ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Αριθμός 98/2021
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές, Αικατερίνη Νομικού, Πρόεδρο Εφετών, Αικατερίνη Κοκόλη και Νικόλαο Κουτρούμπα, Εισηγητή, Εφέτες και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η από 10.11.2014 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με αριθμό ……./2014 και για προσδιορισμό στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …/2019 και Ε.Α.Κ. …./2019) έφεση του πρωτοδίκως ενάγοντος κατά των πρωτοδίκως εναγόμενων και κατά των ……… και ………. προς εξαφάνιση της 2608/2014 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (τακτική διαδικασία) το οποίο δικάζοντας ερήμην του έκτου εναγόμενου και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων, απέρριψε την από 24.3.2009 (με αριθμό κατάθεσης ………../2009) αγωγή εν μέρει ως απαράδεκτη κατά του έκτου εναγόμενου και ως ουσία αβάσιμη κατά των λοιπών εναγόμενων έχει ασκηθεί νόμιμα κατ’ άρθρο 495 παρ.1 ΚΠολΔ με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 11.11.2014 κι εμπρόθεσμα, καθώς η προσβαλλόμενη απόφαση δημοσιεύθηκε στις 16.5.2014, χωρίς να αποδεικνύεται ότι μεσολάβησε επίδοση της εκκαλούμενης από τον ένα αντίδικο στον άλλο και χωρίς να έχει παρέλθει τριετία από τη δημοσίευση της εν λόγω απόφασης μέχρι την άσκηση της κατ’ αυτής ένδικης εφέσεως κατ’ άρθρο 518 παρ.2 ΚΠολΔ, ως ίσχυε κατά τον χρόνο άσκησης του παραπάνω ενδίκου μέσου. Ως εκ τούτου, η έφεση που εισάγεται αρμοδίως ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατ’ άρθρο 19 ΚΠολΔ για να δικαστεί με την τακτική διαδικασία, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, δεδομένου ότι για το παραδεκτό της έχουν κατατεθεί τα σειράς Α’ με αριθμούς .. και … παράβολα ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ. ποσού 60 ευρώ έκαστο και με αριθμούς … και .. παράβολα Δημοσίου ποσού 40 ευρώ έκαστο κατ’ άρθρο 495 παρ.4 ΚΠολΔ, ως ίσχυε κατά τον ίδιο ως άνω χρόνο άσκησης της εφέσεως.
Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 522 ΚΠολΔ «με την άσκηση της έφεσης η υπόθεση μεταβιβάζεται στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους». Στα πλαίσια αυτά εξέτασης της υπόθεσης, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο μπορεί να ερευνά αυτεπαγγέλτως λόγους έφεσης για ελαττώματα της εκκαλούμενης απόφασης, εφόσον αφορούν σε ζητήματα που και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο ερευνά αυτεπαγγέλτως, υπό τον όρο πάντως ότι το σχετικό κεφάλαιο έχει μεταβιβασθεί στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο (βλ. ΑΠ 2222/2007, ΝοΒ 2008, σελ. 1848, ΕφΑθ 5290/1991, ΕλλΔνη 1993, σελ. 1635, ΕφΘεσσαλ 440/1999, Αρμ 1999, σελ. 1101), αλλά δεν χειροτερεύει τη θέση του εκκαλούντος. Έτσι, ελέγχεται αυτεπαγγέλτως και πριν ακόμη την εξαφάνιση της πρωτοβάθμιας απόφασης σε περίπτωση που η αγωγή είχε απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη, το νόμω βάσιμο αυτής (βλ. ΑΠ 1472/2012, ΝοΒ 2013, σελ. 760, ΑΠ 1778/2011, ΝοΒ 2011, σελ. 982), καθώς και ο καθορισμός του αντικειμένου προς απόδειξη και της κατανομής του βάρους απόδειξης (βλ. για όλα τα ανωτέρω Κ. Παναγόπουλο σε Κυριάκου Οικονόμου, Η έφεση, έκδοση 2017, σελ. 190, 191). Επίσης, κατά το άρθρο 534 του ΚΠολΔ «αν το αιτιολογικό της απόφασης που έχει προσβληθεί με έφεση κρίνεται εσφαλμένο, αλλά το διατακτικό της ορθό, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο αντικαθιστά τις αιτιολογίες και απορρίπτει την έφεση». Κατά την έννοια της παραπάνω διατάξεως, εάν το πρωτοβάθμιο δικαστήριο απέρριψε την αγωγή ως αβάσιμη και το εφετείο κρίνει ότι πρέπει να απορριφθεί η αγωγή ως αβάσιμη για κάποιο άλλο λόγο, κατά κανόνα είναι επιτρεπτή η αντικατάσταση αιτιολογιών σύμφωνα με το άρθρο 534 ΚΠολΔ, όπως στην περίπτωση που το εφετείο μεταβάλλει το νομικό χαρακτηρισμό της αγωγής ή στην περίπτωση που συμπληρώνει την αιτιολογία ως προς το νομικό χαρακτηρισμό (βλ. Αθ. Πανταζόπουλο σε Κ. Οικονόμου, Η έφεση, ό.π., σελ. 342, 343).
Στην προκειμένη περίπτωση με την από 24.3.2009 αγωγή του ο ενάγων και ήδη εκκαλών εξέθετε ότι δυνάμει της υπ’ αριθ. …./2.3.2001 πράξης αγοραπωλησίας της έβδομης εναγόμενης συμβολαιογράφου Αθηνών που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιώς, του μεταβιβάστηκε λόγω πώλησης από τους πρώτη, δεύτερη και τρίτη των εναγόμενων, με την ιδιότητα των οικοπεδούχων, καθ’ υπόδειξη της πέμπτης εναγόμενης εταιρίας, ως εργολάβου οικοδομών, νόμιμος εκπρόσωπος και ομόρρυθμος εταίρος της οποίας είναι ο τέταρτος εναγόμενος, η κυριότητα μιας οριζόντιας ιδιοκτησίας (διαμερίσματος) του 1ου υπέρ το ισόγειο ορόφου σε πολυκατοικία επί των οδών ……….στη Δραπετσώνα Κερατσινίου Αττικής, όπως η ιδιοκτησία αυτή είχε συμφωνηθεί να περιέλθει ως εργολαβικό αντάλλαγμα στην πέμπτη των εναγόμενων και στην οποία (ιδιοκτησία) ανήκε κατά αποκλειστική χρήση ο με στοιχείο Ρ-5 ανοικτός (υπαίθριος) χώρος στάθμευσης αυτοκινήτου στον ακάλυπτο χώρο της οικοδομής προς την οδό ………, επιφάνειας 11 τ.μ., αντί τιμήματος 25.000.000 δρχ. (και ήδη 73.368 ευρώ) και 120.000 δρχ. (και ήδη 352,16 ευρώ) αντίστοιχα και συνολικά αντί τιμήματος 73.720,16 ευρώ. Ότι η ανωτέρω οικοδομή είχε υπαχθεί στις διατάξεις της οριζόντιας ιδιοκτησίας δυνάμει της υπ’ αριθ. ………./2.3.1999 πράξης σύστασης οριζοντίων ιδιοκτησιών της ίδιας ως άνω συμβολαιογράφου που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιά και ότι με την υπογραφή του ως άνω αγοραπωλητηρίου συμβολαίου παραδόθηκε η νομή των πιο πάνω πωληθέντων, καθώς και της Υ-1 αποθήκης του υπογείου που αγόρασε ο ενάγων στην ίδια πολυκατοικία από τις δεύτερη και τρίτη εναγόμενες δυνάμει της υπ’ αριθ. ………/2.3.2001 πράξης αγοραπωλησίας της ίδιας συμβολαιογράφου, νομίμως μεταγραφείσας. Ότι στις 26.4.2007 επιδόθηκε στον ενάγοντα η από 18.4.2007 εξώδικη διαμαρτυρία της ……….., συνιδιοκτήτριας άλλων οριζόντιων ιδιοκτησιών στην ίδια πολυκατοικία, με την οποία αυτή ισχυριζόταν ότι ο ενάγων είχε καταλάβει αυθαίρετα την πιο πάνω θέση στάθμευσης, ότι ο παραπάνω χώρος είναι κοινόχρηστος, αυθαιρέτως δε και παρανόμως πωλήθηκε σ’ εκείνον από την κατασκευάστρια εταιρία ως χώρος στάθμευσης οχήματος και ότι στην πραγματικότητα η εν λόγω θέση στάθμευσης είναι ανύπαρκτη, βάσει του επικυρωμένου αντιγράφου του από Σεπτεμβρίου 1998 σχεδιαγράμματος κάτοψης ισογείου, το οποίο έχει προσαρτηθεί στην υπ’ αριθ. ……../22.9.1998 Πράξη του Ν. 1221/1981 της συμβολαιογράφου ………. για την ως άνω πολυκατοικία και είχε κατατεθεί στο αρμόδιο Πολεοδομικό Γραφείο του Δήμου Κερατσινίου. Ότι κατόπιν συλλογής πληροφοριών και εγγράφων, ο ενάγων διαπίστωσε ότι πράγματι η παραπάνω θέση στάθμευσης δεν περιλαμβάνεται στην υπ’ αριθ. ……../22.9.1998 Πράξη του Ν. 1221/1981 της αμέσως πιο πάνω συμβ/φου, που έχει μεταγραφεί νόμιμα και στο από Σεπτεμβρίου 1998 σχεδιάγραμμα κάτοψης ισογείου του αρχιτέκτονα μηχανικού ………, αλλά προβλέφθηκε στη συνέχεια