ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός 54 /2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΝΑΥΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή, Χαρίκλεια Σαραμαντή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα T.Λ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
Α. Του ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: …………, ο οποίος παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του, Μαρίας Ανδρουλάκη.
Της ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: εταιρίας ………….η οποία παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ιωάννη Αθανασούλια που κατέθεσε δήλωση (άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ). Β. Της ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ:. εταιρίας …………. η οποία παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ιωάννη Αθανασούλια που κατέθεσε δήλωση (άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ).
Του ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ………….., ο οποίος παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του, Μαρίας Ανδρουλάκη. Ο εκκαλών άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 21-10-2019 και με αριθ. έκθ. κατάθ. ………./2019 αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό 2785/2020 απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου. Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου τόσο ο ενάγων με την από 20-1-2021 και με αριθ. έκθ. κατάθ. στο Εφετείο ……../2021 έφεση, όσο και η εναγομένη με την από 17-5-2021 και με αριθμ. έκθ. κατάθ. στο Εφετείο ………../2021 έφεση, οι οποίες προσδιορίστηκαν για συζήτηση στην δικάσιμο της 21-10-2021. Κατά την δικάσιμο αυτή η πληρεξούσια δικηγόρος του εκκαλούντος-εφεσίβλητου έλαβε το λόγο και αναφέρθηκε στις προτάσεις που κατέθεσε και ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εφεσίβλητης-εκκαλούσας ανέπτυξε τις απόψεις του με τις προτάσεις που κατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Φέρονται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος αρμόδιου Δικαστηρίου (άρθρο 19 ΚΠολΔ) α) η με αριθμό κατάθεσης ………./11-2-2021 έφεση του εν μέρει νικήσαντος ενάγοντος και β) η με αριθμό κατάθεσης ……./17-5-2021 έφεση της ηττηθείσας εναγόμενης εταιρίας, στρεφόμενες αμφότερες κατά της 2785/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που δίκασε αντιμωλία τους διαδίκους, κατά την ειδική διαδικασία, των περιουσιακών-εργατικών διαφορών και δέχθηκε εν μέρει την από 21-10-2019 αγωγή. Οι εφέσεις έχουν ασκηθεί εμπρόθεσμα και παραδεκτά σύμφωνα με τα άρθρα 495, 511, 513, 516, 517, 518 παρ. 2 ΚΠολΔ σε συνδ με άρθρα 591 και 622 ΚΠολΔ αφού από τα έγγραφα της δικογραφίας δεν προκύπτει ούτε, εξάλλου, οι διάδικοι επικαλούνται επίδοση της εκκαλουμένης, δεν παρήλθε δε η νόμιμη καταχρηστική προθεσμία από την δημοσίευσή της στις 27-8-2020, ενώ για το παραδεκτό τους, δεν απαιτείται η κατάθεση του παραβόλου της παρ. 3 Α εδ. β του άρθρου 495 ΚΠολΔ, λόγω της φύσης της διαφοράς ως εργατικής. Πρέπει επομένως να γίνουν τυπικά δεκτές και, αφού ενωθούν και συνεκδικαστούν, με σκοπό την διευκόλυνση και επιτάχυνση της διεξαγωγής της δίκης, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 246, 524 παρ. 1 εδαφ. α και 591 παρ. 1 εδαφ. α ΚΠολΔ, πρέπει να εξεταστούν περαιτέρω κατά την ίδια (ειδική) διαδικασία, προκειμένου να ελεγχθούν το παραδεκτό και η βασιμότητα των λόγων τους, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 522, 533 παρ. 1 και 591 παρ. 1 εδαφ. α ΚΠολΔ. Ο ενάγων ναυτικός με την προαναφερόμενη αγωγή του, ισχυρίζεται ότι δυνάμει σύμβασης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου που κατάρτισε με την εναγόμενη ναυτική εταιρία, ναυτολογήθηκε στις 30-04-2018, στον Πειραιά, με την ειδικότητα του ναύτη στο με ελληνική σημαία φορτηγό-οχηματαγωγό (ro-ro) πλοίο «Π» στο οποίο απασχολήθηκε έως 16-11-2018 και από 7-1-2019 έως 1-4-2019, με συμφωνηθείσες αποδοχές τις προβλεπόμενες στην ΣΣΝΕ για Πληρώματα Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2018 (ΥΑ 2242.5.1.5/80350/2018 και αρ. φύλλου ΦΕΚ Β’ 5084/14-11-2018). Ζητά δε σύμφωνα με τα ιστορούμενα στο αγωγικό δικόγραφο, την καταβολή του επιδόματος ιματισμού, διαφορών αμοιβής για υπερωριακή εργασία και δρομολόγια εξπρές, διαφορών επιδομάτων εορτών, επιδόματος για την φορτοεκφόρτωση οχημάτων καθώς και διανυκτέρευσης και, τέλος, αποζημίωση απόλυσης και συγκεκριμένα ζητά με βάση την άνω σύμβαση, επικουρικά με τις διατάξεις του αδικαιολογήτου πλουτισμού να υποχρεωθεί η εναγομένη, κατόπιν παραδεκτής, μερικής, τροπής κατά το ήμισυ κάθε ενός κονδυλίου σε έντοκο αναγνωριστικό, με δήλωση της πληρεξουσίας δικηγόρου του που καταχωρήθηκε στα πρακτικά συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (άρθρα 295 και 591 ΚΠολΔ), να του καταβάλει – από το συνολικά αιτούμενο ποσό των 33.142,63 ευρώ, όπως παραδεκτά περιορίστηκε το αγωγικό αίτημα μετά την νομότυπη παραίτησή του (άρθρα 295 και 591 ΚΠολΔ) από την μερικότερη αξίωση καταβολής αντιτίμου τροφής– το συνολικό ποσό των 16.571,31 ευρώ και να αναγνωρισθεί αντίστοιχα η υποχρέωση αυτής να του καταβάλει το υπόλοιπο, νομιμότοκα από την επομένη της απόλυσής του, στην 1-4-2019, άλλως από την επομένη της επίδοσης της κρινόμενης μέχρι την εξόφληση. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφασή του, αφού έκρινε την αγωγή ορισμένη και νόμιμη κατά την κύρια βάση της, έκρινε περαιτέρω ότι ο ενάγων παρείχε υπερωριακή εργασία απασχολούμενος επί δώδεκα ώρες κατά τις ημέρες Σάββατα και αργίες και επί τέσσερις ώρες πλέον του νομίμου οκταώρου τις καθημερινές και Κυριακές, δεχόμενο μερικά την αγωγή και επιδικάζοντας για τις προαναφερόμενες αιτίες το συνολικό ποσό των 16.258,57 ευρώ. Οι διάδικοι με τις κρινόμενες εφέσεις τους επικαλούμενοι λόγους που ανάγονται στην εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου καθώς και στην εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων παραπονούνται κατά της άνω κρίσης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και ζητούν να γίνουν δεκτές οι εφέσεις τους και να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη με σκοπό ο μεν ενάγων να γίνει πλήρως δεκτή η αγωγή του, η δε εναγομένη να απορριφθεί αυτή στο σύνολό της. Ι. Σύμφωνα με το άρθρο 11 της Σ.Σ.Ν.Ε Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2018 (ΥΑ 2242/5.1.5/80350/2018) για την εφαρμογή της οποίας δεν αντιλέγουν αμφότερα τα διάδικα μέρη, αλλά και (το αντίστοιχο άρθρο) του συνόλου των συλλογικών συμβάσεων που αφορούν την εργασία των ναυτικών, «Οι ώρες της υποχρεωτικής εβδομαδιαίας εργασίας εν πλω και στο λιμάνι για όλους τους ναυτικούς που αφορούν οι Συμβάσεις, ορίζονται σε 40 εβδομαδιαίως, δηλαδή 8 ώρες την ημέρα από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή, της εργασίας του Σαββάτου αμειβόμενης υπερωριακώς» και περαιτέρω σύμφωνα με το άρθρο 13 της ΣΣΝΕ ορίζεται ότι «Κάθε εργασία που εκτελείται από τους ναυτικούς εν πλω και στο λιμάνι, πέραν των κανονικών εργασίμων ημερών και ωρών, όπως αυτές καθορίζονται στα άρθρα 11 και 12 των Συμβάσεων, περιλαμβανομένων και των εργασιών κατάπλου και απόπλου, θεωρείται πρόσθετη (υπερωριακή) και καταβάλλεται στους απασχολούμενους ναυτικούς πρόσθετη αμοιβή η οποία υπολογίζεται ως εξής: το ποσό του μηνιαίου μισθού ενέργειας της παραγράφου 1 του άρθρου 1 διαιρείται διά των ωρών της μηνιαίας υποχρεωτικής απασχόλησης, τούτων εξευρισκομένων διά της διαίρεσης των εβδομάδων του έτους διά δώδεκα μηνών και του πολλαπλασιασμού του από τη διαίρεση αυτή προκύπτοντος πηλίκου 4,3 επί τις ώρες της εκάστοτε ισχυούσης εβδομαδιαίας υποχρεωτικής απασχόλησης. Βάσει του ανωτέρω υπολογισμού, οι ώρες της μηνιαίως υποχρεωτικής απασχόλησης ανέρχονται σε εκατόν εβδομήντα τρείς (παραγρ.1). Για την πρόσθετη (υπερωριακή) εργασία, η προκύπτουσα από την εφαρμογή της προηγούμενης παραγράφου υπερωριακή αμοιβή του ναυτικού θα προσαυξάνεται κατά 25% (παρ.2). Για την πρόσθετη υπερωριακή απασχόληση του πληρώματος κατά τα Σάββατα και τις αργίες, όπως αυτές ορίζονται από το άρθρο 18 των Συμβάσεων, καταβάλλεται υπερωριακή αμοιβή η προσδιοριζόμενη από την παράγραφο 1 του άρθρου αυτού, προσαυξημένη, κατά ποσοστό 50% για όλες τις ώρες της υπερωριακής απασχόλησης Σαββάτου και αργιών (παρ. 5)».
