Αριθμός 303/2022
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 3ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Γεωργία Λάμπρου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: ……….. η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο Αναστασία Κελλίδου (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) Κοινωνίας ……….., εκπροσωπήθηκε δε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο Αναστασία- Αντωνία ΓΙΑΝΝΗ (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ) και 2) ……., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της δικηγόρο Σωκράτη Χυτήρη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς η ήδη εκκαλούσα άσκησε την από 8.9.2017 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2017) αγωγή και η δεύτερη εκ των ήδη εφεσιβλήτων κατέθεσε την από 6.10.2017 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2017) πρόσθετη παρέμβασή της, επί των οποίων εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 4244/2018 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε τα σε αυτήν αναφερόμενα.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η ενάγουσα-καθ΄ ης η πρόσθετη παρέμβαση και ήδη εκκαλούσα με την από 18.6.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2020, ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2020) έφεσή της, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η έφεση της ενάγουσας ……….. και ήδη εκκαλούσας κατά της υπ΄αριθμ. 4244/2018 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, το οποίο δίκασε, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών – αμοιβών (άρθρ.614 επ. ΚΠολΔ), την από 08-09-2017 (γεν.αριθμ.καταθ……../2017) αγωγή της κατά της εναγομένης Κοινωνίας και ήδη πρώτης εφεσίβλητης με την επωνυμία «………….», εισάγεται παραδεκτά ενώπιον του παρόντος, καθ’ ύλην αρμόδιου Δικαστηρίου (αρθρ.19 ΚΠολΔ).
Κατά τη διάταξη του άρθρου 513 § 1 εδ. β` ΚΠολΔ «έφεση επιτρέπεται μόνο κατά των αποφάσεων που εκδίδονται στο πρώτο βαθμό α) …, β) των οριστικών αποφάσεων που περατώνουν όλη τη δίκη ή μόνο τη δίκη για την αγωγή ή την ανταγωγή…. Αν η απόφαση αυτή είναι εν μέρει οριστική δεν επιτρέπεται έφεση ούτε κατά των οριστικών διατάξεων πριν εκδοθεί οριστική απόφαση στη δίκη». Οριστική απόφαση, κατά την έννοια της διάταξης αυτής, συνδυαζομένης και προς εκείνες των άρθρων 308 και 309 ΚΠολΔ, είναι η απόφαση που δέχεται ολικά ή μερικά το αίτημα για παροχή δικαστικής προστασίας, απεκδύοντας το δικαστήριο από κάθε περαιτέρω εξουσία για το αίτημα αυτό και η οποία, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να ανακληθεί από το δικαστήριο που την εξέδωσε (ΑΠ 382/2005, ΕλλΔνη 47. 1666, ΕφΔωδ 69/2015, ΕφΔωδ 201/2013,ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Κατά το άρθρο 681 Α.Κ. δια της συμβάσεως μισθώσεως έργου, ο μεν εργολάβος υποχρεούται να εκτελέσει το έργο, ο δε εργοδότης να καταβάλει τη συμφωνημένη αμοιβή, ενώ κατά το άρθρο 682 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα η αμοιβή λογίζεται πως έχει συμφωνηθεί σιωπηρά, αν το έργο συνηθίζεται να εκτελείται μόνο με αμοιβή, και τέλος κατά το άρθρο 694 Α.Κ. η αμοιβή του εργολάβου καταβάλλεται κατά την παράδοση του έργου. Οι ως άνω διατάξεις έχουν εφαρμογή και επί συμβάσεως με την οποία ανατίθεται με αμοιβή σε διπλωματούχο μηχανικό η μελέτη και εκπόνηση των σχεδίων οικοδομής και η οποία φέρει το χαρακτήρα μισθώσεως έργου. Αν με τη σύμβαση δεν ορίσθηκε το ύψος της αμοιβής, οφείλεται η αμοιβή που καθορίζεται από το νόμο, δηλαδή από το Π.Δ. 696/1974 «περί αμοιβών μηχανικών κ.λ.π.», όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με το Π.Δ. 515/1989.
Από το συνδυασμό δε των διατάξεων των άρθρων 1 παρ. 1, 2 παρ. 1α`,3 παρ. 1 και 4, 80, 81, 83 παρ. 2 και 3 και 87 παρ. 1 του Προεδρικού Διατάγματος 696/1974, όπως αυτά τροποποιήθηκαν από το π.δ. 515/1989,που εκδόθηκε κατ` εξουσιοδότηση του άρθρου 59 νομοθετικού διατάγματος της 17/7/1923 “περί σχεδίων πόλεως κλπ” προκύπτει ότι η αμοιβή των ιδιωτικών μηχανικών για την εκπόνηση των προβλεπόμενων από το διάταγμα αυτό μελετών κτιριακών έργων, μεταξύ των οποίων είναι και η αρχιτεκτονική μελέτη, η οποία περιλαμβάνει και την προμελέτη, καθορίζεται και σε ποσοστά επί τοις εκατό του προϋπολογισμού των μελετομένων έργων με βάση προβλεπόμενο τύπο. Ο προϋπολογισμός, ο οποίος λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό της αμοιβής κάθε έργου, είναι αυτός που εξάγεται με τις ποσότητες όλων των κονδυλίων, ήτοι των εργασιών του, όπως εγκρίνεται από τον εργοδότη, και με βάση, όσο μεν αφορά την αμοιβή για εκπόνηση μελετών, την αναλυτική προμέτρηση και τις τιμές μονάδας των σχετικών εργασιών που υπολογίζονται με βάση τις εγκεκριμένες αναλύσεις τιμών και τις βασικές τιμές ημερομισθίων, υλικών και μισθωμάτων μηχανημάτων στο χρόνο σύνταξης του προϋπολογισμού του τελευταίου σταδίου της μελέτης, όσο δε αφορά την αμοιβή για επίβλεψη έργων, με βάση την αναλυτική οριστική επιμέτρηση.
