ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΤΜΗΜΑ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός 166/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Θεόκλητο Καρακατσάνη, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και από τη Γραμματέα Τ.Λ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …….. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Α. ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Ειρήνη Ανδρουλάκη.
ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) Εταιρίας ………. και 2) Εταιρίας ………., οι οποίες εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Μαρία Αρβανίτη, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.
Β. ΤΩΝ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) Εταιρίας ………. και 2) Εταιρίας ………, οι οποίες εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Μαρία Αρβανίτη, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.
ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ……….., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Ειρήνη Ανδρουλάκη.
Ο εκκαλών στην Α έφεση – εφεσίβλητος στη Β έφεση άσκησε την από 11-12-2018 και με ΓΑΚ .. και ΕΑΚ …./17-12-2018 αγωγή του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών – εργατικών διαφορών, απευθυνόμενη κατά των εφεσίβλητων στην Α έφεση – εκκαλούντων στη Β έφεση. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η με αριθ. 1861/2020 απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, με την οποία η αγωγή έγινε εν μέρει δεκτή. Την ανωτέρω απόφαση προσέβαλαν: Α) Ο ενάγων με την από 27-7-2020 και με ΓΑΚ .. και ΕΑΚ …/29-7-2020 έφεσή του και Β) Οι εναγόμενες με την από 4-8-2020 και με ΓΑΚ … και ΕΑΚ …./4-8-2020 έφεσή τους, οι οποίες ορίστηκαν να συζητηθούν την 18-3-2021, οπότε η συζήτηση αυτών ματαιώθηκε λόγω της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των Δικαστηρίων από 11-2-2021 έως 22-3-2021 εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού. Στη συνέχεια, με τη με αριθ. 89/2021 πράξη της ορισθείσας από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά Προέδρου Εφετών Σπυριδούλας Μακρή, οι άνω εφέσεις ορίστηκαν να συζητηθούν κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο (21-10-2021), κατά την οποία εκφωνήθηκαν με τη σειρά τους από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκαν.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης η πληρεξούσια δικηγόρος του εκκαλούντος στην Α έφεση – εφεσίβλητου στη Β έφεση, αφού έλαβε το λόγο από το Δικαστή, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε και η πληρεξούσια δικηγόρος των εκκαλούντων στη Β έφεση – εφεσίβλητων στην Α έφεση, η οποία παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ανέπτυξε τις απόψεις της με τις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
1.Οι υπό κρίση: α) από 27-7-2020 και με ΓΑΚ …. και ΕΑΚ …./29-7-2020 έφεση του ενάγοντος ……. (στο εξής Α έφεση) και β) από 4-8-2020 και με ΓΑΚ … και ΕΑΚ …./4-8–2020 έφεση των εναγομένων α) «. ……..», πρώην «………» και β) «………..», πρώην «……….» (στο εξής Β έφεση), οι οποίες στρέφονται κατά της ίδιας πρωτόδικης απόφασης (και δη κατά της με αριθ. 1861/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών – εργατικών διαφορών, επί της από 11-12-2018 και με ΓΑΚ ………. και ΕΑΚ …./17-12-2018 αγωγής του εκκαλούντος στην Α έφεση κατά των εκκαλούντων στη Β έφεση, είναι συναφείς και πρέπει να συνεκδικαστούν, γιατί έτσι διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επιτυγχάνεται μείωση των εξόδων (άρθρα 31 και 246 του Κ.Πολ.Δ). Οι άνω εφέσεις έχουν ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις και εμπρόθεσμα, ενόψει του ότι δεν επικαλείται κάποιος διάδικος την επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης, ούτε προκύπτει αυτή από κάποιο στοιχείο (άρθρα 19, 495 παρ. 1, 511, 513 παρ. 1 περ. β, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 2 και 591 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ, όπως τα άρθρα 495, 518 και 591 ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους με το άρθρο τρίτο και τέταρτο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015, αντίστοιχα). Επομένως, πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 533 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.), κατά την ίδια ως άνω διαδικασία που εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση. Σημειώνεται ότι δεν απαιτείται η κατάθεση παραβόλου εκ μέρους των εκκαλούντων, λόγω της φύσης της προκείμενης διαφοράς ως εργατικής (άρθρο 495 παρ. 3 εδάφ. τελευτ. Κ.Πολ.Δ. – Εφ.Δωδ. 225/2018, Εφ.Πειρ. 166/2014, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ).
2. Ο ενάγων και ήδη εκκαλών στην Α έφεση / εφεσίβλητος στη Β έφεση με την προαναφερθείσα αγωγή του, όπως αυτή παραδεκτά συμπληρώθηκε με τις πρωτόδικες προτάσεις του και με προφορική δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου του που καταχωρήθηκε στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, εξέθεσε ότι, με συμβάσεις εξαρτημένης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, που καταρτίστηκαν στις 1-4-2017, 26-5-2017, 1-4-2018 και 11-5-2018 μεταξύ του ιδίου και της πρώτης εναγομένης εταιρίας και ήδη πρώτης εκκαλούσας στη Β έφεση / πρώτης εφεσίβλητης στην Α έφεση, προσλήφθηκε από την τελευταία και ναυτολογήθηκε στο υπό ελληνική σημαία Ε/Γ-Ο/Γ πλοίο «ΝΡ», αριθ. νηολ. Πειραιά ………, κ.ο.χ. 14.535,38, κ.κ.χ. 8740,33, με την ειδικότητα του Γ’ Μαγείρου και με τους όρους και τις αποδοχές που καθορίζονταν στις οικείες Σ.Σ.Ε. πληρωμάτων ακτοπλοϊκών επιβατηγών πλοίων, έτους 2016 στις δυο πρώτες ναυτολογήσεις και έτους 2017 στις δυο τελευταίες. Ότι υπηρέτησε στο άνω πλοίο δυνάμει της πρώτης άνω σύμβασης έως τις 19-4-2017, οπότε και απολύθηκε στον Πειραιά «αμοιβαία συναινέσει», δυνάμει της δεύτερης άνω σύμβασης έως τις 2-10-2017, οπότε και απολύθηκε στο Πέραμα λόγω διακοπής των δρομολογίων του πλοίου, δυνάμει της τρίτης άνω σύμβασης έως τις 30-3-2018, οπότε και απολύθηκε στον Πειραιά λόγω μεταθέσεως και δυνάμει της τέταρτης άνω σύμβασης έως τις 11-4-2018, οπότε και απολύθηκε στο Πέραμα «αμοιβαία συναινέσει». Ότι ακόμη, με σύμβαση εξαρτημένης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, που καταρτίστηκε στις 6-2-2018, μεταξύ του ιδίου και της πρώτης εναγόμενης εταιρίας, προσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε στο υπό ελληνική σημαία Ε/Γ-Ο/Γ πλοίο «ΝΧ», αριθ. νηολ. Πειραιά….κο.χ. 13955, κ.κ.χ. 4632, με την ίδια ως άνω ειδικότητα και με τους όρους και τις αποδοχές που καθορίζονταν στην οικεία Σ.Σ.Ε. πληρωμάτων ακτοπλοϊκών επιβατηγών πλοίων, έτους 2017 και ότι υπηρέτησε στο άνω πλοίο έως τις 13-10-2018, οπότε και απολύθηκε στον Πειραιά τυπικά «αμοιβαία συναινέσει», αλλά ουσιαστικά λόγω καταγγελίας της σύμβασής του από τον πλοίαρχο λόγω μείωσης της σύνθεσης του πληρώματος. Ότι σε αμφότερα τα πλοία, τα οποία ανήκαν κατά πλοιοκτησία στην πρώτη εναγόμενη, με εξαίρεση το χρονικό διάστημα από 2-10-2018 έως 13-10-2018 κατά το οποίο τον εφοπλισμό του πλοίου «ΝΡ» είχε αναλάβει η δεύτερη εναγόμενη και ήδη δεύτερη εκκαλούσα στη Β έφεση, παρείχε υπερωριακή εργασία, κατόπιν σχετικής εντολής του πλοιάρχου αυτών, απασχολούμενος επί 14 ώρες, κατά μέσον όρο, καθημερινά, χωρίς να λαμβάνει τη νόμιμη προς τούτο αμοιβή, αλλά μέρος μόνον αυτής. Ότι, επιπλέον, του οφείλεται αποζημίωση λόγω μη χορήγησης διανυκτερεύσεων, καθώς και διαφορά πρόσθετης αμοιβής για τα δρομολόγια εξπρές που πραγματοποιούσε το πλοίο «ΝΡ» κατά τη θερινή περίοδο των ετών 2017 και 2018, όπως αυτά καταγράφονται στους επισυναπτόμενους στην αγωγή πίνακες δρομολογίων Με βάση το ιστορικό αυτό και κατόπιν παραδεκτού μερικού περιορισμού του καταψηφιστικού αιτήματος της αγωγής σε έντοκο αναγνωριστικό, με αναλογικό περιορισμό, κατά κλάσμα 1/2, όλων των επί μέρους κονδυλίων, με δήλωση της πληρεξούσιας Δικηγόρου του που καταχωρίσθηκε στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και επαναλήφθηκε στις πρωτόδικες προτάσεις του (άρθρα 223, 295 παρ. 1, 297 Κ.Πολ.Δ.), ζήτησε, επικαλούμενος κύρια τις συμβάσεις ναυτικής εργασίας του και επικουρικά τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού Α1) να αναγνωριστεί ότι η πρώτη εναγόμενη, υπό την ιδιότητα της πλοιοκτήτριας από 1-4-2017 έως 19-4-2017, από 26-5-2017 έως 2-10-2017, από 1-4-2018 έως 11-4-2018 και από 11-5-2018 έως και 1-10-2018 του πλοίου «ΝΡ» και από 6-2-2018 έως 30-3-2018 του πλοίου «ΝΧ», οφείλει να του καταβάλει για αμοιβή υπερωριών, αποζημίωση λόγω μη χορήγησης διανυκτερεύσεων, αναλογίες δώρων εορτών, διαφορά αμοιβής πρόσθετων δρομολογίων και αποζημίωση λόγω απόλυσής του την 2-10-2017, το συνολικό ποσό των 17.932,37 ευρώ και Α2) να υποχρεωθεί η ανωτέρω εναγόμενη, υπό την ίδια ιδιότητά της, να του καταβάλει για τις ίδιες αιτίες υπόλοιπο ποσό 17.932,37 ευρώ και Β1) να αναγνωριστεί ότι αμφότερες οι εναγόμενες οφείλουν ακόμη να του καταβάλουν, ευθυνόμενες αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστη, η πρώτη με την ιδιότητα της κυρίας του πλοίου «ΝΡ» κατά το χρονικό διάστημα από 2-10-2018 έως 13-10-2018 και η δεύτερη με την ιδιότητα της εφοπλίστριας του άνω πλοίου κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, για αμοιβή υπερωριών, αναλογία Δώρου Χριστουγέννων 2018 και αποζημίωση λόγω της απόλυσής του την 13-10-2018, το συνολικό ποσό των 1.873,99 ευρώ και Β2) να υποχρεωθούν αυτές, υπό τις άνω ιδιότητές τους, ευθυνόμενες αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστη, να του καταβάλουν για τις ίδιες αιτίες, υπόλοιπο ποσό 1.873,99 ευρώ, τα δε άνω ποσά με το νόμιμο τόκο από το χρόνο της τελευταίας απόλυσής του (13-10-2018), άλλως από την επίδοση της αγωγής.
3. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την εκκαλούμενη απόφασή του, αφού δέχθηκε ως παραδεκτή την άνω αγωγή, απέρριψε αυτήν ως μη νόμιμη κατά την επικουρική βάση της από αδικαιολόγητο πλουτισμό, έκρινε αυτή νόμιμη κατά την κύρια βάση της από συμβάσεις εξαρτημένης ναυτικής εργασίας κατά των εναγομένων εταιριών υπό τις προαναφερθείσες ιδιότητές τους [ως στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 340, 341, 345, 346, 481 επ., 648, 653, 655 Α.Κ, 68, 70, 74, 176, 907 και 908 παρ. 1 περ. ε’ Κ.Πολ.Δ, 1, 2, 53, 54, 55, 72 επ., 84, 105, 106 Κ.Ι.Ν.Δ, άρθρου μόνου της Υ.Α. 70109/8008 (Εμπορικής Ναυτιλίας) της 14.12.81/7.1.1982 «Προϋποθέσεις χορηγήσεως επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα στους δικαιουμένους ναυτικούς» (Φ.Ε.Κ. Β’ 1/1982), ως και των διατάξεων της από 16-6-2016 Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2016, που κυρώθηκε με την υπ’ αριθ. 2242.5-1.5/72672/2016 ΥΑ (Φ.Ε.Κ. Β’ 2796/5-9-2016) και της από 17-8-2017 όμοιας Σ.Σ.Ν.Ε. για το έτος 2017, που κυρώθηκε με την υπ’ αριθ. 2242.5-1.5/77056/2017 Υ.Α. (Φ.Ε.Κ. Β’ 4005/17-7-2017)] και δέχτηκε αυτήν εν μέρει ως βάσιμη κατ’ ουσία και Α) υποχρέωσε την πρώτη εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 15.901,14 ευρώ, με διάταξη που κηρύχθηκε προσωρινά εκτελεστή για ποσό 5.000,00 ευρώ, Β) αναγνώρισε ότι η πρώτη εναγόμενη υποχρεούται να καταβάλει στον ενάγοντα υπόλοιπο ποσό 1.474,15 ευρώ, Γ) υποχρέωσε τις εναγόμενες, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστη, την πρώτη όμως περιορισμένα δια του πλοίου «ΝΡ» και μέχρι την αξία αυτού, να καταβάλουν στον ενάγοντα το ποσό των 1.848,02 ευρώ, με απόφαση που κηρύχθηκε ως προς τη διάταξη αυτή προσωρινά εκτελεστή και Δ) αναγνώρισε ότι οι εναγόμενες υποχρεούνται να καταβάλουν στον ενάγοντα, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστη, η πρώτη όμως περιορισμένα δια του πλοίου «ΝΡ» και μέχρι την αξία αυτού, το ποσό των 677,82 ευρώ, όλα δε τα άνω ποσά με το νόμιμο τόκο από την επομένη της ημερομηνίας της τελευταίας απόλυσης του ενάγοντος, ήτοι από τις 14-10-2018, πλην των κονδυλίων των αποζημιώσεων απόλυσης, τα οποία επιδίκασε με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής έως την πλήρη εξόφληση.
4. Κατά της ως άνω απόφασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου παραπονούνται τόσο ο ενάγων όσο και οι εναγόμενες με τους λόγους των εφέσεών τους, που συνιστούν παράπονα για κακή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, καθώς και για κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, ώστε να αναδικαστεί η αγωγή από το Δικαστήριο τούτο και να γίνει εν όλω δεκτή ή να απορριφθεί στο σύνολό της αντίστοιχα.
5. Σύμφωνα με το άρθρο 11 των άνω Σ.Σ.Ν.Ε Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων των ετών 2016 και 2017 «οι ώρες της υποχρεωτικής εβδομαδιαίας εργασίας εν πλω και στο λιμάνι για όλους τους ναυτικούς που αφορά η παρούσα Συλλογική Σύμβαση ορίζονται σε (40) εβδομαδιαίως, δηλαδή 8 ώρες την ημέρα από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή, της εργασίας του Σαββάτου αμειβόμενης υπερωριακώς». Σύμφωνα δε με το άρθρο 13 των αυτών Σ.Σ.Ν.Ε «Κάθε εργασία που εκτελείται από τους ναυτικούς εν πλω και στο λιμάνι, πέραν των κανονικών εργασίμων ημερών και ωρών, όπως αυτές καθορίζονται στα άρθρα 11 και 12 των Συμβάσεων, περιλαμβανομένων και των εργασιών κατάπλου και απόπλου, θεωρείται πρόσθετη (υπερωριακή) και καταβάλλεται στους απασχολούμενους ναυτικούς πρόσθετη αμοιβή η οποία υπολογίζεται ως εξής: το ποσό του μηνιαίου μισθού ενέργειας της παραγράφου 1 του άρθρου 1 διαιρείται διά των ωρών της μηνιαίας υποχρεωτικής απασχόλησης, τούτων εξευρισκομένων διά της διαίρεσης των εβδομάδων του έτους διά δώδεκα μηνών και του πολλαπλασιασμού του από τη διαίρεση αυτή προκύπτοντος πηλίκου 4,3 επί τις ώρες της εκάστοτε ισχυούσης εβδομαδιαίας υποχρεωτικής απασχόλησης. Βάσει του ανωτέρω υπολογισμού, οι ώρες της μηνιαίως υποχρεωτικής απασχόλησης ανέρχονται σε εκατόν εβδομήντα τρείς (παρ.1). Για την πρόσθετη (υπερωριακή) εργασία, η προκύπτουσα από την εφαρμογή της προηγούμενης παραγράφου υπερωριακή αμοιβή του ναυτικού θα προσαυξάνεται κατά 25% (παρ. 2). Για την πρόσθετη υπερωριακή απασχόληση του πληρώματος κατά τα Σάββατα και τις αργίες, όπως αυτές ορίζονται από το άρθρο 18 των Συμβάσεων, καταβάλλεται υπερωριακή αμοιβή η προσδιοριζόμενη από την παράγραφο 1 του άρθρου αυτού, προσαυξημένη, κατά ποσοστό 50% για όλες τις ώρες της υπερωριακής απασχόλησης Σαββάτου και αργιών (παρ. 5)».
6. Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρος των εναγομένων …………., που εξετάστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και η κατάθεσή του περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του, της υπ’ αριθ. ……../12-9-2019 ένορκης βεβαίωσης του μάρτυρος του ενάγοντος ……… ενώπιον της συμβολαιογράφου Θήρας …….. και της υπ’ αριθ. …./2019 ένορκης βεβαίωσης του μάρτυρος του ενάγοντος ……… .. ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιά, που λήφθηκαν μετά από προηγούμενη νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση των εναγομένων κατά τα άρθρα 421 και 422 Κ.Πολ.Δ. σε συνδ. με άρθρο 591 αριθ. 1 του ιδίου κώδικα (βλ. αντίστοιχα τις υπ’ αριθ. …. και …./9-9-2019 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιά, με έδρα το Πρωτοδικείο Πειραιά, ………..), οι οποίες (ένορκη κατάθεση και ένορκες βεβαιώσεις) εκτιμώνται κατά το λόγο γνώσης και το βαθμό της αξιοπιστίας του κάθε μάρτυρα, χωρίς το γεγονός ότι ο εξ αυτών ……….. τυγχάνει αντίδικος της εναγομένης επειδή έχει ασκήσει εναντίον της άλλη, δική του, αγωγή με το ίδιο αντικείμενο, να αποκλείει μόνον αυτό την αποδεικτική αξία των λεγομένων του (Εφ.Πειρ. 48/2021, Εφ.Πειρ. 196/2020, Εφ.Αθ. 3879/2012, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Εφ.Πειρ. 421/2021, www.efeteio-peir.gr) και όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων που οι διάδικοι νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν, για να ληφθούν υπόψη είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, σε μερικά των οποίων θα γίνει παρακάτω ειδική μνεία, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Με σύμβαση εξαρτημένης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου που καταρτίστηκε στις 1-4-2017 στον Πειραιά μεταξύ του ενάγοντος, ο οποίος τυγχάνει Έλληνας απογεγραμμένος ναυτικός, κάτοχος του υπ’ αριθ. …../22-10-2004 πτυχίου Μαγείρου Γ’ Τάξης και του νομίμου εκπροσώπου της πρώτης εναγομένης εταιρίας, πλοιοκτήτριας του υπό ελληνική σημαία Ε/Γ-Ό/Γ πλοίου «ΝΡ», αριθ. νηολ. Πειραιά ….., κ.ο.χ. 14.535,38, κ.κ.χ. 8740,33, ο ενάγων προσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε αυθημερόν στη Σάμο στο ως άνω πλοίο με την ειδικότητα του Γ’ Μαγείρου, αντί των προβλεπόμενων μηνιαίων αποδοχών από τις ισχύουσες Σ.Σ.Ν.Ε. Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων. Ο ενάγων απασχολήθηκε στο άνω πλοίο έως τις 19-4-2017, οπότε απολύθηκε στο λιμάνι του Πειραιά «αμοιβαία συναινέσει». Με νέα σύμβαση εξαρτημένης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου που καταρτίστηκε στον Πειραιά στις 26-5-2017 ο ενάγων προσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε αυθημερόν στον Πειραιά στο ως άνω πλοίο, με την ίδια ειδικότητα και τους αυτούς εργασιακούς όρους, απολύθηκε δε από αυτό στις 2-10-2017 στο Πέραμα κατόπιν καταγγελίας της σύμβασης ναυτολόγησής του από τον πλοίαρχο λόγω διακοπής των δρομολογίων του πλοίου. Ακολούθως, με νέα σύμβαση εξαρτημένης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου που καταρτίστηκε στον Πειραιά στις 6-2-2018 ο ενάγων προσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε αυθημερόν στον Πειραιά στο υπό ελληνική σημαία Ε/Γ-Ο/Γ πλοίο «ΝΧ, αριθ. νηολ. Πειραιά ….., κ.ο.χ. 13955, κ.κ.