ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
4° τμήμα
Αριθμός απόφασης 268/2023
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(4° τμήμα)
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Αικατερίνη Νομικού, Πρόεδρο Εφετών, Σοφία Καλούδη, Εφέτη, Δημήτριο Καβαλλάρη, Εισηγητή Εφέτη και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις …………….., για να δικάσει τις υποθέσεις μεταξύ :
Α) ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ :Του ΝΠΔΔ με την επωνυμία «ΔΗΜΟΣ Σπετσών» που εδρεύει στις Σπέτσες, όπως νομίμως εκπροσωπείται, ο οποίος εκπροσωπήθηκε στο Δικαστήριο από τον πληρεξούσιο του Δικηγόρο Βασίλειο Φραντζή.
Β) ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ : ………………, η οποία δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο Δικηγόρο.
ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ (Α-Β) :1) ……………. ατομικώς και ως συνασκούσας τη γονική μέριμνα της ανήλικης θυγατέρας της ………….., ., 2) …………, ως συνασκών τη γονική μέριμνα της ανήλικης θυγατέρας του ……………, 3) Του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «Ιερά Μητρόπολη Ύδρος, Σπετσών, Αιγίνης, Ερμιονίδος και Τροιζηνίας» που εδρεύει στην Ύδρα, όπως εκπροσωπείται νόμιμα, ως νομίμου ειδικού διαδόχου του ……………. οι οποίοι (1-3) εκπροσωπήθηκαν στο Δικαστήριο από τον πληρεξούσιο τους Δικηγόρο, Κωνσταντίνο Βλάχο.
Το ΝΠΔΔ με την επωνυμία «Δήμος Σπετσών» άσκησε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά την από 20-7-2006 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../28-7-2006 αγωγή του κατά των αρχικών διαδίκων : 1) ……… και 2) ………. Η ……….. άσκησε στην από 3-3-2008 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης, ……/2008 πρόσθετη παρέμβαση υπέρ του ενάγοντος. Επί των υποθέσεων αυτών, αφού συνεκδικάσθηκαν, εκδόθηκε η με αρ. 2176/2021 απόφαση του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, η οποία δέχθηκε όσα αναφέρονται σ’αυτήν.
Κατά της απόφασης αυτής άσκησαν το ενάγον και η προσθέτως παρεμβαίνουσα ………… τις παρακάτω εφέσεις αντίστοιχα : (α) από 25-11-2021 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2021 και (β) από 16-11-2021 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2021, η συζήτηση των οποίων ορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Κατά την συζήτηση των άνω υποθέσεων, οι οποίες συνεκφωνήθηκαν από το πινάκιο, οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι του (α) εκκαλούντος και των εφεσιβλήτων (α και β εφέσεων) παραστάθηκαν, όπως εκτέθηκε παραπάνω και αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις τους, ενώ η (β) εκκαλούσα δεν παραστάθηκε καθόλου.