ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός 127/2023
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Σωκράτη Γαβαλά, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ.
Συνεδρίασε δημόσια, στο ακροατήριό του, την ……….., προκειμένου να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της Εκκαλούσας: …………, με την ιδιότητα της ως διαχειρίστρια της ετερόρρυθμης Εταιρείας, με την επωνυμία << ………>>, (Α.Φ.Μ. …….- Δ.Ο.Υ. Ε Πειραιώς), κατοίκου …… Αττικής, επί της οδού ……, η οποία παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου με την πληρεξούσια Δικηγόρο της Μαρία Κωνσταντοπούλου (Α.Μ.Δ.Σ.Π. …..), (βλ. το υπ’ αριθμόν Α ………./17-11-2022 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του Δ.Σ.Π. – άρθρο 61 Ν. 4194/2013).
Των Εφεσίβλητων: (1) …….. κατοίκου……….(2) ………, ενεργούντος ατομικά και ως ασκούντος τη γονική μέριμνα των ανηλίκων τέκνων του …… και …………, με την ιδιότητά τους, ως εξ αδιαθέτου κληρονόμων της αποβιώσασας την 18-01-2020 ………, (Α. Φ.Μ. ………- Δ.Ο.Υ. Παλλήνης), κατοίκου ………(3) ………. (4) ………(5) ……….. κατοίκου ……….(6) ……… κατοίκου ………..
Η εκκαλούσα άσκησε σε βάρος των εφεσίβλητων ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 07/01/2020 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία αυτού του Δικαστηρίου με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης (Γ.Α.Κ.) ……../2020 και ειδικό αριθμό κατάθεσης δικογράφου (Ε.Α.Κ.Δ.) …../2020.
Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 2511/2021 (οριστική) απόφαση του παραπάνω (πρωτοβάθμιου) Δικαστηρίου, κατά την τακτική διαδικασία (Διαδικασία άρθρων 1-465 Κ.Πολ.Δ.), αντιμωλία των διαδίκων, με την οποία απορρίφθηκε η ένδικη αγωγή, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα σε αυτήν.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (= Εφετείου Πειραιώς), με την από 17/12/2021 έφεσή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του εκδόσαντος αυτήν Δικαστηρίου, με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης ενδίκου μέσου (Γ.Α.Κ.) ……/17-12-2021 και ειδικό αριθμό κατάθεσης δικογράφου (Ε.Α.Κ.Δ) ……/17-12-2021 και ακολούθως στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης (Γ.Α. Κ.) ……./17-12-2021 και ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (Ε.Α.Κ.Δ.) ………./14-12-2021, δικάσιμος δε ορίστηκε αυτή, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και εκδικάστηκε αντιμωλία των διαδίκων.
Οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά, όσα διαλαμβάνονται στην έφεση, καθώς επίσης και στις προτάσεις, τις οποίες κατέθεσαν, κατά την εκδίκαση αυτής.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
