Αριθμός απόφασης 635/2018 - ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός 635/2018

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Χρυσούλα Πλατιά, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Δ..

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ι. Η υπό κρίση από 19.10.2015 (με αριθ. έκθ. κατάθ. ……../20.10.2015) έφεση της εν μέρει ηττηθείσας εναγόμενης εταιρίας κατά της υπ’ αριθ. 114/2015 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρα 664 έως 676 ΚΠολΔ, όπως ίσχυαν πριν την έμμεση κατάργησή τους με το άρθρο 1 άρθρο τέταρτο του Ν. 4335/2015), και δέχθηκε εν μέρει την από 27.11.2013 αγωγή των ήδη εφεσίβλητων, έχει ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως, αφού η εκκαλούμενη απόφαση επιδόθηκε, με επιμέλεια των εναγόντων, στην εναγόμενη εταιρία την 23.9.2015 (βλ. την υπ’ αριθ. ……./23.9.2015 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών, ……….), ενώ αυτή (έφεση) κατατέθηκε την 20.10.2015, δηλαδή εντός της απαιτούμενης κατά νόμο προθεσμίας των τριάντα (30) ημερών (άρθρα 495, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 1 ΚΠολΔ). Η ως άνω έφεση παραδεκτώς εισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον του παρόντος αρμοδίου Δικαστηρίου (άρθρο 19 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 4 παρ. 2 του Ν. 3994/2011), ενώ δεν απαιτείται η κατάθεση παραβόλου εκ μέρους της εκκαλούσας λόγω της φύσεως της διαφοράς ως εργατικής (άρθρο 495 παρ. 3 εδ. τελευταίο ΚΠολΔ, όπως η διάταξη αυτή ίσχυε πριν την αντικατάσταση της, από 1-1-2016, με το άρθρο 1 άρθρο τρίτο Ν. 4335/2015, ενώ ανάλογη ρύθμιση, αναφορικά με τις εργατικές διαφορές, υπάρχει και στη νέα διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 εδ. τελευταίο ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, η έφεση αυτή να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια ως άνω ειδική διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).

ΙΙ. Σύμφωνα με το άρθρο 674 παρ. 1 του ΚΠολΔ, οι πρόσθετοι λόγοι έφεσης και η αντέφεση στην ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών ασκούνταν και με τις προτάσεις. Η διάταξη αυτή καταργήθηκε σιωπηρά από 1.1.2016, αφού με το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015 αντικαταστάθηκε το ΒΙΒΛΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ του ΚΠολΔ που περιείχε τα άρθρα 591 έως 681Δ και περιέχει πλέον τα άρθρα 591 έως 645, με συνέπεια την σιωπηρή κατάργηση των άρθρων 646 έως 681Δ του ως άνω Κώδικα. Κατά την παρ. 2 του άρθρου 9 του Ν. 4335/2015 οι διατάξεις για τα ένδικα μέσα και τις ειδικές διαδικασίες των άρθρων 591 – 645 του ΚΠολΔ εφαρμόζονται για τα κατατιθέμενα από την 1.1.2016 ένδικα μέσα και αγωγές. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 591 παρ.1 εδ. ζ΄ του ΚΠολΔ, όπως αυτό ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 1 άρθρο τέταρτο του Ν. 4335/2015. «1 .Τα άρθρα 1 έως 590 εφαρμόζονται και στις ειδικές διαδικασίες, εκτός αν αντιβαίνουν προς τις ειδικές διατάξεις των διαδικασιών αυτών. Αν στις ειδικές αυτές διατάξεις δεν ορίζεται διαφορετικά: α)…. ζ) Ανταγωγή, αντέφεση και πρόσθετοι λόγοι έφεσης, και αναψηλάφησης ασκούνται με ποινή απαραδέκτου με δικόγραφο, που κατατίθεται στη γραμματεία του δικαστηρίου, στο οποίο απευθύνονται και επιδίδεται στον αντίδικο τουλάχιστον οκτώ (8) ημέρες πριν από τη συζήτηση, η οποία ορίζεται υποχρεωτικά κατά την ημερομηνία συζήτησης της κύριας υπόθεσης.». Συνεπώς, η αντέφεση και οι πρόσθετοι λόγοι έφεσης στις ειδικές διαδικασίες (όπως είναι η διαδικασία των εργατικών διαφορών) ασκούνται μόνο με ιδιαίτερο δικόγραφο, που κατατίθεται στη γραμματεία του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου και, αφού συνταχθεί έκθεση κάτω από αυτό, επιδίδεται στον αντίδικο τουλάχιστον οκτώ (8) ημέρες πριν, από τη συζήτηση, η οποία ορίζεται υποχρεωτικά κατά την ημερομηνία συζήτησης της κύριας υπόθεσης. Κατά τη σαφή διατύπωση της διάταξης αυτής, για την άσκηση της αντέφεσης και των πρόσθετων λόγων έφεσης, απαιτείται να συντελεστούν και οι δύο ως άνω οριζόμενες διαδικαστικές πράξεις, της κατάθεσης δηλαδή του δικογράφου της αντέφεσης ή των πρόσθετων λόγων στη γραμματεία του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου και της επίδοσης στον αντίδικο, οι οποίες αποτελούν την έγγραφη προδικασία της άσκησής τους, κατά την έννοια του άρθρου 111 του ΚΠολΔ, αμφότερες δε πρέπει να λάβουν χώρα, πριν από την τιθέμενη αποκλειστική προθεσμία των οκτώ (8) ημερών, πριν από τη συζήτηση της υπόθεσης, άλλως η αντέφεση ή οι πρόσθετοι λόγοι έφεσης, απορρίπτονται ως απαράδεκτοι (βλ. Α. Πλεύρη σε Χ. Απαλαγάκη, ΕρμΚΠολΔ, έκδ. 2017, τόμ. ΙΙ, άρθρο 591, αρ. 18, σελ. 1679-1680). Ειδικότερα ως προς τους πρόσθετους λόγους έφεσης, πρέπει να αναφερθεί ότι αυτοί συνιστούν ιδιαίτερη σε σχέση με την έφεση διαδικαστική πράξη, η οποία διέπεται ως προς τον τρόπο άσκησής της από το δίκαιο που ισχύει κατά το χρόνο που ενεργείται (άρθρα 12 και 24 παρ. 1 εδ. β΄ Εισαγωγικού Νόμου ΚΠολΔ, βλ. Σ. Σαμουήλ, Η έφεση, έκδ. 2009, παρ. 583, σελ. 250, Κεραμέα-Κονδύλη-Νίκα, ΕρμΚΠολΔ, έκδ. 2000, τόμ. ΙΙ, άρθρο 24 ΕισΝΚΠολΔ, αρ. 5, σελ. 2.060). Επομένως, επί εφέσεων που συζητούνται μετά τη θέση σε ισχύ των τροποποιήσεων του ΚΠολΔ (ήτοι από 1.1.2016), οι πρόσθετοι λόγοι υποβάλλονται στις διατυπώσεις του άρθρου 591 παρ. 1 εδ. ζ΄ του ΚΠολΔ, άλλως, δηλαδή σε περίπτωση μη τήρησης της έγγραφης προδικασίας του άρθρου αυτού, απορρίπτονται ως απαράδεκτοι (ΕφΛαρ 388/2017 και ΕφΔωδ. 29/2017 δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, βλ. Σ. Σαμουήλ, ό.π., Κεραμέα-Κονδύλη-Νίκα, ΕρμΚΠολΔ ό.π., πρβλ. ως προς την αντέφεση σε ΑΠ 429/1977 ΝοΒ 1978.30, ΕφΑθ 264/2009 ΕφΑΔ 2009.590, ΕφΘεσ 1730/2003 Αρμ 2004.1398, ΕφΔωδ 32/2017 δημ. σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

Στην προκείμενη περίπτωση, η εφεσίβλητη εταιρία, με τις προτάσεις της που κατατέθηκαν στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου στις 14.3.2018, ήτοι μία ημέρα πριν τη συζήτηση της υπόθεσης, άσκησε πρόσθετους λόγους έφεσης, προσβάλλοντας με αυτούς την εκκαλούμενη απόφαση ως προς τα κεφάλαια που προσβάλλονται με την έφεση. Οι πρόσθετοι αυτοί λόγοι, συνεκδικαζόμενοι με την προαναφερόμενη έφεση, πρέπει να απορριφθούν ως απαράδεκτοι, καθόσον δεν τηρήθηκε, η περιγραφόμενη στην αμέσως προηγούμενη νομική σκέψη έγγραφη προδικασία της άσκησής τους και ειδικότερα, δεν ασκήθηκαν με ιδιαίτερο δικόγραφο, κατατιθέμενο στη γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου με τη σύνταξη έκθεσης κάτω από αυτό και με την επίδοσή του στους εκκαλούντες προ οκτώ (8) τουλάχιστον ημερών από την ημερομηνία συζήτησης της έφεσης, αλλά ασκήθηκε με τις προτάσεις που κατατέθηκαν μία ημέρα πριν από τη συζήτηση της έφεσης.

ΙΙΙ. Με την από 27.11.2013 (με αριθ. έκθ. κατάθ. ………./3.12.2013) αγωγή τους, ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς), οι ενάγοντες (ήδη εφεσίβλητοι) ισχυρίσθηκαν ότι προσλήφθηκαν, ο πρώτος την 3.8.2009, ο δεύτερος την 13.1.2003 και το τρίτος την 1.6.2011, από την εδρεύουσα στον …. εναγόμενη ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «……….» (στη δικονομική θέση της οποίας υπεισήλθε, λόγω συγχώνευσης με απορρόφηση, η ήδη εκκαλούσα εταιρία με την επωνυμία «………..»), δυνάμει συμβάσεων παροχής εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, οι πρώτος και τρίτος ως βοηθοί χειριστή ανυψωτικών μηχανημάτων και ο δεύτερος ως χειριστής ανυψωτικών μηχανημάτων, αντί μηνιαίου μισθού, υπό καθεστώς πενθήμερης εβδομαδιαίας απασχόλησης, κατά τις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας, από Δευτέρα έως Παρασκευή, και με συμβατικό ημερήσιο ωράριο εργασίας 8 ωρών (από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00). Ότι, στο πλαίσιο των ως άνω συμβάσεων εργασίας, αυτοί παρείχαν τις υπηρεσίες του στην εργοδότριά τους συνεχώς, ο πρώτος μέχρι την 31.12.2011, ο δεύτερος μέχρι την 21.3.2013 και ο τρίτος μέχρι την 31.1.2013, καθ’ υπέρβαση του συμφωνημένου εβδομαδιαίου, αλλά και του καθοριζομένου στο νόμο για τους εργαζομένους της αυτής κατηγορίας ημερησίου ωραρίου εργασίας, καθώς και κατά τα αναφερόμενα στην αγωγή Σάββατα και Κυριακές, υπερωριακά, και κατά τις νυκτερινές ώρες, χωρίς, μάλιστα, να τους χορηγηθεί αναπληρωματική ημέρα εβδομαδιαίας ανάπαυσης σε άλλη εργάσιμη ημέρα της επόμενης εβδομάδας λόγω της απασχόλησής του την Κυριακή, αλλά και εκτός της έδρας τους, όπως αναλυτικά αναφέρεται στο δικόγραφο. Με βάση το ιστορικό αυτό οι ενάγοντες, κατόπιν παραδεκτής τροπής μέρους του καταψηφιστικού αιτήματος της αγωγής ως προς το δεύτερο ενάγοντα σε αναγνωριστικό με δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου τους κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο του ανωτέρω Δικαστηρίου, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά και περιλήφθηκε και στις κατατεθείσες στον πρώτο βαθμό προτάσεις τους (άρθρα 223, 295 παρ. 1 εδ. β΄ και 297 ΚΠολΔ), ζήτησαν αφενός μεν να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στον πρώτο αυτών το συνολικό ποσό των 13.249,18 ευρώ, στο δεύτερο αυτών το συνολικό ποσό των 19.695,90 ευρώ (αφορά τα αιτούμενα κονδύλια για υπερεργασία, για κατ’ εξαίρεση υπερωρία κατά το ποσό των 9.000 ευρώ, για κατ’ εξαίρεση υπερωριακή απασχόληση τις Κυριακές και για νυκτερινή απασχόληση τις Κυριακές κατά το ποσό των 2.000 ευρώ) και στον τρίτο αυτών το συνολικό ποσό των 14.655,34 ευρώ, αφετέρου δε να αναγνωρισθεί ότι η εναγομένη οφείλει στο δεύτερο αυτών το συνολικό ποσό των 44.480,55 ευρώ (αφορά όλα τα λοιπά αιτούμενα απ’ αυτόν κονδύλια) με το νόμιμο τόκο από τον χρόνο που έκαστο επί μέρους κονδύλιο κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό κατά τα αναφερόμενα στο αγωγικό δικόγραφο, άλλως από την επίδοση της αγωγής, τα οποία (ποσά) αφορούν σε αμοιβή τους για παρασχεθείσα υπερεργασία τους και για την κατ’ εξαίρεση υπερωριακή τους απασχόληση κατά τις αναφερόμενες (συνολικά, αλλά και ανά εβδομάδα και ανά μήνα) στο δικόγραφο ώρες των χρονικών διαστημάτων από 1.6.2011 έως 1.1.2012 για τον πρώτο αυτών, από 1.1.2011 έως 27.1.2013 για το δεύτερο αυτών και από 1.7.2011 έως 31.1.2013 για τον τρίτο αυτών, σε αμοιβή τους για την κατ’ εξαίρεση υπερωριακή τους απασχόληση κατά τις αναφερόμενες στο δικόγραφο Κυριακές καθώς και κατά τις νυκτερινές ώρες των εκτιθέμενων στην αγωγή ημερών, σε αμοιβή του και για την εργασία τους κατά τις επίσης αναφερόμενες στο δικόγραφο Κυριακές λόγω μη χορήγησης σ’ αυτούς αναπληρωματικής ημέρας εβδομαδιαίας ανάπαυσης σε άλλη εργάσιμη ημέρα της επόμενης εβδομάδας, σε αποζημίωσή τους για την εκτός της έδρας του πρόσκαιρη απασχόληση και διανυκτέρευσή τους κατά τις παρατιθέμενες στην αγωγή ημερομηνίες, καθώς και σε οφειλόμενα (στο δεύτερο αυτών) επιδόματα γάμου και τριετιών και, τέλος, σε οφειλόμενες (στους δεύτερο και τρίτο αυτών) αποδοχές και επίδομα αδείας. Επικουρικώς οι ενάγοντες ζήτησαν να επιδικασθούν υπέρ αυτών και σε βάρος της εναγομένης τα ίδια ως άνω ποσά κατά τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, μετά από συζήτηση αντιμωλία των διαδίκων, εξέδωσε την εκκαλούμενη οριστική απόφασή του, με την οποία, αφού απορρίφθηκαν: α) το αγωγικό αίτημα του δεύτερου ενάγοντος για αποδοχές άδειας, ως αόριστο, β) τα αγωγικά αιτήματα των εναγόντων για αμοιβή, ως κατ’ εξαίρεση υπερωρίας, της εντός του νομίμου ωραρίου (οκταώρου) παρεχόμενης εργασίας, τόσο κατά την ημέρα του Σαββάτου, όσο και κατά την ημέρα της Κυριακής, ως μη νόμιμα και γ) η επικουρική εκ του αδικαιολόγητου πλουτισμού βάση της αγωγής, ως αόριστη, έγινε εν μέρει δεκτή η ως άνω αγωγή ως προς τα λοιπά αιτήματά της και συγκεκριμένα υποχρεώθηκε η εναγομένη να καταβάλει στον πρώτο ενάγοντα το ποσό των 7.700,07 ευρώ, στο δεύτερο ενάγοντα το ποσό των 14.967,59 ευρώ και στον τρίτο ενάγοντα το ποσό των 8.426,46 ευρώ, ενώ αναγνωρίσθηκε ότι αυτή (εναγομένη) οφείλει να καταβάλει στο δεύτερο ενάγοντα το ποσό των 20.619,11 ευρώ με το νόμιμο τόκο από τους χρόνους που αναφέρονται ειδικότερα στην εκκαλουμένη. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ήδη η εναγομένη με την υπό κρίση έφεσή της, για τους διαλαμβανόμενους σ’ αυτήν λόγους που ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και σε πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητεί την εξαφάνισή της, ώστε να απορριφθεί καθ’ ολοκληρίαν η ως άνω αγωγή των αντιδίκων της (εναγόντων).

