Αριθμός 2/2023
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Σταυρούλα Λιακέα, Προεδρεύουσα Εφέτη (επειδή κωλύονται οι Πρόεδροι Εφετών και οι αρχαιότεροί της Εφέτες), Ελευθέριο Γεωργίλη, Εφέτη και Χρυσή Φυντριλάκη, Εφέτη-Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την ………….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:
ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Ποδοσφαιρικής ανώνυμης εταιρείας …………….εκπροσωπήθηκε δε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο Πασχαλία Κωσταρλίδου.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Νορβηγικής εταιρείας ……………, εκπροσωπήθηκε δε από τους πληρεξουσίους της δικηγόρους Νικόλαο Ζέμπερη και Χρυσούλα Σεβαστοπούλου (αμφότεροι με δήλωση κατ΄ αρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Η εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 31/10/2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ …………/2018) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 2505/2019 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η εναγόμενη και ήδη εκκαλούσα με την από 4.10.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ κατάθεσης στο Πρωτοδικείο …………/2019, ΓΑΚ/ΕΑΚ κατάθεσης στο Εφετείο …………../2020) έφεσή της, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε αρχικά η 14η.1.2021, μετά δε από αναβολή, η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Η πληρεξούσια δικηγόρος της εκκαλούσας, αφού έλαβε τον λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε, οι δε πληρεξούσιοι δικηγόροι της εφεσίβλητης, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 528 Κ.Πολ.Δ (η οποία δεν τροποποιήθηκε με το ν 4335/2015) «αν ασκηθεί έφεση από τον διάδικο που δικάσθηκε ερήμην, η εκκαλούμενη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια που, καθορίζονται από την έφεση και τους προσθετούς λόγους, ανεξάρτητα από τη διαδικασία που τηρήθηκε. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως». Από τη διάταξη αυτή, προκύπτει ότι, αν ασκηθεί έφεση κατά ερήμην απόφασης, η οποία λειτουργεί ως υποκατάστατο αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας, εξαφανίζεται η εκκαλούμενη απόφαση μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, χωρίς έρευνα των λόγων της έφεσης (ΑΠ 280/2012 ΝΟΜΟΣ) και ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει με το δικόγραφο της εφέσεως και τις προτάσεις του όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προβάλει και πρωτοδίκως. Του παρέχεται, δηλαδή, η ευκαιρία, δεδομένου ότι δεν εμφανίστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, αλλά δικάστηκε ως εάν ήταν παρών, όπως, εντός των ορίων του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της εφέσεως, ακουστεί και προβάλει στο Εφετείο όσους ισχυρισμούς μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως επανορθώνοντας με την έφεση τις συνέπειες που η απουσία του ενδεχομένως επέφερε. Επομένως, για την εξαφάνιση της πρωτόδικης απόφασης, εφόσον αυτή εκδόθηκε ερήμην του διαδίκου, δεν απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος της εφέσεως, αλλά αρκεί η τυπική παραδοχή της, καθόσον αυτή έχει τα αποτελέσματα της καταργηθείσας αναιτιολόγητης ανακοπής (ΑΠ 2150/2014, ΑΠ 907/2014). Μετά την εξαφάνιση της πρωτοδίκου αποφάσεως, αναδικάζεται η υπόθεση από το Εφετείο, το οποίο μετατρέπεται ουσιαστικά σε πρωτοβάθμιο δικαστήριο.
Στην προκειμένη περίπτωση η κρινόμενη με ειδικό αριθμό καταθ. ……/2020 και ειδικο αριθμό καταθ ……/2020 έφεση κατά της υπ΄αριθμόν 2505/2019 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, ερήμην της εναγομένης εταιρείας, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα καθώς η εκκαλουμένη απόφαση δημοσιεύτηκε στις 14-6-2019, επιδόθηκε στις 11-09-2019 και η έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά στις 8-10-2019 (άρθρα 495,511,513,516 παρ 1, 517 εδαφ α, 518 παρ 1 και 147 ΚΠολΔ). Συνεπώς, πρέπει να γινει τυπικά δεκτή η έφεση και να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση περαιτέρω δε, πρέπει να κρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο αυτό και να ερευνηθεί η με γενικό αριθμό καταθ. ……/2018 και με ειδικό αριθμό καταθ. …… /20158 αγωγή κατά την τακτική διαδικασία ως προς την βασιμότητα αυτής, δοθέντος ότι έχει κατατεθεί και το προβλεπόμενο από την διάταξη του άρθρου 495 ΚΠολΔ παράβολο, όπως προκύπτει από σχετική επισημείωση του Γραμματέα του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου επί του δικογραφου της εφέσεως (βλ υπο κωδικό ……………../2019 e-παράβολo δημοσίου και από 20-2-2018 πληρωμή της Τραπεζας Πειραιώς).