(Ι) Aπό το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 522, 525 παρ. 2 και 526 Κ.Πολ.Δ. συνάγεται ότι αντικείμενο της πολιτικής δίκης και στο δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας είναι η δικονομική αξίωση, που έχει υποβληθεί στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και εκφράζεται με αίτηση παροχής δικαστικής προστασίας για την προβαλλόμενη ιστορική αιτία, με απόφαση του Δικαστηρίου σύμφωνη προς το υποβαλλόμενο αίτημα. Η έφεση δεν δημιουργεί νέο αντικείμενο της δίκης, αλλά αποτελεί, ανάλογα με το εάν η πρωτοβάθμια απόφαση ήταν δυσμενής ή ευνοϊκή για όποιον ζήτησε τη δικαστική προστασία, μέσο τελικής επίτευξης ή ματαίωσης της ικανοποίησης της δικανικής πιο πάνω αξίωσης με την υποβολή της σε νέα, δευτεροβάθμια, δικαστική κρίση (Ολ.Α.Π. 2/1994, Α.Π. 1867/2017, Α.Π. 314/2015, Α.Π. 1087/2014, Α.Π. 821/ 2010, Α.Π. 315/2021, Α.Π. 473/2022 Δημοσιευμένη στην ιστοσελίδα του Αρείου Πάγου). Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 106 ΚΠολΔ, το Δικαστήριο ενεργεί μόνο ύστερα από αίτηση διαδίκου και αποφασίζει με βάση τους πραγματικούς ισχυρισμούς, τους οποίους προτείνουν και αποδεικνύουν οι διάδικοι και τις αιτήσεις, που υποβάλλουν, εκτός αν ο νόμος ορίζει διαφορετικά. Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 224 του ίδιου Κώδικα, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 22 παρ. 1 Ν. 3994/2011 “είναι απαράδεκτο να μεταβληθεί η βάση της αγωγής. Με τις προτάσεις, που κατατίθενται ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ή με προφορική δήλωση, που καταχωρίζεται στα πρακτικά, μπορεί ο ενάγων να συμπληρώσει, να διευκρινίσει ή να διορθώσει τους ισχυρισμούς του, αρκεί να μην μεταβάλλεται η βάση της αγωγής”. Ως βάση της αγωγής, της οποίας δεν επιτρέπεται η μεταβολή, νοείται η ιστορική βάση αυτής, ήτοι το σύνολο των γεγονότων (πραγματικών περιστατικών), στα οποία θεμελιώνεται το αίτημα αυτής (Ολ.Α.Π. 2/1994) – ανεξαρτήτως του δοθέντος από τους διαδίκους νομικού χαρακτηρισμού – χωρίς την επίκληση των οποίων δεν είναι εφικτή η διάγνωση της επίδικης έννομης σχέσης (Α.Π. 1087/2014, Α.Π. 460/ 2013, Α.Π. 309/2011, Α.Π. 1261/1993). Μεταβολή της ιστορικής βάσης της αγωγής, που συνιστά και ταυτόχρονη μεταβολή του αντικειμένου της δίκης, κατά παράβαση της προβλεπόμενης από το άρθρο 111 του ΚΠολΔ αρχής της τηρήσεως προδικασίας και επάγεται το κατά τα ανωτέρω απαράδεκτο, αποτελεί κάθε μεταγενέστερη προσθήκη νέων περιστατικών παλαιότερων ή οψιγενών, με τα οποία τροποποιείται ή αντικαθίσταται η ιστορική βάση της αγωγής με άλλη ή προστίθεται στην αγωγή και νέα ιστορική βάση (Ολ. Α.Π. 2/1994, ΑΠ 1183/2015, Α.Π. 962/2012, Α.Π. 389/2010). Εξάλλου, με τη διάταξη του άρθρου 522 ΚΠολΔ ορίζεται:” Με την άσκηση της έφεσης η υπόθεση μεταβιβάζεται στο δευτεροβάθμιο Δικαστήριο μέσα στα όρια, που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους”, ενώ, σύμφωνα με εκείνη του άρθρου 525 παρ. 2 του ίδιου Κώδικα “είναι απαράδεκτη η υποβολή νέας αίτησης, όπως και η άσκηση ανταγωγής για πρώτη φορά στη δευτεροβάθμια δίκη, ακόμη και αν ο αντίδικος συναινεί. Το απαράδεκτο λαμβάνεται υπόψη και αυτεπαγγέλτως ” και, τέλος, με εκείνη του άρθρου 526 του ίδιου Κώδικα:” Είναι απαράδεκτη στην κατ’ έφεση δίκη κάθε μεταβολή της βάσης, του αντικειμένου και του αιτήματος της αγωγής και αν ο αντίδικος συναινεί. Το απαράδεκτο λαμβάνεται υπόψη και αυτεπαγγέλτως. Επιτρέπεται, εξαιτίας γεγονότων, που επήλθαν μετά την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης, να ζητηθεί, αντί για το αντικείμενο, που ζητήθηκε αρχικά, άλλο ή η αξία του ή το διαφέρον “. Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών προς εκείνη του άρθρου 591 παρ. 1 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι ο ενάγων, ως εκκαλών, δεν μπορεί να μεταβάλει την βάση της αγωγής. Δεν μπορεί επίσης να προτείνει νέους ισχυρισμούς, οι οποίοι δεν είχαν προβληθεί πρωτοδίκως. Ισχυρισμός, που στηρίζει την βάση της αγωγής, απαραδέκτως προτείνεται το πρώτον με την έφεση ή με τις προτάσεις, που υποβάλλονται στο Εφετείο, οι δε διατάξεις, που επιτρέπουν, σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις, τη βραδεία προβολή νέων ισχυρισμών με τις προτάσεις ή και με την έφεση, στο δεύτερο βαθμό, αναφέρονται σε ισχυρισμούς άλλους, πλην εκείνων, που θεμελιώνουν την αγωγική βάση (ενστάσεις, αντενστάσεις), δηλαδή, σε καταλυτικούς του δικαιώματος, που ασκείται με την αγωγή, οι οποίοι μπορούν να προταθούν μέχρι την τελευταία επί της ουσίας της υποθέσεως συζήτηση, τόσο στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, όσο και στο Εφετείο, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις των άρθρων 269 παρ. 2 και 527 του ΚΠολΔ και ήδη (μετά το Ν.4335/2015) μόνο του άρθρου 527 ΚΠολΔ, όπως τροποποιηθέν ισχύει, και δεν αφορούν πραγματικούς ισχυρισμούς, που μεταβάλουν τη βάση της αγωγής (Ολ. Α.Π. 2/1994, Α.Π. 2070/2007). Κατ’ ακολουθία των παραπάνω, η έφεση δεν δημιουργεί νέο αντικείμενο της δίκης, αλλά αποτελεί, ανάλογα με το εάν η πρωτοβάθμια απόφαση ήταν δυσμενής ή ευνοϊκή για όποιον ζήτησε τη δικαστική προστασία, μέσο τελικής επίτευξης ή ματαίωσης της ικανοποίησης της δικανικής πιο πάνω αξίωσης με την υποβολή της σε νέα δευτεροβάθμια δικαστική κρίση. Έτσι, από το συνδυασμό των άρθρων 520, 522 και 534 Κ.Πολ.Δ. συνάγεται πως ως λόγος έφεσης μπορούν να προβληθούν και τα σφαλματα του ίδιου του εκκαλούντος, δηλαδή, αυτός μπορεί ενώπιον του Εφετείου να διορθώσει δικές του παραδρομές (Α.Π. 1442/2010, Α.Π. 102/2010, Α.Π. 408/2000 Δημοσιευμένη στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών <<ΝΟΜΟΣ>>, αλλά υπό τους όρους και τους περιορισμούς των άρθρων 525, 526, 527 και 528 Κ.Πολ.Δ. (βλ. Μαργαρίτης Μ. Ερμηνεία Κ.Πολ. Δ. αριθ. 31, Κεραμέας/Κονδύλης/ Νίκας/Πανταζόπουλος Ερμηνεία Κ.Πολ.Δ. άρθρο 520 αριθμ. 5). Κατ’ ακολουθία των παραάνω, συνάγεται ότι ο ενάγων, ως εκκαλών ή ως εφεσίβλητος δεν μπορεί να μεταβάλλει στο Εφετείο την ιστορική βάση της αγωγής του με την προσθήκη νέων γεγονότων Κεραμέας/ Κονδύλης/Νίκας/Πανταζόπουλος Ερμηνεία Κ.Πολ.Δ. άρθρο 520 αριθμ. 5).