Στην προκειμένη περίπτωση η ενάγουσα ήδη εκκαλούσα), με την από 08-09-2017 αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, εξέθεσε τα ακόλουθα: Ότι τυγχάνει διπλωματούχος πολιτικός μηχανικός και ανέλαβε με τη σύμφωνη γνώμη των κοινωνών της εναγομένης, την εκπόνηση σχεδίων προς περιτοίχηση και έκδοση άδειας διώροφης οικοδομής και στη συνέχεια άδειας οικοδομής ξενοδοχείου 2 αστέρων (Γ΄Τάξης) κλασικού τύπου, εντος οικοπέδου ιδιοκτησίας της κοινωνίας, στην οποία συμμετείχε σε ποσοστό 25% έκαστος των κοινωνών και εν συνεχεία την επίβλεψη των οικοδομικών εργασιών προς κατασκευή της ξενοδοχειακής μονάδας. Ότι στις 17-12-2010 η ξενοδοχειακή αυτή μονάδα έλαβε ειδικό σήμα λειτουργίας από τον ΕΟΤ και από τον Ιούλιο του 2011 άρχισε η λειτουργία της. Ότι το συνολικό κόστος του έργου ανήλθε στο ποσό των 1.291.170 ευρώ, όπως τα μερικότερα κονδύλια αναφέρονται αναλυτικά σ΄αυτήν (αγωγή). Ότι ελλείψει ειδικής συμφωνίας μεταξύ των κοινωνών περι του ύψους της αμοιβής της ως εργολήπτη πολιτικού μηχανικού, δικαιούται τη νόμιμη, άλλως τη συνήθη αμοιβή, η οποία για το ως ανω χρονικό διάστημα ανέρχεται στο ποσό των 154.940 ευρώ.
Περαιτέρω ισχυρίστηκε ότι λόγω της δυνατότητάς της να ομιλεί άπταιστα την αγγλική γλώσσα, αλλά και λόγω των γνώσεών της στον τομέα των ξενοδοχειακών υπηρεσιών, της ανατέθηκαν από την εναγομένη, δυνάμει άτυπης σύμβασης μίσθωσης ανεξάρτητων υπηρεσιών, καθήκοντα σχετικά με την λειτουργία του ξενοδοχείου, τα οποία εξετέλεσε από τον Απρίλιο του 2011 μέχρι και τον Μάρτιο του 2017. Ότι οι υπηρεσίες που παρείχε αντιστοιχούσαν σ΄αυτές της θέσης γενικού και εμπορικού διευθυντή του ξενοδοχείου, επιβλέποντος υποδοχής πελατών, υπαλλήλου υποδοχής πελατών και εκπαιδευτή υπαλλήλου υποδοχής πελατών, για τις οποίες δεν είχε συμφωνηθεί αμοιβή, και για το λόγο αυτό, όπως ισχυρίστηκε, της οφείλεται η συνήθης αμοιβή που αντιστοιχεί στις συγκεκριμένες υπηρεσίες που παρείχε κατά τον χρόνο της παροχής, συνολικού ποσού 127.386,25 ευρώ, έναντι του οποίου έχει λάβει από την εναγομένη 15.000,00 ευρώ και 21.152,30 ευρώ, μετά την αφαίρεση των οποίων της οφείλεται το υπόλοιπο, ύψους 91.233,95 ευρώ.
Με βάση το ιστορικό αυτό η ενάγουσα, μετα τον παραδεκτό περιορισμό του αγωγικού καταψηφιστικού αιτήματος, σε αναγνωριστικό (άρθρ. 223,294,295,297 ΚΠολΔ), επικαλούμενη έννομο συμφέρον, ζήτησε να αναγνωρισθεί ότι υποχρεούται η εναγομένη να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 246.173,95 ευρώ, νομιμοτόκως για ποσό 154.940 ευρώ που αντιστοιχεί στην αμοιβή της ως μηχανικού από 01-07-2011, άλλως από 30-12-2016, οπότε έλαβε χώρα έγγραφη όχλήσή της, άλλως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την πλήρη εξόφληση και για ποσό 91.233,95 ευρώ από το τέλος της κάθε χρονικής περιόδου που αφορά στα επιμέρους κονδύλια, όπως ειδικότερα αναλύονται σ΄αυτήν (αγωγή), μέχρι την πλήρη εξόφληση και τέλος ζήτησε να καταδικασθεί η εναγόμενη στην εν γένει δικαστική της δαπάνη. Επικουρικά δε, ζήτησε το ίδιο ως ανω συνολικό ποσό με βάση τις περι αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεις, ισχυριζόμενη ότι κατά το εν λόγω ποσό κατέστη η εναγομένη αδικαιολόγητα πλουσιότερη σε βάρος της περιουσίας της, δεδομένου ότι σε οποιονδήποτε τρίτο και εάν ανέθετε τις πιο πάνω εργασίες, θα της κατέβαλε το ποσό αυτό, ως αμοιβή.