Από την εκτίμηση των ενώπιον του Δικαστηρίου νομότυπα προσκομιζόμενων αποδεικτικών μέσων και συγκεκριμένα των παρακάτω αναφερόμενων ενόρκων βεβαιώσεων των μαρτύρων των διαδίκων, σταθμιζόμενων κατά το μέτρο της γνώσης και το βαθμό της αξιοπιστίας καθενός εξ αυτών και συγκεκριμένα α] των με αριθμ. …./14-2-2020 και …./19-2-2020 ενόρκων βεβαιώσεων των μαρτύρων απόδειξης …. .. και ……. , οι οποίοι είχαν ναυτολογηθεί στο ίδιο με τον ενάγοντα πλοίο με την ειδικότητα του ναύτη ο πρώτος και του ανθυποπλοιάρχου ο δεύτερος. Οι εν λόγω ένορκες βεβαιώσεις δόθηκαν ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιώς και του Συμβολαιογράφου Λήμνου ……., αντίστοιχα, μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση της αντιδίκου σύμφωνα με τα άρθρα 421 και 422 ΚΠολΔ. (σχετ. η με αριθμό ………/11-2-2020 έκθεση επίδοσης της αρμόδιας δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών ………..), λαμβάνονται δε υπόψη από το Δικαστήριο παρά το γεγονός της αντιδικίας των μαρτύρων με την εναγομένη αφού αυτό από μόνο του δεν μπορεί να αποκλείσει την αποδεικτική αξία όσων οι μάρτυρες καταθέτουν (ΕφΑθ. 3879/2012, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠατρ. 698/2003, ΑχΝομ.2004/266), πέραν του ότι α] οι ίδιοι δεν μπορεί να ενταχθούν πλέον στην κατηγορία των εξαιρετέων μαρτύρων μετά την κατάργηση της παρ.3 του άρθρου 400 ΚΠολΔ ενώ β] προσωπική και άμεση γνώση για τις συνθήκες εργασίας του ενάγοντα κυρίως και πιθανώς μόνο, οι συνάδελφοι του ναυτικοί μπορεί να έχουν ενώ οποιοσδήποτε τρίτος θα έχει πληροφορίες από διηγήσεις του ίδιου του ενάγοντα . Περαιτέρω από την εκτίμηση της με αριθμό …./24.2.2020 ένορκης βεβαίωσης του μάρτυρα ανταπόδειξης …………. ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιώς, κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης του ενάγοντα (σχετ. η με αριθμό ………../19-2-2020 έκθεση επίδοσης της ίδιας όπως και παραπάνω δικαστικής επιμελήτριας Αθηνών …………), β] του σύνολου των εγγράφων, που οι διάδικοι νομότυπα με επίκληση προσκομίζουν, προκειμένου να χρησιμεύσουν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, προς άμεση απόδειξη είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς να παραλείπεται κάποιο από αυτά για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, έστω και αν για ορισμένα θα γίνει ειδική αναφορά πιο κάτω, τα οποία συνδυάζονται με τις μερικές μόνον παραδοχές και ομολογίες των διαδίκων, που συνάγονται από τα δικόγραφά τους, αναφέρονται στα πιο κάτω ειδικώς μνημονευόμενα θέματα απόδειξης και εκτιμώνται σύμφωνα με τα άρθρα 261 εδαφ. β, 352 παρ.1 και 591 παρ.1 ΚΠολΔ αλλά και προς τα διδάγματα της κοινής πείρας (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Σε εκτέλεση σύμβασης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου που καταρτίστηκε στον Πειραιά μεταξύ των διαδίκων, ο ενάγων ναυτολογήθηκε στον ίδιο τόπο στις 30-04-2018 με την ειδικότητα του ναύτη στο υπό ελληνική σημαία φορτηγό οχηματαγωγό (ro-ro) πλοίο «Π» πλοιοκτησίας της εναγόμενης ναυτικής εταιρίας, αντί μηνιαίων αποδοχών, που συμφωνήθηκε μεταξύ των συμβαλλομένων να καθορίζονται από τη Συλλογική Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών πλοίων, στην ένδικη δε υπόθεση εφαρμοστέα είναι εκείνη του έτους 2018 (ΥΑ 2242.5 .1.5/80350/2018 και αρ. φύλλου ΦΕΚ Β’ 5084/14-11-2018) και μάλιστα αναδρομικά από 1-1-2018, αφού τουλάχιστον ο ενάγων ήταν μέλος των οργανώσεων που είχαν συμβληθεί στη σύναψή της, όπως προκύπτει από τις υπέρ Π.Ν.Ο. κρατήσεις στις αποδοχές του και επομένως, οι διάδικοι δεσμεύονταν από αυτήν, ακόμα και πριν την έναρξη της ισχύος της ως άνω υπουργικής απόφασης, με την οποία επεκτάθηκε η ισχύς της, ενώ εξάλλου δεν ερίζουν για την εφαρμογή της. Στο πλοίο της εναγομένης ο ενάγων ναυτικός απασχολήθηκε μέχρι τις 16-11-2018 οπότε και απολύθηκε στο λιμάνι του Πειραιά αμοιβαία συναινέσει, στη συνέχεια επαναυτολογήθηκε στις 7-1-2019 μέχρις την 1η -4-2019 με την ίδια ειδικότητα για αόριστο χρόνο, αντί αποδοχών που καθορίζονταν από την ίδια όπως και το προηγούμενο διάστημα ΣΣΝΕ. Τα προαναφερόμενα πραγματικά περιστατικά δεν αμφισβητούνται από τα διάδικα μέρη όπως και οι ακολούθως αναφερόμενοι πλόες που πραγματοποιούσε το πλοίο της εναγομένης. Συγκεκριμένα Α] Κατά το χρονικό διάστημα από 23-05-2018 έως 31-08-2018: α. κάθε Δευτέρα το πλοίο αναχωρούσε από Πειραιά στις 20.00 για Χανιά όπου κατέπλεε στις 07.00 την Τρίτη, την ίδια δε ημέρα, αναχωρούσε από Χανιά στις 20.00 για Πειραιά, όπου κατέπλεε ώρα 06.00 της Τετάρτης, ενώ ώρα 17.30 της ίδιας ημέρας αναχωρούσε για Μύκονο, Κω και Ρόδο που ήταν λιμάνι προορισμού όπου και έφθανε ώρα 13.15΄ της Πέμπτης. Από την Ρόδο αναχωρούσε με προορισμό το λιμάνι αφετηρίας του εν λόγω δρομολογίου, τον Πειραιά στις 17.00 με ενδιάμεσες στάσεις στα ίδια λιμάνια ( Κω και Μυκόνου), κατέπλεε δε στον Πειραιά ώρα 11.55 της Παρασκευής. Την ίδια ημέρα αναχωρούσε, από Πειραιά στις 17.00μμ για Χίο, Μυτιλήνη, Λήμνο και Θεσσαλονίκη, όπου έφτανε στη 01.10 της Κυριακής και αναχωρούσε με προορισμό τον Πειραιά μέσω των ίδιων λιμανιών όπου κατέφθανε ώρα 14.00 της Δευτέρας. Β] κατά το χρονικό διάστημα από 1-10-2018 έως 31-3-2019 το πλοίο κάθε Δευτέρα αναχωρούσε από Πειραιά στις 20.00 για Χανιά όπου έφθανε ώρα 07.00 την Τρίτη και την ίδια μέρα, αναχωρούσε ώρα 20.00 για Πειραιά όπου κατέπλεε ώρα 06.00 της Τετάρτης. Κάθε Τετάρτη αναχωρούσε από τον Πειραιά ώρα 17.30 για Χίο, Μυτιλήνη και επιστροφή