Αριθμός απόφασης: 336/2022
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Αικατερίνη Νομικού, Πρόεδρο Εφετών, Παρασκευή Μπερσή, Εφέτη, Σοφία Καλούδη, Εισηγήτρια- Εφέτη και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …………, για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ :
Του ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ :……………. ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο, Αριστείδη Τσαβδαρίδη (με δήλωση κατ’άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ),και
Της ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ : Ανώνυμης Εταιρίας …………….., η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της, Λελούδα Κοτρώτσου (με δήλωση κατ’άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ).
Ο εκκαλών άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την αγωγή του, με Γ.Α.Κ. …./2017 και με Ε.Α.Κ. …../2017 κατά της εφεσίβλητης. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, δικάζοντας αντιμολία των διαδίκων με την τακτική διαδικασία, εξέδωσε την με αριθμό 1662/ 2018 οριστική απόφασή του, που την απέρριψε. Την παραπάνω απόφαση προσέβαλε ο ενάγων ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου με την από 3-7-2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./ 2018 έφεση. Αρχικά δικάσιμος για τη συζήτηση της έφεσης ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ορίστηκε η 21-3-2019, οπότε η συζήτησή της αναβλήθηκε για τη δικάσιμο στις 7-5-2020. Κατά την δικάσιμο αυτή η συζήτησης της υπόθεσης ματαιώθηκε λόγω της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων (από 13.3.2020 έως 31.5.2020) και με την υπ’ αριθ. 95/2020 Πράξη της ορισθείσας από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά, Προέδρου Εφετών Σπυριδούλας Μακρή ορίσθηκε σύμφωνα με το άρθρο 74 παρ.2 του ν. 4690/2020, νέα δικάσιμος η 22-4-2021, κατά την οποία η συζήτηση της υποθεσης ματαιώθηκε εκ νέου για τον ίδιο λόγο και επαναπροσδιορίστηκε σε νέα δικάσιμο αυτεπάγγελτα για τις 11-11-2021 με την υπ’ αριθ. 131/ 2021 Πράξη της ορισθείσας από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά, Προέδρου Εφετών, Αικατερίνης Νομικού, σύμφωνα με το άρθρο 21 του ν. 4786/2021. Κατά την τελευταία αυτή δικάσιμο, η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις προτάσεις που κατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Η υπό κρίση έφεση κατά της με αριθμό 1662/2018 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε με την παρουσία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία, παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 ΚΠολΔ) και έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, με την κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 4-7-2018, δηλαδή εντός της από το άρθρο 518 παρ. 2 του ΚΠολΔ οριζόμενης προθεσμίας, δεδομένου ότι δεν προέκυψε επίδοση αντιγράφου της εκκαλουμένης. Επιπλέον ,κατατέθηκε το νόμιμο παράβολο, συνολικού ποσού 150 ευρώ, κατ΄άρθρο 495 παρ. 4 του ΚΠολΔ (βλ. το με αριθμό …………../ 2018 e-παράβολο). Επομένως, αυτή πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).
ΙΙ. Με την από 4-4-2017 (αρ. κατάθ. …………. /2017) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, ο ενάγων, και ήδη εκκαλών, εξέθετε ότι δυνάμει του νομίμως μεταγραμμένου με αριθμό ………./11-08-1992 συμβολαίου γονικής παροχής της συμβολαιογράφου Αθηνών, …………, απέκτησε την αποκλειστική κυριότητα των ειδικότερα περιγραφόμενων τεσσάρων οριζοντίων ιδιοκτησιών και θέσης στάθμευσης αυτοκινήτου σε πολυκατοικία, ευρισκόμενη στη περιοχή «………» του Δήμου Πειραιά, επί της οδού ………….. και ότι η εναγομένη εταιρία, που αμφισβητεί την κυριότητα του επ’ αυτών, το Νοέμβριο του έτους 2012 τον απέβαλε παράνομα από τη νομή τους. Με βάση τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά, ζητούσε, μετά από παραδεκτό περιορισμό του αγωγικού αιτήματος με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου του, που περιέχεται στις νομότυπα κατατεθειμένες πρωτοδίκως προτάσεις του (άρθρα 223, 294, 295 παρ. 1 και 297 ΚΠολΔ), να αναγνωριστεί κύριος των καταληφθέντων οριζοντίων ιδιοκτησιών και της θέσης στάθμευσης αυτοκινήτου. Επι της ως άνω αγωγής το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εξέδωσε την εκκαλουμένη απόφαση, με την οποία την απέρριψε ως ουσιαστικά αβάσιμη, δεχόμενη την ένσταση ιδίας κυριότητας, που προέβαλε η εναγόμενη. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ο ενάγων με την έφεση του και ζητεί, για τους λόγους που εκθέτει σ` αυτή και αφορούν στην εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και την κακή εκτίμηση των αποδείξεων, την εξαφάνιση της, ώστε να γίνει δεκτή η αγωγή του.
