ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 200/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Αγγελική Δέτση, Εφέτη, που ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Εφετείου Πειραιώς, και τη γραμματέα Γ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση έφεση κατά της υπ’ αρ. 3555/2017 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων με την τακτική διαδικασία και παρέπεμψε την εκδίκαση της από 22-9-2014 (αρ. κατάθ. ………..) αγωγής της ήδη εφεσίβλητης στο καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμόδιο δικαστήριο, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του εκδόντος την προσβαλλόμενη απόφαση δικαστηρίου στις 21-12-2017, εντός δηλαδή τριάντα ημερών από την επίδοση της εκκαλουμένης στον αντίκλητο πληρεξούσιο δικηγόρο των εναγομένων (άρθρο 143 ΚΠολΔ), που έλαβε χώρα στις 23-11-2017 (βλ. προσκομιζόμενη με αρ. ……. έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή περιφέρειας Εφετείου Αθηνών, ………), αρμοδίως δε φέρεται για να δικαστεί από το παρόν Δικαστήριο (άρθρα 19, 495 § 1, 498, 500, 511, 513, 516, 517, 518 § 1 ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, μέσα στα όρια που καθορίζονται από αυτούς, κατά την ίδια διαδικασία (άρθρα 522 και 533 ΚΠολΔ), ενώ σημειώνεται ότι για το παραδεκτό της έχει κατατεθεί από τους εκκαλούντες το απαιτούμενο, κατ’ άρθρο 495 ΚΠολΔ, παράβολο του δημοσίου.
Με την ένδικη αγωγή της η ενάγουσα, ήδη εφεσίβλητη, εξέθετε ότι στις 21-2-1995 απεβίωσε ο ………., κάτοικος εν ζωή Ελλάδας και πατέρας της ιδίας και των δύο πρώτων εναγομένων. Ότι με την από 10-1-1995 ιδιόγραφη διαθήκη του, που δημοσιεύτηκε νόμιμα με την υπ’ αρ. 470/5-7-1995 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, εγκατέστησε ως μοναδικό κληρονόμο του, σε όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία του, την εν ζωή σύζυγο του, ……….., μητέρα της ιδίας και των δύο πρώτων εναγομένων. Ότι με την άνω διαθήκη του ο θανών προσέβαλε το δικαίωμα της νόμιμης μοίρας της στην κληρονομιαία περιουσία του κατά το 1/8. Ότι ο θανών κατά τον χρόνο θανάτου του είχε στη νομή και κατοχή του τα εξής ακίνητα, τα οποία η σύζυγός του νεμήθηκε αμέσως μετά το θάνατο του, αντιποιούμενη το κληρονομικό δικαίωμα της ιδίας και έχοντας προβεί στην αναφερόμενη πράξη αποδοχής κληρονομίας, που μεταγράφηκε νόμιμα, ήτοι α)μία οριζόντια ιδιοκτησία-κατάστημα σε οικοδομή ευρισκόμενη στη θέση «…» της δημοτικής ενότητας Κερατσινίου, επί της οδού ………., β) το 1/2 εξ αδιαιρέτου ενός διαμερίσματος σε οικοδομή ευρισκόμενη στην ίδια θέση, επί της οδού …. …, καθώς και γ) το 1/2 εξ αδιαιρέτου του δικαιώματος υψούν μελλοντικών ορόφων στην ίδια οικοδομή με το ως άνω διαμέρισμα, όπως αναλυτικά περιέγραφε τα ακίνητα αυτά στην αγωγή, αξίας το καθένα τον χρόνο θανάτου του παραπάνω αποβιώσαντος κατά τα αναφερόμενα ειδικότερα στην αγωγή. Ότι, επίσης ο θανών πατέρας της κατά τον χρόνο θανάτου του κατέλειπε ένα αυτοκίνητο αξίας τον κρίσιμο χρόνο 5.500.000 δραχμών και 10.000 δολάρια ΗΠΑ συναλλακτικής ισοτιμίας κατά τον χρόνο θανάτου του 2.326.000 δραχμές. Ότι με βάση την κληρονομιαία περιουσία του αποβιώσαντος πατέρα της εκτιμώμενη στο ποσό των 190.521,64 ευρώ, αφαιρουμένων των εξόδων κηδείας του και των φορολογικών οφειλών του, το κληρονομικό της δικαίωμα στη νόμιμη μοίρα ανέρχεται σε 23.815, 206 ευρώ. Ότι η μητέρα της ως νομέας της κληρονομίας του συζύγου της εκμίσθωσε τα δύο προαναφερόμενα ακίνητα εισπράττοντας τα προσδιοριζόμενα στην αγωγή μισθώματα, το μεν κατάστημα συνεχώς μέχρι το 2013, οπότε το μεταβίβασε λόγω πωλήσεως στους πρώτο