Αριθμός απόφασης 195/2019

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός απόφασης 195/2019

ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

——————————————-

Αποτελούμενο από τους Δικαστές, Αικατερίνη Νομικού, Πρόεδρο Εφετών, Χρυσούλα Πλατιά, Εφέτη, Εμμανουηλία-Αλεξάνδρα Κεχαγιά, Εφέτη- Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Γ.Λ..

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ι. Κατά μεν το άρθρο 579 παρ. 1 του ΚΠολΔ, αν αναιρεθεί η απόφαση οι διάδικοι επανέρχονται στην κατάσταση που υπήρχε πριν από την απόφαση που αναιρέθηκε, κατά δε το άρθρο 581 παρ. 2 του ίδιου Κώδικα, στο δικαστήριο της παραπομπής η υπόθεση συζητείται μέσα στα όρια που διαγράφονται με την αναιρετική απόφαση. Από τις διατάξεις αυτές συνάγεται ότι, η αναίρεση της απόφασης και επομένως και η εξαφάνιση της μπορεί να είναι ολική ή μερική. Τούτο θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο έχουν προσβληθεί όλα ή κάποιο από τα περισσότερα κεφάλαια αυτής (ΑΠ 1150/2017, ΑΠ 336/2013, ΕφΠειρ 294/2015 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). Η απόφαση αναιρείται κατά το μέτρο παραδοχής της αναιρέσεως, δηλαδή ως προς τα κεφάλαιά της που προσβλήθηκαν με την αναίρεση, όχι δε ως προς άλλα κεφάλαιά της (ΑΠ 1150/2017 ό.π, ΕφΠειρ (Ναυτ) 35/2014 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), που δεν επανεξετάζονται, καθώς είτε δεν έχουν προσβληθεί είτε ως προς αυτά έχει απορριφθεί ο σχετικός λόγος αναίρεσης (ΕφΑθ 3428/2015 ΔΙΜΕΕ 2015.397), διότι διαφορετικά θα προσέβαλε το δεδικασμένο (ΑΠ 1123/2017 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΕφΑθ 3428/2015 ό.π), το οποίο κατά το άρθρο 322 του ΑΚ λαμβάνεται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο (ΑΠ 1123/2017 ό.π), εκτός αν τα τελευταία συνάπτονται αρρήκτως με τα κεφάλαια ως προς τα οποία χώρησε, οπότε συναναιρούνται (ΑΠ 1150/2017,  ΑΠ 738/2012, ΕφΠειρ 294/2015, ΕφΠειρ (Ναυτ) 35/2014  ό.π). Στο σύνολό της θεωρείται ότι αναιρείται μια απόφαση όταν η αναιρούσα αυτήν απόφαση δεν περιορίζει με σχετική διάταξη την αναίρεση σε ορισμένο ή ορισμένα κεφάλαια της όλης δίκης ή ως προς μερικούς από τους διαδίκους (ΑΠ 1123/2017, ΕφΠειρ 294/2015 ό.π). Περίπτωση εν όλω αναίρεσης συντρέχει και όταν ο αναιρετικός λόγος που έγινε δεκτός πλήττει κατά νομική ακολουθίαν το κύρος της όλης απόφασης, σύμφωνα με το διατακτικό της αναιρετικής, αλλά σε συνδυασμό και με το αιτιολογικό της (ΕφΠειρ (Ναυτ) 35/2014 ό.π). Έτσι, η έκταση αυτή της αναιρέσεως προκύπτει από το συγκεκριμένο περιεχόμενο της αναιρετικής αποφάσεως και κατισχύει κάθε αντίθετης γενικής διατυπώσεως αυτής (ΑΠ 336/2013, ΑΠ 738/2012 ό.π), και μάλιστα του τυχόν χαρακτηρισμού της από αυτήν, ως ολικής (ΑΠ 251/2016, ΕφΠειρ 339/2015 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), αν δε αναιρεθεί στο σύνολο της, αποβάλλει την ισχύ της και οι διάδικοι επανέρχονται στην πριν από αυτήν κατάσταση (ΑΠ 1123/2017 ό.π, ΕφΑθ 3428/2015 ΔΙΜΕΕ 2015.397), και αναβιώνει η αίτηση παροχής έννομης προστασίας (έφεση, αγωγή) (ΑΠ 1150/2017, ΑΠ 336/2013, ΕφΠειρ 294/2015, ό.π).Ανεξάρτητα, όμως, από την τυχόν γενικότητα της διατύπωσης του διατακτικού της αναιρετικής απόφασης, η οποία σ’ αυτό (διατακτικό) δεν κάνει ρητή διάκριση για το κεφάλαιο ως προς το οποίο, σύμφωνα με το σκεπτικό της, αναιρείται η προσβαλλόμενη απόφαση (ΑΠ 739/2012 Νομος, 963/1999 ΕλλΔνη 2000,51, ΕφΑθ 3428/2015, ό.π), αν αναιρεθεί απόφαση εφετείου, με την οποία έχουν απορριφθεί αντίθετες εφέσεις διαδίκων ή έχουν γίνει δεκτές αντίθετες εφέσεις των διαδίκων, εξετάζεται μόνον η έφεση εκείνου που άσκησε αναίρεση, όχι και η έφεση του αντιδίκου του, που δεν άσκησε αναίρεση, στην πρώτη περίπτωση (απόρριψης των εφέσεων), ή εξετάζεται μόνον η έφεση του αντιδίκου εκείνου που άσκησε αναίρεση στη δεύτερη περίπτωση (αποδοχής και των δύο εφέσεων), όχι και η έφεση εκείνου που άσκησε αναίρεση κατά το μέρος που αυτή (έφεσή του) έγινε δεκτή με την προσβληθείσα με αναίρεση απόφαση, γιατί αφού δεν προσβλήθηκε με αναίρεση από τον εκκαλούντα, ούτε αναιρέθηκε η απόφαση, κατά το μέρος που έχει απορρίψει την έφεση του μη ασκήσαντος αναίρεση εκκαλούντος, ή έκανε δεκτή την έφεση του ασκήσαντος αναίρεση εκκαλούντος, τα αναφερόμενα σε αυτήν (έφεση που απορρίφθηκε ή έγινε δεκτή, ανάλογα), καλύπτονται από το δεδικασμένο της προσβαλλόμενης απόφασης (ΕφΑθ 3428/2015 ό.π, ΕφΛαρ 71/2011 Δικογραφία 2011.423, ΕφΘεσ 2402/2006 Αρμ 2007.566). Εφόσον όμως αναιρέθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου για δικονομικό λόγο και ιδίως όταν παραβιάζεται η διαδικασία εκδίκασης της υπόθεσης ή όταν το δευτεροβάθμιο δικαστήριο έλαβε υπόψη για το σχηματισμό της δικανικής του πεποίθησης επί της ουσίας της υπόθεσης απαραδέκτως μη νόμιμο αποδεικτικό μέσο, το οποίο είχε επικαλεστεί και προσκομίσει ένας διάδικος, τότε λόγω και της δικονομικής αρχής της κοινότητας των αποδεικτικών μέσων η υπόθεση, μετά την αναίρεση για το λόγο αυτό της απόφασης του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου, που δέχθηκε και τις δύο εφέσεις, πρέπει να εξεταστεί κατ’ ουσίαν δίχως τη λήψη υπόψη του αποδεικτικού αυτού μέσου και μόνον ως προς τα εκκληθέντα ήδη με τις ως άνω εφέσεις κεφάλαια. (ΕφΑθ 3428/2015 ό.π). Το Εφετείο, ως δικαστήριο της παραπομπής, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 580 παρ.3, 581 παρ.2 και 3, 579 παρ.1 ΚΠολΔικ, επανεκδικάζει την έφεση ως προς το κεφάλαιο στο οποίο αναφέρεται η παράβαση για την οποία η αναίρεση και τα αρρήκτως με αυτό συνδεόμενα κεφάλαια και δεν περιορίζεται στο νομικό ζήτημα περί του οποίου ο γενόμενος δεκτός λόγος αναίρεσης, αλλά η υπόθεση επανεκδικάζεται κατά το εκκληθέν μέρος επί του οποίου με την απόφασή του αποφαίνεται το δικαστήριο της παραπομπής. Το τελευταίο δεσμεύεται κατά τη διάταξη του άρθρου 580 παρ.4 του ΚΠολΔ μόνο ως προς το νομικό ζήτημα που έλυσε η παραπεμπτική απόφαση του Αρείου Πάγου, το οποίο μπορεί να ανάγεται είτε στο ουσιαστικό, είτε στο δικονομικό δίκαιο, όχι όμως και από τις διαπιστώσεις της απόφασης που αναιρέθηκε ως προς τα πραγματικά γεγονότα, δυνάμενο να εκτιμήσει διαφορετικά τις αποδείξεις από ότι η αναιρεθείσα, χωρίς να δεσμεύεται ούτε ως προς το σημείο αυτό από εκείνη (ΑΠ 886/2017, ΑΠ 6/2012 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΕφΛαρ 125/2015 ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ 2015.303). ΙΙ. Στην κρινόμενη περίπτωση, οι ενάγοντες και ήδη εφεσίβλητοι-εκκαλούντες εξέθεταν στην από 7-7-2002 (υπ’αριθμ. εκθ. καταθ. ………) αγωγή τους ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, ότι την 1-11-1996 απεβίωσε ο ……….., χωρίς να αφήσει διαθήκη και στην κληρονομία του, στην οποία περιλαμβάνονται τα ειδικότερα περιγραφόμενα δεκαπέντε (15) συνολικά ακίνητα και όχημα, συνολικής αξίας, κατά το χρόνο θανάτου του 160.290,57 ευρώ, μεταξύ των οποίων τα 2/3 εξ αδιαιρέτου οικοπέδου μετά τριώροφης οικοδομής στη Λουτρόπολη Μεθάνων, υπεισήλθαν κατά τα μνημονευόμενα ποσοστά εξ αδιαιρέτου, δυνάμει της υπ’αριθμ. ……. δήλωσης αποδοχής κληρονομίας της συμβολαιογράφου Καλαυρίας, ……., που μεταγράφηκε νόμιμα, η σύζυγός του, …….., οι θυγατέρες του και ήδη εναγόμενες και  οι ίδιοι, εγγόνια του κληρονομούμενου, και δη τέκνα του υιού του …………, που αποποιήθηκε την κληρονομία του. Ότι στις 3-11-2001 απεβίωσε και η σύζυγός του, η οποία με την υπ΄αριθμ. …….. δημόσια διαθήκη  της που δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Πρωτοδικείου Αθηνών, εγκατέστησε κληρονόμους της, τους ίδιους μεν κατ’ισομοιρίαν, στο απομένον και ανήκον στην ίδια 1/3 εξ αδιαιρέτου του παραπάνω οικοπέδου μετά κτίσματος, τις δε εναγόμενες κατ’ισομοιρίαν στο εξ αδιαιρέτου ποσοστό που είχε περιέλθει σε αυτήν από την κληρονομία του προαποβιώσαντος συζύγου της. Ότι στην κληρονομιαία περιουσία του πρέπει να συνυπολογιστούν, τα ειδικότερα περιγραφόμενα ακίνητα στο Π.Φάληρο Αττικής, στα οποία, δυνάμει των υπ’αριθμ. ……. προικοσυμφώνων του συμβολαιογράφου Πειραιώς, ……., ο ως άνω κληρονομούμενος παππούς τους συνέστησε προίκα υπέρ των εναγομένων, συνολικής αξίας, κατά το χρόνο της παροχής, 907.298 και 2.227.280 δραχμών, αντίστοιχα, καθώς και η δαπάνη συντήρησης και διαβίωσης της δεύτερης, κατά τη διάρκεια των σπουδών της στην Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από τον Οκτώβριο του έτους 1969 έως τον Ιούνιο του έτους 1974, ύψους 3.000 δραχμών μηνιαίως και συνολικά 171.000 δραχμών, εφόσον η δαπάνη αυτή ήταν δυσανάλογη σε σχέση με την οικονομική κατάστασή του, και ότι η αξία των συνεισενεκτέων αυτών παροχών, με αναγωγή στο χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου, με βάση την ισοτιμία της χρυσής λίρας Αγγλίας, ανερχόταν σε 61.725.770 δραχμές και ήδη 181.146,79 ευρώ, όσον αφορά τα ακίνητα που δόθηκαν άνευ ανταλλάγματος στην πρώτη εναγομένη, και σε 28.157.809 δραχμές και ήδη 82.634,80 ευρώ, όσον αφορά τα ακίνητα που δόθηκαν στη δεύτερη, και σε 34.185.815 δραχμές ή 100.325,20 ευρώ, όσον αφορά τη δαπάνη της επαγγελματικής της μόρφωσης.  Ότι οι εναγόμενες δεν συναινούν στην εξώδικη διανομή των κληρονομιαίων ακινήτων. Ακολούθως, ζητούσαν να αναγνωριστεί ότι η κληρονομική μερίδα των διαδίκων ανερχόταν στα αναφερόμενα στην αγωγή ποσά για καθέναν και να διαταχθεί η αυτούσια διανομή των κληρονομιαίων ακινήτων και οχήματος σε μέρη ανάλογα προς τις μερίδες τους, όπως ειδικότερα οριζόταν. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε αρχικά η υπ’αριθμ. 374/2005 μη οριστική απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου, με την οποία διατάχθηκε η επανάληψή της στο ακροατήριο, προκειμένου να διεξαχθεί πραγματογνωμοσύνη, ως προς την αξία των προικώων και των κληρονομιαίων, και τη δυνατότητα αυτούσιας ή μη διανομής των τελευταίων. Ακολούθως, κατόπιν κλήσεως των εναγόντων, συζητήθηκε εκ νέου η αγωγή ενώπιον του ιδίου, ως άνω, Δικαστηρίου και εκδόθηκε, κατά την τακτική διαδικασία και αντιμωλία των διαδίκων, η υπ’αριθμ. 4632/2011 απόφαση, με την οποία έγινε δεκτή η αγωγή, ως εν μέρει βάσιμη και κατ’ουσίαν, αναγνωρίστηκε η υποχρέωση των εναγομένων να συνεισφέρουν τις προς αυτές παροχές, δυνάμει των προαναφερόμενων προικοσυμφώνων, αναγνωρίστηκε η κληρονομική μερίδα κάθε διαδίκου, διατάχθηκε η αυτούσια διανομή των κληρονομιαίων, επιδικάστηκαν στους ενάγοντες και τις εναγόμενες τα ειδικότερα μνημονευόμενα στο διατακτικό της κληρονομιαία πράγματα (ακίνητα και όχημα), υποχρεώθηκαν οι ενάγοντες να καταβάλουν στις εναγόμενες το ποσό των 55,86 ευρώ, προς εξίσωση των μερίδων τους, και επιβλήθηκε σε βάρος των τελευταίων, μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγόντων, το οποίο καθορίστηκε στο ποσό των 1.544 ευρώ. Κατά της αποφάσεως αυτής : Α) οι εναγόμενες με την από 11-2-2012 (με αύξ. αριθμ. εκθ. καταθ……..) υπό στοιχ. Α΄έφεσή τους και Β) οι ενάγοντες  με την από 11-2-2012 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ. …….) υπό στοιχ. Β΄έφεσή τους παραπονέθηκαν για πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και, επιπλέον, οι εκκαλούντες της υπό στοιχ. Β΄έφεσης, για εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου, και ζήτησαν την εξαφάνισή της και, την αποδοχή της ένστασής τους περί συνυπολογισμού των άνευ ανταλλάγματος παροχών του κληρονομούμενου προς τον πατέρα των εναγόντων, και την εν όλω αποδοχή της αγωγής τους, αντίστοιχα. Επί των εφέσεων αυτών εκδόθηκε η υπ’αριθμ. 100/2013 απόφαση αυτού του Δικαστηρίου, με την οποία κρίθηκαν τυπικά παραδεκτές αλλά απορρίφθηκαν αυτές κατ’ουσίαν. Κατά της αποφάσεως αυτής οι ενάγοντες άσκησαν την από 10-9-2013 (με αύξ.αριθμ.εκθ. καταθ…….) αίτηση αναιρέσεώς τους, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’αριθμ. 2076/2014 απόφαση του Γ΄Πολιτικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, με την οποία αναιρέθηκε η παραπάνω απόφαση, για παραβίαση εκ μέρους του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου, της διάταξης του άρθρου 559 περ.11 γ του ΚΠολΔ, καθώς δεν ελήφθησαν υπόψη  πέντε ένορκες βεβαιώσεις που είχαν νομίμως προσκομίσει οι ενάγοντες, με την αιτιολογία ότι δεν είχε γίνει επίκλησή τους, και παραπέμφθηκε η υπόθεση για εκδίκαση στο παρόν Δικαστήριο, συγκροτούμενο από άλλους δικαστές. Η υπόθεση επανεισήχθη προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, με κλήση των εναγόντων και εκδόθηκε η υπ’αριθμ. 138/2017 μη οριστική απόφαση, με την οποία έγινε δεκτή η δήλωση εξαίρεσης ενός μέλους του Δικαστηρίου, που μετείχε και στη σύνθεση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, που εξέδωσε την εκκαλουμένη οριστική απόφαση. Ήδη με τις από 10-10-2017 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ……) και από 17-10-2017  (με αύξ.αριθμ. εκθ.καταθ. ……) κλήσεις των εναγόντων και των εναγομένων, αντίστοιχα, επαναφέρονται προς συζήτηση οι προαναφερθείσες εφέσεις, οι οποίες ασκήθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα, πριν από την επίδοση της εκκαλουμένης αποφάσεως και προ της παρέλευσης τριετίας από την έκδοσή της [άρθρα 495, 496, 499, 511, 513, 516, 517 και 518 § 2 του ΚΠολΔ, όπως η τελευταία αυτή διάταξη ισχύει προ της αντικατάστασής της με το άρθρο τρίτο του ν.4335/2015, που εφαρμόζεται για τις εφέσεις  που ασκούνται μετά την 1-1-2016 (άρθρο ένατο παρ.2 αυτού)] και πρέπει να γίνουν  τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν περαιτέρω με την ίδια όπως και πρωτοδίκως διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 533 § 1 ΚΠολΔ), αφού και το εμπρόθεσμο της εφέσεως δεν συνιστά χωριστό αντικείμενο δίκης και συνέχεται αναγκαίως με το μέρος της αποφάσεως που αναιρέθηκε, μεταβιβάζεται δε ως προς αυτό μετά την αναίρεση στο εφετείο (ΕφΠειρ (Ναυτ) ΕφΘεσ 1667/2015, ΕφΠειρ (Ναυτ) 85/2014, αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΕφΛαρ. 20/2013, ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ 2013.57). Σημειώνεται, σε συνδυασμό και με τη σκέψη που εκτίθεται στην αρχή της παρούσας ότι, παρ’ότι η αναίρεση ασκήθηκε μόνον από τους ενάγοντες, με την παραδοχή της, αναβιώνουν αμφότερες οι, δια των εκατέρωθεν εφέσεων των διαδίκων πλευρών, αιτήσεις παροχής έννομης προστασίας,  καθώς, πέραν της γενικότητας της διατύπωσής της στο διατακτικό της, που δεν αναιρείται από το αιτιολογικό της, ώστε να θεωρηθεί ότι αφορά συγκεκριμένα κεφάλαια της εκκαλουμένης, ο λόγος που έγινε δεκτός, αφορά τη μη λήψη υπόψη αποδεικτικού μέσου, του οποίου έγινε νομίμως επίκληση.

