Αριθμός 325/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Χρυσούλα Πλατιά, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Δ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με τη διάταξη του άρθρου 524 παρ. 3 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 άρθρο τρίτο του Ν. 4335/2015 (και ισχύει κατά το χρόνο άσκησης της ένδικης έφεσης, ήτοι μετά την 1-1-2016) ορίζεται ότι «Σε περίπτωση ερημοδικίας του εκκαλούντος η έφεση απορρίπτεται. Το ίδιο ισχύει σε περίπτωση ερημοδικίας του εφεσιβλήτου ως προς την αντέφεση». Με την ανωτέρω διάταξη, η οποία (όπως και υπό την προηγούμενη διατύπωσή της) ισχύει και για τις ειδικές διαδικασίες (ΑΠ 574/2016, ΑΠ 187/2012, ΕφΠειρ 593/2015, ΕφΠειρ 334/2015 δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), καταργήθηκε η επελθούσα με το άρθρο 44 παρ. 1 του Ν. 3994/2001 τροποποίηση του άρθρου 524 παρ. 3 ΚΠολΔ, κατά την οποία, επί ερημοδικίας του εκκαλούντος, εφαρμόζονται ως προς την έφεση οι διατάξεις για την ερημοδικία του ενάγοντος (βλ. Ε. Μπαλογιάννη σε Χ. Απαλλαγάκη, ΕρμΚΠολΔ, έκδ. 2017, τόμ. 1ος, άρθρο 524, αρ. 9, σελ. 1342). Προκειμένου δε να υφίσταται ερημοδικία, θα πρέπει προηγουμένως να διαπιστωθεί ποιος επισπεύδει τη συζήτηση και εάν προηγήθηκε έγκυρη και νόμιμη κλήτευση του εκκαλούντος (άρθρο 271 ΚΠολΔ, στο οποίο παραπέμπει η διάταξη του άρθρου 524 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα). Δηλαδή, πρέπει να προηγηθεί η διακρίβωση από το Δικαστήριο για το ποιος από τους διαδίκους επισπεύδει τη συζήτηση, γιατί αν επισπεύδων είναι ο απολειπόμενος διάδικος, τότε δεν απαιτείται κλήτευσή του, ενώ αντίθετα απαιτείται τέτοια κλήτευση, όταν τη συζήτηση επισπεύδει ο παριστάμενος διάδικος. Και εάν μεν ο εκκαλών δεν κλητεύθηκε ή δεν κλητεύθηκε νομίμως ή εμπροθέσμως για να παραστεί κατά τη συζήτηση της έφεσης, το Δικαστήριο κηρύσσει τη συζήτηση απαράδεκτη, αν δε αντιθέτως επισπεύδει αυτός (εκκαλών) τη συζήτηση ή κλητεύθηκε νομίμως και εμπροθέσμως από τον εφεσίβλητο να παραστεί σε αυτήν, η έφεση απορρίπτεται. Η απόρριψη δε αυτή είναι πάντοτε κατ’ ουσίαν (ως ανυποστήρικτη) και όχι κατά τους τύπους (βλ. Ν. Νίκα, Εγχειρίδιο Πολιτικής Δικονομίας έκδ. 2016, παρ. 114, σελ. 829, αρ. 23), γιατί, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη σχετικού αιτήματος του εφεσίβλητου, ο εκκαλών με την απουσία του ή τη μη προσήκουσα παράστασή του, θεωρείται ότι παραιτείται από την έφεση και αποδέχεται την πρωτόδικη απόφαση (ΑΠ 60/2017, ΑΠ 268/2016, ΑΠ 355/2016, ΑΠ 361/2011, ΕφΠειρ 90/2016, ΕφΠειρ 102/2016, ΕφΠατρ 62/2017 δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Στην προκείμενη περίπτωση εισάγεται προς συζήτηση η από 29.7.2016 (με αριθ. έκθ. κατάθ. ……../4.8.2016) έφεση της εναγόμενης εταιρίας με την επωνυμία «……….», στρεφόμενη κατά της υπ’ αριθ. 111/2016 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρα 664 έως 676 ΚΠολΔ) και δέχθηκε εν μέρει την από 6.4.2015 (με αριθ. έκθ κατάθ. ……/2015) αγωγή (από εργατικές απαιτήσεις) του ενάγοντος ………. (ήδη εφεσίβλητου) κατά της ως άνω εναγόμενης εργοδότριας (ήδη εκκαλούσας). Κατά την εκφώνηση της υπόθεσης, από την Δικαστή του παρόντος Δικαστηρίου δημοσίως στο ακροατήριό του, κατά την αναφερόμενη στην αρχή της απόφασης δικάσιμο (της 