Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 365/2018

Αριθμός   365/2018

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΝΑΥΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Αποτελούμενο από το Δικαστή Αθανάσιο Θεοφάνη, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα  Κ.Λ.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

  1. Η από 28.12.2015 (αριθμ. εκθ. καταθ. …../30.12.2015) έφεση της εναγόμενης και ήδη ενάγουσας κατά του ενάγοντος και ήδη εφεσίβλητου και της υπ΄ αριθμ. 2528/2015 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς – Ναυτικό Τμήμα, το οποίο, αφού εκδίκασε αντιμωλία των διαδίκων και κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 664 – 676 ΚΠολΔ την από 22.12.2014 (γεν. αριθμ. καταθ. ……/23.12.2014, ειδ. αριθμ. καταθ. …../23.12.2014) αγωγή, δέχτηκε αυτή (αγωγή) εν μέρει, ασκήθηκε σύμφωνα με τους νόμιμους τύπους, στους οποίους συγκαταλέγεται η προσκομιδή του προβλεπόμενου στον νόμο παραβόλου, και εμπρόθεσμα, εφόσον από τα σχετικά της δικογραφίας έγγραφα δεν προκύπτει ότι χώρησε επίδοση της εκκαλούμενης αποφάσεως με μέριμνα κάποιου από τα διάδικα μέρη και, επιπλέον, δεν παρήλθε τριετία από την δημοσίευση της αποφάσεως. Ασκήθηκε, δηλαδή, σύμφωνα με τις προβλέψεις των άρθρων 495 παρ. 1,2, 4 εδαφ. α΄, γ΄, δ΄,  496, 499, 500, 511, 513§1 στοιχ. β΄εδάφ. α΄, 516, 517 εδάφ. α΄, 518§2, 520§1 ΚΠολΔ και 9§2 ν. 4335/2015. Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή (άρθρο 532ΚΠολΔ) και να εξεταστούν κατά την αυτή, ως άνω, ειδική διαδικασία το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533§1ΚΠολΔ).
  2. Ο ενάγων (……….) στην από 22.12.2014 αγωγή του ισχυρίστηκε ότι, όντας Έλληνας απογεγραμμένος ναυτικός με διετή προϋπηρεσία, ναυτολογήθηκε στο με Ελληνική σημαία Ε/Γ – Ο/Γ πλοίο, με το όνομα «Ι», πλοιοκτησίας της εναγόμενης ναυτικής εταιρείας («……….»),την 01.01.2013, και υπηρέτησε σε αυτό άλλοτε με την ειδικότητα του ναύτη και άλλοτε του ναυτόπαιδα, κατά την χρονική περίοδο από την 01.01.2013 έως τις 31.10.2014, οπότε απολύθηκε. Ότι, κατά την πρόσληψή του, συμφωνήθηκε οι όροι παροχής της εργασίας του και οι πάσης φύσεως αποδοχές του να ρυθμίζονται από την σ.σ.ν.ε., χωρίς άλλη διευκρίνιση. Ότι το πλοίο ήταν κατά την χρονική περίοδο από την 01.11.2012 έως και τις 31.10.2013 ενταγμένο στην γραμμή Κυλλήνης – Ζακύνθου και κατά την χρονική περίοδο από την 01.11.2013 έως και τις 31.10.2014 στις γραμμές Κυλλήνης – Ζακύνθου, Κυλλήνης – Κεφαλληνίας και Πάτρας – Σάμης – Κεφαλληνίας – Ιθάκης πλην όμως καθόλη την ένδικη χρονική περίοδο (από την 01.01.2013 έως τις 31.10.2014) εκτελούσε πλόες στις γραμμές Κυλλήνης – Ζακύνθου, Κυλλήνης – Κεφαλληνίας και Πάτρας – Σάμης – Κεφαλληνίας – Ιθάκης. Ότι κατά την χρονική περίοδο της υπηρεσίας του στο πλοίο η εναγόμενη του κατέβαλε αποδοχές προσδιοριζόμενες από την εκάστοτε ισχύουσα σ.σ.