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 242 παρ. 2, 524 παράγραφοι 1 και 2 και 528 ΚΠολΔ, όπως τα δύο τελευταία άρθρα ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους με τα άρθρα, αντιστοίχως, 44 παρ. 1 και 44 παρ. 2 Ν. 3994/2011 και εφαρμόζονται και στην προκειμένη περίπτωση κατά την οποία η έφεση ασκήθηκε μεταγενέστερα της ισχύος του ως άνω νόμου, προκύπτει ότι είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση ενώπιον των δευτεροβάθμιων δικαστηρίων στην περίπτωση κατά την οποία η έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης ασκήθηκε από το διάδικο, που δικάστηκε στον πρώτο βαθμό ερήμην, οπότε, με την τυπική παραδοχή της έφεσης, η οποία λειτουργεί ως υποκατάστατο της καταργηθείσας αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας, εξαφανίζεται η πρωτόδικη απόφαση, μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, χωρίς να απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος της έφεσης και αναδικάζεται η υπόθεση από το εφετείο, ενώπιον του οποίου η συζήτηση γίνεται πλέον προφορικά. Κατά συνέπεια, στην περίπτωση αυτή, που είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση ενώπιον του Εφετείου, δεν έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ και έτσι δεν είναι επιτρεπτή η παράσταση κατά τη συζήτηση με κοινή δήλωση των διαδίκων, που υπογράφεται από τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους, ή με δήλωση του ενός ή ορισμένων μόνο πληρεξουσίων, ότι δεν θα παραστούν κατά την εκφώνηση. Η ως άνω απαγόρευση της παράστασης με δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου στην περίπτωση του άρθρου 528 ΚΠολΔ ισχύει, μάλιστα, όχι μόνο για τον διάδικο ο οποίος δικάστηκε ερήμην στον πρώτο βαθμό, αλλά και για τον αντίδικό του, ο οποίος είχε παραστεί κανονικά, γιατί διαφορετικά προφορική συζήτηση δεν νοείται, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα εκατέρωθεν ακρόασης και κατ’ αντιδικία συζήτησης της υπόθεσης, για να εξασφαλίζεται η αρχή της δίκαιης δίκης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 6 της Ε.Σ.Δ.Α. (ΑΠ 635/2020, ΑΠ 1478/2019, ΑΠ 476/2017, ΑΠ 11/2016 ΝΟΜΟΣ). Η υποβολή τέτοιας δήλωσης από μη παριστάμενο πληρεξούσιο δικηγόρο διαδίκου κατά την εκφώνηση της υπόθεσης, για την οποία είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση, συνιστά μη προσήκουσα παράσταση αυτού έστω και αν έχει καταθέσει προτάσεις, συνεπαγόμενη την ερημοδικία του, με αποτέλεσμα οι προτάσεις του και οι σ’ αυτές περιεχόμενοι αυτοτελείς ισχυρισμοί, καθώς και τα επικαλούμενα και προσκομιζόμενα αποδεικτικά μέσα, να μην λαμβάνονται υπόψη (ΑΠ 93/2013 ΝΟΜΟΣ). Στην προκειμένη περίπτωση η εφεσίβλητη εταιρεία «……………» παραστάθηκε με δήλωση κατ΄αρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ των πληρεξουσίων δικηγόρων αυτής α) Νικολάου Ζεμπέρη και β) Χρυσούλας Σεβαστοπούλου ότι δεν θα παραστούν κατά την συζήτηση της υπόθεσης μολονότι δεν είναι επιτρεπτή η παράσταση με δήλωση στην περίπτωση του άρθρου 528 ΚΠολΔ, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη προεκτιθέμενη μείζονα σκέψη και ως εκ τούτου η υποβολή τέτοιας δήλωσης από τους μη παριστάμενους πληρεξουσίους δικηγόρους της εφεσίβλητης κατά την εκφώνηση της υπόθεσης για την οποία είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση, συνιστά μη προσήκουσα παράσταση αυτών παρ΄ότι έχουν καταθέσει προτάσεις και επομένως συνεπάγεται την ερημοδικία αυτής με αποτέλεσμα οι προτάσεις της και οι σ΄αυτές περιεχόμενοι αυτοτελείς ισχυρισμοί καθώς και τα επικαλούμενα απ΄αυτήν και προσκομιζόμενα αποδεικτικά μέσα να μην λαμβάνονται υπόψη.