από Χίο για Πειραιά όπου κατέπλεε ώρα 6.40 της Παρασκευής. Την ίδια ημέρα αναχωρούσε στις 17.00 για Χίο, Μυτιλήνη, Λήμνο, Θεσσαλονίκη και επιστροφή αντίστροφα από τα ίδια ενδιάμεσα λιμάνια στον Πειραιά όπου κατέπλεε ώρα 13.00 της Δευτέρας. Ο ενάγων ναυτικός στη διάρκεια της ναυτολόγησής του εκτελούσε τα συναφή με την ειδικότητά του καθήκοντα ως ημερεργάτης, ειδικότερα συμμετείχε, όπως και όλα τα μέλη του πληρώματος καταστρώματος στην φόρτωση – εκφόρτωση και έχμαση των οχημάτων στο γκαράζ του πλοίου, η οποία μπορεί να διαρκούσε έως και 4 ώρες πριν τον απόπλου από το λιμάνι αφετηρίας, ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες όπου ο αριθμός των μεταφερομένων οχημάτων αύξαινε κατά πολύ ενώ τους λοιπούς μήνες μείωση του αριθμού παρατηρείται κυρίως τους χειμερινούς μήνες από Νοέμβριο έως και Δεκέμβριο περίπου στο 1/3 του αριθμού των μεταφερομένων οχημάτων τους και πολύ λιγότερη μείωση τους λοιπούς μήνες σύμφωνα με την προκύπτουσα εικόνα από τα έγγραφα των οικείων λιμεναρχείων (Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Χανίων και Ρόδου) που προσκομίζει ο ενάγων. Ο τελευταίος συμμετείχε και στην πρόσδεση – απόδεση του πλοίου κατά τον απόπλου – κατάπλου τόσο στο λιμάνι αφετηρίας όσο και στα ενδιάμεσα λιμάνια, επίσης στους καθαρισμούς και εργασίες συντήρησης του πλοίου. Σαν πλήρωμα καταστρώματος στο πλοίο της εναγομένης, κατά τον επίδικο χρόνο ήταν ναυτολογημένοι έξι ναύτες και ένας ναύκληρος, όσοι προβλέπονταν και από την οργανική σύνθεση του πλοίου, ενώ από τα προσκομιζόμενα έγγραφα δεν αποδεικνύεται ότι ο αριθμός αυτός ήταν μεγαλύτερος καθόσον οι αναφερόμενοι ως ναυτολογηθέντες από την εναγόμενη εταιρία δεν υπηρετούσαν όλοι συγχρόνως οι δε συμβάσεις τους έληγαν σε σύντομα χρονικά διαστήματα, έτσι ώστε από τον αριθμό των ναυτολογημένων ως ναυτών καλυπτόταν πάντα ο αριθμός της οργανικής σύνθεσης. Από τα άνω αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά το Δικαστήριο κρίνει ότι με βάση τα εκτελούμενα από το πλοίο δρομολόγια, τη διάρκεια αυτών, όπως περιγράφεται στα προσκομιζόμενα από την εναγομένη αποσπάσματα του ημερολογίου του πλοίου της, που δεν αντικρούονται από άλλο αποδεικτικό μέσο, τον αριθμό των μεταφερόμενων οχημάτων και τον αριθμό των υπηρετούντων ναυτικών, ο ενάγων προκειμένου να εκτελεί όλα τα καθήκοντα που του ανατίθεντο και όχι μόνο εκείνο της συμμετοχής του στην φορτοεκφόρτωση των οχημάτων, εργαζόταν και πέραν του νομίμου ωραρίου, όπως αυτό περιγράφεται στην προηγηθείσα με στοιχ. Ι σκέψη, κατά μέσο όρο επί τέσσερις ώρες καθημερινά έτσι ώστε τις μεν καθημερινές ημέρες και τις Κυριακές να παρέχει υπερωριακή εργασία τεσσάρων ωρών πλέον του νομίμου οκταώρου, κατά δε τα Σάββατα και τις αργίες κάθε ώρα εργασίας να αποτελεί υπερωρία. Επομένως το ποσό που του κατέβαλε η εναγομένη σταθερά για αμοιβή εργασίας τα Σάββατα και τις αργίες αποτελεί αμοιβή υπερωριακής εργασίας εξ αυτού δε, της μόνιμης καταβολής της εν λόγω αμοιβής, συνάγεται σε συνδυασμό και με τα υπόλοιπα αποδεικτικά μέσα ότι ο ενάγων εργαζόταν συνεχώς πλέον του νομίμου ωραρίου του, όπως ορθά εκτιμώντας τις αποδείξεις έκρινε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο. Με βάση ιδίως τα προσκομιζόμενα αποσπάσματα του ημερολογίου του πλοίου, των οποίων η το περιεχόμενο δεν αμφισβητείται από τον ενάγοντα ούτε και αναιρείται από άλλο αποδεικτικό μέσο, όπως ήδη αναφέρθηκε, αποδεικνύεται περαιτέρω ότι το χρονικό διάστημα από 21 έως και 24 Ιουνίου 2018 το πλοίο είχε υποστεί μηχανική βλάβη και δεν εκτελούσε πλόες ενώ κατά το χρονικό διάστημα από 26 Σεπτεμβρίου έως και 15 Οκτωβρίου 2018 το πλοίο ήταν και πάλι εκτός πλόων, προκειμένου να υποβληθεί σε εργασίες συντήρησης, ενώ δεν αποδεικνύεται από κανένα αποδεικτικό μέσο ότι κατά τη διάρκεια των εν λόγω διαστημάτων ο ενάγων παρείχε υπερωριακή εργασία. Από τα ίδια αποδεικτικά μέσα αποδεικνύεται ακόμα ότι στις 6, 13 και 20 Μαΐου 2018, ημέρα Κυριακή, δεν εκτελέστηκε δρομολόγιο, συγκεκριμένα μετά τον κατάπλου και εκφόρτωση οχημάτων το πλοίο παρέμεινε στην ίδια θέση. Στις 4 Ιουνίου χορηγήθηκε άδεια διανυκτέρευσης στον ενάγοντα ο οποίος αποχώρησε ώρα 19.55, επομένως εργαζόταν μέχρι τότε και επέστρεψε ώρα 12.05 της 6ης Ιουνίου 2018. Ομοίως στις 2 Ιουλίου 2018 έλαβε άδεια και αποβιβάστηκε του πλοίου ώρα 20.30 και επέστρεψε στις 4 Ιουλίου ώρα 7.52, συνεπώς απουσίασε μία ημέρα. Ομοίως στις 24 Ιουλίου έλαβε άδεια διανυκτέρευσης και αποβιβάστηκε ώρα 24.15 απασχολούμενος υπερωριακά την ημέρα αυτή. Στις 8 Σεπτεμβρίου 2018 έλαβε άδεια διανυκτέρευσης και αποβιβάστηκε ώρα 17.30, επανερχόμενος στο πλοίο στις 10 Σεπτεμβρίου ώρα 7.50 πρωινή και συνεπώς παρέμεινε μία ημέρα εκτός του πλοίου και δυο ημέρες χωρίς να παρέχει υπερωριακή εργασία. Στις 7 Ιανουαρίου 2019 επιβιβάστηκε στο πλοίο ώρα 13.30 και επομένως δεν εργάστηκε υπερωριακά, ενώ, τέλος, στις 14 Ιανουαρίου ώρα 20.12 αποβιβάστηκε με άδεια διανυκτέρευσης και επέστρεψε στις 16 Ιανουαρίου ώρα 10.30 παραμένοντας εκτός του πλοίου μία ημέρα. Επομένως, με βάση τα ανωτέρω, ο ενάγων απασχολήθηκε υπερωριακά τον μήνα Μάιο 2018: 22 καθημερινές και Κυριακές και 4 Σάββατα και 2 αργίες (1/5 και 28/5 της Αναλήψεως), τον Ιούνιο 2018: 18 καθημερινές και Κυριακές και 4 Σάββατα επί 12 ώρες και ένα Σάββατο επί 8 ώρες. Τον Ιούλιο 2018: 26 καθημερινές και Κυριακές και 4 Σάββατα. Τον Αύγουστο 2018: 25 καθημερινές και Κυριακές και 5 Σάββατα και την αργία του Δεκαπενταύγουστου. Τον