ΙΙΙ. Από όλα τα έγγραφα που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του υπ’αριθμ. …../11-08-1992 νομίμως μεταγραμμένου συμβολαίου της συμβολαιογράφου Αθηνών, ………, ο ενάγων απέκτησε με γονική παροχή από τους γονείς του, …….. και ……………, τέσσερεις οριζόντιες ιδιοκτησίες του ν. 3741/1929 και μία θέση στάθμευσης αυτοκινήτου, σε πολυκατοικία κείμενη σε οικόπεδο, επιφάνειας 177,52 τ.μ., στη θέση «………….», στην συνοικία «……….», επί της οδού ……….. και πλέον συγκεκριμένα :α) το διαμέρισμα του πέμπτου ορόφου πάνω από το ισόγειο -πυλωτή της εν λόγω πολυκατοικίας, με τα στοιχεία Ε1, εμβαδού 75 τ.μ. και με ποσοστό εξ αδιαιρέτου συγκυριότητας στο όλο οικόπεδο 144,59/1000, β) το διαμέρισμα του τετάρτου ορόφου πάνω από το ισόγειο – πυλωτή, με τα στοιχεία Δ1, εμβαδού 90 τ.μ. και με ποσοστό εξ αδιαιρέτου συγκυριότητας στο όλο οικόπεδο 173,52/1000, γ) το διαμέρισμα του ισογείου ορόφου, με τα στοιχεία Ι1, εμβαδού 20,27 τ.μ. και με ποσοστό εξ αδιαιρέτου συγκυριότητας στο όλο οικόπεδο 39,08/1000, δ) η αποθήκη του υπογείου, με τα στοιχεία Υ1, εμβαδού 76,09 τ.μ. και με ποσοστό εξ αδιαιρέτου συγκυριότητας στο όλο οικόπεδο 122,25/1000 και ε) μία θέση στάθμευσης αυτοκινήτου, όπως εμφαίνεται αυτή με στοιχεία ε-β-γ-δ-ε στο από Μάρτιο 1992 ενιαίο σχεδιάγραμμα κάτοψης υπογείου, ισογείου και τυπικού ορόφου του πολιτικού υπομηχανικού, ………, εμβαδού 13,4 τ.μ. Τις ως άνω ιδιοκτησίες ο ενάγων με το υπ’αριθμ. ………./ 29-4-2010 νόμιμα μεταγραμμένο συμβόλαιο αγοραπωλησίας της συμβολαιογράφου Αθηνών, ………….., πώλησε και μεταβίβασε κατά πλήρη κυριότητα στην εναγομένη, όπως αυτή εκπροσωπήθηκε από τον Πρόεδρο του Δ.Σ. και Διευθύνοντα Σύμβουλο της ……….., έναντι συνολικού τιμήματος, ποσού 255.000 ευρώ, υπολειπόμενου της αντικειμενικής τους αξίας (ποσού 278.963,51 ευρώ), με τον όρο της εξώνησης από τον ίδιο (πωλητή) εντός χρονικού διαστήματος δώδεκα μηνών από την σύνταξη του συμβολαίου (στις 29.04.10) και με ορισθέν τίμημα (εξώνησης), ποσού 260.000 ευρώ. Επιπλέον, με το ίδιο συμβόλαιο τα συμβαλλόμενα μέρη συμφώνησαν ρητά, ότι ο ενάγων – πωλητής θα παρέμενε στις μεταβιβαζόμενες οριζόντιες ιδιοκτησίες ως κατά παράκληση χρησιούχος χωρίς αντάλλαγμα, ενώ μετά την πάροδο της ως άνω προθεσμίας των δώδεκα μηνών αυτός θα υποχρεούτο να τις παραδώσει, άνευ οχλήσεως, στην αγοράστρια εταιρία, διαφορετικά θα υποχρεούταν να της καταβάλει ποινική ρήτρα, ποσού 30 ευρώ ημερησίως, ενώ αυτή θα μπορούσε να τον αποβάλει με κάθε μέσο, κηρυσσομένου του συμβολαιογραφικού τίτλου αμέσως εκτελεστού. Περαιτέρω, αποδείχθηκε, ότι ο ενάγων, αν και δεν άσκησε εμπρόθεσμα, ήτοι μέχρι την 29-4-2011 το δικαίωμα της εξώνησης, αρνούταν να παραδώσει στην εναγομένη τη νομή και κατοχή των επίδικων ακινήτων, με συνέπεια η τελευταία να τον αποβάλει βιαίως από αυτές, ως είχε δικαίωμα, σε εκτέλεση του μεταξύ τους καταρτισθέντος ως άνω ……/ 29-4-2010 συμβολαίου (βλ. τις υπ’αριθμ. …../20-11-2012 και ……/3-7-2014 εκθέσεις βίαιης αποβολής και εγκατάστασης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Πρωτοδικείου Αθηνών …………..). Ο ενάγων με την από 31-7-2017 προσθήκη στις πρωτόδικες προτάσεις του αμφισβητεί την εγκυρότητα της ως άνω καταρτισθείσας με την εναγομένη σύμβασης πώλησης και μεταβίβασης κυριότητας ισχυριζόμενος ότι είναι άκυρη ως αντικείμενη στα χρηστά ήθη και καταπλεονεκτική (άρθρα 178 και 179 ΑΚ), διότι η αντισυμβαλλόμενη του, εκμεταλλευόμενη τη ψυχική του πάθηση (σχιζοφρένεια παρανοϊκού τύπου), που του στερεί τη δυνατότητα να σκέφτεται ορθολογικά, και την ανάγκη του για άμεση εξεύρεση χρημάτων, προκειμένου να αποπληρώσει τα