ΙΙΙ. Από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων, ……….., που εξετάστηκαν με επιμέλεια των διαδίκων ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του, και όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων, που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, ορισμένα εκ των οποίων λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και άλλα για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων,  μεταξύ των οποίων η προσκομιζόμενη από τις εναγόμενες-εκκαλούσες, υπ’αριθμ. …….. ένορκη βεβαίωση ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών, ….., που έχει ληφθεί εξ αφορμής άλλης δίκης, ανεξαρτήτως του εάν έχουν τηρηθεί γι’αυτήν οι νόμιμες διατυπώσεις (ΑΠ 736/2016, ΑΠ 1471/2014 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), καθώς και τις  προσκομιζόμενες από τους ενάγοντες-εκκαλούντες, με επίκληση στις πρωτόδικες προτάσεις τους, στις οποίες γίνεται ρητή και ειδική αναφορά με τις ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατατεθείσες, υπ’αριθμ. …….. ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων, ………., αντίστοιχα, που ελήφθησαν με επιμέλεια των εναγόντων, μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη-προ δύο τουλάχιστον εργασίμων ημερών (άρθρο 270 παρ.2 του ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 12 του ν.2915/2001)- κλήτευση των εναγομένων, που δεν παραστάθηκαν σ’αυτές (υπ’αριθμ. …….. εκθέσεις επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών, ……, χωρίς αντιθέτως να ληφθούν υπόψη : α/οι   προσκομιζόμενες από τις εναγόμενες-εκκαλούσες υπ’αριθμ. …… ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών, ……., και υπ’αριθμ. ……. ένορκη βεβαίωση ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών, ……, που ελήφθησαν στο πλαίσιο άλλης δίκης, και η από 7-7-1999 εξώδικη πρόσκληση και δήλωση και από 14-7-1999 αίτηση-αναφορά των . ………….., η από 12-7-1999 εξώδικη πρόσκληση και απάντηση των . ………….., η από 22-5-2003 εξώδικη πρόσκληση-δήλωση και διαμαρτυρία με επιφύλαξη δικαιωμάτων, των . ………….., η από 10-7-2003 εξώδικη απάντηση, διαμαρτυρία και κλήση της . ………….. (σχετ. Γ1-Γ4, Γ6, ενώ το από 10-4-1995 ιδιωτικό συμφωνητικό (Γ5) προσκομίζεται και από τους ενάγοντες-εκκαλούντες) που  προσκομίστηκαν μετά τη συζήτηση, με επίκληση στην προσθήκη-αντίκρουση των προτάσεων των εκκαλούντων-εναγομένων, ανεπιτρέπτως, εφόσον δεν κατατείνουν στην αντίκρουση ισχυρισμών που προτάθηκαν με τις προτάσεις των εναγόντων-εκκαλούντων (άρθρο 237 παρ.3 σε συνδυασμό με  524 § 1 του ΚΠολΔ), καθώς με την προσθήκη αντίκρουση μπορούν να προσκομισθούν νέα αποδεικτικά μέσα υπό την παραπάνω προϋπόθεση και μόνον, και, ειδικώς όσον αφορά τις ένορκες βεβαιώσεις, διότι δεν θεωρούνται ως τέτοιες,  ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αντίκρουση ένορκων επίσης βεβαιώσεων, που προσκομίστηκαν από τους αντιδίκους τους με τις προτάσεις τους (άρθρο 422 παρ.3 του ΚΠολΔ, όπως ήδη ισχύει, κατά τα άνω), αλλά ως δικαστικά τεκμήρια, β/  η από 22-11-2007έκθεση ελέγχου της Δ.Ο.Υ Πόρου, η από 2-3-2011 τεχνική έκθεση του αρχιτέκτονος μηχανικού ……. και οι υπ’αριθμ. ……. ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του Ειρηνοδίκη Αθηνών Πειραιώς, αντίστοιχα, τα οποία επικαλούνται πλην όμως δεν προσκομίζουν οι ενάγοντες-εκκαλούντες, λαμβάνοντας υπόψη και τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής (άρθρο 336 § § 3 και 4 του ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά, που έχουν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης : Την 1^η-11-1996 απεβίωσε ο … ………….., χωρίς να αφήσει διαθήκη (υπ’αριθμ. … πιστοποιητικό του Γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιώς), με πλησιέστερους συγγενείς και μοναδικούς εξ αδιαθέτου κληρονόμους του, τη σύζυγό του, ……., τις θυγατέρες του και ήδη εναγόμενες, ……., και τον υιό του …, πατέρα των εναγόντων, ο οποίος απεβίωσε στις 2-7-1998 (υπ’αριθμ. πρωτ. ….. πιστοποιητικό του Δημάρχου Μεθάνων), έχοντας αποποιηθεί ήδη εμπροθέσμως την επαχθείσα σε αυτόν κληρονομική μερίδα από την κληρονομία του πατέρα του (υπ’αριθμ. …… δήλωση αποποίησης κληρονομίας του Γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιά). Έτσι, όλοι οι ανωτέρω, υπεισήλθαν στην κληρονομιαία περιουσία του ανωτέρω συζύγου, πατέρα και παππού τους, αντίστοιχα, κατά το ποσοστό του ¼ εξ αδιαιρέτου και, ειδικώς οι ενάγοντες, κατά το ποσοστό του 1/8 εξ αδιαιρέτου ο καθένας (άρθρα 1813, 1820 εδ. α΄, 1846, 1847 και 1856 του ΑΚ), την οποία αποδέχθηκαν, δυνάμει της υπ’αριθμ. …. δήλωσης αποδοχής κληρονομίας της συμβολαιογράφου Καλαυρίας, ……., που έχει νόμιμα μεταγραφεί στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Καλαυρίας (τ…, α.α ..).