στην υπ’ αριθ. 2502/2.3.1999 πράξη σύστασης οριζοντίων ιδιοκτησιών και κανονισμού σχέσεων συνιδιοκτητών πολυόροφης οικοδομής της έβδομης εναγόμενης συμβολαιογράφου, που μεταγράφηκε νόμιμα, όπου ορίζεται ότι ο υπό στοιχεία Ρ-5 χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων θα ανήκει κατ’ αποκλειστική χρήση στο με στοιχεία Α-1 διαμέρισμα του πρώτου ορόφου. Ότι επιπλέον με την υπ’ αριθ. ……/26.5.2006 διόρθωση πράξης σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας του κανονισμού πολυκατοικίας της συμβ/φου Νίκαιας ……., που μεταγράφηκε νόμιμα, οι αρχικοί οικοπεδούχοι και η εργολήπτρια εταιρία, καίτοι είχαν μεταβιβάσει σχεδόν όλες τις οριζόντιες ιδιοκτησίες τους, προέβησαν σε διόρθωση της ως άνω υπ’ αριθ. ………./2.3.1999 πράξης σύστασης οριζοντίων ιδιοκτησιών και κανονισμού σχέσεων συνιδιοκτητών, επικαλούμενοι το άρθρο 5 της ίδιας αυτής πράξης, διορθώνοντας κατά την εκτίμησή τους ότι το κατάστημα (1) του ισογείου ορόφου ιδιοκτησίας της ………. έχει είσοδο και από την οδό ……….., όπου όμως βρίσκεται η θέση στάθμευσης Ρ-5, της οποίας την αποκλειστική χρήση έχει κατά τη σύσταση οριζόντιων ιδιοκτησιών ο ενάγων. Ότι εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι ο τελευταίος εξαπατήθηκε από τους εναγόμενους αφού συνέπραξε στην προς αυτόν πώληση της οριζόντιας ιδιοκτησίας Α-1 μετά αποκλειστικής χρήσης του χώρου στάθμευσης Ρ-5, ο οποίος δεν υφίσταται, όπως προκύπτει από τα αρχεία της Πολεοδομίας, αλλά και μετέπειτα αφού ουδέποτε εκλήθη να συμπράξει στη διόρθωση της σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας του καταστήματος (1) του ισογείου ορόφου ιδιοκτησίας ………., ώστε να έχει αυτό είσοδο και από την οδό ………., καίτοι ρητά προβλέπεται στην παράγραφο 6 του άρθρου 8 του κανονισμού της πολυκατοικίας ότι απαιτείται η σύμφωνη γνώμη όλων των ιδιοκτητών για την τροποποίηση αυτού. Ότι ειδικότερα η δήλωση βούλησής του για την αγορά των ως άνω ακινήτων ήταν αποτέλεσμα εξαπάτησής του, εκ μέρους των εναγόμενων, οι οποίοι ενεργώντας με δόλο, του παρέστησαν ψευδή γεγονότα ως αληθινά και του πώλησαν διαμέρισμα με χρήση θέση στάθμευσης, σκοπίμως όμως του απέκρυψαν τη μη ύπαρξη αυτής, ήτοι πραγματικό ελάττωμα, το οποίο μειώνει και χειροτερεύει την περιουσία του, δεδομένου ότι διαμέρισμα χωρίς θέση στάθμευσης χάνει το 50% της μεταπωλητικής του αξίας, με αποτέλεσμα αυτός να προβεί στην κατάρτιση των ανωτέρω συμβάσεων, στις οποίες δεν θα προέβαινε αν γνώριζε την πραγματική κατάσταση. Ότι τα δικαιώματά του ως αγοραστή από την ύπαρξη πραγματικού ελαττώματος ή έλλειψης συμφωνημένης ιδιότητας δεν έχουν παραγραφεί καθώς κατ’ άρθρο 557 ΑΚ οι πωλητές του απέκρυψαν με δόλο το ελάττωμα και αυτός ενημερώθηκε το πρώτον μόλις έλαβε το από 18.4.2007 εξώδικο της ………. Ζητούσε, λοιπόν, μετά από νόμιμο και παραδεκτό, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 223 ΚΠολΔ μερικό περιορισμό του αγωγικού αιτήματος (εν μέρει τροπή αυτού από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό) να ακυρωθούν λόγω απάτης οι παραπάνω με αριθμούς …./2.3.2001 και …../2.3.2001 συμβάσεις πωλήσεως και μεταβιβάσεως ακινήτων και να αντικατασταθεί η οριζόντια ιδιοκτησία που ο ενάγων αγόρασε με νέα οριζόντια ιδιοκτησία αντίστοιχου μεγέθους και πολυτέλειας, με δικαίωμα χρήσης θέσης στάθμευσης και με αποθήκη στην ίδια περιοχή, άλλως να αναγνωριστεί ότι οι εναγόμενοι είναι υποχρεωμένοι να του καταβάλουν εις ολόκληρον το ποσό που είναι αναγκαίο για την αγορά νέας οριζόντιας ιδιοκτησίας αντίστοιχης επιφάνειας μαζί με αυτοτελή θέση στάθμευσης και αποθήκη στην αυτή πολυκατοικία ή σε παρακείμενη που να μην απέχει περισσότερο από πενήντα μέτρα από την πολυκατοικία όπου ήδη διαμένει σύμφωνα με την τρέχουσα εμπορική- αγοραστική αξία της ένδικης ιδιοκτησίας συνολικού ποσού 168.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, καθώς και το ποσό των 250.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για τη, συνεπεία της αδικοπραξίας τους, ηθική του βλάβη με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, άλλως να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι εις ολόκληρον ο καθένας να καταβάλουν στον ενάγοντα το ποσό των 11.000 ευρώ που είναι αναγκαίο για την αγορά θέσης στάθμευσης στην αυτή πολυκατοικία, βάσει της τρέχουσας εμπορικής- αγοραστικής της αξίας, άλλως το ποσό των 18.000 ευρώ που είναι αναγκαίο για την αγορά θέσης στάθμευσης σε παρακείμενη πολυκατοικία σε απόσταση όχι μεγαλύτερη των πενήντα μέτρων από την ένδικη πολυκατοικία, άλλως να του παραχωρήσουν οι εναγόμενοι το δικαίωμα χρήσης θέσης στάθμευσης σε άλλη θέση (υπαρκτή) στην αυτή πολυκατοικία ή σε παρακείμενη όχι σε μεγαλύτερη απόσταση των πενήντα μέτρων, εφόσον οι πέντε πρώτοι εναγόμενοι έχουν στην κυριότητά τους ανάλογη θέση και προτίθενται να την παραχωρήσουν. Σημειωτέον ότι με τις από 8.5.2013 προτάσεις του ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, ο ενάγων δήλωσε ότι διορθώνει το εκ παραδρομής αναγραφέν «ή» μεταξύ των υπό στοιχεία α’ και β’ αιτημάτων του στο αιτητικό της από 24.3.2009 αγωγής του (σελ. 36 «…α) να αντικατασταθεί η οριζόντια ιδιοκτησία που αγόρασα…ή β) να μου καταβάλουν…»), διαγράφοντας αυτό και αντικαθιστώντας το με το ορθό «και», πλην όμως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε τούτο σιωπηρά, ορθά καθώς σύμφωνα με το άρθρο 223 παρ.1 ΚΠολΔ είναι απαράδεκτη κάθε μεταβολή του αιτήματος της αγωγής, όπως η επέκταση του αιτήματος (ΑΠ 287/2002, ΕλλΔνη 2003, σελ. 121, Μπαλογιάννη/Ρεντούλης σε Χαρ. Απαλαγάκη, ΚΠολΔ Ερμηνεία κατ’ άρθρο, 1-590, 4η έκδοση, σελ. 682), παραμένοντος σε ισχύ του αρχήθεν υποβληθέντος (βλ. Μιχαήλ και Άντα Μαργαρίτη, Ερμηνεία ΚΠολΔ Ι, 2η έκδοση, σελ. 395). Ακολούθως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή κατά του έκτου εναγόμενου, επειδή είχε αποβιώσει προ της ασκήσεως αυτής, ως απαράδεκτη. Περαιτέρω, ως προς τους υπόλοιπους εναγόμενους κατ’ εκτίμηση του αγωγικού δικογράφου θεώρησε ότι ο ενάγων προέβαλε πως το πραγματικό ελάττωμα της οριζόντιας ιδιοκτησίας-διαμερίσματος που του μεταβιβάσθηκε συνίστατο στο ότι η φερόμενη ως ανήκουσα σε αυτό κατά αποκλειστική χρήση υπό στοιχεία Ρ-5 ανοικτή θέση στάθμευσης ήταν αυθαίρετη. Έκρινε δε την αγωγή νόμιμη, με εξαίρεση το αίτημα αναγνώρισης υποχρέωσης καταβολής του ποσού των 165.000 ευρώ ως αποζημίωση για την αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας του ενάγοντος, το οποίο δέχθηκε ως νόμιμο, μόνο μέχρι του ποσού των 91.279,84 ευρώ, το οποίο θα απαιτηθεί αυτός να καταβάλει επιπλέον του ήδη καταβληθέντος ποσού των 73.720,16 ευρώ, που θα του επιστραφεί, σε περίπτωση ακύρωσης ή αναστροφής των συμβάσεων, για την αγορά ανάλογων, χωρίς το πραγματικό ελάττωμα της ανοικτής θέσης στάθμευσης, οριζόντιων ιδιοκτησιών και συνεπώς μη νόμιμο και για το λόγο αυτό απορριπτέο κρίθηκε το αίτημα για το υπόλοιπο ποσό των 73.720,16 ευρώ. Επίσης απέρριψε ως μη νόμιμα τα