Αριθμός απόφασης 444/2018

Αριθμός απόφασης   444/2018

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

Τακτική Διαδικασία

Αποτελούμενο από τις Δικαστές Αμαλία Μήλιου, Πρόεδρο Εφετών, Αικατερίνη Κοκόλη, Εφέτη, Θεοκτή Νικολαΐδου, Εφέτη-Εισηγήτρια και τη γραμματέα Γ.Λ..

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από τις υπ΄αριθμ. ……… εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών ……, οι οποίες προσκομίζονται με επίκληση από τον εκκαλούντα-ενάγοντα, αποδεικνύεται ότι ακριβή αντίγραφα της από 22-6-2017 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως …… έφεσης του, για την οποία ορίστηκε δικάσιμος η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης, νόμιμα και εμπρόθεσμα επιδόθηκαν στους εφεσιβλήτους-εναγομένους, οι οποίοι, όπως αποδεικνύεται από τα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου, εκπροσωπήθηκαν στο Δικαστήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο μόνο για την υποβολή αιτήματος αναβολής, το οποίο απορρίφθηκε. Επομένως, αφού σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 280§3 ΚΠολΔ, αν ο διάδικος, που εμφανίσθηκε κατά την εκφώνηση της υπόθεσης υποβάλλει αίτηση αναβολής της συζήτησης, η οποία απορρίφθηκε από το δικαστήριο, χωρίς να απαντήσει επί της ουσίας, θεωρείται ότι δεν μετέχει κανονικά στην παραπέρα συζήτηση, οι εφεσίβλητοι-εναγόμενοι πρέπει να δικαστούν ερήμην, το Δικαστήριο, ωστόσο, θα προχωρήσει στην εξέταση της υπόθεσης, σαν να ήταν αυτοί παρόντες (άρθρ. 524§4 εδ. α ΚΠολΔ).

Η υπό κρίση έφεση του ηττηθέντος ενάγοντος κατά της υπ΄αριθμ. 1229/2017 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (τακτική διαδικασία), έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρ. 495§1, 511, 513, 516, 517, 518§2 ΚΠολΔ), δοθέντος ότι από κανένα στοιχείο της δικογραφίας δεν αποδεικνύεται η επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης, ενώ από τη δημοσίευση της τελευταίας (20-3-2017) μέχρι και την άσκηση της έφεσης στις 27-6-2017 (βλ. την υπ΄αριθμ. ……… έκθεση κατάθεσης ενδίκου μέσου της γραμματείας του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου) δεν έχει παρέλθει διετία (άρθρ. 518§2 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την τροποποίηση του με το άρθρο 1 άρθρο τρίτο ν. 4335/2015 λόγω του χρόνου άσκησης της έφεσης). Κατά συνέπεια η υπό κρίση έφεση πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί περαιτέρω, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της κατά την ίδια ως άνω τακτική διαδικασία (άρθρ. 533§1 ΚΠολΔ), καθόσον για την άσκηση της έχει κατατεθεί από τον εκκαλούντα το σχετικό παράβολο ποσού εκατόν πενήντα (150) ευρώ κατά τα οριζόμενα στη διάταξη της §3 του άρθρου 495 ΚΠολΔ, όπως ισχύει.