χ. 4632, πλοιοκτησίας επίσης της πρώτης εναγομένης, με την ίδια ειδικότητα και τους αυτούς εργασιακούς όρους, απολύθηκε δε από αυτό στις 30-3-2018 στον Πειραιά λόγω μεταθέσεως. Στη συνέχεια, με νέα σύμβαση εξαρτημένης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου που καταρτίστηκε στον Πειραιά στις 1-4-2018 ο ενάγων προσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε αυθημερόν στη Μυτιλήνη στο άνω πλοίο «ΝΡ», με την ίδια ειδικότητα και τους αυτούς εργασιακούς όρους, απολύθηκε δε από αυτό στις 11-4-2018 στο Πέραμα «αμοιβαία συναινέσει». Τέλος, με νέα σύμβαση εξαρτημένης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου που καταρτίστηκε στον Πειραιά στις 11-5-2018 ο ενάγων προσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε αυθημερόν στο Πέραμα στο άνω πλοίο «ΝΡ» (το οποίο εξακολουθούσε να ανήκει στην πρώτη εναγόμενη κατά πλοιοκτησία, ενώ στις 2-10-2018 τον εφοπλισμό του ανέλαβε η δεύτερη εναγόμενη), με την ίδια ειδικότητα και τους αυτούς εργασιακούς όρους, απολύθηκε δε από το πλοίο αυτό στον Πειραιά στις 13-10-2018, κατόπιν καταγγελίας της σύμβασης ναυτολόγησής του από τον πλοίαρχο λόγω μείωσης της σύνθεσης του πληρώματος. Η μείωση αυτή αποδείχθηκε ότι έγινε επειδή το άνω πλοίο ναυλώθηκε και πήγε στην Ιταλία, όπου και συνέχισε δρομολόγια κατά τη χειμερινή περίοδο με μειωμένο πλήρωμα, όπως κατέθεσε στο ακροατήριο και ο μάρτυρας των εναγομένων ……….., ανεξάρτητα από το ότι τυπικά ανεγράφη στο ναυτικό φυλλάδιο του ενάγοντος ότι αποναυτολογείται «αμοιβαία συναινέσει», χωρίς άλλο τίποτα, αφού η αναγραφή αυτή από τον αντιπρόσωπο της πλοιοκτήτριας πλοίαρχο δεν έγινε με την παρουσία του απολυόμενου ναυτικού ενώπιον λιμενικής ή προξενικής αρχής και ως εκ τούτου, παρά τα αντίθετα υποστηριζόμενα από τις εναγόμενες με τον τέταρτο λόγο της έφεσης τους, είναι δεκτική ανταπόδειξης με κοινά ανταποδεικτικά μέσα και όχι μόνο με προσβολή του εγγράφου αυτού ως πλαστού κατ’ άρθρο 438 Κ.Πολ.Δ. [Εφ.Πειρ. 550/2021, ό.α, Εφ.Πειρ. 353/2013, Εφ.Πειρ. 977/2003, Εφ.Πειρ. 474/1997, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Κεραμέα / Κονδύλη / Νίκα, Ερμ.Κ.Πολ.Δ, Ι. (2000), υπ’ άρθρο 438, αριθ. 5, σ. 792]. Επομένως, ο ενάγων, ο οποίος απολύθηκε στην πραγματικότητα κατόπιν καταγγελίας του πλοιάρχου και χωρίς παράπτωμά του κατά την έννοια του άρθρου 75 παρ. 3 εδάφ. τελευτ. Κ.Ι.Ν.Δ. [κατά την οποία παράπτωμα είναι η υπαίτια και βαριά παράβαση των καθηκόντων του ναυτικού, που τελείται με πράξη ή παράλειψη αντίθετη προς το νόμο, τη σύμβαση ναυτολόγησης, τους κανονισμούς, τις ναυτικές συνήθειες που επικρατούν, τις νόμιμες διαταγές των προϊσταμένων του και την επιβαλλόμενη πειθαρχία (Εφ.Θεσ. 700/2016, Εφ.Πειρ. 743/2008, Εφ.Πειρ. 246/2005, Εφ.Πειρ. 74/2003, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Ι. Κοροτζή, Ναυτικό Δίκαιο, 2004, Ι. υπ’ άρθρο 75, αριθ. 3, σ. 384)], δικαιούται αποζημίωσης απόλυσης κατ’ άρθρα 72, 75 παρ. 3 και 76 παρ. 1 Κ.Ι.Ν.Δ, σε συνδυασμό και με τα άρθρα 147 εδάφ. α’ και 155 εδάφ. α’ Α.Κ, όπως κρίθηκε και πρωτόδικα και τα αντίθετα υποστηριζόμενα από τις εναγόμενες με τον τέταρτο λόγο της έφεσής τους είναι αβάσιμα και απορριπτέα. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι το άνω πλοίο «ΝΡ» εκτελούσε, κατά το χρονικό διάστημα από 31-3-2017 έως 9-4-2017, κατόπιν σχετικών αποφάσεων του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, δρομολόγιο με αναχώρηση από τον Πειραιά, στις 16.00 κάθε Δευτέρας, Τετάρτης και Παρασκευής, προς Σύρο, Μύκονο, Άγ. Κήρυκο Ικαρίας, Φούρνους (εκτός από το δρομολόγιο της Τετάρτης), Καρλόβασι και Βαθύ Σάμου, όπου έφτανε στις 03.35 της Τρίτης και Παρασκευής και στις 03.05 της Πέμπτης, αντίστοιχα, και επιστροφή, μέσω των ίδιων λιμένων, στον Πειραιά, στις 23.50 της Τρίτης, στις 23.20’ της Πέμπτης και στις 23.50 της Κυριακής, καθώς το Σάββατο το πλοίο δεν εκτελούσε δρομολόγιο επιστροφής. Κατά το χρονικό διάστημα από 10-4-2017 έως 18-4-2017 το πλοίο εκτελούσε επιπλέον κάθε Τρίτη και Πέμπτη δρομολόγιο από Πειραιά, απ’ όπου αναχωρούσε στις 16.00, προς Σύρο, Μύκονο, Πάτμο (μόνο στο δρομολόγιο της Πέμπτης), Αγ. Κήρυκο, Φούρνους και Βαθύ Σάμου, όπου έφτανε στις 03.00 της Τετάρτης και στις 05.20 της Παρασκευής, αντίστοιχα, ενώ εκτελούσε επιπλέον και το δρομολόγιο επιστροφής την Τετάρτη, αναχωρώντας στις 12.15 από το Βαθύ και καταπλέοντας στο λιμάνι του Πειραιά στις 23.20. Κατά το χρονικό διάστημα από 12-6-2017 έως 1-10-2017, το πλοίο αναχωρούσε κάθε Δευτέρα και Παρασκευή στις 14.00 από τον Πειραιά, με τελικό προορισμό το λιμάνι της Καβάλας, στο οποίο κατέπλεε στις 20.00 της Τρίτης και στις 22.00 του Σαββάτου, αντίστοιχα, με ενδιάμεση προσέγγιση πολλών λιμένων (Πάρος, Νάξος, Πάτμος, Αγ. Κήρυκος, Φούρνοι, Βαθύ, Χίος Μυτιλήνη, Λήμνος). Τέλος, από 11-6-2018 έως 16-9-2018, το πλοίο εκτελούσε το δρομολόγιο Πειραιάς – Χίος – Μυτιλήνη – Χίος – Πειραιά. Ειδικότερα, κάθε Τρίτη αναχωρούσε από τον Πειραιά στις 21.00, έφτανε στη Χίο στις 04.30 της Τετάρτης και στις 07.45 στη Μυτιλήνη, απ’ όπου απέπλεε στις 20.00, έφτανε στη Χίο στις 22.45 και αναχωρούσε στις 23.45, με άφιξη στον Πειραιά στις 06.45 της Πέμπτης. Στις 21.00 της ίδιας ημέρας αναχωρούσε από τον Πειραιά στις 21.00, έφτανε στη Χίο στις 04.30 της Παρασκευής και στις 07.45 στη Μυτιλήνη, απ’ όπου απέπλεε στις 09.00, κατέπλεε στο λιμάνι της Χίου στις 11.45 και αναχωρούσε στις 12.15, με άφιξη στον Πειραιά στις 19.45 και αναχώρηση για δεύτερο δρομολόγιο στις 21.55 της ίδιας ημέρας. Στις 05.25 του Σαββάτου έφτανε στο λιμάνι της Χίου και στις 08.40 στο λιμάνι της Μυτιλήνης, από όπου αναχωρούσε στις 10.00 για Χίο (12.45) και Πειραιά (20.45). Την ίδια ημέρα το πλοίο ξεκινούσε δεύτερο δρομολόγιο, αναχωρώντας από τον Πειραιά στις 22.55 για Χίο (06.25), Μυτιλήνη (09.40), Χίο (13.45) και Πειραιά, όπου έφτανε στις 21.45 της Κυριακής, με άμεση αναχώρηση στις 23.55 για Χίο (07.25) και Μυτιλήνη (10.40), αναχωρούσε από Μυτιλήνη στις 20.00, με άφιξη στη Χίο στις 22.45 και κατάπλου στον Πειραιά στις 06.45 της Τρίτης. Ακόμη, αποδείχθηκε ότι στο άνω πλοίο, στην υπηρεσία του μαγειρείου ήταν ναυτολογημένοι, σύμφωνα με την οργανική σύνθεση αυτού, ένας αρχιμάγειρας, ένας μάγειρας Α’, δύο μάγειροι Β’, δύο μάγειροι Γ’ και τρεις χυτροκαθαριστές, η σύνθεση δε αυτή μειωνόταν κατά το 1/3 κατά τη χειμερινή περίοδο. Το πλοίο είχε μία τραπεζαρία πληρώματος και μία αξιωματικών, μία τραπεζαρία επιβατών και τους χώρους του μαγειρείου, όπου εργαζόταν ο ενάγων, απασχολούμενος με το μαγείρεμα των μεσημεριανών γευμάτων πληρώματος και επιβατών, την τακτοποίηση των τροφίμων, των ψυγείων κ.λ.π. μετά την ολοκλήρωση του μεσημεριανού γεύματος, την προετοιμασία των βραδινών γευμάτων και την τακτοποίηση και καθάρισμα της κουζίνας κατά το κλείσιμο της τραπεζαρίας το βράδυ. Όσον αφορά τα πρόχειρα γεύματα που διατίθεντο από τα μπαρ του πλοίου, στην κουζίνα γινόταν μόνο το ψήσιμό τους, αφού αυτά ήταν προπαρασκευασμένα. Το μεσημεριανό γεύμα των επιβατών προσφερόταν στην τραπεζαρία του πλοίου από τις 11.30 – 12.00 έως τις 14.00 – 15.00 και το βραδινό από τις 19.00 έως τις 21.30 περίπου και συνεπώς ο ενάγων ολοκλήρωνε την εργασία του, συμμετέχοντας στις εργασίες τακτοποίησης και καθαρισμού του μαγειρείου, περί τις 22.00, ενώ, όταν το πλοίο εκτελούσε διπλά δρομολόγια κατά τη θερινή περίοδο, ήτοι κάθε Τετάρτη κατά το έτος 2017 και κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή κατά το έτος 2018, προσφερόταν και δεύτερο βραδινό γεύμα, με την αναχώρηση του πλοίου από τον Πειραιά, το οποίο διαρκούσε 2 – 3 ώρες. Για το πλήρωμα το πρωινό γεύμα διαρκούσε στην πράξη από τις 07.00 έως τις 08.30, το μεσημεριανό από τις 11.30 έως τις 13.30 και το βραδινό από τις 18.00 έως τις 20.30. Ο ενάγων ξεκινούσε την εργασία του στις 10.00 το πρωί και ολοκλήρωνε αυτήν με το κλείσιμο της κουζίνας το βράδυ, έχοντας τη δυνατότητα για ένα ενδιάμεσο διάλειμμα ανάπαυσης περί τη μιάμιση ώρα. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι το πλοίο «ΝΧ», στο οποίο ο ενάγων παρέμεινε ναυτολογημένος από 6-2-2018 έως 30-3-2018, εκτελούσε δρομολόγια Πειραιά — Χίο – Μυτιλήνη και επιστροφή, με αναχώρηση από τον Πειραιά περί τις 15.30, ο ενάγων δε ασκούσε και στο πλοίο αυτό τα ίδια με τα ως άνω αναφερόμενα καθήκοντα. Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι η διάρκεια εργασίας του ενάγοντος κατά τα επίδικα χρονικά διαστήματα ναυτολόγησής του, τόσο στο πλοίο «ΝΡ», όσο και στο πλοίο «ΝΧ», δεν ήταν επακριβώς καθορισμένη και ότι, προς κάλυψη των ποικίλλων λειτουργικών αναγκών που προέκυπταν για τα γεύματα του πληρώματος και των επιβατών στο πλοίο κατά τη διάρκεια των ανωτέρω πολύωρων δρομολογίων του, ο ενάγων απασχολούνταν επιπλέον ώρες πέραν του νομίμου ωραρίου του, γεγονός άλλωστε που έμμεσα συνομολογούν οι εναγόμενες, δεδομένου ότι δεν αρνούνται ότι κατέβαλαν σ’ αυτόν αμοιβή από υπερωριακή εργασία. Αμφισβήτηση, όμως, εγείρεται εκ μέρους τους όσον αφορά την επικαλουμένη από τον ενάγοντα ημερήσια διάρκεια της απασχόλησης αυτής πέραν του ωραρίου και το ύψος της αιτουμένης υπερωριακής αμοιβής. Ειδικότερα, ο μεν ενάγων ισχυρίζεται ότι εργαζόταν επί 14 ώρες ημερησίως κατά μέσον όρο, οι δε εναγόμενες υποστηρίζουν ότι συνολικά η ημερήσια απασχόληση του ενάγοντος δεν ξεπερνούσε τις 9-10 ώρες κατά μέσον όρο και ότι το ποσό που κατέβαλαν σ’ αυτόν για αμοιβή υπερωριακής εργασίας, όπως προκύπτει από τους λογαριασμούς μισθοδοσίας του, καλύπτει πλήρως την υπερωριακή του απασχόληση. Οι μάρτυρες του ενάγοντος …… και ……, αμφότεροι μάγειρες Β’, που συνυπηρέτησαν με τον ενάγοντα κατά τα έτη 2017 και 2018, υποστηρίζουν τους ισχυρισμούς του, καταθέτοντας ότι ο ενάγων εργαζόταν 14 ώρες ημερησίως κατά μέσον όρο και δη από ώρα 10:00 έως ώρα 24:00 ή ώρα 01:00 της επομένης ημέρας. Αντίθετα, ο μάρτυρας των εναγόμενων ….., αρχιμάγειρας, που επίσης συνυπηρέτησε με τον ενάγοντα στο πλοίο «ΝΡ», κατέθεσε ότι ο ενάγων εργαζόταν 10 – 10,5 ώρες ημερησίως κατά μέσον όρο και δη από ώρα 11:00 έως ώρα 21:00 μ.μ, ενώ προσέθεσε ότι «όταν το πλοίο έκανε διπλά δρομολόγια κατά τους θερινούς μήνες, μπορεί να πήγαινε γύρω στη μιάμιση με δυο ώρες πίσω». Με βάση όλα τα προαναφερθέντα και ενόψει: α) των συνθηκών και περιστάσεων που επικρατούσαν κατά την απασχόληση του ενάγοντος επί των άνω πλοίων, τα οποία ήταν ενταγμένα στις ως άνω ακτοπλοϊκές γραμμές, με πολλές προσεγγίσεις σε ενδιάμεσα λιμάνια, β) της σταθερής καταβολής κάθε μήνα ποσών για αμοιβή υπερωριακής εργασίας, τόσο τις καθημερινές και Κυριακές όσο και τα Σάββατα και τις αργίες, γ) της μη προσκόμισης από τις εναγόμενες του βιβλίου υπερωριών και ιδιαίτερων αμοιβών του πληρώματος, το οποίο όφειλαν να τηρούν, δια του προεστημένου οργάνου τους, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 107 του Κανονισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας Επιβατηγών Πλοίων και 19 των ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Επιβατηγών Ακτοπλοϊκών Πλοίων, δ) της φύσης και του αντικειμένου της απασχόλησης του ενάγοντος, και, τέλος, ε) των διδαγμάτων της κοινής πείρας, το Δικαστήριο οδηγείται στην κρίση ότι ο μέσος όρος της συνολικής ημερήσιας απασχόλησης του ενάγοντος ήταν 12 ώρες. Επομένως, ο ενάγων παρείχε, σύμφωνα με την ανωτέρω Σ.Σ.Ν.Ε, κατά τις καθημερινές και Κυριακές τέσσερις (4) ώρες υπερωριακής εργασίας και κατά τα Σάββατα και τις αργίες δώδεκα(12) ώρες τέτοιας εργασίας. Εξάλλου, το γεγονός ότι τα ως άνω πλοία κατά τα άνω χρονικά διαστήματα ταξίδευαν με πλήρη σύνθεση πληρώματος για το προσωπικό μαγειρείου (6 μάγειρες και 3 χυτροκαθαριστές) δεν αναιρεί την παραπάνω κρίση του Δικαστηρίου ως προς την πραγματοποιούμενη καθημερινά υπερωριακή εργασία, αφού αυτή (η υπερωριακή εργασία) ήταν απότοκος της αυξημένης επιβατικής κίνησης στα ως άνω νησιά, δεδομένου μάλιστα ότι σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 87, 88 και 89 του ΚΔΝΔ (ΝΔ 187/1973), η πληρότητα ως προς την οργανική σύνθεση του πληρώματος του πλοίου αποσκοπεί στην ασφάλεια του πλοίου κατά τη διάρκεια των πλόων του και όχι στην ανυπαρξία ανάγκης για υπερωριακή εργασία (Εφ.Πειρ. 48/2021, Εφ.Πειρ. 138/2014, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Ούτε, ακόμη η ανεπιφύλακτη υπογραφή από τον ενάγοντα των μηνιαίων μισθοδοτικών του καταστάσεων και των μηνιαίων καταστάσεων ωρών αναπαύσεως υποδηλώνει, άνευ άλλου τινός, παραίτηση αυτού από τα ως άνω νόμιμα δικαιώματά του (Εφ.Πειρ. 421/2021, Εφ.Πειρ. 452/2010, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Εφ.Πειρ. 90/2019, www.efeteio-peir.gr), σε κάθε περίπτωση δε, τέτοια παραίτηση (άφεση χρέους) είναι άνευ έννομης επιρροής, αφού κάθε παραίτηση του εργαζομένου από τα νόμιμα δικαιώματά του που πηγάζουν είτε από το νόμο είτε από συλλογικές συμβάσεις εργασίας και καθορίζουν τα κατώτερα όρια προστασίας, έστω και αν αυτή (η παραίτηση) έλαβε χώρα μετά τη λύση της σύμβασης εργασίας, είναι άκυρη (Α.Π. 194/2020, Α.Π. 288/2018, Α.Π. 166/2016, Α.Π. 864/2015, Α.Π. 1635/2012, Α.Π. 1554/2011, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Εφ.Πειρ. 423/2021, www.efeteio-peir.gr, Εφ.Πειρ. 196/2020, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, επομένως, που δέχθηκε ότι ο ενάγων εργαζόταν καθημερινά, καθώς και τα Σάββατα, τις Κυριακές και τις αργίες επί έντεκα (11) ώρες έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει ο σχετικός (πρώτος) λόγος της έφεσης του ενάγοντος να γίνει κατά ένα μέρος δεκτός ως βάσιμος κατ’ ουσία, ενώ πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος κατ’ ουσία ο πρώτος λόγος της έφεσης των εναγόμενων, με τον οποίον ισχυρίζονται ότι η ημερήσια απασχόληση του ενάγοντος δεν ξεπερνούσε τις 9-10 ώρες κατά μέσον όρο.
Με βάση τα ανωτέρω αποδειχθέντα, οι αξιώσεις του ενάγοντος για την απασχόλησή του κατά τα επίδικα χρονικά διαστήματα, διαμορφώνονται ως εξής:
Α. Χρονικά διαστήματα από 1-4-2017 έως 19-4-2017, από 26-5-2017 έως 2-10-2017, από 1-4-2018 έως 11-4-2018 και από 11-5-2018 έως και 1-10-2018 στο πλοίο «ΝΡ» και από 6-2-2018 έως 30-3-2018 στο πλοίο «ΝΧ»:
α) Ως αμοιβή για την υπερωριακή εργασία του κατά τις καθημερινές και Κυριακές: 339 καθημερινές και Κυριακές Χ 4 ώρες υπερωρίας ημερησίως Χ 8,37 ευρώ η κάθε ώρα= 11.349,72 ευρώ και β) ως αμοιβή για την υπερωριακή εργασία του κατά τα Σάββατα και τις αργίες: 62 Σάββατα και αργίες Χ 12 ώρες ημερησίως Χ 10,04 ευρώ η κάθε ώρα = 7.469,76 ευρώ. Επομένως, συνολικά για την ως άνω αιτία, ο ενάγων δικαιούται το ποσό των 11.349,72 + 7.469,76=18.819,48 ευρώ. Έναντι του ποσού αυτού, ο ενάγων έλαβε από την πρώτη εναγόμενη το συνολικό ποσό των [το έτος 2017: (124,32 ευρώ + 10,46 ευρώ + 5,08 ευρώ) τον Απρίλιο + 8,37 ευρώ τον Μάιο + (66,91 ευρώ + 222,01 ευρώ τον Ιούνιο + 403,92 ευρώ τον Ιούλιο + 547,33 ευρώ τον Αύγουστο + 432,14 ευρώ τον Σεπτέμβριο + 62,48 ευρώ τον Οκτώβριο + 217,90 ευρώ το Δεκέμβριο = 2.100,92 ευρώ και το έτος 2018: 112,82 ευρώ τον Φεβρουάριο + 211,38 ευρώ τον Μάρτιο + (54,42 ευρώ +61,98 ευρώ + 6,80 ευρώ + 40,53 ευρώ + 7,74 ευρώ) τον Απρίλιο + 64,98 ευρώ τον Μάιο + (133,82 ευρώ + 264,27 ευρώ + 43,93 ευρώ) τον Ιούνιο + 350,87 ευρώ τον Ιούλιο + 476,71 ευρώ τον Αύγουστο + (513,07 ευρώ + 31,53 ευρώ) το Σεπτέμβριο + (7,47 ευρώ + 9,60 ευρώ + 2,83 ευρώ) αναδρομικά τον Δεκέμβριο = 2.394,75 ευρώ] 4.495,70 ευρώ. Συνεπώς, κατά παραδοχή ως βάσιμης και από ουσιαστική άποψη, της ένστασης μερικής εξόφλησης που πρόβαλε κατ’ άρθρο 416 Α.Κ. η πρώτη εναγόμενη, οφείλεται σ’ αυτόν υπόλοιπο (18.819,48 ευρώ – 4.495,70) 14.323,78 ευρώ και όχι το ποσό των 10.863,88 ευρώ που του επιδικάστηκε πρωτόδικα. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι, εκτός από τις ώρες υπερωριακής εργασίας, οι διάδικοι δεν αμφισβητούν και δεν προσβάλλουν με λόγο έφεσης το μαθηματικό υπολογισμό της υπερωριακής εργασίας από την εκκαλουμένη, τον αριθμό των καθημερινών, Κυριακών, Σαββάτων και αργιών και το ποσό αμοιβής για την κάθε ώρα υπερωριακής εργασίας.
β) Ως αποζημίωση για μη χορήγηση διανυκτέρευσης: Κατά τη ναυτολόγησή του στα ως άνω πλοία κατά τα ίδια άνω χρονικά διαστήματα αποδείχθηκε ότι ο ενάγων δεν ελάμβανε τις προβλεπόμενες από τις εφαρμοστέες ΣΣΝΕ διανυκτερεύσεις, ήτοι από μία διανυκτέρευση τους μήνες Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο και δύο διανυκτερεύσεις τους λοιπούς μήνες, καθώς μάλιστα οι εναγόμενες δεν προσκομίζουν αποσπάσματα του ημερολογίου γέφυρας των πλοίων, στα οποία να υπάρχει καταχώριση χορήγησης διανυκτέρευσης στον ενάγοντα. Επομένως, δικαιούται για την αιτία αυτή τη νόμιμη αποζημίωση, η οποία ισούται με το 1/22 του μισθού ενεργείας της ειδικότητάς του και ανέρχεται στο συνολικό ποσό των [(1.157,99 ευρώ : 22=) 52,64 ευρώ X 18 διανυκτερεύσεις=] 947,52 ευρώ, το οποίο επιδικάστηκε και πρωτόδικα και δεν προσβάλλεται με λόγο έφεσης.
