Αριθμός 71/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΝΑΥΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή, Χαρίκλεια Σαραμαντή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα K.Δ
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την με αριθμ. έκθ. κατάθ. ……… κλήση, νομότυπα επαναλαμβάνεται η συζήτηση της από 14-7-2015 έφεσης με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …….., κατά της με αριθμό 1843/2015 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών, μετά την έκδοση της με αριθμό 190/2017, μη οριστικής, απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου. Με την απόφαση αυτή το Δικαστήριο αφού δέχθηκε κατά το τυπικό της μέρος την έφεση στη συνέχεια, διέταξε, αυτεπαγγέλτως, την επανάληψη της συζήτησης σύμφωνα με το άρθρο 254 ΚΠολΔ, προκειμένου να διεξαχθεί ιατρική πραγματογνωμοσύνη επί των θεμάτων που όρισε στο διατακτικό της. Ήδη μετά την διεξαγωγή της διαταχθείσας πραγματογνωμοσύνης επαναφέρεται η συζήτηση της υπόθεσης.
Από την εκτίμηση των ενώπιον του Δικαστηρίου προσκομισθέντων νομίμως, με επίκληση, αποδεικτικών μέσων και ειδικότερα, των ενόρκων βεβαιώσεων ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς, που προσκόμισε η ενάγουσα με αριθμούς ………., μετά από κλήτευση των αντιδίκων της (σχετ. οι ……… εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Πειραιώς ……….), των ενόρκων βεβαιώσεων με αριθμό ……. ενώπιον της συμβολαιογράφου Σητείας …… και ……. ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιώς ……… που προσκόμισαν οι εναγόμενες μετά από κλήτευση της ενάγουσας (σχετ. η …….. έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιώς ……..), της από 6-3-2018 ιατρικής πραγματογνωμοσύνης του διορισθέντος από το Δικαστήριο ιατρού-πραγματογνώμονα και της από 26-3-2018 ιατρικής πραγματογνωμοσύνης του τεχνικού συμβούλου των εναγόμενων-εφεσίβλητων εταιριών καθώς και του συνόλου των εγγράφων που οι διάδικοι επικαλούνται και νόμιμα προσκομίζουν για να χρησιμεύσουν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, σε συνδυασμό με τα όσα οι ίδιοι ισχυρίζονται και συνομολογούν, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Μεταξύ της ενάγουσας, ναυτικού και της δεύτερης, των εναγόμενων, εταιρίας με την επωνυμία «…………» που εδρεύει στη …. και ασκούσε κατά τον επίδικο χρόνο τον εφοπλισμό του με ελληνική σημαία ταχύπλοου ε/γ-ο/γ πλοίου «Σ», το οποίο ανήκει κατά κυριότητα στην πρώτη εναγόμενη εταιρία με την επωνυμία «………» και … στην ….., καταρτίστηκε στις 30-6-2011 σύμβαση ναυτικής εργασίας σε εκτέλεση της οποίας η ενάγουσα ναυτολογήθηκε ως επίκουρος θαλαμηπόλος στο άνω πλοίο υπό τους όρους και τις αποδοχές που προέβλεπε η ισχύουσα σσνε για τα πληρώματα των επιβατηγών ακτοπλοϊκών πλοίων. Η ενάγουσα, η οποία είχε ναυτολογηθεί και στο παρελθόν σε πλοία των εναγόμενων εταιριών, στις 25-7-2011 εμφανίστηκε στον πλοίαρχο και ανέφερε ότι υποφέρει από πόνο στο δεξί πόδι, ακολούθησε με αίτημα του πλοιάρχου η εξέτασή της από ιατρό της εταιρίας «………», ασφαλιστικής εταιρίας των εναγόμενων εταιριών, ο οποίος διέγνωσε επιπολής θρομβοφλεβίτιδα δεξιού κάτω άκρου, ενώ ο ορθοπεδικός ιατρός ……… που την εξέτασε στον ασφαλιστικό της φορέα (Οίκο του Ναύτου) στις 26-7-2011, διέγνωσε κάκωση δεξιού γόνατος, οίδημα ιγνυακής περιοχής, κύστη baker, φλεβική ανεπάρκεια δεξιού κάτω άκρου και την παρέπεμψε να υποβληθεί σε υπέρηχο δεξιάς ιγνυακής περιοχής και δεξιού ιγνυακού βόθρου. Στο από 1-8-2011 ιατρικό σημείωμα ιατρού της ίδιας ασφαλιστικής εταιρίας αναφέρεται ως διάγνωση η επιπολής θρομβοφλεβίτιδα δεξιού άκρου και στις παρατηρήσεις ότι η ασθενής (ενάγουσα) «εξετάστηκε στις 29-7-2011 στο Κοργιαλένειο – Μπενάκειο Ε.Ε.Σ. και στις 1-8-2011 στο ΓΝΑ «Γιώργος Γεννηματάς» από αγγειοχειρουργούς, οι οποίοι και διέγνωσαν τα ανωτέρω (επιπολής θρομβοφλεβίτιδα στο δεξί πόδι). Σύμφωνα με το επόμενο ιατρικό σημείωμα από το Γενικό Νοσοκομείο Ελευσίνας «Θριάσιο» με ημερομηνία 29-11-2011 η ενάγουσα «…συνεχίζει να έχει πρόβλημα με εμμένουσα μηραλγία ΔΕ, συνωδά οίδημα ΔΕ μηρού και έντονη ευαισθησία στην πίεση. Στο από 5-8-2011 ιατρικό σημείωμα της «……» η διάγνωση αναφέρει ομοίως επιπολής θρομβοφλεβίτιδα δεξιού κάτω άκρου-εμμένουσα οσφυοϊσχυαλγία δεξιά, όπως και τα μεταγενέστερα με ημερομηνία 22-9-2011, 12-10-2011 και 14-12-2011 ιατρικά σημειώματα αναφέρονται σε επίμονη οσφυοϊσχυαλγία. Στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα υποβλήθηκε στις 16-2-2012 σε χειρουργική επέμβαση με διάγνωση «μάζα ΔΕ μηρού» και αφαιρέθηκε μόρφωμα από την έσω επιφάνεια κάτω τριτημορίου ΔΕ μηρού (σχετικά το προσκομιζόμενο ιατρικό εξιτήριο του άνω νοσοκομείου, το από 17-2-2012 ιατρικό σημείωμα) ενώ στις 14-6-2013 υποβλήθηκε σε νέα επέμβαση προς αντιμετώπιση κιρσών δεξιού κάτω άκρου και φλεβικής ανεπάρκειας και ανεπάρκειας της περιφερικής σαφηνούς φλέβας, σε εκτομή της δεξιάς μείζονος σαφηνούς φλέβας, σύμφωνα με το από 14-6-2013 πρακτικό χειρουργείου.