συσσωρευμένα χρέη του, πέτυχε να αποκτήσει τις εν λόγω ιδιοκτησίες αντί τιμήματος κατά πολύ κατώτερου και προφανώς δυσανάλογου προς την εμπορική τους αξία, συνολικού ποσού 765.000 ευρώ (άρθρο 178, 179 ΑΚ). Ωστόσο, όπως αποδείχθηκε αυτός είχε προβάλει τον ίδιο ως άνω ισχυρισμό και με την από 13-4-2011 (αρ. κατ. ………../ 3957/ 2011) αγωγή, που άσκησε κατά της εναγομένης ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία ζητούσε την αναγνώριση της ακυρότητας της επίδικης σύμβασης πώλησης, μεταξύ άλλων, και ως καταπλεονεκτικής (άρθρα 178 και 179 ΑΚ), επικαλούμενος τα ίδια πραγματικά περιστατικά, η οποία απορρίφθηκε λόγω ερημοδικίας του ενάγοντος, με την με αριθμό 228/2014 ήδη αμετάκλητη απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου (μετά την απόρριψη της κατ’ αυτής έφεσης, που άσκησε ο ενάγων, ως εκπρόθεσμης, με την με αριθμό 2671/2018 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, και ακολούθως της αναίρεσης με την με αριθμό 830/2020 απόφαση του Αρείου Πάγου). Κατά συνέπεια, δεδομένου, ότι η λόγω ερημοδικίας του ενάγοντος απόρριψη της αγωγής είναι ουσιαστική και δημιουργεί δεδικασμένο περί ανυπαρξίας του δικαιώματος, από το οποίο τεκμαίρεται παραίτηση (βλ. Κονδύλη, Δεδικασμένο, σελ. 57 σημ. 30), η ως άνω προβληθείσα αντένσταση του ενάγοντος, που αυτός επαναφέρει με λόγο έφεσης, προσκρούει στο παραχθέν δεδικασμένο από την με αριθμό 228/2014 απορριπτική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που δεσμεύει το Δικαστήριο τούτο, και πρέπει να απορριφθεί. Συνακόλουθα δε, απορριπτέα τυγχάνουν και τα υποβληθέντα με τις προτάσεις του ενάγοντος-εκκαλούντος ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου αιτήματα του περί επίδειξης εγγράφων (βιβλιαρίου τραπέζης της εναγόμενής -εφεσίβλητης και τριών επιταγών της Ελληνικής Τράπεζας), καθώς και διενέργειας πραγματογνωμοσύνης για διακρίβωση της εμπορικής αξίας των ακινήτων, που αποσκοπούν στην απόδειξη της ουσιαστικής βασιμότητας της απορριφθείσας κατά τα ανωτέρω αντένστασης, ενώ, τέλος, το αίτημα να κληθεί και εξεταστεί ως μάρτυρας ο …………. τυγχάνει απορριπτέο προεχόντως ως μη νόμιμο. Κατόπιν τούτου, και σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που απέρριψε ως ουσιαστικά αβάσιμη την αγωγή, δεχόμενο την ένσταση ιδίας κυριότητας της εναγόμενης, έστω και με εν μέρει διάφορη αιτιολογία, που αντικαθίσταται με την παρούσα, δεν έσφαλε ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου ούτε εκτίμησε πλημμελώς τις αποδείξεις, και οι σχετικοί λόγοι της έφεσης, με τους οποίους ο εκκαλών ενάγων ισχυρίζεται τα αντίθετα πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι, όπως και η έφεση στο σύνολο της. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος, λόγω της ήττας του (άρθρα 176, 183, 191 παρ.2 ΚΠολΔ), και να διαταχθεί η εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του παραβόλου, που κατατέθηκε για την άσκηση της έφεσης, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την έφεση κατά της με αριθμό 1662/2018 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με την παρουσία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση τυπικά και απορρίπτει αυτήν κατ’ ουσίαν.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του με αριθμό ………………/ 2018 παραβόλου.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, σε βάρος του εκκαλούντος, και τα ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά την 19-5-2022 και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους αυτών δικηγόρους, στις 10-6-2022.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