Περαιτέρω, από την διάταξη του άρθρου 904 ΑΚ, που ορίζει ότι όποιος έγινε πλουσιότερος χωρίς νόμιμη αιτία από την περιουσία ή με ζημία άλλου, έχει υποχρέωση να αποδώσει την ωφέλεια, προκύπτει, ότι στοιχείο του πραγματικού κάθε απαιτήσεως αδικαιολογήτου πλουτισμού, είναι, εκτός άλλων και η ανυπαρξία ή η ελαττωματικότητα της αιτίας, βάσει της οποίας έγινε η περιουσιακή μετακίνηση και επήλθε ο πλουτισμός του λήπτη. Αν λείπει το στοιχείο αυτό, δηλαδή η ως άνω αιτία δεν είναι ανύπαρκτη ή ελαττωματική, δεν στοιχειοθετείται απαίτηση από τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, αφού μια τέτοια απαίτηση προϋποθέτει έλλειψη αξιώσεως από νόμιμη αιτία (ΑΠ 15/2020, ΑΠ 1325/2019, ΑΠ 1151/2017, ΑΠ 449/2014). Αν η βάση της αγωγής από τον αδικαιολόγητο πλουτισμό σωρεύεται, κατά δικονομική επικουρικότητα (ΚΠολΔ 219), υπό την ενδοδιαδικαστική αίρεση της απορρίψεως της κύριας βάσεως της αγωγής από σύμβαση, αρκεί για την πληρότητα της πιο πάνω επικουρικής βάσεως, να γίνεται απλή επίκληση της ακυρότητος της συμβάσεως, χωρίς να απαιτείται να αναφέρονται και οι λόγοι στους οποίους οφείλεται η ακυρότητα (ΟλΑΠ 2/2019). Και τούτο διότι, στην τελευταία περίπτωση, η επικουρική βάση της αγωγής θα εξετασθεί μόνο, αν η στηριζόμενη στην έγκυρη σύμβαση, κύρια βάση της αγωγής, απορριφθεί μετά παραδοχή της ακυρότητος της συμβάσεως για συγκεκριμένο λόγο, ο οποίος, είτε κατ` αυτεπάγγελτη έρευνα, είτε κατ` ένσταση του εναγομένου, αποτέλεσε ήδη αντικείμενο της δίκης. Έτσι πληρούται με τον τρόπο αυτό ο σκοπός της διατάξεως του άρθρου 216 ΚΠολΔ, η οποία απαιτεί τη σαφή έκθεση των γεγονότων που θεμελιώνουν την αγωγή. (ΟλΑΠ 22/2009, ΟλΑΠ 23/2003).