Ο κληρονομούμενος, κατά το χρόνο θανάτου του,  είχε στην κυριότητά του τα ακόλουθα ακίνητα :  1) Τα 2/3 εξ αδιαιρέτου ενός οικοπέδου άρτιου και οικοδομήσιμου, επιφάνειας 334 τμ, που βρίσκεται εντός του ρυμοτομικού σχεδίου της Λουτρόπολης Μεθάνων, στο Ο.Τ …,  με πρόσωπο 9,80 μέτρων επί της οδού …. και στον αριθμό … αυτής, σε απόσταση 300 μέτρων από το λιμάνι. Επ’αυτού έχει ανεγερθεί κτίσμα, συνολικού εμβαδού 402 τμ, που αποτελείται από υπόγεια αποθήκη, επιφάνειας 65 τμ, και ισόγειο, α΄ και β΄όροφο, επιφάνειας 134 τμ ο καθένας. Το κτίσμα αυτό, που κατασκευάστηκε την εποχή του ιαματικού τουρισμού, συνδέεται μορφολογικά και λειτουργικά (κοινό κλιμακοστάσιο που ανήκει στο ανατολικό-γωνιακό κτίριο, κοινός αποχετευτικός βόθρος ακαθάρτων και ενιαίος σκελετός) με εκείνο που έχει αναγερθεί επί του ευρισκόμενου, ανατολικά αυτού, στη συμβολή των οδών ……., οικοπέδου, με αποτέλεσμα να αποτελούν ουσιαστικά ενιαίο κτίριο ενοικιαζόμενων δωματίων. Τα δύο αυτά κτίσματα έχουν αυτοτελείς εισόδους. Αρχικά, περί το έτος 1958, κτίστηκε το υπόγειο και το ισόγειο, από φέρουσα τοιχοποιία λιθοδομής και στη συνέχεια, περί το έτος 1970, έγινε η προσθήκη των ορόφων, με νέο σκελετό από οπλισμένο σκυρόδεμα. Οι όψεις του κτιρίου και η διαρρύθμιση των εσωτερικών του χώρων παραπέμπουν σε αντιπροσωπευτικό αρχιτεκτονικό δείγμα της εποχής 1960-1970. Δεν διαθέτει κεντρική θέρμανση ή ψύξη ούτε υπάρχει τέτοια πρόβλεψη, ο ηλεκτρολογικός του εξοπλισμός δεν έχει αντικατασταθεί, εν όλω ή εν μέρει, ενώ και οι υδραυλικές σωληνώσεις αξιολογούνται ως πρόχειρες. Λόγω της κατάστασης του υφιστάμενου κτιρίου, δεν ενδείκνυται τεχνικά και είναι ασύμφορη οικονομικά η εξάντληση του απομένοντος συντελεστή δόμησης (σχετ. η Έκθεση Πραγματογνωμοσύνης της ορισθείσας με την υπ’αριθμ. 637/2009 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, …….., πολιτικού μηχανικού και από 28-7-2003 Έκθεση Εκτίμησης των ….. και …… Ορκωτών Εκτιμητών του Σώματος Ορκωτών Λογιστών). Η ορισθείσα πραγματογνώμονας, …… με την αναλυτική έκθεσή της, υπολογίζει την αξία των 2/3 εξ αδιαιρέτου του συγκεκριμένου ακινήτου, κατά τον κρίσιμο χρόνο του θανάτου του κληρονομούμενου, στο ποσό των 88.574 ευρώ, λαμβάνοντας υπόψη την παλαιότητα του κτιρίου (με συντελεστή 0,5 για το υπόγειο και ισόγειο και 0,6 για τους λοιπούς ορόφους), την έλλειψη συστήματος θέρμανσης και ψύξης (με συντελεστή 0,95), και ανελκυστήρα (με συντελεστή 0,9) και δύο συγκριτικά στοιχεία, ήτοι αγοραπωλησίες οικοπέδων με κτίσματα, του έτους 1996, των οποίων παραθέτει τα ειδικότερα χαρακτηριστικά, ώστε να είναι αυτά συγκρίσιμα με εκείνα του παραπάνω ακινήτου. Μάλιστα, η αξία του υπολογίζεται στο μέσο όρο της αξίας που προκύπτει με δύο διαφορετικούς τρόπους υπολογισμού, και συγκεκριμένα της αξίας ανά τμ, ξεχωριστά, του οικοπέδου, την οποία καθορίζει σε 76,03 ευρώ/τμ, βάσει συγκριτικού στοιχείου, και τελικώς με συνυπολογισμό συντελεστή εμπορικότητας 1,3,  λόγω του εμπορικού σημείου, όπου ευρίσκεται το ακίνητο, καθώς και του κτίσματος, αλλά και μαζί, μετά από παραδοχή ότι η αξία του μειώνεται, λόγω της έλλειψης κλιμακοστασίου. Κατά τον υπολογισμό της αξίας του κτίσματος, η πραγματογνώμονας εκκινεί από το κόστος κατασκευής νεόδμητης κατοικίας το έτος 1996, η οποία στη συνέχεια διαφοροποιείται με βάση τους προαναφερθέντες συντελεστές (παλαιότητας κλπ). Η ίδια προσδιορίζει το κόστος αυτό σε 500 ευρώ/ τμ, χωρίς να δικαιολογεί την παραδοχή αυτή, όπως ορθώς επισημαίνουν οι ενάγοντες με την υπό στοιχ. Β΄έφεσή τους, με δεδομένο μάλιστα ότι με βάση την ΚΥΑ 1137140/243/Α0012/ Πολ1277/5-12-1994 (ΦΕΚ Β΄936/19-12-1994), που ίσχυε τότε, αυτό καθορίζεται σε 80.000 δρχ και ήδη 234,7 ευρώ/ τμ,για τη συγκεκριμένη κατηγορία κτισμάτων, ήτοι ξενοδοχείων (άρθρο 1 παρ. 2 στ) και στη συνέχεια, με βάση το μέγεθος της οικοδομής (συντελεστής 1), τον αριθμό των όψεων του κτιρίου, ήτοι τριών για τους ορόφους και μέχρι δύο για το υπόγειο (συντελεστής 1,03 και 1 αντίστοιχα), και την επιφάνεια των βοηθητικών χώρων (συντελεστής αναγωγής σε επιφάνεια κύριων χώρων 0,40), αυτό διαμορφώνεται σε 304 (234,7 Χ 1,03) ευρώ/τμ, για τους κύριους χώρους και σε 93,8 (234,7 Χ 0,40) ευρώ/ τμ για το υπόγειο, και συνολικά σε 122.208 (402 Χ 304) ευρώ για τους ορόφους και 6.097 (65 Χ 93,8) ευρώ για το υπόγειο (άρθρο 1 της άνω ΚΥΑ), ήτοι 128.305 ευρώ. Συνυπολογίζοντας τις παραμέτρους που η πραγματογνώμονας λαμβάνει υπόψη, το κόστος κατασκευής του ακινήτου διαμορφώνεται στο ποσό των 65.293 {76.373  [73.325 (122.208 Χ 0,6) + 3.048 (6.097 Χ 0,5)]  Χ 0,95 Χ 0,9) ευρώ και, επομένως, τα 2/3 αυτού, στο ποσό των 43.529 ευρώ αντί των 67.240 (100.860 Χ 2/3) ευρώ, με βάση το συμπέρασμα της ιδίας. Έτσι, τελικά, η αξία του άνω ποσοστού εξ αδιαιρέτου, του οικοπέδου μετά του κτίσματος διαμορφώνεται στο ποσό των 65.537 (43.529 + 22.008 [33.013 (76,03 Χ 1,3 Χ 334 τμ) Χ 2/3] ευρώ. Λόγος περαιτέρω μείωσης της αξίας αυτής δεν συντρέχει, εξαιτίας της υφιστάμενης συνιδιοκτησίας, καθώς, συνιδιοκτήτρια του απομένοντος 1/3 εξ αδιαιρέτου τυγχάνει η ενάγουσα, και όχι τρίτοι, ώστε να επέρχεται πράγματι κατά τα συναλλακτικά ήθη τέτοια μείωση, δεδομένου μάλιστα ότι ικανοποιείται το αίτημα των εναγόντων να τους επιδικαστεί το συγκεκριμένο ακίνητο, όπως θα αναπτυχθεί στη συνέχεια. Επομένως, έσφαλε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, περί την εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει ο σχετικός λόγος της υπό στοιχ. Β εφέσεως, με τον οποίο οι εκκαλούντες διατείνονται ότι η αξία του συγκεκριμένου ακινήτου, έπρεπε να προσδιοριστεί στο ποσό των 39.854 ευρώ, να γίνει δεκτός ως εν μέρει βάσιμος κατ’ουσίαν. Αναφορικά με την έκθεση των ως άνω ορκωτών λογιστών, όπως και την από 20-2-2004 έκθεση του …….., οικονομολόγου, που συνετάγησαν για λογαριασμό της εναγομένης, . …. και των εναγόντων, αντίστοιχα, κατόπιν διενέργειας αυτοψίας μόνον από τους πρώτους, του δευτέρου αρκούμενου στα στοιχεία που οι ίδιοι οι ενάγοντες του προσκόμισαν, λεκτέα είναι τα ακόλουθα : αυτοί λαμβάνουν υπόψη δύο όμοια συγκριτικά στοιχεία, ήτοι την πώληση ενός οικοπέδου, με ενοικιαζόμενα δωμάτια επί της οδού …….., στις 8-12-1994, στην τιμή των 61.000 δρχ άλλως 179 ευρώ/τμ και ενός οικοπέδου, επίσης με ενοικιαζόμενα δωμάτια, στην οδό ……. στις 20-2-1995, με τιμή πώλησης 56.000 δρχ άλλως 164 ευρώ/τμ. Ενώ, όμως, οι ορκωτοί λογιστές λαμβάνουν το μέσο όρο των παραπάνω τιμών για τον καθορισμό της τιμής του οικοπέδου και μόνον, χωρίς αυτό  μάλιστα να αιτιολογείται, αφού τα συγκριτικά στοιχεία αφορούν εδαφική έκταση με κτίσμα, υπολογίζοντας εν συνεχεία την αξία του κτίσματος, με βάση το κόστος κατασκευής μιας μέσης ποιότητας κατασκευής, με αναγωγή στον ανωτέρω κρίσιμο χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου (538 ευρώ/τμ), την παλαιότητα και την αναμενόμενη πρόσοδό του το έτος 2003,  η οποία, όμως, δεν αξιολογείται στην κρινόμενη περίπτωση, ο …. θεωρεί, ορθώς, για τα ίδια ακίνητα, ότι αυτή είναι η μέση τιμή του οικοπέδου μετά του κτίσματος. Έτσι, καταλήγουν σε διαφορετικά αποτελέσματα με σημαντική απόκλιση μεταξύ αυτών, καθορίζοντας την αξία του άνω ποσοστού εξ αδιαιρέτου, σε 133.000 και 46.610 ευρώ, αντίστοιχα, όταν μάλιστα κατά τον ….. η αντικειμενική αξία των ίδιων ποσοστών εξ αδιαιρέτου, προσδιορίστηκε σε 41.576 ευρώ. Έτσι, κατ’αρχήν η βάση του υπολογισμού των άνω ορκωτών λογιστών είναι εσφαλμένη και δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη. Από την άλλη πλευρά, και, παρ’ότι, την εκτίμηση αυτή λαμβάνει, αντιθέτως, ως βάση των υπολογισμών του ο …….., αυτός  δεν κάνει καμία αναφορά στην παλαιότητα των κτισμάτων των συγκριτικών αυτών στοιχείων, στοιχείο σημαντικό για τον τελικό προσδιορισμό της αξίας τους, ενώ ασυνήθης είναι και η τόσο μικρή απόκλιση της αντικειμενικής από τη γενομένη δεκτή ως εμπορική αξία του επιδίκου ακινήτου. Μάλιστα η αξία που αυτός δέχεται είναι σημαντικά κατώτερη εκείνης που προκύπτει, μόνον για το κτίσμα, ήτοι των 43.529 ευρώ, με βάση την τιμή εκκίνησης του κόστους κατασκευής οικοδομής, ανά τμ, με συνυπολογισμό της μείωσης αυτού, λόγω της παλαιότητάς του (30 %-50 %). 2) Μη περιφραγμένο αγροτεμάχιο, επιφάνειας 300 τμ, εκτός σχεδίου πόλες, μη άρτιο και μη οικοδομήσιμο, σε σχήμα ορθογώνιο, με πλευρές διαστάσεων 15μ Χ 20μ, στη θέση «….» Τροιζηνίας, σε απόσταση 7 χλμ νότια της πόλης των Μεθάνων και 1,8 χ ανατολικά του Αγίου Κωνσταντίνου, εντός του οποίου υπάρχει εγκαταλειμμένο κτίσμα από τσιμεντόλιθους, εμβαδού 121,20 τμ, που ανεγέρθη περί το 1970-1971, με χρήση αποθήκης, το οποίο παλαιότερα χρησιμοποιείτο ως τυροκομείο. Στη μια του πλευρά βρίσκεται κανάλι νερού, που σε απόσταση 70 μέτρων συναντά τη θάλασσα, ενώ στην απέναντι πλευρά του συνορεύει με ιδιοκτησία …… και με πλατεία εκκλησίας. Η αξία του αγροτεμαχίου αυτού καθεαυτού, κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου, με βάση την έκθεση της πραγματογνώμονος, ανερχόταν στο ποσό των 719 ευρώ, με αρχική αξία της γης, όπως αυτή προέκυπτε από πώληση τριών άλλων αγροτεμαχίων, στην ίδια περιοχή και την ίδια εποχή, δια πλειστηριασμού, εκείνη του 1,20 ευρώ/τμ, η οποία διαμορφώνεται στο ποσό των 2,39 ευρώ/τμ, μετά το συνυπολογισμό της γειτνίασής του με αιγιαλό και της μικρής απόστασής του από τη θάλασσα, ώστε τελικά αυτή να μην διαφοροποιείται από εκείνη του ………….. και των ορκωτών λογιστών, που, λαμβάνοντας υπόψη ένα και μόνον-το ίδιο μάλιστα-συγκριτικό στοιχείο από τη ΔΟΥ Πόρου, την καθορίζουν στο ποσό των 2,1 και των 2,2 ευρώ/τμ, αντίστοιχα. Επιπλέον, με βάση την ίδια πραγματογνωμοσύνη και ελλείψει άλλων συγκριτικών στοιχείων, η αξία της αποθήκης ανερχόταν, κατά τον ίδιο χρόνο, στο ποσό των 1.724 ευρώ, με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, και επομένως η αξία ολόκληρου του ακινήτου, στο ποσό των 2.443 ευρώ.  Συνεπώς, ορθά εκτιμώντας τις αποδείξεις, το πρωτόδικο Δικαστήριο, δέχθηκε ότι αυτή ήταν η αξία του ακινήτου και τα αντιθέτως υποστηριζόμενα από τους εκκαλούντες της υπό στοιχ. Β΄ έφεσης, οι οποίοι προσδιορίζουν την αξία του σε 8.998 ευρώ, κρίνονται ως αβάσιμα. 3) Περιφραγμένο αγροτεμάχιο, επιφάνειας 7.578 τμ, σε περιοχή εκτός σχεδίου, άρτιο και οικοδομήσιμο, στη θέση «….» Τροιζήνος, σε απόσταση 1,5 χλμ βόρεια της Τροιζήνας, 1,2 χλμ νότια του Αγίου Κωνσταντίου και περίπου 2,3 χλμ από τη θάλασσα. Είναι γωνιακό επί αγροτικών δρόμων, σε περιοχή με αγροτική χρήση, αρδευόμενο από γεώτρηση εντός του αγροτεμαχίου. Το κλίμα της περιοχής σε συνδυασμό με το έδαφος ευνοεί την καλλιέργεια εσπεριδοειδών και ελιάς. Εντός αυτού υπήρχαν, ήδη το 2004,  60 ελαιόδενδρα και 150 εσπεριδοειδή και πρόχειρο κτίσμα αποθήκης, με τσιμεντόλιθους και πρόχειρη στέγη, εμβαδού 19,43 τμ, όπου είναι τοποθετημένο το αντλιοστάσιο, υφιστάμενη ήδη από το χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου. Ύπερθεν, περίπου στο μέσον του, διέρχονται ηλεκτροφόρα καλώδια μέσης τάσης στηριγμένα σε ξύλινες κολώνες. Η αξία του, κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου, υπολογίστηκε από την πραγματογνώμονα στο ποσό των 29.940 ευρώ, με αρχική αξία γης, 4,39 ευρώ/τμ και συνυπολογισμό (συντελεστής 0,9) της διέλευσης ηλεκτρικών καλωδίων, η οποία αποτελεί το μέσο όρο πώλησης ακινήτων στην περιοχή, με βάση τα παρατιθέμενα από την πραγματογνώμονα  εννέα συνολικά συγκριτικά στοιχεία, που αφορούν τη χρονική περίοδο 1995-1997, τα οποία παρέχουν πιο αντιπροσωπευτική εικόνα από τα μόλις δύο συγκριτικά στοιχεία του ………….. και των ορκωτών λογιστών, με τιμές πώλησης 3,37 και 3,52 ευρώ/τμ. Συνεπώς, ορθά εκτιμώντας τις αποδείξεις, το πρωτόδικο Δικαστήριο, δέχθηκε ότι αυτή ήταν η αξία του ακινήτου, και τα αντιθέτως υποστηριζόμενα από τους εκκαλούντες της υπό στοιχ. Β΄έφεσης, οι οποίοι προσδιορίζουν την αξία του σε 19.096 ευρώ, κρίνονται ως αβάσιμα. 4) Αγροτεμάχιο εκτός σχεδίου, άρτιο και οικοδομήσιμο, επιφάνειας 4.452 τμ, στη θέση «…..»