IV. Όπως προκύπτει από το άρθρο 520 του ΚΠολΔ, το έγγραφο της έφεσης (εφετήριο) πρέπει να περιέχει, εκτός από τα άλλα στοιχεία, και τους λόγους της έφεσης. Οι τελευταίοι συνίστανται σε ορισμένες αιτιάσεις κατά της εκκαλούμενης απόφασης, αναφερόμενες είτε σε παραλείψεις του εκκαλούντος, είτε σε νομικά ή πραγματικά σφάλματα της απόφασης του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου. Ειδικότερα ως λόγοι έφεσης νοούνται οι αποδιδόμενες στην εκκαλουμένη απόφαση πλημμέλειες και ελλείψεις οι συνιστάμενες, ως επί το πλείστον, σε παραδρομές του πρωτοδίκως δικάσαντος δικαστηρίου, οι οποίες είναι δυνατόν να ανάγονται, είτε στην εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του ουσιαστικού ή δικονομικού δικαίου, είτε στην εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, αλλά, μερικές φορές, και σε σφάλματα του ιδίου του εκκαλούντος, εφόσον, στην τελευταία περίπτωση, περιλαμβάνονται στα όρια που διαγράφονται από το άρθρο 527 του ΚΠολΔ, άλλως απορρίπτονται ως απαράδεκτοι (ΑΠ 791/2017, ΑΠ 781/2017, ΑΠ 1574/2014 δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

Στην προκείμενη περίπτωση η εκκαλούσα, με τον έβδομο λόγο της κρινόμενης έφεσής της, ζητεί, σε περίπτωση απόρριψης της έφεσής της και επικύρωσης της εκκαλουμένης, ή σε περίπτωση παραδοχής της έφεσής της, εξαφάνισης της εκκαλουμένης και παραδοχής εν μέρει κατ’ ουσίαν της αγωγής των εφεσιβλήτων, να συμψηφισθούν τα ποσά των 2.500 ευρώ, 5.000 ευρώ και 3.000 ευρώ, ως προς τα οποία η πρωτόδικη απόφαση κηρύχθηκε προσωρινά εκτελεστή (και τα οποία, οικειοθελώς και συμμορφούμενη μ’ αυτήν, έχει ήδη καταβάλει στους πρώτο, δεύτερο και τρίτο των εφεσιβλήτων, αντιστοίχως), με τις τελεσιδίκως επιδικασθείσες σε βάρος της χρηματικές αξιώσεις των ως άνω αντιδίκων της, σε εξόφλησή τους κατά το ισόποσο, και δη συμμέτρως μεταξύ των επί μέρους κονδυλίων των απαιτήσεών τους. Τα ανωτέρω, όμως, εκτιθέμενα δεν αποτελούν παραδεκτό λόγο έφεσης, γιατί δεν συνιστούν αποδιδόμενη στην εκκαλουμένη πλημμέλεια, η οποία ανάγεται, είτε σε σφάλμα πραγματικό ή νομικό του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, δηλαδή ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή απ’ αυτό ουσιαστικής ή δικονομικής διάταξης, ή ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, είτε σε παράλειψη-παραδρομή της ίδιας της εκκαλούσας, όπως αναφέρθηκε και στην αμέσως προηγούμενη νομική σκέψη της παρούσας απόφασης περί των αιτιάσεων, που μπορούν παραδεκτώς να προβληθούν από το διάδικο ως λόγοι έφεσης κατά της πρωτόδικης απόφασης. Σημειώνεται, εξάλλου, όσον αφορά στα επικαλούμενα από την εκκαλούσα ως ήδη καταβληθέντα απ’ αυτήν χρηματικά ποσά, κατά τα οποία η πρωτόδικη απόφαση κηρύχθηκε προσωρινά εκτελεστή, ότι σε περίπτωση παραδοχής της έφεσης και κατ’ ουσίαν και απόρριψης (ολικά η εν μέρει) της αγωγής, η προαναφερόμενη θα μπορούσε να ζητήσει την επαναφορά των πραγμάτων στην κατάσταση προ της εκτέλεσης της εξαφανισθείσας ή μεταρρυθμισθείσας απόφασης, με αίτησή της, υποβαλλόμενη είτε με το δικόγραφο της έφεσης, είτε με τις προτάσεις της, είτε με χωριστό δικόγραφο, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 914 ΚΠολΔ, πλην όμως αυτό δεν έγινε στην προκείμενη περίπτωση, ενώ πρέπει να αναφερθεί ότι σε περίπτωση απόρριψης της έφεσης, τα εν λόγω ποσά θα αφαιρεθούν κατά το στάδιο της εκτέλεσης από τα τελεσιδίκως επιδικασθέντα με την πρωτόδικη απόφαση σε έκαστο των εναγόντων ποσά. Πρέπει, επομένως, ενόψει των ανωτέρω, να απορριφθεί ο λόγος αυτός της ένδικης έφεσης ως απαράδεκτος.

V. Τα χρονικά όρια της εργασίας των μισθωτών έχουν καθοριστεί με ειδικές διατάξεις δημόσιας τάξης, με την έννοια ότι αποτελούν τα ελάχιστα όρια προστασίας των εργαζομένων και συνεπώς με ατομική ή συλλογική σύμβαση εργασίας ή με διαιτητική απόφαση ή άλλη κανονιστική πράξη νομοθετικής ή συμβατικής ισχύος μπορούν να περιοριστούν, όχι όμως και να ξεπεραστούν χωρίς την τήρηση της διαδικασίας για τη νομιμότητα της υπερωριακής απασχόλησης. Ειδικότερα: Με την Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. της 26ης.2.1975, η οποία κυρώθηκε με το ν. 133/1975, εισήχθη η εβδομάδα των πέντε (5) εργασίμων ημερών ή το λεγόμενο διαφορετικά πενθήμερο εργασίας, δηλαδή καθιερώθηκε ως χρονικό όριο εργασίας οι σαράντα πέντε (45) ώρες την εβδομάδα. Εξάλλου, κατά το άρθρο 6 της από 14.2.1984 εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως με την απόφαση του Υπουργού Εργασίας 11770/20.3.1984 (ΦΕΚ Β΄ , 81), η εβδομαδιαία διάρκεια της εργασίας των μισθωτών ορίστηκε από 1.1.1984 σε 40 ώρες, ενώ για την απασχόληση πέρα από το συμβατικό (συλλογικό) αυτό εβδομαδιαίο ωράριο έως τη συμπλήρωση του νόμιμου ανώτατου ωραρίου εβδομαδιαίας εργασίας (υπερεργασία) καταβάλλεται αμοιβή, σύμφωνα με το άρθρο 9 της 1/1982 απόφασης του Δ.Δ.Δ.Δ. Αθηνών, που κυρώθηκε με το άρθρο 29 του νόμου 1346/1983 (ΑΠ 864/2015). Εξάλλου από τις διατάξεις των άρθρων 2 του ν. 435/1976, 1 και 10 παρ. 1 του ΒΔ 748/1966, τις διατάξεις της 8900/1956 ΚΥΑ των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και του άρθρου 904 του ΑΚ, προκύπτει ότι σε εκείνον που παρέσχε την εργασία του κατά τις Κυριακές πρέπει να χορηγηθεί αναπληρωματική εβδομαδιαία ανάπαυση, διαρκείας 24 συνεχών ωρών, σε άλλη, εργάσιμη ημέρα της εβδομάδας που άρχισε την Κυριακή. Η εκούσια ή εξαναγκασμένη παροχή εργασίας κατά την Κυριακή χωρίς χορήγηση άλλης ημέρας αναπαύσεως την εβδομάδα που ακολουθεί την Κυριακή, απαγορευμένη από τους πιο πάνω κανόνες δημόσιας τάξης, είναι άκυρη και γεννά, πέραν της προσαύξησης 75% επί του νομίμου ημερομισθίου για τους αμειβόμενους με ημερομίσθιο, απαίτηση απόδοσης της ωφέλειας του εργοδότη από την παροχή μιας τέτοιας εργασίας κατά τις αρχές του αδικαιολογήτου πλουτισμού. Η ωφέλεια αυτή, ως έκτης ημέρας σε σύστημα πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, συνίσταται στις αποδοχές τις οποίες ο εργοδότης θα κατέβαλλε σε άλλο μισθωτό, που θα απασχολείτο με έγκυρη σύμβαση εργασίας κατά την αυτή ημέρα, υπό τις αυτές συνθήκες με τον ακύρως κατ` αυτές εργασθέντα. Σύμφωνα με το άρθρο 4 του Ν. 2874/2000, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 του Ν. 3385/2005 (έναρξη ισχύος από 1.10.2005): 1. Σε επιχειρήσεις στις οποίες εφαρμόζεται συμβατικό ωράριο εργασίας έως σαράντα (40) ώρες την εβδομάδα, ο εργαζόμενος μπορεί να απασχολείται πέντε (5) επί πλέον ώρες την εβδομάδα κατά την κρίση του εργοδότη (υπερεργασία). Οι ώρες αυτές υπερεργασίας (41η, 42η, 43η, 44η, και 45η ώρα) αμείβονται με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 25% και δεν συνυπολογίζονται στα επιτρεπόμενα, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, όρια υπερωριακής απασχόλησης. Για όσους εργαζόμενους ισχύει σύστημα εργασίας έξι (6) εργάσιμων ημερών την εβδομάδα, η σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο, υπερεργασία ανέρχεται σε οκτώ (8) ώρες την εβδομάδα (από 41η έως 48η ώρα). 2. Η πέραν των σαράντα πέντε (45) ωρών την εβδομάδα απασχόληση του μισθωτού στις επιχειρήσεις της παραγράφου 1 θεωρείται υπερωριακή απασχόληση ως προς όλες τις νόμιμες συνέπειες, διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης. Για όσους εργαζόμενους ισχύει σύστημα εργασίας έξι (6) εργάσιμων ημερών την εβδομάδα, υπερωριακή απασχόληση θεωρείται η εργασία πέραν των σαράντα οκτώ (48) ωρών την εβδομάδα. Σε κάθε περίπτωση διατηρούνται σε ισχύ οι ρυθμίσεις για το νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. 3. Μισθωτοί απασχολούμενοι υπερωριακά δικαιούνται για κάθε ώρα νόμιμης υπερωρίας και μέχρι τη συμπλήρωση 120 ωρών ετησίως αμοιβή ίση με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 50%. Η αμοιβή για την πέραν των 120 ωρών ετησίως υπερωριακή απασχόληση είναι το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 75%. 4. Κάθε ώρα υπερωρίας, για την πραγματοποίηση της οποίας δεν τηρούνται οι προβλεπόμενες από το νόμο (άρθρο 3 του ν.δ. 515/1970) διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, χαρακτηρίζεται εφεξής κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 5. Για κάθε ώρα κατ’ εξαίρεση υπερωρίας ο μισθωτός δικαιούται αποζημίωση ίση με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 100%. Η στην άνω διάταξη έκφραση, ότι θεωρείται υπερωριακή απασχόληση η πέραν των 45 ωρών την εβδομάδα επί πλέον απασχόληση, επί πενθήμερης εβδομαδιαίας απασχόλησης, δεν έχει την έννοια ότι ως υπερωρία θεωρείται πλέον μόνον η υπέρβαση του ανωτάτου νομίμου εβδομαδιαίου ωραρίου εργασίας και όχι η υπέρβαση του ανωτάτου ωραρίου της ημερήσιας απασχόλησης του μισθωτού, το οποίο και μετά την 1.4.2001, ελλείψει άλλης ειδικής ρύθμισης εξακολουθεί να είναι το 9ωρο επί πενθήμερης εβδομαδιαίας απασχόλησης. Επομένως, για τους εργαζόμενους με το σύστημα της πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας και μετά την ισχύ του Ν. 2874/2000, ως υπερωριακή εργασία θεωρείται η απασχόληση πέραν των εννέα (9) ωρών ημερησίως. Ο νομοθέτης με το άρθρο 4 του Ν. 2874/2000 ήθελε να υπογραμμίσει ότι μετά την κατάργηση των 5 ωρών εβδομαδιαίας υπερεργασιακής απασχόλησης, το ανώτατο νόμιμο εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας είναι πλέον 45 (αντί 48) ώρες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Από την τελευταία αυτή διάταξη, του άρθρου 4 του Ν. 2874/2000, σαφώς συνάγεται επίσης ότι η αξίωση αμοιβής της κατ’ εξαίρεση υπερωρίας στηρίζεται ευθέως στο νόμο και όχι στις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεις. Δηλαδή, μετά την ισχύ του ανωτέρω Ν. 2874/2000 ο εργαζόμενος για την παράνομη (κατ’ εξαίρεση) υπερωριακή απασχόλησή του δεν έχει πλέον δύο διακριτές αξιώσεις, όπως όριζε το άρθρο 1 παρ. 2 του Ν. 435/1976, αλλά μία, για την θεμελίωση της οποίας δεν απαιτείται η επίκληση των προϋποθέσεων του αδικαιολογήτου πλουτισμού (ΑΠ 314/2017 δημ. στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τα ως άνω ποσοστά προσαύξησης των 25% και 100%, καθορίσθηκαν, με το άρθρο 74 παρ. 10 του Ν. 3863/2010 (ΦΕΚ Α΄115/15.7.2010) σε 20% και 80%, για υπερεργασία και κατ’ εξαίρεση υπερωρία αντίστοιχα (ΑΠ 498/2016 δημ. στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ειδικότερα από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων προκύπτει ότι για τους εργαζομένους με το σύστημα της πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας ως υπερεργασία θεωρείται η κατά τις εργάσιμες μόνο ημέρες της εβδομάδας απασχόληση πέραν των 40 και μέχρι τη συμπλήρωση των 45 ωρών εβδομαδιαίως, δοθέντος ότι με το άρθρο 6 της από 26.2.1975 ΕΓΣΣΕ οι ώρες εργασίας δεν μπορούν να υπερβαίνουν τις 9 ώρες ημερησίως και ως υπερωριακή εργασία, στην οποία αφορούν οι παροχές του άρθρου 1 του Ν. 435/1976, νοείται η απασχόληση πέραν των 9 ωρών ημερησίως, έστω και αν με την απασχόληση αυτή δεν πραγματοποιείται υπέρβαση του νομίμου ανωτάτου ορίου της εβδομαδιαίας εργασίας (ΑΠ 313/2010 δημ. στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Από το συνδυασμό των ως άνω διατάξεων προκύπτει μεταξύ άλλων, ότι η εργασία του μισθωτού κατά την Κυριακή ή το Σάββατο ως έκτη ημέρα υπό το σύστημα της πενθήμερης εργασίας, δεν αποτελεί υπερεργασία ή υπερωριακή εργασία, εάν στην τελευταία περίπτωση δεν υπερβαίνει το ως άνω ανώτατο όριο ημερήσιας απασχόλησης (ΑΠ 684/2017, ΑΠ 53/2015, ΑΠ 864/2015 δημ. στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ειδικότερα, η συνδρομή υπερεργασίας κριτήριο έχει όχι την ημερήσια, αλλά την εβδομαδιαία απασχόληση του μισθωτού, και μάλιστα εκείνη που πραγματοποιείται στις εργάσιμες πέντε ημέρες της εβδομάδας (ΑΠ 353/1995 ΕΕΔ 54.1006, ΑΠ 1017/1995, ΑΠ 1164/1995 ΔΕΝ 51.1363 και 1366). Για τον υπολογισμό της υπερεργασίας δεν συνυπολογίζεται στην εβδομαδιαία εργασία, η απασχόληση κατά την ημέρα της ανάπαυσης. Δηλαδή, η υπερεργασία περιορίζεται στις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας και δεν επεκτείνεται και στις ημέρες ανάπαυσης (Κυριακή ή άλλη ημέρα ανάπαυσης ή το Σάββατο ως έκτη ημέρα λόγω πενθημέρου), κατά τις οποίες τυχόν εργάσθηκε ο μισθωτός, αφού η εργασία κατά τις ημέρες αυτές ρυθμίζεται αυτοτελώς (ΑΠ 498/2016, ΑΠ 893/2015, ΑΠ 1519/2008, ΑΠ 101/2008 δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Για τη συνδρομή υπερωριακής απασχόλησης λαμβάνεται υπόψη η ημερήσια εργασία, έστω και αν με την ημερήσια αυτή υπεραπασχόληση δεν πραγματοποιείται υπέρβαση του ανωτάτου ορίου εβδομαδιαίας εργασίας, αφού δεν χωρεί συμψηφισμός της ημερήσιας υπερωρίας με την πραγματοποιηθείσα μικρότερη απασχόληση κατ` άλλη ημέρα της ίδιας εβδομάδας Ως ημερήσια εργασία θεωρείται αυτή που παρέχεται μέσα σε μία κατά το πολιτικό ημερολόγιο προσδιορισμένη ημέρα, δηλαδή από μεσονυκτίου σε μεσονύκτιο. Περαιτέρω, από τις διατάξεις της 8900/1946 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας «περί καθορισμού αυξημένης αμοιβής εις τους εργαζομένους εν γένει κατά τας Κυριακάς και εορτάς», όπως ερμηνεύθηκε με την 25825/1951 όμοια και άρθρο 2 του Ν. 435/1976, προκύπτει ότι στους εργαζόμενους κατά τις Κυριακές και τις μη εργάσιμες εορτές καταβάλλεται, ανεξαρτήτως του κύρους για την απασχόληση, προσαύξηση του ημερομισθίου, η οποία υπολογίζεται επί του νομίμου μισθού και ισούται με το 75% ενός ημερομισθίου, εφόσον η εργασία εξαντλήσει το κανονισμένο ημερήσιο ωράριο. Σε περίπτωση δε που στερείται και την εβδομαδιαία ανάπαυση ο εργαζόμενος αυτός δικαιούται και το 1/25 του καταβαλλόμενου μισθού του ως αποζημίωση με βάση τις διατάξεις του αδικαιολογήτου πλουτισμού (ΑΠ 1418/2015 δημ. στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Επίσης, σύμφωνα με την υπ’ αριθ. 18310/1946 απόφαση των Υπουργών Εργασίας και Οικονομικών «στους πάσης φύσεως μισθωτούς των επιχειρήσεων και εργασιών γενικά, συνεχούς ή μη λειτουργίας, εάν απασχολούνται κατά τις νυχτερινές ώρες – ήτοι από την 10η βραδινή μέχρι την 6η πρωινή – καταβάλλονται οι εκάστοτε κανονικές αποδοχές, αυξημένες κατά 25%». Η προσαύξηση αυτή καταβάλλεται σε όλους τους εργαζόμενους κατά τις νυχτερινές ώρες, άσχετα αν η εργασία τους παρέχεται καθ ’όλο το ανωτέρω χρονικό διάστημα της νύχτας ή μόνο σε μέρος αυτού, υπολογίζεται δε επί του νομίμου μισθού, στον οποίο περιλαμβάνονται και τα κάθε είδους επιδόματα (ΑΠ 520/2015 δημ. στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τέλος, η υπ’ αριθ. 21091/2990/1946 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, που εκδόθηκε κατά εξουσιοδότηση του νόμου 28/1944, όπως αυθεντικά ερμηνεύθηκε με το νόμο 866/1944 και δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (Τεύχος Β΄, 142/4.9.1946), έχει ισχύ νόμου. Η απόφαση αυτή ορίζει ότι στο εκτός έδρας αποστελλόμενο προσκαίρως για εργασία υπαλληλικό και εργατοτεχνικό προσωπικό όλων γενικά των επιχειρήσεων και εργασιών καταβάλλεται και πρόσθετη αποζημίωση για κάθε εκτός έδρας διανυκτέρευση, η οποία ισούται με το κάθε φορά νόμιμο ημερομίσθιο ή το 1/25 του νομίμου μηνιαίου μισθού. Όταν στους μισθωτούς, που εργάζονται εκτός έδρας, παρέχονται από τον εργοδότη στον τόπο, όπου εστάλησαν, τροφή και κατοικία, καταβάλλεται σ’ αυτούς το 1/4 μόνο της ανωτέρω αποζημίωσης, ήτοι το 1/4 του νομίμου ημερομισθίου του, ή το 1/4 του 1/25 του νομίμου μηνιαίου μισθού του. Από την απόφαση αυτή προκύπτει ότι, προϋπόθεση για τη χορήγηση αποζημίωσης για απασχόληση του μισθωτού εκτός έδρας είναι η αποστολή του από τον τόπο που συμφωνήθηκε για μόνιμη παροχή της εργασίας του σε άλλο τόπο για πρόσκαιρη απασχόλησή του σε αυτόν και διανυκτέρευσή του στο νέο αυτό τόπο εργασίας (ΑΠ 231/1991 ΕΕΝ 1992.141, ΑΠ 106/1990 ΔΕΝ 1991.72, ΕφΘεσ 1865/2017, ΕφΠειρ 722/2014, ΕφΠατρ 902/2007 δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
VI. Από την επανεκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων ……… και ………, που εξετάσθηκαν, ο πρώτος με επιμέλεια των εναγόντων και η δεύτερη με επιμέλεια της εναγομένης, στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, οι οποίες (καταθέσεις) περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά συνεδρίασης του ιδίου δικαστηρίου και από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νομίμως (σημειώνεται ότι η τυχόν αναφορά κατωτέρω ορισμένων μόνο από αυτά είναι απλώς ενδεικτική, αφού δεν παραλείφθηκε κάποιο για την ουσιαστική διάγνωση της ένδικης διαφοράς-βλ. ΑΠ 1001/2012 δημ. σε ΝΟΜΟΣ), είτε προς άμεση απόδειξη είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, ανεξάρτητα αν αυτά πληρούν τους όρους του νόμου (άρθρα 671 παρ. 1 εδ. α΄, 674 παρ. 2 ΚΠολΔ όπως ίσχυαν προ του Ν. 4335/2015), χωρίς ωστόσο να λαμβάνονται υπόψη οι από 9.6.2014 και 10.6.2014 υπεύθυνες δηλώσεις (του άρθρου 8 του Ν. 1599/1986) των ……… και ………, που προσκομίζουν και επικαλούνται οι ενάγοντες, αφού αποτελούν ανεπίτρεπτο αποδεικτικό μέσο (Ολ.ΑΠ 8/1987 ΕλλΔνη 2000.67, ΑΠ 27/2017 και ΑΠ 1004/2015 δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), σε συνδυασμό και με τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η εδρεύουσα στον …. εναγόμενη ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «……….» δραστηριοποιείτο στον τομέα της μεταφοράς και ανύψωσης αντικειμένων. Η εν λόγω εταιρία, όπως αυτό δεν αμφισβητείται από τους ενάγοντες (ήδη εφεσίβλητους), έχει συγχωνευθεί, λόγω απορρόφησης, στην ήδη εκκαλούσα εταιρία με την επωνυμία «………» (προηγούμενη επωνυμία ………») και με το διακριτικό τίτλο «………», η οποία, ως οιονεί καθολική διάδοχος της, λόγω της ως άνω συγχώνευσης με απορρόφηση, υπεισήλθε στη δικονομική θέση της. Οι ενάγοντες προσλήφθηκαν, ο πρώτος την 3.8.2009, ο δεύτερος την 13.1.2003 και ο τρίτος την 1.6.2011, από την εναγόμενη εταιρία δυνάμει συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, οι μεν πρώτος και τρίτος ως βοηθοί χειριστή ανυψωτικών μηχανημάτων, ο δε δεύτερος ως χειριστής ανυψωτικών μηχανημάτων, υπό καθεστώς πενθήμερης εβδομαδιαίας απασχόλησης, κατά τις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας (από Δευτέρα έως Παρασκευή) και με συμβατικό ωράριο εργασίας 8 ωρών (από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00), αντί μηνιαίου μισθού. Ειδικότερα τα καθήκοντά τους συνίσταντο στην φόρτωση, με το γερανό της εναγομένης, αντικειμένων μεγάλου όγκου και βάρους και η εναπόθεσή τους σε φορτηγά οχήματα της ιδίας, που θα χρησιμοποιούντο για τη μεταφορά τους, καθώς και στη συνέχεια, με την άφιξή τους, η εκφόρτωση αυτών, επίσης με το συγκεκριμένο μηχάνημα, από τα εν λόγω οχήματα στον συμφωνηθέντα κάθε φορά με τους εκάστοτε πελάτες της τόπο παράδοσης ή τοποθέτησής τους. Συγκεκριμένα, ο χειριστής (2^ος ενάγων) αναλάμβανε τη φόρτωση και εκφόρτωση του εμπορεύματος, χειριζόμενος το σύστημα του γερανού, ενώ ο βοηθός χειριστής (1^ος και 3^ος των εναγόντων) τον καθοδηγούσε ως προς τη σωστή εναπόθεση του εμπορεύματος είτε στο φορτηγό, είτε στο μέρος όπου αυτό έπρεπε να εναποτεθεί. Σε εκτέλεση των συμβάσεων αυτών οι ενάγοντες προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στην εναγόμενη προσηκόντως και συνεχώς ο πρώτος μέχρι τις 31.12.2011, ο δεύτερος μέχρι την 20.3.2013 και ο τρίτος μέχρι την 31.1.2013, οπότε και αποχώρησαν από την εργασία τους ο πρώτος οικειοθελώς και οι λοιποί λόγω καταγγελίας των εργασιακών συμβάσεων τους εκ μέρους της εναγομένης. Αποδείχθηκε, επίσης, ότι, κατά τα επίδικα έτη 2011 και 2012, ο καταβαλλόμενος συμφωνημένος μηνιαίος μισθός τους (τακτικές μηνιαίες αποδοχές) ανήλθε στο ποσό των 1.299,25 ευρώ για τον πρώτο ενάγοντα, στο ποσό των 1.929,35 ευρώ για το δεύτερο ενάγοντα και στο ποσό των 1.208,25 ευρώ για τον τρίτο ενάγοντα, όπως επίσης έγινε δεκτό και από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, και δεν αμφισβητείται με ειδικό λόγο έφεσης από την εναγόμενη. Ακόμη αποδείχθηκε ότι οι ενάγοντες απασχολήθηκαν από την εναγομένη καθ’ υπέρβαση, τόσο του συμβατικού εβδομαδιαίου ωραρίου εργασίας των 40 ωρών, όσο και του ανωτάτου νομίμου ημερησίου ωραρίου των 9 ωρών, εφόσον πρόκειται περί επιχείρησης για τους εργαζομένους της οποίας ισχύει το σύστημα της πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην αμέσως προηγούμενη νομική σκέψη της παρούσας απόφασης, χωρίς για τις πραγματοποιηθείσες υπερωρίες τους να τηρηθούν από την εργοδότριά τους οι προβλεπόμενες από το νόμο (άρθρο 3 του ν.δ. 515/1970) διατυπώσεις και διαδικασίες έγκρισης, καθώς επίσης και ορισμένες Κυριακές υπερωριακά, ενίοτε και κατά τις νυκτερινές ώρες, ενώ λόγω της εργασίας τους την Κυριακή, δεν τους χορηγήθηκε, όπως έπρεπε, αναπληρωματική εβδομαδιαία ανάπαυση, διαρκείας 24 συνεχών ωρών, σε άλλη, εργάσιμη ημέρα της επομένης εβδομάδας, καθώς και εκτός της έδρας της εναγομένης, όπου επίσης και διανυκτέρευσαν, κατά τα κατωτέρω αναλυτικά παρατιθέμενα, χωρίς να τους καταβληθεί η οφειλόμενη για τις ανωτέρω αιτίες κατά νόμο αμοιβή.

