ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός Απόφασης: 378/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Ιωάννη Γερωνυμάκη, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και τη Γραμματέα Γ.Λ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα εισάγεται για συζήτηση η από 25/6/2014 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……/24.6.2014 έφεση με την από 13/6/2016 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ././2016 κλήση της καλούσας – εκκαλούσας, με την οποία η τελευταία επαναφέρει την υπόθεση για συζήτηση μετά την έκδοση της υπ’ αριθμ. 620/20125 μη οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που κήρυξε απαράδεκτη τη συζήτηση της έφεσης.
Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ’ αριθ. 1343/2014 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 επ., 511, 513 παρ. 1β, 518 παρ. 1, 520 του ΚΠολΔ), διότι η προσβαλλόμενη απόφαση επιδόθηκε από την εκκαλούσα στην εφεσίβλητη την 4/7/2014 (υπ’ αριθμ. …… έκθεση επίδοσης του αρμόδιου δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών . …), η δε έφεση κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 24/6/2014 και αρμοδίως φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 19 του ΚΠολΔ) χωρίς να απαιτείται η καταβολή παράβολου κατ’ άρθρο 495 παρ. 4 εδ. ε΄ του ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία (άρθρα 533 παρ.1 του ΚΠολΔ). Επίσης, με τις προτάσεις της ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η εκκαλούσα υποβάλλει αίτημα για επαναφορά των πραγμάτων στην προηγούμενη της εκτέλεσης κατάσταση, σε περίπτωση που γίνει δεκτή η έφεσή της και απορριφθεί η εναντίον της αγωγή, και ζητεί να υποχρεωθεί η εφεσίβλητη να της καταβάλει το ποσό των 3.534,57 ευρώ, το οποίο κατέβαλε σ’ αυτήν σε εκτέλεση της εκκαλούμενης απόφασης που κηρύχθηκε προσωρινά εκτελεστή για το παραπάνω ποσό. Το άνω αίτημα της εκκαλούσας υποβάλλεται παραδεκτά και είναι νόμιμο (άρθρο 914 του ΚΠολΔ. – ΕφΠειρ 6/2016 ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 148/2014 ΝΟΜΟΣ).
Η ενάγουσα, ήδη εφεσίβλητη, στην από 14/5/2013 αγωγή της ισχυρίστηκε ότι την 1/11/2001 προσλήφθηκε από την εναγόμενη, ήδη εκκαλούσα, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας για να εργαστεί ως Τεχνολόγος – Παρασκευάστρια στο τμήμα εργαστηρίων της ιδιωτικής κλινικής με την επωνυμία «…..», της οποίας η εναγόμενη είναι ιδιοκτήτρια, ότι με την ως άνω ιδιότητά της εργάστηκε έως την 11/6/2010 οπότε απολύθηκε, ότι περί τα τέλη του έτους 2008 πληροφορήθηκε ότι η ίδια, όπως και όλοι οι εργαζόμενοι στο τμήμα εργαστηρίων της ανωτέρω ιδιωτικής κλινικής δικαιούνται να τους καταβάλλονται, επιπλέον των ήδη αποδοχών τους και τα επιδόματα επικίνδυνου βιοχημείας – ιστοχημείας, τροφής και οθόνης, τα οποία προβλέπονται στις οικείες συλλογικές συμβάσεις εργασίας και καταβάλλονται στους εργαζόμενους σε άλλα ιδιωτικά νοσηλευτικά ιδρύματα και ότι αν και την 12/11/2008 υποβλήθηκε προς την εναγόμενη σχετικό αίτημα καταβολής των ανωτέρω επιδομάτων η τελευταία αρνήθηκε την καταβολή τους. Ζητούσε με βάση τις διατάξεις που ρυθμίζουν τη σύμβαση