ΕΦΕΤΕΙΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός αποφάσεως 418/2018
ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενον από τους Δικαστές Αικατερίνη Νομικού, Πρόεδρο Εφετών, Παναγιώτη Χουζούρη, Εφέτη – Εισηγητή, Μαρία Ανδρεοπούλου, Εφέτη, και από την Γραμματέα Γ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
Α) Ο καλών – εκκαλών (της πρώτης εφέσεως) – εφεσίβλητος (της δευτέρας εφέσεως) – ενάγων …….. άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς: ι) κατά του πρώτου καθ’ ού η κλήση – πρώτου εφεσιβλήτου (της πρώτης εφέσεως) – εκκαλούντος (της δευτέρας εφέσεως) – (μοναδικού) εναγομένου …… τις υπ’ αριθ. καταθ.: α) .….. /2007, β) ……. /2007, γ) …….. /2007, δ) …….. /2007 και ε) ….. /2007 αγωγές και ιι) κατά αμφοτέρων των καθ’ ών η κλήση – (πρώτου και δευτέρας) εφεσιβλήτων (της πρώτης εφέσεως) – εναγομένων ………… και Ιεράς Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου «…….» τις υπ’ αριθ. καταθ. α΄) ….. /2007 και β΄) .. /2007 αγωγές, διά των οποίων ο ενάγων επεδίωξε έναντι εκάστου των αντιδίκων του την επιδίκαση χρηματικής ικανοποιήσεως ηθικής βλάβης εξ αδικοπραξίας από την προσβολή της προσωπικότητός του. Επί των ως άνω αγωγών εξεδόθη η υπ’ αριθ. 4264 /2008 απόφαση τακτικής διαδικασίας του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, διά της οποίας μετά συνεκδίκασιν αυτών αφ’ ενός έγινε εν μέρει δεκτή η υπ’ αριθ. καταθ. …… /2007 αγωγή του εκκαλούντος (της πρώτης εφέσεως) – εφεσιβλήτου (της δευτέρας εφέσεως) – ενάγοντος …… κατά του πρώτου εφεσιβλήτου (της πρώτης εφέσεως) – εκκαλούντος (της δευτέρας εφέσεως) – (μοναδικού) εναγομένου …….. (δι’ επιδικάσεως χρηματικής ικανοποιήσεως ηθικής βλάβης ποσού 3.000 ευρώ ), αφ’ ετέρου απερρίφθησαν ως απαράδεκτες (αόριστες) οι υπ’ αριθ. καταθ. … /2007, … /2007, .. /2007 και … /2007 αγωγές του εκκαλούντος (της πρώτης εφέσεως) – ενάγοντος …. κατά του πρώτου εφεσιβλήτου (της πρώτης εφέσεως) – (μοναδικού) εναγομένου … και εκ τρίτου απερρίφθησαν ως απαράδεκτη (αόριστη) η υπ’ αριθ. καταθ. ….. /2007 αγωγή και ως μη νόμιμη η υπ’ αριθ. καταθ. …… /2007 αγωγή του εκκαλούντος (της πρώτης εφέσεως) – ενάγοντος …. κατά του πρώτου εφεσιβλήτου (της πρώτης εφέσεως) – πρώτου εναγομένου ……. και της δευτέρας εφεσιβλήτου (της πρώτης εφέσεως) – δευτέρας εναγομένης Ιεράς Μονής Παναγίας ….. Κατά της αποφάσεως αυτής άσκησαν: α) ο ενάγων την υπ’ αριθ. καταθ. ….. /2008 έφεση, διά της οποίας ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης κατά τα κεφάλαια περί απορρίψεως των έξι (υπ’ αριθ. καταθ. .. /2007, .. /2007, .. /2007, .. /2007, .. /2007 και …) από τις ως άνω επτά αγωγές και την ουσιαστική παραδοχή αυτών (όπως, κατ’ ορθήν εκτίμησιν, και της υπ’ αριθ. καταθ. … /2007 αγωγής διά ολόκληρον το δι’ αυτής επιδιωκόμενο χρηματικό ποσό) και β) ο πρώτος εναγόμενος την υπ’ αριθ. καταθ. … /2009 έφεση, διά της οποίας ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης κατά το κεφάλαιο περί μερικής παραδοχής εις βάρος του της υπ’ αριθ. καταθ. … /2007 αγωγής και την ολική απόρριψη αυτής. Επί των ως άνω εφέσεων εξεδόθη η υπ’ αριθ. 496 /2010 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, διά της οποίας αυτές συνεξεδικάσθησαν και: α) μετά παραδοχήν των αντιστοίχων λόγων της πρώτης εξ αυτών (υπ’ αριθ. καταθ. … /2008 του ενάγοντος) περί εσφαλμένης απορρίψεως αφ’ ενός ως αορίστων τόσον των υπ’ αριθ. καταθ. .. /2007, .. /2007, .. /2007 και .. /2007 αγωγών του ενάγοντος …… κατά του μοναδικού εναγομένου ….. όσον και της υπ’ αριθ. καταθ. .. /2007 αγωγής του ιδίου ενάγοντος … κατά αμφοτέρων των εναγομένων …… και Ιεράς Μονής Παναγίας … και αφ’ ετέρου ως μη νομίμου της υπ’ αριθ. καταθ. …… /2007 αγωγής του ενάγοντος κατά αμφοτέρων των εναγομένων ………… και Ιεράς Μονής Παναγίας …. εξηφανίσθη η εκκαλουμένη απόφαση κατά τα κεφάλαια περί απορρίψεως των αμέσως ως άνω αγωγών ως απαραδέκτων (αορίστων) και μη νομίμου αντιστοίχως και β) ανεστάλη αφ’ ενός η (μετ’ εξαφάνισιν των αντιστοίχων κεφαλαίων της εκκαλουμένης) περαιτέρω κατ’ ουσίαν εκδίκαση των αμέσως ως άνω αγωγών και αφ’ ετέρου η έρευνα των λόγων της δευτέρας εκ των συνεκδικασθεισών εφέσεων (υπ’ αριθ. καταθ. .. /2009), η οποία ησκήθη υπό του εκκαλούντος – (μοναδικού) εναγομένου της υπ’ αριθ. καταθ. … /2007 αγωγής ………… κατά του εφεσιβλήτου – ενάγοντος της ως άνω αγωγής …. (η οποία αγωγή, ως προανεφέρθη, είχε πρωτοδίκως γίνει εν μέρει δεκτή εναντίον του εκκαλούντος της δευτέρας εφέσεως). Ακολούθως ο εκκαλών (της πρώτης εφέσεως) – εφεσίβλητος (της δευτέρας εφέσεως) – ενάγων …… κατέθεσε την από 5-7-2010 κλήση – αίτηση περί ανακλήσεως της υπ’ αριθ. 496 /2010 μη οριστικής αποφάσεως του ως άνω Δικαστηρίου προς τον σκοπόν υπεισελεύσεως εις την εξέταση της ουσίας της υποθέσεως, η οποία, όμως, αίτηση απερρίφθη διά της υπ’ αριθ. 594 /2011 αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου. Εν συνεχεία ο ίδιος ως άνω διάδικος κατέθεσε την υπ’ αριθ. καταθ. …. /2013 κλήση – αίτηση περί ανακλήσεως αμφοτέρων των ως άνω υπ’ αριθ. 496 /2010 και 594 /2011 αποφάσεων του Δικαστηρίου τούτου προ τον σκοπόν επανεξετάσεως της ουσίας της υποθέσεως, η οποία απερρίφθη διά της υπ’ αριθ. 313 /2015 αποφάσεως του ως άνω Δικαστηρίου. Ήδη διά της υπ’ αριθ. καταθ. ……. /23-6-2016 κλήσεως – αιτήσεως του ιδίου ως άνω διαδίκου ζητείται, κατ’ άρθρον 309 ΚΠολΔ, η ανάκληση των υπ’ αριθ. 496 /2010, 594 /2011 και 313 /2015 αποφάσεων του Δικαστηρίου τούτου προς τον σκοπόν περαιτέρω ουσιαστικής ερεύνης της υποθέσεως (βλ. ΑΠ 240 /2002, ΤΝΠΔΣΑ, ΑΠ 649 /1996, ΤΝΠΔΣΑ και ΑΠ 1709 /1995, ΤΝΠΔΣΑ).
Β) Από τα άρθρα 57 και 59 ΑΚ συνάγεται ότι ο παρανόμως προσβαλλόμενος στην προσωπικότητά του δικαιούται να αξιώσει αφ’ ενός την άρση της προσβολής, αφ’ ετέρου την παράλειψη αυτής εις το μέλλον, επί πλέον αποζημίωση κατά τις περί αδικοπραξιών διατάξεις και εν τέλει χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Όμως, διά τις αξιώσεις αποζημιώσεως και χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης απαιτείται επιπροσθέτως υπαιτιότης του προσβάλλοντος. Προσβολή της προσωπικότητος συνιστούν πράξεις, οι οποίες περιέχουν ονειδισμό ή αμφισβήτηση της ηθικής και κοινωνικής αξίας του θιγομένου, ακόμα και αν αυτές καθιστούν αυτόν απλώς ύποπτο ότι μετέρχεται ανεντίμους μεθόδους κατά την ενάσκηση των καθηκόντων του ή άλλων εκφάνσεων της ζωής του, αφού, κατά τα άρθρα 2§1 και 5§1 του Ελληνικού Συντάγματος, στο δικαίωμα της προσωπικότητας περιλαμβάνεται τόσον ο σεβασμός της αξίας του ανθρώπου, ο οποίος αποτελεί τον πυρήνα του δικαιώματος, όσον και η ελεύθερη ανάπτυξη αυτής. Εξάλλου, η προσβολή της προσωπικότητος δύναται να προέλθει και από ποινικώς κολάσιμη πράξη, όπως εξύβριση, απλή δυσφήμηση ή συκοφαντική δυσφήμηση, οι οποίες προβλέπονται και τιμωρούνται από τα άρθρα 361, 362 και 363 ΠΚ. Ειδικώτερον, κατά τα άρθρα 362 και 363 ΠΚ, όποιος καθ’ οποιονδήποτε τρόπον ενώπιον τρίτου ισχυρίζεται ή διαδίδει διά κάποιον ισχυρισμούς ή διαδόσεις, εκ των οποίων δύναται να βλαφθεί η τιμή ή η υπόληψή του, διαπράττει το έγκλημα της δυσφημήσεως, και εάν ο ισχυρισμός ή η διάδοση είναι ψευδείς και ο υπαίτιος εγνώριζε το ψευδές τούτων, τότε διαπράττει το έγκλημα της συκοφαντικής δυσφημήσεως. Ούτως, διά την στοιχειοθέτηση της αντικειμενικής υποστάσεως αμφοτέρων των ως άνω εγκλημάτων απαιτείται ενώπιον τρίτου ισχυρισμός ή διάδοση εκ μέρους του υπαιτίου διά άλλο πρόσωπο (θιγόμενο) γεγονότος δυναμένου να βλάψει την τιμή ή την υπόληψή του. Ως ισχυρισμός θεωρείται η ανακοίνωση προερχομένη είτε εξ ιδίας πεποιθήσεως ή γνώμης είτε εκ μεταδόσεως από τρίτο πρόσωπο, ενώ διάδοση υφίσταται, όταν λαμβάνει χώρα μετάδοση της υπό άλλου γενομένης ανακοινώσεως. Αξιολογητέον τυγχάνει το αντικείμενον του ισχυρισμού ή της διαδόσεως, δηλαδή η αναφορά σε οποιοδήποτε συμβάν του εξωτερικού κόσμου, το οποίο ανάγεται στο παρόν ή παρελθόν, υποπίπτει στις αισθήσεις και δύναται να αποδειχθεί, αντίκειται δέ προς την ηθική και ευπρέπεια. Όμως, δεν αποκλείεται στην έννοια του γεγονότος να υπαχθούν η έκφραση γνώμης ή αξιολογικής κρίσεως, ακόμη δέ και χαρακτηρισμός, οσάκις αμέσως ή εμμέσως υποκρύπτονται συμβάντα και αντικειμενικά εκδηλωτικά στοιχεία, τα οποία εις συγκεκριμένη περίπτωση συνιστούν προσβολή της προσωπικότητοςς, δηλαδή μόνον όταν συνδέονται και σχετίζονται προς το γεγονός κατά τέτοιον τρόπον, ώστε ουσιαστικώς να προσδιορίζεται δι’ αυτών η ποσοτική και ποιοτική βαρύτητα του γεγονότος, άλλως δύνανται να αποτελούν εξύβριση κατ’ άρθρον 361 ΠΚ. Αντικείμενο της προσβολής είναι η τιμή και η υπόληψη του προσώπου, το οποίο είναι μέλος οργανωμένης κοινωνίας και κινείται εντός του πλαισίου της συναλλακτικής ευθύτητος. Η τιμή του προσώπου, θεμελιουμένη επί της ηθικής αξίας, εκδηλώνεται διά πράξεων ή παραλείψεων. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 367§1περ.