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 516 παρ. 1 ΚΠολΔ Δικαίωμα έφεσης έχουν, εφόσον νικήθηκαν ολικά η εν μέρει στην πρωτόδικη δίκη, ο ενάγων, ο εναγόμενος, εκείνοι που άσκησαν κύρια ή πρόσθετη παρέμβαση, οι καθολικοί διάδοχοί τους, οι ειδικοί διάδοχοί τους, εφόσον απέκτησαν την ιδιότητα αυτή μετά την άσκηση της αγωγής και οι εισαγγελείς πρωτοδικών, αν ήταν διάδικοι». Εξάλλου, από τη διάταξη του άρθρου 516 παρ. 1 του ΚΠολΔ, που ορίζει, χωρίς διάκριση, ότι έχουν δικαίωμα έφεσης, εφόσον νικήθηκαν, και αυτοί που άσκησαν πρόσθετη παρέμβαση, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 80, 81 και 83 του ίδιου Κώδικα, συνάγεται ότι αυτός που άσκησε στον πρώτο βαθμό απλή πρόσθετη παρέμβαση έχει δικαίωμα έφεσης ο ίδιος, αλλά για το συμφέρον του ηττηθέντος διαδίκου, υπέρ του οποίου είχε παρέμβει πρωτοδίκως (ΑΠ 1248/1989 Δ21. 731). Σε άσκηση έφεσης δικαιούται ο προσθέτως παρεμβάς και αν ο διάδικος, υπέρ του οποίου άσκησε παρέμβαση, έχει ασκήσει αυτοτελή έφεση. Μάλιστα στην περίπτωση αυτή δικαιούται να προτείνει και άλλους λόγους εφέσεως, εκτός από εκείνους που προβάλλει ο κύριος διάδικος (Σαμουήλ, Η έφεση έκδ. 2003, παρ. 303, 317-320, ΑΠ 1248/1989 Δ 21. 731, ΕφΑΘ 9560/1991 ΝοΒ 1991. 1407, ΕφΑΘ 4533/1987 ΝοΒ 1987. 1413). Ο απλώς προσθέτως παρεμβαίνων, ως βοηθός διάδικος, ασκεί «ετερόφωτα ένδικα μέσα», καθώς νομιμοποιείται να ασκήσει ένδικα μέσα στο όνομά του, όμως η άσκηση αυτή λαμβάνει χώρα για χάρη του κυρίου διαδίκου, στο πρόσωπο οποίου κρίνεται και το έννομο συμφέρον του, με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν στρέφεται κατά της διάταξης της απόφασης που απορρίπτει την παρέμβαση. Τα ένδικα μέσα του παρεμβαίνοντος, μόλις ασκηθούν, λογίζονται ως ένδικα μέσα του κυρίου διαδίκου, ενώ το παραδεκτό τους κρίνεται από το πρόσωπο του κυρίου διαδίκου, δηλαδή λ.χ. δεν υπόκεινται σε ξεχωριστή προθεσμία, αλλά η προθεσμία προς άσκησή τους εκκινεί από την επίδοση αποκλειστικά προς τον κύριο διάδικο, ενώ η επίδοση προς τον παρεμβαίνοντα δεν εκκινεί καμία προθεσμία. Ο παρεμβαίνων φέρεται τυπικά μόνο ως ασκών το ένδικο μέσο, διάδικος όμως στη δίκη του ενδίκου μέσου καθίσταται εξ αρχής ο κύριος διάδικος. Αν ασκηθεί παράλληλα το ένδικο μέσο, τόσο από τον κύριο διάδικο, όσο και από τον παρεμβαίνοντα, τότε γίνεται λόγος για ένα ενιαίο ένδικο μέσο και όχι για δύο και επιβάλλεται η συνεκδίκασή τους (Βερβενιώτης, Τα ένδικα μέσα του προσθέτως παρεμβαίνοντος[σημεία επαφής με τα ένδικα μέσα του κυρίου διαδίκου], ΕφΑΔ 6/2009, σελ. 674). Εξάλλου όπως προκύπτει από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 81 §. 