ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙKΑΣΙΑ
Αριθμός Απόφασης: 337/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Ιωάννη Γερωνυμάκη, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και τη Γραμματέα Γ.Λ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τη διάταξη του άρθρου 478 του ΚΠολΔ, σύμφωνα με την οποία η αγωγή διανομής απευθύνεται κατά όλων των κοινωνών αλλιώς απορρίπτεται ως απαράδεκτη, συνάγεται ότι μεταξύ των διαδίκων – συνιδιοκτητών δημιουργείται δεσμός αναγκαστικής ομοδικίας κατ’ άρθρο 76 παρ. 1 του ΚΠολΔ, διότι η διαφορά επιδέχεται ενιαία μόνο ρύθμιση. Εξάλλου από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 76 παρ. 1 και 4, 89 εδ. β΄, 491 παρ. 1 και 2 και 517 εδ. β΄ του ΚΠολΔ συνάγεται ότι στη δίκη διανομής προσεπικαλούνται υποχρεωτικά, με επιμέλεια εκείνου που επισπεύδει τη συζήτηση, (μεταξύ άλλων και) όσοι έχουν επιβάλει συντηρητική ή αναγκαστική κατάσχεση στη μερίδα κάποιου από τους κοινωνούς. Αν δεν έγινε η προσεπίκληση, το δικαστήριο, ενεργώντας και αυτεπαγγέλτως, αναβάλλει τη συζήτηση και ορίζει προθεσμία μέσα στην οποία πρέπει να προσεπικληθεί εκείνος που έχει δικαίωμα υποθήκης. Η επίδοση της προσεπίκλησης έχει τα αποτελέσματα της ασκήσεως της αγωγής και προσδίδει στον δανειστή που έχει επιβάλει την κατάσχεση την ιδιότητα του διαδίκου, ακόμη και αν αυτός δεν θελήσει να ασκήσει παρέμβαση στην ανοιγείσα δίκη. Το γεγονός ότι η δίκη της διανομής δεν είναι εφικτό να διεξαχθεί χωρίς την προσεπίκληση του δανειστή, καθιδρύει μεταξύ αυτού και των κοινωνών δεσμό αναγκαστικής ομοδικίας (ΕφΠατρων 33/2017 ΝΟΜΟΣ, ΕφΛαρ 43/2015 ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ 2015, 696, ΕφΠειρ 58/2014 ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω από τις διατάξεις του άρθρου 271 παρ. 1 και 2 του ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 524 παρ. 1 εδ. α΄ του ΚΠολΔ, συνάγεται ότι αν κάποιος από τους διαδίκους δεν εμφανιστεί κατά τη συζήτηση της εφέσεως ή εμφανιστεί και δεν λάβει μέρος με τον τρόπο που ορίζει ο νόμος, το Δικαστήριο εξετάζει αυτεπαγγέλτως ποιος επισπεύδει τη συζήτηση. Αν την επισπεύδει ο απολειπόμενος διάδικος, η υπόθεση συζητείται σαν να ήταν παρόντες οι διάδικοι, αν όμως την επισπεύδει ο αντίδικός του, τότε ερευνάται αν ο απολειπόμενος διάδικος, ή ο μη παριστάμενος με τον τρόπο που ορίζει ο νόμος, κλητεύθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα. Αν η κλήση για τη συζήτηση δεν επιδόθηκε ή επιδόθηκε αλλά όχι νόμιμα, το Δικαστήριο κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση. Ειδικότερα σε έφεση σε δίκη διανομής επιβάλλεται, σύμφωνα με τα άρθρα 76 παρ. 3 και 110 του ΚΠολΔ, είτε ο εκκαλών είτε ο επισπεύδων τη συζήτηση εφεσίβλητος να καλεί όλους τους ομόδικους δηλαδή όλους τους κοινωνούς καθώς και το δανειστή που προσεπικλήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 491 παρ. 1 του ΚΠολΔ, διότι στην περίπτωση αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ο απολειπόμενος διάδικος εκπροσωπείται από τους λοιπούς αναγκαίους ομόδικούς του. Αν δεν κληθεί ή δεν κληθεί νόμιμα και εμπρόθεσμα ο αναγκαστικός ομόδικος στη συζήτηση της έφεσης, αυτή κηρύσσεται σύμφωνα με τα άρθρα 524 και 271 του ΚΠολΔ, απαράδεκτη ως προς όλους τους διαδίκους, ακόμη και μετά από αυτεπάγγελτη έρευνα του δικαστηρίου, διότι η κλήτευση αυτή ανάγεται στην προδικασία (ΑΠ 1552/2007 ΕλΔνη 50, 764, ΑΠ 1518/2005 ΕλΔνη 47, 134, ΑΠ 1171/2001 ΕλΔνη 43, 440). Τέλος κατά το άρθρο 135 παρ. 1 του ΚΠολΔ, αν είναι άγνωστος ο τόπος ή η ακριβής διεύθυνση διαμονής εκείνου προς τον οποίο πρέπει να γίνει η επίδοση, εφαρμόζονται οι διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 134 και συγχρόνως δημοσιεύεται σε δύο ημερήσιες εφημερίδες, από τις οποίες η μία πρέπει να εκδίδεται στην Αθήνα και η άλλη στην έδρα του δικαστηρίου, διαφορετικά και η άλλη πρέπει να εκδίδεται στην Αθήνα, ύστερα από υπόδειξη του Εισαγγελέα στον οποίο γίνεται η επίδοση, περίληψη του δικογράφου που κοινοποιήθηκε. Κατά δε το άρθρο 134 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα, η επίδοση γίνεται προς τον εισαγγελέα του δικαστηρίου στον οποίο εκκρεμεί ή πρόκειται να εισαχθεί η δίκη ή σε αυτό που εξέδωσε την επιδιδόμενη απόφαση και για δίκες στο Ειρηνοδικείο, στον Εισαγγελέα του Πρωτοδικείου, στην περιφέρεια του οποίου υπάγεται το Ειρηνοδικείο. Όπως προκύπτει από τις άνω διατάξεις, η επίδοση της εφέσεως και της κλήσεως για συζήτηση, για άγνωστης διαμονής εφεσίβλητο, γίνεται προς τον Εισαγγελέα του Εφετείου στο οποίο εκκρεμεί ή πρόκειται να εισαχθεί η έφεση (σχετ. ΑΠ 2085/2014 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 253/2014 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 417/2002 ΝΟΜΟΣ).