ε. πληρωμάτων πλοίων πορθμειακών γραμμών  ενώ εφαρμοστέα ήταν η εκάστοτε ισχύουσα  σ.σ.ε. πληρωμάτων πλοίων ακτοπλοϊκών γραμμών με αποτέλεσμα να λαμβάνει αποδοχές μικρότερες από τις δικαιούμενες. Ότι με βάση τις ισχύσασες σ.σ.ε. πληρωμάτων πλοίων ακτοπλοϊκών γραμμών  δικαιούταν να λάβει: 1. Για αμοιβή λόγω συμμετοχής του στις εργασίες φορτοεκφορτώσεως και εχμάσεως των οχημάτων των μεταφερόμενων με το πλοίο ποσό 2.181,26€ για το έτος 2013 και ποσό 2.181,26€ για το έτος 2014, 2. για μισθούς ενέργειας, επιδόματα Κυριακών, επιδόματα ανθυγιεινής εργασίας, αποζημιώσεις μη λήψεως αυτουσίως μηνιαίων αδειών και τροφοδοσίας αυτών, επιδόματα ιματισμού, αμοιβές για παροχή υπερωριακής εργασίας, αποζημιώσεις λόγω μη παροχής διανυκτερεύσεως, επιδόματα εορτών συνολικό ποσό 76.177,75€ από το οποίο έλαβε μέρος του ύψους 40.733,43€ με αποτέλεσμα να οφείλεται ποσό 35.444,32€ και 3. για αποζημίωση  λόγω απολύσεώς του ποσό 1.489,56€. Ότι η εναγόμενη αρνείται να του καταβάλει το προκύπτον συνολικό ποσό των 41.296,40€ και, για τον λόγο αυτό, πρέπει να υποχρεωθεί δικαστικά. Ζήτησε δε να γίνει δεκτή η αγωγή του και, μετά παραδεκτά γενόμενο περιορισμό του όλου αρχικού καταψηφιστικού ποσού σε εν μέρει αναγνωριστικό, να υποχρεωθεί η εναγόμενη να του καταβάλει ποσό 19.311,72€ νομιμοτόκως, να αναγνωριστεί ότι η εναγόμενη οφείλει να του καταβάλει ποσό 21.984,68€ νομιμοτόκως και να καταδικαστεί η εναγόμενη στην πληρωμή των δικαστικών του εξόδων.
  • Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο (Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς – Ναυτικό Τμήμα) με την εκκαλούμενη απόφασή του (υπ΄ αριθμ. 2528/2015), αφού απέρριψε ως αόριστη την αγωγή κατά το μέρος της το επιστηρίζον το αίτημά της για την αναγνώριση της υποχρεώσεως της εναγόμενης να καταβάλει στον ενάγοντα τα ποσά των 2.181,26€ και 2.181,26€, έκρινε κατά τα λοιπά την αγωγή παραδεκτή, νόμιμη και εν μέρει κατ΄ ουσίαν βάσιμη, υποχρέωσε την εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα ποσό 19.311,72€ νομιμοτόκως, αναγνώρισε την υποχρέωσή της να καταβάλει σ΄ αυτόν (ενάγοντα) ποσό 10.255,05€ νομιμοτόκως και καταδίκασε την εναγόμενη στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος προσδιορίζοντας το ποσό αυτών σε 980,00€.
  1. Κατά της αποφάσεως του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, που έκρινε όπως ανωτέρω αναφέρεται, παραπονείται με την ένδικη από 28.12.2015 έφεσή της η μερικώς ηττηθείσα εναγόμενη. Συγκεκριμένα με την έφεσή της που διαρθρώνεται σε εννιά (9) λόγους παραπονείται για κακή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου εκ μέρους του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου όπως και για κακή εκτίμηση εκ μέρους αυτού του εισφερθέντος κατά την συζήτηση της αγωγής αποδεικτικού υλικού. Ζητεί δε την τυπική και κατ΄ ουσίαν παραδοχή της εφέσεώς της, την εξαφάνιση της εκκαλούμενης αποφάσεως, την διακράτηση της υποθέσεως από το Δικαστήριο τούτο, την αναδίκαση της από 22.12.2014 αγωγής, την απόρριψη αυτής και την επιβολή των δικαστικών εξόδων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας εις βάρος του αντιδίκου της.