Με την από 06-10-2017 (γεν.αριθμ.καταθ………../2017) πρόσθετη παρέμβαση ενώπιον του ίδιου ως ανω πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, η …………., ως κοινωνός της εναγόμενης κοινωνίας, επικαλούμενη έννομο συμφέρον, παρενέβη υπερ της τελευταίας και ζήτησε την απόρριψη της αγωγής και την καταδίκη της ενάγουσας στα δικαστικά της έξοδα.
Επι της ως ανω αγωγής και της πρόσθετης παρέμβασης που συνεκδικάσθηκαν κατ΄αντιμωλία των διαδίκων, εκδόθηκε από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο η εκκαλούμενη υπ αριθμ.4244/ 2018 απόφαση (ειδική διαδικασία εργατικών διαφορών – αμοιβών), η οποία έκρινε ότι η αγωγή : α) ως προς το πρώτο αγωγικό αίτημα της αναγνώρισης υποχρέωσης καταβολής τιμήματος αμοιβής μηχανικού είναι νόμιμη (απορριπτομένης ως μη νόμιμης της επικουρικής, εκ του αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεις, βάσης), β) ενώ ως προς το αγωγικό αίτημα περι αναγνώρισης της εναγομένης καταβολής αμοιβής ύψους 91.233,95 ευρώ, ως αιτία παροχής από την τελευταία ανεξάρτητων υπηρεσιών, υπάγεται αυτή στην τακτική διαδικασία και όχι στην παρούσα ειδική διαδικασία των περιουσιακών- εργατικών διαφορών.
Κατόπιν αυτών : α) απέρριψε την αγωγή ως προς το πρώτο αγωγικό αίτημα καταβολής ποσού 154.490,00 ευρώ (ως αμοιβή μηχανικού) ως ουσιαστικά αβάσιμη, β) παρέπεμψε την υπόθεση ως προς το δεύτερο αγωγικό αίτημα καταβολής ποσού 91.233,95 ευρώ εκ παροχής ανεξάρτητων υπηρεσιών, στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά προς εκδίκαση κατά την προσήκουσα τακτική διαδικασία, γ) δέχθηκε την πρόσθετη παρέμβαση ως κατ΄ουσίαν βάσιμη και γ) καταδίκασε την ενάγουσα στα δικαστικά έξοδα της εναγομένης τα οποία καθόρισε στο ποσό των χιλίων πεντακοσίων (1.500,00) ευρώ και στα έξοδα της προσθέτως παρεμβαίνουσας, τα οποία όρισε στο ποσό των διακοσίων (200,00) ευρώ.
Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ήδη η εκκαλούσα – ηττηθείσα ενάγουσα, μόνο ως προς την ως ανω οριστική διάταξη της εκκαλουμένης, με την κρινόμενη έφεσή της για τους λόγους που αναφέρονται σ΄αυτήν, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση, ώστε στη συνέχεια να γίνει δεκτή η αγωγή της ως προς το απορριφθεν ως ανωτέρω μέρος αυτής.
Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα της εναγομένης και υπερ ης η πρόσθετη παρέμβαση, ……….., που εξετάσθηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, η οποία (κατάθεση) περιλαμβάνεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του ανω δικαστηρίου, από την υπ΄αριθμ……./26-10-2017 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα της ενάγουσας ……….., που λήφθηκε ενώπιον της Συμβ/φου Ζακύνθου, κατοπιν νομότυπης κλήτευσης της αντιδίκου της – εναγομένης, από τις υπ΄αριθμ. .. και …/ 23-10-2017 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων της ενάγουσας, ………και ………., που λήφθηκαν ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά, κατόπιν νομότυπης κλήτευσης της αντιδίκου της- εναγομένης, από την υπ΄αριθμ……./ 23-10-2017 ένορκης βεβαίωσης της μάρτυρα της προσθέτως παρεμβαίνουσας, …….., που λήφθηκε ενώπιον της Συμβ/φου Αθηνών, …………., κατόπιν νομότυπης κλήτευσης της ενάγουσας, από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που οι διάδικοι επικαλούνται και νόμιμα προσκομίζουν, τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, ακόμη και αν δεν πληρούν τους όρους του νόμου, ορισμένα εκ των οποίων αναφέρονται ειδικότερα κατωτέρω, χωρίς όμως να παραλείπεται κανένα για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, από τις ομολογίες των διαδίκων, που συνάγονται από τα δικόγραφά τους (άρθρα 261, 352 του ΚΠολΔ), καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρ.336 παρ.4 ΚΠολΔ βλ. ΑΠ 48/2009 ΤΝΠ Νόμος), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα πολιτικός μηχανικός, ο σύζυγός της ………., ο ……….. και η ………. ……., με το υπ΄αριθμ………./ 04-06-1998 συμβολαιογραφικό έγγραφο πώλησης της Συμβ/φου Αθηνών ………… που έχει νόμιμα μεταγραφεί, είχαν καταστεί συγκύριοι κατά ποσοστό 25% εξ αδιαιρέτου έκαστος, ενός οικοπέδου, κείμενου στη Ζάκυνθο και δη στον Δήμο Αρκαδίου – Πλάνου, στη θέση «…….», στο ………. ΟΤ, εκτάσεως 5.706,95 τ.μ.