3, 82 εδ. γ, 502, 517 και 271 του ΚΠολΔ ο προσθέτως παρεμβάς, ανεξαρτήτως της θέσης του διαδίκου υπέρ του οποίου άσκησε την παρέμβασή του (ενάγων – εναγόμενος) και της θέσης αυτού στην έκκλητη δίκη (εκκαλών – εφεσίβλητος) πρέπει να καλείται σε κάθε επόμενη συζήτηση και συνεπώς και στη συζήτηση της έφεσης, καθώς έχει καταστεί διάδικος και πρέπει να ενημερώνεται για την εξέλιξη της δίκης που ανοίγεται με την άσκηση του ενδίκου μέσου, ώστε να μπορέσει να ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά του. Χωρίς δε την κλήτευσή του παραβιάζεται η αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως, ειδική εφαρμογή της οποίας περιέχουν οι προαναφερθείσες διατάξεις, και δημιουργείται απαράδεκτο της συζήτησης της έφεσης, το οποίο, ως αναφερόμενο στην προδικασία, λαμβάνεται υπόψη και αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (βλ. ΑΠ 1475/2019, ΑΠ 1812/2018, ΑΠ 797/2018, ΑΠ 868/2018, ΑΠ 877/2017, ΑΠ 1087/2017, ΑΠ 404/2017, ΑΠ 194/2016, ΑΠ 1033/2014, ΑΠ 1282/2013, ΑΠ 18/2008, ΑΠ 426/2007, ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 408/2004 ΝοΒ 2005.671, Ν. Νίκα: Πολιτική Δικονομία, τομ. I, παρ. 29 αριθμ. 10, Μπαλογιάννη/Μ.Γεωργιάδου σε X. Απαλαγάκη ΚΠολΔ άρθρο 82 αρ.5 και Μπαλογιάννη/Ευθυμίου άρθρο 517 αρ.3). Επιπροσθέτως, από τις διατάξεις του άρθρου 271 παρ. 1 και 2 του ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 524 του ΚΠολΔ, συνάγεται ότι αν κάποιος από τους διαδίκους δεν εμφανιστεί κατά τη συζήτηση της εφέσεως ή εμφανιστεί και δεν λάβει μέρος με τον τρόπο που ορίζει ο νόμος, το Δικαστήριο εξετάζει αυτεπαγγέλτως ποιος επισπεύδει τη συζήτηση. Αν την επισπεύδει ο απολειπόμενος διάδικος, η υπόθεση συζητείται και επέρχονται οι δικονομικές συνέπειες που ορίζει το άρθρο του ΚΠολΔ 524 παρ. 3 (ερημοδικία εκκαλούντος) ή 524 παρ. 4 (ερημοδικία εφεσιβλήτου). (ΑΠ 304/2018, ΑΠ 1747/2017, ΕφΠειρ 25/2016, ΕφΘεσ 149/2012,Μιχ. Μαργαρίτη: Ερμηνεία ΚΠολΔ, τόμος I, άρθρο 524, αρ. 30, σελ. 938].
Ακολούθως, από τα άρθρα 498 παρ. 1, 524, 271 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι όταν τη συζήτηση της εφέσεως επισπεύδει ο εκκαλών απαιτείται επίδοση στον εφεσίβλητο αφενός αντιγράφου του δικογράφου της έφεσης που έχει κατατεθεί και αφετέρου κλήσης που συντάσσεται κάτω από το αντίγραφο του δικογράφου αυτού ή και αυτοτελώς. Σε αντίθετη περίπτωση, ήτοι αν δεν έχει επιδοθεί στον εφεσίβλητο μαζί με την κλήση και αντίγραφο του δικογράφου της έφεσης η κλήτευση δεν είναι νόμιμη, και αν ο εκκαλών απουσιάζει, κηρύσσεται απαράδεκτη η συζήτηση και αυτεπαγγέλτως (ΑΠ 84/2013, ΑΠ 1308/2011, ΑΠ 1098/2005, ΕφΠειρ 591/2020, ΕφΠειρ 191/2019, ΕφΛαρ 16/2018, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ173/2023ΕφΠειρ 113/2023).