α’-δ’ ΠΚ, το άδικο των διά του άρθρου 361 ΠΚ προβλεπόμενων πράξεων αίρεται και όταν πρόκειται διά εκδηλώσεις, οι οποίες γίνονται προς εκτέλεση νομίμων καθηκόντων, άσκηση νομίμου εξουσίας ή διαφύλαξη (προστασία) δικαιώματος ή εξ άλλου δικαιολογημένου ενδιαφέροντος ή σε ανάλογες περιπτώσεις. Διά την ενότητα της εννόμου τάξεως το άρθρο 367 ΠΚ εφαρμόζεται αναλογικώς και εις τον χώρο του ιδιωτικού δικαίου και δή κατά τις περιπτώσεις των άρθρων 57 έως 59 και 914επ. ΑΚ. Επομένως, διά της κατά τα ως άνω άρσεως του άδικου χαρακτήρος των προαναφερθεισών αξιοποίνων πράξεων αποκλείεται και το στοιχείο του παρανόμου της επιζημίου συμπεριφοράς ως όρου της αντίστοιχης αδικοπραξίας του αστικού δικαίου. Ούτως, η προβολή της συνδρομής κάποιας περιπτώσεως του άρθρου 367§1 ΠΚ αποτελεί αυτοτελή ισχυρισμό (ένσταση) καταλυτικόν της αγωγής του προσβληθέντος προσώπου λόγω άρσεως του παρανόμου της προσβολής. Όμως, ο άδικος χαρακτήρ της πράξεως ως προς τις εν αυτώ περιεχόμενες εξυβριστικές ή δυσφημητικές εκφράσεις δεν αίρεται κατά τις προαναφερθείσες περιπτώσεις (λόγω δεδικαιολογημένου ενδιαφέροντος και των λοιπών περιπτώσεων), και συνεπώς παραμένει η ποινική ευθύνη του δράστη και συνακολούθως η υποχρέωση αυτού προς αποζημίωση κατά το αστικό δίκαιο, όταν συντρέχει κάποια εκ των περιπτώσεων του άρθρου 367§2 ΠΚ, όταν δηλαδή οι επίμαχες κρίσεις περιέχουν τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφημήσεως του άρθρου 363 ΠΚ ή όταν από τον τρόπο εκδηλώσεως ή από τις περιστάσεις τελέσεως της πράξεως, προκύπτει σκοπός εξυβρίσεως, ήτοι πρόθεση κατευθυνομένη ειδικώς στην προσβολή της τιμής του άλλου. Εξ άλλου, νόμιμο καθήκον είναι το εκ του νόμου πηγάζον και παρέχον δικαίωμα στον φορέα προς ενέργεια εντός όμως των προδιαγεγραμμένων ορίων. Ειδικώτερον, ο νομίμως διορισμένος δικηγόρος έχει, κατ’ άρθρον 39 ΝΔ 3026 /1954 (Κώδικος περί Δικηγόρων), υποχρέωση υπερασπίσεως του εντολέως του ενώπιον παντός δικαστηρίου και πάσης αρχής. Κατά δέ την άσκηση του λειτουργήματός του ο δικηγόρος οφείλει, κατ’ άρθρον 46§1 ΝΔ 3026 /1954, να εκτελεί την εις αυτόν ανατιθεμένην εντολή ευσυνειδήτως και επιμελώς, να λύει διά συμβιβασμού τις εις αυτόν ανατιθέμενες επιδεκτικές συμβιβασμού υποθέσεις, να συμβάλλει εις την επικράτηση της αληθείας και του δικαίου και να μην υπερασπίζει παρανόμους και προφανώς αδίκους υποθέσεις, να απέχει παντός μη ευθέος τρόπου υπερασπίσεως, να μην παραμελεί την εκτέλεση της εις αυτόν ανατιθεμένης εντολής και να μην παρελκύει τις δίκες. Επίσης υποχρεούται, κατ’ άρθρον 48 ΝΔ 3026 /1954, να τηρεί την προσήκουσα ευπρέπεια και μετριότητα εκφράσεων κατά τις προφορικές και έγγραφες ενέργειες του. Επιπλέον, ο δικηγόρος υποχρεούται, κατ’ άρθρον 51 ΝΔ 3026 /1954, να μην υπογράφει δικόγραφα, τα οποία δεν συνετάγησαν υπ’ αυτού ή διά τα οποία δεν διεσκέφθη προηγουμένως μετά του συντάκτου αυτών. Ούτως, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του ο δικηγόρος υποχρεούται να ενεργεί εντός λογικών ορίων και οι πράξεις ή οι φράσεις του να επιβάλλονται εις συγκεκριμένη περίπτωση, ιδιαιτέρως οσάκις επιδιώκεται να καταδειχθεί η μη προσήκουσα συμπεριφορά του αντίδικου δικηγόρου. Η χρήση φράσεων ή λέξεων δηλωτικών μομφής ή χαρακτηρισμού ενεργείας είναι δυνατό να ελεγχθεί, αν υπερβαίνει το αναγκαίο και επιβαλλόμενο μέτρο υπερασπίσεως του εντολέως (βλ. ΑΠ 712 /2016, ΒΝΔΝΟΜΟΣ: 702783 και ΑΠ 931 /2014, ΤΝΠΔΣΑ). Εξ άλλου αναγκαία στοιχεία, κατά τα άρθρα 920 ΑΚ και 216§1 ΚΠολΔ, της αγωγής, διά της οποίας προβάλλεται αξίωση ένεκα υποστηρίξεως ή διαδόσεως εν γνώσει ή εξ υπαιτίου αγνοίας αναληθών ειδήσεων, εκ των οποίων εκτίθεται σε κίνδυνο η πίστη, το επάγγελμα ή το μέλλον άλλου, αρκεί να εκτίθενται η διάδοση ειδήσεων, η αναλήθεια των ειδήσεων, ο κίνδυνος διά το επάγγελμα, την πίστη ή το μέλλον του θιγομένου, η γνώση του διαδίδοντος περί της αναληθείας των διαδοθέντων και η ζημία και η ηθική βλάβη του θιγομένου, ενώ εάν ο θιγόμενος τυγχάνει δικηγόρος, δεν είναι αναγκαίο να προσδιορίζεται συγκεκριμένως η αδικοπρακτική συμπεριφορά του υπαιτίου, εφ’ όσον οι επίμαχες φράσεις αναφέρονται εντός δικογράφου υπογραφέντος υπό του πληρεξουσίου δικηγόρου του αδικοπραγήσαντος. Όταν διά της ιστορικής βάσεως της αγωγής του θιγομένου δικηγόρου εναντίον του αντιδίκου του εντολέως του και του πληρεξουσίου δικηγόρου αυτού εξιστορείται ότι η εις βάρος του άδικη και υπαιτία πράξη συνίσταται εις την εκφορά δυσφημητικών φράσεων, οι οποίες έχουν συμπεριληφθεί σε δικόγραφο του αντιδίκου του εντολέως του θιγομένου συνταγέν και υπογραφέν υπό του πληρεξουσίου δικηγόρου του, δύναται ο φερόμενος ως συναδικοπραγήσας διάδικος (αντίδικος του εντολέως του θιγομένου δικηγόρου) να ισχυρισθεί ότι οι διά του κρισίμου δικογράφου προβληθείσες δυσφημητικές φράσεις ετέθησαν υπό του συντάξαντος το επίμαχο δικόγραφο συνεναγομένου πληρεξουσίου δικηγόρου εν αγνοία του διαδίκου, ο οποίος δεν συμφωνεί και αποδοκιμάζει το περιεχόμενον αυτών, αφού ο δικαστικός πληρεξούσιος (δικηγόρος) δεν τελεί σε σχέση προστήσεως μετά του εντολέως εξαιρέσει της περιπτώσεως της παγίας αντιμισθίας (πρβλ. ΑΠ 1672 /2013, ΤΝΠΣΑ).
Γ) Από τα έγγραφα, τα οποία νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, και από την πρωτοβαθμίως ανωμοτί εξέταση ως διαδίκων αφ’ ενός του ενάγοντος και αφ’ ετέρου του μοναδικού εναγομένου των πέντε και πρώτου εναγομένου των δύο εκ των συνεκδικαζομένων επτά αγωγών αποδεικνύονται τα ακόλουθα: Ι) Ο κατά την παρούσα δίκη μη διάδικος … …………. άσκησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αιγίνης την υπ’ αριθ. καταθ. … /19-9-2006 αγωγή κατά της Ιεράς Μονής Παναγίας …. (δευτέρας εναγομένης επί των ενδίκων υπ’ αριθ. καταθ. ….. αγωγών) και κατά του ………… (μόνου εναγομένου επί των ενδίκων υπ’ αριθ. καταθ. …….. αγωγών και πρώτου εναγομένου επί των ενδίκων υπ’ αριθ. καταθ. ….. αγωγών). Δι’ εκείνης της αγωγής ο τότε ενάγων (. …………..) ισχυρίσθη: ι) ότι κατόπιν διακηρύξεως της ως άνω Ιεράς Μονής και διενεργείας της από 29-10-2000 δημοπρασίας διά την εκμίσθωση του διά του δικογράφου της ως άνω αγωγής περιγραφομένου μοναστηριακού ακινήτου (επιφανείας 7.000 μ2) ο ίδιος ανεδείχθη πλειοδότης (διά προσφοράς μηνιαίου μισθώματος 220.000 δραχμών) δυνάμει του από 1-11-2000 πρακτικού συνεδριάσεως της Γεροντίας της ως άνω Ιεράς Μονής, ιι) ότι η ως άνω εκμισθώτρια Ιερά Μονή και ο πληρεξούσιος δικηγόρος της (……) ηρνήθησαν την (διά περιβολής του συμβολαιογραφικού τύπου) σύναψη της αντίστοιχης εγγράφου συμβάσεως μισθώσεως, ιιι) ότι μετά την διενέργεια της δημοπρασίας ο ως άνω πληρεξούσιος δικηγόρος της προαναφερομένης Ιεράς Μονής απαίτησε και έλαβε τοις μετρητοίς από τον ίδιον (τότε ενάγοντα ……. …………) χρηματικό ποσό 1.000.000 δραχμών και επιπλέον εξανάγκασε αυτόν (τότε ενάγοντα) να συνομολογήσει το από 15-11-2001 τροποποιητικό συμφωνητικό της από 15-12-2000 (αρχικής) συμβάσεως μισθώσεως, διά του οποίου εις αντίθεσιν προς τα αρχικώς συμφωνηθέντα η εκμισθωθείσα έκταση ανεγράφη ότι περιορίζεται σε επιφάνεια 500 μ2, ιν) ότι η σύναψη της ως άνω τροποποιητικής συμβάσεως ετύγχανε άκυρη ελλείψει τηρήσεως προδικασίας και ότι εξηκολούθει να ισχύει το αποτέλεσμα της από 29-10-2000 δημοπρασίας, ν) ότι προ της διενεργείας της ως άνω δημοπρασίας είχε συναφθεί μεταξύ της Ιεράς Μονής Παναγίας ….. ως εκμισθωτρίας και του ιδίου (τότε ενάγοντος) ως μισθωτή η από 18-6-1999 σύμβαση επαγγελματικής μισθώσεως εννεαετούς διαρκείας (από 1-7-1999 έως 30-6-2008), δυνάμει της οποίας η ως άνω εκμισθώτρια είχε εκμισθώσει προς τον ίδιον το αυτό ως άνω ακίνητον αντί μηνιαίου μισθώματος 200.000 δραχμών, δίχως, όμως, ο μισθωτής να ασκήσει ακωλύτως την συμφωνηθείσα χρήση εντός του μισθίου διά τον λόγο ότι μερικώτερο εδαφικό τμήμα αυτής επιφανείας 2.557 μ2 είχε καταληφθεί παρανόμως υπό τρίτου προσώπου (……..), η κατά του οποίου ασκηθείσα αίτηση ασφαλιστικών μέτρων του ιδίου (τότε ενάγοντος) διά προσωρινή ρύθμιση της καταστάσεως απερρίφθη διά της υπ’ αριθ. 3397 /2000 αποφάσεως (διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων) του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς υπό την αιτιολογίαν ότι η επικαλουμένη σύμβαση μισθώσεως ήτο άκυρος λόγω μη τηρήσεως των διατάξεων του ΠΔ 1 /5-3-1932, νι) ότι μετά την έκδοση της υπ’ αριθ. 124 /2006 τελεσιδίκου αποφάσεως του Εφετείου Πειραιώς, διά της οποίας η ως άνω Ιερά Μονή ανεγνωρίσθη κυρία έναντι του τρίτου προσώπου (……..) επί του προαναφερομένου εδαφικού τμήματος (επιφανείας 2.557 μ2) του εκμισθωθέντος ακινήτου (επιφανείας 7.000 μ2), η ως άνω Ιερά Μονή ηρνήθη την ύπαρξη οιασδήποτε μισθωτικής σχέσεως της ιδίας μετά του τότε ενάγοντος (…. …………) και συνακολούθως την παράδοση της κατοχής του ως άνω ακινήτου προς αυτόν και νιι) ότι οι τότε εναγόμενοι παρανόμως και υπαιτίως εστέρησαν από τον τότε ενάγοντα την κατοχή και εκμετάλλευση του μισθίου ακινήτου, εκ της οποίας ανεμένετο κατά την συνήθη πορεία των πραγμάτων να αποκομίσει (διαφυγόντα) κέρδη χρηματικού ύψους 405.000 ευρώ. Ειδικώτερον διά της ιστορικής βάσεως της αγωγής αυτής ο τότε ενάγων . ….. είχε ισχυρισθεί, μεταξύ άλλων, αυτολεξεί τα ακόλουθα: «… Όμως, παρά την έγκρισιν αυτήν οι εναγόμενοι πρωτοστατούντος του δευτέρου εναγομένου ….. ηρνούντο να συντάξωμεν και υπογράψωμεν την σχετικήν σύμβασιν μισθώσεως. Μετά από πολλάς πιέσεις μου και αφού ο δεύτερος εναγόμενος …….. εισέπραξεν από εμέ ως αμοιβή και έξοδά του, ως τουλάχιστον ισχυρίζετο, το ποσόν του ενός εκατομμυρίου (1.000.000) δραχμών εις μετρητά εις χρόνον κείμενον αμέσως μετά την διενέργεια της δημοπρασίας, ηναγκάσθη να συντάξη και υπογράψω μέν την από 15ης Νοεμβρίου 2001 (δηλαδή ένα χρόνον και δέκα πέντε ημέρας μετά την διενέργειαν της δημοπρασίας και την έγκρισίν της) τροποποίησιν συμβάσεως μισθώσεως. Εις την σύμβασιν αυτήν οι εναγόμενοι αναφέρουν ψευδώς ότι τροποποιείται η από 15-5-2000 σύμβασις μισθώσεως, η οποία, όμως, ποτέ δεν συνήφθη και δεν υπάρχει τοιαύτη. Εις την τροποποιητικήν αυτήν σύμβασιν μισθώσεως αναφέρεται ψευδώς ότι κατόπιν επιθυμίας μου η μίσθιος έκτασις περιορίζεται εις πεντακόσια (500) τ.