Στις 15-05-2003, όλοι οι ανωτέρω κατήρτισαν ένα ιδιωτικό συμφωνητικό κοινωνίας δυνάμει του οποίου συμφωνήθηκε η σύσταση κοινωνίας με την επωνυμία « κοινωνία ………..» και έδρα τον Πειραιά και επι της οδού ……….., και σκοπό να αξιοποιήσουν και να εκμεταλλευθούν καθ΄οιονδήποτε τρόπο το κοινό ακίνητό τους.
Με το εν λόγω συμφωνητικό συνομολογήθηκαν τα εξής : 1) Κάθε κοινωνός έχει 25 μερίδες συμμετοχής επι συνόλου 100 που αντιστοιχούν στο 25% του κοινού και την αντίστοιχη αναλογία του στους καρπούς αυτου. Κάθε κοινωνός έχει δικαίωμα να κάνει χρήση του κοινού εφόσον αυτή δεν παρεμποδίζει την χρήση των λοιπών κοινωνών. Κάθε κοινωνός έχει δικαίωμα στα ωφελήματα του κοινού ανάλογα με την μερίδα αυτού 2) Αναφορικά με τη διοίκηση του κοινού : «Η διοίκηση του κοινού ανήκει σε όλους τους κοινωνούς από κοινού. Στις μεταξύ τους σχέσεις ευθύνονται για παν πταίσμα. Εαν επίκειται κίνδυνος καθένας από τους κοινωνούς έχει δικαίωμα και χωρις την συναίνεση των λοιπών να λάβει τα μέτρα που απαιτούνται για την συντήρηση του κοινού. Ειδικότερα εκπρόσωποι της κοινωνίας για τις παρακάτω πράξεις ορίζονται οι ……….και …………., οι οποίοι από κοινού μόνον ενεργούντες θα μπορούν να διεκπεραιώνουν κάθε πράξη τακτικής διαχειρίσεως της κοινωνίας εκπροσωπούντες και δεσμεύοντες την κοινωνία να παρίστανται και να εκπροσωπούν την κοινωνία ενώπιον κάθε Διοικητικής, Δικαστικής, Αστυνομικής, Οικονομικής και Φορολογικής Αρχής, κάθε τραπέζης, Δ.Ο.Υ., Δημοσίου Ταμείου και Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων και όλων των Πολιτικών, Ποινικών και Διοικητικών Δικαστηρίων κάθε βαθμού και δικαιοδοσίας. Επίσης θα μπορούν να ορίζουν πληρεξουσίους δικηγόρους της κοινωνία ή τρίτους και γενικά να ενεργούν οποιαδήποτε πράξη έχει σχέση με τον σκοπό της κοινωνίας δεσμεύοντας την κοινωνία με την υπογραφή τους κάτω από την επωνυμία της κοινωνίας. Ειδικότερα για την έκδοση επιταγών καθώς και την διενέργεια τραπεζικών εργασιών αλλά και για κάθε ανάληψη υποχρέωσης οι δύο παραπάνω από κοινού δεσμεύουν την κοινωνία μέχρι του ποσού των δέκα χιλιάδων ευρώ ανα εργασία, για δέσμευση της κοινωνίας κατά περίπτωση, ανα του ανωτέρου ορίου απαιτούνται οι υπογραφές όλων των κοινωνών. Το δικαίωμα εκπροσώπησης της κοινωνίας είναι αμεταβίβαστο προσωποπαγές και ανεκχώρητο. Χωρεί μόνον παραίτηση από αυτό οπότε οι λοιποί κοινωνοί με απόφασή τους ορίζουν τον νέο εκπρόσωπο στην θέση του εκπεσόντος ή παραιτηθέντος. Έκαστος εκπρόσωπος μπορεί να εκπροσωπηθεί μόνον από έτερο κοινωνό όταν αυτοπροσώπως δεν δύναται να προβεί σε πράξη εκπροσώπησης της κοινωνίας» 3) Αναφορικά με τη λήψη αποφάσεων: «Με απόφαση της απλής πλειοψηφίας των κοινωνών (50% + 1 των μερίδων) μπορεί να καθορισθεί ο τρόπος της τακτικής διοίκησης και εκμετάλλευσης που αρμόζει στο κοινό. Με απόφαση της απλής πλειοψηφίας των κοινωνών μπορεί να αποφασισθεί αμοιβή υπερ των εκπροσώπων της κοινωνίας καθώς και την αντικατάστασή τους όποτε θεωρηθεί απαραίτητο από την πλειοψηφία. Η πλειοψηφία υπολογίζεται με βάση τις μερίδες των κοινωνών και η συνέλευση συνεδριάζει εγκαίρως όταν παρίσταται σε αυτήν κοινωνοί εκπροσωπούντες περαν του ημίσεως των μερίδων. Οι αποφάσεις των κοινωνών οι σχετικές με την διοίκηση του κοινού ισχύουν υπερ και κατά των ειδικών διαδόχων των κοινωνών. Ουσιώδης μεταβολή του κοινού ή του προορισμού του ή δυσανάλογα δαπανηρή προσθήκη σε αυτό δεν μπορεί να αποφασισθεί από την πλειοψηφία των κοινωνών ούτε να απαιτηθεί αγωγή αλλά απαιτείται ομοφωνία των κοινωνών. Το δικαίωμα κάθε κοινωνού για την αναλογία του στα ωφελήματα από το κοινό ασκείται μια φορά μόνον ετησίως στο τέλος εκάστου διαχειριστικού έτους μετά το πέρας σχετικής εκκαθαρίσεως διενεργούμενης από τους εκπροσώπους ώστε εκ των ωφελημάτων να έχουν πρώτα αφαιρεθεί τα έξοδα αποσβέσεις, φόροι εισφορές υπερ τρίτων κλπ.