Με την υπ΄αριθμ. εκθέσεως καταθέσεως …….. αγωγή, που ασκήθηκε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (τακτική διαδικασία), ο ενάγων ιστορούσε ότι δυνάμει νομίμως μεταγεγραμμένου πωλητηρίου συμβολαίου κατέστη κύριος του λεπτομερώς περιγραφομένου σε αυτή οικοπέδου στον Κορυδαλλό επί της οδού .. ………, στο οποίο έχει ανεγερθεί διώροφη οικία. Ότι οι δύο πρώτοι των εναγομένων είναι συγκύριοι του προς ανατολάς όμορου οικοπέδου με την επ΄ αυτού διώροφη οικία, το οποίο συνορεύει με τη δική του ιδιοκτησία σε πλευρά μήκους 16,65 τ.μ. Ότι κατά το χρόνο, που ο ίδιος (δηλ. ο ενάγων) κατέστη κύριος του ακινήτου, στο δώμα αυτού και επί της δικής του αποκλειστικά ιδιοκτησίας υπήρχε από το έτος 1974 διαχωριστικό στηθαίο πλάτους 15 εκ. και ύψους 60 εκ., επί του οποίου, και προς την πλευρά του δώματος της οικίας του, ήταν τοποθετημένος σωλήνας ύδρευσης μήκους 7 μ., που εξυπηρετούσε το ακίνητό του. Ότι, κατά το χρονικό διάστημα από το μήνα Σεπτέμβριο του έτους 2007 έως το  μήνα Φεβρουάριο του έτους 2008, οι εναγόμενοι προέβησαν σε διάφορες διαταρακτικές της κυριότητάς του ενέργειες επί της ανωτέρω ιδιοκτησίας. Ότι,  το μήνα Σεπτέμβριο του έτους 2007, η τρίτη εναγομένη εισέβαλε χωρίς τη συναίνεσή του στην κατοικία του κατά τη διάρκεια επισκευαστικών εργασιών, με αποτέλεσμα να προκαλέσει σημαντική ζημία στα πλακάκια του δαπέδου της εισόδου, τα οποία μόλις είχαν τοποθετηθεί, ενώ, την 18^η Φεβρουαρίου 2008, ο δεύτερος και η τρίτη των εναγομένων ενεργώντας παράνομα και υπαίτια κατέστρεψαν την καινούργια μόνωση του νέου σωλήνα πάνω στο στηθαίο, το οποίο ο ίδιος (δηλ. ο ενάγων) είχε πρόσφατα αντικαταστήσει με δικές του δαπάνες. Ότι, στις 19-2-2008, και οι τρεις εναγόμενοι στην προσπάθειά τους να εμποδίσουν τις επισκευαστικές ενέργειες, που γίνονταν κατόπιν εντολής του ιδίου στο ανωτέρω τμήμα της οικοδομής, προέβησαν και σε άλλες αδικοπρακτικές ενέργειες σε βάρος της ιδιοκτησίας του και ειδικότερα στη βίαιη αφαίρεση των τσιμεντόλιθων, που είχαν τοποθετηθεί κατά μήκος του τμήματος του διαχωριστικού στηθαίου των όμορων ακινήτων, ενώ η πρώτη με τη βοήθεια της τρίτης εναγομένης κατέστρεψαν το σωλήνα ύδρευσης, που είχε τοποθετηθεί πάνω σε αυτόν και είχε μονωθεί για δεύτερη φορά, έσπασαν τις βρύσες και ξήλωσαν το καλώδιο της κεραίας της τηλεόρασής του. Ότι, αν και με την υπ΄αριθμ. 25/2008 απόφαση του Ειρηνοδικείου Νίκαιας (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), οι τότε καθών η αίτηση και ήδη εκκαλούντες-εναγόμενοι υποχρεώθηκαν να επαναφέρουν τα πράγματα στην προηγούμενη κατάσταση, κατά τα ειδικότερα σε αυτή αναφερόμενα, αυτοί συνέχισαν να επιδεικνύουν άκρως περιφρονητική συμπεριφορά προς το πρόσωπό του, απευθύνοντάς του χαρακτηρισμούς προσβλητικούς για την προσωπικότητά του, περιέχοντες απειλές για τη σωματική ακεραιότητα του ιδίου και της συζύγου του, γεγονός που τους οδήγησε να διανυκτερεύσουν για δύο βράδια σε ξενοδοχείο εκτός του τόπου κατοικίας τους, καταβάλλοντας το ποσό των 120,07 ευρώ. Με ιστορική βάση αυτά τα περιστατικά ο ενάγων ζήτησε: 1) να αναγνωριστεί κύριος του επιδίκου στηθαίου, 2) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να παύσουν κάθε μελλοντική διατάραξη της κυριότητάς του επί του στηθαίου, που βρίσκεται στο όριο των ιδιοκτησιών τους και πάνω στην οροφή του πρώτου ορόφου της οικίας του, 3) να απειληθεί σε βάρος των εναγομένων χρηματική ποινή ποσού 200 ευρώ και προσωπική κράτηση ένα μήνα για κάθε μελλοντική παράβαση διάταξης της απόφασης, που θα εκδοθεί, 4) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας: α) το ποσό των 35 ευρώ, που αυτός δαπάνησε για την αντικατάσταση της μόνωσης του σωλήνα, β) το ποσό των 120,07 ευρώ, που κατέβαλε ο ενάγων για τη διανυκτέρευση του ιδίου και της συζύγου του σε ξενοδοχείο εκτός του τόπου κατοικίας τους εξαιτίας της απειλητικής συμπεριφοράς των εναγομένων, 3) το ποσό των 60 ευρώ, το οποίο κατέβαλε για αντικατάσταση του υαλοπίνακα της πόρτας της ταράτσας του, που έσπασε η τρίτη εναγομένη και 4) το ποσό των 1.201,90 ευρώ, που κατέβαλε για εργασίες αποκατάστασης των ζημιών (δηλ. κτίσιμο του καταστραφέντος στηθαίου, αντικατάσταση του αποξηλωθέντος καλωδίου και κεραίας τηλεόρασης, επισκευή και βάψιμο πόρτας και δαπέδου κλιμακοστασίου), που υπέστη η οικία του από τους εναγομένους, τις οποίες, αν και οι τελευταίοι υποχρεώθηκαν να αποκαταστήσουν, σύμφωνα με την υπ΄αριθμ. 25/2008 απόφαση του Ειρηνοδικείου Νίκαιας (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), αρνήθηκαν να το πράξουν, με αποτέλεσμα να προβεί ο ίδιος με δικές του δαπάνες στην αποκατάστασή τους. Συνολικά δε ο ενάγων και ήδη εκκαλών ζήτησε να του καταβάλουν οι εναγόμενοι εις ολόκληρον το ποσό των 1.416,97 ευρώ, το οποίο δαπάνησε για την αποκατάσταση των ανωτέρω ζημιών καθώς και το ποσό των 3.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, που υπέστη εξαιτίας της αδικοπρακτικής συμπεριφοράς των εναγομένων, όλα δε τα ανωτέρω ποσά με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής, 5) να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στην καταβολή των δικαστικών του εξόδων. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την υπ΄αριθμ. 4589/2011 μη οριστική απόφαση του, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, αφού έκρινε μη νόμιμο το αίτημα επιδίκασης του ποσού των 120,07 ευρώ, που κατέβαλε ο ενάγων για τη διανυκτέρευση του ιδίου και της συζύγου του σε ξενοδοχείο εκτός του τόπου κατοικίας τους εξαιτίας της απειλητικής συμπεριφοράς των εναγομένων, (ως προς το ζήτημα αυτό δεν υπάρχει λόγος έφεσης), διέταξε τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης από πολιτικό μηχανικό και μετά τη διενέργεια της πραγματογνωμοσύνης με την εκκαλουμένη υπ΄αριθμ. 1229/2017 οριστική απόφασή του, που εκδόθηκε επίσης αντιμωλία των διαδίκων, απέρριψε την αγωγή ως κατ΄ουσία αβάσιμη και καταδίκασε τον ενάγοντα στην καταβολή των δικαστικών εξόδων των εναγομένων ποσού 400 ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται με την υπό κρίση έφεση του ο ενάγων-εκκαλών για κακή εκτίμηση των αποδείξεων και εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και ζητεί να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση, ώστε να γίνει δεκτή στο σύνολό της η αγωγή.

Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα των εναγομένων ενώπιον του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, η οποία περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου, την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα του ενάγοντος, η οποία περιέχεται στα ταυτάριθμα με την υπ. αριθμ. 4589/2011 απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου, την υπ΄ αριθμ. …./2012 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του τοπογράφου μηχανικού τ.ε και μηχανικού δομικών έργων τ.ε. ………, ο οποίος διορίστηκε με την υπ΄αριθμ. 4589/2011 απόφαση του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, όλα ανεξαιρέτως τα νομίμως προσκομιζόμενα και επικαλούμενα από τον εκκαλούντα έγγραφα, την υπ΄αριθμ. …./10-10-2008 ένορκη βεβαίωση, που ελήφθη ενώπιον του συμβολαιογράφου Ναυπλίου ………. με επιμέλεια του ενάγοντος μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση των αντιδίκων τους (βλ. προσκ. τις υπ΄αριθμ. ……. εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών ………), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Οι διάδικοι είναι κύριοι όμορων ακινήτων, που βρίσκονται στον Κορυδαλλό Αττικής στη θέση …… επί της οδού …. και συγκεκριμένα ο ενάγων και ήδη εκκαλών είναι κύριος της οικίας επί του αριθμού …, οι δε εναγόμενοι και ήδη εφεσίβλητοι είναι συγκύριοι της οικίας επί του αριθμού … στο υπ΄αριθμ. … οικοδομικό τετράγωνο.  Μεταξύ των δωμάτων των δύο διώροφων οικιών υπάρχει διαχωριστικό στηθαίο διαστάσεων 15 εκ. (πλάτος) χ 60 εκ. (ύψος). Κατά μεν τον ενάγοντα το εν λόγω στηθαίο ανήκει στην κυριότητα του, στην οποία περιήλθε με παράγωγο τρόπο και δη λόγω πώλησης δυνάμει του νομίμως μεταγεγραμμένου υπ΄αριθμ. …/2007 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Πειραιά . .. …, κατά δε τους εναγομένους το ίδιο ως άνω στηθαίο ανήκει στη δική τους κυριότητα, στην οποία περιήλθε με παράγωγο τρόπο και δη λόγω πώλησης δυνάμει των νομίμως μεταγεγραμμένων υπ΄αριθμ. ../1996, ../1996 και ../1996  συμβολαίων της συμβολαιογράφου Κορυδαλλού ……., με τα οποία απέκτησαν τη δική τους όμορη προς ανατολάς οικοδομή, η οποία έχει υπαχθεί στο σύστημα της οριζόντιας ιδιοκτησίας. Ειδικότερα ως προς τους ισχυρισμούς αυτούς των διαδίκων πρέπει να σημειωθούν τα ακόλουθα:  καθ’ όλο το μήκος του ανατολικού ορίου του οικοπέδου του ενάγοντος και του δυτικού ορίου του οικοπέδου των εναγομένων υπάρχει πέτρινος τοίχος, που αποτελεί τη φέρουσα τοιχοποιία των ισογείων κατοικιών των διαδίκων συνολικού μήκους 16,66 μ. και πάχους 0,55 μ. και η θέση του σημειώνεται στο συνημμένο στην ως άνω αναφερθείσα έκθεση πραγματογνωμοσύνης τοπογραφικό διάγραμμα με διπλή διακεκομμένη γραμμή γαλάζιου χρώματος. Ο εν λόγω διαχωριστικός τοίχος απεικονίζεται στο εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο, που συνοδεύει το από 10.5.1934 Διάταγμα (ΦΕΚ 167/Α/ 22-5-1934), απόσπασμα του οποίου, επίσης, επισυνάφθηκε στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης. Από το εν λόγω εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο προκύπτει ότι η αρχική ιδιοκτησία των απώτερων δικαιοπαρόχων του ενάγοντος, που περιγράφεται στο υπ΄αριθμ. …../28-7-1927 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Πειραιά ……., ήταν οριοθετημένη σε όλες τις πλευρές της είτε με μαντρότοιχους είτε με κτίσματα. Ειδικότερα, στο ανατολικό όριο υπήρχε κτίσμα Κ1 μικρών διαστάσεων (2,50 μ. χ 2,50 μ. περίπου) και μαντρότοιχος συνέχεια του κτίσματος Κ1, ο οποίος κατέληγε στο μαντρότοιχο του βορείου ορίου. Εξάλλου, η αρχική ιδιοκτησία των απώτερων δικαιοπαρόχων των εναγομένων, που περιγράφεται στο υπ΄αριθμ. …./29-8-1927 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Πειραιά ……, φαίνεται στο ως άνω εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ότι αποτελούνταν από δύο συνεχόμενα κτίσματα Κ2 και Κ3, όπου το πρώτο (Κ2) εφαπτόταν στο μαντρότοιχο και το δεύτερο (Κ3) εφαπτόταν τόσο στο κτίσμα (Κ1), όσο και στο κτίσμα Κ2, ενώ ουδόλως προκύπτει ότι τα κτίσματα αυτά (ήτοι Κ2 και Κ3) εδράζονταν στο μαντρότοιχο ή ότι ο μαντρότοιχος αποτελούσε συνέχεια των κτισμάτων αυτών. Περαιτέρω, σύμφωνα με τους ως άνω αναφερθέντες τίτλους των διαδίκων, τα οικόπεδά τους έχουν το ίδιο μήκος προσώπου επί της οδού ….. ήτοι 6,75 μ. το καθένα και συνεπώς, έπρεπε το συνολικό μήκος των οικοπέδων να ανέρχεται σε 13,50 μ. (6,75 μ. + 6,75 μ.). Παρατηρείται, ωστόσο, ότι, όπως απεικονίζεται στο συνημμένο στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης τοπογραφικό διάγραμμα, το μήκος των προσόψεων των κτισμάτων των διαδίκων δηλ. από τη γωνία 6 του κτίσματος του ενάγοντος έως τη γωνία του κτίσματος των εναγομένων ανέρχεται σε 13,35 μ. και επομένως υφίσταται   απόκλιση της τάξης των 15 εκατοστών. Τούτο διότι εξαρχής το ακίνητο των εναγομένων είχε εφαρμοστεί στο έδαφος με διάσταση 6,60 μ., αυτό δε προκύπτει από την υπ΄ αριθμ. …../1956 οικοδομική άδεια, που αφορούσε προσθήκη Α’ ορόφου σε υπάρχον κτίσμα στο όνομα του δικαιοπαρόχου των εναγομένων ……, καθώς στο σχεδιάγραμμα της εν λόγω οικοδομικής άδειας, που περιέχει και τοπογραφικό διάγραμμα, αναφέρεται ότι το μήκος του οικοπέδου των εναγομένων ανέρχεται σε 6,60 μ. και όχι 6,75 μ. Επιπροσθέτως, από την τομή Α-Β του ιδίου σχεδιαγράμματος της οικοδομικής άδειας αποδεικνύεται ότι ο πέτρινος τοίχος πάχους 0,55 μ., ο οποίος διαχωρίζει τις ιδιοκτησίες και εμφαίνεται ως μαντρότοιχος στο εγκεκριμένο ρυμοτομικό, είναι μεσότοιχος. Τούτο διότι ο εξωτερικός δυτικός τοίχος του Α’ ορόφου της ιδιοκτησίας των εναγομένων προς την ιδιοκτησία του ενάγοντος, ο οποίος εδράζεται σε αυτόν, εμφανίζεται να καταλαμβάνει το μισό του πάχους του εν λόγω μεσότοιχου, δηλώνοντας με τον τρόπο αυτό ότι το υπόλοιπο μισό ανήκει στο όμορο ακίνητο. Άλλωστε, δεν μπορεί να παραβλεφθεί το γεγονός ότι η ύπαρξη του μεσότοιχου διαπιστώθηκε και από την Πολεοδομία Πειραιά, κατά τη διενέργεια σχετικής αυτοψίας στις 5-12-2000 (βλ. σχετικά το προσκομισθέν υπ΄αριθμ. πρωτ. ………/25-1-2001 έγγραφο της Διεύθυνσης Πολεοδομίας με θέμα την ανάκληση εγγράφου για διακοπή εργασιών), ενώ η ύπαρξη πέτρινου τοίχου ως μεσότοιχου επιβεβαιώνεται και από τα σχεδιαγράμματα, που συνοδεύουν την εκδοθείσα από τη Διεύθυνση Πολεοδομίας της Νομαρχίας Πειραιά στο όνομα του δευτέρου εναγομένου και ήδη δευτέρου εφεσιβλήτου …… υπ΄αριθμ. …./1997 οικοδομική άδεια, η οποία αφορούσε την προσθήκη κατ΄ επέκταση