Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 768/2020

ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Aριθμός   768/2020

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

[ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ]

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές Ισιδώρα Πόγκα, Πρόεδρο Εφετών, Μαρία Ανδρεοπούλου, Εφέτη και Ευγενία Τσιώρα, Εφέτη – Εισηγήτρια, που όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου και από τη Γραμματέα T.Λ.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Οι εκκαλούντες, με την από 17/07/2018 έφεσή τους, η οποία κατατέθηκε, στις 03-08-2018, στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιώς, με Γεν. Αριθμ. Κατάθ. …../2018 και Ειδ. Αριθμ. Κατάθ. ……/2018, αντίγραφο δε αυτής κατατέθηκε, στις 03-08-2018, στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου αυτού, με Γεν. Αριθμ. Κατάθ. …./2018 και Ειδ. Αριθμ. Κατάθ. …../2018, προσδιορίστηκε δε για τη δικάσιμο της 23-05-2019, οπότε και ματαιώθηκε η συζήτηση αυτής, προσέβαλαν την απόφαση αυτή, κατά το αναφερόμενο στην έφεσή τους κεφάλαιο. Με την από 20/06/2019 και με Γεν. Αριθμ. Κατάθ. …./25-06-2019 και Ειδ. Αριθμ. Κατάθ. …./25-06-2019 κλήση δε των εκκαλούντων, η ως άνω έφεση προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 07/05/2020, οπότε ματαιώθηκε η συζήτηση αυτής, κατά τη διάρκεια της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων (από 13-3-2020 έως 31-05-2020). Νόμιμα φέρεται δε προς συζήτηση, ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, κατά τη δικάσιμο, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, αυτεπαγγέλτως, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 74 παρ. 2 του  Ν. 4690/2020 (ΦΕΚ Α΄ 104/30-05-2020), η ως άνω έφεση, με την από 01-07-2020 και με αριθμ. 101/01-07-2020 πράξη της ορισθείσας από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς Δικαστή, Σπυριδούλας Μακρή, Προέδρου Εφετών, σε συνδυασμό με την υπ’ αριθμ. 37/14-05-2020 Πράξη του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς.

Κατά τη διάταξη του άρθρου 513 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ, έφεση επιτρέπεται μόνο κατά των αποφάσεων, που εκδίδονται στον πρώτο βαθμό α) εκείνων, που παραπέμπουν την υπόθεση στο αρμόδιο δικαστήριο λόγω αναρμοδιότητας, β) των οριστικών αποφάσεων, που περατώνουν όλη τη δίκη ή μόνο τη δίκη για την αγωγή ή για την ανταγωγή. Αν η απόφαση είναι κατά ένα μέρος οριστική, δεν επιτρέπεται έφεση ούτε κατά των οριστικών διατάξεων, πριν εκδοθεί οριστική απόφαση στη δίκη. Κατά τη διάταξη δε της παρ. 2 του άρθρου 513 του ΚΠολΔ, «2. Αν προσβληθεί με έφεση η οριστική απόφαση θεωρείται ότι μαζί έχουν προσβληθεί και οι μη οριστικές που είχαν προηγουμένως εκδοθεί, και αν η έφεση δεν απευθύνεται ρητώς εναντίον τους. Από το συνδυασμό της ως άνω διατάξεως της παρ. 1 του άρθρου 513 του ΚΠολΔ, προς τις διατάξεις των άρθρων 308, 309, 321 και 539 του ίδιου Κώδικα συνάγεται ότι, οριστική απόφαση, είτε του πρωτοβαθμίου, είτε του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου, είναι εκείνη, που περατώνει τη δίκη με την παραδοχή ή την απόρριψη της αγωγής και απεκδύει