γ) ως αναλογία επιδομάτων εορτών Πάσχα και Χριστουγέννων 2017 και 2018: Από τη διάταξη του άρθρου 14 της ανωτέρω Σ.Σ.Ν.Ε, σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 2, 3 και 7 της υπ’ αριθ. 70109/8008/14-12-1982 απόφασης του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας «περί των προϋποθέσεων χορηγήσεως επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα προς του δικαιούμενους ναυτικούς» (Φ.Ε.Κ. Β’ 1/7-1-1982) προκύπτει ότι οι ως άνω ναυτικοί δικαιούνται επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα ίσων προς ένα μηνιαίο μισθό και μισθό 15 ημερών αντίστοιχα, εάν η σχέση εργασίας διήρκησε καθ’ όλο το διάστημα από 1ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου και από 1ης Ιανουαρίου μέχρι 30ης Απριλίου αντίστοιχα, ή 2/25 του μηνιαίου μισθού ανά έκαστο δεκαεννεαήμερο χρονικό διάστημα και 1/15 του ημίσεως του μηνιαίου μισθού ανά έκαστο οκταήμερο χρονικό διάστημα αντίστοιχα ή ανάλογο κλάσμα επί χρονικού διαστήματος μικρότερο του δεκαεννεαημέρου ή του οκταημέρου, εάν η σχέση εργασίας δεν διήρκεσε καθ’ όλο το διάστημα από 1ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου και από 1ης Ιανουαρίου μέχρι 30ης Απριλίου αντίστοιχα, για υπολογισμό των οποίων λαμβάνεται υπόψη ο πράγματι καταβαλλόμενος μισθός τη 10η Δεκεμβρίου και τη 15η ημέρα προ του Πάσχα αντίστοιχα. Ως καταβαλλόμενος μισθός νοείται το σύνολο των τακτικών αποδοχών του ναυτικού. Τακτικές αποδοχές για την εφαρμογή των διατάξεων της άνω Υπουργικής Απόφασης, βάσει των οποίων υπολογίζονται τα επιδόματα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και η πρόσθετη αμοιβή δρομολογίων «εξπρές», θεωρούνται ο μισθός καθώς και κάθε άλλη παροχή εφόσον καταβάλλεται από τον εργοδότη σαν συμβατικό ή νόμιμο αντάλλαγμα της παρεχόμενης από το μισθωτό εργασίας τακτικά κάθε μήνα ή κατ’ επανάληψη περιοδικά, κατά ορισμένα χρονικά διαστήματα του χρόνου. Ως τέτοιες δε, προσδιορίζονται ενδεικτικά στην ανωτέρω Υπουργική Απόφαση: α) Η προσαύξηση της νόμιμης και τακτικής εργασίας κατά τις Κυριακές, εφόσον δίνεται στο μισθωτό σταθερά και μόνιμα σαν τακτικό αντάλλαγμα για την παροχή εργασίας κατά τις ανωτέρω ημέρες τακτικά κάθε μήνα, β) η αμοιβή που καταβάλλεται από τον εργοδότη στο μισθωτό για νόμιμη υπερωριακή εργασία (εφόσον η υπερωριακή αμοιβή για παροχή υπερωριακής εργασίας δεν καταβάλλεται υπό μορφή επιδόματος πάγια και τακτικά κατά μήνα, υπολογίζεται κατά μέσον όρο αν κατά τα κρίσιμα χρονικά διαστήματα καταβάλλεται τακτικά) και γ) το επίδομα αδείας και οι λοιπές τακτικές παροχές. Επιπλέον, σ’ αυτές συμπεριλαμβάνονται το επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας, η αποζημίωση λόγω μη χορηγήσεως άδειας (Εφ.Πειρ. 397/2020, www.efeteio-peir. gr, Εφ.Πειρ. 231/2013, Εφ.Πειρ. 377/2011, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ) και η τροφοδοσία, είτε παρέχεται σε χρήμα είτε αυτούσια (Εφ.Πειρ. 397/2020, ό.α, Εφ.Πειρ. 231/2013, Εφ.Πειρ. 377/2011, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ), όχι όμως το επίδομα ιματισμού, γιατί δεν αποτελεί παροχή καταβαλλόμενη ως αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας, καθώς και λόγω της παροχής σε είδος αυτού (Α.Π. 774/2003, Α.Π. 226/2003, Εφ.Πειρ. 48/2021, Εφ.Πειρ. 294/2020, Εφ.Πειρ. 55/2017, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Ι. Κοροτζή, Ναυτικό Δίκαιο, τ. 1ος, υπ’ άρθρο. 60, σ. 332 και υπ’ άρθρο 76, σ. 387), ούτε η πρόσθετη αμοιβή για δρομολόγια εξπρές, γιατί αυτή δεν καταβάλλεται σταθερά και μόνιμα και δεν έχει το χαρακτήρα τακτικής παροχής (Εφ.Πειρ. 294/2020, Εφ.Πειρ. 164/2014, Εφ.Πειρ. 177/2012, Εφ.Πειρ. 46/2011, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Εφ.Πειρ. 255/2018, www.efeteio-peir.gr).
Με βάση τα ανωτέρω, ο ενάγων δικαιούται, για το έτος 2017, επίδομα εορτών Πάσχα, ποσού 305,37 ευρώ [1.157,99 ευρώ μισθός ενεργείας + 254,76 ευρώ επίδομα Κυριακών + 35,22 ευρώ επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας + αντίτιμο τροφής 576,30 ευρώ + επίδομα αδείας μετά αντιτίμου τροφής 417,13 ευρώ + μέσος όρος τακτικά παρεχόμενης μηνιαίας υπερωριακής εργασίας κατά το έτος 2017 1.407,94 ευρώ (18.819,94 ευρώ : 401 ημέρες Χ 30 ημέρες=) 3.849,34 ευρώ σύνολο μηνιαίων τακτικών αποδοχών : 2 = 1.924,67 ευρώ : 15 ημέρες = 128,31 ευρώ Χ 2,38 οκταήμερα = 305,37 ευρώ]. Αντί του ποσού αυτού έχει ήδη λάβει από την πρώτη εναγόμενη το ποσό των 248,35 ευρώ. Επομένως του οφείλεται η διαφορά, ποσού 305,37 – 248,35 = 57,03 ευρώ. Περαιτέρω, ο ενάγων δικαιούται, για το χρονικό διάστημα απασχόλησής του από 26-5-2017 έως και 2-10-2017, αναλογία επιδόματος εορτών Χριστουγέννων, η οποία ισούται με 2/25 του μηνιαίου μισθού, για κάθε δεκαεννεαήμερο χρονικό διάστημα διάρκειας της εργασιακής σχέσης του, δεδομένου ότι η σχέση εργασίας του με την εναγομένη εργοδότρια δεν διήρκησε καθ’ όλη τη χρονική περίοδο από 1-5 έως 31-12-2017, σύμφωνα με το άρθρο μόνο παρ. 3 της ανωτέρω Υ.Α, σε συνδυασμό με το άρθρο 14 της προαναφερθείσης Σ.Σ.Ν.Ε.. Ειδικότερα, δικαιούται το ποσό των 2.106,35 ευρώ [μηνιαίες τακτικές αποδοχές έτους 2017, όπως υπολογίσθηκαν ανωτέρω, ποσού 3.849,34 ευρώ Χ 2/25 Χ 6,84 δεκαεννεαήμερα (130 ημέρες : 19)]. Έναντι του ποσού αυτού έλαβε το ποσό των 1.333,99 ευρώ και, επομένως, του οφείλεται η διαφορά, ποσού (2.106,35 – 1.333,99=) 772,36 ευρώ. Ακόμη, ο ενάγων δικαιούται για το έτος 2018, επίδομα εορτών Πάσχα, ποσού 866,09 ευρώ [1.157,99 ευρώ μισθός ενεργείας + 254,76 ευρώ επίδομα Κυριακών + 35,22 ευρώ επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας + αντίτιμο τροφής 576,30 ευρώ + επίδομα αδείας μετά αντιτίμου τροφής 417,13 ευρώ + μέσος όρος τακτικά παρεχόμενης μηνιαίας υπερωριακής εργασίας κατά το έτος 2018 1.407,94 ευρώ = 3.849,34 ευρώ σύνολο μηνιαίων τακτικών αποδοχών : 2 = 1.924,67 ευρώ : 15 ημέρες = 128,31 ευρώ Χ 6,75 οκταήμερα = 866,09 ευρώ]. Αντί του ποσού αυτού έλαβε το ποσό των 92,12 ευρώ κατά την υπηρεσία του στο πλοίο «ΝΡ» και το ποσό των (480,24 + 17,72) 497,36 ευρώ κατά την υπηρεσία του στο πλοίο «ΝΧ», ήτοι έλαβε συνολικά για την αιτία αυτή το ποσό των 589,48 ευρώ. Επομένως του οφείλεται η διαφορά, ποσού 866,09 – 589,48 = 276,61 ευρώ. Επίσης, ο ενάγων δικαιούται, για το χρονικό διάστημα απασχόλησής του από 11-5-2018 έως και 13-10-2018, να λάβει την αναλογία επιδόματος εορτών Χριστουγέννων 2018, η οποία ισούται με 2/25 του μηνιαίου μισθού, για κάθε δεκαεννεαήμερο χρονικό διάστημα διάρκειας της εργασιακής σχέσης του, όπως παραπάνω αναφέρθηκε. Ειδικότερα, δικαιούται το ποσό των 2.334,24 ευρώ [μηνιαίες τακτικές αποδοχές έτους 2018, όπως υπολογίσθηκαν ανωτέρω, ποσού 3.849,34 ευρώ Χ 2/25 Χ 7,58 δεκαεννεαήμερα]. Έναντι του ποσού αυτού έλαβε το ποσό των (442,65 + 776,46 + 15,42) 1.234,53 ευρώ και, επομένως του οφείλεται η διαφορά ύψους (2.334,24 – 1.234,53=) 1.099,71 ευρώ. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλουμένη απόφαση επιδίκασε στον ενάγοντα για τα χρονικά διαστήματα από 1-4-2017 έως 19-4-2017, από 26-5-2017 έως 2-10-2017, από 1-4-2018 έως 11-4-2018, από 11-5-2018 έως 1-10-2018 και από 6-2-2018 έως 30-3-2018 μικρότερα ποσά για επιδόματα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα, υπολογίζοντας μικρότερο όγκο υπερωριακής εργασίας του, έσφαλε κατά την εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει ο σχετικός λόγος (τρίτος) της έφεσης του ενάγοντος να γίνει κατά ένα μέρος δεκτός ως βάσιμος κατ’ ουσία, ενώ πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος κατ’ ουσία, κατά το σχετικό σκέλος του, ο δεύτερος λόγος έφεσης των εναγόμενων, με τον οποίον ισχυρίζονται ότι έχουν εξοφλήσει την οφειλή τους από την άνω αιτία. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι οι διάδικοι δεν αμφισβητούν και δεν προσβάλλουν με λόγο έφεσης τον μαθηματικό υπολογισμό των επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα.