Ειδικότερα ως προς τον πρώτο ενάγοντα …….., αποδείχθηκε ότι κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, κατά το οποίο, όπως προαναφέρθηκε, οι συμφωνηθείσες τακτικές μηνιαίες αποδοχές του ανήλθαν στο ποσό των 1.299,25 ευρώ, το ωρομίσθιό του διαμορφώθηκε στο ποσό των 7,79 ευρώ (1.299,25 ευρώ Χ 0,006 = 7,79 ευρώ), όπως αυτό έγινε δεκτό και από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, και δεν αμφισβητείται με ειδικό λόγο έφεσης από την εναγομένη. Συγκεκριμένα, αποδείχθηκε ότι: 1) Κατά το χρονικό διάστημα από 30.5.2011 έως 3.7.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 30.5.2011 έως 5.6.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής (από Δευτέρα έως Παρασκευή), εργάσθηκε στις 1.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00 και στις 18.1.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 19.00, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 21 ώρες. Επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 1.6.2011 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών, που ισχύει για τους εργαζομένους υπό το σύστημα της πενθήμερης εβδομαδιαίας απασχόλησης, κατά 1 ώρα και στις 2.6.2011 το υπερέβη κατά 2 ώρες, δηλαδή την εβδομάδα αυτή συνολικά 3 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία, δεδομένου ότι, κατά τα εκτιθέμενα στην ίδια ως άνω νομική σκέψη, για τη συνδρομή υπερωριακής απασχόλησης λαμβάνεται υπόψη η ημερήσια εργασία, έστω και αν με την ημερήσια αυτή υπεραπασχόληση δεν πραγματοποιείται υπέρβαση του ανωτάτου ορίου εβδομαδιαίας εργασίας, αφού δεν χωρεί συμψηφισμός της ημερήσιας υπερωρίας με την πραγματοποιηθείσα μικρότερη απασχόληση κατ` άλλη ημέρα της ίδιας εβδομάδας. β) Κατά την εβδομάδα από 6.6.2011 έως 12.6.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 6.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 7.6.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 19.00, στις 8.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, στις 9.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00 και στις 10.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 50 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 5 ώρες (από 46η έως 50η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 13.6.2011 έως 19.6.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε μόνο στις 17.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 9 ώρες. Επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, αλλά ούτε και κατ’ εξαίρεση υπερωρία, αφού δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών. Σημειωτέον ότι η συνδρομή υπερεργασίας κριτήριο έχει, όχι την ημερήσια, αλλά την εβδομαδιαία απασχόληση του μισθωτού, και μάλιστα εκείνη που πραγματοποιείται κατά τις εργάσιμες πέντε ημέρες της εβδομάδας, και όχι και κατά το Σάββατο, ή την Κυριακή, κατά τις οποίες η υπέρβαση από το μισθωτό του νομίμου ανωτάτου ημερησίου ωραρίου εργασίας του ρυθμίζεται αυτοτελώς, όπως εκτέθηκε στην ίδια ως άνω νομική σκέψη. δ) Κατά την εβδομάδα από 20.6.2011 έως 26.6.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 6.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.30, στις 21.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00 και στις 24.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 23.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 36,5 ώρες. Επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 2.6.2011 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών, κατά 2,5 ώρες και στις 24.6.2011 το υπερέβη κατά 7 ώρες, δηλαδή την εβδομάδα αυτή συνολικά 9,5 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. ε) Κατά την εβδομάδα από 27.6.2011 έως 3.7.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 27.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.30, στις 28.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 21.00, στις 29.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.30, στις 30.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.30 και στις 1.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 59,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 14,5 ώρες (από 46η έως 59,5) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Επομένως, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 10 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 32 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία, για την αμοιβή της οποίας θα αναφερθεί κατωτέρω. 2) Κατά το χρονικό διάστημα από 4.7.2011 έως 7.8.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 4.7.2011 έως 10.7.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής (από Δευτέρα έως Παρασκευή), εργάσθηκε στις 4.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.30, στις 5.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00 και στις 6.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 21.00, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 37,5 ώρες. Επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 4.7.2011 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 2,5 ώρες, στις 5.7.2011 το υπερέβη κατά 3 ώρες και στις 6.7.2011 το υπερέβη κατά 5 ώρες, δηλαδή την εβδομάδα αυτή συνολικά 10,5 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 11.7.2011 έως 17.7.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 14.7.2011 από ώρα 7.30 έως ώρα 20.00 και στις 15.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 23,5 ώρες. Επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 14.7.2011 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 3,5 ώρες και στις 15.7.2011 το υπερέβη κατά 2 ώρες, δηλαδή την εβδομάδα αυτή συνολικά 5,5 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 18.7.2011 έως 24.7.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 18.7.2011 από ώρα 5.00 έως ώρα 22.00, στις 19.7.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 7.00, στις 20.7.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 22.30, στις 21.7.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 19.30 και στις 22.7.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 21.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 63,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 18,5 ώρες (από 46η έως 63,5) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 25.7.2011 έως 31.7.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 26.7.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 17.00, στις 27.7.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 20.00, στις 28.7.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 21.00 και στις 29.7.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 21.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 55 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 10 ώρες (από 46η έως 63,5) κατ’ εξαίρεση υπερωρία και ε) Κατά την εβδομάδα από 1.8.2011 έως 7.8.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 1.8.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 19.00, στις 3.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, στις 4.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.30 και στις 5.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 42,5 ώρες, εκ των οποίων οι 2,5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 42,5), ενώ, επίσης, στις 3.8.2011 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 1,5 ώρες, στις 4.8.2011 το υπερέβη κατά 30 λεπτά ώρες και στις 5.8.2011 το υπερέβη κατά 30 λεπτά, δηλαδή την εβδομάδα αυτή συνολικά 2,5 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Επομένως, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 12,5 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 47 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 3) Κατά το χρονικό διάστημα από 8.8.2011 έως 4.9.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 8.8.2011 έως 14.8.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής (από Δευτέρα έως Παρασκευή), εργάσθηκε στις 8.8.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 17.00, στις 9.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.30, στις 10.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.30, στις 11.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.30 και στις 12.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.30, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 61 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 16 ώρες (από 46η έως 61η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 15.8.2011 έως 21.8.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 16.8.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 18.00, στις 17.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 18.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 19.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 37 ώρες. Επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 16.8.2011 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 3 ώρες, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 3 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 22.8.2011 έως 28.8.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 22.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 23.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 24.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 25.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 26.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 40 ώρες. Επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, αλλά ούτε και κατ’ εξαίρεση υπερωρία, αφού δεν υπερέβη ουδεμία ημέρα το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών. δ) Κατά την εβδομάδα από 29.8.2011 έως 4.9.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 29.8.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 20.30, στις 30.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.30, στις 31.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.30, στις 1.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.30 και στις 2.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.30, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 64,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 19,5 ώρες (από 46η έως 64,5) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Επομένως, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 10 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 38,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 4) Κατά το χρονικό διάστημα από 5.9.2011 έως 2.10.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 5.9.2011 έως 11.9.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής (από Δευτέρα έως Παρασκευή), εργάσθηκε στις 5.9.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 16.00, στις 6.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.30, στις 7.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.30, στις 8.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.00 και στις 9.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 21.00, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 59,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 14,5 ώρες (από 46η έως 59,5) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 12.9.2011 έως 18.9.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 12.9.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 17.30, στις 13.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.30, στις 14.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.30, στις 15.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.30 και στις 16.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 56 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 11 ώρες (από 46η έως 56η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 19.9.2011 έως 25.9.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 19.9.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 19.30, στις 20.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, στις 21.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.30, στις 22.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00 και στις 23.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 56 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 11 ώρες (από 46η έως 56η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 26.9.2011 έως 2.10.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 26.9.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 16.00, στις 27.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 28.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 29.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.30 και στις 30.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.30, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 48 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 3 ώρες (από 46η έως 48η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Επομένως, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 20 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 39,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 5) Κατά το χρονικό διάστημα από 3.10.2011 έως 30.10.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 3.10.2011 έως 9.10.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής (από Δευτέρα έως Παρασκευή), εργάσθηκε στις 3.10.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 19.30, στις 4.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.30, στις 5.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.30, στις 6.10.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 18.30 και στις 7.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.00, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 65 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 19 ώρες (από 46η έως 65η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 10.10.2011 έως 16.10.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 10.10.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 15.00, στις 11.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.30, στις 12.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.30, στις 13.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.30 και στις 14.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 57,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 11 ώρες (από 46η έως 57,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 17.10.2011 έως 23.10.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 18.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.00, στις 20.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18 και στις 21.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.00, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 37 ώρες. Επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 18.10.2011 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 4 ώρες, στις 20.10.2011 το υπερέβη κατά 2 ώρες και στις 21.10.2011 το υπερέβη κατά 4 ώρες, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 10 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 24.10.2011 έως 30.10.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε μόνο στις 26.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 9 ώρες. Επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 10 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 40 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 6) Κατά το χρονικό διάστημα από 31.10.2011 έως 4.12.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 31.10.2011 έως 6.11.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής (από Δευτέρα έως Παρασκευή), εργάσθηκε στις 31.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, στις 1.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, στις 3.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 21.00 και στις 4.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.30, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 45,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ η υπόλοιπη 0,5 ώρα αποτελεί κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 7.11.2011 έως 13.11.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, δεν εργάσθηκε καθόλου και επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, γ) Κατά την εβδομάδα από 14.11.2011 έως 20.11.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 16.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30 και στις 18.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 19,5 ώρες. Επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 16.11.2011 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 1,5 ώρες, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 1,5 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 21.11.2011 έως 27.11.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 21.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.30, στις 22.11.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 15.00 και στις 23.11.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 19.00, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 31,5 ώρες. Επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 21.11.2011 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 0,5 ώρα και στις 23.11.2011 το υπερέβη κατά 4 ώρες, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 4,5 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. ε) Κατά την εβδομάδα από 28.11.2011 έως 4.12.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε μόνο στις 2.12.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 12 ώρες. Επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως την ημέρα που εργάσθηκε (2.12.2011) υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 3 ώρες, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 3 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 5 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 9,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 7) Κατά το χρονικό διάστημα από 5.12.2011 έως 1.1.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες του διαστήματος αυτού, εργάσθηκε μόνο στις 15.12.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 22.30, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 15,5 ώρες. Επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη οιαδήποτε εβδομάδα του διαστήματος αυτού το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως την ημέρα που εργάσθηκε (15.12.2011) υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 6,5 ώρες, δηλαδή την συγκεκριμένη εβδομάδα αυτή 6,5 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, αλλά πραγματοποίησε 6,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Επομένως, ο πρώτος ενάγων καθ’ όλο το ανωτέρω αιτούμενο χρονικό διάστημα (ήτοι από 30.5.2011 έως 1.1.2012 πραγματοποίησε συνολικά 67,5 ώρες υπερεργασίας, για τις οποίες δικαιούται ως αμοιβή το ποσό των 631,12 ευρώ [9,35 ευρώ το ωρομίσθιό του μετά της προσαύξησης (7,79 + 20%) Χ 67,5 ώρες]. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο για την αυτή αιτία έκρινε ότι ο ενάγων κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 116 ώρες υπερεργασίας, για τις οποίες δικαιούται ως αμοιβή το ποσό των 1.084,52 ευρώ, εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις, σύμφωνα με τα βασίμως υποστηριζόμενα από την εκκαλούσα με τους σχετικούς (πρώτο και τρίτο κατά το πρώτο σκέλος του) λόγους της έφεσής της. Αποδείχθηκε, επίσης, κατά τα προεκτεθέντα ότι ο πρώτος ενάγων κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα (από 30.5.2011 έως 1.1.2012) πραγματοποίησε συνολικά στην επιχείρηση της εναγομένης 213 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρίας, πλην όμως δικαιούται να λάβει για την αιτία αυτή το ποσό της αμοιβής, που αναλογεί στο μικρότερο αριθμό ωρών των 205 ωρών, τον οποίο στο αγωγικό δικόγραφο αναφέρει ότι πραγματοποίησε κατά τα επιμέρους διαστήματα από 31.10.2011 έως 4.12.2011 και από 5.12.2011 έως 1.1.2012 (5,5 ώρες και 2,5 ώρες αντί των 9,5 και 6,5 ωρών αντίστοιχα), γιατί το δικαστήριο δεσμεύεται από το αίτημα της αγωγής και δε μπορεί να επιδικάσει πλέον του αιτηθέντος (άρθρου 106 ΚΠολΔ). Επομένως, ο πρώτος ενάγων για τις 205 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρίας που πραγματοποίησε, δικαιούται ως αμοιβή το ποσό των 2.876,15 ευρώ [14,03 ευρώ το ωρομίσθιό του μετά της προσαύξησης (7,7955 + 80%) Χ 205 ώρες]. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο για την αυτή αιτία έκρινε ότι ο ενάγων κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 277,5 ώρες υπερεργασίας, για τις οποίες δικαιούται ως αμοιβή το ποσό των 3.893,82 ευρώ, εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις εκτίμησε, σύμφωνα με τα βασίμως υποστηριζόμενα από την εκκαλούσα με τους σχετικούς (πρώτο και τρίτο κατά το πρώτο σκέλος του) λόγους της έφεσής της. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο πρώτος ενάγων, κατά την διάρκεια της εργασιακής του σύμβασης, απασχολήθηκε επί μία Κυριακή, ήτοι στις 26.6.2012, κατά την οποία πραγματοποίησε 4 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρίας (στις οποίες δεν συνυπολογίστηκαν οι ώρες της παρεχόμενης εργασίας εντός του νομίμου ωραρίου απασχόλησης, καθόσον το αίτημα για αμοιβή τους, ως κατ’ εξαίρεση υπερωρίας, απορρίφθηκε ως μη νόμιμο από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και δεν μεταβιβάσθηκε, με λόγο έφεσης, στο παρόν Δικαστήριο), για τις οποίες δικαιούται το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά ποσοστό 75% επί του νομίμου ωρομισθίου (προσαύξηση λόγω εργασίας τις Κυριακές και αργίες) και ακολούθως το ποσό αυτό προσαυξημένο κατά ποσοστό 80%, ήτοι το ποσό των 94,32 ευρώ [7,79 ευρώ καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 5,31 ευρώ (7,08 νόμιμο ωρομίσθιο Χ 75%), ήτοι 13,1 ευρώ προσαυξημένο κατά 80% = 23,58 ευρώ Χ 4 ώρες = 94,32 ευρώ]. Επίσης, λόγω της εργασίας του κατά την ανωτέρω ημέρα της Κυριακής, 26.6.2012, ο πρώτος ενάγων δεν έλαβε από την εναγομένη αναπληρωματική ημέρα ανάπαυσης και, συνεπώς, δικαιούται να αξιώσει από αυτήν, με βάση τις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, αποζημίωση για την ωφέλεια την οποία απεκόμισε αυτή από την ανωτέρω ακύρως παρασχεθείσα εργασία του, ίση προς το 1/25 του καταβαλλόμενου μισθού του, ήτοι το ποσό των 51,97 ευρώ (1.299,25 ευρώ καταβαλλόμενος μισθός Χ 1/25). Ακόμη, κατά την διάρκεια της εργασιακής του σύμβασης, ο πρώτος ενάγων απασχολήθηκε συνολικά 4 νυκτερινές ώρες κατά τις ημέρες της 14.7.2011, 21.7.2011, 24.7.2011 και 15.12.2011 για τις οποίες δικαιούται το συνολικό ποσό των 7,06 ευρώ (όπως αυτό κρίθηκε από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και ο υπολογισμός του ως άνω ποσού δεν αμφισβητείται με ειδικό λόγο έφεσης). Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο δέχθηκε ότι ο πρώτος ενάγων δικαιούται τα ανωτέρω ποσά των 94,32 ευρώ, 51,97 ευρώ και 7,06 ευρώ για τις προαναφερθείσες αιτίες, ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις, απορριπτόμενου ως αβάσιμου του σχετικού (τρίτου κατά το δεύτερο σκέλος του) λόγου έφεσης της εναγομένης, με τον οποίο υποστηρίζονται τα αντίθετα. Τέλος, αποδείχθηκε ότι ο πρώτος ενάγων κατά τα χρονικά διαστήματα της εργασίας του από 7.6.2011 έως 10.6.2011, από 24.6.2011 έως 6.7.2011, από 14.4.2011 έως 18.7.2011 και από 19.7.2011 έως 14.10.2011, παρείχε «εκτός έδρας» εργασία και συγκεκριμένα κατά το πρώτο διάστημα παρείχε την εργασία του στην Τζιά, όπου διανυκτέρευσε επί 4 ημέρες, κατά το δεύτερο διάστημα παρείχε την εργασία του στην Κρήτη, όπου διανυκτέρευσε επί 14 ημέρες, κατά το τρίτο διάστημα παρείχε την εργασία του στο Ναύπλιο, όπου διανυκτέρευσε επί 5 ημέρες και κατά το τέταρτο διάστημα παρείχε την εργασία του στα Κλένια Κορινθίας, όπου διανυκτέρευσε επί 72 ημέρες, ήτοι συνολικά πραγματοποίησε 95 διανυκτερεύσεις «εκτός έδρας», για τις οποίες δικαιούται ως αμοιβή το ¼ του νομίμου ημερομισθίου του, ήτοι το συνολικό ποσό των 1.121 ευρώ, δεδομένου ότι, όπως προκύπτει από την κατάθεση του μάρτυρα απόδειξης στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, του παρέχονταν από την εναγόμενη τα έξοδα διατροφής και κατοικίας του, κατά τα εκτεθέντα στη νομική σκέψη στο τέλος της παραγράφου ΙV της παρούσας απόφασης [ήτοι 47,22 ευρώ αξία νομίμου ημερομισθίου, όπως αυτό έγινε δεκτό από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και δεν προσβάλλεται με ειδικό λόγο έφεσης Χ ¼ = 11,80 € Χ 95 ημέρες = 1.121 ευρώ]. Πλην όμως, το ποσό αυτό έχει ήδη εξοφληθεί από την εναγομένη, η οποία κατέβαλε στον πρώτο ενάγοντα το ποσό των 1.917,52 ευρώ, όπως προκύπτει από τις σχετικές από 30.12.2011 και 18.5.2012 εξοφλητικές αποδείξεις και έγινε δεκτό και από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο χωρίς η κρίση αυτή να πλήττεται με λόγο έφεσης, και, συνεπώς, ο πρώτος ενάγων δεν δικαιούται οιοδήποτε ποσό για την ανωτέρω αιτία. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο δέχθηκε ότι ο πρώτος ενάγων δικαιούται το ποσό των 2.568,38 ευρώ για τις προαναφερθείσα αιτία, εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις, δεκτού γενομένου του σχετικού (δεύτερου) λόγου έφεσης της εναγομένης, με τον οποίο υποστηρίζονται τα αντίθετα. Κατόπιν αυτών, το συνολικό ποσό που δικαιούται να αξιώσει ο πρώτος ενάγων για τις ανωτέρω αιτίες ανέρχεται σε 3.660,62 ευρώ (631,12 + 2.876,15 + 94,32 + 51,97 + 7,06), ενώ δεν αποδείχθηκε ότι έλαβε χώρα οιαδήποτε «εξώδικη ομολογία» αυτού ότι δεν του οφείλονται από την εναγομένη άλλα ποσά από την εργασιακή του σύμβαση, παρά μόνο για υπερωριακή απασχόληση και απασχόληση εκτός έδρας, απορριπτόμενων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών που προβάλλονται από την εναγομένη με τον σχετικό (τέταρτο) λόγο της έφεσής της.