Τροιζήνας, σε απόσταση 1,75 χλμ βόρεια της πόλης της Τροιζήνας και 2,2 περίπου χλμ από τη θάλασσα. Διαθέτει ενεργό δίκτυο ποτίσματος συστηματικής καλλιέργειας, άνευ γεωτρήσεως. Το κλίμα της περιοχής σε συνδυασμό με το έδαφος ευνοεί την καλλιέργεια εσπεριδοειδών και ελιάς και εντός αυτού φύονταν το 2004, 40 ελαιόδενδρα και 100 εσπεριδοειδή. Η αξία του, κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου, υπολογίστηκε από την πραγματογνώμονα  στο ποσό των 22.170 ευρώ, με αρχική αξία γης, 4,98 ευρώ/τμ, η οποία αποτελεί το μέσο όρο πώλησης ακινήτων στην περιοχή, με βάση τα παρατιθέμενα από την πραγματογνώμονα  τέσσερα συνολικά συγκριτικά στοιχεία, που αφορούν τη χρονική περίοδο 1995-1997, τα οποία παρέχουν πιο αντιπροσωπευτική εικόνα από τα μόλις δύο συγκριτικά στοιχεία του ………….. και των ορκωτών λογιστών, με τιμές πώλησης 3,37 και 3,52 ευρώ/τμ. Συνεπώς, ορθά εκτιμώντας τις αποδείξεις, το πρωτόδικο Δικαστήριο, δέχθηκε ότι αυτή ήταν η αξία του ακινήτου, και τα αντιθέτως υποστηριζόμενα από τους εκκαλούντες της υπό στοιχ. Β΄ έφεσης, οι οποίοι προσδιορίζουν την αξία του σε 10.546,73 ευρώ, κρίνονται ως αβάσιμα.5) Αγροτεμάχιο, επιφάνειας 1.105 τμ, σε περιοχή εκτός σχεδίου, μη οικοδομήσιμο και μη περιφραγμένο, στη θέση «….» Τροιζήνας, σε απόσταση 1,9 χλμ βόρεια της πόλης της Τροιζήνας. Έχει σχήμα στενής λωρίδας, διαστάσεων 5 μ Χ 221 μ και διαιρείται σε δύο τμήματα, από αγροτικό δρόμο, επιφάνειας 25 τμ περίπου, που διέρχεται από αυτό. Το πρώτο τμήμα έχει επιφάνεια  περίπου 25 τμ, και το άλλο 1.055 τμ, με πρόσωπο αμφότερα επί αγροτικού δρόμου. Η αξία του, κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου, υπολογίστηκε από την πραγματογνώμονα στο ποσό των 2.203 ευρώ, με αρχική αξία γης, 2,32 ευρώ/τμ και συνυπολογισμό (συντελεστής 0,9) του μικρού πλάτους του, η οποία αποτελεί το μέσο όρο πώλησης ακινήτων στην περιοχή, με βάση τα παρατιθέμενα από την πραγματογνώμονα  επτά συνολικά συγκριτικά στοιχεία, που αφορούν τη χρονική περίοδο 1995-1997, τα οποία παρέχουν πιο αντιπροσωπευτική εικόνα από τα μόλις δύο συγκριτικά στοιχεία του ………….. και των ορκωτών λογιστών, με τιμές πώλησης 3,37 και 3,52 ευρώ/τμ. Άλλωστε για το συγκεκριμένο ακίνητο, δεν αποδίδεται σφάλμα, από τους ενάγοντες με την υπό στοιχ. Β΄έφεσή τους, στην πρωτόδικη απόφαση που δέχθηκε το ίδιο ποσό, με βάση την εκτίμηση της πραγματογνώμονα. 6) Αγροτεμάχιο, μη άρτιο, μη οικοδομήσιμο και μη περιφραγμένο, επιφάνειας 2.387 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «. …», . Μεθάνων. Η αξία του, κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου, υπολογίστηκε από την πραγματογνώμονα στο ποσό των 3.014 ευρώ, με αρχική αξία γης, 4,39 ευρώ/τμ και συνυπολογισμό (συντελεστής 0,9) της χρήσης του ως βοσκότοπου, με παράθεση ενός και μόνον συγκριτικού στοιχείου, χωρίς να προκύπτουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ακινήτου, που αφορά, και συνεκτίμηση τιμών αναγραφόμενων σε συμβόλαια του οικείου Υποθηκοφυλακείου του έτους 1996 και των τιμών της ΔΟΥ Πόρου. Αντίθετα, οι ορκωτοί λογιστές την προσδιορίζουν σε 0,95 ευρώ/τμ και ο …………… σε 1,50 ευρώ/τμ, το γεγονός, όμως, αυτό δεν χρήζει αξιολόγησης, εφόσον για το συγκεκριμένο ακίνητο, δεν αποδίδεται σφάλμα, από τους ενάγοντες με την υπό στοιχ. Β΄έφεσή τους, στην εκκαλουμένη που δέχθηκε το ίδιο ποσό, με βάση την εκτίμηση της ορισθείσας πραγματογνώμονα.  7) Περιφραγμένο αγροτεμάχιο, σε εκτός σχεδίου περιοχή, εκτός των ορίων του οικισμού του Αγίου Γεωργίου και σε απόσταση 506 μ από το κέντρο του, άρτιο και οικοδομήσιμο, επιφάνειας 4.090 τμ, στη θέση «. ..» .. Μεθάνων, σε απόσταση περίπου 6 χλμ βόρεια της πόλης των Μεθάνων και 360 μ. από τη θάλασσα.  Έχει πρόσωπο 75 μέτρων σε αγροτικό δρόμο, ήπια κλίση και απεριόριστη θέα προς τη θάλασσα. Εντός αυτού υπάρχει υπερυψωμένη, ισόγεια, εξοχική κατοικία, με έτος αδείας το 1981, εμβαδού 80,50 τμ, με σκελετό από οπλισμένο σκυρόδεμα, γεώτρηση με αντλιοστάσιο και υπαίθριο πατητήρι, ενώ κατά την αυτοψία της πραγματογνώμονα, διαπιστώθηκε η ύπαρξη διάφορων δένδρων, χωρίς ενδείξεις συστηματικής καλλιέργειας. Απέχει λιγότερο από 50 μ. από το όριο του οικισμού του Αγ.Γεωργίου,  με αποτέλεσμα σε πιθανή επέκτασή του, αυτό να είναι πλέον εντός οικισμού. Η πραγματογνώμονας υπολόγισε  την αξία της εδαφικής έκτασης, κατά τον κρίσιμο χρόνο του θανάτου του κληρονομούμενου, στο ποσό των 5,42 ευρώ/τμ, την οποία πολλαπλασίασε με τον συντελεστή 1,8, εκ του λόγου ότι αρδεύετο, με βάση τα παρατιθέμενα στην έκθεσή της τέσσερα συνολικά συγκριτικά στοιχεία, που αφορούν τη χρονική περίοδο 1995-1997, ήτοι συνολικά στο ποσό των 39.902 ευρώ, και την αξία του κτίσματος, στο ποσό των 21.413 ευρώ, με τιμή αναφοράς και πάλι την τιμή εκκίνησης του κόστους κατασκευής νεόδμητης κατοικίας ανάλογης ποιότητας κατασκευής, το έτος 1996 και συνυπολογισμό της παλαιότητάς του (συντελεστής 0,70) και της έλλειψης συστήματος κεντρικής θέρμανσης (συντελεστής 0,95), και συνολικά στο ποσό των 61.315 ευρώ. Το κόστος, όμως, κατασκευής το καθορίζει εσφαλμένα σε 400 ευρώ/τμ, αντί του ορθού, με βάση την άνω ΚΥΑ, των 90.000 δρχ/τμ και ήδη 264 ευρώ/τμ, και, επομένως, με βάση τις παραμέτρους που η ίδια η πραγματογνώμονας θέτει, αυτό ανέρχεται σε 13.389 [21.252 (264 Χ 80,50) Χ 0,70 Χ 0,90] ευρώ. Λαμβάνοντας περαιτέρω υπόψη την προαναφερθείσα γενική παραδοχή, με βάση τα συναλλακτικά ήθη και τα διδάγματα της κοινής πείρας, ότι το κόστος κατασκευής δεν συμπίπτει με την αξία του κτίσματος, η οποία ταυτίζεται με την αγοραία αξία του και είναι σημαντικά υψηλότερη, αφήνοντας ένα περιθώριο κέρδους για τον κατασκευαστή, περί το 50 % τουλάχιστον, κατ’εκείνο το χρόνο (1996), ήτοι 6.695 (13.389 Χ 50 %) ευρώ, το Δικαστήριο κρίνει ότι η αξία του συγκεκριμένου κτίσματος, ανερχόταν στο ποσό των 20.084  (13.389 + 6.695) ευρώ. Η ίδια, δεν έχει υπολογίσει επίσης  την αξία του δικαιώματος υψούν επ’αυτού, ενώ δέχεται κατ’αρχήν ότι απομένει υπόλοιπο δόμησης  119,5 τμ. Την αξία του δικαιώματος αυτού, κατά το κρίσιμο χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου, ο αρχιτέκτονας μηχανικός ……., φέρεται ότι την προσδιορίζει σε σχετική-μη προσκομιζόμενη- έκθεσή του, στο ποσό των 10.309 ευρώ, η οποία δεν αμφισβητείται από τις εναγόμενες ούτε αντικρούεται από άλλα αποδεικτικά στοιχεία.  Επομένως, η συνολική αξία το συγκεκριμένου ακινήτου ανερχόταν στο ποσό των 71.295 (39.902 +  20.084 + 10.309) ευρώ. Αναφορικά, περαιτέρω, με τα επτά συνολικά συγκριτικά στοιχεία που παραθέτει ο …………… στην έκθεσή του, και τα οκτώ συνολικά συγκριτικά στοιχεία που παραθέτουν οι ορκωτοί λογιστές, προκύπτει μέσος όρος πώλησης, την αντίστοιχη περίπου χρονική περίοδο (1994-1998) στο ποσό των 10,50 και των 10,61 ευρώ/τμ, αντίστοιχα. Σύμφωνα, ωστόσο, με τη σχετική παρατήρηση των ορκωτών λογιστών, στα συγκριτικά στοιχεία που οι ίδιοι χρησιμοποίησαν δεν διευκρινίζεται αν πρόκειται για ακίνητα εντός ή εκτός οικισμού, στοιχείο σημαντικό για τον προσδιορισμό της αξίας τους, και συμπεραίνεται ότι αφορούν ακίνητα εντός οικισμού, πλην ενός, με τιμή πωλήσεως το ποσό των 2,94 ευρώ/τμ, για το οποίο διευκρινίζεται ότι είναι εκτός οικισμού, όπως και το επίδικο. Αντίστοιχα δε αξιολογούνται και τα στοιχεία που παραθέτει στην έκθεσή του ο ……………,  αφού και ως προς τα ακίνητα αυτά δεν γίνεται σχετική διευκρίνιση. Επιπλέον, οι ορκωτοί λογιστές υιοθετούν, χωρίς επαρκή επεξήγηση, σχέση αξίας μεταξύ των εκτός και εντός οικισμού γηπέδων, εκείνη του 1 προς 4,5 και προσδιορίζουν την αξία της γης σε 3 ευρώ/τμ, που διαφοροποιείται, όμως, από εκείνη που συνάγεται από συγκεκριμένα συγκριτικά στοιχεία της πραγματογνώμονος. Εξάλλου, η προσδιορισθείσα από τον ………….. και τους ορκωτούς λογιστές, αξία του κτίσματος, με βάση το κόστος κατασκευής το έτος 1996, ανά τμ (200 ευρώ/τμ και 530 ευρώ/τμ, αντίστοιχα), πέραν της σημαντικής μεταξύ τους απόκλισης, είναι σημαντικά χαμηλότερη και υψηλότερη, αντίστοιχα, από την προσδιορισθείσα των 264 ευρώ, ως τιμή εκκίνησης κόστους κατασκευής μονοκατοικίας εκείνη την εποχή, με βάση την προαναφερθείσα ΚΥΑ, η οποία δεν μεταβάλλεται από άλλους συντελεστές (πολυτελείας, αναγωγής βοηθητικών κτισμάτων, αυξομείωσης). Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεχόμενο ότι η συνολική αξία του συγκεκριμένου ακινήτου ανέρχεται στο ποσό των 61.315 ευρώ, πλημμελώς εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει ο σχετικός λόγος της υπό στοιχ. Β΄έφεσης, με τον οποίο οι εκκαλούντες ισχυρίζονται ότι αυτή ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 98.730 ευρώ, να γίνει δεκτός ως εν  μέρει βάσιμος και κατ’ουσίαν. 8) Αγροτεμάχιο, μη άρτιο, μη οικοδομήσιμο και μη περιφραγμένο, επιφάνειας 1.684 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «….» … Μεθάνων, σε απόσταση 5,7 χμ βόρεια της πόλης των Μεθάνων, 2,7 χλμ από τον οικισμό του Αγίου Γεωργίου και 760 μ. από τη θάλασσα, με πρόσωπο 16 μ. επί αγροτικής οδού και θέα προς τη θάλασσα, και δη τη νήσο Αίγινα. Το σχήμα του είναι στενόμακρο με πλάτος 10-16 μ και κατά την αυτοψία της πραγματογνώμονος, περιείχε τρεις ελιές, σχοίνα και άλλα θαμνώδη φυτά. Η αρχική αξία του, κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου, σύμφωνα με την πραγματογνώμονα, με παράθεση ενός και μόνον συγκριτικού στοιχείου, χωρίς να προκύπτουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ακινήτου, που αφορά, και συνεκτίμηση τιμών αναγραφόμενων σε συμβόλαια του οικείου Υποθηκοφυλακείου του έτους 1996 και των τιμών της ΔΟΥ Πόρου, ήταν 5,05 ευρώ/τμ  και, μετά από συνυπολογισμό της χρήσης του ως βοσκότοπου και της απόστασής του από τη θάλασσα (με συντελεστή 0,25 και 1,20 αντίστοιχα), 1,51 ευρώ/τμ, που συμπίπτει με την προσδιορισθείσα από τους ορκωτούς λογιστές, μετά από αξιολόγηση συγκριτικών στοιχείων της ίδιας ΔΟΥ. Έτσι, η συνολική του αξία, ανερχόταν στο ποσό των 2.551 ευρώ και, με συνυπολογισμό της αξίας των ελιών, προς 88 ευρώ εκάστη, χωρίς κατά τούτο να αποδίδεται κάποια αιτίαση στην προσβαλλομένη, των 2.815 ευρώ συνολικά. Ο προσδιορισμός της αξίας του από τον ………….., στο ποσό των 3,52 ευρώ/τμ, με βάση ένα και μοναδικό συγκριτικό στοιχείο, χωρίς παράθεση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του ακινήτου που αφορά, δεν κρίνεται πειστική, διότι, κατά τα προεκτεθέντα, τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά δύνανται να διαφοροποιήσουν σημαντικά την αξία του. Συνεπώς, ορθά εκτιμώντας τις αποδείξεις, το πρωτόδικο Δικαστήριο, δέχθηκε ότι η αξία του ακινήτου ήταν 2.815 ευρώ, και τα αντιθέτως υποστηριζόμενα από τους εκκαλούντες της υπό στοιχ. Β΄εφεσης, οι οποίοι προσδιορίζουν την αξία του σε 10.205 ευρώ,  κρίνονται ως αβάσιμα. 9) Αγροτεμάχιο, μη άρτιο, μη οικοδομήσιμο και μη περιφραγμένο, επιφάνειας 1.829 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «….» …. Μεθάνων, σε απόσταση 6,2 χλμ βόρεια της πόλης των Μεθάνων, περίπου 1,5 χλμ από τον οικισμό του Αγίου Γεωργίου και 350 μ. από τη θάλασσα. Τέμνεται από αγροτικό δρόμο, που το διαιρεί σε δύο κομμάτια, επιφάνειας 960 τμ, το πρώτο και 869 τμ το δεύτερο, με έδαφος πετρώδες και γαιώδες και περιείχε τρεις ελιές, σχοίνα και θάμνους. Η αρχική αξία του, κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου, σύμφωνα με την πραγματογνώμονα, με παράθεση ενός και μόνον συγκριτικού στοιχείου, χωρίς να προκύπτουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ακινήτου, που αφορά, και συνεκτίμηση τιμών αναγραφόμενων σε συμβόλαια του οικείου Υποθηκοφυλακείου του έτους 1996 και των τιμών της ΔΟΥ Πόρου, ήταν 5,05 ευρώ/τμ  και, μετά από συνυπολογισμό της χρήσης του ως βοσκότοπου και της απόστασής του από τη θάλασσα (με συντελεστή 0,25 και 1,30 αντίστοιχα), 1,64 ευρώ/τμ, που σχεδόν συμπίπτει με εκείνη των ορκωτών λογιστών (1,76 ευρώ/τμ), μετά από αξιολόγηση ενός και μόνον συγκριτικού στοιχείου που αντλήθηκε από τα στοιχεία της ίδιας ως άνω ΔΟΥ, χωρίς να μπορούν να διαπιστωθούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ακινήτου που αφορούσε. Να σημειωθεί ότι οι ίδιοι στην έκθεσή τους, υιοθετούν τελικά ως αξία εκείνη του 1,5 ευρώ/τμ, την οποία πολλαπλασιάζουν με συντελεστή μεγαλύτερο της μονάδος (1,15) χωρίς να αιτιολογείται αυτή η διαφοροποίηση. Ο ……………, επίσης, ενώ υιοθετεί την ίδια αξία, δηλαδή του 1,76 ευρώ/τμ, με βάση επικαλούμενο συγκριτικό στοιχείο, προσδιορίζει τελικά την αξία του επιδίκου σε 2,2 ευρώ/τμ, χωρίς να αιτιολογεί την απόκλιση αυτή. Ακολούθως, η πραγματογνώμονας προσδιόρισε την αξία αμφότερων των τμημάτων, στο ποσό των 3.002 (1.576 +1.426) ευρώ και, με συνυπολογισμό της αξίας τριών συνολικά ελιών, που υπήρχαν εντός αυτών, προς 88 ευρώ, εκάστη χωρίς κατά τούτο να αποδίδεται κάποια αιτίαση στην προσβαλλομένη, στο ποσό των 3.266 (1.664 + 1.602) ευρώ συνολικά, η οποία, μετά από ορθή εκτίμηση των αποδείξεων έγινε δεκτή από το πρωτόδικο Δικαστήριο, και, συνεπώς, τα αντιθέτως υποστηριζόμενα από τους εκκαλούντες της υπό στοιχ. Β΄ έφεσης, οι οποίοι προσδιορίζουν την αξία του σε 12.007 ευρώ, χωρίς μάλιστα η αξία αυτή να αποδεικνύεται από κάποιο αποδεικτικό στοιχείο, να κρίνονται αβάσιμα. 