Σεπτέμβριο 2018: 19 καθημερινές και Κυριακές, 4 Σάββατα και 1 αργία επί 12 ώρες και ένα Σάββατο επί 8 ώρες. Τον Οκτώβριο 2018: 13 καθημερινές και Κυριακές και 3 Σάββατα και αργίες (28/10). Τον Νοέμβριο 2018: 14 καθημερινές και Κυριακές και 2 Σάββατα. Τον Ιανουάριο 2019: 21 καθημερινές και Κυριακές και 3 Σάββατα. Τον Φεβρουάριο 2019: 24 καθημερινές και Κυριακές και 4 Σάββατα και τέλος τον Μάρτιο 2019: 24 καθημερινές και Κυριακές 7 Σάββατα και αργίες (11/3 και 25/3). Για την ανωτέρω εργασία δικαιούται για κάθε μία ώρα υπερωριακής εργασίας τις καθημερινές και Κυριακές το ποσό των 8,54 ευρώ και για τις ημέρες Σάββατα και αργίες το ποσό των 10,25 ευρώ. Συνεπώς δικαιούται για 206 καθημερινές και Κυριακές χ 4 ώρες υπερωριακής εργασίας χ 8,54 ευρώ=7.036,96 ευρώ και αντίστοιχα για 43 Σάββατα και αργίες επί 12 ώρες και 2 Σάββατα χ 8 ώρες χ 10,25 ευρώ = 5.289 ευρώ + 164 ευρώ και συνολικά για τα αιτία αυτή το ποσό των 12.489,96 ευρώ από το οποίο αφού αφαιρεθεί το καταβληθέν συνολικά στον ενάγοντα ποσό των 4.273,21 ευρώ ως αμοιβή εργασίας τα Σάββατα και τις αργίες, απομένει οφειλόμενο από την εναγομένη υπόλοιπο 8.216,75 ευρώ. Ο ισχυρισμός του ενάγοντα ότι απασχολείτο επί δεκαέξι ώρες καθημερινά δεν κρίνεται, ενόψει των προεκτεθέντων, πειστικός για το πέραν των ως άνω ωρών καθημερινής απασχόλησης σκέλος του. Ομοίως και ο ισχυρισμός της εναγομένης, που επαναφέρεται με το πρώτο λόγο της έφεσής της, ότι ο ενάγων απασχολείτο, κατά κανόνα επί οκτάωρο. Το δε γεγονός ότι το εν λόγω πλοίο κατά το επίδικο χρονικό διάστημα ταξίδευε με πλήρη σύνθεση πληρώματος δεν αναιρεί την παραπάνω κρίση του Δικαστηρίου ως προς την πραγματοποιούμενη καθημερινά υπερωριακή εργασία του ενάγοντα, δεδομένου μάλιστα ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 87, 88 και 89 του ΝΔ 187/1973 «Περί Κώδικος Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου» (ΚΔΝΔ), η πληρότητα ως προς την οργανική σύνθεση του πληρώματος του πλοίου αποσκοπεί στην ασφάλεια αυτού κατά τη διάρκεια των πλόων του και δεν υποδηλώνει ανυπαρξία ανάγκης για υπερωριακή εργασία (ΕΠ 23/2014 και 71/2014, αμφότερες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕΠ 180/2008, ΕΝαυτΔ 2008/308 ΕΠ 1/2003 ,ΕΝαυτΔ 2003/124). Πλέον αυτού, το γεγονός ότι η παραπάνω υπερωριακή εργασία του ενάγοντα δεν αναγραφόταν στο βιβλίο υπερωριών και ιδιαίτερων αμοιβών του πληρώματος, το οποίο τηρούσε η εναγόμενη, με το αρμόδιο όργανο αυτής, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 106επ. του Κανονισμού εσωτερικής υπηρεσίας επιβατηγών πλοίων και 19 των οικείων ΣΣΝΕ, καθώς και το ότι ο ενάγων υπέγραφε χωρίς επιφύλαξη ή με κάποια παρατήρηση στους λογαριασμούς μισθοδοσίας του αλλά και στο εν λόγω βιβλίο χωρίς επιφύλαξη, δεν μπορούν να αποτελέσουν δικαστικό τεκμήριο σε βάρος των συναφών αντίθετων ισχυρισμών του τελευταίου αυτού (ΕΠ 716/2014 ΝΟΜΟΣ, ΕΠ 526/2012, ΕΝαυτΔ 2012/381, ΕΠ 452/2010, ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ), καθώς συμβαίνει συχνά οι εργαζόμενοι να υπογράφουν προκειμένου να μην αντιμετωπίζουν προβλήματα με τους εργοδότες τους και να μην τίθεται σε κίνδυνο η εργασιακή τους σχέση. Εξάλλου όπως έχει παγίως νομολογηθεί, η ανεπιφύλακτη υπογραφή από τον ενάγοντα των μισθοδοτικών του καταστάσεων ή του βιβλίου υπερωριών δεν σημαίνει, χωρίς άλλο, παραίτησή του από τα ως άνω νόμιμα δικαιώματά του. Σε κάθε περίπτωση ακόμα και αν ήθελε γίνει δεκτό ότι η ανεπιφύλακτη υπογραφή από τον ενάγοντα των ως άνω δελτίων μισθοδοσίας και του βιβλίου υπερωριών ενέχει παραίτηση από τις επίδικες αξιώσεις του από την προσφορά της εργασίας του, η παραίτηση αυτή (νοούμενη ως άφεση χρέους) δεν έχει έννομη επιρροή, αφού κάθε παραίτηση του εργαζομένου από τα νόμιμα δικαιώματά του, που πηγάζουν είτε από το νόμο είτε από συλλογικές συμβάσεις εργασίας και καθορίζουν τα κατώτερα όρια προστασίας, έστω και αν αυτή (παραίτηση) λαμβάνει χώρα μετά τη λύση της σύμβασης εργασίας, είναι άκυρη (ΑΠ 166/2016, ΑΠ 1635/2012, ΑΠ 1554/2011, ΝΟΜΟΣ, EΠ 698/2014, Δνη 2015/504, ΕΠ 361/2013, ΕΝαυτΔ 2013/208). Επομένως όσα αντίθετα υποστηρίζει ο ενάγων με τον οικείο, πρώτο, λόγο της έφεσής του είναι απορριπτέα ως ουσιαστικά αβάσιμα ενώ ο αντίστοιχος λόγος της έφεσης της εναγομένης θα πρέπει να γίνει (μερικά) δεκτός ως ουσιαστικά βάσιμος.
ΙΙ. Στη συνέχεια στο άρθρο 30 της εφαρμοστέας ΣΣΝΕ ορίζεται ότι : «Στο κατώτερο προσωπικό καταστρώματος που ασχολείται στη φορτοεκφόρτωση και έχμαση των οχημάτων, καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή ως ακολούθως: α. Για κάθε φορτηγό συρόμενο ή επικαθήμενο αυτοκίνητο (νταλίκες, τροχόσπιτα κ.λ.π.) δημοσίας ή ιδιωτικής χρήσεως 1,91 ευρώ. Για φορτοεκφόρτωση και έχμαση (κοτσάρισμα-ξεκοτσάρισμα) ασυνόδευτων επικαθήμενων οχημάτων επί πλέον 1,05 ευρώ ανά όχημα, β. Για κάθε άλλο φορτηγό αυτοκίνητο παντός τύπου δημοσίας ή ιδιωτικής χρήσεως 1,29 ευρώ, γ. Για κάθε επιβατηγό αυτοκίνητο ή τρίκυκλο, δημοσίας ή ιδιωτικής χρήσεως 0,55 ευρώ και για κάθε δίκυκλο 0,26 ευρώ. Η καταβολή κατά μήνα των κατά τα ως άνω ποσών στους δικαιούχους γίνεται αναλογικά σε καθένα από αυτούς. Ως προς το ναύκληρο και υποναύκληρο, το αναλογούν εις αυτούς ποσόν προσαυξάνεται κατά ποσοστό (10%) του απομένοντος υπολοίπου ανακατανεμομένου εξ ίσου μεταξύ των υπολοίπων μελών του κατωτέρου πληρώματος καταστρώματος. Για χρόνο υπηρεσίας ολιγότερο του μηνός καταβάλλεται στους δικαιούχους ανάλογο κλάσμα του αντίστοιχου ποσού».