  2. Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1§1, 3, 5 α. ν. 3276/1944 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 24/27.06.1944) «Περί συλλογικών συμβάσεων εν τη ναυτική εργασία», ο οποίος εκδόθηκε στο Κάϊρο της Αιγύπτου και αναδημοσιεύτηκε στην Ελλάδα στις 06.07.1945  (Φ.Ε.Κ. Α΄ 172), σύμφωνα με το άρθρο 8 της υπ΄ αριθμ. 21/1945 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 42/24.02.1945) συντακτικής πράξεως «Περί της Συντακτικής και Νομοθετικής αρμοδιότητος του Ανωτάτου Άρχοντος και του Υπουργικού Συμβουλίου», και ισχύει, προκύπτει ότι, οι συναπτόμενες μεταξύ οργανώσεων εφοπλιστών και εργατών θαλάσσης, από τις κρινόμενες από τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας (Υ.Ε. Ν.) ως περισσότερο αντιπροσωπευτικές, συλλογικές συμβάσεις ναυτικής εργασίας, που κυρώθηκαν με απόφαση του Υ.Ε.Ν. και δημοσιεύτηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αποκτούν χαρακτήρα κανονιστικής διοικητικής πράξεως και θέτουν κανόνες δικαίου, που δεσμεύουν όχι μόνο τις συμβληθείσες οργανώσεις και τα μέλη τους, αλλά και όλες τις τυχόν υφιστάμενες μη συμβληθείσες οργανώσεις και τα μέλη τους, υπό την προϋπόθεση όμως ότι αφορούν πλοία τα οποία ανήκουν στην ίδια κατηγορία, η οποία προβλέφθηκε από τη συλλογική σύμβαση. Εξάλλου, στο άρθρο 170  ν. δ. 187/1973 «Περί Κώδικος Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου» και υπό τον τίτλο «Κατηγορίαι δρομολογιακών γραμμών και αρμοδιότης δρομολογήσεως», ορίσθηκε (στην§1) ότι με π. δ. εκδιδόμενο μετά από πρόταση του αρμόδιου υπουργού καθορίζονται: «α) Αι κατηγορίαι των προς εξυπηρέτησιν της μεταξύ των ελληνικών λιμένων μεταφοράς επιβατών δρομολογιακών γραμμών, β) η αρμοδιότης προς δρομολόγησιν πλοίων και καθορισμόν δρομολογίων εις τας γραμμάς αυτάς…..». Στο εκδοθέν, βάσει της ως άνω εξουσιοδοτήσεως, π. δ. 814/1974 «Περί καθορισμού κατηγοριών δρομολογιακών γραμμών και αρμοδιότητος δρομολογήσεως», ορίσθηκε στο άρθρο 1 αυτού, ότι κατά την εφαρμογή του διατάγματος τούτου και υπό τον όρο «δρομολογιακή γραμμή» νοείται η σειρά των λιμένων προσεγγίσεως του επιβατηγού πλοίου προς εξυπηρέτηση δρομολογιακής γραμμής (περιπτ. ε΄). Εξάλλου  με τις αποφάσεις του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου υπ΄ αριθμ.  3525.1.1.5/01/ 31.07.2013 (Φ.Ε.Κ. Β΄ 2079/ 26.08.2013) και 3525.1.5/13.06.2014 (Φ.Ε.Κ.  