εξαρτημένης εργασίας και επικουρικά αυτές του αδικαιολόγητου πλουτισμού να υποχρεωθεί η εναγόμενη να της καταβάλει τα ανωτέρω επιδόματα για τα έτη από το 2006 έως και το 2010 και συγκεκριμένα το συνολικό ποσό των 2.646,63 ευρώ για το επίδομα οθόνης, το ποσό των 2.543,74 ευρώ για το επίδομα τροφής και το ποσό των 21.888,62 ευρώ για το επίδομα επικίνδυνου βιοχημείας – ιστοχημείας, με το νόμιμο τόκο από την επόμενη ημέρα που το κάθε επί μέρους κονδύλι κατέστη απαιτητό έως την εξόφλησή του. Επιπλέον ζητούσε, όπως παραδεκτά περιόρισε το αίτημα της με δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου της που καταχωρήθηκε στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και με τις προτάσεις της να αναγνωριστεί η υποχρέωση της εναγόμενης να της καταβάλει το ποσό των 10.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη λόγω της μη καταβολής των ανωτέρω επιδομάτων με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση και να καταδικαστεί η εναγόμενη στην εν γένει δικαστική δαπάνη της. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφασή του απέρριψε ως μη νόμιμη την επικουρική βάση στηριζόμενη στις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού και το αίτημα για την επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης και ως ουσιαστικά αβάσιμα τα αιτήματα για την επιδίκαση των επιδομάτων τροφής και επικίνδυνου βιοχημείας – ιστοχημείας και δέχθηκε ως ουσιαστικά βάσιμο το επίδομα οθόνης και υποχρέωσε την εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 2.328,72 ευρώ με το νόμιμο τόκο. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η εναγόμενη με την υπό κρίση έφεσή της για κακή εφαρμογή του νόμου και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να γίνει η έφεσή της δεκτή ώστε να εξαφανιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να απορριφθεί η αγωγή στο σύνολό της.
Κατά το άρθρο 216 παρ. 1 του ΚΠολΔ, η αγωγή, εκτός από τα στοιχεία που ορίζονται στα άρθρα 118 ή 117, πρέπει να περιέχει: α) σαφή έκθεση των γεγονότων, που τη θεμελιώνουν, σύμφωνα με το νόμο και δικαιολογούν την άσκησή της, από τον ενάγοντα κατά του εναγομένου, β) ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς και γ) ορισμένο αίτημα. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής αρκεί, για το παραδεκτό της αγωγής, να εκτίθενται στο δικόγραφό της τα πραγματικά περιστατικά, που αποτελούν τις προϋποθέσεις εφαρμογής ορισμένης νομικής διάταξης, στην οποία και θεμελιώνεται το ασκούμενο, με την αγωγή, αίτημα (ΑΠ 792/2014, 492/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Η νομική αοριστία της αγωγής, η συνδεόμενη με τη νομική εκτίμηση, από το δικαστήριο της ουσίας, του εφαρμοστέου κανόνα ουσιαστικού δικαίου, που ελέγχεται αυτεπάγγελτα από το ουσιαστικό δικαστήριο, ελέγχεται αναιρετικά, ως παραβίαση από τον αριθ. 1 του άρθρ. 559 του ΚΠολΔ, εάν το δικαστήριο, για το σχηματισμό της κρίσης του, για τη νομική επάρκεια και πληρότητα της αγωγής και τη νομική βασιμότητά της, σε αναφορά με συγκεκριμένο κανόνα ουσιαστικού δικαίου, αξίωσε περισσότερα στοιχεία, από εκείνα, που ορίζει ο κανόνας αυτός, για