίωσή της η μεγάλη κόρη των διαδίκων, ……… και που δεν αναιρείται από το γεγονός ότι είχε διακοπεί η ρευματοδότηση του κτιρίου Β κατά το έτος 2011, όταν απεβίωσε ο πατέρας του ενάγοντος που χρησιμοποιούσε ως διαμονή του το ισόγειο, καθώς ο ενάγων κατά την εκκαλούμενη απόφαση επικαλείται χρήση του χώρου του πρώτου ορόφου του κτιρίου Β ως γυμναστηρίου και μετά τον θάνατο του πατέρα του και ότι συνεπώς είναι προφανές το κτίριο Β ηλεκτροδοτείτο από το κτίριο Α και πριν από την αποχώρηση του ενάγοντος από την οικογενειακή στέγη. Ο τελευταίος παραπονείται με τον δεύτερο λόγο της έφεσής του ότι ουδέποτε στην αγωγή του υποστήριξε ότι χρησιμοποιούσε ως γυμναστήριο το κτίριο Β μετά τον θάνατο του πατέρα του το έτος 2011, αλλά αντίθετα ότι διέκοψε μετά το γεγονός αυτό την ηλεκτροδότηση του κτιρίου, το οποίο μέχρι την αποχώρησή του από την οικογενειακή στέγη τον Δεκέμβριο του 2015 παρέμενε απολύτως κενό και αχρησιμοποίητο, οπότε δεν μπορούσε να αποτελεί οικογενειακή στέγη. Εξάλλου, με τον τρίτο λόγο της έφεσής του ο ίδιος υποστηρίζει ότι η κόρη του ….. δεν μπορεί να γνώριζε τι είχαν συμφωνήσει οι γονείς της σχετικά με το κτίριο Β, καθώς κατά τον χωρισμό τους ήταν μόλις δεκαπέντε ετών και δεν συμμετείχε στις σχετικές συζητήσεις των γονέων της, επιπλέον δε με τον πρώτο και τον τέταρτο λόγο έφεσης επισημαίνει ότι στο από 25.11.2016 ηλεκτρονικό μήνυμα της εναγόμενης προς τον ίδιο, εκείνη αναφέρει ότι το σπίτι που μένουν στις Σπέτσες είναι ένα απλό σπίτι 200 τετραγωνικά, κάτι που σημαίνει ότι και η ίδια η εναγόμενη θεωρούσε ότι της είχε παραχωρηθεί για χρήση ως οικογενειακή στέγη μόνο το κτίριο Α. Επιπλέον με τον ίδιο λόγο έφεσης παραπονείται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του την υπ’ αριθ. ……../2016 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα του, ……. που με άμεση γνώση καταθέτει ότι την άνοιξη του 2018 είχε συμφωνήσει με τον ενάγοντα να μισθώσει από αυτόν το κτίριο Β για τους μήνες Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο των ετών 2018, 2019 και 2020, κάτι που δεν θα συνέβαινε αν το συγκεκριμένο οίκημα είχε ήδη παραχωρηθεί στην εναγόμενη ως οικογενειακή στέγη. Από την εκτίμηση όλων ανεξαιρέτως των αποδεικτικών μέσων που αναφέρονται πιο πάνω στην παρούσα, προέκυψε ότι πράγματι το κτίριο Β είχε παραχωρηθεί από τον ενάγοντα στην εναγόμενη μαζί με το κτίριο Α, για να τα χρησιμοποιεί με τα τέκνα τους ως οικογενειακή στέγη μέχρι την ενηλικίωση και του μικρότερου τέκνου τους ……….. στις 4.11.2022. Τούτο προκύπτει σαφώς από τις σχετικές παραδοχές του εκκαλούντος-ενάγοντα σε παλαιότερο δικόγραφο, και συγκεκριμένα στην από 2.4.2019 (με Γ.Α.Κ. ……../2019 και Ε.Α.Κ. ………../2019) αγωγή του κατά της νυν εναγόμενης ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά με αίτημα την επιδίκαση σε αυτόν διατροφής για λογαριασμό της ανήλικης τότε ……….., της οποίας ασκούσε εν τοις πράγμασι την επιμέλεια. Στη σελίδα 12, στο τέλος της πρώτης παραγράφου αναφέρει σχετικά «…Εξάλλου, μετά τη διάστασή μου με την αντίδικο, παραχώρησα σε αυτήν την ανωτέρω κατοικία μου στις Σπέτσες, επιφάνειας 350 τ.