Στην προκειμένη περίπτωση με την κρινόμενη αγωγή η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη αλλοδαπή εταιρεία ιστορούσε ότι δυνάμει της από 1-7-2014 έγγραφης σύμβασης που συνήψε με την εναγομένη εταιρεία μεσολάβησε ο νόμιμος εκπρόσωπος αυτής ο οποίος είχε την ιδιότητα του διαμεσολαβητή ποδοσφαίριστών και μεταγραφηκε ο ποδοσφαιριστής ……….. (…………), από την ποδοσφαιρική ομάδα ……….. στην επαγγελματική ποδοσφαιρική ομάδα της εναγομένης (………….) ενώ συμφωνήθηκε και η καταβολή των παρακάτω ποσών στην ενάγουσα για τις υπηρεσίες της: α) 50.000 ευρώ την 1-10-2014, β) 50.000 ευρώ την 1-9-2015, γ) 50.000 ευρώ την 1-12-2015, δ) 50.000 ευρώ την 1-9-2016 ε) 50.000 ευρώ την 1-12-2016, στ) 50.000 ευρώ την 1-9-2017 και ζ) 50.000 ευρώ την 1-12-2017, υπό την προϋπόθεση ότι κατά την συμφωνηθείσα ημερομηνία καταβολής των ποσών αυτών ο ανωτέρω ποδοσφαιριστής θα εξακολουθούσε να είναι εγεγγραμμένος στην ομάδα της εναγομένης. Έκτοτε ο ποδοσφαιριστής ………. (…………….) αγωνιζόταν με την ομάδα της εναγομένης η οποία υπήρξε συνεπής μόνο κατά τις δυο πρώτες συμφωνηθείσες ημερομηνίες αρνούμενη την καταβολή των υπολοίπων ποσών ανερχομενων συνολικά σε 250000 ευρώ παρά τις οχλήσεις της ενάγουσας. Ζήτησε δε, να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει σ΄αυτήν το ποσό αυτο με το νόμιμο από της παρόδου της συμφωνηθείσας ημερομηνίας καταβολής, άλλως από της οχλήσεως εκάστης καταβολής , άλλως από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως, καθώς και την καταβολή του ποσού των 30.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από την αντισυμβατική συμπεριφορά της εναγομένης. Επικουρικώς δε, ζήτησε την καταβολή του ποσού των 250.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως βάσει των διατάξεων περί αδικαιολόγητου πλουτισμού. Τέλος, ζήτησε την καταδίκη της εναγομένης στα δικαστικά της έξοδα. Με τέτοιο περιεχόμενο και αιτήματα η αγωγή αυτή αρμόδια και παραδεκτά εισήχθη προς εκδίκαση ενώπιον του καθ΄υλην και κατά τόπο αρμοδίου Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά και κατά τους κανόνες της τακτικής διαδικασίας. Έχει ήδη απορριφθεί με την εκκαλουμένη απόφαση ως μη νόμιμη ως προς το αίτημα περι καταβολής χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης και ως εκ τούτου το παρόν Δικαστήριο δεν δύναται να επανεξετάσει το αίτημα αυτό λόγω μη προσβολής του κεφαλαίου αυτού με έφεση από μέρους της ενάγουσας. Ως προς την βάση που θεμελιώνεται στη σύμβαση διαμεσολάβησης η αγωγή είναι νόμιμη ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 361,340,341,346 ΑΚ και 183,191 παρ 2, 176 ΚΠολΔ και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και κατ΄ουσίαν καθώς έχει καταβληθεί το απαιτούμενο δικαστικό ένσημο με τις νόμιμες προσαυξήσεις υπερ τρίτων (βλ υπ΄αριθμόν …………… παράβολο). Ως προς την επικουρική βάση του αδικαιολόγητου πλουτισμού, όμως, η αγωγή είναι απορριπτέα ως αόριστη καθόσον στο δικόγραφο αυτής, πέραν του ότι δεν εκτίθεται σε τι συνιστάται ο αδικαιολογητος πλουτισμός της εναγόμενης, δεν γίνεται επίκληση ούτε της ακυρότητας της σύμβασης διαμεσολάβησης δοθέντος ότι για την στοιχειοθέτηση της αγωγής του αδικαιολογητου πλουτισμού που σωρεύεται κατά δικονομική επικουρικότητα υπό την ενδοδιαδικαστική αίρεση της απορρίψεως της κύριας βάσεως της αγωγής, απαιτείται για την πληρότητα αυτής, πλην άλλων στοιχείων και επίκληση της ακυρότητας της συμβάσεως σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη της απόφασης.