Στην προκειμένη περίπτωση, από τα διαδικαστικά έγγραφα της δίκης προκύπτουν τα ακόλουθα : Το ΝΠΔΔ με την επωνυμία «Δήμος Σπετσών» άσκησε το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά την από 20-7-2006 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……/28-7-2006 αγωγή του κατά των : 1] ……….. και 2. ………… και υπέρ του ενάγοντος η ………. άσκησε στο ίδιο Δικαστήριο την από 3-3-2008 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης, ………../2008 πρόσθετη παρέμβαση. Η άνω αγωγή και πρόσθετη παρέμβαση συνεκδικάστηκαν με την τακτική διαδικασία στις 2.6.2021, αφού επισπεύσθηκε η συζήτηση αυτών από τους κληρονόμους των αρχικών διαδίκων και ήδη εφεσίβλητους και επ’αυτών εκδόθηκε η με αρ. 2176/2021 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία έκρινε ότι το ενάγον και προσθέτως παρεμβαίνουσα δεν είχαν παραστεί νομίμως με δήλωση του άρθρου 242 παρ.2 ΚΠολΔ και απέρριψε την αγωγή κατ’εφαρμογήν της διάταξης του άρθρου 272 παρ. 1 ΚΠολΔ. Κατά της απόφασης αυτής το ενάγον και η προσθέτως παρεμβαίνουσα άσκησαν αντίστοιχα τις εφέσεις (α) από 25-11-2021 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ……/2021 και (β) από 16- 11-2021 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ …………/2021, που προσδιορίστηκαν να συζητηθούν κατά τη σημερινή δικάσιμο της 3.11.2022 και συνεκδικάσθηκαν. Σημειώνεται ότι η προσθέτως παρεμβαίνουσα στην έφεσή της παραπονείται για το γεγονός ότι θεωρήθηκε δικονομικώς απούσα από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και ζητά σε κάθε περίπτωση την εξαφάνιση της εκκαλούμενης απόφασης και την παραδοχή της αγωγής και της πρόσθετης παρέμβασης. Όμως κατά την εκφώνηση της [β] έφεσης της προσθέτως -παρεμβαίνουσας από την σειρά του οικείου πινακίου, η εκκαλούσα προσθέτως -παρεμβαίνουσα δεν εμφανίστηκε, όπως δε προκύπτει από την πράξη προσδιορισμού δικασίμου του Εφετείου Πειραιώς με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. ………../2021, που έλαβε χώρα στις 25.11.2021, η οποία επισυνάφθηκε στο δικόγραφο της έφεσης αυτής και γράφηκε στο σχετικό πινάκιο με αριθμό 5, (άρθρα 498 παρ. 1 εδ. α’ και 2 εδ. β’ και 226 παρ. 2 και 3 Κ.Πολ.Δ], ο προσδιορισμός της υπόθεσης της (β) έφεσης για τη σημερινή δικάσιμο της 3.11.2022, είχε γίνει με την επιμέλεια του πληρεξούσιου Δικηγόρου που υπέγραφε και το δικόγραφο της (α) έφεσης, ο οποίος προέβη την ίδια ημέρα και στον προσδιορισμό της (α) έφεσης. Δεν προκύπτει όμως ότι στη συνέχεια η εκκαλούσα επιμελήθηκε για τη νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση των εφεσίβλητων για τη συζήτηση της (β] έφεσης κατά την ως άνω δικάσιμο, χωρίς να είναι αρκετός μόνο ο προσδιορισμός της έφεσης, αλλά ούτε και ότι οι εφεσίβλητοι επέδωσαν στην εκκαλούσα αντίγραφο της (β) έφεσης με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση για συζήτηση αυτής για την ίδια δικάσιμο. Σύμφωνα, όμως, με όσα αναφέρθηκαν στη μείζονα σκέψη, εφόσον δεν αποδεικνύεται η κλήτευση της εκκαλούσας – προσθέτως παρεμβαίνουσας της (β) έφεσης, πρέπει να κηρυχθεί η συζήτηση αυτής απαράδεκτη, αλλά κατ’αποτέλεσμα και της (α) έφεσης του κυρίως διαδίκου Δήμου Σπετσών, αφού επιβάλλεται η συνεκδίκαση των εφέσεων του κυρίως διαδίκου – προσθέτως παρεμβαίνοντος. Δικαστικά έξοδα δεν θα επιβληθούν, δεδομένου ότι η παρούσα απόφαση δεν είναι οριστική (191 παρ. ΙΚΠολΔ-βλ ΑΠ 339/2018 σε www.areiospagos.gr, ΑΠ 649/1996, ΕφΠειρ 270/2020 ΤΝΠ Νόμος).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ τις εφέσεις : (α) από 25-11-2021 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2021 και (β) από 16-11-2021 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ……………/2021.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ απαράδεκτη τη συζήτηση αυτών.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στον Πειραιά, στις 29-4-2023 και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά χωρίς την παρουσία των διαδίκων στις 11.5.2023.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