Το δικαίωμα κάθε κοινωνού για την απόρριψη της αναλογίας του από τα ωφελήματα του κοινού δεν υπόκειται σε καμία μείωση ή παρακράτηση χωρις την συναίνεση του παρα μόνον μπορεί να συμψηφισθεί με τυχον οφειλόμενες εισφορές του κοινωνού» 4) Αναφορικά με τη λύση της κοινωνίας : « Λύση της κοινωνίας επέρχεται κατόπιν σύμφωνης γνώμης όλων των κοινωνών με διανομή ή με σύγχυση όλων των μερίδων επι του κοινού σε έναν ή περισσότερους κοινωνούς ή σε τρίτους. Επίσης η αλλαγή μορφής της εταιρείας μπορεί να γίνει μόνον με την συναίνεση όλων των κοινωνών».
Μετά δε από την κατάρτιση της ως ανω συμφωνίας, η ενάγουσα εκπόνησε την αρχιτεκτονική μελέτη αρχικά μιας διώροφης οικοδομής με υπόγειο – κέντρο αναψυχής και κατοικίες, εκδοθείσας προς τούτο της υπ΄αριθμ……./ 2003 οικοδομικής άδειας της Διεύθυνσης Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ζακύνθου, πλην όμως μετά την κατασκευή των θεμελίων και της πλάκας του ισογείου για 4 δωμάτια και ενός μικρού εστιατορίου, οι συγκοινωνοί αποφάσισαν να αλλάξουν την χρήση της οικοδομής, σε ξενοδοχείο 2 αστέρων (Γ΄Τάξης), προς τούτο δε, έλαβε χώρα αναθεώρηση της αρχικής ως άνω οικοδομικής άδειας, εκδοθείσας προς τούτο της υπ΄αριθμ…../ 2010 οικοδομικής άδειας με την οποία προβλέφθηκε η οικοδόμηση διώροφου ξενοδοχείου μετά προσθηκών (πισίνας, μπαρ), επιφάνειας κυρίων χώρων 595,42 τ.μ. και επιφάνειας προσθήκης 549,29 τ.μ.. Η ενάγουσα εκπόνησε την αρχιτεκτονική μελέτη τόσο της αρχικής όσο και της αναθεωρημένης άδειας και ανέλαβε την γενική επίβλεψη του έργου, την επίβλεψη του φέροντα οργανισμού και την επίβλεψη θερμομονώσεως. Την μελέτη δε του φέροντα οργανισμού και θερμομονώσεως της αρχικής άδειας είχε αναλάβει ο πολιτικός μηχανικός ……. και την μελέτη και επίβλεψη των ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων, ο μηχανολόγος . ………. Την μελέτη της αναθεώρησης του έργου συνέταξε πάλι η ενάγουσα, η οποία ανέλαβε και την γενική επίβλεψη, την μελέτη του φέροντα οργανισμού, θερμομόνωσης, παθητικής πυροπροστασίας, τευχών προϋπολογισμού και χρονικού προγραμματισμού. Το ξενοδοχείο έλαβε άδεια λειτουργίας τον Δεκέμβριο του έτους 2010, ενώ η λειτουργία του ως ξενοδοχειακή μονάδα είκοσι (20) δωματίων με το όνομα « …………», άρχισε τον Απρίλιο του έτους 2011.