Περαιτέρω, ως προς το δεύτερο ενάγοντα ……….., αποδείχθηκε ότι κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, κατά το οποίο, όπως προαναφέρθηκε, οι συμφωνηθείσες τακτικές μηνιαίες αποδοχές του ανήλθαν στο ποσό των 1.929,35 ευρώ, το ωρομίσθιό του διαμορφώθηκε στο ποσό των 11,57 ευρώ (1.929,35 ευρώ Χ 0,006 = 11,57 ευρώ), όπως αυτό έγινε δεκτό και από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, και δεν αμφισβητείται με ειδικό λόγο έφεσης από την εναγομένη. Συγκεκριμένα, αποδείχθηκε ότι: 1) Κατά το χρονικό διάστημα από 3.1.2011 έως 30.1.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 3.1.2011 έως 9.1.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε μόνο στις 3.1.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, δηλαδή εργάσθηκε συνολικά επί 8 ώρες. Επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών. β) Κατά την εβδομάδα από 10.1.2011 έως 16.1.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 10.1.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00 και στις 11.1.2011, 12.1.2011, 13.1.2011 και 14.1.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 43 ώρες, εκ των οποίων οι 3 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. γ) Κατά την εβδομάδα από 17.1.2011 έως 23.1.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 17.1.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, στις 18.1.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 19.1.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00, στις 20.1.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.30 και στις 22.1.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 21.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 58,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 13,5 ώρες (από 46η έως 58,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 24.1.2011 έως 30.1.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 24.1.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 00.30, στις 25.1.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00, στις 26.1.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 21.00, στις 27.1.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.00 και στις 28.1.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 67,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 22,5 ώρες (από 46η έως 67,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 13 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 36 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία, για την αμοιβή της οποίας θα αναφερθεί κατωτέρω. 2) Κατά το χρονικό διάστημα από 31.1.2011 έως 27.2.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 31.1.2011 έως 6.2.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 31.1.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 22.00, στις 1.2.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 21.00, στις 2.2.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 21.00, στις 3.2.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 24.00 και στις 4.2.2011 από ώρα 00.00 έως ώρα 2.00 και από ώρα 7.00 έως ώρα 22.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 77 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 32 ώρες (από 46η έως 77η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 7.2.2011 έως 13.2.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 7.2.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00, στις 8.2.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 9.2.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 10.2.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30 και στις 11.2.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 47,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 2,5 ώρες (από 46η έως 47,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 14.2.2011 έως 20.2.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 14.2.2011, 15.2.2011 και 17.2.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, στις 16.2.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00 και στις 18.2.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 57 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 12 ώρες (από 46η έως 57η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 21.2.2011 έως 27.2.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 21.2.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 22.2.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.00, στις 23.2.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, στις 24.2.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 25.2.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 48 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 3 ώρες (από 46η έως 48η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 20 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 49 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 3) Κατά το χρονικό διάστημα από 28.2.2011 έως 3.4.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 28.2.2011 έως 6.3.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 28.2.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 1.3.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.30, στις 2.3.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 3.3.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 4.3.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 52 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 7 ώρες (από 46η έως 52η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 7.3.2011 έως 13.3.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 8.3.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 9.3.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 10.3.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 22.30 και στις 11.3.2011 από ώρα 6.30 έως ώρα 17.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 43 ώρες, εκ των οποίων οι 3 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. γ) Κατά την εβδομάδα από 14.3.2011 έως 20.3.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 14.3.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 15.3.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.30, στις 16.3.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.30, στις 17.3.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 18.3.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 44 ώρες, εκ των οποίων οι 4 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. δ) Κατά την εβδομάδα από 21.3.2011 έως 27.3.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, δεν εργάσθηκε και επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία. ε) Κατά την εβδομάδα από 28.3.2011 έως 3.4.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 28.3.2011, 29.3.2011 και 31.3.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 30.3.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 22.00 και στις 1.4.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 20.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 53,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 8,5 ώρες (από 46η έως 53,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 17 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 15,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 4) Κατά το χρονικό διάστημα από 4.4.2011 έως 1.5.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 4.4.2011 έως 10.4.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 4.4.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 16.00, στις 5.4.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.00, στις 6.4.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00 και στις 7.4.2011 και 8.4.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 50 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 5 ώρες (από 46η έως 50) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 11.4.2011 έως 17.4.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 11.4.2011, 12.4.2011 και 13.4.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 14.4.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00 και στις 15.4.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 44,5 ώρες, εκ των οποίων οι 4,5 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. β) Κατά την εβδομάδα από 11.4.2011 έως 17.4.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, δεν εργάσθηκε και επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία και δ) Κατά την εβδομάδα από 25.4.2011 έως 1.4.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 27.4.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 28.4.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 24.00 και στις 29.4.2011 από ώρα 00.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 40 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 28.4.2011 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 8 ώρες και στις 29.4.2011 το υπερέβη κατά 6 ώρες, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 15 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 9,5 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 20 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία, από τις οποίες δικαιούται αμοιβής μόνο για τις 18 ώρες σύμφωνα με το αγωγικό αίτημά του. 5) Κατά το χρονικό διάστημα από 2.5.2011 έως 5.6.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 2.5.2011 έως 8.5.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 2.5.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 24.00, στις 3.5.2011 από ώρα 00.00 έως ώρα 19.00, στις 4.5.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00 και από ώρα 23.00 έως ώρα 24.00, στις 5.5.2011 από ώρα 00.00 έως ώρα 21.00 και στις 6.5.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 21.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 83,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 38,5 ώρες (από 46η έως 83,5) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 9.5.2011 έως 15.5.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 9.5.2011 από ώρα 4.00 έως ώρα 20.00, στις 10.5.2011 από ώρα 6.30 έως ώρα 18.00, στις 11.5.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 18.00, στις 12.5.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 21.00 και στις 13.5.2011 από ώρα 5.00 έως ώρα 23.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 72,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 27,5 ώρες (από 46η έως 72,5) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 16.5.2011 έως 22.5.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 16.5.2011 από ώρα 5.00 έως ώρα 17.00, στις 17.5.2011 από ώρα 5.00 έως ώρα 22.00, στις 18.5.2011 από ώρα 5.00 έως ώρα 22.00, στις 19.5.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 21.00 και στις 20.5.2011 από ώρα 5.00 έως ώρα 21.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 76,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 31,5 ώρες (από 46η έως 76,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 23.5.2011 έως 29.5.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 23.5.2011 από ώρα 3.00 έως ώρα 19.00, στις 24.5.2011, 25.5.2011, 26.5.2011 και 27.5.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 60 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 15 ώρες (από 46η έως 60η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία και ε) Κατά την εβδομάδα από 30.5.2011 έως 5.6.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 30.5.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 31.5.2011, 1.6.2011, 2.6.2011 και 3.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 48 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 3 ώρες (από 46η έως 48η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 25 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 115,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία, από τις οποίες δικαιούται αμοιβής μόνο για τις 82 ώρες σύμφωνα με το αγωγικό αίτημά του. 6) Κατά το χρονικό διάστημα από 6.6.2011 έως 3.7.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 6.6.2011 έως 12.6.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 6.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, στις 7.6.2011 από ώρα 5.00 έως ώρα 20.30, στις 8.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.30, στις 9.6.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 20.30 και στις 10.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 21.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 68 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 23 ώρες (από 46η έως 68η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 13.6.2011 έως 19.6.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 13.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 14.6.2011 από ώρα 5.00 έως ώρα 21.30, στις 15.6.2011, 16.6.2011 και 17.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 65 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 20 ώρες (από 46η έως 65η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 20.6.2011 έως 26.6.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 20.6.2011 από ώρα 5.00 έως ώρα 20.30, στις 21.6.2011 και 22.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.30 και στις 23.6.2011 και 24.6.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 56,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 11,5 ώρες (από 46η έως 56,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 27.6.2011 έως 3.7.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 27.6.2011, 28.6.2011, 29.6.2011 και 30.6.2011 από ώρα 5.00 έως ώρα 20.30 και 1.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 75 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 30 ώρες (από 46η έως 75η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 20 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 84,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 7) Κατά το χρονικό διάστημα από 4.7.2011 έως 31.7.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 4.7.2011 έως 10.7.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 4.7.2011 και 5.7.2011 από ώρα 6.30 έως ώρα 17.30 και στις 6.7.2011, 7.7.2011 και 8.7.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 18.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 59,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 14,5 ώρες (από 46η έως 59,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 11.7.2011 έως 17.7.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 11.7.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 20.30, στις 12.7.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 21.30, στις 13.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 14.7.2011 από ώρα 3.30 έως ώρα 20.00 και στις 15.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 67,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 22,5 ώρες (από 46η έως 67,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 18.7.2011 έως 24.7.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 18.7.2011 από ώρα 5.00 έως ώρα 22.00, στις 19.7.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 21.30, στις 20.7.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 22.30, στις 21.7.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 22.00 και στις 22.7.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 21.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 81,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 36,5 ώρες (από 46η έως 81,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 25.7.2011 έως 31.7.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 25.7.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 21.00, στις 26.7.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 17.30, στις 27.7.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 20.00, στις 28.7.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 15.00 και στις 29.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 61,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 16,5 ώρες (από 46η έως 61,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 20 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 90 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 8) Κατά το χρονικό διάστημα από 1.8.2011 έως 4.9.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 1.8.2011 έως 7.8.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 1.8.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 19.00, στις 2.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00, στις 3.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 4.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 5.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 24.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 58 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 13 ώρες (από 46η έως 58η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 8.8.2011 έως 14.8.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής δεν εργάσθηκε και, συνεπώς, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 15.8.2011 έως 21.8.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 18.8.2011 από ώρα 5.00 έως ώρα 20.30 και στις 19.8.2011 από ώρα 5.00 έως ώρα 20.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 31 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 18.8.2011 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 6,5 ώρες και στις 19.8.2011 το υπερέβη ομοίως κατά 6,5 ώρες, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 13 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 22.8.2011 έως 28.8.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 22.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00, στις 23.8.2011 και 24.8.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 19.00, στις 25.8.2011 από ώρα 4.00 έως ώρα 20.00 και στις 26.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 59 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 14 ώρες (από 46η έως 59η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. ε) Κατά την εβδομάδα από 29.8.2011 έως 4.9.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 29.8.2011 από ώρα 5.00 έως ώρα 23.30, στις 30.8.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 21.30, στις 31.8.2011 και 1.9.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 21.00 και στις 2.9.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 23.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 83 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 38 ώρες (από 46η έως 83η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 15 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 78 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 9) Κατά το χρονικό διάστημα από 5.9.2011 έως 2.10.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 5.9.2011 έως 11.9.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 5.9.2011 από ώρα 4.00 έως ώρα 24.00, στις 6.9.2011 από ώρα 00.00 έως ώρα 19.00, στις 7.9.2011 από ώρα 6.30 έως ώρα 16.00, στις 8.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 9.9.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 21.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 72,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 27,5 ώρες (από 46η έως 72,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 12.9.2011 έως 18.9.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 12.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 13.9.2011 και 14.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, στις 15.9.2011 από ώρα 6.30 έως ώρα 19.30 και στις 16.9.2011 από ώρα 6.30 έως ώρα 24.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 60,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 15,5 ώρες (από 46η έως 60,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 19.9.2011 έως 25.9.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 19.9.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 19.00, στις 20.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00, στις 21.9.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 19.00, στις 22.9.2011 και 23.9.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 20.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 68 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 23 ώρες (από 46η έως 68η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 26.9.2011 έως 2.10.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 26.9.2011 και 27.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, στις 28.9.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 17.00, στις 29.9.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 18.00 και στις 30.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 51,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 6,5 ώρες (από 46η έως 51,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 20 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 72,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 10) Κατά το χρονικό διάστημα από 3.10.2011 έως 30.10.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 3.10.2011 έως 9.10.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 3.10.2011 και 5.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 4.10.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 15.00, στις 6.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 24.00 και στις 7.10.2011 από ώρα 00.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 57 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 12 ώρες (από 46η έως 57η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 10.10.2011 έως 16.10.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε μόνο στις 14.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 8 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 17.10.2011 έως 23.10.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 17.10.2011 και 18.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00, στις 19.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 20.10.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 17.30 και στις 21.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 54,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 9,5 ώρες (από 46η έως 54,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 24.10.2011 έως 30.10.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 24.10.2011, 25.10.2011 και 28.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 26.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00 και στις 27.10.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 16.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 46 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ η υπόλοιπη 1 ώρα κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 15 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 22,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 11) Κατά το χρονικό διάστημα από 31.10.2011 έως 4.1.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 31.10.2011 έως 6.11.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 31.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, στις 1.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 2.11.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 18.00, στις 3.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30 και στις 4.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 53 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 8 ώρες (από 46η έως 53η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 7.11.2011 έως 13.11.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 7.11.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 18.30, στις 8.11.2011 και 9.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, στις 10.11.2011 και 11.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 53 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 8 ώρες (από 46η έως 53η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 14.11.2011 έως 20.11.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 14.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 21.00, στις 15.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 16.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, στις 17.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 24.00 και στις 18.11.2011 από ώρα 00.00 έως ώρα 16.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 66 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 21 ώρες (από 46η έως 66η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 21.11.2011 έως 27.11.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 21.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 24.00, στις 22.11.2011 από ώρα 00.00 έως ώρα 17.00, στις 23.11.2011, 24.11.2011 και 25.11.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 19.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 74,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 29,5 ώρες (από 46η έως 74,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. ε) Κατά την εβδομάδα από 28.11.2011 έως 4.12.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 28.11.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 19.00, στις 29.11.2011 και 30.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 1.12.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 24.00 και στις 2.12.2011 από ώρα 00.00 έως ώρα 19.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 65,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 20,5 ώρες (από 46η έως 65,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 25 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 87 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία, από τις οποίες δικαιούται αμοιβής για τις 72,5 ώρες σύμφωνα με το αγωγικό αίτημά του. 12) Κατά το χρονικό διάστημα από 5.12.2011 έως 1.1.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 5.12.2011 έως 11.12.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 5.12.2011, 7.12.2011 και 8.12.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 6.12.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 15.00 και στις 9.12.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 43,5 ώρες, εκ των οποίων οι 3,5 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. β) Κατά την εβδομάδα από 12.12.2011 έως 18.12.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 12.12.2011 και 13.12.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 14.12.2011 από ώρα 6.30 έως ώρα 18.00, στις 15.12.2011 από ώρα 6.30 έως ώρα 18.00 και στις 16.12.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 49 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 4 ώρες (από 46η έως 49η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 19.12.2011 έως 25.12.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε μόνο στις 20.12.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 10 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως την ως άνω ημέρα υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 1 ώρα, που αποτελεί κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 26.12.2011 έως 31.12.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 27.12.2011 από ώρα 6.30 έως ώρα 21.30, στις 28.12.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 19.30, στις 29.12.2011 και 30.12.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 45 ώρες, εκ των οποίων οι 5 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 13,5 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 13) Κατά το χρονικό διάστημα από 2.1.2012 έως 5.2.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 2.1.2012 έως 8.1.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε μόνο στις 2.1.2012 από ώρα 6.00 έως ώρα 15.00, στις 3.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 4.1.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.30 και στις 5.1.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 19.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 40 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 5.1.2012 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 4 ώρες, που αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 9.1.2012 έως 15.1.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 9.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 10.1.2012, 11.1.2012 και 13.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 12.1.2012 από ώρα 6.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 42 ώρες, εκ των οποίων οι 2 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. γ) Κατά την εβδομάδα από 16.1.2012 έως 22.1.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 16.1.2012, 17.1.2012 και 20.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 18.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.30 και στις 19.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 44 ώρες, εκ των οποίων οι 4 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. δ) Κατά την εβδομάδα από 23.1.2012 έως 29.1.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 23.1.2012 και 27.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, στις 24.1.2012 και 25.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00 και στις 26.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 51,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 6,5 ώρες (από 46η έως 51,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. ε) Κατά την εβδομάδα από 30.1.2012 έως 5.2.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 30.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 31.1.2012 και 1.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 2.2.2012 και 3.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 47 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 2 ώρες (από 46η έως 47η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 16 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 12,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 14) Κατά το χρονικό διάστημα από 6.2.2012 έως 4.3.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 6.2.2012 έως 12.2.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 6.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, στις 7.2.2012 και 10.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 8.2.2012 και 9.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 48,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 3,5 ώρες (από 46η έως 48,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 13.2.2012 έως 19.2.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 13.