ισογείου και του πρώτου ορόφου στο ακίνητο των εναγομένων. Συγκεκριμένα, στην κάτοψη ισογείου (αριθμός σχεδίου Α2 με θέμα κατόψεις υπαρχόντων) εμφανίζεται η νότια πλευρά του κτιρίου προς την οδό …., να έχει μήκος 6,75 μ., όσο δηλ. και στους τίτλους κυριότητας των εναγομένων, όμως, όπως ήδη αναφέρθηκε ανωτέρω, η διάσταση αυτή δεν επιβεβαιώνεται επί εδάφους, ενώ στο ίδιο διάγραμμα αναγράφεται ότι το πάχος του τοίχου σε όλο το μήκος της δυτικής πλευράς και στα σημεία, που δεν υπάρχει κτίσμα ή άλλη κατασκευή, είναι 0,30 μ. Μεταξύ των δύο ιδιοκτησιών ο μόνος τοίχος είναι αυτός με πάχος 0,55 μ. και επομένως, συνάγεται το συμπέρασμα ότι ο εκπονήσας την αρχιτεκτονική μελέτη της εν λόγω οικοδομικής άδειας θεώρησε ότι το τμήμα των 30 εκατοστών (αντί του ορθού 55 εκ. / 2 = 27,50 εκ.) καθ’ όλο το μήκος του λιθόκτιστου τοίχου ανήκει στο οικόπεδο των εναγομένων. Υπό τη θεώρηση αυτή ότι δηλ. τα 30 εκατοστά του μεσότοιχου ανήκουν στην ιδιοκτησία των εναγομένων, η δυτική οριογραμμή του ισογείου του ως άνω διαγράμματος της οικοδομικής άδειας, δηλ. το κοινό όριο των οικοπέδων των διαδίκων, εφαρμόζεται στη θέση, που φαίνεται στο συνημμένο στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης υπό στοιχεία 5-4-3 και ειδικότερα η γραμμή αυτή κόκκινου χρώματος, που απέχει 30 εκατοστά από την ανατολική παρειά του μεσότοιχου, ξεκινάει από το σημείο 5 επί της πρόσοψης του κτίσματος και με κατεύθυνση προς βορρά διέρχεται από το σημείο 4 και καταλήγει στο σημείο 3, όπου το τελευταίο αυτό σημείο βρίσκεται επί του άξονα μεσότοιχου πάχους 0,55 μ., που διαχωρίζει την ιδιοκτησία των εναγομένων από τη βόρεια όμορη ιδιοκτησία τρίτων. Επιπλέον, το ως άνω κοινό όριο καθορίζει και την ακριβή θέση της νότιας πλευράς του κτίσματος των εναγομένων και συγκεκριμένα το σημείο 5 του κοινού ορίου αποτελεί και το σημείο, από όπου ξεκινάει η νότια πλευρά και καταλήγει στην άλλη γωνία του κτίσματος υπό στοιχείο 10. Το δε μήκος της νότιας πλευράς υπό στοιχεία 5-10 ανέρχεται σε 6,60 μ., ταυτίζεται με το αντίστοιχο του προαναφερθέντος σχεδιαγράμματος της υπ΄αριθμ. …../1956 οικοδομικής άδειας και εμφανίζεται μειωμένο κατά 15 εκ. σε σχέση με εκείνο, που αναγράφεται στους τίτλους κυριότητας των εναγομένων ενώ η εσφαλμένη αναγραφή των 6,75 μ. ως μήκος νότιας πλευράς στα σχεδιαγράμματα της υπ΄ αριθμ. …../1997 οικοδομικής άδειας έγινε για να ταυτιστεί με το αντίστοιχο μήκος των τίτλων κυριότητας των εναγομένων. Σχετικά με τη νότια πλευρά του κτίσματος του ενάγοντος, η οποία ξεκινά από το σημείο 5 του κοινού ορίου και με κατεύθυνση προς δυσμάς καταλήγει στην άλλη γωνία του κτίσματος υπό στοιχείο 6 και έχει μήκος 6,75 μ., όσο δηλ. αναγράφεται όχι μόνο στους τίτλους κυριότητας του ενάγοντος αλλά και στο τοπογραφικό και στην κάτοψη ισογείου του σχεδιαγράμματος της υπ΄ αριθμ. …../1957 οικοδομικής άδειας. Όπως φαίνεται στο συνημμένο στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης τοπογραφικό διάγραμμα, το στηθαίο πάχους 0,19 εκ. και μήκους 6,76 μ., που βρίσκεται στην ταράτσα του Α’ ορόφου των οικιών των διαδίκων, δεν αποτελεί προέκταση του τοίχου της υφισταμένης οικίας του ενάγοντος, δηλ. δεν βρίσκεται στο ίδιο νοητό κατακόρυφο επίπεδο με το κοινό όριο των οικοπέδων αυτών, που σημειώνεται με κόκκινο χρώμα και με τα στοιχεία 5-4-3 αλλά το νοητό αυτό επίπεδο χωρίζει το στηθαίο κατά την έννοια του μήκους σε δύο τμήματα, όπου το πρώτο τμήμα με διαστάσεις 0,15 μ. χ 6,76 μ. (πάχος χ μήκος) εμπίπτει στην ιδιοκτησία του ενάγοντος και το δεύτερο τμήμα με διαστάσεις 0,04 μ. χ 6,76 μ. εμπίπτει  στην ιδιοκτησία των εναγομένων.  Περαιτέρω, όπως αποδεικνύεται από τις σχετικές αεροφωτογραφίες και τη φωτοερμηνεία τους, η κατασκευή του εν λόγω στηθαίου πραγματοποιήθηκε από τον απώτερο δικαιοπάροχο των εναγομένων …….. παράλληλα με τις οικοδομικές εργασίες ανέγερσης του Α’ ορόφου, για τις οποίες είχε εκδοθεί η προαναφερθείσα υπ΄αριθμ. …./1956 οικοδομική άδεια. Τούτο διότι, παρατηρώντας στερεοσκοπικά τις υπ΄αριθμ. .. και …. αεροφωτογραφίες (έτους λήψης 1959), διαπιστώνεται ότι: α) το διώροφο πλακοσκεπές κτίσμα (Κ2) των εναγομένων στο εμπρόσθιο τμήμα του οικοπέδου τους, το οποίο απεικονίζεται στο συνημμένο στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης διάγραμμα και σημειώνεται με στοιχεία α-9-10-β-α, αναγνωρίζεται στο εν λόγω ζεύγος αεροφωτογραφιών και εφάπτεται με το ισόγειο κτίσμα (Κ1) του ενάγοντος, β) η αποθήκη (Α) στο βόρειο/βορειοδυτικό μέρος της ταράτσας του ως άνω διώροφου (Κ2), που απεικονίζεται στο συνημμένο στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης διάγραμμα, φαίνεται στις εν λόγω αεροφωτογραφίες, γ) το περιμετρικό στηθαίο (Σ) δώματος του διώροφου κτίσματος των εναγομένων, που απεικονίζεται στο συνημμένο διάγραμμα, διακρίνεται στο ως άνω ζεύγος αεροφωτογραφιών, δ) στο οπίσθιο μέρος του οικοπέδου των εναγομένων υπάρχουν συνεχόμενα ισόγεια κτίσματα (Κ3), που εφάπτονται του λιθόκτιστου τοίχου (Μ) και πέραν αυτού βρίσκεται το ισόγειο πλακοσκεπές κτίσμα (Κ1) του ενάγοντος, ε) διακρίνεται ο λιθόκτιστος τοίχος (Μ), που βρίσκεται μεταξύ των ισογείων κτισμάτων των διαδίκων. Συνεπώς εν όψει όλων των ανωτέρω, ευχερώς συνάγεται ότι κατά την κατασκευή του Α’ ορόφου από τον απώτερο δικαιοπάροχο των εναγομένων δεν τηρήθηκαν οι όροι της υπ΄αριθμ. …../1956 οικοδομικής άδειας με αποτέλεσμα ο όροφος να επεκταθεί κατά 15 εκ. εντός της ανατολικής όμορης ιδιοκτησίας του ενάγοντος. Η κρίση αυτή του Δικαστηρίου ενισχύεται από το γεγονός ότι στις υπ΄ αριθμ. … και …. αεροφωτογραφίες (έτους λήψης 1974) παρατηρούνται ακριβώς οι ίδιες κατασκευές στις ιδιοκτησίες των διαδίκων σε σχέση με τις αεροφωτογραφίες έτους λήψης 1959. Περαιτέρω, από τη στερεοσκοπική παρατήρηση των υπ΄ αριθμ. … και … (έτους λήψης 1979) αεροφωτογραφιών και των υπ΄ αριθμ. … και …. (έτους λήψης 1984) αεροφωτογραφιών  διαπιστώνεται ότι εντός της ιδιοκτησίας του ενάγοντος και σε επαφή με το κτίσμα των εναγομένων υπάρχει διώροφο κτίσμα (Κ1) και διακρίνεται το κουβούκλιο κλιμακοστασίου (Δ) και αποθήκη (Α1), που κατασκευάστηκε στην ταράτσα του διώροφου κτίσματος και η θέση και το μέγεθος των κτισμάτων αυτών ταυτίζεται με αντίστοιχα σημεία των κτισμάτων, που απεικονίζονται στο συνημμένο στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης διάγραμμα. Εξάλλου, εντός της ιδιοκτησίας διακρίνεται το διώροφο κτίσμα (Κ2) με το κτίσμα /αποθήκη (Α) στην ταράτσα