15.2.2018), από τη σειρά του οικείου πινακίου, η εκκαλούσα δεν εμφανίσθηκε ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο. Η δε συζήτηση της έφεσης επισπεύδεται από τον εφεσίβλητο, όπως προκύπτει από την προσκομιζόμενη, με επίκληση απ’ αυτόν, με αριθμό ……. έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών, ……….. Ειδικότερα, από την έκθεση αυτή προκύπτει ότι ακριβές αντίγραφο της ως άνω έφεσης με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για την αρχικώς ορισθείσα, με επιμέλεια του εφεσίβλητου, δικάσιμο της 2.3.2017, επιδόθηκε νομίμως και εμπροθέσμως στην εκκαλούσα-εναγόμενη εταιρία (άρθρα 129 και 128 παρ. 4 ΚΠολΔ). Κατά την ανωτέρω δικάσιμο, όπως προκύπτει από το υπάρχον στη δικογραφία ακριβές αντίγραφο της σχετικής σελίδας του πινακίου της δικασίμου αυτής, η συζήτηση της υπόθεσης αναβλήθηκε, παρισταμένων των διαδίκων, για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης, δικάσιμο της 15.2.2018, κατά την οποία, όμως, η εκκαλούσα δεν εμφανίσθηκε, όπως προαναφέρθηκε. Συνεπώς, δεδομένου ότι, κατά τη διάταξη του άρθρου 226 παρ. 4 ΚΠολΔ που ισχύει και επί των ενδίκων μέσων κατ’ άρθρο 498 παρ. 2 εδ. β΄ ΚΠολΔ, η εξ αναβολής αναγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο επέχει θέση κλήτευσης όλων των διαδίκων (ΑΠ 38/2017, 41/2017, 400/2017, 357/2016, ΕφΠειρ 138/2016, ΕφΠατρ 72/2017 δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), πρέπει η εκκαλούσα να δικασθεί ερήμην. Συνακόλουθα, σύμφωνα με την αναφερόμενη στη νομική σκέψη της παρούσας διάταξη του άρθρου 524 παρ. 3 ΚΠολΔ (όπως τροποποιηθείσα ισχύει κατά το χρόνο άσκησης της ένδικης έφεσης, ήτοι μετά την 1.1.2016 – βλ. την μεταβατική διάταξη του άρθρου ένατου παρ. 2 του Ν. 4335/2015, κατά την οποία οι διατάξεις του νόμου αυτού για τα ένδικα μέσα τυγχάνουν εφαρμογής για τα κατατιθέμενα από την 1-1-2016 ένδικα μέσα), πρέπει να απορριφθεί, ως ανυποστήρικτη, η κρινόμενη έφεση της ως άνω εκκαλούσας. Επίσης, η εκκαλούσα, λόγω της ήττας της, πρέπει να καταδικασθεί στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του εφεσίβλητου, για τον παρόντα δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή του σχετικού νόμιμου αιτήματός του (άρθρα 176, 183 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ορίζεται στο διατακτικό. Τέλος, για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας απόφασης από την εκκαλούσα, που δικάζεται ερήμην, πρέπει να ορισθεί το κατά νόμο παράβολο (άρθρα 501, 502 παρ. 1 και 505 παρ. 2 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην της εκκαλούσας.
Ορίζει, για την περίπτωση άσκησης από την εκκαλούσα ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας απόφασης, παράβολο εκ ποσού διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.
Απορρίπτει την από 29.7.2016 (με αριθ. έκθ. κατάθ. ……/2016) έφεση της εταιρίας με την επωνυμία «…….» κατά της υπ’ αριθ. 111/2016 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών.
Καταδικάζει την εκκαλούσα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του εφεσίβλητου, για τον παρόντα δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 31 Μαΐου 2018 χωρίς την παρουσία των διαδίκων και του πληρεξούσιου δικηγόρου του εφεσίβλητου.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