αιτήματα αντικατάστασης του πωληθέντος ελαττωματικού πράγματος, διότι το δικαίωμα αυτό δεν προβλεπόταν στη διάταξη του άρθρου 540 ΑΚ, όπως αυτή ίσχυε πριν την αντικατάστασή της με τη διάταξη του άρθρου 1 παρ.1 του ν. 3043/2002. Εντέλει το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή και ως προς τα κριθέντα νόμιμα αιτήματα αυτής κατά των παραπάνω εναγόμενων ως ουσιαστικά αβάσιμη. Ειδικότερα δέχθηκε ότι ο ισχυρισμός στην από 18.4.2007 εξώδικη διαμαρτυρία της …………. …………., κυρίας οριζόντιων ιδιοκτησιών της ίδιας οικοδομής ότι η υπό στοιχεία Ρ-5 ανοικτή θέση στάθμευσης δεν προβλεπόταν και δεν αποτυπωνόταν στο από Σεπτεμβρίου 1998 διάγραμμα κάτοψης ισογείου του αρχιτέκτονα μηχανικού …….. που υποβλήθηκε στο Πολεοδομικό Γραφείο για την έκδοση της σχετικής άδειας ανέγερσης (υπ’ αριθ. …../19-11-2008) της οικοδομής ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα, παρά ταύτα όμως το γεγονός αυτό δεν καθιστά την εν λόγω θέση στάθμευσης παράνομη και αυθαίρετη. Τούτο, καθώς ο ν. 1221/1981 απαιτεί τη δήλωση μόνο ενός ελάχιστου αριθμού υποχρεωτικών θέσεων στάθμευσης για την έκδοση άδειας ανέγερσης οικοδομής, χωρίς να αποκλείεται η δημιουργία και νέων θέσεων μεταγενέστερα, υπό την προϋπόθεση ότι αν αυτές πρόκειται να δημιουργηθούν στον ακάλυπτο (ανοικτές) να μην απομειώνεται ο ελάχιστος απαιτούμενος χώρος φύτευσης (πρασίνου), στην προκειμένη δε περίπτωση για την έκδοση άδειας ανέγερσης της ένδικης οικοδομής απαιτούνταν κατ’ ελάχιστο τέσσερις θέσεις στάθμευσης οι οποίες αναφέρονταν στην κατά το ν. …/1981 συνταχθείσα συμβολαιογραφική πράξη αλλά σε αυτές δεν συμπεριλαμβανόταν η επίδικη, η οποία όμως νομίμως συμπεριλήφθηκε στη συνταχθείσα μεταγενέστερα υπ’ αριθ. …./2.3.1999 πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας, όπου επίσης νομίμως, καθορίστηκε ότι θα ανήκει αυτή στην αποκλειστική χρήση της οριζόντιας ιδιοκτησίας-διαμερίσματος του 1ου υπέρ το ισόγειο ορόφου (υπό στοιχείο Α-1) που πωλήθηκε και μεταβιβάστηκε στον ενάγοντα. Επίσης, η εκκαλούμενη δέχθηκε ότι η επίδικη ανοικτή θέση στάθμευσης δεν καταλαμβάνει, παρανόμως, χώρο, που με βάση το από 3.8.1987 Π.Δ. (ΦΕΚ 749Δ’/10-8-1987) πρέπει να παραμείνει ακάλυπτος προς φύτευση, αφού στο οικόπεδο εμβαδού 240,70 τ.μ. έπρεπε να παραμείνει ακάλυπτο προς φύτευση το 30% του οικοπέδου -10%, δηλαδή τμήμα εμβαδού 32,09 τ.μ., αφέθηκε εντέλει για το σκοπό αυτό ακάλυπτο τμήμα εμβαδού 32,33 τ.μ. και επομένως η επίδικη θέση στάθμευσης δημιουργήθηκε στο ακάλυπτο τμήμα της οικοδομής που δεν προοριζόταν για φύτευση και ως εκ τούτου, συσταθείσα κατά τον ανωτέρω τρόπο, δηλαδή όχι με τη δήλωση του ν. 1221/1981 είναι νόμιμη και όχι αυθαίρετη, όπως άλλωστε προκύπτει από το υπ’ αριθ. …../20.10.2010 έγγραφο του Τμήματος Πολεοδομίας της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Κερατσινίου. Άλλωστε, κατά την εκκαλούμενη, ακόμη και στην υποθετική περίπτωση που η επίδικη ανοικτή θέση στάθμευσης είχε συσταθεί, καταλαμβάνοντας το χώρο που απαιτείτο να παραμείνει ακάλυπτος για φύτευση, και πάλι δεν θα ήταν παράνομη και αυθαίρετη, αλλά θα είχε, απλώς διαπραχθεί πολεοδομική, άσχετη με αυτή (ανοικτή θέση στάθμευσης) παράβαση και συγκεκριμένα παράβαση μη τήρησης του υποχρεωτικού ακάλυπτου χώρου φύτευσης. Ότι επομένως η εν λόγω θέση στάθμευσης συστάθηκε νόμιμα και καμία πολεοδομική παράβαση δεν έχει διαπραχθεί αναφορικά με αυτή και ως εκ τούτου αυτή δεν φέρει πραγματικό ελάττωμα. Τέλος, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχθηκε ότι με την υπ’ αριθ. …../26.5.2006 πράξη διόρθωσης σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας της συμβ/φου Νίκαιας ………., που μεταγράφηκε νόμιμα οι εναγόμενοι νομίμως διόρθωσαν την πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας κατά το άρθρο 5 αυτής για να καταχωριστεί ότι η με αριθμό 1 οριζόντια ιδιοκτησία του ισογείου-κατάστημα, η οποία δεν είχε ακόμη μεταβιβαστεί σε τρίτο, είχε και δεύτερη είσοδο, εκτός από αυτή της οδού ……… και δη αυτή από την οδό …………. και ότι η τελευταία αυτή είσοδος που γειτνιάζει με την επίδικη θέση στάθμευσης, ουδόλως επηρεάζει, περιορίζει ή κατ’ οποιονδήποτε τρόπο εμποδίζει τη χρήση της ως άνω θέσης στάθμευσης. Με την υπό κρίση έφεση, ο ενάγων και ήδη εκκαλών παραπονείται για εσφαλμένη ερμηνεία κι εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνιση της πρωτόδικης απόφασης, προκειμένου να γίνει δεκτή στο σύνολό της η αγωγή του και να καταδικασθούν οι αντίδικοι αυτού στα δικαστικά έξοδα και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας.
Προτού το Δικαστήριο αυτό προχωρήσει στην κρίση της υπόθεσης ως προς τους υπόλοιπους εφεσίβλητους, σημειώνεται ότι αναφορικά με τις έκτη και έβδομη εφεσίβλητες, που είχαν δηλώσει κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στον πρώτο βαθμό ότι συνεχίζουν τη δίκη στη θέση του αποβιώσαντος στις 19.12.2007 έκτου εναγόμενου . …………. ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι αυτού, η έφεση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη. Ειδικότερα, κατά το άρθρο 520 παρ. 1 ΚΠολΔ, το έγγραφο της εφέσεως πρέπει να περιέχει, τα στοιχεία που απαιτούνται κατά τα άρθρα 118 έως 120 και τους λόγους της εφέσεως. Οι λόγοι αυτοί πρέπει να είναι σαφείς και ορισμένοι, να καθορίζονται δηλαδή με αυτούς με πληρότητα οι αιτιάσεις που αποδίδονται στην προσβαλλόμενη απόφαση, ώστε να μπορεί το δευτεροβάθμιο δικαστήριο να κρίνει για το νόμιμο και βάσιμο αυτών. Οι αόριστοι λόγοι και εξαιτίας τούτου ανεπίδεκτοι δικαστικής εκτιμήσεως θεωρούνται ανύπαρκτοι. Αν δε δεν υπάρχει ένας τουλάχιστον σαφής και ορισμένος λόγος εφέσεως, το δικόγραφο της εφέσεως είναι άκυρο (ΑΠ 128/2008 στην ΤΝΠ Νόμος, Μιχαήλ και Άντα Μαργαρίτη, Ερμηνεία ΚΠολΔ Ι, 2η έκδοση, σελ. 810). Στην προκειμένη περίπτωση, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε την ένδικη από 24.3.2009 αγωγή κατά του έκτου εναγόμενου ως απαράδεκτη, ως στρεφόμενη κατά ήδη κατά την άσκησή της αποβιώσαντος προσώπου, αφού η αγωγή κατατέθηκε στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά στις 4.5.2009 και ο έκτος εναγόμενος είχε αποβιώσει σε προγενέστερο χρόνο, στις 19.12.2007 σύμφωνα με την υπ’ αριθ. ../τόμος …/20-12-2007 ληξιαρχική πράξη θανάτου του Ληξίαρχου Αθηνών, οπότε κατά τον χρόνο έγερσης της αγωγής έλειπε ως προς αυτόν η διαδικαστική προϋπόθεση της ικανότητας διαδίκου σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 62 εδ.α’ ΚΠολΔ σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 34 και 35 ΑΚ, με αποτέλεσμα να μην ασκεί επιρροή η δήλωση συνέχισης δίκης από τις εξ αδιαθέτου κληρονόμους του. Την κρίση αυτή του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου δεν αμφισβητεί ειδικά ο εκκαλών ως προς τη νομική και ουσιαστική βασιμότητά της με ορισμένο λόγο έφεσης κι ως εκ τούτου η υπό κρίση έφεση κατά των αμέσως παραπάνω εφεσίβλητων τυγχάνει, κατά τα ανωτέρω, απορριπτέα ως απαράδεκτη.