Από τα προαναφερόμενα ιατρικά πιστοποιητικά που είναι εγγύτερα χρονικά στο κατά τους ισχυρισμούς της ενάγουσας ατύχημα και τα οποία κρίνονται ως αξιόπιστα αποδεικτικά μέσα, δεν επιβεβαιώνονται ευρήματα αντίστοιχα αυτού και ειδικά πτώσης και κτυπήματος στη γάμπα του δεξιού άκρου της. Αντίθετα επιβεβαιώνεται χρόνια προβληματική κατάσταση των φλεβών του ίδιου άκρου, αφού το έτος 2004 η ενάγουσα είχε υποβληθεί, εκτάκτως, σε χειρουργική επέμβαση προς αντιμετώπιση οξείας θρόμβωσης ανευρυσματικής διάτασης μείζονος σαφηνούς Δεξιά (σχετικά η με ημερομηνία 4-8-2004 ιατρική βεβαίωση του …….., διευθυντή χειρουργικής κλινικής του Ιατρικού Ομίλου Αθηνών – κλινική Φαλήρου). Αποδεικνύεται ειδικότερα ότι η ενάγουσα αντιμετώπιζε χρόνιο πρόβλημα φλεβικής ανεπάρκειας στο δεξί της πόδι, εμμένουσα οσφυοϊσχυαλγία ενώ παρουσίασε λίπωμα στο ίδιο άκρο, παθήσεις οι οποίες από κανένα των ανωτέρω μνημονευομένων ιατρικών βεβαιώσεων σε συνδυασμό και με τα διδάγματα της κοινής πείρας τα οποία το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη αυτεπάγγελτα (άρθρο 336 και 591 ΚΠολΔ), δεν έχουν ως αίτιο τον τραυματισμό, όπως αυτός περιγράφεται στην αγωγή. Αντίθετη κρίση δεν μπορεί να στηριχθεί στην από 23-3-2012 ιατρική γνωμάτευση του ……….., ορθοπεδικού χειρούργου ιατρού, ο οποίος διαπιστώνει δυσχέρεια βάδισης και διαλείπουσα χωλότητα ΔΕ κάτω άκρου συνεπεία μετατραυματικού αιματώματος και έντονου άλγους στην μείζονα σαφηνή φλέβα, δηλαδή την κατάσταση της πάσχουσας περιοχής της ενάγουσας, ένα περίπου μήνα μετά την πρώτη χειρουργική επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε χωρίς να προκύπτει σαφώς αν το μετατραυματικό άλγος είναι από την επέμβαση ή άλλη αιτία. Ούτε περαιτέρω στα πολύ μεταγενέστερα ιατρικά σημειώματα και γνωματεύσεις με ημερομηνία 13-8-2014 του ……….., αγγειοχειρούργου- αγγειολόγου και του ……….., ορθοπεδικού χειρούργου που εξέτασε την ενάγουσα τέσσερα χρόνια μετά το ένδικο περιστατικό, όπως βεβαιώνει στην γνωμάτευσή του, αφού οι πληροφορίες προέρχονται από την ίδια την ενάγουσα, ενώ δεν αποδίδουν με σαφήνεια και αποκλειστικά τα ευρήματα της εξέτασής τους σε, προ τριετίας και πλέον, τραυματισμό. Τέλος και οι αρχικές γνωματεύσεις της Α.Ν.Υ.