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 14.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, στις 15.2.2012 και 17.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 37 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 14.2.2012 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 2 ώρες, που αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 20.2.2012 έως 26.2.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 20.2.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.00, στις 21.2.2012 από ώρα 3.00 έως ώρα 21.00, στις 22.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 23.2.2012 από ώρα 5.30 έως ώρα 18.30 και στις 24.2.2012 από ώρα 6.00 έως ώρα 17.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 58,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 13,5 ώρες (από 46η έως 58,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 27.2.2012 έως 4.3.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε μόνο στις 28.2.2012 και 29.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 16 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 10 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 19 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 15) Κατά το χρονικό διάστημα από 5.3.2012 έως 1.4.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 5.3.2012 έως 11.3.2012 και κατά την εβδομάδα από 12.3.2012 έως 18.3.2012 δεν εργάσθηκε, και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, β) Κατά την εβδομάδα από 19.3.2012 έως 25.3.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε μόνο στις 23.3.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 11 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως την ανωτέρω ημέρα υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 2 ώρες, που αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 26.3.2012 έως 1.4.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 27.3.2012, 28.3.2012 και 30.3.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 29.3.2012 από ώρα 5.30 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 33,5 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 29.3.2012 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 0,5 ώρα, που αποτελεί κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, ενώ αυτός, κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα, πραγματοποίησε 2,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία, για τις οποίες όμως δεν του επιδικάζεται αμοιβή, αφού αυτό δεν ζητείται με την αγωγή του. 16) Κατά το χρονικό διάστημα από 2.4.2012 έως 6.5.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 2.4.2012 έως 8.4.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 2.4.2012, 3.4.2012, 4.4.2012, 5.4.2012 και 6.4.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 40 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. β) Κατά την εβδομάδα από 9.4.2012 έως 15.4.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 9.4.2012, 10.4.2012, 11.4.2012 και 12.4.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 32 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. γ) Κατά την εβδομάδα από 16.4.2012 έως 22.4.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 16.4.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 18.4.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 19.4.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.30 και στις 20.4.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 17.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 37 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 20.4.2012 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 2 ώρες, που αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 23.4.2012 έως 29.4.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 23.4.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.30, στις 24.4.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, στις 25.4.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 26.4.2012 από ώρα 6.00 έως ώρα 17.00 και στις 27.4.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 47 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 2 ώρες (από 46η έως 47η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. ε) Κατά την εβδομάδα από 30.4.2012 έως 6.5.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 30.4.2012, 2.5.2012, 3.5.2012 και 4.5.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 32 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 5 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 4 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία, για τις οποίες όμως δικαιούται αμοιβής μόνο για τις 3 ώρες, αφού αυτό ζητείται με την αγωγή του. 17) Κατά το χρονικό διάστημα από 7.5.2012 έως 3.6.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 7.5.2012 έως 13.5.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 7.5.2012, 8.5.2012 και 9.5.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 24 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. β) Κατά την εβδομάδα από 14.5.2012 έως 20.5.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 14.5.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.00 και στις 15.5.2012, 16.5.2012 και 17.5.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 32,5 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών. γ) Κατά την εβδομάδα από 21.5.2012 έως 27.5.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 21.5.2012, 22.5.2012 και 25.5.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 23.5.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 18.00 και στις 24.5.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 23.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 52 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 7 ώρες (από 46η έως 52η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 28.5.2012 έως 3.6.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 28.5.2012, 29.5.2012, 30.5.2012 και 1.6.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 31.5.2012 από ώρα 6.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 41 ώρες, εκ των οποίων η 1 ώρα μετά την 40η αποτελεί υπερεργασία του. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 6 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 7 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 18) Κατά το χρονικό διάστημα από 4.6.2012 έως 1.7.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 4.6.2012 έως 10.6.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 4.6.2012, 5.6.2012, 7.6.2012 και 8.6.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 6.6.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 43 ώρες, εκ των οποίων οι 3 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. β) Κατά την εβδομάδα από 11.6.2012 έως 17.6.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 11.6.2012, 12.6.2012, 14.6.2012 και 15.6.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 13.6.2012 από ώρα 6.00 έως ώρα 16.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 42 ώρες, εκ των οποίων οι 2 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. γ) Κατά την εβδομάδα από 18.6.2012 έως 24.6.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 18.6.2012, 20.6.2012 και 21.6.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 19.6.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.00 και στις 22.6.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 46 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ η υπόλοιπη 1 ώρα κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 25.6.2012 έως 1.7.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 25.6.2012 από ώρα 5.00 έως ώρα 20.30, στις 26.6.2012 και 28.6.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 27.6.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00 και στις 29.6.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 50,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 5,5 ώρες (από την 46η έως την 50,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 15 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 6,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 19) Κατά το χρονικό διάστημα από 2.7.2012 έως 5.8.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 2.7.2012 έως 8.7.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 2.7.2012 από ώρα 6.00 έως ώρα 17.00, στις 4.7.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00 και στις 3.7.2012, 5.7.2012 και 6.7.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 44 ώρες, εκ των οποίων οι 4 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. β) Κατά την εβδομάδα από 9.7.2012 έως 15.7.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 9.7.2012, 10.7.2012, 11.7.2012 και 12.7.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 13.7.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και από ώρα 22.00 έως ώρα 24.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 42 ώρες, εκ των οποίων οι 2 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. γ) Κατά την εβδομάδα από 16.7.2012 έως 22.7.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 16.7.2012 από ώρα 5.00 έως ώρα 18.00, στις 17.7.2012, 19.7.2012 και 20.7.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 18.7.2012 από ώρα 5.30 έως ώρα 17.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 48,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 3,5 ώρες (από την 46η έως την 48,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 23.7.2012 έως 29.7.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 24.7.2012 από ώρα 7.30 έως ώρα 17.00, στις 25.7.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 26.7.2012 από ώρα 6.00 έως ώρα 19.00 και στις 27.7.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 40 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 23.7.2012 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 0,5 ώρα και στις 26.7.2012 το υπερέβη κατά 4 ώρες, δηλαδή συνολικά κατά 4,5 ώρες, που αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. ε) Κατά την εβδομάδα από 30.7.2012 έως 5.8.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 30.7.2012, 31.7.2012, 1.8.2012 και 2.8.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 3.8.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 41 ώρες, εκ των οποίων η 1 ώρα μετά την 40η αποτελεί υπερεργασία του. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 12 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 8 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 20) Κατά το χρονικό διάστημα από 6.8.2012 έως 2.9.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 6.8.2012 έως 12.8.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 6.8.2012, 7.8.2012, 8.8.2012 και 9.8.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 10.8.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 16.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 42 ώρες, εκ των οποίων οι 2 ώρες μετά την 40η αποτελεί υπερεργασία του. β) Κατά την εβδομάδα από 13.8.2012 έως 19.8.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 13.8.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 16.8.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 17.30 και στις 17.7.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 28 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 16.8.2012 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 2 ώρες, που αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 20.8.2012 έως 26.8.2012 δεν εργάσθηκε και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 27.8.2012 έως 2.9.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε μόνο στις 31.8.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 8 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 2 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 2 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 21) Κατά το χρονικό διάστημα από 3.9.2012 έως 30.9.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 3.9.2012 έως 9.9.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε μόνο στις 3.9.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 8 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. β) Κατά την εβδομάδα από 10.9.2012 έως 16.9.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 10.9.2012 και 13.9.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 17 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. γ) Κατά την εβδομάδα από 17.9.2012 έως 23.9.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε μόνο στις 20.9.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 8 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. δ) Κατά την εβδομάδα από 24.9.2012 έως 30.9.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 24.9.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 24.00, στις 25.9.2012 από ώρα 00.00 έως ώρα 21.00 και στις 26.9.2012, 27.9.2012 και 28.9.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 62 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 17 ώρες (από την 46η έως την 62η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 5 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 17 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 22) Κατά το χρονικό διάστημα από 1.10.2012 έως 4.11.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 1.10.2012 έως 7.10.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε μόνο στις 5.10.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 8 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. β) Κατά την εβδομάδα από 8.10.2012 έως 14.10.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 8.10.2012, 9.10.2012, 10.10.2012, 11.10.2012 και 12.10.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 40 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. γ) Κατά την εβδομάδα από 15.10.2012 έως 21.10.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 15.10.2012, 16.10.2012, 17.10.2012, 18.10.2012 και 19.10.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 40 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. δ) Κατά την εβδομάδα από 22.10.2012 έως 28.10.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 22.10.2012, 23.10.2012, 24.10.2012, 25.10.2012 και 26.10.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 40 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. ε) Κατά την εβδομάδα από 29.10.2012 έως 4.11.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 29.10.2012 και 30.10.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 31.10.2012 και 2.11.2012 από ώρα 6.00 έως ώρα 16.00 και στις 1.11.2012 από ώρα 6.00 έως ώρα 17.30 , ήτοι εργάσθηκε συνολικά 47,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 2,5 ώρες (από την 46η έως την 47,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 5 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 2,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία, από τις οποίες δικαιούται αμοιβής για τις 2 ώρες σύμφωνα με το αγωγικό αίτημά του. 23) Κατά το χρονικό διάστημα από 5.11.2012 έως 2.12.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 5.11.2012 έως 11.11.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 5.11.2012, 6.11.2012, 7.11.2012, 8.11.2012 και 9.11.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 40 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. β) Κατά την εβδομάδα από 12.11.2012 έως 18.11.2012 δεν εργάσθηκε και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 19.11.2012 έως 25.11.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 19.11.2012, 20.11.2012 και 23.11.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 21.11.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και από ώρα 22.00 έως ώρα 24.00 και στις 22.11.2012 από ώρα 00.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 49 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 4 ώρες (από την 46η έως την 49η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 26.11.2012 έως 2.12.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 26.11.2012, 27.11.2012, 28.11.2012, 29.11.2012 και 30.11.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 40 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 5 ώρες υπερεργασίας, από τις οποίες όμως δικαιούται αμοιβής, σύμφωνα με το αγωγικό αίτημά του, μόνο για την 1 ώρα, για την οποία του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 4 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία, για τις οποίες, όμως, δεν ζητεί αμοιβή με την αγωγή του. 24) Κατά το χρονικό διάστημα από 3.12.2012 έως 9.12.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 3.12.2012 έως 9.12.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 3.12.2012, 4.12.2012, 6.12.2012 και 7.12.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 5.12.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 41 ώρες, εκ των οποίων η 1 ώρα μετά την 40η αποτελεί υπερεργασία του. β) Κατά την εβδομάδα από 10.12.2012 έως 16.12.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 10.12.2012 και 11.12.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 12.12.2012 και 14.12.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 13.12.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 17.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 44,5 ώρες, εκ των οποίων οι 4,5 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. γ) Κατά την εβδομάδα από 17.12.2012 έως 23.12.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 17.12.2012, 18.12.2012, 20.12.2012 και 21.12.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 19.12.2012 από ώρα 6.00 έως ώρα 18.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 44 ώρες, εκ των οποίων οι 4 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. δ) Κατά την εβδομάδα από 24.12.2012 έως 30.12.2012 δεν εργάσθηκε και, συνεπώς, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 9,5 ώρες υπερεργασίας, από τις οποίες όμως δικαιούται αμοιβής, σύμφωνα με το αγωγικό αίτημά του, μόνο για τις 8,5 ώρες, για τις οποίες του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα δεν πραγματοποίησε κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 25) Κατά το χρονικό διάστημα από 31.12.2012 έως 31.1.2013: α) Κατά την εβδομάδα από 31.12.2012 έως 6.1.2013 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 3.1.2013 και 4.1.2013 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 16 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. β) Κατά την εβδομάδα από 7.1.2013 έως 13.1.2013 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 7.1.2013, 8.1.2013, 9.1.2013, 10.1.2013 και 11.1.2013 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 40 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. γ) Κατά την εβδομάδα από 14.1.2013 έως 20.1.2013 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 14.1.2013 από ώρα 6.00 έως ώρα 17.00, στις 15.1.2013 από ώρα 6.30 έως ώρα 16.30, στις 16.1.2013 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00 και στις 17.1.2013 και 18.1.2013 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 48 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 4 ώρες (από την 46η έως την 48η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 21.1.2013 έως 27.1.2013 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 21.1.2013 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 22.1.2013 από ώρα 6.00 έως ώρα 16.00, στις 23.1.2013 από ώρα 6.30 έως ώρα 18.00 και στις 24.1.2013 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 37,5 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 22.1.2013 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 1 ώρα και στις 23.1.2013 το υπερέβη κατά 2,5 ώρες, δηλαδή το υπερέβη κατά 3,5 ώρες συνολικά, που αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. ε) Κατά την εβδομάδα από 28.1.2013 έως 31.1.2013 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 28.1.2013 από ώρα 6.00 έως ώρα 21.30, στις 29.1.2013 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.00, στις 30.1.2013 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 31.1.2013 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 40 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 28.1.2013 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 6,5 ώρες, που αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 5 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 13 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία, από τις οποίες δικαιούται αμοιβής για τις 4,5 ώρες σύμφωνα με το αγωγικό αίτημά του. Επομένως, ο δεύτερος ενάγων καθ’ όλο το ανωτέρω αιτούμενο χρονικό διάστημα πραγματοποίησε συνολικά 219 ώρες υπερεργασίας, για τις οποίες δικαιούται ως αμοιβή το ποσό των 4.215,62 ευρώ [13,89 ευρώ το ωρομίσθιό του μετά της προσαύξησης (11,57 + 20%) Χ 303,5 ώρες]. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο για την αυτή αιτία έκρινε ότι ο δεύτερος ενάγων κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 359,5 ώρες υπερεργασίας, για τις οποίες δικαιούται ως αμοιβή το ποσό των 4.993,89 ευρώ, εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις, σύμφωνα με τα βασίμως υποστηριζόμενα από την εκκαλούσα με τους σχετικούς (πρώτο και τρίτο κατά το πρώτο σκέλος του) λόγους της έφεσής της. Αποδείχθηκε, επίσης, κατά τα προεκτεθέντα ότι ο δεύτερος ενάγων κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε στην επιχείρηση της εναγομένης 707 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρίας, για τις οποίες δικαιούται ως αμοιβή το ποσό των 14.733,88 ευρώ [20,84 ευρώ το ωρομίσθιό του μετά της προσαύξησης (11,57 + 80%) Χ 707 ώρες]. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο για την αυτή αιτία έκρινε ότι ο δεύτερος ενάγων κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 736 ώρες υπερεργασίας, για τις οποίες δικαιούται ως αμοιβή το ποσό των 15.336 ευρώ, εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις εκτίμησε, σύμφωνα με τα βασίμως υποστηριζόμενα από την εκκαλούσα με τους σχετικούς (πρώτο και τρίτο κατά το πρώτο σκέλος του) λόγους της έφεσής της. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο δεύτερος ενάγων, κατά την διάρκεια της εργασιακής του σύμβασης, απασχολήθηκε επί 5 Κυριακές, ήτοι στις 23.1.2011, 30.1.2011, 29.5.2011, 18.9.2011 και 2309.2011 κατά τις οποίες πραγματοποίησε συνολικά 28,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρίας (στις οποίες δεν συνυπολογίστηκαν οι ώρες της παρεχόμενης εργασίας εντός του νομίμου ωραρίου απασχόλησης, καθόσον το αίτημα για αμοιβή τους, ως κατ’ εξαίρεση υπερωρίας, απορρίφθηκε ως μη νόμιμο από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και δεν μεταβιβάσθηκε, με λόγο έφεσης, στο παρόν Δικαστήριο) για τις οποίες δικαιούται το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά ποσοστό 75% επί του νομίμου ωρομισθίου (προσαύξηση λόγω εργασίας τις Κυριακές και αργίες) και ακολούθως το ποσό αυτό προσαυξημένο κατά ποσοστό 80%, ήτοι το ποσό των 961,30 ευρώ [11,57 ευρώ καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 7,17 ευρώ (9,56 ευρώ νόμιμο ωρομίσθιο Χ 75%), ήτοι 18,74 ευρώ προσαυξημένο κατά 80% = 33,73 ευρώ Χ 28,5 ώρες = 961,30 ευρώ]. Επίσης, λόγω της εργασίας του κατά τις ανωτέρω ημέρες της Κυριακής (ήτοι στις 23.1.2011, 30.1.2011, 29.5.2011, 18.9.2011 και 23.9.2012), ο δεύτερος ενάγων δεν έλαβε από την εναγομένη αναπληρωματική ημέρα ανάπαυσης και, συνεπώς, δικαιούται να αξιώσει από αυτήν, µε βάση τις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, αποζημίωση για την ωφέλεια την οποία απεκόμισε αυτή από την ανωτέρω ακύρως παρασχεθείσα εργασία του, ίση προς το 1/25 του καταβαλλόμενου μισθού του, ήτοι το ποσό των 385,85 ευρώ (1.929,35 ευρώ καταβαλλόμενος μισθός Χ 1/25 = 77,17 ευρώ Χ 5 ημέρες). Ακόμη, κατά την διάρκεια της εργασιακής του σύμβασης, ο δεύτερος ενάγων απασχολήθηκε συνολικά 5 νυκτερινές ώρες κατά τις ημέρες της 23.1.2011 και 23.9.2012, για τις οποίες δικαιούται το συνολικό ποσό των 12,40 ευρώ (όπως αυτό κρίθηκε από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και ο υπολογισμός του ως άνω ποσού δεν αμφισβητείται με ειδικό λόγο έφεσης). Επίσης, ο δεύτερος ενάγων, κατά το χρονικό διάστημα της εργασίας του από 15.3.2009 έως 14.3.2013, δεν έλαβε από την εναγομένη το προβλεπόμενο από τις οικείες Σ.Σ.Ε. και Δ.Α. επίδομα τριετίας, ποσοστού 10% επί του νομίμου μισθού του και, επομένως, δικαιούται να αξιώσει για την αιτία αυτή το συνολικό ποσό των 5.632,64 ευρώ [1.167,62 ευρώ νόμιμος μισθός χρονικού διαστήματος από 15.3.2009 έως 31.12.2009 Χ 10% = 116,76 ευρώ Χ 9,5 μήνες του ανωτέρω χρονικού διαστήματος = 1.109,22 ευρώ + (1.180,44 ευρώ νόμιμος μισθός χρονικού διαστήματος από 1.1.2010 έως 31.10.2011 Χ 10% = 118,04 ευρώ Χ 22 μήνες του παραπάνω χρονικού διαστήματος =) 2.596,88 ευρώ + (1.167,62 ευρώ νόμιμος μισθός χρονικού διαστήματος από 1.11.2011 έως 14.3.2013 Χ 10% = 116,76 ευρώ Χ 16,5 μήνες του ανωτέρω χρονικού διαστήματος =) 1.926,54 ευρώ = 5.632,64 ευρώ], όπως, άλλωστε, ο υπολογισμός του ως άνω ποσού από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν αμφισβητείται με ειδικό λόγο έφεσης. Τέλος, ο δεύτερος ενάγων, κατά το χρονικό διάστημα της εργασίας του από 1.1.2011 έως 19.3.2013, δεν έλαβε από την εναγομένη το προβλεπόμενο από τις οικείες Σ.Σ.Ε. και Δ.Α. επίδομα γάμου, ποσοστού 10% επί του νομίμου μισθού του και επομένως δικαιούται να αξιώσει για την αιτία αυτή το συνολικό ποσό των 3.165,32 ευρώ [1.180,44 ευρώ νόμιμος μισθός χρονικού διαστήματος από 1.1.2011 έως 31.10.2011 Χ 10% = 118,04 ευρώ Χ 10 μήνες του ανωτέρω χρονικού διαστήματος =) 1.180,40 ευρώ + (1.167,62 ευρώ νόμιμος μισθός χρονικού διαστήματος από 1.11.2011 έως 19.3.2013 Χ 10% = 116,76 ευρώ Χ 17 μήνες του ανωτέρω χρονικού διαστήματος =) 1.984,92 ευρώ = 3.165,32 ευρώ], όπως, άλλωστε, ο υπολογισμός του ως άνω ποσού από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν αμφισβητείται με ειδικό λόγο έφεσης. Εξάλλου, η προβληθείσα πρωτοδίκως από την εναγομένη ένσταση εξόφλησης των ανωτέρω ποσών που αφορούν τα επιδόματα τριετίας και γάμου (την οποία επαναφέρει με σχετικό λόγο έφεσης) είναι ουσιαστικά αβάσιμη, αφού, από τα προσκομιζόμενα από αυτήν έγγραφα, δεν αποδείχθηκε η επικαλούμενη εξόφληση των ποσών αυτών. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο δέχθηκε ότι ο δεύτερος ενάγων δικαιούται τα ανωτέρω ποσά των 961,30 ευρώ, 385,85 ευρώ, 12,40 ευρώ, 5.632,64 ευρώ και 3.165,32 ευρώ για τις προαναφερθείσες αιτίες, ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις, απορριπτόμενων ως αβάσιμων των σχετικών (τρίτου κατά το δεύτερο σκέλος του και πέμπτου) λόγων έφεσης της εναγομένης, με τους οποίους υποστηρίζονται τα αντίθετα. Τέλος, αποδείχθηκε ότι ο δεύτερος ενάγων κατά τα χρονικά διαστήματα της εργασίας του από 10.5.2011 έως 14.5.2011, από 16.5.2011 έως 23.5.2011, από 7.6.2011 έως 11.6.2011, από 14.6.2011 έως 22.6.2011, από 25.6.2011 έως 1.7.2011, από 4.7.2011 έως 8.7.2011, από 11.7.2011 έως 12.7.2011, από 14.7.2011 έως 16.7.2011, από 18.7.2011 έως 27.7.2011, από 18.8.2011 έως 19.8.2011, από 29.8.2011 έως 5.9.2011, από 21.9.2011 έως 23.9.2011, από 17.11.2011 έως 28.11.2011, στις 6.12.2011, από 28.12.2011 έως 29.12.2011, στις 2.1.2012 και στις 12.1.2012 παρείχε «εκτός έδρας» εργασία και συγκεκριμένα και συγκεκριμένα, κατά το πρώτο διάστημα παρείχε την εργασία του στο Ναύπλιο, όπου διανυκτέρευσε επί 6 ημέρες, κατά το δεύτερο διάστημα παρείχε την εργασία του στον Πόρο και στον Γαλατά, όπου διανυκτέρευσε επί 4 ημέρες, κατά το τρίτο διάστημα παρείχε την εργασία του στο Ναύπλιο και στον Πόρο, όπου διανυκτέρευσε επί 7 ημέρες, κατά το τέταρτο διάστημα παρείχε την εργασία του στον Πόρο, όπου διανυκτέρευσε επί 4 ημέρες, κατά το πέμπτο διάστημα παρείχε την εργασία του στον Πόρο, όπου διανυκτέρευσε επί 8 ημέρες, κατά το έκτο διάστημα παρείχε την εργασία του στον Πόρο, όπου διανυκτέρευσε επί 6 ημέρες, κατά το έβδομο διάστημα παρείχε την εργασία του στο Χιλιομόδι Κορινθίας, όπου διανυκτέρευσε επί 4 ημέρες, κατά το όγδοο διάστημα παρείχε την εργασία του στο Χιλιομόδι Κορινθίας, όπου διανυκτέρευσε επί 1 ημέρα, κατά το ένατο διάστημα παρείχε την εργασία του στο Χιλιομόδι Κορινθίας, όπου διανυκτέρευσε επί 2 ημέρες, κατά το δέκατο διάστημα παρείχε την εργασία του στο Ναύπλιο και στο Χιλιομόδι Κορινθίας, όπου διανυκτέρευσε επί 9 ημέρες, κατά το ενδέκατο διάστημα παρείχε την εργασία του στο Χιλιομόδι Κορινθίας, όπου διανυκτέρευσε επί 2 ημέρες, κατά το δωδέκατο διάστημα παρείχε την εργασία του στο Χιλιομόδι Κορινθίας, όπου διανυκτέρευσε επί 7 ημέρες, κατά το δέκατο τρίτο διάστημα παρείχε την εργασία του στα Οινόφυτα, όπου διανυκτέρευσε επί 1 ημέρα, κατά το δέκατο τέταρτο διάστημα παρείχε την εργασία του στο Χιλιομόδι Κορινθίας, όπου διανυκτέρευσε επί 2 ημέρες, κατά το δέκατο πέμπτο διάστημα παρείχε την εργασία του στην Κόρινθο, στην Σπάρτη και στους Μολάους, όπου διανυκτέρευσε επί 11 ημέρες, κατά το δέκατο έκτο διάστημα παρείχε την εργασία του στο Χιλιομόδι Κορινθίας, όπου διανυκτέρευσε επί 1 ημέρα, κατά το δέκατο έβδομο διάστημα παρείχε την εργασία του στο Χιλιομόδι Κορινθίας, όπου διανυκτέρευσε επί 2 ημέρες, κατά το δέκατο όγδοο διάστημα παρείχε την εργασία του στο Χιλιομόδι Κορινθίας, όπου διανυκτέρευσε επί 1 ημέρα και κατά το δέκατο ένατο διάστημα παρείχε την εργασία του στο Χιλιομόδι Κορινίας, όπου διανυκτέρευσε επί 1 ημέρα, ήτοι συνολικά πραγματοποίησε 79 διανυκτερεύσεις «εκτός έδρας», για τις οποίες δικαιούται ως αμοιβή το ¼ του νομίμου ημερομισθίου του, ήτοι το συνολικό ποσό των 1.275,10 ευρώ, δεδομένου ότι, όπως προαναφέρθηκε, του παρέχονταν από την εναγόμενη τα έξοδα διατροφής και κατοικίας του, κατά τα εκτεθέντα στη νομική σκέψη στο τέλος της παραγράφου ΙV της παρούσας απόφασης [ήτοι 63,74 ευρώ νόμιμο ημερομίσθιο έως τις 30.10.2011 Χ ¼ = 15,94 ευρώ Χ 63 ημέρες = 1.004,22 ευρώ + (67,73 νόμιμο ημερομίσθιο από 1.1.2011 Χ ¼ = 16,93 ευρώ Χ 16 ημέρες =) 270,88 ευρώ = 1.275,10 ευρώ]. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο δέχθηκε ότι ο δεύτερος ενάγων δικαιούται το ποσό των 5.099,30 ευρώ για τις προαναφερθείσα αιτία, εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις, δεκτού γενομένου του σχετικού (δεύτερου) λόγου έφεσης της εναγομένης, με τον οποίο υποστηρίζονται τα αντίθετα. Κατόπιν αυτών, το συνολικό ποσό που δικαιούται να αξιώσει ο δεύτερος ενάγων για τις ανωτέρω αιτίες ανέρχεται σε 30.382,11 ευρώ (4.215,62 + 14.733,88 + 961,30 + 385,85 + 12,40 + 5.632,64 + 3.165,32 + 1.275,10).

