Αριθμός 433/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Χρυσή Φυντριλάκη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ……….., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά του δικηγόρο Γεωργία Ανανιάδου (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά του δικηγόρο Φωτεινή Κωτσιαρίδη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Ο εκκαλών άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 1.10.2014 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2014) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 248/2018 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που απέρριψε την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο ενάγων και ήδη εκκαλών με την από 16.9.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2019) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς …………./2019) αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη με αριθμό καταθ. στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά …………/2019 έφεση κατά της υπ΄αριθμόν 248/2018 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα καθώς η εκκαλουμένη απόφαση δημοσιεύτηκε στις 12-1-2018 και η έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά στις 25-9-2019 δίχως να προηγηθεί επίδοση της εκκαλουμένης (άρθρα 495,511,513,516 παρ 1, 517 εδαφ α, 518 παρ 1 και 147 ΚΠολΔ). Συνεπώς, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων αυτής κατά την αυτή διαδικασία δοθέντος ότι έχει καταβληθεί και το προβλεπόμενο από την διάταξη του άρθρου 495 παρ 3 ΚΠολΔ παράβολο άσκησης έφεσης (βλ. με κωδικό ……………/2019 παράβολο).
Κατά τη διάταξη του άρθρου 873 ΑΚ, η σύμβαση με την οποία γίνεται υπόσχεση ή αναγνώριση χρέους κατά τρόπο αφηρημένο, έτσι ώστε να γεννιέται ενοχή ανεξάρτητα από την αιτία, είναι έγκυρη αν η υπόσχεση ή η αναγνώριση γίνει εγγράφως. Έγγραφη υπόσχεση ή δήλωση αναγνώρισης, στην οποία δεν αναφέρεται η αιτία του χρέους, λογίζεται, σε περίπτωση αμφιβολίας, ότι έγινε με το σκοπό να γεννηθεί ενοχή, μη εξαρτώμενη από την αιτία του χρέους. Αν στην έγγραφη υπόσχεση ή στην αναγνωριστική δήλωση μνημονεύεται η αιτία του χρέους, δεν αποκλείεται και πάλι να πρόκειται για ενοχή αναιτιώδη, εφόσον τα μέρη ήθελαν να αποσυνδέσουν το χρέος από την αιτία του, διότι η διάταξη του εδ. β` του ως άνω άρθρου εισάγει απλώς ερμηνευτικό κανόνα, προσδίδοντας στη δήλωση αυτή ορισμένη έννοια μόνο ενόσω δεν προκύπτει το αντίθετο (σε περίπτωση αμφιβολίας). Δηλαδή, αν παρά τη μνεία στη δήλωση της αιτίας του χρέους, οι συμβαλλόμενοι δεν απέβλεψαν στην απλή επιβεβαίωση υπάρχουσας ήδη ενοχής, αλλά θέλησαν την ίδρυση νέας ενοχικής σχέσης, που αποτελεί νέα αυτοτελή βάση υποχρεώσεως προς εκπλήρωση της παροχής, δηλαδή ενοχή αυτοτελή και ανεξάρτητη από την υποκείμενη αιτία, απαλλαγμένη από τα ενδεχόμενα ελαττώματα της αιτίας, τότε πρόκειται για αναιτιώδη αναγνώριση χρέους και απαιτείται έγγραφος τύπος (ΑΠ 1125/2020, ΑΠ 51/2020, ΑΠ 818/2018).
Με την αγωγή επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση ο ενάγων και ήδη εκκαλών ιστορούσε ότι με τον εναγόμενο και ήδη εφεσίβλητο είχε συστήσει την ομόρρυθμη εταιρία «………………» αποκλειστικός διαχειριστής της οποίας ήταν ο τελευταίος ενώ ο ίδιος συμμετείχε ήταν εντελώς τυπικά, χωρίς καμία ανάμειξη και απολαβή και για το λόγο αυτό ο εναγόμενος είχε αναλάβει την εκπλήρωση του συνόλου των φορολογικών υποχρεώσεων της εταιρίας μεταξύ των οποίων και την καταβολή των χρεών αυτής προς το Δημόσιο. Ωστόσο, ουδόλως ανταποκρίθηκε στις υποχρεώσεις του αυτές με συνέπεια να επιβληθεί αναγκαστική κατάσχεση για τα χρέη της εταιρίας προς το Δημόσιο που ανέρχονταν σε 35.475,43 ευρώ πλέον των νομίμων προσαυξήσεων σε βάρος της ακίνητης περιουσίας του ενάγοντος και συγκεκριμένα στο μοναδικό ακίνητό του που αποτελεί την κατοικία του με συνέπεια να βιώνει καθημερινά άγχος από τον κίνδυνο απώλειας της οικίας του και εν τέλει να υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο με βαρύτατες συνέπειες για την υγεία του. Αποδεχόμενος ο εναγόμενος την ευθύνη του αναγνώρισε με το με ημερομηνία 26-3-2013 ιδιωτικό συμφωνητικό την ανωτέρω οφειλή του και ανέλαβε την υποχρέωση να καταβάλει στον ενάγοντα το ανωτέρω ποσό πλέον των προσαυξήσεων πλην, όμως, δεν ανταποκρίθηκε στην υποχρέωση του αυτή ενώ αδιαφόρησε και για την όχληση του ενάγοντος που έλαβε χώρα στις 11-9-2014 με την επίδοση εξώδικης πρόσκλησης για εξόφληση του αναγνωρισθέντος χρέους εντός προθεσμίας επτά (7) ημερών από της επιδόσεως της εξωδίκου, με συνέπεια το ανωτέρω χρέος έως το χρόνο σύνταξης της αγωγής (1-10-2014) να έχει αυξηθεί λόγω των προσαυξήσεων σε 40.888,96 ευρώ. Ζήτησε δε, όπως παραδεκτά περιορίστηκε το καταψηφιστικό αίτημα της αγωγής σε αναγνωριστικό, να αναγνωριστεί ότι ο εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλει σ΄αυτόν το ποσό των 40.888,96 ευρώ με το νόμιμο τόκο από 18-9-2014, άλλως από της επιδόσεως της αγωγής καθώς επίσης και το ποσό των 10.000 ευρώ λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από την συμπεριφορά του εναγόμενου. Με τέτοιο περιεχόμενο και αιτήματα η αγωγή αυτή ως προς το πρώτο αίτημα αυτής είναι νόμιμη και στηρίζεται στην διάταξη του άρθρου 873 ΑΚ καθώς ο ενάγων θεμελιώνει την αγωγή του στη σύμβαση αναγνώρισης χρέους που συνήψε με τον εναγόμενο με την οποία ο τελευταίος αναγνώρισε ότι οφείλει στον ενάγοντα το ποσό των 35.475,43 ευρώ πλέον των νομίμων προσαυξήσεων με τις οποίες θα επιβαρυνόταν η οφειλή αυτή η οποία προερχόταν από χρέη της εταιρίας «…………….» προς το Δημόσιο έτσι ώστε να γεννηθεί ενοχή ανεξάρτητα από την αιτία της οφειλής κατά τα αναφερόμενα στη μείζονα πρόταση. Είναι δε, αρκούντως ορισμένη καθόσον εκτίθεται σ΄αυτήν ότι στις 26-3-2013 ο εναγόμενος αναγνώρισε ότι οφείλει στον ενάγοντα το ποσό των 35.475,43 ευρώ το οποίο με τις νόμιμες προσαυξήσεις είχε διαμορφωθεί έως τις 1-10-2014 σε 40.888,96 ευρώ απορριπτομένης της ενστάσεως αοριστίας που προέβαλε ο εναγόμενος για το πέραν του ποσού των 35.475,43 ευρώ ως αβάσιμης κατ΄ουσίαν. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλουμένη δέχτηκε ότι η αγωγή θεμελιώνεται στη σύμβαση ελευθερώσεως (άρθρο 478 ΑΚ) και απέρριψε την αγωγή ως μη νόμιμη με την αιτιολογία ότι ο ενάγων δεν δικαιούται να διεκδικήσει το αιτούμενο ποσό εφόσον δεν εξόφλησε την οφειλή του εσφαλμένα εκτίμησε το δικόγραφο της αγωγής και κατ΄ακολουθίαν εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο. Επομένως, πρέπει να γίνει δεκτός ο πρώτος λόγος έφεσης με τον οποίο ο εκκαλών παραπονείται για την παραδοχή αυτή του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη. Ακολούθως, πρέπει να κρατηθεί η αγωγή, η οποία πέραν της ανωτέρω διάταξης (873 ΑΚ) στηρίζεται και στις διατάξεις των άρθρων 340,341,346 ΑΚ και 70 ΚΠολΔ και να ερευνηθεί περαιτέρω και κατ΄ουσίαν. Περαιτέρω, ως προς το δεύτερο αίτημα περί καταβολής χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης πρέπει να λεχθεί ότι ούτε η αθέτηση της συμβάσεως αναγνωρίσεως χρέους από μόνη της στοιχειοθετεί αδικοπρακτική συμπεριφορά, ούτε η μη εξόφληση οφειλής προς το Δημόσιο από μέρους του υπευθύνου για την εξόφληση του χρέους με επακόλουθο την επιβολή αναγκαστικής κατάσχεσης σε ακίνητη περιουσία τρίτου προσώπου δίχως στοιχεία δολιότητας από μέρους του πρώτου για επιβάρυνση της ακίνητης περιουσίας του καθ΄ου η αναγκαστική κατάσχεση στοιχειοθετεί αδικοπρακτική συμπεριφορά. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που απέρριψε με την εκκαλουμένη και αίτημα αυτό ως μη νόμιμο με την αιτιολογία ότι η αθέτηση της υποχρεώσεως που ανέλαβε ο εναγόμενος από την σύμβαση ελευθερώσεως δεν είναι καθεαυτή παράνομη και επομένως, δεν δικαιούται ο ενάγων χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης στηρίζεται σε εσφαλμένη εκτίμηση του δικογράφου της αγωγής ενώ δεν εξέφρασε κρίση για το ότι ο ενάγων επικαλείται ότι υπέστη ηθική βλάβη όχι μόνο από την αθέτηση της συναφθείσας μεταξύ των διαδίκων συμβάσεως, αλλά και από την μη έγκαιρη εκπλήρωση από μέρους του εναγόμενου των υποχρεώσεών του έναντι της ανωτέρω εταιρίας και την επιβολή αναγκαστικής κατάσχεσης σε βάρος της μοναδικής οικίας του. Πρέπει, επομένως εφόσον ορθά κατ΄αποτέλεσμα έκρινε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, ν΄αντικατασταθεί η αιτιολογία και ν΄απορριφθει ο σχετικός λόγος έφεσης κατ΄άρθρο 534 ΚΠολΔ.Από την κατάθεση του μάρτυρα που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως και όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με το με ημερομηνία 20-1-2010 ιδιωτικό συμφωνητικό που καταχωρίσθηκε στα βιβλία εταιριών του Πρωτοδικείου Αθηνών με γενικό αριθμό ……../2010, οι διάδικοι συνέστησαν ομόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία «…………..» και τον διακριτικό τίτλο ‘……………’ με έδρα τον Δήμο Αθηναίων επί της οδού …………. με αντικείμενο εισπράξεις, διεκπεραιώσεις και πιστωτικούς ελέγχους. Η εταιρία αυτή λύθηκε το έτος 2012 με το με ημερομηνία 30-4-2012 ιδιωτικό συμφωνητικό που καταχωρίσθηκε στο βιβλία εταιριών του Πρωτοδικείου Αθηνών με αριθμό ……../2012. Αποκλειστικός διαχειριστής της εταιρίας αυτής ήταν ο εναγόμενος ενώ ο ενάγων συμμετείχε εντελώς τυπικά δίχως καμία ανάμειξη αυτού στις δραστηριότητες της εταιρίας και τις απολαβές αυτής. Στα πλαίσια αυτά ο εναγόμενος είχε αναλάβει την εκπλήρωση του συνόλου των φορολογικών υποχρεώσεων της εταιρίας στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και τα χρέη της εταιρίας προς το Δημόσιο, ενώ ο ενάγων ουδεμία υποχρέωση υπείχε ως προς τις υποχρεώσεις αυτές. Ωστόσο, ο εναγόμενος δεν ανταποκρίθηκε στις υποχρεώσεις του με συνέπεια να επιβληθεί αναγκαστική κατάσχεση στις 22-2-2013 με την υπ΄αριθμόν ……../2013 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης του δικαστικού επιμελητή ………….. για το ποσό των 35.475,73 ευρώ πλέον των νομίμων προσαυξήσεων δυνάμει της υπ΄αριθμόν ………./2013 έγγραφης παραγγελίας του Προϊσταμένου της ΙΖ ΔΟΥ Αθηνών σε ακίνητη περιουσία του ενάγοντος ως ομορρύθμου μέλους της ανωτέρω εταιρίας και συγκεκριμένα στο μοναδικό διαμέρισμά του που βρίσκεται στο ισόγειο προσφυγικής πολυκατοικίας στον Αστικό Προσφυγικό Συνοικισμό Ασυρμάτου της περιφερείας του Δήμου Αθηναίων και επι της οδού ………. στα Πετράλωνα, το οποίο εκτιμήθηκε από τον ανωτέρω δικαστικό επιμελητή στο ποσό των 65.000 ευρώ και το οποίο είχε αποκτήσει ο ενάγων με μεταβίβαση για νόμιμη αιτία δυνάμει του υπ΄αριθμόν ………/1982 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Αθηνών, ………. σε συνδυασμό με το υπ΄αριθμόν ………./1982 συμβόλαιο της αυτής συμβολαιογράφου που μεταγράφηκαν στο Υποθηκοφυλακείο του Δήμου Αθηνών στον τόμο …….. και με αριθμούς …. και ……….., αντίστοιχα. Ενόψει της εξέλιξης αυτής οι διάδικοι στις 26-3-2013 συνυπέγραψαν ιδιωτικό συμφωνητικό με το οποίο ο εναγόμενος αναγνώρισε ρητά και ανεπιφύλακτα ότι οφείλει στον ενάγοντα το ανωτέρω ποσό των 35.475,43 ευρώ πλέον των νομίμων προσαυξήσεων που θα επιβάλλονταν και περαιτέρω ανέλαβε την υποχρέωση να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό αυτό σε ισόποσες μηνιαίες δόσεις των 800 ευρώ καταβλητέες την 28ηημέρα εκάστου μηνός. Με την σύμβαση αυτή οι διάδικοι θέλησαν την ίδρυση νέας ενοχικής σχέσης η οποία αποτελεί νέα αυτοτελή βάση υποχρεώσεως προς εκπλήρωση της παροχής, ήτοι της καταβολής του ποσού των 35.475,43 ευρώ πλέον των προσαυξήσεων, δηλαδή αποτελεί νέα ενοχή αυτοτελή και ανεξάρτητη από την υποκείμενη αιτία και συγκεκριμένα από την προφορική συμφωνία μεταξύ των διαδίκων με την οποία ο εναγόμενος είχε αναλάβει, λόγω της τυπικής συμμετοχής του ενάγοντος στην εταιρία, την εξόφληση κάθε χρέους που θα τον βάρυνε ως ομόρρυθμο εταίρο και ως εκ τούτου αποτελεί αναιτιώδη σύμβαση αναγνώρισης χρέους κατ΄άρθρο 873 ΑΚ. Ο εναγόμενος, ωστόσο, ούτε στις δεσμεύσεις του αυτές ανταποκρίθηκε με συνέπεια να υποχρεωθεί ο ενάγων να επιδώσει στις 11-9-2014 σ΄αυτόν εξώδικη διαμαρτυρία (βλ υπ΄αριθμόν ……./2014 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή ………….. καλώντας τον να του καταβάλει εντός επτά ημερών από της επιδόσεως της διαμαρτυρίας αυτής το ανωτέρω ποσό των 35.475,43 ευρώ πλέον των μέχρι τότε προσαυξήσεων, δίχως, όμως, αποτέλεσμα. Επομένως, πρέπει να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 40.888,96 ευρώ εκ του οποίου 35.475,43 ευρώ με το νόμιμο τόκο από της παρόδου των επτά ημερών από της επιδόσεως της εξωδίκου οχλήσεως, ήτοι από 18-9-2014, ενώ το ποσό των (40888.96– 35.475,43 =) 5413,53 ευρώ που αποτελεί προσαυξήσεις μέχρι 1-10-2014, με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής. Κατά συνέπεια, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η αγωγή ως βάσιμη και κατ΄ουσίαν. Τα δικαστικά έξοδα του εκκαλούντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εφεσίβλητου λόγω της ήττας αυτού (άρθρα 176, 183 και 191 παρ 2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Πρέπει, επίσης, να διαταχθεί και η επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου άσκησης έφεσης στον εκκαλούντα λόγω της νίκης αυτού (άρθρο 495 παρ 3 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την με αριθμο 248/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά
ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ την με αριθμό καταθ. ……………../2014 αγωγή που απευθύνεται στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των σαράντα χιλιάδων οκτακοσίων ογδόντα οκτώ ευρώ και ενενήντα εξ λεπτών (40.888,96) ευρώ εκ του οποίου το ποσό των τριάντα πέντε χιλιάδων τετρακοσίων εβδομήντα πέντε ευρώ και σαράντα τριών λεπτών (35.475,43) με το νόμιμο τόκο 18-9-2014 και το ποσό των πέντε χιλιάδων τετρακοσίων δέκα τριών ευρώ και πενήντα τριών λεπτών 5413,53 με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον εφεσίβλητο – εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας του εκκαλούντος – ενάγοντος τα οποία καθορίζει στο ποσό των δυο χιλιάδων (2000) ευρώ
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου άσκησης έφεσης στην εκκαλούσα
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, την 1η Σεπτεμβρίου 2021, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