Με βάση τα προσκομισθέντα από τον ενάγοντα έγγραφα των λιμεναρχείων Κερατσινίου, Θεσσαλονίκης, Ρόδου και Χανίων αποδεικνύεται ότι κατά τον επίδικο χρόνο της ναυτολόγησης του ενάγοντα, μεταφέρθηκαν με το πλοίο της εναγομένης 20.252 φορτηγά και 2.789 ιδιωτικής χρήσεως αυτοκίνητα χωρίς να αποδεικνύεται, κατά συγκεκριμένο τρόπο, διαφορετικός αριθμός ανά κατηγορία οχημάτων και διαφορετικό είδος οχημάτων δεδομένου ότι στις ένορκες βεβαιώσεις τους οι μάρτυρες του ενάγοντα αναφέρουν ότι μεταφέρθηκαν πάνω από 34.000 οχήματα χωρίς καμία άλλη διευκρίνιση. Επομένως και σύμφωνα με την εφαρμοστέα ΣΣΝΕ ο ενάγων δικαιούται ως αμοιβή φορτοεκφόρτωσης οχημάτων, για 20.252 φορτηγά Χ 1,29 ευρώ= 26.125,08 ευρώ και για 2.789 ι.χ. Χ 0,55 ευρώ=1.533,95 ευρώ και συνολικά 26.125,08+1.533,95= 27.659,03/7 μέλη του κατώτερου πληρώματος καταστρώματος= 3.951,29 ευρώ. Το ποσό αυτό προσαυξανόμενο κατά 10% αντιστοιχεί στο επίδομα του ναύκληρου το οποίο αφαιρείται στη συνέχεια και το υπόλοιπο ανακατανέμεται στους έξι ναύτες και συγκεκριμένα : 3.951,29 + 10% = 4.346,41 η αμοιβή του ναύκληρου για την φορτοεκφόρτωση. 27.659,03 – 4.346,41 / 6 = 3.885,43 ευρώ. Ωστόσο όπως αποδεικνύεται με βάση τους λογαριασμούς της μισθοδοσίας του, ο ενάγων έλαβε από την εναγομένη, για την αιτία αυτή, το ποσό των (400,09 + 561,92 + 653,24 + 551,16 + 409,21 + 172,81 + 222,66 + 266,10 + 558,50 + 433,72 =) 4.229,41 ευρώ και επομένως δεν υφίσταται οφειλόμενο υπόλοιπο όπως βάσιμα ισχυρίζεται η εναγομένη με τον τρίτο λόγο της έφεσής της.
ΙΙΙ. Στο άρθρο 16 της εφαρμοστέας ΣΣΝΕ με τίτλο «Διανυκτέρευση εις λιμένα» ορίζεται ότι «Κάθε πλοιοκτήτης υποχρεούται να ρυθμίζει τα της υπηρεσίας των πλοίων του κατά τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται μία φορά τον μήνα κατά τους μήνας Ιούλιο έως και Σεπτέμβριο και δύο φορές το μήνα κατά τους λοιπούς μήνες, η διανυκτέρευση των μελών του πληρώματος στο λιμάνι αφετηρίας ή στο λιμάνι προορισμού του δρομολογίου του πλοίου, κατά την επιθυμία του ναυτικού και εφόσον τούτο είναι δυνατόν (§ 1). Σε περίπτωση που για λόγους ασφαλείας του πλοίου ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο δεν καθίσταται δυνατή η διανυκτέρευση, καταβάλλεται στο ναυτικό για κάθε μη παρεχομένη διανυκτέρευση αποζημίωση ίση με ένα ημερομίσθιο ήτοι το 1/22 του υπό της Συλλογικής Συμβάσεως προβλεπομένου μισθού ενεργείας της παραγρ. 1 του άρθρου 1 (§ 2). Για την παρεχομένη ως άνω άδεια διανυκτερεύσεως θα γίνεται από τον Πλοίαρχο μνεία στο ημερολόγιο του πλοίου που θα επικυρώνεται από την Λιμενική Αρχή (§ 3)».
Με βάση τα προσκομιζόμενα αποσπάσματα του ημερολογίου του πλοίου τα οποία όπως ήδη αναφέρθηκε, δεν αμφισβητούνται από τον ενάγοντα και δεν αντικρούονται από αντίθετο αποδεικτικό μέσο, αποδεικνύεται ότι ο ενάγων πήρε άδεια διανυκτέρευσης τον Ιούνιο 2018: δυο ημέρες, τον Ιούλιο 2018: δυο ημέρες, τον Αύγουστο 2018: 1 ημέρα, τον Σεπτέμβριο: 2 ημέρες και τον Ιανουάριο 2019: 2 ημέρες. Το γεγονός ότι τους θερινούς μήνες πήρε 2 ημέρες και όχι 1 ημέρα διανυκτέρευση, όπως προβλέπει το άνω αναφερόμενο άρθρο 16, δεν απαλλάσσει τον εργοδότη από την υποχρέωσή του να χορηγεί κάθε μήνα στον ναυτικό την προβλεπόμενη άδεια και έτσι δεν αθροίζονται οι συνολικά χορηγηθείσες ημέρες ώστε να αφαιρεθούν από το συνολικά οφειλόμενο αριθμό διανυκτερεύσεων. Αυτό διότι η ρύθμιση καθορίζει για τον ναυτικό συγκεκριμένο κατ’ ελάχιστο αριθμό διανυκτερεύσεων ανά μήνα και όσο το πλοίο εκτελεί δρομολόγια, ώστε ο ναυτικός να έχει τη δυνατότητα είτε να διευθετήσει προσωπικές ή οικογενειακές του υποθέσεις είτε να ξεκουραστεί στο σπίτι του. Επομένως ο ενάγων έχει λάβει για τους άνω αναφερόμενους μήνες τις διανυκτερεύσεις που κατά το νόμο δικαιούται και η εναγομένη του οφείλει την αντίστοιχη αμοιβή για 2 διανυκτερεύσεις τον Μάιο, 1 τον Οκτώβριο του 2018 κατά τον οποία το πλοίο ήταν ακινητοποιημένο έως τις 15/10 και 1 για τον Νοέμβριο του ίδιου έτους κατά τον οποίο παρέμεινε ναυτολογημένος επί 16 ημέρες και περαιτέρω από 2 διανυκτερεύσεις τους μήνες Φεβρουάριο και Μάρτιο 2019 και συνολικά 8 διανυκτερεύσεις για τις οποίες δικαιούται σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην υπό στοιχ. ΙΙ σκέψη : 1.181,15 ευρώ /22 = 53,68 Χ 8 = 429,50 ευρώ. Ο ενάγων σύμφωνα με τις προσκομιζόμενες καταστάσεις μισθοδοσίας έχει λάβει για την αιτία αυτή το συνολικό ποσό των 527,7 ευρώ για το σύνολο των 15 διανυκτερεύσεων που δικαιούται και για τις οποίες έπρεπε να του καταβληθεί το ποσό των 805,32 ευρώ επομένως για την εν λόγω αιτία η εναγομένη του οφείλει (805,32-527,7=) 277,62 ευρώ απορριπτόμενου ως ουσιαστικά αβάσιμου του δεύτερου λόγου της έφεσης της εναγόμενης εταιρίας αλλά και μερικά του τρίτου λόγου της έφεσης του ενάγοντα με τον οποίο ισχυρίζεται ότι δεν έχει λάβει κανένα ποσό για την αιτία αυτή, χωρίς ωστόσο να επικαλείται συγκεκριμένο αποδεικτικό μέσο το οποίο εσφαλμένα εκτιμήθηκε από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και από το οποίο προκύπτει η βασιμότητα του ισχυρισμού του και αντικρούει τις σχετικές εγγραφές στο ημερολόγιο του πλοίου. ΙV. Στις διατάξεις του άρθρου 33 παρ. 1, 2, 3, 4 και 7 της ως άνω αναφερόμενης ΣΣΝΕ ορίζεται ότι «σε κάθε περίπτωση, κατά τον καθορισμό, την έγκριση και την εκτέλεση των δρομολογίων, πρέπει να προνοείται από την αρμόδια Υπηρεσία του Υ.Θ.Υ.Ν.ΑΛ. και από τους πλοιοκτήτες η παραμονή των πλοίων στο λιμάνι αφετηρίας τουλάχιστον έξι (6) ώρες πριν από τον απόπλου για το επόμενο δρομολόγιο, προκειμένου να παρασχεθεί στον Πλοίαρχο και το πλήρωμα ο αναγκαίος χρόνος ανάπαυσης καθώς και προετοιμασίας του πλοίου, για το επόμενο δρομολόγιο (παρ. 1). Αν κατ’ εξαίρεση αυτό δεν καθίσταται δυνατόν ή αποφασίζεται και εκτελείται έκτακτο δρομολόγιο κατά τη διαδικασία του ν. 2932/2001 ή του ΚΔΝΔ, η περί εγκρίσεως του οποίου απόφαση κοινοποιείται στον Π.Ν.Ο., καταβάλλεται στον Πλοίαρχο και το πλήρωμα του πλοίου πρόσθετη αμοιβή, όπως καθορίζεται στις επόμενες παραγράφους αυτού του άρθρου (παρ. 2). Δρομολόγια για τα οποία καταβάλλεται στον Πλοίαρχο και το πλήρωμα του πλοίου η κατά την επόμενη παράγραφο 7 πρόσθετη αμοιβή, θεωρούνται εκείνα για την εκτέλεση των οποίων το πλοίο αποπλέει από το λιμάνι αφετηρίας ή προορισμού, κατά περίπτωση, πριν περάσουν τουλάχιστον έξι (6) ώρες από τον κατάπλου του πλοίου στο αντίστοιχο λιμάνι αφετηρίας ή προορισμού (παρ. 3). Για τον υπολογισμό της πρόσθετης αμοιβής αθροίζονται οι ώρες πρόωρης αναχώρησης του πλοίου εβδομαδιαίως, δηλαδή προ της συμπληρώσεως έξι (6) ωρών από της αφίξεως στο λιμάνι και το άθροισμα διαιρείται δια του αριθμού 8, το δε πηλίκο αποτελεί τον αριθμό των δρομολογίων για τα οποία καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή (παρ. 4). Ειδικά, προκειμένου περί πλοίων τα οποία έχουν τακτικές καθημερινές αναχωρήσεις από το λιμάνι αφετηρίας καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή για τα πέραν των πέντε (5) δρομολογίων κάθε εβδομάδα, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του, κατά την προηγούμενη παράγραφο 2 προσδιορισμού (παρ. 5). Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν ισχύουν και δεν εφαρμόζονται σε ημερόπλοια καθώς και σε πλοία τοπικών γραμμών, εκτός εάν τα πλοία αυτά εκτελούν δρομολόγια ή επεκτείνουν τα δρομολόγιά τους τις νυκτερινές ώρες, δηλ. 23:00 μέχρι 07:00 ώρας (παρ. 6). Για την πρόσθετη αυτή απασχόληση καταβάλλεται στον πλοίαρχο και το πλήρωμα πρόσθετη αμοιβή υπολογιζόμενη ως εξής: α) εφόσον η διάρκεια του κυκλικού ταξιδιού (δηλαδή μετάβαση στο λιμένα ή τους λιμένες προορισμού και επιστροφή στο λιμένα αφετηρίας) είναι μεγαλύτερη των 12 ωρών, η αμοιβή είναι ίση προς το 1/30 των συνολικών μηνιαίων αποδοχών … (παρ. 7)».
Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι η προβλεπόμενη στο κείμενό τους πρόσθετη αμοιβή καταβάλλεται για την πραγματοποίηση των εκεί καθοριζόμενων δρομολογίων «εξπρές». Ειδικότερα, όταν πρόκειται για πλοία τα οποία έχουν τακτικές καθημερινές αναχωρήσεις από το λιμάνι αφετηρίας, (παρ. 5 του άρθρου 33), καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή, για τα πέραν των 5 δρομολογίων κάθε εβδομάδα, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του κατά την παρ. 2 προσδιορισμού. Δηλαδή, κατά την έννοια της τελευταίας αυτής διάταξης, οι ναυτικοί που εργάζονται σε πλοία που εκτελούν περισσότερα από πέντε (5) κυκλικά δρομολόγια την εβδομάδα (6 ή 7), είτε παραμένουν στο λιμάνι αφετηρίας 6 ώρες είτε όχι, λαμβάνουν την πρόσθετη αμοιβή που προβλέπεται στην παρ. 7, η οποία δεν υπολογίζεται κατά την παρ. 4, αλλά όπως ορίζεται στην παρ. 5. Επομένως, λαμβάνουν στην περίπτωση κατά την οποία η διάρκεια του κάθε δρομολογίου (κυκλικού ταξιδιού) είναι μεγαλύτερη των 12 ωρών, πρόσθετη αμοιβή ίση προς το 1/30 των συνολικών μηνιαίων αποδοχών για κάθε δρομολόγιο. Έτσι, αν εκτελούν 6 τακτικά δρομολόγια την εβδομάδα λαμβάνουν ως πρόσθετη αμοιβή το 1/30 των ως άνω αποδοχών, και, αν εκτελούν 7 τακτικά δρομολόγια, λαμβάνουν τα 2/30. Αν εκτελούν όμως πέντε (5) δρομολόγια ή λιγότερα των πέντε (5), τότε έχει εφαρμογή η προαναφερθείσα παρ. 4 του άρθρου αυτού. Τακτικά θεωρούνται τα δρομολόγια εκείνα κατά τα οποία, το πλοίο αποπλέει από το λιμάνι αφετηρίας σε προκαθορισμένη για κάθε ημέρα ώρα (έστω και αν η ώρα κάθε ημέρας δεν είναι ίδια, αρκεί να είναι προκαθορισμένη), σε εκτέλεση τακτικού δρομολογίου, χωρίς να ασκεί επιρροή, για το χαρακτηρισμό του δρομολογίου ως τακτικού, η ύπαρξη τυχόν καθυστερήσεων, κατά την εκτέλεσή του (ΕφΠειρ 564/2021, 73/2016, 371/2016, 587/2011, 34/2οο8, δημοσ στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 452/2010, δημοσιευθείσα στην ΤΝΠ Ισοκράτης του ΔΣΑ). Τέλος, κατά τη σαφή έννοια της παρ. 1 του πιο πάνω άρθρου, ως δρομολόγιο νοείται το ταξίδι του πλοίου προς εξυπηρέτηση δρομολογιακής γραμμής, αρχίζει δε με τον απόπλου του πλοίου από το λιμάνι αφετηρίας προς το λιμάνι (ή τα λιμάνια) προορισμού και λήγει με τον κατάπλου στο λιμάνι αφετηρίας. Η υποχρέωση 6ωρης παραμονής του πλοίου στο λιμάνι αφετηρίας ορίζεται σαφώς ότι πρέπει να γίνεται μία και μοναδική φορά σε κάθε δρομολόγιο και συγκεκριμένα στο λιμάνι αφετηρίας «πριν από τον απόπλου για το επόμενο δρομολόγιο». Η έννοια αυτή του δρομολογίου ταυτίζεται με εκείνη που καθορίζεται και στο άρθρο 1 του π.δ. 814/1974 «περί καθορισμού κατηγοριών δρομολογιακών γραμμών και αρμοδιότητος δρομολογήσεως», στο οποίο, το μεν δρομολόγιο νοείται ως «το κατά ημέραν και ώραν ιδιαίτερον ταξίδιον προς εξυπηρέτηση δρομολογιακής γραμμής», ο δε λιμένας αφετηρίας ως «ο λιμήν ή το σημείο εκκινήσεως και επανόδου του επιβατηγού πλοίου κατά την εκτέλεση του δρομολογίου του». Η διάταξη της παρ. 3 του πιο πάνω άρθρου 33 της ΣΣΝΕ δεν εισάγει διαφορετική ρύθμιση από εκείνη της παρ. 1 του εν λόγω π.δ., με την έννοια ότι το πλοίο πρέπει να παραμείνει έξι ώρες τόσο στο λιμάνι αφετηρίας όσο και στο λιμάνι προορισμού. Το ότι η αμοιβή που προβλέπεται στο άρθρο αυτό καταβάλλεται μόνο στην περίπτωση, κατά την οποία το πλοίο δεν παρέμεινε στο λιμάνι επί 6 ώρες σε κάθε πλήρες ταξίδι του (αναχώρηση-επιστροφή), προκύπτει και από τον αναφερόμενο στην παρ. 7 τρόπο υπολογισμού της αμοιβής, όπου ο υπολογισμός γίνεται ανάλογα με την πλήρη διάρκεια του ταξιδιού, δηλαδή από την αναχώρηση του πλοίου μέχρι την επιστροφή του. (ΕφΠειρ 545/2010, δημοσ στην ΤΝΠ Ισοκράτης του ΔΣΑ, ΕφΠειρ 34/2008, ο.π., ΕφΠειρ 33/2002, δημοσ στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Με βάση όσα αποδείχθηκαν παραπάνω, ως προς τον αριθμό και τη διάρκεια των δρομολογίων που εκτελούσε το πλοίο της εναγομένης, κατά το ένδικο χρονικό διάστημα από 23.5.2018 έως 31.8.2018, αυτό εκτελούσε τρία (3) κυκλικά δρομολόγια κάθε εβδομάδα και κάθε δρομολόγιο είχε ως λιμάνι αφετηρίας και επιστροφής με την ολοκλήρωση του δρομολογίου το λιμάνι του Πειραιά, αφού σύμφωνα με όσα αναλύονται στην με στοιχ. ΙV σκέψη δρομολόγιο είναι το ταξίδι του πλοίου προς εξυπηρέτηση δρομολογιακής γραμμής αρχίζει δε με τον απόπλου του πλοίου από το λιμάνι αφετηρίας προς το λιμάνι (ή τα λιμάνια) προορισμού και λήγει με τον κατάπλου στο λιμάνι αφετηρίας. Επομένως πρόωρη, πριν παρέλθουν έξι ώρες από τον κατάπλου, αναχώρηση είχε το πλοίο μόνο τις Παρασκευές, καθώς αυτό κατέπλεε στο λιμάνι άφιξης (Πειραιάς) ώρα 11.55 – οπότε και ολοκληρωνόταν το δρομολόγιο που είχε ξεκινήσει από το ίδιο λιμάνι ημέρα Τετάρτη για Μύκονο, Κω και Ρόδο και επιστροφή από τα ίδια ενδιάμεσα λιμάνια – απέπλεε δε την ίδια ημέρα ώρα 17.00 για νέο δρομολόγιο, επομένως είχε πρόωρη αναχώρηση κατά μια ώρα. Σύμφωνα δε με όσα καταγράφονται και δεν αντικρούονται στα αποσπάσματα του ημερολογίου του πλοίου 1] Την Παρασκευή 08-06-2018 το πλοίο ήταν ακινητοποιημένο τουλάχιστον από τις 4.00 το πρωί στο λιμάνι του Πειραιά από το οποίο απέπλευσε στις 18:32 της ίδιας ημέρας, 2) την Παρασκευή 15-06-2018 πραγματοποιήθηκε κατάπλους 11:15 και απόπλους 17:40, ήτοι ώρες παραμονής 6 ώρες και 25 λεπτά, 3) την Παρασκευή 22-06-2018 δεν εκτελέστηκε οποιοδήποτε δρομολόγιο, αφού απαγορεύθηκε ο απόπλους του πλοίου από 21-06-2018 μέχρι 24-06-2018 λόγω βλάβης, 4) την Παρασκευή 29-06-2018 πραγματοποιήθηκε κατάπλους 12:21 και απόπλους 18:33, ήτοι ώρες παραμονής 6 ώρες και 12 λεπτά, 5) την Παρασκευή 06-07-2018 κατάπλους 10:58 και απόπλους 17:36, ήτοι ώρες παραμονής 6 ώρες και 25 λεπτά, 6) την Παρασκευή 13-07-2018 κατάπλους 11:00 – απόπλους 17:50, ώρες παραμονής 6 ώρες και 50 λεπτά, 7) την Παρασκευή 20-07-2018 κατάπλους 11:09 — απόπλους 17:38, ώρες