τη θεμελίωση του αγωγικού δικαιώματος ή αντιθέτως αρκέστηκε σε λιγότερα στοιχεία ή διάφορα από αυτά (ολΑΠ 18/1998, ΑΠ 491/2015, 792/2014, ΑΠ 119/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Αντίθετα η έλλειψη εξειδίκευσης των πραγματικών περιστατικών, που θεμελιώνουν το ασκούμενο, με την αγωγή, ουσιαστικό δικαίωμα και αποτελούν την προϋπόθεση εφαρμογής του αντίστοιχου κανόνα ουσιαστικού δικαίου, χαρακτηρίζεται ως ποσοτική αοριστία της αγωγής, ενώ η επίκληση, απλώς, των στοιχείων του νόμου, χωρίς αναφορά πραγματικών περιστατικών, χαρακτηρίζεται, ως ποιοτική αοριστία της αγωγής και ελέγχονται και οι δύο αναφορικά, με τους λόγους από τους αρθρ.8 και 14 του άρθρ. 559 ΚΠολΔ (ολΑΠ 1573/1981, ΑΠ 265/2015, 935/2014, 792/2014, 119/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω σύμφωνα με την από 17/5/2005 συλλογικής Σύμβαση Ετασάις «για τους όρους αμοιβής και εργασίας του προσωπικού των Ιδιωτικών Κλινικών όλης της Χώρας» , καθορίστηκαν οι όροι και οι αμοιβές όλων των εργαζόμενων με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας στις ιδιωτικές κλινικές, τα μαιευτήρια, τα νευροψυχιατρικές κλπ κλινικές όλης της χώρας (ιατρικό, νοσηλευτικό, παραϊατρικό, διοικητικό βοηθητικό και εργατοτεχνικό και λοιπό προσωπικό) (άρθρο 1). Στο παραϊατρικό πρόσωπό περιλαμβάνονται και οι Παρασκευαστές και βοηθοί εργαστηρίων, συντηρητές πειραματόζωων που εργάζονται σε εργαστήρια ισοτόπων, μικροβιολογίας, κυτταρολογίας, αιματολογίας, αιμοδοσίας, ενδοκρινολογίας, μονάδες τεχνητού νεφρού, καθώς και οι χειριστές ηλεκτροεγκεφαλογραφικών μηχανημάτων, αξονικών και μαγνητικών τομογράφων και ακτινοθεραπευτικών μηχανημάτων και οι ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ και βοηθοί τμημάτων βιοχημείας και ιστοχημείας παθολογοανατομικών εργαστηρίων. Στο άρθρο 4 της εν λογω ΣΣΕ που φέρει τον τίτλο «ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ (για όλους τους εργαζόμενους)», ορίζεται μεταξύ άλλων ότι «2. Επίδομα Οθόνης σε κάθε εργαζόμενο, που υπάγεται στην παρούσα, εφόσον δεν ρυθμίζεται διαφορετικά με την παρούσα ΣΣΕ, που για την εκτέλεση της εργασίας του χρησιμοποιεί Η/Υ ή τερματικό, χορηγείται το επίδομα οθόνης που προβλέπεται για το διοικητικό προσωπικό, εφόσον απασχολείται μπροστά σε οθόνη τηλεοπτικής απεικόνισης (VDU), συνολικά τέσσερις (4) και πάνω ώρες την ημέρα, δηλαδή 33,5 ευρώ από 1-1-05 μηνιαίως». Η καταβολή του επιδόματος οθονης προβλέφθηκε να καταβάλλεται και στις επόμενες ΣΣΕ στις οποίες γίνεται αναφορά ότι αυτό θα καταβάλλεται υπό τις ίδιες προϋποθέσεις. Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών συνάγεται ότι για το ορισμένο της αγωγής με το οποίο ζητείται μεταξύ άλλων και το δικαιούμενο από τον ενάγοντα εργαζόμενο με την ως άνω ιδιότητα επίδομα οθόνης θα πρέπει να εκθέτεται στην αγωγή μεταξύ άλλων και ότι για την εκτέλεση τη εργασίας του χρησιμοποιεί Η/Υ ή τερματικό και ότι απασχολείται μπροστά σε οθόνη τηλεοπτικής απεικόνισης (VDU), συνολικά τέσσερις (4) και πάνω ώρες την ημέρα, χωρίς να αρκεί η απλή αναγραφή της ιδιότητας του και η απασχόληση του στα εργαστήρια της ιδιωτικής κλινικής.