το δικαστή της περαιτέρω εξουσίας του σχετικά με το αγωγικό αίτημα. Το αποτέλεσμα αυτό διατυπώνεται με σχετική διάταξη στο διατακτικό, το οποίο αποτελεί την ουσία της αποφάσεως και περιέχει τη θέληση και διαταγή του δικαστηρίου, ή και στο σκεπτικό, αλλά ρητώς και σαφώς (ΑΠ 687/2019 Δημ. Νόμος, ΑΠ 709/2018 Δημ. Νόμος). Οι μη οριστικές αποφάσεις μπορούν να ανακληθούν από το δικαστήριο που τις εξέδωσε σε κάθε στάση της δίκης, είτε αυτεπαγγέλτως, είτε με πρόταση κάποιου διαδίκου, η ανάκληση δε μπορεί να είναι και σιωπηρή, με την οριστική εκδίκαση της υπόθεσης, χωρίς ειδική αναφορά ή αιτιολόγηση της απόφασης αυτής (βλ. σχετ. ΑΠ 687/2019 ό.π.). Εξάλλου, η απόφαση με την οποία κηρύσσεται ματαιωμένη η συζήτηση της αγωγής είναι μη οριστική απόφαση, ενώ, αν λείπει κάποια από τις προϋποθέσεις του παραδεκτού της έφεσης, το δικαστήριο την απορρίπτει ως απαράδεκτη και αυτεπαγγέλτως (άρθρο 532 KΠολΔ, βλ. σχετ. Σ. Σαμουήλ, Η έφεση κατά τον KΠολΔ, Αθήνα 2003, σελ. 85-87). Κατά τη διάταξη δε του άρθρου 260 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο δεύτερο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015 (ο οποίος ισχύει, σύμφωνα με το άρθρο ένατο παρ. 2 του αυτού άρθρου και νόμου, από 1.1.2016), «1. Αν κατά την εκφώνηση της υπόθεσης δεν εμφανίζονται όλοι οι διάδικοι ή εμφανίζονται, αλλά δεν μετέχουν κανονικά στη συζήτηση, η συζήτηση ματαιώνεται. 2. Στην περίπτωση των άρθρων 237 και 238 αν οι διάδικοι δεν λάβουν κανονικά μέρος στη δίκη η συζήτηση της υπόθεσης ματαιώνεται. Αν παρέλθουν εξήντα (60) ημέρες από τη ματαίωση χωρίς να ζητηθεί ο προσδιορισμός νέας συζήτησης, η υπόθεση διαγράφεται από το πινάκιο και η αγωγή θεωρείται ως μη ασκηθείσα. Για τη νέα συζήτηση εφαρμόζονται αναλόγως οι προθεσμίες των άρθρων 215 παράγραφος 2 και 237 παράγραφοι 1 και 2. 3. Η με οποιονδήποτε τρόπο ματαίωση της συζήτησης της υπόθεσης αποτελεί διαδικαστική πράξη του δικαστηρίου». Αν η μη εμφάνιση ή η μη προσήκουσα εμφάνιση των διαδίκων διαπιστωθεί μετά τη συζήτηση της υποθέσεως κατά τη μελέτη της υποθέσεως ή τη διάσκεψη, η ματαίωση της συζητήσεως κηρύσσεται με δικαστική απόφαση (βλ. σχετ. Κ. Οικονόμου, Η έφεση, έκδ. 2017, σελ. 33 επ., Χ. Απαλαγάκη, ΕρμΚΠολΔ, τόμ. Α΄, έκδ. 2019, άρθρα 260, 308, 309, 513 και 532 ΚΠολΔ, Ε. Τσιώρα, «Eφαρμογή του Ν. 4335/2015 στην τακτική και τις ειδικές διαδικασίες – Ζητήματα διαχρονικού δικαίου– Επισκόπηση νομολογίας-», Αρμ. 2018, σελ. 1615, βλ. & ΑΠ 801/2019 Δημ. Νόμος, ΑΠ 1568/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 1848/2017 Δημ. Νόμος). Στην προκειμένη περίπτωση ασκήθηκε, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, κατά την τακτική διαδικασία, από τη …………., η από 14/12/2015, με Γεν. Αριθμ. Κατάθ. …../08-11-2016 και Ειδ. Αριθμ. Κατάθ. …./8-11-2016 αγωγή. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, μετά από συζήτηση, που έγινε στις 17/05/2017, μεταξύ των 1) ………., 2) ……… και 3) …….., ήδη εκκαλούντων, φερομένων ως μοναδικών εκ διαθήκης κληρονόμων της αρχικής ενάγουσας …………., η οποία απεβίωσε στις 31-12-2016, και της εναγομένης, . …………, ήδη εφεσίβλητης, με την εκκαλουμένη με αριθμ. 