Περαιτέρω, σε ό,τι αφορά τους λοιπούς εφεσίβλητους, από την αυτεπάγγελτη επισκόπηση του αγωγικού δικογράφου λόγω του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης κατ’ άρθρο 522 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι ο ενάγων και ήδη εκκαλών υποστήριζε στην αγωγή του ότι το πραγματικό ελάττωμα του διαμερίσματος που του πωλήθηκε με εξαπάτησή του ήταν η ανυπαρξία της υπό στοιχεία Ρ-5 ανοικτής θέσης στάθμευσης στον ακάλυπτο χώρο που του μεταβιβάσθηκε κατ’ αποκλειστική χρήση ως παράρτημα του Α-1 διαμερίσματος με το υπ’ αριθ. …/2.3.2001 συμβόλαιο, λόγω πολεοδομικής αυθαιρεσίας και δη λόγω της μη συμπερίληψης της θέσης αυτής στο κατατεθέν στην Πολεοδομία από Σεπτέμβριο του 1998 σχεδιάγραμμα κάτοψης ισογείου, που έχει προσαρτηθεί στην υπ’ αριθ. …./22.9.1998 Πράξη του ν. 1221/1981 για την έκδοση της οικοδομικής άδειας (βλ. ενδεικτικά σελίδα 5 της αγωγής «…Την από 26-04-2007 με υπέρμετρη έκπληξη έλαβα…γνώση του περιεχομένου της από 18-04-2007 εξωδίκου διαμαρτυρίας…στην οποία αναφέρεται ότι ο χώρος στον οποίο σταθμεύω το με αριθμό ………… Ε.Ι.Χ. αυτοκίνητό μου …είναι κοινόχρηστος, αυθαιρέτως δε και παρανόμως επωλήθη σε μένα…ως χώρος στάθμευσης οχήματος και ότι στην πραγματικότητα η εν λόγω θέση στάθμευσης είναι ανύπαρκτη…», σελ. 19 «…Είναι απόλυτα σαφές ότι έχω εξαπατηθεί από τους εναγόμενους αφού συνέπραξα στην ως άνω αγοραπωλησία της οριζόντιας ιδιοκτησίας διαμερίσματος (Α-1) μετά αποκλειστικής χρήσης του χώρου στάθμευσης αυτοκινήτου (Ρ-5), ο οποίος δεν υφίσταται, όπως προκύπτει από τα αρχεία της Πολεοδομίας…», σελ. 30 «…Επειδή άπαντες οι ως άνω εναγόμενοι γνώριζαν ότι, κατά τη σύναψη της με αριθμό …../02-03-2001 πράξης αγοραπωλησίας της συμβολαιογράφου και κατοίκου Πεύκης ………, το ακίνητο έπασχε αφού δε διέθετε τη συμφωνημένη ιδιότητα (δικαίωμα χρήσης θέσης στάθμευσης) και υφίστατο πραγματικό ελάττωμα (ανυπαρξία θέσης στάθμευσης)…»). Αντίθετα, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εκτίμησε ότι το πραγματικό ελάττωμα της ως άνω θέσης στάθμευσης που εκθέτει ο ενάγων στην αγωγή του συνίσταται στο ότι του μεταβιβάσθηκε αυθαίρετη και παράνομη θέση στάθμευσης. Η εκτίμηση αυτή τυγχάνει εσφαλμένη καθώς η ανύπαρκτη θέση στάθμευσης δεν ταυτίζεται εννοιολογικά με την αυθαίρετη και γι’ αυτό το λόγο παράνομη θέση στάθμευσης. Έτσι είναι δυνατό μία θέση στάθμευσης στον ακάλυπτο χώρο πολυκατοικίας να έχει συσταθεί νόμιμα με την πρόβλεψή της στη συμβολαιογραφική πράξη σύστασης οριζόντιων ιδιοκτησιών ως παράρτημα συγκεκριμένου διαμερίσματος, δηλαδή να είναι υπαρκτή, πλην όμως να μην φαίνεται στα σχέδια κάτοψης ισογείου που έχουν κατατεθεί στην αρμόδια Πολεοδομία για την έκδοση της οικοδομικής άδειας και από αυτή την άποψη να υφίσταται πολεοδομική παράβαση. Κατά το άρθρο 106 ΚΠολΔ «το δικαστήριο ενεργεί μόνο ύστερα από αίτηση διαδίκου και αποφασίζει με βάση τους πραγματικούς ισχυρισμούς που προτείνουν και αποδεικνύουν οι διάδικοι και τις αιτήσεις που υποβάλλουν, εκτός αν ο νόμος ορίζει διαφορετικά». Στην προκειμένη λοιπόν περίπτωση το Δικαστήριο δεσμεύεται από τον πραγματικό ισχυρισμό του ενάγοντος και ήδη εκκαλούντος ότι με απάτη του μεταβιβάσθηκε από τους εναγόμενους διαμέρισμα με αποκλειστική χρήση ανοικτής θέσης στάθμευσης στον ακάλυπτο χώρο, η οποία όμως ήταν ανύπαρκτη λόγω πολεοδομικής παράβασης, χωρίς να μπορεί να εξετάσει άλλο τυχόν πραγματικό ελάττωμα της ίδιας θέσης στάθμευσης. Η εκκαλούμενη απόφαση, πέραν των κρίσεων της περί του αυθαιρέτου ή μη της επίδικης θέσης στάθμευσης, διέλαβε επί της ουσίας κρίση και σχετικά με το εάν συστάθηκε αυτή νόμιμα, άρα και ως προς το εάν είναι υπαρκτή και γι’ αυτό θα εξαφανιστεί μόνο εάν το Δικαστήριο κρίνει από την επανεκτίμηση των αποδείξεων ότι μεταβιβάσθηκε στον ενάγοντα-ήδη εκκαλούντα ανύπαρκτη θέση στάθμευσης, διαφορετικά θα γίνει αντικατάσταση αιτιολογιών κατ’ άρθρο 534 ΚΠολΔ. Κατά τα λοιπά και υπό την επίκληση στην αγωγή ως άνω πραγματικού ελαττώματος (ανυπαρξία θέσης στάθμευσης) η αγωγή τυγχάνει νόμιμη κατά τις διακρίσεις στις οποίες προέβη το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και κατά τις αναφερόμενες στην εκκαλούμενη απόφαση διατάξεις.
Περαιτέρω σημειώνεται ότι από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 1002 ΑΚ, 1, 2 § 1, 3, 4 § 1, 5 και 13 του ν. 3741/1929 «περί ιδιοκτησίας κατ` ορόφους», που, κατά το άρθρο 54 του ΕισΝΑΚ, διατηρήθηκαν σε ισχύ και μετά την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα, προκύπτει ότι οι συνιδιοκτήτες κοινής οικοδομής, η οποία υπάγεται στο καθεστώς του νόμου αυτού, μπορούν να ρυθμίσουν ελεύθερα με σύμβαση, που καταρτίζεται με την σύμπραξη όλων, διά συμβολαιογραφικού εγγράφου που μεταγράφεται, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους, τόσο ως προς τα αναγκαστικά αδιαίρετα (κοινά) μέρη της οικοδομής, όσο και ως προς τις χωριστές οριζόντιες ιδιοκτησίες κατ` ορόφους ή διαμερίσματα ορόφων και μάλιστα κατά παρέκκλιση από τις ενδοτικού δικαίου διατάξεις του ανωτέρω νόμου και του αστικού κώδικα. Στην περίπτωση αυτή οι κατά τον τρόπο αυτό δημιουργούμενοι περιορισμοί της κυριότητας έχουν το χαρακτήρα δουλείας και δεσμεύουν και τους διαδόχους των εξαρχής συμβληθέντων ή εκείνων που προσχώρησαν μεταγενεστέρως στον καταρτισθέντα με τη σύμβαση κανονισμό. Συνεπώς με τον κανονισμό εγκύρως καθιερώνονται περιορισμοί και απαγορεύσεις στη χρήση των ανωτέρω πραγμάτων και πέραν των αναφερομένων στο άρθρο 3 του ανωτέρω νόμου (ΑΠ 881/2019 στην ΤΝΠ Νόμος). Εξ άλλου το κύρος της συστατικής της οροφοκτησίας πράξης δεν εξαρτάται από τη συμφωνία της προς τις κείμενες πολεοδομικές διατάξεις, οι οποίες εξυπηρετούν ειδικούς σκοπούς, όπως η στατική ασφάλεια, η υγιεινή κλπ., γι` αυτό και η παράβασή τους επισύρει μόνον τις προβλεπόμενες από τις διατάξεις αυτές κυρώσεις και όχι την ακυρότητα της αντίθετης μ` αυτές συστατικής της οροφοκτησίας πράξης (ΟλΑΠ 583/1983, ΝοΒ 32, σελ. 65, ΑΠ 121/2003 στην ΤΝΠ Νόμος), εκτός αν ρητά προβλέπεται η ακυρότητά της (ΑΠ 1288/2011, ΑΠ 102/1994 στην ΤΝΠ Νόμος, ΕφΠειρ 76/2010, ΠειρΝομ 2011, σελ. 292).
Στην προκειμένη περίπτωση από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων ………, πολιτικού μηχανικού και ………, συνταξιούχου δικηγόρου, που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, απ’ όλα τα έγγραφα που νόμιμα μετ’ επικλήσεως προσκομίζουν οι διάδικοι (δεν προσκομίζονται τα επικαλούμενα από τον εκκαλούντα ως σχετικά 2 αποδεικτικά επιδόσεων της εφέσεως, επιπλέον δε το σχετικό 7 που επικαλείται ταυτίζεται με το σχετικό 19), συμπεριλαμβανομένων των φωτογραφιών (άρθρο 444 παρ.1 εδ.γ’ ΚΠολΔ) και των σχεδιαγραμμάτων, των εγγράφων που συντάχθηκαν στα πλαίσια ποινικών διαδικασιών που ξεκίνησαν με αφορμή την επίδικη διαφορά, και των συνοδευόντων αυτά εισαγγελικών διατάξεων, βουλεύματος και ποινικής απόφασης, καθώς και των εγγράφων που το πρώτον νομίμως προσκομίζονται ενώπιον του παρόντος δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου κατ’ άρθρο 529 παρ.1 ΚΠολΔ μεταξύ των οποίων η πρόσφατη από 1.10.2020 τεχνική έκθεση του πολ. μηχανικού ……… που εκτιμάται ελεύθερα ως γνωμοδότηση προσώπου που έχει ειδικές γνώσεις επιστήμης κατ’ άρθρο 390 ΚΠολΔ, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του υπ’ αριθ. ……./2.3.2001 συμβολαίου της έβδομης εναγόμενης και ήδη όγδοης εφεσίβλητης, ……… ., συμβολαιογράφου Αθηνών, που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιά στον τόμο …., με αύξοντα αριθμό …, οι τρεις πρώτες εναγόμενες -εφεσίβλητες μεταβίβασαν, λόγω πώλησης, στον ενάγοντα- ήδη εκκαλούντα, κατόπιν υπόδειξης της πέμπτης εναγόμενης-εφεσίβλητης εταιρίας, εργολάβου οικοδομών, νόμιμος εκπρόσωπος και ομόρρυθμο μέλος της οποίας είναι ο τέταρτος εναγόμενος-εφεσίβλητος, μία οριζόντια ιδιοκτησία, επί οικοδομής, κτισμένης σε οικόπεδο εμβαδού 240,70 τ.