αυτού καθώς και το περιμετρικό στηθαίο (Σ) ταράτσας, που παραμένει στην ίδια θέση τουλάχιστον μέχρι τη διενέργεια της πραγματογνωμοσύνης το μήνα Ιούλιο του έτους 2012, όπως διαπιστώθηκε από το διορισθέντα πραγματογνώμονα, ενώ στο βόρειο μέρος του οικοπέδου διακρίνονται ισόγεια κτίσματα (Κ3). Τέλος, ο λιθόκτιστος τοίχος επί του κοινού ορίου δεν διακρίνεται, αφού έχει ενσωματωθεί στα κτίσματα των διαδίκων. Από τη στεροσκοπική παρατήρηση των υπ΄αριθμ. .. και  … αεροφωτογραφιών έτους λήψης 1937 προκύπτει ότι υπάρχει μαντρότοιχος επί του κοινού ορίου των αρχικών οικοπέδων των απώτερων δικαιοπαρόχων των διαδίκων, που αργότερα τμήθηκαν. Επί του ως άνω μαντρότοιχου, ο οποίος υπάρχει και σήμερα, απεικονίζεται στο συνημμένο στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης διάγραμμα και εμφαίνεται και στο εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο, εφάπτεται τόσο το ισόγειο κτίσμα Κ1 του απώτερου δικαιοπαρόχου του ενάγοντος όσο και τα ισόγεια κτίσματα Κ2 και Κ3 του απώτερου δικαιοπαρόχου των εναγομένων, ενώ δεν προκύπτει ότι ο μαντρότοιχος ανήκει εξ ολοκλήρου σε κάποια από τις ιδιοκτησίες των διαδίκων. Επίσης, στις υπ΄αριθμ. .. και … αεροφωτογραφίες έτους λήψης 1953 φαίνονται τα αρχικά οικόπεδα των απώτερων δικαιοπαρόχων των διαδίκων και προκύπτει ότι, τόσο το ισόγειο κτίσμα Κ1 του απώτερου δικαιοπαρόχου του ενάγοντος, όσο και το συνεχόμενα ισόγεια κτίσματα Κ2, Κ3 και Κ3 του απώτερου δικαιοπαρόχου των εναγομένων, εφάπτονται στο μαντρότοιχο και δε διαπιστώθηκε ότι αυτός περιλαμβάνεται εξ ολοκλήρου σε κάποια από τις ιδιοκτησίες των διαδίκων. Τα οικόπεδα των διαδίκων αποτελούσαν τμήματα μεγαλυτέρων οικοπέδων και δη: α) το οικόπεδο του ενάγοντος και το οικόπεδο δυτικά προς αυτό, που απεικονίζεται στο συνημμένο στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης, αποτελούσαν το αρχικό οικόπεδο, το οποίο, όπως έχει ήδη αναφερθεί ανωτέρω, εμφαίνεται και στο εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο και περιγράφεται στο υπ΄αριθμ. …./28-7-1927 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Πειραιά . …… Στο συμβόλαιο αυτό δε γίνεται αναφορά στις πλευρικές διαστάσεις του ακινήτου παρά μόνο αναφέρονται η έκτασή του (236,25 τ.μ.), το γεγονός ότι είναι γωνιακό καθώς και τα ονόματα των όμορων ιδιοκτητών. Στα μεταγενέστερα ωστόσο συμβόλαια, που αφορούν το ακίνητο του ενάγοντος ήτοι στο υπ΄αριθμ. …/21-4-1953 προικοσύμφωνο του συμβολαιογράφου …….. και στο υπ΄ αριθμ. …/30-8-2007 αγοραπωλητήριο συμβόλαιο της συμβολαιογράφου ………, που συνιστά τον τίτλο κυριότητας του ενάγοντος, αναφέρεται ότι η νότια πλευρά προς την οδό …….. έχει μήκος 6,75 μ., όσο είναι και σήμερα. Το δε δυτικό οικόπεδο, τμήμα του αρχικού, στη συμβολή των οδών … και … περιγράφεται στο υπ΄αριθμ. …/22-2-1967 συμβόλαιο σύστασης προίκας και σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας του συμβολαιογράφου Πειραιά ….. και στην υπ΄αριθμ. ../13-12-1997 πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας της συμβολαιογράφου Πειραιά .. .-.. Στις περιγραφές αυτές αναφέρεται ότι η νότια πλευρά του οικοπέδου προς την οδό ….. έχει μήκος 7,60 μ. και ο διορισθείς πραγματογνώμονας κατά τη σχετική μέτρηση διαπίστωσε ότι το μήκος ανέρχεται σε 7,65 μ. και η διαφορά αυτή των 5 εκατοστών δεν επηρεάζει την καθορισμένη θέση του κοινού ορίου των οικοπέδων των διαδίκων. β) το οικόπεδο των εναγομένων και το οικόπεδο ανατολικά προς αυτό, αποτελούσαν το αρχικό οικόπεδο, που περιγράφεται στο υπ’ αριθμ. …./29-8-1927 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Πειραιά …….., όπου το εμβαδόν του αναφέρεται ότι ανέρχεται σε 225 τ.μ., το πρόσωπο προς την ιδιωτική οδό, που αργότερα ονομάστηκε οδός ….. ήταν 13,50 μ. και το βάθος του 16,50 μ. Σήμερα τα ακίνητα (δυτικό και ανατολικό), που προέρχονται από τον ως άνω τίτλο έχουν συνολικό μήκος επί της οδού ….. 13,80 μ. (=6,60 μ. το πρόσωπο του οικοπέδου των εναγομένων συμπεριλαμβανομένου και του τμήματος των 30 εκατοστών του λιθόκτιστου τοίχου + 7,20 μ., το πρόσωπο του ανατολικού τότε τμήματος οικοπέδου) και υπερβαίνει σημαντικά το αρχικό μήκος των 13,50 τ.μ. ήτοι κατά 30 εκατοστά μεγαλύτερο και η εδαφική λωρίδα πλάτους 15 εκ. σε όλο το μήκος της ανατολικής πλευράς του οικοπέδου των εναγομένων έχει καταληφθεί από την ανατολική όμορη ιδιοκτησία. Με βάση όλα τα ανωτέρω καθίσταται σαφές ότι το επίδικο εδαφικό τμήμα, όπως αυτό περιγράφηκε ανωτέρω, εμπίπτει εν μέρει στην αποκλειστική κυριότητα του ενάγοντος και δεν εμπίπτει εξ ολοκλήρου στην ιδιοκτησία των εναγομένων, όπως οι τελευταίοι αβασίμως διατείνονται. Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξε στην υπ΄αριθμ. …/2012 έκθεση πραγματογνωμοσύνης ο τοπογράφος μηχανικός . …, ο οποίος διορίστηκε με την υπ΄αριθμ. 4589/2011 απόφαση του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου. Ειδικότερα, εν όψει των ανωτέρω ισχυρισμών των διαδίκων και προς ασφαλή διάγνωση της διαφοράς, με την υπ΄αριθμ. 4589/2011 απόφαση του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, διατάχθηκε η διενέργεια πραγματογνωμοσύνης και διορίστηκε πραγματογνώμονας προκειμένου, αφού μεταβεί στη θέση του επιδίκου και εφαρμόσει επί του εδάφους τους τίτλους κυριότητας των διαδίκων, να αποφανθεί με έγγραφη αιτιολογημένη έκθεσή του, η οποία θα συνοδεύεται από έκθεση φωτοερμηνείας των προσκομιζομένων από τους διαδίκους αεροφωτογραφιών (σε περίπτωση, που δεν έχει τη δυνατότητα φωτοερμηνείας, θα πρέπει να απευθυνθεί σε ειδικό φωτοερμηνευτή) και από λεπτομερές κατά το δυνατόν τοπογραφικό διάγραμμα απεικονίζον τις ιδιοκτησίες των διαδίκων αν το επίδικο ήτοι ‘’τοιχίο (στηθαίο) πλάτους 0,15 μέτρων και ύψους 0,60 μέτρων, που βρίσκεται επί της οροφής του Α’ ορόφου παρά το κοινό όριο (χώρισμα) των ταρατσών των οικιών των διαδίκων και εκτείνεται κατά μήκος της ανατολικής πλευράς της οικίας του ενάγοντος (που βρίσκεται επί της οδού …. … στον Κορυδαλλό Αττικής και φέρει ΚΑΕΚ ……), και της δυτικής πλευράς της όμορης ιδιοκτησίας των εναγομένων (που φέρει ΚΑΕΚ …….) περιλαμβάνεται (εν όλω ή εν μέρει) στον τίτλο κυριότητας του ενάγοντος αποτελώντας προέκταση του τοιχίου της υφισταμένης οικίας του. Ο ανωτέρω πραγματογνώμονας απεφάνθη αιτιολογημένα σχετικά με το κοινό όριο των οικοπέδων των διαδίκων ότι το τμήμα του επιδίκου στηθαίου διαστάσεων 6,76 μ. χ 0,15 μ. και επιφάνειας 1,01 τ.