μ., χωρίς να περιγράφη αυτά τα 500 τ.μ. εις την τροποποιητικήν σύμβασιν και χωρίς να προσδιορίζη αυτά επί τόπου και φυσικά ότι διατηρείται το ίδιον ποσόν ετησίου μισθώματος. Φυσικά εις τα 500 τ.μ. περιώρισεν εμέ ετσιθελικώς ο δεύτερος εναγόμενος ……. Η άρνησις αυτή του δευτέρου εναγομένου να υπογράψωμεν την σύμβασιν μισθώσεως ωφείλετο εις το γεγονός ότι αυτός ζητούσεν από εμέ ως αμοιβήν και έξοδά του άλλα τέσσερα εκατομμύρια (4.000.000) δραχμάς, τα οποία εγώ ηρνούμην να του καταβάλω και διότι δεν είχα το ποσόν αυτό αλλά και διότι θεωρούσα αυτό υπερβολικόν και καθαρόν εκβιασμόν. Πέραν των ανωτέρω οι εναγόμενοι, όταν διεκήρυσσαν εγγράφως την 13 Οκτωβρίου 2000 την εκμίσθωσιν των άνω επτά (7) στρεμμάτων εις θέσιν ….., είχαν ασκήσει κατά του …… την από 3-6-2000 αγωγήν κυριότητος της Ιεράς Μονής με αριθμόν καταθέσεως 6235 /6-6-2000 ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς η μέν πρώτη ως νόμιμος εκπρόσωπος της Μονής ο δέ δεύτερος ως πληρεξούσιος δικηγόρος αυτής (Ιεράς Μονής). Ενώ λόγοι σωφροσύνης εκ μέρους των εναγομένων επέβαλαν εις αυτούς την υποχρέωσιν να μην προβούν εις διακήρυξιν δημοπρασίας. Φυσικά η υπογραφή της άνω τροποποιητικής συμβάσεως μισθώσεως, χωρίς να υφίσταται καμία προδικασία, ήτο άκυρος και ίσχυεν το αποτέλεσμα της δημοπρασίας της 29-10-2000, όπου είχα ανακηρυχθεί τελευταίος πλειοδότης και υπερθεματιστής …». Εζήτησε δέ διά τον λόγον αυτόν ο τότε ενάγων …….. μετά νομότυπο περιορισμό των αντιστοίχων καταψηφιστικών αιτημάτων σε αναγνωριστικά: α΄) να υποχρεωθεί η τότε πρώτη εναγομένη Ιερά Μονή να συνάψει μετ’ αυτού σύμβαση μισθώσεως διά το προαναφερόμενο ακίνητο διαρκείας εννέα ετών αρχομένης από του χρόνου συνάψεως αυτής μετά την έκδοση της αποφάσεως επί της ως άνω αγωγής και β΄) να αναγνωρισθεί ότι υποχρεούνται η ως άνω Ιερά Μονή και ο τότε συνεναχθείς μετ’ αυτής ……. να καταβάλουν προς αυτόν αφ’ ενός εις ολόκληρον χρηματικό ποσόν 405.000 ευρώ διά διαφυγόντα κέρδη οκτώ ετών νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής και χρηματικό ποσό 2.905 ευρώ (περίπου ισοδύναμο προς το υπό του ………… φερομένου ως άνευ νομίμου αιτίας απαιτηθέντος και ληφθέντος ποσού 1.000.000 δραχμών) κατά τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού νομιμοτόκως από του χρόνου καταβολής του ως άνω ποσού (από 1-11-2000) και αφ’ ετέρου έκαστος εκ των ως άνω αντιδίκων του τότε ενάγοντος διά χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του χρηματικό ποσό 10.000 ευρώ νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής. Κατά την συζήτηση της ως άνω αγωγής (1η Δεκεμβρίου 2006) ο τότε ενάγων . ……………. παρέστη μετά του …… ως πληρεξουσίου δικηγόρου αυτού [ενάγοντος πλήν των λοιπών και της υπ’ αριθ. καταθ. .. /2007 (τρίτης κατά σειράν) ενδίκου αγωγής]. Επί εκείνης της αγωγής (υπ’ αριθ. καταθ. …. /19-9-2006) εξεδόθη η υπ’ αριθ. 3 /2007 απόφαση ειδικής διαδικασίας μισθωτικών διαφορών του Ειρηνοδικείου Αιγίνης, διά της οποίας τα επί μέρους αγωγικά αιτήματα περί υποχρεώσεως αφ’ ενός της τότε πρώτης εναγομένης Ιεράς Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου «….. ..» διά σύναψιν συμβάσεως μισθώσεως εννεαετούς διαρκείας και αφ’ ετέρου αμφοτέρων των τότε εναγομένων (Ιεράς Μονής Παναγίας ….. και …………) διά εις ολόκληρον καταβολήν διαφυγόντων κερδών χρηματικού ύψους 405.000 ευρώ απερρίφθησαν (κατ’ ορθήν εκτίμησιν) ως μη νόμιμα, ενώ τα επί μέρους αγωγικά αιτήματα περί καταβολής αφ’ ενός κατά τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού εις ολόκληρον υπ’ αμφοτέρων των τότε εναγομένων χρηματικού ποσού 2.905 ευρώ και αφ’ ετέρου διά χρηματικήν ικανοποίηση ηθικής βλάβης χρηματικού ποσού 10.000 ευρώ παρ’ εκάστου και εκάστης των ως άνω αντιδίκων του τότε ενάγοντος παρεπέμφθησαν να δικασθούν κατά την τακτική διαδικασία ενώπιον του αυτού Δικαστηρίου (Ειρηνοδικείου Αιγίνης). Κατά της ως άνω αποφάσεως ο τότε ενάγων …. …………. ήσκησε την υπ’ αριθ. καταθ. .. /14-2-2007 έφεση ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Επί της ως άνω εφέσεως, κατά την συζήτηση της οποίας η τότε πρώτη εφεσίβλητος Ιερά Μονή Παναγίας ….. εξεπροσωπήθη ουχί υπό του τότε δευτέρου εφεσιβλήτου ………… ως πληρεξουσίου δικηγόρου της (όπως αντιθέτως είχε γίνει πρωτοδίκως) αλλά ανέθεσε την εκπροσώπησή της σε άλλο πληρεξούσιο δικηγόρο, εξεδόθη η υπ’ αριθ. 3489 /2009 απόφαση ειδικής διαδικασίας μισθωτικών διαφορών του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, διά της οποίας η έφεση απερρίφθη τόσον κατά τους λόγους, διά των οποίων προσεβλήθη η μη οριστική διάταξις της εκκληθείσης αποφάσεως περί παραπομπής των εις ανωτέρω σημείον αναφερομένων επί μέρους αγωγικών αιτημάτων κατά την τακτική διαδικασία ενώπιον του ιδίου πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, όσον και κατά τους λόγους εφέσεως, διά των οποίων προσεβλήθησαν οι οριστικές διατάξεις της εκκαλουμένης περί απορρίψεως ως μη νομίμων των εις ανωτέρω σημείον αναφερομένων λοιπών αγωγικών αιτημάτων. Κατά της ως άνω δευτεροβαθμίου αποφάσεως ο τότε ενάγων – εκκαλών ….. ήσκησε την υπ’ αριθ. καταθ. …. /21-10-2009 αίτηση αναιρέσεως ενώπιον του Αρείου Πάγου, η οποία δεν έχει εισέτι εκδικασθεί. Διά όσα ο -κατά την παρούσα δίκη μη διάδικος και τότε ενάγων- ….. διά της υπ’ αριθ. καταθ. … /19-9-2006 αγωγής ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αιγίνης κατελόγισε εις βάρος του προσώπου του τότε εν ενεργεία (και ήδη συνταξιούχου) δικηγόρου ………… (νύν πρώτου εφεσιβλήτου της πρώτης εφέσεως – μόνου εναγομένου της συνεκδικαζομένης υπ’ αριθ. καταθ. … /2007 αγωγής) ο τελευταίος υπέβαλε κατά του τότε ενάγοντος (…… …………) ενώπιον του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Πειραιώς την από 29-11-2006 (υπό στοιχεία …….30-11-2006) έγκληση διά συκοφαντική δυσφήμηση. Προς υποστήριξιν δέ της ως άνω εγκλήσεως ο εγκαλέσας . … υπέβαλε το από 25-10-2007 υπόμνημα προς τον Πταισματοδίκη Αιγίνης, διά του οποίου ισχυρίσθη μεταξύ άλλων: «… ο ισχυρισμός του (……… …………) περί δήθεν οικονομικού εκβιασμού από εμένα, συναπεφασίσθη το περασμένο καλοκαίρι με την συμμετοχή του ….. ………… και του δικηγόρου ….., οι οποίοι συναπεφάσισαν να με συκοφαντήσουν λέγοντας ότι δήθεν του ζήτησα και μου έδωσε 1.000.000 δρχ και του ζήτησα άλλα 4.000.000 δρχ για να υπογραφεί η σύμβαση …». Ο διά του αμέσως ως άνω υπομνήματος επί της ως άνω εγκλήσεως ισχυρισμός του ………… κατά του ….. (περί συναποφάσεως του …. μετά των ……. διά συκοφάντηση του . …. ως λαβόντος ποσό 1.000.000 δραχμών και ως απαιτήσαντος επιπρόσθετο ποσό 4.000.000 δραχμών από τον ….. διά την σύναψη της εις ανωτέρω σημείον του παρόντος σκεπτικού αναφερομένης συμβάσεως μισθώσεως) απετέλεσεν την ιστορική βάση της συνεκδικαζομένης υπ’ αριθ. καταθ. ….. /2007 (τρίτης κατά σειράν) ενδίκου αγωγής του εκκαλούντος της πρώτης εφέσεως – ενάγοντος ….. κατά του (πρώτου) εφεσιβλήτου της πρώτης εφέσεως – (μόνου διά της ως άνω αγωγής) εναγομένου ……., διά της οποίας ο ενάγων εζήτησε από τον εναγόμενο διά χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του από την εις βάρος του αδικοπραξία χρηματικό ποσό 75.000 ευρώ (κατά επί μέρους ποσό 20.000 ευρώ βάσει καταψηφιστικού αιτήματος και κατά επί μέρους ποσό 55.000 ευρώ βάσει αναγνωριστικού αιτήματος) νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής και η οποία πρωτοδίκως είχε απορριφθεί ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας. Διά της υπ’ αριθ. 496 /2010 αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου, βάσει της οποίας κατά παραδοχή του αντιστοίχου λόγου της συνεκδικαζομένης πρώτης εφέσεως (του ενάγοντος … ….) εξηφανίσθη, όπως έχει προαναφερθεί, το κεφάλαιον της εκκαλουμένης αποφάσεως, διά του οποίου η ως άνω αγωγή είχε απορριφθεί πρωτοδίκως ως αόριστη, εν συνεχεία ανεβλήθη η περαιτέρω έρευνα της ουσιαστικής βασιμότητος της ως άνω ενδίκου αγωγής μέχρι αμετακλήτου περατώσεως της ποινικής δίκης επί της ενώπιον του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Πειραιώς υποβληθείσης από 29-11-2006 (υπό στοιχεία …….30-11-2006) εγκλήσεως του μόνου εναγομένου της ως άνω ενδίκου αγωγής ………… εναντίον του μη διαδίκου εις την παρούσα δίκη ….. ………… (τότε ενάγοντος της υπ’ αριθ. καταθ. ….. /19-9-2006 αγωγής ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αιγίνης) διά συκοφαντική δυσφήμηση. Δεν προκύπτει, όμως, από τα εκατέρωθεν μετά νομίμου επικλήσεως προσκομιζόμενα έγγραφα ότι έχει περατωθεί αμετακλήτως η ως άνω ποινική δίκη. Επομένως, τυγχάνει απορριπτέα η υπ’ αριθ. καταθ. …… /23-6-2016 αίτηση – κλήση του καλούντος – ενάγοντος – εκκαλούντος της συνεκδικαζομένης πρώτης εφέσεως ….. κατά το αντίστοιχο αίτημα περί ανακλήσεως τόσον της υπ’ αριθ. 496 /2010 αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου, καθ’ ό μέρος δι’ αυτής διετάχθη η αναβολή (αναστολή) της κατ’ ουσίαν ερεύνης της υπ’ αριθ. καταθ. …. /2007 ενδίκου αγωγής, όσον και των υπ’ αριθ. 594 /2011 και 313 /2015 αποφάσεων του Δικαστηρίου τούτου, δυνάμει των οποίων απερρίφθησαν προγενέστερα αντίστοιχα αιτήματα διά ανάκληση της ως άνω δευτεροβαθμίου διατάξεως περί αναβολής (αναστολής) της συγκεκριμένης πολιτικής δίκης μέχρι πέρατος της ως άνω διαλαμβανομένης ποινικής δίκης. ΙΙ) Κατά την πρωτοβάθμιον συζήτησιν της προρρηθείσης υπ’ αριθ. καταθ. …. /19-9-2006 αγωγής του τότε ενάγοντος . … κατά των τότε εναγομένων Ιεράς Μονής Παναγίας ……… και …… ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αιγίνης εξητάσθη ως μάρτυς αποδείξεως της ιστορικής βάσεως της αγωγής ο …, ο οποίος, μεταξύ άλλων κατέθεσε: «… όπως μου είπε ο δικηγόρος ….., ο …… κατέβαλε ως αμοιβή στο δικηγόρο 1.000.000 δρχ και του είχε ζητήσει εκβιαστικά άλλα 4.000.000 δρχ, για να υπογράψει μία σύμβαση μισθώσεως σε ακίνητο της Ι. Μονής, στην παραλία “….” Πέρδικας Αίγινας …». Δι’ όσα ο (κατά την παρούσα δίκη μη διάδικος και τότε μάρτυς αποδείξεως της ιστορικής βάσεως της υπ’ αριθ. καταθ. …. /19-9-2006 αγωγής του τότε ενάγοντος ……. ………… κατά των τότε εναγομένων Ιεράς Μονής Παναγίας ….. και ………… ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αιγίνης) ….. διά της ως άνω ενόρκου καταθέσεώς του κατελόγισε εις βάρος του προσώπου του τότε εν ενεργεία (και ήδη συνταξιούχου) δικηγόρου ………… (νύν πρώτου εφεσιβλήτου της πρώτης εφέσεως – μόνου εναγομένου της συνεκδικαζομένης υπ’ αριθ. καταθ. … /2007 αγωγής) ο τελευταίος υπέβαλε ενώπιον του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Πειραιώς κατά του τότε ενάγοντος .. ………… ως ηθικού αυτουργού και του ως άνω μάρτυρος … ………… ως φυσικού αυτουργού την από 22-1-2007 έγκληση διά ηθική και φυσική αυτουργία σε ψευδορκία μάρτυρος αντιστοίχως. Διά της συγκεκριμένης εγκλήσεως (όπως και διά του προς υποστήριξιν της ως άνω εγκλήσεως υποβληθέντος από 6-3-2007 υπομνήματος προς τον Πταισματοδίκη του 18ου Τμήματος του Πταισματοδικείου Αθηνών) ο εγκαλέσας ……., μεταξύ άλλων ισχυρίσθη: «… Ο μάρτυς ούτος (εννοεί τον .. …………) έχει μεγάλο μίσος εναντίον μου, γιατί απέτρεψα μίαν δολιοφθοράν, από την οποίαν θ’ άρπαζε 100 και πλέον στρέμματα χωρίς να πληρώση ούτε μίαν δραχμήν. Για να εκτονωθεί (εννοείται ο . …………..) βρήκε σύμμαχο τον …… …………, ο οποίος ήθελε με δόλο να καταλάβει ένα οικόπεδο της Ι. Μονής στη θέση «…» Πέρδικας Αίγινας. Αμφότεροι σκηνοθέτησαν την όλη υπόθεση, με συμπαραστάτη τον δικηγόρο ….., ο οποίος από δικηγόρος της Ι. Μονής μετετράπη σε διώκτη …». Ο διά της αμέσως ως άνω εγκλήσεως και διά του προς υποστήριξιν αυτής υποβληθέντος υπομνήματος ισχυρισμός του …. κατά του ….. (περί συναποφάσεως του …. μετά των ….. και ….. διά συκοφάντηση του ……. ως λαβόντος ποσό 1.000.000 δραχμών και ως απαιτήσαντος επιπρόσθετο ποσό 4.000.000 δραχμών από τον . . διά την σύναψη της εις ανωτέρω σημείον του παρόντος σκεπτικού αναφερομένης συμβάσεως μισθώσεως) απετέλεσε την ιστορική βάση της συνεκδικαζομένης υπ’ αριθ. καταθ. ….. /2007 (πρώτης κατά σειράν) ενδίκου αγωγής του εκκαλούντος της πρώτης εφέσεως – ενάγοντος . κατά του (πρώτου) εφεσιβλήτου της πρώτης εφέσεως – (μόνου διά της ως άνω αγωγής) εναγομένου ….., διά της οποίας αγωγής ο ενάγων εζήτησε από τον εναγόμενο διά χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του από την εις βάρος του αδικοπραξία χρηματικό ποσό 75.000 ευρώ (κατά επί μέρους ποσό 20.000 ευρώ βάσει καταψηφιστικού αιτήματος και κατά επί μέρους ποσό 55.000 ευρώ βάσει αναγνωριστικού αιτήματος) νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής και η οποία πρωτοδίκως είχε απορριφθεί ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας. Διά της υπ’ αριθ. 496 /2010 αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου, βάσει της οποίας κατά παραδοχήν του αντιστοίχου λόγου της συνεκδικαζομένης πρώτης εφέσεως (του ενάγοντος …..) εξηφανίσθη, όπως έχει προαναφερθεί, το κεφάλαιον της εκκαλουμένης αποφάσεως, διά του οποίου η ως άνω αγωγή είχε απορριφθεί πρωτοδίκως ως αόριστη, εν συνεχεία ανεβλήθη η περαιτέρω έρευνα της ουσιαστικής βασιμότητος της ως άνω ενδίκου αγωγής μέχρι αμετακλήτου περατώσεως της ποινικής δίκης επί της ενώπιον του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Πειραιώς υποβληθείσης από 22-1-2007 εγκλήσεως του μόνου εναγομένου της ως άνω ενδίκου αγωγής ………… εναντίον των μη διαδίκων εις την παρούσα δίκη …… και ……. (τότε ενάγοντος και μάρτυρος αποδείξεως αντιστοίχως της υπ’ αριθ. καταθ. ….. /19-9-2006 αγωγής ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αιγίνης) διά ηθική και φυσική αντιστοίχως αυτουργία σε ψευδορκία μάρτυρος. Δεν προκύπτει, όμως, από τα εκατέρωθεν μετά νομίμου επικλήσεως προσκομιζόμενα έγγραφα ότι έχει περατωθεί αμετακλήτως η ως άνω ποινική δίκη. Επομένως, τυγχάνει απορριπτέα η υπ’ αριθ. καταθ. . /… /23-6-2016 αίτηση – κλήση του καλούντος – ενάγοντος – εκκαλούντος της συνεκδικαζομένης πρώτης εφέσεως ……. κατά το αντίστοιχο αίτημα περί ανακλήσεως τόσο της υπ’ αριθ. 496 /2010 αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου, καθ’ ό μέρος δι’ αυτής διετάχθη η αναβολή (αναστολή) της κατ’ ουσίαν ερεύνης της υπ’ αριθ. καταθ. …… /2007 ενδίκου αγωγής, όσο και των υπ’ αριθ. …. /2011 και ….. /2015 αποφάσεων του Δικαστηρίου τούτου, διά των οποίων απερρίφθησαν προγενέστερα αντίστοιχα αιτήματα περί ανακλήσεως της ως άνω δευτεροβαθμίου διατάξεως περί αναβολής (αναστολής) της συγκεκριμένης πολιτικής δίκης μέχρι πέρατος της ως άνω διαλαμβανομένης ποινικής δίκης. ΙΙΙ) Εις προγενέστερο χρόνον ο προς υποστήριξιν της υπ’ αριθ. καταθ. …. /19-9-2006 αγωγής (του …. ………… κατά της ως άνω Ιεράς Μονής και του …………) ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αιγίνης πρωτοβαθμίως εξετασθείς ως άνω μάρτυς αποδείξεως . ……………. είχε αποστείλει προς τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών την από 14-11-2006 καταγγελία εναντίον του τότε (υπό αριθμό μητρώου ΔΣΑ …..) εν ενεργεία δικηγόρου Αθηνών …………, η οποία είχε ως επιπροσθέτους αποδέκτες τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, τον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος, τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, τον Υπουργό Γεωργίας και τον Υπουργόν Οικονομίας και Οικονομικών, απευθύνετο και εναντίον των εν αυτή λοιπών κατονομαζομένων προσώπων και είχε υπογραφεί τόσον από τον ως άνω καταγγέλλοντα (….. …………) όσον και από τον ενάγοντα των συνεκδικαζομένων ενδίκων αγωγών …… ως πληρεξούσιο δικηγόρο του. Πλήν των διά της ως άνω καταγγελίας λοιπών εις βάρος του τότε εν ενεργεία δικηγόρου ………… λοιπών αιτιάσεων ο τότε καταγγείλας . …………. ανέφερεν διά τον καταγγελλόμενον ότι εκμεταλλευθείς την ιδιότητα αυτού ως πληρεξουσίου δικηγόρου της Ιεράς Μονής Παναγίας ……. έλαβε εκβιαστικώς από τον εις ανωτέρω σημείον του σκεπτικού τούτου αναφερόμενον .. ………… χρηματικό ποσό 1.000.000 δραχμών και εζήτησε από εκείνον επιπρόσθετο χρηματικό ποσό 4.000.000 δραχμών, διά να συναινέσει (ως πληρεξούσιος δικηγόρος της εκμισθωτρίας) εις την σύναψη της συμβάσεως μισθώσεως του προαναφερομένου ακινήτου επιφανείας 7.000 μ2 της ως άνω Ιεράς Μονής εις θέσιν «..» νήσου Αιγίνης, εις την δημοπρασία του οποίου ο ως άνω ….. είχε αναδειχθεί τελευταίος πλειοδότης και είχε ήδη ασκήσει κατά της ως άνω Ιεράς Μονής και κατά του πληρεξουσίου δικηγόρου της ………… την προρρηθείσα υπ’ αριθ. καταθ. . /18-9-2006 αγωγή ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αιγίνης. Δι’ όσα ο (κατά την παρούσα δίκη μη διάδικος και τότε μάρτυς αποδείξεως της ιστορικής βάσεως της υπ’ αριθ. καταθ. .. /19-9-2006 αγωγής του τότε ενάγοντος .. ………… κατά των τότε εναγομένων Ιεράς Μονής Παναγίας …… και ………… ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αιγίνης) διά της ως άνω εγγράφου καταγγελίας κατελόγισε εις βάρος του προσώπου του τότε εν ενεργεία (και ήδη συνταξιούχου) δικηγόρου ………… (νύν πρώτου εφεσιβλήτου της πρώτης εφέσεως – μόνου εναγομένου της υπ’ αριθ. καταθ. .. /2006 συνεκδικαζομένης αγωγής) ο τελευταίος υπέβαλε ενώπιον του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Πειραιώς κατά του καταγγείλαντος .. ………… την από 20-1-2007 έγκληση διά ψευδορκία, ψευδή καταμήνυση και συκοφαντική δυσφήμηση. Διά της συγκεκριμένης εγκλήσεως (όπως και διά του προς υποστήριξιν της ως άνω εγκλήσεως υποβληθέντος από 5-3-2007 υπομνήματος προς τον Πταισματοδίκη του 18ου Τμήματος του Πταισματοδικείου Αθηνών) ο εγκαλέσας ……, μεταξύ άλλων, ισχυρίσθη: «… Ο συντάκτης των δικογράφων είναι ο …. ., ο οποίος διετέλεσε δικηγόρος της Ι. Μονής μέχρι το 1994 περίπου. Τούτο προκύπτει από δικόγραφα, που υπέγραψε … Με τη μήνυση και την καταγγελία καθώς και με τα δικόγραφα και απειλές επιδιώκει μετά των άλλων συνεργατών του …., …… και δικηγόρου ….. να με εκβιάσουν, να με συκοφαντήσουν και να με βλάψουν ηθικά, κοινωνικά και επαγγελματικά … Με την αγωγή του . ………… προς εμένα και την Ι. Μονή, και τις ανωτέρω καταγγελίες, ισχυρίζεται ότι μου κατέβαλε αμοιβή 1.000.000 δρχ και του ζητούσα εκβιαστικά άλλα 4.000.000 δρχ., για να υπογραφεί η σύμβασή του. Η σύμβαση όμως αυτή υπεγράφη και για τα 7 στρέμματα και για τα 