Στη συνέχεια, από τα ίδια ως ανω αποδεικτικά στοιχεία αποδείχθηκε ότι από την έναρξη λειτουργίας του ξενοδοχείου, οι σχέσεις μεταξύ των συγκοινωνών διαταράχθηκαν, κυρίως λόγω του ότι η ενάγουσα, θεωρώντας ότι είχε αναλάβει αυξημένο βάρος αρμοδιοτήτων σε σχέση με τους άλλους κοινωνούς αναφορικά με τη λειτουργία και τη διαχείριση του εν λόγω ξενοδοχείου, αξίωνε να λάβει διάφορα χρηματικά ποσά από το ταμείο του ξενοδοχείου, για το οποίο όμως δεν ήταν σύμφωνοι οι δύο έτεροι συγκοινωνοί, πλην του συζύγου της. Συγκεκριμένα δε, λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων των κοινωνών ……… και ……….., οι οποίοι ήταν γιατροί – γυναικολόγοι, η συνήθης διαχείριση των τρεχόντων ζητημάτων και η επίβλεψη της λειτουργίας του ξενοδοχείου, είχε ανατεθεί από τους κοινωνούς στην ενάγουσα και την συγκοινωνό της ……….., οι οποίες λόγω του ότι δεν είχαν άλλη επαγγελματική απασχόληση, παρείχαν τις υπηρεσίες του στο ξενοδοχείο. Η ενάγουσα δε, λόγω των δυνατοτήτων και των σπουδών της, ως πολιτικού μηχανικού, μετεκπαιδευθείσας στο εξωτερικό, είχε αναλάβει να αντιμετωπίζει σημαντικά ζητήματα οικονομικής και εμπορικής φύσεως και έτσι να έχει αντίστοιχες αρμοδιότητες, όπως επίβλεψης των κρατήσεων καθόλη τη διάρκεια του έτους, συνεργασίας με τα πρακτορεία, επίβλεψης της λειτουργίας της υποδοχής, τήρησης ταμείου κλπ., ενώ η ……….. είχε αναλάβει τα καθήκοντα υγειονομικού ενδιαφέροντος, επίβλεψης του εστιατορίου και της καθαριότητας των χώρων του ξενοδοχείου, ενώ παράλληλα παρείχε υπηρεσίες παρασκευής των γευμάτων εντος του χώρου του εστιατορίου. Ωστόσο, η εναγουσα, θεωρώντας τα καθήκοντα που έχει αναλάβει μείζονος σημασίας για την λειτουργία του ξενοδοχείου, από τον Ιούνιο του 2011 (ήτοι από της ενάρξεως της λειτουργίας του ξενοδοχείου), αξίωνε να λάβει αμοιβή, παρα τη συμφωνία που υπήρχε δια του από 2003 ως ανω συμφωνητικού σύστασης κοινωνίας, περι μη λήψεως αμοιβής από τους συγκοινωνούς για παρασχεθείσες από αυτούς υπηρεσίες επ΄ωφελεία της κοινωνίας, ενώ η άλλη συνεργαζόμενη με αυτήν (ενάγουσα) συγκοινωνός – προσθέτως παρεμβαίνουσα ……. δεν αξίωνε αντίστοιχα αμοιβή για τις παρασχεθείσες δικές της υπηρεσίες. Οι αξιώσεις δε της ενάγουσας για λήψη αμοιβής, κατέστησαν επιτακτικότερες κατά το επόμενο έτος (2012), όταν περι τον μήνα Ιούλιο η θυγατέρα της …………, η οποία εργαζόταν στην υποδοχή, ήδη από τον Ιούνιο του 2011, αποχώρησε από το ξενοδοχείο και η ενάγουσα ανέλαβε τα καθήκοντά της. Οι σχέσεις της ενάγουσας με τη συγκοινωνό της …………… επιδεινώθηκαν το έτος 2013 και η τελευταία αποχώρησε από το ξενοδοχείο, ενώ το επόμενο έτος (2014), από την πλευρά της οικογένειας ……, εργάσθηκε στο ξενοδοχείο η ανηψιά τους . ………., η οποία ωστόσο, ομοίως δεν συνεργάστηκε επιτυχώς με την ενάγουσα. Τελικά, από το έτος 2014 και εφεξής επήλθε πλήρης ρήξη στην σχέση μεταξύ των κοινωνών, οι οποίοι αδυνατούσαν πλεον να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, να συγκαλέσουν γενική συνέλευση και να λάβουν αποφάσεις για θέματα λειτουργίας του ξενοδοχείου για το έτος αυτό αλλά και τα επόμενα, με αποτέλεσμα να λάβουν χώρα πλήθους δικαστικών ενεργειών από αυτούς, που στρέφονταν εναντίον αλλήλων ανα ζεύγη, προς ορισμό προσωρινού διαχειριστή για τα έτη 2015 και 2016.