μ., όπου, μέχρι σήμερα, διαμένει με τα δύο μικρότερα τέκνα μας». Αν ο ενάγων είχε παραχωρήσει στην ενάγουσα κατά τον χρόνο αποχώρησής του από τις Σπέτσες τον Δεκέμβριο του 2015, μόνο το κτίριο Α εντός του προπεριγραφόμενου οικοπέδου στην ενορία ….. εντός της πόλης των Σπετσών, θα έκανε λόγο για παραχώρηση κατοικίας επιφάνειας 139 (=99 + 40) ήτοι περίπου 140 τετρ. μέτρων ή έστω 150 τ.μ., με βάση τα δηλωθέντα στην με α.α. 2350336 Δήλωση ένταξης Ν. 4178/2013 της 31.1.2014 (όπου αναφορικά με το κτίσμα Α γίνεται λόγος για υπόγειο 42,30 τ.μ., ισόγειο 99 τ.μ., καθώς και για επέκταση του υπογείου σε σκεπαστό χώρο με βοηθητική χρήση για άλλα 9,60 τ.μ., οπότε κατ’ άθροισμα η επιφάνεια του κτιρίου Α φτάνει τα 150,9 τετρ. μέτρα). Μόνο αν προστεθεί και η επιφάνεια του Κτιρίου Β ήτοι 166 (=90 + 76) τετραγωνικά μέτρα, πλησιάζει την επιφάνεια της κατοικίας που αναφέρει στην παραπάνω αγωγή του ότι έχει παραχωρήσει στην εναγόμενη, η δε παραδοχή του ενάγοντος στο πιο πάνω δικόγραφο λαμβάνεται υπόψη κι εκτιμάται ελεύθερα ως εξώδικη ομολογία. Το ότι η οικογενειακή στέγη των διαδίκων είχε συνολική επιφάνεια 350 τετρ. μέτρων (και όχι 140 τετρ. μέτρων ή 200 τετρ. μέτρων), έγινε δεκτό και με την 4502/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ειδική διαδικασία οικογενειακών διαφορών) που δίκασε αγωγή διατροφής της νυν εναγόμενης για τον εαυτό της και τα δύο μικρότερα ανήλικα τέκνα κατά του νυν ενάγοντος και όπου στο 3ο φύλλο (5η σελίδα) της απόφασης διαλαμβάνεται για τον νυν ενάγοντα ότι «Ειδικότερα, τυγχάνει κύριος μίας μονοκατοικίας, επιφάνειας 350 τ.μ., που βρίσκεται στην περιοχή …… Σπετσών και η οποία αποτελούσε την οικογενειακή στέγη των διαδίκων, όπου εξακολουθούν να διαμένουν, όπως ήδη προεκτέθηκε, η ενάγουσα με τα δύο νεαρότερα ανήλικα τέκνα τους». Το ίδιο δέχθηκε στην ίδια υπόθεση κατ’ έφεση το Μονομελές Εφετείο Πειραιά με τη 108/2020 απόφασή του, όπου και πάλι γίνεται λόγος για μονοκατοικία επιφάνειας 350 τ.μ. στην περιοχή …… Σπετσών, που αποτέλεσε την οικογενειακή στέγη των διαδίκων, χωρίς να γίνεται καμία διάκριση μεταξύ κτιρίου Α και κτιρίου Β και όπως οι παραπάνω αποφάσεις λαμβάνονται υπόψη ως δικαστικά τεκμήρια από το παρόν Δικαστήριο. Αντίθετα άμεση απόδειξη συνιστά η υπ’ αριθ. ……/11.9.2020 ένορκη βεβαίωση της μεγαλύτερης κόρης των διαδίκων ………, η οποία λόγω της συμβίωσης με τους γονείς της γνωρίζει αν το κτίριο Β αποτελούσε λειτουργικά μέρος της οικογενειακής στέγης μέχρι τον χρόνο διάσπασης της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων, τον Δεκέμβριο του 2015 και αν ο πατέρας της παραχώρησε και αυτό προς χρήση στη μητέρα της και στ’ αδέλφια της, η δε ηλικία της τότε (κοντά στα 15 έτη) δεν ήταν τόσο μικρή, ώστε να μην θυμάται αν η οικογένεια χρησιμοποιούσε μόνο το κτίριο Α ή και το κτίριο Β για τις ανάγκες της. Καταθέτει λοιπόν σχετικά ότι καίτοι από τον Σεπτέμβριο του 2016 κατοικούσε προσωρινά στην Αθήνα μαζί με τον πατέρα της για να φοιτήσει στα εκπαιδευτήρια Δούκα κατά το αγγλικό σύστημα εκπαίδευσης (ΙΒ), επισκεπτόταν πολύ συχνά τη μητέρα της και τα αδέλφια της