δ) Ως αποζημίωση απόλυσης από το πλοίο «ΝΡ» στις 2-10-2017: Η διάταξη του άρθρου 27 της προαναφερθείσας από 16-6-2016 ΣΣΕ Πληρωμάτων των Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων έτους 2016, που κυρώθηκε με την υπ’ αριθ. 2242.5.1.5/72672/2016 απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, ορίζει ότι: «Σε κάθε περίπτωση διακοπής των πλόων για οποιοδήποτε λόγο, πέραν των 60 ημερών, καταβάλλεται στο πλήρωμα σε περίπτωση απόλυσής του αποζημίωση ίση προς τις αποδοχές 22 ημερών». Από τη διάταξη αυτή, η οποία έχει εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότηση νόμου και επέχει ισχύ νόμου, κατισχύει δε των συναφών διατάξεων των άρθρων 173 παρ. 1α και 174 παρ. 3 του Κ.Δ.Ν.Δ (Ν.Δ. 187/1973), επειδή η διάταξη αυτή είναι νεότερη, προκύπτει ότι σε περίπτωση που ναυτικός απολυθεί από την εργασία του σε επιβατικό ακτοπλοϊκό σκάφος λόγω διακοπής των πλόων για οποιοδήποτε λόγο και δεν επαναυτολογηθεί μέσα σε προθεσμία 60 ημερών από της «προσωρινής» απολύσεώς του, η ανυπαίτια και χωρίς τη θέληση του ναυτικού λύση της σύμβασης ναυτικής εργασίας θεωρείται «οριστική», υπό την έννοια ότι είναι πλέον αδιάφορο εάν επαναπροσληφθεί ή όχι, με αποτέλεσμα να του οφείλεται αποζημίωση ίση προς τις αποδοχές αυτού 22 ημερών (Α.Π. 887/2105, Εφ.Πειρ. 138/2014, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Εφ.Πειρ. 755/2019, Εφ.Πειρ. 255/2018, www.efeteio-peir.gr). Στην προκειμένη περίπτωση, αποδείχθηκε ότι η από 26-5-2017 σύμβαση ναυτολόγησης του ενάγοντος στο Ε/Γ-Ο/Γ πλοίο «ΝΡ» λύθηκε στις 2-10-2017 στο λιμάνι του Περάματος, κατόπιν καταγγελίας της από τον πλοίαρχο του άνω πλοίου, λόγω διακοπής των δρομολογίων του, σύμφωνα με τη σχετική αναγραφή στο ναυτικό φυλλάδιο του ενάγοντος, που δεν αμφισβητήθηκε από την πρώτη εναγόμενη. Επειδή, όμως, ο ενάγων δεν επαναναυτολογήθηκε από την τελευταία εντός 60 ημερών, παρά μόνο μετέπειτα και δη στις 6-2-2018, στο έτερο πλοίο της «ΝΧ» με την ίδια ειδικότητα του Γ’ Μάγειρος, η ανυπαίτια και χωρίς τη θέλησή του λύση της σύμβασης ναυτικής εργασίας του θεωρείται «οριστική», υπό την έννοια ότι είναι πλέον αδιάφορο εάν επαναπροσλήφθηκε στη συνέχεια ή όχι από την πρώτη εναγόμενη. Κατόπιν τούτων του οφείλεται, κατ’ άρθρο 27 της άνω ΣΣΝΕ, αποζημίωση ίση προς τις αποδοχές του 22 ημερών, ήτοι 2.136,41 ευρώ [1.157,99 ευρώ μισθός ενεργείας + 254,76 ευρώ επίδομα Κυριακών + 35,22 ευρώ επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας + αντίτιμο τροφής 576,30 ευρώ + επίδομα αδείας μετά αντιτίμου τροφής 417,13 ευρώ + μέσος όρος τακτικά παρεχόμενης μηνιαίας υπερωριακής εργασίας έτους 2017 1.407,94 ευρώ + αναλογία επιδόματος εορτών Χριστουγέννων 1.529,04 ευρώ = 5.378,38 ευρώ : (8 μήνες {από 1/5 έως 31/12} Χ 30 ημέρες) 240 ημέρες Χ 130 ημέρες εργασίας = 2.913,29 ευρώ : 30 ημέρες Χ 22 ημέρες = 2.136,41 ευρώ]. Ενόψει όμως του ότι με την αγωγή του αιτείται αποζημίωση μόνο 15 ημερών για την απόλυσή του στις 21-10-2017, η οποία (αποζημίωση) ανέρχεται σε 1.456,64 ευρώ (2.913,29 ευρώ : 30 ημέρες Χ 15 ημέρες), ενώ το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο του επιδίκασε για την άνω αιτία ποσό 2.103,75 ευρώ, χωρίς να παραπονείται για τούτο με την έφεσή της η πρώτη εναγόμενη, καθώς και με το ότι ο ίδιος, με τον τέταρτο λόγο της έφεσής του, πλήττει την εκκαλουμένη μόνο για την πέραν του άνω επιδικασθέντος ποσού κατ’ ουσίαν απόρριψη του σχετικού κονδυλίου της αγωγής του, πρέπει, μέσα στα διαγραφόμενα από το μεταβιβαστικό αποτέλεσμα της έφεσης όρια (άρθρο 522 Κ.Πολ.Δ), να του επιδικαστεί για την άνω αιτία το ίδιο άνω ποσό που του επιδικάστηκε και πρωτόδικα (2.103,75 ευρώ), και να απορριφθεί ως αβάσιμος ο τέταρτος λόγος της έφεσής του για επιδίκαση επιπλέον ποσού . Και
ε) ως πρόσθετη αμοιβή για δρομολόγια εξπρές του πλοίου «ΝΡ» τα χρονικά διαστήματα από 12-6-2017 έως 1-10-2017 και από 11-6-2018 έως 16-9-2018: Στις διατάξεις του άρθρου 33 παρ. 1, 2, 3, 4 και 7 της, ως άνω, Σ.Σ.Ν.Ε. ορίζεται ότι: «Σε κάθε περίπτωση, κατά τον καθορισμό, την έγκριση και την εκτέλεση των δρομολογίων, πρέπει να προνοείται από την αρμόδια Υπηρεσία του Υ.Θ.Υ.Ν.ΑΛ. και από τους πλοιοκτήτες η παραμονή των πλοίων στο λιμάνι αφετηρίας τουλάχιστον έξι (6) ώρες πριν από τον απόπλου για το επόμενο δρομολόγιο, προκειμένου να παρασχεθεί στον πλοίαρχο και το πλήρωμα ο αναγκαίος χρόνος ανάπαυσης καθώς και προετοιμασίας του πλοίου, για το επόμενο δρομολόγιο (παρ. 1). Αν κατ’ εξαίρεση αυτό δεν καθίσταται δυνατόν ή αποφασίζεται και εκτελείται έκτακτο δρομολόγιο κατά τη διαδικασία του ν. 2932/2001 ή του Κ.Δ.Ν.Δ, η περί εγκρίσεως του οποίου απόφαση κοινοποιείται στον Π.Ν.Ο., καταβάλλεται στον πλοίαρχο και το πλήρωμα του πλοίου πρόσθετη αμοιβή, όπως καθορίζεται στις επόμενες παραγράφους αυτού του άρθρου (παρ. 2). Δρομολόγια για τα οποία καταβάλλεται στον πλοίαρχο και το πλήρωμα του πλοίου η κατά την επόμενη παράγραφο 7 πρόσθετη αμοιβή, θεωρούνται εκείνα για την εκτέλεση των οποίων το πλοίο αποπλέει από το λιμάνι αφετηρίας ή προορισμού, κατά περίπτωση, πριν περάσουν τουλάχιστον έξι (6) ώρες από τον κατάπλου του πλοίου στο αντίστοιχο λιμάνι αφετηρίας ή προορισμού (παρ. 3). Για τον υπολογισμό της πρόσθετης αμοιβής αθροίζονται οι ώρες πρόωρης αναχώρησης του πλοίου εβδομαδιαίως, δηλαδή προ της συμπληρώσεως έξι (6) ωρών από της αφίξεως στο λιμάνι και το άθροισμα διαιρείται δια του αριθμού 8, το δε πηλίκο αποτελεί τον αριθμό των δρομολογίων για τα οποία καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή (παρ. 4). Ειδικά, προκειμένου περί πλοίων τα οποία έχουν τακτικές καθημερινές αναχωρήσεις από το λιμάνι αφετηρίας καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή για τα πέραν των πέντε (5) δρομολογίων κάθε εβδομάδα, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά του, κατά την προηγούμενη παράγραφο 2 προσδιορισμού (παρ. 5). Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν ισχύουν και δεν εφαρμόζονται σε ημερόπλοια καθώς και σε πλοία τοπικών γραμμών, εκτός εάν τα πλοία αυτά εκτελούν δρομολόγια ή επεκτείνουν τα δρομολόγιά τους τις νυκτερινές ώρες, δηλ. 23:00 μέχρι 07:00 ώρας (παρ. 6). Για την πρόσθετη αυτή απασχόληση καταβάλλεται στον πλοίαρχο και το πλήρωμα πρόσθετη αμοιβή υπολογιζόμενη ως εξής: α) εφόσον η διάρκεια του κυκλικού ταξιδιού (δηλαδή μετάβαση στο λιμένα ή τους λιμένες προορισμού και επιστροφή στο λιμένα αφετηρίας) είναι μεγαλύτερη των 12 ωρών, η αμοιβή είναι ίση προς το 1/30 των συνολικών μηνιαίων αποδοχών … (παρ. 7)». Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει ότι η προβλεπόμενη από το άρθρο αυτό πρόσθετη αμοιβή καταβάλλεται για την πραγματοποίηση των ως άνω καθοριζομένων δρομολογίων «εξπρές». Ειδικότερα, προκειμένου περί πλοίων τα οποία έχουν τακτικές καθημερινές αναχωρήσεις από το λιμάνι αφετηρίας, όπως προκύπτει από την παρ. 5 του άρθρου αυτού, καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή, για τα πέραν των 5 δρομολογίων κάθε εβδομάδα, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του ως άνω κατά την παρ. 2 προσδιορισμού. Δηλαδή, κατά την έννοια της τελευταίας αυτής διάταξης, οι ναυτικοί που εργάζονται σε πλοία που εκτελούν περισσότερα από 5 κυκλικά δρομολόγια την εβδομάδα (6 ή 7), είτε παραμένουν στο λιμάνι αφετηρίας 6 ώρες είτε όχι, λαμβάνουν την πρόσθετη αμοιβή που προβλέπεται στην παρ. 7, η οποία δεν υπολογίζεται κατά την παρ. 4, αλλά όπως ορίζεται στην παρ. 5. Επομένως, λαμβάνουν στην περίπτωση κατά την οποία η διάρκεια του κάθε δρομολογίου (κυκλικού ταξιδιού) είναι μεγαλύτερη των 12 ωρών, πρόσθετη αμοιβή ίση προς το 1/30 των συνολικών μηνιαίων αποδοχών για κάθε δρομολόγιο. Δηλαδή, αν εκτελούν 6 τακτικά δρομολόγια την εβδομάδα λαμβάνουν ως πρόσθετη αμοιβή το 1/30 των ως άνω αποδοχών, και, αν εκτελούν 7 τακτικά δρομολόγια, λαμβάνουν τα 2/30. Αν εκτελούν όμως 5 δρομολόγια ή λιγότερα των 5, τότε έχει εφαρμογή η προαναφερθείσα παρ. 4 του άρθρου αυτού. Τακτικά θεωρούνται τα δρομολόγια εκείνα κατά τα οποία, το πλοίο αποπλέει από το λιμάνι αφετηρίας σε προκαθορισμένη για κάθε ημέρα ως (έστω και αν η ώρα κάθε ημέρας δεν είναι ίδια, αρκεί να είναι προκαθορισμένη), σε εκτέλεση τακτικού δρομολογίου, χωρίς να ασκεί επιρροή, για το χαρακτηρισμό του δρομολογίου ως τακτικού, η ύπαρξη τυχόν καθυστερήσεων, κατά την εκτέλεσή του (Εφ.Πειρ. 294/2020, Εφ.Πειρ. 55/2017, Εφ.Πειρ. 366/2016, Εφ.Πειρ. 57/2015, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Εφ.Πειρ. 750/2019, Εφ.