και δεύτερο εναγόμενους έναντι τιμήματος 80.000 ευρώ, το δε διαμέρισμα από τον Σεπτέμβριο του 2004 μέχρι το 2007, οπότε το πώλησε στον τρίτο εναγόμενο έναντι τιμήματος 157.400,16 ευρώ. Ότι η μητέρα της απεβίωσε στις 20-11-2007 και με την διαθήκη της εγκαθιστούσε ως μοναδικούς κληρονόμους της τους δύο πρώτους εναγόμενους, ενώ στην ίδια άφηνε μόνο το ποσό των 1.000 δολαρίων ΗΠΑ, το οποίο, εξάλλου, της όφειλε από δάνειο. Ότι οι δύο πρώτοι εναγόμενοι συνέχισαν να παρακρατούν τα ως άνω περιγραφόμενα αντικείμενα της κληρονομίας, συνεχίζοντας μάλιστα την εκμίσθωση των δύο οριζόντιων ιδιοκτησιών και εισπράττοντας τα σχετικά μισθώματα, ενώ το προαναφερθέν αυτοκίνητο πώλησαν έναντι τιμήματος 5.500.000 δραχμών. Ότι η πώληση του καταστήματος στους δύο πρώτους εναγόμενους είναι άκυρη ως εικονική, διότι το τίμημα της πώλησης επωφελήθηκαν οι ίδιοι μετά τον θάνατο της μητέρας τους. Ότι, επικουρικά, αυτοί κατέστησαν πλουσιότεροι σφετεριζόμενοι το κληρονομικό της δικαίωμα στη νόμιμη μοίρα επί της κληρονομίας του πατέρα τους. Ζητούσε δε, παραιτούμενη της από 29-6-2004 και με αρ. κατάθ. ……. αγωγής της, 1) να αναγνωριστεί ως αναγκαία κληρονόμος του αποβιώσαντος ……… κατά ποσοστό 1/8 εξ αδιαιρέτου επί του συνόλου της κληρονομίας του, 2) να αναγνωριστεί ότι οι αγοραπωλησίες των δύο κληρονομιαίων ακινήτων είναι άκυρες κατά το ποσοστό, που προσβάλλουν τη νόμιμη μοίρα της, 3) να αναγνωριστεί ότι οι δύο πρώτοι εναγόμενοι υποχρεούνται να της αποδώσουν το 1/8 εξ αδιαιρέτου επί των κληρονομιαίων αντικειμένων της κληρονομίας του αποβιώσαντος πατέρα τους, άλλως το αντικατάλλαγμα των εκποιηθέντων κληρονομικών στοιχείων, 4) να υποχρεωθούν οι ίδιοι εναγόμενοι να της καταβάλλουν τα ωφελήματα από την εκμίσθωση των δύο κληρονομιαίων ακινήτων, για το χρονικό διάστημα από Σεπτέμβριο του 2009 μέχρι Σεπτέμβριο του 2013, κατά το αναλογούν ποσοστό της νόμιμης μοίρας της, ήτοι 9.150 ευρώ, νομιμότοκα από την επίδοση της αρχικής από 29-6-2004 αγωγής, άλλως από την επίδοσης της ένδικης, 5) επικουρικά, να υποχρεωθούν οι δύο πρώτοι εναγόμενοι να της αποδώσουν τον πλουτισμό που απέκτησαν από την παρακράτηση του ποσοστού της νόμιμης μοίρας της και που σώζεται στα χέρια τους, ανερχόμενος σε 33.818,473 ευρώ, νομιμότοκα από την επίδοση της αρχικής αγωγής, άλλως από την επίδοση της ένδικης αγωγής, 6) να υποχρεωθεί ο τρίτος εναγόμενος να της καταβάλλει το ποσό των 19.675 ευρώ λόγω της παράνομης και υπαίτιας συμπεριφοράς του, που συνίσταται στην από βαριά του αμέλεια πρόκληση σε αυτήν ζημίας κατά το ποσοστό που αντιστοιχεί στη νόμιμη μοίρα της, εντόκως από 2-8-2007, άλλως από την επίδοση της αγωγής. Τέλος, ζητούσε να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στη δικαστική της δαπάνη. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφασή του, αφού έκρινε ότι στο παραπάνω δικόγραφο σωρεύονται παραδεκτά αγωγή περί κλήρου, αναγνώρισης ακυρότητας δικαιοπραξίας και αδικοπραξίας, δεχόμενο ότι έχει διεθνή δικαιοδοσία, στη συνέχεια έκρινε ότι η δεύτερη εξ αυτών αγωγή (αναγνώρισης ακυρότητας) εισάγεται σε καθ’ ύλην αναρμόδιο δικαστήριο και κατόπιν τούτου κήρυξε εαυτό καθ’ ύλην αναρμόδιο, και για τις σωρευόμενες συναφείς αγωγές, και παρέπεμψε αυτές να δικαστούν στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, επιβάλλοντας τη δικαστική δαπάνη σε βάρος της ενάγουσας. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται οι εναγόμενοι με την κρινόμενη έφεσή τους για τους κάτωθι ερευνώμενους λόγους και ζητούν να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, ώστε στη συνέχεια να απορριφθεί η αγωγή.