στην οικογενειακή τους κατοικία στην ……. Σπετσών, κατοικία, η οποία συμπεριλάμβανε και το κτίριο Β. Επίσης ότι κατά το διάστημα από το έτος 2016 έως το έτος 2019, που έμενε με τον πατέρα της στην Αθήνα, αυτός ουδέποτε της ανέφερε την πρόθεση ή τη σκέψη του να νοικιάσει το ισόγειο του κτιρίου Β, ούτε ότι είχε ζητήσει κάτι τέτοιο από τη μητέρα της κι εκείνη το είχε αρνηθεί, καθώς ήταν γνωστό ότι η μητέρα της και τα αδέλφια της χρησιμοποιούσαν ολόκληρο το ακίνητο, συμπεριλαμβανομένου του κτιρίου Β, διότι πέρα από το χώρο του γυμναστηρίου στο κτίριο Β βρίσκονται η αποθήκη, όπως και το πλυσταριό του σπιτιού τους. Επιπρόσθετα αναφέρει ότι καθ’ όλα αυτά τα χρόνια, ακόμη και μετά τον θάνατο του παππού της έως και τον χρόνο σύνταξης της ένορκης βεβαίωσης (11.9.2020), η οικογένειά της, αλλά και η ίδια όταν επισκέπτεται από την Αγγλία, όπου σπουδάζει, το σπίτι τους στις Σπέτσες, περνάνε πολύ χρόνο καθημερινά στο γυμναστήριο, καθώς είναι ο χώρος που κάνουν γυμναστική, παρακολουθούν οικογενειακά ταινίες, καλούν φίλους, τα αδέλφια της μαζί με τους συμμαθητές, ακόμα και σήμερα, ετοιμάζουν τις ομαδικές εργασίες του σχολείου και ότι ανέκαθεν ο χώρος του γυμναστηρίου ήταν χρήσιμος για την καθημερινότητά τους. Επισημαίνεται ότι η …….. είναι το παιδί το οποίο μετά τη διάσταση των διαδίκων, μετακόμισε και διέμενε με τον πατέρα της στην Αθήνα, όπου φοιτούσε σε ιδιωτικό σχολείο, η δε συμβίωσή τους δεν προκύπτει από κάποιο στοιχείο ότι δεν ήταν αρμονική, ώστε να έχει λόγο η παραπάνω μάρτυρας να καταθέσει αναληθή γεγονότα σε βάρος του πατέρα της. Εξάλλου, το επικαλούμενο από τον εκκαλούντα από 25.11.2016 ηλεκτρονικό μήνυμα της εφεσίβλητης προς τον ίδιο, σταλθέν από την ηλεκτρονική διεύθυνσή της ……….ώρα 1.51 μ.μ. στο οποίο αναφέρει επί λέξει «…Πού είναι η πλούσια ζωή και οι παροχές;;;; Το σπίτι στις Σπέτσες; Ένα απλό σπίτι είναι 200 τετραγωνικά…» δεν οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ίδια θεωρούσε ότι η παραχωρηθείσα σε αυτήν οικία ήταν αυτή μόνο του κτιρίου Α, δεδομένου ότι και μετά την τακτοποίηση των πολεοδομικών αυθαιρεσιών η συνολική επιφάνεια του κτιρίου αυτού δεν υπερέβαινε τα 150,9 τετρ. μέτρα, αλλά προφανώς σημαίνει ότι η εφεσίβλητη-εναγόμενη από το επίσης χρησιμοποιούμενο για τις οικογενειακές ανάγκες κτίριο Β, προέτασσε τη χρήση των κύριων χώρων αυτού (γυμναστήριο) ενώ από τα τρία δωμάτια του ισογείου χρησιμοποιούσε ως αποθήκη και πλυσταριό, μόνο το ένα δωμάτιο (βλ. σελίδα 19, πρώτη παράγραφο των πρωτόδικων προτάσεών της) και άρα δεν υπολόγιζε όλα τα τετραγωνικά του ισογείου. Περαιτέρω, όπως προκύπτει από την περιγραφή στο συμβόλαιο κτήσης και από τις προσκομιζόμενες φωτογραφίες, τα δύο κτίρια βρίσκονται στο ίδιο οικόπεδο και μοιράζονται την ίδια αυλή, έτσι ώστε από τη διαρρύθμιση των κτιρίων και του περιβάλλοντος χώρου, να μπορούν να εξυπηρετήσουν διαφορετικές ανάγκες της ίδιας οικογένειας στην καθημερινότητά της, χωρίς να προκαλείται κάποια δυσχέρεια από το γεγονός ότι πρόκειται για δύο αυτοτελή κτίρια, παρά τα όσα αντίθετα υποστηρίζει ο εκκαλών. Εξάλλου, ούτε το γεγονός ότι για