μ. εμπίπτει στην ιδιοκτησία του ενάγοντος ενώ το υπόλοιπο τμήμα του διαστάσεων 6,76 μ. χ 0,04 μ. και επιφάνειας 0,27 τ.μ. εμπίπτει στην ιδιοκτησία των εναγομένων.  Περαιτέρω όταν ο ενάγων μετά την κτήση της κυριότητας της οικίας του προέβη σε επισκευές επί του επιδίκου στηθαίου, όπως αυτό προσδιορίστηκε ανωτέρω, π.χ. αντικατάσταση παλαιού σωλήνα ύδρευσης και επένδυση του νέου με μόνωση, οι εναγόμενοι δημιουργούσαν διαρκώς επεισόδια σε βάρος του ενάγοντος και των τεχνικών, που είχαν επιληφθεί, χωρίς να αρκούνται σε λεκτική αντιπαράθεση αλλά προέβαιναν και σε αξιόποινες πράξεις, όπως απειλές, εξυβρίσεις και φθορές ξένης ιδιοκτησίας, με αποτέλεσμα τη διακοπή των εργασιών, την κλήση της αστυνομικής δύναμης κλπ. Οι διαταρακτικές αυτές ενέργειες των εναγομένων παρεμπόδισαν τον ενάγοντα στην απόλαυση του δικαιώματος της κυριότητάς του επί του επιδίκου στηθαίου και υπάρχει βάσιμος κίνδυνος επανάληψής τους στο μέλλον εν όψει της σφοδρής αντιδικίας των διαδίκων, καθώς, κάθε φορά που ο ενάγων θα επιχειρεί κάποια ενέργεια επί του στηθαίου, κατά το μέρος που αυτό εμπίπτει στη δική του κυριότητα, π.χ. πράξεις συντήρησης, επισκευές κ.λπ., κρίνεται ότι οι εναγόμενοι θα επαναλάβουν την ίδια διαταρακτική συμπεριφορά. Εξάλλου, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι, στις 18-2-2008, οι δεύτερος και τρίτη των εναγομένων μετά από επεισόδιο, που έλαβε χώρα μεταξύ των διαδίκων με αφορμή την τοποθέτηση νέου σωλήνα ύδρευσης, εκμεταλλευόμενοι την απουσία του ενάγοντος στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής, στο οποίο πήγε για να εκφράσει παράπονα σε βάρος τους, ενεργώντας με δόλο κατέστρεψαν κάνοντας χρήση αιχμηρού αντικειμένου τη μόνωση του νέου σωλήνα, που είχε τοποθετηθεί στη θέση του παλαιού. Για την αντικατάσταση της μόνωσης ο ενάγων δαπάνησε το ποσό των 35 ευρώ (βλ. προσκ. την υπ΄αριθμ. ../19-2-2008 απόδειξη παροχής υπηρεσιών του τεχνίτη …….), κατά το οποίο υπέστη ζημία και οι ως άνω εναγόμενοι είναι υποχρεωμένοι να την αποκαταστήσουν. Εξάλλου, στις 19-2-2008, κατά τη διάρκεια νέου επεισοδίου μεταξύ των διαδίκων με αφορμή τις εργασίες τοποθέτησης νέας μόνωσης στο σωλήνα ύδρευσης, η τρίτη εναγομένη ενεργώντας δολίως και κάνοντας χρήση τσιμεντόλιθου έσπασε τον υαλοπίνακα της πόρτας της ταράτσας του ενάγοντος και για την αντικατάστασή του απαιτήθηκε το ποσό των 60 ευρώ (βλ. προσκ. την υπ΄αριθμ. …./22-2-2008 απόδειξη ταμειακής μηχανής του . ….). Κατά το ποσό αυτό ο ενάγων υπέστη ζημία και η τρίτη εναγομένη είναι υποχρεωμένη να την αποκαταστήσει. Αντιθέτως, το αίτημα της αγωγής να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν εις ολόκληρον στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 1.201,90 ευρώ, που αφορά τις δαπάνες αποκατάστασης των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση σε εκτέλεση της υπ΄αριθμ. 25/2008 απόφασης του Ειρηνοδικείου Νίκαιας (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), πρέπει να απορριφθεί. Τούτο διότι η εν λόγω απόφαση, με την οποία έγινε δεκτή ως κατ΄ ουσία βάσιμη αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων του τότε αιτούντος και ήδη εκκαλούντος-ενάγοντος, εξαφανίστηκε μετά την άσκηση έφεσης με την υπ΄αριθμ. 2119/2010 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά και η αίτηση απορρίφθηκε ως κατ΄ουσία αβάσιμη. Συνεπώς, δεν υφίσταται νόμιμη αιτία για αυτή τη δαπάνη αποκατάστασης. Τέλος, ως προς το σωρευθέν αίτημα περί επιδίκασης χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, που υπέστη ο ενάγων λόγω διάπραξης σε βάρος του από την πλευρά των αντιδίκων του των αξιοποίνων πράξεων της εξύβρισης, της απειλής, της διατάραξης οικιακής ειρήνης και της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας πρέπει να σημειωθούν τα ακόλουθα: ο ενάγων μετά την άσκηση της υπό κρίση αγωγής άσκησε κατά των εναγομένων ενώπιον του Ειρηνοδικείου Νικαίας την από 11-10-2013 και με αριθμό πράξης κατάθεσης ……. αγωγή, με την οποία ζήτησε την επιδίκαση  χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, που υπέστη ο ενάγων λόγω διάπραξης σε βάρος του από την πλευρά των αντιδίκων του μεταξύ άλλων και των αξιοποίνων πράξεων της εξύβρισης, της απειλής, της διατάραξης οικιακής ειρήνης και της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας, στην ιστορική βάση δε της αγωγής αυτής περιελήφθησαν τα ίδια ακριβώς περιστατικά, που διαλαμβάνονται και στο δικόγραφο της υπό κρίση αγωγής. Επί της δεύτερης αυτής αγωγής εκδόθηκε ερήμην των εναγομένων η υπ΄αριθμ. 125/24-11-2014 απόφαση του Ειρηνοδικείου Νικαίας, με την οποία η αγωγή έγινε εν μέρει μόνο δεκτή ως κατ΄ ουσία βάσιμη και υποχρεώθηκαν οι μεν …… και …… να καταβάλουν στον ενάγοντα ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των 8.000 ευρώ η κάθε μία, ο δε ….. να καταβάλει στον ενάγοντα για τον ίδιο λόγο το ποσό των 4.000 ευρώ. Από τα στοιχεία της δικογραφίας δεν προκύπτει, αν κατά της ως άνω απόφασης του Ειρηνοδικείου Νικαίας ασκήθηκε έφεση ή αν αυτή έχει καταστεί τελεσίδικη, δοθέντος ότι η εκκρεμοδικία λήγει με την έκδοση της οριστικής απόφασης και αναβιώνει με την άσκηση τακτικών ενδίκων μέσων (ΑΠ 88/2015 ΤΝΠ ΔΣΑ, ΑΠ 1048/2009 ΕΠολΔ 2010 439, ΑΠ 929/2006 ΝοΒ 2007 2129, ΑΠ 436/2003 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Επομένως, θα πρέπει, κατ΄ εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 249 ΚΠολΔ, η οποία εφαρμόζεται και κατά τη διαδικασία ενώπιον του Εφετείου και έχει θεσπισθεί προς αποφυγή έκδοσης αντιφατικών αποφάσεων και προς εναρμόνιση της δικαστικής κρίσης, σχετικά με το ίδιο ζήτημα ή από άλλο λόγο, ώστε να επιτευχθεί η ορθή εκτίμηση της διαφοράς εκεί όπου δε βοηθάει η ένσταση της εκκρεμοδικίας, πρέπει να ανασταλεί αυτεπαγγέλτως η συζήτηση της αγωγής κατά το αίτημα επιδίκασης χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, έως την τελεσίδικη περάτωση της δίκης, που ανοίχθηκε με την άσκηση της υπ΄ αριθμ. πράξης κατάθεσης ……. αγωγής ενώπιον του Ειρηνοδικείου Νικαίας, προκειμένου να αποφευχθεί η ενδεχόμενη έκδοση αντιφατικών αποφάσεων επί του ιδίου ζητήματος, να επιτευχθεί η ασφαλέστερη διάγνωση της διαφοράς και εντεύθεν να διασφαλισθεί το κύρος της δικαιοσύνης (για το ότι παρά τη γραμματική διατύπωση της ανωτέρω διάταξης, η οποία αναφέρεται σε αναβολή της συζήτησης, πρόκειται περί αναστολής της δίκης βλ. ΑΠ 263/2008 ΕφΑΔ 2009. 72, ΑΠ 1279/2007 ΤΝΠ ΔΣΑ, ΑΠ 729/2006 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