Στη συνέχεια, η ενάγουσα με την από 19-02-2015 εξώδικη δήλωσή της αξίωσε εγγράφως αμοιβή για τις υπηρεσίες της που παρείχε στο ξενοδοχείο, ενώ απαίτησε και περαιτέρω αμοιβή από αυτή που ήδη είχε λάβει για την εκπόνηση την αρχιτεκτονικής μελέτης και την επίβλεψη των εργασιών προς ανέγερση του ξενοδοχείου, καθώς και αμοιβή για την επιλογή των συνεργείων και την συμβολή της στην προμήθεια υλικών και εν γένει του εξοπλισμού του ξενοδοχείου, καλώντας τους συγκοινωνούς της να λάβουν απόφαση για το θέμα αυτό. Κατόπιν η ενάγουσα με την από 29-12-2016 (αριθμ.καταθ………./30-12-2016) ασκηθείσα αγωγή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (από το δικόγραφο της οποίας παραδεκτά παραιτήθηκε με την από 6-3-2017 δήλωσή της, η οποία επιδόθηκε στην εναγομένη στις 9-3-2017) ζήτησε για τις ίδιες ως άνω αιτίες (ως προς την αιτηθείσα αμοιβή της για τις υπηρεσίες της ως πολιτικού μηχανικού) να της επιδικασθεί το ποσό των 150.000 ευρώ ως αμοιβή για τις εργασίες που παρείχε ως πολιτικός μηχανικός του έργου, υπολογίζοντας τη συνήθη αμοιβή του έργου σε ποσοστό 15% επι του προϋπολογισμού του ανερχόμενου σύμφωνα με την αγωγή σε1.000.000 ευρώ, ενώ με την κρινόμενη αγωγή, η οποία ασκήθηκε εντος εξαμήνου από την παραίτηση από το δικόγραφο από την πρώτη αγωγή (η κρινόμενη αγωγή επιδόθηκε στις 11-09-2017), ζητεί το συνολικό ποσό των 154.940 ευρώ, που υπολογίζεται με βάση ποσοστό συνήθους αμοιβής 12% και προϋπολογισμό του έργου ύψους 1.291.170 ευρώ. Εφόσον δε, το έργο αποπερατώθηκε και παραδόθηκε προς εκμετάλλευση εντος του έτους 2010, η αξίωση αμοιβής για ποσό 291.170 ευρώ αξίας του προϋπολογισμού του έργου άνω του ενός (1) εκατομμυρίου, που ασκείται το πρώτον με την κρινόμενη αγωγή (που επιδόθηκε εντος του έτους 2017), έχει παραγραφεί κατ΄άρθρο 250 αρ.5 ΑΚ, δεκτής γενομένης εν μέρει ως και κατ΄ουσίαν βάσιμης της σχετικής προβληθείσας και πρωτοδίκως ενστάσεως της εναγόμενης.
Ετσι, η ενάγουσα, λόγω παραγραφής δεν δύναται να αξιώσει χρηματικό ποσό 12% (όπως τούτο περιορίστηκε με την κρινόμενη αγωγή, μη λαμβανομένου πλέον ως βάση του ποσοστού 15% της προγενέστερης ασκηθείσας αγωγής) Χ 291.170 ευρώ = 34.940 ευρώ εκ του συνολικά αιτηθέντος ποσού των 154.940 ευρώ.
Από τα ίδια ως ανω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι η συμμετοχή της ενάγουσας στην ανέγερση του παραπάνω έργου υπο την ιδιότητα της πολιτικού μηχανικού, υπήρξε αντικείμενο συμφωνίας μεταξύ των κοινωνών, κατόπιν προσφοράς από την ίδια των υπηρεσιών της επ΄ωφελεία της κοινωνίας στην οποία συμμετείχε η ίδια και ο σύζυγός της, συνολικά σε ποσοστό 50%,προς μείωση των λειτουργικών εξόδων της κοινωνίας και επ΄ωφελεία αυτής και του συζύγου της, αλλά και προς εξυπηρέτηση των σκοπών της κοινωνίας, στην οποία συμμετείχε δια του ελέγχου της διαδικασίας ανοικοδόμησης του μέλλοντος ανεγερθεί οικήματος. Η συμφωνία δε μεταξύ των μερών ήταν όπως η ενάγουσα ελάμβανε το ποσό που αντιστοιχούσε στα ποσά των γραμματίων που θα εκδίδονταν προς έκδοση της οικοδομικής άδειας, δηλαδή θα λάμβανε τη νόμιμη αμοιβή και όχι ανώτερη αυτής. Το ύψος δε της νόμιμης αμοιβής με δεδομένο ότι ο προϋπολογισμός του έργου ανέρχεται στο ποσό των 1.000.000 ευρώ κατά τα προαναφερθέντα, ανέρχεται ως ακολούθως : Σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ.2 του π.δ. 696/ 1974 « περι αμοιβών μηχανικών δια σύνταξη μελετών κλπ», η νόμιμη αμοιβή ευρίσκεται σύμφωνα με τον τύπο Α (αμοιβή ) = β /100 χ Σ χ λ΄/λ . Ο άγνωστος β, σύμφωνα με την διάταξη της παρ.4 του άρθρου 2 ευρίσκεται κατά τον τύπο β=κ+. Ο άγνωστος Σ είναι ο προϋπολογισμός του έργου, ο άγνωστος λ ευρίσκεται σύμφωνα με τον μαθηματικό τύπο λ = 0,0015 χ ( μ1 + μ2 ), άγνωστος κ είναι ο συντελεστής 1,30 του άρθρου 92 του ως ανω π.δ., ο άγνωστος μ είναι ο συντελεστής 25 του άρθρου 92, ο άγνωστος μ1 του μαθηματικού τύπου προς εύρεση του άγνωστου λ είναι το ημερομίσθιο του εργάτη ειδικευμένου χωματουργού, που κατά το έτος 2010 ανερχόταν σε 63,22 ευρώ, και ο μ2 είναι το ημερομίσθιο του τεχνίτη, που κατά το έτος 2010 ανερχόταν σε 83,72 ευρώ. Στη συνέχεια, σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ.2 , ο λ είναι ο συντελεστής του άρθρου 4 παρ.2 στη χρονική περίοδο της σύνταξης του προϋπολογισμού του τελευταίου σταδίου της μελέτης ή της εργασίας που έχει ανατεθεί και ο λ΄ είναι ο συντελεστής του άρθρου 4 παρ.2 στη χρονική περίοδο της έγκρισης του προϋπολογισμού του τελευταίου σταδίου της μελέτης ή της εργασίας που έχει ανατεθεί. Στην προκειμένη περίπτωση στην κρινόμενη αγωγή αναφέρεται ότι ο χρόνος αυτός συμπίπτει (χωρις προς τούτο να φέρει αντίρρηση η εναγόμενη), επομένως το πηλίκο τους ισούται με την μονάδα (λ΄/ λ = 1), ενώ ο χρόνος της τελευταίας ανατεθείσας εργασίας είναι το έτος 2010.