τα δύο κτίρια υπήρχαν αρχικά δύο διαφορετικές παροχές ηλεκτρικού ρεύματος, ούτε το ότι ο ενάγων προέβη στις 5.10.2011, στη διακοπή της σύνδεσης του κτιρίου Β, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το κτίριο Β δεν εχρησιμοποιείτο από την οικογένεια των διαδίκων για τις στεγαστικές της ανάγκες από τις 5.10.2011 μέχρι τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης και τούτο ανεξαρτήτως του ότι ο ενάγων πράγματι δεν επικαλείται στην αγωγή του τη μετά τον θάνατο του πατέρα του χρήση του χώρου του γυμναστηρίου από τον ίδιο, όπως το τελευταίο εσφαλμένα δέχθηκε η εκκαλούμενη απόφαση. Αποδεικνύεται ότι πριν ακόμη τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων, κατόπιν πρωτοβουλίας της εναγόμενης, αφού ο ενάγων είχε ζητήσει τη διακοπή της ρευματοδότησης από το Δ.Ε.Η., το κτίριο Β ηλεκτροδοτήθηκε από την παροχή του κτιρίου Α, κάτι όμως που δεν αντίκειται στον νόμο, αφού τα δύο κτίρια ευρισκόμενα στο ίδιο οικόπεδο, δεν έχουν συσταθεί ως αυτοτελείς και ανεξάρτητες κάθετες ιδιοκτησίες. Σχετικά με το θέμα αυτό, η μεγαλύτερη κόρη των διαδίκων ………. καταθέτει στην προαναφερόμενη ένορκη βεβαίωσή της ότι ουδέποτε διαπίστωσε διακοπή της ηλεκτροδότησης του σπιτιού από τότε που πέθανε ο παππούς της μέχρι τον χρόνο που έδωσε την ένορκη βεβαίωση. Επίσης η …….. στην υπ’ αριθ. ………/11.9.2020 ένορκη βεβαίωσή της που ελήφθη με επιμέλεια της εναγόμενης αναφέρει ότι έκανε παρέα οικογενειακώς με τους διαδίκους από το έτος 2007 και ότι το έτος 2014 που είχε εκλεγεί Αντιδήμαρχος Σπετσών και ήταν υπεύθυνη για τις σχολικές εκδηλώσεις των παιδιών, από κοινού με την εναγόμενη, που ήταν τότε Πρόεδρος του Συλλόγου ……….., χρησιμοποιούσαν για τις ετοιμασίες των εκδηλώσεων τον άνω χώρο του γυμναστηρίου. Επομένως, δεν ευσταθούν τα όσα υποστηρίζει ο ενάγων ότι το κτίριο Β, μετά τον θάνατο του πατέρα του αποτελούσε έναν μη ηλεκτροδοτούμενο αχρησιμοποίητο, κενό χώρο. Σε ό,τι δε αφορά την υπ’ αριθ. …../2020 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα του ενάγοντος ………., ο οποίος ενδιαφερόταν να μισθώσει το κτίριο Β για θερινή κατοικία της οικογένειάς του, αυτό που αναφέρει ότι το εν λόγω κτίριο ο ενάγων το διατηρούσε κενό δεν αποτελεί διαπίστωση του ίδιου κατά την επίσκεψή του στο εν λόγω οίκημα, αλλά πληροφορία που του μετέφερε ο ενάγων, με τον οποίο διατηρούν φιλική σχέση από το έτος 1990. Οι σχετικές με τη χρήση του κτιρίου Β διενέξεις μεταξύ των διαδίκων, οι οποίες και οδήγησαν στην ένδικη διαφορά προκλήθηκαν όταν τον Ιούνιο του 2018 και ιδίως την επόμενη χρονιά, τον Αύγουστο του 2019, ο ενάγων ανακάλυψε την παρουσία τρίτων προσώπων στο κτίριο Β, τα οποία ο ίδιος κατά τα αναφερόμενα στην αγωγή του θεωρεί ότι έκαναν χρήση του κτιρίου ως μισθωτές παρά τη θέλησή του κι ενώ δεν έχει παραχωρήσει στην πρώην σύζυγό του το εν λόγω κτίριο για οικονομική εκμετάλλευση, η δε εναγόμενη υποστηρίζει ότι ήταν φίλοι και φιλοξενούμενοί της, με αποτέλεσμα να προκληθεί επεισόδιο στις 8.8.2019 (βλ. το υπ’ αριθ. πρωτ.: ……β’/16.8.2019 απόσπασμα ημερήσιου δελτίου εποχούμενης περιπολίας της 8.8.2019 του Α.