500 μ2 αλλά δεν ήταν δυνατόν να υλοποιηθεί, διότι το ακίνητο, που ευρίσκεται στη θέση …. Αίγινας διεκατείχετο από τον ……….. Το γεγονός τούτο ξεκινά από το έτος 1997 και όταν διεπίστωσε ότι οι δικαστικές ενέργειες τελειώνουν υπέρ της Ι. Μονής, από κοινού μεθόδευσαν και σκηνοθέτησαν τον εκβιασμό εναντίον μου. Τούτο αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ο μηνυτής εξητάσθη ως μάρτυς του ………… στο Ειρηνοδικείο Αίγινας και στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, καταθέτοντας ότι “όπως μου είπε ο … και ο … επιστάτης της Μονής, ο …………. έδωσε το ένα εκατομμύριο και ζητούσε 4 εκατομμύρια”. Οποίο θράσος του να καταθέτει ότι εγώ του είπα περί των χρημάτων, λέγοντας αυτά για να θεωρηθεί αξιόπιστος …». Ο διά της αμέσως ως άνω εγκλήσεως και διά του προς υποστήριξιν αυτής υποβληθέντος υπομνήματος ισχυρισμός του ………… κατά του .. .. (περί συναποφάσεως του …. μετά των …… και ….. διά εκβιασμό και συκοφάντηση του …. επί τη βάσει της αιτιάσεως περί λήψεως ποσού 1.000.000 δραχμών και περί απαιτήσεως επιπροσθέτου ποσού 4.000.000 δραχμών από τον …. ………… διά την σύναψη της εις ανωτέρω σημείον του παρόντος σκεπτικού αναφερομένης συμβάσεως μισθώσεως) απετέλεσε την ιστορική βάση της συνεκδικαζομένης υπ’ αριθ. καταθ. … /2007 (δευτέρας κατά σειράν) ενδίκου αγωγής του εκκαλούντος της πρώτης εφέσεως – ενάγοντος … κατά του (πρώτου) εφεσιβλήτου της πρώτης εφέσεως – (μόνου διά της ως άνω αγωγής) εναγομένου ……, διά της οποίας αγωγής ο ενάγων εζήτησε από τον εναγόμενο διά χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του από την εις βάρος του αδικοπραξία χρηματικό ποσό 75.000 ευρώ (κατά επί μέρους ποσό 20.000 ευρώ βάσει καταψηφιστικού αιτήματος και κατά επί μέρους ποσό 55.000 ευρώ βάσει αναγνωριστικού αιτήματος) νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής και η οποία πρωτοδίκως είχε απορριφθεί ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας. Διά της υπ’ αριθ. 496 /2010 αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου, βάσει της οποίας κατά παραδοχήν του αντιστοίχου λόγου της συνεκδικαζομένης πρώτης εφέσεως (του ενάγοντος . ..) εξηφανίσθη, όπως έχει προαναφερθεί, το κεφάλαιον της εκκαλουμένης αποφάσεως, διά του οποίου η ως άνω αγωγή είχε απορριφθεί πρωτοδίκως ως αόριστη, εν συνεχεία ανεβλήθη η περαιτέρω έρευνα της ουσιαστικής βασιμότητος της ως άνω ενδίκου αγωγής μέχρι αμετακλήτου περατώσεως της ποινικής δίκης επί της ενώπιον του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Πειραιώς υποβληθείσης από 20-1-2007 εγκλήσεως του μόνου εναγομένου της ως άνω ενδίκου αγωγής ………… εναντίον του μη διαδίκου εις την παρούσα δίκη …. ………… (υποβαλόντος την από 14-11-2006 καταγγελία προς τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών και τους ανωτέρω αναφερομένους λοιπούς αποδέκτες). Δεν προκύπτει, όμως, από τα εκατέρωθεν μετά νομίμου επικλήσεως προσκομιζόμενα έγγραφα ότι έχει περατωθεί αμετακλήτως η ως άνω ποινική δίκη. Επομένως, τυγχάνει απορριπτέα η υπ’ αριθ. καταθ. ….. /23-6-2016 αίτηση – κλήση του καλούντος – ενάγοντος – εκκαλούντος της συνεκδικαζομένης πρώτης εφέσεως …. .. κατά το αντίστοιχο αίτημα περί ανακλήσεως τόσο της υπ’ αριθ. 496 /2010 αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου, καθ’ ό μέρος δι’ αυτής διετάχθη η αναβολή (αναστολή) της κατ’ ουσίαν ερεύνης της υπ’ αριθ. καταθ. …. /2007 ενδίκου αγωγής, όσο και των υπ’ αριθ. 594 /2011 και 313 /2015 αποφάσεων του Δικαστηρίου τούτου, διά των οποίων απερρίφθησαν προγενέστερα αντίστοιχα αιτήματα περί ανακλήσεως της ως άνω δευτεροβαθμίου διατάξεως περί αναβολής (αναστολής) της συγκεκριμένης πολιτικής δίκης μέχρι πέρατος της ως άνω διαλαμβανομένης ποινικής δίκης. ΙV) Εις αντίταξιν αμύνης κατά της υπό το στοιχείον «Γ-Ι» του παρόντος σκεπτικού αναφερομένης υπ’ αριθ. καταθ. …. /18-9-2006 αγωγής του ……… ………… κατά της Ιεράς Μονής Παναγίας ….. και του ………… ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αιγίνης ο δι’ αυτής τότε δεύτερος εναγόμενος ……., ο οποίος (πέραν της αυτοπροσώπου παραστάσεως αυτού ως τότε δευτέρου εναγομένου) εξεπροσώπει ως πληρεξούσιος δικηγόρος και την τότε πρώτην εναγομένη Ιερά Μονή Παναγίας ….., κατέθεσε το δικόγραφο των από 30-11-2006 προτάσεων και ακολούθως το αντίστοιχο της από 1-12-2006 προσθήκης – αντικρούσεως, διά του οποίου αντέτεινε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: «… Η αγωγή έχει προφανή σκοπό να σπιλώσει το ήθος και την αξιοπρέπειά μου και προς αυτή την κατεύθυνση έχουν οργανωθεί οι εν λόγω παράγοντες με συντονιστή τον δικηγόρο κ. … … Ο κ. .. ενώ σιωπούσε από 1998 μέχρι το καλοκαίρι του 2006, ξαφνικά βρήκε τη λύση με συνεργάτη τον κ. .. και σύμβουλο τον κ. …. … Ο κ. .., δικηγόρος της Ι. Μονής μέχρι το έτος 1994, για να καλύψει πλήρως τον χαρακτήρα του, μεθόδευσε δίκες εκεί που δεν ηδύνατο λογικός άνθρωπος να υπολογίσει…». Ο διά της αμέσως ως άνω από 1-12-2006 προσθήκης – αντικρούσεως ισχυρισμός του ….. κατά του ……. (περί συναποφάσεως του …… μετά των ……. και …… διά εκβιασμό και συκοφάντηση του …. βάσει της αιτιάσεως περί λήψεως ποσού 1.000.000 δραχμών και περί απαιτήσεως επιπροσθέτου ποσού 4.000.000 δραχμών από τον . …. διά την σύναψη της εις ανωτέρω σημείον του παρόντος σκεπτικού αναφερομένης συμβάσεως μισθώσεως) απετέλεσε την ιστορική βάση της συνεκδικαζομένης υπ’ αριθ. καταθ. …. /2007 (τετάρτης κατά σειράν) ενδίκου αγωγής του εκκαλούντος της πρώτης εφέσεως – εφεσιβλήτου της δευτέρας εφέσεως – ενάγοντος …… κατά του (πρώτου) εφεσιβλήτου της πρώτης εφέσεως – εκκαλούντος της δευτέρας εφέσεως (μόνου διά της ως άνω αγωγής) εναγομένου .. …, διά της οποίας αγωγής ο ενάγων εζήτησε από τον εναγόμενο διά χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του από την εις βάρος του αδικοπραξία χρηματικό ποσό 75.000 ευρώ (κατά επί μέρους ποσό 20.000 ευρώ βάσει καταψηφιστικού αιτήματος και κατά επί μέρους ποσό 55.000 ευρώ βάσει αναγνωριστικού αιτήματος) νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής και η οποία πρωτοδίκως είχε γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν διά επιδικάσεως χρηματικού ποσού 3.000 ευρώ. Διά της υπ’ αριθ. 496 /2010 αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου ανεβλήθη η περαιτέρω έρευνα της ουσιαστικής βασιμότητος της ως άνω ενδίκου αγωγής μέχρι αμετακλήτου περατώσεως της προγενεστέρας αστικής διαφοράς επί τη βάσει της προρρηθείσης υπ’ αριθ. καταθ. …. /19-9-2006 αγωγής του …… κατά της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου «… ..» και του ………… ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αιγίνης. Δεν προκύπτει, όμως, από τα εκατέρωθεν μετά νομίμου επικλήσεως προσκομιζόμενα έγγραφα ότι έχει περατωθεί αμετακλήτως η ως άνω αστική δίκη. Επομένως, τυγχάνει απορριπτέα η υπ’ αριθ. καταθ. …….. /23-6-2016 αίτηση – κλήση του καλούντος – ενάγοντος – εκκαλούντος της συνεκδικαζομένης πρώτης εφέσεως – εφεσιβλήτου της συνεκδικαζομένης δευτέρας εφέσεως …… κατά το αντίστοιχο αίτημα περί ανακλήσεως τόσο της υπ’ αριθ. 496 /2010 αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου, καθ’ ό μέρος δι’ αυτής διετάχθη η αναβολή (αναστολή) της κατ’ ουσίαν ερεύνης της υπ’ αριθ. καταθ. … /2007 ενδίκου αγωγής, όσο και των υπ’ αριθ. 594 /2011 και 313 /2015 αποφάσεων του Δικαστηρίου τούτου, διά των οποίων απερρίφθησαν προγενέστερα αντίστοιχα αιτήματα περί ανακλήσεως της ως άνω δευτεροβαθμίου διατάξεως περί αναβολής (αναστολής) της συγκεκριμένης πολιτικής δίκης μέχρι πέρατος της προγενεστέρας αστικής δίκης επί τη βάσει της υπ’ αριθ. καταθ. .. /19-9-2006 αγωγής ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αιγίνης. V) Διά της συνεκδικαζομένης υπ’ αριθ. καταθ. … /2007 αγωγής του ενάγοντος . .. (εκκαλούντος της πρώτης εφέσεως) κατά του εναγομένου . . (πρώτου εφεσιβλήτου της πρώτης εφέσεως) ο ως άνω ενάγων ισχυρίζεται: α) ότι κατά την δικάσιμο της 21ης Σεπτεμβρίου 2007 ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, καθ’ ήν είχε προσδιορισθεί η συζήτηση της υπ’ αριθ. καταθ. … /2006 αγωγής τακτικής διαδικασίας των τότε εναγόντων ….. κατά του νύν ενάγοντος (……) και της συζύγου του …….., οι οποίοι είχαν ως πληρεξούσιο δικηγόρο αυτών τον νύν εναγόμενο (. ….), ο ίδιος (νύν ενάγων και τότε συνεναγόμενος μετά της ως άνω συζύγου του) υπέβαλε προς το ως άνω Δικαστήριο αίτημα περί αναβολής της επικειμένης συζητήσεως της κατ’ αυτού και της συζύγου του ασκηθείσης ως άνω αγωγής προς τον σκοπόν συνεκδικάσεως αυτής μετά αντιθέτου αγωγής του ιδίου (νύν ενάγοντος και τότε πρώτου εναγομένου), η οποία είχε προσδιορισθεί να συζητηθεί κατά την δικάσιμον της 13ης Μαρτίου 2018, β) ότι μετά την παραδοχήν του ως άνω αιτήματος αναβολής ο νύν εναγόμενος (τότε πληρεξούσιος δικηγόρος των δι’ εκείνης της αγωγής αντιδίκων του νύν ενάγοντος) υπέβαλεν αίτηση εξαιρέσεως κατά της δεξαμένης το προαναφερόμενο αίτημα αναβολής Δικαστού του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και ότι προς υποστήριξιν της ως άνω αιτήσεως εξαιρέσεως ο (νύν εναγόμενος) εδήλωσεν ότι η αντίθετη αγωγή του νύν ενάγοντος ήτο προσχηματική και «ψεύτικη» και έγινε προς τον σκοπόν εξαπατήσεως του ως άνω Δικαστηρίου και επιτεύξεως της εν τέλει χορηγηθείσης αναβολής και γ) ότι διά της ως άνω δηλώσεως περί απάτης ενώπιον δικαστηρίου ο νύν εναγόμενος προσέβαλε την τιμή και την υπόληψη του νύν ενάγοντος. Εζήτησε δέ διά χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του από την εις βάρος του αδικοπραξία χρηματικό ποσό 75.000 ευρώ (κατά επί μέρους ποσό 20.000 ευρώ βάσει καταψηφιστικού αιτήματος και κατά επί μέρους ποσό 55.000 ευρώ βάσει αναγνωριστικού αιτήματος) νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής. Η έρευνα της ουσιαστικής βασιμότητος του επιστηρίζοντος την επίδικη αξίωση αγωγικού ισχυρισμού της ενδίκου αγωγής [περί αδικοπρακτικής συμπεριφοράς του εναγομένου εναντίον του ενάγοντος συνισταμένης εις την παράνομη και υπαιτία πρόσαψη υπό του νύν εναγομένου εις το πρόσωπον του νύν ενάγοντος αιτιάσεως και κατηγορίας περί δολίας, εξαπατητικής και μη καλόπιστης συμπεριφοράς αποσκοπούσης εις την παρέλκυση της εκδικάσεως της υπ’ αριθ. καταθ. ….. /2006 αγωγής τακτικής διαδικασίας των τότε εναγόντων …… κατά του τότε εναγομένου – νύν ενάγοντος (……) και κατά της συνεναγομένης συζύγου του ……. ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς διά της επιστηρίξεως αιτήματος αναβολής σε προσχηματικώς επί τούτου ασκηθείσα αντίθετη αγωγή του τότε πρώτου εναγομένου (νύν ενάγοντος) εναντίον των τότε αντιδίκων του] συναρτάται προς την έκβαση της [υπό του νύν εναγομένου (τότε πληρεξουσίου δικηγόρου των αντιδίκων του νύν ενάγοντος) κατά την υποβολή της αιτήσεως εξαιρέσεως χαρακτηρισθείσης ως προσχηματικής] αντιθέτου εκείνης αγωγής, η πορεία της οποίας, όμως, και δή η τελεσιδικία της δεν προκύπτει από τα μέχρι τούδε εκατέρωθεν προσκομιζόμενα έγγραφα. Επομένως, δεν συντρέχει περίπτωση ανακλήσεως των υπ’ αριθ. 496 /2010, 594 /2011 και 313 /2015 αποφάσεων του Δικαστηρίου τούτου, καθ’ ό μέρος δι’ αυτών έχει διαταχθεί η αναβολή της ερεύνης της ουσίας της υποθέσεως επί της υπ’ αριθ. καταθ. …. /2007 ενδίκου αγωγής ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και ως εκ τούτου το περί ανακλήσεως αντίστοιχο επί μέρους αίτημα της υπ’ αριθ. καταθ. ……. /23-6-2016 κλήσεως – αιτήσεως του εκκαλούντος της συνεκδικαζομένης πρώτης εφέσεως ….. τυγχάνει απορριπτέον. VI) Διά της συνεκδικαζομένης υπ’ αριθ. καταθ. …. /2007 αγωγής του ενάγοντος ….. .. (εκκαλούντος της πρώτης εφέσεως) κατά των εναγομένων ………… και Ιεράς Μονής Παναγίας …… (εφεσιβλήτων της πρώτης εφέσεως) ο ως άνω ενάγων ισχυρίζεται ότι κατά την δικάσιμο της 19ης Μαρτίου 2007, καθ’ ήν συνεζητήθη η υπ’ αριθ. καταθ. … /2007 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων του αιτούντος … ………… κατά της Ιεράς Μονής Παναγίας ……. ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η καθ’ ής η αίτηση Ιερά Μονή, παρασταθείσα διά του ………… ως πληρεξουσίου δικηγόρου της, κατέθεσε το υπ’ εκείνου συνταγέν δικόγραφο προτάσεων, διά του οποίου (μεταξύ άλλων) ανεφέρθη επί λέξει: «Αμφότεροι …………. και …………. σκηνοθέτησαν την όλη υπόθεση με συμπαραστάτη τον ……., ο οποίος από δικηγόρος της Ιεράς Μονής μετετράπη σε διώκτη, όπως τούτο προκύπτει από το προσαγόμενο εξώδικο, που απευθύνεται προς τον ……..…», καθώς και ότι διά του προπαρατεθέντος αποσπάσματος των προτάσεων οι διά της ως άνω ενδίκου αγωγής νύν εναγόμενοι κατηγόρησαν αυτόν ότι μετά των άλλων αναφερομένων προσώπων συνέστησε συμμορία, μέσω της οποίας, πλήν άλλων, έγινε διώκτης της Ιεράς Μονής και προσεπάθησε να την εξαπατήσει. Εζήτησε δέ διά χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του από την εις βάρος του αδικοπραξία χρηματικό ποσό 75.000 ευρώ (κατά επί μέρους ποσό 20.000 ευρώ βάσει καταψηφιστικού αιτήματος και κατά επί μέρους ποσό 55.000 ευρώ βάσει αναγνωριστικού αιτήματος) νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής. Ο ενάγων, όμως, πέραν της μη προσκομίσεως του δικογράφου εκείνης της αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων του . ………… κατά της Ιεράς Μονής Παναγίας …… (η οποία αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, κατά τα υπό της ως άνω Ιεράς Μονής υποστηριζόμενα, απηυθύνετο ουχί μόνον κατ’ εκείνης, όπως αντιθέτως ισχυρίζεται ο ενάγων, αλλά και κατά του τότε δικηγόρου της …………) ουδόλως προσδιώρισε αλλά ούτε και προσεκόμισε το διά της ως άνω αγωγής επικαλούμενο δικόγραφο προτάσεων, διά του οποίου αυτός (ενάγων ……) ισχυρίζεται ότι η δευτέρα εναγομένη της ενδίκου αγωγής (τότε καθ’ ής η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων) διά του συντάξαντος το ως άνω δικόγραφο τότε πληρεξουσίου δικηγόρου της ………… (πρώτου εναγομένου της ενδίκου αγωγής) προσήψε τους ως άνω ισχυρισμούς εναντίον του, ώστε εκ της επισκοπήσεώς του να προκύψει το ακριβές περιεχόμενο του ως άνω δικογράφου. Εις πάσα δέ περίπτωσιν η δευτέρα εναγομένη Ιερά Μονή Παναγίας …… επισημαίνει ότι η υπ’ αυτής προς τον τότε πληρεξούσιο δικηγόρο της ……… χορηγηθείσα εντολή αφεώρα, εστίαζε και περιωρίζετο αποκλειστικώς εις την απόκρουση της κατ’ αυτής υπό του τότε αιτούντος …….. ασκηθείσης αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων και ουχί εις την απεύθυνση οιασδήποτε μομφής εις βάρος του προσώπου του ενάγοντος της ενδίκου αγωγής …… (τότε πληρεξουσίου δικηγόρου του ασκήσαντος την ως άνω αίτηση ασφαλιστικών μέτρων …….). Εις ενίσχυσιν της αντιτασσομένης αμύνης κατά της ενδίκου αγωγής και αποδυνάμωσιν της θεμελιώσεως της επίδικης αξιώσεως κατά το μέρος απευθύνσεως της αγωγής εναντίον της η δευτέρα εναγομένη Ιερά Μονή τονίζει ότι ουδέποτε το δικόγραφο των από 19-3-2007 προτάσεων κατά της προρρηθείσης (υπ’ αριθ. καταθ. ….. /2007) αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων του …… συνυπεγράφη υπό της νομίμου εκπροσώπου της αλλά έφερε μόνην την υπογραφήν του τότε πληρεξουσίου δικηγόρου της …… και ότι ως εκ τούτου η ιδία ως νομικό πρόσωπο διά της νομίμου εκπροσώπου της ούτε εγνώριζε ούτε ηδύνατο να γνωρίζει οιαδήποτε τυχόν αρνητικής χρειάς φράση συμπεριληφθείσα (εν αγνοία της) υπό του συντάξαντος το ως άνω δικόγραφο τότε πληρεξουσίου δικηγόρου της κατά του ενάγοντος (. ..), αφού διά πρώτη φορά κατά την επίδοση του δικογράφου της ενδίκου αγωγής υπ’ εκείνου (ενάγοντος …) προς αυτήν (δευτέρα εναγομένη Ιερά Μονή) η νόμιμος εκπρόσωπός της έλαβε γνώση του ισχυρισμού του ενάγοντος περί προσβολής της προσωπικότητός του διά φράσεων αναφερομένων υπό του ενάγοντος ως συμπεριληφθεισών εις εκείνο το δικόγραφο προτάσεων. Άλλωστε, κατά την ανωμοτί εξέτασή του ως διαδίκου κατά την πρωτοβάθμιον εκδίκασιν της ενδίκου υποθέσεως, η οποία εμπεριέχεται στα ταυτάριθμα προς την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά, ο ίδιος ο ενάγων ουδέν κατελόγισεν εις βάρος της δευτέρας εναγομένης Ιεράς Μονής εν σχέσει προς την διά της ιστορικής βάσεως της ενδίκου αγωγής περιγραφομένη δυσφήμησή του αλλά αντιθέτως διά της συνειδητής (κατά την ως άνω ανωμοτί εξέτασή του) γραμματικής επιλογής αφ’ ενός της χρησιμοποιήσεως, ως (συντακτικού) υποκειμένου, ουσιαστικού αρσενικού αποκλειστικώς γένους («ο αντίδικος») και αφ’ ετέρου της διατυπώσεως της περιγραφής των πράξεων του ως άνω υποκειμένου μέσω της χρήσεως ρημάτων ουχί πληθυντικού αλλά αποκλειστικώς ενικού αριθμού («στα δικόγραφά του αναφέρει την εκβίαση», «με αποκαλεί εγκέφαλο συμμορίας», «ήξερε και ο αντίδικος», «είπε ότι κατέθεσα προσχηματική αγωγή», «ανέφερε ότι από δικηγόρος της Μονής έγινα διώκτης της») ο φερόμενος ως θιγείς ενάγων (… .) εστίασε και επεκέντρωσε αποκλειστικώς εις έν και μόνον πρόσωπον και δή εις αυτό του δευτέρου εναγομένου (…………) ως τον φερόμενον υπαίτιον της διά της ιστορικής βάσεως της ενδίκου (υπ’ αριθ. καταθ. ….. /2007) αγωγής περιγραφομένης δυσφημητικής συμπεριφοράς εναντίον του. Η κρίση αυτή ενισχύεται και εκ του ότι, ενώ η εις ανωτέρω σημείο της παρούσης αναφερομένη υπ’ αριθ. καταθ. …. /19-9-2006 2006 αγωγή του ….. ………… ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αιγίνης, η οποία εν τοις πράγμασιν απετέλεσε την αρχική αφορμή δημιουργίας των αστικών δικών επί των πρώτης έως και τετάρτης εκ των συνεκδικαζομένων αγωγών, απηυθύνθη τόσον κατά της Ιεράς Μονής Παναγίας ….. ως τότε πρώτης εναγομένης όσον και κατά του ………… ως τότε δευτέρου εναγομένου (ο οποίος υπό την ιδιότητα τότε του δικηγόρου παραλλήλως εξεπροσώπησε την ως άνω Ιερά Μονή εις πρώτον βαθμόν κατ’ εκείνην την δίκη και συνέταξε διά λογαριασμόν της το δικόγραφο της από 1-12-2006 προσθήκης – αντικρούσεως), εν τούτοις ο ενάγων ……. άσκησε, κατά τα εις ανωτέρω σημείον της παρούσης αναφερόμενα, την εις ανωτέρω σημείον αναφερομένη (υπό το στοιχείο «Γ-ΙV») ως συνεκδικαζομένη τετάρτη (υπ’ αριθ. καταθ. …. /2007) αγωγή περί επιδιώξεως χρηματικής ικανοποιήσεως ηθικής βλάβης μόνον κατά του συντάξαντος εκείνο το δικόγραφο της προσθήκης – αντικρούσεως τότε δικηγόρου ………. και ουχί και κατά της εντολέως αυτού και τότε διαδίκου (πρώτης εναγομένης της υπ’ αριθ. καταθ. …. /19-9-2006 αγωγής) Ιεράς Μονής Παναγίας ….. δι’ όσα δυσφημητικά ο ενάγων εξετίμησε ότι προεβλήθησαν κατ’ αυτού διά εκείνου του δικογράφου της από 1-12-2006 προσθήκης – αντικρούσεως. Εξ αυτού αποδυναμούται έτι πλέον η ιστορική βάση θεμελιώσεως της επίδικης αξιώσεως της ώδε ερευνωμένης (υπ’ αριθ. καταθ. ….. /2007) αγωγής, καθ’ ό μέρος αύτη (πέραν της απευθύνσεώς της κατά του …………) απευθύνεται και κατά της Ιεράς Μονής Παναγίας …. Εις τούτο κατατείνει και το γεγονός ότι κατά την δευτεροβάθμιον εκδίκασιν της υποθέσεως επί της υπ’ αριθ. καταθ. …. /19-9-2006 αγωγής του ….. κατά των τότε εναγομένων Ιεράς Μονής Παναγίας …. και ……. ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αιγίνης (επί τη βάσει της υπ’ αριθ. καταθ. .. /14-2-2007 εφέσεως του τότε ενάγοντος . … κατά της υπ’ αριθ. 3 /2007 αποφάσεως ειδικής διαδικασίας μισθωτικών διαφορών του Ειρηνοδικείου Αιγίνης) η ως άνω Ιερά Μονή, όπως έχει επισημανθεί εις ανωτέρω σημείον της παρούσης, δεν εξεπροσωπήθη πλέον υπό του .. … ως πληρεξουσίου δικηγόρου της (όπως αντιθέτως είχε γίνει πρωτοδίκως) ούτε υπό της συζύγου αυτού, η οποία επίσης τυγχάνει δικηγόρος, αλλά ανέθεσε την εκπροσώπησή της σε άλλο πληρεξούσιο δικηγόρο, όπως προκύπτει από την επισκόπηση του εισαγωγικού της επί της ως άνω εφέσεως εκδοθείσης υπ’ αριθ. 3489 /2009 αποφάσεως ειδικής διαδικασίας μισθωτικών διαφορών του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Μετά την παραδοχήν της συνεκδικαζομένης υπ’ αριθ. καταθ. …. /2008 εφέσεως του ενάγοντος (……..) και την εξαφάνιση της εκκαλουμένης αποφάσεως (και) κατά το κεφάλαιον περί απορρίψεως (ως αορίστου) της ενδίκου υπ’ αριθ. καταθ. …. /2007 αγωγής του ενάγοντος …….. κατά των εναγομένων . ….. και Ιεράς Μονής Παναγίας ….. έχει διά των (προγενεστέρων) υπ’ αριθ. 496 /2010, 594 /2011 και 313 /2015 αποφάσεων του Δικαστηρίου τούτου ανασταλεί η κατ’ ουσίαν εκδίκαση της αγωγής αυτής, δίχως, όμως, να έχει ρητώς διά του σκεπτικού των αποφάσεων τούτων αιτιολογημένως συναρτηθεί η κατ’ ουσίαν έρευνα της συνεκδικαζομένης αυτής αγωγής από την έκβαση κάποιας εκ των εις το σκεπτικό αυτών αναφερομένων ποινικών δικών ή της αστικής δίκης επί της υπ’ αριθ. καταθ. …. /19-9-2006 αγωγής του …. ………… ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αιγίνης. Βάσει δέ των προαναφερομένων, συντρέχει περίπτωση μερικής ανακλήσεως, κατ’ άρθρον 309 ΚΠολΔ, των προαναφερομένων αποφάσεων του Δικαστηρίου τούτου και δή κατά το κεφάλαιον περί αναβολής (αναστολής) της κατ’ ουσίαν ερεύνης της υπ’ αριθ. καταθ. ….. /2007 αγωγής (του ενάγοντος ….. κατά των εναγομένων ………… και Ιεράς Μονής Παναγίας ….) αλλά μόνον κατά το μέρος απευθύνσεως αυτής κατά της δευτέρας εναγομένης Ιεράς Μονής Παναγίας …., ως προς την οποίαν η αγωγή εν συνεχεία πρέπει, κατά τα αμέσως ως άνω διαλαμβανόμενα, να απορριφθεί ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη. VII) Εν τέλει ο …… είχε ασκήσει κατά των Ιεράς Μονής Παναγίας ….., ….. και . συζύγου ……. την υπ’ αριθ. καταθ. ….. /2006 αγωγή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, διά της οποίας ισχυρίσθη πρώτον ότι δυνάμει ιδιωτικού συμφωνητικού καταρτισθέντος μεταξύ αυτού και του κατ’ εκείνη την δίκη μη διαδίκου συνεργάτου του …… αφ’ ενός και της ως άνω Ιεράς Μονής αφ’ ετέρου συνεφωνήθη η μεταξύ αυτών ανταλλαγή των διά της αγωγής εκείνης περιγραφομένων ακινήτων, δεύτερον ότι ο ίδιος (ενάγων) και ο τότε μη διάδικος συνεργάτης του ανέλαβαν επιπροσθέτως την υποχρέωση καταβολής, μεταξύ άλλων, και της αμοιβής των τότε δευτέρου και τρίτης εναγομένων πληρεξουσίων δικηγόρων της ως άνω Ιεράς Μονής, τρίτον ότι τελικώς το συναφθέν συμβόλαιον ανταλλαγής ηκυρώθη λόγω μη εγκρίσεως της συμβάσεως υπό της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και τέταρτον ότι παρά την ακύρωση του συμβολαίου ανταλλαγής ο τότε δεύτερος εναγόμενος δικηγόρος της Ιεράς Μονής δεν επέστρεψε προς τον ενάγοντα το υπ’ αυτού προς εκείνον καταβληθέν χρηματικό ποσό των 15.000 ευρώ, το οποίον αφεώρα εις αμοιβή και έξοδα του δικηγόρου διά την κατάρτιση του εκ των υστέρων ακυρωθέντος συμβολαίου ανταλλαγής ακινήτων. Είχε δέ ζητήσει να υποχρεωθούν άπαντες οι τότε εναγόμενοι να επιστρέψουν εις ολόκληρον προς αυτόν το υπ’ αυτού (ενάγοντος) προς τον δεύτερον εξ αυτών αδικαιολογήτως καταβληθέν ως άνω χρηματικό ποσό νομιμοτόκως κατά τα εν τη αγωγή αναφερθέντα. Η ως άνω υπόθεση συνεζητήθη κατά την δικάσιμον της 19ης Απριλίου 2007, καθ’ ήν ο τότε ενάγων . …………. παρέστη διά του νύν ενάγοντος ως πληρεξουσίου δικηγόρου αυτού. Επί δέ της ως άνω αγωγής εξεδόθη η υπ’ αριθ. 1442 /2008 απόφασης τακτικής διαδικασίας του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, διά της οποίας αύτη απερρίφθη ως κατ’ ουσίαν αβάσιμος. Κατ’ εκείνη την δίκη εις αντίταξιν αμύνης κατά της ως άνω αγωγής ο τότε δεύτερος εναγόμενος (. ..), ενεργήσας ουχί μόνον ατομικώς ως δεύτερος εναγόμενος αλλά παραλλήλως και ως πληρεξούσιος δικηγόρος της τότε πρώτης εναγομένης Ιεράς Μονής Παναγίας …. (η τότε τρίτη εναγομένη …. ………… είχε παραστεί αυτοπροσώπως ως δικηγόρος), κατέθεσε διά λογαριασμόν της τότε συνεναχθείσης Ιεράς Μονής Παναγίας …… το δικόγραφο των από 19-4-2007 προτάσεων ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, διά του δικογράφου των οποίων, αφού ηρνήθη εκείνη την αγωγή εκείνην ως «αναληθή» εν κατακλείδι ανέγραψε ότι συντάκτης του δικογράφου (εκείνης της αγωγής) είναι ο ….. (νύν ενάγων της συνεκδικαζομένης υπ’ αριθ. καταθ. .. /2007 αγωγής), ο οποίος είχε διατελέσει δικηγόρος της προαναφερομένης Ιεράς Μονής μέχρι το έτος 1994 περίπου. Εξ αυτού του λόγου ο νύν ενάγων (πληρεξούσιος δικηγόρος του τότε ενάγοντος ….. …………) ….., ο οποίος συνομολογεί ότι είχε διατελέσει δικηγόρος της ως άνω Ιεράς Μονής κατά το παρελθόν (από του έτους 1990 έως του έτους 1993), άσκησε εναντίον της (τότε πρώτης εναγομένης και νύν δευτέρας εναγομένης) Ιεράς Μονής Παναγίας …… και εναντίον του (τότε δευτέρου εναγομένου και νύν πρώτου εναγομένου) ………… την συνεκδικαζομένην υπ’ αριθ. καταθ. …. /2007 αγωγή, διά της οποίας ισχυρίζεται ότι διά της υπό των ως άνω νύν αντιδίκων του (τότε αντιδίκων του πελάτου του ….. …………) αρνήσεως εκείνης της αγωγής (υπ’ αριθ. καταθ. ….. /2006 ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς) ως αναληθούς και διά της υπ’ εκείνων επιπροσθέτου επισημάνσεως της ιδιότητος του -εκπροσωπήσαντος τον τότε ενάγοντα . ….- δικηγόρου ……. (νύν ενάγοντος) ως πρώην (κατά το παρελθόν) δικηγόρου της ως άνω Ιεράς Μονής προσεβλήθη και εθίγη η τιμή και η υπόληψις του ιδίου (νύν ενάγοντος) υπό την αιτιολογίαν ότι η αναφορά εις την ιδιότητα αυτού ως πρώην δικηγόρου της ως άνω Ιεράς Μονής έγινε κατά τρόπον υποτιμητικό. Όμως, εξ ουδενός αποδεικτικού στοιχείου προέκυψεν ότι η διά των δικογράφων των προτάσεων εκείνης της δίκης αναφορά της Ιεράς Μονής Παναγίας …… και του …….. (τότε εναγομένων διά της υπ’ αριθ. καταθ. ….. /2006 αγωγής του τότε ενάγοντος ………..) εις την ιδιότητα του νύν ενάγοντος …….. (κατ’ εκείνην την δίκην πληρεξουσίου δικηγόρου του τότε ενάγοντος …. …………) ως πρώην δικηγόρου της ως άνω Ιεράς Μονής έγινε κατά τρόπον υποτιμητικό και ότι απέβλεπε εις την τρώση της τιμής και υπολήψεως του νύν ενάγοντος. Ούτε η εκ μέρους της Ιεράς Μονής Παναγίας …… και του ………… απόκρουση της κατ’ αυτών ασκηθείσης εκείνης αγωγής του …. ………… ως αναληθούς (ήτοι ως κατ’ ουσίαν αβασίμου) εμπεριέχει οιαδήποτε τρώση της τιμής και της υπολήψεως του συντάξαντος το δικόγραφον αυτής δικηγόρου …….. (νύν ενάγοντος), αφού η τοιαύτη άρνηση της ιστορικής βάσεως εκείνης της αγωγής έγινε αποκλειστικώς εντός του πλαισίου αντιτάξεως αμύνης κατά των αγωγικών ισχυρισμών, τους οποίους προέβαλε διά της αγωγής εκείνης ο τότε αντίδικος αυτών (ενάγων) . ………… και ουχί ο εντός του πλαισίου της δοθείσης εντολής συντάξας το δικόγραφον εκείνης της αγωγής δικηγόρος …… Άλλωστε ουδέν άλλο διαδικαστικό έγγραφο ή άλλο αποδεικτικό στοιχείο από την ανοιγείσα δίκην επί εκείνης της αγωγής (υπ’ αριθ. καταθ. …. /2006 ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς) έχει (μετά νομίμου επικλήσεως) προσκομισθεί εκ μέρους του νύν ενάγοντος (εκκαλούντος της συνεκδικαζομένης πρώτης εφέσεως) ….., διά του οποίου να αποδεικνύεται ότι η τόσο η μνεία των δι’ εκείνης της αγωγής τότε εναγομένων Ιεράς Μονής Παναγίας …… και ……. περί αναληθείας της ιστορικής βάσεως εκείνης της αγωγής όσον και η αναφορά εις την ιδιότητα του συντάξαντος το δικόγραφον εκείνης της αγωγής δικηγόρου (νύν ενάγοντος) ….. ως πρώην δικηγόρου της ως άνω Ιεράς Μονής έγινε κατά τρόπον υποτιμητικό διά το πρόσωπο του νύν ενάγοντος και ότι έθιξε την τιμή και την υπόληψη αυτού. Πρέπει δε να επισημανθεί ότι η [διά της ενδίκου υπ’ αριθ. καταθ. ….. /2007 (συνεκδικαζομένης εβδόμης) αγωγής του ενάγοντος ……] νύν δευτέρα εναγομένη Ιερά Μονή προσεκόμισε μετά νομίμου επικλήσεως αυτούσιο το -υπό του νύν πρώτου εναγομένου ως τότε πληρεξουσίου δικηγόρου της συνταγέν- επίμαχο δικόγραφο των από 19-4-2007 προτάσεων αυτής εις αντίκρουσιν της υπ’ αριθ. καταθ. ….. /2006 αγωγής του τότε ενάγοντος ……. ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, το πλήρες περιεχόμενον των οποίων προτάσεων είναι το ακόλουθο: «Συζητείται η από 27-6-2006 αγωγή του αντιδίκου (…… /2006), το περιεχόμενο της οποίας αρνούμαι καθ’ ολοκληρίαν ως αναληθές, νόμω και ουσία αβάσιμο, για τους κατωτέρω λόγους: ΕΝΣΤΑΣΗ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕΩΣ: Ο …… δεν νομιμοποιείται να ασκήσει την υπό κρίσιν αγωγή, διότι, ως συνομολογεί, η επιταγή ανήκει στον ……, το δέ ποσό της επιταγής δεν επληρώθη ούτε από τον εκδότη της επιταγής …… ούτε από τον ενάγοντα αλλά επληρώθη διά χρημάτων του ……., συνεργάτη μέχρι πρότινος του . αποδεικνύεται παραχρήμα από τα έγγραφα, τα οποία προσκομίζονται από τους ετέρους εναγομένους. ΕΝΣΤΑΣΗ ΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕΩΣ: Η Ι. Μονή δεν ανέλαβε καμία συμβατική υποχρέωση πληρωμής δικηγορικών αμοιβών, καθ’ όσον με τα έξοδα αυτά, κατά νόμο βαρύνεται ο αντισυμβαλλόμενος. Σημειωτέον ότι με το υπ’ αριθ. ……. /29-10-2005 συμβόλαιο της συμβ/φου Αίγινας ……. συνεφωνήθη η ανταλλαγή ενός αστικού ακινήτου, που ανήκε στον ….., επί της οδού …….., και 200 στρεμμάτων αγροτικών ακινήτων της Ι. Μονής. Τις διαπραγματεύσεις έκανε ο ενάγων, η δέ βάση της ανταλλαγής ήταν ότι οι αντικειμενικές αξίες ήσαν ισάξιες. Για να εμφανίσει την ίση αξία των ανταλλασσομένων ακινήτων προέβη σε πολλά αξιόποινα αδικήματα, τα οποία ενδεικτικώς είναι τα εξής: 1) Ζήτησε να συνταχθεί από τον συνεργάτη του ……. (κτηματομεσίτη) η από 19-9-2005 έκθεση εκτιμήσεως, με την οποία υπελόγισε τις τιμές των αγροτεμαχίων σε ευρώ 352.540 Ε, το δέ αστικό ακίνητο σε ευρώ 350.600 Ε, ενώ η αντικειμενική αξία των αγροτεμαχίων ήταν 541.977,93 Ε, όπως αυτά είχαν υπολογισθεί από την Δ.Ο.Υ. Αίγινας, το δέ αστικό ακίνητο της Αφαίας έχει υπολογισθεί σε 303.802 Ε και έτσι προέκυψε διαφορά 238.175,93 Ε. 2) Αφού προέκυψε αυτή η διαφορά ζήτησε να αναγραφεί στο συμβόλαιο ανταλλαγής ότι ο …….. κατέβαλε στο Μοναστήρι 238.175,93 Ε για την εξίσωση των αξιών, ενώ δεν κατέβαλε κανένα ποσό στην Ι. Μονή και αυτό ανεγράφη εικονικώς. 3) Για να αυξήσει τις αντικειμενικές αξίες του αστικού ακινήτου μεθόδευσε την σύνταξη συστάσεως οριζοντίου ιδιοκτησίας με ψεύτικα στοιχεία, όπως το πατάρι, το δεύτερο βοηθητικό υπόγειο, χωρίς να δικαιολογείται νομικά και πολεοδομικά. 4) Ζήτησε από το Μοναστήρι να εισπράξει και 65.000.000 δρχ. για αναπαλαίωση του κτιρίου, ενώ το κτίριο έπρεπε να παραδοθεί με το κλειδί, χωρίς καμία επιβάρυνση, υποκλέπτοντας την υπογραφή της Ηγουμένης με διάφορα έγγραφα (ιδιωτικά συμφωνητικά). Ο συντάκτης του δικογράφου είναι ο ……, ο οποίος διετέλεσε δικηγόρος της Ι. Μονής μέχρι το 1994 περίπου. Τούτο προκύπτει από δικόγραφα που υπέγραψε, ένα δε εξ αυτών προσάγω και επικαλούμαι και αφορά εξώδικο που έστειλε το 1992 προς τον τότε επιστάτη της Ι. Μονής . …. Επειδή αρνούμαι τις προτάσεις, ενστάσεις και αντιθέτους ισχυρισμούς του αντιδίκου ως αναληθείς, αορίστους και αβασίμους. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΖΗΤΩ Να απορριφθεί η αγωγή και Να βαρυνθεί ούτος με την εν γένει δικαστική μας δαπάνη». Διά του δικογράφου των ως άνω προτάσεων ποινικώς και κοινωνικώς μεμπτή συμπεριφορά καταλογίζεται υπό της Ιεράς Μονής Παναγίας ….. αποκλειστικώς εις βάρος του ασκήσαντος την (και) κατ’ αυτής απευθυνομένην υπ’ αριθ. καταθ. …… /2006 ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ενάγοντος .. …………, ενώ η αναφορά εις το πρόσωπον του νύν ενάγοντος ……….. ως συντάξαντος το ως άνω αγωγικό δικόγραφο δικηγόρου γίνεται μόνον αφηγηματικώς. Μάλιστα από τα εκατέρωθεν μετά νομίμου επικλήσεως προσκομισθέντα έγγραφα της παρούσης αστικής υποθέσεως ουδόλως προκύπτει ότι επί τη βάσει του μη αυτοτελούς ισχυρισμού αμύνης της τότε πρώτης εναγομένης Ιεράς Μονής Παναγίας ….. και του τότε δευτέρου εναγομένου ………… (νύν δευτέρας και πρώτου εναγομένων αντιστοίχως) περί του αναληθούς (κατ’ ουσίαν αβασίμου) της κατ’ αυτών τότε ασκηθείσης ως άνω αγωγής (υπ’ αριθ. καταθ. ….. /2006 ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς) ο ασκήσας εκείνην την αγωγή ενάγων ……. έχει ασκήσει αγωγήν αντίστοιχη προς την ένδικον αγωγήν του νύν ενάγοντος …….. (πληρεξουσίου τότε δικηγόρου του …… και συντάκτου της υπ’ αριθ. καταθ. … /2006 αγωγής), διά της οποίας να επιδιώκει την καταβολή χρηματικής ικανοποιήσεως ηθικής βλάβης ένεκα τυχόν παράλληλης προσβολής και της ιδίας αυτού τιμής, υπολήψεως και εν γένει προσωπικότητός του από την (διά του από 19-4-2007 δικογράφου των προτάσεων της Ιεράς Μονής ……. και του αντιστοίχου δικογράφου προτάσεων του …..) μνεία περί του αναληθούς (ήτοι του κατ’ ουσίαν αβασίμου) της υπ’ αυτού (……) κατ’ εκείνων (Ιεράς Μονής Παναγίας …… και …….) ασκηθείσης υπ’ αριθ. καταθ. .. /2006 αγωγής, η οποία άλλωστε έχει, κατά τα προαναφερθέντα, απορριφθεί διά της υπ’ αριθ. 1442 /2008 αποφάσεως τακτικής διαδικασίας του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, δίχως από τα εκατέρωθεν μετά νομίμου επικλήσεως προσκομισθέντα αποδεικτικά στοιχεία να προκύπτει ότι έχει ασκηθεί κατ’ αυτής οιοδήποτε ένδικο μέσο μετά παρέλευσιν εννεαετίας από της δημοσιεύσεώς της. Μετά την παραδοχήν της συνεκδικαζομένης υπ’ αριθ. καταθ. … /2008 εφέσεως του ενάγοντος (. ….) και την εξαφάνιση της εκκαλουμένης αποφάσεως (και) κατά το κεφάλαιον περί απορρίψεως (ως μη νομίμου) της ενδίκου υπ’ αριθ. καταθ. .. /2007 (εβδόμης εκ των επτά συνεκδικαζομένων) αγωγής του ενάγοντος ……. κατά των εναγομένων …. και Ιεράς Μονής Παναγίας ……. έχει διά των (προγενεστέρων) υπ’ αριθ. 496 /2010, 594 /2011 και 313 /2015 αποφάσεων του Δικαστηρίου τούτου ανασταλεί η κατ’ ουσίαν εκδίκαση και της συνεκδικαζομένης εβδόμης ως άνω αγωγής, δίχως, όμως, να έχει ρητώς διά του σκεπτικού των αποφάσεων τούτων αιτιολογημένως συναρτηθεί η κατ’ ουσίαν έρευνα της συνεκδικαζομένης εβδόμης ως άνω αγωγής από την έκβαση κάποιας εκ των εις το σκεπτικό αυτών αναφερομένων ποινικών δικών ή της αστικής δίκης επί της υπ’ αριθ. καταθ. … /19-9-2006 αγωγής του . ………… ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αιγίνης. Συντρέχει, επομένως, περίπτωση (μερικής) ανακλήσεως, κατ’ άρθρον 309 ΚΠολΔ, των προαναφερομένων αποφάσεων του Δικαστηρίου τούτου και δή κατά το κεφάλαιον περί αναβολής (αναστολής) της κατ’ ουσίαν ερεύνης της υπ’ αριθ. καταθ. ….. /2007 (εβδόμης εκ των επτά συνεκδικαζομένων) αγωγής (του ενάγοντος …. κατά των εναγομένων ……. και Ιεράς Μονής Παναγίας …), η οποία εν συνεχεία πρέπει, κατά τα αμέσως ως άνω διαλαμβανόμενα, να απορριφθεί ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη.
Δ) Η δικαστική δαπάνη της δευτέρας εναγομένης (Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου «….. ..») αναφορικώς προς την εκδίκαση των συνεκδικαζομένων υπ’ αριθ. καταθ. ….. αγωγών, η οποία κατ’ αμφοτέρους τους (πρώτο και δεύτερο) βαθμούς δικαιοδοσίας παρέστη διά άλλου δικηγόρου και κατέθεσε κεχωρισμένα εν σχέσει προς τον πρώτον εναγόμενο δικόγραφα προτάσεων, και η δικαστική δαπάνη του πρώτου εναγομένου (…………) αναφορικώς προς την εκδίκαση της υπ’ αριθ. καταθ. ….. /2007 αγωγής, ο οποίος παρέστη πρωτοδίκως αυτοπροσώπως και δευτεροβαθμίως διά δικηγόρου διαφορετικής από τον εκπροσωπήσαντα την δευτέρα εναγομένη Ιερά Μονή και κατέθεσε κεχωρισμένα εν σχέσει προς την δευτέρα εναγομένη δικόγραφα προτάσεων εις πρώτο και δεύτερο βαθμό, πρέπει, κατόπιν υποβολής αντιστοίχου αιτήματος εκ μέρους αυτών, να επιβληθεί εις βάρος του ηττηθέντος ενάγοντος (……) κατά τα ειδικώτερον οριζόμενα στο διατακτικό.
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Δικάζει κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων.
Δέχεται εν μέρει την υπ’ αριθ. καταθ. ……. /23-6-2016 κλήση – αίτηση του καλούντος – εκκαλούντος της συνεκδικαζομένης υπ’ αριθ. καταθ. ….. /2008 εφέσεως – εφεσιβλήτου της υπ’ αριθ. καταθ. …. /2009 εφέσεως (μόνου εναγομένου των συνεκδικαζομένων υπ’ αριθ. καταθ. …….. /2007 και πρώτου εναγομένου των συνεκδικαζομένων υπ ‘αριθ. καταθ. …….. /2007 αγωγών ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς) ……….
Ανακαλεί εν μέρει τις υπ’ αριθ. 496 /2010, 594 /2011 και 313 /2015 μη οριστικές αποφάσεις του Δικαστηρίου τούτου και δή αναφορικώς προς την εκδίκαση: α) της αμέσως ως άνω αναφερομένης υπ’ αριθ. καταθ. … /2007 αγωγής αλλά μόνον κατά το μέρος απευθύνσεως αυτής εναντίον της δευτέρας εναγομένης Ιεράς Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου «Παναγία ………» και β) της αμέσως ως άνω αναφερομένης υπ’ αριθ. καταθ. …. /2007 αγωγής (εξ ολοκλήρου, ήτοι ως προς την απεύθυνσή της κατ’ αμφοτέρων των εναγομένων ………… και Ιεράς Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου «…… .).
Εμμένει κατά τα λοιπά στις προαναφερομένες προηγούμενες αποφάσεις του.
Απορρίπτει: α΄) την υπ’ αριθ. καταθ. …. /2007 αγωγή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατά το μέρος απευθύνσεως αυτής εναντίον της δευτέρας εναγομένης Ιεράς Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου «Παναγία ……….» και β΄) την υπ’ αριθ. καταθ. ….. /2007 αγωγή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
Επιβάλλει εις βάρος του ενάγοντος: α΄΄) την δικαστική δαπάνη του πρώτου εναγομένου (…………) εν σχέσει προς την εκδίκαση της ως άνω υπ’ αριθ. καταθ. …. /2007 αγωγής, την οποίαν ορίζει σε διακόσια (200) ευρώ και β΄΄) την δικαστική δαπάνη της δευτέρας εναγομένης εν σχέσει προς την εκδίκαση των ως άνω υπ’ αριθ. καταθ. …. /2007 και … /2007 αγωγής, την οποίαν ορίζει σε τετρακόσια (400) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στον Πειραια την 7η Δεκεμβρίου 2017.
Δημοσιεύθηκε σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την 29ην Ιουνίου 2018, δίχως να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι αυτών.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