Πειρ. 267/2018, www.efeteio-peir.gr). Εξάλλου, κατά τη σαφή έννοια της παρ. 1 του πιο πάνω άρθρου, ως δρομολόγιο νοείται το ταξίδι του πλοίου προς εξυπηρέτηση δρομολογιακής γραμμής. Δηλαδή, το δρομολόγιο αρχίζει με τον απόπλου του πλοίου από το λιμάνι αφετηρίας προς το λιμάνι (ή τα λιμάνια) προορισμού και λήγει με τον κατάπλου στο λιμάνι αφετηρίας. Η υποχρέωση εξάωρης παραμονής του πλοίου στο λιμάνι αφετηρίας ορίζεται σαφώς ότι πρέπει να γίνεται μία και μοναδική φορά σε κάθε δρομολόγιο και συγκεκριμένα στο λιμάνι αφετηρίας «πριν από τον απόπλου για το επόμενο δρομολόγιο». Η παραπάνω έννοια του δρομολογίου ταυτίζεται με εκείνη η οποία δίδεται και με το άρθρο 1 του π.δ. 814/1974 «περί καθορισμού κατηγοριών δρομολογιακών γραμμών και αρμοδιότητος δρομολογήσεως», στο οποίο, το μεν δρομολόγιο νοείται ως «το κατά ημέραν και ώραν ιδιαίτερον ταξίδιον προς εξυπηρέτηση δρομολογιακής γραμμής», ο δε λιμένας αφετηρίας ως «ο λιμήν ή το σημείο εκκινήσεως και επανόδου του επιβατηγού πλοίου κατά την εκτέλεση του δρομολογίου του». Η διάταξη της παρ. 3 του πιο πάνω άρθρου 33 της ως άνω Σ.Σ.Ν.Ε. δεν εισάγει διαφορετική ρύθμιση από εκείνη της παρ. 1, με την έννοια ότι το πλοίο πρέπει να παραμείνει έξι ώρες τόσο στο λιμάνι αφετηρίας όσο και στο λιμάνι προορισμού. Το ότι η αμοιβή που προβλέπεται στο άρθρο αυτό καταβάλλεται μόνο στην περίπτωση κατά την οποία το πλοίο δεν παρέμεινε στο λιμάνι επί 6 ώρες σε κάθε πλήρες ταξίδι του (αναχώρηση – επιστροφή), προκύπτει και από τον αναφερόμενο στην παρ. 7 τρόπο υπολογισμού της αμοιβής, όπου ο υπολογισμός γίνεται ανάλογα με την πλήρη διάρκεια του ταξιδιού, δηλαδή από την αναχώρηση του πλοίου μέχρι την επιστροφή του. Άλλωστε, αν το πλοίο έπρεπε να παραμείνει συνολικά 12 ώρες ημερησίως στα λιμάνια αφετηρίας και προορισμού (6 + 6) τότε δεν θα υπήρχε δυνατότητα εφαρμογής της περ. α της παρ. 7 του άρθρου 33 της παραπάνω Σ.Σ.Ν.Ε, αφού κανένα κυκλικό καθημερινό ταξίδι δεν θα είχε διάρκεια μεγαλύτερη των 12 ωρών (12 ώρες παραμονή στα λιμάνια + 12 ώρες ταξίδι = 24 ώρες) (Εφ.Πειρ. 421/2021, Εφ.Πειρ. 243/2019, www.efeteio-peir.gr, Εφ.Πειρ. 211/2015, Εφ.Πειρ. 231/2015, Eφ.Πειρ. 281/2015, Εφ.Πειρ. 138/2014, Εφ.Πειρ. 34/2008, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Εφ.Πειρ. 545/2010, Τ.Ν.Π. ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ). Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προαναφέρθηκε, το πλοίο «ΝΡ», εκτελούσε κατά το ένδικο χρονικό διάστημα από 12-6-2017 έως 1-10-2017 τρία τακτικά κυκλικά δρομολόγια την εβδομάδα, όπως περιγράφονται παραπάνω, η διάρκεια των οποίων υπερέβαινε τις 12 ώρες, επεκτεινόταν δε και κατά τις νυκτερινές ώρες, όπως ανωτέρω αναφέρεται, ενώ, κάθε Τετάρτη κατέπλεε στον Πειραιά (λιμάνι αφετηρίας) στις 23:00 και αναχωρούσε στις 23.55 για τον επόμενο πλου, δηλαδή 5 ώρες και 5 λεπτά προ της συμπληρώσεως των 6 ωρών. Αντίθετα την Παρασκευή και τη Δευτέρα παρέμενε στο λιμάνι αφετηρίας (Πειραιά) περισσότερο από 6 ώρες, όπως ανωτέρω αναφέρθηκε. Επομένως το πλοίο κάθε εβδομάδα αναχωρούσε πρόωρα κατά 5,9 ώρες και εκτελούσε κάθε εβδομάδα 0,64 εξπρές δρομολόγια (5,09 : 8). Ως εκ τούτου, σύμφωνα με τη προαναφερθείσα διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 33 της ανωτέρω Σ.Σ.Ν.Ε., έπρεπε για τα δρομολόγια αυτά να καταβάλλεται στον ενάγοντα πρόσθετη αμοιβή, η οποία υπολογίζεται από το άθροισμα των ωρών της πρόωρης αναχώρησης του πλοίου εβδομαδιαίως διαιρούμενο δια του 8, το δε πηλίκο αποτελεί τον αριθμό των δρομολογίων για τα οποία καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή. Εφόσον δε η διάρκεια του εκάστοτε κυκλικού ταξιδιού ήταν μεγαλύτερη των δώδεκα ωρών, η αμοιβή για κάθε δρομολόγιο εξπρές ισούται προς το 1/30 των συνολικών τακτικών μηνιαίων αποδοχών του ενάγοντος. Με βάση τα ανωτέρω ο ενάγων κατά το άνω χρονικό διάστημα της ναυτολόγησής του από 12-6-2017 έως 1-10-2017, δικαιούται πρόσθετης αμοιβής για 16 εβδομάδες το ποσό των 1.313,91 ευρώ (3.849,34 ευρώ τακτικές μηνιαίες αποδοχές όπως υπολογίστηκαν παραπάνω : 30 Χ 0,64 εξπρές δρομολόγια Χ 16 εβδομάδες). Από την ανωτέρω αιτία έλαβε από την πρώτη εναγόμενη το ποσό των (44,86 + 180,13 + 198,76 + 182,89 + 90,07 + 87,09) 783,80 ευρώ και δικαιούται διαφορά ποσού 530,11 ευρώ. Ακόμη, όπως προαναφέρθηκε, το πλοίο «ΝΡ», εκτελούσε κατά το ένδικο χρονικό διάστημα από 11-6-2018 έως 16-9-2018 πέντε τακτικά κυκλικά δρομολόγια την εβδομάδα, όπως περιγράφονται παραπάνω, η διάρκεια των οποίων υπερέβαινε τις 12 ώρες, επεκτεινόταν δε και κατά τις νυκτερινές ώρες, ενώ κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή απέπλεε από το λιμάνι αφετηρίας (Πειραιά) προ της συμπληρώσεως των 6 ωρών από τον κατάπλου. Συγκεκριμένα, κατά το ως άνω διάστημα, κάθε Παρασκευή το πλοίο κατέπλεε στο λιμάνι του Πειραιά στις 19.45 και αναχωρούσε στις 21.55, κάθε Σάββατο στις 20.45 και αναχωρούσε στις 22.55 και κάθε Κυριακή στις 21.45 και αναχωρούσε στις 23.55, ήτοι αναχωρούσε για τον επόμενο πλου 3 ώρες και 50 λεπτά προ της συμπληρώσεως των 6 ωρών. Επομένως το πλοίο κάθε εβδομάδα αναχωρούσε πρόωρα κατά 3,84 ώρες και εκτελούσε κάθε εβδομάδα 1,44 εξπρές δρομολόγια (3,84 Χ 3 : 8). Ως εκ τούτου, σύμφωνα με τη προαναφερθείσα διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 33 της ανωτέρω Σ.Σ.Ν.Ε, έπρεπε για τα δρομολόγια αυτά να καταβάλλεται στον ενάγοντα πρόσθετη αμοιβή, ανερχόμενη για 14 εβδομάδες στο ποσό των 2.586,76 ευρώ (3.849,34 ευρώ τακτικές μηνιαίες αποδοχές όπως υπολογίστηκαν παραπάνω : 30 Χ 1,44 εξπρές δρομολόγια Χ 14 εβδομάδες). Από την ανωτέρω αιτία έλαβε από την πρώτη εναγόμενη το ποσό των (198,76 + 409,26 + 407,88 + 516,23 + 3,98 + 26,65 + 3,41) 1.566,17 ευρώ και δικαιούται διαφορά ποσού 1.020,59 ευρώ. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που επιδίκασε μικρότερα ποσά πρόσθετης αμοιβής για δρομολόγια εξπρές κατά τις χρονικές περιόδους από 12-6-2017 έως 1-10-2017 και από 11-6-2018 έως 16-9-2018, υπολογίζοντας μικρότερο όγκο υπερωριακής απασχόλησης του ενάγοντος, έσφαλε κατά την εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει ο σχετικός λόγος (τρίτος) της έφεσής του να γίνει κατά ένα μέρος δεκτός ως βάσιμος κατ’ ουσία, ενώ πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος κατ’ ουσία ο τρίτος λόγος έφεσης των εναγόμενων, με τον οποίον ισχυρίζονται ότι έχουν εξοφλήσει την οφειλή τους από την άνω αιτία. Και
Β. Χρονικό διάστημα από 2-10-2018 έως 13-10-2018 στο πλοίο «ΝΡ».
Κατά το άνω χρονικό διάστημα, κατά το οποίο η δεύτερη εναγόμενη είχε αναλάβει αποκλειστικά τον εφοπλισμό του άνω πλοίου, κατόπιν σχετικής κοινής δήλωσής της με την πρώτη εναγόμενη κυρία αυτού προς τη λιμενική αρχή του τόπου της νηολόγησής του (άρθρο 105 παρ. 1 Κ.Ι.Ν.Δ.), οι αξιώσεις του ενάγοντος για την απασχόλησή του διαμορφώνονται ως εξής: α) Ως αμοιβή για την υπερωριακή εργασία κατά τις καθημερινές και Κυριακές: 10 καθημερινές και Κυριακές Χ 4 ώρες υπερωρίας ημερησίως Χ 8,37 ευρώ η κάθε ώρα= 334,80 ευρώ και β) ως αμοιβή για την υπερωριακή εργασία του κατά τα Σάββατα και τις αργίες: 2 Σάββατα και αργίες Χ 12 ώρες ημερησίως Χ 10,04 ευρώ η κάθε ώρα = 240,96 ευρώ. Επομένως, συνολικά για την ως άνω αιτία, ο ενάγων δικαιούται το ποσό των 334,80 + 240,96 = 575,76 ευρώ. Έναντι του ποσού αυτού, ο ενάγων έλαβε από τη δεύτερη εναγόμενη το συνολικό ποσό των (36,25 + 0,73) 36,98 ευρώ και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο (575,76 – 36,98) 538,78 ευρώ. Και β) ως αναλογία επιδόματος Χριστουγέννων έτους 2018 δικαιούται το ποσό των 197,09 ευρώ [μηνιαίες τακτικές αποδοχές έτους 2018, όπως υπολογίσθηκαν ανωτέρω, ποσού 3.849,34 ευρώ Χ 2/25 Χ 0,64 δεκαεννεαήμερα (12 ημέρες : 19)]. Έναντι του ποσού αυτού, ο ενάγων έλαβε από τη δεύτερη εναγόμενη το ποσό των (76,76 + 1,54) 78,30 ευρώ και απομένει ανεξόφλητο υπόλοιπο (197,09 – 78,30 =) 118,79 ευρώ. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλουμένη απόφασή του επιδίκασε στον ενάγοντα, για το άνω χρονικό διάστημα ναυτολόγησής του μικρότερα ποσά για αμοιβή υπερωριακής απασχόλησης και επίδομα εορτών Χριστουγέννων, υπολογίζοντας μικρότερο όγκο υπερωριακής εργασίας, έσφαλε κατά την εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει οι σχετικοί λόγοι (πρώτος και δεύτερος) της έφεσης του ενάγοντος, κατά το σχετικό σκέλος τους, να γίνουν κατά ένα μέρος δεκτοί ως βάσιμοι κατ’ ουσία, ενώ πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι κατ’ ουσία, κατά το σχετικό σκέλος τους, ο πρώτος και ο δεύτερος λόγος της έφεσης των εναγόμενων, με τους οποίους αυτές ισχυρίζονται ότι έχουν εξοφλήσει πλήρως τις αξιώσεις του ενάγοντος για αμοιβή υπερωριακής εργασίας και αναλογία επιδόματος Χριστουγέννων κατά το άνω χρονικό διάστημα.