Τ. Σπετσών). Το γεγονός ωστόσο ότι το κτίριο Β δεν είχε παραχωρηθεί από τον ενάγοντα στην εναγόμενη μετά την αποχώρησή του από την οικία τους τον Δεκέμβριο του 2015, για να το δίνει προς χρήση σε τρίτους, δεν αναιρεί το αποδειχθέν γεγονός ότι ο ενάγων ήδη με τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης είχε παραχωρήσει στην εναγόμενη και τα τέκνα του εκτός από το κτίριο Α και το κτίριο Β για τις στεγαστικές τους ανάγκες. Ενόψει των ανωτέρω, ορθά δέχθηκε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ότι μετά τη διάσταση των συζύγων τον Δεκέμβριο του 2015, η παραχώρηση της οικογενειακής στέγης από τον ενάγοντα στην εναγόμενη και τα τέκνα τους, προκειμένου να τη χρησιμοποιούν άνευ ανταλλάγματος ως κατοικία μέχρι την ενηλικίωση και του μικρότερου τέκνου τους σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 810 επ. και 1393 ΑΚ, αφορούσε τόσο στο κτίριο Α, όσο και στο κτίριο Β και κατόπιν τούτου ορθά απέρριψε την αγωγή στο σύνολό της ως ουσία αβάσιμη, δεχόμενο ως ουσία βάσιμη την ένσταση που προέβαλε η εναγόμενη κατ’ άρθρο 1095 ΑΚ ότι νομίμως χρησιμοποιούσε το επίδικο κτίριο Β, έχοντας το δικαίωμα της (απλής) κατοχής του λόγω του καταρτισθέντος μεταξύ των διαδίκων χρησιδανείου. Συνακόλουθα δεν στοιχειοθετείται και απαίτηση του ενάγοντος κατά της εναγόμενης για διαφυγόντα κέρδη από τη μη εκμίσθωση εκ μέρους του, του παραπάνω κτιρίου κατά τους θερινούς μήνες των ετών 2018-2020 στον ……………. Ας σημειωθεί πάντως ότι κατά τον χρόνο συζήτησης της ένδικης εφέσεως στις 8.12.2022 έχει ήδη λήξει το καταρτισθέν μεταξύ των διαδίκων χρησιδάνειο με την ενηλικίωση και του τρίτου τέκνου τους στις 4.11.2022. Με βάση όσα αποδείχθηκαν, πρέπει να απορριφθούν άπαντες οι λόγοι της υπό κρίση εφέσεως που αφορούν σε μη ορθή εκτίμηση των αποδείξεων από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, καθώς και η έφεση στο σύνολό της. Τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας πρέπει, κατόπιν σχετικού αιτήματός της, να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος, λόγω της ήττας του κατά την έκβαση της δίκης σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 183, 176 και 191 παρ.2 ΚΠολΔ, κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό. Τέλος, επειδή η έφεση απορρίφθηκε, πρέπει να διαταχθεί κατ’ άρθρο 495 παρ.4 προτελ. εδ. ΚΠολΔ, η εισαγωγή του κατατεθέντος από τον εκκαλούντα για την άσκηση του παραπάνω ένδικου μέσου, e-παράβολου, στο δημόσιο ταμείο.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσίαν την από 14.1.2022 έφεση κατά της 1958/2021 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (τακτική διαδικασία).
Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας σε βάρος του εκκαλούντος και ορίζει αυτά στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
Διατάσσει την εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο του κατατεθέντος από τον εκκαλούντα για την άσκηση της εφέσεως με κωδικό ……………… e- Παράβολου ποσού εκατό (100) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 31.5.2023.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