Με τον πρώτο λόγο έφεσης η εναγομένη εταιρεία ισχυρίζεται ότι η ένδικη διαφορά υπάγεται σε διαιτησία καθόσον σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 5 παρ 1 του Κανονισμού Λειτουργίας του Διαιτητικού Δικαστηρίου Ποδοσφαίρου αρμοδιότητα το Διαιτητικό Δικαστήριο Ποδοσφαίρου είναι αρμόδιο για την εκδίκαση όλων των διαφορών που αφορούν θέματα οικονομικού ή άλλου συμφέροντος τα οποία συνδέονται επι της αρχής, σχετίζονται ή προκύπτουν με αφορμή το ποδόσφαιρο …. Ειδικότερα δε των διαφορών: α) Π.Α.Ε. με άλλη Π.Α.Ε. ή με Επαγγελματική Ένωση ή με Σωματείο ή με την Ε.Π.Ο ή με ποδοσφαιριστή ή με διαμεσολαβητή». Επιπρόσθετα, (ισχυρίζεται η εναγομένη) στο άρθρο 66 του Καταστατικού της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΕΠΟ) ορίζεται ότι «Εντός της Ε.Π.Ο. λειτουργεί ένα ανεξάρτητο Διαιτητικό Δικαστήριο το οποίο επιλυει σε τελευταίο βαθμό (αφού όλες οι άλλες εσωτερικές διαδικασίες και τα ένδικα μέσα έχουν εξαντληθεί), όλες τις εσωτερικές εθνικές διαφορές μεταξύ της ΕΠΟ, των Μελών, των Ομάδων, Ποδοσφαιριστών, Αξιωματούχων και διαμεσολαβητων αγώνων και ποδοσφαιριστών της με τον αποκλεισμό κάθε τακτικού – εθνικού δικαστηρίου … ». Τέλος, (η εναγόμενη ισχυρίζεται) ότι στον επίσημο Κανονισμό της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (FIFA) ορίζεται πως «για την αντιμετώπιση εσωτερικών διαφορών σε σχέση με την δραστηριότητα των πρακτόρων παικτών, οι ενώσεις θεωρούν ως έσχατη λύση κάθε διαφορά που προκύπτει από ή σχετικά με τους κανονισμούς των εθνικών πρακτόρων παικτών, να παραπέμπεται σε ένα ανεξάρτητο, αρμοδίως συσταθέν και αμερόληπτο Διαιτητικό Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη το καταστατικό της FIFA και τους νόμους που ισχύουν στην χώρα του κάθε συνδέσμου». Ο λόγος αυτός κρίνεται αβάσιμος και πρέπει ν΄απορριφθεί καθόσον σύμφωνα με το άρθρο 66 και ήδη 62 του Καταστατικού της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας το ανεξάρτητο Διαιτητικό Δικαστήριο επιλύει τις εσωτερικές εθνικές διαφορές μεταξύ της ΕΠΟ, των μελών, Ομάδων, Ποδοσφαιριστών, Αξιωματούχων και διαμεσολαβητών αγώνων και ποδοσφαιριστών της. Επιπλέον σύμφωνα με το άρθρο 1 του Κανονισμού Λειτουργίας του Διαιτητικού Δικαστηρίου Ποδοσφαίρου το Διαιτητικό Δικαστήριο Ποδοσφαίρου εκδικάζει τις εσωτερικές εθνικές διαφορές μεταξύ της ΕΠΟ, των Ενώσεων – μελών της, των ομάδων, των ποδοσφαιριστών, των προπονητών, των αξιωματούχων, των διαμεσολαβητών αγώνων και των ποδοσφαιριστών. Ως εκ τούτου η ένδικη διαφορά δεν αποτελεί εσωτερική εθνική διαφορά αφού η ενάγουσα είναι αλλοδαπή εταιρεία και δεν είναι μέλος της ΕΠΟ. Επιπρόσθετα, η ενάγουσα δεν συνεβλήθη με την εναγομένη ως διαμεσολαβήτρια εταιρεία, ούτε είναι πιστοποιημένη εταιρεία διαμεσολάβησης (βλ σελιδα 11 των Προτάσεων ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου), ενώ το γεγονός ότι ο εκπρόσωπος αυτής είχε την ιδιότητα του διαμεσολαβητή ποδοσφαιριστών δεν θεραπεύει την έλλειψη αυτή. Εξάλλου, ούτε από τον Κανονισμό της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Ποδοσφαίρου δύναται ν΄αντληθεί αντίθετο συμπέρασμα καθόσον σύμφωνα με το άρθρο 30 το Διαιτητικό Δικαστήριο είναι αρμόδιο για την επίλυση κάθε διαφοράς που προκύπτει από ή σχετικά με τους κανονισμούς των εθνικών πρακτόρων παικτών, προϋπόθεση που δεν συντρέχει στην προκειμένη περίπτωση αφού δεν πρόκειται για διαφορά που προέκυψε από η σχετικά με τους κανονισμούς των εθνικών πρακτόρων παικτών.