Β΄ 1664/24.06.2014)  κυρώθηκαν οι  από 06.06.2013 και 08.04.2014 Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Πλοίων, για τα έτη  2013 και 2014,  οι  οποίες εφαρμόζονται, σύμφωνα με το άρθρο 38 αυτών, στα πληρώματα των επιβατηγών πλοίων που εκτελούν πλόες αποστάσεως άνω των 30 ναυτικών μιλίων, ενώ στα πληρώματα των πλοίων  που εκτελούν πλόες αποστάσεως μέχρι 30 ναυτικών μιλίων (πορθμεία), εφαρμόζονται οι από 31.07.2013 και 03.07.2014 οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας Πληρωμάτων Πορθμείων Εσωτερικού, ετών 2013 και 2014, οι οποίες κυρώθηκαν με τις υπ΄ αριθμ. 3525.1.6/01/21.08.2013 (Φ.Ε.Κ. Β΄ 2146/30.08.2013) και 3525.1.6/01/10.09.2014 (Φ.Ε.Κ. Β΄ 2500/ 19.09.2014) αποφάσεις του αυτού ως άνω Υπουργού. Όπως συνάγεται από τις ανωτέρω διατάξεις, υπό τον όρο της υπό των πλοίων εκτελέσεως πλόων μεταξύ λιμένων εσωτερικού μέχρι 30 ναυτικών μιλίων ή άνω των 30 ναυτικών μιλίων από την αφετηρία στον λιμένα προορισμού, νοείται το σύνολο της δρομολογιακής γραμμής, όπως αυτή προκύπτει από την περί δρομολογήσεως του πλοίου σχετική διοικητική πράξη, είναι δε αδιάφορο εάν κατά την εκτέλεσή του ο πλους πραγματοποιείται εκάστοτε εξ ολοκλήρου ή εν μέρει. Περαιτέρω, το μήκος της δρομολογιακής γραμμής, το οποίο έχει σημασία για την εφαρμοστέα εκάστοτε συλλογική σύμβαση ή υπουργική απόφαση, δηλαδή εάν θα εφαρμοσθούν οι σ.σ.ν.ε. για πλοία που εκτελούν πλόες αποστάσεως μέχρι 30 ναυτικών μιλίων ή οι αναφερόμενες σε ακτοπλοϊκά πλοία τα οποία εκτελούν μεγαλύτερες διαδρομές, εξευρίσκεται λαμβανομένων υπόψη και των αποστάσεων των ενδιάμεσων λιμένων, στους οποίους προσεγγίζει το πλοίο κατά τους ορισμούς της περί δρομολογήσεως αυτού διοικητικής πράξεως, αναφέρεται δε σε καθαρώς τεχνικής φύσεως ζήτημα, γιαυτό και λαμβάνεται υπόψη η περί τούτου βεβαίωση της αρμόδιας κρατικής υπηρεσίας, κατά τις γενόμενες επίσημες μετρήσεις. Επίσης, αν ένα πλοίο έχει δρομολογηθεί παραλλήλως σε περισσότερες γραμμές, για τις οποίες ισχύουν διαφορετικές συλλογικές συμβάσεις ναυτικής εργασίας (ως λ.χ. πορθμείων και οχηματαγωγών καθώς και επιβατηγών τουριστικών πλοίων), θα πρέπει οι αποδοχές των εργαζομένων να υπολογίζονται ανάλογα με τον αριθμό των πλόων (δρομολογίων) που εκτελεί το πλοίο σε κάθε δρομολογιακή γραμμή (πρβλ ΑΠ 109/2009 ΕΝαυτΔ 2010.25 = δημοσιευμένη και στην τ.ν.π. Νόμος).  Εξάλλου, από το άρθρο 522 ΚΠολΔ προκύπτει ότι με την άσκηση νομότυπης και εμπρόθεσμης εφέσεως η υπόθεση μεταβιβάζεται στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο, το οποίο έχει ως προς την αγωγή την ίδια εξουσία που έχει και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, μπορεί δε και χωρίς την υποβολή ειδικού παραπόνου να εξετάσει αυτεπάγγελτα  το νόμω βάσιμο, το ορισμένο και το παραδεκτό αυτής, με βάση τα εκτιθέμενα στο δικόγραφό της πραγματικά περιστατικά. Ειδικότερα, επί εφέσεως του εναγομένου, αν η αγωγή είναι αβάσιμη, κατά το νόμο, αόριστη ή απαράδεκτη και έγινε πρωτοδίκως δεκτή κατ’ ουσία, ολικά ή κατά ένα μέρος, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο μπορεί και χωρίς την υποβολή ειδικού παραπόνου, να εξετάσει αυτεπάγγελτα  τις άνω ελλείψεις και να την απορρίψει ως αόριστη ή ως αβάσιμη κατά νόμο κτλ αρκεί ο εκκαλών να ζητεί την απόρριψή της έστω και για άλλους λόγους και να μην εκδοθεί επιβλαβέστερη απόφαση γιαυτόν, χωρίς αντέφεση του ενάγοντα (ΑΠ 356/2013 δημοσιευμένη στην τ.ν.π. Νόμος, 1436/2002 δημοσιευμένη στην τ.ν.π. Νόμος).