Περαιτέρω, ως προς τον τρίτο ενάγοντα …….., αποδείχθηκε ότι κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, κατά το οποίο, όπως προαναφέρθηκε, οι συμφωνηθείσες τακτικές μηνιαίες αποδοχές του ανήλθαν στο ποσό των 1.208,25 ευρώ, το ωρομίσθιό του διαμορφώθηκε στο ποσό των 7,24 ευρώ (1.208,25 ευρώ Χ 0,006 = 7,24 ευρώ), όπως αυτό έγινε δεκτό και από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, και δεν αμφισβητείται με ειδικό λόγο έφεσης από την εναγομένη. Συγκεκριμένα, αποδείχθηκε ότι: 1) Κατά το χρονικό διάστημα από 4.7.2011 έως 7.8.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 4.7.2011 έως 10.7.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 4.7.2011 από ώρα 4.00 έως ώρα 18.30, στις 5.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, στις 6.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, στις 7.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00 και στις 8.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 54,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 9,5 ώρες (από 46η έως 54,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 11.7.2011 έως 17.7.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 11.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 12.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, στις 13.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00, στις 14.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.30 και στις 15.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 55 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 10 ώρες (από 46η έως 55η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 18.7.2011 έως 24.7.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 18.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 19.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 20.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 21.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00 και στις 22.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 43 ώρες, εκ των οποίων οι 3 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. δ) Κατά την εβδομάδα από 25.7.2011 έως 31.7.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 25.7.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 19.00, στις 26.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 27.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 28.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00 και στις 29.7.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 51,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 6,5 ώρες (από 46η έως 51,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία και ε) Κατά την εβδομάδα από 1.8.2011 έως 7.8.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 1.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, στις 2.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 21.30, στις 3.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 21.30, στις 4.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00 και στις 5.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 60 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 15 ώρες (από 46η έως 60η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 23 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 41 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία, για την αμοιβή της οποίας θα αναφερθεί κατωτέρω. 2) Κατά το χρονικό διάστημα από 8.8.2011 έως 4.9.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 8.8.2011 έως 14.8.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 8.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.30, στις 9.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, στις 10.8.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 15.00, στις 11.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 12.8.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 15.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 47 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 2 ώρες (από 46η έως 47η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 15.8.2011 έως 21.8.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 16.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, στις 17.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 21.00, στις 18.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 21.00 και στις 19.8.2011 από ώρα 5.30 έως ώρα 17.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 49 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 4 ώρες (από 46η έως 49η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 22.8.2011 έως 28.8.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 22.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.30, στις 23.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.30, στις 24.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.30, στις 25.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.30 και στις 26.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 42 ώρες, εκ των οποίων οι 2 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του και δ) Κατά την εβδομάδα από 29.8.2011 έως 4.9.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 29.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, στις 30.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, στις 31.8.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.30, στις 1.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 2.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 49,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 4,5 ώρες (από 46η έως 49,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 17 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 41 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 3) Κατά το χρονικό διάστημα από 5.9.2011 έως 2.10.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 5.9.2011 έως 11.9.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 5.9.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 00.00, στις 6.9.2011 από ώρα 00.00 έως 00.30 και από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 7.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, στις 8.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30 και στις 9.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 56,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 11,5 ώρες (από 46η έως 56,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 12.9.2011 έως 18.9.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 12.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, στις 13.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, στις 14.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 22.30, στις 15.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.00 και στις 16.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 63 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 18 ώρες (από 46η έως 63η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 19.9.2011 έως 25.9.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 19.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, στις 20.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, στις 21.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, στις 22.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30 και στις 23.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 52 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 7 ώρες (από 46η έως 52η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία και δ) Κατά την εβδομάδα από 26.9.2011 έως 2.10.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 26.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 27.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 28.9.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 15.00, στις 29.9.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 17.30 και στις 30.9.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 44,5 ώρες, εκ των οποίων οι 4,5 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 19,5 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία εκ των οποίων του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 36,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία, πλην όμως δικαιούται αμοιβής μόνο για τις 33,5 ώρες, σύμφωνα με το αγωγικό αίτημά του. 4) Κατά το χρονικό διάστημα από 3.10.2011 έως 30.10.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 3.10.2011 έως 9.10.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 3.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 4.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 5.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 6.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00 και από ώρα 21.30 έως ώρα 00.00 και στις 7.10.2011 από ώρα 00.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 51,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 6,5 ώρες (από 46η έως 51,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 10.10.2011 έως 16.10.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 10.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 11.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 12.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, στις 13.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 14.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 42 ώρες, εκ των οποίων οι 2 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. γ) Κατά την εβδομάδα από 17.10.2011 έως 23.10.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 17.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, στις 18.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00, στις 19.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 20.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30 και στις 21.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 49,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 4,5 ώρες (από 46η έως 49,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία και δ) Κατά την εβδομάδα από 24.10.2011 έως 30.10.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 24.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 25.10.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 16 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 12 ώρες υπερεργασίας, πλην όμως δικαιούται αμοιβής μόνο για τις 7 ώρες, σύμφωνα με το αγωγικό αίτημά του, ενώ για κάθε μία από τις ώρες αυτές του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, αυτός κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 11 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 5) Κατά το χρονικό διάστημα από 31.10.2011 έως 4.12.2011: α) Κατά την εβδομάδα από 31.10.2011 έως 6.11.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 1.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 2.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, στις 3.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00 και στις 4.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 38 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 2.11.2011 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 2 ώρες και στις 3.11.2011 το υπερέβη κατά 2 ώρες, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 4 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 7.11.2011 έως 13.11.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 7.11.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 17.30, στις 8.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, στις 9.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00, στις 10.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 11.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 49,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 4,5 ώρες (από 46η έως 49,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 14.11.2011 έως 20.11.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 14.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 21.00, στις 15.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 16.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 17.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 24.00 και στις 18.11.2011 από ώρα 00.00 έως ώρα 16.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 63 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 18 ώρες (από 46η έως 63η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 21.11.2011 έως 27.11.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 21.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 24.00, στις 22.11.2011 από ώρα 00.00 έως ώρα 16.00, στις 23.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 24.11.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 19.30 και στις 25.11.2011 από ώρα 5.00 έως ώρα 15.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 68 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 23 ώρες (από 46η έως 68η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία και ε) Κατά την εβδομάδα από 28.11.2011 έως 4.12.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 28.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 29.11.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, στις 30.11.2011 από ώρα 6.30 έως ώρα 19.30, στις 1.12.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και από ώρα 21.00 έως ώρα 24.00 και στις 2.12.2011 από ώρα 00.00 έως ώρα 7.30 και από ώρα 13.00 έως ώρα 19.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 56,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 11,5 ώρες (από 46η έως 56,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 20 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία από τις οποίες του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 61 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 6) Κατά το χρονικό διάστημα από 5.12.2011 έως 1.1.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 5.12.2011 έως 11.12.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 5.12.2011, 6.12.2011, 7.12.2011, 8.12.2011 και 9.12.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 40 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. β) Κατά την εβδομάδα από 12.12.2011 έως 18.12.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 12.12.2011, 13.12.2011, 14.12.2011, 15.12.2011 και 16.12.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 40 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. γ) Κατά την εβδομάδα από 19.12.2011 έως 24.12.2011 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 19.12.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 20.12.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 22.12.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00 και στις 23.12.2011 από ώρα 70.00 έως ώρα 16.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 36 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας και δ) Κατά την εβδομάδα από 25.12.2011 έως 1.1.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 26.12.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 27.12.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.30, στις 28.12.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.30, στις 29.12.2011 από ώρα 6.00 έως ώρα 17.00 και στις 30.12.2011 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 48,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 3,5 ώρες (από 46η έως 48,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 5 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία από τις οποίες του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 3,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 7) Κατά το χρονικό διάστημα από 2.1.2012 έως 5.2.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 2.1.2012 έως 8.1.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 2.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 3.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, στις 4.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00 και στις 5.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 41 ώρες, εκ των οποίων η μία ώρα μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. β) Κατά την εβδομάδα από 9.1.2012 έως 15.1.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 9.1.2012 από ώρα 5.30 έως ώρα 15.30, στις 10.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 11.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 12.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 13.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 42 ώρες, εκ των οποίων οι 2 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. γ) Κατά την εβδομάδα από 16.1.2012 έως 22.1.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 16.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 17.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 18.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, στις 19.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30 και στις 20.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 45 ώρες, εκ των οποίων οι 5 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. δ) Κατά την εβδομάδα από 23.1.2012 έως 29.1.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 23.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, στις 24.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, στις 25.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 22.0, στις 26.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 27.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 52 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 7 ώρες (από 46η έως 52η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία και ε) Κατά την εβδομάδα από 30.1.2012 έως 5.2.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 30.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 31.1.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 1.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 2.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30 και στις 3.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 45 ώρες, εκ των οποίων οι 5 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 18 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία από τις οποίες του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 7 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 8) Κατά το χρονικό διάστημα από 6.2.2012 έως 4.3.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 6.2.2012 έως 12.2.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 6.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.30, στις 7.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.00, στις 8.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.00, στις 9.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00 και στις 10.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 22.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 62,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 17,5 ώρες (από 46η έως 62,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία, β) Κατά την εβδομάδα από 13.2.2012 έως 19.2.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 15.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.30, στις 16.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30 και στις 17.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 31,5 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 15.2.2012 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 2,5 ώρες, στις 16.2.2012 το υπερέβη κατά 1,5 ώρες και στις 16.2.2012 το υπερέβη κατά 0,5 ώρα, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 4,5 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 20.2.2012 έως 26.2.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 20.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, στις 21.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, στις 22.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 23.2.2012 από ώρα 5.30 έως ώρα 18.00 και στις 24.2.2012 από ώρα 6.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 50,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 5,5 ώρες (από 46η έως 50,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία και δ) Κατά την εβδομάδα από 27.2.2012 έως 4.3.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 28.2.2012, 29.2.2012, 1.3.2012 και 2.3.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, στις 21.2.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 32 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 10 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία από τις οποίες του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 27,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 9) Κατά το χρονικό διάστημα από 5.3.2012 έως 1.4.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 5.3.2012 έως 11.3.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 5.3.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00 και στις 6.3.2012, 7.3.2012, 8.3.2012, 9.3.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 42 ώρες, εκ των οποίων οι 2 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. β) Κατά την εβδομάδα από 12.3.2012 έως 18.3.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 12.3.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00 και στις 13.3.2012, 14.3.2012, 15.3.2012, 16.3.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 42 ώρες, εκ των οποίων οι 2 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. γ) Κατά την εβδομάδα από 19.3.2012 έως 25.3.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 19.3.2012, 20.3.2012 και 22.3.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 21.3.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00 και στις 23.3.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 18.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 46 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ η υπόλοιπη 1 ώρα (46η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία και δ) Κατά την εβδομάδα από 26.3.2012 έως 1.4.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 26.3.2012 και 27.3.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 29.3.2012 από ώρα 5.30 έως ώρα 16.00 και στις 30.3.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 36,5 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 29.3.2012 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 1,5 ώρες και στις 30.3.2012 το υπερέβη κατά 1 ώρα, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 2,5 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 9 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία από τις οποίες του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 3,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 10) Κατά το χρονικό διάστημα από 2.4.2012 έως 6.5.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 2.4.2012 έως 8.4.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 3.4.2012 και 4.4.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 5.4.2012 και 6.4.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 36 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 5.4.2012 και 6.4.2012 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 1 ώρα για κάθε ημέρα, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 2 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 9.4.2012 έως 15.4.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 9.4.2012, 10.4.2012, 11.4.2012 και 12.4.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 32 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. γ) Κατά την εβδομάδα από 16.4.2012 έως 22.4.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 17.4.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 18.4.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, στις 19.4.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 16.30 και στις 20.4.2012 από ώρα 7.30 έως ώρα 18.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 39,5 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 18.4.2012 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 2 ώρα, στις 19.4.2012 το υπερέβη κατά 1 ώρα και στις 20.4.2012 το υπερέβη κατά 1,5 ώρα, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 4,5 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 23.4.2012 έως 29.4.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 23.4.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.30, στις 24.4.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 17.00, στις 25.4.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 26.4.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 16.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 37 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 24.4.2012 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 1,5 ώρα και στις 26.4.2012 το υπερέβη κατά 1 ώρα, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 2,5 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία και ε) Κατά την εβδομάδα από 30.4.2012 έως 6.5.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 30.4.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.30, στις 2.5.2012, 3.5.,2012 και 4.5.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 33 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, πλην όμως κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 9 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία, από τις οποίες δικαιούται αμοιβής μόνο για τις 3,5 ώρες, σύμφωνα με το αγωγικό αίτημά του. 11) Κατά το χρονικό διάστημα από 7.5.2012 έως 3.6.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 7.5.2012 έως 13.5.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 8.5.2012 και 9.5.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 16 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. β) Κατά την εβδομάδα από 14.5.2012 έως 20.5.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής δεν εργάσθηκε και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, γ) Κατά την εβδομάδα από 21.5.2012 έως 27.5.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 23.5.2012 από ώρα 6.00 έως ώρα 18.00 και στις 25.5.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 20 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 22.5.2012 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 3 ώρες, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 3 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία και δ) Κατά την εβδομάδα από 28.5.2012 έως 3.6.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 31.5.2012 από ώρα 6.00 έως ώρα 17.00 και στις 1.6.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 20 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 31.5.2012 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 2 ώρες, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 2 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, πλην όμως κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία, για τις οποίες δεν δικαιούται αμοιβής, αφού οι εν λόγω ώρες του ανωτέρω διαστήματος δεν ζητούνται από αυτόν σύμφωνα με το αγωγικό αίτημά του. 12) Κατά το χρονικό διάστημα από 4.6.2012 έως 1.7.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 4.6.2012 έως 10.6.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 4.6.2012, 5.6.2012 και 8.6.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 6.6.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 35 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 6.6.2012 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 2 ώρες, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 2 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 11.6.2012 έως 17.6.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 13.6.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 16.00 και στις 11.6.2012, 12.6.2012, 8.3.2012, 14.6.2012 και 15.6.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 41 ώρες, εκ των οποίων οι 1 ώρα μετά την 40η αποτελεί υπερεργασία του. γ) Κατά την εβδομάδα από 18.6.2012 έως 24.6.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 18.6.2012, 20.6.2012 και 21.6.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 19.6.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.00 και στις 22.6.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 46 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ η υπόλοιπη 1 ώρα (46η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία και δ) Κατά την εβδομάδα από 25.6.2012 έως 1.7.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 28.6.2012 και 29.6.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 25.6.2012 από ώρα 4.30 έως ώρα 20.30, στις 26.6.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00 και στις 27.6.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 53 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 8 ώρες (46^η έως 53η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 11 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία από τις οποίες του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 11 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία, από τις οποίες δικαιούται αμοιβής για τις 10 ώρες σύμφωνα με το αγωγικό αίτημά του. 13) Κατά το χρονικό διάστημα από 2.7.2012 έως 5.8.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 2.7.2012 έως 8.7.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 2.7.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 18.30, στις 5.7.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.00 και στις 3.7.2012 και 6.7.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 41 ώρες, εκ των οποίων οι 1 ώρα μετά την 40η αποτελεί υπερεργασία του. β) Κατά την εβδομάδα από 9.7.2012 έως 15.7.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 10.7.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.30 και στις 9.7.2012, 11.7.2012 και 12.7.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 43 ώρες, εκ των οποίων οι 3 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. γ) Κατά την εβδομάδα από 16.7.2012 έως 22.7.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 18.7.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, στις 20.7.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 16.7.2012, 17.7.2012 και 19.7.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 43,5 ώρες, εκ των οποίων οι 3,5 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. δ) Κατά την εβδομάδα από 23.7.2012 έως 29.7.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 23.7.2012 από ώρα 5.30 έως ώρα 15.00, στις 24.7.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.30, στις 26.7.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 19.00 και στις 25.7.2012 και 27.7.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 48 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 3 ώρες (46^η έως 48η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. ε) Κατά την εβδομάδα από 30.7.2012 έως 5.8.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 31.7.2012, 1.8.2012, 2.8.2012 και 3.8.2012 από ώρα 7.30 έως ώρα 15.00 και στις 30.7.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 39,5 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 12,5 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία από τις οποίες του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 3 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 14) Κατά το χρονικό διάστημα από 6.8.2012 έως 2.9.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 6.8.2012 έως 12.8.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 6.8.2012, 7.8.2012 και 8.8.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 9.8.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.30 και στις 10.8.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 16.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 43 ώρες, εκ των οποίων οι 3 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. β) Κατά την εβδομάδα από 13.8.2012 έως 19.8.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής δεν εργάσθηκε και, συνεπώς, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 20.8.2012 έως 26.8.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 20.8.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.30, στις 21.8.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00,στις 22.8.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 23.30 και στις 23.8.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 44 ώρες, εκ των οποίων οι 4 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. δ) Κατά την εβδομάδα από 27.8.2012 έως 2.9.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 27.8.2012, 28.8.2012 και 31.8.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 29.8.2012 από ώρα 5.00 έως ώρα 20.00 και στις 30.8.2012 από ώρα 6.00 έως ώρα 17.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 50,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 5,5 ώρες (46^η έως 50,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 12 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία από τις οποίες του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 5,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 15) Κατά το χρονικό διάστημα από 3.9.2012 έως 30.9.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 3.9.2012 έως 9.9.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 3.9.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.00 και στις 7.9.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 18 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 7.9.2012 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 0,5 ώρα, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 0,5 ώρα εργασίας του αποτελεί κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 10.9.2012 έως 16.9.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 10.9.2012 και 13.9.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.00 και στις 14.9.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 17.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 27,5 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 14.9.2012 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 1,5 ώρα, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 1,5 ώρα εργασίας του αποτελεί κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 17.9.2012 έως 23.9.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 17.9.2012 και 19.9.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 18.9.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00 και στις 20.9.2012 και 21.9.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 42 ώρες, εκ των οποίων οι 2 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. δ) Κατά την εβδομάδα από 24.9.2012 έως 30.9.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 24.9.2012 από ώρα 00.00 έως ώρα 8.00 και από ώρα 19.00 έως 00.00, στις 25.9.2012 από ώρα 00.00 έως ώρα 19.30, στις 26.9.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 27.9.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 16.00 και στις 28.9.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 59 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 14 ώρες (46^η έως 59η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 7 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία από τις οποίες του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 16 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 16) Κατά το χρονικό διάστημα από 1.10.2012 έως 4.11.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 1.10.2012 έως 7.10.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 3.10.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.30, στις 4.10.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 5.10.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 21.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 30,5 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 5.10.2012 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 5 ώρες, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 5 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. β) Κατά την εβδομάδα από 8.10.2012 έως 14.10.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, δεν εργάσθηκε και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 15.10.2012 έως 21.10.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 15.10.2012, 16.10.2012, 17.10.2012 και 19.10.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.00 και στις 18.10.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 16.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 43,5 ώρες, εκ των οποίων οι 3,5 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. δ) Κατά την εβδομάδα από 22.10.2012 έως 28.10.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 22.10.2012, 23.10.2012 και 24.10.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.30 και στις 25.10.2012 και 26.10.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 43,5 ώρες, εκ των οποίων οι 3,5 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. ε) Κατά την εβδομάδα από 29.10.2012 έως 4.11.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 29.10.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, στις 30.10.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, στις 31.10.2012 από ώρα 6.00 έως ώρα 16.30, στις 1.11.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 18.30 και στις 2.11.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 51,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 6,5 ώρες (46^η έως 51,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 12 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία από τις οποίες του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 11,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 17) Κατά το χρονικό διάστημα από 5.11.2012 έως 2.12.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 5.11.2012 έως 11.11.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 5.11.2012, 7.11.2012, 8.11.2012 και 9.11.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 32 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας. β) Κατά την εβδομάδα από 12.11.2012 έως 18.11.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 12.11.2012, 13.11.2012 και 14.11.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, στις 30.10.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00, στις 31.10.2012 από ώρα 6.00 έως ώρα 16.30, στις 1.11.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.00 και στις 15.11.2012 και 16.11.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 18.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 46 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ η υπόλοιπη 1 ώρα κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 19.11.2012 έως 25.11.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 19.11.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.30, στις 20.11.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.30, στις 21.11.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 23.30, στις 22.11.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 20.00 και στις 23.11.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 55,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 10,5 ώρες (από 46η έως 55,5η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 26.11.2012 έως 2.12.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 26.11.2012 και 29.11.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 27.11.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.00, στις 28.11.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.30 και στις 30.11.2012 από ώρα 5.30 έως ώρα 23.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 51 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 6 ώρες (από 46η έως 51η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 15 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία από τις οποίες του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 12,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. 18) Κατά το χρονικό διάστημα από 3.12.2012 έως 30.12.2012: α) Κατά την εβδομάδα από 3.12.2012 έως 9.12.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 3.12.2012, 4.12.2012, 6.12.2012 και 7.12.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 5.12.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 16.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 41 ώρες, εκ των οποίων η 1 ώρα μετά την 40η αποτελεί υπερεργασία του. β) Κατά την εβδομάδα από 10.12.2012 έως 16.12.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 10.12.2012, 11.12.2012 και 14.12.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 13.12.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 17.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 34,5 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 14.12.2012 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 1,5 ώρες, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 1,5 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 17.12.2012 έως 23.12.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 17.12.2012, 18.12.2012, 20.12.2012 και 21.12.2012 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00 και στις 19.12.2012 από ώρα 6.30 έως ώρα 19.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 45 ώρες, εκ των οποίων οι 5 ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του. δ) Κατά την εβδομάδα από 24.12.2012 έως 30.12.2012 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, δεν εργάσθηκε και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 6 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία από τις οποίες του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 1,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία, για τις οποίες όμως δεν έχει υποβάλλει αίτημα αμοιβής με την αγωγή του. 19) Κατά το χρονικό διάστημα από 31.12.2012 έως 31.1.2013: α) Κατά την εβδομάδα από 31.12.2012 έως 6.1.2013 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 1.1.2013, 2.1.2013, 3.1.2013 και 4.1.2013 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 34 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, ούτε κατ’ εξαίρεση υπερωρία, καθόσον δεν υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών. β) Κατά την εβδομάδα από 7.1.2013 έως 13.1.2013 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 7.1.2013 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 8.1.2013 από ώρα 6.30 έως ώρα 14.30 και στις 11.1.2013 από ώρα 6.00 έως ώρα 17.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 27,5 ώρες και, επομένως, δεν πραγματοποίησε υπερεργασία, καθόσον δεν υπερέβη το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας των 40 ωρών, πλην όμως στις 11.1.2013 υπερέβη το ανώτατο νόμιμο ημερήσιο ωράριο εργασίας των 9 ωρών κατά 2 ώρες, δηλαδή την εβδομάδα αυτή 2 ώρες εργασίας του αποτελούν κατ’ εξαίρεση υπερωρία. γ) Κατά την εβδομάδα από 14.1.2013 έως 20.1.2013 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 14.1.2013 από ώρα 6.00 έως ώρα 17.00, στις 15.1.2013 από ώρα 6.30 έως ώρα 16.00, στις 16.1.2013 από ώρα 7.00 έως ώρα 17.00 και στις 17.1.2013 και 18.1.2013 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.00, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 48 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 3 ώρες (από την 46^η έως την 48^η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. δ) Κατά την εβδομάδα από 21.1.2013 έως 27.1.2013 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 21.1.2013 από ώρα 7.00 έως ώρα 15.00, στις 22.1.2013 από ώρα 6.00 έως ώρα 16.00, στις 23.1.2013 από ώρα 6.30 έως ώρα 18.00 και στις 24.1.2013 και 25.1.2013 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 47,5 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 2,5 ώρες (από την 46^η έως την 47,5^η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. ε) Κατά την εβδομάδα από 28.1.2013 έως 31.1.2013 και κατά τις εργάσιμες ημέρες αυτής, εργάσθηκε στις 28.1.2013 από ώρα 6.00 έως ώρα 21.30, στις 29.1.2013 από ώρα 5.00 έως ώρα 16.30, στις 30.1.2013 από ώρα 6.30 έως ώρα 15.30 και στις 31.1.2013 από ώρα 6.30 έως ώρα 17.30, ήτοι εργάσθηκε συνολικά 47 ώρες, εκ των οποίων οι 5 πρώτες ώρες μετά την 40η αποτελούν υπερεργασία του (από την 41η έως την 45η), ενώ οι υπόλοιπες 2 ώρες (από την 46^η έως την 47^η) κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Συνεπώς, αυτός κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 15 ώρες υπερεργασίας, για κάθε μία από τις οποίες του οφείλεται ως αμοιβή το ωρομίσθιό του πλέον προσαύξησης ποσοστού 20% επ’ αυτού, ενώ, επίσης, κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε και 9,5 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρία. Επομένως, ο τρίτος ενάγων καθ’ όλο το ανωτέρω αιτούμενο χρονικό διάστημα πραγματοποίησε συνολικά 219 ώρες υπερεργασίας, για τις οποίες δικαιούται ως αμοιβή το ποσό των 1.905,30 ευρώ [8,70 ευρώ το ωρομίσθιό του μετά της προσαύξησης (7,24 + 20%) Χ 219 ώρες]. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο για την αυτή αιτία έκρινε ότι ο τρίτος ενάγων κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 277,5 ώρες υπερεργασίας, για τις οποίες δικαιούται ως αμοιβή το ποσό των 2.414,05 ευρώ, εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις, σύμφωνα με τα βασίμως υποστηριζόμενα από την εκκαλούσα με τους σχετικούς (πρώτο και τρίτο κατά το πρώτο σκέλος του) λόγους της έφεσής της. Αποδείχθηκε, επίσης, κατά τα προεκτεθέντα ότι ο τρίτος ενάγων κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε στην επιχείρηση της εναγομένης 270 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρίας, για τις οποίες δικαιούται ως αμοιβή το ποσό των 3.523,50 ευρώ [13,05 ευρώ το ωρομίσθιό του μετά της προσαύξησης (7,24 + 80%) Χ 270 ώρες]. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο για την αυτή αιτία έκρινε ότι ο τρίτος ενάγων κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα πραγματοποίησε 328 ώρες υπερεργασίας, για τις οποίες δικαιούται ως αμοιβή το ποσό των 4.280,08 ευρώ, εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις εκτίμησε, σύμφωνα με τα βασίμως υποστηριζόμενα από την εκκαλούσα με τους σχετικούς (πρώτο και τρίτο κατά το πρώτο σκέλος του) λόγους της έφεσής της. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο τρίτος ενάγων, κατά την διάρκεια της εργασιακής του σύμβασης, απασχολήθηκε επί 10 Κυριακές, ήτοι στις 23.10.2011, 6.11.2011, 29.1.2012, 26.2.2012, 8.4.2012, 22.4.2012, 13.5.2012, 23.9.2012, 21.10.2012 και 2.12.2012 (σημειώνεται ότι στην αγωγή αναγράφονται, από προφανή παραδρομή, οι 26.9.2012 και 2.10.2012 που δεν είναι Κυριακές, αντί των ορθών ημερομηνιών 26.2.2012 και 2.12.2012), κατά τις οποίες πραγματοποίησε συνολικά 21 ώρες κατ’ εξαίρεση υπερωρίας (στις οποίες δεν συνυπολογίστηκαν οι ώρες της παρεχόμενης εργασίας εντός του νομίμου ωραρίου απασχόλησης, καθόσον το αίτημα για αμοιβή τους, ως κατ’ εξαίρεση υπερωρίας, απορρίφθηκε ως μη νόμιμο από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και δεν μεταβιβάσθηκε, με λόγο έφεσης, στο παρόν Δικαστήριο) για τις οποίες δικαιούται το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά ποσοστό 75% επί του νομίμου ωρομισθίου (προσαύξηση λόγω εργασίας τις Κυριακές και αργίες) και ακολούθως το ποσό αυτό προσαυξημένο κατά ποσοστό 80%, ήτοι το ποσό των 472,50 ευρώ [7,25 ευρώ καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 5,25 ευρώ (7,00 ευρώ νόμιμο ωρομίσθιο Χ 75%), ήτοι 12,5 ευρώ προσαυξημένο κατά 80% = 22,5 ευρώ Χ 21 ώρες = 472,50 ευρώ]. Επίσης, λόγω της εργασίας του, κατά τις ανωτέρω ημέρες της Κυριακής (ήτοι στις 23.10.2011, 6.11.2011, 29.1.2012, 26.2.2012, 8.4.2012, 22.4.2012, 13.5.2012, 23.9.2012, 21.10.2012 και 2.12.2012 και) ο τρίτος ενάγων δεν έλαβε από την εναγομένη αναπληρωματική ημέρα ανάπαυσης και, συνεπώς, δικαιούται να αξιώσει από αυτήν, µε βάση τις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, αποζημίωση για την ωφέλεια την οποία απεκόμισε αυτή από την ανωτέρω ακύρως παρασχεθείσα εργασία του, ίση προς το 1/25 του καταβαλλόμενου μισθού του, ήτοι το ποσό των 483,30 ευρώ (1.208,25 ευρώ καταβαλλόμενος μισθός Χ 1/25 = 48,33 ευρώ Χ 10 ημέρες). Ακόμη, κατά την διάρκεια της εργασιακής του σύμβασης, ο τρίτος ενάγων απασχολήθηκε συνολικά 6 νυκτερινές ώρες κατά την ημέρα της 23.9.2012, για τις οποίες δικαιούται το συνολικό ποσό των 10,50 ευρώ (όπως αυτό κρίθηκε από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και ο υπολογισμός του ως άνω ποσού δεν αμφισβητείται με ειδικό λόγο έφεσης). Τέλος, ο τρίτος ενάγων, για το έτος 2013, δεν έλαβε από την εναγομένη πλήρως τις αποδοχές αδείας, καθώς και το επίδομα αδείας, τα οποία εδικαιούτο να λάβει ολόκληρα, εφόσον η σύμβαση εργασίας του λύθηκε κατά το τρίτο ημερολογιακό έτος από την πρόσληψή του και, επομένως, δικαιούται να αξιώσει το ποσό των 1.208,25 ευρώ για αποδοχές αδείας και το ποσό των 604,12 ευρώ για επίδομα αδείας (1.208,25 ευρώ καταβαλλόμενος μισθός Χ 1/2) και συνολικά για τις παραπάνω αιτίες το ποσό των 1.812,37 ευρώ, έναντι του οποίου αυτός έλαβε από την εναγομένη το ποσό των 1.513,34 ευρώ, ήτοι τα ποσά των 500 και 528,01 ευρώ για τις αποδοχές αδείας 2013 και το ποσό των 485,33 ευρώ για το επίδομα αδείας 2013 (όπως αυτό έγινε δεκτό και από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και δεν αμφισβητείται με λόγο έφεσης) και, συνεπώς, αυτός δικαιούται τη διαφορά εκ ποσού 299,03 ευρώ. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο δέχθηκε ότι ο τρίτος ενάγων δικαιούται τα ανωτέρω ποσά των 472,50 ευρώ, 483,30 ευρώ, 10,50 ευρώ και 299,03 ευρώ για τις προαναφερθείσες αιτίες, ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις, απορριπτόμενων ως αβάσιμων των σχετικών (τρίτου κατά το δεύτερο σκέλος του και έκτου) λόγων έφεσης της εναγομένης, με τους οποίους υποστηρίζονται τα αντίθετα. Τέλος, αποδείχθηκε ότι ο τρίτος ενάγων κατά τις ημέρες της εργασίας του στις 7.11.2011, 17.11.2011, 18.11.2011, 19.11.2011 και 24.11.2011, καθώς και κατά τα χρονικά διαστήματα από 19.11.2011 έως 23.11.2011 και από 25.11.2011 έως 26.11.2011, παρείχε «εκτός έδρας» εργασία και συγκεκριμένα την 7.11.2011παρείχε την εργασία του στην Στυλίδα, όπου διανυκτέρευσε επί 1 ημέρα, την 17.11.2011 παρείχε την εργασία του στην Κόρινθο, όπου διανυκτέρευσε επί 1 ημέρα, την 18.11.2011 παρείχε την εργασία του στους Μολάους, όπου διανυκτέρευσε επί 1 ημέρα, την 19.11.2011παρείχε την εργασία του στα Κλένια Κορινθίας, όπου διανυκτέρευσε επί 4 ημέρες (ήτοι μέχρι την 23.11.2011), την 24.11.2011 παρείχε την εργασία του στην Λειβαδιά, όπου διανυκτέρευσε επί 1 ημέρα και την 25.11.2011 παρείχε την εργασία του στα Κλένια Κορινθίας, όπου διανυκτέρευσε επί 2 ημέρες, ήτοι συνολικά πραγματοποίησε 10 διανυκτερεύσεις «εκτός έδρας», για τις οποίες δικαιούται ως αμοιβή το ¼ του νομίμου ημερομισθίου του, ήτοι το συνολικό ποσό των 116,80 ευρώ, δεδομένου ότι, όπως προαναφέρθηκε, του παρέχονταν από την εναγόμενη τα έξοδα διατροφής και κατοικίας του, κατά τα εκτεθέντα στη νομική σκέψη στο τέλος της παραγράφου ΙV της παρούσας απόφασης [ήτοι 46,70 ευρώ αξία νομίμου ημερομισθίου (όπως αυτό έγινε δεκτό από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και δεν προσβάλλεται με ειδικό λόγο έφεσης) Χ ¼ = 11,68 € Χ 10 ημέρες = 116,80 ευρώ]. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο δέχθηκε ότι ο τρίτος ενάγων δικαιούται το ποσό των 467 ευρώ για τις προαναφερθείσα αιτία, εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις, δεκτού γενομένου του σχετικού (δεύτερου) λόγου έφεσης της εναγομένης, με τον οποίο υποστηρίζονται τα αντίθετα. Κατόπιν αυτών, το συνολικό ποσό που δικαιούται να αξιώσει ο τρίτος ενάγων για τις ανωτέρω αιτίες ανέρχεται σε 6.810,93 ευρώ (1.905,30 + 3.523,50 + 472,50 + 483,30 + 10,50 + 299,03 + 116,80).