Από όλα τα έγγραφα που η εκκαλούσα προσκομίζει και επικαλείται, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με την από 1-7-2014 συμφωνία που συνήφθη μεταξύ των διαδίκων, η οποία φέρει τον τίτλο «συμφωνία διαμεσολάβησης» η ενάγουσα διαμεσολάβησε για την μετεγγραφή του ποδοσφαιριστή ………… από την ποδοσφαιρική ομάδα ………….. στην εναγομένη η οποία ανέλαβε την υποχρέωση να καταβάλει στην ενάγουσα για την μετεγγραφή αυτή : α) 50.000 ευρώ την 1-10-2014, β) 50.000 ευρώ την 1-9-2015, γ) 50.000 ευρώ την 1-12-2015, δ) 50.000 ευρώ την 1-9-2016 ε) 50.000 ευρώ την 1-12-2016, στ) 50.000 ευρώ την 1-9-2017 και ζ) 50.000 ευρώ την 1-12-2017 και υπό την προϋπόθεση ότι κατά την συμφωνηθείσα ημερομηνία καταβολής των ποσών αυτών ο ανωτέρω ποδοσφαιριστής θα εξακολουθούσε να είναι εγεγγραμμένος στην ομάδα της εναγομένης, διαφορετικά δεν θα υπείχε υποχρέωση καταβολής των οφειλόμενων ποσών από την ημερομηνία που ο ανωτέρω ποδοσφαιριστής θα διέκοπτε την εγγραφή του στην εναγομένη και εντεύθεν. Αυθημερόν (1-4-2014) ο ποδοσφαιριστής ποδοσφαιριστή …………… συνήψε συμβόλαιο επαγγελματία ποδοσφαιριστή με την εναγομένη δυνάμει του οποίου συμφωνήθηκε να παρέχει τις υπηρεσίες του στην εναγομένη για το χρονικό διάστημα από 1-7-2014 μέχρι 30-6-2018 αντί αμοιβής ύψους 2.208.000 ευρώ καταβλητέας σε δεκαεπτά (17) δόσεις. Έκτοτε ο ποδοσφαιριστής …………….. αγωνιζόταν με την ομάδα της εναγομένης, η οποία υπήρξε συνεπής έναντι της ενάγουσας μόνο κατά τις δυο πρώτες συμφωνηθείσες ημερομηνίες αρνούμενη την καταβολή των υπολοίπων ποσών. Ωστόσο, η σύμβαση διαμεσολάβησης που συνήψαν οι διάδικοι είναι άκυρη καθόσον στη συμφωνία αυτή δεν αναγράφονται τα στοιχεία της άδειας διαμεσολάβησης της ενάγουσας, ούτε ο αριθμός μητρώου της διαμεσολαβήτριας ενάγουσας, ούτε η διάρκεια ισχύος του συμφωνητικού, ούτε ο αριθμός του φορολογικού μητρώου των διαδίκων στοιχεία αναγκαία για την εγκυρότητα της σύμβασης σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 6 της υπ΄αριθμόν 23788/28-8-2002 (ΦΕΚ Β 1126/28-8-2002) Υπουργικής Απόφασης στην οποία ορίζεται ότι : «Για την ανάληψη του δικαιώματος διαμεσολάβησης στη σύναψη σύμβασης παροχής αθλητικών υπηρεσιών καταρτίζεται και υπογράφεται μεταξύ των επαγγελματιών αθλητών ή αθλητών με αμοιβή ή προπονητών ή Α.Α.Ε. ή Τ.Α.Α., κατά περίπτωση, και του διαμεσολαβητή, ιδιωτικό συμφωνητικό, στο οποίο αναφέρονται υποχρεωτικά με ποινή αυτοδίκαιης ακυρότητας : α) τα στοιχεία της άδειας διαμεσολάβησης, β) ο αριθμός μητρώου του συμβαλλομένου διαμεσολαβητή, γ) ο αριθμός φορολογικού μητρώου των συμβαλλομένων, δ) η διάρκεια ισχύος του συμφωνητικού, ε) το ποσοστό αμοιβής του διαμεσολαβητή και στ) ο τρόπος καταβολής του». Πρέπει δε, να σημειωθεί ότι γεγονός ότι την διάταξη του άρθρου 1 της ανωτέρω Υπουργικής Απόφασης ορίζεται ότι «διαμεσολαβητής αθλητικών συμβάσεων είναι το φυσικό πρόσωπο το οποίο διαμεσολαβεί στην κατάρτιση