3548/19-07-2017 απόφασή του, η οποία εκδόθηκε, κατά την τακτική διαδικασία, κήρυξε ματαιωθείσα τη συζήτηση της ως άνω αγωγής, χωρίς ν’ αποφανθεί περί της παραδοχής ή απόρριψης της αγωγής, διότι με την εκκαλουμένη έγινε δεκτό ότι «…η …………. άσκησε εναντίον της εναγομένης ………… [η οποία είναι κάτοικος εξωτερικού (Ν. Υόρκη Η.Π.Α.)] την από 14-12-2015 (αριθμ. κατάθ. δικογρ. ./../8-11-2016) αγωγή της, με την οποία ζητεί για τους αναφερόμενους σ’ αυτήν λόγους: 1) να αναγνωριστεί η εγκυρότητα της ανάκλησης δωρεάς του επί της οδού ………. στον Πειραιά ακινήτου (οικοπέδου μετά της επ’ αυτού υφιστάμενης διώροφης κατοικίας) προς αυτήν, 2) να αναγνωριστεί η κυριότητά της επί του ακινήτου αυτού και 3) να υποχρεωθεί η εναγομένη να της το αποδώσει. Από την από 2-1-2017 ληξιαρχική πράξη θανάτου του Ληξιαρχείου Πειραιά, που προσκομίζεται σε αντίγραφο, προκύπτει ότι απεβίωσε στις 31-12-2016 η ως άνω ενάγουσα …………, η οποία καταλείπει την από 30-6-2016 ιδιόγραφη διαθήκη της, με την οποία εγκαθιστά μοναδικούς κληρονόμους στην περιουσία της (στην οποία συμπεριλαμβάνεται και το επίδικο ακίνητο) τον αδελφό της ………. και τα τέκνα αυτού – ανίψια της …….. και ……….. Σημειώνεται ότι η διαθήκη αυτή έχει δημοσιευθεί νόμιμα με το υπ’ αριθμ. 1629/4-3-2017 πρακτικό δημόσιας δημοσίευσης του Ειρηνοδικείου Αθηνών. Περαιτέρω, ενόψει της συζήτησης της υπό κρίση αγωγής, οι ως άνω κληρονόμοι κατέθεσαν νομότυπα έγγραφες προτάσεις στις 15-3-2017 (βλ. σφραγίδα γραμματέα στην τελευταία σελίδα αυτών), ήτοι μέσα στην προθεσμία των 130 ημερών από την κατάθεση της υπό κρίση αγωγής, η οποία έληγε στις 20-3-2017 (χρόνος κατάθεσης αγωγής η 8-11-2016), σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 237 παρ. 1 εδ. δ΄ ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή της από την παρ. 2 του ΄Αρθρου Δεύτερου, του ΄Αρθρου 1, του Ν. 4335/2015 (δεδομένου ότι η εναγομένη είναι κάτοικος εξωτερικού) με τις οποίες (προτάσεις) δήλωσαν βίαια διακοπή δίκης λόγω θανάτου της ενάγουσας και συνέχιση της δίκης από τους ίδιους ενώ δεν εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο κατά τη συζήτησης της υπόθεσης κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο. Αντιθέτως, η εναγομένη, η οποία, ομοίως, δεν παραστάθηκε στο Δικαστήριο κατά την αυτή δικάσιμο, κατέθεσε έγγραφες προτάσεις στις 12-4-2017 (βλ. βεβαίωση γραμματέα στην τελευταία σελίδα αυτών), ήτοι μετά την παρέλευση της ως άνω προθεσμίας και συνεπώς η ίδια θεωρείται δικονομικώς απούσα. Επομένως, … δεν γνωστοποιήθηκε νόμιμα ο λόγος βιαίας διακοπής της δίκης στο πρόσωπο της ενάγουσας και, εφόσον δεν παρίσταται προσηκόντως η εναγομένη, η δήλωση των ως άνω κληρονόμων της ενάγουσας δεν έχει κανένα έννομο αποτέλεσμα ως προς αυτήν, ούτε συνεχίζεται νομίμως η δίκη μ’ αυτούς ως διαδίκους. Κατ’ ακολουθία αυτών και σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν, εφόσον δεν παρίστανται η αρχική ενάγουσα και η εναγομένη, πρέπει να κηρυχθεί ματαιωθείσα η συζήτηση της ένδικης αγωγής…». Εναντίον της ως άνω με αριθμ. 