μ., το οποίο βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια του Δήμου Κερατσινίου Αττικής, στη θέση «Δραπετσώνα», επί των οδών …………. …….. και συγκεκριμένα του μεταβίβασαν την οριζόντια ιδιοκτησία- διαμέρισμα του πρώτου υπέρ το ισόγειο ορόφου, με στοιχεία Α-1, εμβαδού 76,50 τ.μ., με ποσοστό συγκυριότητας επί του οικοπέδου 134/1000 εξ αδιαιρέτου, στην οποία ανήκε η αποκλειστική χρήση του υπό στοιχεία Ρ-5 ανοικτού (υπαίθριου) χώρου στάθμευσης αυτοκινήτου εμβαδού 11 τ.μ. στον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου, προς την οδό …………., αντί τιμήματος 25.000.000 δραχμών και ήδη 73.368 ευρώ. Η ανωτέρω οικοδομή είχε ανεγερθεί με το σύστημα της αντιπαροχής, δυνάμει της υπ’ αριθ. …../19.11.1998 άδειας της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Κερατσινίου και είχε υπαχθεί στις διατάξεις της οριζόντιας ιδιοκτησίας, δυνάμει της υπ’ αριθ. ……../2.3.1999 πράξης σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας της ίδιας ως άνω συμβολαιογράφου, που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιώς στον τόμο …. με αύξοντα αριθμό …., η δε προπεριγραφόμενη και μεταβιβασθείσα στον ενάγοντα οριζόντια ιδιοκτησία και η ανήκουσα σ’ αυτή αποκλειστική χρήση της ανοικτής θέσης στάθμευσης, συμπεριλαμβανόταν στις ιδιοκτησίες, τις οποίες οι τρεις πρώτες εναγόμενες, ως οικοπεδούχοι είχαν συμφωνήσει να μεταβιβάσουν στην πέμπτη εναγόμενη-εργολάβο ή σε οποιοδήποτε υποδεικνυόμενο από αυτή πρόσωπο, ως εργολαβικό αντάλλαγμα, δυνάμει του υπ’ αριθ. ……./2.3.1999 προσυμφώνου- εργολαβικού συμβολαίου. Επιπλέον, με το υπ’ αριθ. ……./2.3.2001 συμβόλαιο της ίδιας ως άνω έβδομης εναγόμενης συμβολαιογράφου, που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιώς στον τόμο … και με αύξοντα αριθμό ….., μεταβιβάστηκε στον ενάγοντα από τις δεύτερη και τρίτη εναγόμενες, κατά κυριότητα, επίσης λόγω πώλησης και η κείμενη στην ίδια ως άνω οικοδομή, υπό στοιχεία Υ-1 οριζόντια ιδιοκτησία- αποθήκη του υπογείου, εμβαδού 4 τ.μ., με ποσοστό συγκυριότητας επί του οικοπέδου 2/1000 εξ αδιαιρέτου, αντί τιμήματος 120.000 δρχ. και ήδη 352,16 ευρώ. Με την υπογραφή των ανωτέρω συμβολαίων στις 2.3.2001, παραδόθηκε στον ενάγοντα η νομή των πωληθέντων ακινήτων κι αυτός έκτοτε διέμενε στην ανωτέρω οριζόντια ιδιοκτησία- διαμέρισμα και έκανε αποκλειστική χρήση της ανήκουσας σ’ αυτή ανοικτής θέσης στάθμευσης. Ωστόσο, στις 26.4.2007 επιδόθηκε στον ενάγοντα η από 18.4.2007 εξώδικη διαμαρτυρία- πρόσκληση- δήλωση της . …………. ., κυρίας οριζόντιων ιδιοκτησιών-καταστημάτων στο ισόγειο της ίδιας οικοδομής, η οποία ισχυριζόταν ότι η εκ μέρους του ενάγοντος χρήση της παραπάνω ανοικτής θέσης στάθμευσης δεν στηριζόταν σε νόμιμο δικαίωμά του, αφού δεν προβλεπόταν στο από Σεπτεμβρίου 1998 διάγραμμα κάτοψης ισογείου του αρχιτέκτονα μηχανικού .. …………., το οποίο (διάγραμμα) είχε προσαρτηθεί στην υπ’ αριθ. …../22.9.1998 πράξη του ν. 1221/1981 της συμβολαιογράφου Αθηνών …….. ., που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιώς στον τόμο … με αύξοντα αριθμό … και είχε κατατεθεί στο αρμόδιο Πολεοδομικό Γραφείου του Δήμου Κερατσινίου. Ο ισχυρισμός αυτός της . …………. περί μη πρόβλεψης και αποτύπωσης της ανοικτής θέσης στάθμευσης στο διάγραμμα κάτοψης ισογείου που υποβλήθηκε στο Πολεοδομικό Γραφείο, για την έκδοση της σχετικής άδειας ανέγερσης (υπ’ αριθ. …./19-11-1998) ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα, πλην όμως το γεγονός αυτό δεν καθιστά την εν λόγω θέση στάθμευσης ανύπαρκτη, όπως ισχυρίζεται ο ενάγων. Ειδικότερα, ο προαναφερόμενος ν. 1221/1981, με τις διατάξεις του άρθρου 1 παρ. 1 και 3 αυτού, απαιτεί, ως προϋπόθεση έκδοσης άδειας ανέγερσης οικοδομής, την εκπλήρωση της υποχρέωσης δημιουργίας χώρων στάθμευσης (στεγασμένων ή μη), με τη σύνταξη σχετικής δήλωσης ενώπιον συμβολαιογράφου, μεταγραφόμενης στα οικεία βιβλία μεταγραφών. Η ανωτέρω υποχρέωση θεωρείται εκπληρωθείσα όταν στη σχετική συμβολαιογραφική πράξη, και ακολούθως στα υποβαλλόμενα σχέδια αποτυπώνονται οι ελάχιστες θέσεις στάθμευσης που απαιτούνται για κάθε ανεγειρόμενη οικοδομή, χωρίς να αποκλείεται η δημιουργία και νέων θέσεων, μεταγενέστερα. Σε περίπτωση που δημιουργηθούν με τη συμβολαιογραφική σύσταση οριζόντιων ιδιοκτησιών της πολυκατοικίας και κανονισμού αυτής νέες θέσεις στάθμευσης με πλακόστρωση πέραν των δηλωθέντων στην πράξη του ν. 1221/1981, σε χώρο που προοριζόταν κατ’ εφαρμογή της εκδοθείσας οικοδομικής άδειας για φύτευση, κατά παράβαση του άρθρου 366 του κωδικοποιητικού διατάγματος από 14.7.99 (ΦΕΚ Δ 580/27.7.99), ήτοι του άρθρου 23 παρ.1 του Κτιριοδομικού Κανονισμού, ΥΑ 3046/304 (ΦΕΚ 59Δ’/1989), χωρίς να προηγηθεί ενημέρωση του σχετικού φακέλου στην Πολεοδομία, ακόμη κι αν η ενημέρωση θα μπορούσε να περιορίσει νομίμως τον αρχικό χώρο φύτευσης κατ’ άρθρο 1 παρ.2β του Π.Δ. 3.8.1987 (ΦΕΚ 749Δ/1987), υφίσταται υπέρβαση της οικοδομικής άδειας και ως εκ τούτου υφίσταται πολεοδομική παράβαση, χωρίς όμως τούτο να σημαίνει ότι καθίσταται ανύπαρκτη η νέα θέση στάθμευσης στον ακάλυπτο χώρο που προοριζόταν αρχικά για φύτευση, ως δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης αυτής του αναφερόμενου στη σύσταση ιδιοκτήτη ορισμένης οριζόντιας ιδιοκτησίας έναντι των άλλων συνιδιοκτητών της πολυκατοικίας, καθώς αρκεί για τη σύσταση της θέσης αυτής η σχετική πρόβλεψη στη σύσταση οριζοντίων ιδιοκτησιών και κανονισμού της πολυκατοικίας και η μεταγραφή της σχετικής συμβολαιογραφικής πράξης. Το άρθρο 23 παρ.1 του Κτιριοδομικού Κανονισμού δεν προβλέπει ως κύρωση για τη μη τήρηση του ελάχιστου χώρου φύτευσης στον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου την ακυρότητα της δικαιοπραξίας με την οποία τυχόν δημιουργούνται θέσεις στάθμευσης επί του προοριζόμενου για φύτευση χώρου. Στην προκειμένη περίπτωση, για την έκδοση άδειας ανέγερσης της οικοδομής, απαιτούνταν κατ’ ελάχιστο όριο, τέσσερις θέσεις στάθμευσης, οι οποίες αναφέρονταν στην προαναφερόμενη υπ’ αριθ. ……../22.9.1998 πράξη του ν. 1221/1981 της παραπάνω συμβολαιογράφου και αποτυπώνονταν στο υποβληθέν διάγραμμα, μεταξύ των οποίων, όμως δεν περιλαμβανόταν και η επίδικη θέση. Ειδικότερα, παρότι, με βάση το αρχικό σχέδιο, είχε αποφασιστεί η σύσταση και της επίδικης ανοικτής θέσης στάθμευσης και μάλιστα είχε αποτυπωθεί σε έτερο με ίδια ημεροχρονολογία (από Φεβρουαρίου 1998) διάγραμμα κάτοψης του ισογείου του ως άνω αρχιτέκτονα μηχανικού …………., που στη συνέχεια προσαρτήθηκε στην υπ’ αριθ. ./2.3.1999 πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας της έβδομης εναγόμενης συμβολαιογράφου, πάρα ταύτα αυτή δεν είχε αποτυπωθεί στο υποβληθέν στο Πολεοδομικό Γραφείο του Δήμου Κερατσινίου, από Φεβρουαρίου 1998, διάγραμμα του ίδιου ως άνω αρχιτέκτονα μηχανικού, ούτε είχε συμπεριληφθεί στην προαναφερόμενη υπ’ αριθ. ../22.9.1998 πράξη της συμβολαιογράφου Αθηνών ………. Η παράλειψη, όμως, αυτή, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν αναφορικά με τις υποχρεώσεις που επιβάλλει ο ν. 1221/1981, δεν καθιστά την επίδικη ανοικτή θέση στάθμευσης ανύπαρκτη, αλλά αντιθέτως αυτή νομίμως συστάθηκε με τη συνταχθείσα μεταγενέστερα υπ’ αριθ. …../2.3.1999 πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας, στην οποία (πράξη σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας), επίσης νομίμως, καθορίστηκε ότι η θέση θα ανήκει στην αποκλειστική χρήση της υπό στοιχεία Α-1 οριζόντιας ιδιοκτησίας-διαμερίσματος του 1ου υπέρ το ισόγειο ορόφου, που πωλήθηκε και μεταβιβάστηκε στον ενάγοντα. Με τον πρώτο λόγο της υπό κρίση έφεσης ο εκκαλών παραπονείται ότι η εκκαλούμενη απόφαση αντίθετα από το νόμο και τα αποδεικτικά στοιχεία έκρινε ότι η επίδικη θέση στάθμευσης δεν είναι αυθαίρετη διότι συνεστήθη νόμιμα με