Αριθμός 343/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Παρασκευή Μπερσή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Γ.Λ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Το άρθρο 315 ΚΠολΔ ορίζει ότι, αν από παραδρομή κατά τη σύνταξη της απόφασης περιέχονται γραφικά ή λογιστικά λάθη, ή το διατακτικό της διατυπώθηκε κατά τρόπο ελλιπή ή ανακριβώς, το δικαστήριο που την έχει εκδώσει μπορεί, αν το ζητήσει κάποιος διάδικος, ή και αυτεπαγγέλτως να τη διορθώσει με νέα απόφαση του. Από τη διάταξη αυτή, η οποία ως εξαιρετική υπηρετεί στα πλαίσια της επιταγής για ασφάλεια δικαίου τον κύριο σκοπό της δίκης που είναι η δικαιοσύνη, συνάγεται ότι μπορεί να γίνει διόρθωση των σφαλμάτων της απόφασης, που οφείλονται σε ασυμφωνία αυτών που ήθελε το δικαστήριο και εκείνων που έχουν διατυπωθεί στην απόφαση, έστω και αν από τη διόρθωση της ανακρίβειας της διατύπωσης επέρχεται μεταβολή στο διατακτικό, αφού η μεταβολή αυτή, η οποία, επιτρεπόμενη από το νόμο, δεν ανατρέπει αλλά ορθώς διατυπώνει την αληθή δικαιοδοτική βούληση, δεν αποτελεί παραβίαση του δεδικασμένου. Η δε παραδρομή, ή ακούσια πλημμέλεια, στην οποία οφείλονται τα λάθη, αρκεί να προκύπτει από την όλη διάρθρωση της απόφασης και των συμβάντων κατά τη σύνταξή της. Αντίθετα, διόρθωση δεν επιτρέπεται όταν τα σφάλματα που αποδίδονται στην απόφαση αναφέρονται στην ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής διάταξης ή στην εκτίμηση των αποδείξεων, δηλαδή η διόρθωση δεν μπορεί να αλλοιώνει την έννοια της απόφασης, ούτε να σχετίζεται με την ουσία της υπόθεσης, ούτε να οδηγεί σε επανεκτίμηση των αποδείξεων ή της ουσίας της υπόθεσης. Σκοπείται δηλαδή η αποσαφήνιση της διατύπωσής της και η αποτύπωση του αληθούς περιεχομένου της, χωρίς να αλλοιώνεται η έννοια της ούτε να προσβάλλεται το δεδικασμένο που απορρέει από αυτήν, (ΑΠ 1259/2002, Δνη 2003.130, ΑΠ 5/1992, ΝοΒ 40.708, ΑΠ 1132/1980, ΝοΒ 1981.520, ΕφΠειρ 59/2014, ΕφΚρ 199/2012, ΝΟΜΟΣ). Η συζήτηση για τη διόρθωση της απόφασης γίνεται με την ίδια διαδικασία που εκδόθηκε η απόφαση που διορθώνεται, με κλήση όλων των διαδίκων που αναφέρονται στην απόφαση, τουλάχιστον οκτώ (8) ημέρες πριν από τη συζήτηση, (318 παρ. 1 ΚΠολΔ), ανεξαρτήτως της διαδικασίας με την οποία εκδόθηκε η απόφαση που διορθώνεται.
Στην προκειμένη περίπτωση, με την υπ’ αριθ. κατάθ. ………/20.4.2018 αίτηση – πράξη, ζητείται οίκοθεν η διόρθωση -συμπλήρωση της υπ’ αριθ. 38/2017 οριστικής απόφασης του Δικαστηρίου τούτου (Τακτικής Διαδικασίας), κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα σε αυτήν. Με το περιεχόμενο αυτό, η κρινόμενη αίτηση αρμοδίως και παραδεκτώς εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, που είναι το Δικαστήριο που εξέδωσε τη διορθούμενη απόφαση, (άρθρα 317 παρ. 1 και 3, 318 παρ. 1 ΚΠολΔ), είναι δε νόμιμη, στηριζόμενη στις προαναφερθείσες διατάξεις και σε αυτήν του άρθρου 524 παρ. 1 ΚΠολΔ και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ουσίαν, ερήμην των διαδίκων, οι οποίοι αν και κλήθηκαν νόμιμα και εμπρόθεσμα, (βλ. από 7.5.2018 εκθέσεις επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή του Εφετείου Πειραιώς …….., δεν εμφανίστηκαν, ούτε οι ίδιοι, ούτε οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους κατά τη σημερινή δικάσιμο, (318 παρ. 2 ΚΠολΔ). Από την εκτίμηση των εγγράφων που τέθηκαν οίκοθεν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου και ειδικότερα από το περιεχόμενο της υπ’αριθ. 38/2017 απόφασης, προέκυψαν τα ακόλουθα : Ασκήθηκε η από 23.10.2012 αγωγή (υπ’αριθ. κατάθ. …../23.10.2012), της ………., κατά των ………. και …………, με την οποία ζητούσε α) να αναγνωρισθεί συννομέας της ένδικης ισόγειας οικίας κατά ποσοστό ¼ εξ αδιαιρέτου και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να της αποδώσουν τη συννομή κατά το ανωτέρω ποσοστό της, επικουρικά δε να διαταχθεί η αποβολή τους από τη συννομή και η απόδοση σε αυτήν κατά τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού, β) να υποχρεωθούν να της καταβάλουν εις ολόκληρον τα ποσά των 5.000 € ως χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη από την αδικοπρακτική συμπεριφορά των εναγομένων επί της ένδικης ισόγειας οικίας, καθώς και ποσό 1.375 €, που αντιστοιχεί στην αποζημίωση χρήσης με βάση τη μισθωτική αξία της