Αριθμός 363/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Αικατερίνη Κοκόλη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Γ.Λ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 524 παρ. 1 και 2 και 528 του ΚΠολΔ, προκύπτει ότι ενώπιον των δευτεροβάθμιων Δικαστηρίων είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση μόνον στην περίπτωση κατά την οποία η έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης ασκήθηκε από τον διάδικο, ο οποίος δικάστηκε στον πρώτο βαθμό ερήμην, οπότε, με την τυπική παραδοχή της έφεσης, που λειτουργεί ως υποκατάστατο της καταργηθείσας αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας, εξαφανίζεται η πρωτόδικη απόφαση, μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, ανεξάρτητα από τη διαδικασία που τηρήθηκε, χωρίς να απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος της έφεσης (ΑΠ 280/2012, ΑΠ 866/2008, ΑΠ 1015/2005). Στην περίπτωση αυτή, ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς, που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως. Έτσι αναδικάζεται η υπόθεση από το Εφετείο, ενώπιον του οποίου η συζήτηση γίνεται πλέον προφορικά. Κατά συνέπεια, στην περίπτωση αυτή, που είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση ενώπιον του Εφετείου, δεν έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ και έτσι δεν είναι επιτρεπτή η παράσταση κατά τη συζήτηση με κοινή δήλωση των διαδίκων, που υπογράφεται από τους πληρεξούσιους Δικηγόρους τους ή με δήλωση του ενός ή ορισμένων μόνον πληρεξουσίων Δικηγόρων, ότι δεν θα παραστούν κατά την εκφώνηση της υπόθεσης. Η απαγόρευση της παράστασης με δήλωση πληρεξούσιου Δικηγόρου στην περίπτωση του άρθρου 528 του ΚΠολΔ ισχύει όχι μόνο για τον διάδικο, ο οποίος δικάστηκε στον πρώτο βαθμό ερήμην, αλλά και για τον αντίδικό του, ο οποίος είχε παραστεί κανονικά στον πρώτο βαθμό. Αυτό προκύπτει με σαφήνεια από τις προαναφερόμενες διατάξεις, διότι διαφορετικά, χωρίς δηλαδή την πραγματική παράσταση όλων των διαδίκων, δεν νοείται προφορική συζήτηση, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα εκατέρωθεν ακροάσεως και κατ΄ αντιδικία συζητήσεως της υποθέσεως, για να εξασφαλίζεται η αρχή της δίκαιης δίκης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ (ΑΠ 1040/2013, ΑΠ 280/2012, ΑΠ 251/2009, ΑΠ 866/2008, ΕφΠειρ 668/2009). Η υποβολή τέτοιας δήλωσης από μη παριστάμενο πληρεξούσιο στο Δικαστήριο διαδίκου κατά την εκφώνηση της υπόθεσης, για την οποία είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση, συνιστά μη προσήκουσα παράσταση αυτού έστω και αν έχει καταθέσει προτάσεις, συνεπαγόμενη την ερημοδικία του (ΕφΑθ 3137/2009 ΕλλΔνη 2009.1520, ΕφΑθ 3287/2008 ΕλλΔνη 2008.1514, ΕφΑθ 726/2006 ΕλλΔνη 2007.632, Κεραμέα – Κονδύλη – Νίκα: Ερμηνεία ΚΠολΔ, Συμπλήρωμα, στο άρθρο 271). Εάν ο μη προσηκόντως παριστάμενος και γι΄ αυτό ερήμην δικαζόμενος διάδικος είναι ο εκκαλών, τότε η έφεσή του απορρίπτεται σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 524 παρ. 3 του ΚΠολΔ και η απόρριψη συντελείται, ανεξάρτητα από την υποβολή ή μη σχετικού αιτήματος του εφεσίβλητου, διότι ο εκκαλών με την απουσία του ή τη μη προσήκουσα παράστασή του θεωρείται ότι παραιτείται από την έφεση και αποδέχεται την πρωτόδικη απόφαση (ΑΠ 476/2017, ΑΠ 1858/2014, ΑΠ 2150/2014). Στην προκειμένη περίπτωση, με την υπ΄ αρ. 1567/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 592 παρ. 1, 593-602, 603-605 του ΚΠολΔ, ερήμην της εναγομένης, ήδη εκκαλούσας, έγινε δεκτή η από 21-6-2016 (αρ. καταθ. ……../28-6-2016) αγωγή του ενάγοντος, ήδη εφεσίβλητου, και απαγγέλθηκε η λύση του μεταξύ των διαδίκων θρησκευτικού γάμου, που τελέστηκε στον Ιερό Ναό …… στις Σπέτσες στις 25-6-2000. Κατά της πρωτόδικης αυτής απόφασης η εναγομένη άσκησε την από 11-5-2017 (αρ. καταθ. …../2017) έφεσή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 22-5-2017, η