συμβολαιογραφική πράξη καίτοι μη δηλωθείσα στην Πολεοδομία, αφού δια της συστάσεώς της δεν παραβλάπτεται ο χώρος πρασίνου 30% της όλης οικοδομής. Ότι πλην όμως εφόσον η εκκαλούμενη απόφαση εφάρμοζε σωστά το νόμο και ερμήνευε ορθά τα αποδεικτικά στοιχεία, θα κατέληγε στο αντίθετο συμπέρασμα ότι δηλαδή οι τέσσερις δηλωθείσες θέσεις στάθμευσης ακάλυπτου χώρου δυνάμει του ν. 1221/1981 εξαντλούσαν όλο τον εναπομένοντα ακάλυπτο χώρο μετά την αφαίρεση του 30% για χώρο πρασίνου και ήταν παράνομη και μη νόμιμη η σύσταση της επίδικης θέσης με την υπ’ αριθ. ………/2.3.1999 πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας της ανωτέρω συμβολαιογράφου και ότι ο υπολογισμός του πολιτικού μηχανικού ………… στον οποίο απευθύνθηκε ο ενάγων-ήδη εκκαλών ότι η επίδικη θέση συστάθηκε επί του ακαλύπτου προς φύτευση χώρου του οικοπέδου ήταν σωστός και αληθής, ενώ τα προσκομισθέντα έγγραφα του Τμήματος Πολεοδομίας της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Κερατσινίου, η ένορκη κατάθεση της Προϊσταμένης Πολεοδομίας του Δήμου Κερατσινίου, ………. ενώπιον της 27ης Τακτικής Ανακρίτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών και η από 9.5.2013 τεχνική έκθεση του αρχιτέκτονα μηχανικού ………. είναι αναληθή και τεχνικά εσφαλμένα, αφού άλλωστε το Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α.) της Περιφερειακής Ενότητας Πειραιά, όπου προσέφυγε ο εκκαλών με την υπ’ αρ. πρωτ. ……../5.11.13 ένστασή του κατά της αυτοψίας της ανωτέρω Πολεοδομίας, με την από 1.10.14 απόφασή του, 6η Συνεδρίαση, Θέμα 4ο, παρέπεμψε την υπό κρίση υπόθεση εκ νέου στην ανωτέρω Πολεοδομία για να επαναλάβει την αυτοψία της περί αυθαιρέτου, θεωρώντας εσφαλμένη την αυτοψία της εν λόγω Υπηρεσίας. Ότι πράγματι η αρμόδια Πολεοδομία υπολόγισε εσφαλμένα το νόμιμο χώρο φύτευσης σε 32,34 τ.μ. στο επίδικο ακίνητο, ενώ η νόμιμη φύτευση ανέρχεται για το επίδικο σε 48,14 τ.μ. εφόσον δε η νόμιμη φύτευση γίνει στη νόμιμη έκταση δεν μπορεί να υφίσταται η επίδικη θέση στάθμευσης λόγω έλλειψης χώρου. Ότι επομένως η επίδικη θέση στάθμευσης είναι αυθαίρετη διότι έχει συσταθεί πάνω σε χώρο όπου έπρεπε να τοποθετηθεί το αναγκαίο πράσινο της όλης οικοδομής και ότι κρίνοντας η εκκαλούμενη απόφαση ότι νομίμως συστάθηκε η επίδικη θέση στάθμευσης και δεν είναι αυθαίρετη και δεν έχει πραγματικό ελάττωμα, έσφαλε πρόδηλα διότι σαφώς έχει πραγματικό ελάττωμα λόγω της μη νομιμοποιούμενης αυθαιρεσίας της. Ο λόγος αυτός έφεσης κατά το μέρος με το οποίο υποστηρίζεται ότι η ως άνω επικαλούμενη πολεοδομική παράβαση εμπόδισε τη σύσταση του δικαιώματος του εκκαλούντος ιδιοκτήτη του υπό στοιχεία Α-1 διαμερίσματος να έχει την αποκλειστική χρήση της υπό στοιχεία Ρ-1 ανοικτής θέσης στάθμευσης με βάση την προαναφερόμενη σύσταση οριζόντιων ιδιοκτησιών και κανονισμού της ένδικης πολυκατοικίας τυγχάνει απορριπτέος ως νόμω αβάσιμος κατά τα αναλυτικά πιο πάνω εκτεθέντα ότι η εν λόγω πολεοδομική παράβαση δεν εμποδίζει τη γένεση του ως άνω δικαιώματος αποκλειστικής χρήσης θέσης στάθμευσης στον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου με την σχετική πρόβλεψη στη σύσταση οριζόντιων ιδιοκτησιών και κανονισμού πολυκατοικίας, που έχει νομίμως μεταγραφεί. Ο ίδιος λόγος έφεσης κατά το μέρος με το οποίο πλήττει την κρίση της εκκαλούμενης ότι η επίδικη ανοικτή θέση στάθμευσης δεν είναι παράνομη και αυθαίρετη, καθώς δεν καταλαμβάνει παρανόμως, χώρο, που με βάση το από 3.8.1987 π.δ. έπρεπε να παραμείνει ακάλυπτος προς φύτευση, καθώς εν προκειμένω με οικόπεδο εμβαδού 240,70 τ.μ. έπρεπε να παραμείνει ακάλυπτο προς φύτευση τμήμα 30% (όριο περιοχής)- 10%, εμβαδού 32,09 τ.μ., κάτι που κατά την προσβαλλόμενη απόφαση τηρήθηκε, τυγχάνει απορριπτέος ως αλυσιτελώς προβαλλόμενος, καθώς κατά τα ανωτέρω από την επισκόπηση του αγωγικού δικογράφου προκύπτει ότι το αποδιδόμενο στο πωληθέν ακίνητο πραγματικό ελάττωμα συνίσταται στην ανυπαρξία της θέσης στάθμευσης λόγω πολεοδομικής παράβασης και όχι απλώς στο γεγονός ότι αυτή τυγχάνει αυθαίρετη, επειδή καταλαμβάνει χώρο προορισμένο για φύτευση σύμφωνα με την οικοδομική άδεια, η δε κρίση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κρίνεται στο σημείο αυτό πλεονάζουσα ως μη ανταποκρινόμενη στο ιστορούμενο στην αγωγή πραγματικό ελάττωμα, ενώ με τις λοιπές αιτιολογίες της ίδιας απόφασης απαντάται το κρίσιμο ζήτημα εάν η ως άνω θέση τυγχάνει υπαρκτή και με ποιο τρόπο συστάθηκε.
Περαιτέρω, με τον δεύτερο λόγο έφεσης ο εκκαλών παραπονείται ότι εσφαλμένα η εκκαλούμενη απόφαση έκρινε ότι η επίδικη θέση στάθμευσης ακόμα κι αν καταλάμβανε χώρο φύτευσης δεν θα ήταν αυθαίρετη αλλά η πράξη αυτή θα συνιστούσε απλή πολεοδομική παράβαση μη τήρησης του υποχρεωτικού ακάλυπτου χώρου φύτευσης, σύμφωνα με την προαναφερόμενη ενώπιον της ανακρίτριας από 16.9.2010 ένορκη κατάθεση της Προϊσταμένης της Πολεοδομίας του Δήμου Κερατσινίου, ……….. Ότι ωστόσο δεν υπάρχουν «μικρές» και «μεγάλες» αυθαιρεσίες, καθώς ακόμα και οι μικρές αυθαιρεσίες καθιστούν μία κατασκευή αυθαίρετη κι επομένως η επίδικη θέση στάθμευσης πάσχει από πραγματικό ελάττωμα. Η αιτίαση αυτή αφορά στην κρίση της εκκαλούμενης ότι ακόμη και στην υποθετική περίπτωση που η επίδικη ανοικτή θέση στάθμευσης είχε συσταθεί, καταλαμβάνοντας το χώρο που απαιτείτο να παραμείνει ακάλυπτος για φύτευση, και πάλι δεν θα ήταν παράνομη και αυθαίρετη, αλλά θα είχε, απλώς διαπραχθεί πολεοδομική, άσχετη με αυτή (ανοικτή θέση στάθμευσης) παράβαση και συγκεκριμένα παράβαση μη τήρησης του υποχρεωτικού ακάλυπτου χώρου φύτευσης. Εντούτοις η κρίση αυτή εκ περισσού έχει γίνει, δεδομένου ότι, κατά τα προαναφερθέντα, το πραγματικό ελάττωμα που προέβαλε με την αγωγή του ο νυν εκκαλών συνίστατο στην ανυπαρξία της επίμαχης ανοικτής θέσης στάθμευσης λόγω πολεοδομικής παράβασης και αυτό μόνο θα έπρεπε να ερευνηθεί από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και όχι αν η θέση ήταν αυθαίρετη. Ως εκ τούτου και ο δεύτερος λόγος έφεσης πρέπει να απορριφθεί ως αλυσιτελής κατ’ άρθρο 68 ΚΠολΔ, αφού αφορά σε αιτιολογία που δεν απαντούσε στο υποστηριζόμενο με την αγωγή πραγματικό ελάττωμα.
Παρακάτω, με τον τρίτο λόγο έφεσης ο εκκαλών υποστηρίζει ότι η εκκαλούμενη απόφαση αναφέρεται στη νέα είσοδο που δημιουργήθηκε στο ισόγειο κατάστημα της ένδικης πολυκατοικίας ως μη εμποδίζουσα τη λειτουργία της παράνομης και αυθαίρετης θέσης στάθμευσης, προφανώς για να αναιρέσει την περίπτωση να θεωρηθεί αυτή (η νέα είσοδος) ως στοιχείο πραγματικού ελαττώματος της εν λόγω θέσης στάθμευσης. Ότι ωστόσο κατά το Π.Δ. 230/ΦΕΚ 94Α/15.6.93 που καθορίζει τα νόμιμα και απαραίτητα στοιχεία λειτουργικότητας μιας θέσης στάθμευσης και εφόσον αυτό εφαρμοζόταν, η επίδικη θέση στάθμευσης (Ρ5) για να είναι λειτουργική και νόμιμη και να γίνει αποδεκτή από την αρμόδια Πολεοδομία θα έπρεπε να είχε διαστάσεις 5,50 x 2,00 δηλαδή ελάχιστο μήκος 5,50 μέτρα και όχι 4,30 μέτρα ως έχει αυτή. Ότι από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η αυθαίρετη θέση στάθμευσης που ο εκκαλών αγόρασε, ακόμα και αν δεν είχε δημιουργηθεί πάνω στον προβλεπόμενο χώρο πρασίνου, πάλι δεν θα είχε τα στοιχεία λειτουργικότητας του Προεδρικού Διατάγματος που καθορίζει τα ειδικότερα στοιχεία των δημιουργούμενων θέσεων στάθμευσης. Ότι επομένως έσφαλε πρόδηλα η εκκαλούμενη απόφαση κρίνοντας ότι η δεύτερη είσοδος της οριζόντιας ιδιοκτησίας (καταστήματος) του ισογείου ορόφου που γειτνιάζει με την επίδικη ανοικτή θέση στάθμευσης ουδόλως επηρεάζει, περιορίζει ή κατ’ οποιονδήποτε τρόπο εμποδίζει τη χρήση της επίδικης θέσης πάρκιν. Ότι αντίθετα, εφόσον έκρινε σωστά τα αποδεικτικά στοιχεία θα έπρεπε να συμπεράνει ότι η ύπαρξη αυτή της δεύτερης εισόδου της οριζόντιας ιδιοκτησίας του ισογείου ορόφου αποτελεί πρόσθετο πραγματικό ελάττωμα της επίδικης θέσης στάθμευσης.