  3. Στην υπό κρίση περίπτωση το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, υιοθετώντας την νομική εκδοχή, την οποία προέβαλε με την αγωγή του ο ενάγων, υπολόγισε όσα έκρινε ότι αυτός (ενάγων) δικαιούταν με βάση τα προβλεπόμενα στις σ.σ.ε. πληρωμάτων ακτοπλοϊκών πλοίων των ετών 2013 και 2014 ενώ το πλοίο στο οποίο υπηρέτησε ο ενάγων εκτέλεσε τόσο κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς όσο και κατά τις παραδοχές του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στο ένδικο χρονικό διάστημα τόσο πορθμειακούς όσο και ακτοπλοϊκούς πλόες. Συνεπώς, έπρεπε στο δικόγραφο της αγωγής, σύμφωνα με την πρόβλεψη του άρθρου 216§1 στοιχ. α΄ ΚΠολΔ, να αναφέρονται τόσο ο αριθμός των πορθμειακών πλόων όσο και ο αριθμός των ακτοπλοϊκών πλόων ώστε το Δικαστήριο να δύναται να προσδιορίσει τα δικαιούμενα από τον ενάγοντα για κάθε κατηγορία πλόων, σύμφωνα με όσα αναφέρονται υπό στοιχείο V, και να εξαγάγει το τελικό αποτέλεσμα. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έσφαλε κρίνοντας την αγωγή, κατά το μέρος της που κρίθηκε ορισμένη ως τέτοια και, για τον λόγο αυτό, πρέπει, ενόψει του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της εφέσεως, δεκτής γενομένης αυτής (εφέσεως) και από ουσιαστική άποψη, να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση, να διακρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο τούτο, να αναδικαστεί η από 22.12.2014 αγωγή και να απορριφθεί λόφω αρχικής αοριστίας.
  • Το καταβληθέν από την εκκαλούσα παράβολο για την παραδεκτή άσκηση της εφέσεώς της πρέπει να επιστραφεί σε αυτή (άρθρο 495§3 εδάφ. ε΄ ΚΠολΔ).
  • Τα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει να συμψηφιστούν στο σύνολό τους μεταξύ των διαδίκων για τον λόγο ότι η ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν ήταν δυσχερής ενόψει της διακυμάνσεως της σχετικής νομολογίας (άρθρο 179 περ. γ΄ ΚΠολΔ).

Γ  Ι  Α     Τ  Ο  Υ  Σ     Λ  Ο  Γ  Ο  Υ  Σ     Α  Υ  Τ  Ο  Υ  Σ

Δικάζει κατ΄ αντιμωλίαν των διαδίκων.

Δέχεται τυπικά και κατ΄ ουσίαν την από 28.12.2015 έφεση κατά της υπ΄ αριθμ. 2528/2015 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς – Ναυτικό Τμήμα.

Εξαφανίζει την εκκαλούμενη απόφαση.

Διακρατεί την υπόθεση.

Αναδικάζει την από 22.12.2014 αγωγή.

Απορρίπτει αυτή.

Διατάσσει την επιστροφή του παραβόλου στην εκκαλούσα. Και

Συμψηφίζει στο σύνολό τους τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση,  στις  12 Ιουνίου 2018, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                              Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