Εν προκειμένω η αγωγή όσο αφορά το επιδικασθέν με την προσβαλλόμενη απόφαση επίδομα οθόνης δεν περιέχει τα ελάχιστα για τη νομική πληρότητα του δικογράφου της, διότι, σύμφωνα με όσα ανωτέρω εκτέθηκαν, διότι σε αυτή εκθέτεται μόνο η εργασιακή σχέση και το είδος των καθηκόντων της ενάγουσας στο εργαστηριακό τμήμα της ιδιωτικής κλινικής της εναγόμενης, χωρίς περαιτέρω να αναφέρει ότι για την εκτέλεση της εργασίας της απαιτείται να κάνει χρήση Η/Υ ή τερματικού και ότι η απασχόλησή της σε οθόνη τηλεοπτικής απεικόνισης υπερβαίνει τις 4 ώρες ημερησίως, διότι από το περιεχόμενο των πιο πάνω ΣΣΕ και κυρίως αυτής της από 17/5/2005 συνάγεται ότι το εν λόγω επίδομα δεν καταβάλλεται σε όλους τους εργαζόμενους με την ειδικότητα του παρασκευαστή σε ιδιωτικές κλινικές αλλά απαιτούνται να πληρουνται οι ανωτέρω προϋποθέσεις, οι οποίες, αν και η υποχρεούται η ενάγουσα δεν εκθέτει καν ότι πληρούσε. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την προσβαλλόμενη απόφασή του δέχθηκε ως ουσιαστικά αβάσιμο το αίτημα για την επιδίκαση του ανωτέρω επιδόματος ενώ έπρεπε να το απορρίψει και κατ’ αυτεπάγγελτη κρίση του, ως απαράδεκτο λόγω αοριστίας εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο και πρέπει ο δεύτερος λόγος της έφεσης, με τον οποίο η εκκαλούσα – εναγόμενη παραπονείται ότι εσφαλμένα δεν απορρίφθηκε το ως άνω αίτημα ως αόριστο η να γίνει δεκτός ως ουσιαστικά βάσιμος.
Πρέπει επομένως, αφού παρέλκει η εξέταση άλλου λογού της, η έφεση να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη και να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση στο σύνολό της. Ακολούθως, πρέπει, αφού κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 παρ. 1 ΚΠολΔ), να ερευνηθεί η αγωγή ως προς το αίτημα για την επιδίκαση του επιδόματος οθόνης και να απορριφθεί ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας. Τα δικαστικά έξοδα της εναγόμενης – εκκαλούσας και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθεί σε βάρος της εφεσίβλητης – ενάγουσας λόγω της ήττας της (άρθρα 176 παρ. 1, 183, 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), σύμφωνα με το διατακτικό. Περαιτέρω, πρέπει η αίτηση επαναφορά των πραγμάτων να γίνει εν μέρει δεκτή και, ως ουσιαστικά βάσιμη, καθόσον από την υπό της εκκαλούσας επικαλούμενη και προσκομιζόμενη σε φωτοτυπικό αντίγραφο από 30/4/2014 απόδειξη εξόφλησης σε συνδυασμό με το υπ’ αριθμ. …./29.4.2014 ένταλμα πληρωμής αποδεικνύεται, ότι η εκκαλούσα – εναγομένη κατέβαλε εκουσίως στην ενάγουσα σε εκτελεση της προσβαλλόμενης απόφασης το ποσό των 2.423,37 ευρώ και όχι το ποσό των 3.534,57 ευρώ που ζητεί, και να διαταχθεί η επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση με την απόδοση από την εφεσίβλητη ενάγουσα στην εκκαλούσα – εναγομένη του καταβληθέντος σ` αυτήν ποσού.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση τυπικά και κατ’ ουσίαν.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ’ αριθμ. 1343/2014 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε με την τακτική διαδικασία.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει επί της από 25/2/2011 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2011 αγωγής.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εναγόμενης ένα μέρος της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, το οποίο ορίζει στο ποσό των εκατόν εβδομήντα (170) ευρώ.
ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση επαναφοράς των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εφεσίβλητη – ενάγουσα να επιστρέψει στην εκκαλούσα – εναγομένη το ποσό των δύο χιλιάδων τετρακοσίων είκοσι τριών ευρώ και τριάντα επτά λεπτών (2.423,37)
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, την 15 Ιουνίου 2018.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