Ως προς τον ανωτέρω λόγο έφεσης επισημαίνεται ότι ειδικά η αιτίαση ότι η επίδικη θέση στάθμευσης εμφανίζει και το πραγματικό ελάττωμα ότι δεν είναι λειτουργική και νόμιμη ως υπολειπόμενη των διαστάσεων που ορίζει το Π.Δ. 230/1993, ήτοι 5,50 μ. χ 2 μ., καθώς δεν έχει το ελάχιστο μήκος που προβλέπει ο νομοθέτης των 5,5 μέτρων, αλλά έχει μήκος 4,3 μέτρα, αυτός τυγχάνει απορριπτέος ως απαράδεκτος κατά τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 224 και 12 παρ.2 ΚΠολΔ, καθώς το πρώτον στον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας επιχειρείται να μεταβληθεί η ιστορική βάση της αγωγής με την προσθήκη νέων περιστατικών (μη νόμιμες διαστάσεις της θέσης στάθμευσης) που στηρίζουν την ύπαρξη πραγματικού ελαττώματος αναφορικά με την επίδικη ανοικτή θέση πάρκινγκ, τα οποία (περιστατικά) δεν περιέχονταν στο αγωγικό δικόγραφο, αλλά εισάγονται απευθείας προς κρίση με το εφετήριο (βλ. και Μιχαήλ και Άντα Μαργαρίτη, Ερμηνεία ΚΠολΔ Ι, 2η έκδοση, σελ. 397). Σε ό,τι αφορά τον ίδιο λόγο έφεσης κατά το μέρος με το οποίο πλήττεται η κρίση της εκκαλούμενης απόφασης ότι η με την υπ’ αριθ. ……../26.5.2006 πράξη διόρθωσης σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας ορισθείσα δεύτερη είσοδος της οριζόντιας ιδιοκτησίας-καταστήματος του ισογείου ορόφου από την οδό …………., που γειτνιάζει με την επίδικη ανοικτή θέση στάθμευσης ουδόλως επηρεάζει, περιορίζει ή κατ’ οποιοδήποτε άλλο τρόπο εμποδίζει τη χρήση της θέσης στάθμευσης από τον ενάγοντα και ότι με την κρίση αυτή της εκκαλούμενης απόφασης επιχειρείται να αναιρεθεί η περίπτωση να θεωρηθεί η νέα είσοδος ως στοιχείο πραγματικού ελαττώματος της θέσης στάθμευσης, λεκτέα τυγχάνουν τα εξής: Στην αγωγή του, ο εκκαλών υποστηρίζει ότι με τη με αριθμό …./26-5-2006 διόρθωση πράξης σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας και κανονισμού πολυκατοικίας της συμβολαιογράφου Νίκαιας . …………. ., νομίμως μεταγραφείσας, οι αρχικοί οικοπεδούχοι και η εργολήπτρια εταιρεία κι ενώ από τη σύσταση της οριζοντίου ιδιοκτησίας και κανονισμού πολυκατοικίας έως την 26.5.2006, ημερομηνία υπογραφής της διορθωτικής πράξης, οι ανωτέρω είχαν μεταβιβάσει σχεδόν όλες τις οριζόντιες ιδιοκτησίες της εν λόγω πολυκατοικίας, προέβησαν σε διόρθωση της με αριθμό …/2.3.1999 πράξης σύστασης οριζοντίων ιδιοκτησιών και κανονισμού σχέσεων συνιδιοκτητών πολυώροφης οικοδομής (πολυκατοικίας) της έβδομης εναγόμενης συμβολαιογράφου, διορθώνοντας, κατά την εκτίμησή τους, ότι το κατάστημα (1) του ισογείου ορόφου ιδιοκτησίας της …………. …………. έχει είσοδο και από την οδό …………., η οποία και διανοίχθηκε από τότε κατά την ανέγερση της οικοδομής. Ότι κατόπιν της από 1.6.2007 εξώδικης γνωστοποίησης δήλωσης και πρόσκλησης του ενάγοντος προς τους εναγόμενους με την οποία διαμαρτυρόταν εντόνως, στις 29.10.2007 έλαβε εξώδικη απάντηση- δήλωση από τους έξι πρώτους εναγόμενους ότι με βάση το άρθρο 5 της σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας δύνανται μετά την πώληση όλων των οριζοντίων ιδιοκτησιών να προβαίνουν μονομερώς σε τροποποιήσεις της σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας, χωρίς να καλούν όλους τους συνιδιοκτήτες της πολυκατοικίας, ούτε ακόμα και την………….- ιδιοκτήτρια της τροποποιηθείσας οριζόντιας ιδιοκτησίας στη με αριθμό …../26.5.2006 διόρθωση πράξης σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας και κανονισμού πολυκατοικίας, παραβλέποντας όλοι το γράμμα του προαναφερθέντος άρθρου, το οποίο αναφέρεται μόνο στις υπό μεταβίβαση ιδιοκτησίες των οικοπεδούχων και στις ιδιοκτησίες που αναλογούν στο εργολαβικό αντάλλαγμα και όχι σε τροποποιήσεις που παράνομα και καταχρηστικά συμβαίνουν επτά χρόνια μετά τη σύσταση της οριζοντίου ιδιοκτησίας και μάλιστα αφού έχουν πωληθεί σχεδόν όλες οι οριζόντιες ιδιοκτησίες της εν λόγω πολυκατοικίας. Ότι κατόπιν των ανωτέρω είναι απόλυτα σαφές ότι ο ενάγων έχει εξαπατηθεί από τους εναγόμενους αφού συνέπραξε στην ως άνω αγοραπωλησία της οριζόντιας ιδιοκτησίας διαμερίσματος (Α-1) μετά αποκλειστικής χρήσης του χώρου στάθμευσης αυτοκινήτου (Ρ5), ο οποίος δεν υφίσταται, όπως προκύπτει από τα αρχεία της Πολεοδομίας, αλλά και μετέπειτα αφού ουδέποτε κλήθηκε να συμπράξει στη διόρθωση της σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας, ως οφείλετο βάσει του κανονισμού της πολυκατοικίας και της σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας, η οποία υπεγράφη επτά χρόνια μετά την αρχική σύσταση και με μόνους συμβαλλόμενους τους αρχικούς οικοπεδούχους και την εργολήπτρια εταιρία, που τεχνηέντως διορθώνουν τη σύσταση με τρόπο που να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους καθώς και τα συμφέροντα της ιδιοκτήτριας του καταστήματος (1) του ισογείου ορόφου κ. …………. …………., διορθώνοντας ότι «το κατάστημα (1) του ισογείου ορόφου έχει είσοδο και από την οδό ………….», αφού η ύπαρξη δύο θυρών για την είσοδο στο κατάστημά της και μάλιστα σε γωνία, σε κάθε περίπτωση την εξυπηρετεί. Ενόψει των ανωτέρω ο ενάγων ζητούσε να ακυρωθούν οι δικαιοπραξίες με αριθμούς …./2.3.2001 και …../2.3.2001 της έβδομης εναγόμενης και ακολούθως ζητούσε την αντικατάσταση της οριζόντιας ιδιοκτησίας που αγόρασε με άλλη, άλλως αποζημίωση αντίστοιχη με το ποσό που απαιτείται για να αγοράσει νέα οριζόντια ιδιοκτησία αντίστοιχης επιφάνειας με θέση στάθμευσης, άλλως ζητούσε αποζημίωση για τη θέση στάθμευσης, σωρευτικά δε ζητούσε λόγω της αδικοπραξίας για την παράνομη και καταχρηστική συμπεριφορά των εναγομένων να του αναγνωρισθεί ότι οι εναγόμενοι του οφείλουν εις ολόκληρον ο καθένας ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των 250.000 ευρώ. Από την ανάγνωση της αγωγής προκύπτει ότι η δημιουργία δεύτερης εισόδου στο κατάστημα της…………. στο ισόγειο μπροστά από τη θέση στάθμευσης του ενάγοντος το έτος 2006 δεν εμφανίζεται στην αγωγή ως πραγματικό ελάττωμα της επίδικης θέσης στάθμευσης που απεκρύβη από τους εναγόμενους κατά τη μεταβίβαση στον ενάγοντα των ως άνω οριζόντιων ιδιοκτησιών το έτος 2001 και γι’ αυτό δεν ζητείται με την αγωγή, εκτός από τα αγοραπωλητήρια συμβόλαια του 2001, να αναγνωριστεί ως άκυρη η υπ’ αριθ. ………./26.5.2006 διόρθωση πράξης σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας και κανονισμού πολυκατοικίας, με την οποία διορθώθηκε η σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας, ώστε να υπάρξει και δεύτερη είσοδος του παραπάνω ισογείου καταστήματος και από την οδό ………….. Αντίθετα, η ως άνω διόρθωση μαζί με την προηγούμενη ιστορούμενη συμπεριφορά των εναγόμενων στηρίζει το αίτημα για επιδίκαση στον ενάγοντα χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης από έκαστο των εναγόμενων λόγω της αδικοπραξίας, καθώς φέρονται, εκτός των άλλων, με το άνοιγμα εισόδου του ως άνω καταστήματος από την οδό …………. να περιόρισαν άνευ δικαιώματος, εκ των υστέρων, το δικαίωμα του ενάγοντος για αποκλειστική χρήση της επίμαχης θέσης στάθμευσης. Ομοίως έχει εκτιμήσει το αγωγικό δικόγραφο και η εκκαλούμενη απόφαση, η οποία σχετικά με το ποιο είναι κατά την αγωγή το φερόμενο ως πραγματικό ελάττωμα του ένδικου ακινήτου αναφέρει «…ότι η δήλωση βούλησής του (εννοεί του ενάγοντος) για την αγορά των ανωτέρω ακινήτων ήταν αποτέλεσμα εξαπάτησής του, την οποία μετήλθαν οι 1η, 2η, 3η, 4ος, 5η και 7η των εναγομένων, οι οποίοι, ειδικότερα, παρότι γνώριζαν, ότι η οριζόντια ιδιοκτησία- διαμέρισμα είχε πραγματικό ελάττωμα, και ειδικότερα ότι η φερόμενη ως ανήκουσα στην αποκλειστική της χρήση, ανοικτή θέση στάθμευσης, ήταν αυθαίρετη, σκόπιμα του το απέκρυψαν, με αποτέλεσμα αυτός να προβεί στην κατάρτιση των ανωτέρω συμβάσεων, στις οποίες δε θα προέβαινε αν γνώριζε την πραγματική κατάσταση». Συνακόλουθα, ουσία αβάσιμος τυγχάνει ο τρίτος λόγος έφεσης ως προς την αιτίαση ότι η εκκαλούμενη απόφαση αναφέρεται στη νέα είσοδο που δημιουργήθηκε στο ισόγειο κατάστημα ως μη εμποδίζουσα τη λειτουργία της παράνομης και αυθαίρετης θέσης στάθμευσης, προφανώς για να αναιρέσει την περίπτωση να θεωρηθεί η νέα είσοδος ως στοιχείο πραγματικού ελαττώματος της εν λόγω θέσης στάθμευσης. Παρακάτω και αναφορικά με το εάν η νέα είσοδος του ισόγειου καταστήματος επί της οδού …………. με διόρθωση της πράξης της σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας από τους εναγόμενους το έτος 2006 