Ε., με ημερομηνία 27-8-2014 και 25-12-2015 διαπιστώνουν ότι «παρουσιάζει λεμφοίδημα ΔΕ σκέλους μετά από αναφερόμενη κάκωση κάτω άκρου προ τριετίας», όπως η ίδια η ενάγουσα ενημέρωσε τα μέλη της Επιτροπής, «ιστορικό δεξιάς σαφηνεκτομής προ 12ετίας και πάσχει από ήπιες λειτουργικές διαταραχές». Περαιτέρω ο διορισθείς πραγματογνώμων, ………. χειρουργός ορθοπεδικός, αφού εξέτασε την ενάγουσα και έλαβε υπόψη του το σύνολο των εγγράφων της δικογραφίας αλλά και όσα προσκομίστηκαν σ’ αυτόν κατά την διάρκεια της πραγματογνωμοσύνης, κατέληξε ότι τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε και συνεχίζει να αντιμετωπίζει η ενάγουσα είναι προβλήματα που αφορούν παθήσεις των αγγείων της και όχι του μυοσκελετικού της συστήματος, θεωρώντας στη συνέχεια την ειδικότητα του αγγειολόγου-αγγειοχειρουργού ιατρού κατάλληλη να εκφέρει γνώμη επί των θεμάτων που όρισε η προδικαστική απόφαση. Κατά την κλινική εξέταση της ενάγουσας διαπίστωσε ένα πολύ ήπιο οίδημα στο δεξιό κάτω άκρο, κάτω από το γόνατο, εμφανείς μετεγχειρητικές ουλές στην ιγνυακή περιοχή που είναι ευαίσθητες στην ψηλάφηση, ότι τα αντανακλαστικά των κάτω άκρων εκλύονται ομότιμα ενώ το σημείο Lassegue και στα δυο άκρα είναι φυσιολογικό, η κάμψη της ισχύος ευχερής και πλήρης, οι κινήσεις των ισχίων πλήρεις και ανώδυνες, οι κινήσεις του δεξιού γόνατος ελεύθερες και ανώδυνες. Στις ίδιες διαπιστώσεις κατέληξε και ο τεχνικός σύμβουλος των εναγομένων που εξέτασε την ενάγουσα και ο οποίος διατύπωσε την άποψή του ότι «η κ. …… πάσχουσα από φλεβική ανεπάρκεια παρουσίασε το 2011 ήπια φλεβοθρόμβωση δεξιού κάτω άκρου, συνυπήρχε δε κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου οσφυϊκής μοίρας σπονδυλικής στήλης που όμως δεν προκαλούσε σαφή κλινική συμπτωματολογία και λίπωμα ιγνυακής χώρας δεξιού κάτω άκρου» καταλήγοντας ότι η δημιουργία του λιπώματος, η φλεβική ανεπάρκεια και η φλεβοθρόμβωση δεν οφείλονται σε τραυματικά αίτια και ότι προφανώς προϋπήρχαν χωρίς να συνδέεται η ύπαρξή τους με το αναφερόμενο ατύχημα αυτής.
Από όλα τα ανωτέρω έγγραφα δεν αποδείχθηκε ότι τα προβλήματα που αντιμετώπισε η ενάγουσα και οδήγησαν, στις 3-8-2011, στην απόλυσή της λόγω ασθενείας από το πλοίο των εναγόμενων εταιριών, οφείλονται, σε σχέση αίτιου και αιτιατού, σε πτώση της από σκάλα του πλοίου αλλά (οφείλονται) σε σταδιακή φθορά του οργανισμού της από τις συνθήκες της εργασίας της σε συνδυασμό με την παθολογική προδιάθεση αυτού. Δεν είναι επομένως βλάβες που επήλθαν ως αποτέλεσμα βίαιης και αιφνίδιας επενέργειας εξωτερικού αίτιου, που δεν ανάγεται αποκλειστικά σε οργανική ή παθολογική προδιάθεση του παθόντος, αλλά επιδείνωση προϋπάρχουσας ασθένειας κατά την εκτέλεση της εργασίας της υπό τους συμφωνημένους όρους και τις συνήθεις, έστω και δυσμενείς, περιστάσεις, συναφείς ωστόσο με το καθορισμένο είδος της εργασίας της.