ιδανικής της μερίδας κατά τις κρατούσες συνθήκες για χρονικό διάστημα 11 μηνών, ήτοι από την αποβολή της από τη συννομή και μέχρι την άσκηση της αγωγής, άλλως κατά τις περί αδικοπραξιών διατάξεις ως αποζημίωση λόγω της απώλειας των μισθωμάτων που αντιστοιχούν στο ιδανικό της μερίδιο λόγω της παράνομης αποβολής της από τη συννομή και της εξ αυτής αδυναμίας εκμίσθωσής του και τα παραπάνω ποσά νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, με την εκκαλουμένη, υπ’αριθ. 2157/2015 απόφασή του, έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή και ως ουσιαστικά βάσιμη ως προς τον 1° εναγόμενο και αφού αναγνώρισε την ενάγουσα συννομέα κατά ποσοστό ¼ εξ αδιαιρέτου επί της προαναφερθείσας οριζόντιας ιδιοκτησίας, υποχρέωσε τον 1° εναγόμενο να της αποδώσει τη συννομή κατά το ανωτέρω ποσοστό καθώς και να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 1.825 €, ήτοι α) ποσό 825 € (= 75 € μηνιαίως ως αξία αποκλειστικής χρήσης κατά το ποσοστό της ενάγουσας επί 11 μήνες) και β) το ποσό των 1.000 € ως χρηματική ικανοποίηση για την παράνομη και υπαίτια προσβολή του δικαιώματος συννομής της, κατά τα ανωτέρω. Κατά της ως άνω υπ’αριθ. 2157/2015 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, (Τακτική Διαδικασία), ασκήθηκε η από 3.9.2015 και υπ’αριθ. κατάθ. …../2015 έφεση του εν μέρει ηττηθέντος εναγομένου ………, η οποία δικάστηκε στη δικάσιμο της 22.9.2016. Επ’αυτής εκδόθηκε η υπ’αριθ. 38/2017 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, δυνάμει της οποίας η έφεση έγινε δεκτή τυπικά και ουσιαστικά, οπότε εξαφανίστηκε η υπ’αριθ. 2157/2015 εκκαλουμένη απόφαση, η υπόθεση κρατήθηκε και δικάστηκε, έγινε δεκτή εν μέρει η αγωγή και ως ουσιαστικά βάσιμη και υποχρεώθηκε ο εκκαλών να καταβάλει στην εφεσίβλητη το συνολικό ποσό των 1.332,5 € νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση, καθώς και μέρος των δικαστικών εξόδων από 1.000 €. Κρίθηκε δηλαδή ότι η ενάγουσα δικαιούται : α) για αποζημίωση χρήσης της ένδικης ισόγειας οικίας από τον εναγόμενο, το συνολικό ποσό των 632,5 €, ήτοι 57,5 € μηνιαίως X 11 μήνες, (με βάση τη συνολική μισθωτική αξία της ένδικης ισόγειας οικίας από 230 € Χ ποσοστό της ενάγουσας ¼ εξ αδιαιρέτου) και β) το ποσό των 700 € ως χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης της ενάγουσας λόγω της παράνομης αποβολής της από τη συννομή της ένδικης ισόγειας οικίας, κλπ., εκ μέρους του εναγομένου. Όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της υπ’αριθ. 38/2017 απόφασης, το δικαστήριο εξαφάνισε την εκκαλουμένη και αφού απέρριψε τον 1° λόγο έφεσης με τον οποίο εζητείτο η εξαφάνιση της απόφασης ως αβάσιμης και καταχρηστικώς ασκηθείσας, αναγνώρισε την ενάγουσα ως συννομέα κατά ποσοστό ¼ εξ αδιαιρέτου και στη συνέχεια, έκανε δεκτούς, λόγω εσφαλμένης εκτίμησης των αποδείξεων, μόνο τους 2° και 3° λόγους αυτής, επιδικάζοντας τα ποσά που προαναφέρθηκαν, δηλαδή εξαφάνισε την εκκαλουμένη κατά τα αντίστοιχα κεφάλαιά της και όχι στο σύνολό της. Ωστόσο, λόγω τυπογραφικού σφάλματος που παρεισέφρυσε προφανώς εκ παραδρομής, ανεγράφη, α) στη σελίδα 14, στιχ. 25, η φράση «… πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση στο σύνολο της…», αντί για το ορθό «…πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη κατά τα αντίστοιχα κεφάλαια της…», β) στη σελίδα 14, στιχ. 26 – 27, η φράση «… και να δικαστεί κατ’ουσίαν…», αντί για το ορθό «…και να δικαστεί κατ’ουσίαν κατά τα αντίστοιχα εξαφανισθέντα ως άνω κεφάλαια και ως προς τα δικαστικά έξοδα…», γ) στη σελίδα 15, στιχ. 17 – 18, η φράση «…Εξαφανίζει την υπ’αριθ. 2157/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, (Τακτική Διαδικασία)…», αντί για το ορθό «… Εξαφανίζει την υπ’αριθ. 2157/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, (Τακτική Διαδικασία), κατά το μέρος που υποχρέωσε τον 1° εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα αποζημίωση χρήσης και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, καθώς και ως προς τη διάταξη περί δικαστικών εξόδων. …» και δ) στη σελίδα 15, στιχ. 19 – 20, η φράση «… Κρατεί και δικάζει την από 23.10.2012, (υπ’αριθ. κατάθ. …/2012) αγωγή. …», αντί για το ορθό «…Κρατεί και δικάζει την από 23.10.2012, (υπ’αριθ. κατάθ. …./2012) αγωγή, κατά τα ανωτέρω εξαφανισθέντα κεφάλαια….»