συζήτηση της οποίας, ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ορίστηκε αρχικά για τη δικάσιμο 19-4-2018. Περαιτέρω με την από 30-10-2017 (αρ. καταθ. ……/2017) κλήση του εφεσίβλητου εισήχθη προς συζήτηση η ως άνω έφεση σε συντομότερη δικάσιμο από την ως άνω αρχικώς ορισθείσα, ήτοι εισήχθη προς συζήτηση στη δικάσιμο της 1-2-2018. Από την υπ΄ αρ. ……/21-12-2017 έκθεση επιδόσεως της Δικαστικής Επιμελήριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών ………., που επικαλείται και προσκομίζει ο εφεσίβλητος, προκύπτει ότι τη συζήτηση της κρινόμενης εφέσεως επισπεύδει ο ίδιος (εφεσίβλητος), ο οποίος επέδωσε νόμιμα και εμπρόθεσμα στην εκκαλούσα, πιστό αντίγραφο της ως άνω κλήσεως, με έκθεση καταθέσεως, πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση να παραστεί (η εκκαλούσα) κατά την ορισθείσα δικάσιμο της 1-2-2018, οπότε, αφού εμφανίστηκαν στο ακροατήριο δια του πληρεξουσίου Δικηγόρου του ο καλών-εφεσίβλητος και μετά του πληρεξουσίου Δικηγόρου της η καθ΄ ης η κλήση-εκκαλούσα, αναβλήθηκε η συζήτηση αυτής, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας. Κατά την ως άνω τελευταία δικάσιμο της 1-3-2018, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε νόμιμα από τη σειρά του οικείου πινακίου, ο εφεσίβλητος παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιου Δικηγόρου του, ενώ η εκκαλούσα εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο Δικηγόρο της με δήλωση κατά το άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ. Σύμφωνα, όμως, με τα εκτιθέμενα στη νομική σκέψη της παρούσας, στην περίπτωση, κατά την οποία η έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης ασκήθηκε από τον διάδικο, που δικάστηκε στον πρώτο βαθμό ερήμην, όπως συμβαίνει στην προκείμενη περίπτωση, είναι υποχρεωτική ενώπιον του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου η προφορική συζήτηση της υπόθεσης και δεν έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ. Επομένως, εφόσον η εκκαλούσα-εναγομένη δεν μετέχει κανονικά στη συζήτηση της έφεσης, πρέπει αυτή να δικασθεί ερήμην, δεδομένου ότι είχε νομίμως και εμπροθέσμως κλητευθεί για την αρχικώς ορισθείσα δικάσιμο της 1-2-2018, κατά τα προαναφερόμενα, ενόψει και του ότι η αναβολή της συζήτησης από το οικείο πινάκιο και η αναγραφή της υπόθεσης, στη συνέχεια, σ` αυτό ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 226 παρ. 4 του ΚΠολΔ, που εφαρμόζεται και στην κατ΄ έφεση δίκη κατ΄ άρθρο 498 παρ. 2 του ιδίου Κώδικα (ΕφΚρητ 183/2009)]. Κατά συνέπεια η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη νομική σκέψη της παρούσας. Πρέπει, επίσης, για την περίπτωση που η εκκαλούσα ασκήσει κατά της παρούσας ανακοπή ερημοδικίας, να οριστεί το νόμιμο παράβολο (άρθρα 501, 502 παρ. 1 και 505 παρ. 2 του ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα αναφέρεται στο διατακτικό της παρούσας. Τέλος, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της (εκκαλούσας), λόγω της ήττας της, τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή του οικείου αιτήματος του τελευταίου (άρθρα 106, 176, 183, 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα αναφέρεται στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην της εκκαλούσας την από 11-5-2017 (αρ. καταθ. …../2017) έφεση κατά της υπ΄ αρ. 1567/2017 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (ειδική διαδικασία των άρθρων 592 παρ. 1, 593-602, 603-605 του ΚΠολΔ).
Ορίζει παράβολο, για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας από την εκκαλούσα, το ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.
Απορρίπτει την έφεση.
Επιβάλλει σε βάρος της εκκαλούσας τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 11 Ιουνίου 2018, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και του πληρεξούσιου Δικηγόρου του εφεσίβλητου.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