Ως εκ τούτου ο πρώτος μαθηματικός τύπος προς εξεύρεση του β έχει το εξής αποτέλεσμα : β=κ+= β=1,30+25/ [εφόσον λ= 0,0015χ(63,22+83,72)=0,22041] = β=1,30+25/ = β=1,30+25/ = β= 1,30+25/16,55= β=1,30+1,51=2,81 και επομένως Α= 2,81/100χ 1.000.000χ1=28.100 ευρώ.
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η ενάγουσα έχει προβεί σε εσφαλμένο υπολογισμό της πιο πάνω αμοιβής και δη σε εσφαλμένο υπολογισμό του συντελεστή λ, τον οποίο υπολογίζει σε 60,750 αντι του ορθού 0,22041, ενώ περαιτέρω εσφαλμένως ακόμη και επι την εσφαλμένη βάση του 60,750 έχει υπολογιστεί η κυβική ρίζα του πηλίκου του μαθηματικού τύπου β και στη συνέχεια επι το εσφαλμένο αποτέλεσμα του συντελεστή β, έχει (η ενάγουσα) εξευρει ως νόμιμη αμοιβή το υπέρογκο ποσό των 133.377,86 ευρώ, ποσό που δεν ανταποκρίνεται στο ορθό αποτέλεσμα του παραπάνω τύπου, αλλά ούτε και στην αμοιβή που δικαιούται ένας πολιτικός μηχανικός για το προαναφερόμενο έργο σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής.
Όπως δε αποδείχθηκε, εναντι του ως ανω ποσού η ενάγουσα έχει εισπράξει το ποσόν των 46.101,21 ευρώ όπως υποστηρίζει η εναγόμενη δυνάμει των ενσωματωμένων στην υπ΄αριθμ……/ 2010 άδεια οικοδομής ,γεγονός που ουδόλως αμφισβητήθηκε από την ενάγουσα, και κατόπιν όλων αυτών η ένδικη ως ανω απαίτησή της έχει εξοφληθεί. Εξάλλου πρέπει να σημειωθεί ότι ειδική αμοιβή δεν οφείλεται στην ενάγουσα για τις επαφές που είχε με διάφορα συνεργεία και τις επισκέψεις που έκανε σε καταστήματα για την προμήθεια υλικών και εξοπλισμού, δεδομένου ότι κατά τη συμφωνία μεταξύ των μελών της κοινωνίας, η παροχή των υπηρεσιών της στην κοινωνία, ήταν κατά κανόνα, εκτος απόφασης της πλειοψηφίας των κοινωνών, μη αμειβόμενη, προσφερόμενη προς όφελος της κοινωνίας και κατά τρόπο άμεσο και προς όφελος των ίδιων των μελών της.
Επομένως η αγωγή ως προς το αγωγικό αίτημα καταβολής στην ενάγουσα το ποσόν των 154.490 ευρώ, που αφορά την αμοιβή της ως πολιτικού μηχανικού, απορριπτέα τυγχάνει ως ουσιαστικά αβάσιμη.
Κατά συνέπεια, η εκκαλουμένη, η οποία ως προς την αγωγή για το ως ανω αίτημα, δέχθηκε τα ίδια ως ανωτέρω, δεν έσφαλε ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και την εκτίμηση των αποδείξεων και οι περι του αντιθέτου ισχυρισμοί της εκκαλούσας –ενάγουσας που αποτελούν σχετικούς λόγους έφεσης πρέπει ν΄απορριφθούν ως αβάσιμοι.
Κατ΄ακολουθίαν των ανωτέρω η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη κατ΄ουσίαν, ενώ τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας πρέπει να συμψηφιστούν ολικά μεταξύ των διαδίκων καθόσον εν προκειμένω η ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν ήταν ιδιαίτερα δυσχερής (άρθρ.179 εδαφ, τελευτ.ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ΄αντιμωλίαν των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ΄ουσίαν την έφεση κατά της υπ.αριθμ. 4244/ 2018 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ειδική διαδικασία εργατικών διαφορών – αμοιβών) ως προς την οριστική διάταξη αυτής. Και
Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα ολικά μεταξυ των διαδίκων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 26 Μαΐου 2022, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