Οι ανωτέρω φράσεις, στο σκεπτικό και στο διατακτικό της απόφασης εκ προφανούς παραδρομής παρελήφθησαν και δεν συμπεριλήφθηκαν συμπληρωμένες ως ανωτέρω, οι σχετικές με τα ανωτέρω κριθέντα διατάξεις, παρότι σαφώς και ανενδοιάστως οι ανωτέρω κρίσεις περιέχονται στο σκεπτικό, με αποτέλεσμα το διατακτικό να είναι ελλιπές και να μην αποδίδεται με αυτό η βούληση που αποτυπώνεται στο σκεπτικό της απόφασης, αλλά να υπάρχει πρόδηλη ασυμφωνία μεταξύ σκεπτικού και διατακτικού. Πρόκειται συνεπώς για ελλιπή διατύπωση του διατακτικού, η οποία μπορεί να διορθωθεί και αυτεπαγγέλτως, με νέα απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα στην ανωτέρω νομική σκέψη.
Επειδή, εν όψει των ανωτέρω, η αίτηση με αριθμό πράξης κατάθεσης ………/2018 είναι νόμιμη, βάσιμη και αληθινή και στηρίζεται στα άρθρα 315 επ. ΚΠολΔ, που εφαρμόζονται σε συνδυασμό με τα άρθρα 524 ΚΠολΔ και ενώπιον του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου και πρέπει να γίνει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη, να διορθωθεί η υπ’αριθ. 38/2017 οριστική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, (Τακτικής Διαδικασίας), όπως ειδικότερα στο διατακτικό. Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η σημείωσή της στο πρωτότυπο της διορθουμένης απόφασης και να σημειωθεί ότι δεν τάσσεται παράβολο ερημοδικίας (319 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην των διαδίκων.
Δέχεται την υπ’αριθ. κατάθ. ……/2018 πράξη περί αυτεπάγγελτης διόρθωσης της υπ’αριθ. 38/2017 απόφασης του Δικαστηρίου τούτου, (Τακτικής Διαδικασίας).
Διορθώνει – συμπληρώνει την υπ’αριθ. 38/2017 ως άνω απόφαση απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, ως ακολούθως : Στη σελίδα 14, στιχ. 25 αντί για το εσφαλμένο «… πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση στο σύνολό της…», να τεθεί το ορθό «…πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη κατά τα αντίστοιχα κεφάλαια της…», β) στη σελίδα 14, στιχ. 26 – 27, αντί για το εσφαλμένο «… και να δικαστεί κατ’ουσίαν…», να τεθεί το ορθό «…και να δικαστεί κατ’ουσίαν κατά τα αντίστοιχα εξαφανισθέντα ως άνω κεφάλαια και ως προς τα δικαστικά έξοδα…», γ) στη σελίδα 15, στιχ. 17 – 18, αντί για το εσφαλμένο «…Εξαφανίζει την υπ’αριθ. 2157/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, (Τακτική Διαδικασία)…», να τεθεί το ορθό «… Εξαφανίζει την υπ’αριθ. 2157/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, (Τακτική Διαδικασία), κατά το μέρος που υποχρέωσε τον 1° εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα αποζημίωση χρήσης και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, καθώς και ως προς τη διάταξη περί δικαστικών εξόδων. …» και δ) στη σελίδα 15, στιχ. 19 – 20, αντί για το εσφαλμένο «… Κρατεί και δικάζει την από 23.10.2012, (υπ’αριθ. κατάθ. …./2012) αγωγή. …», να τεθεί το ορθό «…Κρατεί και δικάζει την από 23.10.2012, (υπ’αριθ. κατάθ. …../2012) αγωγή, κατά τα ανωτέρω εξαφανισθέντα κεφάλαια….».
Διατάσσει τη σημείωση της παρούσας απόφασης στο πρωτότυπο της υπ’αριθ. 38/2017 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 7 Ιουνίου 2018, χωρίς την παρουσία των διαδίκων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