10) Αγροτεμάχιο, μη άρτιο,  μη οικοδομήσιμο και μη περιφραγμένο, επιφάνειας 435 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «. . ..» … Μεθάνων, σε απόσταση 4,7 χλμ βόρεια της πόλης των Μεθάνων. Η αξία του, κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου, υπολογίστηκε από την πραγματογνώμονα στο ποσό των 502 ευρώ συνολικά, με αρχική αξία γης, 5,05 ευρώ/τμ, κατόπιν παράθεσης ενός και μόνον συγκριτικού στοιχείου, χωρίς να προκύπτουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ακινήτου, που αφορά, και μετά από συνεκτίμηση τιμών αναγραφόμενων σε συμβόλαια του οικείου Υποθηκοφυλακείου του έτους 1996 και των τιμών της ΔΟΥ Πόρου,  και συνυπολογισμό της χρήσης του ως βοσκότοπου και του γεγονότος ότι είναι τυφλό (συντελεστής 0,25 και 0,9 αντίστοιχα), 1,13 ευρώ/τμ, καθώς και της αξίας της αμυγδαλιάς που βρέθηκε κατά την αυτοψία από την πραγματογνώμονα (8 ευρώ). Για το ίδιο ακίνητο οι ορκωτοί λογιστές δέχονται ως αξία αν τμ, το ποσό του 1,5 ευρώ και ο ……………, των 0,95 ευρώ, χωρίς όμως παράθεση κάποιου άλλου συγκριτικού στοιχείου παρά μόνον, όσον αφορά τους πρώτους, παράθεση των γενικών χαρακτηριστικών της ευρύτερης περιοχής του δημοτικού διαμερίσματος της …., για τα ακίνητα της οποίας υιοθετούν το παραπάνω ποσό ως ανταποκρινόμενο στην αξία τους. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ορθώς καθόρισε την αξία του στο προαναφερθέν ποσό, με βάση την εκτίμηση της πραγματογνώμονα, καθώς μάλιστα για το συγκεκριμένο ακίνητο, δεν αποδίδεται σφάλμα, από τους ενάγοντες με την υπό στοιχ. Β΄έφεσή τους, στην πρωτόδικη απόφαση. 11) Αγροτεμάχιο, μη άρτιο, μη οικοδομήσιμο και μη περιφραγμένο, επιφάνειας 2.945 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «….» …. Μεθάνων, σε απόσταση 5,5 χλμ βορειοανατολικά της πόλης των Μεθάνων, 650 μ. από τον οικισμό Αγ.Γεωργίου και 600 μ. από τη θάλασσα. Είναι τυφλό και επικοινωνεί με μονοπάτι, μήκους 200 μ, με την άσφαλτο και δυτικά συνορεύει με ρέμα. Το έδαφός του είναι πετρώδες και γαιώδες, με πέντε διάσπαρτες ελιές, σχοίνα και θάμνους εντός αυτού. Η αξία του, κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου, ανερχόταν στο ποσό των 4.455 ευρώ, η οποία αναλύεται από την ορισθείσα πραγματογνώμονα, σε 5,05 ευρώ/τμ. χωρίς παράθεση συγκριτικών στοιχείων, και μετά από συνεκτίμηση τιμών αναγραφόμενων σε συμβόλαια του οικείου Υποθηκοφυλακείου του έτους 1996 και των τιμών της ΔΟΥ Πόρου,  και συνυπολογισμό της χρήσης του ως βοσκότοπου, της απόστασής του από τη θάλασσα και του γεγονότος ότι είναι τυφλό (συντελεστής 0,25, 1,2 και 0,9 αντίστοιχα), σε 1,36 ευρώ/τμ, και της αξίας των εντός αυτού ελαιοδένδρων, προς 88 ευρώ έκαστο, χωρίς κατά τούτο να αποδίδεται κάποια αιτίαση στην προσβαλλομένη. Ο …………… και οι ορκωτοί λογιστές προσδιορίζουν  την αξία του σε 1,9 και 1,5 ευρώ/τμ, αντίστοιχα, χωρίς παράθεση, όμως, κάποιου συγκριτικού στοιχείου, ώστε η άποψή τους να είναι αξιοποιήσιμη. Συνεπώς, ορθώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, καθόρισε την αξία του στο παραπάνω ποσό, με βάση την έκθεση της πραγματογνώμονα, και πρέπει τα αντιθέτως υποστηριζόμενα από τους εκκαλούντες με την υπό στοιχ. Β΄έφεσή τους, που προσδιορίζουν την αξία του σε 13.385 ευρώ, να απορριφθούν ως αβάσιμα. 12) Aγροτεμάχιο, μη άρτιο, μη οικοδομήσιμο και μη περιφραγμένο, επιφάνειας 1.082 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «..» … Μεθάνων, σε απόσταση περίπου 5,6 χλμ από την πόλη των Μεθάνων, 1χλμ από τον οικισμό του Αγίου Γεωργίου και 730 μ. από τη θάλασσα. Είναι τυφλό και προσεγγίζεται με χωματόδρομο και μονοπάτι μήκους 70 μ.  Αποτελεί στενή λωρίδα γης, με πλάτος 3-10 μέτρα, είναι σχεδόν επίπεδο, με έδαφος περισσότερο γαιώδες, έχει θέα προς τη θάλασσα και δη τη νήσο Αίγινα και εντός αυτού υπήρχαν, κατά το χρόνο της αυτοψίας της πραγματογνώμονος, δύο μικρές ελιές, μία αμυγδαλιά, σχοίνα και θάμνοι. Η αξία του, κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου, ανερχόταν στο ποσό των 1. 503 ευρώ, η οποία αναλύεται από την ορισθείσα πραγματογνώμονα, σε 5,05 ευρώ/τμ, κατόπιν παράθεσης ενός συγκριτικού στοιχείου χωρίς να προκύπτουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ακινήτου που αφορά, και, μετά από συνεκτίμηση τιμών αναγραφόμενων σε συμβόλαια του οικείου Υποθηκοφυλακείου του έτους 1996 και των τιμών της ΔΟΥ Πόρου, και συνυπολογισμό της χρήσης του ως βοσκότοπου, της απόστασής του από τη θάλασσα, του σχήματός του και του γεγονότος ότι είναι τυφλό (συντελεστής 0,25, 1,2, 0,9 και  0,9 αντίστοιχα), σε 1,22 ευρώ/τμ, καθώς και της αξίας των εντός αυτού ελαιοδένδρων, προς 88 ευρώ έκαστο. Ο …………… και οι ορκωτοί λογιστές προσδιορίζουν την αξία του σε  2,8 και 1,5 ευρώ/τμ, αντίστοιχα, με παράθεση μόνον από τον πρώτο ενός και μόνον συγκριτικού στοιχείου, το οποίο δεν είναι επαρκώς αξιοποιήσιμο, αφού δεν παρατίθενται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ακινήτου, που αφορά. Συνεπώς, ορθώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, καθόρισε την αξία του στο παραπάνω ποσό, με βάση την έκθεση της πραγματογνώμονα, και πρέπει τα αντιθέτως υποστηριζόμενα από τους εκκαλούντες με την υπό στοιχ. Β΄έφεσή τους, που προσδιορίζουν την αξία του σε 5.311 ευρώ, να απορριφθούν ως αβάσιμα. 13) Αγροτεμάχιο, μη άρτιο και μη οικοδομήσιμο, επιφάνειας 426 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «..» … Μεθάνων, σε απόσταση 6,6 χλμ από την πόλη των Μεθάνων και περίπου 2χλμ από τον οικισμό του Αγίου Γεωργίου.  Βόρεια συνορεύει με τον αιγιαλό της χερσονήσου των Μεθάνων και συνδέεται μέσω χωματόδρομου με τον παραλιακό δρόμο. Είναι περιφραγμένο, έχει ήπια κλίση προς τη θάλασσα, προς την οποία και έχει θέα, περιέχει πηγάδι περί τις δέκα λεμονιές και πολλά αυτοφυή καλάμια. Η αξία του, κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου, ανερχόταν στο ποσό των 7.755 ευρώ, η οποία αναλύεται από την ορισθείσα πραγματογνώμονα, σε 5,05 ευρώ/τμ, κατόπιν παράθεσης ενός συγκριτικού στοιχείου χωρίς να προκύπτουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ακινήτου που αφορά, και,  μετά από συνεκτίμηση τιμών αναγραφόμενων σε συμβόλαια του οικείου Υποθηκοφυλακείου του έτους 1996 και των τιμών της ΔΟΥ Πόρου, και συνυπολογισμό του ότι είναι αρδευόμενο, της απόστασής του από τη θάλασσα και της γειτνίασής του με αιγιαλό (συντελεστής 1,8,  1,8 και 1,1 αντίστοιχα), σε 17,99 ευρώ/τμ, καθώς και της αξίας των εντός αυτού λεμονιών, προς 8 ευρώ έκαστη. Οι ορκωτοί λογιστές προσδιορίζουν την αξία του σε 1,87 ευρώ/τμ, χωρίς παράθεση οποιουδήποτε συγκριτικού στοιχείου, και ο ……………στο ποσό των 5,6 ευρώ/τμ, ενώ μάλιστα επικαλείται δύο συγκριτικά στοιχεία από τα οποία προκύπτει αξία 10,56 και 8,8 ευρώ/τμ, χωρίς να μπορούν να διαπιστωθούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ακινήτων που αφορούν, και  έτσι η άποψή τους δε είναι αξιοποιήσιμη. Συνεπώς, ορθώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, καθόρισε την αξία του στο παραπάνω ποσό, με βάση την έκθεση της πραγματογνώμονα. Άλλωστε για το συγκεκριμένο ακίνητο, δεν αποδίδεται σφάλμα, από τους ενάγοντες με την υπό στοιχ. Β΄έφεσή τους, στην πρωτόδικη απόφαση που δέχθηκε το ίδιο ποσό, με βάση την εκτίμηση της πραγματογνώμονα. 14) Αγροτεμάχιο, μη άρτιο και μη οικοδομήσιμο, επιφάνειας 1.496 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως στη θέση «…» …. Μεθάνων, σε απόσταση 6,3 χλμ βόρεια της πόλης των Μεθάνων, περίπου 1,2 χλμ από τον οικισμό του Αγίου Γεωργίου και 200 μέτρα από τη θάλασσα. Διαιρείται μέσω μονοπατιού σε δύο τμήματα. Δεν έχει σχεδόν καθόλου κλίση, δεν έχει δέντρα, το έδαφός του είναι γαιώδες και έχω ποώδη βλάστηση βοσκότοπου, με θέα προς τη θάλασσα. Πάνω από αυτό διέρχονται δύο γραμμές με ηλεκτροφόρα καλώδια μέσης τάσης της ΔΕΗ, που το δεσμεύουν στο σύνολό του. Πιο κοντά σε μία από τις δύο αυτές γραμμές βρίσκεται το βόρειο τμήμα του, επιφάνειας 656 τμ.Η αξία του, κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου, ανερχόταν στο συνολικό ποσό των 1.650 ευρώ, η οποία αναλύεται από την ορισθείσα πραγματογνώμονα, σε 5,05 ευρώ/τμ, κατόπιν παράθεσης ενός συγκριτικού στοιχείου χωρίς να προκύπτουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ακινήτου που αφορά, και, μετά από συνεκτίμηση τιμών αναγραφόμενων σε συμβόλαια του οικείου Υποθηκοφυλακείου του έτους 1996 και των τιμών της ΔΟΥ Πόρου. Η πραγματογνώμονας συνεκτίμησε επίσης τη χρήση του ως βοσκότοπου, την απομείωση της αξίας του λόγω της διέλευσης ηλεκτρικού δικτύου και, ειδικώς για το βόρειο τμήμα του, την απόστασή του από τη θάλασσα (συντελεστής 0,25, 0,8 και 1, αντίστοιχα) καθορίζοντας έτσι τελικώς την αξία του σε 1,01 ευρώ/τμ για το νότιο και σε 1,21 ευρώ/τμ για το βόρειο τμήμα του. Οι ορκωτοί λογιστές προσδιορίζουν την αξία του σε 1,5 ευρώ/τμ, δηλαδή την αξία που γενικά υιοθέτησαν για την ευρύτερη περιοχή του δημοτικού διαμερίσματος …, μετά από έρευνα, κατά δήλωσή τους, της τοπικής αγοράς, και λαμβάνοντας υπόψη τον χαρακτήρα των εκεί ευρισκόμενων ακινήτων ως αγροτεμαχίων και μάλιστα εγκαταλελειμμένων, αλλά και της περιοχής, ως αγροτικής, χωρίς παράθεση οποιουδήποτε συγκριτικού στοιχείου. Ο …………… διαφοροποιείται προσδιορίζοντας αυτήν στο ποσό των 3,8 ευρώ/τμ, με παράθεση ενός συγκριτικού στοιχείου, χωρίς να διαπιστώνονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ακινήτου που αφορά, ώστε να είναι ασφαλής η εξαγωγή συμπερασμάτων. Συνεπώς, ορθώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, καθόρισε την αξία του στο παραπάνω ποσό, με βάση την πλήρως αιτιολογημένη έκθεση της πραγματογνώμονα και πρέπει ο σχετικός λόγος των εκκαλούντων της υπό στοιχ. Β΄έφεσης, που διατείνονται ότι η αξία του ανερχόταν κατά τον κρίσιμο χρόνο στο ποσό των 8.839 ευρώ,  να απορριφθεί κατά το άνω σκέλος του, ως αβάσιμος. 15) Αγροτεμάχιο, μη άρτιο και μη οικοδομήσιμο, επιφάνειας 1.100 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «….» ….. Μεθάνων, σε απόσταση 7 χλμ βόρεια της πόλης των Μεθάνων και περίπου 2,8 χλμ από τον οικισμό του Αγίου Γεωργίου. Συνορεύει με τον αιγιαλό της χερσονήσου των Μεθάνων και στη νότια πλευρά του υπάρχει δύσβατος ορεινός όγκος. Έχει τριγωνικό σχήμα, δεν είναι περιφραγμένο, η προσέγγιση σε αυτό γίνεται μέσω μονοπατιού, έχει ήπια κλίση προς τη θάλασσα και θέα προς τη νήσο Αγκίστρι, έδαφος γαιώδες-αμμώδες και περιέχει τρεις ελιές. Η αξία του, κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου, ανερχόταν στο ποσό των 2.491 ευρώ, η οποία αναλύεται από την ορισθείσα πραγματογνώμονα, κατ’αρχήν σε 5,05 ευρώ/τμ, χωρίς παράθεση συγκριτικού στοιχείου αλλά μετά από συνεκτίμηση τιμών αναγραφόμενων σε συμβόλαια του οικείου Υποθηκοφυλακείου του έτους 1996 και των τιμών της ΔΟΥ Πόρου. Συνυπολογίζοντας τη χρήση του ως βοσκότοπου, την απόστασή του από τη θάλασσα, τη γειτνίασή του με αιγιαλό, το σχήμα του και το γεγονός ότι είναι τυφλό, με δυσκολία στην προσέγγιση (συντελεστής 0,25, 1,8, 1,1,  0,9 και 0,9 αντίστοιχα) η ίδια καθορίζει την αξία του σε 2,02 ευρώ/τμ, και τελικώς, με πρόσθεση και της αξίας των ελιών, προς 88 ευρώ έκαστη, στο παραπάνω ποσό. Οι ορκωτοί λογιστές προσδιορίζουν την αξία του σε 1,87 ευρώ/τμ, και ο ……………. στο ποσό των 5,6 ευρώ/τμ, χωρίς παράθεση οποιουδήποτε συγκριτικού στοιχείου, ώστε η εκτίμησή τους να μην είναι αξιοποιήσιμη. Συνεπώς, ορθώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, καθόρισε την αξία του στο παραπάνω ποσό, με βάση την αιτιολογημένη έκθεση της πραγματογνώμονα και πρέπει τα αντιθέτως υποστηριζόμενα από τους εκκαλούντες με την υπό στοιχ. Β΄έφεσή τους, που προσδιορίζουν την αξία του σε  8.909 ευρώ, να απορριφθούν ως αβάσιμα. Επίσης, αποδείχθηκε ότι ο κληρονομούμενος ήταν κύριος του υπ’αριθμ. κυκλοφορίας ……. αγροτικού φορτηγού, εργοστασίου προέλευσης OPEL, με έτος πρώτης άδειας κυκλοφορίας το 1981. Η αξία του κατά το χρόνο θανάτου του, όπως έγινε ήδη δεκτό από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, η κρίση του οποίου δεν πλήττεται, ως προς το συγκεκριμένο κονδύλιο, ανερχόταν στο ποσό των 1.500 ευρώ. Επομένως, η συνολική αξία της κληρονομιαίας περιουσίας κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου, ανερχόταν στο ποσό των 222.539 (65.537 + 2.443 + 29.940 + 22.170 + 2.203 + 3.014 +71.295 + 2.815 + 3.266 + 502 + 4.455 + 1.503 + 7.755 + 1.650 + 2.491 + 1.500) ευρώ. Πλέον αυτών, αποδείχθηκε ότι ο κληρονομούμενος είχε στην πλήρη κυριότητά του, ένα οικόπεδο, εκτάσεως 379,75 τμ, κείμενο στη θέση «.. ή …-…» στο Παλαιό Φάληρο, εντός του οικοδομικού τετραγώνου …, που περικλείετο από τις οδούς …….., συνορεύον βορειοανατολικά, επί πλευράς μήκους 20μ. με την οδό …, νοτιοδυτικά, επί πλευράς μήκους 23,40 μ, με έτερο οικόπεδο, βορειοδυτικά, επί πλευράς μήκους 17,5μ, με την οδό …. και νοτιοανατολικά, επί πλευράς μήκους 17,50 μ. με ιδιοκτησία …., επί του οποίου ανήγειρε οικοδομή, αποτελούμενη από ημιϋπόγειο, επιφάνειας 42,12 τμ, στο οποίο υπήρχε ένα διαμέρισμα, ισόγειο και α΄όροφο, επιφάνειας 134 και 140 τμ, αντίστοιχα,  με δύο διαμερίσματα ο καθένας. Το συγκεκριμένο οικόπεδο είναι γωνιακό και τετραγωνισμένο, με διαστάσεις 18 μ Χ 21 μ,  και οι οδοί ……, επί των οποίων έχει πρόσωπο, έχουν πλάτος άνω των 12 μ. Όσο ζούσε : 1) Δυνάμει του υπ’αριθμ. ……. συμβολαίου του συμβολαιογράφου Πειραιώς, ……., που έχει μεταγραφεί στα Βιβλία Μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Παλαιού Φαλήρου (τ…, α.