3548/19-07-2017 αποφάσεως ασκήθηκε η από 17/07/2018 έφεση, η οποία κατατέθηκε, στις 03-08-2018, στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιώς, με Γεν. Αριθμ. Κατάθ. …../2018 και Ειδ. Αριθμ. Κατάθ. …../2018, αντίγραφο δε αυτής κατατέθηκε, στις 03-08-2018, στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου αυτού, με Γεν. Αριθμ. Κατάθ. …../2018 και Ειδ. Αριθμ. Κατάθ. …../2018. Η εκκαλουμένη με αριθμ. 3548/19-07-2017 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε, κατά την τακτική διαδικασία και δυνάμει της οποίας κηρύχθηκε ματαιωθείσα η συζήτηση της ως άνω από 14/12/2015, με Γεν. Αριθμ. Κατάθ. …../08-11-2016 και Ειδ. Αριθμ. Κατάθ. …../8-11-2016 αγωγής, χωρίς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ν’ αποφανθεί περί της παραδοχής ή απόρριψης της αγωγής αυτής, έχουσα το αιτιολογικό και το διατακτικό, που προαναφέρθηκε, δεν υπόκειται σε έφεση, καθόσον, σύμφωνα με τις παραδοχές της, η εκκαλουμένη απόφαση είναι μη οριστική, με αυτή δεν περατώθηκε η επί της ως άνω αγωγής δίκη και, κατά τ’ αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν απεκδύθηκε από κάθε περαιτέρω εξουσία σε σχέση με την αγωγή αυτή, καθώς κηρύχθηκε ματαιωμένη η συζήτηση αυτής. Εξάλλου, δεν προκύπτει από το φάκελο της δικογραφίας, εάν, μετά την έκδοση της εν λόγω μη οριστικής απόφασης, είτε επαναφέρθηκε νομίμως και εμπροθέσμως η ως άνω αγωγή, ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, προς συζήτηση είτε η υπόθεση διεγράφη από το πινάκιο, θεωρουμένης της αγωγής ως μη ασκηθείσας, λόγω παρέλευσης εξήντα (60) ημέρες από τη ματαίωση χωρίς να ζητηθεί ο προσδιορισμός νέας συζήτησης αυτής, ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, ουδείς δε εκ των διαδίκων προβάλλει οικείο ισχυρισμό μ’ επίκληση σχετικών πιστοποιητικών. Κατόπιν των ανωτέρω, η ως άνω από 17/07/2018 με Γεν. Αριθμ. Κατάθ. …../2018 και Ειδ. Αριθμ. Κατάθ. ……/2018 έφεση των εκκαλούντων, κατά της με αριθμ. 3548/19-07-2017 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε, κατά την τακτική διαδικασία, πρέπει, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 309, 513 παρ. 1 περ. β` και 532 του ΚΠολΔ, ν’ απορριφθεί και αυτεπαγγέλτως ως απαράδεκτη, ελλείψει της ως άνω προϋποθέσεως του παραδεκτού της, δηλαδή του εκκλητού της εκκαλούμενης απόφασης και να διαταχθεί η εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο του παραβόλου, το οποίο κατατέθηκε από τους εκκαλούντες για την άσκηση αυτής (άρθρ. 495 § 3 Κ.Πολ.Δ.). Τέλος, πρέπει να συμψηφισθούν στο σύνολό τους, μεταξύ των διαδίκων, τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, κατά τ’ άρθρα 179 και 183 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ως απαράδεκτη την από 17/07/2018, με Γεν. Αριθμ. Κατάθ. …../2018 και Ειδ. Αριθμ. Κατάθ. …../2018, έφεση κατά της με αριθμ. 3548/19-07-2017 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο του παραβόλου, το οποίο κατέθεσαν οι εκκαλούντες για την άσκηση της ως άνω έφεσης.

συμψηφιζει στο σύνολό τους, μεταξύ των διαδίκων, τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στις 10/12/2020 στον Πειραιά και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στις 21/12/2020, στον ίδιο τόπο, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων Δικηγόρων τους.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