Τέλος, όπως προαναφέρθηκε, ο ενάγων δικαιούται να λάβει αποζημίωση απόλυσης για την καταγγελία στις 13-10-2018 στο λιμάνι του Πειραιά της από 11-5-2018 σύμβασης ναυτικής εργασίας του, η οποία αποδείχθηκε ότι λύθηκε στην πραγματικότητα «λόγω μείωσης της σύνθεσης του πληρώματος» του πλοίου «ΝΡ», ήτοι για λόγο που δεν εμπίπτει στην προαναφερθείσα εξαίρεση του άρθρου 75 παρ. 2 Κ.Ι.Ν.Δ. Συγκεκριμένα, δικαιούται ως αποζημίωση για την άνω απόλυσή του το ποσό των [1.157,99 ευρώ μισθός ενεργείας + 254,76 ευρώ επίδομα Κυριακών + 35,22 ευρώ επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας + αντίτιμο τροφής 576,30 ευρώ + επίδομα αδείας μετά αντιτίμου τροφής 417,13 ευρώ + μέσος όρος τακτικά παρεχόμενης μηνιαίας υπερωριακής εργασίας έτους 2017 1.407,94 ευρώ + αναλογία επιδόματος εορτών Χριστουγέννων 1.529,04 ευρώ = 5.378,38 ευρώ : 30 ημέρες Χ 15 ημέρες = 2.689,19 ευρώ] 2.689,19 ευρώ, έναντι του οποίου ουδέν ποσόν του καταβλήθηκε από τις εναγόμενες. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλουμένη απόφασή του επιδίκασε στον ενάγοντα για αποζημίωση απόλυσής του στις 13-10-2018 ποσό 1.977,90 ευρώ, υπολογίζοντας μικρότερο όγκο υπερωριακής του εργασίας, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει ο σχετικός λόγος (πέμπτος) της έφεσης του ενάγοντος να γίνει κατά ένα μέρος δεκτός ως βάσιμος κατ’ ουσία. Ακολούθως, μη υπάρχοντος άλλου λόγου των άνω εφέσεων προς εξέταση, πρέπει: α) να απορριφθεί η Β έφεση των εναγόμενων ως αβάσιμη κατ’ ουσία και να καταδικαστούν οι εναγόμενες στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος για τον παρόντα (δεύτερο) βαθμό δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή του σχετικού αιτήματός του (άρθρα 106, 176, 183, 189 παρ. 1, 191 παρ. 2 και 591 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ) και β) να γίνει δεκτή η Α έφεση του ενάγοντος ως εν μέρει βάσιμη και κατ’ ουσία και να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση, όχι μόνο ως προς τα κεφάλαια για τα οποία έγιναν δεκτοί οι λόγοι της έφεσής του, αλλά στο σύνολό της, για το ενιαίο της εκτέλεσης του τίτλου (Α.Π. 748/1984, ΕλλΔνη 26, 642, Εφ.Λαρ. 4/2017, Τ.Ν.Π. ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, Σ. Σαμουήλ, Η έφεσις, έκδοση 2006, σ.σ. 430, 431) και εντεύθεν και ως προς τη σχετική διάταξη των δικαστικών εξόδων. Στη συνέχεια, πρέπει να κρατηθεί η υπόθεση (άρθρο 535 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.), να δικασθεί κατ’ ουσίαν η ένδικη αγωγή, να γίνει αυτή δεκτή εν μέρει ως βάσιμη κατ’ ουσία [εφόσον αρμόδια (άρθρα 16, 25 παρ. 2, 33 Κ.Πολ.Δ, 51 Ν. 2172/1993) και παραδεκτά εισήχθη αυτή στο Δικαστήριο τούτο κατά τη διαδικασία των άρθρων 614 αριθ. 3 Κ.Πολ.Δ, σε συνδ. με άρθρο 82 Κ.Ι.Ν.Δ, καταβλήθηκε το ανάλογο δικαστικό ένσημο για το αντικείμενό της και είναι και νόμιμη κατά τις προεκτεθείσες στις σχετικές μείζονες σκέψεις διατάξεις, σε συνδυασμό μ’ εκείνες των άρθρων 53, 54, 60 εδ. α΄, 84 παρ. 1, 105, 106 Κ.Ι.Ν.Δ, 346, 481 επ, 648, 653, 655 Α.Κ, 68, 70, 74, 176, 191 παρ. 2 και 591 παρ. 1α’ Κ.Πολ.Δ, ως και των διατάξεων των προαναφερόμενων Σ.Σ.Ε. Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων ετών 2016 και 2017] και: Α) να υποχρεωθεί η πρώτη εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 16.060,58 ευρώ (ήτοι, 10.637,05 ευρώ ως υπερωριακή αμοιβή χρονικών περιόδων από 1-4-2017 έως 19-4-2017, από 26-5-2017 έως 2-10-2017, από 1-4-2018 έως 11-4-2018 και από 11-5-2018 έως 2-10-2018 + 500,04 ευρώ ως αποζημίωση λόγω μη χορηγημένων διανυκτερεύσεων + 57,03 ευρώ ως αναλογία δώρου Πάσχα 2017 + 772,36 ευρώ ως αναλογία Δώρου Χριστουγέννων 2017 + 276,61 ευρώ ως αναλογία Δώρου Πάσχα 2018 + 1.099,71 ευρώ ως αναλογία Δώρου Χριστουγέννων 2018 + 1.303,90 ευρώ ως αποζημίωση λόγω απόλυσης στις 2-10-2017 + 1.413,88 ευρώ ως πρόσθετη αμοιβή για δρομολόγια εξπρές κατά τις χρονικές περιόδους από 12-6-2017 έως 1-10-2017 και από 11-6-2018 έως 16-9-2018), Β) να αναγνωριστεί ότι η πρώτη εναγόμενη υποχρεούται να καταβάλει στον ενάγοντα επιπλέον ποσό 5.070,88 ευρώ (ήτοι, 3.686,73 ευρώ ως υπερωριακή αμοιβή χρονικών περιόδων από 1-4-2017 έως 19-4-2017, από 26-5-2017 έως 2-10-2017, από 1-4-2018 έως 11-4-2018 και από 11-5-2018 έως 2-10-2018 + 447,48 ευρώ ως αποζημίωση λόγω μη χορηγημένων διανυκτερεύσεων + 799,85 ευρώ ως αποζημίωση λόγω απόλυσης στις 2-10-2017 + 136,82 ευρώ ως πρόσθετη αμοιβή για δρομολόγια εξπρές κατά τις χρονικές περιόδους από 12-6-2017 έως 1-10-2017 και από 11-6-2018 έως 16-9-2018), Γ) να υποχρεωθούν αμφότερες οι εναγόμενες, ευθυνόμενες αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστη, η πρώτη όμως δια του πλοίου της και μέχρι της αξίας αυτού, να καταβάλλουν στον ενάγοντα το ποσό των 1.873,99 ευρώ (ήτοι, 460,98 ευρώ ως υπερωριακή αμοιβή χρονικής περιόδου από 2-10-2018 έως 13-10-2018 + 109,11 ευρώ ως αναλογία Δώρου Χριστουγέννων για την ίδια χρονική περίοδο + 1.303,90 ευρώ ως αποζημίωση λόγω απόλυσης στις 13-10-2018) και Δ) να αναγνωριστεί ότι αμφότερες οι εναγόμενες, ευθυνόμενες αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστη, η πρώτη όμως δια του πλοίου της και μέχρι της αξίας αυτού, υποχρεούνται να καταβάλουν στον ενάγοντα επιπλέον ποσό 1.472,77 ευρώ (ήτοι, 77,80 ευρώ ως υπερωριακή αμοιβή + 9,68 ευρώ ως αναλογία δώρου Χριστουγέννων 2018 + 1.385,29 ευρώ ως αποζημίωση λόγω απόλυσης στις 13-10-2018), τα δε άνω ποσά με το νόμιμο τόκο (όπως κρίθηκε πρωτόδικα και δεν αμφισβητείται ειδικά από τους διαδίκους) από την επομένη της ημερομηνίας της τελευταίας απόλυσης του ενάγοντος, ήτοι από τις 14-10-2018, πλην επιμέρους ποσών 2.103,75 και 2.689,19 ευρώ που αφορούν αποζημίωση για την απόλυση του ενάγοντος στις 2-10-2017 και στις 13-10-2018 αντίστοιχα, τα οποία οφείλονται με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής. Τέλος, οι εναγόμενες πρέπει να καταδικαστούν σε μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας (άρθρα 106, 178 παρ. 1, 180, 183, 189 παρ. 1, 191 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.), κατά τα αναφερόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΌΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων τις Α και Β άνω εφέσεις.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσία τη Β έφεση.
Καταδικάζει τις εκκαλούσες στην άνω έφεση στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του εφεσίβλητου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600,00) ευρώ.
Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσία την υπό στοιχείο Α έφεση.
Εξαφανίζει τη με αριθ. 1861/2020 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών – εργατικών διαφορών.
Κρατεί και δικάζει επί τοις ουσίας την υπόθεση που αφορά την αναφερθείσα στο σκεπτικό από 11-12-2018 και με ΓΑΚ …. και ΕΑΚ …./17-12-2018 αγωγή.
Δέχεται εν μέρει αυτή.
Α. Υποχρεώνει την πρώτη εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των δέκα έξι χιλιάδων εξήντα ευρώ και πενήντα οκτώ λεπτών (16.060,58 ευρώ).
Β. Αναγνωρίζει ότι η πρώτη εναγόμενη υποχρεούται να καταβάλει στον ενάγοντα επιπλέον ποσό πέντε χιλιάδων εβδομήντα ευρώ και ογδόντα οκτώ λεπτών (5.070,88).
Γ. Υποχρεώνει τις εναγόμενες, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστη, την πρώτη όμως δια του πλοίου της «ΝΡ» και μέχρι την αξία αυτού, να καταβάλλουν στον ενάγοντα το ποσό των χιλίων οκτακοσίων εβδομήντα τριών ευρώ και ενενήντα εννέα λεπτών (1.873,99). Και
Δ. Αναγνωρίζει ότι οι εναγόμενες υποχρεούνται να καταβάλουν στον ενάγοντα, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστη, η πρώτη όμως δια του αμέσως ανωτέρω πλοίου της και μέχρι της αξίας αυτού, επιπλέον ποσό χιλίων τετρακοσίων εβδομήντα δυο ευρώ και εβδομήντα επτά λεπτών (1.472,77), όλα δε τα άνω ποσά με το νόμιμο τόκο από τις 14-10-2018, πλην επιμέρους ποσών δύο χιλιάδων εκατόν τριών ευρώ και εβδομήντα πέντε λεπτών (2.103,75) και δύο χιλιάδων εξακοσίων ογδόντα εννέα ευρώ και δέκα εννέα λεπτών (2.689,19), που αφορούν αποζημίωση για την απόλυση του ενάγοντος στις 2-10-2017 και στις 13-10-2018 αντίστοιχα, τα οποία οφείλονται με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής.
Καταδικάζει τις εναγόμενες στην πληρωμή μέρους των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των χιλίων εκατό (1.100,00) ευρώ, εκ των οποίων εννιακόσια (900,00) ευρώ αναλογούν στην πρώτη εναγόμενη και διακόσια (200,00) ευρώ αναλογούν στην πρώτη και στη δεύτερη εναγόμενη εις ολόκληρο.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 21 Μαρτίου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