παραμονής 6,5 ώρες, 8) την Παρασκευή 27-07-2018 κατάπλους 10:11 – απόπλους 17.59, περίπου 8 ώρες παραμονής, 9) την Παρασκευή 03-08-2018 κατάπλους 11:28 – απόπλους 17:57, ήτοι 6,5 ώρες παραμονής, 10) την Παρασκευή 10-08-2018 κατάπλους 12:06 – απόπλους 18:06, 6 ώρες παραμονής, 11) την Παρασκευή 17-08-2018 κατάπλους 09:47 – απόπλους 17:17, ώρες παραμονής 7 ώρες και 30 λεπτά, 12) την Παρασκευή 24-08-2018 κατάπλους 10:00 – απόπλους 17:54, 8 ώρες παραμονής περίπου, 13) την Παρασκευή 31-08-2018 κατάπλους 07:35 – απόπλους 21:43, οπότε υπήρχε παραμονή του πλοίου στο λιμένα του Πειραιά περίπου 14 ώρες. Επομένως, από τις δεκαπέντε (15) Παρασκευές στο προαναφερόμενο χρονικό διάστημα, διαπιστώνεται ότι τουλάχιστον εξάωρη παραμονή στο λιμάνι του Πειραιά μεταξύ δύο δρομολογίων έγινε, στις δεκατρείς (13) ενώ πρόωρη αναχώρηση, κατά μία ώρα συνέβη σε δυο μόνο Παρασκευές, 25/5 και 1/6 και για δύο βδομάδες. Κατά συνέπεια, ο ενάγων δικαιούται για τις 2 πρόωρες αναχωρήσεις, ήτοι 1 ώρα Χ 2 εβδομάδες/8 = 0,25 εξπρές δρομολόγια, η διάρκεια των οποίων υπερέβαινε τις 12 ώρες, ήτοι [βασικός μισθός ευρώ 1.181,15 + επίδομα Κυριακών 259,86 ευρώ + τροφοδοσία 587,70 ευρώ+ επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας 35,92 ευρώ + επίδομα έχμασης κατά μέσον όρο (3.885,4 ευρώ/284 ημέρες απασχόλησης Χ 30 ημέρες=) 410,430 ευρώ + άδεια μετά τροφοδοσίας 425,45 ευρώ + αμοιβή υπερωριών ανερχόμενη κατά μέσο όρο σε [12.489,96 ευρώ/284 ημέρες απασχόλησης Χ 30 ημέρες=] 1.319,36,2 ευρώ = 4.219,87 ευρώ μηνιαίες αποδοχές/30 = 140,66 ευρώ Χ 0,25) = 35,16 ευρώ απορριπτόμενων μερικά ως αβάσιμων των οικείων λόγων των εφέσεων των αντιδίκων. Θα πρέπει δε να επισημανθεί ότι στις τακτικές και πάγιες αποδοχές του ενάγοντα συμπεριλαμβάνεται το επίδομα φορτοεκφόρτωσης καθώς ενόψει και του είδους του πλοίου της εναγομένης καταβάλλεται σταθερά κάθε μήνα. Τέλος όπως ορθά εκτιμώντας τις αποδείξεις έκρινε και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, για το χρονικό διάστημα της ναυτολόγησης του ενάγοντα από 1-11-2019 έως 31-3-2019, το επίδικο πλοίο εκτελούσε μεν τρία (3) κυκλικά δρομολόγια κάθε εβδομάδα, πλην όμως τα ταξίδια αυτά δεν εκτελούνταν πρόωρα, πριν τη συμπλήρωση εξαώρου από τον κατάπλου στο λιμάνι αφετηρίας (Πειραιάς) και επομένως ο ενάγων δεν δικαιούται αντίστοιχης αμοιβής.
Ο ενάγων παραπονείται για την απόρριψη του αιτήματος του με το οποίο επιδίωκε την καταβολή του επιδόματος ιματισμού ισχυριζόμενος ότι η εναγόμενη εργοδότρια εταιρία δεν τους παρείχε στολές. Ωστόσο η τελευταία αρνούμενη το εν λόγω αίτημα προσκομίζει νομότυπα τα με αριθμούς ../19-12-2017, ../19-6-2018 και …/19-12-2018 τιμολόγια από τα οποία φαίνεται ότι αυτή κατά τον επίδικο χρόνο έχει προμηθευτεί από τον Θεόδωρο Στάση – κατασκευή εμπορία ενδυμάτων, φόρμες χρώματος μπλε και μπουφάν ψύχους για το πλοίο της ενώ ο μάρτυράς της στην 397/2020 ένορκη βεβαίωσή του αναφέρει ότι χορηγείτο ιματισμός στο κατώτερο πλήρωμα. Οι μάρτυρες απόδειξης αναφέρουν στις ένορκες βεβαιώσεις τους ότι «δεν παίρνανε (ενν. οι ναυτικοί) ιματισμό όπως θα έπρεπε». Από την αόριστα διατυπωμένη φράση αυτή και μόνο ωστόσο δεν μπορεί να συναχθεί με βεβαιότητα αντίθετη κρίση, ότι δηλαδή ο ενάγων δεν έλαβε ιματισμό καθώς δεν είναι σαφές αν οι μάρτυρες ισχυρίζονται ότι δεν έλαβε καθόλου ή δεν έλαβε επαρκή ιματισμό. Επομένως ορθά εκτιμώντας τις αποδείξεις το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε το σχετικό αίτημα της αγωγής, άλλωστε ο ενάγων παραπονούμενος με την έφεσή του για την εν λόγω απόρριψη δεν αναφέρει ποιο συγκεκριμένα αποδεικτικό μέσο εσφαλμένα εκτίμησε και κατέληξε σε εσφαλμένη κρίση. V. Από τη διάταξη του άρθρου 14 της εφαρμοστέας Σ.Σ.Ν.Ε., σε συνδυασμό προς εκείνες των άρθρων 2, 3 και 7 της με αριθμό 70109/8008/14-12-1982 Απόφασης του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας «περί των προϋποθέσεων χορηγήσεως επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα προς του δικαιούμενους ναυτικούς» (ΦΕΚ B 1/07-01-1982) προκύπτει ότι οι ναυτικοί δικαιούνται επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα ίσων προς ένα μηνιαίο μισθό και μισθό 15 ημερών αντίστοιχα, εάν η σχέση εργασίας διήρκησε καθ’ όλο το διάστημα από την 1η Μαΐου μέχρι την 31η Δεκεμβρίου και από την 1η Ιανουαρίου μέχρι την 30η Απριλίου αντίστοιχα, ή, εάν η σχέση εργασίας δεν διήρκεσε καθ’ όλο το αντίστοιχο χρονικό διάστημα, τα 2/25 του μηνιαίου μισθού για κάθε δεκαεννεαήμερο χρονικό διάστημα και 1/15 του μισού (μηνιαίου) μισθού για κάθε οκταήμερο χρονικό διάστημα αντίστοιχα ή ανάλογο κλάσμα σε περίπτωση χρονικού διαστήματος μικρότερο του δεκαεννεαημέρου ή του οκταημέρου. Για τον υπολογισμό των επιδομάτων λαμβάνεται υπόψη ο πράγματι καταβαλλόμενος μισθός τη 10η Δεκεμβρίου και τη 15η ημέρα προ του Πάσχα αντίστοιχα ενώ ως καταβαλλόμενος μισθός νοείται το σύνολο των τακτικών αποδοχών του ναυτικού. Τακτικές αποδοχές για την εφαρμογή των διατάξεων της εν λόγω Υπουργικής Απόφασης θεωρούνται ο μισθός καθώς και κάθε άλλη παροχή εφόσον καταβάλλεται από τον εργοδότη σαν συμβατικό ή νόμιμο αντάλλαγμα της παρεχόμενης από το μισθωτό εργασίας τακτικά κάθε μήνα ή κατ’ επανάληψη περιοδικά, κατά ορισμένα χρονικά διαστήματα του χρόνου. Ως τέτοιες αποδοχές προσδιορίζονται ενδεικτικά στην ανωτέρω Υπουργική Απόφαση : α) η προσαύξηση της νομίμου και τακτικής εργασίας κατά τις Κυριακές εφόσον δίνεται στο μισθωτό σταθερά και μόνιμα σαν τακτικό αντάλλαγμα για την παροχή εργασίας κατά τις ανωτέρω ημέρες τακτικά κάθε μήνα, β) η αμοιβή που καταβάλλεται από τον εργοδότη στο μισθωτό για νόμιμη υπερωριακή εργασία. Εφόσον η υπερωριακή αμοιβή για παροχή υπερωριακής εργασίας δεν καταβάλλεται υπό μορφή επιδόματος παγίως και τακτικώς κατά μήνα, υπολογίζεται κατά μέσον όρο αν