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, με την ένδικη αγωγή της, η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα εκθέτει ότι τυγχάνει επιχειρηματίας, δραστηριοποιούμενη σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, και εντός του πλαισίου της επιχειρηματικής της δραστηριότητας είχε μισθώσει στο όνομά της με την από 1-12-2017 σύμβαση μίσθωσης επαγγελματικής στέγης το ειδικότερα περιγραφόμενο ακίνητο επί της οδού ….. ……. στη Δραπετσώνα Αττικής, στο οποίο λειτουργούσε η επιχείρησή της ως καφέ (=caffee) με την επωνυμία της και το διακριτικό τίτλο της εταιρίας «………..». Ότι πάνω από το μίσuιο ακίνητο στον πρώτο (Α) όροφο υφίσταται διαμέρισμα συνιδιοκτησίας των εναγομένων με το δώμα του, που δεν χρησιμοποιείτο και είχε εγκαταλειφθεί και το οποίο κατέστη επικίνδυνο για την εν γένει λειτουργία του κάτωθι ευρισκόμενου μισθίου ακινήτου, στο οποίο λειτουργούσε η επιχείρησή της, τόσο από άποψη στατική και δομική όσο και από άποψη υγιεινής. Ότι όλες οι προσπάθειές της να εξευρεθεί δίοδος επικοινωνίας με όλους τους εναγομένους-και να μεριμνήσουν άμεσα τα δέοντα για την αποκατάσταση του εν λόγω διαμερίσματος απέβησαν άκαρπες, ενώ η κατάσταση διαρκώς επιδεινωνόταν, με αποτέλεσμα να απευθυνθεί στην αρμόδια Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας, η οποία μετά τη διενέργεια ελέγχων την 21-3-2019 και την 26-6-2019 συνέταξε την υπ’ αριθμόν πρωτ. …./27-06-2019 και την υπ’ αριθμόν …./2019 έκθεση επικινδύνου, η οποία κοινοποιήθηκε στους εναγόμενους και ήδη εφεσίβλητους. Ότι λόγω των σοβαρών προβλημάτων, που εμφανίσθηκαν, ως μη αναστρέψιμα, την 10-2-2019, λόγω αποκλειστικής ευθύνης και υπαιτιότητας των εναγομένων-ήδη εφεσίβλητων, όπως ειδικότερα περιγράφονται, αναγκάστηκε να προ βει στην-άμεση και βίαιη διακοπή της επιχείρησής της, η οποία έλαβε χώρα, την 15-2-2019· Ότι εξαιτίας των παραπάνω η ίδια υπέστη οικονομική ζημία, ανερχόμενη στο χρηματικό ποσό των εξήντα χιλιάδων (6ο.οοο,οο) ευρώ, λόγω απώλειας μελλοντικών εισοδη μάτων, σύμφωνα με τα οικονομικά δεδομένα του λογιστηρίου της και την ανοδική πορεία της επιχείρησής της, λαμβανομένου υπόψη ότι ο τζίρος της ανήλθε στο χρηματικό ποσό των 41.000,00 Ευρώ (Ε) από την έναρξη λειτουργίας της το μήνα Μάρτιο του έτους 2018 έως την παύση της την 15-2-2019, ενώ συγχρόνως υπέστη ηθική βλάβη για αποκατάσταση της οποίας δικαιούται το χρηματικό ποσό των 25. 000,00 Ευρώ (Ε), καθώς επλήγη η επιχειρηματική της φήμη και απώλεσε ολικά την πελατεία της. Επικαλούμενη έννομο συμφέρον, η ενάγουσα ζητεί να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να της καταβάλουν, ευθυνόμενοι ο καθένας από αυτούς σε ολόκληρο το συνολικό χρηματικό ποσό τωνογδόντα πέντε χιλιάδων (85.000,00) Ευρώ (€), νομιμότοκα από την επίδοση της από 19-9-2019 εξώδικης δήλωσης στον καθέναν από αυτούς.
Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 2511/2021 (οριστική) απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (Διαδικασία Άρθρων 1-465 Κ.Πολ.Δ.), με την οποία απορρίφθηκε η ένδικη αγωγή, ως απαράδεκτη, λόγω αοριστίας αυτής, ως προς το αγωγικό αίτημα για επιδίκαση στην ενάγουσα του χρηματικού ποσού των εξήντα χιλιάδων (60.000,00) Ευρώ (Ε), ενώ απορρίφθηκε, ως ουσιαστικά αβάσιμη, κατά το υπόλοιπο χρηματικό ποσό των είκοσι πέντε χιλιάδων (25.000,00) Ευρώ (Ε), που ζητεί η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης της, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα σε αυτήν.
Κατά της παραπάνω απόφασης η ενάγουσα άσκησε την υπό κρίση έφεσή της, με την οποία επικαλείται πλημμέλειες της εκκαλούμενης απόφασης, συνιστάμενες σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων, που προσκομίστηκαν ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου.
Η κρινόμενη από 17/12/2021 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (Γ.Α.Κ.) ……/(Ε.Α.Κ.Δ.) ……./17-12-2021 έφεση της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας κατά της υπ’ αριθμόν 2511/2021 (οριστικής) απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία (Διαδικασία Άρθρων 1-465 Κ.Πολ.Δ.), αρμοδίως φερόμενη ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 Κ.Πολ.Δ.), ασκήθηκε, σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις και εμπρόθεσμα, ήτοι, μέσα στην προθεσμία του μηνός από το χρόνο επίδοσης αυτής, καθώς η εκκαλούμενη απόφαση επιδόθηκε στην ενάγουσα- εκκαλούσα, για γνώση της και για τις νόμιμες συνέπειες, την 17-11-2021, όπως προκύπτει από την υπ’ αριθμόν …………/17-11-2021 έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή του Εφετείου Πειραιώς με έδρα το Πρωτοδικείο Πειραιώς …………., την οποία προσκομίζουν με επίκληση οι εφεσίβλητοι, ως επισπεύδοντες τη συγκεκριμένη διαδικαστική ενέργεια διάδικοι, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 106 και 107 Κ.Πολ.Δ., που εφαρμόζονται και στην προκείμενη έκκλητη δίκη, γεγονός, άλλωστε, που ουσιαστικά συνομολογεί και η εκκαλούσα), ενώ το δικόγραφο της υπό κρίση εφέσεως κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, την 17η Δεκεμβρίου 2021] (άρθρα 495 παρ. 1- 2, 498, 499, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.). Επιπλέον, για το παραδεκτό της συζήτησής της καταβλήθηκε, κατ` άρθρο 495 παρ. 4 εδ. δ ΚΠολΔ. παράβολο του Ελληνικού Δημοσίου, αξίας εκατό (100,00) ευρώ (βλ. το με αριθμό κωδικού …………/ 2021 ηλεκτρονικό (e-) παράβολο). Ωστόσο, με αυτήν επιχειρείται απαράδεκτη μεταβολή του αντικεμένου της ανοιγείσας πολιτικής δίκης. Πλέον συγκεκριμένα, στην ασκηθείσα ένδικη αγωγή ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα φέρεται να ενεργεί ατομικά, ( <<ΑΓΩΓΗ Της ……….., Επιχειρηματία, κατοίκου ….Πειραιώς, Νομού Αττικής, οδός ………, κατόχου του Α.Φ.Μ. ……….. και με αρμόδια Οικονομική Εφορία τη Δ.Ο.Υ Ε Πειραιώς>>), ενώ στην ασκηθείσα έφεση αναγράφονται τα ακόλουθα: <<ΕΦΕΣΗ Της ………….., Επιχειρηματία, εταιρεία <<………>>, υπό την ιδιότητά της, ως διαχειρίστριας και νόμιμης εκπροσώπου αυτής, κατοίκου Κερατσινίου Πειραιώς Αττικής, οδός ………. κατόχου του Α.Φ.Μ. …………(εταιρικό) και με αρμόδια Οικονομική Εφορία τη Δ.Ο.Υ Ε Πειραιώς>>.