Άλλωστε από κανένα αξιόπιστο αποδεικτικό μέσο δεν αποδείχθηκε το ίδιο το ένδικο ατύχημα (η πτώση), αφού κανένα άλλο μέλος του πληρώματος δεν ήταν παρόν κατ’ αυτό, ενώ η ίδια δεν παρείχε πειστικές δικαιολογίες ως προς την, μη αναφορά του, στους προϊσταμένους της κατά τον χρόνο που συνέβη, ούτε εξάλλου επικαλείται λόγους που καθιστούσαν αναγκαία την συνέχιση της ναυτολόγησής της ή της απόκρυψης του περιστατικού της πτώσης της, τόσο καθ’ όλο το χρονικό διάστημα από τότε που ισχυρίζεται ότι συνέβη, στις 19-7-2011 μέχρι την απόλυσή της στις 3-8-2011, όσο και την ημέρα της απόλυσής της ώστε να αναγραφεί η πραγματική, κατά τους ισχυρισμούς της, αιτία λήξης της ναυτολόγησής της. Παραμένει άξιο απορίας το γεγονός ότι η ίδια αν και έμπειρη ναυτικός, με προηγηθείσα άριστη συνεργασία με τις εναγόμενες, δεν ενημέρωσε άμεσα τον πλοίαρχο για την πτώση της ώστε να καταγραφεί το περιστατικό στο ημερολόγιο του πλοίου και να παραπεμφθεί άμεσα στους γιατρούς με τους οποίους σε κάθε περίπτωση ήταν συμβεβλημένες οι εργοδότριες εναγόμενες, όπως συνέβη εξάλλου και την ημέρα που ανέφερε στον πλοίαρχο ότι υποφέρει από πόνο στο δεξί πόδι, ενώ, τέλος, δεν εναντιώθηκε στην αναγραφή ως αιτίας της απόλυσής της, ασθένεια και όχι ατύχημα. Θα πρέπει δε να επισημανθεί στο σημείο αυτό ότι, με βάση τα όσα ιστορεί στην αγωγή της, η ενάγουσα επικαλείται πτώση από δικό της παραπάτημα στη σκάλα του πλοίου και τον συνεπεία αυτής τραυματισμό της ως «μόνη, άμεση και ενεργό» αιτία της ανικανότητάς της προς εργασία και επομένως η αναφορά επιδείνωσης της κατάστασης της υγείας της λόγω συνέχισης της εργασίας της ενώ οι εργοδότες της, γνώριζαν τον τραυματισμό της, για πρώτη φορά με την προσθήκη στις πρωτόδικες προτάσεις που κατέθεσε στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, δεν συνιστά παραδεκτή συμπλήρωση των αγωγικών ισχυρισμών της αλλά ανεπίτρεπτη μεταβολή της ιστορικής βάσης της αγωγής της (άρθρα 221, 223 και 591 ΚΠολΔ), η οποία και δεν ερευνάται από το Δικαστήριο. Εφόσον επομένως δεν υπήρξε βίαιο συμβάν κατά την εκτέλεση της εργασίας ή εξ αφορμής αυτής (ΟλΑΠ 1287/1986, ΑΠ 1616/2003) αλλά επιδείνωση προϋπάρχουσας ασθένειας, που είναι συνέπεια της εκτέλεσης της εργασίας της ενάγουσας υπό τις συνήθεις και συναφείς με τα εργασιακά της καθήκοντα περιστάσεις, χωρίς τη μεσολάβηση εξωτερικού γεγονότος ξένου προς τον οργανισμό της, δεν μπορεί να γίνει λόγος για βίαιο συμβάν κατά την εκτέλεση της εργασίας της ή εξ αφορμής αυτής και δεν πρόκειται για ναυτεργατικό ατύχημα. (ΑΠ 961/2018, 1690/2013 και 1602/ 2012 δημοσ στη ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»).
Ενόψει όλων αυτών το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που κατέληξε στις ίδιες με τις παραπάνω παραδοχές και απέρριψε την αγωγή ως ουσιαστικά αβάσιμη, δεν έσφαλε, αλλά ορθά τον νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και τις αποδείξεις καλώς εκτίμησε. Επομένως όσα αντίθετα υποστηρίζει με την έφεση της και του λόγους αυτής η ενάγουσα είναι ουσιαστικά αβάσιμα και πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη έφεση ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας σε βάρος της ηττηθείσας εκκαλούσας κατόπιν παραδοχής σχετικού αιτήματος των εναγομένων κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της απόφασης (άρθρα 176, 183 και 191 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων την από 14-7-2015 έφεση με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……….., κατά της με αριθμό 1843/2015 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδόθηκε ομοίως αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσίαν την έφεση
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τα δικαστικά έξοδα των καθ’ων η κλήση-εφεσίβλητων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας σε βάρος της καλούσας- εκκαλούσας και τα ορίζει σε εξακόσια (600) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 4 Φεβρουαρίου 2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