κατά τα κρίσιμα χρονικά διαστήματα καταβάλλεται τακτικώς, γ) το επίδομα αδείας και οι λοιπές τακτικές παροχές. Επιπλέον, σ’ αυτές συμπεριλαμβάνονται, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, το επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας, η αποζημίωση μη λήψης άδειας και η τροφοδοσία είτε παρέχεται σε χρήμα είτε αυτουσίως και περαιτέρω το προβλεπόμενο από την ΣΣΝΕ επίδομα φορτ/σης δεδομένου ότι και αυτό ανήκει, ενόψει και του είδους του πλοίου στις τακτικά και πάγια καταβαλλόμενες αποδοχές. Στην κρινόμενη υπόθεση ο ενάγων δικαιούται με βάση τις παραπάνω με στοιχ. V σκέψεις, ως αναλογία επιδόματος Χριστουγέννων 2018, αφού η εργασιακή του σχέση έληξε στις 16-11-2016 : 4.219,87 ευρώ μηνιαίες αποδοχές όπως υπολογίσθηκαν πιο πάνω Χ 2/25 Χ (200 ημέρες ναυτολόγησης /19 =) 3.551,44 ευρώ και αντίστοιχα για αναλογία επιδόματος Πάσχα 2019, εφόσον και εδώ η σύμβασή του έληξε την 1η-4-2019, δικαιούται 4.219,87 ευρώ Χ 1/2 Χ 1/15 Χ (84 ημέρες ναυτολόγησης /8)= 10,5] 1.476,95 ευρώ. Για τις αιτίες αυτές έλαβε με βάση τους λογαριασμούς μισθοδοσίας το συνολικό κοινό ποσό (290,03 ευρώ Χ 6 + 154,68 + 236,66 + 295,83 + 295,83,09 =) των 2.723,18 ευρώ. Συνεπώς, οφείλονται σ’ αυτόν (3.551,44 + 1.476,95 =) 5.028,39 – 2.723,18 ευρώ = 2.305,21 ευρώ.
VI. Τέλος ο ενάγων ισχυρίστηκε με την αγωγή του ότι «τύποις» απολύθηκε «αμοιβαία συναινέσει» και ο πραγματικός λόγος λήξης της ένδικης σύμβασής του την 1-4-2019 στο λιμάνι του Πειραιά, ήταν η μη πληρωμή από την εναγομένη των οφειλομένων αποδοχών του, οπότε προέβη στην καταγγελία της λόγω βαριά παράβασης από μέρους του πλοιάρχου των καθηκόντων του. Ωστόσο ο ισχυρισμός αυτός αναιρείται από το προσκομιζόμενο από τον ίδιο έγγραφο αφού με βάση αυτό παραιτήθηκε επικαλούμενος οικογενειακούς λόγους. Αν πράγματι ο λόγος της απόλυσής του ήταν η εν λόγω καταγγελία επειδή δεν πληρωνόταν και επειδή πιέζονταν λόγω των συνεχών διαμαρτυριών του, δεν δικαιολογείται η σύνταξη του εγγράφου αυτού, εφόσον ο ίδιος αποφάσισε να καταγγείλει τη σύμβασή του σε λιγότερο από τρεις μήνες χρονικό διάστημα και να αποχωρήσει από την εργασία του. Επομένως ορθά εκτιμώντας τις αποδείξεις το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε το σχετικό αίτημα της αγωγής και όσα αντίθετα υποστηρίζει με τον τελευταίο λόγο της έφεσής του ο ενάγων είναι απορριπτέα ως ουσιαστικά αβάσιμα.
Επομένως ενόψει όλων των προεκτεθέντων, θα πρέπει να απορριφθεί η έφεση του ενάγοντα ως ουσιαστικά αβάσιμη και να γίνει εν μέρει δεκτή, ως ουσιαστικά βάσιμη κατά τους ως άνω ευδοκιμήσαντες λόγους της, η έφεση της εναγομένης, να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση στο σύνολό της, για την ενότητα του τίτλου της αναγκαστικής εκτέλεσής της (ΑΠ 748/1984, Δνη 26/642, ΜονΕφΠειρ. 605/2014, αδημ. ΕφΠειρ. 700/2011, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ. 277/2005, ΔΕΕ 2005/685, ΕφΠειρ. 91/2004, Πειρ. Νομ. 2004/160) και, αφού η υπόθεση κρατηθεί προς κατ’ ουσίαν εκδίκαση από το παρόν Δικαστήριο, να γίνει δεκτή η αγωγή κατά ένα μέρος ως ουσιαστικά βάσιμη και κατά τα ποσά των 8.216,75 ευρώ για υπερωριακή αμοιβή + 277,62 ευρώ αμοιβή διανυκτερεύσεων + 35,16 ευρώ επίδομα δρομολογίων εξπρές + 2.305,21 ευρώ για δώρα εορτών, εκ των οποίων και με βάση το αίτημα της αγωγής, όπως διορθώθηκε παραδεκτά με δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου του ενάγοντα, να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα αντίστοιχα το ποσόν των 8.216,75 + 244,22 + 35,16 + 2.305,21 και να αναγνωριστεί η υποχρέωσή της να καταβάλλει στον ενάγοντα το ποσό των 33,44 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επομένη της λύσεως της σύμβασης ναυτολόγησης του ενάγοντα (1-4-2019), που αποτελεί κατά νόμο δήλη ημέρα και μέχρι την πλήρη εξόφληση. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, για την επιδίκαση των οποίων έχει υποβληθεί αίτημα, πρέπει να κατανεμηθούν μεταξύ των διαδίκων, αναλόγως της μερικής νίκης και ήττας τους (άρθρα 106, 176, 178 αρ. 1, 183 και 191 παρ.2 ΚΠολΔ) και να επιβληθεί μέρος των εξόδων του ενάγοντα σε βάρος της εναγομένης, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΕΝΩΝΕΙ και ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων α) την με αριθμό κατάθεσης ……../11-2-2021 έφεση του ενάγοντα και β) την με αριθμό κατάθεσης ………../17-5-2021 έφεση της εναγόμενης εταιρίας, στρεφόμενες αμφότερες κατά της 2785/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που δίκασε αντιμωλία τους διαδίκους, κατά την ειδική διαδικασία, των περιουσιακών-εργατικών διαφορών.
ΔΕΧΕΤΑΙ αυτές τυπικά.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την με αριθμό κατάθεσης ………/11-2-2021 έφεση
ΔΕΧΕΤΑΙ την με αριθμό κατάθεσης ………./17-5-2021 έφεση
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη απόφαση.
ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ την 21-10-2019 αγωγή κατ’ ουσίαν.
ΔΕΧΕΤΑΙ αυτήν κατά ένα μέρος.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσόν των δέκα χιλιάδων οκτακοσίων ενός ευρώ και τριάντα τεσσάρων λεπτών (10.801,34), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της 1-4-2019 και μέχρι την πλήρη εξόφληση.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι η εναγομένη υποχρεούται να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των τριάντα τριών ευρώ και σαράντα τεσσάρων λεπτών (33,44 ), με το νόμιμο τόκο από το ίδιο ως άνω αφετήριο χρονικό σημείο.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εναγομένης μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος για αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας, το οποίο καθορίζει σε εννιακόσια (900) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 3 Φεβρουαρίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