Με βάση όλα τα ανωτέρω το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο απέρριψε την αγωγή ως κατ΄ ουσία αβάσιμη, έσφαλε περί την εκτίμηση των αποδείξεων, που προσκομίστηκαν ενώπιόν του και περί την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου. Για το λόγο αυτό πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση έφεση, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση, να κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο, να δικαστεί στην ουσία της και, αφού ανασταλεί η συζήτηση της αγωγής ως προς το αίτημα επιδίκασης χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, να γίνει εν μέρει μόνο δεκτή η αγωγή ως κατ΄ ουσία βάσιμη. Ειδικότερα πρέπει να αναγνωριστεί ο ενάγων αποκλειστικός κύριος του τμήματος του επιδίκου στηθαίου διαστάσεων 6,76 μ. χ 0,15 μ. και επιφάνειας 1,01 τ.μ., όπως αυτό προσδιορίζεται ειδικότερα στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης, να  υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να παύσουν να διαταράσσουν τον ενάγοντα στην άσκηση των δικαιωμάτων κυριότητάς του επί του ως άνω στηθαίου, να απειληθεί σε βάρος τους χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση σε περίπτωση μη συμμόρφωσης τους και να υποχρεωθούν να καταβάλουν στον ενάγοντα η μεν τρίτη εναγομένη το ποσό των 60 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής, οι δε δεύτερος και τρίτη των εναγομένων εις ολόκληρον το ποσό των 35 ευρώ επίσης με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής. Τέλος, πρέπει οι εναγόμενοι να καταδικαστούν στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας αναλόγου της έκτασης της ήττας τους (άρθρ. 178§1, 183 ΚΠολΔ), συμπεριλαμβανομένης της αμοιβής του διορισθέντος πραγματογνώμονα (βλ. προσκ. τις σχετικές αποδείξεις), να διαταχθεί η επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου ποσού 150 ευρώ στον καταθέσαντα εκκαλούντα-ενάγοντα (άρθρ. 495§3 ΚΠολΔ) και να οριστεί το προκαταβλητέο παράβολο ερημοδικίας (άρθρ. 505§2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει ερήμην των εφεσιβλήτων.

Ορίζει παράβολο ερημοδικίας το ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.

Δέχεται  τυπικά και ουσιαστικά την έφεση .

Εξαφανίζει την υπ΄αριθμ. 1229/2017 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (τακτική διαδικασία).

Kρατεί την υπόθεση.

Δικάζει επί της ουσίας.

Αναστέλλει τη συζήτηση της αγωγής κατά το αίτημα επιδίκασης χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, έως την τελεσίδικη περάτωση της δίκης, που ανοίχθηκε με την άσκηση της υπ΄ αριθμ. πράξης κατάθεσης ………. αγωγής ενώπιον του Ειρηνοδικείου Νικαίας.

Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.

Δέχεται εν μέρει μόνο την αγωγή.

Αναγνωρίζει τον ενάγοντα αποκλειστικά κύριο του τμήματος του επιδίκου στηθαίου διαστάσεων 6,76 μ. χ 0,15 μ. και επιφάνειας 1,01 τ.μ., όπως αυτό προσδιορίζεται ειδικότερα στην έκθεση πραγματο-γνωμοσύνης.

Υποχρεώνει τους εναγομένους να μη διαταράσσουν τον ενάγοντα στην άσκηση των δικαιωμάτων κυριότητάς του επί του ως άνω περιγραφέντος στηθαίου.

Απειλεί σε βάρος καθένα από τους εναγομένους χρηματική ποινή διακοσίων (200) ευρώ και προσωπική κράτηση διάρκειας ενός μήνα για κάθε περίπτωση μη συμμόρφωσής τους με την ως άνω διάταξη.

Υποχρεώνει την τρίτη εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 60 (εξήντα) ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής,

Υποχρεώνει τους δεύτερο και τρίτη των εναγομένων να καταβάλουν εις ολόκληρον στον ενάγοντα το ποσό των 35 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής.

Καταδικάζει τους εναγομένους στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, το ύψος των οποίων καθορίζει στο ποσό των τεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων (4.500) ευρώ.

Διατάσσει την επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου ποσού εκατόν πενήντα (150) ευρώ στον καταθέσαντα εκκαλούντα.

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις  17 Μαΐου 2018 και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του χωρίς την παρουσία των διαδίκων ή των πληρεξουσίων δικηγόρων τους  στις   9    Ιουλίου 2018.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                  Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