συμβάσεων παροχής αθλητικών υπηρεσιών» δεν σημαίνει ότι η υπουργική αυτή απόφαση δεν εφαρμόζεται και επί νομικών προσώπων που διαμεσολαβούν στην κατάρτιση τέτοιων συμβάσεων καθόσον με την διάταξη αυτή απλώς προσδιορίζεται η έννοια του διαμεσολαβητή χωρίς πρόθεση του νομοθέτη για διάκριση μεταξύ φυσικών και νομικών προσώπων. Εξάλλου, αυτό επιβεβαιώνεται και από την επικεφαλίδα της υπουργικής αυτής απόφασης στην οποία αναφέρεται: «Καθορισμός των όρων και των προϋποθέσεων της άσκησης του επαγγέλματος των προσώπων που διαμεσολαβούν στην κατάρτιση των συμβολαίων μεταξύ επαγγελματιών αθλητών ή αθλητών με αμοιβή ή προπονητών και των ανώνυμων αθλητικών εταιριών ή τμημάτων αμειβομένων αθλητών, κατ΄αρθρο 90 παρ 9 του ν 2725/1999», δίχως διάκριση ανάμεσα σε φυσικά και νομικά πρόσωπα. Ως εκ τούτου η ενάγουσα δεν δικαιούται αμοιβής βάσει της σύμβασης διαμεσολάβησης και επομένως η αγωγή πρέπει ν΄απορριφθεί ως προς την κύρια βάση αυτής ως αβάσιμη κατ΄ουσίαν. Τα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της εφεσίβλητης – ενάγουσας λόγω της ήττας αυτής (άρθρα 176, 183, 191 παρ 2 ΚΠολΔ), κατα τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Τέλος, πρέπει, ενόψει της παραδοχής της έφεσης να επιστραφεί στην εκκαλούσα εταιρεία και το κατατεθέν παράβολο άσκησης έφεσης (αρθρο 495 παρ 3 ΚΠολΔ), ενώ πρέπει να οριστεί και το νόμιμο παράβολο άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας από την εφεσίβλητη – ενάγουσα (άρθρα 501,502 παρ 1 και 505 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της εφεσίβλητης
ΟΡΙΖΕΙ το παράβολο ανακοπής ερημοδικίας στο ποσό των διακοσίων (200) ευρώ
ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ΄αριθμόν 2505/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτική διαδικασία)
ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ την με γενικό αριθμό καταθεσης ……./2018 και με ειδικό αριθμό καταθ. ……../2018 αγωγή
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εφεσίβλητη ενάγουσα στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας της εκκαλούσας εναγομένης τα οποία καθορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου στην εκκαλούσα εταιρεια.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά την 8 Δεκεμβρίου 2022.
Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ΕΦΕΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δημοσιεύθηκε δε στις 5 Ιανουαρίου 2023 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με άλλη σύνθεση, λόγω μετάθεσης και αναχώρησης του Εφέτη Ελευθερίου Γεωργίλη, αποτελούμενη από τους Δικαστές Σταυρούλα Λιακέα, Προεδρεύουσα Εφέτη, Ιωάννα Μάμαλη και Χρυσή Φυντριλάκη, Εφέτες και με την ίδια Γραμματέα, με απόντες δε τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους αυτών δικηγόρους.
Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ΕΦΕΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