Με βάση τα παραπάνω καθίσταται σαφές ότι η εκκαλούσα, ενώ θεμελιώνει την ένδικη αγωγή της σε αξίωση της ιδίας από την επικαλούμενη αδικοπρακτική ευθύνη των εναγομένων σε βάρος της, συνιστάμενη σε διαφυγόντα κέρδη αποτιμώμενα και υπολογιζόμενα στο χρηματικό ποσό των εξήντα χιλιάδων (6ο.οοο,οο) ευρώ, λόγω απώλειας μελλοντικών εισοδημάτων αυτής, σύμφωνα με τα οικονομικά δεδομένα του λογιστηρίου της και την ανοδική πορεία της επιχείρησής της, λαμβανομένου υπόψη ότι ο τζίρος της ανήλθε στο χρηματικό ποσό των 41.000,00 Ευρώ (Ε) από την έναρξη λειτουργίας της το μήνα Μάρτιο του έτους 2018 έως την παύση της την 15-2-2019, υφιστάμενη συγχρόνως και ηθική βλάβη για την αποκατάσταση της οποίας δικαιούται το χρηματικό ποσό των 25.000,00 Ευρώ (Ε), καθώς επλήγη η επιχειρηματική της φήμη και απώλεσε ολικά την πελατεία της, ισχυρισμοί, που απκρυσταλλώνουν και οριοθετούν το αντικείμενο της πολιτικής δίκης ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου. Ωστόσο, με την ασκηθείσα έφεση επιχειρείται μεταβολή των υποκει μενικών ορίων της ανοιγείσας δίκης, καθώς η εκκαλούσα φέρεται να ενεργεί ως διαχειρίστρια, ήτοι, όχι πλέον στο δικό της όνομα και για λογαριασμό της αλλά για λογαριασμό του νομικού προσώπου της ετερόρρυθμης εταιρείας, με την επωνυμία <<………………….>>, καθιστάμενου πλέον τούτου τυπικά ως το εκκαλούν πρόσωπο άρα και υποκείμενο της έννομης σχέσης της προκείμενης δίκης, ταυτιζόμενου κατ’ ουσίαν με το φορέα της επικαλούμενης αγωγικής αξίωσης. Έτσι, όμως στοιχειοθετείται ανεπίτρεπτη μεταβολή της ιστορικής βάσης της ένδικης αγωγής, σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν στη νομική σκέψη της παρούσας και ως εκ τούτου συντρέχει περίπτωση δικονομικού απαραδέκτου. Κατόπιν τούτων, η ασκηθείσα έφεση τυγχάνει απορριπτέα, ως απαράδεκτη, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας. Εφόσον η έφεση απορρίπτεται, πρέπει, κατ’ άρθρο 495 παρ. 4 Κ.Πολ.Δ., που προστέθηκε με το άρθρο 12 παρ. 2 του Ν. 4055/2012, να διαταχθεί η εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του παραβόλου ποσού εκατό (100,00) Ευρώ (Ε), που καταβλήθηκε από τον εκκαλούντα κατά την άσκηση της έφεσης, κατά τα διαλαμβανόμενα στο διατακτικό της παρούσας. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος λόγω της ήττας του τελευταίου (άρθρα 176, 183, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ και 63 επ. Ν 4194/2013 «Κώδικα Δικηγόρων»), κατ’ αποδοχή του σχετικού αιτήματος τους, ως ουσιαστικά βάσιμου, σύμφωνα με τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
-ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ αντιμωλία των διαδίκων.
–ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την έφεση.
-ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε τετρακόσια (400,00) ευρώ.
-ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του παραβόλου ποσού εκατό (100,00) Ευρώ (Ε), που καταβλήθηκε από την πλευρά του εκκαλούντος κατά την άσκηση της έφεσής της με αριθμό …………./ 2021 ηλεκτρονικό (e-) παράβολο).
-ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίασή του, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στον Πειραιά, την 21η Φεβρουαρίου 2023.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