συνιστά αδικοπραξία, που γεννά απαίτηση του ενάγοντος και ήδη εκκαλούντος για χρηματική του ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, απ’ όλα τα προαναφερθέντα αποδεικτικά μέσα προκύπτουν τα εξής: Δυνάμει της υπ’ αριθ. ……/26.5.2006 πράξης διόρθωσης σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας της συμβολαιογράφου Νίκαιας ……….., που μεταγράφηκε νόμιμα, οι εναγόμενοι διόρθωσαν την προαναφερόμενη πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας της ένδικης πολυκατοικίας, προκειμένου να καταχωριστεί ότι η με αριθμό 1 οριζόντια ιδιοκτησία του ισογείου-κατάστημα, η οποία δεν είχε ακόμη μεταβιβαστεί σε τρίτο, είχε δύο εισόδους, μία από την οδό ……. και μία από την οδό …………., οι οποίες, αμφότερες, διανοίχτηκαν, κατά την ανέγερση της οικοδομής και όχι μόνο μία είσοδο από την οδό ………., όπως εσφαλμένα αναφερόταν στην υπ’ αριθ. ………./2.3.1999 πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας. Το δικαίωμα διόρθωσης προβλεπόταν για την εργολήπτρια εταιρία ως προς τις οριζόντιες ιδιοκτησίες που περιέρχονταν σε αυτή με σχετική πρόβλεψη στην ως άνω πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας στο Φύλλο 27, όπου ορίζεται ότι «Η εργολήπτρια εταιρεία μπορεί να κάνει, όποτε θέλει και κατά την απόλυση κρίση της, οποιεσδήποτε τροποποιήσεις στις παραπάνω οριζόντιες ιδιοκτησίες της πολυκατοικίας που οι οικοπεδούχοι πρέπει να της μεταβιβάσουν. Ειδικότερα μπορεί…να διαρρυθμίζει εσωτερικά τις ιδιοκτησίες της…Τις τροποποιήσεις αυτές, που θα γίνονται σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου 3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 του Αστικού Κώδικα, θα μπορεί να τις κάνει η εργολήπτρια εταιρεία μονομερώς, χωρίς τη συμμετοχή των αφ’ ενός συμβαλλομένων οικοπεδούχων ή των μελλοντικών συνιδιοκτητών, ενεργούσα στην περίπτωση αυτή κατ’ εντολή και για λογαριασμό αυτών, δυνάμει της παρούσας πράξης μου, με εντολή και πληρεξουσιότητα που παρέχεται σε αυτήν από τώρα και η οποία θα ισχύει και για τις περιπτώσεις των άρθρων 223 και 716 του Αστικού Κώδικα, δεδομένου ότι αυτή η εντολή και πληρεξουσιότητα παρέχεται στην εργολήπτρια εταιρεία γιατί αφορά το συμφέρον αυτής. Οι τροποποιήσεις αυτές θα γίνονται με τον όρο ότι με αυτές τις τροποποιήσεις δε θα θίγονται οι ιδιοκτησίες των οικοπεδούχων και οι σε αυτές συμφωνηθείσες και ανήκουσες ποσοστιαίες αναλογίες των οριζόντιων ιδιοκτησιών τους, καθ’ έκαστην και στο σύνολό τους, όπως επίσης δε θα θίγονται οι οριζόντιες ιδιοκτησίες των τρίτων, οι κοινόκτητοι και κοινόχρηστοι χώροι, πράγματα και εγκαταστάσεις της πολυκατοικίας και η στατική ικανότητα και η αρχιτεκτονική μορφή της οικοδομής». Επίσης στο φύλλο 29 της ίδιας πράξης σύστασης οριζόντιων ιδιοκτησιών ορίζεται ότι «Κοινόκτητοι και κοινόχρηστοι χώροι, πράγματα, έργα και εγκαταστάσεις της πολυκατοικίας είναι ενδεικτικά και όχι περιοριστικά: το οικόπεδο, ο ακάλυπτος χώρος αυτού, η πιλοτή, εκτός βεβαίως των χώρων σταθμεύσεως αυτοκινήτων του ακαλύπτου και της πιλοτής της πολυκατοικίας που ανήκουν κατ’ αποκλειστική χρήση στις οριζόντιες ιδιοκτησίες (διαμερίσματα) όπως αναφέρεται παραπάνω,…». Η περί ης ο λόγος δεύτερη είσοδος της οριζόντιας ιδιοκτησίας του ισογείου ορόφου, που αναφέρεται στην πιο πάνω πράξη διόρθωσης και γειτνιάζει με την επίδικη ανοικτή θέση στάθμευσης, κατασκευάστηκε κατά την ανέγερση της οικοδομής, κατά τα προαναφερθέντα και ο ενάγων τελούσε σε γνώση της ύπαρξής της, κατά το έτος 2001, όταν άρχισε να κάνει χρήση της επίδικης ανοικτής θέσης στάθμευσης, ουδόλως δε επηρεάζει, περιορίζει ή κατ’ οποιονδήποτε άλλο τρόπο εμποδίζει μέχρι σήμερα την εν λόγω χρήση, καθώς μάλιστα η θύρα της εισόδου αυτής ανοίγει προς το εσωτερικό του καταστήματος (βλ. την ένορκη κατάθεση της συζύγου του εκκαλούντος-ενάγοντος, ……. στην υπ’ αριθ. 1512/2019 Έκθεση Πρακτικών και Απόφασης του Β’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών στις 11.4.2019, όπου ο σύζυγός της αθωώθηκε για τις κατηγορίες της ψευδούς καταμήνυσης κατά συρροή και της συκοφαντικής δυσφήμησης κατά συρροή και εκεί αυτή αναφέρει «…η πόρτα ανοίγει προς τα μέσα…»). Το γεγονός δε ότι η δεύτερη αυτή είσοδος δεν είχε αποτυπωθεί στα υποβληθέντα στο Πολεοδομικό Γραφείο σχέδια, ούτε γινόταν αναφορά της στην (αρχική) υπ’ αριθ. ………/2.3.1999 πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας, δεν είχε οποιαδήποτε έννομη συνέπεια αναφορικά με την επίδικη ανοικτή θέση στάθμευσης, η δε μεταγενέστερη διευθέτηση, δηλαδή η υποβολή νέου σχεδίου στο Πολεοδομικό Γραφείο με αποτύπωση της εν λόγω δεύτερης εισόδου και η αναφορά της ύπαρξής της στην υπ’ αριθ. ………/26.5.2006 πράξη διόρθωσης σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας της συμβολαιογράφου Νίκαιας ……..έππα ήταν, με βάση τα προαναφερθέντα απολύτως σύννομη, έγινε δε για να μην υπάρχει οποιαδήποτε πλημμέλεια αναφορικά με τη μεταβίβαση, λόγω πώλησης, της εν λόγω οριζόντιας ιδιοκτησίας στη …….., που πραγματοποιήθηκε με το υπ’ αριθ. ………../26.5.2006 συμβόλαιο της ίδιας ως άνω συμβολαιογράφου, νόμιμα μεταγεγραμμένου. Εξάλλου, το γεγονός ότι η ………., που χρησιμοποιεί την ανωτέρω οριζόντια ιδιοκτησία του ισογείου ως κατάστημα, αμφισβήτησε, με την προαναφερόμενη από 18.4.2007 εξώδικη διαμαρτυρία της, το δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης της επίδικης ανοικτής θέσης στάθμευσης, σε καμία περίπτωση δεν επηρεάζει το εν λόγω δικαίωμα, το οποίο έχει συσταθεί νόμιμα, κατά τα προαναφερθέντα, ούτε γεννά οποιουδήποτε είδους ευθύνη των πρώτων πέντε και της έβδομης των εναγόμενων. Ενόψει των ανωτέρω, προκύπτει αδιαμφισβήτητα ότι το δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης της υπό στοιχεία Ρ-5 ανοικτής θέσης στάθμευσης του εκκαλούντος-ενάγοντος δεν προσβλήθηκε ούτε εκ των υστέρων με την κατάρτιση της υπ’ αριθ. ……/26.5.2006 πράξης διόρθωσης σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας της συμβολαιογράφου Νίκαιας ………, ώστε να δικαιούται αυτός χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης εξαιτίας αδικοπραξίας. Επομένως και ως προς τη σχετική απαίτηση ορθά έκρινε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και απορριπτέος στην ουσία του τυγχάνει ο σχετικός λόγος έφεσης. Μη απομένοντος προς κρίση άλλου λόγου της ένδικης έφεσης, αυτή πρέπει να απορριφθεί, κατά τα ανωτέρω, στο σύνολό της και ως προς τους πέντε πρώτους και την όγδοη των εφεσίβλητων, δεδομένου ότι κατ’ ορθή εφαρμογή του νόμου κι εκτίμηση των αποδείξεων το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε την από 24.3.2009 αγωγή του εκκαλούντος ως προς τους παραπάνω εναγόμενους στην ουσία της, πλην όμως πρέπει να αντικατασταθούν κατ’ άρθρο 534 ΚΠολΔ, εκείνες οι αιτιολογίες της εκκαλουμένης, που επεκτάθηκαν στο μη τεθέν ως πραγματικό ελάττωμα με την αγωγή ζήτημα εάν η επίμαχη θέση στάθμευσης είναι αυθαίρετη ή μη. Τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν κατόπιν σχετικού αιτήματός τους με τις προτάσεις τους, σε βάρος του ηττηθέντος στη δίκη αυτή εκκαλούντος σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 183, 176 και 191 παρ.2 ΚΠολΔ, κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό. Τέλος, λόγω απορρίψεως της κριθείσας έφεσης, πρέπει να διαταχθεί κατ’ άρθρο 495 παρ.4 ΚΠολΔ, η εισαγωγή των παραβόλων που κατέθεσε ο εκκαλών για την άσκηση του εν λόγω ένδικου μέσου, στο δημόσιο ταμείο.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσίαν την έφεση κατά των πέντε πρώτων και του όγδοου των εφεσίβλητων και ως απαράδεκτη κατά των έκτης και έβδομης των εφεσίβλητων.
Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων από την παρούσα δίκη σε βάρος του εκκαλούντος και ορίζει αυτά στο ποσό των επτακοσίων (700) ευρώ.
Διατάσσει την εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο των κατατεθέντων για την άσκηση της εφέσεως παραβόλων, ήτοι των σειράς Α’ με αριθμούς ….. και … παραβόλων ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ. ποσού εξήντα (60) ευρώ έκαστο και των με αριθμούς …. και …. παραβόλων Δημοσίου ποσού σαράντα (40) ευρώ έκαστο.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στον Πειραιά, στις 14 Ιανουαρίου 2021 και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 11 Φεβρουαρίου 2021.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