Ειδικότερα, με τον πρώτο λόγο έφεσής τους οι εκκαλούντες παραπονούνται ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο εσφαλμένα παρέπεμψε την υπόθεση να δικαστεί από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, καθόσον η κρινόμενη αγωγή, ορθώς εκτιμώμενη, είχε το χαρακτήρα περί κλήρου αγωγής με σωρευόμενη αγωγή από αδικοπραξία και άρα υπαγόταν, λόγω ποσού, στο Μονομελές Πρωτοδικείο. Σύμφωνα με τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 47 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του από την παρ. 2 του άρθρου πρώτου του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015 για τα κατατιθέμενα μετά την 1-1-2016 ένδικα μέσα (άρθρο ένατο παρ. 2 Ν. 4335/2015) και εφαρμόζεται εν προκειμένω ως εκ του χρόνου κατάθεσης της υπό κρίση έφεσης (21-12-2017) σε συνδυασμό και με τον χρόνο δημοσίευσης της προσβαλλόμενης απόφασης (20-7-2017), κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 24 ΕισΝΚΠολΔ, «Απόφαση πολυμελούς ή μονομελούς πρωτοδικείου δεν προσβάλλεται με ένδικο μέσο για το λόγο ότι η υπόθεση ανήκει στην αρμοδιότητα του κατώτερου δικαστηρίου. Το ίδιο εφαρμόζεται αναλόγως και για την απόφαση κατώτερου δικαστηρίου που παραπέμπει την υπόθεση σε ανώτερο». Με τον Ν. 4335/2015 προστέθηκε στο παραπάνω άρθρο το δεύτερο εδάφιο, ώστε, όπως αναφέρεται και στην αιτιολογική έκθεση του νόμου αυτού, για λόγους οικονομίας της δίκης και προς αποφυγή παρέλκυσής της, να μην είναι δυνατή η προσβολή με ένδικο μέσο της απόφασης κατώτερου δικαστηρίου, που παραπέμπει την απόφαση σε ανώτερο, ενόψει του ότι το ανώτερο δικαστήριο ως τέτοιο διαθέτει κατά τεκμήριο τα εχέγγυα ορθής δικαστικής κρίσης. Επομένως, ο πρώτος λόγος έφεσης είναι απορριπτέος ως απαραδέκτως προβαλλόμενος αφού, σύμφωνα με την πιο πάνω σκέψη, δεν επιτρέπεται η προσβολή της εκκαλούμενης απόφασης για το λόγο ότι το πρωτοβάθμιο κατώτερο δικαστήριο, εν προκειμένω το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, παρέπεμψε την υπόθεση στο ανώτερο από αυτό Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς (ΕΠατρ 306/2018 ΝΟΜΟΣ).
Με τον δεύτερο λόγο έφεσής τους οι εκκαλούντες ισχυρίζονται ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο κατ’ εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων απέρριψε την νομότυπα υποβληθείσα ένσταση έλλειψης διεθνούς δικαιοδοσίας του για την εκδίκαση της κρινόμενης αγωγής, καθόσον πρόκειται για περί κλήρου αγωγή και άρα συντρέχει η αποκλειστική δωσιδικία της κληρονομίας (άρθρο 30 ΚΠολΔ), ήτοι του δικαστηρίου του τόπου, όπου είχε την κατοικία του ο κληρονομούμενος κατά τον χρόνο θανάτου του, που εν προκειμένω ήταν το ……….. ΗΠΑ. Ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί, διότι προβάλλεται αλυσιτελώς, αφού το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δεν προχώρησε σε κατ’ ουσίαν έρευνα της υπόθεσης, αλλά παρέπεμψε αυτήν στο αρμόδιο δικαστήριο. Κατόπιν των ανωτέρω και αφού δεν υπάρχει άλλος λόγος εφέσεως προς έρευνα, πρέπει η έφεση να απορριφθεί ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη και τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας να επιβληθούν σε βάρος των εκκαλούντων λόγω της ήττας τους, όπως ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό (άρθρα 176, 183 ΚΠολΔ). Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του κατατεθέντος παραβόλου έφεσης στο δημόσιο ταμείο, διότι η έφεση απορρίφθηκε (άρθρο 495 § 3 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων την από 21-12-2017 (αρ. κατάθ. ……..) έφεση.
ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση τυπικά και
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτή κατ’ ουσίαν.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας σε βάρος των εκκαλούντων, τα οποία ορίζει σε τετρακόσια (400) ευρώ.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή του κατατεθέντος παραβόλου έφεσης στο δημόσιο ταμείο.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 5-4-2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