α …), συνέστησε υπέρ της θυγατέρας του και ήδη πρώτης εναγομένης, προίκα προς το σύζυγό της, …….., στα κάτωθι ακίνητα : α/ στο ½ εξ αδιαιρέτου της ψιλής κυριότητας του ημιϋπόγειου διαμερίσματος, επιφάνειας 42,12 τμ, β/ στο υπ’αριθμ. ένα (1) διαμέρισμα του ισογείου, επιφάνειας 65 τμ,  και γ/ στο υπ’αριθμ. τρία (3) διαμέρισμα του α΄ορόφου, επιφάνειας 70 τμ, υπαγάγοντας παράλληλα αυτό στο σύστημα της κατ’ορόφους ιδιοκτησίας, εις τρόπον ώστε κάθε διαμέρισμα να αποτελεί αυτοτελή οριζόντια ιδιοκτησία, με ποσοστό εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου, 10 % αναφορικά με το διαμέρισμα του υπογείου και 22,5 % για καθένα από τα λοιπά διαμερίσματα. 2) Δυνάμει του υπ’αριθμ. ……… συμβολαίου του ιδίου ως άνω συμβολαιογράφου, που έχει επίσης μεταγραφεί στα παραπάνω Βιβλία Μεταγραφών (τ. .., α.α …) συνέστησε προίκα υπέρ της έτερης θυγατέρας του και ήδη δεύτερης εναγομένης, προς το σύζυγό της …….. : α/ στο απομένον ½ εξ αδιαιρέτου της ψιλής κυριότητας του ημιϋπογείου διαμερίσματος, β/ στο υπ’αριθμ. δύο (2) διαμέρισμα του ισογείου, επιφάνειας 65 τμ, γ/ στο υπ’ αριθμ. τέσσερα (4) διαμέρισμα του α΄ορόφου, επιφάνειας 70 τμ, μετά του αναλογούντος σε αυτά ποσοστού συνιδιοκτησίας επί του προπεριγραφέντος οικοπέδου, με τη μνεία ότι η επικαρπία της ημιϋπόγειας αποθήκης είχε δωρηθεί ήδη αιτία θανάτου στη σύζυγο του κληρονομούμενου και μητέρα των εναγομένων, . ………….. το γένος …….. Σημειώνεται ότι, κατά το χρόνο που δόθηκε η άδεια ανέγερσης της οικοδομής (1955 για το υπόγειο και ισόγειο και 1964 για τον α΄όροφο), δεν υπήρχε δυνατότητα να γίνει καθ’ύψος επέκτασή της, στη συνέχεια, όμως, και συγκεκριμένα ήδη από το έτος 1978 και μέχρι και τη διενεργηθείσα από την πραγματογνώμονα αυτοψία, το Μάιο του έτους 2009, επιτρεπόταν η επιπλέον δόμηση. Κάτι τέτοιο, όμως, θα απαιτούσε κατασκευή νέου φέροντα οργανισμού και νέα θεμελίωση, άλλως θα έπρεπε να κατεδαφιστεί το υπάρχον κτίσμα και να ανεγερθεί νέο,  επομένως, ουσιαστικά δεν υπήρχε δικαίωμα υψούν, ώστε να μην τίθεται και ζήτημα αποτίμησης της αξίας του. Επομένως, ορθώς εκτιμώντας τις αποδείξεις το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο κατέληξε στο ίδιο συμπέρασμα και πρέπει ο σχετικός λόγος της υπό στοιχ. Β έφεσης, με τον οποίο οι εκκαλούντες παραπονούνται για εσφαλμένο μη υπολογισμό της αξίας του άνω δικαιώματος υψούν, να απορριφθεί ως αβάσιμος.  Η οικοδομή είναι μέτριας προς καλή κατασκευής με τις συνήθεις, για την εποχή που κατασκευάστηκε, ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις. Με βάση συγκριτικά στοιχεία από μεταβιβάσεις ακινήτων στην περιοχή, πλησιόχρονες της συστάσεως των υπέρ των εναγομένων προικών, η αξία των ακινήτων που μεταβιβάστηκαν στην πρώτη εναγομένη, καθορίστηκε από την πραγματογνώμονα στο ποσό των 478.909 δραχμών και ήδη 1.405,45 ευρώ. Για τον υπολογισμό τους, έγινε επιμέρους υπολογισμός, αφενός της αξίας του κτίσματος και αφετέρου του οικοπέδου, που προσδιορίστηκε στο ποσό των 164.875 (329.750 : 2) δραχμών ήτοι 483,85 ευρώ, με βάση το μέσο όρο του τιμήματος αγοράς των παρατιθέμενων δύο ακινήτων, ως συγκριτικών στοιχείων, τα οποία αξιολογήθηκαν αναλυτικά, ως προς τα χαρακτηριστικά τους σε σχέση με εκείνα του άνω, επίδικου ακινήτου  (πχ. συνυπολογίστηκε η θέση του ως γωνιακού, το τετράγωνο σχήμα του και η πρόσοψή του σε οδό με πλάτος άνω των 12 μέτρων). Η αξία του κτίσματος υπολογίστηκε, επίσης, αναλυτικά με βάση το κόστος ανέγερσης νεόδμητης κατοικίας το έτος 1967, που προσδιορίστηκε σε 2.730 δρχ και ήδη 8,01 ευρώ/τμ, και τελικώς, με συνυπολογισμό της επιφάνειας του υπογείου, με συντελεστή 0,25, της παλαιότητάς του, με συντελεστή 1 για τον όροφο και 0,8 για το ισόγειο και το υπόγειο, και του γεγονότος ότι φέρει σκελετό από οπλισμένο σκυρόδεμα, με συντελεστή 0,9, στο ποσό των 314.034 (628.068 :2) δραχμών και ήδη 921,59 ευρώ. Περαιτέρω, η αξία των ακινήτων που μεταβιβάστηκαν στη δεύτερη εναγομένη καθορίστηκε από την ανωτέρω στο ποσό του 1.970.614 δραχμών και ήδη 5.783,16 ευρώ, όπως ειδικότερα αναλύεται, με επιμέρους υπολογισμό της αξίας του κτίσματος, με αναφορά στο κόστος κατασκευής νεόδμητης κατοικίας και συνυπολογισμό της παλαιότητάς του αλλά και του εργολαβικού οφέλους, και της αξίας του οικοπέδου. Η παραπάνω δε προσδιορισθείσα αξία αιτιολογείται πλήρως και δεν ανατρέπεται από άλλα αποδεικτικά στοιχεία ούτε αμφισβητείται ουσιαστικά από τους εκκαλούντες με την υπό στοιχ. Β΄έφεσή τους, αφού κατά τα εκτιθέμενα στο δικόγραφο της, η αξία αυτή, αναγόμενη στο χρόνο θανάτου του κληρονομούμενου, ήταν μεγαλύτερη εκείνης που ζητείτο με την αγωγή να συνυπολογιστεί. Από το χρόνο δε που έλαβε χώρα κάθε μία από τις παροχές αυτές (12-6-1967 και 18-12-1976, αντίστοιχα) έως το θάνατο του κληρονομουμένου (1-11-1996), μεσολάβησε ουσιώδης υποτίμηση της αγοραστικής δύναμης της δραχμής, ώστε να επιβάλλεται από την αρχή της καλής πίστης (άρθρο 288 του ΑΚ) ο υπολογισμός της αξίας τους να γίνει σε ευρώ της ίδιας πραγματικής αξίας με εκείνη κατά το χρόνο του θανάτου του. Για τον υπολογισμό αυτό το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έλαβε υπόψη του, την τιμή της χρυσής λίρας Αγγλίας κατά το χρόνο που έγιναν οι παροχές και εκείνον του θανάτου του κληρονομούμενου και το μέσο ετήσιο γενικό δείκτη τιμών καταναλωτή (τιμάριθμο) κατά τους αντίστοιχους χρόνους, καθορίζοντας έτσι την αξία τους, στο ποσό των 68.220,63 και των 123.309,08 ευρώ, αντίστοιχα, της αναγωγής αυτής μη πληττόμενης από τους εκκαλούντες με λόγο έφεσης. Ορθώς, μάλιστα, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, δεχόμενο ότι δεσμεύεται από το αντίστοιχο αγωγικό αίτημα, δέχθηκε ότι η αξία των ακινήτων που έλαβε ως προίκα η δεύτερη εναγομένη και έπρεπε να συνεισφέρει, ανερχόταν στο ποσό των 82.634,80 ευρώ. Επομένως, με βάση όσα προεκτέθηκαν, οι εναγόμενες, ως κατιούσες του κληρονομούμενου πατέρα τους, έχουν υποχρέωση να συνεισφέρουν τις προαναφερθείσες συνεισενεκτέες παροχές που έλαβαν από τον αποβιώσαντα πατέρα τους και ειδικότερα, η πρώτη, ποσό 68.221 ευρώ και η δεύτερη, ποσό 82.635 ευρώ, κατόπιν στρογγυλοποίησης. Σημειώνεται ότι, αναφορικά με τις δαπάνες φοίτησης της δεύτερης εναγομένης, στην Οδοντιατρική Σχολή Αθηνών, την περίοδο 1969-1974, δεν τίθεται ζήτημα συνυπολογισμού τους στην κληρονομιαία περιουσία, κατά το σχετικό αγωγικό αίτημα, καθώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, απεφάνθη περί τούτου με σχετικό κεφάλαιο της εκκαλουμένης, που δεν πλήττεται με λόγο έφεσης, από οποιονδήποτε από τους διαδίκους, ούτε συνέχεται αρρήκτως με τέτοιο κεφάλαιο. Εξάλλου, με το υπ’αριθμ. …… συμβόλαιο δωρεάς εν ζωή του συμβολαιογράφου Καλαυρίας, . …, που έχει νόμιμα μεταγραφεί στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Καλαυρίας (τ…, α.α ..) γεγονός που δεν αμφισβητείται, η σύζυγος του κληρονομούμενου, . ………….., το γένος ….., μεταβίβασε λόγω δωρεάς εν ζωή στον ήδη αποβιώσαντα υιό της και πατέρα των εναγόντων, …., μια ημιανώγεια ερειπωμένη οικία, βρισκόμενη εντός του εγκεκριμένο σχεδίου της πόλης των Μεθάνων, κτισμένης επί οικοπέδου, κειμένου μεταξύ της 2^ης και 3^ης παραλιακής λεωφόρου. Το συγκεκριμένο ακίνητο είναι το προς ανατολάς όμορο του υπό στοιχ. 1 ακινήτου. Μετά τη δωρεά, ο δωρεοδόχος, προέβη σε κατεδάφιση του υπάρχοντος εντός αυτού κτίσματος και την ανέγερση νέας οικοδομής, αποτελούμενης από ισόγειο, στο οποίο συνέχισε να λειτουργεί το προαναφερθέν παντοπωλείο και δύο ορόφους, οι οποίοι διαμορφώθηκαν και λειτούργησαν ενιαία με το παρακείμενο κτίσμα, ως επιχείρηση ενοικιαζόμενων δωματίων. Οι εναγόμενες, διατεινόμενες ότι το κτίσμα ανεγέρθηκε με δαπάνες του πατέρα τους, ο οποίος κάλυψε και τα έξοδα εξοπλισμού του, και ότι ο ίδιος παραχώρησε άνευ ανταλλάγματος το ήμισυ της επιχείρησης (φήμης, πελατείας κλπ) του παντοπωλείου προς τον υιό του … και στη συνέχεια, μετά τη συνταξιοδότησή του το έτος 1974, το απομένον επ’αυτής μερίδιό του, ομοίως  άνευ ανταλλάγματος, ζήτησαν, δια της προβολής σχετικού ισχυρισμού τους, με τις πρωτόδικες προτάσεις τους που επαναφέρεται ως μοναδικός λόγος της υπό στοιχ. Α΄ έφεσής τους, να συνυπολογιστούν οι παραπάνω παροχές του κληρονομούμενου στην κληρονομιαία περιουσία του. Ο ισχυρισμός τους αυτός, ωστόσο, όπως διατυπώθηκε δεν περιέχει επαρκή παράθεση των θεμελιωτικών της σχετικής αξίωσης περιστατικών. Ειδικότερα, οι δαπάνες ανέγερσης, ενώ επιμερίζονται σε κατηγορίες (για έκδοση οικοδομικής αδείας, αγορά υλικών, αμοιβές εργατών και ενσήμων), δεν εξειδικεύονται επαρκώς, ούτε έστω γίνεται επίκληση του μέσου κόστους ανέγερσης οικοδομής την εποχή εκείνη, ώστε να μπορούν οι μεν ενάγοντες να αμυνθούν το δε Δικαστήριο να ελέγξει τη βασιμότητά τους. Επιπλέον, δεν προσδιορίζεται ο εξοπλισμός, ούτε μάλιστα και αυτός ακόμη ο αριθμός και η δυναμικότητα των ενοικιαζόμενων δωματίων του κτίσματος. Ακόμη, δεν παρατίθενται στοιχεία για τον προσδιορισμό της αξίας της επιχείρησης, ως τέτοιας νοούμενης, κατά τον επιστημονικό ορισμό που έχει επικρατήσει, ενός άϋλου αγαθού, που περιλαμβάνει το σύνολο των κατ’ ιδίαν εμπραγμάτων, ενοχικών ή άλλων επί άϋλων αγαθών δικαιωμάτων, με τα οποία ο επιχειρηματίας εξουσιάζει καθένα από τα περιουσιακά στοιχεία από τα οποία απαρτίζεται η επιχείρηση, όπως ακίνητα, κινητά, επωνυμία, σήμα, διακριτικά γνωρίσματα, που έχουν οργανωθεί σε οικονομική ενότητα, και από αυτήν μπορεί να ωφεληθεί άλλος που θα ασκήσει την ίδια χρήση (ΟλΑΠ 7/2009, ΔΕΕ 2009.784), όπως η αξία τουλάχιστον των κινητών της πραγμάτων, τις επικαλούμενες χρονικές στιγμές της εισόδου του υιού του κληρονομούμενου και της αποχώρησης του ιδίου από αυτήν, και τα έσοδά της, έστω χονδροειδώς, δηλαδή τα οικονομικά της στοιχεία, ώστε να μπορεί να αποτιμηθεί και το όφελος που θα μπορούσε να έχει κάποιος ασκώντας την ίδια χρήση. Έτσι, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που δέχθηκε τον εν λόγω ισχυρισμό, ως ορισμένο, και εν συνεχεία τον απέρριψε ως αβάσιμο, έσφαλε ως προς την εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 1895 του ΑΚ και 216 του ΚΠολΔ, όπως ορθώς επισημαίνεται και από τους ενάγοντες με τις προτάσεις τους ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, συνεπώς, πρέπει γενομένου δεκτού του άνω λόγου εφέσεως, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, καθ’ό μέρος απέρριψε την προαναφερθείσα ένσταση ως αβάσιμη και να απορριφθεί αυτή ως αόριστη, καθώς η αντικατάσταση της αιτιολογίας δεν αρκεί, εφόσον οδηγεί σε διαφορετικής έκτασης δεδικασμένο. Επομένως, κατόπιν όλων όσων προεκτέθηκαν, για την ανεύρεση της κληρονομικής μερίδας καθενός εκ των διαδίκων, θα πρέπει από τη συνολική αξία των κληρονομιαίων στοιχείων, να αφαιρεθεί κατ’αρχήν η αξία της κληρονομικής μερίδας της ήδη θανούσας συζύγου του, ήτοι το ¼ αυτής που αντιστοιχεί σε 55.635 (222.539 : 4) ευρώ. Έτσι, απομένει υπόλοιπο 166.904 (222.539 – 55.635) ευρώ, το οποίο αποτελεί την κληρονομία που πρέπει να διανεμηθεί στους διαδίκους, ως κατιόντες του. Στη συνέχεια, σε αυτήν θα πρέπει να υπολογιστεί (προστεθεί) η αξία των συνεισενεκτέων παροχών, συνεπώς, το σύνολο της (πλασματικής) κληρονομίας ανέρχεται στο ποσό των 317.760 (166.904 + 68.221 +82.635) ευρώ, επί του οποίου θα υπολογιστεί η εξ αδιαθέτου κληρονομική μερίδα των διαδίκων, η οποία ανέρχεται στo 1/3 εξ αδιαιρέτου για καθεμία από τις εναγόμενες, ήτοι στο ποσό των 105.920 ευρώ, και στο  1/6 εξ αδιαιρέτου για καθέναν από τους ενάγοντες, ήτοι στο ποσό των 52.960 ευρώ. Στη συνέχεια από την παραπάνω πλασματική μερίδα της πρώτης και της δεύτερης εναγομένης, πρέπει να αφαιρεθεί η αξία της συνεισενεκτέας παροχής, την οποία καθεμία έλαβε, το δε προκύπτον υπόλοιπο, ήτοι 37.699 (105.920 – 68.221)  και 23.285 (105.920 – 82.635) ευρώ, αντίστοιχα,                                                                                                                  αποτελεί την (πραγματική) κληρονομική τους μερίδα. Πρέπει, ωστόσο, για το σχηματισμό της να ληφθεί επιπλέον υπόψη ότι,  η …, ήδη χήρα … ………….., το γένος ……., η οποία απεβίωσε στις 3-11-2001 κατέλιπε την υπ’αριθμ. ……. δημόσια διαθήκη της, η οποία δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, κατά τη συνεδρίαση της 21-12-2001, με την οποία εγκατέστησε κληρονόμους της, αφενός τις κόρες της .. και .., μεταξύ άλλων, και στα περιουσιακά στοιχεία που είχε αποκτήσει από την κληρονομία του προαποβιώσαντος συζύγου της, .. ………….., δηλαδή στο ¼ αυτής, κατά το ποσοστό  του ½ εξ αδιαιρέτου καθεμία, και αφετέρου τα εγγόνια της και ήδη ενάγοντες, .. και …, στο ανήκον στην ίδια 1/3 εξ αδιαιρέτου του υπό στοιχ. 