Στην προκείμενη περίπτωση ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ασκήθηκαν α) η από 30/11/2006 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……/2006 αγωγή της ………. κατά του αδελφού της, ………. (ήδη τρίτου των εφεσίβλητων), με την οποία η ενάγουσα ζητούσε τη δια πλειστηριασμού διανομή του περιγραφόμενου στην αγωγή κοινού ακινήτου, β) η από 12/3/2008 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …./2008 προσεπίκληση των εξ αδιαθέτων κληρονόμων της αποβιώσασας την 9/8/2007 αρχικής ενάγουσας, …….., συζύγου της, ………., τέκνα της, ήδη πρώτου και δεύτερης των εφεσίβλητων, με την οποία προσεπικάλεσαν τη Δ.Ο.Υ ΦΑΒΕ Αθηνών να παρέμβει, διότι έχει επιβάλει αναγκαστική κατάσχεση σε βάρος του ποσοστού συγκυριότητας του εναγόμενου και ήδη τρίτου εφεσίβλητου, …….. και γ) η από 7/1/2009 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……./2009 αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση του Ελληνικού Δημοσίου (ήδη εκκαλούντος), εκπροσωπούμενο από τον Προϊστάμενο της ανωτέρω Δ.Ο.Υ. Επί των ανωτέρω το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 537/2011 οριστική απόφαση του με την οποία δέχθηκε την αγωγή και διέταξε τη λύση της κοινωνίας και την πώληση του κοινού ακινήτου με πλειστηριασμό. Κατά της απόφασης αυτής το εκκαλούν Ελληνικό Δημόσιο παραπονιέται με την υπό κρίση έφεση για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να γίνει δεκτή η έφεσή του ώστε να εξαφανιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να απορριφθεί η αγωγή.
Από τα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Εφετείου αυτού προκύπτει ότι ο τρίτος εφεσίβλητος, κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά του πινακίου δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, ούτε κατέθεσε έγγραφη δήλωση, κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ. Όπως περαιτέρω προκύπτει από την υπ’ αριθμ. ……../19.5.2016 έκθεση επίδοσης του αρμοδίου δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών, ……, τη συζήτηση της έφεσης επισπεύδουν οι δυο πρώτοι των εφεσίβλητων, οι οποίοι είναι οι μοναδικοί εξ αδιαθέτου κληρονόμοι της αρχικώς ενάγουσας μητέρας τους, μετά το θάνατο και του πάτερα τους την 12/5/2008 και κλήτευσαν τον τρίτο αυτών ως αγνώστου διαμονής με την επίδοση αντιγράφου της ένδικης έφεσης και κλήσης προς εμφάνιση για τη δικάσιμο της 2/2/2017, οπότε η συζήτηση της υπόθεσης αναβλήθηκε για τη σημερινή δικάσιμο, στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιώς αντί στον Εισαγγελέα Εφετών Πειραιώς [προσάγονται επίσης τα φύλλα των εκδιδομένων στην Αθήνα ημερησίων εφημερίδων «…….» (υπ’ αριθμ. …/24.5.2016) και «…..» (υπ’ αριθμ. …./24.5.2016), στα οποία, κατ’ εντολή της Εισαγγελέως Πρωτοδικών Πειραιώς, δημοσιεύθηκαν περιλήψεις του δικογράφου της ένδικης έφεσης]. Με βάση τα ανωτέρω, εφόσον, κατά τα προκύπτοντα από το συνδυασμό των διατάξεων των ανωτέρω άρθρων και του άρθρου 226 παρ. 4 του ΚΠολΔ, ο φερόμενος ως αγνώστου διαμονής ως άνω τρίτος εφεσίβλητος δεν είχε κλητευθεί νομίμως κατά τη δικάσιμο της 2/2/2017, δεν αποδεικνύεται και κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας νέα μετ’ αναβολή δικάσιμο νόμιμη κλήτευσή του από τους επισπεύδοντες τη συζήτηση πρώτο και δεύτερο των εφεσίβλητων και πρέπει η συζήτηση της έφεσης να κηρυχθεί απαράδεκτη ως προς τον τρίτο των εφεσίβλητων. Πλην όμως, ενόψει του ότι οι εφεσίβλητοι συνδέονται σύμφωνα με τα ανωτέρω με το δεσμό της αναγκαστικής ομοδικίας όπως και αυτοί με το εκκαλούν, πρέπει να κηρυχθεί αυτεπαγγέλτως απαράδεκτη η συζήτηση της ένδικης εφέσεως ως προς όλους τους διαδίκους.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΚΗΡΥΣΣΕΙ απαράδεκτη τη συζήτηση της από 17/4/2012 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../19.4.2012 έφεσης του Ελληνικού Δημοσίου κατά της υπ’ αριθμ. 537/2011 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, την 5 Ιουνίου 2018.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