VIΙ. Κατόπιν αυτών, πρέπει η υπό κρίση έφεση, κατά παραδοχή των προαναφερθέντων λόγων της, να γίνει δεκτή ως βάσιμη κατ’ ουσίαν και να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση στο σύνολό της. Ακολούθως, πρέπει, αφού διακρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 παρ. 1 ΚΠολΔ) και ερευνηθεί η από 27.11.2013 αγωγή, να γίνει αυτή εν μέρει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσία και συγκεκριμένα α) να υποχρεωθεί η εναγόμενη εταιρία να καταβάλει, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, στον πρώτο ενάγοντα το ποσό των 3.660,62 ευρώ, στο δεύτερο ενάγοντα το ποσό των 14.176,92 ευρώ σύμφωνα με το καταψηφιστικό αίτημά του και στον τρίτο ενάγοντα το ποσό των 6.810,93 ευρώ και β) να αναγνωρισθεί ότι η εναγόμενη εταιρία οφείλει να καταβάλει στο δεύτερο ενάγοντα το ποσό των 16.205,19 ευρώ σύμφωνα με το αναγνωριστικό αίτημά του και τα ποσά αυτά με το νόμιμο τόκο ως εξής: α) η αμοιβή για την υπερεργασία, την κατ’ εξαίρεση υπερωρία κατά τις καθημερινές και τις Κυριακές, την εργασία κατά την αναπληρωματική ημέρα ανάπαυσης, την εκτός έδρας εργασία και την εργασία κατά την διάρκεια της νύκτας, από την πρώτη ημέρα κάθε επόμενου μήνα, από εκείνον στον οποίο παρασχέθηκε η κάθε επί μέρους εργασία, β) το επίδομα τριετίας και το επίδομα γάμου (αναφορικά με τον δεύτερο ενάγοντα), από την πρώτη ημέρα κάθε επόμενου μήνα, από εκείνον, στον οποίο οι παροχές αυτές όφειλαν να καταβληθούν και γ) οι αποδοχές αδείας και το επίδομα αδείας 2013 (αναφορικά με τον τρίτο ενάγοντα) από την επομένη της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας (1.2.2013), αφού η περί της έναρξης της τοκοφορίας των εν λόγω κονδυλίων κρίση του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου δεν προσβλήθηκε από την εκκαλούσα με λόγο έφεσης, και, συνεπώς, αποτελεί κεφάλαιο της εκκαλουμένης, ως προς το οποίο η υπόθεση δεν έχει μεταβιβασθεί ενώπιον του παρόντος δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου (ΑΠ 207/2017 δημ. στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τέλος, πρέπει να καταδικασθεί η εναγόμενη-εφεσίβλητη, λόγω της ήττας της, στα δικαστικά έξοδα των εναγόντων-εκκαλούντων, κατόπιν του σχετικού αιτήματός τους, και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας (άρθρα 176, 183 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Συνεκδικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων την από 19.10.2015 (με αριθ. έκθ. κατάθ. …./2015) έφεση της εταιρίας «………..» καθώς και τους πρόσθετους λόγους έφεσης που ασκήθηκαν με τις από 14.3.2018 προτάσεις της ως άνω εταιρίας.

Απορρίπτει, ως απαράδεκτους, τους ανωτέρω πρόσθετους λόγους.

Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσία την ανωτέρω έφεση.

Εξαφανίζει την εκκαλούμενη υπ` αριθ. 114/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (διαδικασίας εργατικών διαφορών).

Διακρατεί την υπόθεση και δικάζει επί της από 27.11.2013 (με αριθ. έκθ. κατάθ. …./2013) αγωγής.

Δέχεται εν μέρει την ως άνω αγωγή.

Υποχρεώνει την εναγόμενη εταιρία με την επωνυμία «………» να καταβάλει α) στον πρώτο ενάγοντα, …………, το ποσό των τριών χιλιάδων εξακοσίων εξήντα ευρώ και εξήντα δύο λεπτών (3.660,62 ευρώ), β) στο δεύτερο ενάγοντα, ………, το ποσό των δέκα τεσσάρων χιλιάδων εκατόν εβδομήντα έξι ευρώ και ενενήντα δύο λεπτών (14.176,92 ευρώ) και γ) στον τρίτο ενάγοντα, ……., το ποσό των έξι χιλιάδων οκτακοσίων δέκα ευρώ και ενενήντα τριών λεπτών (6.810,93 ευρώ), με το νόμιμο τόκο από τους χρόνους που αναφέρονται ειδικότερα στο διατακτικό.

Αναγνωρίζει ότι η εναγόμενη ως άνω εταιρία οφείλει να καταβάλει στο δεύτερο ενάγοντα, ……, το ποσό των δέκα έξι χιλιάδων διακοσίων πέντε ευρώ και δέκα εννέα λεπτών (16.205,19 ευρώ) με το νόμιμο τόκο από τους χρόνους που αναφέρονται ειδικότερα στο διατακτικό.

Καταδικάζει την εναγόμενη-εφεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα των εναγόντων-εκκαλούντων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των χιλίων οκτακοσίων (1.800) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 22 Οκτωβρίου 2018, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