1 κληρονομιαίου ακινήτου. Την κληρονομία αυτής αποδέχθηκε η ενάγουσα, δυνάμει της υπ’αριθμ. ……. δήλωσης αποδοχής κληρονομίας της συμβολαιογράφου Καλαυρίας, ……., που έχει νόμιμα μεταγραφεί ενώ αντιθέτως ο ενάγων φέρεται, κατά το σκεπτικό της προσβαλλομένης, που δεν αμφισβητείται, ότι την αποποιήθηκε, με την υπ’αριθμ. ………-δήλωσή του προς το γραμματέα του Πρωτοδικείου Αθηνών. Έτσι, η πραγματική μερίδα των διαδίκων διαμορφώνεται στο ποσό των 52.960 ευρώ για καθέναν από τους ενάγοντες, στο ποσό των 65.517 [37.699 + 27.818 (55.635 : 2)] ευρώ για την πρώτη εναγομένη και των 51.103 (23.285 + 27.818) ευρώ για τη δεύτερη εναγομένη, που αντιστοιχούν σε ποσοστό 23,79 % (52.960 Χ 100/222.539), 29,44 %  (65.517 Χ 100/222.539) και 22,96 % (51.103 Χ 100/222.539), αντίστοιχα, επί της πραγματικής κληρονομίας. Αποδείχθηκε, επίσης, ότι οι εναγόμενες κλήθηκαν-για δεύτερη μάλιστα φορά-με την από 11-6-2002 εξώδικη πρόσκληση των εναγόντων, να προσέλθουν ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών, …….. (υπ’αριθμ. ……… εκθέσεις επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών, ……), προκειμένου να προβούν σε διανομή της κληρονομιαίας περιουσίας συναινετικά, πλην όμως αυτές δεν προσήλθαν (υπ’αριθμ. ……. πράξη εμφάνισης-μη εμφάνισης της άνω συμβολαιογράφου). Επίσης, αποδείχθηκε ότι η αυτούσια διανομή καθενός από τα κληρονομιαία ακίνητα είναι αδύνατη. Ειδικότερα, σύμφωνα με την ορισθείσα πραγματογνώμονα αλλά και την από 7-3-2011 συνοπτικότερη της δικής της πραγματογνωμοσύνης, τεχνική έκθεση της …….., η οποία μάλιστα δεν διαφοροποιείται από αυτήν και ως προς την προσδιορισθείσα αξία των κληρονομιαίων, είναι δυνατή μεν η σύσταση χωριστής εξ αδιαιρέτου ιδιοκτησίας κατ’ορόφους στο υπό στοιχ. 1 ακίνητο, πλην όμως θα πρέπει, είτε να κατασκευαστεί καινούριο κλιμακοστάσιο είτε να υπάρξει συμφωνία όλων των συγκυρίων περί της κοινής χρήσης του ήδη υφιστάμενου. Πέραν αυτού, ο σκελετός των δύο συνεχόμενων κτισμάτων είναι ενιαίος και γίνεται χρήση κοινόχρηστου βόθρου και κάποιων παροχών ζεστού νερού, γεγονός που σημαίνει ότι για να αποκατασταθεί η αυτονομία του κτιρίου θα πρέπει να υπάρξουν επεμβάσεις στο φέροντα οργανισμό (υποστυλώματα, πλάκες, δοκοί) που επίσης απαιτούν συμφωνία όλων των συνιδιοκτητών και επιπλέον μελέτη και επίβλεψη πολιτικού μηχανικού, ώστε να διασφαλιστεί, μεταξύ άλλων, η στατικότητα της κατασκευής, να οριοθετηθούν οι κοινόχρηστοι χώροι, να διαρρυθμιστεί αρχιτεκτονικά κάθε εξ αδιαιρέτου ιδιοκτησία με λειτουργικό τρόπο, να πραγματοποιηθούν οι προβλεπόμενες μελέτες παθητικής πυροπροστασίας, αποχέτευσης, ύδρευσης, ηλεκτρικών και, πιθανώς, να κατασκευαστεί νέο κλιμακοστάσιο. Εκτιμάται, ότι οι επεμβάσεις αυτές είναι μεγάλης κλίμακας από άποψη όγκου κατασκευής αλλά και δαπάνης και δεν συνιστώνται λόγω της παλαιότητάς της και τις υφιστάμενες συνθήκες της συνιδιοκτησίας. Έτσι, η πραγματογνώμονας καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η αυτούσια διανομή της, με σύσταση χωριστής κατ’ορόφους ή μέρη αυτών ιδιοκτησίας, αν και εφικτή, είναι ασύμφορη, εκτός εάν επιτρεπόταν από το συνιδιοκτήτη του ανατολικού τμήματος, η χρήση του κλιμακοστασίου, για την οποία όμως δεν υπάρχει δήλωση προθέσεων. Όλα τα υπόλοιπα ακίνητα, πλην του υπ’αριθμ. 7 στο «. ..», που είναι εκτός σχεδίου, μη άρτια και οικοδομήσιμα, συμπεριλαμβανομένων και των υπ’αριθμ. 3 και 4 στη θέση «..» …, που είναι οικοδομήσιμα, σύμφωνα με την πραγματογνώμονα αλλά και την από 1-6-2003 υπεύθυνη δήλωση του πολιτικού μηχανικού .., που προσκόμισαν οι εναγόμενες, δεν μπορούν να κατατμηθούν, με αποτέλεσμα να μην αιτιολογείται επαρκώς η παραδοχή εκ μέρους της πραγματογνώμονος ότι, ειδικώς για τα ακίνητα στην περιοχή «…» και «…» (υπ’αριθμ… και … αντίστοιχα), τα οποία χωρίζονται σε δύο διακριτά τμήματα από διερχόμενη οδό ή μονοπάτι, ότι μπορούν να καταχωρηθούν ξεχωριστά σε μερίδες των συγκληρονόμων. Εφόσον, όμως, πρόκειται για αγροτικά ακίνητα και όχι οικόπεδα, μπορούν στην πραγματικότητα να κατατμηθούν, σύμφωνα με όσα σχετικώς υποστηρίζουν οι ενάγοντες με σχετικό λόγο της υπό στοιχ. Β΄έφεσής τους, εκτός αν, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 16 του νδ 17-7/6-8-1923 περιλαμβάνονται μέσα στη ζώνη του άρθρου 14 του άνω νδ/τος, οπότε δεν μπορούν να κατατμηθούν σε τμήματα μικρότερα των 1.000 τμ. Σε κάθε, ωστόσο, περίπτωση, η διανομή των ακινήτων με αυτόν τον τρόπο κρίνεται ασύμφορη, αφού συνεπάγεται τη δημιουργία πολύ μικρών τεμαχίων, με έτι περαιτέρω μείωση της ήδη χαμηλής αξίας της πλειονότητας αυτών. Άλλωστε και ο νόμος ρητά ορίζει ότι η κατάτμηση των ακινήτων και των επιχειρήσεων πρέπει, όσο είναι δυνατόν, να αποφεύγεται (άρθρο 482 § 1 του ΚΠολΔ), ενώ και οι διάδικοι με τις προτάσεις τους, εξέφρασαν τη βούλησή τους για διανομή των κληρονομιαίων, χωρίς κατάτμηση. Μάλιστα, ενώ αρχικά οι ενάγοντες ζητούσαν για την πλειονότητα των ακινήτων δημιουργία κοινών μερίδων εξ αδιαιρέτου για κάθε ομάδα, σε κάθε ακίνητο, τελικώς στις από 23-3-2011 προτάσεις τους, ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, δήλωσαν ότι συντάσσονται με την πρόταση της πραγματογνώμονος να διανεμηθούν καθένα ξεχωριστά, χωρίς συνιδιοκτησία, προκειμένου να μην μειωθεί η αξία τους. Και πράγματι, ένα τέτοιο καθεστώς συνιδιοκτησίας, θα ήταν ασύμφορο για τον ίδιο λόγο, σύμφωνα και με την πραγματογνώμονα, καθώς μάλιστα εκτιμάται με βεβαιότητα ότι το καθεστώς της συνιδιοκτησίας θα αποτελεί αιτία περαιτέρω διενέξεων μεταξύ των διαδίκων, οι σχέσεις των οποίων ήδη δεν είναι αρμονικές. Για τους ίδιους λόγους κρίνεται ασύμφορη, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, η αυτούσια διανομή του υπ’αριθμ. 7 ακινήτου, αν και είναι εφικτή με τη σύσταση συνιδιοκτησίας κατ’ορόφους την οποία μάλιστα υιοθετεί και η πραγματογνώμονας, υποδεικνύοντας  περισσότερες δυνατές προς τούτο προτάσεις για την υλοποίησή της. Άλλωστε, στο συμπέρασμα περί ασυμφόρου της αυτούσιας διανομής με αυτόν τον τρόπο, καταλήγει ουσιαστικά, συνοπτικά, και η πολιτική μηχανικός …….. στην τεχνική της έκθεση.  Κατόπιν όσων προεκτέθηκαν, ο μοναδικός τρόπος αυτούσιας διανομής των κληρονομιαίων ακινήτων, ώστε να αποφευχθεί ο πλειστηριασμός τους, είναι εκείνος της απονέμησης άνισων μερών σε κάθε ομάδα διαδίκων, όπως ζητήθηκε από τους ενάγοντες, κατά τα άνω,  αλλά και τις εναγόμενες (σχετ. οι από 8-3-2011 προτάσεις τους ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς) δηλαδή κοινής μερίδας τόσο για τους ενάγοντες όσο και τις εναγόμενες, κατ’άρθρο 480 § 3 του ΚΠολΔ και της εξίσωσης στη συνέχεια των μερών αυτών, με την καταβολή ανάλογου χρηματικού ποσού, κατ΄άρθρο 481 αρ.2 του ίδιου κώδικα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρώτη ενάγουσα έχει καταστεί συγκυρία του απομένοντος 1/3 εξ αδιαιρέτου του υπ’αριθμ. 1 ακινήτου, και ότι στον ενάγοντα ανήκει εξ ολοκλήρου το προς ανατολάς όμορο αυτού ακίνητο, με το οποίο βρίσκονται σε λειτουργική και οικονομική ενότητα, το Δικαστήριο κρίνει ότι θα πρέπει να επιδικαστεί σε αυτούς από κοινού, κατά το ½ εξ αδιαιρέτου στον καθένα, το ανωτέρω ακίνητο, με αποτέλεσμα η γνησιότητα η μη του από 10-4-1995 ιδιωτικού συμφωνητικού, με το οποίο ο θανών και η σύζυγός του φέρονται να το παραχώρησαν αιτία δωρεάς σε αυτούς, να μην ασκεί οποιαδήποτε επιρροή. Ακόμη, προς συμπλήρωση της κληρονομικής τους μερίδας πρέπει, να επιδικαστούν σε αυτούς κατά το ίδιο εξ αδιαιρέτου ποσοστό, τα υπ’αριθμ. 2), 4), 5), 9), 13) και 15) ακίνητα, καθώς και το ανήκον στο θανόντα όχημα, συνολικής αξίας 107.465 (65.537 + 2.443 + 22.170 + 2.203 + 3.266 + 7.755 + 2.491 + 1.500) ευρώ. Επίσης, στις εναγόμενες πρέπει να επιδικαστούν κατά το ποσοστό των 56,18 % εξ αδιαιρέτου στην πρώτη και των 43,81 % εξ αδιαιρέτου στη δεύτερη, τα υπ’αριθμ. 3), 6), 7), 8), 10), 11) 12) και 14) ακίνητα, συνολικής αξίας 115.174 (29.940 + 3.014 + 71.295 + 2.815 + 502 + 4.455 +1.503 + 1.650) ευρώ, λαμβάνοντας υπόψη και τις προτιμήσεις που εξέφρασαν προς την ορισθείσα πραγματογνώμονα, σύμφωνα με την οποία, οι ενάγοντες δηλώνουν ότι προτιμούν το ακίνητο στη Λουτρόπολη των Μεθάνων, τα υπ’αριθμ. 3) και 4) ακίνητα, η πρώτη εναγομένη, το ½ εξ αδιαιρέτου του υπ’αριθμ. 7) ακινήτου, και όχι τα παραπάνω υπ’αριθμ. 3) και 4) ακίνητα, η δε δεύτερη εναγομένη, προτιμά και αυτή το ½ εξ αδιαιρέτου του υπ’αριθμ. 7) ακινήτου και μέρος του ακινήτου των Μεθάνων.  Τα μέρη αυτά δεν συμπίπτουν απολύτως με τις κληρονομικές μερίδες των διαδίκων, καθώς στους μεν ενάγοντες αναλογεί τμήμα της κληρονομιαίας περιουσίας, αξίας 105.920 (52.960 Χ 2) ευρώ και στις εναγόμενες 116.620 (65.517 + 51.103) ευρώ, συνεπώς, για την εξίσωση των μερίδων τους, με βάση τις αξίες των επικοίνων και την αξία της ιδανικής μερίδας κάθε διαδίκου επί του συνόλου της αξίας της διανεμητέας περιουσίας, πρέπει οι ενάγοντες να καταβάλουν στις εναγόμενες το ποσό των 1.545 ευρώ (107.465-105.920), εφόσον τα ακίνητα και το κινητό που επιδικάζονται σε αυτούς έχουν αξία μεγαλύτερη από τα ιδανικά τους μερίδια. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο, δεχόμενο ως συνολική αξία της κληρονομιαίας περιουσίας εκείνη των 235.596 ευρώ, αντί του ορθού των 222.539 ευρώ, αναγνώρισε ακολούθως, ότι η κληρονομική μερίδα καθενός από τους ενάγοντες ανέρχεται στο ποσό των 54.592,07 ευρώ, ήτοι στο ποσοστό των 23,17 % εξ αδιαιρέτου για τον καθένα, της πρώτης εναγομένης, στο ποσό των 70.413,01 ευρώ, ήτοι στο ποσοστό των 29,89 % εξ αδιαιρέτου και της δεύτερης εναγομένης, στο ποσό των 55.998,84 ευρώ, ήτοι στο ποσοστό των 23,77% εξ αδιαιρέτου, και επιδίκασε τελικώς, στους μεν ενάγοντες κατά το ποσοστό του ½ εξ αδιαιρέτου, τα μνημονευόμενα στο σκεπτικό υπ’αριθμ. 1), 2), 8), 11), 13), 14) και 15) ακίνητα και το υπ’αριθμ. κυκλοφορίας …….. αγροτικό φορτηγό αυτοκίνητο, εργοστασίου κατασκευής OPEL, και στις εναγόμενες, κατά το ποσοστό των 55,70 % στην πρώτη και των 44,30 % εξ αδιαιρέτου στη δεύτερη, τα λοιπά ακίνητα, και υποχρέωσε τους ενάγοντες να καταβάλουν στις εναγόμενες το ποσό των 55,86 ευρώ, προς εξίσωση των μερίδων τους,  έσφαλε περί την εκτίμηση των αποδείξεων. Συνεπώς, πρέπει, γενομένων δεκτών αμφότερων των εφέσεων, ως βάσιμων και κατ’ουσίαν, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη στο σύνολό της, δηλαδή και ως προς τα κεφάλαιά της που δεν πλήττονται,  για λόγους ενότητας της εκτέλεσης (ΕφΑνατΚρ 79/2014 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΕφΑθ 1404/2014 Αρμ 2015.288), να κρατηθεί η υπόθεση και να δικαστεί από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 § 1 του ΚΠολΔ),  και ακολούθως να γίνει δεκτή η αγωγή, ως εν μέρει βάσιμη και κατ’ουσίαν, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό. Τέλος, εν προκειμένω, όπως επί κάθε αγωγής διανομής κοινού ή κοινών πραγμάτων, η οικεία δικαστική δαπάνη-όπως κάθε κοινή δαπάνη (άρθρο 794 του ΑΚ, ΕφΑθ 834/1995, ΕλλΔνη 1996.159)- βαρύνει τη διανεμητέα περιουσία, υπό την πρόδηλη έννοια του καταλογισμού της εις βάρος όλων των διαδίκων, ανεξαρτήτως του εάν είναι ενάγοντες, ή εναγόμενοι, ανάλογα με το ποσοστό συγκυριότητας καθενός στο επίκοινο ή στα επίκοινα αντικείμενα (ΕφΠειρ 104/2015, αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΕφΑΘ 3033/2003, ΕΔΙΚΠΟΛΥΚ 2006.92, ΕφΑΘ 834/1995 ό.π). Τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας με βάση το αντικείμενο της δίκης, δηλαδή τη συνολική αξία των κληρονομιαίων, το δικαστικό ένσημο, που οι ενάγοντες κατέβαλαν, τις διαδικαστικές ενέργειες και την αμοιβή των ορκωτών λογιστών, που κατά δήλωσή τους, τους κατέβαλαν οι εναγόμενες (1.170,97 ευρώ)-αντιθέτως, όσον αφορά τη διορισθείσα από το Δικαστήριο πραγματογνώμονα δεν αποδεικνύεται ούτε γίνεται επίκληση της καταβολής της αμοιβής της- ανέρχονται στο ποσό των 56.500 ευρώ,  εκ των οποίων οι ενάγοντες βαρύνονται με το ποσοστό των 47,58/100 αυτών και οι εναγόμενες με εκείνο των 52,4/100, ήτοι με το ποσό των 26.883 και των 29.617 ευρώ, αντίστοιχα. Εφόσον, επομένως, οι ενάγοντες δαπάνησαν το ποσό των 29.000 ευρώ και οι εναγόμενες των 27.500 ευρώ, μετά το συμψηφισμό και από τα δύο μέρη των αντίθετων απαιτήσεων κατά το μέρος που καλύπτονται, απομένει να οφείλεται από τις εναγόμενες στους ενάγοντες για δικαστικά έξοδα το ποσό των 2.117 ευρώ. Συνεπώς, οι εναγόμενες πρέπει να καταδικαστούν να καταβάλουν στους ενάγοντες το ποσό αυτό, ως μέρος των δικαστικών εξόδων που τις βαρύνουν, μετά μερικό συμψηφισμό (άρθρα 176, 183, 191 § 2 του ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 100 επ. του Κώδικα Δικηγόρων, όπως ίσχυε προ της αντικατάστασής του με το ν.4194/2013 και 63 § 1iβ, 68, 69 και 166 του προαναφερθέντος νόμου).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ τις από 11-2-2012 (με αύξ. αριθμ. εκθ. καταθ……..) υπό στοιχ. Α΄έφεση των εναγομένων και την από 11-2-2012 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ. …….) υπό στοιχ. Β΄έφεση των εναγόντων, κατά της υπ’αριθμ. 4652/2011 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά  αυτές και κατ’ουσίαν.

ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη.

ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει αυτήν κατ’ουσίαν.

ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την από 17-7-2002 (υπ’αριθμ. εκθ. καταθ. …..) αγωγή.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ την υποχρέωση των εναγομένων, να συνεισφέρουν προς τους ενάγοντες, υπό την ιδιότητα απάντων, ως εξ αδιαθέτου κληρονόμων του αποβιώσαντος την 1-11-1996 … ………….. του …., τις εκ μέρους του παροχές προς αυτές, με τη σύσταση προίκας δυνάμει των υπ’αριθμ. …….. συμβολαίων του συμβολαιογράφου Πειραιώς, ………

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την αυτούσια διανομή των διανεμητέων κληρονομιαίων πραγμάτων σε κοινές μερίδες για τους ενάγοντες και για τις εναγόμενες.

ΕΠΙΔΙΚΑΖΕΙ : Α) Στους ενάγοντες, κατά το ποσοστό του ½ εξ αδιαιρέτου στον καθένα, τα αναφερόμενα στο σκεπτικό υπ’αριθμ. 1), 2), 4), 5), 9), 13) και 15) ακίνητα και το υπ’αριθμ. κυκλοφορίας ….. αγροτικό φορτηγό αυτοκίνητο, εργοστασίου προέλευσης «OPEL», ήτοι : 1/ Τα 2/3 εξ αδιαιρέτου ενός οικοπέδου άρτιου και οικοδομήσιμου, επιφάνειας 334 τμ, που βρίσκεται εντός του ρυμοτομικού σχεδίου της Λουτρόπολης Μεθάνων, στο Ο.Τ ..,  επί του οποίου έχει ανεγερθεί κτίσμα, συνολικού εμβαδού 402 τμ, που αποτελείται από υπόγεια αποθήκη, επιφάνειας 65 τμ, και ισόγειο, α΄ και β΄όροφο, επιφάνειας 134 τμ ο καθένας, 2/ ένα αγροτεμάχιο επιφάνειας 300 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «…» Τροιζηνίας, 3/ ένα αγροτεμάχιο, εκτός σχεδίου πόλεως, επιφάνειας 4.452 τμ, στη θέση «…»Τροιζήνας, 4/ ένα αγροτεμάχιο, επιφάνειας 1.105 τμ, σε περιοχή εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «…» Τροιζήνας, 5/ ένα αγροτεμάχιο, επιφάνειας 1.829 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «…» … Μεθάνων, 6/ ένα αγροτεμάχιο, επιφάνειας 426 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «…» …, και 7/ ένα αγροτεμάχιο, επιφάνειας 1.100 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «..» …. Μεθάνων.

Β) Στις εναγόμενες, κατά το ποσοστό των 56,18 % εξ αδιαιρέτου στην πρώτη και των 43,81 % στη δεύτερη, τα αναφερόμενα στο σκεπτικό υπ’αριθμ. 3), 6), 7), 8), 10), 11) 12) και 14) ακίνητα ήτοι : 1/ ένα αγροτεμάχιο, επιφάνειας 7.578 τμ, σε περιοχή εκτός σχεδίου, στη θέση «……» Τροιζήνος, 2/ ένα αγροτεμάχιο, επιφάνειας 2.387 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «……», … Μεθάνων, 3/ ένα αγροτεμάχιο, επιφάνειας 4.090 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «.. …» … Μεθάνων, εντός του οποίου υπάρχει ισόγεια κατοικία, εμβαδού 80,50 τμ και γεώτρηση, 4/ ένα αγροτεμάχιο, επιφάνειας 1.684 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «…» … Μεθάνων, 5/ ένα αγροτεμάχιο, επιφάνειας 435 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «.. …..» … Μεθάνων, 6/ ένα αγροτεμάχιο, επιφάνειας 2.945 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «….» … Μεθάνων, 7/ ένα αγροτεμάχιο, επιφάνειας 1.082 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «…» … Μεθάνων, 8/ ένα αγροτεμάχιο, επιφάνειας 1.496 τμ, εκτός σχεδίου πόλεως, στη θέση «…» …. Μεθάνων.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους ενάγοντες να καταβάλουν στις εναγόμενες το ποσό των χιλίων πεντακοσίων σαράντα πέντε (1.545) ευρώ.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος των εναγομένων, μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγόντων, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των δύο χιλιάδων εκατόν δεκαεπτά (2.117) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε στον Πειραιά στις   23 Μαρτίου 2019.

Η   ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                      Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Και αντ΄ αυτής,

επειδή βρίσκεται

σε αναρρωτική άδεια,

η αρχαιότερη της

συνθέσεως Εφέτης,

Χρυσούλα Πλατιά.

 

 

 

Δημοσιεύθηκε δε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση αυτού, στις   4 Απριλίου 2019, με άλλη σύνθεση, κωλυομένης της Προέδρου Εφετών, Αικατερίνη Νομικού, η οποία ευρίσκεται σε αναρρωτική άδεια, αποτελουμένη από τους Δικαστές,  Χρυσούλα Πλατιά, Προεδρεύουσα Εφέτη, Ευαγγελία Πανταζή και Εμμανουηλία-Αλεξάνδρα Κεχαγιά, Εφέτες, και με Γραμματέα τη Γεωργία Λογοθέτη, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και   των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ                       Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΕΦΕΤΗΣ