Αριθμός απόφασης 499/2021

Αριθμός  499/2021

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Τμήμα 4o

Αποτελούμενο από τους Δικαστές Αικατερίνη Νομικού, Πρόεδρο Εφετών, Παρασκευή Μπερσή, Εφέτη και Αικατερίνη Κοκόλη, Εφέτη-Εισηγήτρια, και από τη Γραμματέα Ε.Τ..

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την …………,  για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:

ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ……………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του Δικηγόρο Ηλία Σκοπελίτη.

ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ:  …………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του Δικηγόρο Αντώνιο Ανούστη.

Ο εφεσίβλητος άσκησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Καλαυρίας την από 10.7.2014 (αριθμ. εκθ. καταθ. ……./2014) αγωγή του, επί της οποίας εκδόθηκαν η υπ΄ αριθμ. 41/2018 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που,  διέταξε τον χωρισμό της σωρευόμενης αγωγής περί διατάραξης της κυριότητας επί του ακινήτου του ενάγοντος από το έτερο αγωγικό αίτημα, κήρυξε εαυτό αναρμόδιο για την εκδίκαση των αξιώσεων που αναφέρονται στη διατάραξη της κυριότητας επί του ακινήτου του ενάγοντος, συμπεριλαμβανομένης της αποζημίωσης λόγω ηθικής βλάβης για την ανωτέρω αιτία και παράπεμψε αυτές προς εκδίκαση στο καθ΄ύλην και κατά τόπο αρμόδιο Δικαστήριο, Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά, δέχθηκε δε εν μέρει την έτερη σωρευόμενη διεκδικητική αγωγή και η υπ΄ αριθμ. 965/2019 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.

Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών με την από 17.6.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ  ………../2020) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη την αρχή της παρούσας απόφασης.

Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.

Οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων, αφού έλαβαν διαδοχικά τον λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Κατά τη διάταξη, του άρθρου 495 παρ. 1 και 2 του ΚΠολΔ, όπως αυτή τροποποιήθηκε με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Α 87), με έναρξη ισχύος, σύμφωνα με το άρθρο ένατο παρ. 2 του αυτού άρθρου και νόμου, από 1-1-2016 «1. Τα ένδικα μέσα της ανακοπής ερημοδικίας, της έφεσης, της αναψηλάφησης και της αναίρεσης ασκούνται με δικόγραφο που κατατίθεται στο πρωτότυπο στη γραμματεία του δικαστηρίου που έχει εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση ή στη γραμματεία του πρωτοδικείου της μεταβατικής έδρας, αν προσβάλλεται απόφαση εφετείου που συνεδρίασε σε μεταβατική έδρα. 2. Για την κατάθεση συντάσσεται έκθεση στο βιβλίο που τηρείται σύμφωνα με το άρθρο 496, την οποία υπογράφει και αυτός που καταθέτει. Στο δικόγραφο που κατατίθεται σημειώνεται ο αριθμός της έκθεσης και η χρονολογία της και βεβαιώνονται με την υπογραφή εκείνου που συντάσσει την έκθεση.». Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 518 παρ. 1 του ΚΠολΔ «Αν ο εκκαλών διαμένει στην Ελλάδα η προθεσμία της έφεσης είναι τριάντα ημέρες, αν διαμένει στο εξωτερικό ή η διαμονή του είναι άγνωστη, εξήντα ημέρες, και στις δύο περιπτώσεις η προθεσμία αρχίζει από την επίδοση της απόφασης που περατώνει τη δίκη». Κατά τη διάταξη δε, του άρθρου 144 παρ. 1 του ΚΠολΔ «Οι προθεσμίες που ορίζονται από το νόμο ή τα δικαστήρια αρχίζουν από την επόμενη ημέρα μετά την επίδοση ή μετά τη συντέλεση του γεγονότος που αποτελεί την αφετηρία της προθεσμίας και λήγουν στις 7 το βράδυ της τελευταίας ημέρας και αν αυτή είναι κατά το νόμο εξαιρετέα, την ίδια ώρα της επομένης μη εξαιρετέας ημέρας.». Από το ως άνω άρθρο σε συνδυασμό και με τις διατάξεις του προαναφερόμενου άρθρου 518 παρ. 1 του ΚΠολΔ συνάγεται ότι η προθεσμία για την άσκηση εφέσεως, αν ο εκκαλών διαμένει στην Ελλάδα, είναι τριάντα ημερών, (αν διαμένει στο εξωτερικό ή η διαμονή του είναι άγνωστη, εξήντα ημερών), αρχίζει δε από την επόμενη ημέρα μετά την επίδοση της αποφάσεως, που περατώνει τη δίκη, και λήγει στις επτά το βράδυ της τελευταίας [δηλαδή της τριακοστής (ή της εξηκοστής αντίστοιχα)] ημέρας και εάν αυτή είναι κατά νόμο εξαιρετέα, την ίδια ώρα της επομένης μη εξαιρετέας ημέρας. Η παρέλευση της κατά νόμο αυτής προθεσμίας συνεπάγεται έκπτωση του διαδίκου από το δικαίωμα προς άσκηση εφέσεως (άρθρο 151 του ΚΠολΔ). Εάν δε πάρα ταύτα ασκηθεί έφεση, το Δικαστήριο, κατ΄ άρθρο 532 του ΚΠολΔ, απορρίπτει αυτήν ως απαράδεκτη (ΑΠ 241/2006, ΑΠ 1705/2005). Το απαράδεκτο αυτό μπορεί να προταθεί σε κάθε στάση της κατ΄ έφεση δίκης, λαμβάνεται, όμως, υπόψη και αυτεπαγγέλτως κατ΄ άρθρα 151 και 532 του ΚΠολΔ (ΑΠ 332/1986, ΑΠ 1144/1984, ΕφΛαρ 302/2012, ΕφΑθ 5446/1993, ΕφΑθ 57/1986). Επιπροσθέτως, από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 518 παρ. 1, 499, 310 παρ. 1, 144, 122 επ. του ΚΠολΔ, προκύπτει ότι η από την επομένη της επιδόσεως της εκκαλουμένης αποφάσεως στο διάδικο ή στο νόμιμο αντιπρόσωπό του ή στον αντίκλητο αυτού έναρξη της 30ήμερης ή 60ήμερης προθεσμίας για άσκηση της εφέσεως κατά το παραπάνω άρθρο 518 παρ. 1 του ΚΠολΔ, προϋποθέτει έγκυρη επίδοση, ώστε σε περίπτωση ακυρότητας της επιδόσεως, που μπορεί να προταθεί από τον εκκαλούντα, δεν αρχίζει η παραπάνω προθεσμία του άρθρου 518 παρ. 1 του ΚΠολΔ και τρέχει μόνο η διετής προθεσμία του άρθρου 518 παρ. 2 του ΚΠολΔ (πρβλ. ΕφΑθ 507/2009, Σ. Σαμουήλ: Η έφεση, έκδοση 2003, παρ. 375). Περαιτέρω, η επίδοση της εκκαλουμένης, στις περιπτώσεις του άρθρου 128 παρ. 4 του ΚΠολΔ, σύμφωνα με το άρθρο 136 παρ. 2 του ίδιου Κώδικα, θεωρείται ότι συντελέστηκε με τη θυροκόλληση του εγγράφου στη θύρα της κατοικίας εκείνου προς τον οποίο γίνεται η επίδοση, με την προϋπόθεση ότι έγιναν όσα ορίζονται στην παράγραφο αυτή (του άρθρου 128 παρ. 4 του ΚΠολΔ) και με τα στοιχεία β΄ και γ΄. Ως κατοικία θεωρείται το σπίτι ή το διαμέρισμα που είναι προορισμένο για διημέρευση ή διανυκτέρευση του παραλήπτη, ακόμη και αν για πολύ μικρό χρονικό διάστημα δεν χρησιμοποιείται για το σκοπό αυτό. Με την έννοια αυτή, ο παραλήπτης μπορεί να έχει περισσότερες κατοικίες, σε μία από τις οποίες εγκύρως επιδίδεται το έγγραφο (ΕφΑθ 3814/2011 ΕλλΔνη 2012.808, Ορφανίδης σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, ΕρμΚΠολΔ, 2000, άρθρο 128 αρ. 4). Από δε την παράγραφο 4 του αυτού άρθρου προκύπτει ότι για να είναι έγκυρη η θυροκόλληση του δικογράφου πρέπει εκείνος προς τον οποίο απευθύνεται αυτό να αναζητηθεί από τον αρμόδιο Δικαστικό Επιμελητή στη διεύθυνση της κατοικίας του, δηλαδή στην οικία ή το διαμέρισμα της κατοικίας του, δηλαδή στην κατά τα ανωτέρω προορισμένη για διημέρευση ή διανυκτέρευση του παραλήπτη και όχι σε άλλο οίκημα και μόνο αν ο παραλήπτης δεν βρεθεί εκεί, ούτε άλλος σύνοικος το έγγραφο πρέπει να επικολλάται στη θύρα της κατοικίας του αυτής. Από το συνδυασμό δε των διατάξεων των άρθρων 122, 124 παρ. 2, 128 παρ. 1-3, 139, 435 και 440 του ΚΠολΔ, η βεβαίωση στην έκθεση επιδόσεως ότι στη συγκεκριμένη διεύθυνση, όπου έγινε η επίδοση του εγγράφου, είναι η κατοικία αυτού που το παρέλαβε, είναι περιστατικό την αλήθεια του οποίου όφειλε να διαπιστώσει ο Δικαστικός Επιμελητής και εντεύθεν αυτό επιδέχεται ανταπόδειξη χωρίς να προσβληθεί ως πλαστό, το βάρος δε της ανταπόδειξης φέρει σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 338 του ίδιου Κώδικα, εκείνος που αμφισβητεί την αλήθεια της σχετικής βεβαίωσης στην έκθεση του επιμελητή. Ακολούθως, με τις διατάξεις των άρθρων 421, 422 παρ. 1 και 424 του ΚΠολΔ, όπως τα άρθρα αυτά προστέθηκαν με το άρθρο δεύτερο του άρθρου 1 του Ν.4335/2015 (ΦΕΚ Α 87), με έναρξη ισχύος, σύμφωνα με το άρθρο ένατο παρ.2 του αυτού άρθρου και νόμου,  από 1-1-2016, ορίζονται, στο άρθρο 421 «Οι διάδικοι μπορούν να προσάγουν προαποδεικτικώς ένορκες βεβαιώσεις, εφόσον αυτές λαμβάνονται ενώπιον του ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου της έδρας του δικαστηρίου ή της κατοικίας ή της διαμονής του μάρτυρα ή ενώπιον του προξένου της κατοικίας ή της διαμονής του μάρτυρα κατά τη διαδικασία των επόμενων άρθρων», στο άρθρο 422 παρ. 1 «Ο διάδικος που επιδιώκει τη λήψη ένορκης βεβαίωσης, σύμφωνα με όσα ορίζονται στο προηγούμενο άρθρο, επιδίδει δύο (2) τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες πριν από την βεβαίωση στον αντίδικο κλήση, η οποία αναφέρει την αγωγή, το ένδικο βοήθημα ή μέσο, που αφορά η βεβαίωση, τόπο, ημέρα και ώρα που θα δοθεί, το ονοματεπώνυμο, το επάγγελμα και τη διεύθυνση της κατοικίας του μάρτυρα» και στο άρθρο 424: «Ένορκη βεβαίωση, που δίδεται κατά παράβαση των προηγούμενων διατάξεων, δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη στο πλαίσιο της δίκης για την οποία δόθηκε, ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων». Ειδικά, αναφορικά με το κατά νόμο αναγκαίο περιε­χόμενο της κλήσης, η νέα νομοθετική ρύθμιση απαι­τεί τα όσα προβλέπονταν και υπό το προηγούμενο δίκαιο (ήτοι την ημερομηνία και ώρα λήψης, καθώς και το όνομα του Συμβολαιογράφου ή το Ειρηνοδικείο-– ΑΠ 1589/1995 ΕλλΔνη 1998. 624, ΑΠ 559/1983 ΕΕΝ 1984. 110), με μία σημαντική όμως διαφοροποίηση, δηλαδή την καθιέρωση υποχρέωσης γνωστοποίησης και των στοιχείων του μάρτυρα (ονοματεπώνυμο, επάγγελμα και διεύθυνση κατοικίας), η οποία δεν ήταν απαραί­τητη σύμφωνα με το προϊσχύον δίκαιο (ΑΠ 1901/2009, ΕφΑΔ 2010. 445, ΑΠ 197/2000, ΕλλΔνη 2000. 1311, ΑΠ 120/1992, ΕΕργΔ 1993. 1079, ΕφΛαρ 20/2012, ΕφΘεσ 2019/2005, ΕφΛαρ 193/2005 ΝΟΜΟΣ). Αν δεν πληρούται κάποιος από τους ανωτέρω όρους, η ένορκη βεβαίωση είναι ανυπόστατη και, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 424 του ΚΠολΔ, δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη στο πλαίσιο της δίκης για την οποία δόθηκε, ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων. Η εν λόγω ρύθμιση καταλαμβάνει, κατά τη διάταξη της παραγράφου 4 του ενάτου άρθρου του Ν. 4335/2015, κατ΄ εφαρμογή της καθιερουμένης, από τις διατάξεις των άρθρων 12, 21 εδ. β΄ και 24 παρ. 1 εδ. α΄ του ΕισΝΚΠολΔ, γενικής δικονομικής αρχής ότι οι διαδικαστικές πράξεις ρυθμίζονται και διέπονται από το δίκαιο, που ισχύει κατά το χρόνο διενέργειας αυτών, τις επιδιδόμενες από της 1ης Ιανουαρίου 2016 και εξής κλήσεις, έστω και εάν οι σχετικές αγωγές ή τα ένδικα βοηθήματα ή τα ένδικα μέσα έχουν ασκηθεί πριν από την ημερομηνία αυτή (ΑΠ 706/2020, ΑΠ 1208/2019). Στην προκειμένη περίπτωση με την από 12-9-2018 (αρ. καταθ. ………../2018) κλήση επαναφέρθηκε προς συζήτηση ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς η από 10-7-2014 (αρ. καταθ. ……../2014) αγωγή (του ήδη εφεσίβλητου κατά του ήδη εκκαλούντος) ως προς τη σωρευόμενη στην αγωγή αξίωση περί διατάραξης της κυριότητας στο περιγραφόμενο σ΄ αυτήν ακίνητο, συμπεριλαμβανομένης της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης για την ανωτέρω αιτία, μετά την έκδοση της υπ΄ αρ. 41/2018 αποφάσεως του Ειρηνοδικείου Καλαυρίας, με την οποία διατάχθηκε ο χωρισμός της σωρευόμενης αγωγής περί διατάραξης της κυριότητας από την έτερη σωρευόμενη διεκδικητική αγωγή. Επ΄ αυτής εκδόθηκε, κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, η εκκαλουμένη υπ΄ αρ. 965/2019 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία δέχθηκε εν μέρει αυτή (αγωγή). Κατά της ως άνω αποφάσεως, ο εναγόμενος άσκησε την ένδικη από 17-6-2020 (αρ. καταθ. ………./2020) έφεση, την οποία κατέθεσε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 20-7-2020. Για την ως άνω έφεση κατατέθηκε, κατ΄ άρθρο 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ,  παράβολο, ποσού εκατό πενήντα (150) ευρώ (βλ. το e-ΠΑΡΑΒΟΛΟ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ …………/2020, ποσού 150 ευρώ και είδους παραβόλου: e-ΠΑΡΑΒΟΛΟ). Ο εφεσίβλητος με τις νομίμως κατατεθείσες από 20-5-2021 προτάσεις του, στην παρούσα κατ΄ έφεση δίκη, προέβαλε τον ισχυρισμό του απαραδέκτου της ένδικης εφέσεως λόγω εκπρόθεσμης άσκησής της, για το λόγο ότι η επίδοση της εκκαλουμένης αποφάσεως, όπως προκύπτει, κατά τον ως άνω ισχυρισμό του, από την προσκομιζόμενη υπ΄ αρ. ……/10-9-2019 έκθεση επιδόσεως της Δικαστικής Επιμελήτριας του Εφετείου Αθηνών ………………, έγινε την 10-9-2019 και η έφεση ασκήθηκε την 20-7-2020. Ως προς τον ισχυρισμό αυτόν, προκύπτει ότι η ως άνω (υπ΄ αρ. 965/2019) απόφαση, η οποία δημοσιεύθηκε την 15-3-2019, επιδόθηκε, με επιμέλεια του ενάγοντος, ήδη εφεσίβλητου, στον εναγόμενο, ήδη εκκαλούντα, γνωστής διαμονής στην Ελλάδα, την 10-9-2019 (ημέρα Τρίτη), όπως προκύπτει από την προσκομιζόμενη με επίκληση από τον εφεσίβλητο υπ΄ αρ. ……/10-9-2019 έκθεση επιδόσεως της Δικαστικής Επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών ……….. (η οποία, προγενέστερα, είχε προβεί στον ίδιο τόπο και σε άλλες επιδόσεις μεταξύ των ίδιων διαδίκων, όπως εκτίθεται κατωτέρω)και τις συνημμένες σ΄ αυτήν αφενός από 10-9-2019 απόδειξη παραλαβής δικογράφου που θυροκολλήθηκε που την υπογράφει ο παραλαβών Αξιωματικός Υπηρεσίας του Αστυνομικού Τμήματος ……. Τροιζηνίας, δηλαδή της Αστυνομικής Αρχής του τόπου της προσωρινής διαμονής του εναγομένου και αφετέρου από 11-9-2019 έγγραφη βεβαίωση της ίδιας Δικαστικής Επιμελήτριας που την προσυπογράφει η παραλαβούσα αρμόδια υπάλληλος των ΕΛΤΑ. Ειδικότερα, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην έκθεση αυτή, η ως άνω Δικαστική Επιμελήτρια πήγε να επιδώσει στον εναγόμενο, ήδη εκκαλούντα, κάτοικο …….. Αυστραλίας και προσωρινά διαμένοντα στη ………. Τροιζηνίας, ακριβές αντίγραφο της ήδη εκκαλουμένης, υπ΄ αρ. 965/2019 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτική διαδικασία), για να λάβει γνώση και για τις νόμιμες συνέπειες και επειδή δεν βρήκε τον ίδιο στο σπίτι του που βρίσκεται στη ……. Τροιζηνίας, ούτε άλλον κανένα σ΄ αυτό σύνοικο, συγγενή ή υπηρέτη αυτού, την δε θύρα κλειστή την οποία συνέχεια χτυπούσε και κανένας δεν της άνοιξε, θυροκόλλησε το πιο πάνω δικόγραφο, παρουσία του μάρτυρα ………, κατοίκου ……….., ήτοι κατά τα οριζόμενα στο άνω άρθρο 128 παρ. 4 του ΚΠολΔ, αφού ακολούθως τηρήθηκαν και οι διατυπώσεις που αναφέρονται στις περιπτώσεις β΄ και γ΄ της άνω παραγράφου του ίδιου άρθρου. Περαιτέρω, ο εκκαλών με την από 25-5-2021 προσθήκη-αντίκρουση, που κατέθεσε νομίμως στο Δικαστήριο τούτο, μετά την κατά τη δικάσιμο της 20-5-2021 συζήτηση στο ακροατήριο και εντός της κατά το άρθρο 524 του ΚΠολΔ οριζόμενης προθεσμίας, προς αντίκρουση του ως άνω ισχυρισμού του εφεσίβλητου διατείνεται ότι κατά το χρόνο της επιδόσεως της εκκαλουμένης είχε αποχωρήσει από την εξοχική κατοικία του στη ………. Τροιζηνίας Μεθάνων, σε προπαρασκευή της επιστροφής του στον τόπο μόνιμης κατοικίας του στη ………… Αυστραλίας και συνεπώς ότι ο ως άνω ισχυρισμός του εφεσίβλητου είναι νόμω και ουσία αβάσιμος. Ωστόσο, δεν γίνεται ταυτόχρονη επίκληση εκ μέρους του της ακριβούς ημερομηνίας αναχωρήσεώς του από την οικία του στη ……. και αναχωρήσεώς του για τη ……….. της Αυστραλίας. Επιπλέον, επικαλείται ότι (κατά το χρόνο που η Δικαστική Επιμελήτρια επιχειρούσε την επίδοση της εκκαλουμένης) είχε αποχωρήσει από τη ………. και διέμενε πλέον στην Αθήνα, στην οικία της θυγατέρας του ενόψει του ταξιδιού της επιστροφής του στη …………., όπως πράττει παγίως κάθε έτος, προκειμένου να περάσει κάποιον χρόνο με την οικογένεια της θυγατέρας του, αλλά και για να αποχαιρετιστεί με συγγενείς και φίλους του που διαμένουν στην Αθήνα, χωρίς και πάλι όμως, να προσδιορίζει τους χρόνους που συμβαίνει αυτό. Ενόψει τούτων και εφόσον ο ανωτέρω εκκαλών δεν επικαλείται τα ως άνω περιστατικά ο σχετικός ισχυρισμός του είναι, όπως προεκτέθηκε, αόριστος και εκ του λόγου αυτού απορριπτέος ως απαράδεκτος. Σε κάθε περίπτωση πάντως ο ανωτέρω ισχυρισμός είναι απορριπτέος και ως κατ΄ ουσίαν αβάσιμος, καθόσον από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προέκυψε ότι ο εκκαλών κατά τον χρόνο επιδόσεως της εκκαλουμένης αποφάσεως, ήτοι την 10-9-2019, δεν διέμενε προσωρινά στην εξοχική του οικία στη ……… Τροιζηνίας. Αντιθέτως, από τα επικαλούμενα και προσκομιζόμενα έγγραφα αποδεικνύεται ότι την ως άνω εξοχική οικία του χρησιμοποιεί για τη διαμονή του ερχόμενος ετησίως (για διακοπές) στην Ελλάδα από τη ………. Αυστραλίας έως την αναχώρησή του με τελικό προορισμό αυτήν (……….), ήτοι για χρονικό διάστημα, κυρίως, από το μήνα Ιούλιο έως την 15ή, τουλάχιστον, του μηνός Σεπτεμβρίου, όπως προκύπτει, πρωτίστως, από τις κατωτέρω αναφερόμενες επιδόσεις. Συγκεκριμένα όπως εκτίθεται κατωτέρω, μεταγενέστερα της 10ης Σεπτεμβρίου, ήτοι την 14η Σεπτεμβρίου, έλαβε χώρα επίδοση δικογράφου, ο δε εκκαλών βρέθηκε στην ως άνω οικία του, πλην όμως, αρνήθηκε να παραλάβει το σχετικό δικόγραφο, γεγονός που καταδεικνύει ότι ο εκκαλών αποχωρεί από την ιδιόκτητη εξοχική του κατοικία με τελικό προορισμό, κατόπιν ολιγοήμερης παραμονής του στην Αθήνα, τη ……….. της Αυστραλίας, τουλάχιστον μετά την 15η Σεπτεμβρίου. Προς επίρρωση του ως άνω ισχυρισμού του ο εκκαλών επικαλείται και προσκομίζει, με την από 25-5-2021 προσθήκη-αντίκρουσή του, την υπ΄ αρ. ………./24-5-2021 ένορκη βεβαίωση της θυγατέρας του, …………….. Η ως άνω ένορκη βεβαίωση λήφθηκε, μετά την, κατά την 20-5-2021, συζήτηση της ένδικης εφέσεως ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, και εντός της προθεσμίας προσθήκης-αντίκρουσης, ήτοι την 24-5-2021, ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αθηνών …………… Πλην όμως, δεν προκύπτει ότι κατά τη λήψη αυτής παρίστατο ο εφεσίβλητος, ούτε προκύπτει νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση αυτού (εφεσίβλητου), σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 421, 422 και 423 παρ. 1 του ΚΠολΔ (όπως τα άρθρα αυτά προστέθηκαν με το άρθρο δεύτερο του άρθρου 1 του Ν.4335/2015 και εφαρμόζονται στην προκειμένη περίπτωση). Συγκεκριμένα, ο εκκαλών επικαλείται ότι, όπως προκύπτει από τα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του Δικαστηρίου αυτού, δήλωση γνωστοποίησης της λήψεως αυτής, μετά κλήσεως του εφεσίβλητου να παραστεί κατά τη διεξαγωγή της, ενεργήθηκε, ενώπιον του ακροατηρίου του Δικαστηρίου αυτού κατά την εκφώνηση της υπόθεσης, την 20-5-2021. Στην ως άνω όμως, γνωστοποίηση-κλήση, στην οποία προέβη ο πληρεξούσιος Δικηγόρος του εκκαλούντος, όπως προκύπτει από τα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του Δικαστηρίου αυτού, δεν περιέχονται όλα τα απαιτούμενα, κατά τις διατάξεις των άρθρων 421 και 422 παρ.1 του ΚΠολΔ στοιχεία, αφού η ως άνω ένορκη βεβαίωση δόθηκε χωρίς να λάβει γνώση ο εφεσίβλητος της ημέρας και ώρας λήψης αυτής, αφού αυτές (ημέρα και ώρα) δεν αναφέρθηκαν κατά την ως άνω δήλωση, κατά παράβαση του, εφαρμοζομένου στην προκειμένη περίπτωση, κατά τα διαλαμβανόμενα στην προηγηθείσα νομική σκέψη,  άρθρου 422 παρ. 1 του ΚΠολΔ. Σε κάθε περίπτωση δε η κλήση αυτή είναι εκπρόθεσμη, δεδομένου ότι αυτή έλαβε χώρα την Πέμπτη, 20-5-2021, ενώ η ως άνω ένορκη βεβαίωση λήφθηκε την Δευτέρα, την 24-5-2021 και ώρα 11:00 π.μ., κατά παράβαση του άνω άρθρου 422 παρ. 1 του ΚΠολΔ, που απαιτεί τη μεσολάβηση  δύο τουλάχιστον εργάσιμων ημερών πριν τη λήψη της, αφού το Σάββατο θεωρείται για τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας εξαιρετέα και μη εργάσιμη ημέρα (άρθρο 144 παρ. 3, όπως η παράγραφος 3 προστέθηκε με το άρθρο 14 Ν. 3994/2011, ΦΕΚ Α 165/25-7-2011), όπως και η Κυριακή και συνεπώς δεν υπολογίζονται στην προθεσμία κλήτευσης του εφεσίβλητου για τη λήψη ένορκης βεβαίωσης, ενώ για τον υπολογισμό της προθεσμίας κλήτευσης, δεν λαμβάνεται υπόψη η ημέρα λήψης της βεβαίωσης και η ημέρα της γνωστοποίησης (η οποία αποτελεί και το αφετήριο γεγονός). Ως εκ τούτου η ως άνω ένορκη βεβαίωση, ως ανυπόστατο αποδεικτικό μέσο, δεν λαμβάνεται υπόψη, ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, κατά το άρθρο 424 του ΚΠολΔ, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στην προηγηθείσα νομική σκέψη. Περαιτέρω, το γεγονός ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι επιδόσεως, δεν αναιρεί τη δυνατότητα επιδόσεως στην ως άνω διεύθυνσή του (…….. Τροιζηνίας), ενόψει μάλιστα ότι ήδη είχαν συντελεστεί και άλλες επιδόσεις στον ως άνω τόπο. Συγκεκριμένα από τα επικαλούμενα και προσκομιζόμενα έγγραφα της δικογραφίας προκύπτει ότι στην ίδια διεύθυνση (………. Τροιζηνίας, προσωρινή διαμονή του εναγομένου, ήδη εκκαλούντος) η ίδια Δικαστική Επιμελήτρια (…………..), ύστερα από έγγραφη παραγγελία του πληρεξουσίου Δικηγόρου του ενάγοντος, ήδη εφεσίβλητου, α) την 1-9-2014 πήγε και επέδωσε στον εναγόμενο πιστό αντίγραφο της από 12-8-2014 (αρ. καταθ. ……../2014) αγωγής (του ήδη εφεσίβλητου) κατ΄ αυτού που απευθύνεται στο Ειρηνοδικείο Καλαυρίας (βλ. την υπ΄ αρ. ………../1-9-2014 έκθεση επιδόσεως), β) την 7-7-2017 πήγε να επιδώσει στον εναγόμενο την από 15-6-2017 εξώδικη δήλωση-γνωστοποίηση (του ήδη εφεσίβλητου) και σύμφωνα με τα αναφερόμενα, μεταξύ άλλων, στην έκθεση αυτή, η Δικαστική Επιμελήτρια επειδή βρήκε τον ίδιο, όπως αυτός της δήλωσε στο σπίτι του που βρίσκεται στη ……… Τροιζηνίας, ο οποίος αρνήθηκε να παραλάβει το ως άνω δικόγραφο και να υπογράψει αυτή την έκθεση επιδόσεως, θυροκόλλησε αυτό παρουσία του και παρουσία του μάρτυρα …………, κατοίκου ………. Τροιζηνίας (βλ. την υπ΄ αρ. …………/7-7-2017 έκθεση επιδόσεως) και γ) την 14-9-2018 ακριβές αντίγραφο της από 12-9-2018 κλήσης που απευθυνόταν ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και σύμφωνα με τα αναφερόμενα, μεταξύ άλλων, στην έκθεση αυτή, επειδή βρήκε τον ίδιο, όπως αυτός της δήλωσε, στο σπίτι του που βρίσκεται στη ………… Τροιζηνίας, ο οποίος αρνήθηκε να παραλάβει το πιο πάνω δικόγραφο και να υπογράψει αυτή την έκθεση επιδόσεως, θυροκόλλησε αυτό παρουσία του και παρουσία του μάρτυρα ……….., κατοίκου ……….. Τροιζηνίας (βλ. την υπ΄ αρ. ………/14-9-2018 έκθεση επιδόσεως). Εξάλλου ο εκκαλών, ενώ, όπως επικαλείται με την από 25-5-2021 προσθήκη-αντίκρουσή του, έλαβε γνώση της ως άνω υπ΄ αρ. ………./10-9-2019 εκθέσεως επιδόσεως το πρώτον την 10-2-2020, άσκησε την ένδικη έφεση την 20-7-2020. Επομένως, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη νομική σκέψη της παρούσας, η εκκαλούμενη απόφαση επιδόθηκε εγκύρως στον εκκαλούντα με θυροκόλληση, την 10-9-2019, καθόσον συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις εφαρμογής της δικονομικού δικαίου διάταξης του άρθρου 128 παρ. 1, 2, 3 και 4 του ΚΠολΔ. Επομένως, από την επόμενη ημέρα της επιδόσεως της αποφάσεως, που έλαβε χώρα, όπως προαναφέρθηκε, με επιμέλεια του ενάγοντος, οπότε και αρχίζει η γνήσια προθεσμία για την άσκηση εφέσεως, ήτοι από 11-9-2019, έως την άσκηση της ένδικης εφέσεως, την 20-7-2020, παρήλθε χρονικό διάστημα, μεγαλύτερο, της τασσόμενης από τη διάταξη του άρθρου 518 παρ. 1 του ΚΠολΔ προθεσμίας, και συγκεκριμένα πλέον των δέκα μηνών, η ένδικη έφεση ασκήθηκε εκπροθέσμως. Κατ΄ ακολουθίαν των ανωτέρω, εφόσον η ένδικη έφεση είναι εκπρόθεσμη, πρέπει αυτή (έφεση), σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη νομική σκέψη της παρούσας, και αυτεπαγγέλτως, αλλά και δεκτού γενομένου του σχετικού ισχυρισμού που προβάλλει ο εφεσίβλητος, να απορριφθεί, κατά το άρθρο 532 του ΚΠολΔ, ως απαράδεκτη. Τέλος, πρέπει να διαταχθεί, λόγω της ήττας του εκκαλούντος, η εισαγωγή του παραβόλου, που κατατέθηκε, κατ΄ άρθρο 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ, με το e-ΠΑΡΑΒΟΛΟ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ ………../2020, ποσού 150 ευρώ και είδους παραβόλου: e-ΠΑΡΑΒΟΛΟ, στο Δημόσιο Ταμείο και να καταδικασθεί ο εκκαλών, επίσης, λόγω της ήττας του, στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του εφεσίβλητου, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή του οικείου αιτήματος του τελευταίου (άρθρα 106, 176, 183 και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει κατ΄ αντιμωλίαν των διαδίκων.

Απορρίπτει την από 17-6-2020 (αρ. καταθ. ……../2020) έφεση κατά της υπ΄ αρ. 965/2019 οριστικής αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτική διαδικασία).

Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου, που κατατέθηκε με το e-ΠΑΡΑΒΟΛΟ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ …………./2020, ποσού 150 ευρώ και είδους παραβόλου: e-ΠΑΡΑΒΟΛΟ, στο Δημόσιο Ταμείο.

Καταδικάζει τον εκκαλούντα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του εφεσίβλητου, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά την   4^η Οκτωβρίου  2021 και δημοσιεύθηκε με την ίδια σύνθεση και με Γραμματέα την T.Λ., λόγω αποσπάσεως και αναχωρήσεως της Γραμματέως Ε.Τ, στις   8 Οκτωβρίου 2021 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους αυτών Δικηγόρους.

    Η   ΠΡΟΕΔΡΟΣ                         Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